Depressie & Angst #123 Laten niet over ons heen lopen

quote:

Op donderdag 16 april 2015 20:41 schreef zomertje het volgende:

[..]

Het klopt dat het terug kan komen. En mijn eerste psych (pff, daar wilde ik toen echt niet aan) zei ook dat ik eens boos moest worden. Deed ik ook nooit, en wilde ook anderen niet beschuldigen. Knuff voor jou, het is wel heftig en niet jouw schuld!

Dank je wel...

Hier eindelijk weer een goede nacht gedraaid. Een temazepam gehad en dat brengt me altijd heel snel in slaap. Ben wel overstuur erin gaan liggen, maar ik was snel weg.

Nu gaat het beter. Ik heb wel continu last van flashbacks, maar dat heb ik sowieso sinds de schema is begonnen, ik durf dat niet zo goed aan te geven. Al heb ik wel een briefje in mijn agenda bij de volgende afspraak gedaan, waarop staat dat ik dat moet doen.

Vandaag wordt gelukkig een prima dag. Nu aan het ontbijten en slechte televisie aan het kijken (verschrikkelijk hoe traag en lui), daarna boodschapjes en handwerken. Vanavond komt visite.
Ik vind het heel moeilijk nu mijn hoofd zo vol is niet te sporten. Gisteren extra lepel hutspot genomen om het van toen goed te maken. Nu schouders eronder dat ik vandaag niet weer ga

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 09:01 schreef ChildoftheStars het volgende:
Hier eindelijk weer een goede nacht gedraaid. Een temazepam gehad en dat brengt me altijd heel snel in slaap. Ben wel overstuur erin gaan liggen, maar ik was snel weg.

Nu gaat het beter. Ik heb wel continu last van flashbacks, maar dat heb ik sowieso sinds de schema is begonnen, ik durf dat niet zo goed aan te geven. Al heb ik wel een briefje in mijn agenda bij de volgende afspraak gedaan, waarop staat dat ik dat moet doen.

Vandaag wordt gelukkig een prima dag. Nu aan het ontbijten en slechte televisie aan het kijken (verschrikkelijk hoe traag en lui), daarna boodschapjes en handwerken. Vanavond komt visite.
Ik vind het heel moeilijk nu mijn hoofd zo vol is niet te sporten. Gisteren extra lepel hutspot genomen om het van toen goed te maken. Nu schouders eronder dat ik vandaag niet weer ga

Niet mogen sporten is niet cool
Heb je een idee of je goed op schema zit met je gewicht?

quote:

Op donderdag 16 april 2015 18:31 schreef Elvi het volgende:

[..]

Hoe gaat het nu met je?

Ik was/ben gefrustreerd en boos en heb gister gespuid bij de psychiater aan de telefoon. Ben heel veel aan het piekeren, vannacht ook slecht geslapen daardoor. Maar dit weekend staan er gelukkig dingen gepland en wil ik wat studeren dus heb ik wat afleiding. Vanochtend ook bezig geweest en ben nu wel rustig.

quote:

Op donderdag 16 april 2015 20:54 schreef Elvi het volgende:
JAAA mn SPV'er heeft eindelijk gebeld vandaag! Nav die klacht uiteraard. En wat blijkt nou... Mn psych heeft pas MAANDAG mijn dossier en contactgegevens aan haar gegeven en niet in februari zoals hij zei Zoals ze al zei "je bent erdoorheen geglipt!" ach ja dat ben ik wel gewend daar

Volgende week woensdag heb ik mn eerste gesprek bij haar en daarna heeft ze pas weer tijd in juli

Je zou bijna denken dat ze het met opzet doen ... het blijft steeds weer mis gaan. Dit hoort gewoon niet te gebeuren. Ik vind het echt naar voor je. Hopelijk kun je het wel vinden met die spv en kan er vanaf juli echt wat gaan gebeuren.
Gelukkig gaat het niet bij elke GGZ-instelling zo.

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 12:20 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Niet mogen sporten is niet cool
Heb je een idee of je goed op schema zit met je gewicht?

Sporten mag met beleid weer wanneer ik de 50 ben gepasseerd (55 als minimale streef), dus ik heb nog wel even te gaan. Vandaag me tot nog toe weten in te houden, hopen dat gisteren geen invloed heeft. Al voel ik me thuis zo ingesloten dat ik net zo goed opgenomen had kunnen zijn

.........

Boek dat ik van mijn psych moest lezen had ik besteld en vandaag gekregen. Even een klein loopje doen en dan maar eens beginnen met lezen

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 13:20 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik was/ben gefrustreerd en boos en heb gister gespuid bij de psychiater aan de telefoon. Ben heel veel aan het piekeren, vannacht ook slecht geslapen daardoor. Maar dit weekend staan er gelukkig dingen gepland en wil ik wat studeren dus heb ik wat afleiding. Vanochtend ook bezig geweest en ben nu wel rustig.

[..]

Spuien is altijd goed en ik hoop dat de psych je snel de goede hulp gaat bieden, want zoals het nu is klinkt het in mijn ogen niet als een succes.

Ik ben trouwens echt super trots op je dat je wel bezig blijft, ondanks dat je het allemaal niet meer ziet zitten, wel actief blijft, daar mogen velen (waaronder ik) een lesje van leren. Echt heel knap en top van je!

Gelukkig ben je nu wat rustiger

quote:

Op donderdag 16 april 2015 19:46 schreef ChildoftheStars het volgende:

Weet je waardoor de paniek komt? Ik hoop dat die ellendige dingen je niet te vaak lastig vallen, ze zijn rot... Gun je lijf eventjes rust, je bent flink door de war geschopt erdoor. Sterkte!

En, feeling better today? .

Tja, ik weet het nog niet zo goed waar die paniek vandaan komt. Waarschijnlijk een gevalletje overprikkeling (bezig met reïntegratie en daardoor is de spanning weer wat hoger), teveel (negatieve) gedachten die bewust en onbewust door mijn hoofd schieten. Ook merk ik tegenwoordig dat ik vaak nerveus wordt van het feit dat ik nervositeit in mijn lichaam voel. (angst voor de angst?)
Dat zal bij elkaar opgeteld een explosief mengsel zijn met paniek als gevolg.

Ik merk dat ik al zenuwachtig word als ik hierover schrijf. .

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 16:17 schreef Detroit het volgende:

[..]

En, feeling better today? .

Tja, ik weet het nog niet zo goed waar die paniek vandaan komt. Waarschijnlijk een gevalletje overprikkeling (bezig met reïntegratie en daardoor is de spanning weer wat hoger), teveel (negatieve) gedachten die bewust en onbewust door mijn hoofd schieten. Ook merk ik tegenwoordig dat ik vaak nerveus wordt van het feit dat ik nervositeit in mijn lichaam voel. (angst voor de angst?)
Dat zal bij elkaar opgeteld een explosief mengsel zijn met paniek als gevolg.

Ik merk dat ik al zenuwachtig word als ik hierover schrijf. .

Eerst zeg je dat je niet weet waar de paniek vandaan komt en dan noem je een zee aan goede redenen. Het is niet vreemd dat je met zoveel nieuwe prikkels dat merkt hoor. En angst voor angst is begrijpelijk. Paniekaanvallen zijn heel erg vervelende dingen.
Kun je geen ontspanningsoefeningen doen? Of ademhalingsoefeningen, op YouTube zijn er veel te vinden en vast ook iets dat bij jou past. Sterkte ermee!

En dank je wel. Hier gaat het wat beter zolang ik bezig blijf, voel ik me goed. Dus ik ben series aan het kijken, borduren en tussendoor aan het opruimen en schoonmaken (mijn huis is altijd het schoonst wanneer ik in de stress zit)

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 16:38 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Eerst zeg je dat je niet weet waar de paniek vandaan komt en dan noem je een zee aan goede redenen. Het is niet vreemd dat je met zoveel nieuwe prikkels dat merkt hoor. En angst voor angst is begrijpelijk. Paniekaanvallen zijn heel erg vervelende dingen.
Kun je geen ontspanningsoefeningen doen? Of ademhalingsoefeningen, op YouTube zijn er veel te vinden en vast ook iets dat bij jou past. Sterkte ermee!

En dank je wel. Hier gaat het wat beter zolang ik bezig blijf, voel ik me goed. Dus ik ben series aan het kijken, borduren en tussendoor aan het opruimen en schoonmaken (mijn huis is altijd het schoonst wanneer ik in de stress zit)

Haha. Eigenlijk heb je daar wel een punt. Ik kon het niet gelijk ontdekken, schreef dat op, en kreeg gelijk daarna een idee waar de paniek door kwam. Had misschien beter het deel kunnen weghalen waarin ik zei dat ik niet wist hoe het kwam. .

Meestal dat ik mijn toevlucht zoek tot dingen als yoga en buikademhaling. Zojuist nog een stuk hardgelopen buiten. Ken jij nog goede ademhalingsoefeningen die jou helpen?
Af en toe merk ik ook dat ik aan het stressen ben op momenten dat er geen mogelijkheid is om iets anders te doen (bijvoorbeeld als je ergens op de koffie bent oid), en dan word ik alsnog nerveus van de spanning die ik voel. .

Ik volg je posts al een tijdje trouwens, en ik vind het grappig dat jij jezelf zo in het gareel houdt door bezig te blijven. Dat was andere posters hier ook al eens opgevallen, maar word je dan niet gigantisch bang op momenten dat de verveling even toeslaat?

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 17:20 schreef Detroit het volgende:

[..]

Haha. Eigenlijk heb je daar wel een punt. Ik kon het niet gelijk ontdekken, schreef dat op, en kreeg gelijk daarna een idee waar de paniek door kwam. Had misschien beter het deel kunnen weghalen waarin ik zei dat ik niet wist hoe het kwam. .

Waarom zou je het weghalen, het laat alleen maar een proces zien dat ons allen vaak overkomt het is geen schande of fout.

quote:

Meestal dat ik mijn toevlucht zoek tot dingen als yoga en buikademhaling. Zojuist nog een stuk hardgelopen buiten. Ken jij nog goede ademhalingsoefeningen die jou helpen?
Af en toe merk ik ook dat ik aan het stressen ben op momenten dat er geen mogelijkheid is om iets anders te doen (bijvoorbeeld als je ergens op de koffie bent oid), en dan word ik alsnog nerveus van de spanning die ik voel. .

Wat ikzelf doe zijn verschillende dingen. Hand op je buik en een op je borst en rustig diep doorademen. Vijf tellen in en vijf uit. Dus echt je focus erop leggen zonder dat je ruimte hebt voor andere gedachten.
Dan heb je nog een oefening met aanspannen en ontspannen. Sterke vuist maken met een hand, een ademcyclus vasthouden (die vijf tellen van hierboven) en dat weer loslaten, wederom een ademcyclus. Vervolgens heel strak je bicep aanspannen, en ontspannen. Op die manier heel je lijf afgaan. Die staat ook met ingesproken instructies op YouTube. Het fijne is dat hij ook onopvallend kan (deze doe ik met vuisten vaak stiekem op school).
En verder proberen mezelf uit te leggen wat me bang maakt en hoe dat opgelost kan worden.

Voor die spanning ben ik altijd nerveus, en schaam me ervoor, anderzijds iemand die verkouden is, vreest ook niet voor kuchen.

quote:

Ik volg je posts al een tijdje trouwens, en ik vind het grappig dat jij jezelf zo in het gareel houdt door bezig te blijven. Dat was andere posters hier ook al eens opgevallen, maar word je dan niet gigantisch bang op momenten dat de verveling even toeslaat?

Daar leg je de vinger op de zere plek. Ik kan niet echt ontspannen. Heb altijd prikkels nodig en ik vind het moeilijkste moment wanneer ik in bed lig en moet gaan slapen. Anders ga ik voelen, denken en herbeleven. Krijg hevige suïcidale gevoelens en kom daar moeilijk uit.
Nu thuis moeten zitten is echt een nachtmerrie

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 15:04 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Sporten mag met beleid weer wanneer ik de 50 ben gepasseerd (55 als minimale streef), dus ik heb nog wel even te gaan. Vandaag me tot nog toe weten in te houden, hopen dat gisteren geen invloed heeft. Al voel ik me thuis zo ingesloten dat ik net zo goed opgenomen had kunnen zijn

.........

Boek dat ik van mijn psych moest lezen had ik besteld en vandaag gekregen. Even een klein loopje doen en dan maar eens beginnen met lezen

Ik zat me dat vandaag nog af te vragen inderdaad, of het kan zijn dat opname niet eens perse slechter is dan thuis zijn. Maar dat hangt denk ik van de opname af. als ze je bezig houden dan gaat het wel, maar als je daar alleen maar zit en niks kan/mag doen dan is het misschien wel weer veel erger dan thuis.
Lastig.

Ik vind trouwens van jou juist dat je altijd zo positief bezig blijft. (even als reactie op een paar posts na je quote van mij ) Daar mag je best wat trotser op zijn dan je nu laat zien

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 17:48 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Waarom zou je het weghalen, het laat alleen maar een proces zien dat ons allen vaak overkomt het is geen schande of fout.

[..]

Wat ikzelf doe zijn verschillende dingen. Hand op je buik en een op je borst en rustig diep doorademen. Vijf tellen in en vijf uit. Dus echt je focus erop leggen zonder dat je ruimte hebt voor andere gedachten.
Dan heb je nog een oefening met aanspannen en ontspannen. Sterke vuist maken met een hand, een ademcyclus vasthouden (die vijf tellen van hierboven) en dat weer loslaten, wederom een ademcyclus. Vervolgens heel strak je bicep aanspannen, en ontspannen. Op die manier heel je lijf afgaan. Die staat ook met ingesproken instructies op YouTube. Het fijne is dat hij ook onopvallend kan (deze doe ik met vuisten vaak stiekem op school).
En verder proberen mezelf uit te leggen wat me bang maakt en hoe dat opgelost kan worden.

Voor die spanning ben ik altijd nerveus, en schaam me ervoor, anderzijds iemand die verkouden is, vreest ook niet voor kuchen.

[..]

Daar leg je de vinger op de zere plek. Ik kan niet echt ontspannen. Heb altijd prikkels nodig en ik vind het moeilijkste moment wanneer ik in bed lig en moet gaan slapen. Anders ga ik voelen, denken en herbeleven. Krijg hevige suïcidale gevoelens en kom daar moeilijk uit.
Nu thuis moeten zitten is echt een nachtmerrie

Nou ja, omdat je zei dat ik zei dat ik niet wist waar de paniek vandaan komt en daarna toch een aantal goede redenen gaf. Toen voelde ik me gelijk stom. . En begon ik gelijk te denken dat ik de tekst beter had kunnen wijzigen. (maar dat is mijn onzekerheid dan weer!)
Sowieso zijn die stomme gedachten een bitch soms; ik bedacht me namelijk dat ik tijdens die paniek mezelf echt continu aan het afzeiken was. Maar die gedachten flitsten zo snel voorbij dat ik ineens zat met een rotgevoel.
Anyway, toen trok ik de conclusie dat die negatieve gedachten bijdragen aan de paniek. Maar dat zul jij misschien ook wel herkennen. .

Bedankt voor de adem-tips trouwens haha. Eens kijken of ik ze toe kan passen als de paniek toeslaat.

Verder ben ik het trouwens wel met Murmeli eens dat het goed is dat jij zo positief bent! Het brengt toch een zweem van positiviteit in "ons" topic vind ik.
Ik weet dat ik mijzelf niet moet vergelijken met anderen, maar ik zou wel wanhopig worden als ik met bepaalde klachten zou kampen waar jij mee kampt. En jij lijkt er toch goed mee om te gaan op een of andere manier.
But then again, geen idee hoe het voor jou is als je door een dal heen gaat.

[ Bericht 1% gewijzigd door Detroit op 17-04-2015 22:31:00 ]

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 22:21 schreef Detroit het volgende:

[..]

Nou ja, omdat je zei dat ik zei dat ik niet wist waar de paniek vandaan komt en daarna toch een aantal goede redenen gaf. Toen voelde ik me gelijk stom. . En begon ik gelijk te denken dat ik de tekst beter had kunnen wijzigen.
Sowieso zijn die stomme gedachten een bitch soms; ik bedacht me namelijk dat ik tijdens die paniek mezelf echt continu aan het afzeiken was. Maar die gedachten flitsten zo snel voorbij dat ik ineens zat met een rotgevoel.
Anyway, toen trok ik de conclusie dat die negatieve gedachten bijdragen aan de paniek. Maar dat zul jij misschien ook wel herkennen. .

Dat is precies de reden waarom ik er iets van zei. Het is alles behalve stom. Zulke gevoelens kunnen je so overvallen en je lichaam doet alsof er een kudde boze neushoorns op je afgestormd komen, logisch dat je dan de aanleiding niet direct herkent.
En ik denk dat het klopt wat je zegt over negatieve gedachten en paniek. Ik herken het ook, paniek komt bij mij voort uit de gedachte dat ik compleet kansloos ben en dat het socialer zou zijn als ik zelfmoord zou plegen, terwijl ik heel erg graag wil leven en dus met die levenslust mijn omgeving wat aan doe. Onzin (hoop ik tenminste), maar helpend is het niet.

quote:

Bedankt voor de adem-tips trouwens haha. Eens kijken of ik ze toe kan passen als de paniek toeslaat.

Even in de bemoeialstand: zulke oefeningen moet je kunnen voor de paniek toeslaat. Dus oefenen voordat het mis gaat, zodat het dan effect kan hebben

quote:

Verder ben ik het trouwens wel met Murmeli eens dat het goed is dat jij zo positief bent! Het brengt toch een zweem van positiviteit in "ons" topic vind ik.
Ik weet dat ik mijzelf niet moet vergelijken met anderen, maar ik zou wel wanhopig worden als ik met bepaalde klachten zou kampen waar jij mee kampt. En jij lijkt er toch goed mee om te gaan op een of andere manier.
But then again, geen idee hoe het voor jou is als je door een dal heen gaat.

Bedankt voor het compliment....

Soms ben ik ook goed wanhopig, zie ik het helemaal niet meer zitten: maar als je het leven niet de kans geeft, zul je er ook nooit van kunnen genieten. En vergeet niet, ik kom uit een (volgens anderen) heel extreme thuissituatie als kind. Er was veel onveiligheid, mishandeling, misbruik en onzekerheid. Ben ook al erg jong psychiatrisch ziek geworden. Toen ik eindelijk uit die situatie kwam, rolde ik in een hele zieke "relatie". Dat zeg ik niet om zielig te doen, want dat ben ik niet, of melodramatisch: dit is het kader waar ik uit kom. Ik heb nog nooit zoveel rust, veiligheid, zekerheid en vertrouwdheid gehad. Zoals ik nu leef is voor mij een extreem nieuwe en stabiele situatie. Ik ben in een kans gekomen waarin ik kan herstellen, dan heeft een mens toch geen andere keuze dan positief te zijn?

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 22:10 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ik zat me dat vandaag nog af te vragen inderdaad, of het kan zijn dat opname niet eens perse slechter is dan thuis zijn. Maar dat hangt denk ik van de opname af. als ze je bezig houden dan gaat het wel, maar als je daar alleen maar zit en niks kan/mag doen dan is het misschien wel weer veel erger dan thuis.
Lastig.

Ik vind trouwens van jou juist dat je altijd zo positief bezig blijft. (even als reactie op een paar posts na je quote van mij ) Daar mag je best wat trotser op zijn dan je nu laat zien

Dank je en, echt super lief dat je dat zegt!

Een opname is in die zin slechter dat ik heel erg een huismus ben en teveel een plaatser ben voor groepen. Dat is ook de redenen waarom ze me liever niet opnemen. Hier frutselen is dan toch beter. Ach... Het gaat ook best oke, ik heb mijn dagen redelijk vol, alleen ik mis even de tripjes naar de uni

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 22:47 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat is precies de reden waarom ik er iets van zei. Het is alles behalve stom. Zulke gevoelens kunnen je so overvallen en je lichaam doet alsof er een kudde boze neushoorns op je afgestormd komen, logisch dat je dan de aanleiding niet direct herkent.
En ik denk dat het klopt wat je zegt over negatieve gedachten en paniek. Ik herken het ook, paniek komt bij mij voort uit de gedachte dat ik compleet kansloos ben en dat het socialer zou zijn als ik zelfmoord zou plegen, terwijl ik heel erg graag wil leven en dus met die levenslust mijn omgeving wat aan doe. Onzin (hoop ik tenminste), maar helpend is het niet.

[..]

Even in de bemoeialstand: zulke oefeningen moet je kunnen voor de paniek toeslaat. Dus oefenen voordat het mis gaat, zodat het dan effect kan hebben

[..]

Bedankt voor het compliment....

Soms ben ik ook goed wanhopig, zie ik het helemaal niet meer zitten: maar als je het leven niet de kans geeft, zul je er ook nooit van kunnen genieten. En vergeet niet, ik kom uit een (volgens anderen) heel extreme thuissituatie als kind. Er was veel onveiligheid, mishandeling, misbruik en onzekerheid. Ben ook al erg jong psychiatrisch ziek geworden. Toen ik eindelijk uit die situatie kwam, rolde ik in een hele zieke "relatie". Dat zeg ik niet om zielig te doen, want dat ben ik niet, of melodramatisch: dit is het kader waar ik uit kom. Ik heb nog nooit zoveel rust, veiligheid, zekerheid en vertrouwdheid gehad. Zoals ik nu leef is voor mij een extreem nieuwe en stabiele situatie. Ik ben in een kans gekomen waarin ik kan herstellen, dan heeft een mens toch geen andere keuze dan positief te zijn?

En dit geeft ook wel weer aan hoe moeilijk het is om de dingen op de juiste manier te interpreteren. Ik dacht al gelijk "die ChildoftheStars wijst me op iets sufs dat ik deed", terwijl jij het veel positiever dan dat bedoelde. .
Alsof die geest verslaafd is aan drama, en desnoods een negatieve draai meegeeft aan wat je hoort om maar meer drama te kunnen creeeren.

Dat van dat compleet kansloos zijn herken ik wel. Op momenten dat ik me echt wanhopig voel, dan voel ik me zowat schuldig om het feit dat ik adem. Zwaar jezelf tekort doen, en ook een erg ongezonde houding. Het is absoluut onzin ja, maar probeer jezelf dat maar wijs te maken als je echt diep aan het gaan bent.
In die zin herken ik het thema "onveiligheid in de jeugd" waar jij over vertelt ook wel bij mij. Waarschijnlijk waren wij vroeger sterren in onszelf verstoppen om de illusie van veiligheid te creeeren. Zo erg dat er nu bij onveiligheid misschien wel het idee ontstaat geen recht hebben om te leven...

But anyways, goed dat jij toch voor die positiviteit kiest. De meter kan net zo goed naar de negatieve kant uitslaan, en je moet echt je best doen voor positiviteit te kiezen. Zo weet ik dat ik zelf echt bewust voor positief denken moet kiezen omdat ik eerder naar negativiteit en pessismisme neig. In die zin vind ik jou dan wel inspirerend. .

Ik neem je tip in goede tijden met inoefenen van die ademhaling-trucs maar ter hand dan. Ik moet eigenlijk wel toegeven dat ik pas begin met instuderen als het te laat is. .

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 22:51 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dank je en, echt super lief dat je dat zegt!

Een opname is in die zin slechter dat ik heel erg een huismus ben en teveel een plaatser ben voor groepen. Dat is ook de redenen waarom ze me liever niet opnemen. Hier frutselen is dan toch beter. Ach... Het gaat ook best oke, ik heb mijn dagen redelijk vol, alleen ik mis even de tripjes naar de uni

Oja, dat snap ik! Gewoon je best doen en hopen dus dat je thuis kan blijven

En bleergh jouw jeugd klinkt niet erg gezellig. Ik ben blij dat je de mogelijkheden die je nu hebt met beide handen aangrijpt!

En @jou en @detroit: doe es niet zo denken dat je mensen tot last bent door te bestaan
Ik vind jullie leuk en met mij denk ik nog vele anderen. Jullie hebben gewoon een slechte start gehad van het leven, maar dat maakt jullie geen slechter mens. Evenals de rest die hier post trouwens, denk ik. Bij de meesten is er toch (mede) van vroeger uit iets misgegaan.

quote:

Op zaterdag 18 april 2015 14:27 schreef Murmeli het volgende:


En @jou en @detroit: doe es niet zo denken dat je mensen tot last bent door te bestaan
Ik vind jullie leuk en met mij denk ik nog vele anderen. Jullie hebben gewoon een slechte start gehad van het leven, maar dat maakt jullie geen slechter mens. Evenals de rest die hier post trouwens, denk ik.

Ahwr. Stop it you. .

Maar ik moet nuanceren dat ik tegenwoordig best lief voor mezelf ben. Alleen bij wanhoop en diepe dips merk ik dat die zelfkritiek en zelfhaat soms zo automatisch voorbij trekt dat het niet bij te sturen is.
Wordt vast beter! .

Verder eens met de strekking van je bericht. Goede reminder voor iedereen die soms twijfelt de zuurstof waard te zijn. .

Voor vele ben ik hier niet bekend maar ik wil toch graag even kwijt dat ik na bijna 4jaar nu sinds 4 weken vd antidepressiva af ben
k merkte steeds minder fijne effecten van mn huidige AD en in overleg met de arts gingen we af en opbouwen naar mijn oude AD.... maar ik wilde zo graag eens kijkeb of ik ook weer zonder kon en tnt lijkt dat goed te gaan Stukje voor stukje komt er steeds een stukje van de "ouwe" ik terug. En ook mijn man geeft aan dat ik nu toch stabieler lijk...
so far so good!

Sorry voor de ego

quote:

Op zaterdag 18 april 2015 14:27 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Oja, dat snap ik! Gewoon je best doen en hopen dus dat je thuis kan blijven

En bleergh jouw jeugd klinkt niet erg gezellig. Ik ben blij dat je de mogelijkheden die je nu hebt met beide handen aangrijpt!

En @jou en @detroit: doe es niet zo denken dat je mensen tot last bent door te bestaan
Ik vind jullie leuk en met mij denk ik nog vele anderen. Jullie hebben gewoon een slechte start gehad van het leven, maar dat maakt jullie geen slechter mens. Evenals de rest die hier post trouwens, denk ik. Bij de meesten is er toch (mede) van vroeger uit iets misgegaan.

Lief, ja, ik pas ook in die categorie, inclusief gebrek aan zelfliefde enz.

quote:

Op vrijdag 17 april 2015 22:51 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dank je en, echt super lief dat je dat zegt!

Een opname is in die zin slechter dat ik heel erg een huismus ben en teveel een plaatser ben voor groepen. Dat is ook de redenen waarom ze me liever niet opnemen. Hier frutselen is dan toch beter. Ach... Het gaat ook best oke, ik heb mijn dagen redelijk vol, alleen ik mis even de tripjes naar de uni

Ik hoop echt dat het beter blijft gaan, zo met je eigen plekje en minder mensen op je lip die iets van je vinden. En dat je uiteindelijk iets aan de schema gaat hebben, het is echt goed, alleen duurt soms jaren.

Gewoonmezelf

Koffie

Zomertje: ook niet meer zo denken dan

Ik geloof dat ik het andersom had, ik vond dat mensen liever tegen mij moesten zijn en snapte niet waarom iedereen zo lelijk deed
Ik vond mezelf best aardig. Maar wel lelijk en vond dat ik niks kon.

Apart wel dat het bij iedereen zo anders is.

Ik vind trouwens niet meer dat mensen liever moeten zijn want de meesten zijn best lief.

Qua AD: ik voel me met juist meer mezelf. Zonder durf ik niks, maak ik me om alles druk en ben ik snel boos. Met heb ik dat allemaal stukken minder, waardoor ik gewoon normaal kan leven.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Straks ga ik weer sociaal zijn en reageren. Sorry

quote:

Op zaterdag 18 april 2015 17:31 schreef ChildoftheStars het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Straks ga ik weer sociaal zijn en reageren. Sorry

De anderen negeren en voor jezelf kiezen nu. Je verdient zo'n eikel niet....