Waarschijnlijk staan de drie dingen met elkaar in verband. Het vluchtplan is echt om niet gek te worden, niet zo zeer om daadwerkelijk te gebruiken. Het idee van "oké, de gevoelens zijn er, maar ik kan er voor wegrennen als het teveel is". Ik snap ook wel waarom ze zo doorgeprikt hebben naar de oorzaken van alles, nu vakantie, nu tijd... en ik moet verder komen.quote:Op maandag 13 juli 2015 05:59 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Heb je nog gemaild? Je mag haar mailen dus doe het maar want het klinkt belangrijk genoeg om eerlijk te zijn. En misschien denkt ze wel ´Wat goed dat ChildoftheStars me hierover mailt.´ Ik denk overigens dat de drie dingen die je noemt niet echter elkaar gezien moeten worden maar naast elkaar. Wel verder gaan met je opdrachten maar ondertussen in de gaten houden dat het veilig blijft. Want hoe kalmerend zo'n vluchtplan ook kan voelen, eigenlijk, eigenlijk is het niet oké he.
Heel erg veel succes en neem je tijd en rust! Het is niet niets waar je doorheen gaat en je verdient je ruimte... Als het om een fysieke ziekte ging was het heel vanzelfsprekend als het even niet lukt (geldt eigenlijk ook voor Zomertje), dus dat mag ook bij psychische ziektes...quote:Dank jullie wel voor de reacties. Ik kijk even hoe het loopt vandaag. en of ik kalm genoeg kan worden om überhaupt wat te doen.
Ik weet niet zeker of ik snel genoeg ben met hulp zoeken... ik weet nooit goed waar de grens ligt.quote:Op maandag 13 juli 2015 09:11 schreef zomertje het volgende:
[..]
Met mij komt het wel goed, ik heb extra vrije dagen gekocht voor wat rust
zoek jij wel op tijd hulp? ik vind het verontrustend wat ik lees en ik gun je juist dat je je beter gaat voelen. Het gaat echt ooit voorbij, probeer daar aan te denken.
Dat is fijn om te horen... misschien kun je proberen ervoor te zorgen dat je wat sneller zekerheid hebt? Ik zou me kunnen voorstellen dat je onzekerheid ook de nodige dosis stress veroorzaakt.quote:Op maandag 13 juli 2015 09:12 schreef zomertje het volgende:
[..]
Mbt nieuwe werkplek is het allemaal nog erg vaag. Mn teamleider kent de problemen en houd er rekening mee.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zie je wel dat je het kan, volhouden hoorquote:Op maandag 13 juli 2015 13:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
Gemaild en heel prettig antwoord gehad. Ze werd gelukkig niet boos om mijn falen en morgen gaan we strategieën verzinnen om met de emoties te dealen
quote:Op maandag 13 juli 2015 13:07 schreef magnetronkoffie het volgende:
Niet specifiek iemand quotend, maar wel inhakend op wat gezegd is hierboven.
Zelf vind ik het heel prettig als ik weet dat ik nog een vangnet heb (of een noodrem).
Bij mij zijn dat o.a. kalmeringsmiddelen. Alleen al het feit dat ik ze heb liggen, geeft mij een soort geruststelling wat er weer voor zorgt dat ik ze minder snel zal innemen.
Volgende verhaalte heeft er ook indirect mee te maken maar gespoilerd (het gaat over hoe ik aan het stoppen ben met roken dus niet klikken als je dat niks kan schelen)Dat heb ik ook, en nu ik hier in de kliniek geen drank of pillen als noodmiddel heb weet ik echt niet wat ik moet doen als ik in crisis ben. Ik heb elke dag momenten dat ik ontzettend verlang naar alcohol en het idee dat het er niet is maakt het nog erger.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Vrijdagavond ging het helemaal niet goed en moest ik alle moed bijeen rapen om naar een verpleegkundige te stappen, maar het enige wat zij zei is dat ik zelf maar moet uitzoeken wat ik het beste kon doen. Ja hallo, ik ging juist naar haar toe omdat ik dat zelf niet weet!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Gelukkig heb ik mijn spv, die nu bijna elke dag langskomt en ook vindt dat de verpleging me meer duidelijkheid moet geven als ik in crisis ben en me niet aan mijn lot moet overlaten. We gaan morgen verder aan mijn signaleringsplan werken.
Wat me wel helpt hier is sporten, bijna elke dag doen we dat met een groepje en daar haal ik veel plezier uit en het haalt spanning weg. Ik heb ook gevraagd of er iets van sport in een groep vanuit de GGZ is wat ik misschien kan doen als ik hier weer weg ben. En de spv heeft me voor individuele PMT aangemeld.Why are you wearing that stupid man suit?
quote:Op maandag 13 juli 2015 17:49 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat heb ik ook, en nu ik hier in de kliniek geen drank of pillen als noodmiddel heb weet ik echt niet wat ik moet doen als ik in crisis ben. Ik heb elke dag momenten dat ik ontzettend verlang naar alcohol en het idee dat het er niet is maakt het nog erger.
Vrijdagavond ging het helemaal niet goed en moest ik alle moed bijeen rapen om naar een verpleegkundige te stappen, maar het enige wat zij zei is dat ik zelf maar moet uitzoeken wat ik het beste kon doen. Ja hallo, ik ging juist naar haar toe omdat ik dat zelf niet weet!Om heel erg eerlijk te zijn, zit ik met de mond vol tanden. Ik maak me echt heel erg zorgen om je meid... Ik hoop echt vanuit mijn tenen dat de PMT en het signaleringsplan je gaan helpen en dat je jezelf geen kwaad doet...SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Gelukkig heb ik mijn spv, die nu bijna elke dag langskomt en ook vindt dat de verpleging me meer duidelijkheid moet geven als ik in crisis ben en me niet aan mijn lot moet overlaten. We gaan morgen verder aan mijn signaleringsplan werken.
Wat me wel helpt hier is sporten, bijna elke dag doen we dat met een groepje en daar haal ik veel plezier uit en het haalt spanning weg. Ik heb ook gevraagd of er iets van sport in een groep vanuit de GGZ is wat ik misschien kan doen als ik hier weer weg ben. En de spv heeft me voor individuele PMT aangemeld.
Sorry dat ik inhoudelijks niks nuttigs weet te zeggen... Gewoon heel erg veel sterkte en ik zal voor je duimen. Zet hem opWe cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:Op maandag 13 juli 2015 17:49 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat heb ik ook, en nu ik hier in de kliniek geen drank of pillen als noodmiddel heb weet ik echt niet wat ik moet doen als ik in crisis ben. Ik heb elke dag momenten dat ik ontzettend verlang naar alcohol en het idee dat het er niet is maakt het nog erger.
Vrijdagavond ging het helemaal niet goed en moest ik alle moed bijeen rapen om naar een verpleegkundige te stappen, maar het enige wat zij zei is dat ik zelf maar moet uitzoeken wat ik het beste kon doen. Ja hallo, ik ging juist naar haar toe omdat ik dat zelf niet weet!Sowieso belachelijk dat ze jou in je eigen sop gaar lieten koken (de verpleging heb ik het over).SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Gelukkig heb ik mijn spv, die nu bijna elke dag langskomt en ook vindt dat de verpleging me meer duidelijkheid moet geven als ik in crisis ben en me niet aan mijn lot moet overlaten. We gaan morgen verder aan mijn signaleringsplan werken.
Wat me wel helpt hier is sporten, bijna elke dag doen we dat met een groepje en daar haal ik veel plezier uit en het haalt spanning weg. Ik heb ook gevraagd of er iets van sport in een groep vanuit de GGZ is wat ik misschien kan doen als ik hier weer weg ben. En de spv heeft me voor individuele PMT aangemeld.
En niet alleen dat. Met deze reactie gaven ze jou ook het gevoel dat jij (en hoe je je op dat moment voelde) niet belangrijk genoeg voor ze was en dat terwijl het voor jou sowieso al moeilijk is om anderen om hulp te vragen. Ik vind dat echt niet kunnen
En op sporten! Ik vind dat ook heerlijk! Kan ik lekker mn overtollige energie en frustratie een beetje in dumpen zonder al te schadelijke gevolgen voor mezelf (al houd ik het tegenwoordig vooral bij wandelen, maar dat is ook meer omdat andere sporten (als je wandelen een sport kunt noemen) weer wat ingewikkelder zijn voor me om uit te voeren (basketballen? Er is wel een veldje in de buurt maar die is meestal bezet door blowende hangjongeren. Badminton? Dat gaat een beetje lasatig in mn 1tje ).
Gamen vind ik ook wel lekker, maar dat neemt niet mijn lichamelijke onrust/energie weg, gamen werkt toch beter als vorm van (psychische) afleiding en omdat het heel laagdrempelig is (en heel goedkoop). Het nadeel is dat ik me schuldig ga voelen na een tijdje omdat het voor mij dan zo nutteloos gaat voelen.
Dat van de drank herken ik trouwens ook (ik had toevallig een vriendin hier op bezoek vanmiddag en had het met haar nog daarover). Bij mij is het altijd (als beweging en afleiding alleen niet meer voldoende zijn) of drank, of wiet, of benzo's. De wiet valt voor mij sowieso af omdat ik nog aan het stoppen ben met roken. Alkohol kun je niet langere tijd gebruiken omdat dat ook weer nadelige effecten heeft (die op termijn erger worden) en benzo's hebben het probleem dat ik daar niet veel gebruik van kan maken (want dan is de voorraad op).
Beste is dan toch om te voorkomen dat je dat spul überhaubt nodig hebt (dus de factoren die me die stress bezorgen, gewoon zien te verminderen), maar dan wel met dat vangnet erbij voor geval het toch fout gaat.
Ik ben wel benieuwd of die individuele PMT wat voor jou gaat opleveren, is misschien wel een goeie zet idd
quote:Op maandag 13 juli 2015 17:49 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat heb ik ook, en nu ik hier in de kliniek geen drank of pillen als noodmiddel heb weet ik echt niet wat ik moet doen als ik in crisis ben. Ik heb elke dag momenten dat ik ontzettend verlang naar alcohol en het idee dat het er niet is maakt het nog erger.
Vrijdagavond ging het helemaal niet goed en moest ik alle moed bijeen rapen om naar een verpleegkundige te stappen, maar het enige wat zij zei is dat ik zelf maar moet uitzoeken wat ik het beste kon doen. Ja hallo, ik ging juist naar haar toe omdat ik dat zelf niet weet!Ik had gedacht dat je je tijd daar wel beter zou besteden dan drank en pillen mee naar binnen smokkelen. Ik word er eerder boos van dan dat ik sympathie voor je kan opbrengen. Wat verwacht je dan? Dat iemand met een toverstokje zwaait en al je problemen weggaan? Je zult het toch uiteindelijk zelf moeten doen. Waarmee ik het gedrag van de verpleegkundige niet goedpraat overigens.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Gelukkig heb ik mijn spv, die nu bijna elke dag langskomt en ook vindt dat de verpleging me meer duidelijkheid moet geven als ik in crisis ben en me niet aan mijn lot moet overlaten. We gaan morgen verder aan mijn signaleringsplan werken.
Wat me wel helpt hier is sporten, bijna elke dag doen we dat met een groepje en daar haal ik veel plezier uit en het haalt spanning weg. Ik heb ook gevraagd of er iets van sport in een groep vanuit de GGZ is wat ik misschien kan doen als ik hier weer weg ben. En de spv heeft me voor individuele PMT aangemeld.
Ik hoop dat je een goed gesprek zal hebben met je SPV en dat er iets goed gaat uitkomen, en dat je je daar dan ook voor zal inzetten. Sporten lijkt me een goed begin. Dat lijkt me een betere manier om met onrust om te gaan dan naar drank en pillen grijpen.
Hartstikke waanzinnig mee eens.quote:Op maandag 13 juli 2015 18:38 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik had gedacht dat je je tijd daar wel beter zou besteden dan drank en pillen mee naar binnen smokkelen. Ik word er eerder boos van dan dat ik sympathie voor je kan opbrengen. Wat verwacht je dan? Dat iemand met een toverstokje zwaait en al je problemen weggaan? Je zult het toch uiteindelijk zelf moeten doen. Waarmee ik het gedrag van de verpleegkundige niet goedpraat overigens.
Ik hoop dat je een goed gesprek zal hebben met je SPV en dat er iets goed gaat uitkomen, en dat je je daar dan ook voor zal inzetten. Sporten lijkt me een goed begin. Dat lijkt me een betere manier om met onrust om te gaan dan naar drank en pillen grijpen.
Dit bericht maakt me blij! Wat ontzettend goed van je! Hopelijk ben je ontzettend trots op jezelf, want dit lukt alleen met hard werkenquote:Op maandag 13 juli 2015 18:42 schreef minthy het volgende:
[..]
OT; positief bericht; nog eenmaal een gesprek met m'n psycholoog en dan zit m'n traject erop! Mogelijk wordt er nog gekeken naar medicatie tegen m'n drukte, al heb ik inmiddels aardig geaccepteerd dat ik soms druk ben (zowel uiterlijk als innerlijk).
Wat geef je zo'n man eigenlijk? Hij heeft toch 2 jaar lang deel uitgemaakt van mijn leven en geleerd hoe ik mijzelf weer rechtop kreeg.
Ik wou iemand van de ribw die mij een jaar of 7 had begeleid, een antieke (en helaas defecte) geluidskaart cadeau doen, maar was ik op de dag zelf compleet vergetenquote:Op maandag 13 juli 2015 18:42 schreef minthy het volgende:
[..]
Hartstikke waanzinnig mee eens.
OT; positief bericht; nog eenmaal een gesprek met m'n psycholoog en dan zit m'n traject erop! Mogelijk wordt er nog gekeken naar medicatie tegen m'n drukte, al heb ik inmiddels aardig geaccepteerd dat ik soms druk ben (zowel uiterlijk als innerlijk).
Wat geef je zo'n man eigenlijk? Hij heeft toch 2 jaar lang deel uitgemaakt van mijn leven en geleerd hoe ik mijzelf weer rechtop kreeg.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Het moet nog even bezinken, dat trots zijn komt vast nog welquote:Op maandag 13 juli 2015 18:44 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dit bericht maakt me blij! Wat ontzettend goed van je! Hopelijk ben je ontzettend trots op jezelf, want dit lukt alleen met hard werken
Deze vraag gaat klinken alsof ik geen vertrouwen erin heb, maar het tegendeel is waar, ik ben gewoon stiekem onbeschoft nieuwsgierig: heb je een goed plan voor jezelf hoe dit hoog te houden? En hoe wil je dat dan doen?
quote:Op maandag 13 juli 2015 19:20 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik wou iemand van de ribw die mij een jaar of 7 had begeleid, een antieke (en helaas defecte) geluidskaart cadeau doen, maar was ik op de dag zelf compleet vergetenDat soort symbolische dingen vind ik ook geweldig om te mogen krijgen van de mensen die ikzelf begeleid!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Helaas heb ik dat zelf niet met m'n psycholoog, die sprak ik ook maar hooguit een uur per 2 weken.Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Ik heb 1 psychologe wel wat gegeven. Een windlicht met kaarsje Was ook geen schokend groot kado ofzo. Haar sprak ik 9 of 10 maanden lang elke week een uur (soms wat langer).quote:Op maandag 13 juli 2015 19:50 schreef minthy het volgende:
[..]
Dat soort symbolische dingen vind ik ook geweldig om te mogen krijgen van de mensen die ikzelf begeleid!
Helaas heb ik dat zelf niet met m'n psycholoog, die sprak ik ook maar hooguit een uur per 2 weken.
Dank je wel, ik vind het al lief dat je reageertquote:Op maandag 13 juli 2015 18:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Om heel erg eerlijk te zijn, zit ik met de mond vol tanden. Ik maak me echt heel erg zorgen om je meid... Ik hoop echt vanuit mijn tenen dat de PMT en het signaleringsplan je gaan helpen en dat je jezelf geen kwaad doet...
Sorry dat ik inhoudelijks niks nuttigs weet te zeggen... Gewoon heel erg veel sterkte en ik zal voor je duimen. Zet hem op
Wat sporten betreft, ik zie het niet zitten om op mijn leeftijd nog bij een nieuwe sportvereniging te gaan beginnen, daar is altijd de druk van goed moeten presteren en ik ben nergens goed in. Ik vind het veel leuker om gewoon steeds iets anders te doen en dat het gewoon een spelletje is voor de lol.quote:Op maandag 13 juli 2015 18:34 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Sowieso belachelijk dat ze jou in je eigen sop gaar lieten koken (de verpleging heb ik het over).
En niet alleen dat. Met deze reactie gaven ze jou ook het gevoel dat jij (en hoe je je op dat moment voelde) niet belangrijk genoeg voor ze was en dat terwijl het voor jou sowieso al moeilijk is om anderen om hulp te vragen. Ik vind dat echt niet kunnen
En op sporten! Ik vind dat ook heerlijk! Kan ik lekker mn overtollige energie en frustratie een beetje in dumpen zonder al te schadelijke gevolgen voor mezelf (al houd ik het tegenwoordig vooral bij wandelen, maar dat is ook meer omdat andere sporten (als je wandelen een sport kunt noemen) weer wat ingewikkelder zijn voor me om uit te voeren (basketballen? Er is wel een veldje in de buurt maar die is meestal bezet door blowende hangjongeren. Badminton? Dat gaat een beetje lasatig in mn 1tje ).
Gamen vind ik ook wel lekker, maar dat neemt niet mijn lichamelijke onrust/energie weg, gamen werkt toch beter als vorm van (psychische) afleiding en omdat het heel laagdrempelig is (en heel goedkoop). Het nadeel is dat ik me schuldig ga voelen na een tijdje omdat het voor mij dan zo nutteloos gaat voelen.
Dat van de drank herken ik trouwens ook (ik had toevallig een vriendin hier op bezoek vanmiddag en had het met haar nog daarover). Bij mij is het altijd (als beweging en afleiding alleen niet meer voldoende zijn) of drank, of wiet, of benzo's. De wiet valt voor mij sowieso af omdat ik nog aan het stoppen ben met roken. Alkohol kun je niet langere tijd gebruiken omdat dat ook weer nadelige effecten heeft (die op termijn erger worden) en benzo's hebben het probleem dat ik daar niet veel gebruik van kan maken (want dan is de voorraad op).
Beste is dan toch om te voorkomen dat je dat spul überhaubt nodig hebt (dus de factoren die me die stress bezorgen, gewoon zien te verminderen), maar dan wel met dat vangnet erbij voor geval het toch fout gaat.
Ik ben wel benieuwd of die individuele PMT wat voor jou gaat opleveren, is misschien wel een goeie zet idd
Ik zit hier niet vrijwillig hè. Ik weet niet hoe ik het anders moet uithouden, het leven. Ik heb het gewoon nodig om af en toe te kunnen ontsnappen aan de pijn, dat kun je me niet kwalijk nemen. Ik doe er niemand kwaad mee. Bovendien, voordat ik naar de pillen greep vroeg ik netjes om hulp, maar ik werd niet geholpen, daardoor moest ik wel een minder gezonde uitweg zoeken. Ik moest gewoon iets doen. Ik trek het soms gewoon niet, ik kan dan niet meer.quote:Op maandag 13 juli 2015 18:38 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik had gedacht dat je je tijd daar wel beter zou besteden dan drank en pillen mee naar binnen smokkelen. Ik word er eerder boos van dan dat ik sympathie voor je kan opbrengen. Wat verwacht je dan? Dat iemand met een toverstokje zwaait en al je problemen weggaan? Je zult het toch uiteindelijk zelf moeten doen. Waarmee ik het gedrag van de verpleegkundige niet goedpraat overigens.
Ik hoop dat je een goed gesprek zal hebben met je SPV en dat er iets goed gaat uitkomen, en dat je je daar dan ook voor zal inzetten. Sporten lijkt me een goed begin. Dat lijkt me een betere manier om met onrust om te gaan dan naar drank en pillen grijpen.
Zelfs al zit je er niet vrijwillig: dan nog kan je het zien als een kans en proberen er wat van te maken. En bij de eerste afwijzing van de verpleging het er niet bij laten zitten, maar juist zeggen dat je niet voor niks bij hen aanklopt en dat je hulp nodig hebt en verwacht. Ik weet niet wat hun insteek was toen was, misschien is het wel beleid om bij de eerste vraag de client het zelf even laten proberen op te lossen? Nu zou je ze er achteraf op aan kunnen spreken, met behulp van de SPV.quote:Op maandag 13 juli 2015 20:21 schreef kuolema het volgende:
Ik zit hier niet vrijwillig hè. Ik weet niet hoe ik het anders moet uithouden, het leven. Ik heb het gewoon nodig om af en toe te kunnen ontsnappen aan de pijn, dat kun je me niet kwalijk nemen. Ik doe er niemand kwaad mee. Bovendien, voordat ik naar de pillen greep vroeg ik netjes om hulp, maar ik werd niet geholpen, daardoor moest ik wel een minder gezonde uitweg zoeken. Ik moest gewoon iets doen. Ik trek het soms gewoon niet, ik kan dan niet meer.
Met sporten ga ik zeker iets doen. Ben ook al jaren van plan een vaste dag in de week te gaan zwemmen maar dat is er nog steeds niet van gekomen.
Ik heb iets van anderhalf of 2 jaar recreatief gebadmintond (jaaaren terug toen ik nog in amsterdam woonde). Daar kwamen vooral spelers die het zelf ook meer voor de beweging en voor de lol deden. Wedstrijden hielden we nooit en de punten bijhouden was eigenlijk meer voor de formaliteit. Aleen heb ik (jaren later) in de zaanstreek zelf het geprobeerd bij een andere badmintonvereniging, maar de badminton-recreanten daar waren volgens mij of ex-pro-spelers of pro-spelers die het wat rustiger aan deden ivm een blessure..nou daar kon ik me dus nauwelijks nog mee metenquote:Op maandag 13 juli 2015 20:21 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat sporten betreft, ik zie het niet zitten om op mijn leeftijd nog bij een nieuwe sportvereniging te gaan beginnen, daar is altijd de druk van goed moeten presteren en ik ben nergens goed in. Ik vind het veel leuker om gewoon steeds iets anders te doen en dat het gewoon een spelletje is voor de lol.
Ja, ik probeerde dus te voorkomen dat het zover kwam door naar de verpleegkundige te stappen maar daar schoot ik dus niets mee op.
quote:[..]
Ik zit hier niet vrijwillig hè. Ik weet niet hoe ik het anders moet uithouden, het leven. Ik heb het gewoon nodig om af en toe te kunnen ontsnappen aan de pijn, dat kun je me niet kwalijk nemen. Ik doe er niemand kwaad mee. Bovendien, voordat ik naar de pillen greep vroeg ik netjes om hulp, maar ik werd niet geholpen, daardoor moest ik wel een minder gezonde uitweg zoeken. Ik moest gewoon iets doen. Ik trek het soms gewoon niet, ik kan dan niet meer.
Anderen bellen heeft ze ook (meermalen) gedaan en afgezien van een luisterend oor, kreeg ze juist toen het advies om o.a. naar de verpleging te stappen.quote:Op maandag 13 juli 2015 20:37 schreef Elvi het volgende:
[..]
En het is niet hun schuld dat je naar de pillen greep. Je zegt dat je door hen een minder gezonde uitweg MOEST zoeken. Nee dat moest je niet. Daar kies jij voor. Je kan er ook voor kiezen om een andere, betere uitweg te zoeken. Vriendinnen bellen, het internet opzoeken en hier advies vragen. Dan kunnen we je helpen en dan ben ik ook bereid om met je mee te denken. Ik begrijp ook heus wel hoe het is om geen andere uitweg te zien. Ik greep naar zelfbeschadiging. Maar het was ook een bewuste keus van mij om, toen ik geen goede hulp van de hulpverlening kreeg, zelf op zoek te gaan naar alternatieven. Ik gun jou ook dat inzicht en dat zelfvertrouwen.
Ze doelde met "ik doe er niemand kwaad mee" meer in de richting dat ze anderen niet in elkaar gaat beuken (ik noem maar even wat) en in plaats daarvan zelfdestructief gedrag vertoont.quote:En sorry dat ik je uit de droom moet helpen maar je doet er dus wel mensen pijn mee: je omgeving. Nooit afgevraagd hoe het voor hen is? Hoeveel zorgen het met zich meebrengt?
Ehm, als je haar letterlijk had beetgepakt en daarna door elkaar had geschud, kan niemand meer garanderen dat er geen klappen over en weer gaan vallen...dus doe dat maar nietquote:Ik probeer je geen schuldgevoel aan te praten, ik probeer je wakker te schudden. Als ik je in het echt had gezien had ik je waarschijnlijk letterlijk beetgepakt en door elkaar geschud Ik zeg dit niet omdat ik een hekel aan je heb, ik zeg dit omdat ik zo graag zou zien dat je wat maakt van het leven.
Ik vind het toch wel fout van de verpleging, die hadden er anders mee om moeten gaan. Je moet het wel zelf doen, maar je moet soms wel een zetje in de goede richting kunnen krijgen. Sterkte Kuo en ik hoop dat t beter gaat.quote:Op maandag 13 juli 2015 20:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Anderen bellen heeft ze ook (meermalen) gedaan en afgezien van een luisterend oor, kreeg ze juist toen het advies om o.a. naar de verpleging te stappen.
Zij zag op dat moment geen andere opties meer (en andere opties heeft ze wel overwogen).
[..]
Ze doelde met "ik doe er niemand kwaad mee" meer in de richting dat ze anderen niet in elkaar gaat beuken (ik noem maar even wat) en in plaats daarvan zelfdestructief gedrag vertoont.
Natuurlijk vindt niemand het leuk om te horen wanneer iemand dochter en vriendin dit soort dingen doet, maar lees anders het stukje nog een keertje terug waarin ze uitlegde dat ze het gevoel had geen keus meer te hebben.
[..]
Ehm, als je haar letterlijk had beetgepakt en daarna door elkaar had geschud, kan niemand meer garanderen dat er geen klappen over en weer gaan vallen...dus doe dat maar niet
Natuurlijk snap dat ik ze ziek is. Ik snap ook dat haar zieke deel dit zegt en beslist. Ik probeer daarom ook haar niet-zieke deel wakker te schudden. De echte kuo zeg maar.quote:Op maandag 13 juli 2015 20:58 schreef ChildoftheStars het volgende:
Uhm... omdat ik een beetje bang ben dat mensen elkaar niet zo lief gaan vinden hier: de reden dat we hier posten, is natuurlijk dat we allemaal psychiatrisch ziek zijn. Wanneer je met een gedwongen opname zit, is dat wel weer extra bewezen (niet onaardig bedoelt!). Vanuit dat ziek-zijn kunnen er soms onhandige keuzes gemaakt worden. Of het hier zo direct op te reageren, terwijl we enkel een schim van elkaar kennen (internet, geen face-to-face, fragmenten van iemands verhaal, vanuit één perspectief), vraag ik me af of het niet alleen meer pijn doet wanneer dat gebeurt.
En iedereen met een psychiatrische aandoening dit zijn geliefden, familie en vrienden pijn. Niet uit kwaadwil, maar vanuit de symptomen die de aandoening vormen. En ik vrees ook dat iedereen zich daarvan bewust is en daar moeite mee heeft. Het is een onderdeel van het ziek-zijn en niet bewust familie pesten...
Ik hoop met dit bericht geen extra olie op het vuur te gooien, maar een beetje de rust terug te keren. Ik ben het namelijk met iedereen eens hierin. Alleen misschien niet helemaal de manier waarop Dus sorry als dit verkeerd wordt ontvangen... ik bedoel het alleen goed en hoop een conflict te voorkomen
Dit!quote:Op maandag 13 juli 2015 20:58 schreef ChildoftheStars het volgende:
Uhm... omdat ik een beetje bang ben dat mensen elkaar niet zo lief gaan vinden hier: de reden dat we hier posten, is natuurlijk dat we allemaal psychiatrisch ziek zijn. Wanneer je met een gedwongen opname zit, is dat wel weer extra bewezen (niet onaardig bedoelt!). Vanuit dat ziek-zijn kunnen er soms onhandige keuzes gemaakt worden. Of het hier zo direct op te reageren, terwijl we enkel een schim van elkaar kennen (internet, geen face-to-face, fragmenten van iemands verhaal, vanuit één perspectief), vraag ik me af of het niet alleen meer pijn doet wanneer dat gebeurt.
En iedereen met een psychiatrische aandoening dit zijn geliefden, familie en vrienden pijn. Niet uit kwaadwil, maar vanuit de symptomen die de aandoening vormen. En ik vrees ook dat iedereen zich daarvan bewust is en daar moeite mee heeft. Het is een onderdeel van het ziek-zijn en niet bewust familie pesten...
Ik hoop met dit bericht geen extra olie op het vuur te gooien, maar een beetje de rust terug te keren. Ik ben het namelijk met iedereen eens hierin. Alleen misschien niet helemaal de manier waarop Dus sorry als dit verkeerd wordt ontvangen... ik bedoel het alleen goed en hoop een conflict te voorkomen
ik vind dit leuk om te lezenquote:Op maandag 22 juni 2015 00:25 schreef kuolema het volgende:
[..]
Die posten hier dan (bijna) niet meer
Maar met Murmeli bijvoorbeeld gaat het goed, meldde ze een tijdje terug.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |