LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ja, dat klopt, maar het kwartje viel pas toen je alweer voorbij was. Mooie fietsroute voor zo'n mistige ochtend. 
.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik heb er eens wat economische literatuur op nageslagen en de vraag 'Hoe ontstaat welvaart' blijkt net zo mistig te zijn als 'Hoe word ik rijk' of 'Hoe word ik gelukkig'.
Opvallend, want Nederlanders lijken heel goed te weten hoe welvaart ontstaat: het onwrikbare geloof in collectieve inspanning, samen de schouders er onder zetten, iedereen draagt zijn steentje bij.
Daarom is Nederland zo rijk en andere landen niet. Landen met minder welvaart hoeven niet te vrezen: als zij ook hard gaan werken, komt het vanzelf goed.
Dit benadrukt een maakbaarheidsgedachte waar de meeste mensen van doordrongen zijn en ook op zichzelf toepassen: als ik welvarend ben, dan is dat doordat ik daar zelf voor gezorgd en gewerkt heb, het is mijn eigen verdienste en ik heb er recht op, en voor anderen die minder hard werken is het logisch dat ze minder welvaart hebben, dat hebben ze immers aan zichzelf te danken.
Het zou kunnen opgaan in een perfecte economie waar een structureel banenoverschot is en alle banen nut hebben cq waarde creëren. Nu is het een religieuze overtuiging.
Opvallend, want Nederlanders lijken heel goed te weten hoe welvaart ontstaat: het onwrikbare geloof in collectieve inspanning, samen de schouders er onder zetten, iedereen draagt zijn steentje bij.
Daarom is Nederland zo rijk en andere landen niet. Landen met minder welvaart hoeven niet te vrezen: als zij ook hard gaan werken, komt het vanzelf goed.
Dit benadrukt een maakbaarheidsgedachte waar de meeste mensen van doordrongen zijn en ook op zichzelf toepassen: als ik welvarend ben, dan is dat doordat ik daar zelf voor gezorgd en gewerkt heb, het is mijn eigen verdienste en ik heb er recht op, en voor anderen die minder hard werken is het logisch dat ze minder welvaart hebben, dat hebben ze immers aan zichzelf te danken.
Het zou kunnen opgaan in een perfecte economie waar een structureel banenoverschot is en alle banen nut hebben cq waarde creëren. Nu is het een religieuze overtuiging.
Graag op anoniem
De beste theorie waarom de welvaart zich zo sterk in West-Europa geconcentreerd heeft vind ik nog dat het protestantisme, met zijn ora et labora mentaliteit, zich hier gevestigd heeft.quote:Op zondag 1 november 2015 18:00 schreef Mainport het volgende:
Ik heb er eens wat economische literatuur op nageslagen en de vraag 'Hoe ontstaat welvaart' blijkt net zo mistig te zijn als 'Hoe word ik rijk' of 'Hoe word ik gelukkig'.
Opvallend, want Nederlanders lijken heel goed te weten hoe welvaart ontstaat: het onwrikbare geloof in collectieve inspanning, samen de schouders er onder zetten, iedereen draagt zijn steentje bij.
Daarom is Nederland zo rijk en andere landen niet. Landen met minder welvaart hoeven niet te vrezen: als zij ook hard gaan werken, komt het vanzelf goed.
Dit benadrukt een maakbaarheidsgedachte waar de meeste mensen van doordrongen zijn en ook op zichzelf toepassen: als ik welvarend ben, dan is dat doordat ik daar zelf voor gezorgd en gewerkt heb, het is mijn eigen verdienste en ik heb er recht op, en voor anderen die minder hard werken is het logisch dat ze minder welvaart hebben, dat hebben ze immers aan zichzelf te danken.
Het zou kunnen opgaan in een perfecte economie waar een structureel banenoverschot is en alle banen nut hebben cq waarde creëren. Nu is het een religieuze overtuiging.
Daarbij moet je werken, ook nog nadat je eerste behoeften vervuld zijn, en het overschot wat zo ontstaat weer opnieuw investeren, waarna je nog harder gaat werken et cetera. Een heel andere mentaliteit dan in veel andere landen, waar van de hand in de tand geleefd wordt of helemaal al niet gewerkt.
Wat macro voor landen geldt, dat geld micro voor personen. Hard werken en minder uitgeven dan er binnenkomt. Dat verschil geduldig en gestaag investeren en laten groeien. Het helpt natuurlijk mee als generaties voor je dit ook al gedaan hebben.
Het is misschien niet voor iedereen weggelegd, en het zou ook niet mogelijk zijn op deze manier vermogend te worden als iedereen zo deed, maar dat is toch niet het geval. Voor ieder individu afzonderlijk gaat dit gewoon nog op, zoals het altijd is opgegaan.
Pas nog een discussie gehad met iemand die liever huurde voor 150 euro minder dan dat hij een soortgelijk huis kocht. Mijn argument dat hij van die hypotheek van 800 euro er 400 afloste, dus eigenlijk 250 euro minder uitgaf dan in het geval van huren was voor hem niet valide. Tja, dan moet je ook niet zeuren als je niks opbouwt vind ik dan.
The End Times are wild
De Hollandse lofzang op arbeid, een heel leven lang, houzee. Maar tijd en moeite nemen voor een fatsoenlijke lunch, nee. Dat is nu de armoe van de polder.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Ah! Praat me er niet over! 
.
.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Heb je enig idee wat een banenoverschot betekent?quote:
Het zou kunnen opgaan in een perfecte economie waar een structureel banenoverschot is en alle banen nut hebben cq waarde creëren. Nu is het een religieuze overtuiging.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, in mijn voorbeeld betekent het dat de maakbaarheidsratio werkelijkheid zou kunnen zijn. En wat ik bedoelde is dat een economie niet draait op arbeidsethos.
Vertel wat het in jouw context betekent
Vertel wat het in jouw context betekent
Graag op anoniem
Een banenoverschot betekent dat er in bepaalde behoeftes niet wordt voorzien. In het gunstigste geval worden er geen nagels opgeleukt en moet je jezelf in het restaurant bedienen. In het ongustigste geval is er geen arts om je te opereren of niemand om je gegevens in elektronische systemen te beschermen.
Ik begrijp dat het in theorie aardig klinkt, maar dat is alleen het geval als je het perspectief inneemt van de werkzoekende. Of om nog specifieker te zijn: als je het perspectief inneemt van de werkzoekende die net gekwalificeerd is voor de banen waar een overschot aan is en het ook ziet zitten om zijn tijd daaraan te besteden. In realiteit bestaat daar altijd een mismatch tussen en moet je ook oog houden voor andere belanghebbenden, zoals werkgevers (een dokter heeft een apotheker nodig om medicijnen te verstrekken) en afnemers van diensten en producten (patiënten hebben zowel die apotheker als diens medicijnen nodig).
Overigens vind ik het wel een interessant gedachte-experiment hoe de wereld eruit ziet als robots in al onze basisbehoeften kunnen voorzien.
Ik begrijp dat het in theorie aardig klinkt, maar dat is alleen het geval als je het perspectief inneemt van de werkzoekende. Of om nog specifieker te zijn: als je het perspectief inneemt van de werkzoekende die net gekwalificeerd is voor de banen waar een overschot aan is en het ook ziet zitten om zijn tijd daaraan te besteden. In realiteit bestaat daar altijd een mismatch tussen en moet je ook oog houden voor andere belanghebbenden, zoals werkgevers (een dokter heeft een apotheker nodig om medicijnen te verstrekken) en afnemers van diensten en producten (patiënten hebben zowel die apotheker als diens medicijnen nodig).
Overigens vind ik het wel een interessant gedachte-experiment hoe de wereld eruit ziet als robots in al onze basisbehoeften kunnen voorzien.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat is hoe je basisbehoeften definieert. Als je heel sec gaat kijken is het al zo dat deze basisbehoeften al voor een groot deel geautomatiseerd zijn. Warmte (gas), licht, voedingsmiddelen (procesindustrie), daar werkt nog maar een klein deel van de bevolking in.quote:
Een banenoverschot betekent dat er in bepaalde behoeftes niet wordt voorzien. In het gunstigste geval worden er geen nagels opgeleukt en moet je jezelf in het restaurant bedienen. In het ongustigste geval is er geen arts om je te opereren of niemand om je gegevens in elektronische systemen te beschermen.
Ik begrijp dat het in theorie aardig klinkt, maar dat is alleen het geval als je het perspectief inneemt van de werkzoekende. Of om nog specifieker te zijn: als je het perspectief inneemt van de werkzoekende die net gekwalificeerd is voor de banen waar een overschot aan is en het ook ziet zitten om zijn tijd daaraan te besteden. In realiteit bestaat daar altijd een mismatch tussen en moet je ook oog houden voor andere belanghebbenden, zoals werkgevers (een dokter heeft een apotheker nodig om medicijnen te verstrekken) en afnemers van diensten en producten (patiënten hebben zowel die apotheker als diens medicijnen nodig).
Overigens vind ik het wel een interessant gedachte-experiment hoe de wereld eruit ziet als robots in al onze basisbehoeften kunnen voorzien.
Pak de levensstandaard uit 1880 als norm (voor het vervullen van de basisbehoeften), dan denk ik dat je met pakweg 10% van de beroepsbevolking die behoeften kunt invullen. De rest is luxe.
Nog in de jaren 50 werd met de hand gemolken. Toen had een redelijk grote boer 25 koeien en 3 meiden om melk te produceren. Die koeien gaven ook nog eens veel minder melk. Nu produceert een boer in z'n eentje wel 15 keer zoveel melk! Al dat vrijgekomen arbeidspotentieel is in niet-essentiële zaken gaan zitten. Idem voor telecom, met één schakelchip van enkele tientjes kan het werk van letterlijk duizenden telefonistes gedaan worden.
Dat is ook wel het positieve van luxe en overbodigheid. Daarmee kan al dat vrijgekomen arbeidspotentieel beziggehouden worden.
The End Times are wild
Waarschijnlijk verandert er niet zoveel. Net als bij andere technologische ontwikkelingen. De computer heeft er uiteindelijk ook niet voor gezorgd dat de mens minder werkt.quote:
Overigens vind ik het wel een interessant gedachte-experiment hoe de wereld eruit ziet als robots in al onze basisbehoeften kunnen voorzien.
Dat is me inderdaad een raadsel, waarom dat niet is gebeurd. Hoewel ikzelf toch aardig mijn best doe om het ideaal te bereiken. Hard en veel werken is een verderfelijke 19e-eeuwse uitvinding, daar moeten we zo gauw mogelijk van af.quote:Op donderdag 5 november 2015 17:38 schreef k_man het volgende:
Waarschijnlijk verandert er niet zoveel. Net als bij andere technologische ontwikkelingen. De computer heeft er uiteindelijk ook niet voor gezorgd dat de mens minder werkt.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Ik denk dat er (impliciet) de norm geldt dat je 'iets nuttigs' met je tijd moet doen. Daarnaast is er een behoefte aan ontwikkeling en vooruitgang. De computer heeft niet gemaakt dat we minder zijn gaan werken, we doen wel dingen die we zonder de computer nooit gedaan zouden hebben.quote:Op donderdag 5 november 2015 17:44 schreef Ringo het volgende:
[..]
Dat is me inderdaad een raadsel, waarom dat niet is gebeurd. Hoewel ikzelf toch aardig mijn best doe om het ideaal te bereiken. Hard en veel werken is een verderfelijke 19e-eeuwse uitvinding, daar moeten we zo gauw mogelijk van af.
Zo'n scenario lijkt me niet wenselijk en/of realistisch, iig:quote:
[..]
Ik denk dat er (impliciet) de norm geldt dat je 'iets nuttigs' met je tijd moet doen. Daarnaast is er een behoefte aan ontwikkeling en vooruitgang.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
"Wanneer politieke besluitvorming verkocht wordt als rationaliteit, zoals het verlagen van de staatsschuld, Europa en de participatiesamenleving, weet je dat je belazerd wordt."
Maarten van Rossem
Maarten van Rossem
Graag op anoniem
Het is ook een luxe hoor, dat niets doen. In andere landen betekent niets doen doodgaan. Hier kunnen mensen lekker aanrommelen en op een forumpje raaskallen. Werken creëert niet alleen materiële luxe, maar kan ook een perspectief bieden op een beter leven (voor jezelf of voor je kinderen). Als mensen dit niet krijgen in hun werk, en er is geen 'civil society', dan loopt het al snel uit de hand. Werken zorgt ook voor een maatschappelijke orde en veiligheid.quote:
[..]
Ik denk dat er (impliciet) de norm geldt dat je 'iets nuttigs' met je tijd moet doen. Daarnaast is er een behoefte aan ontwikkeling en vooruitgang. De computer heeft niet gemaakt dat we minder zijn gaan werken, we doen wel dingen die we zonder de computer nooit gedaan zouden hebben.
In the future everybody will be a meme for fifteen minutes.
In Afrika... Mooie relativering.quote:
[..]
Het is ook een luxe hoor, dat niets doen. In andere landen betekent niets doen doodgaan. Hier kunnen mensen lekker aanrommelen en op een forumpje raaskallen.
Pleidooi voor de arbeidsethos-kerk. De kracht van inzet en ambitie. Hard werken is een voorwaarde voor een functionerende gemeenschapquote:Werken creëert niet alleen materiële luxe, maar kan ook een perspectief bieden op een beter leven (voor jezelf of voor je kinderen). Als mensen dit niet krijgen in hun werk, en er is geen 'civil society', dan loopt het al snel uit de hand. Werken zorgt ook voor een maatschappelijke orde en veiligheid.
Graag op anoniem
Max Weber.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ter verduidelijking.
Rationeel kun je beide kanten van de kwestie tegen elkaar uitspelen. De discussie stopt op het punt dat tegenstanders niet willen weten of het mogelijk is: een basisinkomen (of iets gelijkends), maar dat ze er domweg tegen zijn.
En dat is het moment dat de discussie niet rationeel, maar politiek wordt.
In Nederland heb je een scheiding van kerk en staat, maar de inzet-en-ambitie-overtuiging begint verdacht veel op een religie te lijken. Alles en iedereen is doordrongen van deze heilzame waarden, terwijl het niet meer is dan een politieke overtuiging. Je hebt geen andere keuze dan te buigen voor hun opvatting, anders krijg je in Nederland geen uitkering en word je vogelvrij verklaard.
Daarom is het argument van Sieyes zo mooi. Hij lijkt wel een missionaris die ongelovigen wil bekeren met zijn verlichte dogma's:
Werken creëert niet alleen materiële luxe, maar kan ook een perspectief bieden op een beter leven (voor jezelf of voor je kinderen). Als mensen dit niet krijgen in hun werk, en er is geen 'civil society', dan loopt het al snel uit de hand. Werken zorgt ook voor een maatschappelijke orde en veiligheid.
Rationeel kun je beide kanten van de kwestie tegen elkaar uitspelen. De discussie stopt op het punt dat tegenstanders niet willen weten of het mogelijk is: een basisinkomen (of iets gelijkends), maar dat ze er domweg tegen zijn.
En dat is het moment dat de discussie niet rationeel, maar politiek wordt.
In Nederland heb je een scheiding van kerk en staat, maar de inzet-en-ambitie-overtuiging begint verdacht veel op een religie te lijken. Alles en iedereen is doordrongen van deze heilzame waarden, terwijl het niet meer is dan een politieke overtuiging. Je hebt geen andere keuze dan te buigen voor hun opvatting, anders krijg je in Nederland geen uitkering en word je vogelvrij verklaard.
Daarom is het argument van Sieyes zo mooi. Hij lijkt wel een missionaris die ongelovigen wil bekeren met zijn verlichte dogma's:
Werken creëert niet alleen materiële luxe, maar kan ook een perspectief bieden op een beter leven (voor jezelf of voor je kinderen). Als mensen dit niet krijgen in hun werk, en er is geen 'civil society', dan loopt het al snel uit de hand. Werken zorgt ook voor een maatschappelijke orde en veiligheid.
Graag op anoniem
Omdat ie z'n werk stom vindt en daar dagelijks mee geconfronteerd wordt, denk ik.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Eigenlijk is maar een vraag echt relevant, MP, namelijk: wat voor leven wil jij leiden? Het gaat uiteindelijk niet om wat anderen vinden en doen, maar om jou.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Mainport heeft natuurlijk wel gelijk, zoals mensen onder de 25 eigenlijk altijd gelijk hebben in hun afkeer van maatschappelijke systemen, het punt alleen is met zulke grotemensenzaken, en dat weet iedereen van boven de 35 die niet slim of dom genoeg is om van het rechte pad af te wijken, het is buigen of breken als volwassen burgermans, er helpt geen moedertjelief aan, je kunt nog proberen om een grimmig boek te schrijven dat je ineens beroemd maakt maar ook dat is geen garantie op geluk, integendeel zelfs.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Maar een maatschappelijk systeem maakt niet wie je bent. Dat bepaal je zelf, ook binnen zo'n systeem. Het is volgens mij de kunst om ongeacht in welk systeem je functioneert of dient te functioneren (en volgens mij ontkom je niet aan een systeem, je bent in deze menselijke wereld eigenlijk altijd wel onderdeel van iets) je eigen waarden hoog te houden, integriteit bewaren. Is niet onmogelijk, wel lastig.
Maar goed, binnen dit alles kun je allerlei keuzes maken. Als je dat niet ziet, of wilt zien, beperkt je jezelf in je eigen vrijheid.
Maar goed, binnen dit alles kun je allerlei keuzes maken. Als je dat niet ziet, of wilt zien, beperkt je jezelf in je eigen vrijheid.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ga nou eerst maar eens wat participeren en je studieschuld afbetalen zou ik zeggen. Participeren kan best leuk zijn.
Aldus.
Wat ik wil (goedacht, zinvol en nuttig vind) wordt door deze structuur onmogelijk gemaakt. Vandaar mijn klaagzang.quote:
Eigenlijk is maar een vraag echt relevant, MP, namelijk: wat voor leven wil jij leiden? Het gaat uiteindelijk niet om wat anderen vinden en doen, maar om jou.
En ik verrek liever dan te capituleren voor dit moderne lijfeigenschap
Graag op anoniem
Aha, als je dat heel zeker weet, dan is het zaak niet te blijven hangen in je klaagzang maar te bedenken wat je dan wel kan doen. Of heb je dat al bedacht? Want daar ben ik wel benieuwd naar. 
.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik heb dat wel bedacht maar het is een moeilijke, onzekere weg die ook fout kan aflopen. Maar er zijn altijd opties, op mijn omgeving kan ik bouwen, buiten 'het systeem' heb ik het in feite heel goed voor elkaar, en waar hebben we het dan eigenlijk over
Graag op anoniem
Net botste mijn vriendin tegen mij op en kreeg ze een snee in haar voet omdat mijn teennagel zo lang is
Graag op anoniem
Haha nee, integendeel. Ik bedoel ermee dat ik nauwe sociale relaties heb die duurzaam zijn, ongeacht mijn streken.
Graag op anoniem
Ik weet niet of dat nou de toon was die mij als starter enthousiast gemaakt had.quote:
Ga nou eerst maar eens wat participeren en je studieschuld afbetalen zou ik zeggen. Participeren kan best leuk zijn.
Bij mij is het trouwens andersom, toen ik met het werkende leven begon had ik er volop zin in, maar het is toch allemaal een beetje afgekalfd.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Je moet ook helemaal niet capituleren, je moet het binnen het systeem zo goed mogelijk maken. (of het systeem omver werpen, maar die kans is gering).quote:
[..]
Wat ik wil (goedacht, zinvol en nuttig vind) wordt door deze structuur onmogelijk gemaakt. Vandaar mijn klaagzang.
En ik verrek liever dan te capituleren voor dit moderne lijfeigenschap
Het systeem biedt genoeg mogelijkheden. De HRA in combinatie met het inflatie/lage-rentebeleid van de ECB bijvoorbeeld. Als je maar genoeg leent dan kun je al rijk worden enkel door in een huis te wonen. En dan zijn er nog die heerlijke effecten op de AEX hiervan, in combinatie met een beetje leverage. Genoeg werk te vinden dat best leuk is en waarvoor je je niet al te zeer hoeft in te spannen.
Niet dat ik nu dit systeem an sich wil verdedigen, want dat intereseert me niet. Ik wil alleen laten zien dat er mogelijkheden zijn binnen het systeem.
Hadden we hier een soort Soviet-communisme, dan kon je partijlid worden om zo een Datsja te bemachtigen, ondertussen een beetje handelen op de zwarte markt voor de broodnodige luxe en op COMINSOL-zomerkampen gaan om jonge communistische heldinnen tussen de benen te zitten.
Of de Middeleeuwen. Ook al zo'n kansrijke tijd. Als je een oud stuk hout opgroef en goed verhalen kon verzinnen, dan verkocht je dat voor 3 jaarsalarissen aan de bisschop van Utrecht, als origineel stuk van het kruis van Jezus. En anders viel er aan aflaten en boetedoeningen altijd nog genoeg te verdienen zonder dat je al te moe werd.
Dus ieder systeem biedt wel wat. Is het onze het beste? Dat weet ik niet en dat maakt me ook niet uit. Wat ik wel weet is dat ons systeem mogelijkheden genoeg biedt.
The End Times are wild
Een systeem dat volledige overgave eist en verantwoordelijkheid succesvol heeft geïndividualiseerd. Het blijft bijzonderquote:
Dat heb ik ook en ik zoek de oplossing daarvoor toch vooral bij mezelf.
Graag op anoniem
Het zou wel raar zijn als je het niet bij jezelf zou zoeken, want de oplossing gaat niet vanuit een ander komen. Dat wil niet zeggen dat je niet ook problemen kunt hebben met een systeem op zichzelf. Maar om een systeem te veranderen, moet je revolutionair (kunnen) zijn. Dat is niet voor veel mensen weggelegd. Ik zie mezelf in ieder geval niet zo. Mensen die de wereld willen redden, en systemen omver willen werpen op basis van een alomvattende ideologie, wantrouw ik sowieso.
Ik heb nog steeds zin in wat ik doe (geschiedenis geven) maar de context en het schoolsysteem waarbinnen ik dat dien te doen, beginnen me wel steeds meer tegen de borst te stuiten. En de oplossing zit 'em erin dat ik daar conclusies uit moet trekken. Het is altijd een kwestie van anticiperen en (zoveel mogelijk) je eigen plan trekken. Maar goed, deze strategie hanteerde ik al toen ik een jaar of 15 was, .
Ik heb nog steeds zin in wat ik doe (geschiedenis geven) maar de context en het schoolsysteem waarbinnen ik dat dien te doen, beginnen me wel steeds meer tegen de borst te stuiten. En de oplossing zit 'em erin dat ik daar conclusies uit moet trekken. Het is altijd een kwestie van anticiperen en (zoveel mogelijk) je eigen plan trekken. Maar goed, deze strategie hanteerde ik al toen ik een jaar of 15 was,
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Maar waarom is dit systeem dan zo slecht? In vergelijking met welk ander systeem dan? Ik kan empirisch aantonen dat dit systeem aan haar burgers de meeste welvaart en geluk gebracht heeft, de meeste vooruitgang, een relatief eerlijke manier om mee te kunnen doen en ook succes te hebben en nog barmhartige opvang voor diegenen die er niet in passen.
Welk ander systeem heeft dat voor elkaar gekregen? Het zal vast niet perfect zijn, maar het is het beste wat we hebben. Ook iemand van heel eenvoudige komaf en beperkte capaciteiten kan binnen dit systeem een heel eind komen.
Welk ander systeem heeft dat voor elkaar gekregen? Het zal vast niet perfect zijn, maar het is het beste wat we hebben. Ook iemand van heel eenvoudige komaf en beperkte capaciteiten kan binnen dit systeem een heel eind komen.
The End Times are wild
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Dat heb je toch helemaal zelf in de hand? Je mag zo burgerlijk zijn als ze zelf wil, je mag ook zo anti-burgerlijk zijn als je wil (zolang je dan maar binnen de wet blijft).quote:
Het is denk ik een beetje dit idee, LXIV.
Overigens is er helemaal niks verkeerd aan een beetje burgerlijkheid, werken, belasting betalen, stoepje vegen, boodschappen doen voor de oude buurvrouw, kinderen op tijd naar bed brengen. Dat is de rust en stabiliteit die een maatschappij nodig heeft om voort te bestaan.
Maar je kunt ook Djembe gaan spelen in een kraakpand in ruil voor biologische pompoensoep. Dat mag je allemaal zelf weten.
The End Times are wild
Dat klopt, mijn idee is ook juist dat je dat zelf in de hand hebt.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
En als je niet van het individualiseren van succes houdt, dan ga je toch in een klooster of in het leger of een andere institutie waar je heel duidelijk deel uitmaakt van een geheel en zelf nauwelijks verantwoordelijkheid hoeft te dragen. Er zijn nog nooit zoveel mogelijkheden geweest voor het willekeurige enkele individu als nu denk ik. En dan mag je ook nog gewoon overal ter wereld naar toe. Van Noord-korea tot in een stam in Afrika.
The End Times are wild
Het probleem is dat je niet vrij (zelfsturend) bent omdat je moet participeren, terwijl dat rationeel gezien eventueel niet zou hoeven, of op een heel andere manier althans. Maar die vraag wordt niet gesteld, omdat er nu eenmaal gewerkt moet worden want dat is toch zo heilzaam
We hebben het wel over een wekelijks offer van 40 uur aan de God van de arbeid, het is geen kinnesinne
We hebben het wel over een wekelijks offer van 40 uur aan de God van de arbeid, het is geen kinnesinne
Graag op anoniem
Nou ja, je zou er ook voor kunnen kiezen om 'into the wild' helemaal je eigen ding te doen. Maar dan ben je wel meer dan die 40 uur kwijt.quote:
Het probleem is dat je niet vrij (zelfsturend) bent omdat je moet participeren, terwijl dat rationeel gezien eventueel niet zou hoeven, of op een heel andere manier althans. Maar die vraag wordt niet gesteld, omdat er nu eenmaal gewerkt moet worden want dat is toch zo heilzaam
We hebben het wel over een wekelijks offer van 40 uur aan de God van de arbeid, het is geen kinnesinne
Dat die 40 uur arbitrair is en toevallig overeenkomt met de tijd die we hiervoor hebben (en dus niet met de behoeften die het moet ondersteunen), ben ik geheel met je eens. Had een dag 28 uur, dan werkten we waarschijnlijk 64 uur per week. Ik denk dat als we 22 uur per week gaan werken, we eigenlijk nauwelijks op de welvaart inleveren, en met 12 uur werk niet op ons welzijn.
Er zijn natuurlijk best wel alternatieven, ook in Nederland. Dat je dus niet in het uitkeringssysteem zit (want dan ben je ook afhankelijk), maar ook niet in het reguliere arbeidsproces.
The End Times are wild
Hoezo wordt die vraag niet gesteld? Denk aan discussies over het basisinkomen. Of zoiets als dit:
http://www.theguardian.co(...)less-quality-of-life
Om maar even iets te noemen. Kritiek op deze manier van leven is al zo oud als de Romantiek, toch?
http://www.theguardian.co(...)less-quality-of-life
Om maar even iets te noemen. Kritiek op deze manier van leven is al zo oud als de Romantiek, toch?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik snap precies wat je bedoelt met het verziekte onderwijssysteem en de nobelheid van lesgeven. En alsnog zoek je de schuld bij jezelf? Dat vind ik nu bijzonderquote:
Ik heb nog steeds zin in wat ik doe (geschiedenis geven) maar de context en het schoolsysteem waarbinnen ik dat dien te doen, beginnen me wel steeds meer tegen de borst te stuiten. En de oplossing zit 'em erin dat ik daar conclusies uit moet trekken. Het is altijd een kwestie van anticiperen en (zoveel mogelijk) je eigen plan trekken. Maar goed, deze strategie hanteerde ik al toen ik een jaar of 15 was,
Graag op anoniem
De vraag wordt gesteld in de rand van het publieke debat maar nauwelijks serieus genomen. Zelfs en vooral bij 'gewone mensen' die er nota bene zelf de dupe van zijn moet je niet aan hun arbeidsethos tornenquote:
Hoezo wordt die vraag niet gesteld? Denk aan discussies over het basisinkomen. Of zoiets als dit:
http://www.theguardian.co(...)less-quality-of-life
Om maar even iets te noemen. Kritiek op deze manier van leven is al zo oud als de Romantiek, toch?
