R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ow ja dat graven naar een bepaald woord heb ik ook vrij sterk ja. En het gekke is dat ik sommige woorden gewoon keer op keer op keer weer vergeet. Gewoon normale standaard woorden!quote:Op maandag 6 juli 2015 19:04 schreef Aiciu het volgende:
[..]
Ja, maar dan moet ik soms heel erg graven naar het woord waardoor het een ehhh wat was het nou uhhhh zin word
Qua details, dat wist ik wel, alles moet op een bepaalde plek en anders is het niet goed
En wat ik ook erg heb is dat ik kritiek als een aanval opvat en daarna niet meer kan functioneren omdat ik boos ben op diegene.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Ja, dat is echt irritant.quote:Op maandag 6 juli 2015 19:06 schreef ToT het volgende:
[..]
Ow ja dat graven naar een bepaald woord heb ik ook vrij sterk ja. En het gekke is dat ik sommige woorden gewoon keer op keer op keer weer vergeet. Gewoon normale standaard woorden!
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
quote:
En wat ik ook erg heb is dat ik kritiek als een aanval opvat en daarna niet meer kan functioneren omdat ik boos ben op diegene.
Zoooooooo fucking herkenbaar he!
En dat is 1 van de factoren waarom ik hopelijk tijdens de herkeuring weer 80 - 100% arbeidsongeschikt verklaard word: als een collega op me zit te zeiken (ZÉKER als het in mijn ogen onterecht of overtrokken is), ben ik echt ziedend op die gast, en als ik hem de volgende dag weer zie, komt die woede zo weer naar boven. Dat blijft dan echt een paar weken zo en als in de tussentijd NOG iets gebeurt, neemt die woede exponentieel toe!
Ik kan dat serieus echt niet loslaten.Als ik 's avonds thuis zit, heb ik al zoiets van: "Godverdomme, moet ik morgen weer naar dat klote werk toe en zit ik weer met die klootzak opgescheept!"
Tja, en dan krijg je ineens een burnout!
Nou ja, ineens...
Ik ga juist stennis schoppen waardoor het dan vroeg of laat einde verhaal isquote:
[..]
Zoooooooo fucking herkenbaar he!
En dat is 1 van de factoren waarom ik hopelijk tijdens de herkeuring weer 80 - 100% arbeidsongeschikt verklaard word: als een collega op me zit te zeiken (ZÉKER als het in mijn ogen onterecht of overtrokken is), ben ik echt ziedend op die gast, en als ik hem de volgende dag weer zie, komt die woede zo weer naar boven. Dat blijft dan echt een paar weken zo en als in de tussentijd NOG iets gebeurt, neemt die woede exponentieel toe!
Als ik 's avonds thuis zit, heb ik al zoiets van: "Godverdomme, moet ik morgen weer naar dat klote werk toe en zit ik weer met die klootzak opgescheept!"
Tja, en dan krijg je ineens een burnout!
Nou ja, ineens...
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Ah nee ik hou alles binnen, of ik ventileer het juist aan iedereen hevig, behalve aan de persoon in kwestie!quote:
[..]
Ik ga juist stennis schoppen waardoor het dan vroeg of laat einde verhaal is
Dat durf ik dan weer niet aan. 
Dat heb ik dan weer met vreemde mensen, ik heb geen idee wat ik ze moet vragen terwijl ik dat soms wel zou willen.quote:
[..]
Ah nee ik hou alles binnen, of ik ventileer het juist aan iedereen hevig, behalve aan de persoon in kwestie!
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Same here. Over koetjes en kalfjes praten kan zooooooooo moeilijk zijn!quote:
[..]
Dat heb ik dan weer met vreemde mensen, ik heb geen idee wat ik ze moet vragen terwijl ik dat soms wel zou willen.
Ik vond het erg gênant op een verjaardag; zat er een kerel daar die ik niet ken en alleen naast hem was er nog een plek vrij.
Ja ehhhh hoi zeg je dan maar in zo'n geval natuurlijk, maar wat verder?
Ja hij had een hondje bij zich, dus dan ga je maar vragen over dat kuthondje stellen.
Weet ik veel!Met grote moeite maar overgeschakeld naar vragen over wat voor werk hij doet, maar we hadden allebei eigenlijk al genoeg van dat gesprek.
Maar op het werk vind ik het nog erger dan met vreemden, ZEKER met collega's waar je niet echt een klik mee hebt, die je elke fucking dag weer tegen komt.
Of het nou een arrogant balletje is wiens paps een succesvol zakenman is, of één of andere lijpe Mocro met veel blingbling die een disrespectvolle attitude heeft: het kost me pijnlijk veel moeite om "gezellig" met zulke mensen te praten. Zelfs al zijn het mensen waar niet per sé op het eerste gezicht iets direct MIS is in mijn ogen, maar waar ik alleen maar geen enkele overeenkomst heb: dat levert pijnlijke stiltes of geforceerde gesprekken op.Zeker dus als je elke dag de hele dag er mee moet samenwerken.
Als ik jullie verhalen zo lees en hoor ben ik zo ontzettend blij met mijn werkgever en collega's
Ik rij taxibusjes en breng dan mensen met een verstandelijke beperking van huis/woongroep naar de dagbesteding. Af en toe best confronterend maar da's een ander verhaal.
Maar mijn planning is echt super, ze laten me nog meer dan bij normale collega's altijd vaste ritten rijden, als er dingen anders zijn dan anders laten ze me dat op tijd weten. Ze weten dat ik een vast ritme heb (werken - vrij - werken) en dat ik het beste presteer als ze dat ritme laten bestaan.
Gevolg is dat ik geweldig leuk werk heb, makkelijker met passagiers om kan gaan omdat ik me veel makkelijker in hun wereld kan verplaatsen en mijn passagiers zijn helemaal gek met mij, sturen me kaartjes vanaf vakantiebestemmingen (terwijl hun vaste begeleiding niets krijgt )
Ik besef dat ik vrij uitzonderlijk werk doe voor iemand met autisme maar als het gaat dan gaat het, al moet ik wel zeggen dat het werk vooral mogelijk wordt gemaakt door een superwerkgever.
Ik rij taxibusjes en breng dan mensen met een verstandelijke beperking van huis/woongroep naar de dagbesteding. Af en toe best confronterend maar da's een ander verhaal.
Maar mijn planning is echt super, ze laten me nog meer dan bij normale collega's altijd vaste ritten rijden, als er dingen anders zijn dan anders laten ze me dat op tijd weten. Ze weten dat ik een vast ritme heb (werken - vrij - werken) en dat ik het beste presteer als ze dat ritme laten bestaan.
Gevolg is dat ik geweldig leuk werk heb, makkelijker met passagiers om kan gaan omdat ik me veel makkelijker in hun wereld kan verplaatsen en mijn passagiers zijn helemaal gek met mij, sturen me kaartjes vanaf vakantiebestemmingen (terwijl hun vaste begeleiding niets krijgt
)Ik besef dat ik vrij uitzonderlijk werk doe voor iemand met autisme maar als het gaat dan gaat het, al moet ik wel zeggen dat het werk vooral mogelijk wordt gemaakt door een superwerkgever.
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Dat heb ik dus ookquote:
[..]
Ow ja dat graven naar een bepaald woord heb ik ook vrij sterk ja. En het gekke is dat ik sommige woorden gewoon keer op keer op keer weer vergeet. Gewoon normale standaard woorden!
Hondsirritant is dat!
Ik ben vandaag naar een introductiedag geweest van mijn nieuwe opleiding. Het was niet bepaald een luidruchtige klas, maar ik was na twee uur in die klas te hebben gezeten doodmoe. Ik kan hier vast wel aan werken/wennen, maar dat zal best moeilijk worden.
Ik knik altijd gewoon ja, en hoop dan dat ze gauw hun mond weer houdenquote:
[..]
Same here. Over koetjes en kalfjes praten kan zooooooooo moeilijk zijn!
Ik vond het erg gênant op een verjaardag; zat er een kerel daar die ik niet ken en alleen naast hem was er nog een plek vrij.
Ja ehhhh hoi zeg je dan maar in zo'n geval natuurlijk, maar wat verder?
Ja hij had een hondje bij zich, dus dan ga je maar vragen over dat kuthondje stellen.
Met grote moeite maar overgeschakeld naar vragen over wat voor werk hij doet, maar we hadden allebei eigenlijk al genoeg van dat gesprek.
Maar op het werk vind ik het nog erger dan met vreemden, ZEKER met collega's waar je niet echt een klik mee hebt, die je elke fucking dag weer tegen komt.
Of het nou een arrogant balletje is wiens paps een succesvol zakenman is, of één of andere lijpe Mocro met veel blingbling die een disrespectvolle attitude heeft: het kost me pijnlijk veel moeite om "gezellig" met zulke mensen te praten. Zelfs al zijn het mensen waar niet per sé op het eerste gezicht iets direct MIS is in mijn ogen, maar waar ik alleen maar geen enkele overeenkomst heb: dat levert pijnlijke stiltes of geforceerde gesprekken op.Zeker dus als je elke dag de hele dag er mee moet samenwerken.
Maar ik heb gelukkig dan weer geen moeite met formele gesprekken, anders had ik een andere baan moeten zoeken. Ik merk ook dat het goed voor me is om veel met mensen te praten en dat ik anders een beetje wegkwijn in m'n eigen wereldje.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Sollicitatiegesprekken e.d. lukken me ook wel. Mensen dingen uitleggen gaat me HEEL goed af, zolang mensen er maar voor open staan. Het is vooral het koetjes en kalfjes gedoe waar ik problemen mee heb, en onrecht / onredelijkheid.quote:Op maandag 6 juli 2015 21:12 schreef Aiciu het volgende:
[..]
Ik knik altijd gewoon ja, en hoop dan dat ze gauw hun mond weer houden
Maar ik heb gelukkig dan weer geen moeite met formele gesprekken, anders had ik een andere baan moeten zoeken. Ik merk ook dat het goed voor me is om veel met mensen te praten en dat ik anders een beetje wegkwijn in m'n eigen wereldje.
Ik kwijn mijn hele leven al weg in mijn eigen wereldje (ben echt een stereotype huismus), maar dat probeer ik nu te doorbreken met vrijwilligershulp. Als ik iets positiefs voor anderen kan betekenen, maar onder mijn eigen voorwaarden qua werktijd, werkdruk, werkomgeving enz., voel ik me gewoon echt veel beter!
Ik ben ook in mijn huidige baan terecht gekomen via vrijwilligerswerkquote:
[..]
Sollicitatiegesprekken e.d. lukken me ook wel. Mensen dingen uitleggen gaat me HEEL goed af, zolang mensen er maar voor open staan. Het is vooral het koetjes en kalfjes gedoe waar ik problemen mee heb, en onrecht / onredelijkheid.
Ik kwijn mijn hele leven al weg in mijn eigen wereldje (ben echt een stereotype huismus), maar dat probeer ik nu te doorbreken met vrijwilligershulp. Als ik iets positiefs voor anderen kan betekenen, maar onder mijn eigen voorwaarden qua werktijd, werkdruk, werkomgeving enz., voel ik me gewoon echt veel beter!
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Ik heb re-integratiewerk gedaan bij een kringloopwinkel en heb daar een tijdelijk contract gekregen, maar zelfs dat hield ik gewoon niet vol!quote:
[..]
Ik ben ook in mijn huidige baan terecht gekomen via vrijwilligerswerk
Nu moet ik er wel bij zeggen dat ze extreem veeleisend waren en me ook echt uitbuitten. Toen ik op een gegeven moment echt op m'n strepen ging staan ÉN ze een nieuwe boekhouder kregen die achter de uitbuiting kwam, kreeg ik alles met terugwerkende kracht in vakantiedagen uitgekeerd!
(En ik mocht zelf berekenen hoeveel vakantiedagen dat waren! )
Ah, gedachtensneeuwbal-effect weer!
Doet me meteen weer aan een andere situatie denken, waarin een ambulante hulpverleningsorganisatie me als een randdebiel behandelde en me met heel kinderlijke trucjes en idem taalgebruik probeerden er in te luizen om idioot dure extra diensten bij hen af te sluiten.
Godverdomme, ik ben ONTPLOFT toen en heb ook gezegd dat ik MEDELIJDEN heb met hun minder weerbare cliënten.Heel gezeik, het was allemaal niet zo bedoeld enz enz enz. Riiight...
Doet me meteen weer aan een andere situatie denken, waarin een ambulante hulpverleningsorganisatie me als een randdebiel behandelde en me met heel kinderlijke trucjes en idem taalgebruik probeerden er in te luizen om idioot dure extra diensten bij hen af te sluiten.
Godverdomme, ik ben ONTPLOFT toen en heb ook gezegd dat ik MEDELIJDEN heb met hun minder weerbare cliënten.Heel gezeik, het was allemaal niet zo bedoeld enz enz enz. Riiight...
Denk dat ik er niet eens aan ga beginnen, ik kan kan niet inschatten welke kant iemand op gaat. Ook verlies ik soms mijn concentratie als ik aan het denken ben, op de fiets niet erg maar met een auto kan je veel schade aanrichten.quote:
[..]
Wanneer verwacht je ongeveer examen te moeten doen?
Tegen mij is gezegd dat ik niets hoef door te geven als ik nu gewoon normaal kan rijden, maar ik heb mijn rijbewijs dan ook al wel een flink aantal jaartjes.
Afgelopen periode heb ik het overdag wandelen verruilt voor het fietsen. Vorige week voor het eerst van Gouda naar Leiden centrum gefietst
Ik had in het begin enorm veel moeite met afstand inschatten en met complexere situaties het overzicht behouden. Met name in het donker en met zware regen was het echt moeilijk om afstand in te schatten, zéker als je alleen maar koplampen als referentie hebt.quote:
[..]
Denk dat ik er niet eens aan ga beginnen, ik kan kan niet inschatten welke kant iemand op gaat. Ook verlies ik soms mijn concentratie als ik aan het denken ben, op de fiets niet erg maar met een auto kan je veel schade aanrichten.
Afgelopen periode heb ik het overdag wandelen verruilt voor het fietsen. Vorige week voor het eerst van Gouda naar Leiden centrum gefietst
Dat heeft me echt een hele hoop gezeik opgeleverd als ik er met mensen over zat te praten (of als ik mensen in de auto had. "Je kunt makkelijk doorrijden man!"). Sommige mensen kunnen het zich echt niet voorstellen.
Dat herken ik wel, als ik mijn gang kan gaan gaat het goed, althans voor mijn gevoel. Maar als iemand zich er mee gaat bemoeien kan ik er niet mee om gaan.quote:
[..]
Sollicitatiegesprekken e.d. lukken me ook wel. Mensen dingen uitleggen gaat me HEEL goed af, zolang mensen er maar voor open staan. Het is vooral het koetjes en kalfjes gedoe waar ik problemen mee heb, en onrecht / onredelijkheid.
Ik kwijn mijn hele leven al weg in mijn eigen wereldje (ben echt een stereotype huismus), maar dat probeer ik nu te doorbreken met vrijwilligershulp. Als ik iets positiefs voor anderen kan betekenen, maar onder mijn eigen voorwaarden qua werktijd, werkdruk, werkomgeving enz., voel ik me gewoon echt veel beter!
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Hier ook absoluut, en dat heeft voor heel erg veel problemen gezorgd in mijn leven.quote:
[..]
Dat herken ik wel, als ik mijn gang kan gaan gaat het goed, althans voor mijn gevoel. Maar als iemand zich er mee gaat bemoeien kan ik er niet mee om gaan.
Aan de andere kant kan ik er ook weer niet tegen als ik ergens helemaal alleen voor sta en er echt dingen van me verwacht worden, en ik niet helemaal precies weet hoe het allemaal moet.
Ben je dan ook heel erg zoekende? Ik loop dan veel rond zonder echt te weten wat ik precies zoekquote:
[..]
Hier ook absoluut, en dat heeft voor heel erg veel problemen gezorgd in mijn leven.
Aan de andere kant kan ik er ook weer niet tegen als ik ergens helemaal alleen voor sta en er echt dingen van me verwacht worden, en ik niet helemaal precies weet hoe het allemaal moet.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Nou door de juiste therapie krijg ik wel steeds meer rust in mijn leven.quote:
[..]
Ben je dan ook heel erg zoekende? Ik loop dan veel rond zonder echt te weten wat ik precies zoek
Het liefste zou ik gewoon helemaal nooit mer betaald werk willen doen maar alleen vrijwilligerswerk.
Dat heb ik wel nodig om een positieve invulling aan mijn leven te geven, maar met normaal werk heb ik continu het gevoel dat ik be- (maar vooral VER-)oordeeld word.
Voor jou een inkopper, maar je moet jezelf zoveel mogelijk omringen met de mensen die jou -wel- accepteren voor wie (en wat) je bentquote:
[..]
Nou door de juiste therapie krijg ik wel steeds meer rust in mijn leven.
Het liefste zou ik gewoon helemaal nooit mer betaald werk willen doen maar alleen vrijwilligerswerk.
Dat heb ik wel nodig om een positieve invulling aan mijn leven te geven, maar met normaal werk heb ik continu het gevoel dat ik be- (maar vooral VER-)oordeeld word.
Edit:
Ik quote jou er even snel bij. Ik weet dat het vooral over werk ging, maar wou dit toch even meegeven (als kleine levensles aangezien ik je niet eerder heb zien posten hierquote:
[..]
Ben je dan ook heel erg zoekende? Ik loop dan veel rond zonder echt te weten wat ik precies zoek
)
en wat is de diagnose Aiciu?quote:
Ik heb pas een week de diagnose vandaar dat ik hier nu pas kom
...
Spectrum. Ik wacht nu op een uitnodiging van de instelling die mij verder gaan helpen.quote:
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
voorheen PDD- NOS dus?quote:Op donderdag 9 juli 2015 22:01 schreef Aiciu het volgende:
[..]
Spectrum. Ik wacht nu op een uitnodiging van de instelling die mij verder gaan helpen.
sterkte, maak gebruik van de handvatten en laat je niet gek maken!
...
Ik wou je vragen om je leeftijd, maar die weet ik nu alquote:
Ik heb pas een week de diagnose vandaar dat ik hier nu pas kom
Anyway, wees welkom
Vandaag tijdens het winkelen een tas laten staan met verjaardags cadeaus voor mijn oma en andere spullen. De waarde was maar 25 euro maar het is zo'n rot gevoel. De cadeaus waren beeldjes dus die zijn nergens anders verkrijgbaar.
Heb overal gezocht maar nergens kon ik de tas vinden.
Mijn broer was ook boos, die kwam dankzij het zoeken te laat voor een afspraak. Vandaag is echt zo'n dag waarin alles fout gaat
Heb overal gezocht maar nergens kon ik de tas vinden.
Mijn broer was ook boos, die kwam dankzij het zoeken te laat voor een afspraak. Vandaag is echt zo'n dag waarin alles fout gaat
Even een vraagje.
Wat zijn jullie ervaringen met overprikkeling?
Hoe gaan jullie ermee om? Hoe ervaren jullie het?
Ik heb er zelf eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan. Wel kan ik me herinneren dat ik als kind al de neiging had om bij drukte die wat langer duurde (verjaardagsfeestjes van familielid etc) ineens weg te lopen en een half uur te gaan wandelen. In sommige situaties (bijvoorbeeld schoolfeesten waar tientallen schoolgenoten kwamen) deed ik dit vaker (tot wel 10 of 20 keer op een avond) en soms elke 5 minuten zelfs, dus ik liep weg, kwam na een tijdje weer terug maar liep dan na 1 nummer alweer weg etc enz)
Maar gek genoeg voel ik dan niet echt bewust iets daarbij. Ik moet dan gewoon weggaan (ik heb dus niet het gevoel dat ik moet vluchten ofzo, ik moet het gewoon doen om de 1 of andere reden). Wat ook wel voorkomt is dat ik ineens (en met ineens bedoel ik binnen 1 of hooguit enkele minuten) heel moe wordt. Zo moe dat ik het nieteens meer naar boven red en nog net de bank haal die 5 meter verderop staat.
Als ik pech heb en niet thuis ben, vraag ik ook weleens of ik daar even kan slapen (ik weet dat dit awkward kan overkomen, maar het is of ergens een bed of bank zien te vinden (met geluk in een afsluitbare kamer) of ter plekke op de grond in slaap vallen met mn rugzak als hoofdkussen (beide situaties zijn al vaker voorgekomen, vooral toen ik nog kind was)).
Wat ik wel soms merk is dat ik dan op een gegeven moment ab-so-luut niet meer aangeraakt wil worden. Als iemand me dan toch aanraakt, voelt dat walgelijk en alsof er tijdens de aanraking zelf een stroompje door mn lichaam gaat (en het vervelende is dat dat gevoel langer blijft hangen, zelfs als de aanraking zelf alweer voorbij is).
Ik kan eigenlijk nog wel even zo doorgaan, maar ben vooral benieuwd wat het beeld van anderen is wat ze merken van overprikkeling en hoe ze daarmee omgaan.
Nogmaals, ik heb er eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan dus ben wel benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben
Edit: Godsamme, ik wou deze post zo kort mogelijk houden en had de 1e versie al helemaal geschrapt omdat ik hem te lang vond worden
[ Bericht 5% gewijzigd door magnetronkoffie op 11-07-2015 18:04:02 ]
Wat zijn jullie ervaringen met overprikkeling?
Hoe gaan jullie ermee om? Hoe ervaren jullie het?
Ik heb er zelf eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan. Wel kan ik me herinneren dat ik als kind al de neiging had om bij drukte die wat langer duurde (verjaardagsfeestjes van familielid etc) ineens weg te lopen en een half uur te gaan wandelen. In sommige situaties (bijvoorbeeld schoolfeesten waar tientallen schoolgenoten kwamen) deed ik dit vaker (tot wel 10 of 20 keer op een avond) en soms elke 5 minuten zelfs, dus ik liep weg, kwam na een tijdje weer terug maar liep dan na 1 nummer alweer weg etc enz)
Maar gek genoeg voel ik dan niet echt bewust iets daarbij. Ik moet dan gewoon weggaan (ik heb dus niet het gevoel dat ik moet vluchten ofzo, ik moet het gewoon doen om de 1 of andere reden). Wat ook wel voorkomt is dat ik ineens (en met ineens bedoel ik binnen 1 of hooguit enkele minuten) heel moe wordt. Zo moe dat ik het nieteens meer naar boven red en nog net de bank haal die 5 meter verderop staat.
Als ik pech heb en niet thuis ben, vraag ik ook weleens of ik daar even kan slapen (ik weet dat dit awkward kan overkomen, maar het is of ergens een bed of bank zien te vinden (met geluk in een afsluitbare kamer) of ter plekke op de grond in slaap vallen met mn rugzak als hoofdkussen
(beide situaties zijn al vaker voorgekomen, vooral toen ik nog kind was)).Wat ik wel soms merk is dat ik dan op een gegeven moment ab-so-luut niet meer aangeraakt wil worden. Als iemand me dan toch aanraakt, voelt dat walgelijk en alsof er tijdens de aanraking zelf een stroompje door mn lichaam gaat (en het vervelende is dat dat gevoel langer blijft hangen, zelfs als de aanraking zelf alweer voorbij is).
Ik kan eigenlijk nog wel even zo doorgaan, maar ben vooral benieuwd wat het beeld van anderen is wat ze merken van overprikkeling en hoe ze daarmee omgaan.
Nogmaals, ik heb er eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan dus ben wel benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben
Edit: Godsamme, ik wou deze post zo kort mogelijk houden en had de 1e versie al helemaal geschrapt omdat ik hem te lang vond worden
[ Bericht 5% gewijzigd door magnetronkoffie op 11-07-2015 18:04:02 ]
Ik zet meestal veel te lang door bij overprikkeling en kom dan compleet kapot thuis.
Tegenwoordig kom ik bijna nergens meer, dus heb ik ook weinig last meer van overprikkeling, en heb ik sowieso een iets grotere buffer er tegen. Toch is die buffer niet volledig betrouwbaar.
Qua aanraking en dat "stroompje" waarbij dat nare gevoel kan blijven hangen, komt me erg bekend voor.
Tegenwoordig kom ik bijna nergens meer, dus heb ik ook weinig last meer van overprikkeling, en heb ik sowieso een iets grotere buffer er tegen. Toch is die buffer niet volledig betrouwbaar.
Qua aanraking en dat "stroompje" waarbij dat nare gevoel kan blijven hangen, komt me erg bekend voor.
Meditatie. Ontspanningsoefeningen. Muziek luisteren waar ik in kan verdwijnen. Lethargisch op de bank zitten.quote:Op zondag 12 juli 2015 16:28 schreef sacha het volgende:
wat doen jullie om je te ontspannen c.q af te sluiten?
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Mezelf letterlijk afsluiten (dus thuisblijven, eventueel stekker telefoon eruit), niemand langs laten komen, dat soort dingen. En idd muziek o.a.quote:
wat doen jullie om je te ontspannen c.q af te sluiten?
idd ook thuis blijven, maar verder is het sterk afhankelijk van hoe ik me op dat moment voel: slapen, het ventileren door er met mensen over te praten (chatten), alcohol en/of Oxazepam, enz.quote:
wat doen jullie om je te ontspannen c.q af te sluiten?
wat grappig dat jullie de computer qua gamen niet noemen!
mijn kind en man hebben daar wat aan, totaal verlies in de computer of televisie
mijn kind en man hebben daar wat aan, totaal verlies in de computer of televisie
...
Gamen en games modden he?quote:Op zondag 12 juli 2015 20:59 schreef sacha het volgende:
wat grappig dat jullie de computer qua gamen niet noemen!
mijn kind en man hebben daar wat aan, totaal verlies in de computer of televisie
En ja, zonder pc of internet gaat het hem niet worden hier!
oké. ik kan weereens niet in slaap komen (zelfs met pillen op niet) en na bijna 3 uur proberen en 2 verschillende bedden, toch maar weer achter de computer gekropen.
Even een verhaaltje van afgelopen vrijdag:
Even een verhaaltje van afgelopen vrijdag:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Hele late edit:
In mijn profiel staat nu dit (straks dus niet meer
aantal posts: 44.444 (gemiddeld 17 per dag)
[ Bericht 10% gewijzigd door magnetronkoffie op 13-07-2015 13:11:11 ]
Voor mij is sporten ook een goede manier om mezelf af te zonderen, eigenlijk alles waarin ik even een momentje voor mezelf heb. Op verjaardagen even naar de wc en dan een beetje tijdrekken en op vakantie naar m'n kamer of even naar het park of strand.
Ik leef soms zo in mijn eigen wereld dat ik niet eens besef dat ik alleen ben
Ik leef soms zo in mijn eigen wereld dat ik niet eens besef dat ik alleen ben
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Gamen, opruimen, muziek luisteren, lezen of lopen.quote:
wat doen jullie om je te ontspannen c.q af te sluiten?
Al heb ik tegenwoordig niet meer de concentratie om lang te gamen/lezen.
Sport werkt bij mij juist averechts; fitness is het enige wat ik leuk vind om te doen (ik hou niet van competiesporten), maar ik raak sinds mijn burn-out enorm gefrustreerd van mensen om me heen dar en van de muziek met echt continu zo'n beat waarop je de oefeningen op zou moeten doen.quote:
Voor mij is sporten ook een goede manier om mezelf af te zonderen, eigenlijk alles waarin ik even een momentje voor mezelf heb. Op verjaardagen even naar de wc en dan een beetje tijdrekken en op vakantie naar m'n kamer of even naar het park of strand.
Ik leef soms zo in mijn eigen wereld dat ik niet eens besef dat ik alleen ben
Als iemand mij aanraakt heb ik een automatische schrik reflex. Maakt niet uit in wat voor situatie dat is.quote:
Even een vraagje.
Wat zijn jullie ervaringen met overprikkeling?
Hoe gaan jullie ermee om? Hoe ervaren jullie het?
Ik heb er zelf eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan. Wel kan ik me herinneren dat ik als kind al de neiging had om bij drukte die wat langer duurde (verjaardagsfeestjes van familielid etc) ineens weg te lopen en een half uur te gaan wandelen. In sommige situaties (bijvoorbeeld schoolfeesten waar tientallen schoolgenoten kwamen) deed ik dit vaker (tot wel 10 of 20 keer op een avond) en soms elke 5 minuten zelfs, dus ik liep weg, kwam na een tijdje weer terug maar liep dan na 1 nummer alweer weg etc enz)
Maar gek genoeg voel ik dan niet echt bewust iets daarbij. Ik moet dan gewoon weggaan (ik heb dus niet het gevoel dat ik moet vluchten ofzo, ik moet het gewoon doen om de 1 of andere reden). Wat ook wel voorkomt is dat ik ineens (en met ineens bedoel ik binnen 1 of hooguit enkele minuten) heel moe wordt. Zo moe dat ik het nieteens meer naar boven red en nog net de bank haal die 5 meter verderop staat.
Als ik pech heb en niet thuis ben, vraag ik ook weleens of ik daar even kan slapen (ik weet dat dit awkward kan overkomen, maar het is of ergens een bed of bank zien te vinden (met geluk in een afsluitbare kamer) of ter plekke op de grond in slaap vallen met mn rugzak als hoofdkussen
Wat ik wel soms merk is dat ik dan op een gegeven moment ab-so-luut niet meer aangeraakt wil worden. Als iemand me dan toch aanraakt, voelt dat walgelijk en alsof er tijdens de aanraking zelf een stroompje door mn lichaam gaat (en het vervelende is dat dat gevoel langer blijft hangen, zelfs als de aanraking zelf alweer voorbij is).
Ik kan eigenlijk nog wel even zo doorgaan, maar ben vooral benieuwd wat het beeld van anderen is wat ze merken van overprikkeling en hoe ze daarmee omgaan.
Nogmaals, ik heb er eigenlijk nooit echt bewust bij stilgestaan dus ben wel benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben
Edit: Godsamme, ik wou deze post zo kort mogelijk houden en had de 1e versie al helemaal geschrapt omdat ik hem te lang vond worden
Als ik me thuis in een situatie begeef waarbij ik last heb van overprikkeling dan ga ik eventjes naar mijn kamer. Op verjaardagen van familie ga ik naar de wc en probeer ik afleiding te vinden door middel van games. Zorg altijd dat ik goed voorbereid ben. Vandaar dat ik standaard mijn 3DS, Vita plus voldoende games bij me heb.
Gelukkig vermijd ik tegenwoordig zulke situaties tegenwoordig. Ga alleen nog maar naar verjaardagen van bepaalde familie leden.
Tegenwoordig heb je of een stoornis in het autismespectrum, of geen autisme.quote:
[..]
Alright, dus iets in het autistisch spectrum, ongedefinieerd. Ja door de nieuwe "handleiding" staan ze sowieso minder snel meer klaar met exacte diagnoses, aangezien bijvoorbeeld volgens de officiële definities Asperger ineens niet meer blijkt te bestaan. Het is gewoon een grote verzamelnaam geworden.
Ik weet niet wat je met exacte diagnoses bedoeld?
Ze weten het wel: je hebt een stoornis in het autismespectrum. Iets anders bestaat er niet; er wordt geen onderscheid meer gemaakt. De oude termen PDD-NOS, Asperger en klassiek autisme bestaan niet meer.quote:
[..]
Ik heb spectrum, dus ze weten het niet precies denk ik?
Tegenwoordig heb je of een stoornis in het autismespectrum, of geen autisme.quote:
[..]
Alright, dus iets in het autistisch spectrum, ongedefinieerd. Ja door de nieuwe "handleiding" staan ze sowieso minder snel meer klaar met exacte diagnoses, aangezien bijvoorbeeld volgens de officiële definities Asperger ineens niet meer blijkt te bestaan. Het is gewoon een grote verzamelnaam geworden.
Ik weet niet wat je met exacte diagnoses bedoeld?
Dat hoeft dus niet perse.quote:
Op (correct me if I´m wrong).
twijfelgeval?
quote:
Nah Snakey, ik begrijp het idee van een nieuwe fok maar het mag toch wel gevraagd worden waarom een plaatje voor, blijkbaar, kinderen in de OP wordt gestopt. Je kan dan verwachten dat mensen wat hun twijfels gaan trekken. Haal dan dat plaatje uit de OP
twijfelgeval?
ADD (sterk richting ADHD) en Asperger.quote:
[..]
Tegenwoordig heb je of een stoornis in het autismespectrum, of geen autisme.
Ik weet niet wat je met exacte diagnoses bedoeld?
[..]
Ze weten het wel: je hebt een stoornis in het autismespectrum. Iets anders bestaat er niet; er wordt geen onderscheid meer gemaakt. De oude termen PDD-NOS, Asperger en klassiek autisme bestaan niet meer.
[..]
Tegenwoordig heb je of een stoornis in het autismespectrum, of geen autisme.
Ik weet niet wat je met exacte diagnoses bedoeld?
[..]
Dat hoeft dus niet perse.
(correct me if I´m wrong).
Volgens de DSM 5 krijg je de diagnose ASS en wat ik begreep dan de mate waar in je er hinder van ondervindt.
Je hebt dus niet meer de aparte benamingen Klassiek Autisme, Asperger en PDD-NOS, waarschijnlijk ook omdat dat alleen aangeeft aan welke kenmerken je voldoet, maar het zegt niks over de mate waarin het je hindert. Het is niet zo dat als je pdd-nos hebt, je per definitie minder last hebt of beter functioneert dan iemand met asperger of klassiek autisme zeg maar.
Althans, ik vermoed dat dat het idee is achter deze benaming.
Je hebt dus niet meer de aparte benamingen Klassiek Autisme, Asperger en PDD-NOS, waarschijnlijk ook omdat dat alleen aangeeft aan welke kenmerken je voldoet, maar het zegt niks over de mate waarin het je hindert. Het is niet zo dat als je pdd-nos hebt, je per definitie minder last hebt of beter functioneert dan iemand met asperger of klassiek autisme zeg maar.
Althans, ik vermoed dat dat het idee is achter deze benaming.
Mama van 2 lieve meiden :)
Dat denk ik ook ja. Sowieso was het oude systeem best wel vaag soms.quote:
Volgens de DSM 5 krijg je de diagnose ASS en wat ik begreep dan de mate waar in je er hinder van ondervindt.
Je hebt dus niet meer de aparte benamingen Klassiek Autisme, Asperger en PDD-NOS, waarschijnlijk ook omdat dat alleen aangeeft aan welke kenmerken je voldoet, maar het zegt niks over de mate waarin het je hindert. Het is niet zo dat als je pdd-nos hebt, je per definitie minder last hebt of beter functioneert dan iemand met asperger of klassiek autisme zeg maar.
Althans, ik vermoed dat dat het idee is achter deze benaming.
Mij maakt het niet zoveel uit eigenlijk, bij mn diagnose konden ze soweiso al kiezen tussen asperger en pdd-nos geloof ik.
Klopt idd. Toch hebben ze bij mij wel aangegeven welke "oude" naam mijn problematiek had, aangezien en verzamelnaam de aandoening niet ineens verandert. Oude benamingen toonden beter aan wat er aan de hand was. Ik heb hier persoonlijk ook meer aan dan een algemene term. Sowieso krijg ik nu al vaak te horen dat "iedereen tegenwoordig" in die verzamelgroep gegooid wordt als je een probleempje hebt. Ik weet niet of anderen ook die ervaring hebben, maar ik heb echt het gevoel minder serieus genomen te worden als je niet vrij specifiek kunt aangeven wat je hebt.quote:
ver de mate waarin het je hindert. Het is niet zo dat als je pdd-nos hebt, je per definitie minder last hebt of beter functioneert dan iemand met asperger of klassiek autisme zeg maar.
Als je elke keer maar moet omschrijven wat voor problemen je hebt waardoor je in die verzamelgroep zit, heb je weer kans op die ellendige discussies van: "Ja maar daar heeft IEDEREEN wel eens last van! Daar moet je je gewoon overheen zetten."
AD(H)D en Asperger benoemen is gewoon concreter, zelfs als je soms kort moet toelichten wat Asperger inhoudt.
Hoe concreter je iets kunt benoemen, hoe minder kans je op gezeik krijgt, is mijn persoonlijke ervaring.
Daarnaast is het voor mijn gevoel ook veel fijner echt concreet te weten wat er is. Ik hou niet van vaagheden bij bepaalde zaken, zeker als het om iets gaat wat altijd een flinke impact op mijn leven heeft gehad en wat nu duidelijk onderzocht is.
Ik heb zelf het idee dat het niet zoveel uitmaakt of ik het nou "ass" noem of "pdd-nos", maar goed daarbij is pdd-nos natuurlijk ook al een soort verzamelgroep.
De opmerking dat IEDEREEN daar wel eens last van heeft, die probeer ik maar het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Ik denk dan maar dat ze niet echt (willen) horen wat ik nou eigenlijk zeg (en ik ben niet echt heel goed in onder woorden brengen wat ik bedoel vaak, zeker niet als het "ineens" moet).
Ook de opmerking dat ze te makkelijk etiketjes plakken en dat soort dingen die heb ik genoeg gehoord. Ach ja
De opmerking dat IEDEREEN daar wel eens last van heeft, die probeer ik maar het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Ik denk dan maar dat ze niet echt (willen) horen wat ik nou eigenlijk zeg (en ik ben niet echt heel goed in onder woorden brengen wat ik bedoel vaak, zeker niet als het "ineens" moet).
Ook de opmerking dat ze te makkelijk etiketjes plakken en dat soort dingen die heb ik genoeg gehoord. Ach ja
Mama van 2 lieve meiden :)
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |