abonnement bol.com Unibet Coolblue
  donderdag 2 juli 2015 @ 01:48:03 #51
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_153994937
quote:
1s.gif Op woensdag 1 juli 2015 20:29 schreef Makrolon het volgende:

[..]

Heel veel sterkte.
Dankje. Jij ook komend weekend :*.
Herkenbaar. Dan is het natuurlijk helemaal definitief. Ik woon nog bij hem maar ga z.s.m. (als het wat heeft kunnen bezinken) weg. Dat zal dan ook heel moeilijk worden vrees ik.

Kan niet slapen. Piekeren, piekeren.
pi_153995516
quote:
0s.gif Op donderdag 2 juli 2015 01:48 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Dankje. Jij ook komend weekend :*.
Herkenbaar. Dan is het natuurlijk helemaal definitief. Ik woon nog bij hem maar ga z.s.m. (als het wat heeft kunnen bezinken) weg. Dat zal dan ook heel moeilijk worden vrees ik.

Kan niet slapen. Piekeren, piekeren.
Ah.. Sterkte!
pi_154027720
quote:
0s.gif Op donderdag 2 juli 2015 01:48 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Dankje. Jij ook komend weekend :*.
Herkenbaar. Dan is het natuurlijk helemaal definitief. Ik woon nog bij hem maar ga z.s.m. (als het wat heeft kunnen bezinken) weg. Dat zal dan ook heel moeilijk worden vrees ik.

Kan niet slapen. Piekeren, piekeren.
Ja, eigenlijk stel ik de echte klap nog gewoon uit nu ze hier nog woont, we doen ook gewoon normaal tegen elkaar en t voelt nog zo vertrouwd...

Maargoed, ze krijgt woensdag pas de sleutel. :/ ik ben een beetje opgelucht dat ze nog niet weg gaat, maar aan de andere kant was t beter geweest als t snel achter de rug was geweest...

Morgen gaan we samen naar de ikea, wat spullen kopen die we niet dubbel hebben. Ook niet verstandig denk ik, maarja. Ik geniet er nog maar even van dat ze hier nog is.


Haal eens melatonine, is een hormoon wat je helpt in slaap te komen. Het scheelt zoveel hoe je je emotioneel voelt als je gewoon lekker hebt geslapen...
  vrijdag 3 juli 2015 @ 17:02:00 #54
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_154035143
quote:
1s.gif Op donderdag 2 juli 2015 02:29 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Ah.. Sterkte!
Bedankt :*.

quote:
1s.gif Op vrijdag 3 juli 2015 12:11 schreef Makrolon het volgende:

[..]

Ja, eigenlijk stel ik de echte klap nog gewoon uit nu ze hier nog woont, we doen ook gewoon normaal tegen elkaar en t voelt nog zo vertrouwd...

Maargoed, ze krijgt woensdag pas de sleutel. :/ ik ben een beetje opgelucht dat ze nog niet weg gaat, maar aan de andere kant was t beter geweest als t snel achter de rug was geweest...

Morgen gaan we samen naar de ikea, wat spullen kopen die we niet dubbel hebben. Ook niet verstandig denk ik, maarja. Ik geniet er nog maar even van dat ze hier nog is.

Haal eens melatonine, is een hormoon wat je helpt in slaap te komen. Het scheelt zoveel hoe je je emotioneel voelt als je gewoon lekker hebt geslapen...
Hoe lang is het nu uit tussen jullie? Je kunt waarschijnlijk pas echt binnen met verwerken als ze daadwerkelijk weg is. Het is ''grappig'' want ik zeg altijd dat je moet doen wat goed voelt maar bij een relatiebreuk is dat niet altijd het beste :+. Succes morgen!

Heb vannacht trouwens voor het eerst goed doorgeslapen. Naar gedroomd maar toch uitgerust gevoel toen ik wakker werd. Allemaal dankzij een halve temazepam :@. Ik ben er normaal geen voorstander van maar kan het nu wel heel goed gebruiken.

Wat me opvalt is dat het gedurende de dag best redelijk gaat. In de ochtend, als ik net wakker ben, of 's nachts ben ik vooral heel somber. Verder natuurlijk een roller coaster aan emoties. Hoort erbij, heb ik me laten vertellen.
pi_154035682
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 juli 2015 17:02 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Bedankt :*.

[..]

Hoe lang is het nu uit tussen jullie? Je kunt waarschijnlijk pas echt binnen met verwerken als ze daadwerkelijk weg is. Het is ''grappig'' want ik zeg altijd dat je moet doen wat goed voelt maar bij een relatiebreuk is dat niet altijd het beste :+. Succes morgen!

Heb vannacht trouwens voor het eerst goed doorgeslapen. Naar gedroomd maar toch uitgerust gevoel toen ik wakker werd. Allemaal dankzij een halve temazepam :@. Ik ben er normaal geen voorstander van maar kan het nu wel heel goed gebruiken.

Wat me opvalt is dat het gedurende de dag best redelijk gaat. In de ochtend, als ik net wakker ben, of 's nachts ben ik vooral heel somber. Verder natuurlijk een roller coaster aan emoties. Hoort erbij, heb ik me laten vertellen.
Laatste is herkenbaar, had ik ook. Op een gegeven moment ga je naar bed en denk je er nog nauwelijks aan en word je wakker en doe je je ding tot je plots beseft dat je die dag nog helemaal niet aan je ex hebt gedacht. Zo ging het bij mij iig. Heel apart, maar ergens ook wel grappig. En inderdaad, die rollercoaster hoort erbij. Komt allemaal goed!

ot; vind het trouwens wel lollig om mijn posts in dit topic terug te lezen.. Dacht er echt nooit overheen te komen en toch is het zo. Soms mis ik het nog, maar dan meer de herinneringen en niet zozeer hem als persoon. Geloofde het nooit, maar ben echt gelukkig zonder als met hem.
  vrijdag 3 juli 2015 @ 17:32:13 #56
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_154035838
quote:
1s.gif Op vrijdag 3 juli 2015 17:24 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Laatste is herkenbaar, had ik ook. Op een gegeven moment ga je naar bed en denk je er nog nauwelijks aan en word je wakker en doe je je ding tot je plots beseft dat je die dag nog helemaal niet aan je ex hebt gedacht. Zo ging het bij mij iig. Heel apart, maar ergens ook wel grappig. En inderdaad, die rollercoaster hoort erbij. Komt allemaal goed!

ot; vind het trouwens wel lollig om mijn posts in dit topic terug te lezen.. Dacht er echt nooit overheen te komen en toch is het zo. Soms mis ik het nog, maar dan meer de herinneringen en niet zozeer hem als persoon. Geloofde het nooit, maar ben echt gelukkig zonder als met hem.
Dat is echt heel fijn om te lezen. Geeft hoop en vertrouwen dat het allemaal best wel goed komt. Voor nu laat ik het maar gaan. Heb constant oogmake-up remover bij en wat zooi om de boel bij te werken zodat ik niet als een soort van panda hoef rond te lopen :').

Hoe lang heeft dat bij jou geduurd? Ik kom echt zo in deze reeks vallen dus sorry als ik allemaal dingen vraag die natuurlijk allang gepost zijn!
  vrijdag 3 juli 2015 @ 20:23:06 #57
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_154039551
Begonnen met het pakken van mijn spullen. Pijnlijk.
  vrijdag 3 juli 2015 @ 21:23:58 #58
438527 MissButterflyy
Fladderend vlindertje
pi_154041229
quote:
1s.gif Op vrijdag 3 juli 2015 20:23 schreef Helsinki het volgende:
Begonnen met het pakken van mijn spullen. Pijnlijk.
Veel sterkte! :)
Hoe is hij er zelf onder?
Wie dit leest is een lezer van dit
  vrijdag 3 juli 2015 @ 22:15:45 #59
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_154042880
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 juli 2015 21:23 schreef MissButterflyy het volgende:

[..]

Veel sterkte! :)
Hoe is hij er zelf onder?
Vindt het rot, houdt zich wel groot. Hij troost me wel, maar het helpt niet zo. Het is ook zo vreemd om bij elkaar in huis te zijn na alles.
  zaterdag 4 juli 2015 @ 11:07:58 #60
335650 Flylib
Obdewl'l X
pi_154053906
Ik heb gisteren mijn spullen uit mijn oude huis opgehaald en gedumpt in een opslagbox tot ik nieuwe woonruimte heb gevonden.

Mijn ex had namelijk een nieuwe woning gevonden, maar de meeste van mijn spullen lagen er nog (stond er tot vorige week ook nog ingeschreven). Inmiddels ben ik daar uitgeschreven en zijn alle sporen van mij daar weg. Alleen de administratieve afhandeling van de overdracht van ons huis aan de verhuurmakelaar/nieuwe huurder rest nog...

Het was al meer dan een half jaar uit, maar het tijdperk 'ons' is dankzij dit nu toch echt voorbij. Ergens wel een opluchting....nu nog mijn eigen stabiliteit terugvinden en dan zal het vast wel verder goedkomen :)

...en ook niet geheel onbelangrijk: ik kan eindelijk echt afstand van mijn ex nemen. Ook al kunnen we het verder prima vinden, de drang om afstand te nemen is erg groot sinds zij een nieuwe vriend heeft.

[ Bericht 11% gewijzigd door Flylib op 04-07-2015 17:17:01 ]
diseased rhinoceros pizzle
pi_154066653
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 juli 2015 17:02 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Bedankt :*.

[..]

Hoe lang is het nu uit tussen jullie? Je kunt waarschijnlijk pas echt binnen met verwerken als ze daadwerkelijk weg is. Het is ''grappig'' want ik zeg altijd dat je moet doen wat goed voelt maar bij een relatiebreuk is dat niet altijd het beste :+. Succes morgen!

Heb vannacht trouwens voor het eerst goed doorgeslapen. Naar gedroomd maar toch uitgerust gevoel toen ik wakker werd. Allemaal dankzij een halve temazepam :@. Ik ben er normaal geen voorstander van maar kan het nu wel heel goed gebruiken.

Wat me opvalt is dat het gedurende de dag best redelijk gaat. In de ochtend, als ik net wakker ben, of 's nachts ben ik vooral heel somber. Verder natuurlijk een roller coaster aan emoties. Hoort erbij, heb ik me laten vertellen.
Morgen 2 weken. En ja, ik weet donders goed dat dit niet t beste is... Maarja, ik denk maar zo, we zitten toch nog effe in een huis. Dan kunnen we er maar beter t beste van maken. Beginnen met verwerken lukt toch nog niet. We zitten ook nog elke avond tot laat buiten te praten. Als ze zometeen t huis uit is wil ik ook echt even zo min mogelijk contact.

Vandaag bij de ikea kwam alles wel eng dichtbok, spullen halen, wie houd dit, wie houd dat. Enz enz

Ah, das fijn! Sinds ik weer goed slaap voel ik me al een stuk beter. Ik herken het wel, sochtends als ik wakker word is t 1e waar ik aan denk dat het over is, en ben ik enorm onrustig.. Laatst had ik een rustige dag op werk, veel ruimte om na te denken. Daar word t allemaal ook niet echt beter van.

Ik hoop voor je dat een van jullie ook zo snel mogelijk uit huis kan, het is allemaal zo ingewikkeld en verwarrend als je nog samen in een huis woont..
pi_154156168
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 juli 2015 17:32 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Dat is echt heel fijn om te lezen. Geeft hoop en vertrouwen dat het allemaal best wel goed komt. Voor nu laat ik het maar gaan. Heb constant oogmake-up remover bij en wat zooi om de boel bij te werken zodat ik niet als een soort van panda hoef rond te lopen :').

Hoe lang heeft dat bij jou geduurd? Ik kom echt zo in deze reeks vallen dus sorry als ik allemaal dingen vraag die natuurlijk allang gepost zijn!
Goed om te horen! Hahah, ik snap het. Hoe voel je, je nu?

Mijn ex en ik hebben elkaar een hele tijd niet echt kunnen loslaten terwijl het al wel uit was. Dit trok ik heel slecht en ik wist dat het niks meer zou worden, dus ik zat wel een beetje met liefdesverdriet.. Het heeft denk ik een maandje of twee geduurd voordat er iets in mij knapte en ik er een punt achter heb gezet.. Maar ik was er toen wel meteen helemaal overheen.. Heb het eigenlijk kunnen loslaten en afsluiten terwijl we nog samen waren.. Maar dat wat jij beschreef, het slapen en wakker worden, had ik in die twee maanden ook last van..
  woensdag 8 juli 2015 @ 10:16:32 #63
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_154164215
quote:
1s.gif Op zaterdag 4 juli 2015 19:29 schreef Makrolon het volgende:

[..]

Morgen 2 weken. En ja, ik weet donders goed dat dit niet t beste is... Maarja, ik denk maar zo, we zitten toch nog effe in een huis. Dan kunnen we er maar beter t beste van maken. Beginnen met verwerken lukt toch nog niet. We zitten ook nog elke avond tot laat buiten te praten. Als ze zometeen t huis uit is wil ik ook echt even zo min mogelijk contact.

Vandaag bij de ikea kwam alles wel eng dichtbok, spullen halen, wie houd dit, wie houd dat. Enz enz

Ah, das fijn! Sinds ik weer goed slaap voel ik me al een stuk beter. Ik herken het wel, sochtends als ik wakker word is t 1e waar ik aan denk dat het over is, en ben ik enorm onrustig.. Laatst had ik een rustige dag op werk, veel ruimte om na te denken. Daar word t allemaal ook niet echt beter van.

Ik hoop voor je dat een van jullie ook zo snel mogelijk uit huis kan, het is allemaal zo ingewikkeld en verwarrend als je nog samen in een huis woont..
Denk wel dat dat het beste is dan, anders is het helemaal vervelend als je nog in één huis woont en je doet naar tegen elkaar. Het is allemaal vervelend genoeg zo. Gaat ze vandaag ook echt weg nu ze de sleutel heeft gekregen / krijgt?

Sinds een dag of twee slik ik geen slaappillen meer. Merk dat het lukt om in slaap te vallen maar de nare dromen blijven. Ook dat gaat wel weer een keer over. Helaas niet echt al te veel gepland dus weinig afleiding. Ik woon nu weer tijdelijk bij mijn moeder (sinds gister) en merk dat het nu pas heel echt voelt. En weer die weerstand... zucht.
quote:
1s.gif Op dinsdag 7 juli 2015 22:29 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Goed om te horen! Hahah, ik snap het. Hoe voel je, je nu?

Mijn ex en ik hebben elkaar een hele tijd niet echt kunnen loslaten terwijl het al wel uit was. Dit trok ik heel slecht en ik wist dat het niks meer zou worden, dus ik zat wel een beetje met liefdesverdriet.. Het heeft denk ik een maandje of twee geduurd voordat er iets in mij knapte en ik er een punt achter heb gezet.. Maar ik was er toen wel meteen helemaal overheen.. Heb het eigenlijk kunnen loslaten en afsluiten terwijl we nog samen waren.. Maar dat wat jij beschreef, het slapen en wakker worden, had ik in die twee maanden ook last van..
Echt heel verdrietig. Mis hem nu al. Ben sinds gister weg daar en heb eigenlijk de hele dag tijdens het inpakken en verhuizen gehoopt dat hij zou zeggen dat we dit helemaal niet hoeven te doen :'). We hebben gelukkig wel fijn kunnen praten en ik heb de conclusie getrokken dat er bij beiden hoop is dat het nog goed kan komen in de toekomst. Voor nu op eigen benen leren staan.

Heb jij het beëindigd toen (omdat je schrijft dat je het tijdens de relatie al hebt kunnen loslaten en afsluiten)? Dat besef dat het niks meer gaat worden raakt je natuurlijk, begrijp ik wel. Fijn dat je er nu op deze manier op terug kan kijken en dat je je uiteindelijk weer beter bent gaan voelen. Op het moment zelf kan het echt voelen alsof het allemaal nooit meer goed komt :+.

Vandaag gaan we naar de Ikea want ik moet nog een kledingkast hebben en hij heeft ook een aantal spullen nodig. Onze hond blijft nog een extra nachtje bij hem (die gaat met mij mee verhuizen) wat ook wel fijn is want dan kan ik hier nog wat dingen uit dozen halen en een plekje geven.
  woensdag 8 juli 2015 @ 10:24:53 #64
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_154164352
quote:
1s.gif Op zaterdag 4 juli 2015 11:07 schreef Flylib het volgende:
Ik heb gisteren mijn spullen uit mijn oude huis opgehaald en gedumpt in een opslagbox tot ik nieuwe woonruimte heb gevonden.

Mijn ex had namelijk een nieuwe woning gevonden, maar de meeste van mijn spullen lagen er nog (stond er tot vorige week ook nog ingeschreven). Inmiddels ben ik daar uitgeschreven en zijn alle sporen van mij daar weg. Alleen de administratieve afhandeling van de overdracht van ons huis aan de verhuurmakelaar/nieuwe huurder rest nog...

Het was al meer dan een half jaar uit, maar het tijdperk 'ons' is dankzij dit nu toch echt voorbij. Ergens wel een opluchting....nu nog mijn eigen stabiliteit terugvinden en dan zal het vast wel verder goedkomen :)

...en ook niet geheel onbelangrijk: ik kan eindelijk echt afstand van mijn ex nemen. Ook al kunnen we het verder prima vinden, de drang om afstand te nemen is erg groot sinds zij een nieuwe vriend heeft.
Waar woon je nu? Begrijpelijk dat die drang om afstand nemen er is. Zou ik ook hebben denk ik. Nu weer een nieuw evenwicht vinden en verder met jouw leven :Y.
pi_154182020
quote:
0s.gif Op woensdag 8 juli 2015 10:16 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Denk wel dat dat het beste is dan, anders is het helemaal vervelend als je nog in één huis woont en je doet naar tegen elkaar. Het is allemaal vervelend genoeg zo. Gaat ze vandaag ook echt weg nu ze de sleutel heeft gekregen / krijgt?

Sinds een dag of twee slik ik geen slaappillen meer. Merk dat het lukt om in slaap te vallen maar de nare dromen blijven. Ook dat gaat wel weer een keer over. Helaas niet echt al te veel gepland dus weinig afleiding. Ik woon nu weer tijdelijk bij mijn moeder (sinds gister) en merk dat het nu pas heel echt voelt. En weer die weerstand... zucht.

[..]

Echt heel verdrietig. Mis hem nu al. Ben sinds gister weg daar en heb eigenlijk de hele dag tijdens het inpakken en verhuizen gehoopt dat hij zou zeggen dat we dit helemaal niet hoeven te doen :'). We hebben gelukkig wel fijn kunnen praten en ik heb de conclusie getrokken dat er bij beiden hoop is dat het nog goed kan komen in de toekomst. Voor nu op eigen benen leren staan.

Heb jij het beëindigd toen (omdat je schrijft dat je het tijdens de relatie al hebt kunnen loslaten en afsluiten)? Dat besef dat het niks meer gaat worden raakt je natuurlijk, begrijp ik wel. Fijn dat je er nu op deze manier op terug kan kijken en dat je je uiteindelijk weer beter bent gaan voelen. Op het moment zelf kan het echt voelen alsof het allemaal nooit meer goed komt :+.

Vandaag gaan we naar de Ikea want ik moet nog een kledingkast hebben en hij heeft ook een aantal spullen nodig. Onze hond blijft nog een extra nachtje bij hem (die gaat met mij mee verhuizen) wat ook wel fijn is want dan kan ik hier nog wat dingen uit dozen halen en een plekje geven.
Ja, dat is zeker waar. Ik zat vandaag eens na te denken, we hebben het sinds het uit is beter/leuker dan toen het nog aan was... Ze zegt dat er nu een druk vanaf is gevallen voor haar... Ik heb niet de hoop dat t nog goedkomt hoor, maar vind de momenten die we nog samen hebben voor ze weg gaat toch wel erg fijn...
Nee, ze is erg druk met werk... Ik ga haar vrijdag en zaterdag helpen met overhuizen, nog even een keer naar de ikea voor dr, en ik ga nog een tv kastje voor de maken... zacht ei dat ik ook ben :')

Maar ik hoop dat ze van t weekeind in de eigen huisje slapen en ze hier helemaal weg is.

Super dat je iig die pillen niet meer nodig hebt! Probeer toch wat dingen te doen, desnoods savonds een stuk hardlopen of wandelen, dan heb je afleiding, en ben je moeer waardoor je weer makkelijker slaapt.

Gek eigenlijk, dat praten met wildvreemden die het zelfde doormaken best wel goed kan doen.
pi_154215836
Nu bezig met overhuizen van mn ex... Het word wel heel erg echt nu
  zondag 12 juli 2015 @ 13:33:52 #67
335650 Flylib
Obdewl'l X
pi_154267502
quote:
0s.gif Op woensdag 8 juli 2015 10:24 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Waar woon je nu? Begrijpelijk dat die drang om afstand nemen er is. Zou ik ook hebben denk ik. Nu weer een nieuw evenwicht vinden en verder met jouw leven :Y.
Ik zit sinds ik ons gezamenlijke huis heb verlaten bij mijn ouders. Ik stond in de startblokken voor een nieuwe woning de afgelopen weken, maar heb begin vorige week helaas te horen gekregen dat mijn huidige baan per eind komende week ophoudt. Heel erg frustrerend, want ik kom (weer) in de WW en moet iets langer bij mijn ouders blijven dan de bedoeling was. Niets ten nadele van mijn ouders, ik ben gek op ze en aan mijn privacy/vrijheidsgehalte is weinig veranderd...maar met mijn 34 jaar bij mijn ouders wonen kwam me onderhand mn strot uit, gewoon een principekwestie...dat hoort niet...ook al waren de omstandigheden (relatiebreuk, financiele shit en zo) verzachtend. Ik ben er klaar voor om weer weg te gaan en dan gebeurt er zoiets :N

Ik durf het risico niet te nemen om nu te verhuizen...wie weet hoelang het gaat duren voor ik een nieuwe baan vind...en verhuizen met ww zal automatisch betekenen dat ik op den duur aan mijn zuurverdiende spaarcenten moet zitten als het niet lukt om ander werk te vinden. Dus het verhuis/vakantiebudget blijft voorlopig even op de spaarrekening en ik moet nog maar eventjes door de zure appel heenbijten :P

Ondanks deze frustratie ben ik nog steeds blij dat het hoofdstuk ex nu echt is afgesloten. Ik ben er eigenlijk ook weer klaar voor om weer mensen te ontmoeten en zo, maar daar wacht ik ook maar even mee tot ik een nieuw huisje heb :')

@Makrolon, hoe is het gegaan?
diseased rhinoceros pizzle
pi_154281701
quote:
0s.gif Op zondag 12 juli 2015 13:33 schreef Flylib het volgende:

[..]

Ik zit sinds ik ons gezamenlijke huis heb verlaten bij mijn ouders. Ik stond in de startblokken voor een nieuwe woning de afgelopen weken, maar heb begin vorige week helaas te horen gekregen dat mijn huidige baan per eind komende week ophoudt. Heel erg frustrerend, want ik kom (weer) in de WW en moet iets langer bij mijn ouders blijven dan de bedoeling was. Niets ten nadele van mijn ouders, ik ben gek op ze en aan mijn privacy/vrijheidsgehalte is weinig veranderd...maar met mijn 34 jaar bij mijn ouders wonen kwam me onderhand mn strot uit, gewoon een principekwestie...dat hoort niet...ook al waren de omstandigheden (relatiebreuk, financiele shit en zo) verzachtend. Ik ben er klaar voor om weer weg te gaan en dan gebeurt er zoiets :N

Ik durf het risico niet te nemen om nu te verhuizen...wie weet hoelang het gaat duren voor ik een nieuwe baan vind...en verhuizen met ww zal automatisch betekenen dat ik op den duur aan mijn zuurverdiende spaarcenten moet zitten als het niet lukt om ander werk te vinden. Dus het verhuis/vakantiebudget blijft voorlopig even op de spaarrekening en ik moet nog maar eventjes door de zure appel heenbijten :P

Ondanks deze frustratie ben ik nog steeds blij dat het hoofdstuk ex nu echt is afgesloten. Ik ben er eigenlijk ook weer klaar voor om weer mensen te ontmoeten en zo, maar daar wacht ik ook maar even mee tot ik een nieuw huisje heb :')

@Makrolon, hoe is het gegaan?
Pff, wat een kuttiming zeg! Maar misschien beter dat t nu is gebeurt dan dat je net in je nieuwe woning zat en je dan je baan verliest...

Het is best aardig gegaan, vrijdag ochtend heb ik geholpen, dat was behoorlijk kut. Vrijdag middag gewerkt dus had ik even afleiding, zaterdag heeft ze samen met dr moeder de rest overgehuist, savonds heb ik ook weer gewerkt dus er niet zoveel aan hoeven denken.

Toen ik thuis kwam en t aardig lege huis zag (alle plantjes en prutjes enzo waren van haar) kwam het toch wel even goed binnen... Savonds is ze nog even langs geweest, hebben we nog een beetje gepraat en afscheid genomen, dat was natuurlijk emotioneel maar ben wel blij dat ik het kan gaan afsluiten nu. Denk dat we mekaar nu niet zo heel veel meer gaan zien.
  maandag 13 juli 2015 @ 20:04:40 #69
335650 Flylib
Obdewl'l X
pi_154309184
quote:
0s.gif Op zondag 12 juli 2015 21:50 schreef Makrolon het volgende:

[..]

Pff, wat een kuttiming zeg! Maar misschien beter dat t nu is gebeurt dan dat je net in je nieuwe woning zat en je dan je baan verliest...

Het is best aardig gegaan, vrijdag ochtend heb ik geholpen, dat was behoorlijk kut. Vrijdag middag gewerkt dus had ik even afleiding, zaterdag heeft ze samen met dr moeder de rest overgehuist, savonds heb ik ook weer gewerkt dus er niet zoveel aan hoeven denken.

Toen ik thuis kwam en t aardig lege huis zag (alle plantjes en prutjes enzo waren van haar) kwam het toch wel even goed binnen... Savonds is ze nog even langs geweest, hebben we nog een beetje gepraat en afscheid genomen, dat was natuurlijk emotioneel maar ben wel blij dat ik het kan gaan afsluiten nu. Denk dat we mekaar nu niet zo heel veel meer gaan zien.
Heb je helemaal gelijk in. Moet er maar het beste van maken. Komt goed :)

Ik denk dat je afsluit/loslaat periode nu pas echt gaat beginnen. Het zal niet gemakkelijk worden, maar uiteindelijk kom je er wel!
diseased rhinoceros pizzle
pi_154344992
quote:
0s.gif Op maandag 13 juli 2015 20:04 schreef Flylib het volgende:

[..]

Heb je helemaal gelijk in. Moet er maar het beste van maken. Komt goed :)

Ik denk dat je afsluit/loslaat periode nu pas echt gaat beginnen. Het zal niet gemakkelijk worden, maar uiteindelijk kom je er wel!
Uiteindelijk komt alles goed. :) Succes iig met het vinden van een nieuwe baan.

Ja, dat denk ik ook. Al valt het me de laatste dagen enorm mee.. T zijn wel vrij drukke dagen geweest, misschien komt het wel gewoon later pas echt binnen.
  zaterdag 18 juli 2015 @ 17:11:18 #71
446536 Wezentrijn
echoes in the dark
pi_154440487
Ik had een relatie van vijf jaar waar in oktober vorig jaar plots een einde aan kwam. Tja, niet zo plots, we hadden het wat minder, maar we hadden al ergere dingen meegemaakt.
In ons eerste jaar samen kreeg hij een ongeluk, waarbij hij drie maand in coma was en twee jaar heeft moeten revalideren om terug te lopen. Buitenshuis gebruikt hij nog steeds een stel krukken. Hij kan ook geen uren rechtstaan dus voor festivals en optredens nam hij zelfs een rolstoel mee.
Daarover was er afgelopen zomer een discussie. Hij kon net zo goed een strandstoeltje meenemen en bij de groep blijven tussen de andere festivalgangers, maar hij sprak dan Nederlanders aan van "Hebben jullie wiet? welke groep wil je zien? Ik neem iemand van jullie mee naar voor in ruil voor wat wiet?"
Hij deed dan ook vaak of hij struikelde en dan viel hij "per ongeluk " tegen een meisje. Of liet selfies nemen met tienermeiden op schoot. Door zijn revalidatie heeft hij heel wat armspieren gekweekt wat indruk maakt op oppervlakkige trienen. Het laatste jaar genoot hij steeds meer van die aandacht, ging ook vaak alleen met twee mannelijke vrienden weg naar nachtclubs en zelfs naar stripteasebars. Die twee zijn maar schraal hoor, maar volgens hem de enigen die hem niet lieten vallen na zijn ongeluk.

Dat gedrag begon vooral het laatste jaar heel extreem te worden. Voor zijn ongeluk (we waren 10 maanden samen toen, dus dit is ook voor twijfel vatbaar) was hij artistiek type, had verfijnde humor, had niveau. Ook sexueel en lichamelijk klikte het. Toen hij wakker werd en eerst hoorde dat hij misschien nooit meer kon lopen, was hij een wrak. Heel begrijpelijk. Dat eerste jaar na het ongeval ging bijna elk gesprek over de angst dat ik hem zou bedriegen of hem zat zou worden en dumpen. Het tweede jaar ging het steeds beter. Hij was me dankbaar dat ik hem naar de revalidatie sleurde en hem bleef steunen en aanmoedigen. Hij zette toen ook zijn eerste stappen en liet zich op de knieën vallen (ik dacht eerst dat hij echt viel) om me ten huwelijk te vragen...

Het klinkt gek maar we hebben nooit plannen gemaakt daarna om daadwerkelijk te trouwen. Of toch niet zo gek, want we woonden nog niet eens officieel samen. Dat zou in oktober van vorig jaar gebeuren. Doordat de zomer niet zo vlot was verlopen, had ik een dubbel gevoel. Ik dacht dat het contact met die twee margies wat zou gaan verwateren door samen te wonen maar had ergens wel schrik dat ik dan de klos zou zijn. Het zijn zo van die hoerenlopers die maar geen vaste partner kunnen houden en dan klagen dat hun vrienden hun hebben laten vallen voor een relatie met een takkewijf. Die kunnen ook niet normaal over vrouwen praten; het zijn steeds kutwijven, of een stel tieten waar ze 'm willen tussen steken. Zo'n gaat dat de hele tijd.

Helaas is het laatste werkelijkheid geworden. Ons contract om het huisje te huren was getekend, en aan de vooravond van de intrek wou hij "zijn vrijheid" terug. Het huis alleen huren was geen optie, maar ik moest wel drie maanden schadevergoeding ophoesten. Ik vond dat hij dat maar moest betalen,of minstens de helft, want hij nam de definitieve beslissing. 's Avonds laat kreeg ik telefoon van zijn ma en pa dat hij niets betaalt en ik niet hoef aan te dringen.

In december werd hij blijkbaar geopereerd, zag ik op facebook, en het ging dan direct over de borsten van de verpleegsters in het ziekenhuis, en één van die margi's wist te zeggen dat mijn ex zich had verbetert op dat vlak. Ik heb mijn complexen over mijn A-cup al lang geleden over boord gegooid, maar dat is zo ongepast. Toch kregen de status en die reactie nog een aantal likes.

Na kerst en nieuw heb ik hem geblokkeerd; al die foto's van zijn feestjes omringd door jonge grietjes, zijn Dr House quotes erbij. Argh! Hij begon daarmee ook vorig jaar en ik vond het wel grappig aanvankelijk als zelfspot met die wandelstok erbij. Nu lijkt het erop dat alles zowat naar zijn hoofd gestegen is. Hij wil de hele tijd in het middelpunt van de belangstelling staan.

Ondanks de zware klap van het ongeluk, hebben we veel mooie tijden gekend, maar nu voelt het soms als vijf verspilde jaren in de cruciale periode van 20 tot 25 jaar. Ik dacht ook dat dit weer een of andere copingsfase was, maar het lijkt erop dat we elkaar zijn ontgroeid in een mum van tijd. En vooral de manier waarop. Ik heb destijds aan zijn bed gezegd dat het ongeval ons nooit zou uit elkaar halen, maar eigenlijk is het toch gebeurd.
Het is gek. ik voel me nog best vaak verdrietig omdat ik mis hoe hij vroeger was, en dan weer wind ik me op over hoe irritant hij was geworden en ik zelf niet eerder de stap had gezet of een ultimatum gesteld. Soms denk ik dat ik hem idd beter had verlaten na dat ongeluk en daar voel ik me eigenlijk wel schuldig over. Het is allemaal wel begrijpelijk dat ik nog niet helemaal de oude ben, vijf jaar is niet niks. En toch heb ik soms het gevoel dat ik maar heel weinig vriendin was hém. Alsof ik nu pas het over, àlles in die vijf jaar nog een plaats moet geven...
  zaterdag 18 juli 2015 @ 17:21:38 #72
446536 Wezentrijn
echoes in the dark
pi_154440854
quote:
0s.gif Op zondag 12 juli 2015 13:33 schreef Flylib het volgende:

[..]

Ik zit sinds ik ons gezamenlijke huis heb verlaten bij mijn ouders. Ik stond in de startblokken voor een nieuwe woning de afgelopen weken, maar heb begin vorige week helaas te horen gekregen dat mijn huidige baan per eind komende week ophoudt. Heel erg frustrerend, want ik kom (weer) in de WW en moet iets langer bij mijn ouders blijven dan de bedoeling was. Niets ten nadele van mijn ouders, ik ben gek op ze en aan mijn privacy/vrijheidsgehalte is weinig veranderd...maar met mijn 34 jaar bij mijn ouders wonen kwam me onderhand mn strot uit, gewoon een principekwestie...dat hoort niet...ook al waren de omstandigheden (relatiebreuk, financiele shit en zo) verzachtend. Ik ben er klaar voor om weer weg te gaan en dan gebeurt er zoiets :N

Ik durf het risico niet te nemen om nu te verhuizen...wie weet hoelang het gaat duren voor ik een nieuwe baan vind...en verhuizen met ww zal automatisch betekenen dat ik op den duur aan mijn zuurverdiende spaarcenten moet zitten als het niet lukt om ander werk te vinden. Dus het verhuis/vakantiebudget blijft voorlopig even op de spaarrekening en ik moet nog maar eventjes door de zure appel heenbijten :P

Ondanks deze frustratie ben ik nog steeds blij dat het hoofdstuk ex nu echt is afgesloten. Ik ben er eigenlijk ook weer klaar voor om weer mensen te ontmoeten en zo, maar daar wacht ik ook maar even mee tot ik een nieuw huisje heb :')

Oh dat is wel kut... Hoe je ook met je ouders overeen komt, het is idd wat vreemd om tegen nieuwe mensen te gaan zeggen dat je nog thuis woont.
Ik verloor ook mijn baan niet lang na mijn relatiebreuk. Ik had het wel gehad met die baan, maar je hebt het geld wel nodig, he. Ik en mijn ex zouden net gaan samenwonen en hadden het contract al getekend. Ik kon dat huisje niet alleen betalen, dus moest een opzeg van drie maanden betalen, waar mijn ex geen cent heeft aan bijgedragen terwijl hij wel de relatie beëindigde. In nauwe schoentjes komen te zitten is echt rot op zo'n moment, want dan zou een city tripje of ander ontspanningsmoment meer dan welkom zijn he?
  zaterdag 18 juli 2015 @ 20:29:23 #73
335650 Flylib
Obdewl'l X
pi_154445677
quote:
0s.gif Op zaterdag 18 juli 2015 17:21 schreef Wezentrijn het volgende:

[..]

Oh dat is wel kut... Hoe je ook met je ouders overeen komt, het is idd wat vreemd om tegen nieuwe mensen te gaan zeggen dat je nog thuis woont.
Ik verloor ook mijn baan niet lang na mijn relatiebreuk. Ik had het wel gehad met die baan, maar je hebt het geld wel nodig, he. Ik en mijn ex zouden net gaan samenwonen en hadden het contract al getekend. Ik kon dat huisje niet alleen betalen, dus moest een opzeg van drie maanden betalen, waar mijn ex geen cent heeft aan bijgedragen terwijl hij wel de relatie beëindigde. In nauwe schoentjes komen te zitten is echt rot op zo'n moment, want dan zou een city tripje of ander ontspanningsmoment meer dan welkom zijn he?
Ja ik schaam me er ook wel een beetje voor, ondanks de omstandigheden. En dan was ik eindelijk financieel weer helemaal op orde, verlies ik mijn baan. Nou ja, ik heb genoeg plannen voor de komende tijd om snel weer uit de WW te komen....dus ik ga er wel vanuit dat het verder wel goedkomt. Het zal niet al te lang meer duren :)

Over citytripje gesproken; ik was 2 dagen weg met mijn moeder en mijn zusje. En tijdens wat wijn/bier gisteren op een Antwerps terras kwam mijn ex ter sprake. Er was alle ruimte en openheid om alle shit waar ik doorheen ben gegaan de revue te laten passeren, maar ik werd ook aangenaam verrast door de verhalen van mijn moeder en mijn zusje over mijn ex. Ze wisten me dingen te vertellen over haar houding en gedrag rondom mijn familie waar ik eerder geen weet van had. Het wordt me alleen maar duidelijker.....'ons' was gewoon gedoemd om te mislukken. Ik slaag er steeds beter in om mijn ex echt los te laten, en gesprekken als die van gisteren helpen daar echt bij 8-)

Ik heb trouwens hetzelfde gevoel als jou Wezentrijn; hoewel wij ook mooie momenten samen hebben meegemaakt, voelen die 3 jaar dat we samen waren soms ook als verspilde jaren waar ik veel meer uit had kunnen halen. Nou ja, in mijn geval schouders recht en er maar gewoon lering uit trekken. Je doet er toch weinig meer aan.

Hoe is je woonsituatie op dit moment trouwens?
diseased rhinoceros pizzle
  zaterdag 18 juli 2015 @ 20:45:34 #74
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_154446177
Flylib, wat rot zeg. Maar ik sluit me aan bij wat al is gezegd: liever nu dan straks als je een nieuwe woning hebt. Ik hoop dat je snel iets kunt vinden :). Wat je schrijft herken ik wel. Heb een lieve moeder maar je gaat toch verantwoording afleggen en echt helemaal je eigen ding doen gaat niet.

Makrolon, hoe gaat het nu? Elkaar nog gesproken?

Wezentrijn, dat is wel heel heftig! Ook ik herken het gevoel dat je een X-aantal jaar hebt verspild aan iemand maar ik denk dat het beter is om te kijken naar wat het je heeft gebracht in plaats van naar wat je bent verloren. Maar dat is heel makkelijk gezegd en blijkt vaak toch wat moeilijker te zijn dan gehoopt :P.

Met mij gaat het eigenlijk best goed. Ik vertrouw het niet helemaal want dat lijkt me toch raar (zo snel al en na zo'n lange tijd samen) maar het is wat het is. Ben wel heel erg toe aan vakantie. Zit er nu aan te denken om in mijn eentje te gaan maar ook ik kan beter wat opzij houden voor als ik een woning heb gevonden. Al kan ik het toch ook best wel missen. Ik vind het gewoon heel erg spannend geloof ik :+. Zou het zo rot vinden als ik me op vakantie opeens heel eenzaam ga voelen en niet goed weet wat ik (met mezelf) moet. Helaas geen optie om met vriendinnen te gaan want die zijn bezet en gaan dus met hun vriend/man ;(. Hashtag foreveralone
  zaterdag 18 juli 2015 @ 22:13:02 #75
335650 Flylib
Obdewl'l X
pi_154448743
Hey Helsinki, fijn dat het goed gaat! :)

Je kunt dat gevoel beter koesteren dan er over na te denken. Misschien een teken dat het loslaat-proces toch sneller gaat dan je had gedacht.

Ik zit met hetzelfde dilemma wat wonen/reizen betreft. Ik heb geld gereserveerd voor zowel een nieuwe woning als een vakantie en had een reis naar Tokyo in de planning staan voor november. Dat moet ik helaas nu opschuiven vanwege de werkloosheid, evenals een huis zoals ik al eerder had aangegeven. Maar ja, ik probeer het nu vooral positief in te zien. Nu ik ietsjes langer bij mijn ouders zit dan gepland kan ik (zowel met WW als met een normaal salaris) nog wat extra geld sparen en heb ik er wel vertrouwen in dat een baan straks ook betekent dat ik gelijk kan verhuizen en nog een extra zakcentje overhoud voor de vakantie. Ik wil het nu verplaatsen naar februari/maart en wil nu Tokyo waarschijnlijk combineren met een kort verblijf in Thailand of Maleisië zodat ik na de Japanse cultuurshock even een weekje geen zak kan gaan doen op een tropisch eilandje. Uit rotsituaties vloeien altijd leuke ideeën voort 8-)

Ik ben sinds ik bij mijn ouders onderdak heb gezocht regelmatig (alleen) een weekendje weg geweest, van Hamburg tot Brussel. En er waren momenten dat ik me erg eenzaam voelde maar ook momenten dat ik het heerlijk vond om lekker alleen dingen te kunnen doen zonder planning en gezeur van anderen (alleen uit eten gaan is voor mij echter een no-no, dan vlucht ik meestal een mcD in :') ).

Het is maar net hoe je er zelf instaat. Ik zit zelf ook met vrienden met partners/kinderen etc die helaas niet met me meekunnen, dus maak ik er alleen maar het beste van...en dat ik me soms even eenzaam voel dat neem ik maar voor lief. En geloof me; bij vlagen was dat moment heel erg aanwezig en ontzettend klote. In april keek ik in Zwitserland aan het meer van Geneve uit over de bergen aan de overkant en voelde me op dat moment extreem alleen, en dat op zo'n heerlijke locatie bij een graad of 20+, maar dat was voor mij ook het moment dat ik me realiseerde dat ik de eenzaamheid kan laten verdrijven door:

1) me er niet teveel door te laten leiden. Zulke gevoelens komen vooral in situaties als de onze gewoon regelmatig voor. Laat ze toe en ook weer weggaan, ze zijn er niet voor altijd

2) zelf het initiatief te nemen om het tij te keren en dingen doen waarmee je nieuwe mensen kunt leren kennen. Ik had het al een keer eerder over salsa-les, dat ga ik nog steeds doorzetten. Ik ga nu eerst een paar weken studeren voor een certificaat waarmee ik mijn kansen op een nieuwe baan kan vergroten. In de tussentijd ben ik ook goed bevriend geraakt met de ex van een goede vriendin wiens relatie ook is uitgegaan. Ik sprak hem gewoon een keertje aan op Facebook met de vraag hoe het met hem ging, en 2 dagen later zaten we op een terrasje. We blijken veel gemeen te hebben en zien elkaar komende week weer tijdens de Vierdaagsefeesten.

Alleen reizen is trouwens tof. En mocht je het toch te spannend vinden, kunnen we altijd een loslaten-van-je-ex weekendje weg organiseren :+

[ Bericht 1% gewijzigd door Flylib op 18-07-2015 23:30:47 ]
diseased rhinoceros pizzle
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')