Depressie & Angst #126 Waar we soms even minder opletten :P

quote:

Op maandag 3 augustus 2015 19:26 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wees welkom! (helaas, je snapt wel wat ik bedoel )

Anyway, misschien handig om een korte samenvatting te geven enzo zodat we je beter begrijpen en dus ook beter advies kunnen geven.

We zijn zo goed als allen hier slachtoffer van het gedrocht dat "depressie" heet, samen met "angst", diens trouwe sidekick.

Het is klote, maar zelfacceptatie is een stap in de goeie richting

Dank! Ik voel heel veel warmte!

Ik ben inmiddels 26 en heb nu zo'n 8 jaar depressieve episoden. Het begon als een soort van leegte die ik voelde op een moment waarop ik dacht alles voor elkaar te hebben. Uiteindelijk begon mijn moeder zich zorgen te maken en heb ik na veel aandringen een bezoek gebracht aan de huisarts die me uiteindelijk doorstuurde naar een psycholoog.

Om een lang verhaal kort te maken: Inmiddels is mijn moeder 4 jaar geleden overleden, heb ik een tijdje samengewoond met een ex (waar ik nu ontzettend spijt van heb en dat NOOIT had moeten doen), mijn hele studietijd is verziekt door de depressie omdat ik het idee had dat het wel ging. Verder is mijn leven één groot vraagteken en heb ik letterlijk echt helemaal niks, behalve een dak boven mijn hoofd. En ja, dat is mijn eigen schuld omdat ik altijd te trots was om hulp in te schakelen. Inmiddels sta ik op de wachtlijst voor een 3e poging bij een psycholoog, superleuk! Ik heb ook nog een tijdje Citalopram geslikt en sinds die tijd heb ik bij vlagen last van paniekaanvallen. Ik was altijd een vrolijke jongen en dat ben ik op het eerste oog nog steeds. Ik val alleen steeds meer door de mand, dus het is tijd om de act te stoppen en mijn masker af te zetten.

Eh, aangenaam!

quote:

Op maandag 3 augustus 2015 17:26 schreef Detroit het volgende:
Note to self: minder koffie drinken! Ik schiet weer van paniek naar paniek.

Hoe zit het bij jullie, drinken jullie koffie en merk je iets dat dat angst verergerd?

Nee, dat lijkt bij mij totaal geen invloed te hebben!
Moet ik wél bij zeggen dat ik maximaal 5 koppen op een dag mag drinken ivm een hoge bloeddruk.

quote:

Op maandag 3 augustus 2015 17:26 schreef Detroit het volgende:
Note to self: minder koffie drinken! Ik schiet weer van paniek naar paniek.

Hoe zit het bij jullie, drinken jullie koffie en merk je iets dat dat angst verergerd?

Nee maar ik dronk als kind al koffie dus kan zijn dat ik een weerstand heb opgebouwd
Ik knars wel meer met mn tanden 's nachts als ik boven de 5 koppen uitkom

quote:

Op zondag 2 augustus 2015 11:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Geweldig! Fijn dat het zo goed gegaan is (mindere momenten, dat is oké (zeker gezien jouw ervaringen van de weken die daar aan voorafgegaan zijn, echt klasse hoor!! )) en dat je het fijn hebt gehad! Je had je er ook al zo lang op verheugd en een fijne tijd is jou echt gegund .

[..]

@Child: Daar zullen we dan rekening mee gaan houden!

[..]

Nou snel 1tje aanmaken dan!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dank je Nee, ik ben anti-facebook dus blijf weigeren

quote:

Op zondag 2 augustus 2015 22:08 schreef Miniem het volgende:

[..]

Wat houdt zon dagbehandeling precies in als ik vragen mag?

Het is vijf dagen per week maar het verschilt per persoon hoeveel dagen je doet. Ik doe er maar een. Het is vooral bedoeld om wat structuur en daginvulling te geven (bijvoorbeeld na een opname). In principe is het voor 6 weken. Op de dag die ik doe is er dagopening (vertellen hoe het is gegaan de afgelopen dag(en)), 'activiteiten' (lekker vaag maar wij gingen de vorige keer pingpongen en op de wii spelletjes doen) en PMT (sporten - dat is waarom ik deze dag doe). Pauze en lunch is ook gezamenlijk. Alles onder begeleiding van een verpleegkundige, per activiteit een andere. Op andere dagen is er een ander programma met bijvoorbeeld creatieve en muziektherapie of cognitieve training o.i.d.

Zit thuis met een migraine aanval. Minder fijn...

Morgen heb ik een gesprek met een psycholoog om te kijken naar een crisisplan (voor het geval dat, preventief enz) Desnoods ga ik er brak heen, vind het belangrijk genoeg, migraine voer ik wel een berg pilletjes

quote:

Op dinsdag 4 augustus 2015 18:14 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Je zou kunnen overwegen te vragen of (in geval dat je te immobiel bent om daarheen te gaan) het gesprek telefonisch afgehandeld zou kunnen worden? Dat is soms prettiger dan een belangrijk gesprek helemaal uit te moeten stellen

Ik ga t wel proberen om te gaan, vind het wel erg belangrijk Maar t is een idee.

quote:

Op dinsdag 4 augustus 2015 08:10 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

3e poging alweer?

Wat ging er mis de 1e 2 pogingen?

En dat geen hulp willen inschakelen herken ik wel hoor (ook het stukje "te trots" zijn en "denken dat het allemaal wel gaat/dat je het niet nodig hebt"). Achteraf had ik veel eerder hulp moeten inschakelen, maar bedenk je dat achteraf altijd makkelijk is en bovendien nutteloos daar lang in rond te blijven hangen. Voorwaards is de enige realistische weg die overblijft in plaats van blijven proberen alle ballen in de lucht te houden terwijl ik aanvoel dat dat gewoon niet meer gaat.

Ik zeg hier niet mee dat eventuele vervelende ervaringen genegeerd moeten worden, integendeel, als ik me door een ervaring slecht voel, dan ga ik het niet onderdrukken, maar ik ga het ook niet versterken. Het mag er gewoon zijn (en desnoods neem ik wat in als het me echt teveel wordt).

[..]

Als je alle soorten hulpverlening meeteelt, is het al de 5e keer. Al was die eerste keer bij een [insert random iets] therapeute, geen full-blown psychologe. Tijdens de eerste behandelperiode bij een psycholoog overleed mijn moeder. Ik heb zelf de behandeling afgekapt, want ik schoot er niets mee op. De tweede keer liep ik bij de GGZ in Leeuwarden, daar heb ik netjes het traject afgewerkt. Gek genoeg is er tot en met die tijd geen harde diagnose gesteld. Inmiddels een tijdje terug op aandringen van mijn zus wéér naar de huisarts geweest en doorverwezen naar de praktijkondersteuner. Ook geen 'echte' psychologe, maar het had er wat van weg. Zij heeft me inmiddels wéér doorverwezen naar een psychologiepraktijk hier in de buurt.

De wachtlijst was 6-8 weken. Ik kom nu aardig in de buurt en werd vanochtend gebeld door de praktijk. Helaas zag ik het te laat en toen ik 's middags terug wilde bellen, bleek dat het maar tot 12.30 kon, stelletje ambtenaren Morgenochtend het eerste wat ik ga doen dus.

Wel naar dat alles zo slecht gewerkt heeft... maar staar je niet blind op de diploma's van je behandelaren hè, de klik is veel belangrijker dan dat. Desondanks hoop ik dat je nu de juiste hulp gaat krijgen

-----------------------------------

Dagje uit geweest vandaag. Ben echt steenkoud geworden van de regen
Morgen een dagje rust (komt alleen vriend langs) en donderdag is mijn schematherapeut weer terug. Dat is wel fijn. De afgelopen vijf weken (toen zij op vakantie was) is er veel gebeurt, dat is goed opgevangen door mijn andere behandelaren en vervangers, maar toch. Vrees wel een beetje voor haar reactie, ik verwacht toch wel dat ze flink teleurgesteld zal zijn in me

Je hebt toch best goede weken gehad?

Er is gewoon veel veranderd

quote:

Op dinsdag 4 augustus 2015 20:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Wel naar dat alles zo slecht gewerkt heeft... maar staar je niet blind op de diploma's van je behandelaren hè, de klik is veel belangrijker dan dat. Desondanks hoop ik dat je nu de juiste hulp gaat krijgen

-----------------------------------

Dagje uit geweest vandaag. Ben echt steenkoud geworden van de regen
Morgen een dagje rust (komt alleen vriend langs) en donderdag is mijn schematherapeut weer terug. Dat is wel fijn. De afgelopen vijf weken (toen zij op vakantie was) is er veel gebeurt, dat is goed opgevangen door mijn andere behandelaren en vervangers, maar toch. Vrees wel een beetje voor haar reactie, ik verwacht toch wel dat ze flink teleurgesteld zal zijn in me

Thanks! Met die klik zat het vaak wel goed, er is maar een keertje geweest dat het niet goed voelde en toen heb ik om een andere behandelaar gevraagd. Ik heb inmiddels de praktijk gebeld en ik kan volgende week vrijdag terecht

Ik ben erg benieuwd naar de verhalen van anderen. Ik heb al wat zitten bladeren in de voorgaande versies en zie bepaalde namen vaak terugkomen. Ik ga het archief maar eens induiken

Ik heb een nuttig gesprek gehad zonet. We gaan een crisisplan maken want het huidige kan niet meer werken door bezuinigingen. Dat laatste vind ik minder fijn helaas.

Haha, ja die herken ik wel.
Ik zie ze echter als een onderdeel van normaal menselijk gedrag en normale menselijke gevoelens. Zeker in de mate waarin ik het nu heb.

Ik kan me wel voorstellen als je elke dag zo'n moment hebt dat je ernstig door de grond wil zakken, het gevoel ook langer blijft hangen en je gewoon weg wil van de wereld, zeg maar.

Toch zou ik willen aanraden om te proberen het als iets gewoons te zien. Iedereen doet wel eens iets heel stompzinnigs of genants. Is geen reden om jezelf een stomkop om te voelen of te denken dat iedereen het gezien heeft een jou een loser vindt

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 14:14 schreef zomertje het volgende:
Ik heb een nuttig gesprek gehad zonet. We gaan een crisisplan maken want het huidige kan niet meer werken door bezuinigingen. Dat laatste vind ik minder fijn helaas.

Dat is minder, heb je het idee dat het nieuwe plan je wel gaat helpen?

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 19:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat is minder, heb je het idee dat het nieuwe plan je wel gaat helpen?

Ik weet t nog niet, we zullen zien. Vind het maar lastig dat t allemaal weer op de schop moet.

Lastig. Valt je bor weg? Ik heb een paar mensen gesproken die daar problemen mee hebben.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:08 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ik weet t nog niet, we zullen zien. Vind het maar lastig dat t allemaal weer op de schop moet.

Dat is het ook... Ik weet niet hoe drastisch te veranderingen zijn en of een crisisplan enigszins gelijk is aan een signaleringsplan: maar probeer hem snel erbij te pakken en niet wachten op de crisis.. Succes en sterkte. Zulke dingen zijn echt naar :S

Zijn er mensen die lang veel benzo's gebruikt hebben en die er wel weer van af zijn gekomen?

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:12 schreef Luchtbel het volgende:
Lastig. Valt je bor weg? Ik heb een paar mensen gesproken die daar problemen mee hebben.

Bor en ook de mogelijkheid om te bellen. Het voelt alsof het vangnet verdwenen is en er pas echt wat mogelijk is als het complete crisis is, terwijl ik liever preventief bezig ben.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:
Zijn er mensen die lang veel benzo's gebruikt hebben en die er wel weer van af zijn gekomen?

Wat is lang? 3 maanden gebruik en 3 maanden afbouw hier.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:
Zijn er mensen die lang veel benzo's gebruikt hebben en die er wel weer van af zijn gekomen?

Wat is lang en veel?

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:
Zijn er mensen die lang veel benzo's gebruikt hebben en die er wel weer van af zijn gekomen?

Wat zijn benzo's eigenlijk ?
Zelf slik ik temazepam (slaapmiddel). De afspraak is viermaal per week, wanneer ik nachten korter dan zes uur maak. Dat komt neer op tweemaal per maand, wanneer ik minimaal een week lang elke nacht minder dan twee uur heb geslapen. (ik heb voor mijzelf een zeer sterke aversie tegen medicatie, voor anderen niet hoor )

En heel mijn kindertijd ben ik gedrogeerd geweest (Dixarit), omdat ik veel panisch was en niet durfde te gaan slapen. Zodra ik op mezelf woonde, is die zooi het huis uit getieft (kan daar echt geen net woord voor gebruiken). Van mijn moeder moest ik het slikken, omdat ze me anders het huis uit zou gooien (elk weerwoord/nee zag zij als een teken voor meer-medicatie. Al gooide ik op school stiekem mijn pillen weg). Het was erg verlichtend om ineens niets te slikken. Voor het eerst was ik niet duf.

Maar ik weet niet of dat onder benzo's valt

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:29 schreef zomertje het volgende:

[..]

Bor en ook de mogelijkheid om te bellen. Het voelt alsof het vangnet verdwenen is en er pas echt wat mogelijk is als het complete crisis is, terwijl ik liever preventief bezig ben.

Ja dat kan ik me helemaal voorstellen. Dat is inderdaad wat ik ook van andere mensen hoor. Overigens ook van enkele hulpverleners. Heel vervelend. Ik hoop dat er toch iets van een bruikbaar alternatief voor je komt.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:42 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ja dat kan ik me helemaal voorstellen. Dat is inderdaad wat ik ook van andere mensen hoor. Overigens ook van enkele hulpverleners. Heel vervelend. Ik hoop dat er toch iets van een bruikbaar alternatief voor je komt.

is dit een landelijke trend? en heb je ook al oplossingen gehoord?

/edit/

Het is dus echt kut. Want ik ben gewoon verslaafd. En ik schaam me. Ik probeer nu af te bouwen, zodat er misschien wat meer van mezelf terugkomt. Zodat de nieuwe behandelaren misschien ook wat beter inzicht krijgen. Onder begeleiding wel dus.

Maar ik voel me niet oké. Onder andere dinsdag een herbeleving gehad bij m'n vrijwilligersding. Niet oké En ik weet dus niet wat nu waar door komt, ben ik daar bang, is het de heftigheid van de therapie, familieproblemen, afbouwen?
Ik heb geen idee. En misschien hoef ik dat ook niet te hebben. En moet ik hier doorheen. Maar ja ik ben niet echt een positief mens natuurlijk dus ik zie alleen maar ellende. En ik weet dat het niet helpt om zo te denken. Dus ik hoor graag goede verhalen waarbij alles afgebouwd en wel goed kwam. Anyone?

[ Bericht 4% gewijzigd door Luchtbel op 06-08-2015 20:39:42 ]

Ja Child, temazepam is een benzo. Wat dixarit is weet ik niet. Het klinkt eng om als kind al zo verdoofd te zijn.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:59 schreef Luchtbel het volgende:
Ja Child, temazepam is een benzo. Wat dixarit is weet ik niet. Het klinkt eng om als kind al zo verdoofd te zijn.

Nope, dat is dan geen benzo. Het is gewoon een kalmerend middel. Ach... valt wel mee, wist niet beter.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:55 schreef Luchtbel het volgende:
*knip*

En je hoeft je niet te schamen... dat is echt het laatste waarvoor jij je moet schamen. Daar moet je eerder de verantwoordelijke arts zich voor schamen, die schrijft het voor. Niet jij... Dat je onder stress staat klinkt heel logisch.. het is veel tegelijkertijd. Iedereen zou daarop reageren en herbelevingen zijn daarbij niet vreemd... Van zulke dingen word je bang. Sterkte Niet zo gemeen zijn voor jezelf en niet zo hard oordelen.

En persoonlijk heb ik nooit aan afbouwen gedaan: destijds ben ik in een klap gestopt (daar was de psychiater niet zo blij mee overigens, terecht ook). Alleen ik had wel het idee dat alles helderder werd. Ik werd vrolijker (van dixerit werd ik behoorlijk depressief, het onderdrukte alles, dus ook mijn blijheid). Persoonlijk zie ik het als zeer positief om geen medicatie te gebruiken en temazepam zo min mogelijk (ik ben extreem angstig voor verslaving). In het begin lastig, maar je gaat je er echt beter van voelen. Zet door en het komt goed

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:55 schreef Luchtbel het volgende:
snip

Ik ken iemand die na jaren er ook vanaf is gekomen, en daar gaat t nu al een paar jaar goed mee. Dus ja, het kan maar is zwaar.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:29 schreef zomertje het volgende:

[..]

Bor en ook de mogelijkheid om te bellen. Het voelt alsof het vangnet verdwenen is en er pas echt wat mogelijk is als het complete crisis is, terwijl ik liever preventief bezig ben.

Hier had ik overheen gelezen. WTF? Geen crisisdienst oid? Waar slaat dat op o.O
Daar mist echt elke logica :S Ik hoop echt voor je dat dit geen nare consequenties gaat hebben (bij bezuinigen dacht ik aan dat je zelf een te dure activiteit had ingepland als naar een luxe sauna gaan om tot rust te komen bewijze van spreken). Dit is echt belachelijk.
Dan er snel bij zijn met extra afspraken met je psych inplannen lijkt me? Echt heel veel sterkte hiermee

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 22:15 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Hier had ik overheen gelezen. WTF? Geen crisisdienst oid? Waar slaat dat op o.O
Daar mist echt elke logica :S Ik hoop echt voor je dat dit geen nare consequenties gaat hebben (bij bezuinigen dacht ik aan dat je zelf een te dure activiteit had ingepland als naar een luxe sauna gaan om tot rust te komen bewijze van spreken). Dit is echt belachelijk.
Dan er snel bij zijn met extra afspraken met je psych inplannen lijkt me? Echt heel veel sterkte hiermee

Daarom heb ik nu de afspraken, om te kijken hoe het anders kan/moet. het is nog wel even afwachten.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 22:20 schreef zomertje het volgende:

[..]

Daarom heb ik nu de afspraken, om te kijken hoe het anders kan/moet. het is nog wel even afwachten.

Wat een spanning moet dat geven, terwijl het de laatste tijd al (naar mijn idee) wat minder ging. Dit vind ik wel zorgwekkend hoor. Als het echt niet gaat, sowieso de HAP bellen he...

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 21:48 schreef zomertje het volgende:

[..]

is dit een landelijke trend? en heb je ook al oplossingen gehoord?

quote] Op woensdag 5 augustus 2015 21:48 schreef zomertje het volgende:

[..]

is dit een landelijke trend? en heb je ook al oplossingen gehoord?
[/quote]

Nou ja trend, dat weet ik natuurlijk niet. Maar zoals ik het heb begrepen valt het onder het 'iedereen vanuit huis' behandelen bezuinigingen gebeuren. Wat als hypothetische oplossing wordt aangedragen is dat er vanuit fact-teams meer bezoeken bij mensen thuis plaats gaan vinden en dat er meer betrokkenheid en overleg moet komen met omgeving.

Zoiets. De geïnteresseerde buurvrouw merkt dat er iets mis is met X. Ze neemt contact op met de moeder van X. Moeder is zeer goed geïnformeerd door verpleegkundig team en het is voor haar totaal niet bezwaarlijk om al X haar klachten en suïcidale gedachten aan te horen. Aan de hand daarvan kan ze precies in het crisisplan aflezen wat ze nu moeten doen waardoor X zich weer beter gaat voelen. Dat ze nu alle medicijnen van X moet afpakken en dat X zich schaamt voor haar gedachtes, is niet schadelijk voor hun band. Als er geen verbetering optreedt en ze ruzie krijgen neemt moeder contact op met de verpleegkundige. Ipv X adviseren aan de telefoon gaat deze aan huis komen. Duurt wel een paar dagen, want ja er zijn door de bezuinigingen heel veel X-en aangekomen. Even volhouden hoor. X toestand verslechterd langzaam genoeg om niet naar de crisisdienst te moeten.
Moeder neemt zelf maar één van de kalmerende middelen in die ze heeft overmeesterd. Want dit is voor niemand leuk. Dan komt de fact-verpleegkundige. X reageert heftig, dit is niet iemand die ze kent. Ja sorry, flexpool he. De verpleegkundige reageert ook heftig, misschien had moeder toch andere maatregelingen moeten nemen. Dit lijkt namelijk toch meer op de laatste fase uit het crisisplan. Of toch niet. Ze een beetje bang voor X, er is geen contact mogelijk. Er is hier ook geen separeer, zoals ze gewend was op de open-afdeling waar ze jarenlang heeft gewerkt. Die is opgeheven ivm bezuinigingen, euh, omdat de mensen meer thuis geholpen moeten worden. Dus ja, ze ging ook naar een andere afdeling, met al haar collega's die dus ook heel goed weten hoe je mensen thuis behandeld, weer die flexpool. Tja. Die moeder moet het de volgende keer maar beter inschatten of niet erger maken. Ze gaat haar collega's bij de crisisdienst bellen. Misschien kunnen die even met X aan de telefoon praten. Ja dat is een goed idee.'

Ik vrees dat met jou er echt een boel mensen last gaan hebben van dit gezeik. Maar daar heb jij geen fuck aan.

Ja, dat is hoe t gaat worden, en waar ik bang voor ben. Slechtere zorg onder t mom van 'thuis'

Bedankt voor jullie reacties.
Ik probeer het ook gewoon door te zetten. Ik denk ook dat een deel van mij nooit op de medicatie heeft gereageerd want ik denk dat ik dan echt wel meer dan 3 uur per etmaal zou slapen. Dus ik weet niet eens zo zeer of ik bang ben voor verergering van klachten dan wel voor lichamelijke ontwenning. Misschien zijn dingen veel nu, maar ik wil het aan de andere kant ook graag. En uitstellen is hierbij niet oké denk ik. Ik weet het ook allemaal niet. Ik hoop dat ik morgen terug durf naar m'n vrijwiligersding.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 22:34 schreef zomertje het volgende:
Ja, dat is hoe t gaat worden, en waar ik bang voor ben. Slechtere zorg onder t mom van 'thuis'

Ja. Het idee is mooi enzo. Maar in praktijk.....

Maar goed. Zoals al gezegd. Ik ben niet zo'n heel positief iemand en mijn huis is een psychiatrische instelling dus ik zie het vast niet goed enzo.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 22:47 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ja. Het idee is mooi enzo. Maar in praktijk.....

Maar goed. Zoals al gezegd. Ik ben niet zo'n heel positief iemand en mijn huis is een psychiatrische instelling dus ik zie het vast niet goed enzo.

Ik ben bang dat je het heel erg helder ziet. Als begeleider binnen de ggz zie ik steeds meer problemen ontstaan door het hele "mensen zijn thuis beter af en mensen moeten maar gebruikmaken van hun netwerk"-principe. Het kán werken als je een uitgebreid en goed geïnformeerd netwerk hebt, maar in de praktijk kom ik dat maar zeer zelden tegen.
Cliënten kunnen niet meer terecht voor een opname (of de situatie moet heul erg nijpend zijn, maar nijpend is meer knijpend geworden) en de mensen die mantelzorg "dienen" te verlenen volgens het nieuwe zorgen raken erg snel overvraagd.
En maar hard roepen dat de kern niet om bezuinigingen draait...

Ik kan er wel eens van wakker liggen, de toekomst binnen de ggz.

Ik denk dat ik geluk heb met mijn opname-vorm. Voor zover je in deze situatie van geluk kunt spreken. Maar ik heb er soms wel angst voor deze plek ook weg moet.

Ik kan me je zorgen goed voorstellen Minthy. Ik denk ook dat de druk voor omstanders veel te hoog kan zijn of dat het mensen enkel uit elkaar drijft. Het hoeft niet natuurlijk, in de ideale situatie. Maar ja.
Ook onkunde van andere hulpverlenende instanties kunnen een probleem zijn. Ik heb zelf de ervaring dat politie weinig weet/ kan met psychische problemen en dan noodmaatregelen moet nemen die voor niemand goed zijn. Zelfde geldt voor de huisartsenpost. Terwijl er op beide meer aanspraak gedaan wordt door de bezuinigingen.

En voor de duidelijkheid. Ik weet ook dat er veel mensen werken op allerlei niveaus en gebieden, die goed opgeleid zijn, goede inzet hebben en heel goed werk verrichten. En het kan me niet schelen of iemand graag in een flexpool werkt of wat dan ook. Ik ben de mensen die mij hebben geholpen/ helpen heel erg dankbaar.
Ik hoop ook dat al die mensen zo min mogelijk last hebben van de veranderingen, bezuinigheden, maatregelingen hoe je het noemen wil.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2015 23:53 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ja, was dezelfde mening over Luchtbel's visie op waar de ggz heengaat.
Mij valt wel op dat de ervaren mensen veelal doorstromen en worden vervangen met jonge gemotiveerde (maar wel erg onervaren) nieuwe krachten (bijvoorbeeld vanwege flexcontracten, de oudere werknemers willen eerder een vast contract vanwege zekerheid terwijl de jongere generatie sneller alles aanpakt, zolang het maar een baan is (zelfs al is het 0-uren contract of flexwerk)).

Ik moet ze zelf vaak uitleggen hoe ze met mij om moeten gaan. Tis dat ik dat tegenwoordig ook al beter kan (maar nog steeds is er verbetering mogelijk denk ik, ik kijk wel) maar uiteindelijk draait het allemaal om het geld.

Edit: Zelf lig ik er niet echt wakker van, mede omdat ik dat zinloos vind (al ambieer ik momenteel zelf notabene een baan in de ggz). Tis meer dat het mn beste kans is op t moment, krijg wel her en der geluiden dat mensen blij zijn dat ik dit oppak, dat stemt me wat hoopvoller.

Edit2: Echte zekerheid heb je niet. Soms heb je geluk en heb je even een adempauze (die ik dan volledig wil benutten) maar uiteindelijk heb je grote kans dat het later weer vager en onomkaderd gaat worden. Je weet niets zeker, het is soms meer een soort kansberekening of fingerspitzengefühl ofzo

Instellingen willen op het moment dan ook niemand voor vast aannemen, een groot deel van het personeel moet flexibel zijn qua contract. Dit houdt in dat er veel geschoven wordt met begeleiders en daardoor de vertrouwensband steeds opnieuw opgebouwd moet worden. "Wéér een nieuwe" is een zin die ik vaak hoor. Qua werk maak ik mij geen zorgen, ik heb diploma's waarmee ik op andere plekken zou kunnen werken. Het gaat mij gewoon aan het hart dat wij de mensen die we begeleiden (en hun netwerk) maar bar weinig stabiliteit meer kunnen bieden.

Zelf heb ik het geluk gehad met een stabiel team tijdens mijn slechte periode, dat zou ik iedereen gunnen. En ja, een goed traject kost nu eenmaal geld, maar mi levert dat wel een beter resultaat op. Er wordt nu gewoon teveel gehakt in een groep die toch al kwetsbaar is.

Ik denk dat ze op deze manier niemand echt meer beter kunnen maken. En dat is doodzonde

Als ik dit zo lees, heb ik echt "mazzel" met de eetstoornis, waarin zulke gestoorde dingen niet worden gedaan