Zo voelt het ook . Iets rustiger!quote:Op dinsdag 15 december 2015 14:11 schreef Jihawti het volgende:
Klinkt als weer wat ademruimte Nijna!
Bijt ze jullie dan of andere kindjes?quote:Op maandag 1 februari 2016 20:37 schreef Vanyel het volgende:
Ze is uiteraard uitgeteld aan het eind van de dag, en wat prikkelbaar, maar ze lijkt het, naast spannend, echt wel leuk te vinden. Al 2x teruggehoord dat ze goed meedeed met bijna alles.
Ze vertelde vandaag zelfs dat de juf ziek was, dus er kwam ook nog iets uit. Leuk
Staat in de afgelopen week 2 x bijten en 1x bijna bijten tegenover, maar ik snap stiekem ook wel dat ze ergens haar spanning kwijt moet.
Kindje, juf. Ws beide keren van schrik.quote:Op maandag 1 februari 2016 20:40 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Bijt ze jullie dan of andere kindjes?
Auw. Kut.quote:Op woensdag 3 februari 2016 18:39 schreef Vanyel het volgende:
Wel ontzettend fijn om ermee klaar te zijn dan. Helemaal als hij nog blij is ook
Na mijn enthousiasme van maandag loop ik nu zelf toch met een blauwe beet op mijn arm. De prikjes van de dokter werden niet bijster gewaardeerd en ik was uiteraard het dichtst bij..
quote:Op woensdag 3 februari 2016 18:39 schreef Vanyel het volgende:
Wel ontzettend fijn om ermee klaar te zijn dan. Helemaal als hij nog blij is ook
Na mijn enthousiasme van maandag loop ik nu zelf toch met een blauwe beet op mijn arm. De prikjes van de dokter werden niet bijster gewaardeerd en ik was uiteraard het dichtst bij..
Dat deed ik dan ook gewoon.quote:Op woensdag 3 februari 2016 20:00 schreef Solagratia het volgende:
Hoe gaan jullie om met agressie van kinderen? Niet hoe je handeld op dat moment want dat weet ik wel. Maar voor jezelf emotioneel. Krabben, schoppen, stompen, dingen naar je gooien, slaan, enz is hier op het moment meer regel dan uitzondering. Meerdere keren per dag. En ik vind het superzwaar. En ik weet waardoor het komt en dat alle spanning er bij mij uit komt. Maar na zo'n dag kan ik wel huilen.
sterktequote:Op woensdag 3 februari 2016 20:00 schreef Solagratia het volgende:
Hoe gaan jullie om met agressie van kinderen? Niet hoe je handeld op dat moment want dat weet ik wel. Maar voor jezelf emotioneel. Krabben, schoppen, stompen, dingen naar je gooien, slaan, enz is hier op het moment meer regel dan uitzondering. Meerdere keren per dag. En ik vind het superzwaar. En ik weet waardoor het komt en dat alle spanning er bij mij uit komt. Maar na zo'n dag kan ik wel huilen.
Ik hield me altijd voor dat ik liever wou dat hij het bij mij deed dan bij anderen. En ik zorgde er voor dat hij niet merkte hoe zeer het mij soms raakte. Niet alleen letterlijk bij slaan of schoppen, maar meer nog bij dingen die hij tegen me zei. Hij wist me feilloos op mijn meest zwakke plekken te raken. En huilen deed ik dan 's avonds wel als ik alleen beneden zat.quote:Op woensdag 3 februari 2016 20:00 schreef Solagratia het volgende:
Hoe gaan jullie om met agressie van kinderen? Niet hoe je handeld op dat moment want dat weet ik wel. Maar voor jezelf emotioneel. Krabben, schoppen, stompen, dingen naar je gooien, slaan, enz is hier op het moment meer regel dan uitzondering. Meerdere keren per dag. En ik vind het superzwaar. En ik weet waardoor het komt en dat alle spanning er bij mij uit komt. Maar na zo'n dag kan ik wel huilen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ze is ook 's avonds of 's nachts bang, kan of wil dan niet zeggen waarvoor. Of ze heeft een nachtmerrie gehad, maar wil dan niet zeggen waar dat over ging.
Nou denk ik dat het deels wel bij de leeftijd hoort, tenminste... ik denk dat ze zich bewuster worden van de wereld zeg maar en dat daar ook angst bij past snap ik wel.
Maar ik herken het ook van mezelf, bang zijn en niet durven vertellen waarvoor (ik dacht zelf dat als ik het uit zou spreken, het ook zou gebeuren). Ik weet niet of dat bij haar zo is...
Die paniek, althans, het gegil herken ik niet, de paniek wel...SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Het is niet dat het elke dag zo is, soms een paar keer achter elkaar en vervolgens weer anderhalve week niet...
Verder doet ze het op zich wel goed. Krijgt ineens een paar uitnodigingen voor feestjes achter elkaar... leuk . En ze is sowieso wat meer aan het spelen met anderen dan alleen haar vriendje en dat werpt zn vruchten af blijkbaar .
En ik denk (maar ook daar wil ze niks over zeggen) dat ze een stukje uit haar groepje geschoven is omdat het wat te gezellig werd laatst . Dat vind ik wel grappig eigenlijk (mits het bij af en toe blijft, ik wilde het juf nog vragen, maar die was steeds in gesprek)Mama van 2 lieve meiden :)
De dingen waar ik negatief tegenover stond sta ik nog steeds zo in. Speltherapie zowel jen alleen als samen heeft ons helemaal niet geholpen. Maar dat zag de hulpverlening ook. Dat was gewoon niet de juiste hulp, maar kwam meer door een verkeerde diagnose van het eerste traject onderzoeken. Waarin ik heel open was hoe mijn leven met jen eruit zag, hoe ik soms tegen de dagen opzag en dat ik haar wel wat aan kon doen als ze weer eens een driftbui had. Daarin werd de conclusie getrokken dat het probleem in eerste instantie bij mij lag en de relatie met jen.quote:Op vrijdag 12 februari 2016 11:15 schreef Lot_1 het volgende:
Tof dat het zo veel beter gaat nu. Ik herinner me (lurker ) dat je in het begin best sceptisch was over de hulpverlening. Wat heeft je nu denk je het meest geholpen?
Gelijk onze ib-er getipt.quote:Op vrijdag 12 februari 2016 12:41 schreef Moonah het volgende:
Ja Lot, dat dacht ik me ook te herinneren.
Maar fijn hoor Tico!
Livelink, waarom zou het tegen jullie gaan werken? Job komt toch van het SO, dan is doorstromen naar VSO toch niet onlogisch? Het zou van de zotte zijn als hij daar niet terecht zou kunnen. Zéker omdat hij er zelf zo'n goed gevoel bij heeft.
Kennen jullie Het vollehoofdenboek?
Wij hebben het op aanraden van de juf. Het is een werkboek voor prikkelgevoelige kinderen en hun ouders. Stukje psycho-educatie (zonder ook maar een diagnose te noemen) en handvatten voor de kinderen zelf om signalen dat 'het te veel wordt' op tijd op te pikken, zodat ze hulp kunnen vragen en uitbarstingen kunnen voorkomen. Wij zijn nu halverwege en tot nu toe ben ik erg positief over het boek. En niet onbelangrijk, Thies ook.
Ach ja, het is ook nog nergens op gebaseerd, meer een angst die ik heb. Dat ik nu niet meer goed genoeg kan bewijzen dat hij het speciaal onderwijs nog steeds nodig heeft. Al die instanties kicken zo op formulieren, diagnoses en dergelijke.quote:Op vrijdag 12 februari 2016 12:41 schreef Moonah het volgende:
Livelink, waarom zou het tegen jullie gaan werken? Job komt toch van het SO, dan is doorstromen naar VSO toch niet onlogisch? Het zou van de zotte zijn als hij daar niet terecht zou kunnen. Zéker omdat hij er zelf zo'n goed gevoel bij heeft.
Ik las het ook vandaag. Goede ontwikkeling wel!quote:Op woensdag 17 februari 2016 21:27 schreef McLaura het volgende:
Trui en LL, wat irritant dat ze nu pas bezig zijn met de mogelijkheid tot 'vakken op je niveau volgen'. Ik hoorde het vanmiddag op het nieuws, als het doorgaat zou je "op papier" op TL kunnen zitten, maar je topvakken op een hoger niveau kunnen volgen. Bijvoorbeeld de meeste vakken op TL-niveau en aantal op Havo.
Andersom kan niet, dus je kunt niet op de Havo zitten en wiskunde op TL-niveau doen.
Ik vind het al lastig om op 1 lijn te zitten terwijl we bij elkaar wonen. Ik moet er niet aan denken hoe dat zou zijn als we niet samen zouden zijn. Lijkt me moeilijk. Is je ex er bij bij dit soort gesprekken? Een harde eis lijkt me moeilijk te handhaven anders.quote:Op woensdag 17 februari 2016 21:47 schreef DJMO het volgende:
Hier vanmorgen een intake/onderzoek gehad bij de JeugddGGZ in Hoorn, na vorige week weer eens bij de neuroloog in Hoorn geweest te zijn. Die herkende wel een deel gilles de la tourette, maar wilde persé dat er ook nog een kinderpsychiater mee zou kijken, vanwege de driftbuien en het hysterische drukke gedrag.
En warempel, Jan liet zich vandaag van z'n 'beste' kan zien bij de kinderpsychiater. Volgende week heb ik een adviesgesprek, maar het gaat er waarschijnlijk op uitdraaien dat we ipv clonidine, overstappen op ritalin, te starten met 2,5 mg. En met de harde eis dat vader de medicijnen ook gewoon geeft, want dat weigert hij nu met de clonidine, (ja, hier zie ik niks, hier gedraagt hij zich gewoon ) wat er in resulteert dat ik de dag na het weekend bij papa een onhandelbaar kind heb
De behandelaar neemt sowieso nog contact op met mijn ex, om duidelijk te maken dat de 'spiegel' gehandhaafd moet blijven, ook in het weekend bij papa. Hij is verder niet bij de gesprekken, gelooft het net als vroeger allemaal wel. Het is hem ook te ver weg (hij woont nog steeds in Rotterdam). En tja, als de ambulant begeleider niet binnen korte tijd verbetering ziet in Jan z'n gedrag als hij bij papa vandaan komt (dan is het echt op z'n ergst ) dan weet ik niet hoelang ik de huidige bezoekregeling nog in stand kan houden .quote:Op woensdag 17 februari 2016 21:55 schreef livelink het volgende:
[..]
Ik vind het al lastig om op 1 lijn te zitten terwijl we bij elkaar wonen. Ik moet er niet aan denken hoe dat zou zijn als we niet samen zouden zijn. Lijkt me moeilijk. Is je ex er bij bij dit soort gesprekken? Een harde eis lijkt me moeilijk te handhaven anders.
Lastig hoor. Het heeft bij ons ook wel eens geknetterd, hoor. Oudertherapie kan ook heel confronterend zijn en het is niet altijd makkelijk om dan toch weer een compromis te vinden. Maar gelukkig is het bij ons ook op dat front nu redelijk stabiel. Medicatie is ook altijd wel een geschilpunt bij ons. Mijn man is vooral voorstander van veel sporten en bewegen. En dat is ook prima, maar het duurde even voordat we doorhadden dat het ene het andere niet hoeft uit te sluiten.quote:Op woensdag 17 februari 2016 21:58 schreef DJMO het volgende:
[..]
De behandelaar neemt sowieso nog contact op met mijn ex, om duidelijk te maken dat de 'spiegel' gehandhaafd moet blijven, ook in het weekend bij papa. Hij is verder niet bij de gesprekken, gelooft het net als vroeger allemaal wel. Het is hem ook te ver weg (hij woont nog steeds in Rotterdam). En tja, als de ambulant begeleider niet binnen korte tijd verbetering ziet in Jan z'n gedrag als hij bij papa vandaan komt (dan is het echt op z'n ergst ) dan weet ik niet hoelang ik de huidige bezoekregeling nog in stand kan houden .
gelukkig wel, hij gaat elke dag met plezier. Zou het liefst zonder mij heen gaan hahaquote:Op woensdag 17 februari 2016 22:23 schreef livelink het volgende:
Fijn dat het op school zo lekker gaat, DJMO. Heeft hij het ook naar zijn zin op school?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |