Doping #105 Met positief gestemde anorexiapatiënten

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 10:49 schreef Mani89 het volgende:
Nibali stookt het vuurtje nog even op om aan te dringen om Hendersen te vervolgen.

twitter:

vincenzonibali twitterde op vrijdag 24-04-2015 om 10:14:24 @cyclingpro @Greghenderson1 @FabioAru1 troppo facile chiedere scuse dopo !! Bisogna chiedere i danni d'immagine!! reageer retweet

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 00:43 schreef Drebbelman het volgende:

[..]

Greg Henderson
Goed teken dat er soms geluiden zoals deze vanuit het peloton zelf komen.

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 13:31 schreef Kingstown het volgende:

[..]

FabioAru1 is sick. fabaro1 is "sick".
Iemand vervolgen omdat hij iets zegt over iemand die geen wielrenner is, dat kan best lastig worden.

Dat mensen aannemen dat hij het over Aru heeft daar kan Henderson niet zoveel aan doen.

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 14:18 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:
Mooi stukje ouderwetse Omerta van Astana / Nibali. Hallo, ik ben Vincenzo Nibali en ik pak dit soort zaken precies aan zoals mijn grote voorbeeld, Lance Armstrong.

Respect voor Henderson trouwens, nu weten we iig zeker dat Aru (en Nibali) aan de dope zit(ten). Voor zover dat nog zeker was dan. Maar dat is wel het enige verschil met vroeger, de Omerta wordt iets vaker doorbroken. Al kan dat natuurlijk ook weer doping marketing 2.0 zijn

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 14:24 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Kan Hendo niet wat info doorspelen naar journalisten?

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 00:23 schreef heywoodu het volgende:

[..]

Volgens de NOS tekst gaan die percentages over de groep die antwoord hebben gegeven, maar volgens de Dopingautoriteit (waar het vandaan komt) gaat het over de hele groep topsporters die officieel die status hebben (740 mensen).

Dan zou het dus om iets meer dan 30 sporters gaan die toegeven doping te gebruiken.

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 15:10 schreef Felagund het volgende:
Zal wel weer met een sisser aflopen.

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 15:15 schreef Ereinion het volgende:
Ja, het zou hilarisch zijn als Aru gepakt wordt, maar ik verwacht het niet. Of ze moeten wel echt keihard bluffen als ze weten dat over een week naar buiten komt dat hij gepakt is en ze nog doen alsof er niets aan de hand is.

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 18:30 schreef Kingstown het volgende:

[..]

In dat geval is Henderson toch gewoon een grote lul dat hij zomaar iets roeptoetert?
Of is iedereen die nu zich nu ziek afmeld voor een race per definitie een gebruiker?

quote:

"Topatleten worden vaak gecontroleerd. Nooit betrapt. Dus dan lopen ze zonder doping..."

quote:

"Er zijn mensen die misbruik maken van onschuldige atleten. Die atleten krijgen van een ziekenhuis medicatie voorgeschreven die op de dopinglijst staat", aldus de Keniaan

quote:

Onderzoek naar doping in Nederland: nader beschouwd

25 april 2015 - Door Cors van den Brink
Het onderzoek naar dopinggebruik in Nederland, maar zeker ook de manier waarop Atletiek Week erover berichtte, heeft de nodige reacties opgeroepen. Dat geeft aanleiding om er nog eens op terug te komen.

Als Atletiek Week donderdag zou hebben gemeld dat 4,1 procent van de Nederlandse topsporters doping gebruiken, waren onze lezers daar waarschijnlijk schouderophalend aan voorbij gegaan. Want doping, dat is voor Nederlandse atleten vooral iets dat zich afspeelt in landen als Rusland, Kenia en Jamaica. Uit veel reacties blijkt dat men zich niet kan voorstellen dat ook hier sprake is van een ernstige situatie.
Het onderzoek dat de Nederlandse Dopingautoriteit liet doen, spreekt echter een andere taal. Bij de presentatie is gesteld dat geen enkele grote sport is uitgezonderd. Daarom vertaalden we het percentage naar een concreet cijfer: tien gebruikers bij een grotere Nederlandse atletiekwedstrijd.

Marge en boodschap
Wetenschappers hanteren bij dit soort onderzoek altijd een marge en dat geldt ook voor dit cijfer. Bovendien zijn tot nu toe alleen de reacties van de sporters met een A- of B-status en de zogenoemde “high potentials” (de beloftevolle talenten) verwerkt. De opmerking dat in de groep daaronder wellicht hoger is, is gestoeld op twee overwegingen: zij lopen minder risico op een controle én ze zijn over het algemeen minder goed op de hoogte van de dopingregels en risico’s.
Met andere woorden: er kunnen bij die wedstrijd ook vijf of vijftien gebruikers rondlopen. De kern van de boodschap is: ook de Nederlandse atletiek heeft een serieus probleem. En de ernst van de situatie is niet louter af te leiden uit de dopingcontroles, want duidelijk is wel dat sporters jarenlang verboden middelen kunnen gebruiken vóór ze een keer tegen de lamp lopen.

Statistiek-journalistiek
Is dit statistiek-journalistiek, zoals Gerard Lenting ons verweet? Jazeker.

Maar dat is deels het gevolg van het feit dat de Nederlandse atletiek een tweede probleem heeft met doping: anders dan in het wielrennen is geen atleet, geen coach of andere begeleider bereid om eerlijk te vertellen hoe het er mee staat. Dat heeft ruim 25 jaar verslaggeving over doping in de atletiek wel geleerd. Zelfs het stellen van vragen stuit op verzet.

Erik de Bruin liet zijn advocaat ooit de (huidige) verslaggever van Atletiek Week met hel en verdoemenis dreigen als hij het zou wagen het anabool steroïde te noemen dat in zijn urine was aangetroffen. Simon Vroemen houdt nog altijd vol dat hij altijd de waarheid en niets dan de waarheid heeft gesproken. Wie Gregory Sedoc en Adrienne Herzog kritische vragen stelt, stuit op diepe verontwaardiging. ‘Je kent me toch lang genoeg om te weten dat ik nooit …’, is dan een argument. Rutger Koppelaar gaf na het bekend worden van zijn dopingzaak al te kennen dat hij niet aanspreekbaar is.
Emoties worden gedeeld – en het is inderdaad erg om in zo’n zaak verwikkeld te raken – maar aan informatie ontbreekt het veelal.

Bovendien heeft de sport de behandeling van dopingzaken verstopt achter een dikke muur van geheimhouding, die op basis van privacy wordt verdedigd. Het Instituut Sportrechtspraak hoort atleten achter gesloten deuren. Anders dan de gewone rechtspraak, waar die deuren alleen bij hoge uitzondering dicht gaan, is niet of nauwelijks na te gaan hoe de “rechters” in deze wereld tot hun conclusies komen.

Vertrouwen
Atleten die in opspraak komen, zoals de hierboven genoemde voorbeelden, vragen de pers om te vertrouwen op hun eerlijkheid. Dat is begrijpelijk, maar voor een journalist onwerkbaar. Je zou graag iedereen willen geloven. Maar wie in 2005 bij de FBK Games in de droge ogen van Marion Jones heeft gekeken – toen ze nog volhield nooit verboden middelen te hebben gebruikt – valt onmiddellijk van zijn of haar geloof. Drie jaar later zat ze, na een bekentenis, een half jaar in de cel.

Over die omerta gaan we niet zeuren en het is voor journalisten zeker geen reden om geen vragen meer te stellen. We blijven gewoon ons werk doen. Maar het is voorstelbaar dat met een onderzoek waar anonimiteit gewaarborgd is, een reëler beeld naar voren komt.

Cultuur
De Nederlandse atletiek loopt achter bij het wielrennen, waar de dopingcultuur wel als probleem is erkend. In de atletiek is de eerste reactie, zoals ook nu blijkt: dat gaat niet over ons, dat kunnen “we” ons in ieder geval niet voorstellen – en wee de journalist die denkt dat dit misschien iets genuanceerder ligt.

De atletiek kent geen Rudi Kemna, die de jeugd vertelt over de foute keuzes die hij in het verleden heeft gemaakt en zelfs geen Michael Boogerd die pas na jaren stilzwijgen toch maar vertelde hoe het werkelijk zat.

Het is in ieder geval winst dat Theo Hoex als voorzitter van de Atletiekunie donderdag niet wegdook voor de cijfers. Nee, hij scheerde geen atleten over één kam, zoals hem is verweten. Hij gaf aan dat elke dopingzaak tot nadenken en tot actie moet leiden. Dat is, bij alle vragen die nog onbeantwoord zijn, een hoopvol geluid.

quote:

Op dinsdag 28 april 2015 13:43 schreef DeeBee het volgende:
Meeusen niet geschorst, de Belgische wielerbond heeft z'n eigen vlees weer als vanouds gekeurd.

Nu Van Avermaet nog even en alle problemen in België zijn weer opgelost!