R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik hoop met heel mijn hart er goed aan te doenquote:
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Beter voor niets een melding gedaan dan niet melden en dat er dan vreselijke dingen gebeuren.quote:Op maandag 27 juli 2015 18:17 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik hoop met heel mijn hart er goed aan te doen
Dus ik zeg: prima gedaan!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Dat is zeker waar (ahem... ik werd zelfs bang van hoe er tegen dat kind tekeer werd gegaan, laat staan het kind).quote:Op maandag 27 juli 2015 20:22 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Beter voor niets een melding gedaan dan niet melden en dat er dan vreselijke dingen gebeuren.
Dus ik zeg: prima gedaan!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik heb een overwinning gedaan in mijn herstel. En misschien is dat voor jullie een "so what?"-dingetje, maar voor mij heel wat. Normaal gesproken ga ik direct braken als ik na het eten paniek voel of een onprettige emotie ervaar. Normaal gesproken ga ik niet eens eten bij een negatieve emotie. Vandaag ben ik wel gaan eten en heb ik het er ook ingehouden, terwijl ik me heel erg rot voelde (voor, na en tijdens het eten).
En in plaats van toegeven aan destructief gedrag, heb ik een lijstje met andere handelingen afgewerkt (wat anders nooit lukte, maar nu wel), waardoor ik rustig ben geworden (terwijl er eten in mijn maag zit, waar ik even niet aan moet denken).
En in plaats van toegeven aan destructief gedrag, heb ik een lijstje met andere handelingen afgewerkt (wat anders nooit lukte, maar nu wel), waardoor ik rustig ben geworden (terwijl er eten in mijn maag zit, waar ik even niet aan moet denken).
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Vind je verhaal heel knap, ik zou het niet kunnen (ik moet het toch meer hebben van zo hard mogelijk mn best doen zodat de destructie achteraf meevalt (ik kan het niet helemaal stoppen), al moet ik toch ergens nog een knop gaan omzetten vanwege dingetjes).quote:
Ik heb een overwinning gedaan in mijn herstel. En misschien is dat voor jullie een "so what?"-dingetje, maar voor mij heel wat. Normaal gesproken ga ik direct braken als ik na het eten paniek voel of een onprettige emotie ervaar. Normaal gesproken ga ik niet eens eten bij een negatieve emotie. Vandaag ben ik wel gaan eten en heb ik het er ook ingehouden, terwijl ik me heel erg rot voelde (voor, na en tijdens het eten).
En in plaats van toegeven aan destructief gedrag, heb ik een lijstje met andere handelingen afgewerkt (wat anders nooit lukte, maar nu wel), waardoor ik rustig ben geworden (terwijl er eten in mijn maag zit, waar ik even niet aan moet denken).
Voor mij is het in ieder geval geen ''so what''-dingetje. Heel knap van je dat je een patroon bewust doorbreekt, nu doorgaan tot je er niet meer bij stil hoeft te staanquote:
Ik heb een overwinning gedaan in mijn herstel. En misschien is dat voor jullie een "so what?"-dingetje, maar voor mij heel wat. Normaal gesproken ga ik direct braken als ik na het eten paniek voel of een onprettige emotie ervaar. Normaal gesproken ga ik niet eens eten bij een negatieve emotie. Vandaag ben ik wel gaan eten en heb ik het er ook ingehouden, terwijl ik me heel erg rot voelde (voor, na en tijdens het eten).
En in plaats van toegeven aan destructief gedrag, heb ik een lijstje met andere handelingen afgewerkt (wat anders nooit lukte, maar nu wel), waardoor ik rustig ben geworden (terwijl er eten in mijn maag zit, waar ik even niet aan moet denken).
Ik breek verder maar gewoon een beetje in, want ik weet niet zo goed hoe ik me ergens in moet mengen dus dan maar op de asociale manier
Mijn behandelaar is nu met vakantie en we hadden net 2 weken geleden een zware sessie gehad waarop ik toch wel graag nog was teruggekomen, gewoon om het wat te verwerken. Nu is ze dus ziek geworden afgelopen week en deze week is ze met vakantie. Voelt een beetje stom om zo met die opborrelende emoties rond te lopen zonder behandeling zeg maar..
Ik denk dat de meesten nog slapen, maar help...
Ik heb om 10 uur een gesprek met mn spv maar het begint hier te onweren. En ik hou niet van onweer. Afzeggen kan 24 uur vantevoren maar zouden ze nou echt willen dat ik met dit weer naar buiten ga op mn fiets? De lucht wordt helrmaal zwart hier
Ik heb om 10 uur een gesprek met mn spv maar het begint hier te onweren. En ik hou niet van onweer. Afzeggen kan 24 uur vantevoren maar zouden ze nou echt willen dat ik met dit weer naar buiten ga op mn fiets? De lucht wordt helrmaal zwart hier
Het heeft ook extreem veel moeite gekost en ik heb de halve avond huilend doorgebracht. Alleen soms zijn dingen nodig :S (ahem... een vriendin heeft ook mijn weegschalen meegenomen, dus ik voel me echt overgeleverd).quote:
[..]
Vind je verhaal heel knap, ik zou het niet kunnen (ik moet het toch meer hebben van zo hard mogelijk mn best doen zodat de destructie achteraf meevalt (ik kan het niet helemaal stoppen), al moet ik toch ergens nog een knop gaan omzetten vanwege dingetjes).
Even pittige dagen hier
Dat is zeker waarquote:
[..]
Voor mij is het in ieder geval geen ''so what''-dingetje. Heel knap van je dat je een patroon bewust doorbreekt, nu doorgaan tot je er niet meer bij stil hoeft te staan
Ik breek verder maar gewoon een beetje in, want ik weet niet zo goed hoe ik me ergens in moet mengen dus dan maar op de asociale manier
Thnx Hopelijk komt dat normale moment vanzelf Kun je haar niet mailen? Bij zulke dingen mail ik altijd mijn behandelaar direct even, zodat de gevoelens er even uit kunnen en zij ook een goed beeld heeft van wat het met je doet
. Volgens mij is dat ook beter voor je dan ermee rondlopen. Het is wel een rotgevoel vaak, sterkte ermee 
Kun je niet met het OV of lopend heen gaan?quote:
Ik denk dat de meesten nog slapen, maar help...
Ik heb om 10 uur een gesprek met mn spv maar het begint hier te onweren. En ik hou niet van onweer. Afzeggen kan 24 uur vantevoren maar zouden ze nou echt willen dat ik met dit weer naar buiten ga op mn fiets? De lucht wordt helrmaal zwart hier
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Niet dat je er nu wat aan hebt, maar ik geloof dat als je binnen 24 uur afzegt, dat de kosten dan evengoed op jou verhaald gaan worden (kan zijn dat die kosten niet op jou persoonlijk verhaald worden ivm technische shit waar ik niet veel verstand van heb, maar dat van die 24 uur en kosten is wat mij verteld is). Als jij 1 uur voor de afspraak afzegt omdat je met een gipsbeen in het ziekenhuis ligt, zullen ze je echt niet komen halen hoorquote:
Ik denk dat de meesten nog slapen, maar help...
Ik heb om 10 uur een gesprek met mn spv maar het begint hier te onweren. En ik hou niet van onweer. Afzeggen kan 24 uur vantevoren maar zouden ze nou echt willen dat ik met dit weer naar buiten ga op mn fiets? De lucht wordt helrmaal zwart hier
En idd, ik hoop dat je ondanks het onweer toch een weg hebt gevonden om het niet uit te stellen (het heeft dit jaar al genoeg vertraging opgelopen toch?).
Ik heb het ook een aantal keren geprobeerd, maar om de 1 of andere reden werd ik daar zo superongemakkelijk van (ik kan geen betere woorden vinden om dat gevoel van toen te omschrijven, komt mede door mn alexithymie dus mijn excuus voor de vaagheid), ik trok dat echt nietquote:
[..]
Het heeft ook extreem veel moeite gekost en ik heb de halve avond huilend doorgebracht. Alleen soms zijn dingen nodig :S (ahem... een vriendin heeft ook mijn weegschalen meegenomen, dus ik voel me echt overgeleverd).
Even pittige dagen hier
Ik weet trouwens niet of dat in mijn situatie ook geholpen had, om de 1 of andere reden heeft forceren voor mij nooit gewerkt.
Naja... niet forceren werkt niet bij een eetstoornis. No pain, no game. Om heel eerlijk te zijn, heb ik (en mijn behandelaren) het idee dat mijn lichaam dit geintje niet heel erg lang dit leuk blijft vinden (en daar hebben we allerlei goede redenen en signalen voor). Dus ik moet wel.
Daarnaast probeer ik al zo'n twaalf jaar het braken/vasten af te leren op de zachte manier en dat werkt niet. Zachte heelmeesters maken stinkwonden.
Verder denk ik dat het ongemakkelijk voelen, je extreem rotvoelen, het idee hebben dat je beter dood kunt gaan dan je zo voelen, eenmaal erbij hoort. Wil je gedrag veranderen, dan moet je daar doorheen. Anders blijven er redenen en excussesen zijn om niet te veranderen, om in de veilige concon die je al kende te blijven zitten. De eetstoornis biedt mij ontzettend veel veiligheid, gemak, rust en dempt al mijn gevoelens. Alle problemen worden afgedekt met een dekentje van ondergewicht en honger. Getallen (kcal, grammen, kilo's, centimeters, doelen) om gedachten weg te werken. En ja, het gaat dan o...zo goed en ik ben dan o... zo gelukkig. Ondertussen ontzeg ik mezelf elke vorm van leven. "nee, sorry ik kan niet naar je feestje", want ja, risico op eten. "O... kunnen we die afspraak verzetten, want ik moet sporten". "Leuk, samen naar het strand, maar nee, ik durf niet mee". "nee, sorry ik ben te moe". Het beïnvoed me op elk vlak in mijn leven en ik ben het zat. En ja, ik haat mezelf, ik haat mijn lichaam, wil mijn lichaam het liefst compleet verwoesten, ik zie overal vet zitten, wat weg moet. Alleen de eetstoornis helpt daar niet in, maakt het alleen maar erger. Dus tja... heel ongemakkelijk, heel rot en ik doe het toch even anders.
Daarnaast probeer ik al zo'n twaalf jaar het braken/vasten af te leren op de zachte manier en dat werkt niet. Zachte heelmeesters maken stinkwonden.
Verder denk ik dat het ongemakkelijk voelen, je extreem rotvoelen, het idee hebben dat je beter dood kunt gaan dan je zo voelen, eenmaal erbij hoort. Wil je gedrag veranderen, dan moet je daar doorheen. Anders blijven er redenen en excussesen zijn om niet te veranderen, om in de veilige concon die je al kende te blijven zitten. De eetstoornis biedt mij ontzettend veel veiligheid, gemak, rust en dempt al mijn gevoelens. Alle problemen worden afgedekt met een dekentje van ondergewicht en honger. Getallen (kcal, grammen, kilo's, centimeters, doelen) om gedachten weg te werken. En ja, het gaat dan o...zo goed en ik ben dan o... zo gelukkig. Ondertussen ontzeg ik mezelf elke vorm van leven. "nee, sorry ik kan niet naar je feestje", want ja, risico op eten. "O... kunnen we die afspraak verzetten, want ik moet sporten". "Leuk, samen naar het strand, maar nee, ik durf niet mee". "nee, sorry ik ben te moe". Het beïnvoed me op elk vlak in mijn leven en ik ben het zat. En ja, ik haat mezelf, ik haat mijn lichaam, wil mijn lichaam het liefst compleet verwoesten, ik zie overal vet zitten, wat weg moet. Alleen de eetstoornis helpt daar niet in, maakt het alleen maar erger. Dus tja... heel ongemakkelijk, heel rot en ik doe het toch even anders.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik denk dat sowieso andere problemen vragen om andere oplossingen. Ik probeerde eerst de forceermethode (soms moet je gewoon even door de gehaktmolen) en dat werkte absoluut voor een deel van mijn problemen (want als je nooit wat probeert, dan kom je ook nergens) maar dat werkte niet voor al mn problemen en die problemen die daardoor niet opgelost konden worden, hebben mij nog jarenlang genekt omdat de forceermethode voor die problemen niet werkte (ook al bleef ik stug doorproberen).
Zelf geef ik tegenwoordig licht de voorkeur aan de forceermethode, ook omdat dat gewoonlijk dan ook tot een snelle(re) oplossing leidt. Maar het werkt niet altijd en niet bij alles, tegenwoordig gebruik ik welke methode dan ook werkt. Ik heb geleerd dat je niet alle problemen op dezelfde manier oplossen kunt.
Zelf geef ik tegenwoordig licht de voorkeur aan de forceermethode, ook omdat dat gewoonlijk dan ook tot een snelle(re) oplossing leidt. Maar het werkt niet altijd en niet bij alles, tegenwoordig gebruik ik welke methode dan ook werkt. Ik heb geleerd dat je niet alle problemen op dezelfde manier oplossen kunt.
Heb je geen regenpak?quote:
Ik denk dat de meesten nog slapen, maar help...
Ik heb om 10 uur een gesprek met mn spv maar het begint hier te onweren. En ik hou niet van onweer. Afzeggen kan 24 uur vantevoren maar zouden ze nou echt willen dat ik met dit weer naar buiten ga op mn fiets? De lucht wordt helrmaal zwart hier
Ik zeg alleen maar hoe het bij een eetstoornis werkt......quote:
Ik denk dat sowieso andere problemen vragen om andere oplossingen. Ik probeerde eerst de forceermethode (soms moet je gewoon even door de gehaktmolen) en dat werkte absoluut voor een deel van mijn problemen (want als je nooit wat probeert, dan kom je ook nergens) maar dat werkte niet voor al mn problemen en die problemen die daardoor niet opgelost konden worden, hebben mij nog jarenlang genekt omdat de forceermethode voor die problemen niet werkte (ook al bleef ik stug doorproberen).
Zelf geef ik tegenwoordig licht de voorkeur aan de forceermethode, ook omdat dat gewoonlijk dan ook tot een snelle(re) oplossing leidt. Maar het werkt niet altijd en niet bij alles, tegenwoordig gebruik ik welke methode dan ook werkt. Ik heb geleerd dat je niet alle problemen op dezelfde manier oplossen kunt.
Het is geen aanval of zeggen dat jij het verkeerd doet
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik zag het niet als een aanval, ik vertelde alleen maar hoe het bij mij werkt(e) en dat ik andersom begon (eerst geforceerd daarna pas als een zachte heelmeester waar het bij jou juist andersom is gegaan). Je uitleg is verder gewoon helder.quote:
[..]
Ik zeg alleen maar hoe het bij een eetstoornis werkt......
Het is geen aanval of zeggen dat jij het verkeerd doet
Ik stuur je ook even een DM om wat voor mezelf opgehelderd te krijgen
Ok ik ben dus wel gegaan toen het stopte met regenen en onweren en ben heen en terug droog overgekomen
Het ging me overigens niet om de regen (ik heb een poncho ) maar ik ben gewoon echt heel bang van onweer En dat kan je heel stom vinden, maar ik heb ook wel eens afspraken met vriendinnen afgezegd als het ging onweren. Ik vind het gewoon eng.
Het ging me overigens niet om de regen (ik heb een poncho
) maar ik ben gewoon echt heel bang van onweer En dat kan je heel stom vinden, maar ik heb ook wel eens afspraken met vriendinnen afgezegd als het ging onweren. Ik vind het gewoon eng.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Nou dat is toch ook hartstikke om te huilen Elvi. Heeft het je wel wat opgelucht?
en vraag anders even hoe het zit met die afspraken voor een volgende keer. Hier staat ook 24 uur maar onder bepaalde omstandigheden kun je gewoon afzeggen/ overleggen.
en vraag anders even hoe het zit met die afspraken voor een volgende keer. Hier staat ook 24 uur maar onder bepaalde omstandigheden kun je gewoon afzeggen/ overleggen.
Ik vind dat je zo supergoed bezig bent om stappen vooruit te komen. Ik gun het je dat t ooit allemaal goedkomt.quote:
Naja... niet forceren werkt niet bij een eetstoornis. No pain, no game. Om heel eerlijk te zijn, heb ik (en mijn behandelaren) het idee dat mijn lichaam dit geintje niet heel erg lang dit leuk blijft vinden (en daar hebben we allerlei goede redenen en signalen voor). Dus ik moet wel.
Daarnaast probeer ik al zo'n twaalf jaar het braken/vasten af te leren op de zachte manier en dat werkt niet. Zachte heelmeesters maken stinkwonden.
Verder denk ik dat het ongemakkelijk voelen, je extreem rotvoelen, het idee hebben dat je beter dood kunt gaan dan je zo voelen, eenmaal erbij hoort. Wil je gedrag veranderen, dan moet je daar doorheen. Anders blijven er redenen en excussesen zijn om niet te veranderen, om in de veilige concon die je al kende te blijven zitten. De eetstoornis biedt mij ontzettend veel veiligheid, gemak, rust en dempt al mijn gevoelens. Alle problemen worden afgedekt met een dekentje van ondergewicht en honger. Getallen (kcal, grammen, kilo's, centimeters, doelen) om gedachten weg te werken. En ja, het gaat dan o...zo goed en ik ben dan o... zo gelukkig. Ondertussen ontzeg ik mezelf elke vorm van leven. "nee, sorry ik kan niet naar je feestje", want ja, risico op eten. "O... kunnen we die afspraak verzetten, want ik moet sporten". "Leuk, samen naar het strand, maar nee, ik durf niet mee". "nee, sorry ik ben te moe". Het beïnvoed me op elk vlak in mijn leven en ik ben het zat. En ja, ik haat mezelf, ik haat mijn lichaam, wil mijn lichaam het liefst compleet verwoesten, ik zie overal vet zitten, wat weg moet. Alleen de eetstoornis helpt daar niet in, maakt het alleen maar erger. Dus tja... heel ongemakkelijk, heel rot en ik doe het toch even anders.
Heb zelf wat mindere dagen gehad, maar vandaag gaat t weer beter. Ik ga t maar bijhouden denk ik, dan kan ik ook tegen mezelf zeggen dat t weer voorbij gaat als t minder goed gaat.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Dank je welquote:
[..]
Ik vind dat je zo supergoed bezig bent om stappen vooruit te komen. Ik gun het je dat t ooit allemaal goedkomt.
Heb zelf wat mindere dagen gehad, maar vandaag gaat t weer beter. Ik ga t maar bijhouden denk ik, dan kan ik ook tegen mezelf zeggen dat t weer voorbij gaat als t minder goed gaat.
meer dan mijn best doen kan ik niet Ik denk dat het een heel verstandig plan van je is om het bij te gaan houden. Je weet inmiddels wel dat ik (een beetje) kinderachtig ben, maar wat mij helpt en misschien een idee voor jou is, om elke dag even op te schrijven wat de mooie dingen waren (een aardig persoon die je tegen kwam, die wolken in leuke vormen, voorrang die je ineens kreeg etc.). Gewoon kleine dingetjes waarvan je moet glimlachen, maar de grote dingen kunnen natuurlijk ook. Op sombere momenten kun je dan dat positieve dagboekje erbij pakken en doorbladeren, het maakt de problemen niet weg, maar het kan wel helpen in geloven in een betere toekomst. En je kan natuurlijk het zo uitgebreid doen als je wilt, je kan gewoon een lijst maken, maar ook het versieren met foto's en tekeningen
wat bij jou past en wat jou inspireerd. Sorry als je het een heel stom idee vindt , maar ik probeer mee te denken
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Vandaag was ik heel erg bang enorm op mijn kop te krijgen, omdat ik het niet helemaal perfect volgens de letter had gedaan met eten en sporten. Alleen ze was erg lief en heeft de afspraken aangepast, omdat ze het leven leefbaar wilde houden voor mij.
Het is informatie waarvan ik niet zo goed weet wat ik ermee moet, in mijn hoofd kan het twee dingen betekenen: A.) ze vinden me te zwak. B.) Ik kan met dit onderwerp weer in een schema zitten, maar ik weet het niet zeker. Iets niet aankunnen is natuurlijk een zwakte.
De nieuwe afspraken zorgen er wel voor dat ik me niet de hele tijd een mislukking voel, dat is erg fijn
Alleen jammer dat ik me zo schuldig en boos voel. Ik ben echt een beetje kwaad op mijn familie en wil ze niet zien. Dit uit ik niet en zij weten dit dus niet, waardoor ik met veel pijn vriendelijk en lief en aardig doe, terwijl ik het liefst in een hoekje zou willen huilen
Over hoekjes gesproken, I have a save spot in my home. Voor paniek, suïcidale gevoelens, diep verdriet en grote woede. Dekentjes, kussentjes, afgeschermd van de hele wereld. Het komt erop neer dat, zodra ik tegen een kussen begin te slaan in een foetushouding lig te huilen, maar het is wel een vrije plek waarin ik het durf te laten gaan. Niemand die het ziet en weet. Mijn geheim en mijn zwakte. Dat is wel fijn.
Het is informatie waarvan ik niet zo goed weet wat ik ermee moet, in mijn hoofd kan het twee dingen betekenen: A.) ze vinden me te zwak. B.) Ik kan met dit onderwerp weer in een schema zitten, maar ik weet het niet zeker. Iets niet aankunnen is natuurlijk een zwakte.
De nieuwe afspraken zorgen er wel voor dat ik me niet de hele tijd een mislukking voel, dat is erg fijn
Alleen jammer dat ik me zo schuldig en boos voel. Ik ben echt een beetje kwaad op mijn familie en wil ze niet zien. Dit uit ik niet en zij weten dit dus niet, waardoor ik met veel pijn vriendelijk en lief en aardig doe, terwijl ik het liefst in een hoekje zou willen huilen
Over hoekjes gesproken, I have a save spot in my home. Voor paniek, suïcidale gevoelens, diep verdriet en grote woede. Dekentjes, kussentjes, afgeschermd van de hele wereld. Het komt erop neer dat, zodra ik tegen een kussen begin te slaan in een foetushouding lig te huilen, maar het is wel een vrije plek waarin ik het durf te laten gaan. Niemand die het ziet en weet. Mijn geheim en mijn zwakte. Dat is wel fijn.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Als je iets niet aankunt, betekent niks meer en niks minder dan dat...dat je het niet aankunt. Op zich zegt het niks over sterkte of zwakte (in elk geval logisch gezien niet, daar zwakte een relatief iets is. Het kan net zo goed betekenen dat je de lat gewoon te hoog legt).quote:
Vandaag was ik heel erg bang enorm op mijn kop te krijgen, omdat ik het niet helemaal perfect volgens de letter had gedaan met eten en sporten. Alleen ze was erg lief en heeft de afspraken aangepast, omdat ze het leven leefbaar wilde houden voor mij.
Het is informatie waarvan ik niet zo goed weet wat ik ermee moet, in mijn hoofd kan het twee dingen betekenen: A.) ze vinden me te zwak. B.) Ik kan met dit onderwerp weer in een schema zitten, maar ik weet het niet zeker. Iets niet aankunnen is natuurlijk een zwakte.
Eigenlijk zou je jezelf moeten afvragen waarom je de lat zo hoog voor jezelf legt. Want hoe hoger je de lat voor jezelf legt, hoe groter de kans dat je op lange termijn meer zal falen (of jezelf zelfs gaat opbreken). Dat laatste gaat jou op lange termijn niet vooruit helpen
Even uit nieuwsgierigheid en voor de volledigheid, maar heb jij überhaubt familie waar de band wel enigszins goed te noemen is?quote:De nieuwe afspraken zorgen er wel voor dat ik me niet de hele tijd een mislukking voel, dat is erg fijn
Alleen jammer dat ik me zo schuldig en boos voel. Ik ben echt een beetje kwaad op mijn familie en wil ze niet zien. Dit uit ik niet en zij weten dit dus niet, waardoor ik met veel pijn vriendelijk en lief en aardig doe, terwijl ik het liefst in een hoekje zou willen huilen
quote:Over hoekjes gesproken, I have a save spot in my home. Voor paniek, suïcidale gevoelens, diep verdriet en grote woede. Dekentjes, kussentjes, afgeschermd van de hele wereld. Het komt erop neer dat, zodra ik tegen een kussen begin te slaan in een foetushouding lig te huilen, maar het is wel een vrije plek waarin ik het durf te laten gaan. Niemand die het ziet en weet. Mijn geheim en mijn zwakte. Dat is wel fijn.
En je bent denk ik niet de enige
Daar sla je wel de spijker op de kop. Op zich weet ik waardoor mijn lat zo hoog ligt, maar waarom hij nog tot in de hemel rijkt is me een raadsel. Het is zeker een patroon van alles verwachten, opbreken en vervolgens falen. Het is iets waaraan gewerkt wordt met schema, en zeker het onderzoeken waard.quote:
[..]
Als je iets niet aankunt, betekent niks meer en niks minder dan dat...dat je het niet aankunt. Op zich zegt het niks over sterkte of zwakte (in elk geval logisch gezien niet, daar zwakte een relatief iets is. Het kan net zo goed betekenen dat je de lat gewoon te hoog legt).
Eigenlijk zou je jezelf moeten afvragen waarom je de lat zo hoog voor jezelf legt. Want hoe hoger je de lat voor jezelf legt, hoe groter de kans dat je op lange termijn meer zal falen (of jezelf zelfs gaat opbreken). Dat laatste gaat jou op lange termijn niet vooruit helpen
En ja... mijn eeuwige waardeoordelen... niet kunnen is niet kunnen... Mindfulness is mijn grote zwakte
Mijn familie (tenminste, het deel dat ik ken) bestaat buiten mezelf uit twee mensen (broer en moeder) en mijn broer heeft dan nog een gezinnetje. Dus tjaquote:[..]
Even uit nieuwsgierigheid en voor de volledigheid, maar heb jij überhaubt familie waar de band wel enigszins goed te noemen is?
Stiekem vind ik het wel beangstigend om geen familie te hebben die ik kan vertrouwen en is het best heel erg eenzaam om altijd alleen de boontjes te moeten doppen. Gelukkig heb ik fantastische vrienden, die om bizarre redenen altijd voor me klaar staan. Ik ben echt gezegend daarmee.
Hahahaha, gelukkig maar.quote:[..]
En je bent denk ik niet de enige
En anders, so be it. Niemand die me kent die het weet, het helpt, dus gewoon doen.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het is op zich niet gek hoor, dat in de loop van je leven je familie wat meer naar de achtergrond gaat en je "sociale kring" (zo noem ik het tegenwoordig maarquote:
[..]
Daar sla je wel de spijker op de kop. Op zich weet ik waardoor mijn lat zo hoog ligt, maar waarom hij nog tot in de hemel rijkt is me een raadsel. Het is zeker een patroon van alles verwachten, opbreken en vervolgens falen. Het is iets waaraan gewerkt wordt met schema, en zeker het onderzoeken waard.
En ja... mijn eeuwige waardeoordelen... niet kunnen is niet kunnen... Mindfulness is mijn grote zwakte
[..]
Mijn familie (tenminste, het deel dat ik ken) bestaat buiten mezelf uit twee mensen (broer en moeder) en mijn broer heeft dan nog een gezinnetje. Dus tja
Stiekem vind ik het wel beangstigend om geen familie te hebben die ik kan vertrouwen en is het best heel erg eenzaam om altijd alleen de boontjes te moeten doppen. Gelukkig heb ik fantastische vrienden, die om bizarre redenen altijd voor me klaar staan. Ik ben echt gezegend daarmee.
[..]
Hahahaha, gelukkig maar.
En anders, so be it. Niemand die me kent die het weet, het helpt, dus gewoon doen.
) meer uit vrienden (en andere niet-bloedverwantte contacten) gaat bestaan.Bij is is het tegenwoordig denk ik zo dat >90% van al mijn contact met niet-familieleden is.
En ja, ik ben met mijn vriendengroep ook gezegend
Merk wel dat sinds ik met medicatie gestopt ben, mijn vriendengroep me een beetje aan de kleine kant geworden is (en die is nu ongeveer 5 man/vrouw) want ben sinds een paar maanden wel een stuk socialer geworden en bijna niemand is momenteel beschikbaar (vakantie, werken, etc) magoed, ik ga een beetje offtopic zo
Waarom is die groep dan kleiner geworden sinds je met medicatie gestopt bent?
Je zet goede stappen Child.
Je zet goede stappen Child.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Dank je wel
Ik denk dat het een heel verstandig plan van je is om het bij te gaan houden. Je weet inmiddels wel dat ik (een beetje) kinderachtig ben, maar wat mij helpt en misschien een idee voor jou is, om elke dag even op te schrijven wat de mooie dingen waren (een aardig persoon die je tegen kwam, die wolken in leuke vormen, voorrang die je ineens kreeg etc.). Gewoon kleine dingetjes waarvan je moet glimlachen, maar de grote dingen kunnen natuurlijk ook. Op sombere momenten kun je dan dat positieve dagboekje erbij pakken en doorbladeren, het maakt de problemen niet weg, maar het kan wel helpen in geloven in een betere toekomst. En je kan natuurlijk het zo uitgebreid doen als je wilt, je kan gewoon een lijst maken, maar ook het versieren met foto's en tekeningen
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |