Dankje. Jij ook komend weekend .quote:
Ah.. Sterkte!quote:Op donderdag 2 juli 2015 01:48 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Dankje. Jij ook komend weekend .
Herkenbaar. Dan is het natuurlijk helemaal definitief. Ik woon nog bij hem maar ga z.s.m. (als het wat heeft kunnen bezinken) weg. Dat zal dan ook heel moeilijk worden vrees ik.
Kan niet slapen. Piekeren, piekeren.
Ja, eigenlijk stel ik de echte klap nog gewoon uit nu ze hier nog woont, we doen ook gewoon normaal tegen elkaar en t voelt nog zo vertrouwd...quote:Op donderdag 2 juli 2015 01:48 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Dankje. Jij ook komend weekend .
Herkenbaar. Dan is het natuurlijk helemaal definitief. Ik woon nog bij hem maar ga z.s.m. (als het wat heeft kunnen bezinken) weg. Dat zal dan ook heel moeilijk worden vrees ik.
Kan niet slapen. Piekeren, piekeren.
Bedankt .quote:
Hoe lang is het nu uit tussen jullie? Je kunt waarschijnlijk pas echt binnen met verwerken als ze daadwerkelijk weg is. Het is ''grappig'' want ik zeg altijd dat je moet doen wat goed voelt maar bij een relatiebreuk is dat niet altijd het beste . Succes morgen!quote:Op vrijdag 3 juli 2015 12:11 schreef Makrolon het volgende:
[..]
Ja, eigenlijk stel ik de echte klap nog gewoon uit nu ze hier nog woont, we doen ook gewoon normaal tegen elkaar en t voelt nog zo vertrouwd...
Maargoed, ze krijgt woensdag pas de sleutel. :/ ik ben een beetje opgelucht dat ze nog niet weg gaat, maar aan de andere kant was t beter geweest als t snel achter de rug was geweest...
Morgen gaan we samen naar de ikea, wat spullen kopen die we niet dubbel hebben. Ook niet verstandig denk ik, maarja. Ik geniet er nog maar even van dat ze hier nog is.
Haal eens melatonine, is een hormoon wat je helpt in slaap te komen. Het scheelt zoveel hoe je je emotioneel voelt als je gewoon lekker hebt geslapen...
Laatste is herkenbaar, had ik ook. Op een gegeven moment ga je naar bed en denk je er nog nauwelijks aan en word je wakker en doe je je ding tot je plots beseft dat je die dag nog helemaal niet aan je ex hebt gedacht. Zo ging het bij mij iig. Heel apart, maar ergens ook wel grappig. En inderdaad, die rollercoaster hoort erbij. Komt allemaal goed!quote:Op vrijdag 3 juli 2015 17:02 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Bedankt .
[..]
Hoe lang is het nu uit tussen jullie? Je kunt waarschijnlijk pas echt binnen met verwerken als ze daadwerkelijk weg is. Het is ''grappig'' want ik zeg altijd dat je moet doen wat goed voelt maar bij een relatiebreuk is dat niet altijd het beste . Succes morgen!
Heb vannacht trouwens voor het eerst goed doorgeslapen. Naar gedroomd maar toch uitgerust gevoel toen ik wakker werd. Allemaal dankzij een halve temazepam . Ik ben er normaal geen voorstander van maar kan het nu wel heel goed gebruiken.
Wat me opvalt is dat het gedurende de dag best redelijk gaat. In de ochtend, als ik net wakker ben, of 's nachts ben ik vooral heel somber. Verder natuurlijk een roller coaster aan emoties. Hoort erbij, heb ik me laten vertellen.
Dat is echt heel fijn om te lezen. Geeft hoop en vertrouwen dat het allemaal best wel goed komt. Voor nu laat ik het maar gaan. Heb constant oogmake-up remover bij en wat zooi om de boel bij te werken zodat ik niet als een soort van panda hoef rond te lopen .quote:Op vrijdag 3 juli 2015 17:24 schreef MegaKonijn het volgende:
[..]
Laatste is herkenbaar, had ik ook. Op een gegeven moment ga je naar bed en denk je er nog nauwelijks aan en word je wakker en doe je je ding tot je plots beseft dat je die dag nog helemaal niet aan je ex hebt gedacht. Zo ging het bij mij iig. Heel apart, maar ergens ook wel grappig. En inderdaad, die rollercoaster hoort erbij. Komt allemaal goed!
ot; vind het trouwens wel lollig om mijn posts in dit topic terug te lezen.. Dacht er echt nooit overheen te komen en toch is het zo. Soms mis ik het nog, maar dan meer de herinneringen en niet zozeer hem als persoon. Geloofde het nooit, maar ben echt gelukkig zonder als met hem.
Veel sterkte!quote:Op vrijdag 3 juli 2015 20:23 schreef Helsinki het volgende:
Begonnen met het pakken van mijn spullen. Pijnlijk.
Vindt het rot, houdt zich wel groot. Hij troost me wel, maar het helpt niet zo. Het is ook zo vreemd om bij elkaar in huis te zijn na alles.quote:Op vrijdag 3 juli 2015 21:23 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Veel sterkte!
Hoe is hij er zelf onder?
Morgen 2 weken. En ja, ik weet donders goed dat dit niet t beste is... Maarja, ik denk maar zo, we zitten toch nog effe in een huis. Dan kunnen we er maar beter t beste van maken. Beginnen met verwerken lukt toch nog niet. We zitten ook nog elke avond tot laat buiten te praten. Als ze zometeen t huis uit is wil ik ook echt even zo min mogelijk contact.quote:Op vrijdag 3 juli 2015 17:02 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Bedankt .
[..]
Hoe lang is het nu uit tussen jullie? Je kunt waarschijnlijk pas echt binnen met verwerken als ze daadwerkelijk weg is. Het is ''grappig'' want ik zeg altijd dat je moet doen wat goed voelt maar bij een relatiebreuk is dat niet altijd het beste . Succes morgen!
Heb vannacht trouwens voor het eerst goed doorgeslapen. Naar gedroomd maar toch uitgerust gevoel toen ik wakker werd. Allemaal dankzij een halve temazepam . Ik ben er normaal geen voorstander van maar kan het nu wel heel goed gebruiken.
Wat me opvalt is dat het gedurende de dag best redelijk gaat. In de ochtend, als ik net wakker ben, of 's nachts ben ik vooral heel somber. Verder natuurlijk een roller coaster aan emoties. Hoort erbij, heb ik me laten vertellen.
Goed om te horen! Hahah, ik snap het. Hoe voel je, je nu?quote:Op vrijdag 3 juli 2015 17:32 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Dat is echt heel fijn om te lezen. Geeft hoop en vertrouwen dat het allemaal best wel goed komt. Voor nu laat ik het maar gaan. Heb constant oogmake-up remover bij en wat zooi om de boel bij te werken zodat ik niet als een soort van panda hoef rond te lopen .
Hoe lang heeft dat bij jou geduurd? Ik kom echt zo in deze reeks vallen dus sorry als ik allemaal dingen vraag die natuurlijk allang gepost zijn!
Denk wel dat dat het beste is dan, anders is het helemaal vervelend als je nog in één huis woont en je doet naar tegen elkaar. Het is allemaal vervelend genoeg zo. Gaat ze vandaag ook echt weg nu ze de sleutel heeft gekregen / krijgt?quote:Op zaterdag 4 juli 2015 19:29 schreef Makrolon het volgende:
[..]
Morgen 2 weken. En ja, ik weet donders goed dat dit niet t beste is... Maarja, ik denk maar zo, we zitten toch nog effe in een huis. Dan kunnen we er maar beter t beste van maken. Beginnen met verwerken lukt toch nog niet. We zitten ook nog elke avond tot laat buiten te praten. Als ze zometeen t huis uit is wil ik ook echt even zo min mogelijk contact.
Vandaag bij de ikea kwam alles wel eng dichtbok, spullen halen, wie houd dit, wie houd dat. Enz enz
Ah, das fijn! Sinds ik weer goed slaap voel ik me al een stuk beter. Ik herken het wel, sochtends als ik wakker word is t 1e waar ik aan denk dat het over is, en ben ik enorm onrustig.. Laatst had ik een rustige dag op werk, veel ruimte om na te denken. Daar word t allemaal ook niet echt beter van.
Ik hoop voor je dat een van jullie ook zo snel mogelijk uit huis kan, het is allemaal zo ingewikkeld en verwarrend als je nog samen in een huis woont..
Echt heel verdrietig. Mis hem nu al. Ben sinds gister weg daar en heb eigenlijk de hele dag tijdens het inpakken en verhuizen gehoopt dat hij zou zeggen dat we dit helemaal niet hoeven te doen . We hebben gelukkig wel fijn kunnen praten en ik heb de conclusie getrokken dat er bij beiden hoop is dat het nog goed kan komen in de toekomst. Voor nu op eigen benen leren staan.quote:Op dinsdag 7 juli 2015 22:29 schreef MegaKonijn het volgende:
[..]
Goed om te horen! Hahah, ik snap het. Hoe voel je, je nu?
Mijn ex en ik hebben elkaar een hele tijd niet echt kunnen loslaten terwijl het al wel uit was. Dit trok ik heel slecht en ik wist dat het niks meer zou worden, dus ik zat wel een beetje met liefdesverdriet.. Het heeft denk ik een maandje of twee geduurd voordat er iets in mij knapte en ik er een punt achter heb gezet.. Maar ik was er toen wel meteen helemaal overheen.. Heb het eigenlijk kunnen loslaten en afsluiten terwijl we nog samen waren.. Maar dat wat jij beschreef, het slapen en wakker worden, had ik in die twee maanden ook last van..
Waar woon je nu? Begrijpelijk dat die drang om afstand nemen er is. Zou ik ook hebben denk ik. Nu weer een nieuw evenwicht vinden en verder met jouw leven .quote:Op zaterdag 4 juli 2015 11:07 schreef Flylib het volgende:
Ik heb gisteren mijn spullen uit mijn oude huis opgehaald en gedumpt in een opslagbox tot ik nieuwe woonruimte heb gevonden.
Mijn ex had namelijk een nieuwe woning gevonden, maar de meeste van mijn spullen lagen er nog (stond er tot vorige week ook nog ingeschreven). Inmiddels ben ik daar uitgeschreven en zijn alle sporen van mij daar weg. Alleen de administratieve afhandeling van de overdracht van ons huis aan de verhuurmakelaar/nieuwe huurder rest nog...
Het was al meer dan een half jaar uit, maar het tijdperk 'ons' is dankzij dit nu toch echt voorbij. Ergens wel een opluchting....nu nog mijn eigen stabiliteit terugvinden en dan zal het vast wel verder goedkomen
...en ook niet geheel onbelangrijk: ik kan eindelijk echt afstand van mijn ex nemen. Ook al kunnen we het verder prima vinden, de drang om afstand te nemen is erg groot sinds zij een nieuwe vriend heeft.
Ja, dat is zeker waar. Ik zat vandaag eens na te denken, we hebben het sinds het uit is beter/leuker dan toen het nog aan was... Ze zegt dat er nu een druk vanaf is gevallen voor haar... Ik heb niet de hoop dat t nog goedkomt hoor, maar vind de momenten die we nog samen hebben voor ze weg gaat toch wel erg fijn...quote:Op woensdag 8 juli 2015 10:16 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Denk wel dat dat het beste is dan, anders is het helemaal vervelend als je nog in één huis woont en je doet naar tegen elkaar. Het is allemaal vervelend genoeg zo. Gaat ze vandaag ook echt weg nu ze de sleutel heeft gekregen / krijgt?
Sinds een dag of twee slik ik geen slaappillen meer. Merk dat het lukt om in slaap te vallen maar de nare dromen blijven. Ook dat gaat wel weer een keer over. Helaas niet echt al te veel gepland dus weinig afleiding. Ik woon nu weer tijdelijk bij mijn moeder (sinds gister) en merk dat het nu pas heel echt voelt. En weer die weerstand... zucht.
[..]
Echt heel verdrietig. Mis hem nu al. Ben sinds gister weg daar en heb eigenlijk de hele dag tijdens het inpakken en verhuizen gehoopt dat hij zou zeggen dat we dit helemaal niet hoeven te doen . We hebben gelukkig wel fijn kunnen praten en ik heb de conclusie getrokken dat er bij beiden hoop is dat het nog goed kan komen in de toekomst. Voor nu op eigen benen leren staan.
Heb jij het beëindigd toen (omdat je schrijft dat je het tijdens de relatie al hebt kunnen loslaten en afsluiten)? Dat besef dat het niks meer gaat worden raakt je natuurlijk, begrijp ik wel. Fijn dat je er nu op deze manier op terug kan kijken en dat je je uiteindelijk weer beter bent gaan voelen. Op het moment zelf kan het echt voelen alsof het allemaal nooit meer goed komt .
Vandaag gaan we naar de Ikea want ik moet nog een kledingkast hebben en hij heeft ook een aantal spullen nodig. Onze hond blijft nog een extra nachtje bij hem (die gaat met mij mee verhuizen) wat ook wel fijn is want dan kan ik hier nog wat dingen uit dozen halen en een plekje geven.
Ik zit sinds ik ons gezamenlijke huis heb verlaten bij mijn ouders. Ik stond in de startblokken voor een nieuwe woning de afgelopen weken, maar heb begin vorige week helaas te horen gekregen dat mijn huidige baan per eind komende week ophoudt. Heel erg frustrerend, want ik kom (weer) in de WW en moet iets langer bij mijn ouders blijven dan de bedoeling was. Niets ten nadele van mijn ouders, ik ben gek op ze en aan mijn privacy/vrijheidsgehalte is weinig veranderd...maar met mijn 34 jaar bij mijn ouders wonen kwam me onderhand mn strot uit, gewoon een principekwestie...dat hoort niet...ook al waren de omstandigheden (relatiebreuk, financiele shit en zo) verzachtend. Ik ben er klaar voor om weer weg te gaan en dan gebeurt er zoietsquote:Op woensdag 8 juli 2015 10:24 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Waar woon je nu? Begrijpelijk dat die drang om afstand nemen er is. Zou ik ook hebben denk ik. Nu weer een nieuw evenwicht vinden en verder met jouw leven .
Pff, wat een kuttiming zeg! Maar misschien beter dat t nu is gebeurt dan dat je net in je nieuwe woning zat en je dan je baan verliest...quote:Op zondag 12 juli 2015 13:33 schreef Flylib het volgende:
[..]
Ik zit sinds ik ons gezamenlijke huis heb verlaten bij mijn ouders. Ik stond in de startblokken voor een nieuwe woning de afgelopen weken, maar heb begin vorige week helaas te horen gekregen dat mijn huidige baan per eind komende week ophoudt. Heel erg frustrerend, want ik kom (weer) in de WW en moet iets langer bij mijn ouders blijven dan de bedoeling was. Niets ten nadele van mijn ouders, ik ben gek op ze en aan mijn privacy/vrijheidsgehalte is weinig veranderd...maar met mijn 34 jaar bij mijn ouders wonen kwam me onderhand mn strot uit, gewoon een principekwestie...dat hoort niet...ook al waren de omstandigheden (relatiebreuk, financiele shit en zo) verzachtend. Ik ben er klaar voor om weer weg te gaan en dan gebeurt er zoiets
Ik durf het risico niet te nemen om nu te verhuizen...wie weet hoelang het gaat duren voor ik een nieuwe baan vind...en verhuizen met ww zal automatisch betekenen dat ik op den duur aan mijn zuurverdiende spaarcenten moet zitten als het niet lukt om ander werk te vinden. Dus het verhuis/vakantiebudget blijft voorlopig even op de spaarrekening en ik moet nog maar eventjes door de zure appel heenbijten
Ondanks deze frustratie ben ik nog steeds blij dat het hoofdstuk ex nu echt is afgesloten. Ik ben er eigenlijk ook weer klaar voor om weer mensen te ontmoeten en zo, maar daar wacht ik ook maar even mee tot ik een nieuw huisje heb
@Makrolon, hoe is het gegaan?
Heb je helemaal gelijk in. Moet er maar het beste van maken. Komt goedquote:Op zondag 12 juli 2015 21:50 schreef Makrolon het volgende:
[..]
Pff, wat een kuttiming zeg! Maar misschien beter dat t nu is gebeurt dan dat je net in je nieuwe woning zat en je dan je baan verliest...
Het is best aardig gegaan, vrijdag ochtend heb ik geholpen, dat was behoorlijk kut. Vrijdag middag gewerkt dus had ik even afleiding, zaterdag heeft ze samen met dr moeder de rest overgehuist, savonds heb ik ook weer gewerkt dus er niet zoveel aan hoeven denken.
Toen ik thuis kwam en t aardig lege huis zag (alle plantjes en prutjes enzo waren van haar) kwam het toch wel even goed binnen... Savonds is ze nog even langs geweest, hebben we nog een beetje gepraat en afscheid genomen, dat was natuurlijk emotioneel maar ben wel blij dat ik het kan gaan afsluiten nu. Denk dat we mekaar nu niet zo heel veel meer gaan zien.
Uiteindelijk komt alles goed. Succes iig met het vinden van een nieuwe baan.quote:Op maandag 13 juli 2015 20:04 schreef Flylib het volgende:
[..]
Heb je helemaal gelijk in. Moet er maar het beste van maken. Komt goed
Ik denk dat je afsluit/loslaat periode nu pas echt gaat beginnen. Het zal niet gemakkelijk worden, maar uiteindelijk kom je er wel!
Oh dat is wel kut... Hoe je ook met je ouders overeen komt, het is idd wat vreemd om tegen nieuwe mensen te gaan zeggen dat je nog thuis woont.quote:Op zondag 12 juli 2015 13:33 schreef Flylib het volgende:
[..]
Ik zit sinds ik ons gezamenlijke huis heb verlaten bij mijn ouders. Ik stond in de startblokken voor een nieuwe woning de afgelopen weken, maar heb begin vorige week helaas te horen gekregen dat mijn huidige baan per eind komende week ophoudt. Heel erg frustrerend, want ik kom (weer) in de WW en moet iets langer bij mijn ouders blijven dan de bedoeling was. Niets ten nadele van mijn ouders, ik ben gek op ze en aan mijn privacy/vrijheidsgehalte is weinig veranderd...maar met mijn 34 jaar bij mijn ouders wonen kwam me onderhand mn strot uit, gewoon een principekwestie...dat hoort niet...ook al waren de omstandigheden (relatiebreuk, financiele shit en zo) verzachtend. Ik ben er klaar voor om weer weg te gaan en dan gebeurt er zoiets
Ik durf het risico niet te nemen om nu te verhuizen...wie weet hoelang het gaat duren voor ik een nieuwe baan vind...en verhuizen met ww zal automatisch betekenen dat ik op den duur aan mijn zuurverdiende spaarcenten moet zitten als het niet lukt om ander werk te vinden. Dus het verhuis/vakantiebudget blijft voorlopig even op de spaarrekening en ik moet nog maar eventjes door de zure appel heenbijten
Ondanks deze frustratie ben ik nog steeds blij dat het hoofdstuk ex nu echt is afgesloten. Ik ben er eigenlijk ook weer klaar voor om weer mensen te ontmoeten en zo, maar daar wacht ik ook maar even mee tot ik een nieuw huisje heb
Ja ik schaam me er ook wel een beetje voor, ondanks de omstandigheden. En dan was ik eindelijk financieel weer helemaal op orde, verlies ik mijn baan. Nou ja, ik heb genoeg plannen voor de komende tijd om snel weer uit de WW te komen....dus ik ga er wel vanuit dat het verder wel goedkomt. Het zal niet al te lang meer durenquote:Op zaterdag 18 juli 2015 17:21 schreef Wezentrijn het volgende:
[..]
Oh dat is wel kut... Hoe je ook met je ouders overeen komt, het is idd wat vreemd om tegen nieuwe mensen te gaan zeggen dat je nog thuis woont.
Ik verloor ook mijn baan niet lang na mijn relatiebreuk. Ik had het wel gehad met die baan, maar je hebt het geld wel nodig, he. Ik en mijn ex zouden net gaan samenwonen en hadden het contract al getekend. Ik kon dat huisje niet alleen betalen, dus moest een opzeg van drie maanden betalen, waar mijn ex geen cent heeft aan bijgedragen terwijl hij wel de relatie beëindigde. In nauwe schoentjes komen te zitten is echt rot op zo'n moment, want dan zou een city tripje of ander ontspanningsmoment meer dan welkom zijn he?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |