WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Dit is wel een goed idee inderdaad, dan zijn we het huis tenminste niet kwijt als een van ons zou overlijden..quote:Op vrijdag 27 februari 2015 07:48 schreef Leandra het volgende:
Waarom zou hij überhaupt van je erven als jullie kinderen hebben?
Helemaal niet nodig toch?
Vruchtgebruik lijkt me voldoende met een verplichting tot uitbetalen zodra er een nieuw huwelijk of samenwonen is.
Volgens het BW Nietquote:Op vrijdag 27 februari 2015 09:13 schreef agter het volgende:
[..]
Huh..
Je partner heeft recht op de helft plus een kindsdeel, toch?
Artikel 10
1.De wet roept tot een nalatenschap als erfgenamen uit eigen hoofde achtereenvolgens:
a. de niet van tafel en bed gescheiden echtgenoot van de erflater tezamen met diens kinderen;
b. de ouders van de erflater tezamen met diens broers en zusters;
c. de grootouders van de erflater;
d. de overgrootouders van de erflater.
2.De afstammelingen van een kind, broer, zuster, grootouder of overgrootouder worden bij plaatsvervulling geroepen.
3.Alleen zij die tot de erflater in familierechtelijke betrekking stonden, worden tot de in de vorige leden genoemde bloedverwanten gerekend.
Artikel 11
1.Degenen die tezamen uit eigen hoofde tot een nalatenschap worden geroepen, erven voor gelijke delen.
Beide alimentatie vormen, hij betaalt voornamelijk partneralimentatie en kinderalimentatie in de vorm van dat hij alle kosten op zich neemt (hobby's, kleding, schoolkosten etc).quote:
Wat voor alimentatie betaalt hij eigenlijk, kinderalimentatie of partneralimentatie?
Overigens zou ik gewoon helemaal niet trouwen als je toekomstige inkomsten ook buiten iedere gemeenschap van goederen wilt houden.
Kan ik niet trouwen en mijn eigen inkomen veilig stellen zodat zijn ex niet opeens kan eisen dat we meer alimentatie moeten betalen?
Mocht de relatie stand houden, dan word je vast zo'n zeurpiet die jankt dat de kinderen en kleinkinderen van je man je niet accepteren in je hoedanigheid van stiefmoeder en stiefoma. Denk dan nog eens terug aan dit topicquote:
[..]
Wat nou als ik overlijd? Dan krijgt de vader toch alles en hebben alle kinderen er recht op, ook al was het eerst mijn deel?
Of kan dat ook al vastgelegd worden in een testament, dat mijn deel rechtstreeks naar mijn kinderen gaat?
Bedankt, we zeker nog wel het een en ander laten vaststellen door de notaris inderdaadquote:
Als jullie twee eigen kinderen hebben, en jij overlijdt, dan is de verdeling als volgt:
partner: 1/3
kind A: 1/3
kind B: 1/3
Dit zou je alleen kunnen veranderen bij testament.
Advies, zoals van zovelen: laat je goed voorlichten door een notaris!
Maar bijvoorbeeld die 1/3e deel van wat mijn partner erft he.. wordt dat dan weer na zijn overlijden verdeeld over al zijn kinderen? Dus ook de twee stiefkinderen?
Dan gaat het via via dus toch naar hen en als er vervolgens iets met een van hen zou gebeuren en ze hebben geen kinderen, gaat het naar hun moeder.. zo'n constructie legde de notaris tenminste uit bij de aankoop van het huis..
Misschien kunnen we laten vaststellen dat wat van mij is, naar mijn kinderen gaat, ook als mijn partner een gedeelte erft, dat gedeelte alsnog daarna naar mijn kinderen gaat..
Waarom zou je in godsnaam zo willen stoken tussen de kinderen van je partner? Als het goed is, zijn al zijn kinderen hem even lief (en zo niet, dan zou je sowieso geen kinderen met hem moeten willen hebben). Waarom dan zo moeilijk doen? Ik kan me voorstellen dat het een optie is als je allebei al een heel leven achter je hebt en volwassen kinderen hebt, maar nu? In ieder geval kan de notaris je met al dit soort zaken helpen, ook om op deze manier over je graf heen te regeren, technisch is dat geen probleem.quote:
Misschien kunnen we laten vaststellen dat wat van mij is, naar mijn kinderen gaat, ook als mijn partner een gedeelte erft, dat gedeelte alsnog daarna naar mijn kinderen gaat..
Ga eerst maar eens een jaartje of 2 samenwonen om te kijken of de relatie überhaupt wel standhoudt als je ook voor zijn kinderen moet zorgen.quote:
[..]
Beide alimentatie vormen, hij betaalt voornamelijk partneralimentatie en kinderalimentatie in de vorm van dat hij alle kosten op zich neemt (hobby's, kleding, schoolkosten etc).
Kan ik niet trouwen en mijn eigen inkomen veilig stellen zodat zijn ex niet opeens kan eisen dat we meer alimentatie moeten betalen?
Weet je ook gelijk of ze die situatie aangrijpt om een verhoging van de alimentatie te vragen.
Een beetje realiteitszin mbt erfrecht en dergelijke is niets mis mee, maar ik krijg het idee dat je geen flauw idee hebt hoe jullie gezinsleven er werkelijk uit gaat zien, en je vooral graag een huwelijk wilt, maar dat getrouwd zijn (en alles wat daarbij hoort) een stuk minder hoog op je wensenlijst staat.
Waarom niet dan? Ik heb het over mijn gedeelte van het vermogen, verkregen uit mijn inkomen en mijn familie nalatenschap.quote:
Ik snap dat je niet wilt dat er nog meer geld gaat naar de ex. En dat je daar maatregelen voor neemt. Net als dat je niet uit je huis gezet kan worden bij overlijden van je partner.
Maar om nu al perse de kinderen van je partner buiten te willen sluiten bij een eventuele erfenis snap ik niet.
Ben ik hier nou de enige die denkt en vind dat dat behoord tot mijn kinderen en niet tot stiefkinderen? Zij hebben al een moeder en vader van wie ze zullen erven (moeder is blut uit luiheid, dus daar valt waarschijnlijk niet veel te erven, maar daar kan ik ook niets aan doen). Is toch onrechtvaardig tegenover mijn kinderen dat zij dan ook nog eens van hun stiefmoeder zouden erven?
Ik vind je aardig harteloos overkomen richting je ''stiefkinderen''.
Niet alleen uit dit topic maar ook uit je voorgaande.
Het is alsof je persé met die vent wilt trouwen, maar zijn kinderen er niet bij wil nemen. Alles draait om jou en JOUW kinderen. Leer eerst maar eens accepteren dat die kinders bij hem áltijd op nummer 1 zullen staan.
Niet alleen uit dit topic maar ook uit je voorgaande.
Het is alsof je persé met die vent wilt trouwen, maar zijn kinderen er niet bij wil nemen. Alles draait om jou en JOUW kinderen. Leer eerst maar eens accepteren dat die kinders bij hem áltijd op nummer 1 zullen staan.
Ze staan op nummer 1 en wanneer ze aanwezig zijn bij ons, staan ze ook op nummer 1 bij mij. Ze kunnen het heel goed met mij vinden en andersom ik ook met hun, maar ik kan natuurlijk niet evenveel van ze houden als mijn eigen kinderen, dat is voor mij een onmogelijke eis en dat weet mijn verloofde ook.quote:
Ik vind je aardig harteloos overkomen richting je ''stiefkinderen''.
Niet alleen uit dit topic maar ook uit je voorgaande.
Het is alsof je persé met die vent wilt trouwen, maar zijn kinderen er niet bij wil nemen. Alles draait om jou en JOUW kinderen. Leer eerst maar eens accepteren dat die kinders bij hem áltijd op nummer 1 zullen staan.
Verder koop ik heel veel spullen voor ze ook van mijn eigen geld, regelmatig shopmiddagjes met zijn dochter, waarbij ik haar af en toe verwen met speelgoed en kleding, dus zo harteloos ben ik niet hoor.
Ik wil graag mijn zaken goed geregeld hebben en mijn kinderen niet tekort doen, zij moeten hun recht behouden waar ze ook zonder halfbroer en zus recht op zouden hebben.
Je mag te hopen, en zeker ook keihard aan werken, dat tegen de tijd dat je overlijdt, je zo'n band hebt opgebouwd met je stiefkinderen dat je ook hen alles gunt.quote:
[..]
Waarom niet dan? Ik heb het over mijn gedeelte van het vermogen, verkregen uit mijn inkomen en mijn familie nalatenschap.
Ben ik hier nou de enige die denkt en vind dat dat behoord tot mijn kinderen en niet tot stiefkinderen? Zij hebben al een moeder en vader van wie ze zullen erven (moeder is blut uit luiheid, dus daar valt waarschijnlijk niet veel te erven, maar daar kan ik ook niets aan doen). Is toch onrechtvaardig tegenover mijn kinderen dat zij dan ook nog eens van hun stiefmoeder zouden erven?
Door de instelling die jij hebt, zal het altijd Wij / Zij blijven.
Wij hebben eea idd behoorlijk strak laten vastleggen, want behalve onze zoon van 4 heb ik ook nog een volwassen zoon, maar ondanks het feit dat mijn man hem niet heeft opgevoed en ze nooit in hetzelfde huis hebben gewoond, is hij wel voor een x-percentage erfgenaam van mijn man.quote:
[..]
Waarom zou je in godsnaam zo willen stoken tussen de kinderen van je partner? Als het goed is, zijn al zijn kinderen hem even lief (en zo niet, dan zou je sowieso geen kinderen met hem moeten willen hebben). Waarom dan zo moeilijk doen? Ik kan me voorstellen dat het een optie is als je allebei al een heel leven achter je hebt en volwassen kinderen hebt, maar nu? In ieder geval kan de notaris je met al dit soort zaken helpen, ook om op deze manier over je graf heen te regeren, technisch is dat geen probleem.
Overigens erven wij niet van elkaar, dus mijn erfenis wordt 50/50 over mijn kinderen verdeeld en zijn erfenis met een andere verdeelsleutel over onze zoon en mijn oudste zoon.
Uiteraard is het wel zo dat mocht ik overlijden en hij een ander tegenkomen waarmee hij nog 4 kinderen krijgt, hij mijn oudste zoon natuurlijk nog gewoon uit zijn testament kan schrappen.
Maar dan hebben mijn kinderen hun erfenis van mij iig al ontvangen, want bij een nieuwe relatie moet er uitbetaald worden.
Op die manier kon ik mijn (bestaande) vermogen het beste veiligstellen voor mijn (bestaande) kinderen, en andersom komt de erfenis van mijn man op die manier niet voor een groot deel bij mijn oudste zoon terecht, maar bij onze zoon.
Maar ik denk dat als je een relatie begint met iemand die jonge kinderen heeft, daar zelf nog kinderen mee krijgt en je zelf nog geen vermogen hebt, je wel heel berekenend bezig bent als je die kinderen, die onderdeel zijn van je gezin, op voorhand al wilt uitsluiten.
Overigens zou ik degenen van wie ik erf dan ook gewoon verzoeken hun erfenis buiten iedere gemeenschap van goederen te laten vallen.
Je hebt niet eens kinderen! Hoe kan je dat nu al zeggen? Je wilt het niet, dat is wat anders..quote:
[..]
Ze staan op nummer 1 en wanneer ze aanwezig zijn bij ons, staan ze ook op nummer 1 bij mij. Ze kunnen het heel goed met mij vinden en andersom ik ook met hun, maar ik kan natuurlijk niet evenveel van ze houden als mijn eigen kinderen, dat is voor mij een onmogelijke eis en dat weet mijn verloofde ook.
Hoe weet je dat?quote:
[..]
Ze staan op nummer 1 en wanneer ze aanwezig zijn bij ons, staan ze ook op nummer 1 bij mij. Ze kunnen het heel goed met mij vinden en andersom ik ook met hun, maar ik kan natuurlijk niet evenveel van ze houden als mijn eigen kinderen, dat is voor mij een onmogelijke eis en dat weet mijn verloofde ook.
Echt, ik zou niet eens kinderen willen met iemand die op voorhand al zo'n onderscheid maakt.
Dit is inderdaad ook een goede tip, als dat in hun testament zo wordt vastgesteld, hoef ik daar niets meer aan te doen.quote:
[..]
Wij hebben eea idd behoorlijk strak laten vastleggen, want behalve onze zoon van 4 heb ik ook nog een volwassen zoon, maar ondanks het feit dat mijn man hem niet heeft opgevoed en ze nooit in hetzelfde huis hebben gewoond, is hij wel voor een x-percentage erfgenaam van mijn man.
Overigens erven wij niet van elkaar, dus mijn erfenis wordt 50/50 over mijn kinderen verdeeld en zijn erfenis met een andere verdeelsleutel over onze zoon en mijn oudste zoon.
Uiteraard is het wel zo dat mocht ik overlijden en hij een ander tegenkomen waarmee hij nog 4 kinderen krijgt, hij mijn oudste zoon natuurlijk nog gewoon uit zijn testament kan schrappen.
Maar dan hebben mijn kinderen hun erfenis van mij iig al ontvangen, want bij een nieuwe relatie moet er uitbetaald worden.
Op die manier kon ik mijn (bestaande) vermogen het beste veiligstellen voor mijn (bestaande) kinderen, en andersom komt de erfenis van mijn man op die manier niet voor een groot deel bij mijn oudste zoon terecht, maar bij onze zoon.
Maar ik denk dat als je een relatie begint met iemand die jonge kinderen heeft, daar zelf nog kinderen mee krijgt en je zelf nog geen vermogen hebt, je wel heel berekenend bezig bent als je die kinderen, die onderdeel zijn van je gezin, op voorhand al wilt uitsluiten.
Overigens zou ik degenen van wie ik erf dan ook gewoon verzoeken hun erfenis buiten iedere gemeenschap van goederen te laten vallen.
Ze heeft net abortus laten plegen trouwens, omdat een zwangerschap nog niet zo goed uitkwam.quote:
[..]
Je hebt niet eens kinderen! Hoe kan je dat nu al zeggen? Je wilt het niet, dat is wat anders..
En dan nu binnen een jaar willen trouwen en je al zorgen maken over het erfrecht van de kinderen die je gaat krijgen.
En nog niet samenwonen... Dat gaat straks zo'n feest worden, met een stiefmoeder in huis die de kinderen uit het eerste huwelijk eigenlijk niet wil...
Dat zijn inderdaad de situaties die ik voor ogen heb, kan me voorstellen dat het dan anders is. Denk dat jullie het heel rechtvaardig geregeld hebben. Maar dat stukje wederkerigheid dat jij noemt, dat jullie niet van elkaar erven, mis ik bij TS. Zij wil alles, zijn kinderen mogen niets, daar komt het ongeveer op neer.quote:
[..]
Wij hebben eea idd behoorlijk strak laten vastleggen, want behalve onze zoon van 4 heb ik ook nog een volwassen zoon, maar ondanks het feit dat mijn man hem niet heeft opgevoed en ze nooit in hetzelfde huis hebben gewoond, is hij wel voor een x-percentage erfgenaam van mijn man.
Overigens erven wij niet van elkaar, dus mijn erfenis wordt 50/50 over mijn kinderen verdeeld en zijn erfenis met een andere verdeelsleutel over onze zoon en mijn oudste zoon.
Precies. Kijk, het is ook weer anders als je zelf miljonair bent bijvoorbeeld, maar dan zou ik ook weer dat stukje wederkerigheid inbouwen (jij niet van mij, dan ik ook niet van jou). Deze TS is gewoon heel hard in haar eigen voordeel aan het rekenen. Geen idee waarom haar vriend hieraan zou meewerken.quote:Maar ik denk dat als je een relatie begint met iemand die jonge kinderen heeft, daar zelf nog kinderen mee krijgt en je zelf nog geen vermogen hebt, je wel heel berekenend bezig bent als je die kinderen, die onderdeel zijn van je gezin, op voorhand al wilt uitsluiten.
Een kind in je buik dragen, bevallen en dat kind opvoeden zoals jij wilt, creëert neem ik aan een andere band dan met kinderen die al bestonden toen jij in beeld kwam en die je niet dagelijks ziet.quote:
[..]
Je hebt niet eens kinderen! Hoe kan je dat nu al zeggen? Je wilt het niet, dat is wat anders..
Zoals ik respecteer dat zij loyaal zijn tegenover hun moeder en vader, is het ook logisch dat ik een hechtere band zal hebben met een kind van mijn eigen genen.
Je begeeft je echt op heel glad ijs met je opmerkingen, zo Gristelijk als je partner is, is ze waarschijnlijk gewoon thuisgebleven om voor het huishouden en de kinderen te zorgen omdat hij dat graag wilde.quote:
[..]
Waarom niet dan? Ik heb het over mijn gedeelte van het vermogen, verkregen uit mijn inkomen en mijn familie nalatenschap.
Ben ik hier nou de enige die denkt en vind dat dat behoord tot mijn kinderen en niet tot stiefkinderen? Zij hebben al een moeder en vader van wie ze zullen erven (moeder is blut uit luiheid, dus daar valt waarschijnlijk niet veel te erven, maar daar kan ik ook niets aan doen). Is toch onrechtvaardig tegenover mijn kinderen dat zij dan ook nog eens van hun stiefmoeder zouden erven?
Daarbij ken je haar niet eens (en doe je daar ook geen moeite voor) maar denk je (op basis van zijn verhalen) wel te weten hoe ze is, en veroordeel je haar daarop ook nog eens, en dat terwijl je al weet dat zijn verhalen niet kloppen en/of incompleet zijn.
Maar ga vooral zo door, oogkleppen op en gaan!
Ik wil alleen mijn eigen vermogen beschermen, mijn partners vermogen zal rechtvaardig verdeeld worden over al zijn kinderen. Maar de koopwoning staat ook op zijn naam en het zou erg vervelend zijn als ik opeens dat huis moet verlaten omdat zijn ex of kinderen het huis opeens komen opeisen. Natuurlijk hebben die kinderen ook recht op dat huis, maar graag nadat ik ook overleden ben, zodat ik op mijn oude leeftijd wel in het huis kan blijven wonen.quote:
[..]
Dat zijn inderdaad de situaties die ik voor ogen heb, kan me voorstellen dat het dan anders is. Denk dat jullie het heel rechtvaardig geregeld hebben. Maar dat stukje wederkerigheid dat jij noemt, dat jullie niet van elkaar erven, mis ik bij TS. Zij wil alles, zijn kinderen mogen niets, daar komt het ongeveer op neer.
[..]
Precies. Kijk, het is ook weer anders als je zelf miljonair bent bijvoorbeeld, maar dan zou ik ook weer dat stukje wederkerigheid inbouwen (jij niet van mij, dan ik ook niet van jou). Deze TS is gewoon heel hard in haar eigen voordeel aan het rekenen. Geen idee waarom haar vriend hieraan zou meewerken.
Ik denk zelfs: als je op voorhand al zo'n instelling hebt, moet je geen relatie willen met iemand die al kinderen heeft. Als het nu al zo'n issue is, dan voorspelt dat weinig goeds.quote:
Hoe weet je dat?
Echt, ik zou niet eens kinderen willen met iemand die op voorhand al zo'n onderscheid maakt.
Want wat me ineens te binnen schoot: je eventuele erfenis is maar zo'n klein deel van wat je kinderen hoort, moet en zal meegeven. Ga je bij leven ook zo minutieus te werk? Vooral alles voor je eigen kinderen, want die van hem hebben een eigen vader en moeder?
Goede tip: wacht met trouwen, tot je wat kan relativeren.
Dáár ga je de mist in! Jullie - jij aan de ene kant en de stiefkinderen aan de andere kant - zijn niet elkaars gelijken. Aan jou als volwassenen mogen andere eisen worden gesteld dan aan de kinderen.quote:
Zoals ik respecteer dat zij loyaal zijn tegenover hun moeder en vader, is het ook logisch dat ik een hechtere band zal hebben met een kind van mijn eigen genen.
Ik vind het redelijk schunnig dat je het lef hebt om hardop te zeggen dat hun loyaliteit naar hun moeder weggestreept kan worden tegen jouw voorkeur voor je eigen kinderen.
Dat idd, je erfenis is een van de kleine dingen die je meegeeft aan je kinderen, de grote dingen gaan idd zorgwekkend worden als je dit al zo berekenend wilt doen.quote:
[..]
Ik den zelfs: als je op voorhand al zo'n instelling hebt, moet je geen relatie willen met iemand die al kinderen heeft. Als het nu al zo'n issue is, dan voorspelt dat weinig goeds.
Want wat me ineens te binnen schoot: je eventuele erfenis is maar zo'n klein deel van wat je kinderen hoort, moet en zal meegeven. Ga je bij leven ook zo minutieus te werk? Vooral alles voor je eigen kinderen, want die van hem hebben een eigen vader en moeder?
Goede tip: wacht met trouwen, tot je wat kan relativeren.
Overigens ben ik in het geval van TS voor zeer strakke huwelijkse voorwaarden.
Dat is bij een echtscheiding namelijk wel zo handig.
Het is echt pubergedrag idd.quote:
[..]
Dáár ga je de mist in! Jullie - jij aan de ene kant en de stiefkinderen aan de andere kant - zijn niet elkaars gelijken. Aan jou als volwassenen mogen andere eisen worden gesteld dan aan de kinderen.
Ik vind het redelijk schunnig dat je het lef hebt om hardop te zeggen dat hun loyaliteit naar hun moeder weggestreept kan worden tegen jouw voorkeur voor je eigen kinderen.
Eigenlijk hoop ik dat haar verkering haar topics ooit leest.
Het is toch ook de woning van je verloofde? Voor een 'alles wat van mij is, is van mij'-iemand heb je wel een dubbele moraal. Maar an sich is dat met een vruchtgebruik makkelijk op te lossen, daarvoor hoef jij geen eigenaar van te worden van ZIJN woning, ook niet na zijn dood. Zijn ex zal nooit van hem erven tenzij hij dat vastlegt in een testament, dat valt weer mee.quote:
[..]
Ik wil alleen mijn eigen vermogen beschermen, mijn partners vermogen zal rechtvaardig verdeeld worden over al zijn kinderen. Maar de koopwoning staat ook op zijn naam en het zou erg vervelend zijn als ik opeens dat huis moet verlaten omdat zijn ex of kinderen het huis opeens komen opeisen. Natuurlijk hebben die kinderen ook recht op dat huis, maar graag nadat ik ook overleden ben, zodat ik op mijn oude leeftijd wel in het huis kan blijven wonen.
|
|
