Dat moet gewoon! Ik duim voor je (maar dat is vast niet nodig, want er is niks).quote:
Heel veel sterkte. Ik weet wat je doormaakt, want had dit afgelopen december. Die onzekerheid is echt verschrikkelijk. Mijn huisarts deed ook niet al te snuggere uitspraken waardoor ik erg ongerust was. Het was dan ook best een knobbel. 'Gelukkig' bleek het bij mij te gaan om 2 cystes. De kans is ook best groot dat het goedaardig is, weet je dat?quote:Op dinsdag 14 april 2015 17:16 schreef yvonne het volgende:
Nu heb ik al 098x het topic open en dicht geklikt, maar ik ga toch wat posten omdat ik morgen naar de mamapoli voor een mammografie, echo en punctie moet. Kom net van de huisarts.
Goed, de kans dat het niks is is best groot, maar het sloeg me toch even finaal uit het lood.
De opmerking van de huisarts dat het 'best groot was'helpt niet mee om me wat kalmer te doen worden.
Om 15.30 kan ik terecht, wat moet ik in godsnaam in de tussentijd doen buiten hopen dat het niks is?
Eigenlijk wil ik alleen maar horen 'joh, de kans dat het wat is is miniem'
Ja, ik heb eigenlijk heel goed geslapenquote:Op woensdag 15 april 2015 09:23 schreef Mula het volgende:
Ben je de nacht een beetje ok doorgekomen Yvonne?
Artsen in het algemeen wel vind ik vaak want wat zitten er soms een lompe horken tussenquote:Op woensdag 15 april 2015 10:02 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ja, ik heb eigenlijk heel goed geslapen
Ik kan hier verder geen invloed op uitoefenen en zal gewoon moeten wachten.
En huisartsen kunnen toch echt nog wel eens op cursus hoe ze dingen moeten brengen
Yvonne, heel veel succes vanmiddag. Ik duim voor je.quote:Op woensdag 15 april 2015 10:02 schreef yvonne het volgende:
Ja, ik heb eigenlijk heel goed geslapen
Ik kan hier verder geen invloed op uitoefenen en zal gewoon moeten wachten.
En huisartsen kunnen toch echt nog wel eens op cursus hoe ze dingen moeten brengen
^^ dit dus, we gaan duimen.quote:
en duimt!!quote:
quote:Op woensdag 15 april 2015 17:54 schreef yvonne het volgende:
Ja, nou, wat moet ik zeggen.
Op de foto was een bolletje te zien. Daarna naar de radioloog voor de echo, op basis van de foto zag hij een mooi bolletje met mooie randen wat zou wijzen op goedaardig.
Maar de echo gaf helaas een ander beeld. Geen mooie randen maar zo'n eng ding met tentakeltjes eruit.
Daarna volgde de punctie om het weefsel nader te bestuderen. Maar het is kwaadaardig, dat kon hij me iig al vertellen, geen uitzaaingen verder dus dat is wel goed.
Dinsdag hoor ik hoe ze gaan behandelen.
Wat een achterlijke áchterlijke dag.
Even een klein beetje nuanceren....Ik ken genoeg vrouwen met borstkanker die veel en veel korter behandeld zijn dan een jaar. Vrouwen die alleen geopereerd zijn en geen verdere behandeling nodig hadden, vrouwen die alleen geopereerd en 5 weken bestraald zijn etc. Nog steeds niet leuk allemaal, maar wel relatief kort. Eerst volgende week maar afwachten...quote:Op woensdag 15 april 2015 18:05 schreef Gia het volgende:
Je gaat een heel vervelend jaar tegemoet, dat staat vast.
specialisten kunnen er ook wat van hoorquote:Op woensdag 15 april 2015 10:02 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ja, ik heb eigenlijk heel goed geslapen
Ik kan hier verder geen invloed op uitoefenen en zal gewoon moeten wachten.
En huisartsen kunnen toch echt nog wel eens op cursus hoe ze dingen moeten brengen
Nou ja, dat, ik heb gewoon geen idee wat me boven het hoofd hangt, en het stomme is, ik voel me helemaal nieteens ziek.quote:Op woensdag 15 april 2015 18:41 schreef Mula het volgende:
[..]
Even een klein beetje nuanceren....Ik ken genoeg vrouwen met borstkanker die veel en veel korter behandeld zijn dan een jaar. Vrouwen die alleen geopereerd zijn en geen verdere behandeling nodig hadden, vrouwen die alleen geopereerd en 5 weken bestraald zijn etc. Nog steeds niet leuk allemaal, maar wel relatief kort. Eerst volgende week maar afwachten...
Gister was je Yvonne, vandaag ben je ineens een kankerpatiënt. Duurt ook wel even voordat je dat écht beseft. Ik zou op dit moment gewoon niet te veel nadenken over wat er allemaal boven je hoofd hangt. Laat alles over je heenkomen en zie het maar gewoon. Je moet er doorheen, hoeveel je dingen nu ook overdenkt, plant en doet. Het komt toch zoals het komt.quote:Op woensdag 15 april 2015 19:17 schreef yvonne het volgende:
[..]
Nou ja, dat, ik heb gewoon geen idee wat me boven het hoofd hangt, en het stomme is, ik voel me helemaal nieteens ziek.
Ja, klopt, dat kan ook. Maar ook dan heb je alsnog veel tijd nodig om van zoveel bestralingen te genezen.quote:Op woensdag 15 april 2015 18:41 schreef Mula het volgende:
Even een klein beetje nuanceren....Ik ken genoeg vrouwen met borstkanker die veel en veel korter behandeld zijn dan een jaar. Vrouwen die alleen geopereerd zijn en geen verdere behandeling nodig hadden, vrouwen die alleen geopereerd en 5 weken bestraald zijn etc. Nog steeds niet leuk allemaal, maar wel relatief kort. Eerst volgende week maar afwachten...
nou ja, anderen zien je ineens als kankerpatient, maar het blijft een ver van je bed show hoor, vooral als je symtpoomloos blijft...quote:Op woensdag 15 april 2015 19:23 schreef Mula het volgende:
[..]
Gister was je Yvonne, vandaag ben je ineens een kankerpatiënt. Duurt ook wel even voordat je dat écht beseft. Ik zou op dit moment gewoon niet te veel nadenken over wat er allemaal boven je hoofd hangt. Laat alles over je heenkomen en zie het maar gewoon. Je moet er doorheen, hoeveel je dingen nu ook overdenkt, plant en doet. Het komt toch zoals het komt.
Ik vind het helemaal niet leuk om als 'kankerpatiënt' gezien te worden. Ik ben nl. Mula die toevallig kanker heeft. Maar ik ben het wel. Ook zonder symptomen komt er een behandeling, komen er controle-afspraken, dingen waar je eerder nooit over nadacht. Na de diagnose is het heel erg moeilijk om er een ver-van-je-bed-show van te blijven maken. Je wordt er in meegezogen en er zit geen stop-knopje op de bus waar je inzit. Dat is -voor mij in ieder geval- ook het heftige aan het hele verhaal.quote:Op woensdag 15 april 2015 19:25 schreef Re het volgende:
[..]
nou ja, anderen zien je ineens als kankerpatient, maar het blijft een ver van je bed show hoor, vooral als je symtpoomloos blijft...
Ja, stom hè. Je voelt je niet ziek, maar daar hebben ze wel methodes voor om je ziek te maken.quote:Op woensdag 15 april 2015 19:17 schreef yvonne het volgende:
Nou ja, dat, ik heb gewoon geen idee wat me boven het hoofd hangt, en het stomme is, ik voel me helemaal nieteens ziek.
Ik weiger Yv te zien als kankerpatient zoals ik dat bij mijn moeder, opa, oma's en ooms en tantes weigerde. Yvonne is gewoon Yvonne. Daaraan verandert wat mij betreft helemaal niks.quote:Op woensdag 15 april 2015 19:23 schreef Mula het volgende:
[..]
Gister was je Yvonne, vandaag ben je ineens een kankerpatiënt.
no ja, ik ben er ook een hoor, het komt zoals het komtquote:Op woensdag 15 april 2015 19:29 schreef Mula het volgende:
[..]
Ik vind het helemaal niet leuk om als 'kankerpatiënt' gezien te worden. Ik ben nl. Mula die toevallig kanker heeft. Maar ik ben het wel. Ook zonder symptomen komt er een behandeling, komen er controle-afspraken, dingen waar je eerder nooit over nadacht. Na de diagnose is het heel erg moeilijk om er een ver-van-je-bed-show van te blijven maken. Je wordt er in meegezogen en er zit geen stop-knopje op de bus waar je inzit. Dat is -voor mij in ieder geval- ook het heftige aan het hele verhaal.
Je bent ook niet ziek, dit is gewoon iets dat je gaat overwinnen en straks weer achter je laat... Dikke, dikke kus van mij... En ik ben mama, mijn kusjes helpen...quote:Op woensdag 15 april 2015 19:17 schreef yvonne het volgende:
[..]
Nou ja, dat, ik heb gewoon geen idee wat me boven het hoofd hangt, en het stomme is, ik voel me helemaal nieteens ziek.
Ik schrik daar dus echt van van je stelling, Yvonne is en blijft Yvonne en daarnaast heeft ze kanker. Is het dan echt zo dat je je in eerste instantie kankerpatient voelt en niet meer Mula want jij blijft toch ook Mula? Dat het in- en intens, ongelooflijk ingrijpend en ontzettend heftig is is te logisch als wat maar neemt die kutziekte dan echt je identiteit over? Voel je dat echt zo? Ik ben er stil van, nog afgezien van heel je ontzettende ellendequote:Op woensdag 15 april 2015 19:23 schreef Mula het volgende:
[..]
Gister was je Yvonne, vandaag ben je ineens een kankerpatiënt. Duurt ook wel even voordat je dat écht beseft. Ik zou op dit moment gewoon niet te veel nadenken over wat er allemaal boven je hoofd hangt. Laat alles over je heenkomen en zie het maar gewoon. Je moet er doorheen, hoeveel je dingen nu ook overdenkt, plant en doet. Het komt toch zoals het komt.
Dat is dus echt helemaal niet wat ik bedoel. Juist omdat ik me Mula-die-toevallig-kanker-heeft voel en niet "een kankerpatient". Mrien hierboven heeft het over een achtbaan en dat is wat ik er ook mee bedoel: vanaf de diagnose wordt je meegezogen in een achtbaan omdat je van alles moet. Afspraakje hier, afspraakje daar, onderzoekje zus, onderzoekje zo. Sinds ik kanker heb, is mijn leven daar niet door overgenomen. Helemaal niet zelfs, ik ben behoorlijk nuchter en geloof het of niet, het lukt me behoorlijk goed de humor van dingen in te zien, zelfs kankerquote:Op woensdag 15 april 2015 20:06 schreef knoblaucha6 het volgende:
[..]
Ik schrik daar dus echt van van je stelling, Yvonne is en blijft Yvonne en daarnaast heeft ze kanker. Is het dan echt zo dat je je in eerste instantie kankerpatient voelt en niet meer Mula want jij blijft toch ook Mula? Dat het in- en intens, ongelooflijk ingrijpend en ontzettend heftig is is te logisch als wat maar neemt die kutziekte dan echt je identiteit over? Voel je dat echt zo? Ik ben er stil van, nog afgezien van heel je ontzettende ellendeHet is daarom ook zo verrekte moeilijk er op precies de juiste manier voor iemand te zijn.
Ik vermoed dat Mula het anders bedoelt, dat ze bedoelt om het erg moeilijk kan zijn om jezelf als iemand met kanker te zien.quote:Op woensdag 15 april 2015 20:06 schreef knoblaucha6 het volgende:
[..]
Ik schrik daar dus echt van van je stelling, Yvonne is en blijft Yvonne en daarnaast heeft ze kanker. Is het dan echt zo dat je je in eerste instantie kankerpatient voelt en niet meer Mula want jij blijft toch ook Mula? Dat het in- en intens, ongelooflijk ingrijpend en ontzettend heftig is is te logisch als wat maar neemt die kutziekte dan echt je identiteit over? Voel je dat echt zo? Ik ben er stil van, nog afgezien van heel je ontzettende ellendeHet is daarom ook zo verrekte moeilijk er op precies de juiste manier voor iemand te zijn.
Goed gesproken!quote:Op woensdag 15 april 2015 19:31 schreef Danny het volgende:
[..]
Ik weiger Yv te zien als kankerpatient zoals ik dat bij mijn moeder, opa, oma's en ooms en tantes weigerde. Yvonne is gewoon Yvonne. Daaraan verandert wat mij betreft helemaal niks.
Zo heb ik het ook ervaren. Het is een achtbaan waar je 'gezond' in gaat en ziek uit komt.quote:Op woensdag 15 april 2015 20:22 schreef Mula het volgende:
Dat is dus echt helemaal niet wat ik bedoel. Juist omdat ik me Mula-die-toevallig-kanker-heeft voel en niet "een kankerpatient". Mrien hierboven heeft het over een achtbaan en dat is wat ik er ook mee bedoel: vanaf de diagnose wordt je meegezogen in een achtbaan omdat je van alles moet. Afspraakje hier, afspraakje daar, onderzoekje zus, onderzoekje zo. Sinds ik kanker heb, is mijn leven daar niet door overgenomen. Helemaal niet zelfs, ik ben behoorlijk nuchter en geloof het of niet, het lukt me behoorlijk goed de humor van dingen in te zien, zelfs kankermaar 'het simpele' is wel weg. En dat is wat ik met die stelling bedoelde. Je bent en blijft jezelf, maar er komt wel een berg gedoe mee met zo'n diagnose, hoe kort of lang de behandeling ook is.
Amen!quote:Op woensdag 15 april 2015 19:31 schreef Danny het volgende:
Ik weiger Yv te zien als kankerpatient zoals ik dat bij mijn moeder, opa, oma's en ooms en tantes weigerde. Yvonne is gewoon Yvonne. Daaraan verandert wat mij betreft helemaal niks.
Sterkte Yvonnequote:Op woensdag 15 april 2015 19:17 schreef yvonne het volgende:
[..]
Nou ja, dat, ik heb gewoon geen idee wat me boven het hoofd hangt, en het stomme is, ik voel me helemaal nieteens ziek.
En toen zat ik stuk. Hoe mooier kun je het zeggenquote:Op woensdag 15 april 2015 19:31 schreef Danny het volgende:
[..]
Ik weiger Yv te zien als kankerpatient zoals ik dat bij mijn moeder, opa, oma's en ooms en tantes weigerde. Yvonne is gewoon Yvonne. Daaraan verandert wat mij betreft helemaal niks.
en zo is het...quote:Op woensdag 15 april 2015 19:31 schreef Danny het volgende:
[..]
Ik weiger Yv te zien als kankerpatient zoals ik dat bij mijn moeder, opa, oma's en ooms en tantes weigerde. Yvonne is gewoon Yvonne. Daaraan verandert wat mij betreft helemaal niks.
Psies!quote:Op woensdag 15 april 2015 19:31 schreef Danny het volgende:
[..]
Ik weiger Yv te zien als kankerpatient zoals ik dat bij mijn moeder, opa, oma's en ooms en tantes weigerde. Yvonne is gewoon Yvonne. Daaraan verandert wat mij betreft helemaal niks.
Ongeveer 10 jaar geleden. Ze is 56. En dankjequote:Op zaterdag 18 april 2015 22:10 schreef _Joy_ het volgende:
Kwiwi, heftig! Hoe oud is je moeder? Is het al lang geleden dat ze vorige keer borstkanker had?
Sterkte voor jou en je moeder
Verschilt per soort chemo per persoon. Ga eens met je vader mee naar een gesprek met de oncoloog en bespreek het met hem eens. M.i. is hulp bieden en gezelschap houden altijd een goed idee.quote:Op zondag 19 april 2015 22:00 schreef fh101 het volgende:
Even een vraag voor de ervaringsdeskundigen hier, weet niet waar of aan wie ik het anders kan vragen. Mijn vader heeft longkanker en gaat daar waarschijnlijk chemo voor krijgen. Mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader woont nu alleen op een boot. Ik heb in mijn hoofd zitten dat je van chemo behoorlijk ziek wordt, maar door hier mee te lezen krijg ik de indruk dat dat ook mee kan vallen. Maar is het een beetje te doen om een chemo kuur in je eentje te ondergaan? Wat betreft ziek zijn, maar ook qua huishouden/mobiliteit en zo? Is het handiger als hij (tijdelijk) ergens anders zou gaan wonen?
Morgenochtend hebben we inderdaad een eerste gesprek met de oncoloogquote:Op zondag 19 april 2015 22:06 schreef Trashcanman het volgende:
[..]
Verschilt per soort chemo per persoon. Ga eens met je vader mee naar een gesprek met de oncoloog en bespreek het met hem eens. M.i. is hulp bieden en gezelschap houden altijd een goed idee.
Ook al zo jongquote:Op zondag 19 april 2015 20:09 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Ongeveer 10 jaar geleden. Ze is 56. En dankje
Dan ga ik daar vanmiddag even naar vragen, dan hebben we een afspraak bij de oncologieverpleegkundige. Dank voor de tip! Nav het gesprek met de oncoloog vanochtend heeft mijn vader besloten wel te gaan kuren, gewoon voor de zekerheid. Waarschijnlijk begint hij woensdag al.quote:Op zondag 19 april 2015 22:34 schreef _Joy_ het volgende:
Volgens mij kunnen ze vantevoren wel een indicatie geven van de te verwachten bijwerkingen. En er zijn volgens mij inderdaad chemos waar je bijna niet ziek van wordt.
Sterkte voor jou en je vader fh101
Het verschilt dus niet alleen per chemo maar ook nog per persoon, goed om te weten. De praktijk heeft uitgewezen dat ik wel degene ben die het meeste zal gaan doen. Mijn vader is al geopereerd in een academisch ziekenhuis hier 90 km vandaan, en in de 7 weken die hij vervolgens in het ziekenhuis heeft gelegen was kwam het meeste op mij neer. Begrijp me goed, dat is geen probleem! Maar nu met de chemo probeer ik een beetje inzicht te krijgen in wat dat dan voor mij zou betekenen. Er zijn inderdaad wel meer mensen die bereid zijn om te helpen, maar het is dus nog even afwachten wat voor hulp hij nodig zal hebben. Dank voor je input!quote:Op maandag 20 april 2015 01:57 schreef JK het volgende:
Is echt verschillend per persoon. Er zijn ook vrouwen weken kotsziek en misselijk geweest van dezelfde chemo als mijn vrouw. Hulp bij chemo is altijd prettig, maar er zullen vast meer mensen zijn die kunnen/willen helpen?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |