W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
07-09-2017
Geologische structuren op Pluto hebben officiële namen gekregen
De opvallendste structuren op het oppervlak van Pluto zijn nu van officiële namen voorzien. (NASA/JHUAPL/SwRI/Ross Beyer)
De ‘werkgroep naamgeving’ van de Internationale Astronomische Unie heeft officiële goedkeuring gegeven aan de namen van veertien opvallende structuren op het oppervlak van Pluto. Het zijn de eerste geologische structuren op de dwergplaneet die van een naam zijn voorzien. Ze zijn stuk voor stuk ontdekt op opnamen van de ruimtesonde New Horizons, die in juli 2015 dicht langs Pluto scheerde.
De namen zijn een eerbetoon aan de mythologie van de onderwereld, baanbrekende ruimtemissies, ontdekkingsreizigers, en wetenschappers die zich met Pluto hebben beziggehouden. Tot het selecte gezelschap behoren onder meer Clyde Tombaugh, de Amerikaanse astronoom die in 1930 Pluto heeft ontdekt, en Venetia Burney, die als 11-jarig meisje de naam ‘Pluto’ voorstelde. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Geologische structuren op Pluto hebben officiële namen gekregen
De opvallendste structuren op het oppervlak van Pluto zijn nu van officiële namen voorzien. (NASA/JHUAPL/SwRI/Ross Beyer)
De ‘werkgroep naamgeving’ van de Internationale Astronomische Unie heeft officiële goedkeuring gegeven aan de namen van veertien opvallende structuren op het oppervlak van Pluto. Het zijn de eerste geologische structuren op de dwergplaneet die van een naam zijn voorzien. Ze zijn stuk voor stuk ontdekt op opnamen van de ruimtesonde New Horizons, die in juli 2015 dicht langs Pluto scheerde.
De namen zijn een eerbetoon aan de mythologie van de onderwereld, baanbrekende ruimtemissies, ontdekkingsreizigers, en wetenschappers die zich met Pluto hebben beziggehouden. Tot het selecte gezelschap behoren onder meer Clyde Tombaugh, de Amerikaanse astronoom die in 1930 Pluto heeft ontdekt, en Venetia Burney, die als 11-jarig meisje de naam ‘Pluto’ voorstelde. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-09-2017
New Horizons tijdelijk uit winterslaap gewekt
Artist’s impression van de ‘ijsdwerg’ 2014 MU69, de volgende bestemming van de ruimtesonde New Horizons. Het object zou uit twee stukken kunnen bestaan, maar kan ook smal en langwerpig zijn. (NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute/Alex Parker)
De Amerikaanse ruimtesonde New Horizons, die in de zomer van 2015 langs de dwergplaneet Pluto vloog en nu op weg is naar een ontmoeting met een kleine ijsdwerg in de buitendelen van het zonnestelsel, is op 11 september met succes uit zijn tijdelijke winterslaap gewekt. De komende dagen en weken worden de wetenschappelijke instrumenten van New Horizons aan een uitgebreide check onderworpen, en worden er waarnemingen verricht aan verschillende ijsdwergen - relatief kleine bevroren hemellichamen die buiten de baan van de verre planeet Neptunus rond de zon cirkelen.
Op 9 december voert New Horizons een laatste koerscorrectie uit, ter voorbereiding op de scheervlucht langs ijsdwerg 2014 MU69 op 1 januari 2019. Metingen vanaf de aarde hebben uitgewezen dat MU69 mogelijk uit twee delen bestaat. Van 22 december 2017 tot 4 juni 2018 zal New Horizons dan opnieuw in winterslaap worden gebracht.
De ruimtesonde werd in januari 2006 gelanceerd en bevindt zich momenteel op 5,8 miljard kilometer afstand van de aarde. Radiosignalen doen er bijna vijfenhalf uur over om die afstand te overbruggen. (GS)
(allesoversterrenkunde)
New Horizons tijdelijk uit winterslaap gewekt
Artist’s impression van de ‘ijsdwerg’ 2014 MU69, de volgende bestemming van de ruimtesonde New Horizons. Het object zou uit twee stukken kunnen bestaan, maar kan ook smal en langwerpig zijn. (NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute/Alex Parker)
De Amerikaanse ruimtesonde New Horizons, die in de zomer van 2015 langs de dwergplaneet Pluto vloog en nu op weg is naar een ontmoeting met een kleine ijsdwerg in de buitendelen van het zonnestelsel, is op 11 september met succes uit zijn tijdelijke winterslaap gewekt. De komende dagen en weken worden de wetenschappelijke instrumenten van New Horizons aan een uitgebreide check onderworpen, en worden er waarnemingen verricht aan verschillende ijsdwergen - relatief kleine bevroren hemellichamen die buiten de baan van de verre planeet Neptunus rond de zon cirkelen.
Op 9 december voert New Horizons een laatste koerscorrectie uit, ter voorbereiding op de scheervlucht langs ijsdwerg 2014 MU69 op 1 januari 2019. Metingen vanaf de aarde hebben uitgewezen dat MU69 mogelijk uit twee delen bestaat. Van 22 december 2017 tot 4 juni 2018 zal New Horizons dan opnieuw in winterslaap worden gebracht.
De ruimtesonde werd in januari 2006 gelanceerd en bevindt zich momenteel op 5,8 miljard kilometer afstand van de aarde. Radiosignalen doen er bijna vijfenhalf uur over om die afstand te overbruggen. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-09-2017
Enorme ijspieken onthullen dat Pluto veel veranderlijker is dan gedacht
Nieuw onderzoek onthult hoe Pluto aan zijn tot wel 500 meter hoge ijspieken komt.
In eerste instantie stonden onderzoekers voor een raadsel toen ze op beelden van Pluto – gemaakt door ruimtesonde New Horizons – een soort slangenhuid ontwaarden. Maar eerder dit jaar moesten onderzoekers concluderen dat die slangenhuid bestaat uit vele penitenten die tot wel 500 meter hoog zijn en enkele kilometers van elkaar verwijderd zijn. Een unieke ontdekking. Voor het eerst waren penitenten op een ander hemellichaam dan de aarde ontdekt (zie kader).
Op aarde vinden we penitenten – uit sneeuw of ijs opgebouwde pieken – op grote hoogte (bijvoorbeeld in de Andes). Hoewel de pieken qua uiterlijk sterk doen denken aan de penitenten op Pluto zijn er toch de nodige verschillen. Zo zijn de penitenten op aarde hooguit enkele meters hoog en staan ze vrij dicht op elkaar. Op Pluto kunnen ze tot wel 500 meter hoog worden en zijn ze enkele kilometers van elkaar verwijderd. Een ander belangrijk verschil is dat de ijspieken op Pluto niet bestaan uit waterijs, maar uit methaanijs.
Dynamisch
Wetenschappers hebben zich nu nog eens over deze ijspieken gebogen en denken te weten hoe ze precies zijn ontstaan. Hun bevindingen suggereren dat zowel het oppervlak als de lucht op Pluto een stuk dynamischer is dan werd aangenomen.
Klimaatvariaties
De penitenten op Pluto ontstaan wanneer methaan – afkomstig uit de atmosfeer van Pluto – in bevroren vorm op het oppervlak neerslaat (net zoals ijs aan de binnenzijde van je diepvries neer kan slaan). “Toen we ons realiseerden dat het geschubde terrein bestaat uit hoge afzettingen van methaanijs, vroegen we ons af waarom het deze pieken – in plaats van grote klodders – op de grond vormt,” vertelt onderzoeker Jeffrey Moore. “En wat blijkt: Pluto heeft te maken met variaties in het klimaat en soms – als Pluto iets warmer is – begint het methaanijs te verdampen.” Het ijs transformeert dan direct in gas (ook wel sublimatie genoemd, zie kader hieronder). De aanwezigheid van deze penitenten op Pluto wijst er dan ook op dat het klimaat van de dwergplaneet over lange perioden – denk aan miljoenen jaren – veranderingen heeft ondergaan. Eerst zorgde een vrij koud klimaat ervoor dat methaan op grote hoogte in bevroren vorm neer kon slaan en later zorgde een warmer klimaat ervoor dat er sublimatie plaatsvond, waardoor uiteindelijk ijspieken achterbleven.
IJspieken ontstaan dus door sublimatie. Maar hoe krijgen ze dan precies hun karakteristieke vorm? Je moet je voorstellen dat er eerst een sneeuwoppervlak is, waarin holtes zitten. In die holtes wordt gereflecteerd licht opgevangen, waardoor er in die holtes meer sublimatie plaatsvindt en alsmaar diepere sleuven ontstaan. “Doordat de temperatuur en de luchtvochtigheid toenemen, kan het ijs in deze sleuven wél smelten,” zo legt men op de site van ESO uit. “Deze positieve terugkoppeling versnelt de groei van de karakteristieke vorm van de penintentes.”
Het onderzoek toont niet alleen aan dat het oppervlak en de lucht op Pluto veranderlijker zijn dan gedacht. Het geeft ook meer inzicht in de topografie van Pluto. Dankzij de scheervlucht van New Horizons langs Pluto kunnen we één zijde van de dwergplaneet nu in hoge resolutie bekijken. Van de andere zijde hebben we alleen beelden in lagere resolutie. Nu we weten dat er methaan te vinden is in hoger gelegen gebieden, kunnen onderzoekers uit de aanwezigheid van methaan afleiden welke gebieden hoger gelegen zijn. En dus ook nauwkeurigere topografische kaarten maken van de zijde die New Horizons niet in hoge resolutie heeft kunnen vastleggen. Overigens hebben onderzoekers reeds sterke aanwijzingen gevonden dat penitenten ook op de ‘andere zijde’ van Pluto te vinden zijn en dus een wereldwijd verschijnsel zijn.
(scientias.nl)
Enorme ijspieken onthullen dat Pluto veel veranderlijker is dan gedacht
Nieuw onderzoek onthult hoe Pluto aan zijn tot wel 500 meter hoge ijspieken komt.
In eerste instantie stonden onderzoekers voor een raadsel toen ze op beelden van Pluto – gemaakt door ruimtesonde New Horizons – een soort slangenhuid ontwaarden. Maar eerder dit jaar moesten onderzoekers concluderen dat die slangenhuid bestaat uit vele penitenten die tot wel 500 meter hoog zijn en enkele kilometers van elkaar verwijderd zijn. Een unieke ontdekking. Voor het eerst waren penitenten op een ander hemellichaam dan de aarde ontdekt (zie kader).
Op aarde vinden we penitenten – uit sneeuw of ijs opgebouwde pieken – op grote hoogte (bijvoorbeeld in de Andes). Hoewel de pieken qua uiterlijk sterk doen denken aan de penitenten op Pluto zijn er toch de nodige verschillen. Zo zijn de penitenten op aarde hooguit enkele meters hoog en staan ze vrij dicht op elkaar. Op Pluto kunnen ze tot wel 500 meter hoog worden en zijn ze enkele kilometers van elkaar verwijderd. Een ander belangrijk verschil is dat de ijspieken op Pluto niet bestaan uit waterijs, maar uit methaanijs.
Dynamisch
Wetenschappers hebben zich nu nog eens over deze ijspieken gebogen en denken te weten hoe ze precies zijn ontstaan. Hun bevindingen suggereren dat zowel het oppervlak als de lucht op Pluto een stuk dynamischer is dan werd aangenomen.
Klimaatvariaties
De penitenten op Pluto ontstaan wanneer methaan – afkomstig uit de atmosfeer van Pluto – in bevroren vorm op het oppervlak neerslaat (net zoals ijs aan de binnenzijde van je diepvries neer kan slaan). “Toen we ons realiseerden dat het geschubde terrein bestaat uit hoge afzettingen van methaanijs, vroegen we ons af waarom het deze pieken – in plaats van grote klodders – op de grond vormt,” vertelt onderzoeker Jeffrey Moore. “En wat blijkt: Pluto heeft te maken met variaties in het klimaat en soms – als Pluto iets warmer is – begint het methaanijs te verdampen.” Het ijs transformeert dan direct in gas (ook wel sublimatie genoemd, zie kader hieronder). De aanwezigheid van deze penitenten op Pluto wijst er dan ook op dat het klimaat van de dwergplaneet over lange perioden – denk aan miljoenen jaren – veranderingen heeft ondergaan. Eerst zorgde een vrij koud klimaat ervoor dat methaan op grote hoogte in bevroren vorm neer kon slaan en later zorgde een warmer klimaat ervoor dat er sublimatie plaatsvond, waardoor uiteindelijk ijspieken achterbleven.
IJspieken ontstaan dus door sublimatie. Maar hoe krijgen ze dan precies hun karakteristieke vorm? Je moet je voorstellen dat er eerst een sneeuwoppervlak is, waarin holtes zitten. In die holtes wordt gereflecteerd licht opgevangen, waardoor er in die holtes meer sublimatie plaatsvindt en alsmaar diepere sleuven ontstaan. “Doordat de temperatuur en de luchtvochtigheid toenemen, kan het ijs in deze sleuven wél smelten,” zo legt men op de site van ESO uit. “Deze positieve terugkoppeling versnelt de groei van de karakteristieke vorm van de penintentes.”
Het onderzoek toont niet alleen aan dat het oppervlak en de lucht op Pluto veranderlijker zijn dan gedacht. Het geeft ook meer inzicht in de topografie van Pluto. Dankzij de scheervlucht van New Horizons langs Pluto kunnen we één zijde van de dwergplaneet nu in hoge resolutie bekijken. Van de andere zijde hebben we alleen beelden in lagere resolutie. Nu we weten dat er methaan te vinden is in hoger gelegen gebieden, kunnen onderzoekers uit de aanwezigheid van methaan afleiden welke gebieden hoger gelegen zijn. En dus ook nauwkeurigere topografische kaarten maken van de zijde die New Horizons niet in hoge resolutie heeft kunnen vastleggen. Overigens hebben onderzoekers reeds sterke aanwijzingen gevonden dat penitenten ook op de ‘andere zijde’ van Pluto te vinden zijn en dus een wereldwijd verschijnsel zijn.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Heeft iemand een linkje met hoe die verbinding ooit kan werken op zo'n afstand? Mijn trein wifi is altijd bagger maar dit kan dan wel weer werken 
zoiets bedoel je? Of andere verbinding?quote:Op donderdag 28 september 2017 08:39 schreef Leonos het volgende:
Heeft iemand een linkje met hoe die verbinding ooit kan werken op zo'n afstand? Mijn trein wifi is altijd bagger maar dit kan dan wel weer werken
http://www.planetary.org/(...)o-pluto-is-hard.html
of deze:
https://books.google.nl/b(...)izons%20twta&f=false
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
De eerste plannen worden opgetuigd voor een missie die rond Pluto zal blijven draaien.
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
We mogen een naam voorstellen voor MU69 
http://www.iflscience.com(...)rizons-next-target-/
Maar als ik op die site kijk zie ik alleen voorgestelde namen
http://www.frontierworlds.org/vote
http://www.iflscience.com(...)rizons-next-target-/
Maar als ik op die site kijk zie ik alleen voorgestelde namen
http://www.frontierworlds.org/vote
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Interessant. Lijkt me dat we zo meer weten van Pluto dan van Venusquote:
De eerste plannen worden opgetuigd voor een missie die rond Pluto zal blijven draaien.
15-11-2017
Smog van koolwaterstoffen houdt Pluto koel
Artist’s impression van de maan Charon boven het ‘heiige’ Pluto-landschap. (X. Liu)
Een nieuwe analyse van de atmosfeer van Pluto verklaart waarom de ruimtesonde New Horizons tijdens zijn scheervlucht langs de dwergplaneet onverwacht lage temperaturen heeft gemeten. De oorzaak lijkt te liggen bij een smog van koolwaterstoffen (Nature, 16 november).
Doorgaans wordt de hoeveelheid warmte die een planeetatmosfeer kan vasthouden bepaald door de samenstelling van de daarin aanwezige gassen. In het geval van Pluto voorspelden berekeningen op basis van de gassamenstelling van diens atmosfeer echter veel hogere temperaturen dan in 2015 door New Horizons werd gemeten.
Het nieuwe onderzoek, onder leiding van planeetwetenschapper Xi Zhang van de universiteit van Californië in Santa Cruz, biedt een mogelijke verklaring. In de atmosfeer van Pluto zouden vaste deeltjes, gebaseerd op koolwaterstoffen, rondzweven die een verkoelend effect hebben.
De deeltjes absorberen warmte om deze vervolgens in de vorm van radiostraling terug de ruimte in te stralen. Als gevolg hiervan is de atmosfeer 30 graden koeler (-203 graden Celsius in plaats van -173) dan verwacht. Volgens Zhang is Pluto het eerste planetaire hemellichaam waarbij het energiebudget van de atmosfeer wordt gedomineerd door vaste deeltjes in plaats van gassen.
Op beelden die New Horizons van Pluto heeft gemaakt zijn inderdaad lagen van atmosferische smog te zien. Hun ontstaan wordt toegeschreven aan chemische reacties hoog in de atmosfeer, waar de ultraviolette straling van de zon stikstof en methaan ioniseert. Door onderlinge reacties ontstaan hierdoor koolwaterstofdeeltjes met afmetingen van enkele tientallen nanometers.
De betreffende deeltjes dalen af en klonteren samen. Uiteindelijk bereiken ze het oppervlak. Vermoed wordt dat deze deeltjes verantwoordelijk zijn voor de rode en bruine afzettingen die op Pluto te zien zijn. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Smog van koolwaterstoffen houdt Pluto koel
Artist’s impression van de maan Charon boven het ‘heiige’ Pluto-landschap. (X. Liu)
Een nieuwe analyse van de atmosfeer van Pluto verklaart waarom de ruimtesonde New Horizons tijdens zijn scheervlucht langs de dwergplaneet onverwacht lage temperaturen heeft gemeten. De oorzaak lijkt te liggen bij een smog van koolwaterstoffen (Nature, 16 november).
Doorgaans wordt de hoeveelheid warmte die een planeetatmosfeer kan vasthouden bepaald door de samenstelling van de daarin aanwezige gassen. In het geval van Pluto voorspelden berekeningen op basis van de gassamenstelling van diens atmosfeer echter veel hogere temperaturen dan in 2015 door New Horizons werd gemeten.
Het nieuwe onderzoek, onder leiding van planeetwetenschapper Xi Zhang van de universiteit van Californië in Santa Cruz, biedt een mogelijke verklaring. In de atmosfeer van Pluto zouden vaste deeltjes, gebaseerd op koolwaterstoffen, rondzweven die een verkoelend effect hebben.
De deeltjes absorberen warmte om deze vervolgens in de vorm van radiostraling terug de ruimte in te stralen. Als gevolg hiervan is de atmosfeer 30 graden koeler (-203 graden Celsius in plaats van -173) dan verwacht. Volgens Zhang is Pluto het eerste planetaire hemellichaam waarbij het energiebudget van de atmosfeer wordt gedomineerd door vaste deeltjes in plaats van gassen.
Op beelden die New Horizons van Pluto heeft gemaakt zijn inderdaad lagen van atmosferische smog te zien. Hun ontstaan wordt toegeschreven aan chemische reacties hoog in de atmosfeer, waar de ultraviolette straling van de zon stikstof en methaan ioniseert. Door onderlinge reacties ontstaan hierdoor koolwaterstofdeeltjes met afmetingen van enkele tientallen nanometers.
De betreffende deeltjes dalen af en klonteren samen. Uiteindelijk bereiken ze het oppervlak. Vermoed wordt dat deze deeltjes verantwoordelijk zijn voor de rode en bruine afzettingen die op Pluto te zien zijn. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
we mogen tot 6 December nog meedenken met kiezen van een nieuwe naam voor 2014 MU69
NASA Extends Campaign to Nickname New Horizons’ Next Target
On New Year's Day 2019, the New Horizons spacecraft will fly past this small, frozen Kuiper Belt world (or pair of worlds, if MU69 is a binary as scientists suspect) near the outer edge of our planetary system. This Kuiper Belt object (KBO) currently goes by the official designation "(486958) 2014 MU69." But earlier this month, NASA and the New Horizons team asked the public for help in giving "MU69" a nickname to use for this exploration target.
The public suggested such a wide range of creative and quality nicknames that the mission team wanted to give web visitors additional time to vote. More than 96,000 votes have been cast and 31,000 names nominated, with participation coming from 118 countries.
The campaign website (http://frontierworlds.seti.org) includes nicknames under consideration; site visitors can vote for their favorites or nominate names they think should be added to the ballot.
The campaign will close at midnight EST/9 pm PST on Wednesday, Dec. 6. NASA and the New Horizons team will review the top vote-getters and announce a selection in early January.
(Nasa/gov)
NASA Extends Campaign to Nickname New Horizons’ Next Target
On New Year's Day 2019, the New Horizons spacecraft will fly past this small, frozen Kuiper Belt world (or pair of worlds, if MU69 is a binary as scientists suspect) near the outer edge of our planetary system. This Kuiper Belt object (KBO) currently goes by the official designation "(486958) 2014 MU69." But earlier this month, NASA and the New Horizons team asked the public for help in giving "MU69" a nickname to use for this exploration target.
The public suggested such a wide range of creative and quality nicknames that the mission team wanted to give web visitors additional time to vote. More than 96,000 votes have been cast and 31,000 names nominated, with participation coming from 118 countries.
The campaign website (http://frontierworlds.seti.org) includes nicknames under consideration; site visitors can vote for their favorites or nominate names they think should be added to the ballot.
The campaign will close at midnight EST/9 pm PST on Wednesday, Dec. 6. NASA and the New Horizons team will review the top vote-getters and announce a selection in early January.
(Nasa/gov)
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
December 9, 2017
New Horizons Corrects Its Course in the Kuiper Belt
NASA's New Horizons spacecraft carried out a short, 2.5-minute engine burn on Saturday, Dec. 9 that refined its course toward 2014 MU69, the ancient Kuiper Belt object it will fly by a little more than a year from now.
The New Horizons spacecraft is about 300 million miles (483 million kilometers) from 2014 MU69, the Kuiper Belt object it will encounter on Jan. 1, 2019. Track the NASA spacecraft on its voyage. (Credit: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute)
Setting a record for the farthest spacecraft course correction to date, the engine burn also adjusted the arrival time at MU69 to optimize flyby science.
Telemetry confirming that the maneuver went as planned reached the New Horizons mission operations center around 1 p.m. EST at the Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland, via NASA's Deep Space Network (DSN) stations in Goldstone, California. The radio signals carrying the data traveled over 3.8 billion miles (6.1 billion kilometers) and took five hours and 41 minutes to reach Earth at the speed of light.
Operating by timed commands stored on its computer, New Horizons fired its thrusters for 152 seconds, adjusting its velocity by about 151 centimeters per second, a little more than three miles per hour. The maneuver both refined the course toward and optimized the flyby arrival time at MU69, by setting closest approach to 12:33 a.m. EST (5:33 UTC) on Jan. 1, 2019. The prime flyby distance is set at 2,175 miles (3,500 kilometers); the timing provides better visibility for DSN's powerful antennas to reflect radar waves off the surface of MU69 for New Horizons to receive – a difficult experiment that, if it succeeds, will help scientists determine the reflectivity and roughness of MU69's surface.
Today's maneuver was the last trajectory correction during the spacecraft's long "cruise" between Pluto, which it flew past in July 2015, and the MU69 flyby. New Horizons Mission Design Lead Yanping Guo, of APL, said the next course-correction opportunity comes in October 2018, at the start of the MU69 approach phase. The mission team is using data from NASA's Hubble Space Telescope and the European Space Agency's Gaia mission to hone its aim toward MU69, which was discovered in 2014.
(bron: http://pluto.jhuapl.edu/N(...)le.php?page=20171209)
New Horizons Corrects Its Course in the Kuiper Belt
NASA's New Horizons spacecraft carried out a short, 2.5-minute engine burn on Saturday, Dec. 9 that refined its course toward 2014 MU69, the ancient Kuiper Belt object it will fly by a little more than a year from now.
The New Horizons spacecraft is about 300 million miles (483 million kilometers) from 2014 MU69, the Kuiper Belt object it will encounter on Jan. 1, 2019. Track the NASA spacecraft on its voyage. (Credit: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute)
Setting a record for the farthest spacecraft course correction to date, the engine burn also adjusted the arrival time at MU69 to optimize flyby science.
Telemetry confirming that the maneuver went as planned reached the New Horizons mission operations center around 1 p.m. EST at the Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland, via NASA's Deep Space Network (DSN) stations in Goldstone, California. The radio signals carrying the data traveled over 3.8 billion miles (6.1 billion kilometers) and took five hours and 41 minutes to reach Earth at the speed of light.
Operating by timed commands stored on its computer, New Horizons fired its thrusters for 152 seconds, adjusting its velocity by about 151 centimeters per second, a little more than three miles per hour. The maneuver both refined the course toward and optimized the flyby arrival time at MU69, by setting closest approach to 12:33 a.m. EST (5:33 UTC) on Jan. 1, 2019. The prime flyby distance is set at 2,175 miles (3,500 kilometers); the timing provides better visibility for DSN's powerful antennas to reflect radar waves off the surface of MU69 for New Horizons to receive – a difficult experiment that, if it succeeds, will help scientists determine the reflectivity and roughness of MU69's surface.
Today's maneuver was the last trajectory correction during the spacecraft's long "cruise" between Pluto, which it flew past in July 2015, and the MU69 flyby. New Horizons Mission Design Lead Yanping Guo, of APL, said the next course-correction opportunity comes in October 2018, at the start of the MU69 approach phase. The mission team is using data from NASA's Hubble Space Telescope and the European Space Agency's Gaia mission to hone its aim toward MU69, which was discovered in 2014.
(bron: http://pluto.jhuapl.edu/N(...)le.php?page=20171209)
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
12-12-2017
Reisdoel New Horizons heeft mogelijk een maantje
Artist’s impression van de ‘ijsdwerg’ 2014 MU69, de volgende bestemming van de ruimtesonde New Horizons. Het object zou uit twee stukken kunnen bestaan, maar kan ook smal en langwerpig zijn. (NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute/Alex Parker)
De kleine ijsdwerg 2014 MU69 heeft mogelijk een maantje. Die voorzichtige, speculatieve conclusie trekken Amerikaanse planeetonderzoekers op basis van metingen van de vliegende infraroodsterrenwacht SOFIA.
2014 MU69 (pas ruim drie jaar geleden ontdekt) is het volgende reisdoel van de Amerikaanse ruimtesonde New Horizons, die in de zomer van 2015 op kleine afstand langs de dwergplaneet Pluto en zijn relatief grote maan Charon vloog. Op Nieuwsjaarsdag 2019 zal New Horizons langs het kleine, bevroren hemellichaam scheren, op 6,5 miljard kilometer afstand van de zon, buiten de baan van Pluto.
Metingen aan een sterbedekking afgelopen zomer, op 17 juli, lieten eerder al zien dat MU69 langgerekt is (ca. 30 bij 15 kilometer), of uit twee delen bestaat die elkaar vrijwel raken. Voor een week eerder, op 10 juli, was er ook een sterbedekking voorspeld, en SOFIA heeft de betreffende ster toen héél even zien 'uitfloepen'. Dankzij de metingen op 17 juli staat inmiddels vast dat die korte bedekking niet door MU69 zélf veroorzaakt kan zijn geweest. Mogelijk schoof er op 10 juli een klein maantje van de ijsdwerg voor de ster langs.
Volgens de onderzoekers, die hun idee opperden tijdens de najaarsvergadering van de American Geophysical Union in New Orleans, zou het bestaan van het maantje ook kunnen verklaren waarom de verre ijsdwerg zich niet altijd exact op de voorspelde positie lijkt te bevinden. Zekerheid over het bestaan van het maantje zullen we echter pas over iets meer dan een jaar hebben. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Reisdoel New Horizons heeft mogelijk een maantje
Artist’s impression van de ‘ijsdwerg’ 2014 MU69, de volgende bestemming van de ruimtesonde New Horizons. Het object zou uit twee stukken kunnen bestaan, maar kan ook smal en langwerpig zijn. (NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute/Alex Parker)
De kleine ijsdwerg 2014 MU69 heeft mogelijk een maantje. Die voorzichtige, speculatieve conclusie trekken Amerikaanse planeetonderzoekers op basis van metingen van de vliegende infraroodsterrenwacht SOFIA.
2014 MU69 (pas ruim drie jaar geleden ontdekt) is het volgende reisdoel van de Amerikaanse ruimtesonde New Horizons, die in de zomer van 2015 op kleine afstand langs de dwergplaneet Pluto en zijn relatief grote maan Charon vloog. Op Nieuwsjaarsdag 2019 zal New Horizons langs het kleine, bevroren hemellichaam scheren, op 6,5 miljard kilometer afstand van de zon, buiten de baan van Pluto.
Metingen aan een sterbedekking afgelopen zomer, op 17 juli, lieten eerder al zien dat MU69 langgerekt is (ca. 30 bij 15 kilometer), of uit twee delen bestaat die elkaar vrijwel raken. Voor een week eerder, op 10 juli, was er ook een sterbedekking voorspeld, en SOFIA heeft de betreffende ster toen héél even zien 'uitfloepen'. Dankzij de metingen op 17 juli staat inmiddels vast dat die korte bedekking niet door MU69 zélf veroorzaakt kan zijn geweest. Mogelijk schoof er op 10 juli een klein maantje van de ijsdwerg voor de ster langs.
Volgens de onderzoekers, die hun idee opperden tijdens de najaarsvergadering van de American Geophysical Union in New Orleans, zou het bestaan van het maantje ook kunnen verklaren waarom de verre ijsdwerg zich niet altijd exact op de voorspelde positie lijkt te bevinden. Zekerheid over het bestaan van het maantje zullen we echter pas over iets meer dan een jaar hebben. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
uitfloepenquote:
12-12-2017
Reisdoel New Horizons heeft mogelijk een maantje
Metingen aan een sterbedekking afgelopen zomer, op 17 juli, lieten eerder al zien dat MU69 langgerekt is (ca. 30 bij 15 kilometer), of uit twee delen bestaat die elkaar vrijwel raken. Voor een week eerder, op 10 juli, was er ook een sterbedekking voorspeld, en SOFIA heeft de betreffende ster toen héél even zien 'uitfloepen'.
Zekerheid over het bestaan van het maantje zullen we echter pas over iets meer dan een jaar hebben. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Klein maantje erbij, cool! Even een jaartje wachten nog. Geduld geduld.
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
duurt lang
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
09-02-2018
6,1 miljard kilometer: dit is de verste foto ooit genomen
© NASA - Sterrencluster 'De Wensput' of 'Wishing Well', gemaakt door New Horizons.
De Amerikaanse ruimtesonde New Horizons heeft enkele foto’s gemaakt op 6,1 miljard kilometer afstand van de aarde, voorbij Pluto. Hij breekt zo het record van de Voyager 1.
New Horizons schoot een paar afbeeldingen. Eerst fotografeerde de ruimtesonde een zogeheten open sterrenhoop (bijgenaamd De Wensput), vervolgens nam het ook een foto van twee rotsblokken die rond de zon draaien.
De sonde werd gelanceerd in 2006 en vloog in juli 2015 langs de dwergplaneet Pluto. Hij is nu met een snelheid van 1 miljoen kilometer per dag op weg naar het rotsblok 2014 MU69. Op 1 januari 2019 vliegt hij daar vlak langs, maar momenteel is de sonde wel in een winterslaap. Op 4 juni wordt hij opnieuw wakker gemaakt. Rond 2047 zal de New Horizons eindelijk de rand van ons zonnestelsel bereiken. Al is het de vraag of de sonde dan nog werkt.
Het oude fotorecord was in handen van de Voyager 1. Die keek op 14 februari 1990 achter zich naar ons zonnestelsel. Op die beroemde foto is de aarde te zien als een vaag blauw stipje. Daarom kreeg de foto de naam ‘Pale Blue Dot’.
De 'Pale Blue Dot' of het stipje dat hier omcirkeld is, zijn wij.
© NASA - De 'Pale Blue Dot' of het stipje dat hier omcirkeld is, zijn wij.
(HLN)
6,1 miljard kilometer: dit is de verste foto ooit genomen
© NASA - Sterrencluster 'De Wensput' of 'Wishing Well', gemaakt door New Horizons.
De Amerikaanse ruimtesonde New Horizons heeft enkele foto’s gemaakt op 6,1 miljard kilometer afstand van de aarde, voorbij Pluto. Hij breekt zo het record van de Voyager 1.
New Horizons schoot een paar afbeeldingen. Eerst fotografeerde de ruimtesonde een zogeheten open sterrenhoop (bijgenaamd De Wensput), vervolgens nam het ook een foto van twee rotsblokken die rond de zon draaien.
De sonde werd gelanceerd in 2006 en vloog in juli 2015 langs de dwergplaneet Pluto. Hij is nu met een snelheid van 1 miljoen kilometer per dag op weg naar het rotsblok 2014 MU69. Op 1 januari 2019 vliegt hij daar vlak langs, maar momenteel is de sonde wel in een winterslaap. Op 4 juni wordt hij opnieuw wakker gemaakt. Rond 2047 zal de New Horizons eindelijk de rand van ons zonnestelsel bereiken. Al is het de vraag of de sonde dan nog werkt.
Het oude fotorecord was in handen van de Voyager 1. Die keek op 14 februari 1990 achter zich naar ons zonnestelsel. Op die beroemde foto is de aarde te zien als een vaag blauw stipje. Daarom kreeg de foto de naam ‘Pale Blue Dot’.
De 'Pale Blue Dot' of het stipje dat hier omcirkeld is, zijn wij.
© NASA - De 'Pale Blue Dot' of het stipje dat hier omcirkeld is, zijn wij.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-03-2018
Nieuw reisdoel van New Horizons krijgt 'bijnaam' Ultima Thule
Illustratie van de ijsdwerg 2014 MU69, die vermoedelijk een haltervorm en een klein maantje heeft. (JHU/APL)
'Ultima Thule' is gekozen als voorlopige 'bijnaam' van de verre ijsdwerg 2014 MU69, het volgende reisdoel van ruimtesonde New Horizons. De naam betekent zoveel als 'voorbij Thule'; Thule was een mythisch eiland op hoge noordelijke breedtegraad.
New Horizons, gelanceerd in januari 2006, vloog in juli 2015 op kleine afstand langs de dwergplaneet Pluto en zijn grote maan Charon. Op 1 januari 2019 zal een nieuwe 'scheervlucht' worden uitgevoerd, langs een ijsdwerg in de Kuipergordel, officeel 2014 MU69 geheten.
Vorig jaar werd het grote publiek uitgenodigd om (voorlopige) namen voor het hemellichaam voor te stellen. Uit de 34.000 ingediende voorstellen is nu 'Ultima Thule' gekozen als toepasselijke bijnaam voor de ijsdwerg.
Metingen aan sterbedekkingen hebben het afgelopen jaar uitgewezen dat het vermoedelijk om een haltervormig of dubbel object gaat, dat op geruime afstand wordt vergezeld door een kleine maan.
Na de New Horizons-passage zal het onderzoeksteam een officiële naam voorstellen aan de Internationale Astronomische Unie, mede op basis van de wetenschappelijke ontdekkingen. 'Ultima Thule' is dan ook geen officiële naam. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Nieuw reisdoel van New Horizons krijgt 'bijnaam' Ultima Thule
Illustratie van de ijsdwerg 2014 MU69, die vermoedelijk een haltervorm en een klein maantje heeft. (JHU/APL)
'Ultima Thule' is gekozen als voorlopige 'bijnaam' van de verre ijsdwerg 2014 MU69, het volgende reisdoel van ruimtesonde New Horizons. De naam betekent zoveel als 'voorbij Thule'; Thule was een mythisch eiland op hoge noordelijke breedtegraad.
New Horizons, gelanceerd in januari 2006, vloog in juli 2015 op kleine afstand langs de dwergplaneet Pluto en zijn grote maan Charon. Op 1 januari 2019 zal een nieuwe 'scheervlucht' worden uitgevoerd, langs een ijsdwerg in de Kuipergordel, officeel 2014 MU69 geheten.
Vorig jaar werd het grote publiek uitgenodigd om (voorlopige) namen voor het hemellichaam voor te stellen. Uit de 34.000 ingediende voorstellen is nu 'Ultima Thule' gekozen als toepasselijke bijnaam voor de ijsdwerg.
Metingen aan sterbedekkingen hebben het afgelopen jaar uitgewezen dat het vermoedelijk om een haltervormig of dubbel object gaat, dat op geruime afstand wordt vergezeld door een kleine maan.
Na de New Horizons-passage zal het onderzoeksteam een officiële naam voorstellen aan de Internationale Astronomische Unie, mede op basis van de wetenschappelijke ontdekkingen. 'Ultima Thule' is dan ook geen officiële naam. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-05-2018
Pluto ontstond mogelijk door samenklontering van één miljard kometen
Deze detailrijke compositiefoto van Pluto is gebaseerd op opnamen die van afstanden van 250.000 en 450.000 kilometer door ruimtesonde New Horizons zijn gemaakt. (NASA/JHUAPL/SwRI)
De ijzige dwergplaneet Pluto is mogelijk ontstaan door het samenklonteren van pakweg één miljard kometen die qua samenstelling veel leken op de Rosetta-komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Die conclusie trekken planeetonderzoekers van het Southwest Research Institute in een publicatie in vakblad Icarus.
Pluto is in de zomer van 2015 van nabij onderzocht door de Amerikaanse ruimtesonde New Horizons. Die ontdekte onder andere een gigantische vlakte van bevroren stikstof (Sputnik Planitia). De hoeveelheid koolmonoxide aan het oppervlak van Pluto was daarentegen relatief gering.
Op basis van metingen en modelberekeningen komen de onderzoekers nu tot de conclusie dat die chemische samenstelling goed te begrijpen is wanneer Pluto een soort superkomeet is. De oorspronkelijke chemische samenstelling zou beïnvloed zijn geweest door vloeibaar water, vermoedelijk in een ondergrondse oceaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Pluto ontstond mogelijk door samenklontering van één miljard kometen
Deze detailrijke compositiefoto van Pluto is gebaseerd op opnamen die van afstanden van 250.000 en 450.000 kilometer door ruimtesonde New Horizons zijn gemaakt. (NASA/JHUAPL/SwRI)
De ijzige dwergplaneet Pluto is mogelijk ontstaan door het samenklonteren van pakweg één miljard kometen die qua samenstelling veel leken op de Rosetta-komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Die conclusie trekken planeetonderzoekers van het Southwest Research Institute in een publicatie in vakblad Icarus.
Pluto is in de zomer van 2015 van nabij onderzocht door de Amerikaanse ruimtesonde New Horizons. Die ontdekte onder andere een gigantische vlakte van bevroren stikstof (Sputnik Planitia). De hoeveelheid koolmonoxide aan het oppervlak van Pluto was daarentegen relatief gering.
Op basis van metingen en modelberekeningen komen de onderzoekers nu tot de conclusie dat die chemische samenstelling goed te begrijpen is wanneer Pluto een soort superkomeet is. De oorspronkelijke chemische samenstelling zou beïnvloed zijn geweest door vloeibaar water, vermoedelijk in een ondergrondse oceaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-06-2018
Duinen van bevroren methaan op Pluto ontdekt
© REUTERS - Pluto.
Wetenschap De veelbesproken dwergplaneet Pluto staat opnieuw in de kijker. Deze keer gaat het niet om de vraag of de planeet die in 2006 al tot dwergplaneet werd gedegradeerd misschien gewoon een reusachtige komeet is, maar wel om een tot de verbeelding sprekende ontdekking: op Pluto bevinden zich namelijk duinen van bevroren methaan. De ontdekking werd beschreven in het wetenschappelijk blad Science.
Beelden gemaakt door de NASA-ruimtesonde New Horizons tonen een gebied van ongeveer 2000 vierkante kilometer duinen uit bevroren methaan met korrels ter grootte van zandkorrels. De duinen bevinden zich tussen de hartvormige stikstofrijke gletsjer Sputnik Planitia, die zo groot is als Frankrijk, en de bergketen Al Idrisi Montes die bestaat uit ijswater. Ze worden gevormd door matige winden van 35 kilometer per uur die het fijnkorrelige bevroren methaan op de toppen wegblaast.
Het duingebied verrast de wetenschap. Men twijfelde of de ijle atmosfeer van Pluto, die vooral uit stikstof bestaat met kleine hoeveelheden methaan en koolstofmonoxide, wel genoeg wind toeliet om dergelijk fenomeen te veroorzaken.
“Pluto, hoewel zo ver weg van de aarde en zo ontzettend koud, vertoont een hele reeks processen die we nooit hadden verwacht. Pluto is veel interessanter dan we ooit hadden kunnen dromen en laat zien dat deze verre hemellichamen een bezoek waard zijn”, zegt kosmoloog Jani Radebauh van de Brigham Young University.
Pluto is met een diameter van ongeveer 2.380 kilometer kleiner dan onze maan, die een diameter heeft van 3.476 kilometer. De planeet draait in 248 jaar om de zon en is er ongeveer 5,8 miljard kilometer van verwijderd, dat is gemiddeld bijna 40 maal zo ver van de zon als de aarde.
(HLN)
Duinen van bevroren methaan op Pluto ontdekt
© REUTERS - Pluto.
Wetenschap De veelbesproken dwergplaneet Pluto staat opnieuw in de kijker. Deze keer gaat het niet om de vraag of de planeet die in 2006 al tot dwergplaneet werd gedegradeerd misschien gewoon een reusachtige komeet is, maar wel om een tot de verbeelding sprekende ontdekking: op Pluto bevinden zich namelijk duinen van bevroren methaan. De ontdekking werd beschreven in het wetenschappelijk blad Science.
Beelden gemaakt door de NASA-ruimtesonde New Horizons tonen een gebied van ongeveer 2000 vierkante kilometer duinen uit bevroren methaan met korrels ter grootte van zandkorrels. De duinen bevinden zich tussen de hartvormige stikstofrijke gletsjer Sputnik Planitia, die zo groot is als Frankrijk, en de bergketen Al Idrisi Montes die bestaat uit ijswater. Ze worden gevormd door matige winden van 35 kilometer per uur die het fijnkorrelige bevroren methaan op de toppen wegblaast.
Het duingebied verrast de wetenschap. Men twijfelde of de ijle atmosfeer van Pluto, die vooral uit stikstof bestaat met kleine hoeveelheden methaan en koolstofmonoxide, wel genoeg wind toeliet om dergelijk fenomeen te veroorzaken.
“Pluto, hoewel zo ver weg van de aarde en zo ontzettend koud, vertoont een hele reeks processen die we nooit hadden verwacht. Pluto is veel interessanter dan we ooit hadden kunnen dromen en laat zien dat deze verre hemellichamen een bezoek waard zijn”, zegt kosmoloog Jani Radebauh van de Brigham Young University.
Pluto is met een diameter van ongeveer 2.380 kilometer kleiner dan onze maan, die een diameter heeft van 3.476 kilometer. De planeet draait in 248 jaar om de zon en is er ongeveer 5,8 miljard kilometer van verwijderd, dat is gemiddeld bijna 40 maal zo ver van de zon als de aarde.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Volgende week wordt New Horizons weer wakker gemaakt 
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
05-06-2018quote:
Volgende week wordt New Horizons weer wakker gemaakt
Ruimtesonde New Horizons wordt voorbereid op historische ontmoeting
Artist’s impression van NASA-ruimtesonde New Horizons tijdens zijn ontmoeting met Kuipergordelobject ‘Ultima Thule’, op 1 januari 2019. (NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute/Steve Gribben)
NASA-ruimtesonde New Horizons is weer ‘wakker’ en wordt voorbereid voor de verste planetaire ontmoeting ooit. Op Nieuwjaarsdag 2019 scheert hij langs een Kuipergordelobject dat officieel 2104 MU69 heet, maar inmiddels de bijnaam Ultima Thule heeft gekregen.
New Horizons vloog op 14 juli 2015 dicht langs de dwergplaneet Pluto en heeft zich sindsdien alleen maar verder van de aarde verwijderd. Inmiddels is hij al meer dan 6 miljard kilometer van huis. De radiosignalen die hij na een welverdiende ‘winterslaap’ van vijf maanden naar de aarde heeft gezonden wijzen erop dat de ruimtesonde normaal functioneert.
De komende maanden worden de diverse systemen van New Horizons grondig getest. Ook worden zijn boordcomputers voorzien van instructies die nodig zijn om de kortstondige ontmoeting met Ultima Thule goed te laten verlopen. Vanaf augustus zal de ruimtesonde opnamen van de slechts enkele tientallen kilometers grote ijsdwerg gaan maken. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