Graag op anoniem
Nee, ik zoek niet de schuld bij mezelf. Dat is nu een fraaie calvinistische omdraaiing. Ik neem de consequenties wel voor mijzelf. Ik kan natuurlijk proberen de boel te veranderen, en hopen/afwachten dat de boel op de schop gaat. Dat ga ik op mijn bescheiden manier ook wel proberen. Maar als ik voor mijzelf fijn wil blijven werken, op mijn voorwaarden en op basis van mijn eigen integriteit, dan moet ik het misschien over een andere boeg gaan gooien. Dat bedoel ik met: een eigen plan maken.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Lekker eindeloos compromissen met jezelf sluiten tot er geen greintje van jezelf meer over is. Ik heb het zien gebeuren, het is een sluipmoordenaar, na een paar jaar kijk je af en toe nog meewarig in de spiegel maar dat is het ook, verder ben je morsdood
Graag op anoniem
Achja, gelukkig zijn er genoeg andere voorbeelden. Gisteren dat boekje gelezen over het verjaardagsfeestje van Renate Rubinstein, van Hans Goedkoop. Mooi voorbeeld van iemand die integer wilde zijn, en consequent in haar manier van leven, maar die toch ook gedwongen werd tot compromis om daar vervolgens weer haar weg uit te vinden.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Wat afkeer van het systeem heet te zijn, is vaak weerzin tegen de eigen keuze om in het systeem te blijven functioneren of tegen de eigen zwakte om aan het systeem te ontsnappen. Men durft geen radicale keuzes te maken, en de frustratie daarover schept men om in de illusie dat het systeem die radicale keuzes onmogelijk maakt. Gevangen in het rad van het menselijk tekort.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
http://www.nu.nl/werk-en-(...)rken-als-plicht.html
Als je van het leven wil genieten, moet je daar hard voor werken. Zeven op de tien volwassenen in Nederland beschouwen werken als een maatschappelijke plicht en vinden het geen vrije keuze. Dat heeft het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) maandag becijferd.
Als je van het leven wil genieten, moet je daar hard voor werken. Zeven op de tien volwassenen in Nederland beschouwen werken als een maatschappelijke plicht en vinden het geen vrije keuze. Dat heeft het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) maandag becijferd.
Graag op anoniem
Fraai geformuleerde cirkelredenering. De radicale keuzes in jouw argument komen neer op de bekende vogelvrijheid. In hoeverre is dat een redelijk alternatief? "Het kan zeker anders, maar dan moet je ook de gevolgen slikken." En vervolgens wordt de verantwoordelijkheid weer geïndividualiseerd. Take it or leave it. En dan de schuldvraag bij het menselijk tekort leggen, tja.quote:
Wat afkeer van het systeem heet te zijn, is vaak weerzin tegen de eigen keuze om in het systeem te blijven functioneren of tegen de eigen zwakte om aan het systeem te ontsnappen. Men durft geen radicale keuzes te maken, en de frustratie daarover schept men om in de illusie dat het systeem die radicale keuzes onmogelijk maakt. Gevangen in het rad van het menselijk tekort.
De neiging om de verantwoordelijkheid altijd bij het individu te zoeken is vreemd en zeker niet rationeel of neutraal.
Graag op anoniem
Welke verantwoordelijkheid wil jij dan niet zelf nemen, maar overlaten aan de anderen? Gun je jezelf het recht op rijkdom zonder daar een inspanning voor te hoeven leveren? Dat recht is toch nooit anders geweest dan het privilege van een maatschappelijke elite? Je zou kunnen zeggen dat het nooit zo makkelijk is geweest als in de afgelopen vijftig jaar om je dat privilege te verwerven, tegen relatief weinig inspanning. Of is zelfs die relatief kleine inspanning je te veel, zou het recht op rijkdom jou (en ons anderen) spontaan moeten komen aanwaaien als een groeizame regenbui?
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Welvaart is niet de optelsom van alle gezamenlijke inspanning. Als nuttig werk goed betaald werd zou de vuilnisman miljonair zijn (c) Bregman.
Je noemt drie keer het woord inspanning, waaruit blijkt dat je inzet als dé voorwaarde ziet. Dat onstuitbare geloof in inzet is precies waar ik tegen ageer. Wat is inzet behalve een modern dogma? Is inzet iets tastbaars? Iets heilzaams?
Je noemt drie keer het woord inspanning, waaruit blijkt dat je inzet als dé voorwaarde ziet. Dat onstuitbare geloof in inzet is precies waar ik tegen ageer. Wat is inzet behalve een modern dogma? Is inzet iets tastbaars? Iets heilzaams?
Graag op anoniem
De uitspraak 'Ik werk voor het geld' is net zo bizar als 'Ik studeer voor het papiertje.'
Denk daar maar eens over na als je je morgen op je werkplek gemeld hebt.
Denk daar maar eens over na als je je morgen op je werkplek gemeld hebt.
Graag op anoniem
Er sluipt steeds een verongelijktheid in je posts, MP. Terwijl, wat Ringo volgens mij ook zegt: een mens zit altijd vast in een soort systeem. Dat is niet iets van de moderne tijd. De oude Egyptenaren die piramides bouwden voor hun farao deden dat ook vanuit het dogma dat verering van de farao goed was voor het welzijn van iedereen, en dat het nodig was om het systeem in stand te houden (dat systeem dat voor veel mensen goed was, en waar veel mensen heilig in geloofden, al dan niet gestimuleerd door propaganda.) Ik zou me niet teveel blind staren op die analyses van het huidige systeem. Voor ieder individu geldt, in de hele loop van de geschiedenis, dat als je wilt losbreken uit het systeem waarin je zit, je revolutionair moet kunnen en durven zijn. En een revolutionair betaalt daar ook altijd een prijs voor. Dat gebeurt met mensen die niet mee willen gaan met de groep. Ik zou dat niet scharen onder 'menselijk tekort', je zou het net zo goed de menselijke kracht kunnen noemen, want het is waarschijnlijk een van de redenen dat de mens als soort heeft kunnen overleven. In het klein zie je dat ook bij families: het zwarte schaap dat niet meegaat in de normen die het gezin oplegt, die valt buiten de boot, staat buiten het geheel. Je hebt moed nodig, als je dingen anders wilt doen dan anderen, dat klopt. En dus is het een zeer individuele keuze want je zult bij jezelf moeten nagaan of jij die moed hebt en die consequenties aan kan (of je het nu eens bent met die consequenties of niet, dat is eigenlijk niet relevant), een keuze waar je dan ook zelf verantwoordelijkheid voor moet kunnen nemen, anders wordt het een kamikaze actie.
Als de verantwoordelijkheid niet bij het individu ligt, bij wie dan wel?
Als de verantwoordelijkheid niet bij het individu ligt, bij wie dan wel?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Natuurlijk wil ik je overtuigen van mijn opvattingen hierover. Ik ben namelijk behoorlijk tevreden met de resultaten daarvan in mijn leven. Ik zie dat jij, op dit forum althans, behoorlijk ontevreden lijkt te zijn. Het 'dogma' waar je het over hebt werkt voor mij. Het is een invalshoek die je kan verbinden met een brede kring van mensen die ook behoorlijk tevreden zijn en om jou geven. Reactionair nihilisme werkt misschien ook, maar dan is de kring van mensen waarmee je kan verbinden kleiner, antisocialer en vrijwel zeker een stuk ongelukkiger. Ergens moet ook jij wel doorhebben dat dit geen oplossing is voor je worstelingen.quote:
Ter verduidelijking.
Rationeel kun je beide kanten van de kwestie tegen elkaar uitspelen. De discussie stopt op het punt dat tegenstanders niet willen weten of het mogelijk is: een basisinkomen (of iets gelijkends), maar dat ze er domweg tegen zijn.
En dat is het moment dat de discussie niet rationeel, maar politiek wordt.
In Nederland heb je een scheiding van kerk en staat, maar de inzet-en-ambitie-overtuiging begint verdacht veel op een religie te lijken. Alles en iedereen is doordrongen van deze heilzame waarden, terwijl het niet meer is dan een politieke overtuiging. Je hebt geen andere keuze dan te buigen voor hun opvatting, anders krijg je in Nederland geen uitkering en word je vogelvrij verklaard.
Daarom is het argument van Sieyes zo mooi. Hij lijkt wel een missionaris die ongelovigen wil bekeren met zijn verlichte dogma's:
Werken creëert niet alleen materiële luxe, maar kan ook een perspectief bieden op een beter leven (voor jezelf of voor je kinderen). Als mensen dit niet krijgen in hun werk, en er is geen 'civil society', dan loopt het al snel uit de hand. Werken zorgt ook voor een maatschappelijke orde en veiligheid.
En je hebt gelijk: in de kern is alles politiek, niets is intrinsiek waar. Deal with it.
In the future everybody will be a meme for fifteen minutes.
