Oppassen door oma's & opa's

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Als je bang bent dat het zou kunnen escaleren, zou ik inderdaad overwegen om naar het KDV te gaan als die optie er is. Als je geen duidelijke afspraken kunt maken met je moeder over dingen die echt wezenlijk voor jullie zijn, of als je je maar blijft ergeren (om grotere dingen dan ik ) , dan zou je moeten stoppen met opvang door je moeder.
Maar ik denk dat jullie dat beide niet willen. Maak je moeder wel duidelijk dat bepaalde regels gewoon écht regels zijn (daarom snap ik je gedachte ook wel om dingen op papier te willen zetten). Jullie zijn de opvoeders en een bepaalde regelmaat is belangrijk voor jullie kind.

Jeetje, vervelend zeg!

Wat betreft afspraken maken over eten e.d., dan zou je prima kunnen doen, maar dat houdt ze nog niet tegen er iets van te zeggen of commentaar te leveren op een keuze van jullie. Je zou wel aan kunnen geven dat je het vervelend vindt dat ze zo laat merken het niet eens te zijn met jullie en aangeven dat jullie manieren niet bedoeld zijn om te schoppen tegen je eigen opvoeding (als dat misschien is wat er knelt bij haar), maar dat jullie het gewoon graag zo doen en het fijn zouden vinden als een van de mede-opvoeders (wat ze eigenlijk gewoon is met 1 dag in de week) hetzelfde zouden doen. En als ze dat liever niet doet en echt alleen oma wil zijn, dat structureel oppassen misschien niet de juiste manier is.

Nu valt het nog niet zo op, maar naarmate hij ouder wordt is het natuurlijk wel belangrijk dat er in jullie huis bepaalde regels gelden en die horen er (wat mij betreft ) ook te gelden als jullie er niet zijn en als zij dat niet kan garanderen, maar liever de leuke oma is, dan matcht dat niet helemaal.

En dat van die stiefopa is wel herkenbaar

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 15:39 schreef MaLo het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Als je bang bent dat het zou kunnen escaleren, zou ik inderdaad overwegen om naar het KDV te gaan als die optie er is. Als je geen duidelijke afspraken kunt maken met je moeder over dingen die echt wezenlijk voor jullie zijn, of als je je maar blijft ergeren (om grotere dingen dan ik ) , dan zou je moeten stoppen met opvang door je moeder.
Maar ik denk dat jullie dat beide niet willen. Maak je moeder wel duidelijk dat bepaalde regels gewoon écht regels zijn (daarom snap ik je gedachte ook wel om dingen op papier te willen zetten). Jullie zijn de opvoeders en een bepaalde regelmaat is belangrijk voor jullie kind.

Ik vind dat helemaal geen kleine dingetjes
Als mijn moeder dat zou doen, zou ik een stevig gesprek met haar aangaan. Zij zou dit echter nooit doen.

Wat je schoonmoeder dus doet, is wat de mijne ook deed: je privacy en je grenzen constant overschrijden. Dat kan echt niet, vind ik.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 15:52 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik vind dat helemaal geen kleine dingetjes
Als mijn moeder dat zou doen, zou ik een stevig gesprek met haar aangaan. Zij zou dit echter nooit doen.

Wat je schoonmoeder dus doet, is wat de mijne ook deed: je privacy en je grenzen constant overschrijden. Dat kan echt niet, vind ik.

Snap je meteen waarom ik haar niet in ons huis wil hebben om op te passen .

Het is heel lastig om er iets van te zeggen, omdat ik dus de kouwe kant ben. Mijn vriend vindt het allemaal niet zo erg, heeft op mijn verzoek wel eens half/half wat gezegd maar er is niets veranderd. Ik heb dit min of meer geaccepteerd. Ik heb gewoon verder weinig contact met haar, dit overleef ik nog net .

Waar ik wél wat van heb gezegd, is van het feit dat schoonmoeder altijd een kus "eiste" van F. bij het afscheid nemen. "Krijgt oma nog een kusje? En dan F naar haar toe trekken. Ah toe, oma mag toch wel een kusje van jou? Dat vind ik dus een schending van de privacy en de lichamelijke integriteit van mijn dochter.
Eerst vond F. het altijd prima, maar toen ik merkte dat F dat niet meer leuk vond en schoonmoeder bleef zeuren, heb ik waar schoonmoeder bij was tegen F. gezegd dat ze nooit iemand een kus hoeft te geven als ze het niet wil, dat gewoon dag zeggen of een hand geven ook goed is als ze dat liever doet. Schoonmoeder keek érg zuur toen .

Om even terug te komen op TS: als je over dát soort dingen issues hebt met je moeder, dan zou ik het zeker aan de kaart stellen. Want dat zijn dingen waar je kind echt onder kan lijden en waar jullie relatie echt onder zou kunnen lijden.

Ik zou of gaan voor die optie van de avond ervoor F. daar al heen brengen of ik zou neigen naar toch een dag kdv. Kan er zelf heel slecht tegen als familie zich gaat bemoeien met mijn leven, mijn huis, mijn kind.

Ouders standaard een dag per week laten oppassen, kan naar mijn mening alleen goed gaan als je daar allebei echt precies dezelfde ideeen en verwachtingen bij hebt, of, als dit niet helemaal het geval is, je band zo goed is dat je dat prima kunt bespreken, op een luchtige manier zonder elkaar direct beledigd te hebben of wat dan ook en waarbij je elkaars mening kunt respecteren.

Je kunt oma's en opa's op heel veel andere manieren betrekken in het leven van je kind zonder zo'n standaard oppasdag.

Maar goed, ik ben iemand die daar dus ook niet voor kiest. Nu zijn de omstandigheden er ook niet naar (mijn ouders zijn al 80/81) maar als die anders waren geweest, had ik het ook niet gedaan.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 16:34 schreef Franny_G het volgende:
Ik zou of gaan voor die optie van de avond ervoor F. daar al heen brengen of ik zou neigen naar toch een dag kdv. Kan er zelf heel slecht tegen als familie zich gaat bemoeien met mijn leven, mijn huis, mijn kind.

Ouders standaard een dag per week laten oppassen, kan naar mijn mening alleen goed gaan als je daar allebei echt precies dezelfde ideeen en verwachtingen bij hebt, of, als dit niet helemaal het geval is, je band zo goed is dat je dat prima kunt bespreken, op een luchtige manier zonder elkaar direct beledigd te hebben of wat dan ook en waarbij je elkaars mening kunt respecteren.

Je kunt oma's en opa's op heel veel andere manieren betrekken in het leven van je kind zonder zo'n standaard oppasdag.

Maar goed, ik ben iemand die daar dus ook niet voor kiest. Nu zijn de omstandigheden er ook niet naar (mijn ouders zijn al 80/81) maar als die anders waren geweest, had ik het ook niet gedaan.

Mijn ouders hebben niet per se precies dezelfde ideeën als wij, maar zij waren en zijn wel respectvol naar onze wensen. Dat is het belangrijkste. dat je de wens hebt om de wensen en grenzen van de ouders van je kleinkind respecteert. Die ouders bestaat dan niet alleen uit dat onuitstaanbare wicht/die eikel van een schoondochter/-zoon, maar ook je eigen kind! Dat kind heb je zelf opgevoed, geef dat kind dan ook de ruimte om zijn eigen keuzes te maken.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 16:25 schreef MaLo het volgende:

[..]

Snap je meteen waarom ik haar niet in ons huis wil hebben om op te passen .

Het is heel lastig om er iets van te zeggen, omdat ik dus de kouwe kant ben. Mijn vriend vindt het allemaal niet zo erg, heeft op mijn verzoek wel eens half/half wat gezegd maar er is niets veranderd. Ik heb dit min of meer geaccepteerd. Ik heb gewoon verder weinig contact met haar, dit overleef ik nog net .

Waar ik wél wat van heb gezegd, is van het feit dat schoonmoeder altijd een kus "eiste" van F. bij het afscheid nemen. "Krijgt oma nog een kusje? En dan F naar haar toe trekken. Ah toe, oma mag toch wel een kusje van jou? Dat vind ik dus een schending van de privacy en de lichamelijke integriteit van mijn dochter.
Eerst vond F. het altijd prima, maar toen ik merkte dat F dat niet meer leuk vond en schoonmoeder bleef zeuren, heb ik waar schoonmoeder bij was tegen F. gezegd dat ze nooit iemand een kus hoeft te geven als ze het niet wil, dat gewoon dag zeggen of een hand geven ook goed is als ze dat liever doet. Schoonmoeder keek érg zuur toen .

Om even terug te komen op TS: als je over dát soort dingen issues hebt met je moeder, dan zou ik het zeker aan de kaart stellen. Want dat zijn dingen waar je kind echt onder kan lijden en waar jullie relatie echt onder zou kunnen lijden.

Goed dat je daar wat van hebt gezegd!
Bij ons hetzelfde, hoor, dat half/half wat zeggen door mijn vriend en dat trek ik dan weer slecht. Bij ons in het gezin kan het soms even flink klappen, maar dan weet iedereen weer waar iedereen aan toe is, en is alles weer goed. Bij hem in het gezin praat je vooral nergens over...dat werkt goed, jonguh

Sinds het geescaleerd is hier (twee jaar geleden inmiddels) heb ik ook weinig contact meer met schoonmoeder, en ik vind het heerlijk rustig voor mezelf. Ik vind het echter wel heel verdrietig voor B dat zijn moeder ook hem en zijn dochter afwijst, en voor S dat ze dus een oma mist terwijl die wel rondloopt. Ze ziet haar wel eens op een verjaardag, en oma negeert S dan. Dat doet me wel echt pijn.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 16:48 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Goed dat je daar wat van hebt gezegd!
Bij ons hetzelfde, hoor, dat half/half wat zeggen door mijn vriend en dat trek ik dan weer slecht. Bij ons in het gezin kan het soms even flink klappen, maar dan weet iedereen weer waar iedereen aan toe is, en is alles weer goed. Bij hem in het gezin praat je vooral nergens over...dat werkt goed, jonguh

Sinds het geescaleerd is hier (twee jaar geleden inmiddels) heb ik ook weinig contact meer met schoonmoeder, en ik vind het heerlijk rustig voor mezelf. Ik vind het echter wel heel verdrietig voor B dat zijn moeder ook hem en zijn dochter afwijst, en voor S dat ze dus een oma mist terwijl die wel rondloopt. Ze ziet haar wel eens op een verjaardag, en oma negeert S dan. Dat doet me wel echt pijn.

Dat is gewoon kinderachtig. Alsof S. er wat aan kan doen.

Mijn moeder zou in eerste instantie oppassen. Maar op een gegeven moment vroeg ze een hoger tarief dan wat ik voor een gastouder zou gaan betalen en ze wilde hier niet van afwijken. Verder hebben we altijd een slechte band gehad, en gaat ze zich met uitspraken en doen en laten steeds raarder gedragen. Bovendien heeft ze er een handje van om de opvoeding over te nemen. Dus wij hebben beiden eieren voor ons geld gekozen, mini gaat volgend jaar 2 dagen naar de gastouder, en 1 dag naar het KDV.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 15:19 schreef hoas het volgende:
Wij hebben ze altijd een vergoeding p/u gegeven, scheelt ook gezeik in de familie.
Ze zijn gewoon in dienst dus ipv dat ze uitgebuit worden.

onze ouders zouden volledig uit hun jasje gaan opa en oma betalen voor opvang, dat is echt belachelijk.

Dat laatste is volgens mij vooral vaak aan de hand. Het is niet altijd meteen een gebrek aan respect als een grootouder de eigen opvoeddogmaatjes moeilijk kan loslaten. Meegaan met je tijd is best moeilijk, vooral als het zo anders is dan hoe jij het gewend was te doen. En respect is ook iets van twee kanten: je kunt wel willen dat je ouders respect hebben voor jou opvoedkeuzes, maar zij willen natuurlijk ook graag respect voelen voor hun manier. Dus ja, dat ligt gewoon gecompliceerd denk ik. Het blijven ook je ouders in die zin dat de autoriteitspositie voor hen vaak een beetje vastligt: als jouw ouders zien zij zichzelf toch vaak als degene die het allemaal t beste weet en niet andersom. Het is best bijzonder als ouders dat kunnen loslaten.

Het is hier ook ineens actueel: mijn vriend en ik lopen allebei de deur niet plat bij onze ouders, omdat we niet zo sterke band voelen en daar geen behoefte aan hebben. Mijn ouders hebben dat geaccepteerd en dat is fijn. De momenten dat we elkaar wel zien zijn gewoon leuk en gezellig. Maar mijn schoonouders hebben daar nog steeds moeite mee, en willen nog altijd dat mijn vriend zich conformeert naar hun behoeften en wensen. Ze willen daar volgende week een gesprek met hem over aangaan, ze zijn ook ontevreden over het feit dat ik weinig contact met ze zoek en dat we weinig delen over I. Mijn vriend zei gisteren: nu loop ik gewoon tegen de 50 (hij is 48 ) en word ik nog op het matje geroepen bij mijn ouders. .

Ik snap hun punt op zich wel, maar het punt is ook dat je dingen nu eenmaal niet kunt afdwingen. Zij zijn echter van de denkwijze: dat hoor je nu eenmaal te doen omdat wij je ouders zijn. Dus die verwachtingen over en weer zullen waarschijnlijk nooit goed op elkaar aansluiten. Mijn vriend en ik hebben allebei al lang geleden gevoelsmatig afstand genomen van onze ouders, (om allerlei verschillende redenen) en het lijkt alsof ze maar niet willen begrijpen/inzien dat dit een keuze is die een kind kan maken, en dat je een kind niet kan verplichten een keer per week op de koffie te komen.
Ik blijf dat ook lastig vinden hoor, dat ze dan niet in staat lijken te zijn de situatie te accepteren zoals die is. Ze hebben er immers zelf ook een aandeel in, maar dat is een blinde vlek. Mijn vriend heeft al heel vaak uitgelegd hoe hij erin staat, maar elke keer weer moet hij daar een soort mea culpa voor doen.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 09:22 schreef Franny_G het volgende:
Dat laatste is volgens mij vooral vaak aan de hand. Het is niet altijd meteen een gebrek aan respect als een grootouder de eigen opvoeddogmaatjes moeilijk kan loslaten. Meegaan met je tijd is best moeilijk, vooral als het zo anders is dan hoe jij het gewend was te doen. En respect is ook iets van twee kanten: je kunt wel willen dat je ouders respect hebben voor jou opvoedkeuzes, maar zij willen natuurlijk ook graag respect voelen voor hun manier. Dus ja, dat ligt gewoon gecompliceerd denk ik. Het blijven ook je ouders in die zin dat de autoriteitspositie voor hen vaak een beetje vastligt: als jouw ouders zien zij zichzelf toch vaak als degene die het allemaal t beste weet en niet andersom. Het is best bijzonder als ouders dat kunnen loslaten.

Maar toch blijft wel overeind dat jij als ouder gewoon de laatste stem hebt in de opvoeding van JOUW kind. Dan kunnen je ouders wel respect blieven voor hun opvoedkundige inzichten, dat mag en dat lijkt me ook prima. Je hoeft elkaar niet met het vuur om de oren te slaan. Maar puntje bij paaltje betekent dat dus nog steeds wel dat jouw opvoedvisie gevolgd moet worden.

Ik heb het wel over structureel oppassen zoals in het verhaal van de OP. Maar ook bij vergaande zaken zoals keuzes voor je kind merk ik dat het voor sommige ouders uiteindelijk lastig is om los te laten dat hun kind de eindbeslissing neemt.

Toen wij een school voor de oudste uitgezocht hadden, vertelden we dat trots bij mn schoonouders tijdens een etentje. We kozen voor een protestants-christelijke basisschool hier in de buurt. Waarom? Vooral omdat het een van de beste scholen in het dorp is hier, omdat de methoden ons aanspraken en boven alles omdat we een erg goed gevoel hadden bij het bezoek. Zijn moeder was zacht uitgedrukt not amused. Ze is (was) juf op een basisschool en vond dat wij haar tenminste hadden moeten consulteren over wat wel en niet goed was qua scholen voor ons kind. Ze had wel verwacht betrokken te worden bij de schoolkeuze en was best beledigd dat we haar "gepasseerd" hadden. Ik zie het zo helemaal niet, en B. ziet het ook niet als passeren. Het is gewoonweg ons kind, wij zijn volwassen mensen en we kunnen zo'n beslissing prima zelf nemen. Als we daar behoefte aan hadden gehad dan hadden we wel contact met haar opgenomen. Zij viel met name over het christelijke karakter van de school en relateert dat onmiddellijk aan haar eigen tijd op een nonnen-basissschool. Ja ehm... doe wat met dat trauma maar projecteer het niet op ons Bovendien zit ze nogal in haar eigen wereldje... ze werkt in een dorps deel van de stad in Brabant en gelooft niet zo in het bestaan van zwarte scholen bijvoorbeeld.
Maar goed /rant. Dat ter illustratie, zij zei uiteindelijk dat zij vond dat ze als oma het recht had (!) betrokken te worden bij zulke ingrijpende keuzes. Ze kan dat soort dingen echt niet los laten. Maar nog veel storender, ze doet ook geen enkele moeite om dat los te laten.

Over die was uit de OP... ik snap dat wel. Mn schoonmoeder heeft dat hier ook wel eens gedaan. Ze dacht mij daar een groot plezier mee te doen. Ik heb toen ook aangegeven dat ik het heel vervelend vond dat zij mijn vieze ondergoed en beddengoed en weet ik veel wat aan het wassen was. Vond ze onzin want zij was toch ook vrouw, ze had heus wel eens een beha gezien. Ik heb haar toen gewoon vriendelijk gezegd dat dat wel kon zijn maar dat ik het gewoon echt niet fijn vond. Daarna heeft ze t niet meer gedaan.
Mijn eigen moeder is weer het andere uiterste, die doet he-le-maal niets als ze aan het oppassen is behalve lol maken met de kinderen. Prima hoor! Helemaal niet erg verder, maar heel soms baal ik wel eens een beetje als je dan thuis komt uit werk enzo en alle speelgoed en zooi ligt beneden ofzo. Maar goed, dat is dan maar zo, ze is niet mijn huishoudster en ik ben allang blij dat ze af en toe kunnen oppassen.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 15:09 schreef Fazzoletti het volgende:
Omdat we dat ook heel goed zelf kunnen Ze komt voor haar kleinkind is de afspraak

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 14:49 schreef Fazzoletti het volgende:
We werken beide en op onze vrije dagen doen we liever leuke dingen met ons kind dat dan we uren besteden aan het huishouden

Kortom het zou wel wat beter kunnen maar jullie spenderen daar als keuze geen tijd aan? Wat een prima overweging is. Is het dan echt een probleem of geconfronteerd worden met iets wat jullie zelf sub-optimaal doen?

Want dan zou het omarmen kunnen helpen in plaats van het weg duwen. Dan is iedereen blij.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 13:50 schreef Fazzoletti het volgende:

_{Onze irriraties zijn vooral door de 'bemoeienis' met ons leven/huishouden. M'n moeder is zo'n type die niet stil kan zitten en dus als F slaapt ons hele huishouden zou willen doen: wassen/stoffen/zuigen/dingen neer zetten op plekken die zij handig of goed vind bijv. Ik heb echt al tichtig keer gezegd dat ze komt oppassen op F en niet de huishoudster is}

Wat verwacht je dan dat ze doet in de tijd dat de kleine slaapt?
Bovendien, lijkt me dit een actie van je moeder die ze uit liefde voor jou doet. Ze ziet dat het een puinzooi is bij jullie (in haar optiek) en ze wil je daarbij helpen. Accepteer dit en ga vrolijk verder met je leven, of accepteer het niet en breng F naar het KDV en kwets daarmee je moeder die dit alles uit liefde voor jou en haar kleinkind doet.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 10:21 schreef Godtje het volgende:

[..]


[..]

Kortom het zou wel wat beter kunnen maar jullie spenderen daar als keuze geen tijd aan? Wat een prima overweging is. Is het dan echt een probleem of geconfronteerd worden met iets wat jullie zelf sub-optimaal doen?

Want dan zou het omarmen kunnen helpen in plaats van het weg duwen. Dan is iedereen blij.

Ik neig ook hier naar. En dan goede afspraken maken erover; dit wel, dit niet.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 10:28 schreef devlinmr het volgende:

[..]

Wat verwacht je dan dat ze doet in de tijd dat de kleine slaapt?
Bovendien, lijkt me dit een actie van je moeder die ze uit liefde voor jou doet. Ze ziet dat het een puinzooi is bij jullie (in haar optiek) en ze wil je daarbij helpen. Accepteer dit en ga vrolijk verder met je leven, of accepteer het niet en breng F naar het KDV en kwets daarmee je moeder die dit alles uit liefde voor jou en haar kleinkind doet.

En dat soort emotionele chantage vind ik echt niet kunnen. Even daargelaten of het nou gaat om het huishouden doen terwijl gevraagd wordt dat niet te doen, of andere grenzen die stelselmatig worden overschreden: ook uit liefde kan het verkeerd zijn en dus mag er, zonder emotionele chantage, iets over gezegd worden! En uit respect en liefde voor je kind zou je dan kunnen proberen om die grenzen niet meer te overschrijden.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 10:57 schreef Fazzoletti het volgende:
Het is hier dus echt geen puinzooi in huis hè maar ik vind elke dag stofzuigen of elke maand de ramen zemen nou niet echt nodig

Ik lees meerdere reacties over het maar accepteren want het gebeurt uit liefde, maar is dat hoe het werkt? Omdat een ander iets met liefde voor je doet moet het maar kunnen ook al voel je jezelf niet goed bij (en gaat het over je grenzen?)

Goede afspraken lijkt me ook Burdie, maar hoe maak je die? Het is nou niet dat ik voordat ik een kind had al een vastomlijnd idee over hoe ik het zou willen opvoeden. Het ouderschap groeit hier met de dag

Niemand zegt dat het een puinhoop is. Maar je haalt iemand in huis met een andere set van normen en waarden. Die invloeden krijg je er gratis bij. Dat heeft invloed op je kind, op je huis in dit geval.

Als je alles zelf in de hand wil houden dan moet je het lekker zelf doen.

Als je de invloeden niet in je huis wil kan je je kind ook daar heen brengen.

Of je maakt afspraken maar die lukken kennelijk niet al te aardig.
Dan kan je je ook nog afvragen hoe erg het nou eigenlijk is. Het is schoonmaken.
Het scheelt je werk. Je kan het als ongewenst opvatten maar maak je je het jezelf dan niet erg lastig?

Ze is al zo welwillend dat ze wil oppassen en dat ze naar jullie komt.
Moet je niet wat terug geven en je niet zo aangevallen voelen?

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 10:57 schreef Fazzoletti het volgende:
Het is hier dus echt geen puinzooi in huis hè maar ik vind elke dag stofzuigen of elke maand de ramen zemen nou niet echt nodig

Ik lees meerdere reacties over het maar accepteren want het gebeurt uit liefde, maar is dat hoe het werkt? Omdat een ander iets met liefde voor je doet moet het maar kunnen ook al voel je jezelf niet goed bij (en gaat het over je grenzen?)

Goede afspraken lijkt me ook Burdie, maar hoe maak je die? Het is nou niet dat ik voordat ik een kind had al een vastomlijnd idee over hoe ik het zou willen opvoeden. Het ouderschap groeit hier met de dag

Persoonlijk zou ik het omdraaien.... Zoals ik al zei, je moeder doet het om te laten zien hoeveel ze om jou geeft en denkt jou hiermee te helpen. Ipv afspraken te maken over wat je niet wil wat ze doet, geef haar specifieke dingen te doen, waar jij je prettig bij voelt en zij het gevoel krijgt dat ze je helpt. Dus niet "Ik wil niet meer dat je mijn onderbroeken wast" maar, "Weet je waarmee je me echt kan helpen?? als je ....."

Ik kan me ook met geen mogelijkheid voorstellen dat je het vervelend vindt wanneer iemand anders je huis schoonmaakt.

In ruil daarvan zou de 'schoonmaakster' in kwestie prima in mn vieze onderbroeken mogen loeren en commentaar mogen hebben om mijn eigen (gebrek aan) schoonmaakskills. ♡

Het is 1 dag in de week. Bij mij gaat het dan ene oor in en andere uit en ik haal mijn schouders op. 'Ja bedankt he mam, heel fijn dat je zoveel hebt gedaan! Had je niet hoeven doen. Ja je hebt gelijk, zou ik moeten doen ja. Nou doei he! Tot volgende week.' Moeders tevreden en ik blijf achter in mijn schoon gedweilde huis.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 11:11 schreef Fazzoletti het volgende:
Natuurlijk vind ik het fijn dat mijn kind een goede band krijgt met z'n oma maar het oppassen is volledig van haar kant gekomen. Omdat zij er zo gelukkig van wordt en F het ook leuk vind gaat het nu zo.

Ik hoor in elk geval dat het van jou niet zo hoeft?

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 11:11 schreef Fazzoletti het volgende:

[..]

Ik probeer wel afspraken te maken maar blijkbaar ben ik niet duidelijk genoeg oid want er wordt niet naar gehandeld.

Zoals ik volgens mij al gezegd had, het voelt als inbreuk in mijn privacy als er ongevraagd door mijn vuile was wordt gegaan en spullen opgeruimd worden op een andere plek als dat ik ze heb toebedeeld. We zijn regelmatig dingen kwijt omdat ze ze op een hele handige plek had gelegd

Je laatste 2 zinnen vind ik lastig. Natuurlijk vind ik het fijn dat mijn kind een goede band krijgt met z'n oma maar het oppassen is volledig van haar kant gekomen. Omdat zij er zo gelukkig van wordt en F het ook leuk vind gaat het nu zo. Maar vind je dan dat ik uit een soort van 'dankbaarheid' dan maar moet accepteren wat er gebeurt?

Neem er een beetje afstand van: het is toch wel lekker dat iemand opruimt en gratis op je kind past? En dat oma en kind gelukkig zijn?

Als daar opmerkingen naast komen zou ik ze aanhoren en gewoon naast me neerleggen: je roept maar raak, ik leef mijn leven zoals ik het zelf wil. Als ze merkt dat het geen enkele zin heeft om steeds iets te roepen houdt het vanzelf op. Het heeft vaak best zin om ergens boven te staan.

Hier nog geen kinderen, oma gaat wel oppassen. Maar nu ik thuis lig en mijn moeder komt af en toe langs hebben we al afspraken gemaakt. Ze mag geen zware schoonmaak werkzaamheden uitvoeren. Vaatwasser inruimen of een doekje over de tafel of de was. Voor de rest gaat ze maar een boek lezen of hayday spelen of breien en met mij kletsen. En als ze op gaat passen dan houdt de tweeling haar wel bezig .

Maar ik vind het belangrijk dat zowel ik als mijn partner ons er prettig bij voelen.
En een oma is geen schoonmaakster en ook geen ouder maar een oma. Soms moet je ze daar aan herinneren. Ik zeg nu al af en toe wat ik wel en niet wil voor mijn kinderen. Bijvoorbeeld geen loopstoel. Als mijn moeder dan begint ja maar dat had jij vroeger ook dan zeg ik dat ik het niet wil voor mijn kinderen. Bij haar werkt alleen heel duidelijk zijn. Ik merk als ik het meteen zeg het niet heel beladen wordt

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 11:24 schreef Daui het volgende:

Maar ik vind het belangrijk dat zowel ik als mijn partner ons er prettig bij voelen.
En een oma is geen schoonmaakster en ook geen ouder maar een oma. Soms moet je ze daar aan herinneren. Ik zeg nu al af en toe wat ik wel en niet wil voor mijn kinderen. Bijvoorbeeld geen loopstoel. Als mijn moeder dan begint ja maar dat had jij vroeger ook dan zeg ik dat ik het niet wil voor mijn kinderen. Bij haar werkt alleen heel duidelijk zijn. Ik merk als ik het meteen zeg het niet heel beladen wordt

Ik denk dat heel veel oma's als papa en mama weg zijn toch gewoon dingen op hun eigen manieer doen. Het is lastig om een oude hond nieuwe trucjes te leren