R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Krijg je dan geen goed gevoel als je je huis heb schoongemaakt? (ik heb dat namelijk altijd)quote:Op zondag 29 maart 2015 15:14 schreef magnetronkoffie het volgende:
Altijd leuk als iemand met een oplossing komt (voor iemand met een wajong) wat ik nieteens kan betalen
Nee, maar het is mogelijk dat dat mede door de abilify kwam (dat vervlakt als het ware hoe je gevoelens ervaart)quote:
[..]
Krijg je dan geen goed gevoel als je je huis heb schoongemaakt? (ik heb dat namelijk altijd)
Dat kan ook door anhedonie komen. Het is een symptoom van meerdere stoornissen. Ik heb hetzelfde trouwens (geen goed gevoel na schoonmaken. Sterker nog, ik heb over het algemeen nooit een goed gevoel).quote:
[..]
Nee, maar het is mogelijk dat dat mede door de abilify kwam (dat vervlakt als het ware hoe je gevoelens ervaart)
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
quote:
[..]
Dat kan ook door anhedonie komen. Het is een symptoom van meerdere stoornissen. Ik heb hetzelfde trouwens (geen goed gevoel na schoonmaken. Sterker nog, ik heb over het algemeen nooit een goed gevoel).
Nee dat is t niet, want ik ervaar wel degelijk vreugdequote:Anhedonie wordt gedefinieerd als het niet meer (kunnen) ervaren van vreugde
Alleen dus niet na het schoonmaken/opruimen
Ik heb er dagen voor lopen stressen, maar heb gisteren goed solo gespeeld op de sax Ik was dus blij en ook wel gesloopt. Maar een positief gevoel is fijn
Ik was dus blij en ook wel gesloopt. Maar een positief gevoel is fijn
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Korte update:
Ik heb aangegeven dat ik met een ervaringsdeskundige wil spreken over zingeving en herstel (gesprek(ken), cursus, zoiets). Dat lijkt me wel een goeie stap voor nu.
Een stapje in de goeie richting
Ik heb aangegeven dat ik met een ervaringsdeskundige wil spreken over zingeving en herstel (gesprek(ken), cursus, zoiets). Dat lijkt me wel een goeie stap voor nu.
Een stapje in de goeie richting
Hoi.
Ik lees al een tijdje mee, maar ik denk dat ik mezelf maar ook moet gaan melden.
Laatste maanden (en dan voornamelijk laatste weken) heb ik te kampen met veel symptomen van depressie. Ik heb er wel jaren last van gehad, maar in mindere mate dan nu.
Oorzaak is te wijten aan een slechte jeugd/opvoeding, gescheiden ouders, hier en daar problemen, homoseksualiteit, auditieve beperking, mishandeling, schending van vertrouwen, noem maar op. Wil er niet teveel over kwijt.
Heb een jaartje of 8 terug bij een schoolpsycholoog gelopen, maar dat hielp niet echt.
2 jaar terug weer bij een psycholoog gelopen, maar hielp geen ene kut. Na een paar sessies afgehaakt en op eigen houtje 'verder'. Ging redelijk, maar ik heb moeite met dingen loslaten en het blijft in mijn hoofd rondspoken, ook al wil ik dat niet. Met conflicten met bepaalde mensen tot gevolg (omdat ik die mensen dus vergelijk met een bepaald iemand die mijn leven heeft verwoest
) en na heel veel aandringen heb ik mezelf vanmorgen weer aangemeld voor de psycholoog.
Studie lijdt er ook onder. Heb volgende week 2 hertentamens waar ik praktisch nog mee moet beginnen. Verder heb ik niet zoveel boeiends.
Geen idee hoelang de wachttijden zijn, maar we zullen het zien.
Btw, ik ben nu 22.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2015 12:24:03 ]
Ik lees al een tijdje mee, maar ik denk dat ik mezelf maar ook moet gaan melden.
Laatste maanden (en dan voornamelijk laatste weken) heb ik te kampen met veel symptomen van depressie. Ik heb er wel jaren last van gehad, maar in mindere mate dan nu.
Oorzaak is te wijten aan een slechte jeugd/opvoeding, gescheiden ouders, hier en daar problemen, homoseksualiteit, auditieve beperking, mishandeling, schending van vertrouwen, noem maar op. Wil er niet teveel over kwijt.
Heb een jaartje of 8 terug bij een schoolpsycholoog gelopen, maar dat hielp niet echt.
2 jaar terug weer bij een psycholoog gelopen, maar hielp geen ene kut. Na een paar sessies afgehaakt en op eigen houtje 'verder'. Ging redelijk, maar ik heb moeite met dingen loslaten en het blijft in mijn hoofd rondspoken, ook al wil ik dat niet. Met conflicten met bepaalde mensen tot gevolg (omdat ik die mensen dus vergelijk met een bepaald iemand die mijn leven heeft verwoest
) en na heel veel aandringen heb ik mezelf vanmorgen weer aangemeld voor de psycholoog.Studie lijdt er ook onder. Heb volgende week 2 hertentamens waar ik praktisch nog mee moet beginnen.
Verder heb ik niet zoveel boeiends. Geen idee hoelang de wachttijden zijn, maar we zullen het zien.
Btw, ik ben nu 22.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2015 12:24:03 ]
Wees welkom (helaasquote:
Hoi.
Ik lees al een tijdje mee, maar ik denk dat ik mezelf maar ook moet gaan melden.
Laatste maanden (en dan voornamelijk laatste weken) heb ik te kampen met veel symptomen van depressie. Ik heb er wel jaren last van gehad, maar in mindere mate dan nu.
Oorzaak is te wijten aan een slechte jeugd/opvoeding, gescheiden ouders, hier en daar problemen, homoseksualiteit, auditieve beperking, mishandeling, schending van vertrouwen, noem maar op. Wil er niet teveel over kwijt.
Heb een jaartje of 8 terug bij een schoolpsycholoog gelopen, maar dat hielp niet echt.
2 jaar terug weer bij een psycholoog gelopen, maar hielp geen ene kut. Na een paar sessies afgehaakt en op eigen houtje 'verder'. Ging redelijk, maar ik heb moeite met dingen loslaten en het blijft in mijn hoofd rondspoken, ook al wil ik dat niet. Met conflicten met bepaalde mensen tot gevolg (omdat ik die mensen dus vergelijk met een bepaald iemand die mijn leven heeft verwoest
Studie lijdt er ook onder. Heb volgende week 2 hertentamens waar ik praktisch nog mee moet beginnen.
Geen idee hoelang de wachttijden zijn, maar we zullen het zien.
Btw, ik ben nu 22.
) 
Heb je op dit moment hulp of ben je hulp aan het inschakelen?
Gebruik je medicatie of heb je medicatie gebruikt?
Jij hebt dus ook een wat mindere geschiedenis achter de rug, je bent niet de enige, misschien iets met gedeelde smart, misschien dat dat scheelt
Edit: Ik kan je ook aanraden de OP even te lezen.
Er is ook een chatkanaal beschikbaar, dus als je de behoefde hebt om even te chatten, geef dat even hier aan, dan kom ik ook even langswippen
Nope, geen hulp. Ik heb altijd tegen mezelf gezegd dat ik het wel 'aankan' en heb alles geprobeerd weg te stoppen, maar als mijn sociale contacten in gedrang/'gevaar' komen wat ik eigenlijk helemaal niet wil, dan houdt t op en heb ik wel hulp nodig.quote:
[..]
Wees welkom (helaas
Heb je op dit moment hulp of ben je hulp aan het inschakelen?
Gebruik je medicatie of heb je medicatie gebruikt?
Jij hebt dus ook een wat mindere geschiedenis achter de rug, je bent niet de enige, misschien iets met gedeelde smart, misschien dat dat scheelt
Medicatie kan toch alleen via psychiater?
Nee dus. Een van mijn ouders hebben wel eens gezegd dat ik dat daar eens heen moest gaan en uit huis geplaatst moest worden, maar de ander ouder was daar niet mee eens (en was nog minderjarig), dus is nooit zover gekomen.We zullen het zien wat de psycholoog te zeggen heeft.
En top.
Ik lees wel heel veel stoornissen waarin ik mezelf (deels) herken, maar wil het geen label geven zonder een officiële diagnose. En ik weet niet meer wat vroeger is gezegd.[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2015 12:34:27 ]
Vetgedrukte herken ik maar al te bestquote:
[..]
Nope, geen hulp. Ik heb altijd tegen mezelf gezegd dat ik het wel 'aankan' en heb alles geprobeerd weg te stoppen, maar als mijn sociale contacten in gedrang/'gevaar' komen wat ik eigenlijk helemaal niet wil, dan houdt t op en heb ik wel hulp nodig.
Medicatie kan toch alleen via psychiater?
We zullen het zien wat de psycholoog te zeggen heeft.
En top.
Ik ben jaaarenlang doorgegaan en had al een keer psychische hulp via mn huisarts afgewezen (wat achteraf een fout was, maar ik wou het lekker allemaal zelf oplossen, ik wist niet beter en was toen nog jong en dom
).Ik zag er het nut niet van in, totdat ik jaren later via een omweg bij de riagg (de toenmalige ggz) terecht kwam en tijdens een gesprek bijna flauwviel van wat er allemaal loskwam
Onderstreepte kan ik je afraden, ik heb dat zelf ook gedaan en herkende in bijna alles wel wat (behalve in borderline
).En zie edit van mn vorige post
Ik heb ook een jaartje of 2 bij de riagg gelopen en vond er geen kut aan. Maar ik moest het wel afmaken/doen van mijn ouders, dus ik deed maar wat die mensen daar zeiden, maar eigenlijk ging het ene oor in en het andere oor uit.quote:
[..]
Vetgedrukte herken ik maar al te best
Ik ben jaaarenlang doorgegaan en had al een keer psychische hulp via mn huisarts afgewezen (wat achteraf een fout was, maar ik wou het lekker allemaal zelf oplossen, ik wist niet beter en was toen nog jong en dom
Ik zag er het nut niet van in, totdat ik jaren later via een omweg bij de riagg (de toenmalige ggz) terecht kwam en tijdens een gesprek bijna flauwviel van wat er allemaal loskwam
Onderstreepte kan ik je afraden, ik heb dat zelf ook gedaan en herkende in bijna alles wel wat (behalve in borderline
En zie edit van mn vorige post
Op dit moment leef ik met 2 gezichten.
Er is maar 1 bepaald iemand (een FOK!ker toevallig) die mn hele leven van af weet, en dat vind ik wel genoeg eigenlijk. Maar hij kan niet veel voor me betekenen, vandaar dit topic.Heb je ergens een post waar ik jouw geschiedenis kan lezen of is dat niet te doen?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2015 12:41:37 ]
Ik heb meer dan 40k posts dus be my guestquote:
[..]
Ik heb ook een jaartje of 2 bij de riagg gelopen en vond er geen kut aan. Maar ik moest het wel afmaken/doen van mijn ouders, dus ik deed maar wat die mensen daar zeiden, maar eigenlijk ging het ene oor in en het andere oor uit.
Op dit moment leef ik met 2 gezichten.
Heb je ergens een post waar ik jouw geschiedenis kan lezen of is dat niet te doen?
Ik kan je wel een samenvatting geven, maar het is een lang verhaal waarvan ik grote delen me niet meer goed kan herinneren, maar je moet maar kijken wat je wilt
Als je daar behoefte aan/zin in hebt, hoeft niet natuurlijk.quote:
[..]
Ik heb meer dan 40k posts dus be my guest
Ik kan je wel een samenvatting geven, maar het is een lang verhaal waarvan ik grote delen me niet meer goed kan herinneren, maar je moet maar kijken wat je wilt
Ik wil het wel doen hoor, ik zet het wel even in een spoiler, momentjequote:Op maandag 30 maart 2015 12:42 schreef Etsu het volgende:
[..]
Als je daar behoefte aan/zin in hebt, hoeft niet natuurlijk.
quote:
[..]
Ik wil het wel doen hoor, ik zet het wel even in een spoiler, momentje
Dan ga ik even verder met m'n huis schoonmaken. Heb de hele nacht niet kunnen slapen en schoonmaken helpt wel om fitter te zijn en ter afleiding.
Lang verhaal kort:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik ben al beziggeweest, zit nu in de pauzequote:
[..]
quote:
Lang verhaal kort:Heftig.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dan voel ik me best schuldig dat ik hier ben gaan posten.
Hoe oud ben je nu als ik vragen mag?
Ik hoop dat het goedkomt uiteindelijk.
Wat vetgedrukte betreft, de meesten die dit voor het eerst kenbaar maken, voelen zich schuldig en een beetje een zeikerd/aansteller, maar dat had ik vroeger ook. Toen ik op de PAAZ zat, voelde ik me behoorlijk schuldig (ik had het gevoel dat ik de plaats innam van iemand die het misschien wel harder nodig had dan ikzelf).quote:
[..]
Heftig.
Hoe oud ben je nu als ik vragen mag?
Ik hoop dat het goedkomt uiteindelijk.
Ik "denk" dat het vrij normaal is je schuldig te voelen, maar dat kan je beter loslaten.
Jij hebt aangegeven depressief te zijn en depressie is een serieuze (en soms dodelijke) aandoening die serieus genomen dient te worden, dus ook jouw depressieve gevoelens dienen serieus genomen te worden, zowel door jouzelf als door anderen
Niet jezelf wegcijferen, dat heb je nu wel lang genoeg gedaan en wsl hielp dat je niet verder (please correct me if I'm wrong
)Ja, ik heb zeker een lange weg achter de rug (ik ben nu 36 btw).
Gewoonlijk vertrekken mensen weer uit dit topic nadat hun klachten weer afgenomen zijn, maar ik ben zeg maar blijven plakken (ook om te laten zien dat als het mogelijk is voor iemand om na een kleine 20 jaar hardnekkige depressie alsnog eruit te klimmen).
Ik heb trouwens wel nog angstklachten. Vervelend, maar ik ben ermee bezig
Eens met hierbovenquote:
[..]
Wat vetgedrukte betreft, de meesten die dit voor het eerst kenbaar maken, voelen zich schuldig en een beetje een zeikerd/aansteller, maar dat had ik vroeger ook. Toen ik op de PAAZ zat, voelde ik me behoorlijk schuldig (ik had het gevoel dat ik de plaats innam van iemand die het misschien wel harder nodig had dan ikzelf).
Ik "denk" dat het vrij normaal is je schuldig te voelen, maar dat kan je beter loslaten.
Jij hebt aangegeven depressief te zijn en depressie is een serieuze (en soms dodelijke) aandoening die serieus genomen dient te worden, dus ook jouw depressieve gevoelens dienen serieus genomen te worden, zowel door jouzelf als door anderen
Niet jezelf wegcijferen, dat heb je nu wel lang genoeg gedaan en wsl hielp dat je niet verder (please correct me if I'm wrong
Ja, ik heb zeker een lange weg achter de rug (ik ben nu 36 btw).
Gewoonlijk vertrekken mensen weer uit dit topic nadat hun klachten weer afgenomen zijn, maar ik ben zeg maar blijven plakken (ook om te laten zien dat als het mogelijk is voor iemand om na een kleine 20 jaar hardnekkige depressie alsnog eruit te klimmen).
Ik heb trouwens wel nog angstklachten. Vervelend, maar ik ben ermee bezig
Welkom dus, voor iedereen moet plek zijn.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Thanks voor de reacties.
Heb een afspraak gemaakt. Wel heel erg laat, 23 april pas. Dat komt omdat ik perse een vrouwelijke psycholoog wilde. Met een mannelijke kon ik zo as. donderdag heen, maar daar heb ik geen zin in. Voel me beter bij een vrouwelijke.
Tegen die tijd probeer ik me te focussen op de tentamens, misschien dat ik rustiger word nu er een oplossing in zicht is.
Heb een afspraak gemaakt. Wel heel erg laat, 23 april pas. Dat komt omdat ik perse een vrouwelijke psycholoog wilde. Met een mannelijke kon ik zo as. donderdag heen, maar daar heb ik geen zin in. Voel me beter bij een vrouwelijke.
Tegen die tijd probeer ik me te focussen op de tentamens, misschien dat ik rustiger word nu er een oplossing in zicht is.
Ik neem aan dat dit een reden heeft?quote:
Thanks voor de reacties.
Heb een afspraak gemaakt. Wel heel erg laat, 23 april pas. Dat komt omdat ik perse een vrouwelijke psycholoog wilde. Met een mannelijke kon ik zo as. donderdag heen, maar daar heb ik geen zin in. Voel me beter bij een vrouwelijke.
Tegen die tijd probeer ik me te focussen op de tentamens, misschien dat ik rustiger word nu er een oplossing in zicht is.
Ikzelf heb prima ervaringen met mannelijke hulpverleners
Succes!
Ongetwijfeld zullen ze ook goed zijn, maar ik voel me er beter bij om zulke dingen inhoudelijk met een onbekende vrouw te bespreken dan met een onbekende man.quote:
[..]
Ik neem aan dat dit een reden heeft?
Ikzelf heb prima ervaringen met mannelijke hulpverleners
Succes!
Dan moet je ook daarvoor gaan iddquote:
[..]
Ongetwijfeld zullen ze ook goed zijn, maar ik voel me er beter bij om zulke dingen inhoudelijk met een onbekende vrouw te bespreken dan met een onbekende man.
Op
Ah, ik heb alles verteld ook idd.quote:
[..]
Niet in de negatieve zin bedoeld, dat jij je op welke manier dan ook aanstelt.
Ga nou maar weer terug naar ONZ, kuttroll.
Ik zal eens een kleine ego-update geven.
Ben inmiddels volledig van mijn tweede AD af (sertraline). Een middel wat echt niks goeds voor me deed. Zorgde ervoor dat de kleine stapjes die ik vooruit had genomen weer compleet weggevaagd werden. Lag weer veel in bed/op de bank, deed geen klap meer, wilde ook niks meer doen en voelde me daar absoluut ook niet schuldig om. Had bv met het UWV de afspraak dat ik vrijwilligerswerk zou regelen maar je snapt het wel, daar kwam niks van en het was ook wel goed. Het enige wat ik nog deed was 1 maal in de week naar het buurthuis om daar met een aantal dames te haken. Beleefde er niet veel plezier aan, maar bleef het plichtmatig wel doen.
Zit nu een maandje/anderhalve maand aan de cymbalta en het gaat een stukje beter. Heb weer energie, doe weer wat dingen, krijg weer wat regelmaat, krijg ook weer wat plezier in de dingen die ik doe (bv eten koken, haken, kleuren). Pak kleine dingetjes in huis weer op (mbt de schoonmaak), ga behalve naar het haakclubje ook naar een sjoelclub en heb inmiddels een klein vrijwilligersbaantje binnen. Niet voor het aantal uur dat het UWV graag zou willen, maar ik ben al blij dat ik wat heb en dat ik het tot nu toe vol hou. Het evenwicht blijft erg wankel, de ene dag gaat alles beter dan de andere, merk ook dat het weer veel invloed heeft. Al met al gematigd positief dus
Ben inmiddels volledig van mijn tweede AD af (sertraline). Een middel wat echt niks goeds voor me deed. Zorgde ervoor dat de kleine stapjes die ik vooruit had genomen weer compleet weggevaagd werden. Lag weer veel in bed/op de bank, deed geen klap meer, wilde ook niks meer doen en voelde me daar absoluut ook niet schuldig om. Had bv met het UWV de afspraak dat ik vrijwilligerswerk zou regelen maar je snapt het wel, daar kwam niks van en het was ook wel goed. Het enige wat ik nog deed was 1 maal in de week naar het buurthuis om daar met een aantal dames te haken. Beleefde er niet veel plezier aan, maar bleef het plichtmatig wel doen.
Zit nu een maandje/anderhalve maand aan de cymbalta en het gaat een stukje beter. Heb weer energie, doe weer wat dingen, krijg weer wat regelmaat, krijg ook weer wat plezier in de dingen die ik doe (bv eten koken, haken, kleuren). Pak kleine dingetjes in huis weer op (mbt de schoonmaak), ga behalve naar het haakclubje ook naar een sjoelclub en heb inmiddels een klein vrijwilligersbaantje binnen. Niet voor het aantal uur dat het UWV graag zou willen, maar ik ben al blij dat ik wat heb en dat ik het tot nu toe vol hou. Het evenwicht blijft erg wankel, de ene dag gaat alles beter dan de andere, merk ook dat het weer veel invloed heeft. Al met al gematigd positief dus
Jammer dat je zo ver weg woont, anders had ik je voor een potje sjoelen kunnen uitnodigen (ik heb thuis 2 sjoelbakken staanquote:
Ik zal eens een kleine ego-update geven.
Ben inmiddels volledig van mijn tweede AD af (sertraline). Een middel wat echt niks goeds voor me deed. Zorgde ervoor dat de kleine stapjes die ik vooruit had genomen weer compleet weggevaagd werden. Lag weer veel in bed/op de bank, deed geen klap meer, wilde ook niks meer doen en voelde me daar absoluut ook niet schuldig om. Had bv met het UWV de afspraak dat ik vrijwilligerswerk zou regelen maar je snapt het wel, daar kwam niks van en het was ook wel goed. Het enige wat ik nog deed was 1 maal in de week naar het buurthuis om daar met een aantal dames te haken. Beleefde er niet veel plezier aan, maar bleef het plichtmatig wel doen.
Zit nu een maandje/anderhalve maand aan de cymbalta en het gaat een stukje beter. Heb weer energie, doe weer wat dingen, krijg weer wat regelmaat, krijg ook weer wat plezier in de dingen die ik doe (bv eten koken, haken, kleuren). Pak kleine dingetjes in huis weer op (mbt de schoonmaak), ga behalve naar het haakclubje ook naar een sjoelclub en heb inmiddels een klein vrijwilligersbaantje binnen. Niet voor het aantal uur dat het UWV graag zou willen, maar ik ben al blij dat ik wat heb en dat ik het tot nu toe vol hou. Het evenwicht blijft erg wankel, de ene dag gaat alles beter dan de andere, merk ook dat het weer veel invloed heeft. Al met al gematigd positief dus
)
Jaloerssssquote:
[..]
Jammer dat je zo ver weg woont, anders had ik je voor een potje sjoelen kunnen uitnodigen (ik heb thuis 2 sjoelbakken staan
Ik ben niet goed hoor, sta onderaan de lijst hahaha. Is ook geen officiële club, gewoon via een buurthuis. Maar we gieren het hele buurthuis bij elkaar van het lachen en daar gaat het om. En we sparen allemaal om aan het eind van het jaar met elkaar een hapje te gaan eten, gewoon een beetje gezelligheid en aanspraak dus. Zowel de sjoel als haakclub bestaan grotendeels uit dezelfde dames, wat ik wel erg prettig vind. Ontzettend veel prikkels tijdens de clubjes, dus dat is nog wel eens lastig (stukje ASS). Maar ze weten ook van mijn depressie en merken al of het beter of slechter met me gaat, vragen er ook om. Laten blijken dat ze het goed vinden dar er ben en dat ze het leuk vinden dat ik er ben (wat mijn twijfelende, onzekere persoontje toch wel heel prettig vindt).
t zijn wel 2 takke-bakken hoorquote:
[..]
Jaloerssss
Ik ben niet goed hoor, sta onderaan de lijst hahaha. Is ook geen officiële club, gewoon via een buurthuis. Maar we gieren het hele buurthuis bij elkaar van het lachen en daar gaat het om. En we sparen allemaal om aan het eind van het jaar met elkaar een hapje te gaan eten, gewoon een beetje gezelligheid en aanspraak dus. Zowel de sjoel als haakclub bestaan grotendeels uit dezelfde dames, wat ik wel erg prettig vind. Ontzettend veel prikkels tijdens de clubjes, dus dat is nog wel eens lastig (stukje ASS). Maar ze weten ook van mijn depressie en merken al of het beter of slechter met me gaat, vragen er ook om. Laten blijken dat ze het goed vinden dar er ben en dat ze het leuk vinden dat ik er ben (wat mijn twijfelende, onzekere persoontje toch wel heel prettig vindt).
Ik heb ze al lang niet meer onder het stof vandaan gehaald, was eigenlijk een beetje vergeten dat ik ze had
Maar mocht je ooit een keertje zaanse schans doen oid, kun je me dat gerust laten weten, kunnen we een potje gaan sjoelen (laat ik je wel winnen
)
Heeft iemand hier ook dat als je je minder voelt dat je je dan overal aan gaat ergeren? Collega's die te hard lachen, computer die langzaam is, tegenwind op de fiets...ik erger me nu echt overal aan, irritatie leidt bij mij tot stress, stress weer tot een dip, etc etc vicieuze cirkel...zo vermoeiend.
/end rant
/end rant
Ah, a battle of wits? I'm glad to see you've come unarmed!
Ja. Tot op zekere hoogte is het in te dammen, maar op het moment dat de bom zeg maar -echt- op barsten staat, dan kan ik maar beter iedereen de deur uit sturenquote:
Heeft iemand hier ook dat als je je minder voelt dat je je dan overal aan gaat ergeren? Collega's die te hard lachen, computer die langzaam is, tegenwind op de fiets...ik erger me nu echt overal aan, irritatie leidt bij mij tot stress, stress weer tot een dip, etc etc vicieuze cirkel...zo vermoeiend.
/end rant
Je kunt het ook leren beheersen, je ergeren aan iemand of iets zegt iets over jezelf (gewoonlijk iets wat je niet goed kunt hebben), tis wel een idee daar eens een keertje goed over na te gaan denken
Het zijn op het moment vooral mijn collega's. Ik heb een autisme stoornis en alle afleiding op mijn werk is op het moment erg vermoeiend wat bij mij omslaat in negativiteit.quote:
[..]
Ja. Tot op zekere hoogte is het in te dammen, maar op het moment dat de bom zeg maar -echt- op barsten staat, dan kan ik maar beter iedereen de deur uit sturen
Je kunt het ook leren beheersen, je ergeren aan iemand of iets zegt iets over jezelf (gewoonlijk iets wat je niet goed kunt hebben), tis wel een idee daar eens een keertje goed over na te gaan denken
Ah, a battle of wits? I'm glad to see you've come unarmed!
Op het moment of is dat eigenlijk altijd al zo?quote:
[..]
Het zijn op het moment vooral mijn collega's. Ik heb een autisme stoornis en alle afleiding op mijn werk is op het moment erg vermoeiend wat bij mij omslaat in negativiteit.
Edit: Heb zelf trouwens ook autisme dus ik ben wel enigszins bekend met de materie
Edit2: Kun je eventueel een voorbeeld geven?
Vaak wel zo maar nu kan ik het minder hebben omdat het nu wat minder met me gaat. Als het beter gaat kan ik er ook beter mee omgaan of kan ik het beter naast me neerzetten. Nu ga ik op elk klein dingetje letten of blijft alles in mijn hoofd rondhangen.quote:
[..]
Op het moment of is dat eigenlijk altijd al zo?
Edit: Heb zelf trouwens ook autisme dus ik ben wel enigszins bekend met de materie
Ah, a battle of wits? I'm glad to see you've come unarmed!
Bij mij komt dat gewoonlijk niet door hun gekwebbel zelf, maar door iets anders wat buiten die collega's met mij omgaat (ik zie het als een symptoom van bijvoorbeeld oververmoeidheid oid)quote:
[..]
Vaak wel zo maar nu kan ik het minder hebben omdat het nu wat minder met me gaat. Als het beter gaat kan ik er ook beter mee omgaan of kan ik het beter naast me neerzetten. Nu ga ik op elk klein dingetje letten of blijft alles in mijn hoofd rondhangen.
Truuk is om te vinden/ontdekken wat het is.
Sowieso is dingen zoals gesprekken/geroezemoes filteren lastig te doen voor mij, dus word ik ermee geconfronteerd terwijl ik er eigenlijk geen zin in heb
Leuk!quote:
[..]
t zijn wel 2 takke-bakken hoor
Ik heb ze al lang niet meer onder het stof vandaan gehaald, was eigenlijk een beetje vergeten dat ik ze had
Maar mocht je ooit een keertje zaanse schans doen oid, kun je me dat gerust laten weten, kunnen we een potje gaan sjoelen (laat ik je wel winnen
Ja dat klopt, het ligt inderdaad niet aan de collega's zelf want dat zijn op zich heel geschikte mensen, maar aan oververmoeidheid/dip/wat je het ook wil noemen. Alleen door die irritatie raak ik nog vermoeider/kwader (wat ik dan op mezelf ga richten, boosheid/verdrietigheid naar mezelf). Vaak gaat zo'n periode wel weer over maar de laatste tijd komen ze wel snel na elkaar. Ik zou er eigenlijk eens met mijn begeleiders moeten spreken maar ik vind het altijd moeilijk om aan te geven dat ik hulp nodig heb.quote:
[..]
Bij mij komt dat gewoonlijk niet door hun gekwebbel zelf, maar door iets anders wat buiten die collega's met mij omgaat (ik zie het als een symptoom van bijvoorbeeld oververmoeidheid oid)
Truuk is om te vinden/ontdekken wat het is.
Sowieso is dingen zoals gesprekken/geroezemoes filteren lastig te doen voor mij, dus word ik ermee geconfronteerd terwijl ik er eigenlijk geen zin in heb
Ah, a battle of wits? I'm glad to see you've come unarmed!
Denk dat je hier al dicht bij de waarheid zitquote:
[..]
Ja dat klopt, het ligt inderdaad niet aan de collega's zelf want dat zijn op zich heel geschikte mensen, maar aan oververmoeidheid/dip/wat je het ook wil noemen. Alleen door die irritatie raak ik nog vermoeider/kwader (wat ik dan op mezelf ga richten, boosheid/verdrietigheid naar mezelf). Vaak gaat zo'n periode wel weer over maar de laatste tijd komen ze wel snel na elkaar.
Dat vinden wel meer mensen, daar sta je echt niet alleen in. Je zou het ook kunnen zien als "om advies vragen en hun deskundigheid op de proef stellen", vinden ze vast leuk, en jij kan weer verder met je levenquote:Ik zou er eigenlijk eens met mijn begeleiders moeten spreken maar ik vind het altijd moeilijk om aan te geven dat ik hulp nodig heb.
Dit klinkt toch wel een stuk beter. Je mag echt wel trots op jezelf zijn dat je weer je leven op de rails aan het krijgen bent. En misschien is het nog niet perfect, maar het is wel wat in jouw vermogen nu ligt en daar werk je hard voor. Wat wil je meer van jezelf verwachten. Misschien ben jij gematigd positief, ik ben heel trots op je en blij voor jequote:
Ik zal eens een kleine ego-update geven.
Ben inmiddels volledig van mijn tweede AD af (sertraline). Een middel wat echt niks goeds voor me deed. Zorgde ervoor dat de kleine stapjes die ik vooruit had genomen weer compleet weggevaagd werden. Lag weer veel in bed/op de bank, deed geen klap meer, wilde ook niks meer doen en voelde me daar absoluut ook niet schuldig om. Had bv met het UWV de afspraak dat ik vrijwilligerswerk zou regelen maar je snapt het wel, daar kwam niks van en het was ook wel goed. Het enige wat ik nog deed was 1 maal in de week naar het buurthuis om daar met een aantal dames te haken. Beleefde er niet veel plezier aan, maar bleef het plichtmatig wel doen.
Zit nu een maandje/anderhalve maand aan de cymbalta en het gaat een stukje beter. Heb weer energie, doe weer wat dingen, krijg weer wat regelmaat, krijg ook weer wat plezier in de dingen die ik doe (bv eten koken, haken, kleuren). Pak kleine dingetjes in huis weer op (mbt de schoonmaak), ga behalve naar het haakclubje ook naar een sjoelclub en heb inmiddels een klein vrijwilligersbaantje binnen. Niet voor het aantal uur dat het UWV graag zou willen, maar ik ben al blij dat ik wat heb en dat ik het tot nu toe vol hou. Het evenwicht blijft erg wankel, de ene dag gaat alles beter dan de andere, merk ook dat het weer veel invloed heeft. Al met al gematigd positief dus
Dit herken ik wel inderdaad. Alleen als je dit signaal nu bij jezelf herkent, kun je toch ingrijpen? Het erover hebben met anderen, eventueel proberen je gedachten meer in een positieve richting sturen, kijken of je dagplanning voor jou goed is, et cetera?quote:
Heeft iemand hier ook dat als je je minder voelt dat je je dan overal aan gaat ergeren? Collega's die te hard lachen, computer die langzaam is, tegenwind op de fiets...ik erger me nu echt overal aan, irritatie leidt bij mij tot stress, stress weer tot een dip, etc etc vicieuze cirkel...zo vermoeiend.
/end rant
Ik hoop dat je uit die cirkel kan stappen!
_____________
Ego en een beetje lang, sorry:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik heb gelukkig wel weer in mijn hoofd de ruimte om wat meer te posten en lezen
Edit: Update: ze hebben me aangenomen... (wie snapt er nou zoiets)
[ Bericht 0% gewijzigd door ChildoftheStars op 01-04-2015 16:59:27 ]
Yup, maar ik heb dat ook in goede buien (al is t wel extremer als ik me slechter voel)quote:
Heeft iemand hier ook dat als je je minder voelt dat je je dan overal aan gaat ergeren? Collega's die te hard lachen, computer die langzaam is, tegenwind op de fiets...ik erger me nu echt overal aan, irritatie leidt bij mij tot stress, stress weer tot een dip, etc etc vicieuze cirkel...zo vermoeiend.
/end rant
Ik erger me sowieso snel aan mensen en dingen en geluiden en alles
Zeker weten, het is een mooie stageplek en ze betalen niet verkeerd. Ik krijg vanaf het begin een lijst eigen cliënten waarmee ik moet werken. Alleen ik ben bang dat het weer mis gaat, zoals bij mijn vorige opleiding (toen ben ik bijna anderhalf jaar uit de running geweest). Ik ben doodsbang om te gaan falen, dat ik het eigenlijk niet kan. Dus tja...quote:
Naja... ben je verplicht om blij te zijn met drukte e.d. dan?quote:Op woensdag 1 april 2015 19:26 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Yup, maar ik heb dat ook in goede buien (al is t wel extremer als ik me slechter voel)
Ik erger me sowieso snel aan mensen en dingen en geluiden en alles
Hallo, ik heb hier al in het verleden wat dingen gepost, ga er niet vanuit dat mensen mijn verhaal kennen, hoeft ook niet Wilde gewoon even mijn ding kwijt
Dat bericht was een aantal jaar terug en ik ben nu inmiddels 25 en ik heb het idee dat het gewoon allemaal nog precies hetzelfde is. Een puinzooi voor iemand van mijn leeftijd. Ik kom geen stap verder, maak verkeerde keuzes en ik blijf wel tegen mezelf zeggen dat er een keerpunt komt maar als ik eerlijk naar mezelf kijk zie ik dat punt ook niet meer. Al lang niet meer.
De enige stap die ik afgelopen jaar heb gemaakt is het maken van een aantal vrienden, wat ik erg belangrijk vind, maar. als dat alles is..? Ik hoor zoveel meer te hebben, en het zit er niet aan te komen.
Bijkomend probleem is dat ik nog teveel terugkijk op mijn verleden. Ik probeer telkens maar weer vooruit te kijken maar op de een of andere manier lukt het me gewoon niet de dingen te laten zoals ze zijn gelopen. Ik blijf maar vergelijken met anderen, die het beter hebben, succesvoller zijn in het leven. En logisch. Ga maar na:
Geen werk
Geen geld
Nog thuiswonend
Depressief
Wel een studie, maar de zoveelste die gaat stuklopen.
Er zit gewoon totaal geen toekomst in. Ik kan toch niet hopen dat er ooit eens over 10 jaar wel een keerpunt komt? Dan ben je midden 30, nou woeheoe. Iedereen om je heen al een prima leven achter de rug en jij begint er pas net aan. Je jeugd, je beoogde studententijd. Allemaal niet gehad. Herinneringen die je zo graag had willen hebben maar die er niet zijn. Niet komen.
Ik werd altijd geprezen om m`n doorzettingsvermogen. Ondanks dat ik jaren terug ook een keer op het station heb gestaan omdat ik het niet meer wist, maar verder altijd doorzettingsvermogen gehad om door te gaan.
Maar nu? Nu weet ik het even niet meer, de angst voor de dood heeft er altijd voor gezorgd dat ik mezelf staande wist te houden in het hier en nu, maar ik zou niet weten waarom ik het nog jaren zou moeten volhouden.
Ik kan niet meer.
Wilde gewoon even mijn ding kwijtDat bericht was een aantal jaar terug en ik ben nu inmiddels 25 en ik heb het idee dat het gewoon allemaal nog precies hetzelfde is. Een puinzooi voor iemand van mijn leeftijd. Ik kom geen stap verder, maak verkeerde keuzes en ik blijf wel tegen mezelf zeggen dat er een keerpunt komt maar als ik eerlijk naar mezelf kijk zie ik dat punt ook niet meer. Al lang niet meer.
De enige stap die ik afgelopen jaar heb gemaakt is het maken van een aantal vrienden, wat ik erg belangrijk vind, maar. als dat alles is..? Ik hoor zoveel meer te hebben, en het zit er niet aan te komen.
Bijkomend probleem is dat ik nog teveel terugkijk op mijn verleden. Ik probeer telkens maar weer vooruit te kijken maar op de een of andere manier lukt het me gewoon niet de dingen te laten zoals ze zijn gelopen. Ik blijf maar vergelijken met anderen, die het beter hebben, succesvoller zijn in het leven. En logisch. Ga maar na:
Geen werk
Geen geld
Nog thuiswonend
Depressief
Wel een studie, maar de zoveelste die gaat stuklopen.
Er zit gewoon totaal geen toekomst in. Ik kan toch niet hopen dat er ooit eens over 10 jaar wel een keerpunt komt? Dan ben je midden 30, nou woeheoe. Iedereen om je heen al een prima leven achter de rug en jij begint er pas net aan. Je jeugd, je beoogde studententijd. Allemaal niet gehad. Herinneringen die je zo graag had willen hebben maar die er niet zijn. Niet komen.
Ik werd altijd geprezen om m`n doorzettingsvermogen. Ondanks dat ik jaren terug ook een keer op het station heb gestaan omdat ik het niet meer wist, maar verder altijd doorzettingsvermogen gehad om door te gaan.
Maar nu? Nu weet ik het even niet meer, de angst voor de dood heeft er altijd voor gezorgd dat ik mezelf staande wist te houden in het hier en nu, maar ik zou niet weten waarom ik het nog jaren zou moeten volhouden.
Ik kan niet meer.
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Hoeft niet, maar dat is een tweede.quote:
[..]
Naja... ben je verplicht om blij te zijn met drukte e.d. dan?
Ik kan me echt aan alles storen, dat iemand met een oen klikt, DAT er kinderen over de gang rennen maar ook gewoon de manier waarop iemand ademt, hoe iemand kijkt of loopt.
Dingen waar sommige mensen niets aan kunnen doen keur ik ze op en beïnvloed mijn gedrag en stemming.
Niet helemaal netjes natuurlijk. (Of fijn voor mezelf)
Op die manier zit het jezelf in de weg lijkt het me? Dan is het inderdaad minder. Ik had je vorige bericht verkeerd geïnterpreteerd. Sorry. Ik dacht dat je bedoelde dat je gewoon niet zo'n mensenmens was. Hoe ga je hiermee om? Het lijkt me best moeilijk...quote:
[..]
Hoeft niet, maar dat is een tweede.
Ik kan me echt aan alles storen, dat iemand met een oen klikt, DAT er kinderen over de gang rennen maar ook gewoon de manier waarop iemand ademt, hoe iemand kijkt of loopt.
Dingen waar sommige mensen niets aan kunnen doen keur ik ze op en beïnvloed mijn gedrag en stemming.
Niet helemaal netjes natuurlijk. (Of fijn voor mezelf)
(overignes of het netjes is doet er weinig toe, het gaat erom wat het met jou doet... Die laatste zin heb je, wat mij betreft, met prioriteit verkeerd om gezet)
Dit klinkt wel super naar :S...Heb je hulp om hier een beetje uit te komen? Het lijkt me ontzettend lastig als je telkens in je eentje tegen dezelfde patronen aan moet lopen. Je hebt die niet voor niets ontwikkeld en er is een reden waarom je telkens op het verleden moet terug kijken...quote:
Hallo, ik heb hier al in het verleden wat dingen gepost, ga er niet vanuit dat mensen mijn verhaal kennen, hoeft ook niet
Dat bericht was een aantal jaar terug en ik ben nu inmiddels 25 en ik heb het idee dat het gewoon allemaal nog precies hetzelfde is. Een puinzooi voor iemand van mijn leeftijd. Ik kom geen stap verder, maak verkeerde keuzes en ik blijf wel tegen mezelf zeggen dat er een keerpunt komt maar als ik eerlijk naar mezelf kijk zie ik dat punt ook niet meer. Al lang niet meer.
De enige stap die ik afgelopen jaar heb gemaakt is het maken van een aantal vrienden, wat ik erg belangrijk vind, maar. als dat alles is..? Ik hoor zoveel meer te hebben, en het zit er niet aan te komen.
Bijkomend probleem is dat ik nog teveel terugkijk op mijn verleden. Ik probeer telkens maar weer vooruit te kijken maar op de een of andere manier lukt het me gewoon niet de dingen te laten zoals ze zijn gelopen. Ik blijf maar vergelijken met anderen, die het beter hebben, succesvoller zijn in het leven. En logisch. Ga maar na:
Geen werk
Geen geld
Nog thuiswonend
Depressief
Wel een studie, maar de zoveelste die gaat stuklopen.
Er zit gewoon totaal geen toekomst in. Ik kan toch niet hopen dat er ooit eens over 10 jaar wel een keerpunt komt? Dan ben je midden 30, nou woeheoe. Iedereen om je heen al een prima leven achter de rug en jij begint er pas net aan. Je jeugd, je beoogde studententijd. Allemaal niet gehad. Herinneringen die je zo graag had willen hebben maar die er niet zijn. Niet komen.
Ik werd altijd geprezen om m`n doorzettingsvermogen. Ondanks dat ik jaren terug ook een keer op het station heb gestaan omdat ik het niet meer wist, maar verder altijd doorzettingsvermogen gehad om door te gaan.
Maar nu? Nu weet ik het even niet meer, de angst voor de dood heeft er altijd voor gezorgd dat ik mezelf staande wist te houden in het hier en nu, maar ik zou niet weten waarom ik het nog jaren zou moeten volhouden.
Ik kan niet meer.
En is het zo dat je niet genoeg in je leven hebt, en te oppervlakkige vrienschappen, of dat je meer vraagt dan nu misschien in je vermogen ligt?
Heel veel sterkte
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |