R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
En wat ik ook erg heb is dat ik kritiek als een aanval opvat en daarna niet meer kan functioneren omdat ik boos ben op diegene.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Ja, dat is echt irritant.quote:Op maandag 6 juli 2015 19:06 schreef ToT het volgende:
[..]
Ow ja dat graven naar een bepaald woord heb ik ook vrij sterk ja. En het gekke is dat ik sommige woorden gewoon keer op keer op keer weer vergeet. Gewoon normale standaard woorden!
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
quote:Op maandag 6 juli 2015 19:07 schreef Aiciu het volgende:
En wat ik ook erg heb is dat ik kritiek als een aanval opvat en daarna niet meer kan functioneren omdat ik boos ben op diegene.
Zoooooooo fucking herkenbaar he!
En dat is 1 van de factoren waarom ik hopelijk tijdens de herkeuring weer 80 - 100% arbeidsongeschikt verklaard word: als een collega op me zit te zeiken (ZÉKER als het in mijn ogen onterecht of overtrokken is), ben ik echt ziedend op die gast, en als ik hem de volgende dag weer zie, komt die woede zo weer naar boven. Dat blijft dan echt een paar weken zo en als in de tussentijd NOG iets gebeurt, neemt die woede exponentieel toe!
Ik kan dat serieus echt niet loslaten.Als ik 's avonds thuis zit, heb ik al zoiets van: "Godverdomme, moet ik morgen weer naar dat klote werk toe en zit ik weer met die klootzak opgescheept!"
Tja, en dan krijg je ineens een burnout!
Nou ja, ineens...
Ik ga juist stennis schoppen waardoor het dan vroeg of laat einde verhaal isquote:
[..]
Zoooooooo fucking herkenbaar he!
En dat is 1 van de factoren waarom ik hopelijk tijdens de herkeuring weer 80 - 100% arbeidsongeschikt verklaard word: als een collega op me zit te zeiken (ZÉKER als het in mijn ogen onterecht of overtrokken is), ben ik echt ziedend op die gast, en als ik hem de volgende dag weer zie, komt die woede zo weer naar boven. Dat blijft dan echt een paar weken zo en als in de tussentijd NOG iets gebeurt, neemt die woede exponentieel toe!
Als ik 's avonds thuis zit, heb ik al zoiets van: "Godverdomme, moet ik morgen weer naar dat klote werk toe en zit ik weer met die klootzak opgescheept!"
Tja, en dan krijg je ineens een burnout!
Nou ja, ineens...
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Ah nee ik hou alles binnen, of ik ventileer het juist aan iedereen hevig, behalve aan de persoon in kwestie!quote:
[..]
Ik ga juist stennis schoppen waardoor het dan vroeg of laat einde verhaal is
Dat durf ik dan weer niet aan. 
Dat heb ik dan weer met vreemde mensen, ik heb geen idee wat ik ze moet vragen terwijl ik dat soms wel zou willen.quote:
[..]
Ah nee ik hou alles binnen, of ik ventileer het juist aan iedereen hevig, behalve aan de persoon in kwestie!
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Same here. Over koetjes en kalfjes praten kan zooooooooo moeilijk zijn!quote:
[..]
Dat heb ik dan weer met vreemde mensen, ik heb geen idee wat ik ze moet vragen terwijl ik dat soms wel zou willen.
Ik vond het erg gênant op een verjaardag; zat er een kerel daar die ik niet ken en alleen naast hem was er nog een plek vrij.
Ja ehhhh hoi zeg je dan maar in zo'n geval natuurlijk, maar wat verder?
Ja hij had een hondje bij zich, dus dan ga je maar vragen over dat kuthondje stellen.
Weet ik veel!Met grote moeite maar overgeschakeld naar vragen over wat voor werk hij doet, maar we hadden allebei eigenlijk al genoeg van dat gesprek.
Maar op het werk vind ik het nog erger dan met vreemden, ZEKER met collega's waar je niet echt een klik mee hebt, die je elke fucking dag weer tegen komt.
Of het nou een arrogant balletje is wiens paps een succesvol zakenman is, of één of andere lijpe Mocro met veel blingbling die een disrespectvolle attitude heeft: het kost me pijnlijk veel moeite om "gezellig" met zulke mensen te praten. Zelfs al zijn het mensen waar niet per sé op het eerste gezicht iets direct MIS is in mijn ogen, maar waar ik alleen maar geen enkele overeenkomst heb: dat levert pijnlijke stiltes of geforceerde gesprekken op.Zeker dus als je elke dag de hele dag er mee moet samenwerken.
Als ik jullie verhalen zo lees en hoor ben ik zo ontzettend blij met mijn werkgever en collega's
Ik rij taxibusjes en breng dan mensen met een verstandelijke beperking van huis/woongroep naar de dagbesteding. Af en toe best confronterend maar da's een ander verhaal.
Maar mijn planning is echt super, ze laten me nog meer dan bij normale collega's altijd vaste ritten rijden, als er dingen anders zijn dan anders laten ze me dat op tijd weten. Ze weten dat ik een vast ritme heb (werken - vrij - werken) en dat ik het beste presteer als ze dat ritme laten bestaan.
Gevolg is dat ik geweldig leuk werk heb, makkelijker met passagiers om kan gaan omdat ik me veel makkelijker in hun wereld kan verplaatsen en mijn passagiers zijn helemaal gek met mij, sturen me kaartjes vanaf vakantiebestemmingen (terwijl hun vaste begeleiding niets krijgt )
Ik besef dat ik vrij uitzonderlijk werk doe voor iemand met autisme maar als het gaat dan gaat het, al moet ik wel zeggen dat het werk vooral mogelijk wordt gemaakt door een superwerkgever.
Ik rij taxibusjes en breng dan mensen met een verstandelijke beperking van huis/woongroep naar de dagbesteding. Af en toe best confronterend maar da's een ander verhaal.
Maar mijn planning is echt super, ze laten me nog meer dan bij normale collega's altijd vaste ritten rijden, als er dingen anders zijn dan anders laten ze me dat op tijd weten. Ze weten dat ik een vast ritme heb (werken - vrij - werken) en dat ik het beste presteer als ze dat ritme laten bestaan.
Gevolg is dat ik geweldig leuk werk heb, makkelijker met passagiers om kan gaan omdat ik me veel makkelijker in hun wereld kan verplaatsen en mijn passagiers zijn helemaal gek met mij, sturen me kaartjes vanaf vakantiebestemmingen (terwijl hun vaste begeleiding niets krijgt
)Ik besef dat ik vrij uitzonderlijk werk doe voor iemand met autisme maar als het gaat dan gaat het, al moet ik wel zeggen dat het werk vooral mogelijk wordt gemaakt door een superwerkgever.
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Dat heb ik dus ookquote:
[..]
Ow ja dat graven naar een bepaald woord heb ik ook vrij sterk ja. En het gekke is dat ik sommige woorden gewoon keer op keer op keer weer vergeet. Gewoon normale standaard woorden!
Hondsirritant is dat!
Ik ben vandaag naar een introductiedag geweest van mijn nieuwe opleiding. Het was niet bepaald een luidruchtige klas, maar ik was na twee uur in die klas te hebben gezeten doodmoe. Ik kan hier vast wel aan werken/wennen, maar dat zal best moeilijk worden.
Ik knik altijd gewoon ja, en hoop dan dat ze gauw hun mond weer houdenquote:
[..]
Same here. Over koetjes en kalfjes praten kan zooooooooo moeilijk zijn!
Ik vond het erg gênant op een verjaardag; zat er een kerel daar die ik niet ken en alleen naast hem was er nog een plek vrij.
Ja ehhhh hoi zeg je dan maar in zo'n geval natuurlijk, maar wat verder?
Ja hij had een hondje bij zich, dus dan ga je maar vragen over dat kuthondje stellen.
Met grote moeite maar overgeschakeld naar vragen over wat voor werk hij doet, maar we hadden allebei eigenlijk al genoeg van dat gesprek.
Maar op het werk vind ik het nog erger dan met vreemden, ZEKER met collega's waar je niet echt een klik mee hebt, die je elke fucking dag weer tegen komt.
Of het nou een arrogant balletje is wiens paps een succesvol zakenman is, of één of andere lijpe Mocro met veel blingbling die een disrespectvolle attitude heeft: het kost me pijnlijk veel moeite om "gezellig" met zulke mensen te praten. Zelfs al zijn het mensen waar niet per sé op het eerste gezicht iets direct MIS is in mijn ogen, maar waar ik alleen maar geen enkele overeenkomst heb: dat levert pijnlijke stiltes of geforceerde gesprekken op.Zeker dus als je elke dag de hele dag er mee moet samenwerken.
Maar ik heb gelukkig dan weer geen moeite met formele gesprekken, anders had ik een andere baan moeten zoeken. Ik merk ook dat het goed voor me is om veel met mensen te praten en dat ik anders een beetje wegkwijn in m'n eigen wereldje.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Sollicitatiegesprekken e.d. lukken me ook wel. Mensen dingen uitleggen gaat me HEEL goed af, zolang mensen er maar voor open staan. Het is vooral het koetjes en kalfjes gedoe waar ik problemen mee heb, en onrecht / onredelijkheid.quote:Op maandag 6 juli 2015 21:12 schreef Aiciu het volgende:
[..]
Ik knik altijd gewoon ja, en hoop dan dat ze gauw hun mond weer houden
Maar ik heb gelukkig dan weer geen moeite met formele gesprekken, anders had ik een andere baan moeten zoeken. Ik merk ook dat het goed voor me is om veel met mensen te praten en dat ik anders een beetje wegkwijn in m'n eigen wereldje.
Ik kwijn mijn hele leven al weg in mijn eigen wereldje (ben echt een stereotype huismus), maar dat probeer ik nu te doorbreken met vrijwilligershulp. Als ik iets positiefs voor anderen kan betekenen, maar onder mijn eigen voorwaarden qua werktijd, werkdruk, werkomgeving enz., voel ik me gewoon echt veel beter!
Ik ben ook in mijn huidige baan terecht gekomen via vrijwilligerswerkquote:
[..]
Sollicitatiegesprekken e.d. lukken me ook wel. Mensen dingen uitleggen gaat me HEEL goed af, zolang mensen er maar voor open staan. Het is vooral het koetjes en kalfjes gedoe waar ik problemen mee heb, en onrecht / onredelijkheid.
Ik kwijn mijn hele leven al weg in mijn eigen wereldje (ben echt een stereotype huismus), maar dat probeer ik nu te doorbreken met vrijwilligershulp. Als ik iets positiefs voor anderen kan betekenen, maar onder mijn eigen voorwaarden qua werktijd, werkdruk, werkomgeving enz., voel ik me gewoon echt veel beter!
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Ik heb re-integratiewerk gedaan bij een kringloopwinkel en heb daar een tijdelijk contract gekregen, maar zelfs dat hield ik gewoon niet vol!quote:
[..]
Ik ben ook in mijn huidige baan terecht gekomen via vrijwilligerswerk
Nu moet ik er wel bij zeggen dat ze extreem veeleisend waren en me ook echt uitbuitten. Toen ik op een gegeven moment echt op m'n strepen ging staan ÉN ze een nieuwe boekhouder kregen die achter de uitbuiting kwam, kreeg ik alles met terugwerkende kracht in vakantiedagen uitgekeerd!
(En ik mocht zelf berekenen hoeveel vakantiedagen dat waren! )
Ah, gedachtensneeuwbal-effect weer!
Doet me meteen weer aan een andere situatie denken, waarin een ambulante hulpverleningsorganisatie me als een randdebiel behandelde en me met heel kinderlijke trucjes en idem taalgebruik probeerden er in te luizen om idioot dure extra diensten bij hen af te sluiten.
Godverdomme, ik ben ONTPLOFT toen en heb ook gezegd dat ik MEDELIJDEN heb met hun minder weerbare cliënten.Heel gezeik, het was allemaal niet zo bedoeld enz enz enz. Riiight...
Doet me meteen weer aan een andere situatie denken, waarin een ambulante hulpverleningsorganisatie me als een randdebiel behandelde en me met heel kinderlijke trucjes en idem taalgebruik probeerden er in te luizen om idioot dure extra diensten bij hen af te sluiten.
Godverdomme, ik ben ONTPLOFT toen en heb ook gezegd dat ik MEDELIJDEN heb met hun minder weerbare cliënten.Heel gezeik, het was allemaal niet zo bedoeld enz enz enz. Riiight...
Denk dat ik er niet eens aan ga beginnen, ik kan kan niet inschatten welke kant iemand op gaat. Ook verlies ik soms mijn concentratie als ik aan het denken ben, op de fiets niet erg maar met een auto kan je veel schade aanrichten.quote:
[..]
Wanneer verwacht je ongeveer examen te moeten doen?
Tegen mij is gezegd dat ik niets hoef door te geven als ik nu gewoon normaal kan rijden, maar ik heb mijn rijbewijs dan ook al wel een flink aantal jaartjes.
Afgelopen periode heb ik het overdag wandelen verruilt voor het fietsen. Vorige week voor het eerst van Gouda naar Leiden centrum gefietst
Ik had in het begin enorm veel moeite met afstand inschatten en met complexere situaties het overzicht behouden. Met name in het donker en met zware regen was het echt moeilijk om afstand in te schatten, zéker als je alleen maar koplampen als referentie hebt.quote:
[..]
Denk dat ik er niet eens aan ga beginnen, ik kan kan niet inschatten welke kant iemand op gaat. Ook verlies ik soms mijn concentratie als ik aan het denken ben, op de fiets niet erg maar met een auto kan je veel schade aanrichten.
Afgelopen periode heb ik het overdag wandelen verruilt voor het fietsen. Vorige week voor het eerst van Gouda naar Leiden centrum gefietst
Dat heeft me echt een hele hoop gezeik opgeleverd als ik er met mensen over zat te praten (of als ik mensen in de auto had. "Je kunt makkelijk doorrijden man!"). Sommige mensen kunnen het zich echt niet voorstellen.
Dat herken ik wel, als ik mijn gang kan gaan gaat het goed, althans voor mijn gevoel. Maar als iemand zich er mee gaat bemoeien kan ik er niet mee om gaan.quote:
[..]
Sollicitatiegesprekken e.d. lukken me ook wel. Mensen dingen uitleggen gaat me HEEL goed af, zolang mensen er maar voor open staan. Het is vooral het koetjes en kalfjes gedoe waar ik problemen mee heb, en onrecht / onredelijkheid.
Ik kwijn mijn hele leven al weg in mijn eigen wereldje (ben echt een stereotype huismus), maar dat probeer ik nu te doorbreken met vrijwilligershulp. Als ik iets positiefs voor anderen kan betekenen, maar onder mijn eigen voorwaarden qua werktijd, werkdruk, werkomgeving enz., voel ik me gewoon echt veel beter!
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Hier ook absoluut, en dat heeft voor heel erg veel problemen gezorgd in mijn leven.quote:
[..]
Dat herken ik wel, als ik mijn gang kan gaan gaat het goed, althans voor mijn gevoel. Maar als iemand zich er mee gaat bemoeien kan ik er niet mee om gaan.
Aan de andere kant kan ik er ook weer niet tegen als ik ergens helemaal alleen voor sta en er echt dingen van me verwacht worden, en ik niet helemaal precies weet hoe het allemaal moet.
Ben je dan ook heel erg zoekende? Ik loop dan veel rond zonder echt te weten wat ik precies zoekquote:
[..]
Hier ook absoluut, en dat heeft voor heel erg veel problemen gezorgd in mijn leven.
Aan de andere kant kan ik er ook weer niet tegen als ik ergens helemaal alleen voor sta en er echt dingen van me verwacht worden, en ik niet helemaal precies weet hoe het allemaal moet.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Nou door de juiste therapie krijg ik wel steeds meer rust in mijn leven.quote:
[..]
Ben je dan ook heel erg zoekende? Ik loop dan veel rond zonder echt te weten wat ik precies zoek
Het liefste zou ik gewoon helemaal nooit mer betaald werk willen doen maar alleen vrijwilligerswerk.
Dat heb ik wel nodig om een positieve invulling aan mijn leven te geven, maar met normaal werk heb ik continu het gevoel dat ik be- (maar vooral VER-)oordeeld word.
Voor jou een inkopper, maar je moet jezelf zoveel mogelijk omringen met de mensen die jou -wel- accepteren voor wie (en wat) je bentquote:
[..]
Nou door de juiste therapie krijg ik wel steeds meer rust in mijn leven.
Het liefste zou ik gewoon helemaal nooit mer betaald werk willen doen maar alleen vrijwilligerswerk.
Dat heb ik wel nodig om een positieve invulling aan mijn leven te geven, maar met normaal werk heb ik continu het gevoel dat ik be- (maar vooral VER-)oordeeld word.
Edit:
Ik quote jou er even snel bij. Ik weet dat het vooral over werk ging, maar wou dit toch even meegeven (als kleine levensles aangezien ik je niet eerder heb zien posten hierquote:
[..]
Ben je dan ook heel erg zoekende? Ik loop dan veel rond zonder echt te weten wat ik precies zoek
)
en wat is de diagnose Aiciu?quote:
Ik heb pas een week de diagnose vandaar dat ik hier nu pas kom
...
Spectrum. Ik wacht nu op een uitnodiging van de instelling die mij verder gaan helpen.quote:
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
voorheen PDD- NOS dus?quote:Op donderdag 9 juli 2015 22:01 schreef Aiciu het volgende:
[..]
Spectrum. Ik wacht nu op een uitnodiging van de instelling die mij verder gaan helpen.
sterkte, maak gebruik van de handvatten en laat je niet gek maken!
...
Ik wou je vragen om je leeftijd, maar die weet ik nu alquote:
Ik heb pas een week de diagnose vandaar dat ik hier nu pas kom
Anyway, wees welkom
Vandaag tijdens het winkelen een tas laten staan met verjaardags cadeaus voor mijn oma en andere spullen. De waarde was maar 25 euro maar het is zo'n rot gevoel. De cadeaus waren beeldjes dus die zijn nergens anders verkrijgbaar.
Heb overal gezocht maar nergens kon ik de tas vinden.
Mijn broer was ook boos, die kwam dankzij het zoeken te laat voor een afspraak. Vandaag is echt zo'n dag waarin alles fout gaat
Heb overal gezocht maar nergens kon ik de tas vinden.
Mijn broer was ook boos, die kwam dankzij het zoeken te laat voor een afspraak. Vandaag is echt zo'n dag waarin alles fout gaat
Even een vraagje.
Wat zijn jullie ervaringen met overprikkeling?
Hoe gaan jullie ermee om? Hoe ervaren jullie het?
Ik heb er zelf eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan. Wel kan ik me herinneren dat ik als kind al de neiging had om bij drukte die wat langer duurde (verjaardagsfeestjes van familielid etc) ineens weg te lopen en een half uur te gaan wandelen. In sommige situaties (bijvoorbeeld schoolfeesten waar tientallen schoolgenoten kwamen) deed ik dit vaker (tot wel 10 of 20 keer op een avond) en soms elke 5 minuten zelfs, dus ik liep weg, kwam na een tijdje weer terug maar liep dan na 1 nummer alweer weg etc enz)
Maar gek genoeg voel ik dan niet echt bewust iets daarbij. Ik moet dan gewoon weggaan (ik heb dus niet het gevoel dat ik moet vluchten ofzo, ik moet het gewoon doen om de 1 of andere reden). Wat ook wel voorkomt is dat ik ineens (en met ineens bedoel ik binnen 1 of hooguit enkele minuten) heel moe wordt. Zo moe dat ik het nieteens meer naar boven red en nog net de bank haal die 5 meter verderop staat.
Als ik pech heb en niet thuis ben, vraag ik ook weleens of ik daar even kan slapen (ik weet dat dit awkward kan overkomen, maar het is of ergens een bed of bank zien te vinden (met geluk in een afsluitbare kamer) of ter plekke op de grond in slaap vallen met mn rugzak als hoofdkussen (beide situaties zijn al vaker voorgekomen, vooral toen ik nog kind was)).
Wat ik wel soms merk is dat ik dan op een gegeven moment ab-so-luut niet meer aangeraakt wil worden. Als iemand me dan toch aanraakt, voelt dat walgelijk en alsof er tijdens de aanraking zelf een stroompje door mn lichaam gaat (en het vervelende is dat dat gevoel langer blijft hangen, zelfs als de aanraking zelf alweer voorbij is).
Ik kan eigenlijk nog wel even zo doorgaan, maar ben vooral benieuwd wat het beeld van anderen is wat ze merken van overprikkeling en hoe ze daarmee omgaan.
Nogmaals, ik heb er eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan dus ben wel benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben
Edit: Godsamme, ik wou deze post zo kort mogelijk houden en had de 1e versie al helemaal geschrapt omdat ik hem te lang vond worden
[ Bericht 5% gewijzigd door magnetronkoffie op 11-07-2015 18:04:02 ]
Wat zijn jullie ervaringen met overprikkeling?
Hoe gaan jullie ermee om? Hoe ervaren jullie het?
Ik heb er zelf eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan. Wel kan ik me herinneren dat ik als kind al de neiging had om bij drukte die wat langer duurde (verjaardagsfeestjes van familielid etc) ineens weg te lopen en een half uur te gaan wandelen. In sommige situaties (bijvoorbeeld schoolfeesten waar tientallen schoolgenoten kwamen) deed ik dit vaker (tot wel 10 of 20 keer op een avond) en soms elke 5 minuten zelfs, dus ik liep weg, kwam na een tijdje weer terug maar liep dan na 1 nummer alweer weg etc enz)
Maar gek genoeg voel ik dan niet echt bewust iets daarbij. Ik moet dan gewoon weggaan (ik heb dus niet het gevoel dat ik moet vluchten ofzo, ik moet het gewoon doen om de 1 of andere reden). Wat ook wel voorkomt is dat ik ineens (en met ineens bedoel ik binnen 1 of hooguit enkele minuten) heel moe wordt. Zo moe dat ik het nieteens meer naar boven red en nog net de bank haal die 5 meter verderop staat.
Als ik pech heb en niet thuis ben, vraag ik ook weleens of ik daar even kan slapen (ik weet dat dit awkward kan overkomen, maar het is of ergens een bed of bank zien te vinden (met geluk in een afsluitbare kamer) of ter plekke op de grond in slaap vallen met mn rugzak als hoofdkussen
(beide situaties zijn al vaker voorgekomen, vooral toen ik nog kind was)).Wat ik wel soms merk is dat ik dan op een gegeven moment ab-so-luut niet meer aangeraakt wil worden. Als iemand me dan toch aanraakt, voelt dat walgelijk en alsof er tijdens de aanraking zelf een stroompje door mn lichaam gaat (en het vervelende is dat dat gevoel langer blijft hangen, zelfs als de aanraking zelf alweer voorbij is).
Ik kan eigenlijk nog wel even zo doorgaan, maar ben vooral benieuwd wat het beeld van anderen is wat ze merken van overprikkeling en hoe ze daarmee omgaan.
Nogmaals, ik heb er eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan dus ben wel benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben
Edit: Godsamme, ik wou deze post zo kort mogelijk houden en had de 1e versie al helemaal geschrapt omdat ik hem te lang vond worden
[ Bericht 5% gewijzigd door magnetronkoffie op 11-07-2015 18:04:02 ]
Ik zet meestal veel te lang door bij overprikkeling en kom dan compleet kapot thuis.
Tegenwoordig kom ik bijna nergens meer, dus heb ik ook weinig last meer van overprikkeling, en heb ik sowieso een iets grotere buffer er tegen. Toch is die buffer niet volledig betrouwbaar.
Qua aanraking en dat "stroompje" waarbij dat nare gevoel kan blijven hangen, komt me erg bekend voor.
Tegenwoordig kom ik bijna nergens meer, dus heb ik ook weinig last meer van overprikkeling, en heb ik sowieso een iets grotere buffer er tegen. Toch is die buffer niet volledig betrouwbaar.
Qua aanraking en dat "stroompje" waarbij dat nare gevoel kan blijven hangen, komt me erg bekend voor.
Meditatie. Ontspanningsoefeningen. Muziek luisteren waar ik in kan verdwijnen. Lethargisch op de bank zitten.quote:Op zondag 12 juli 2015 16:28 schreef sacha het volgende:
wat doen jullie om je te ontspannen c.q af te sluiten?
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Mezelf letterlijk afsluiten (dus thuisblijven, eventueel stekker telefoon eruit), niemand langs laten komen, dat soort dingen. En idd muziek o.a.quote:
wat doen jullie om je te ontspannen c.q af te sluiten?
idd ook thuis blijven, maar verder is het sterk afhankelijk van hoe ik me op dat moment voel: slapen, het ventileren door er met mensen over te praten (chatten), alcohol en/of Oxazepam, enz.quote:
wat doen jullie om je te ontspannen c.q af te sluiten?
wat grappig dat jullie de computer qua gamen niet noemen!
mijn kind en man hebben daar wat aan, totaal verlies in de computer of televisie
mijn kind en man hebben daar wat aan, totaal verlies in de computer of televisie
...
Gamen en games modden he?quote:Op zondag 12 juli 2015 20:59 schreef sacha het volgende:
wat grappig dat jullie de computer qua gamen niet noemen!
mijn kind en man hebben daar wat aan, totaal verlies in de computer of televisie
En ja, zonder pc of internet gaat het hem niet worden hier!
oké. ik kan weereens niet in slaap komen (zelfs met pillen op niet) en na bijna 3 uur proberen en 2 verschillende bedden, toch maar weer achter de computer gekropen.
Even een verhaaltje van afgelopen vrijdag:
Even een verhaaltje van afgelopen vrijdag:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Hele late edit:
In mijn profiel staat nu dit (straks dus niet meer
aantal posts: 44.444 (gemiddeld 17 per dag)
[ Bericht 10% gewijzigd door magnetronkoffie op 13-07-2015 13:11:11 ]
Voor mij is sporten ook een goede manier om mezelf af te zonderen, eigenlijk alles waarin ik even een momentje voor mezelf heb. Op verjaardagen even naar de wc en dan een beetje tijdrekken en op vakantie naar m'n kamer of even naar het park of strand.
Ik leef soms zo in mijn eigen wereld dat ik niet eens besef dat ik alleen ben
Ik leef soms zo in mijn eigen wereld dat ik niet eens besef dat ik alleen ben
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Gamen, opruimen, muziek luisteren, lezen of lopen.quote:
wat doen jullie om je te ontspannen c.q af te sluiten?
Al heb ik tegenwoordig niet meer de concentratie om lang te gamen/lezen.
Sport werkt bij mij juist averechts; fitness is het enige wat ik leuk vind om te doen (ik hou niet van competiesporten), maar ik raak sinds mijn burn-out enorm gefrustreerd van mensen om me heen dar en van de muziek met echt continu zo'n beat waarop je de oefeningen op zou moeten doen.quote:
Voor mij is sporten ook een goede manier om mezelf af te zonderen, eigenlijk alles waarin ik even een momentje voor mezelf heb. Op verjaardagen even naar de wc en dan een beetje tijdrekken en op vakantie naar m'n kamer of even naar het park of strand.
Ik leef soms zo in mijn eigen wereld dat ik niet eens besef dat ik alleen ben
Als iemand mij aanraakt heb ik een automatische schrik reflex. Maakt niet uit in wat voor situatie dat is.quote:
Even een vraagje.
Wat zijn jullie ervaringen met overprikkeling?
Hoe gaan jullie ermee om? Hoe ervaren jullie het?
Ik heb er zelf eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan. Wel kan ik me herinneren dat ik als kind al de neiging had om bij drukte die wat langer duurde (verjaardagsfeestjes van familielid etc) ineens weg te lopen en een half uur te gaan wandelen. In sommige situaties (bijvoorbeeld schoolfeesten waar tientallen schoolgenoten kwamen) deed ik dit vaker (tot wel 10 of 20 keer op een avond) en soms elke 5 minuten zelfs, dus ik liep weg, kwam na een tijdje weer terug maar liep dan na 1 nummer alweer weg etc enz)
Maar gek genoeg voel ik dan niet echt bewust iets daarbij. Ik moet dan gewoon weggaan (ik heb dus niet het gevoel dat ik moet vluchten ofzo, ik moet het gewoon doen om de 1 of andere reden). Wat ook wel voorkomt is dat ik ineens (en met ineens bedoel ik binnen 1 of hooguit enkele minuten) heel moe wordt. Zo moe dat ik het nieteens meer naar boven red en nog net de bank haal die 5 meter verderop staat.
Als ik pech heb en niet thuis ben, vraag ik ook weleens of ik daar even kan slapen (ik weet dat dit awkward kan overkomen, maar het is of ergens een bed of bank zien te vinden (met geluk in een afsluitbare kamer) of ter plekke op de grond in slaap vallen met mn rugzak als hoofdkussen
Wat ik wel soms merk is dat ik dan op een gegeven moment ab-so-luut niet meer aangeraakt wil worden. Als iemand me dan toch aanraakt, voelt dat walgelijk en alsof er tijdens de aanraking zelf een stroompje door mn lichaam gaat (en het vervelende is dat dat gevoel langer blijft hangen, zelfs als de aanraking zelf alweer voorbij is).
Ik kan eigenlijk nog wel even zo doorgaan, maar ben vooral benieuwd wat het beeld van anderen is wat ze merken van overprikkeling en hoe ze daarmee omgaan.
Nogmaals, ik heb er eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan dus ben wel benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben
Edit: Godsamme, ik wou deze post zo kort mogelijk houden en had de 1e versie al helemaal geschrapt omdat ik hem te lang vond worden
Als ik me thuis in een situatie begeef waarbij ik last heb van overprikkeling dan ga ik eventjes naar mijn kamer. Op verjaardagen van familie ga ik naar de wc en probeer ik afleiding te vinden door middel van games. Zorg altijd dat ik goed voorbereid ben. Vandaar dat ik standaard mijn 3DS, Vita plus voldoende games bij me heb.
Gelukkig vermijd ik tegenwoordig zulke situaties tegenwoordig. Ga alleen nog maar naar verjaardagen van bepaalde familie leden.
Tegenwoordig heb je of een stoornis in het autismespectrum, of geen autisme.quote:
[..]
Alright, dus iets in het autistisch spectrum, ongedefinieerd. Ja door de nieuwe "handleiding" staan ze sowieso minder snel meer klaar met exacte diagnoses, aangezien bijvoorbeeld volgens de officiële definities Asperger ineens niet meer blijkt te bestaan. Het is gewoon een grote verzamelnaam geworden.
Ik weet niet wat je met exacte diagnoses bedoeld?
Ze weten het wel: je hebt een stoornis in het autismespectrum. Iets anders bestaat er niet; er wordt geen onderscheid meer gemaakt. De oude termen PDD-NOS, Asperger en klassiek autisme bestaan niet meer.quote:
[..]
Ik heb spectrum, dus ze weten het niet precies denk ik?
Tegenwoordig heb je of een stoornis in het autismespectrum, of geen autisme.quote:
[..]
Alright, dus iets in het autistisch spectrum, ongedefinieerd. Ja door de nieuwe "handleiding" staan ze sowieso minder snel meer klaar met exacte diagnoses, aangezien bijvoorbeeld volgens de officiële definities Asperger ineens niet meer blijkt te bestaan. Het is gewoon een grote verzamelnaam geworden.
Ik weet niet wat je met exacte diagnoses bedoeld?
Dat hoeft dus niet perse.quote:
Op (correct me if I´m wrong).
twijfelgeval?
quote:
Nah Snakey, ik begrijp het idee van een nieuwe fok maar het mag toch wel gevraagd worden waarom een plaatje voor, blijkbaar, kinderen in de OP wordt gestopt. Je kan dan verwachten dat mensen wat hun twijfels gaan trekken. Haal dan dat plaatje uit de OP
twijfelgeval?
ADD (sterk richting ADHD) en Asperger.quote:
[..]
Tegenwoordig heb je of een stoornis in het autismespectrum, of geen autisme.
Ik weet niet wat je met exacte diagnoses bedoeld?
[..]
Ze weten het wel: je hebt een stoornis in het autismespectrum. Iets anders bestaat er niet; er wordt geen onderscheid meer gemaakt. De oude termen PDD-NOS, Asperger en klassiek autisme bestaan niet meer.
[..]
Tegenwoordig heb je of een stoornis in het autismespectrum, of geen autisme.
Ik weet niet wat je met exacte diagnoses bedoeld?
[..]
Dat hoeft dus niet perse.
(correct me if I´m wrong).
Volgens de DSM 5 krijg je de diagnose ASS en wat ik begreep dan de mate waar in je er hinder van ondervindt.
Je hebt dus niet meer de aparte benamingen Klassiek Autisme, Asperger en PDD-NOS, waarschijnlijk ook omdat dat alleen aangeeft aan welke kenmerken je voldoet, maar het zegt niks over de mate waarin het je hindert. Het is niet zo dat als je pdd-nos hebt, je per definitie minder last hebt of beter functioneert dan iemand met asperger of klassiek autisme zeg maar.
Althans, ik vermoed dat dat het idee is achter deze benaming.
Je hebt dus niet meer de aparte benamingen Klassiek Autisme, Asperger en PDD-NOS, waarschijnlijk ook omdat dat alleen aangeeft aan welke kenmerken je voldoet, maar het zegt niks over de mate waarin het je hindert. Het is niet zo dat als je pdd-nos hebt, je per definitie minder last hebt of beter functioneert dan iemand met asperger of klassiek autisme zeg maar.
Althans, ik vermoed dat dat het idee is achter deze benaming.
Mama van 2 lieve meiden :)
Dat denk ik ook ja. Sowieso was het oude systeem best wel vaag soms.quote:
Volgens de DSM 5 krijg je de diagnose ASS en wat ik begreep dan de mate waar in je er hinder van ondervindt.
Je hebt dus niet meer de aparte benamingen Klassiek Autisme, Asperger en PDD-NOS, waarschijnlijk ook omdat dat alleen aangeeft aan welke kenmerken je voldoet, maar het zegt niks over de mate waarin het je hindert. Het is niet zo dat als je pdd-nos hebt, je per definitie minder last hebt of beter functioneert dan iemand met asperger of klassiek autisme zeg maar.
Althans, ik vermoed dat dat het idee is achter deze benaming.
Mij maakt het niet zoveel uit eigenlijk, bij mn diagnose konden ze soweiso al kiezen tussen asperger en pdd-nos geloof ik.
Klopt idd. Toch hebben ze bij mij wel aangegeven welke "oude" naam mijn problematiek had, aangezien en verzamelnaam de aandoening niet ineens verandert. Oude benamingen toonden beter aan wat er aan de hand was. Ik heb hier persoonlijk ook meer aan dan een algemene term. Sowieso krijg ik nu al vaak te horen dat "iedereen tegenwoordig" in die verzamelgroep gegooid wordt als je een probleempje hebt. Ik weet niet of anderen ook die ervaring hebben, maar ik heb echt het gevoel minder serieus genomen te worden als je niet vrij specifiek kunt aangeven wat je hebt.quote:
ver de mate waarin het je hindert. Het is niet zo dat als je pdd-nos hebt, je per definitie minder last hebt of beter functioneert dan iemand met asperger of klassiek autisme zeg maar.
Als je elke keer maar moet omschrijven wat voor problemen je hebt waardoor je in die verzamelgroep zit, heb je weer kans op die ellendige discussies van: "Ja maar daar heeft IEDEREEN wel eens last van! Daar moet je je gewoon overheen zetten."
AD(H)D en Asperger benoemen is gewoon concreter, zelfs als je soms kort moet toelichten wat Asperger inhoudt.
Hoe concreter je iets kunt benoemen, hoe minder kans je op gezeik krijgt, is mijn persoonlijke ervaring.
Daarnaast is het voor mijn gevoel ook veel fijner echt concreet te weten wat er is. Ik hou niet van vaagheden bij bepaalde zaken, zeker als het om iets gaat wat altijd een flinke impact op mijn leven heeft gehad en wat nu duidelijk onderzocht is.
Ik heb zelf het idee dat het niet zoveel uitmaakt of ik het nou "ass" noem of "pdd-nos", maar goed daarbij is pdd-nos natuurlijk ook al een soort verzamelgroep.
De opmerking dat IEDEREEN daar wel eens last van heeft, die probeer ik maar het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Ik denk dan maar dat ze niet echt (willen) horen wat ik nou eigenlijk zeg (en ik ben niet echt heel goed in onder woorden brengen wat ik bedoel vaak, zeker niet als het "ineens" moet).
Ook de opmerking dat ze te makkelijk etiketjes plakken en dat soort dingen die heb ik genoeg gehoord. Ach ja
De opmerking dat IEDEREEN daar wel eens last van heeft, die probeer ik maar het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Ik denk dan maar dat ze niet echt (willen) horen wat ik nou eigenlijk zeg (en ik ben niet echt heel goed in onder woorden brengen wat ik bedoel vaak, zeker niet als het "ineens" moet).
Ook de opmerking dat ze te makkelijk etiketjes plakken en dat soort dingen die heb ik genoeg gehoord. Ach ja
Mama van 2 lieve meiden :)
neequote:
ophouden met uitleggen Nijna,
onwetendheid is een zegen
Misschien voor de onwetenden...quote:
ophouden met uitleggen Nijna,
onwetendheid is een zegen
Als we met zn allen ophouden met uitleggen, zal er ook niet meer begrip komen.
Dus, eigenwijs als ik ben, blijf ik toch proberen uit te leggen, wie weet helpt het... al is het maar bij een paar mensen, dat zijn er toch nog altijd een paar meer en dat is winst.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Mama van 2 lieve meiden :)
Ja ik vind het gewoon handiger dat het beestje een specifieke naam heeft. Als mensen oprecht meer willen weten, wil ik wel meer de diepte in gaan er over en uitleggen dat ik "bovengemiddeld" last van bepaalde specifieke zaken heb. (Hoe meer je inkoppers dichttimmert, hoe makkelijker een gesprek verloopt.)
quote:
[..]
Misschien voor de onwetenden...
Als we met zn allen ophouden met uitleggen, zal er ook niet meer begrip komen.
Dus, eigenwijs als ik ben, blijf ik toch proberen uit te leggen, wie weet helpt het... al is het maar bij een paar mensen, dat zijn er toch nog altijd een paar meer en dat is winst.ik ga mijn energie niet steken in mensen die 'dat soort stoornissen' afdoen als:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
-tegenwoordig heeft iedereen wel een labeltje...
- het is tegenwoordig ongewoon als je niets mankeert...
- vroeger was dit allemaal niet...
- elke gek heeft zijn gebrek...
enzovoort, enzovoorts
al die dood doeners waar een verschrikkelijk onvermogen tot empathie uit voortkomt daar maak ik korte metten mee
als je/men daadwerkelijk geïnteresseerd bent/is in ASS dan merk je dat snel genoeg
helemaal lachen wordt het als iemand in hun (de ongelovigen)omgeving het blijkt te hebben, dan weten ze je opeens snel te vinden
...
én ik denk altijd maar zo:
natuurlijk is het een ver van je bed show...
totdat je iemand leert kennen met ASS
dat geldt in mijn ogen voor elke stoornis / ziekte / handicap etc.
heel begrijpelijk
natuurlijk is het een ver van je bed show...
totdat je iemand leert kennen met ASS
dat geldt in mijn ogen voor elke stoornis / ziekte / handicap etc.
heel begrijpelijk
...
Zelf vind ik mensen met ASS sowieso prettiger in de omgang, ik geef daar tegenwoordig ook (sterk) de voorkeur aanquote:
én ik denk altijd maar zo:
natuurlijk is het een ver van je bed show...
totdat je iemand leert kennen met ASS
dat geldt in mijn ogen voor elke stoornis / ziekte / handicap etc.
heel begrijpelijk
Edit: Ik had gister aardig wat op, las dit vanochtend en kan me nieteens herinneren dat ik dit getikt heb
Naja, wou eigenlijk alleen maar toevoegen dat mensen die wel begrip voor ASS hebben en verder ook wel chill zijn ook wel goed zijn
(maar dan nog loop ik dan wel evengoed geregeld tegen die communicatiedingetjes aan)[ Bericht 9% gewijzigd door magnetronkoffie op 16-07-2015 10:25:32 ]
Ik ging op eigen initatief naar GGZ. Bij de in-take kwam een depressie naar voren, n.a.v. de negatieve momenten in mijn leven. Hiervoor zeker tien gesprekken gehad maar elke week kwam ik met lege handen aan, d.w.z. ik voerde steeds geen reet uit en was bovendien met havo 5 gestopt, kort ervoor of tijdens.
Toen stelde ze dag behandeling voor waar ik daags in een gezelschap wel iets zou uitvoeren voor een jaar. Echter bij de in-take hiervan vermoedde deze mevrouw dat ik autistische trekjes had. Niet aankijken was blijkbaar doorslaggevend. Toen ging het vrij snel en werd de diagnose ASS gegeven.
Het probleem is, nog steeds overigens, dat ik hier niks mee kan. Autisme is namelijk vrij breed maar ik functioneer sociaal aardig. Sommigen echter totaal niet, klassiek autisme(?) maar dit valt ook onder ASS
Op dit moment stel ik van alles uit. Ik moet werk zoeken(ben tijdelijk gestopt met school), ik zou een PS3 van een vriend repareren, mijn eigen computer moet ik zelfs nog nakijken en meer van zulke ongein. Echter ben ik niet zo slim om alles rustig aan te pakken maar wil álles tegelijk en hierdoor loop ik elke dag vast en eindig ik op bijv. 9gag of eindeloos op dezelfde websites lurken.
Ik heb overigens n.a.v. de diagnose 4 gesprekken gehad waarin ik voorbeelden uit de praktijk moest onthouden en voorleggen maar dat was niet zo denderend en hadden het bij 4 gesprekken gelaten. Ik haalde er geen kracht uit. Ik weet wel dat ik moeite heb op sociaal vlak, zeer zeker maar ik wil nog niet begrijpen dat ASS niet alleen op sociaal vlak stoort maar blijkbaar ook bij plannen en ondernemen, denk ik..
[ Bericht 2% gewijzigd door Woods op 16-07-2015 03:08:08 ]
Toen stelde ze dag behandeling voor waar ik daags in een gezelschap wel iets zou uitvoeren voor een jaar. Echter bij de in-take hiervan vermoedde deze mevrouw dat ik autistische trekjes had. Niet aankijken was blijkbaar doorslaggevend. Toen ging het vrij snel en werd de diagnose ASS gegeven.
Het probleem is, nog steeds overigens, dat ik hier niks mee kan. Autisme is namelijk vrij breed maar ik functioneer sociaal aardig. Sommigen echter totaal niet, klassiek autisme(?) maar dit valt ook onder ASS
Op dit moment stel ik van alles uit. Ik moet werk zoeken(ben tijdelijk gestopt met school), ik zou een PS3 van een vriend repareren, mijn eigen computer moet ik zelfs nog nakijken en meer van zulke ongein. Echter ben ik niet zo slim om alles rustig aan te pakken maar wil álles tegelijk en hierdoor loop ik elke dag vast en eindig ik op bijv. 9gag of eindeloos op dezelfde websites lurken.
Ik heb overigens n.a.v. de diagnose 4 gesprekken gehad waarin ik voorbeelden uit de praktijk moest onthouden en voorleggen maar dat was niet zo denderend en hadden het bij 4 gesprekken gelaten. Ik haalde er geen kracht uit. Ik weet wel dat ik moeite heb op sociaal vlak, zeer zeker maar ik wil nog niet begrijpen dat ASS niet alleen op sociaal vlak stoort maar blijkbaar ook bij plannen en ondernemen, denk ik..
[ Bericht 2% gewijzigd door Woods op 16-07-2015 03:08:08 ]
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Ik denk dat dit laatste ook wel klopt. Ik merk het bij mezelf maar ook bij anderen die ik ken die ook ASS hebben. Het is iets wat best wel veel terugkomt bij autisten.quote:Op donderdag 16 juli 2015 03:01 schreef Woods het volgende:... maar ik wil nog niet begrijpen dat ASS niet alleen op sociaal vlak stoort maar blijkbaar ook bij plannen en ondernemen, denk ik..
Gisteren zou ik ergens heen gaan, maar op het laatste moment kwam ik dit keer niet die drempel over en ben thuis gebleven en ben toen flink gaan drinken (had sinds ergens dit weekend niks meer gedronken en ik maakte ook de fout om alvast 1tje open te trekken -voordat- ik de deur uit moest (niet handig
ik weet ) en ging ik weer vanalles tot het laatste moment uitstellen totdat het eigenlijk geen zin meer had om te gaan.Naja, gister liep dus helemaal in de soep (ik ben nog steeds een beetje brakkig) maar ik wil vandaag en morgen wel de deur uit gaan en iets nuttigs gaan doen.
Edit: En Berlin!
[ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 16-07-2015 10:08:19 ]
plannen en ondernemen... zo herkenbaar. Weten dat je ergens aan moet beginnen, je er niet toe kunnen zetten. Of als ik dan begin ben ik van alles tegelijk aan het doen.quote:
maar ik wil nog niet begrijpen dat ASS niet alleen op sociaal vlak stoort maar blijkbaar ook bij plannen en ondernemen, denk ik..
Plannen is niet een van mn sterkste kanten...
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik kan op zich wel aardig plannen...alleen aan de uitvoer schort het hem nogal eens.quote:
[..]
plannen en ondernemen... zo herkenbaar. Weten dat je ergens aan moet beginnen, je er niet toe kunnen zetten. Of als ik dan begin ben ik van alles tegelijk aan het doen.
Plannen is niet een van mn sterkste kanten...
Mijn uitvoering van plannen kan ook best wel awkward zijn, ik houd er niet zo van om heel strak te plannen, omdat als er dan iets misgaat, de hele planning omgegooid moet worden en als dat gebeurt dan word ik daar niet vrolijk van (tenzij ik heel melig ben ofzo).
Maar 1 ding wat ik doe om dat te voorkomen is bijvoorbeeld om ergens ruim van tevoren heen te gaan dat als ik halverwege tegen vertraging aanloop, ik toch nog op tijd kan zijn. Maar het komt dan ook voor dat ik bijvoorbeeld 2 uur te vroeg arriveer op de plek van bestemming.
Mn record te vroeg komen had dan weer niks te maken met ruim op tijd vertrekken, maar wel met verkeerd plannen weer.
Ik liep een tijdje bij een angsttandarts in Amsterdam en meldde me toen bij de receptie die mij mededeelde dat ik geen afspraak had?
Had ik die afspraak blijkbaar wel, maar dan een maand later (ik had juli me juni verwisseld). Ik was dus een maand te vroeg
naja..kon er wel om lachen
Ik heb geleerd dat als het iemand echt niet interesseert, dat het ook zinloos is om het te gaan zitten uitleggen.quote:
Ik heb zelf het idee dat het niet zoveel uitmaakt of ik het nou "ass" noem of "pdd-nos", maar goed daarbij is pdd-nos natuurlijk ook al een soort verzamelgroep.
De opmerking dat IEDEREEN daar wel eens last van heeft, die probeer ik maar het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Ik denk dan maar dat ze niet echt (willen) horen wat ik nou eigenlijk zeg (en ik ben niet echt heel goed in onder woorden brengen wat ik bedoel vaak, zeker niet als het "ineens" moet).
Ook de opmerking dat ze te makkelijk etiketjes plakken en dat soort dingen die heb ik genoeg gehoord. Ach ja
Ze willen het niet horen en willen juist klampachtig vast blijven houden aan hun stereotype beeldjes van wat autisme voor hun voorstelt. Ze willen het niet horen en waar geen wil is is geen weg.
Magnetron, op zich plannen lukt hier ook redelijk, maar uitvoeren niet.
Gniffel, een maand te vroeg bij de angsttandarts, je was in elk geval ruim op tijd.
Ik ben liever ook aan de vroege kant, 2 uur dat doe ik niet, maar ik ben eigenlijk bijna nooit te laat tenzij het echt overmacht is. En ook al is het maar een paar minuten, ik bel dan waar mogelijk altijd even om te laten weten dat ik iets later ben. Anders ga ik me er ook nog eens enorm druk over zitten maken...
Gniffel, een maand te vroeg bij de angsttandarts, je was in elk geval ruim op tijd
.Ik ben liever ook aan de vroege kant, 2 uur dat doe ik niet, maar ik ben eigenlijk bijna nooit te laat tenzij het echt overmacht is. En ook al is het maar een paar minuten, ik bel dan waar mogelijk altijd even om te laten weten dat ik iets later ben. Anders ga ik me er ook nog eens enorm druk over zitten maken...
Daar heb je gelijk in, maar bij sommige mensen helpt iets meer uitleggen wel... met nadruk op sommigequote:
[..]
Ik heb geleerd dat als het iemand echt niet interesseert, dat het ook zinloos is om het te gaan zitten uitleggen.
Mama van 2 lieve meiden :)
idd, zo heb ik hier een buurman die me steevast "Rainman" noemt en "Robin": de robot van Bassie en Adriaan.quote:
[..]
Ik heb geleerd dat als het iemand echt niet interesseert, dat het ook zinloos is om het te gaan zitten uitleggen.
Ze willen het niet horen en willen juist klampachtig vast blijven houden aan hun stereotype beeldjes van wat autisme voor hun voorstelt. Ze willen het niet horen en waar geen wil is is geen weg.
Voor mij is het lastigste het moment van vertrek.quote:
Magnetron, op zich plannen lukt hier ook redelijk, maar uitvoeren niet.
Gniffel, een maand te vroeg bij de angsttandarts, je was in elk geval ruim op tijd
Ik ben liever ook aan de vroege kant, 2 uur dat doe ik niet, maar ik ben eigenlijk bijna nooit te laat tenzij het echt overmacht is. En ook al is het maar een paar minuten, ik bel dan waar mogelijk altijd even om te laten weten dat ik iets later ben. Anders ga ik me er ook nog eens enorm druk over zitten maken...
[..]
Daar heb je gelijk in, maar bij sommige mensen helpt iets meer uitleggen wel... met nadruk op sommige
Vaak zit ik uren voor het moment waarop ik moet vertrekken, al duimen te draaien en verveel ik me de pleures. Dat is ook een belangrijke oorzaak voor mij waarom ik dan toch besluit om (bijvoorbeeld) een half uur te vroeg naar het station te lopen en omdat ik gewoonlijk ook meer tijd inplan om daadwerkelijk bij het station te arriveren (ik loop vrij vlot), zit ik vaak in de trein terwijl mijn eigenlijke geplande trein 3 treinen later is. En omdat ik ook van het station naar de eindbestemming ook ruim plan, ben ik dus zodoende een uur te vroeg.
Het komt ook weleens voor dat ik dan toch het juiste moment op het punt sta te vertrekken, maar dan heb ik vaak het probleem dat ik me dingen ga bedenken die ik nog moest doen (shit, snel nog even de was ophangen, onee de kliko moest nog binnengezet worden straks is ie gejat ofzo, he kut ik moest nog een mailtje sturen wat ik al 2 weken uit zit te stellen, oja het raampje in de douche moet nog dicht anders stikt het straks nog van de muggen), de rij dingen die me op het laatst tebinnen kan schieten is eindeloos. Hierdoor voel ik me nog gejaagder en haastiger en loopt bij mij de spanning alleen maar verder op en wordt het steeds lastiger om nog op tijd te zijn.
En al helemaal gister toen ik ook nog eens zag dat het op dat moment was begonnen te regenen (moest ik snel ook nog mn kledij gaan aanpassen).
Nou, gister gebeurde dus dat laatste en uiteindelijk ben ik wel de deur uitgewandeld...naar de supermarkt om nog meer bier te halen
Edit: En hoe gehaaster ik ben, hoe warriger ik word, waardoor ik mezelf probeer te forceren er toch bij te blijven met mn hoofd. Als ik snel moet beslissen en veel aan mn hoofd heb, ben ik niet meer tot veel in staat kwa denkwerk en waarbij ik bijvoorbeeld dingen vergeet zoals portemonnee, mobiel of sleutels meenemen en ik niet meer weet waar wat precies ligt. In zo'n staat loopt bij mij vanalles mis en is het alsof mn hoofd niet meer op mn romp zit
[ Bericht 3% gewijzigd door magnetronkoffie op 16-07-2015 10:47:50 ]
Hebben jullie trouwens ook aparte tics / gewoontes?
Die opmerking over dat "stroompje" bij aanraking deed me daar aan denken.
Als ik bijvoorbeeld per ongeluk over mijn ene arm adem, moest dat tot voor kort ook altijd over de andere, anders voelde het gewoon verkeerd! Daar heb ik me nu bijna helemaal overheen kunnen zetten.
Maar ook dat ik altijd eerst mijn rechter sok aan moet doen en dan pas de linker en zo ook voor de schoenen. Andersom voelt gewoon echt niet goed.
Die opmerking over dat "stroompje" bij aanraking deed me daar aan denken.
Als ik bijvoorbeeld per ongeluk over mijn ene arm adem, moest dat tot voor kort ook altijd over de andere, anders voelde het gewoon verkeerd!
Daar heb ik me nu bijna helemaal overheen kunnen zetten.Maar ook dat ik altijd eerst mijn rechter sok aan moet doen en dan pas de linker en zo ook voor de schoenen. Andersom voelt gewoon echt niet goed.
Zeker weten, maar gewoonlijk vallen die mij totaal niet op bij mezelf totdat een ander me erop attent maakt. Kreeg recentelijk bijvoorbeeld van iemand te horen dat ik best wel veel gebruik maak van beeldspraak (wat dus ook een gewoonte van me is, iets wat ik mezelf heb aangeleerd omdat dat de kans vergroot dat het beeld dat ik aan mn gesprekspartner wil doorgeven, ook min of meer intact door die ander geinterpreteerd wordt zoals ik die ook bedoeld had (en evengoed gaat dat vaak toch nog mis)).quote:
Hebben jullie trouwens ook aparte tics / gewoontes?
Die opmerking over dat "stroompje" bij aanraking deed me daar aan denken.
Als ik bijvoorbeeld per ongeluk over mijn ene arm adem, moest dat tot voor kort ook altijd over de andere, anders voelde het gewoon verkeerd!
Maar ook dat ik altijd eerst mijn rechter sok aan moet doen en dan pas de linker en zo ook voor de schoenen. Andersom voelt gewoon echt niet goed.
Weet niet of dit een goed voorbeeld is (het had op zich wel beter gekund) maar heb een beetje haast op t moment
Haha beeldspraak gebruik ik ook vrij veel ja, en vaak ook vrij officieel taalgebruik als ik iets echt duidelijk moet uitleggen!quote:
[..]
Zeker weten, maar gewoonlijk vallen die mij totaal niet op bij mezelf totdat een ander me erop attent maakt. Kreeg recentelijk bijvoorbeeld van iemand te horen dat ik best wel veel gebruik maak van beeldspraak (wat dus ook een gewoonte van me is, iets wat ik mezelf heb aangeleerd omdat dat de kans vergroot dat het beeld dat ik aan mn gesprekspartner wil doorgeven, ook min of meer intact door die ander geinterpreteerd wordt zoals ik die ook bedoeld had (en evengoed gaat dat vaak toch nog mis)).
Weet niet of dit een goed voorbeeld is (het had op zich wel beter gekund) maar heb een beetje haast op t moment
Schijnt ook wel bij ASS te horen.
Wat mij wel opvalt aan autisten is dat ze over het algemeen wat duidelijker zijn in de woorden die ze kiezen terwijl NT's toch wat meer een woordkeuze gebruiken en een zinsbouw gebruiken die het niet zo nauw nemen met de accuraatheid van de feiten, maar meer een emotie willen overbrengen (waarbij exacter taalgebruik minder van belang is).quote:
[..]
Haha beeldspraak gebruik ik ook vrij veel ja, en vaak ook vrij officieel taalgebruik als ik iets echt duidelijk moet uitleggen!
Ja idd @ accuraatheid. Soms raak ik ook serieus echt in de war als iemand een verkeerde zinsbouw gebruikt of een verkeerde woordkeuze. Zoals laatst, was een gesprek over een bepaald persoon en ineens zegt de ander: "Ja dat is ze goed bedacht."quote:
[..]
Wat mij wel opvalt aan autisten is dat ze over het algemeen wat duidelijker zijn in de woorden die ze kiezen terwijl NT's toch wat meer een woordkeuze gebruiken en een zinsbouw gebruiken die het niet zo nauw nemen met de accuraatheid van de feiten, maar meer een emotie willen overbrengen (waarbij exacter taalgebruik minder van belang is).
Ik wist serieus ECHT NIET wat daarmee bedoeld werd. Met wat vragen voor verduidelijk bleek (uiteraard) dat bedoeld werd: "Dat HEEFT ze goed bedacht.".
Dat dus qua woordkeuze en grammatica, maar ook wat je zegt de accuraatheid van de feiten. Als ik iets vertel, wil ik alles ook feitelijk zo kloppend mogelijk overbrengen, wat meestal er voor zorgt dat er weer extra achtergrondinformatie nodig is, waardoor ik weer een heel lang lulverhaal zit op te hangen.
Ik "leer" nu de relatief onbelangrijkere factoren te filteren en dat zo beknopt mogelijk weer te geven, waarbij soms een paar dingen net niet helemaal kloppen, maar wat dus wel als resultaat heeft dat de uitgebreide achtergrondinformatie er niet direct bij verteld hoeft te worden.
Dat gaat wel heel erg tegen mijn natuur in en dat voelt gewoon echt niet goed als ik dat doe. Dat gevoel blijft dan ook een poosje hangen; ik heb iets verteld wat niet volledig klopt, en dat wil ik dan eigenlijk ook weer rechttrekken.
Soms is de situatie er gelukkig wel naar dat ik dan achteraf het stukje bij beetje wat kan bijstellen, maar dan is het tenminste geen ellenlange monoloog zoals het anders geweest zou zijn.
Ik vind het zelf wel leuk om mensen dingen duidelijk te maken en beeldspraak is voor mij slechts 1 van de manieren waarmee ik dat doe (of bijvoorbeeld handgebaren maken oid), maar dat nonverbale doe ik alleen als ik daar een directe aanleiding voor zie (als iemand bijvoorbeeld voor de grap zegt dat ie het jammer vindt dat ie meer aandacht van homo's krijgt dan van leuke vrouwen, dat ik dan zeg dat ik hem wel een lekker ding vind gevolgd door een overdreven dikke knipoogquote:
[..]
Ja idd @ accuraatheid. Soms raak ik ook serieus echt in de war als iemand een verkeerde zinsbouw gebruikt of een verkeerde woordkeuze. Zoals laatst, was een gesprek over een bepaald persoon en ineens zegt de ander: "Ja dat is ze goed bedacht."
Ik wist serieus ECHT NIET wat daarmee bedoeld werd. Met wat vragen voor verduidelijk bleek (uiteraard) dat bedoeld werd: "Dat HEEFT ze goed bedacht.".
Dat dus qua woordkeuze en grammatica, maar ook wat je zegt de accuraatheid van de feiten. Als ik iets vertel, wil ik alles ook feitelijk zo kloppend mogelijk overbrengen, wat meestal er voor zorgt dat er weer extra achtergrondinformatie nodig is, waardoor ik weer een heel lang lulverhaal zit op te hangen.
Ik "leer" nu de relatief onbelangrijkere factoren te filteren en dat zo beknopt mogelijk weer te geven, waarbij soms een paar dingen net niet helemaal kloppen, maar wat dus wel als resultaat heeft dat de uitgebreide achtergrondinformatie er niet direct bij verteld hoeft te worden.
Dat gaat wel heel erg tegen mijn natuur in en dat voelt gewoon echt niet goed als ik dat doe. Dat gevoel blijft dan ook een poosje hangen; ik heb iets verteld wat niet volledig klopt, en dat wil ik dan eigenlijk ook weer rechttrekken.
Soms is de situatie er gelukkig wel naar dat ik dan achteraf het stukje bij beetje wat kan bijstellen, maar dan is het tenminste geen ellenlange monoloog zoals het anders geweest zou zijn.
).Zelfde als met humor. Ik vind het gewoon leuk. Sowieso is sociaal contact iets wat me wel boeit en vind ik sociaal contact ook leuk.
Gek genoeg ben ik meer op zoek naar gesprekken met (autistische) vrouwen dan gesprekken met mannen op dit moment, denk ook omdat dat voor mij meer interessante gesprekken oplevert (bij mannen gaat het al snel over voetbal, bier en tieten). Maar ik merk dat ik dit wel leuk vind op t moment. Het is ook een oefening voor mij, dus ik sla er meerdere vliegen in 1 klap mee.
quote:
[..]
Ik vind het zelf wel leuk om mensen dingen duidelijk te maken en beeldspraak is voor mij slechts 1 van de manieren waarmee ik dat doe (of bijvoorbeeld handgebaren maken oid), maar dat nonverbale doe ik alleen als ik daar een directe aanleiding voor zie (als iemand bijvoorbeeld voor de grap zegt dat ie het jammer vindt dat ie meer aandacht van homo's krijgt dan van leuke vrouwen, dat ik dan zeg dat ik hem wel een lekker ding vind gevolgd door een overdreven dikke knipoog
Zelfde als met humor. Ik vind het gewoon leuk. Sowieso is sociaal contact iets wat me wel boeit en vind ik sociaal contact ook leuk.
Gek genoeg ben ik meer op zoek naar gesprekken met (autistische) vrouwen dan gesprekken met mannen op dit moment, denk ook omdat dat voor mij meer interessante gesprekken oplevert (bij mannen gaat het al snel over voetbal, bier en tieten). Maar ik merk dat ik dit wel leuk vind op t moment. Het is ook een oefening voor mij, dus ik sla er meerdere vliegen in 1 klap mee.
Ik werk ook veel met handgebaren en overdreven mimiek en ik hou ook echt wel van humor, zolang het maar niet ten koste van iemand gaat.HAHA! En same here @ het liefst met vrouwen praten omdat het anders vaak al snel over bier, tieten en voetbal gaat. (Of over het werk.)
Ik vind het sowieso niet grappig om iemand de grond in te boren (hoewel het wel gemeengoed lijkt te zijn om dat juist heel leuk te vinden).quote:
[..]
HAHA! En same here @ het liefst met vrouwen praten omdat het anders vaak al snel over bier, tieten en voetbal gaat. (Of over het werk.)
Ik heb genoeg (mannelijke) vrienden waar ik gemiddeld zo om de dag mee chat/praat, dus wat dat betreft kom ik wel aan mn trekken.
Ik had een heel verhaal getikt, maar besloten die toch niet te posten.
Maar het komt er op neer dat vrouwelijke autisten vaker interesses hebben die meer raakvlak met mijn huidige interesses hebben dan mannelijke autisten (bijvoorbeeld psychologie of over autisme of onderwerpen waarbij gevoel/emotie een belangrijke rol speelt). Bij mannelijke autisten gaat het toch vaak weer over gamen (dat bespreek ik met mn vrienden wel
) of over dat ze geen vriendin kunnen krijgen of andere onderwerpen die me gewoon niet kunnen boeien.
Vandaag vergadering gehad over vrijwilligerswerk. Alles ging enorm positief en rustig, maar Oxazepam en valeriaan forte helpen nu echt geen zak om tot rust te komen.
Te veel prikkels opgelopen!
Te veel prikkels opgelopen!
Dat is echt zo herkenbaar!quote:
Dat dus qua woordkeuze en grammatica, maar ook wat je zegt de accuraatheid van de feiten. Als ik iets vertel, wil ik alles ook feitelijk zo kloppend mogelijk overbrengen, wat meestal er voor zorgt dat er weer extra achtergrondinformatie nodig is, waardoor ik weer een heel lang lulverhaal zit op te hangen.
Ik "leer" nu de relatief onbelangrijkere factoren te filteren en dat zo beknopt mogelijk weer te geven, waarbij soms een paar dingen net niet helemaal kloppen, maar wat dus wel als resultaat heeft dat de uitgebreide achtergrondinformatie er niet direct bij verteld hoeft te worden.
Dat gaat wel heel erg tegen mijn natuur in en dat voelt gewoon echt niet goed als ik dat doe. Dat gevoel blijft dan ook een poosje hangen; ik heb iets verteld wat niet volledig klopt, en dat wil ik dan eigenlijk ook weer rechttrekken.
Soms is de situatie er gelukkig wel naar dat ik dan achteraf het stukje bij beetje wat kan bijstellen, maar dan is het tenminste geen ellenlange monoloog zoals het anders geweest zou zijn.
Mama van 2 lieve meiden :)
Misschien dat dit de reden is dat ik nu niet kan slapen?quote:
Ik heb gister een fijne dag gehad en aardig wat mensen gesproken, maar de rit naar huis vond ik toch best wel slopend.
Het 1e stuk ging nog wel (was wel onzeker over hoe ik thuis ging komen ivm het tijdstip) maar vanaf Amsterdam was het ineens druk in de trein (en ook best wel drukkend warm, gewoon die lucht van al die mensen alleen al) en toen de trein net uit sloterdijk vertrok begon ik te hyperventileren maar toen mij dat opviel, ging ik gewoon beter op mn ademhaling letten en vlak daarna wou de persoon die naast me zat eruit, dus stond ik op en ging op de voet staan van de persoon die een stoel achter me zat
Ik zei natuurlijk meteen "sorry" en gelukkig reageerde die door even mn arm vast te pakken (waar ik niet echt veel zin in had, alles leek een zooitje te gaan worden dus dat kon er ook nog wel bij) en ik zeg gelukkig omdat je maar nooit weet of het zo'n dronken idioot is die met zijn vuisten zijn aangetaste mannelijkheid meent te moeten gaan verdedigen oid.
In de tussentijd natuurlijk ook nog waakzaam zijn op zakkenrollers (zoals gewoonlijk) en het was al na middernacht toen ik besloot langs de weg naar huis te lopen (in plaats van door een stukje park ivm de veiligheid) waar ik een hele bende veel te hard rijdende knetterende brommertjes langs me heen hoorde sjezen (zeker wel een stuk of 8 ofzo, telkens als ik dacht dat dat de laatste was, kwam er weer 1
).Ik leek het allemaal best wel goed te kunnen tolereren..totdat ik dus in bed lag en gewoon niet wegviel.
Ik bleef wakker totdat het buiten licht begon te worden en nu weet ik al helemaal niet meer hoe dit weekend gaat lopen.
Maar het was het absoluut waard!
alleen die rit naar huis is op dat tijdstip gewoon zo klote
Misschien heb je straks nog de mogelijkheid om even te gaan liggen...
In elk geval wel een fijne dag gehad (dan laat ik het stuk terug naar huis maar even buiten beschouwing).
In elk geval wel een fijne dag gehad (dan laat ik het stuk terug naar huis maar even buiten beschouwing).
Mama van 2 lieve meiden :)
ik heb een half uur na schrijven toch maar wat ingenomen en ben nu net weer (soort vanquote:
Misschien heb je straks nog de mogelijkheid om even te gaan liggen...
In elk geval wel een fijne dag gehad (dan laat ik het stuk terug naar huis maar even buiten beschouwing).
) wakker (toch nog een paar uur gepakt dus dat is weer mooi )Het was wel raar en ik moet het even laten bezinken
Even een klein verhaaltje weer voor wie het kan boeien (het is op zich niet emotioneel gewichtig ofzo maar toch even gespoilerd )
)SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dit.quote:
[..]
Ik vind het sowieso niet grappig om iemand de grond in te boren (hoewel het wel gemeengoed lijkt te zijn om dat juist heel leuk te vinden).
+1 Herkenbaar.quote:[..]
Maar het komt er op neer dat vrouwelijke autisten vaker interesses hebben die meer raakvlak met mijn huidige interesses hebben dan mannelijke autisten (bijvoorbeeld psychologie of over autisme of onderwerpen waarbij gevoel/emotie een belangrijke rol speelt). Bij mannelijke autisten gaat het toch vaak weer over gamen (dat bespreek ik met mn vrienden wel
twijfelgeval?
Ja dat inderdaadquote:
Maar ik keek en ik keek en het kwartje viel maar niet
A naja, fuck it dan, soms werkt mn bovenkamer gewoon effe niet mee
Nou nog maar hopen dat ik dat maandag nog weet want dan moet ik toch naar de apotheek, dan haal ik gelijk even een hele zooi bij de kruidvat
Heeft drugs over de hele linie een andere uitwerking? Natuurlijk vinden degene die drugs gebruiken het prima spul maar voor mij is het dan net alsof ik uit mijn schulpje kom, vooral met vrouwen
Kutte is wel dat vrienden om mij heen een vriend(in) krijgen maar ik nog alleen ben
maargoed dat bied ook veel voordelen
Kutte is wel dat vrienden om mij heen een vriend(in) krijgen maar ik nog alleen ben
maargoed dat bied ook veel voordelen
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Ik heb zelf de indruk dat het best wel een wat andere uitwerking zou kunnen hebben, maar dat de uitwerking van drugs bij autisten onderling ook heel erg kan verschillen (net zoals bij medicatie).quote:
Heeft drugs over de hele linie een andere uitwerking?
Edit: Had wel ergens gelezen dat autisten opvallend weinig crimineel gedrag vertonen #leukweetje
Schrijf het op, dat helpt hier nog wel eensquote:
[..]
Ja dat inderdaad
Maar ik keek en ik keek en het kwartje viel maar niet
A naja, fuck it dan, soms werkt mn bovenkamer gewoon effe niet mee
Nou nog maar hopen dat ik dat maandag nog weet want dan moet ik toch naar de apotheek, dan haal ik gelijk even een hele zooi bij de kruidvat
Mama van 2 lieve meiden :)
Komt geloof ik doordat 'we' moeilijk kunnen liegen? En inderdaad ben daar zelf niet zo van.quote:
[..]
Ik heb zelf de indruk dat het best wel een wat andere uitwerking zou kunnen hebben, maar dat de uitwerking van drugs bij autisten onderling ook heel erg kan verschillen (net zoals bij medicatie).
Edit: Had wel ergens gelezen dat autisten opvallend weinig crimineel gedrag vertonen #leukweetje
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Denk dat je wel in de buurt zit iddquote:
[..]
Komt geloof ik doordat 'we' moeilijk kunnen liegen? En inderdaad ben daar zelf niet zo van.
Alhoewel, ik noem het zelf niet liegen maar meer verdraaien van de waarheid ofzo Ik woon nog thuis en over drugs houd ik mijn mond wel. Zolang ze er niet naar vragen kan ik er niet over liegen
Ik woon nog thuis en over drugs houd ik mijn mond wel. Zolang ze er niet naar vragen kan ik er niet over liegen
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Ik snap best dat je niet altijd alles wilt zeggen/melden, ben zelf best wel dol op een beetje privacy (en dat gun ik anderen dus ookquote:
Alhoewel, ik noem het zelf niet liegen maar meer verdraaien van de waarheid ofzo
)
Ja daarom. Ben recent gestopt met blowen wat hopelijk voordeel zal hebben. Moet nog uitzoeken wat de verbinding tussen die 2 was maar dat zal wel niet goed zijn. Of juist wel om even uit de saaie sfeer te ontsnappen. Drink nu wel veel meer alcohol dan voorheen.quote:
[..]
Ik snap best dat je niet altijd alles wilt zeggen/melden, ben zelf best wel dol op een beetje privacy (en dat gun ik anderen dus ook
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Ik wil je alleen maar even waarschuwen dat ik dit ook heb ervaren en toen ik daarna vervolgens stopte met alcohol, viel ik in een gat (een heel diep gat). Ik hoop voor je dat je hulp hebt gezocht al?quote:
[..]
Ben recent gestopt met blowen...
Drink nu wel veel meer alcohol dan voorheen.
Ik wil je trouwens niet bangmaken ofzo, maar mijn ervaringen met bovenstaande waren gewoon niet zo best
Meh, ik blowde op het hoogtepunt dagelijks maar kon dit reduceren. Kostte klauwen met geld. Maar ik blowde voorheen voornamelijk 's weekends en af en toe doordeweeks maar ik merkte dat ik met het groepje in een sleur raakte. Het was eigenlijk puur om het blowen. Dat wilde ik voorkomen en drink nu bier, wijn of sterkde drank. Then again, voornamelijk 's weekendsquote:
[..]
Ik wil je alleen maar even waarschuwen dat ik dit ook heb ervaren en toen ik daarna vervolgens stopte met alcohol, viel ik in een gat (een heel diep gat). Ik hoop voor je dat je hulp hebt gezocht al?
Ik wil je trouwens niet bangmaken ofzo, maar mijn ervaringen met bovenstaande waren gewoon niet zo best
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Oké, ik blowde/dronk dus puur vanwege het verdovende effect, dus toen dat wegviel, viel ik ookquote:
[..]
Meh, ik blowde op het hoogtepunt dagelijks maar kon dit reduceren. Kostte klauwen met geld. Maar ik blowde voorheen voornamelijk 's weekends en af en toe doordeweeks maar ik merkte dat ik met het groepje in een sleur raakte. Het was eigenlijk puur om het blowen. Dat wilde ik voorkomen en drink nu bier, wijn of sterkde drank. Then again, voornamelijk 's weekends
2 korte nachten, veel wandelen en vandaag vol met afspraken en te horen gekregen dat ik binnen een maand een nieuwe spv ga krijgen (ik heb de oude al een jaar of 5 ofzo?!?), komende afspraak (over 2 weken) ga ik de nieuwe al ontmoeten en word ik neem ik aan ook gelijk overgedragen.
Voel me gesloopt nu, dus probeer ik zo min mogelijk te bewegen, dan heb ik er het minste last van. Morgen dus maar een rustdag inlassen (en weer 2 uur bezig ben met inslapen om vervolgens na 4 uur slapen weer wakker worden heb ik niet voor een 3e nacht op rij trek in, dus vanavond slaap ik lekker op pillen, zo!
Edit: Ik zat op weg naar huis in de bus en begon in te kakken (knikkebollen, dagdromen...ga ik dagdromen over hoe ik mezelf op bed plof in een koele donkere kamer met de gordijnen dicht ). Ik kwam op weg van de bushalte naar huis de overbuurvrouw tegen, maar herkende haar nieteens totdat ze "hoi!" zei en ik herkende haar pas toen we elkaar op iets van 2 meter afstand passeerden
Allemaal van die kleine signalen dat ik weereens tever ben gegaan, maar ik ga eerst even zitten, straks douchen en daarna zie ik wel.
Voel me gesloopt nu, dus probeer ik zo min mogelijk te bewegen, dan heb ik er het minste last van. Morgen dus maar een rustdag inlassen (en weer 2 uur bezig ben met inslapen om vervolgens na 4 uur slapen weer wakker worden heb ik niet voor een 3e nacht op rij trek in, dus vanavond slaap ik lekker op pillen, zo!
Edit: Ik zat op weg naar huis in de bus en begon in te kakken (knikkebollen, dagdromen...ga ik dagdromen over hoe ik mezelf op bed plof in een koele donkere kamer met de gordijnen dicht
). Ik kwam op weg van de bushalte naar huis de overbuurvrouw tegen, maar herkende haar nieteens totdat ze "hoi!" zei en ik herkende haar pas toen we elkaar op iets van 2 meter afstand passeerden Allemaal van die kleine signalen dat ik weereens tever ben gegaan, maar ik ga eerst even zitten, straks douchen en daarna zie ik wel.
No! Ik dacht dat je mee zou verhuizen als je spv zou vertrekken. Wat balen zeg!quote:
2 korte nachten, veel wandelen en vandaag vol met afspraken en te horen gekregen dat ik binnen een maand een nieuwe spv ga krijgen (ik heb de oude al een jaar of 5 ofzo?!?), komende afspraak (over 2 weken) ga ik de nieuwe al ontmoeten en word ik neem ik aan ook gelijk overgedragen.
Ik hoop dat je vanavond wat tot rust kunt komen.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ze gaat heel ander werk doen, dus krijg ik sowieso een nieuwe. Weet niks behalve dat het een vrouw is.quote:
[..]
No! Ik dacht dat je mee zou verhuizen als je spv zou vertrekken. Wat balen zeg!
Ik hoop dat je vanavond wat tot rust kunt komen.
Ja, gaat wel lukken, even van me afschrijven is daar een klein deeltje van
Driewerfquote:
Wil je een keer de tegels van de badkamer wat opfrissen en heb je geen zin om een emmer water te vullen: even met Glassex (of een andere glasreiniger) er overheen. Werkt prima!
Maar oh wee als iemand die fles daar ziet staan: "Dat HOOR je daar helemaal niet voor te gebruiken!!!"
Een druppeltje Dreft voor een klein wasje in de wasmachine: "Dat HOORT niet zo! Je hebt WASmiddel voor de WAS en AFwasmiddel voor de AFwas!"
Ik had ff geen wasmiddel, en het werkt gewoon prima, dus wat is nou het probleem?
Met de vloer moppen, krijg je met een luide, verschrikte stem te horen: "DAT HOEF JE HELEMAAL NIET MET WARM WATER TE DOEN!!!"
Ehh okee, chill! Met warm water gaan sommige vlekken er gewoon wat sneller van af en het droogt gewoon sneller op. Is het echt zo'n enorme ramp dat ik het in mijn eigen huis met warm water doe terwijl het niet per sé met warm water HOEFT?
En door al dat gezeik heb ik op een gegeven moment zoiets gekregen van: Flikker dan maar helemaal op met dat gedoe. Als ik het in mijn eigen huis toch niet volgens de maatschappelijke regeltjes doe, dan doe ik het gewoon niet.
"Waarom staat die fles Glassex op de wc???" (Direct al op de bekende toon van dat je iets fout doet)
- "Voor de sier!"
"Wat???"
- "Ja, dat vond ik wel mooi staan, zo'n fles Glassex op de wc. Dat is een mooi sierstuk daar!"
Maar helaas, de discussie werd TOCH gevoerd.
En een beetje schoonmaaktips krijgen heb ik helemaal geen problemen mee, maar heel veel mensen komen meteen met zo'n aanvallende, veroordelende toon als je iets niet doet "zoals het hoort". Reageer je met EXACT diezelfde toon, dan krijg je weer heel verongelijkt te horen dat je niet zo boos hoeft te doen; ze ZEGGEN het alleen maar, hoor!
En jaaa, je moet het weer niet als KRITIEK zien, maar als AANSTURING en als ADVIEZEN!
Ja laat het dan ook zo overkomen, alsjeblieft! Of nog veel beter: vraag eerst op een normale toon waarom ik dingen op die manier doe, voordat je in alle hevigheid gaat lopen verkondigen dat ik het niet doe zoals het hoort.
M'n haren gaan echt recht overeind staan
Children of the night. What music they make.
neem wat wasverzachter...quote:
[..]
Driewerf
M'n haren gaan echt recht overeind staan
oh wacht
...
quote:
[..]
Driewerf
M'n haren gaan echt recht overeind staan
Echt he! Ik kan er zo venijnig om worden!Vandaag ook weer de nodige irritaties gehad. Iemand die dingen echt heel vreemd uitdrukt, en het dan maar op mijn autisme afschuift als ik het verkeerd begrijp.
Keer op keer moeten uitleggen wat voor boodschap diegene letterlijk overbrengt met die bewoordingen in die context.
"Oh, ja nu je dit zo duidelijk uitlegt, heb je eigenlijk 100% gelijk ja, maar toch weten niet-autisten wel wat ik bedoel."
Soms zat het in heel kleine dingen: "Ben je een beetje goed in grammatica?"
- "Hoezo, construeer ik zinnen echt zo raar dan?"
"Ehh nee, of je de woorden een beetje schrijft zoals ze horen."
- "Spelling dus."
"Ja, spelling! Ben je daar een beetje goed in?"
- "Ik heb je al talloze ellenlange e-mails geschreven. Stonden die bomvol fouten of zo?"
Nou, bleek uiteindelijk er om te gaan of ik een voorliefde had in de officiële regels van de Nederlandse taal zo absoluut mogelijk te hanteren.
Ja godverdomme, dat is toch serieus een heel andere vraag dan de originele?
Of als ik zeg dat ik gezien heb dat een kind echt overdreven zwaar afgezeken werd door de moeder: "Wat vond je daarvan toen je dat zag?"
Ja godverdomme, mijn bewoordingen moeten toch wel duidelijk genoeg zijn? Ik geef nou niet bepaald neutraal weer wat de situatie was als ik "echt overdreven zwaar afgezeken" zeg.
Christus, dat soort vragen of opmerkingen kan ik me zo over opfokken!
Maar goed, later bleek dus dat ze eigenlijk het bedoelde in context met mijn eigen jeugd die alles behalve prettig is geweest. Prima! Met die extra informatie kan ik tenminste iets.
Maar ik was echt totaal verbouwereerd toen ze me die vraag eerst stelde. Ik vroeg zelfs nog: "PARDON?!?", waarna dezelfde vraag gewoon nog herhaald werd: wat vond ik er van.
En dan nog leek de boodschap niet duidelijk dat ik het een nogal vreemde vraag vond.
Het is me gewoon keer op keer duidelijk dat veel niet-autisten totaal geen inlevingsvermogen hebben, of te lui zijn om vragen duidelijk te formuleren.
Ja godverdomme, mijn bewoordingen moeten toch wel duidelijk genoeg zijn? Ik geef nou niet bepaald neutraal weer wat de situatie was als ik "echt overdreven zwaar afgezeken" zeg.
Christus, dat soort vragen of opmerkingen kan ik me zo over opfokken!
Maar goed, later bleek dus dat ze eigenlijk het bedoelde in context met mijn eigen jeugd die alles behalve prettig is geweest. Prima! Met die extra informatie kan ik tenminste iets.
Maar ik was echt totaal verbouwereerd toen ze me die vraag eerst stelde. Ik vroeg zelfs nog: "PARDON?!?", waarna dezelfde vraag gewoon nog herhaald werd: wat vond ik er van.
En dan nog leek de boodschap niet duidelijk dat ik het een nogal vreemde vraag vond.
Het is me gewoon keer op keer duidelijk dat veel niet-autisten totaal geen inlevingsvermogen hebben, of te lui zijn om vragen duidelijk te formuleren.
Nou normaal gesproken niet, maar met deze specifieke persoon betrek ik ze wel op mezelf, omdat ik mezelf heel vaak enorm moet verdedigen tegenover haar (mijn begeleidster).quote:
betrek je niet teveel vragen op jezelf ToT?
Ze trekt vaak conclusies die op heel kleine stukjes informatie gebaseerd zijn, en als ik meer informatie aandraag om mijn standpunt te verduidelijken, komt dat gewoon niet bij haar binnen en blijft ze zich aan het originele standpunt vasthouden. Dan loop ik me meer en meer en meer op te fokken en ze BLIJFT dan maar vasthouden aan dat punt wat nergens op gebaseerd is.
Uiteindelijk als ik echt helemaal ontplof, kap ik het gesprek af.
En dan krijg ik achteraf weer een mailtje of zo van dat ze heeft nagedacht en dat ze toch te ver is gegaan, en dat ik idd gelijk had enz.
Serieus, ik denk dat dze begeleiding me meer kwaad doet dan goed.
Toch hebben we ook wel leuke gesprekken hoor
Mensen starten soms met een vraag om uiteindelijk iets gerelateerd daaraan te weten gekomen. Gesprekken werken gewoon niet altijd zo rechtstreeks, dus om deze dingen zou ik echt niet boos worden.quote:
[..]
Vandaag ook weer de nodige irritaties gehad. Iemand die dingen echt heel vreemd uitdrukt, en het dan maar op mijn autisme afschuift als ik het verkeerd begrijp.
Keer op keer moeten uitleggen wat voor boodschap diegene letterlijk overbrengt met die bewoordingen in die context.
"Oh, ja nu je dit zo duidelijk uitlegt, heb je eigenlijk 100% gelijk ja, maar toch weten niet-autisten wel wat ik bedoel."
Soms zat het in heel kleine dingen: "Ben je een beetje goed in grammatica?"
- "Hoezo, construeer ik zinnen echt zo raar dan?"
"Ehh nee, of je de woorden een beetje schrijft zoals ze horen."
- "Spelling dus."
"Ja, spelling! Ben je daar een beetje goed in?"
- "Ik heb je al talloze ellenlange e-mails geschreven. Stonden die bomvol fouten of zo?"
Nou, bleek uiteindelijk er om te gaan of ik een voorliefde had in de officiële regels van de Nederlandse taal zo absoluut mogelijk te hanteren.
Ja godverdomme, dat is toch serieus een heel andere vraag dan de originele?
Hier hetzelfde. Ze vraagt niet meteen "als je dit vergelijkt met je eigen jeugd, herken je jezelf daarin?". Zulke vragen werken vaak confronterend voor mensen, dus wordt er langzaam naar toe gewerkt. Daarom eerst de wat subtielere vraag "wat vond je ervan". Probeer anders eens niet zo snel opgefokt te raken.quote:
Of als ik zeg dat ik gezien heb dat een kind echt overdreven zwaar afgezeken werd door de moeder: "Wat vond je daarvan toen je dat zag?"
Ja godverdomme, mijn bewoordingen moeten toch wel duidelijk genoeg zijn? Ik geef nou niet bepaald neutraal weer wat de situatie was als ik "echt overdreven zwaar afgezeken" zeg.
Christus, dat soort vragen of opmerkingen kan ik me zo over opfokken!
Maar goed, later bleek dus dat ze eigenlijk het bedoelde in context met mijn eigen jeugd die alles behalve prettig is geweest. Prima! Met die extra informatie kan ik tenminste iets.
Maar ik was echt totaal verbouwereerd toen ze me die vraag eerst stelde. Ik vroeg zelfs nog: "PARDON?!?", waarna dezelfde vraag gewoon nog herhaald werd: wat vond ik er van.
En dan nog leek de boodschap niet duidelijk dat ik het een nogal vreemde vraag vond.
Het is me gewoon keer op keer duidelijk dat veel niet-autisten totaal geen inlevingsvermogen hebben, of te lui zijn om vragen duidelijk te formuleren.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar als ik met mijn reactie laat merken dat ik de vraag heel raar vind, verwacht ik dat de ander de vraag toch wel wat verder toelicht i.p.v. het gewoon te herhalen.quote:
[..]
Mensen starten soms met een vraag om uiteindelijk iets gerelateerd daaraan te weten gekomen. Gesprekken werken gewoon niet altijd zo rechtstreeks, dus om deze dingen zou ik echt niet boos worden.
[..]
Hier hetzelfde. Ze vraagt niet meteen "als je dit vergelijkt met je eigen jeugd, herken je jezelf daarin?". Zulke vragen werken vaak confronterend voor mensen, dus wordt er langzaam naar toe gewerkt. Daarom eerst de wat subtielere vraag "wat vond je ervan". Probeer anders eens niet zo snel opgefokt te raken.
Daarbij was het in beide gevallen gewoon vragen naar de bekende weg: ze weet hoe mijn Nederlands is en ze weet dat ik het gewoon vreselijk vind als een kind zo afgezeken wordt.
Zeker ook omdat ze al ruim een jaar mijn begeleidster is, dan zou ze moeten weten dat bepaalde vormen van vragen gewoon erg onprettig voor me zijn. Wees gewoon duidelijk.
Tja, ach, iedereen heeft wel eens wat niet door. Ik ken deze vrouw natuurlijk niet, en ben het met je eens dat zoveel niet autistische mensen weinig inlevingsvermogen hebben, maar zij probeert hier waarschijnlijk gewoon tactisch om te gaan met "iemand met autisme". Ook al vraagt ze naar de bekende weg, ze zal het vast goed bedoelen.quote:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt, maar als ik met mijn reactie laat merken dat ik de vraag heel raar vind, verwacht ik dat de ander de vraag toch wel wat verder toelicht i.p.v. het gewoon te herhalen.
Daarbij was het in beide gevallen gewoon vragen naar de bekende weg: ze weet hoe mijn Nederlands is en ze weet dat ik het gewoon vreselijk vind als een kind zo afgezeken wordt.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Oh ze bedoelt het sowieso wel goed hoor, maar met name met haar heb ik gewoon echt moeite om te communiceren. Ze zegt steeds dat ze nog steeds lerende is (terwijl ze dit werk al jaren doet).quote:
[..]
Tja, ach, iedereen heeft wel eens wat niet door. Ik ken deze vrouw natuurlijk niet, en ben het met je eens dat zoveel niet autistische mensen weinig inlevingsvermogen hebben, maar zij probeert hier waarschijnlijk gewoon tactisch om te gaan met "iemand met autisme". Ook al vraagt ze naar de bekende weg, ze zal het vast goed bedoelen.
Ze is ook echt wel lief hoor, ze heeft absoluut een hart van goud en ze doet haar best, maar het is echt een opeenstapeling van voorvallen waardoor deze bovenstaande dingetjes zo zwaar wegen voor mij. Ik heb volgens mij ook in dit topic (of een vorige) een lijstje gemaakt met voorvallen die ik met haar had. (Of het was op een ander forum, ben ik ff kwijt.)
Haar begeleiding levert me gewoon veel irritaties op en kost me echt veel energie. Ik denk dat ik in m'n eentje beter af zou zijn.
Oké, nouja in mijn ogen gaat het om de bedoeling. Als je dan ergens niet van gediend bent kun je het beter wat mild aangeven.quote:
[..]
Oh ze bedoelt het sowieso wel goed hoor, maar met name met haar heb ik gewoon echt moeite om te communiceren. Ze zegt steeds dat ze nog steeds lerende is (terwijl ze dit werk al jaren doet).
Ze is ook echt wel lief hoor, ze heeft absoluut een hart van goud en ze doet haar best, maar het is echt een opeenstapeling van voorvallen waardoor deze bovenstaande dingetjes zo zwaar wegen voor mij. Ik heb volgens mij ook in dit topic (of een vorige) een lijstje gemaakt met voorvallen die ik met haar had. (Of het was op een ander forum, ben ik ff kwijt.)
Haar begeleiding levert me gewoon veel irritaties op en kost me echt veel energie. Ik denk dat ik in m'n eentje beter af zou zijn.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
vertel dat dan maar aan haarquote:
Haar begeleiding levert me gewoon veel irritaties op en kost me echt veel energie. Ik denk dat ik in m'n eentje beter af zou zijn.
...
Normaal doe ik dat ook absoluut; mensen vinden mij in het algemeen heel rustig en beleefd.quote:
[..]
Oké, nouja in mijn ogen gaat het om de bedoeling. Als je dan ergens niet van gediend bent kun je het beter wat mild aangeven.
Het is alleen als ik met bepaalde personen een bepaalde voorgeschiedenis heb, dat de irritaties gewoon heel snel flink omhoog schieten als die weer met een vraag of opmerking komen die in de lijn ligt van eerdere ervaringen met diegene.
Ga ik ook doen.quote:
Ze werkt eerst wat dingen op papier uit voor me en gaat met mij naar een belangrijk gesprek, en daarna ik wil echt even goed met haar om tafel zitten over of het wel verstandig is om met haar door te gaan.Luchtige gesprekjes kunnen wel leuk zijn, maar voor de rest denk ik dat het mij meer moeite kost haar van bepaalde dingen te overtuigen dan dat ik zelf de dingen regel.
Had ik eigenlijk sowieso al wel eerder willen doen, maar zij geniet er juist van om hier te komen en met mij te praten enzo. Dan vind ik het weer kut om het af te moeten kappen omdat ik me zit op te vreten aan haar gedoe.
Aan de andere kant moet ik wel weer zeggen dat de ellenlange zeikdiscussies de afgelopen 2 maanden niet meer hebben plaatsgevonden, dus misschien moet ik haar toch iets meer credit gaan geven.
Toch blijf ik wel erg op mijn hoede.
Nog even uitleg over wat er vooraf gegaan was met die begeleidster, waardoor ik snel in de verdediging schoot met haar opmerkingen: de laatste echte zeikdiscussie was over mijn vakantie naar de Filipijnen (en ik kan het hier in het topic even zo snel niet terug vinden) : ik had mooie hotels gereserveerd voor 3 tientjes per nacht. Nou, dat was uit den boze, want dat was "in de prijsklasse van Britney Spears".
Voor 9 euro per nacht had je ook wel hotels. Klopt wel, maar dan vergeven van de kakkerlakken en schimmel op de muren en keiharde bedden met dunne matjes als matras. (Ik heb reviews gelezen.)
Vervolgens moest ik mijn budgetplannen uitleggen; kon ik aantonen hoeveel ik per dag kon uitgeven.
Ik heb een exacte berekening laten zien over mijn dagbudget waarbij ik nog genoeg op mijn bankrekening zou overhouden, maar dat was absoluut een heel verkeerde manier van aanpakken: ik moest niet kijken naar wat ik KON uitgeven (in tegenstelling tot wat ze eerst vroeg), maar wat REALISTISCH was: ik moest uitzoeken hoeveel de dingen waar ik naar toe wilde gaan allemaal zouden kosten (wat ik ter plekke kon aantonen; ik had de prijslijsten van de voordeligste aanbieders gedownload), maar ook moest ik uitzoeken hoeveel vervoer en eten en drinken allemaal kostten; ik moest niet van Nederlandse prijzen uitgaan, maar wat realistisch is in het land zelf. Ik moest uitrekenen hoeveel ik per dag ging uitgeven: op dag 1 ging ik dit doen, op dag 2 ging ik dat doen enz.
Sorry, maar die prijzen liggen veel lager dan hier, dus kun je alleen maar positief er uit komen. Daarbij ga ik echt me niet helemaal vastspijkeren op een volledig vastgelegde planning: het is vakantie, geen werk waarbij ik me verplicht aan procedures moet houden!
Ik moest alles vooraf helemaal onderling vergelijken enzo.
Ik werd woester en woester en gaf keer op keer aan dat het gewoon MIJN vakantie is en dat ik samen met mijn vriendin van de vakantie wil genieten en niet een centraal punt wilde maken hoe ik elke dag zo veel mogelijk geld zou kunnen besparen; dan kon ik beter op mijn hotelkamer blijven en naar de muren gaan zitten staren. Ik liet heel duidelijk merken dat ik het gesprek en de bemoeizucht echt niet kon waarderen. (Wel in beleefdere bewoordingen.) Toch bleef ze pushen.
Natuurlijk snap ik wel dat ik op vakantie geen geld over de balk moet smijten, maar ik heb goddomme precies uitgerekend hoeveel ik per dag kan uitgeven, ik heb met 3 tientjes per dag ÉCHT geen hotels á la Britney Spears gereserveerd en ik ben echt wel verstandig genoeg dat als ik op de ene dag wat over mijn budget zou gaan, dat ik dat de andere dag weer compenseer.
De vakantie is gewoon hartstikke goed verlopen, op de manier hoe IK het ZELF wilde, uiteraard in overleg met mijn vriendin, maar die was sowieso al helemaal verbluft over alles. Die heeft ook echt genoten!
We hebben meerdere van dit soort gesprekken gehad, dus telkens als ze met een onduidelijke vraag komt, krijg ik al heel snel het gevoel dat er meer achter zit. Dat is juist het tegenovergestelde van wat ik mezelf wil aanleren. Ik ben van mezelf INDERDAAD achterdochtig en vat dingen snel persoonlijk op, maar als mensen gaan lopen pushen en drammen en niet los willen laten, word ik op volgende momenten heel snel argwanend: welke richting gaat het gesprek uit? Dan ben ik liever maar degene die snel bot duidelijkheid verschaft voor ik WEER in zo'n verschrikkelijk gesprek gezogen word.
Maar goed, zoals gezegd hebben dit soort gesprekken al weer een tijdje niet plaats gevonden....oh wacht, dat klopt niet; een week of 3 geleden werd ik weer in zo'n gesprek gezogen, maar door deze keer veel sneller vanuit mijn emotie te spreken en HEEL duidelijk te maken hoe de vork in de steel zit, duurde het maar een half uur of zo.
Was wel een belangrijk gesprek, maar het was wel weer vragen naar de bekende weg, waarbij haar uitgangspunt juist weer het andere uiterste was en ik mezelf weer helemaal moest verdedigen met alle punten die ze eigenlijk allang van me wist. Ja het voelt echt steeds als verdedigen aan in dat soort gesprekken, en zo wil ik gewoon niet in een gesprek zitten.
Met mijn vorige begeleidster kon ik veel beter praten over dit soort dingen. Aan de andere kant is deze echt wel een stuk liever en positiever (op momenten dat we dat soort gesprekken niet hebben. )
[ Bericht 4% gewijzigd door ToT op 22-07-2015 11:01:19 ]
Voor 9 euro per nacht had je ook wel hotels. Klopt wel, maar dan vergeven van de kakkerlakken en schimmel op de muren en keiharde bedden met dunne matjes als matras. (Ik heb reviews gelezen.)
Vervolgens moest ik mijn budgetplannen uitleggen; kon ik aantonen hoeveel ik per dag kon uitgeven.
Ik heb een exacte berekening laten zien over mijn dagbudget waarbij ik nog genoeg op mijn bankrekening zou overhouden, maar dat was absoluut een heel verkeerde manier van aanpakken: ik moest niet kijken naar wat ik KON uitgeven (in tegenstelling tot wat ze eerst vroeg), maar wat REALISTISCH was: ik moest uitzoeken hoeveel de dingen waar ik naar toe wilde gaan allemaal zouden kosten (wat ik ter plekke kon aantonen; ik had de prijslijsten van de voordeligste aanbieders gedownload), maar ook moest ik uitzoeken hoeveel vervoer en eten en drinken allemaal kostten; ik moest niet van Nederlandse prijzen uitgaan, maar wat realistisch is in het land zelf. Ik moest uitrekenen hoeveel ik per dag ging uitgeven: op dag 1 ging ik dit doen, op dag 2 ging ik dat doen enz.
Sorry, maar die prijzen liggen veel lager dan hier, dus kun je alleen maar positief er uit komen. Daarbij ga ik echt me niet helemaal vastspijkeren op een volledig vastgelegde planning: het is vakantie, geen werk waarbij ik me verplicht aan procedures moet houden!
Ik moest alles vooraf helemaal onderling vergelijken enzo.
Ik werd woester en woester en gaf keer op keer aan dat het gewoon MIJN vakantie is en dat ik samen met mijn vriendin van de vakantie wil genieten en niet een centraal punt wilde maken hoe ik elke dag zo veel mogelijk geld zou kunnen besparen; dan kon ik beter op mijn hotelkamer blijven en naar de muren gaan zitten staren. Ik liet heel duidelijk merken dat ik het gesprek en de bemoeizucht echt niet kon waarderen. (Wel in beleefdere bewoordingen.) Toch bleef ze pushen.
Natuurlijk snap ik wel dat ik op vakantie geen geld over de balk moet smijten, maar ik heb goddomme precies uitgerekend hoeveel ik per dag kan uitgeven, ik heb met 3 tientjes per dag ÉCHT geen hotels á la Britney Spears gereserveerd en ik ben echt wel verstandig genoeg dat als ik op de ene dag wat over mijn budget zou gaan, dat ik dat de andere dag weer compenseer.
De vakantie is gewoon hartstikke goed verlopen, op de manier hoe IK het ZELF wilde, uiteraard in overleg met mijn vriendin, maar die was sowieso al helemaal verbluft over alles.
Die heeft ook echt genoten!We hebben meerdere van dit soort gesprekken gehad, dus telkens als ze met een onduidelijke vraag komt, krijg ik al heel snel het gevoel dat er meer achter zit. Dat is juist het tegenovergestelde van wat ik mezelf wil aanleren. Ik ben van mezelf INDERDAAD achterdochtig en vat dingen snel persoonlijk op, maar als mensen gaan lopen pushen en drammen en niet los willen laten, word ik op volgende momenten heel snel argwanend: welke richting gaat het gesprek uit? Dan ben ik liever maar degene die snel bot duidelijkheid verschaft voor ik WEER in zo'n verschrikkelijk gesprek gezogen word.
Maar goed, zoals gezegd hebben dit soort gesprekken al weer een tijdje niet plaats gevonden....oh wacht, dat klopt niet; een week of 3 geleden werd ik weer in zo'n gesprek gezogen, maar door deze keer veel sneller vanuit mijn emotie te spreken en HEEL duidelijk te maken hoe de vork in de steel zit, duurde het maar een half uur of zo.
Was wel een belangrijk gesprek, maar het was wel weer vragen naar de bekende weg, waarbij haar uitgangspunt juist weer het andere uiterste was en ik mezelf weer helemaal moest verdedigen met alle punten die ze eigenlijk allang van me wist. Ja het voelt echt steeds als verdedigen aan in dat soort gesprekken, en zo wil ik gewoon niet in een gesprek zitten.
Met mijn vorige begeleidster kon ik veel beter praten over dit soort dingen. Aan de andere kant is deze echt wel een stuk liever en positiever (op momenten dat we dat soort gesprekken niet hebben.
)[ Bericht 4% gewijzigd door ToT op 22-07-2015 11:01:19 ]
Dit is een mythe, niks meer dan een broodje aap (en een misverstand (wat ergens ook ironisch en triest tegelijk is omdat het zo superobvious is))quote:
[..]
Vandaag ook weer de nodige irritaties gehad. Iemand die dingen echt heel vreemd uitdrukt, en het dan maar op mijn autisme afschuift als ik het verkeerd begrijp.
Ik heb eerder in dit topic eens een soort schemaatje geplaatst en die ging ongeveer zo (ff uit de losse pols reproduceren).
Communicatie gaat zo:
1) Communicatie tussen NT en NT =
2) Communicatie tussen ASS en NT =
3) Communicatie tussen NT en ASS =
4) Communicatie tussen ASS en ASS =
En de 4e optie zien NT's gemakshalve maar over het hoofd (het komt simpelweg niet in ze op), maar is wel heel belangrijk.
Belangrijk omdat dit aangeeft dat de oorzaak van de miscommunicatie onmogelijk aan de autist kan liggen, om 2 oorzaken:
1) Communicatie bij autisten onderling gaat weer probleemloos (waar volgens de redenatie van NT's de communicatie tussen ASS's onderling juist het slechtst zou moeten zijn)
2) Communicatie gaat twee kanten op
Gezien bovenstaande is de oorzaak van de communicatieproblemen het verschil in communicatie tussen autisten en niet-autisten.
En dit is dus een typisch voorbeeld van die miscommunicatie tussen niet-autisten en autisten. Daarom heb eigenlijk min of meer opgegeven om te proberen NT's te begrijpen en wil eigenlijk zo min mogelijk met ze omgaan (tenzij ik vind dat ik daar een goeie reden voor heb, bijvoorbeeld op professioneel gebied).quote:Soms zat het in heel kleine dingen: "Ben je een beetje goed in grammatica?"
- "Hoezo, construeer ik zinnen echt zo raar dan?"
"Ehh nee, of je de woorden een beetje schrijft zoals ze horen."
- "Spelling dus."
"Ja, spelling! Ben je daar een beetje goed in?"
- "Ik heb je al talloze ellenlange e-mails geschreven. Stonden die bomvol fouten of zo?"
Nou, bleek uiteindelijk er om te gaan of ik een voorliefde had in de officiële regels van de Nederlandse taal zo absoluut mogelijk te hanteren.
Ja godverdomme, dat is toch serieus een heel andere vraag dan de originele?
En een egopost:
Ik heb dank de pillen de 9 uur slapen ruimschoots overschreden
Ik ben tussendoor nieteens wakker geweest echt wtf!
Alleen het inslapen duurde zeker ruim 1 uur, maar dat komt mede omdat die pillen even nodig hebben om te werken (ik nam ze in vlak voordat ik nog even een snelle douche nam vlak voor het slapengaan).
Ik had gister al besloten vandaag een rustdag in te lassen, ik voel echt het grote verschil met gisteren dat ik heerlijk geslapen heb, maar die lichamelijke aanvoelende vermoeidheid is nog steeds niet helemaal weg dus ga ik evengoed nog mezelf een beetje dwingen geen gekke dingen te gaan doen vandaag zodat ik morgen weer helemaal opgeladen ben
Dus gewoon beetje huishouden, beetje fokken, beetje chatten eventueel, beetje gamen en nog even naar de supermarkt (dat duurt toch maar 3 kwartier), dus gewoon rustig aan
Ik heb dank de pillen de 9 uur slapen ruimschoots overschreden
Ik ben tussendoor nieteens wakker geweest echt wtf!
Alleen het inslapen duurde zeker ruim 1 uur, maar dat komt mede omdat die pillen even nodig hebben om te werken (ik nam ze in vlak voordat ik nog even een snelle douche nam vlak voor het slapengaan).
Ik had gister al besloten vandaag een rustdag in te lassen, ik voel echt het grote verschil met gisteren dat ik heerlijk geslapen heb, maar die lichamelijke aanvoelende vermoeidheid is nog steeds niet helemaal weg dus ga ik evengoed nog mezelf een beetje dwingen geen gekke dingen te gaan doen vandaag zodat ik morgen weer helemaal opgeladen ben
Dus gewoon beetje huishouden, beetje fokken, beetje chatten eventueel, beetje gamen en nog even naar de supermarkt (dat duurt toch maar 3 kwartier), dus gewoon rustig aan
idd!quote:
[..]
Dit is een mythe, niks meer dan een broodje aap (en een misverstand (wat ergens ook ironisch en triest tegelijk is omdat het zo superobvious is))
Ik heb eerder in dit topic eens een soort schemaatje geplaatst en die ging ongeveer zo (ff uit de losse pols reproduceren).
Communicatie gaat zo:
1) Communicatie tussen NT en NT =
2) Communicatie tussen ASS en NT =
3) Communicatie tussen NT en ASS =
4) Communicatie tussen ASS en ASS =
En de 4e optie zien NT's gemakshalve maar over het hoofd (het komt simpelweg niet in ze op), maar is wel heel belangrijk.
Belangrijk omdat dit aangeeft dat de oorzaak van de miscommunicatie onmogelijk aan de autist kan liggen, om 2 oorzaken:
1) Communicatie bij autisten onderling gaat weer probleemloos (waar volgens de redenatie van NT's de communicatie tussen ASS's onderling juist het slechtst zou moeten zijn)
2) Communicatie gaat twee kanten op
Gezien bovenstaande is de oorzaak van de communicatieproblemen het verschil in communicatie tussen autisten en niet-autisten.
[..]
En dit is dus een typisch voorbeeld van die miscommunicatie tussen niet-autisten en autisten. Daarom heb eigenlijk min of meer opgegeven om te proberen NT's te begrijpen en wil eigenlijk zo min mogelijk met ze omgaan (tenzij ik vind dat ik daar een goeie reden voor heb, bijvoorbeeld op professioneel gebied).
Ik stoorde me bij dit gesprek overigens vooral aan het feit dat ze al langer weet dat ik bijlessen in Nederlands geef aan vluchtelingen, en nu vroeg ze dus ineens of ik een beetje goed in grammatica (bleek dus spelling te zijn) was.
De situatie gaf me eigenlijk het gevoel alsof ze zich afvroeg of ik wel geschikt was om die mensen te begeleiden, terwijl ze juist altijd flink onder de indruk is van de mails die ik haar allemaal schrijf.
Maar dit was feitelijk maar een relatief kleine miscommunicatie.
Ah hey super zeg!quote:
En een egopost:
Ik heb dank de pillen de 9 uur slapen ruimschoots overschreden
Ik ben tussendoor nieteens wakker geweest echt wtf!
Alleen het inslapen duurde zeker ruim 1 uur, maar dat komt mede omdat die pillen even nodig hebben om te werken (ik nam ze in vlak voordat ik nog even een snelle douche nam vlak voor het slapengaan).
Ik had gister al besloten vandaag een rustdag in te lassen, ik voel echt het grote verschil met gisteren dat ik heerlijk geslapen heb, maar die lichamelijke aanvoelende vermoeidheid is nog steeds niet helemaal weg dus ga ik evengoed nog mezelf een beetje dwingen geen gekke dingen te gaan doen vandaag zodat ik morgen weer helemaal opgeladen ben
Dus gewoon beetje huishouden, beetje fokken, beetje chatten eventueel, beetje gamen en nog even naar de supermarkt (dat duurt toch maar 3 kwartier), dus gewoon rustig aan
Wat voor pillen waren dat? Kun je die elke nacht gebruiken, of alleen als uitzondering?
Ik krijg er maar 10 per maand (neem er meestal wel 2 dan, gewoon toegestane dosering).quote:
[..]
Ah hey super zeg!
Officieel mag je ze ook niet voor langere tijd gebruiken ivm gewenning en/of verslavingsrisiko (al heb ik van dat laatste bij benzo's nooit last gehad).
Dit soort irritaties zijn eigenlijk gewoon onvermijdelijk (behalve bij sommige mensen die om wat voor reden dan ook al jaaaren met iemand met autisme omgaan (bijvoorbeeld omdat hun zus/broer/vriend/vriendin autistisch is) en daar geen problemen mee hebben en mij accepteren zoals ik ben, inclusief mijn makkesquote:
[..]
idd!
Ik stoorde me bij dit gesprek overigens vooral aan het feit dat ze al langer weet dat ik bijlessen in Nederlands geef aan vluchtelingen, en nu vroeg ze dus ineens of ik een beetje goed in grammatica (bleek dus spelling te zijn) was.
De situatie gaf me eigenlijk het gevoel alsof ze zich afvroeg of ik wel geschikt was om die mensen te begeleiden, terwijl ze juist altijd flink onder de indruk is van de mails die ik haar allemaal schrijf.
Maar dit was feitelijk maar een relatief kleine miscommunicatie.
).Die mensen zijn bijzonder omdat die jou (vaak van jonge leeftijd al) kennen en jou als normaal zien, ook al weten ze dat je ergens wel anders bent. De meeste NT's die nooit echt in aanraking zijn geweest met autisten, ik betwijfel of ze die (enorme) mentale switch nog wel kunnen maken, maar ik ga me niet meer zo snel aan dat laatste soort mensen wagen.
Die misverstanden zijn voor niemand leuk.
als moeder van én vrouw van ASS-ers heb ik soms moeite met de switch te maken (qua communicatie) naar NT-ers
...
Klopt, maar zelfs als ik die switch gemaakt heb, blijven die miscommunicaties.quote:
als moeder van én vrouw van ASS-ers heb ik soms moeite met de switch te maken (qua communicatie) naar NT-ers
Ik heb bij het lkh gevraagd of er ook een cursus bestond hoe NT's werken, maar hij zei dat die niet bestond en vlak daarna was ik het gekloot met die NT's helemaal zat en heb ik t over een hele andere (nieuwe) boeg gegooid
Wil niet altijd klagen in mijn posts maar vandaag was een behoorlijke pech dag.
Het begon vanochtend met een brief van het UVW. Had bezwaar gemaakt tegen de beslissing om in een re-intregratie traject te moeten. Eerste keer kreeg ik een brief dat ze niet snapte waar tegen ik bezwaar tegen maakte, daarna kreeg ik een brief dat ik te laat(?!) was. Nu kreeg ik vandaag precies dezelfde brief die ik afgelopen maart kreeg waarin staat dat ik ben aangemeld voor zo'n traject
Vervolgens ging ik een stukje fietsen, in Leiden stonden mensen van het AD. Een slimme jongen zag mij en vroeg of ik de krant lees. Ik lees eigenlijk alleen de metro die mijn broer mee neemt. Van mij oma krijg ik de telegraaf maar die beland ongelezen in de kattenbak. Toch zei ik dat ik de telegraaf lees maar hem wel iets populistisch vind. Vervolgens kwam de jongen met allemaal argumenten om een proefabonnement op het AD te nemen.
Hij was heel overtuigend en op al mijn bezwaren had hij een antwoord. Uiteindelijk zei ik eerlijk dat ik geen kranten lees, ook dat was geen bezwaar. Nu zit ik aan een krant vast die ik niet ga lezen. Dit is nog erger dan de 4 euro per maand voor de Afrikaanse olifant en de bankgiro loterij.
Uiteindelijk ben ik naar huis gefietst, ik had eindelijk mee wind en veel vaart. Alles leek mee te zitten tot dat mijn dierbare MP4 speler uit mijn zak vloog en in 4 stukken op de grond belanden. Heb nog geprobeerd hem te maken. De aan/uit knop was afgebroken dus daar heb je niets meer aan. Tijdens het maken ben ik ook nog op een wesp gaan staan wat ook niet fijn was.
Morgen meer geluk.
Het begon vanochtend met een brief van het UVW. Had bezwaar gemaakt tegen de beslissing om in een re-intregratie traject te moeten. Eerste keer kreeg ik een brief dat ze niet snapte waar tegen ik bezwaar tegen maakte, daarna kreeg ik een brief dat ik te laat(?!) was. Nu kreeg ik vandaag precies dezelfde brief die ik afgelopen maart kreeg waarin staat dat ik ben aangemeld voor zo'n traject
Vervolgens ging ik een stukje fietsen, in Leiden stonden mensen van het AD. Een slimme jongen zag mij en vroeg of ik de krant lees. Ik lees eigenlijk alleen de metro die mijn broer mee neemt. Van mij oma krijg ik de telegraaf maar die beland ongelezen in de kattenbak. Toch zei ik dat ik de telegraaf lees maar hem wel iets populistisch vind. Vervolgens kwam de jongen met allemaal argumenten om een proefabonnement op het AD te nemen.
Hij was heel overtuigend en op al mijn bezwaren had hij een antwoord. Uiteindelijk zei ik eerlijk dat ik geen kranten lees, ook dat was geen bezwaar. Nu zit ik aan een krant vast die ik niet ga lezen. Dit is nog erger dan de 4 euro per maand voor de Afrikaanse olifant en de bankgiro loterij.
Uiteindelijk ben ik naar huis gefietst, ik had eindelijk mee wind en veel vaart. Alles leek mee te zitten tot dat mijn dierbare MP4 speler uit mijn zak vloog en in 4 stukken op de grond belanden. Heb nog geprobeerd hem te maken. De aan/uit knop was afgebroken dus daar heb je niets meer aan. Tijdens het maken ben ik ook nog op een wesp gaan staan wat ook niet fijn was.
Morgen meer geluk.
Pfffff klote allemaal zeg!quote:
Wil niet altijd klagen in mijn posts maar vandaag was een behoorlijke pech dag.
Het begon vanochtend met een brief van het UVW. Had bezwaar gemaakt tegen de beslissing om in een re-intregratie traject te moeten. Eerste keer kreeg ik een brief dat ze niet snapte waar tegen ik bezwaar tegen maakte, daarna kreeg ik een brief dat ik te laat(?!) was. Nu kreeg ik vandaag precies dezelfde brief die ik afgelopen maart kreeg waarin staat dat ik ben aangemeld voor zo'n traject
Vervolgens ging ik een stukje fietsen, in Leiden stonden mensen van het AD. Een slimme jongen zag mij en vroeg of ik de krant lees. Ik lees eigenlijk alleen de metro die mijn broer mee neemt. Van mij oma krijg ik de telegraaf maar die beland ongelezen in de kattenbak. Toch zei ik dat ik de telegraaf lees maar hem wel iets populistisch vind. Vervolgens kwam de jongen met allemaal argumenten om een proefabonnement op het AD te nemen.
Hij was heel overtuigend en op al mijn bezwaren had hij een antwoord. Uiteindelijk zei ik eerlijk dat ik geen kranten lees, ook dat was geen bezwaar. Nu zit ik aan een krant vast die ik niet ga lezen. Dit is nog erger dan de 4 euro per maand voor de Afrikaanse olifant en de bankgiro loterij.
Uiteindelijk ben ik naar huis gefietst, ik had eindelijk mee wind en veel vaart. Alles leek mee te zitten tot dat mijn dierbare MP4 speler uit mijn zak vloog en in 4 stukken op de grond belanden. Heb nog geprobeerd hem te maken. De aan/uit knop was afgebroken dus daar heb je niets meer aan. Tijdens het maken ben ik ook nog op een wesp gaan staan wat ook niet fijn was.
Morgen meer geluk.
Dat van re-integratie ben ik ook echt heel erg bang voor.
Wat een pech dag.quote:
Vervolgens ging ik een stukje fietsen, in Leiden stonden mensen van het AD. Een slimme jongen zag mij en vroeg of ik de krant lees. Ik lees eigenlijk alleen de metro die mijn broer mee neemt. Van mij oma krijg ik de telegraaf maar die beland ongelezen in de kattenbak. Toch zei ik dat ik de telegraaf lees maar hem wel iets populistisch vind. Vervolgens kwam de jongen met allemaal argumenten om een proefabonnement op het AD te nemen.
Hij was heel overtuigend en op al mijn bezwaren had hij een antwoord. Uiteindelijk zei ik eerlijk dat ik geen kranten lees, ook dat was geen bezwaar. Nu zit ik aan een krant vast die ik niet ga lezen. Dit is nog erger dan de 4 euro per maand voor de Afrikaanse olifant en de bankgiro loterij.
Uiteindelijk ben ik naar huis gefietst, ik had eindelijk mee wind en veel vaart. Alles leek mee te zitten tot dat mijn dierbare MP4 speler uit mijn zak vloog en in 4 stukken op de grond belanden. Heb nog geprobeerd hem te maken. De aan/uit knop was afgebroken dus daar heb je niets meer aan. Tijdens het maken ben ik ook nog op een wesp gaan staan wat ook niet fijn was.
Morgen meer geluk.
Ik heb geen idee hoe dat zit met het UWV, is er iemand die je daarmee kan helpen? Die er meer wijs uit gaat worden?
Is er niet een manier om onder zo'n proefabonnement uit te komen? Volgens mij is dat net als wanneer ze je iets aansmeren bij je aan de deur, dat je een soort bedenktijd hebt, in elk geval het proberen waard lijkt me.
Ik vond iets van de consumentenbond, misschien kan je daar wat mee?
klik
Wat zonde van je MP4 speler...
Mama van 2 lieve meiden :)
Tja het enige wat ik weet is dat ik een jaar of 2 geleden voor keuring er naar toe ben gegaan en mijn maatschappelijk werkster er mee naar toe heb genomen.quote:
[..]
Wat een pech dag.
Ik heb geen idee hoe dat zit met het UWV, is er iemand die je daarmee kan helpen? Die er meer wijs uit gaat worden?
Is er niet een manier om onder zo'n proefabonnement uit te komen? Volgens mij is dat net als wanneer ze je iets aansmeren bij je aan de deur, dat je een soort bedenktijd hebt, in elk geval het proberen waard lijkt me.
Ik vond iets van de consumentenbond, misschien kan je daar wat mee?
klik
Wat zonde van je MP4 speler...
Veel gepraat daar en gelukkig hadden mijn maatschappelijk werkster en die keuringsarts een heel goede onderlinge klik met elkaar.
Alles op tafel gegooid daar en een paar weken later kreeg ik de telefonische uitslag.
Deze keer neem ik mijn begeleidster mee...degene met wie ik zo vaak miscommunicatie heb.
Dan hoop ik dat ze je toch op een goede manier kan ondersteunen! Sterkte...
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik ken dat verhaal wel (dat er voor jou bepaald wordt hoe je moet gaan integreren) en dat is 1 van de redenen waarom ik dat een stap voor wil zijn en ga ik zelf proberen aan de slag te gaan.quote:
[..]
Dat van re-integratie ben ik ook echt heel erg bang voor.
1e gesprek staat al gepland en als het goed loopt, word ik daarna doorverwezen naar een jobcoach wat uiteindelijk zal moeten leiden naar een opleiding/cursus ter voorbereiding naar (mogelijk zelfs betaald) werk
Alleen hoop ik niet dat mijn slaapproblemen (die mij al maanden aan het tijsteren zijn) van mij een permanent probleem gaan worden en dat daar structureel wat aan gedaan kan worden, want (en nu moet ik toch even realistisch zijn) als het kwa slapen de rest van mijn leven zo door blijft gaan, dan gaat betaald werk gewoon echt heel lastig worden om vol te houden (zonder slaapproblemen gaat het (met ondersteuning) al een aardig avontuur worden, om het maar zo te zeggen).
Dus ja...it sucks, maar dat (en de twijfels daaromheen) weerhoudt (of weerhouden?) mij er niet van om toch die stap te zetten nu want als je niks probeert, kom je nergens
Tja, bij mij is nog niet zeker in hoeverre ik Autisme heb dan wel borderline(Daar twijfelen 4 GGZ'ers en 3 psychs over).quote:
Even een vraagje.
Wat zijn jullie ervaringen met overprikkeling?
Hoe gaan jullie ermee om? Hoe ervaren jullie het?
Vroeger was ik inderdaad zoals jij kon niet tegen drukte, kon opeens weg zijn. Helemaal wat jij zegt over die schoolfeesten is herkenbaar, en dat terwijl ik in de organisatie zat en verantwoordelijk was voor de beveiliging xD Waren ze me weer opeens kwijt.
Maar tegenwoordig raak ik juist in me element bij overprikkeling. Hoe meer informatie ik op kan nemen hoe beter. Dit is in mijn vak gebied heel belangrijk want ik moet letterlijk alles zien, ook als ik niets door me wagen/muren/bosjes etc kan zien. Ik moet precies uit kunnen tekenen en vogelen waar wat gebeurd in de tijd dat ik niet in de spiegel heb kunnen kijken.
Ik herken me heel erg in mensen die autistisch zijn, heb maat met asperger, maat met PDD-NOS en broertje heeft ook autisme+faalangst. Ik neem dingen vaak veel te letterlijk ed, ben niet sociaal, kan me totaal verliezen in een boek, game of fotografie. Ik ben persoonlijk heel chaotisch, kan niet opruimen en als met afwassen bezig ben en ik word gebeld vergeet ik heel die klote afwas, maar in mijn werk ben ik weer heel perfectionistisch en hou ik alles goed bij. Mijn cabine is wel altijd een teringzooi maar mijn administratie en ladingzekering is altijd heel netjes. Iemand die dit laatste herkend? xD.
En verder tja lastige jeugd gehad, kan me nog herinneren dat ik als 10 jarige met een stoel boven me hoofd, die ik naar me Ma wou gooien, zei dat ik zelfmoord wou plegen, ben eigenlijk al jaren depressief. Ben nu sinds January, maar met name sinds April toen ik een zelfmoordpoging heb gedaan, bezig om te kijken waar ik in het spectrum val. Meer om vrede met mijn persoon te krijgen en om me beter te gaan voelen. Om te weten wie en wat ik ben. Om tips te krijgen hoe beter om te gaan met bepaalde dingen. Ik heb in mijn jeugd veel rond gelopen bij Riagg, Jutter en Bodaar. En niks hielp. Altijd veel problemen gehad met emoties opkroppen en dan 1x in de zoveel tijd een flinke uitbarsting, waarbij ik destructief begon te worden, zowel naar mezelf als naar mijn ouders/familie. Ik heb 10 tallen keren met messen gestaan omdat ik mijn woede en emoties nergens kwijt kon, en ik me zo machteloos voelde.
Herkenbaar?
Ik weet dat het lullig klinkt, maar ik zag dat ik gequote werd terwijl ik zat te gamen (meestal zijn dat simpele korte vragen, maar de jouwe wil ik toch even wat meer tijd aan besteden), ik zal straks uitgebreider op je post reagerenquote:
[..]
Tja, bij mij is nog niet zeker in hoeverre ik Autisme heb dan wel borderline(Daar twijfelen 4 GGZ'ers en 3 psychs over).
Vroeger was ik inderdaad zoals jij kon niet tegen drukte, kon opeens weg zijn. Helemaal wat jij zegt over die schoolfeesten is herkenbaar, en dat terwijl ik in de organisatie zat en verantwoordelijk was voor de beveiliging xD Waren ze me weer opeens kwijt.
Maar tegenwoordig raak ik juist in me element bij overprikkeling. Hoe meer informatie ik op kan nemen hoe beter. Dit is in mijn vak gebied heel belangrijk want ik moet letterlijk alles zien, ook als ik niets door me wagen/muren/bosjes etc kan zien. Ik moet precies uit kunnen tekenen en vogelen waar wat gebeurd in de tijd dat ik niet in de spiegel heb kunnen kijken.
Ik herken me heel erg in mensen die autistisch zijn, heb maat met asperger, maat met PDD-NOS en broertje heeft ook autisme+faalangst. Ik neem dingen vaak veel te letterlijk ed, ben niet sociaal, kan me totaal verliezen in een boek, game of fotografie. Ik ben persoonlijk heel chaotisch, kan niet opruimen en als met afwassen bezig ben en ik word gebeld vergeet ik heel die klote afwas, maar in mijn werk ben ik weer heel perfectionistisch en hou ik alles goed bij. Mijn cabine is wel altijd een teringzooi maar mijn administratie en ladingzekering is altijd heel netjes. Iemand die dit laatste herkend? xD.
En verder tja lastige jeugd gehad, kan me nog herinneren dat ik als 10 jarige met een stoel boven me hoofd, die ik naar me Ma wou gooien, zei dat ik zelfmoord wou plegen, ben eigenlijk al jaren depressief. Ben nu sinds January, maar met name sinds April toen ik een zelfmoordpoging heb gedaan, bezig om te kijken waar ik in het spectrum val. Meer om vrede met mijn persoon te krijgen en om me beter te gaan voelen. Om te weten wie en wat ik ben. Om tips te krijgen hoe beter om te gaan met bepaalde dingen. Ik heb in mijn jeugd veel rond gelopen bij Riagg, Jutter en Bodaar. En niks hielp. Altijd veel problemen gehad met emoties opkroppen en dan 1x in de zoveel tijd een flinke uitbarsting, waarbij ik destructief begon te worden, zowel naar mezelf als naar mijn ouders/familie. Ik heb 10 tallen keren met messen gestaan omdat ik mijn woede en emoties nergens kwijt kon, en ik me zo machteloos voelde.
Herkenbaar?
Wat ik wel krijt kan effe snel is over dat emoties opkroppen. Wat mij helpt is om emoties weg te kanaliseren (dan loopt het al minder snel op) door me af te reageren op dingen die verder onschuldig zijn (1 van mijn voornaamste manieren is door te gamen. Ik kan me daar goed op uitleven omdat ik (zonder arrogant te willen klinken) ruim boven het gemiddelde zit kwa skills en dus met veel gekloot wegkom. Ik kan me daarin lekker uitleven, soms niks zo heerlijk als met een digitale shotgun een paar honderd koppen afknallen
Maar emoties lopen op, je kunt het wel aftappen door die "overtollige energie" ergens te dumpen waar het geen kwaad kan.
Denk je dat dat voor jou zou kunnen werken?
Mwa MK, Ik herken dat wel, ik kan me helemaal verliezen in een aantal dingen, fotografie van autoraces/vliegtuigen, Sim vliegen en Sim racen. Ik heb een tijd gehad dat ik wekelijks uitbarstte, tegenwoordig is het al snel 1x in het jaar. Dit heeft er mee te maken dat ik nu alleen mezelf nog erger en ik geen contact met familie heb, heb dit jaar 1 bijna uitbarsting gehad richting mijn huisbaas waarbij ik gewoon echt out of body was en voor zijn neus en die van de politie messen ging slijpen xD Gewoon met slijpsteen en aanzetstok. Werd toen eerst ook heel pissig en emotioneel en ging helemaal op zwart.quote:
[..]
Ik weet dat het lullig klinkt, maar ik zag dat ik gequote werd terwijl ik zat te gamen (meestal zijn dat simpele korte vragen, maar de jouwe wil ik toch even wat meer tijd aan besteden), ik zal straks uitgebreider op je post reageren
Wat ik wel krijt kan effe snel is over dat emoties opkroppen. Wat mij helpt is om emoties weg te kanaliseren (dan loopt het al minder snel op) door me af te reageren op dingen die verder onschuldig zijn (1 van mijn voornaamste manieren is door te gamen. Ik kan me daar goed op uitleven omdat ik (zonder arrogant te willen klinken) ruim boven het gemiddelde zit kwa skills en dus met veel gekloot wegkom. Ik kan me daarin lekker uitleven, soms niks zo heerlijk als met een digitale shotgun een paar honderd koppen afknallen
Maar emoties lopen op, je kunt het wel aftappen door die "overtollige energie" ergens te dumpen waar het geen kwaad kan.
Denk je dat dat voor jou zou kunnen werken?
Maar goed ik kom met dus met mijn hobbies redelijk uit, alleen ik heb nergens meer geld/zin in. Ik heb geen geld om naar Schiphol, Zandvoort of Assen te gaan, heb geen zin om weer 4 weken bezig te zijn met het installeren van flightsim, want het moet dan zo realistisch mogelijk etc, en ik verlies ook steeds meer de motivatie om te racen.
Ik heb gewoon steeds minder zin in alles, ben niet meer daadkrachtig etc. De toekomst interesseert me totaal niet meer. Ik sta over 5 weken op straat, heb 30K schuld, schuldhulpverlening komt niet op gang etc. Laatste zelfmoordpoging was een dag voor mijn 26ste verjaardag, in April dit jaar. En ik weet haast zeker dat de volgende er aankomt. Het is weer bijna 28 Augustus, en het is alweer bijna kerst. Ik zie zo op tegen deze periode, ik mis mijn vriendin ondanks dat het 6 jaar geleden is elke dag meer, en ik kan gewoon niet verder. Het is echt te hopen dat er bij mij een conclusie komt voordat het fout gaat. Ik heb expres geen verzekering voor begravenis etc omdat ik het gevoel heb dat als ik dat heb dat ik zo er een eind aan kan maken en dat me ouders nergens voor op dragen
@ Nymphetic13
Ik zou in jouw geval hulp gaan zoeken.
Het is kut dat je zoveel schuld hebt, maar gewoonlijk heb je daar zelf ook aan bijgedragen (ik weet dat die opmerking jou nu niet gaat helpen, maar dat neemt niet weg dat je m.i. snel hulp moet gaan zoeken).
Uiteindelijk zal het je vast wel lukken daar uit te komen, maar dan is het -echt- aan te bevelen nu al stappen te nemen die ervoor zorgen dat dat in de toekomst minder snel gaat gebeuren.
Wat je schulden betreft, waarom heb je het zover laten komen?
Ik zou in jouw geval hulp gaan zoeken.
Het is kut dat je zoveel schuld hebt, maar gewoonlijk heb je daar zelf ook aan bijgedragen (ik weet dat die opmerking jou nu niet gaat helpen, maar dat neemt niet weg dat je m.i. snel hulp moet gaan zoeken).
Uiteindelijk zal het je vast wel lukken daar uit te komen, maar dan is het -echt- aan te bevelen nu al stappen te nemen die ervoor zorgen dat dat in de toekomst minder snel gaat gebeuren.
Wat je schulden betreft, waarom heb je het zover laten komen?
Tja ik zoek ook hulp, loop niet voor niets bij psych, en verder over de schulden, Tja ivm werk auto(10K want moest nieuw zijn en betrouwbaar(250KM/d)) nodig, vervolgens opleiding gedaan, niks aan de hand en 5 jaar gewerkt, vervolgens werkeloos geworden, opleiding tot vrachtwagenchauffeur gedaan die ook weer 10K kostte, dat was dus al 22K, toen nog 1 jaar gewerkt, werkeloos geworden, geen uitkering gekregen omdat ik die opleiding tot VWC niet had mogen doen van UWV, vervolgens weer 3 jaar gewerkt en geprobeerd in de SHV te komen.quote:
@ Nymphetic13
Ik zou in jouw geval hulp gaan zoeken.
Het is kut dat je zoveel schuld hebt, maar gewoonlijk heb je daar zelf ook aan bijgedragen (ik weet dat die opmerking jou nu niet gaat helpen, maar dat neemt niet weg dat je m.i. snel hulp moet gaan zoeken).
Uiteindelijk zal het je vast wel lukken daar uit te komen, maar dan is het -echt- aan te bevelen nu al stappen te nemen die ervoor zorgen dat dat in de toekomst minder snel gaat gebeuren.
Wat je schulden betreft, waarom heb je het zover laten komen?
Dat lukte toen niet en vervolgens op me werk uit me dak gegaan tegen klant vanwege slecht onderhoud van het wagenpark etc. Want ja ik kreeg de vraag waarom ben je te laat. En vervolgens eind vorig jaar/begin dit jaar in een burnout terecht gekomen en loop nu dus al een jaar thuis. Vanwege de problemen met UWV een extra schuld van 7K opgelopen en incl rente etc is het nu iets onder de 30K. Ik weet ergens wel dat wel goed gaat komen, maar het is zo moeilijk om het van je af te zetten. Helemaal omdat je niks of niemand heb. Nauwelijks contact met ouders, geen contact met broer en zus.
Niet dat ik dit heel erg vind normaal maar ik zou zo graag iemand hebben die er met me over wil praten en het niet zogenaamd geïnteresseerd doet omdat hij of zij er flink wat geld mee verdiend. En nu sta ik per 1 sept op straat omdat de eigenaar in het huis wilt wonen, en hij me krap 5 weken ipv 4 mnd opzeg heeft gegeven. Ik heb gelukkig geen huurachterstand maar ik heb geen cent te makken en ik kan gewoon financieel niet verhuizen.
Ik ben er echt al 2 jaar mee bezig om hulp bij de schulden te krijgen mja werd de 1ste 2 jaar naar part. budget coaching gestuurd, voor +- 250¤ per maand
Bedankt voor je reactie (jij ook ToT)!quote:
[..]
Wat een pech dag.
Ik heb geen idee hoe dat zit met het UWV, is er iemand die je daarmee kan helpen? Die er meer wijs uit gaat worden?
Is er niet een manier om onder zo'n proefabonnement uit te komen? Volgens mij is dat net als wanneer ze je iets aansmeren bij je aan de deur, dat je een soort bedenktijd hebt, in elk geval het proberen waard lijkt me.
Ik vond iets van de consumentenbond, misschien kan je daar wat mee?
klik
Wat zonde van je MP4 speler...
Momenteel is er niemand die me kan helpen met zaken die met het UVW te maken hebben. Ik heb ze wel weer een mail gestuurd. Het is een beetje gênant maar ik heb telefoonangst dus bellen is ook geen optie.
Zijn er meer mensen die die angst hebben?
Ik heb gekeken en het abonnement van het AD kan ik als het goed is stopzetten na één maand. Het kost wel een keer 20 euro maar dan ben ik er vanaf.
Snap je angst heel goed, Ik slaap zelf nu al sinds maart maximaal 4 uur per nacht.quote:Dat van re-integratie ben ik ook echt heel erg bang voor.
Ik heb alleen wel het gevoel dat wanneer je al een keer bent afgekeurd je een stuk sterker staat tijdens een eventuele herkeuring. Misschien dat dat een geruststelling is.
Het blijft echter super frustrerend dat ze hier op bezuinigen.
Ja, dat laatste schiet ook niet erg op. Enige opvallende verder is dat je na 5 jaar een schuld van 10k had afgebouwd naar 12k?quote:
[..]
Tja ik zoek ook hulp, loop niet voor niets bij psych, en verder over de schulden, Tja ivm werk auto(10K want moest nieuw zijn en betrouwbaar(250KM/d)) nodig, vervolgens opleiding gedaan, niks aan de hand en 5 jaar gewerkt, vervolgens werkeloos geworden, opleiding tot vrachtwagenchauffeur gedaan die ook weer 10K kostte, dat was dus al 22K, toen nog 1 jaar gewerkt, werkeloos geworden, geen uitkering gekregen omdat ik die opleiding tot VWC niet had mogen doen van UWV, vervolgens weer 3 jaar gewerkt en geprobeerd in de SHV te komen.
Dat lukte toen niet en vervolgens op me werk uit me dak gegaan tegen klant vanwege slecht onderhoud van het wagenpark etc. Want ja ik kreeg de vraag waarom ben je te laat. En vervolgens eind vorig jaar/begin dit jaar in een burnout terecht gekomen en loop nu dus al een jaar thuis. Vanwege de problemen met UWV een extra schuld van 7K opgelopen en incl rente etc is het nu iets onder de 30K. Ik weet ergens wel dat wel goed gaat komen, maar het is zo moeilijk om het van je af te zetten. Helemaal omdat je niks of niemand heb. Nauwelijks contact met ouders, geen contact met broer en zus.
Niet dat ik dit heel erg vind normaal maar ik zou zo graag iemand hebben die er met me over wil praten en het niet zogenaamd geïnteresseerd doet omdat hij of zij er flink wat geld mee verdiend. En nu sta ik per 1 sept op straat omdat de eigenaar in het huis wilt wonen, en hij me krap 5 weken ipv 4 mnd opzeg heeft gegeven. Ik heb gelukkig geen huurachterstand maar ik heb geen cent te makken en ik kan gewoon financieel niet verhuizen.
Ik ben er echt al 2 jaar mee bezig om hulp bij de schulden te krijgen mja werd de 1ste 2 jaar naar part. budget coaching gestuurd, voor +- 250¤ per maand
Het is sowieso een kutgevoel als je weet dat je na x weken geen woonadres meer hebt. Ik herken dat gevoel nog van de tijd dat ik nog antikraak woonde en een korte termijn had om wat nieuws te vinden (wat me wonder boven wonder 3 weken voor de deadline alsnog lukte).
Mwa doordat ik dus wss Borderliner dan wel autist dan wel beide ben, heb ik eigenlijk nooit langer dan 1 jaar werk gehad bij de zelfde werkgever, dus de 1ste 5 a 7 jaar hield de schuld zich stabiel in stand op 10 en vervolgens 22K. Want ja in de maanden dat ik werk had verdiende ik dan genoeg om het af te lossen, en in de maanden dat ik dan werkloos was had ik dat afgelosde weer nodig, want ja was een doorlopend krediet(Dom dom dom).quote:
[..]
Ja, dat laatste schiet ook niet erg op. Enige opvallende verder is dat je na 5 jaar een schuld van 10k had afgebouwd naar 12k?
Het is sowieso een kutgevoel als je weet dat je na x weken geen woonadres meer hebt. Ik herken dat gevoel nog van de tijd dat ik nog antikraak woonde en een korte termijn had om wat nieuws te vinden (wat me wonder boven wonder 3 weken voor de deadline alsnog lukte).
En als ik heel eerlijk ben, het boeit me niet eens dat ik over een maand op straat sta, punt 1, ik krijg maar 1 mnd opzegtermijn ipv de wettelijke 3+1mnd, punt 2 financieel kan ik niet verhuizen, punt 3, ik zal er finanicieel bijna zeker op voorruit gaan. Betaal nu 600¤ pm voor HGWL, dit op een kamertje van 16m2. punt 4, vind ik niets in Den Haag dan kan ik terecht in Oldenzaal, waar ook nog een hogere kans is op werk
Het hangt er best wel vanaf waarvoor of waarover ik moet bellen, maar liefst doe ik het inderdaad via de mail.quote:
Momenteel is er niemand die me kan helpen met zaken die met het UVW te maken hebben. Ik heb ze wel weer een mail gestuurd. Het is een beetje gênant maar ik heb telefoonangst dus bellen is ook geen optie.
Zijn er meer mensen die die angst hebben?
En als het echt echt echt moet dan doe ik het wel, maar dan ben ik het in mn hoofd al 1000 keer aan het reperteren enzo.
Het belemmert met niet in die zin dat ik echt niet bel, maar het geeft veel spanning/kost veel energie.
Mama van 2 lieve meiden :)
Heel herkenbaar die telefoongesprekken, ik ben altijd bang iets raars te zeggen of wellicht de slappe lach te krijgen..dat heb ik namelijk erg vaak.
Ik merk eigenlijk juist vaker bij tekstuele communicatie misverstanden, bij telefoongesprekken kan ik nml voor mn gevoel makkelijker bijsturen, ook al heb ik de grootste voorkeur voor IRL ontmoetingen.quote:
Heel herkenbaar die telefoongesprekken, ik ben altijd bang iets raars te zeggen of wellicht de slappe lach te krijgen..dat heb ik namelijk erg vaak.
Laatste tijd merk ik op fok dat die misverstanden, "verkeerd begrepen" en aannames echt uit de hand aan het lopen zijn. Het is echt bizar. IRL merk ik het ook geregeld, maar omdat IRL ook de snelste manier van communicatie is, kan ik zulke wan-ideeën nog relatief snel weer de kop indrukken voordat die ideeën een eigen leven beginnen te leiden.
Bij NT's heb ik het idee alsof ik steeds maar weer anderen aan het bijsturen ben omdat NT's het heel lastig blijken te vinden om niet gelijk ergens een opinie over te vormen (en daar vervolgens krampachtig aan vast blijven houden).
Als er ergens even geen info over is, dan vullen ze zelf maar wat in en geloven ook gelijk dat dat de waarheid is en soms (geregeld) kom ik absurde gedachtengangen tegen
Ik heb het dan ook helemaal gezien met die NT's, zeker nu ik de laatste tijd meer autisten heb ontmoet.
Het verschil is enorm! Die misverstanden waar ik steeds tegenaan loop bij NT's....het gebeurt gewoon niet bij mede-autisten! Echt heerlijk!
Het is al frustrerend genoeg om een HB autist te zijn op deze wereld. Je ziet gewoon de absurditeit om je heen en je kunt proberen bij te sturen en uit te leggen wat je wilt, maar niks werkt...het beste kun je nog "nee-schuddend" weglopen terwijl die gemiddelde NT wereld bezig is elkaar de hasses in te slaan
niet nodig
[ Bericht 52% gewijzigd door Re op 27-07-2015 18:03:12 ]
[ Bericht 52% gewijzigd door Re op 27-07-2015 18:03:12 ]
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Het komt misschien vrij elitair over, maar ik moet je gelijk geven.quote:
[..]
Ik merk eigenlijk juist vaker bij tekstuele communicatie misverstanden, bij telefoongesprekken kan ik nml voor mn gevoel makkelijker bijsturen, ook al heb ik de grootste voorkeur voor IRL ontmoetingen.
Laatste tijd merk ik op fok dat die misverstanden, "verkeerd begrepen" en aannames echt uit de hand aan het lopen zijn. Het is echt bizar. IRL merk ik het ook geregeld, maar omdat IRL ook de snelste manier van communicatie is, kan ik zulke wan-ideeën nog relatief snel weer de kop indrukken voordat die ideeën een eigen leven beginnen te leiden.
Bij NT's heb ik het idee alsof ik steeds maar weer anderen aan het bijsturen ben omdat NT's het heel lastig blijken te vinden om niet gelijk ergens een opinie over te vormen (en daar vervolgens krampachtig aan vast blijven houden).
Als er ergens even geen info over is, dan vullen ze zelf maar wat in en geloven ook gelijk dat dat de waarheid is en soms (geregeld) kom ik absurde gedachtengangen tegen
Ik heb het dan ook helemaal gezien met die NT's, zeker nu ik de laatste tijd meer autisten heb ontmoet.
Het verschil is enorm! Die misverstanden waar ik steeds tegenaan loop bij NT's....het gebeurt gewoon niet bij mede-autisten! Echt heerlijk!
Het is al frustrerend genoeg om een HB autist te zijn op deze wereld. Je ziet gewoon de absurditeit om je heen en je kunt proberen bij te sturen en uit te leggen wat je wilt, maar niks werkt...het beste kun je nog "nee-schuddend" weglopen terwijl die gemiddelde NT wereld bezig is elkaar de hasses in te slaan
Wel tot op zekere hoogte en met een kanttekening: vergeet niet dat het gemiddelde IQ net iets boven de 100 is hier in Nederland. (105 of zo?)
Als je zelf een IQ hebt dat veel hoger ligt, merk je sowieso al wel dat mensen enorm ondoordacht dingen doen en voorbarige conclusies trekken en moeite hebben op nieuwe gedachten te komen door nieuwe informatie te verwerken.
Met therapieën en andere specifieke situaties kom je volgens mij vooral bovengemiddeld intelligente mensen tegen die erg veel moeite hebben om te communiceren met de standaard Jan Doedel, maar die door eigen problematiek (voornamelijk op EQ-gebied) weer niet volledig op 1 lijn kunnen zitten met NT'ers met het zelfde IQ.
[ Bericht 0% gewijzigd door ToT op 27-07-2015 18:07:39 ]
Ik weet niet precies welk stukje je moeite mee hebt, maar ik zal je dan maar even een voorbeeld geven:quote:
Ik had een tijdje terug een gesprek (ging over herindicatie) en die persoon wou van mij mijn diagnose hebben. Dat opgeschreven, maar heel gedoe omdat ik geen printer heb en mijn scanner al jaren niet meer gebruikt had. Uiteindelijk foto's gemaakt en die mijzelf opgestuurd naar mijn mailadres om vervolgens de foto (met mijn diagnose dus) naar die persoon te mailen.
Krijg ik een tijdje later een email terug. Stond ongeveer dit in:
Ik kreeg van u een mail met de diagnose, maar ik wou van u het behandelplan hebben.
Zoud u mij snel uw begeleidingsplan willen mailen?
De mail zelf was ook ietswat geagiteerd...maar bovenstaande is dus wat ik bedoel met absurditeit.
Eerst vragen om mijn diagnose die ik met veel gekloot uiteindelijk opgestuurd krijg....om daarna een ietswat bozige mail te krijgen met waarom ik alleen maar de diagnose stuurde en niet het hele behandelplan en of ik snel het begeleidingsplan wou opsturen?
Ehh....wat wil je nou? Je vraagt om mijn diagnose...goed, dan krijg je die...en nu wil je mijn begeleidingsplan hebben omdat ik jou niet mijn behandelplan stuurde?
Alle termen werden door elkaar gegooid. Als je iets wilt hebben, wees dan duidelijk en ga dan niet het ene willen en vervolgens iets heel anders vragen
Maar dan is het toch geen issue van ASS-ers vs NT-ers, maar meer het verschil in opleidingsniveau of interesse-gebied?quote:
[..]
Het komt misschien vrij elitair over, maar ik moet je gelijk geven.
Wel tot op zekere hoogte en met een kanttekening: vergeet niet dat het gemiddelde IQ net iets boven de 100 is hier in Nederland. (105 of zo?)
Een hoog IQ vrijwaart je niet van voorbarige conclusies trekken...quote:Als je zelf een IQ hebt dat veel hoger ligt, merk je sowieso al wel dat mensen enorm ondoordacht dingen doen en voorbarige conclusies trekken en moeite hebben op nieuwe gedachten te komen door nieuwe informatie te verwerken.
Met autismecafé's en therapieën kom je volgens mij vooral bovengemiddeld intelligente mensen tegen die erg veel moeite hebben om te communiceren met de standaard Jan Doedel, maar die door eigen problematiek (voornamelijk op EQ-gebied) weer niet volledig op 1 lijn kunnen zitten met NT'ers met het zelfde IQ.
Je kunt wel klagen dat die 'NT-ers' bijgestuurd moeten worden, aan de andere kant vinden zij ook dat zij het duidelijk uitleggen en dat 'die ASS-er' maar moeilijk doet.
Het is niet voor niets dat de meeste problemen in het bedrijfsleven voortkomen aan gebrekkige of slechte communcatie. En dat is echt niet omdat er maar 2 kampen zijn.
Duidelijke informatie krijgen en doorgeven is zowat het moeilijkste wat er is.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ahhh ja dit is heel herkenbaar ja!quote:
[..]
Ik weet niet precies welk stukje je moeite mee hebt, maar ik zal je dan maar even een voorbeeld geven:
Ik had een tijdje terug een gesprek (ging over herindicatie) en die persoon wou van mij mijn diagnose hebben. Dat opgeschreven, maar heel gedoe omdat ik geen printer heb en mijn scanner al jaren niet meer gebruikt had. Uiteindelijk foto's gemaakt en die mijzelf opgestuurd naar mijn mailadres om vervolgens de foto (met mijn diagnose dus) naar die persoon te mailen.
Krijg ik een tijdje later een email terug. Stond ongeveer dit in:
Ik kreeg van u een mail met de diagnose, maar ik wou van u het behandelplan hebben.
Zoud u mij snel uw begeleidingsplan willen mailen?
De mail zelf was ook ietswat geagiteerd...maar bovenstaande is dus wat ik bedoel met absurditeit.
Eerst vragen om mijn diagnose die ik met veel gekloot uiteindelijk opgestuurd krijg....om daarna een ietswat bozige mail te krijgen met waarom ik alleen maar de diagnose stuurde en niet het hele behandelplan en of ik snel het begeleidingsplan wou opsturen?
Ehh....wat wil je nou? Je vraagt om mijn diagnose...goed, dan krijg je die...en nu wil je mijn begeleidingsplan hebben omdat ik jou niet mijn behandelplan stuurde?
Alle termen werden door elkaar gegooid. Als je iets wilt hebben, wees dan duidelijk en ga dan niet het ene willen en vervolgens iets heel anders vragen
"Om tot een conclusie te komen hebben wij binnen 4 dagen document "x" of document "y" van u nodig."
Stuur je document "x" op, krijg je een verwijtend telefoontje waarom je "y" niet opgestuurd hebt.
En zoals ik eerder al zei dat gedoe over een dagbudget voor mijn vakantie. Eerst wil ze zien hoeveel ik per dag kan uitgeven, en laat je dat dan zien, dan is dat niet goed omdat je niet moet kijken wat je KUNT uitgeven, maar wat REALISTISCH is."
En zo zijn er nog veel meer voorbeelden ja.
Zie het stuk wat ik hierboven ook typte; doorvragen is moeilijk en dat geldt voor iedereen.quote:
[..]
Ehh....wat wil je nou? Je vraagt om mijn diagnose...goed, dan krijg je die...en nu wil je mijn begeleidingsplan hebben omdat ik jou niet mijn behandelplan stuurde?
Alle termen werden door elkaar gegooid. Als je iets wilt hebben, wees dan duidelijk en ga dan niet het ene willen en vervolgens iets heel anders vragen
Ik zie het in de communicatie tussen mijn vader (ASS-er) en de rest van de wereld ook zo vaak fout gaan.
Hij kan alleen via een spraakcomputer communiceren en daar merk je al dat hij gewoon teveel aannames doet vwb de kennis van andere mensen simpelweg omdat *HIJ* wel weet wat hij bedoelt.
Dat valt in een normaal gesprek wat minder op omdat je sneller vraag en antwoord hebt, maar met puur tekst? Miscommunicatie alom.
Ik moet voor mijn werk rapportagevragen van klanten omzetten naar echte rapportages, 90% van de tijd spendeer ik aan het duidelijk krijgen van termen en het verduidelijken van de requirements.
Simpelweg omdat *hun* deifnitie van iets niet gelijk hoeft te zijn aan die van mij.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Het is niet mijn bedoeling elitair over te komen (nogmaals, tekstuele communicatie is blijkbaar niet mijn sterkste kant), maar het is vooral frustratie. De ene frustratie na de andere en dat ben ik gewoon zat.quote:
[..]
Het komt misschien vrij elitair over, maar ik moet je gelijk geven.
Wel tot op zekere hoogte en met een kanttekening: vergeet niet dat het gemiddelde IQ net iets boven de 100 is hier in Nederland. (105 of zo?)
Als je zelf een IQ hebt dat veel hoger ligt, merk je sowieso al wel dat mensen enorm ondoordacht dingen doen en voorbarige conclusies trekken en moeite hebben op nieuwe gedachten te komen door nieuwe informatie te verwerken.
Met therapieën en andere specifieke situaties kom je volgens mij vooral bovengemiddeld intelligente mensen tegen die erg veel moeite hebben om te communiceren met de standaard Jan Doedel, maar die door eigen problematiek (voornamelijk op EQ-gebied) weer niet volledig op 1 lijn kunnen zitten met NT'ers met het zelfde IQ.
Ik besef ook wel dat er geen oplossing is, het enige wat ik nog kan bedenken wat helpt is gewoon vermeiden. Niet ideaal, maar ik weet ook effe niks beters
Klopt, niveauverschil is een enorm belangrijke factor, maar mensen met autisme zijn vaak extreem correct en duidelijk in communicatie. Vaak een overvloed aan details om de boodschap zo duidelijk mogelijk te krijgen en te zorgen dat er zo min mogelijk miscommunicatie is. De boodschap is meestal enorm letterlijk, zonder wazigheden of poespas.quote:
[..]
Maar dan is het toch geen issue van ASS-ers vs NT-ers, maar meer het verschil in opleidingsniveau of interesse-gebied?
[..]
Een hoog IQ vrijwaart je niet van voorbarige conclusies trekken...
Je kunt wel klagen dat die 'NT-ers' bijgestuurd moeten worden, aan de andere kant vinden zij ook dat zij het duidelijk uitleggen en dat 'die ASS-er' maar moeilijk doet.
Het is niet voor niets dat de meeste problemen in het bedrijfsleven voortkomen aan gebrekkige of slechte communcatie. En dat is echt niet omdat er maar 2 kampen zijn.
Duidelijke informatie krijgen en doorgeven is zowat het moeilijkste wat er is.
Dat kan bij sommige mensen ook weer in het verkeerde keelgat schieten soms; autisten zijn vaak weer erg direct en ook weer soms wat ongevoelig voor etiquette.
Het is niet dat ik je frustratie niet herken, maar enige nuance mag er wel in aangebracht wordenquote:
[..]
Het is niet mijn bedoeling elitair over te komen (nogmaals, tekstuele communicatie is blijkbaar niet mijn sterkste kant), maar het is vooral frustratie. De ene frustratie na de andere en dat ben ik gewoon zat.
Ik besef ook wel dat er geen oplossing is, het enige wat ik nog kan bedenken wat helpt is gewoon vermeiden. Niet ideaal, maar ik weet ook effe niks beters
Ik heb jaren gewerkt als servicemanager om klant-vragen om te zetten in daadwerkelijk ICT oplossingen. Frustratie omtrent communicatie-stoornissen is mij echt niet vreemd
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ditquote:
[..]
Klopt, niveauverschil is een enorm belangrijke factor, maar mensen met autisme zijn vaak extreem correct en duidelijk in communicatie. Vaak een overvloed aan details om de boodschap zo duidelijk mogelijk te krijgen en te zorgen dat er zo min mogelijk miscommunicatie is. De boodschap is meestal enorm letterlijk, zonder wazigheden of poespas.
Dat kan bij sommige mensen ook weer in het verkeerde keelgat schieten soms; autisten zijn vaak weer erg direct en ook weer soms wat ongevoelig voor etiquette.
Hoe duidelijker dan exact en letterlijk wil je het hebben?
Mijn voorbeeldje van die diagnose/behandelplan/begeleidingsplan is toch een duidelijk voorbeeldje van hoe het niet moet?
En deze vaagheid is toch echt een NT-kenmerk.
De grap is dat ze (mezelf incluis) vooral denken dat ze enorm duidelijk zijn. Teveel (technische) details en je hebt binnen 5 minuten na je mail alsnog iemand aan je bureau of aan de telefoon om uit te leggen wat je nu feitelijk bedoelt. Veel uitleg staat niet gelijk aan duidelijk uitleg.quote:
[..]
Klopt, niveauverschil is een enorm belangrijke factor, maar mensen met autisme zijn vaak extreem correct en duidelijk in communicatie. Vaak een overvloed aan details om de boodschap zo duidelijk mogelijk te krijgen en te zorgen dat er zo min mogelijk miscommunicatie is. De boodschap is meestal enorm letterlijk, zonder wazigheden of poespas.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Welke nuance zou jij dan zelf willen aanbrengen?quote:
[..]
Het is niet dat ik je frustratie niet herken, maar enige nuance mag er wel in aangebracht worden
Ik heb jaren gewerkt als servicemanager om klant-vragen om te zetten in daadwerkelijk ICT oplossingen. Frustratie omtrent communicatie-stoornissen is mij echt niet vreemd
Dit doen ze vaak omdat korte directe antwoorden ook niet werken (mijn ervaring).quote:
[..]
De grap is dat ze (mezelf incluis) vooral denken dat ze enorm duidelijk zijn. Teveel (technische) details en je hebt binnen 5 minuten na je mail alsnog iemand aan je bureau of aan de telefoon om uit te leggen wat je nu feitelijk bedoelt. Veel uitleg staat niet gelijk aan duidelijk uitleg.
Niks werkt en dat is juist oorzaak van deel van die frustratie
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |