OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik had vorig jaar met 11 weken een MA, en heb een curretage gehad. Ik mocht niet in bad tot het bloeden was gestopt en moest inderdaad maandverband gebruiken.
Als ik het me goed herinner werd ik na 6 weken weer ongesteld. Ietsje later, maar niet extreem. Maar het is bij mij nog wel 2/3 maanden wat onrustig gebleven qua cyclus, maar toen was het weer normaal. Verschilt ook per persoon denk ik.
Extra vruchtbaar zeggen ze wel eens ja. Ik heb me dat afgevraagd, in mijn geval was mijn lichaam ook al steeds minder hormonen aan het maken lijkt mij, vraag me af of het dan verschil maakt. Maar heb geen goed antwoord eigenlijk.
En de gyn zei hier ook botte pech en de volgende keer dezelfde kans. Heb wel eens gelezen dat de kans na twee keer iets groter wordt. Maar twee keer kan net zo goed domme pech zijn.
Als ik het me goed herinner werd ik na 6 weken weer ongesteld. Ietsje later, maar niet extreem. Maar het is bij mij nog wel 2/3 maanden wat onrustig gebleven qua cyclus, maar toen was het weer normaal. Verschilt ook per persoon denk ik.
Extra vruchtbaar zeggen ze wel eens ja. Ik heb me dat afgevraagd, in mijn geval was mijn lichaam ook al steeds minder hormonen aan het maken lijkt mij, vraag me af of het dan verschil maakt. Maar heb geen goed antwoord eigenlijk.
En de gyn zei hier ook botte pech en de volgende keer dezelfde kans. Heb wel eens gelezen dat de kans na twee keer iets groter wordt. Maar twee keer kan net zo goed domme pech zijn.
Verdrietig Svane.. Sterkte! 
Wat SQ zegt inderdaad.. Tampons en in bad gaan mogen echt niet, sorry
Mijn miskraam brak door in maart en mijn eerste menstruatie was in juni, duurde best lang allemaal dus.. Geloof niet dat dat standaard is.
Extra vruchtbaar is inderdaad een praatje waarvan ik niet weet of ik die geloof. Ik denk dat het meer toeval is als iemand meteen de eerste ronde na een miskraam weer zwanger wordt.
En kansen op vervolg heeft SQ ook al antwoord op gegeven. Ik had twee miskramen voor een goede zwangerschap. Dan heb je overigen eventueel recht op de eerste onderzoeken, pas vanaf drie miskramen krijg je meer onderzoeken om een eventuele oorzaak te achterhalen. Tot die tijd is het vaak helaas brute pech en zijn je kansen op nog een miskraam niet (veel) groter.
Wat SQ zegt inderdaad.. Tampons en in bad gaan mogen echt niet, sorry
Mijn miskraam brak door in maart en mijn eerste menstruatie was in juni, duurde best lang allemaal dus.. Geloof niet dat dat standaard is.
Extra vruchtbaar is inderdaad een praatje waarvan ik niet weet of ik die geloof. Ik denk dat het meer toeval is als iemand meteen de eerste ronde na een miskraam weer zwanger wordt.
En kansen op vervolg heeft SQ ook al antwoord op gegeven. Ik had twee miskramen voor een goede zwangerschap. Dan heb je overigen eventueel recht op de eerste onderzoeken, pas vanaf drie miskramen krijg je meer onderzoeken om een eventuele oorzaak te achterhalen. Tot die tijd is het vaak helaas brute pech en zijn je kansen op nog een miskraam niet (veel) groter.
Wat verdrietig Svane Ik hoop voor je dat je inderdaad het vruchtje al kwijt bent.
De antwoorden van IMA en SQ zijn gelijk aan wat ik wilde meegeven. Zie de miskraam echt als een wond zoals je die hebt na een bevalling, dus niet in bad en geen tampons. Helaas.
Cyclus is heel wisselend hoe die opgepikt wordt en vruchtbaarheid lijkt wel hoger. Na een eerste miskraam is er nog nauwelijks een verhoogd risico ten opzichte van de gewone situatie.
Ik denk aan iedereen hier in dit topic, maar nog altijd komen eigen ervaringen toch weer erg dichtbij. Geef en neem de tijd voor je herstel.
Ik hoop voor je dat je inderdaad het vruchtje al kwijt bent. De antwoorden van IMA en SQ zijn gelijk aan wat ik wilde meegeven. Zie de miskraam echt als een wond zoals je die hebt na een bevalling, dus niet in bad en geen tampons. Helaas.
Cyclus is heel wisselend hoe die opgepikt wordt en vruchtbaarheid lijkt wel hoger. Na een eerste miskraam is er nog nauwelijks een verhoogd risico ten opzichte van de gewone situatie.
Ik denk aan iedereen hier in dit topic, maar nog altijd komen eigen ervaringen toch weer erg dichtbij. Geef en neem de tijd voor je herstel.
Dank voor jullie lieve berichtjes!
Ik baal nu ook gewoon heel praktisch zo vlak voor vakantie dat ik met broeierig maandverband moet gaan rondsjouwen en niet met m'n kind het zwembad in kan. Hopelijk ben ik al zoveel kwijt dat het relatief snel ophoud.
Ook fijn om over jullie ervaring met cyclus na de miskraam te lezen. Echt een beetje simpel en voorbijgaand aan het hele gebeuren, maar nu ik geen februari kindje krijg, zat ik al te rekenen wanneer dan eventueel wel, ik hoop echt dat zomer 2016 dan wel voor me is weggelegd.
maar het precieze moment en het leeftijdsverschil dat daarbij hoort moet ik denk ik even loslaten.
Hoe hebben jullie de daaropvolgende zwangerschap ervaren? Ik ben al best een neuroot, en ik ben echt bang dat ik bij een hopelijk goede volgende zwangerschap van de positieve test tot hoe ver ik nu ben gekomen echt niet grappig wordt
Echt stom he, dat stiekem zoveel mensen het hebben meegemaakt maar het toch nog als een taboe voelt. En dat ik ook wel een beetje een faalgevoel heb, halloooo hoe moeilijk is het om gewoon een baby te krijgen net als iedereen. al weet ik dat daar natuurlijk niets in te verwijten valt.
Ik baal nu ook gewoon heel praktisch zo vlak voor vakantie dat ik met broeierig maandverband moet gaan rondsjouwen en niet met m'n kind het zwembad in kan. Hopelijk ben ik al zoveel kwijt dat het relatief snel ophoud.
Ook fijn om over jullie ervaring met cyclus na de miskraam te lezen. Echt een beetje simpel en voorbijgaand aan het hele gebeuren, maar nu ik geen februari kindje krijg, zat ik al te rekenen wanneer dan eventueel wel, ik hoop echt dat zomer 2016 dan wel voor me is weggelegd.
maar het precieze moment en het leeftijdsverschil dat daarbij hoort moet ik denk ik even loslaten. Hoe hebben jullie de daaropvolgende zwangerschap ervaren? Ik ben al best een neuroot, en ik ben echt bang dat ik bij een hopelijk goede volgende zwangerschap van de positieve test tot hoe ver ik nu ben gekomen echt niet grappig wordt
Echt stom he, dat stiekem zoveel mensen het hebben meegemaakt maar het toch nog als een taboe voelt. En dat ik ook wel een beetje een faalgevoel heb, halloooo hoe moeilijk is het om gewoon een baby te krijgen net als iedereen.
al weet ik dat daar natuurlijk niets in te verwijten valt.
Nouja, er zijn echt heel veel vrouwen die weleens een miskraam hebben gehad voordat of nadat ze een kind hebben gekregen. Zo vanzelfsprekend is het allemaal niet.
Mijn ervaring is dat vooral het begin van een daaropvolgende zwangerschap best onzeker is. Omdat je niets kan zien en je de baby niet voelt. Sowieso vond ik die eerste tijd een soort niemandsland, totdat je echt echo's krijgt enzo. Maar dan nog zegt een echo met spartelend kindje nog niets.
Ik was pas gerust na de 20-weken echo en eigenlijk ook nog niet 100% ofzo, maar er kwam wel een berusting oid.
ik was er niet vaak mee bezig van, als het maar goed gaat.
Heel gek, maar ik heb er veeeeel meer last van gehad tijdens de zwangerschap van m'n jongste. Toen was de volledige opluchting er toen ze geboren was.
Mijn ervaring is dat vooral het begin van een daaropvolgende zwangerschap best onzeker is. Omdat je niets kan zien en je de baby niet voelt. Sowieso vond ik die eerste tijd een soort niemandsland, totdat je echt echo's krijgt enzo. Maar dan nog zegt een echo met spartelend kindje nog niets.
Ik was pas gerust na de 20-weken echo en eigenlijk ook nog niet 100% ofzo, maar er kwam wel een berusting oid.
ik was er niet vaak mee bezig van, als het maar goed gaat.
Heel gek, maar ik heb er veeeeel meer last van gehad tijdens de zwangerschap van m'n jongste. Toen was de volledige opluchting er toen ze geboren was.
Tralalalaaa
Ik hoop met je mee dat de bloedingen snel over zijn, maar als het niet zo is, dan hoop ik dat je toch nog wat van je vakantie kunt meegenieten. Ik heb destijds zelf die twee weken vakantie (de dag voor we weggingen had ik een echo zonder hartactiviteit, was er bij een eerdere echo wel) wel als prettig ervaren. Ook al had ik m'n miskraam daar, het was fijn om met m'n man en dochter in een bubbel te zitten. Ver weg van alles en iedereen.
Volgende zwangerschappen waren echt van dag tot dag leven en zonder verwachtingen. Bij de vierde zwangerschap werd dat beter vanaf dat ik het kindje kon voelen, zo rond de tijd van de SEO.
Jouw valt niets te verwijten en ik hoop dat je er toch met wat mensen over kunt praten. Het voelt als een taboe inderdaad, maar kies de mensen met wie je het wilt delen zorgvuldig uit. Ze kunnen je steunen, begrijpen. Ik heb daar zelf veel van geleerd. Best kans dat je meer mensen treft die het zelf hebben meegemaakt. Ook voor begrip na de eerste rare weken nu.
Volgende zwangerschappen waren echt van dag tot dag leven en zonder verwachtingen. Bij de vierde zwangerschap werd dat beter vanaf dat ik het kindje kon voelen, zo rond de tijd van de SEO.
Jouw valt niets te verwijten en ik hoop dat je er toch met wat mensen over kunt praten. Het voelt als een taboe inderdaad, maar kies de mensen met wie je het wilt delen zorgvuldig uit. Ze kunnen je steunen, begrijpen. Ik heb daar zelf veel van geleerd. Best kans dat je meer mensen treft die het zelf hebben meegemaakt. Ook voor begrip na de eerste rare weken nu.
Svane, heel veel sterkte! Vorig jaar een miskraam gehad met tien weken van ons eind Januari kindje. Nu zwanger van ons augustus kindje.. Het kan allemaal! Ik had weer een menstruatie na zeven weken..
De volgende zwangerschap(pen) (de eerstevolgende duurde maar zes weken natuurlijk) vond ik wel lastiger. Heb de eerste maanden echt last gehad van zwarte gedachten enzo. Ik weet niet of dat echt over is gegaan. Ik vond het wel makkelijker worden naarmate de tijd verstreek. Maar echt zen ben ik pas weer na de geboorte geworden 
Overigens, ik had ook maar weinig gehoord van miskramen in mijn omgeving toen het me overkwam. Maar ik was zó blij met Fok! Door ervaringen van anderen te lezen, en hier mijn ei kwijt te kunnen. Te weten dat het echt heel, heel veel vrouwen overkomt. Dat heeft me enorm gesterkt! En ik hoop dat het dat uiteindelijk ook voor jou doet
Overigens, ik had ook maar weinig gehoord van miskramen in mijn omgeving toen het me overkwam. Maar ik was zó blij met Fok! Door ervaringen van anderen te lezen, en hier mijn ei kwijt te kunnen. Te weten dat het echt heel, heel veel vrouwen overkomt. Dat heeft me enorm gesterkt! En ik hoop dat het dat uiteindelijk ook voor jou doet
disclaimer
Dat! +1quote:Op woensdag 8 juli 2015 10:22 schreef Stormqueen het volgende:
Overigens, ik had ook maar weinig gehoord van miskramen in mijn omgeving toen het me overkwam. Maar ik was zó blij met Fok! Door ervaringen van anderen te lezen, en hier mijn ei kwijt te kunnen. Te weten dat het echt heel, heel veel vrouwen overkomt. Dat heeft me enorm gesterkt! En ik hoop dat het dat uiteindelijk ook voor jou doet
Na mijn miskraam heeft het een maand of 4 geduurd voordat ik weer zwanger was. En die resulteerde in een geweldig meisje dat onlangs haar tweede verjaardag alweer heeft gevierd
Sterkte Svane
Mama van Lars & Femke
Ik vond het begin van deze zwangerschap echt niet leuk. Vooral omdat ik bij de MA dus helemaal niks had gemerkt en ik dus continu het gevoel had dat het mis kon zijn zonder dat ik het merkte. We hebben in de eerste periode vier echo's gehad en ik zag er telkens als een berg tegenop. Allemaal potentiële 'erachter komen dat het niet goed is' momenten. Dat gevoel begon na 12 weken wel steeds minder te worden en de rust kwam weer terug toen ik het ging voelen. Nog af en toe wel stressmomenten gehad, maar dat was sowieso misschien wel gebeurd. De laatste dagen merk ik ook dat het 'ik weet niet wat er binnen gebeurd' gevoel weer wat sterker wordt. Is ook de spanning zo aan het einde denk ik.
Wij zijn trouwens heel open geweest naar onze omgeving. Ook omdat de slechte echo de avond voor een groot werkding was en ik me daar echt voor af moest melden. Ook leek het me vreselijk om terug te komen en allemaal mensen te hebben die vroegen of ik een griepje had gehad of zo. Uiteindelijk moest ik dus ook naar het ziekenhuis voor een curretage en had ik de nasleep van de narcose, dus kon ik er niet echt omheen. Dat voelt voor iedereen anders natuurlijk, maar het leverde ook op dat we heel veel steun kregen en dat bleek dat héél veel mensen in onze omgeving ook zoiets hadden meegemaakt. Daardoor heb ik ook nooit het gevoel gehad dat het werd weggewuifd of zo.
Neem je gevoel serieus en geef het tijd
Wij zijn trouwens heel open geweest naar onze omgeving. Ook omdat de slechte echo de avond voor een groot werkding was en ik me daar echt voor af moest melden. Ook leek het me vreselijk om terug te komen en allemaal mensen te hebben die vroegen of ik een griepje had gehad of zo. Uiteindelijk moest ik dus ook naar het ziekenhuis voor een curretage en had ik de nasleep van de narcose, dus kon ik er niet echt omheen. Dat voelt voor iedereen anders natuurlijk, maar het leverde ook op dat we heel veel steun kregen en dat bleek dat héél veel mensen in onze omgeving ook zoiets hadden meegemaakt. Daardoor heb ik ook nooit het gevoel gehad dat het werd weggewuifd of zo.
Neem je gevoel serieus en geef het tijd
Svane, mijn miskraam kwam begin april en in juni had ik weer een cyclus. In juli werd ik opnieuw zwanger en ik was de eerste paar dagen na mijn positieve test best verdrietig, ik dacht echt dat het wel weer niets zou worden en dat een kindje vast niet voor me was weggelegd. Maar toen bedacht ik me hoe graag ik een kindje wilde en dat ik dus hoe dan ook echt ontzettend blij was met het kindje dat in mijn buik groeide. Stel nou dat het wel goed zou gaan? Dan vond ik dat dit kindje ook mijn blijheid verdiende, vanaf het begin. En ook als het mis zou gaan, dan was ik toch blij en dankbaar geweest dat ik nu een babytje in mijn buik had. Ik kon me dus vrij snel over mijn angst heen zetten. Maar ik ben sowieso niet iemand die zich snel laat leiden door angst, ga liever uit van mijn hart 
Ik hoop dat het bloeden snel over is en dat je toch met je grote in het zwembad kunt <3 En ook dat je lichaam vlug verder hersteld en je weer een normale cyclus hebt
Ik hoop dat het bloeden snel over is en dat je toch met je grote in het zwembad kunt <3 En ook dat je lichaam vlug verder hersteld en je weer een normale cyclus hebt
Wat enorm verdrietig Svane. Veel sterkte met het een plekje geven en hoop dat alles snel weer in balans is voor je!
Veel sterkte Svane. Ik weet hoe het voelt. 1 week geleden een curettage gehad.
Heb bijna niet gebloed hierna. Wat heel lichte spotting nog, bijna niet te zien. Denk dat ik toch morgen wel weer eens in bad ga. Tampons lijken me niet goed of prettig, maar goed ik kan het met een inlegkruisje af. Verder kijk ik eigenlijk niet vooruit. Volgens mij heb ik nog hcg in mijn lijf want ben af en toe nog wat misselijk. Ben wel volop aan het werk (eigenlijk al sinds vrijdag) en dat vind ik alleen maar fijn. Ik wil dat alles normaal is.
Heb bijna niet gebloed hierna. Wat heel lichte spotting nog, bijna niet te zien. Denk dat ik toch morgen wel weer eens in bad ga. Tampons lijken me niet goed of prettig, maar goed ik kan het met een inlegkruisje af. Verder kijk ik eigenlijk niet vooruit. Volgens mij heb ik nog hcg in mijn lijf want ben af en toe nog wat misselijk. Ben wel volop aan het werk (eigenlijk al sinds vrijdag) en dat vind ik alleen maar fijn. Ik wil dat alles normaal is.
Lieve LE en man, morgen is de uitgerekende dag van Elva . Wat een rare, verdrietige en vervelende dagen zijn dit voor jullie bovenop het verdriet wat er al was.
Heel veel sterkte. Het zijn niet de makkelijkste dagen, maar de liefde voor Elva leeft voort bij iedereen!
. Wat een rare, verdrietige en vervelende dagen zijn dit voor jullie bovenop het verdriet wat er al was. Heel veel sterkte. Het zijn niet de makkelijkste dagen, maar de liefde voor Elva leeft voort bij iedereen!
Wat verdrietig Svane. Veel sterkte, hopelijk ben je fysiek snel hersteld.
Dankjewel Lingue, heel lief dat je er aan denkt Ik heb het even heel zwaar op het moment, we hadden er heel anders bij moeten zitten nu. Ik mis haar vreselijk, het doet zo'n pijn 
Dankjewel Lingue, heel lief dat je er aan denkt
Ik heb het even heel zwaar op het moment, we hadden er heel anders bij moeten zitten nu. Ik mis haar vreselijk, het doet zo'n pijn
Nogmaals dankjullie voor alle berichten en ervaringen! Ik heb heel erg het vertrouwen dat een tweede kindje voor ons wel in de toekomst ligt, en daar kan ik ook heel erg naar uit kijken. Ik wil echter ook niet nu 'overhaast' me daar in storten.
Ziekenhuis belde net, hcg zit rond de 1000. Volgende week nog een keer bloed prikken maar buitenbaarmoederlijk is nu wel heel onwaarschijnlijk gelukkig. Fjieuw.
LE! Morgen de uitgerekende datum, wat onwijs moeilijk om te denken aan hoe je er nu met je gezin bij had moeten zitten. Doen jullie morgen iets speciaals? Sterkte.
Ziekenhuis belde net, hcg zit rond de 1000. Volgende week nog een keer bloed prikken maar buitenbaarmoederlijk is nu wel heel onwaarschijnlijk gelukkig. Fjieuw.
LE! Morgen de uitgerekende datum, wat onwijs moeilijk om te denken aan hoe je er nu met je gezin bij had moeten zitten. Doen jullie morgen iets speciaals? Sterkte.
Als ik terugkijk vond ik mijn uitgerekende datum de moeilijkste datum om onder ogen te komen. Want idd, ze had nu bij jullie moeten zijn. Knuffelen, spelen en zien opgroeien. En dat gevoel is zo enorm rot en maakt het gemis nog heftiger dan het al is
Allereerst een voor LE. Ik heb je verhaal van de zijlijn gevolgd. Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte, kracht en licht toe vandaag, speciaal morgen en alle andere dagen!
Svane ook voor jou een Dat 2e kindje komt er echt wel. "Fijn" dat je HCG laag was en de kans nu nihil is.
Balen van je vakantie, ik hoop voor jou dat het vloeien snel stopt.
Ik mag hier helaas ook komen posten Rood bloedverlies van het weekend, maandag een echo gehad waar met 10,5 week geen hartactiviteit meer te zien was van ons 1e kindje 
Ik heb ook even meegelezen met de tips & ervaringen. Ik wist dus niet dat ik niet in bad mocht en maandverband moest gebruiken. Ook zijn de verschillende ervaringen rond een opstartende cyclus en zwangerschap fijn. Hier hopen we ook heel erg toch nog een 2016 kindje te kunnen krijgen. Sowieso fijn om hier te lezen, want in mijn eigen omgeving ken ik niemand of weet ik het van niemand
VK had gehoopt dat de MK vanzelf op gang zou komen, omdat ik al wat rood bloedverlies had. En dat was ook mijn eigen wens. Tot nu wat bruin bloedverlies gehad en verder nog niks. Wel wat krampen 's avonds gehad, dus er rommelt wel wat. Ik zit echt te wachten nu en dat voelt als nog meer falen van m'n lichaam.
VK belt vanmiddag dus dan zullen we een plan maken. Ik begreep dat je in eerste instantie tabletten voorgeschreven krijgt en ik was benieuwd naar deze ervaringen. Krijg je echt ontzettend krampen? En hoelang duurt dat? Ik zie hier als een berg tegen op namelijk. Maar als dat het op gang brengt, doe ik dat liever dan naar het ziekenhuis moeten gaan.
voor LE. Ik heb je verhaal van de zijlijn gevolgd. Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte, kracht en licht toe vandaag, speciaal morgen en alle andere dagen!Svane ook voor jou een
Dat 2e kindje komt er echt wel. "Fijn" dat je HCG laag was en de kans nu nihil is.Balen van je vakantie, ik hoop voor jou dat het vloeien snel stopt.
Ik mag hier helaas ook komen posten
Rood bloedverlies van het weekend, maandag een echo gehad waar met 10,5 week geen hartactiviteit meer te zien was van ons 1e kindje Ik heb ook even meegelezen met de tips & ervaringen. Ik wist dus niet dat ik niet in bad mocht en maandverband moest gebruiken. Ook zijn de verschillende ervaringen rond een opstartende cyclus en zwangerschap fijn. Hier hopen we ook heel erg toch nog een 2016 kindje te kunnen krijgen. Sowieso fijn om hier te lezen, want in mijn eigen omgeving ken ik niemand of weet ik het van niemand
VK had gehoopt dat de MK vanzelf op gang zou komen, omdat ik al wat rood bloedverlies had. En dat was ook mijn eigen wens. Tot nu wat bruin bloedverlies gehad en verder nog niks. Wel wat krampen 's avonds gehad, dus er rommelt wel wat. Ik zit echt te wachten nu en dat voelt als nog meer falen van m'n lichaam.
VK belt vanmiddag dus dan zullen we een plan maken. Ik begreep dat je in eerste instantie tabletten voorgeschreven krijgt en ik was benieuwd naar deze ervaringen. Krijg je echt ontzettend krampen? En hoelang duurt dat? Ik zie hier als een berg tegen op namelijk. Maar als dat het op gang brengt, doe ik dat liever dan naar het ziekenhuis moeten gaan.
/ontlurkt
L-E, heel erg veel sterkte vandaag en morgen en natuurlijk ook voor alle moeilijke dagen daarna. Ik vind dat je ontzettend sterk en liefdevol overkomt. Ik heb Kyara laatst een PM gestuurd over de crowdfunding actie (want ik heb helemaal niemand van hier op fb) en ook van mij komt wat jouw kant op. Fijn om op die manier iets bij te kunnen dragen, ook al ken ik je alleen maar van wat ik in oud van je lees. Ook mij heeft je verhaal heel erg geraakt en ook ik denk regelmatig aan Elva. De foto op je fb vind ik ongelooflijk mooi. Wat een liefde straalt daar van af! Nogmaals, heel erg veel sterkte
L-E, heel erg veel sterkte vandaag en morgen en natuurlijk ook voor alle moeilijke dagen daarna. Ik vind dat je ontzettend sterk en liefdevol overkomt. Ik heb Kyara laatst een PM gestuurd over de crowdfunding actie (want ik heb helemaal niemand van hier op fb) en ook van mij komt wat jouw kant op. Fijn om op die manier iets bij te kunnen dragen, ook al ken ik je alleen maar van wat ik in oud van je lees. Ook mij heeft je verhaal heel erg geraakt en ook ik denk regelmatig aan Elva. De foto op je fb vind ik ongelooflijk mooi. Wat een liefde straalt daar van af! Nogmaals, heel erg veel sterkte
Fuchsia, we gingen bijna gelijk op, jammer genoeg dus ook voor dezelfde korte duur. Wat lastig dat je nu nog moet wachten tot het vruchtje loslaat. Achteraf heeft dat bij mij vermoedelijk ook even geduurd maar dan was ik er nog niet bewust van. Volgens mij heb je meerdere mogelijkheden, afwachten, pillen, curretage. Bedenk ook goed wat je zelf wel of niet zou willen. Ik vind het fijn dat het bij mij 'vanzelf' gebeurd is maar tegelijkertijd kan ik die hele situatie op werk niet echt aanraden 
LE...
Gelukkig is de waarde goed Svane, dat is in ieder geval een zorg minder.
Fuchia, ik heb geen ervaring met tabletten. De gyn hier adviseerde een curretage na 10 weken zwangerschap, omdat hij te vaak zag dat er na tabletten toch nog wat zat en vrouwen dan alsnog moesten komen. Was uiteraard onze keuze, maar ik vond persoonlijk de curretage ook een fijner idee. Ziekenhuis viel mij op zich erg mee, maar dat is voor iedereen anders. Wel achteraf wat langer last van de narcose.
Gelukkig is de waarde goed Svane, dat is in ieder geval een zorg minder.
Fuchia, ik heb geen ervaring met tabletten. De gyn hier adviseerde een curretage na 10 weken zwangerschap, omdat hij te vaak zag dat er na tabletten toch nog wat zat en vrouwen dan alsnog moesten komen. Was uiteraard onze keuze, maar ik vond persoonlijk de curretage ook een fijner idee. Ziekenhuis viel mij op zich erg mee, maar dat is voor iedereen anders. Wel achteraf wat langer last van de narcose.
@svane, fijn dat t hcg laag was. Mijn hcg was 4800 rond de 7 weken. Ziekenhuis hier hanteert een grens van 2200 geloof ik voor opereren. Wel prettig dat ze t nog even in de gaten houden.
@fuchsia, wat naar. Ik heb bij mijn MA gekozen voor een curettage omdat ik dan kon gaan slapen en t dan over was. Maar ik begrijp dat je t liefste gewoon lekker thuis bent. Er zijn wel meiden hier die het mbv pillen hebben gedaan.
Hoorde gisterenavond nog wat bijzonders van mijn man.
@fuchsia, wat naar
. Ik heb bij mijn MA gekozen voor een curettage omdat ik dan kon gaan slapen en t dan over was. Maar ik begrijp dat je t liefste gewoon lekker thuis bent. Er zijn wel meiden hier die het mbv pillen hebben gedaan. Hoorde gisterenavond nog wat bijzonders van mijn man.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
vlindertje Dankjewel
Oh jongens, wat een drukte in dit topic ineens, dat is heel niet de bedoeling Fuchsia, voor jou ook veel sterkte!
Dankjewel Oh jongens, wat een drukte in dit topic ineens, dat is heel niet de bedoeling
Fuchsia, voor jou ook veel sterkte!
Ja, dit inderdaad. En dan de mensen die rond mijn termijn waren uitgerekend en nu vrolijk bevallen van gezonde kindjes.. Natuurlijk gun ik het die mensen, maar het is zo confronterend: zij wel en wij niet. Ons kind is verworden tot as en staat in een potje op de kast hier verdomme. En er zal nooit, nooit meer een ander kindje bij komen hier. Dit was het dan, het voelt zo definitief allemaal en dat is het in alle opzichten ook. Tijdens de nacontrole bij de gynaecoloog hebben we het gehad over wat er nu precies gebeurd is de nacht dat het mis ging, en gezien het verloop bestaat het vermoeden dat de placenta eerst deels los liet, en pas tegen de ochtend helemaal. Ik krijg maar niet uit mijn hoofd dat we haar hadden kunnen redden als ik die nacht niet zo strontvervelend eigenwijs had gedaan en gewoon het ziekenhuis had gebeld..quote:
Als ik terugkijk vond ik mijn uitgerekende datum de moeilijkste datum om onder ogen te komen. Want idd, ze had nu bij jullie moeten zijn. Knuffelen, spelen en zien opgroeien. En dat gevoel is zo enorm rot en maakt het gemis nog heftiger dan het al is
Och L-E... nog een schuldgevoel ook.. alsof het allemaal al niet erg genoeg is
Je had het toch echt niet van te voren kunnen weten
Je had het toch echt niet van te voren kunnen weten
Mama van Lars & Femke
Jaquote:Op woensdag 8 juli 2015 13:48 schreef Cygne het volgende:
Ooh, die crowdfunding. Ik vind t zo tof dat er zo'n mooi bedrag is opgehaald.
Via deze weg ook nog even miljoenmaal bedankt voor allen die daar aan hebben bijgedragen. Ik herkende niet alle namen, maar er zaten volgens mij aardig wat fokkers bij. Jullie zijn tof
quote:
[..]
Ja
Via deze weg ook nog even miljoenmaal bedankt voor allen die daar aan hebben bijgedragen. Ik herkende niet alle namen, maar er zaten volgens mij aardig wat fokkers bij. Jullie zijn tof
Ik vind t fijn dat we met z'n allen het een beetje lichter kunnen maken, iets concreet kunnen doen. Voor Elva.
L-E.. Ook hier zijn jullie in gedachten rond deze confronterende datum. Wat vreselijk dat je je naast al het verdriet, ook nog schuldig voelt
En die crowdfunding actie..supermooi!
En nu ik hier toch ben, nog een dikke knuffel voor Cygne, Lingue, Fuchsia en Svane
Ook hier zijn jullie in gedachten rond deze confronterende datum. Wat vreselijk dat je je naast al het verdriet, ook nog schuldig voelt En die crowdfunding actie..supermooi
!En nu ik hier toch ben, nog een dikke knuffel voor Cygne, Lingue, Fuchsia en Svane
Ik weet ook eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen daarom. Want ik kan me dat gevoel richting 'ons' echt ontzettend goed voorstellen. Andersom was het ook confronterend natuurlijk, maar zo onvergelijkbaar.. Dus laat ik het maar bij deze:quote:
[..]
Ja, dit inderdaad. En dan de mensen die rond mijn termijn waren uitgerekend en nu vrolijk bevallen van gezonde kindjes.. Natuurlijk gun ik het die mensen, maar het is zo confronterend: zij wel en wij niet. Ons kind is verworden tot as en staat in een potje op de kast hier verdomme. En er zal nooit, nooit meer een ander kindje bij komen hier. Dit was het dan, het voelt zo definitief allemaal en dat is het in alle opzichten ook. Tijdens de nacontrole bij de gynaecoloog hebben we het gehad over wat er nu precies gebeurd is de nacht dat het mis ging, en gezien het verloop bestaat het vermoeden dat de placenta eerst deels los liet, en pas tegen de ochtend helemaal. Ik krijg maar niet uit mijn hoofd dat we haar hadden kunnen redden als ik die nacht niet zo strontvervelend eigenwijs had gedaan en gewoon het ziekenhuis had gebeld..
Ach L-E, wat moeilijk. Maar weet, achteraf is altijd makkelijk roepen, had ik maar dit of dat. Ik hoop dat je het los kunt laten en ik wens jou en je familie veel sterkte en kracht toe de komende tijd.
Verder zal ik ook voor de overige dames even mijn ervaring delen. Ik had een miskraam bij 6 weken. Heel gelukkig het nieuwe jaar in, en dan op 6 januari toch mis. Ik ben heel verdrietig geweest, het had 9 maanden geduurt voordat het lukte en was bang dat ik nou weer zo lang moest wachten en dan weer kans dat het mis zou gaan. Ik heb uiteindelijk hulp gekregen hiermee om te gaan. Na 6 weken werd ik weer ongesteld, en na 6 maanden weer opnieuw zwanger. De eerste weken was mijn roze wolk ver te zoeken. Heb ook pas na de zesde week de vk gebeld, ik mocht met 8 weken een echo en jankte bij de goede echo. Bij de tweede echo (termijn) jankte ik weer en elke keer hartje luisteren (vanaf week 10) weer opgelucht naar buiten om na twee dagen weer enorm onzeker te zijn. Ik kreeg vanuit de praktijk de mogelijkheid elke 2 weken te komen om het hartje te luisteren. Dat hielp enorm en met 16 weken voelde ik de eerste schop en kon ik pas eindelijk een beetje genieten. Nu is ze bijna 4 maanden en als ik me sip voel, maakt zij me weer vrolijk. Het is het allemaal wel waard geweest.
Toch denk ik dat ik bij een volgende zwangerschap weer onzeker zal zijn in het begin. Dat is heel normaal denk ik. Maar, ook al kan het later ook nog mis gaan, toch vind ik het belangrijk te genieten van het zwanger zijn, want dat kindje verdient dat ook.
Al weet ik ook wel dat het voor sommige meer een overlevingstijd is tot hij of zij eindelijk in je armen ligt. Het is natuurlijk wel het belangrijkste 'ding' in je leven.
Verder zal ik ook voor de overige dames even mijn ervaring delen. Ik had een miskraam bij 6 weken. Heel gelukkig het nieuwe jaar in, en dan op 6 januari toch mis. Ik ben heel verdrietig geweest, het had 9 maanden geduurt voordat het lukte en was bang dat ik nou weer zo lang moest wachten en dan weer kans dat het mis zou gaan. Ik heb uiteindelijk hulp gekregen hiermee om te gaan. Na 6 weken werd ik weer ongesteld, en na 6 maanden weer opnieuw zwanger. De eerste weken was mijn roze wolk ver te zoeken. Heb ook pas na de zesde week de vk gebeld, ik mocht met 8 weken een echo en jankte bij de goede echo. Bij de tweede echo (termijn) jankte ik weer en elke keer hartje luisteren (vanaf week 10) weer opgelucht naar buiten om na twee dagen weer enorm onzeker te zijn. Ik kreeg vanuit de praktijk de mogelijkheid elke 2 weken te komen om het hartje te luisteren. Dat hielp enorm en met 16 weken voelde ik de eerste schop en kon ik pas eindelijk een beetje genieten. Nu is ze bijna 4 maanden en als ik me sip voel, maakt zij me weer vrolijk. Het is het allemaal wel waard geweest.
Toch denk ik dat ik bij een volgende zwangerschap weer onzeker zal zijn in het begin. Dat is heel normaal denk ik. Maar, ook al kan het later ook nog mis gaan, toch vind ik het belangrijk te genieten van het zwanger zijn, want dat kindje verdient dat ook.
Al weet ik ook wel dat het voor sommige meer een overlevingstijd is tot hij of zij eindelijk in je armen ligt. Het is natuurlijk wel het belangrijkste 'ding' in je leven.
Ik weet zo goed hoe het voeltquote:
[..]
Ja, dit inderdaad. En dan de mensen die rond mijn termijn waren uitgerekend en nu vrolijk bevallen van gezonde kindjes.. Natuurlijk gun ik het die mensen, maar het is zo confronterend: zij wel en wij niet. Ons kind is verworden tot as en staat in een potje op de kast hier verdomme. En er zal nooit, nooit meer een ander kindje bij komen hier. Dit was het dan, het voelt zo definitief allemaal en dat is het in alle opzichten ook. Tijdens de nacontrole bij de gynaecoloog hebben we het gehad over wat er nu precies gebeurd is de nacht dat het mis ging, en gezien het verloop bestaat het vermoeden dat de placenta eerst deels los liet, en pas tegen de ochtend helemaal. Ik krijg maar niet uit mijn hoofd dat we haar hadden kunnen redden als ik die nacht niet zo strontvervelend eigenwijs had gedaan en gewoon het ziekenhuis had gebeld..
Mijn bovenbuurmeisje is een maand ouder dan mijn dochter had moeten zijn... En die ontwikkeling van haar vind ik soms best lastig.
ik ben ook altijd heel rationeel naar haar toe omdat het anders echt te confronterend is en probeer het zoveel mogelijk los te zien. Maar ja als je dan die ontwikkeling wel van redelijk dichtbij ziet... Niet leuk
En natuurlijk ik gun het iedereen van harte en hoop dat niemand dit mee hoeft te maken. Maar het verdriet is zo enorm k*t als je er heel bewust mee bezig bent. En je raakt er zo enorm van slag en kost zoveel energie om weer op dat niveau te komen om weer fijn te functioneren.
Dat moet je over je heen laten komen. En huil en schreeuw en ben boos zoveel je wilt, want dat is ook het enige dat helpt en telt op deze moeilijke dagen.
Dat zij wel en wij niet heb ik ook moeilijk gevonden. Ik een miskraam en mijn broertje komt een kleine maand later vertellen dat het hun dus wel gegund lijkt te zijn. Dat is heel moeilijk. Ik verwachtte het al gelukkig en heb blij kunnen doen voor ze, maar heb die avond echt flink zitten janken.
Gelukkig kunnen onze kinderen nog steeds gewoon samen spelen straks. Ze schelen 5 maanden
Gelukkig kunnen onze kinderen nog steeds gewoon samen spelen straks. Ze schelen 5 maanden
Ooooohhh LE ik probeer me jouw gedachten over die nacht te verbeelden en hoe het anders had kunnen lopen, maar ik hoop toch zo dat die gedachte bij jou ooit iets naar de achtergrond verschuift. En je wellicht door je verhaal te blijven delen kan zorgen dat het bij een ander anders uitpakt, je weet wellicht niet half hoe ver je verhaal reikt en op deze manier ook oprecht van levensbelang zal kunnen zijn. Daar heb jij niets aan, helaas. Nogmaals, heel veel sterkte.
L-E, ik hoop zo dat je het schuldgevoel een plekje kan gaan geven. Dat verdien je niet om er nog bij te hebben.
Svane en Fuchia,
Svane en Fuchia,
Ik zou zeker eerst de tabletten proberen. Ja, het doet wel pijn, je krijgt krampen, maar een curretage is echt een operatie, onder narcose. Dat geeft risico's en moet je ook van herstellen. En je baarmoeder kan er door beschadigen (kleine kans, maar is er wel). Bij 30% komt alsnog een currettage, dat klopt, maar bij 70% is het ook gewoon afgedaan na die tabletten. En dan heb je het in elk geval geprobeerd.quote:
Allereerst een
Svane ook voor jou een
Balen van je vakantie, ik hoop voor jou dat het vloeien snel stopt.
Ik mag hier helaas ook komen posten
Ik heb ook even meegelezen met de tips & ervaringen. Ik wist dus niet dat ik niet in bad mocht en maandverband moest gebruiken. Ook zijn de verschillende ervaringen rond een opstartende cyclus en zwangerschap fijn. Hier hopen we ook heel erg toch nog een 2016 kindje te kunnen krijgen. Sowieso fijn om hier te lezen, want in mijn eigen omgeving ken ik niemand of weet ik het van niemand
VK had gehoopt dat de MK vanzelf op gang zou komen, omdat ik al wat rood bloedverlies had. En dat was ook mijn eigen wens. Tot nu wat bruin bloedverlies gehad en verder nog niks. Wel wat krampen 's avonds gehad, dus er rommelt wel wat. Ik zit echt te wachten nu en dat voelt als nog meer falen van m'n lichaam.
VK belt vanmiddag dus dan zullen we een plan maken. Ik begreep dat je in eerste instantie tabletten voorgeschreven krijgt en ik was benieuwd naar deze ervaringen. Krijg je echt ontzettend krampen? En hoelang duurt dat? Ik zie hier als een berg tegen op namelijk. Maar als dat het op gang brengt, doe ik dat liever dan naar het ziekenhuis moeten gaan.
Jij ook veel sterkte de komende tijd
disclaimer
LE, dikke kus. Wat een verdrietige dag morgen.. Nog steeds zijn jullie dagelijks in mijn gedachten.
Wat ongelooflijk rot dat er nu ook nog schuldgevoel bij komt kijken. Ik weet niet eens zo goed wat ik moet zeggen, de pijn lijkt me ondraaglijk..
Wat ongelooflijk rot dat er nu ook nog schuldgevoel bij komt kijken. Ik weet niet eens zo goed wat ik moet zeggen, de pijn lijkt me ondraaglijk..
Fuchsia, sterkt voor jou! Verdrietig dat er zoveel nieuwe mensen hier komen..
Bij mijn eerste miskraam heb ik na een aantal weken wachten tabletten gekregen die ik in moest brengen voor de curettage. Ik had toen heel erg bloedverlies en heel erge krampen. Achteraf, toen ik beviel van mijn gezonde dochter, voelde de eerste weeën precies hetzelfde.
Ik stond in de middag gepland voor de operatie maar moest niesen en toen kwam het vruchtje inclusief intacte vrachtzaken met vruchtwater er nog in spontaan. Bizar vond ik dat. Erna is direct een echo gemaakt, ik was tenslotte al in het ziekenhuis en toen zat er nog heel veel bloed in mijn baarmoeder. Dat is er toen met een tang uitgetrokken.
Ik vond het wel behoorlijk heftig allemaal.. Hoe dan ook, laat je goed voorlichten over de opties die er zijn en kies degene waar jij je goed bij voelt. Het is al verdrietig genoeg.
Bij mijn eerste miskraam heb ik na een aantal weken wachten tabletten gekregen die ik in moest brengen voor de curettage. Ik had toen heel erg bloedverlies en heel erge krampen. Achteraf, toen ik beviel van mijn gezonde dochter, voelde de eerste weeën precies hetzelfde.
Ik stond in de middag gepland voor de operatie maar moest niesen en toen kwam het vruchtje inclusief intacte vrachtzaken met vruchtwater er nog in spontaan. Bizar vond ik dat. Erna is direct een echo gemaakt, ik was tenslotte al in het ziekenhuis en toen zat er nog heel veel bloed in mijn baarmoeder. Dat is er toen met een tang uitgetrokken.
Ik vond het wel behoorlijk heftig allemaal.. Hoe dan ook, laat je goed voorlichten over de opties die er zijn en kies degene waar jij je goed bij voelt. Het is al verdrietig genoeg.
Ja, je moet sowieso kiezen voor wat het beste voelt. Maar ik lees vaak dat mensen de tabletten enger vinden dan de curretage, terwijl dat toch best een ingreep is. Ik zou tabletten in elk geval niet meteen afschrijven, omdat het in veel gevallen de minst ingrijpende procedure is. Succes met het maken van je keuze
disclaimer
Dat vind ik ook ja. Bij mij ging het, op de vervelende en pijnlijke nasleep na, best soepel allemaal. Ik zou een volgende keer, die hopelijk niet komt, het absoluut weer overwegen.quote:
Ja, je moet sowieso kiezen voor wat het beste voelt. Maar ik lees vaak dat mensen de tabletten enger vinden dan de curretage, terwijl dat toch best een ingreep is. Ik zou tabletten in elk geval niet meteen afschrijven, omdat het in veel gevallen de minst ingrijpende procedure is. Succes met het maken van je keuze
Bij mijn eerste miskraam (mola) had ik geen keus in hoe het verder zou gaan. Toen heb ik vanaf het eerste heftige bloedverlies bijna twee weken moeten wachten op de curettage. Bij de tweede wist ik dat het mis was de dag voor we op vakantie gingen (11 weken, gestopt bij 8,5 week). Toen gekozen voor afwachten. Twee dagen later kwam het alsnog vanzelf op gang. Het voelde echt vergelijkbaar met de het eerste deel van m'n eerste bevalling. Ik vond het moeilijk en zwaar om op te vangen (in een tent en alleen een emmertje in de buurt), maar voor de verwerking vond ik het wel 'prettig' om doorgemaakt te hebben. Als ik thuis was gebleven had ik waarschijnlijk na afwachten ook wel gekozen voor pillen.
Doe wat goed voor je voelt en lees je in. In deze reeks is veel informatie en ervaring te vinden. Zelf vond ik het geen naar idee om een levenloos vruchtje in m'n buik te hebben. Het hoorde bij mij. Anderen staan daar heel anders in en dat heeft ook invloed op je keuze.
LE, ik kan geen woorden vinden die recht doen aan wat jij met je gezin meemaakt. Moeilijk om te lezen dat je je schuldig voelt, dat je de tijd niet kunt terugdraaien.
Doe wat goed voor je voelt en lees je in. In deze reeks is veel informatie en ervaring te vinden. Zelf vond ik het geen naar idee om een levenloos vruchtje in m'n buik te hebben. Het hoorde bij mij. Anderen staan daar heel anders in en dat heeft ook invloed op je keuze.
LE, ik kan geen woorden vinden die recht doen aan wat jij met je gezin meemaakt. Moeilijk om te lezen dat je je schuldig voelt, dat je de tijd niet kunt terugdraaien.
En L-E ik begrijp het, en ik begrijp het niet. Zal het nooit kunnen begrijpen. Ik kan het niet echt onder woorden brengen. Maar mijn hart breekt elke keer weer een beetje voor jou, voor jullie. Hoe anders had alles moeten zijn, maar dat is het niet en zal het nooit meer worden. En dat is verdomme verschrikkelijk.
ik begrijp het, en ik begrijp het niet. Zal het nooit kunnen begrijpen. Ik kan het niet echt onder woorden brengen. Maar mijn hart breekt elke keer weer een beetje voor jou, voor jullie. Hoe anders had alles moeten zijn, maar dat is het niet en zal het nooit meer worden. En dat is verdomme verschrikkelijk.
disclaimer
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |