Wetenschap en dualisme #2

Als we eerlijk tov elkaar zijn, zouden we moeten kunnen aanvaarden dat we van niets zeker zijn. Ook niet van datgene wat we allemaal denken en schrijven (eventueel over een ander oordelen), etc.

Al dat denken (en gekakel) over kan me (vanuit die optiek) ergens gestolen worden.
Ik hecht er simpel weg gezegd geen enkel belang aan.

Wat ik nog wou meegeven, is de bron van het schema dat ik gepost hebt. Dit komt van de filosoof/psycholoog Pieter Vroon. Het boekt noemt: "Bewustzijn, hersenen en gedrag: Het individu in zijn dubbelrol van heer en knecht". ISBN: 90 263 2009 4

Dus als we allemaal stoppen met nadenken wordt het een betere wereld?

quote:

Op zondag 1 maart 2015 17:22 schreef Fir3fly het volgende:
Dus als we allemaal stoppen met nadenken wordt het een betere wereld?

Hij is zelf alvast begonnen.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 17:22 schreef Fir3fly het volgende:
Dus als we allemaal stoppen met nadenken wordt het een betere wereld?

Dat zeg ik toch niet. Wel dat er grenzen zijn aan ons denken. En we niet altijd maar hoeven na te denken.
Er is ook 'niet denken'. Gewoon zijn.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 17:24 schreef JustTalkLove het volgende:

[..]

Dat zeg ik toch niet. Wel dat er grenzen zijn aan ons denken. En we niet altijd maar hoeven na te denken.
Er is ook 'niet denken'. Gewoon zijn.

Uiteraard. Dat had ik gisteren toen ik een leger zombies met mijn geimproviseerde grasmaaier verspreidde over een hectare bos.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 17:25 schreef Molurus het volgende:
Weet je dat zeker? Of is het onderstreepte ook niet zeker? Is het niet zo dat de gedachte dat we van niets zeker kunnen zijn minimaal bestaat? Hoe kan het bestaan van die gedachte zelf een illusie zijn? (En bestaat de illusie daarvan dan wel? Etc, etc.)

Ik zou niet spreken van illusie. Ik zou spreken van "mysterie".
Het leven (jij, ik, wij, kortom alles) is voor ons (mensen) een mysterie.

Kent het dualisme het begrip "mysterie".
Of is dat woord meer eigen aan non-dualisme ?

quote:

Op zondag 1 maart 2015 17:58 schreef Molurus het volgende:
Die twee hebben echt helemaal niets met elkaar te maken.

Verklaar je nader.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 18:01 schreef Molurus het volgende:
Er valt weinig aan toe te lichten. Dualisme en mysterie zijn twee totaal verschillende ongerelateerde begrippen.

Mysteries bestaan zowel voor dualisten als non-dualisten. Het heeft niets te maken met dualisme.

Ok.

Toch ontgaat me de indruk niet, dat al dat dualisme in hoofdzaak in ons zelf (al ons denken over iets) gevangen zit. Zonder al dat denken over, bestaat dergelijk dualisme dan feitelijk nog ? Is dergelijk dualisme niet eerder een soort constructie van ons zelf ? Vanuit ons denken ?

Ik wil maar zeggen, er zijn veel culturen (maatschappijen) die perfect functioneren, zonder er een DUALE levensvisie op na te houden. Ons dualisme is ontstaan bij Descartes, vanuit ons (of beter zijn) denken, de wereld DUAAL te aanzien. Of althans die wereld zo te gaan ervaren. Niet alle culturen zijn zo...

Ik denk echt dat je even een ander woord moet verzinnen voor hetgeen je bedoelt, en niet 'duaal' te gebruiken.

En niet doen alsof je begrijpt waarover je het hebt, zelfs met je eigen definitie van dualisme.

Beste Molurus,

Ik heb zonet beide video's eens bekeken. Die zijn niet echt leerrijk.
Wat me opviel:

a) De video's zijn hoofdzakelijk een pleidooi tegen het dualisme. Hun zienswijze is/was foutief, beperkt, onduidelijk. Ze weerleggen dit dualisme telkens opnieuw, aan de hand van allerlei voorbeelden (zie video).

b) Het dualisme had zijn nut in de 17de eeuw. Omdat de kerk toen vooral over het geestelijke ZIJN waarheid wou prediken. Door dergelijke scheiding tussen GEEST en LICHAAM te maken. Konden de wetenschappers zich meer met het lichaam bezig houden (bv onderzoek in de geneeskunde, onze hersenen, etc) zonder daarbij op protest van de kerk te stuiten. In welke mate dit waar is, weet ik niet. Zo ja, is het een interessante insteek, waarom het dualisme ontstaan is. Als een truk om meer aan wetenschap te kunnen doen. Zonder gemoei van de kerk.

[ Bericht 1% gewijzigd door JustTalkLove op 02-03-2015 09:17:28 ]

quote:

Op zondag 1 maart 2015 18:30 schreef Molurus het volgende:
Dat gaat meer over wat we nou wel of niet (zeker) kunnen weten.

Wat mij betreft. We kunnen niets zeker weten. We weten niets zeker. Vergeet zekerheid.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 18:30 schreef Molurus het volgende:
Dualisme is, simpel gezegd, het idee dat de menselijke geest een van de fysieke wereld onafhankelijk bestaan heeft, en dat die werelden elkaar over en weer beļnvloeden.

Ik moest daarnet aan dat liedje van The Smiths denken: Still Ill

quote:

Does the body rule the mind
or does the mind rule the body?
I don't know...

Dualisme in de popmuziek

Het antwoord daarop (voor mezelf is):
- De geest kan het lichaam beļnvloeden
- Het lichaam kan de geest beļnvloeden.
- Geen van beide kunnen elkaar beļnvloeden.
- Beide kunnen elkaar beļnvloeden.

Kijk eens in je omgeving. Je hebt mensen die handelen vanuit hun denken (eerst over hun handelen goed nadenken). Andere mensen die eerst handelen, dan pas daarover nadenken (over hun handelen). Sommige mensen handelen gewoon zonder na te denken. Of denken zonder erbij te handelen (het blijft allemaal in hun geest zitten), etc...

Wat de geest betreft. De geest wordt gevormd door zijn omgeving. Als jij nooit de kleur blauw hebt gezien (vanuit je omgeving, die in je geest hebt opgenomen) zul jij nooit over de kleur blauw kunnen dromen. Kortom je geest bestaat niet op zichzelf. Je geest wordt gevormd doorheen je groei, je opvoeding, je genetica, je leven.

Wat ons mensen zo speciaal maakt, is dat eens onze geest redelijk volgroeid geraakt, onze geest (menselijke verbeelding, ons denken) voor een stuk op zichzelf kan staan. Zo kun je bv je ogen sluiten en toch (ook al zie je op dat moment niet meer) een bepaalde persoon je terug voor de geest halen. Net zoals een computer iets (een bepaald stukje informatie) kan afhalen van zijn harde schijf.

Misschien geloven die dualisten daardoor valselijk dat er zoiets apart als geest en materie bestaat. Wat nochtans niet klopt. Onze geest (bewustzijn) wordt mede mogelijk gemaakt door onze hardware (empathie, door het bestaan van spiegelneuronen in onze hersenen, zien door een heel complex proces van waarnemen, waarbij we met onze ogen eigenlijk omgekeerd zien, onze hersenen projecteren dit beeld terug recht, doen daar in computer termen een soort post processing op )

Zonder die hardware (dat lichaam) kan dergelijke geest niet bestaan. Daarnaast zijn we ook meer dan onze hersenen alleen. Ook in ons zenuwstelsel, in ons hart, etc schuilen bepaalde vormen van intelligentie (die onze persoonlijkheid, wie we zijn en hoe het voelt om ons zelf te zijn) mogelijk maken.

Als je waarheid wilt vinden, zul je toch het GEHEEL (zoveel als mogelijk) moeten trachten te bezien. Een DUALE kijk op de werkelijkheid (zowel in de wetenschap, als onze samenleving, etc) gaat ons daar echt niet beter in vooruit helpen. Ik geloof dat niet.

Dat lichaam en geest elkaar (kunnen) beļnvloeden lijkt me logisch. Alsook dat je ergens de indruk kan krijgen, dat ze beide op zichzelf (zonder de ander) kunnen bestaan. Ik ben mijn geest, niet mijn lichaam. Of omgekeerd. Wat een illusie is. Waanzin.

Ons denken is beperkt, net zoals ons lichaam beperkt is.

Ik geef hierbij eerlijkheidshalve toe, dat ons denken (onze menselijke verbeelding) daar heel ver en rijk kan in zijn. Zo kan ik over een roze olifant fantaseren (die me verbeelden). Ook al komt dergelijke roze olifant nergens in de werkelijkheid voor. Is dergelijk roze olifant zuiver een product van mijn verbeelding, mijn fantasie, vanuit mijn denken. Een fantasie die subjectief is, onzichtbaar en op zichzelf kan staan.

Beeld je eens in, dat jouw gedachten niet de jouwe zouden zijn, dat we daarin allemaal (zoals in de serie Star Trek The Next Generation) als 'The Borg' collectief met elkaar verbonden zouden zijn. Een soort collectieve geest. Collectief bewustzijn. In geval daar een schakeltje uitvalt, voegen we een nieuw schakeltje toe. Zodat het geheel verder met functioneren kan gaan.

Dat laatste is hoe ons lichaam en onze hersenen ergens werken. Onze hardware wordt voortdurend vernieuwd. Maar geraakt uiteindelijk wel versleten. En dat mysterieus zelf bewustzijn waarover we beschikken is (volgens mijn geloof) sterfelijk. Is een mysterie.

Ipv te proberen alles te begrijpen (wat met ons beperkt lichaam en bewustzijn volgens mij nooit zal lukken), kunnen we er ook voor kiezen om zoveel mogelijk te GENIETEN van dit zelfbewustzijn. Van ons zelf als geheel. Daarin zoveel mogelijk verbinding met onze omgeving op een positieve manier trachten te maken.

Daarom voelt dualisme (als woord) voor mij teveel aan als scheiding. Die focus ligt er alvast meer op. Is een zienswijze. Waar Non-dualisme (als woord) meer de blik op het geheel tracht te leggen. Op verbinden, ipv opdelen. Op 'holistisch' zijn ipv 'partieel' denken over. Bij een non-duale ervaring, ervaar je jezelf en je omgeving als één geheel. Niet als twee (geest versus materie, ik versus de ander, etc.)

[ Bericht 2% gewijzigd door JustTalkLove op 02-03-2015 09:45:30 ]

dualisme?

in de buikholte bevinden zich aan de linker en rechterzijde 2 chakra's, genaamd yin-yang. Het zijn eigenlijk energiebolletjes, als deze 2 chakra's bij elkaar komen beginnen ze te trillen, de frequentie verandert. Als gevolg van het veranderen van de frequentie wordt je bijvoorbeeld geil, hebt zin in eten, krijgt de nijging om te gaan roken etc etc, alle insticten worden getrigert, als je toe geeft aan je insticten komen yin en yang nooit bij elkaar. Als niet toegeeft aan je insticten worden de instictuele behoeftes steeds groter, aangezien de trillingsfrequentie toeneemt, totdat yin en yang in het midden van het lichaam in de buikholte samensmelten en er een zodanige hoeveelheid energie vrijkomt zodat de opgerolde kundulini slang zich via alle hoofdchakra's ontrolt.

Ik kan me in die uitleg (Ying - Yang) wel vinden.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 10:22 schreef Molurus het volgende:

[..]

Nee, dualisme gaat ook niet over yin-yang.

Wat is dat toch met mensen die een geheel eigen uitleg geven aan dualisme?

1-3

quote:

Op maandag 2 maart 2015 10:05 schreef chronocrypto het volgende:
dualisme?

in de buikholte bevinden zich aan de linker en rechterzijde 2 chakra's, genaamd yin-yang. Het zijn eigenlijk energiebolletjes, als deze 2 chakra's bij elkaar komen beginnen ze te trillen, de frequentie verandert. Als gevolg van het veranderen van de frequentie wordt je bijvoorbeeld geil, hebt zin in eten, krijgt de nijging om te gaan roken etc etc, alle insticten worden getrigert, als je toe geeft aan je insticten komen yin en yang nooit bij elkaar. Als niet toegeeft aan je insticten worden de instictuele behoeftes steeds groter, aangezien de trillingsfrequentie toeneemt, totdat yin en yang in het midden van het lichaam in de buikholte samensmelten en er een zodanige hoeveelheid energie vrijkomt zodat de opgerolde kundulini slang zich via alle hoofdchakra's ontrolt.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 10:22 schreef Molurus het volgende:

[..]

Nee, dualisme gaat ook niet over yin-yang.

Wat is dat toch met mensen die een geheel eigen uitleg geven aan dualisme?

quote:

Op maandag 2 maart 2015 11:25 schreef JustTalkLove het volgende:
Ik kan me in die uitleg (Ying - Yang) wel vinden.

http://plazilla.com/page/(...)lisme-en-drieeenheid

quote:

Op maandag 2 maart 2015 15:40 schreef Molurus het volgende:
Echt, wie schrijft dit soort bagger?

Ik niet ;-)

Wat ze alvast met elkaar gemeen hebben (zowel het dualisme in de filosofie, als deze meer spirituele bagger) is dat het allemaal GEDACHTEN CONSTRUCTIES zijn. En ook blijven.

In het non-dualisme (zoals ik dit aanschouw) laat je al die gedachten constructies, al dat denken over los. Non dualisme, is dan de wereld van het niet-denken. De wereld van het zijn. Zonder over dit zijn verder nog veel na te denken. Laat al dat denken (over) gewoon eens los...

Filosofie is ook soms bagger (onzin). Verschilt daarin niet veel van spirituele goeroes. Ik heb zoiets van, je haalt eruit , wat je zelf reeds ervaren hebt, geloof aan hecht of zelf iets in ziet.

Het dualisme is alvast een schijn dualisme. Je kan het gevoel hebben dat je geest (bewustzijn) op zichzelf staat, los van de werkelijkheid. Maar dat is niet zo.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 13:41 schreef Gray het volgende:

[..]

Misschien ben ik raar, maar dat is precies wat ik zou doen...

Nee zo raar ben je vast niet. Je hoeft niet objectief vast te stellen of je pijn hebt of niet. Je weet het gewoon gelijk, direct.
Als je het eerst vast zou moeten stellen, zou dat betekenen dat je je ook kan vergissen. Dat je concludeert dat je pijn hebt maar het niet hebt, of andersom. Dat lijkt me onmogelijk.