KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Het zit er bij veel mensen diep ingeslepen. Ik kan het toch niet echt plaatsen. Je merkt wel dat mensen erg veel moeite doen om alles goed te doen. Als je wat dieper gaat graven, dan doet men dat om zichzelf, de familie maar ook het land niet te schande te maken. Dat eerste (en misschien het tweede), dat snap ik nog wel, dat je een naam hoog te houden hebt. Maar dat je je druk zou maken dat je je land te schande maakt, ik zie het niet. Als ze een paar borrels op hebben, dan kan ik hier met collega's over spreken. Wat je toch wel merkt, is dat ze enorm verkocht zijn aan Japan, dat er erg veel respect is voor het land en de cultuur. Nogmaals, ik kan dat niet plaatsen, en misschien begrijp ik daarom niet waarom mensen uit het leven stappen om iets onbenulligs. Ondertussen woon ik hier al een tijdje, maar het land en de mensen blijven op veel gebieden een enigma.quote:Op zaterdag 26 maart 2016 15:51 schreef Seven. het volgende:
Ik neem aan dat je bekend bent met het hoge aantal zelfmoorden bij Mt Fuji?
Zo vind ik de kamikaze cultuur ook bizar doch gruwelijk interessant. Dit is uiteraard cultuur gebonden, denk je dat er nog steeds iets leeft van 'beter een einde maken aan je leven dan falen'?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Druk op zoek naar iets anders. Het leven in Japan bevalt uitstekend, maar ons grut moet over niet al te lange tijd naar school, en mevrouw bird wil niet haar hele leven thuis zitten. Verder mag het werk, zoals we dat op ons instituut doen, wel wat professioneler worden aangepakt. Betere mensen, betere samenwerkingen en meer geld.
Aan de ene kant bezig om een bedrijfje op te zetten. Aan de andere kant blijft het academische werk toch wel trekken. We doen werk dat toch best gewaardeerd wordt in het vakgebied, en ik mag nog steeds op de belangrijke conferenties komen. Het plan is om dit jaar te oogsten, om te publiceren, en dan op basis van het gepubliceerde werk een nieuwe baan te vinden. Dit vakgebied is erg gespecialiseerd, en een nieuwe baan krijg je hier negen van de tien keer door connecties.
Parallel daar aan een voorstel voor een startup schrijven. De VS trekken het meest, daar kun je met een klein beetje geluk voor meer dan een miljoen dollar aan startup funding bij elkaar schrijven, als je al een prototype hebt (check) en dan gaat het niet om een lening maar om een gift.
Kortom, aanpoten.
Aan de ene kant bezig om een bedrijfje op te zetten. Aan de andere kant blijft het academische werk toch wel trekken. We doen werk dat toch best gewaardeerd wordt in het vakgebied, en ik mag nog steeds op de belangrijke conferenties komen. Het plan is om dit jaar te oogsten, om te publiceren, en dan op basis van het gepubliceerde werk een nieuwe baan te vinden. Dit vakgebied is erg gespecialiseerd, en een nieuwe baan krijg je hier negen van de tien keer door connecties.
Parallel daar aan een voorstel voor een startup schrijven. De VS trekken het meest, daar kun je met een klein beetje geluk voor meer dan een miljoen dollar aan startup funding bij elkaar schrijven, als je al een prototype hebt (check) en dan gaat het niet om een lening maar om een gift.
Kortom, aanpoten.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Water in lip
Je vraagt je soms af wie er bij de productontwikkeling van zo'n fabrikant werken.
.. maar van de andere kant is het een mooiere omschrijving dan lippenbalsem.
Je vraagt je soms af wie er bij de productontwikkeling van zo'n fabrikant werken.
.. maar van de andere kant is het een mooiere omschrijving dan lippenbalsem.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Als we dan toch bezig zijn. Raadsel van de dag: waar dient dit shirt badpak met dichtgenaaide mouwen voor?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Niet op basis van merites maar op basis van connecties.quote:Op zaterdag 26 maart 2016 21:31 schreef Lyrebird het volgende:
Dit vakgebied is erg gespecialiseerd, en een nieuwe baan krijg je hier negen van de tien keer door connecties.
Dat vakgebied is lekker professioneel bezig dan.
Ik zou willen dat ik je gelijk kon geven, want het is best wel frustrerend, dat solliciteren, maar het komt uiteindelijk toch wel neer op merites.quote:
[..]
Niet op basis van merites maar op basis van connecties.
Dat vakgebied is lekker professioneel bezig dan.
Mensen binnen mijn netwerk kunnen een beter oordeel geven over mijn capaciteiten dan een HR-manager kan krijgen op basis van mijn CV.
Ergens vind ik dat wel prettig, want ik heb heel veel vaardigheden die niet in een CV te vatten zijn, maar die wel uitermate belangrijk kunnen zijn voor een organisatie.
Sterker nog, bij doorsneesollicitaties buiten mijn netwerk merk ik dat ze daar vaak niet in staat zijn om een CV op waarde te schatten, omdat men niet op de hoogte is van alle ins- en outs die dit vakgebied zo lastig maken.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Over Japan gesproken. Ben daar een paar keer relatief kort geweest, en hoe prettig ook (goed eten, respectvol, veilig, aangename mensen, etc), had ik niet de aandrang daar voor langere tijd te zitten.
Ik vond minpuntjes als kleine huizen, overdreven respect voor westerse dingen en doorgedreven consumentisme (nog meer gekken met 24/7 een telefoon in hun hand dan in NL)...
Ik vond minpuntjes als kleine huizen, overdreven respect voor westerse dingen en doorgedreven consumentisme (nog meer gekken met 24/7 een telefoon in hun hand dan in NL)...
Een simpele japanse dwangbuis om hun bizarre seksuele fantasieën te verwezenlijken?quote:
Als we dan toch bezig zijn. Raadsel van de dag: waar dient dit shirt badpak met dichtgenaaide mouwen voor?
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Geen gekke gedachte (heb er zelf een tijd bij staan kijken en aan het stofje gevoeld voordat ik de toepassing doorhad), maar dit is niet het goede antwoord.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
goed wasbare kinderdwangbuisquote:
Als we dan toch bezig zijn. Raadsel van de dag: waar dient dit shirt badpak met dichtgenaaide mouwen voor?
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Nee, ook niet. Maar het gaat wel om een goed wasbaar en stevig stofje.
Als ik het zou gebruiken, dan zie ik niet in waarom ik het zou wassen trouwens, maar mevrouw Lyrebird denkt daar vast anders over. Nee, dit is geen hint die veel zal helpen.
Als ik het zou gebruiken, dan zie ik niet in waarom ik het zou wassen trouwens, maar mevrouw Lyrebird denkt daar vast anders over. Nee, dit is geen hint die veel zal helpen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Het antwoord van het raadsel van de dag van gisteren. In alles is dit een typisch Japans product. Een beetje gek, het heeft wel een doel, ergens wel schattig, ..., kortom Japans.
Het gaat om een omhulling voor een koffer, zo'n koffertje dat je in het vliegtuig mee kunt nemen. Aan de onderkant zitten twee gaten voor de wieltjes, en aan de bovenkant zit een opening om de koffer op te kunnen tillen / rijden.
Met deze omhulling is het meteen duidelijk dat die koffer van jou is, de koffer zal ook niet zo maar openspringen, is beschermd tegen vuil en stof in het vliegtuig en laten we dat niet vergeten, de koffer ziet er plotseling erg schattig (kawaii) uit.
Het gaat om een omhulling voor een koffer, zo'n koffertje dat je in het vliegtuig mee kunt nemen. Aan de onderkant zitten twee gaten voor de wieltjes, en aan de bovenkant zit een opening om de koffer op te kunnen tillen / rijden.
Met deze omhulling is het meteen duidelijk dat die koffer van jou is, de koffer zal ook niet zo maar openspringen, is beschermd tegen vuil en stof in het vliegtuig en laten we dat niet vergeten, de koffer ziet er plotseling erg schattig (kawaii) uit.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
haha. Was ik echt nooit opgekomen maar ergens best handig idd
Eigenlijk gewoon een keigoed product dus!
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Zal ik een bedrijfje voor de import/export van koffertjesbadpakken beginnen?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
ja!quote:Op donderdag 14 april 2016 13:04 schreef Lyrebird het volgende:
Zal ik een bedrijfje voor de import/export van koffertjesbadpakken beginnen?
Ik heb ze in singapore ook gezien maar daar hadden ze ook stickers wat volgens mij beter werkt.quote:
Zal ik een bedrijfje voor de import/export van koffertjesbadpakken beginnen?
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Fijn dat je de oplossing gegeven hebt, ik zou het nooit geraden hebben.
Hebben ze die dingen ook voor grotere koffers, want zoals ik dit ding nu zie zou het alleen over van die relatief vierkante koffers passen bij een flink rechthoekige samsonite kun je er niets mee daar zit vaak aan de zijkant dan ook nog een uitklapbeugel. Verder verwacht ik eigenlijk niet dat er in Europa een markt voor deze dingen zal zijn.
Hebben ze die dingen ook voor grotere koffers, want zoals ik dit ding nu zie zou het alleen over van die relatief vierkante koffers passen bij een flink rechthoekige samsonite kun je er niets mee daar zit vaak aan de zijkant dan ook nog een uitklapbeugel. Verder verwacht ik eigenlijk niet dat er in Europa een markt voor deze dingen zal zijn.
Wordt geloof ik wel het 'Galapagos-effect' van Japan genoemd.quote:
Verder verwacht ik eigenlijk niet dat er in Europa een markt voor deze dingen zal zijn.
Ik vind het écht grappig
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Ik ben al je verhaaltjes aan het lezen. Japan fascineerde me altijd al (heb m'n lijf ermee vol staan), en jouw schrijfstijl maakt het erg prettig om te lezen. Ik zag deze afbeelding, deed me gelijk aan dit topic denken: http://9gag.com/gag/aeGP9gOquote:
Nieuwe voorgevel, deel II
Het verhaal over de nieuwe voorgevel laat zien dat Japanners het erg belangrijk vinden dat de buren onder de indruk zijn. Mijn indruk is dat dit iets Oost-Aziatisch is - Japanners en Koreanen vinden het erg belangrijk om met merkkleding rond te lopen, en dat doen ze niet omdat het zo lekker zit.
De inhoud is dus vaak niet zo belangrijk, als het er maar goed uitziet.
Op onze universiteit wordt er daarom onevenredig veel aandacht besteed aan het geven van presentaties. Het schooljaar loopt eind maart af, en rond deze tijd moeten al onze studenten een praatje geven, belangrijk voor hun eindcijfer. Je krijgt onze studenten met geen mogelijkheid aan het werk, maar als er een praatje moet worden gegeven, worden er overuren gedraaid. Het gevolg van deze scheve situatie is dat studenten een uitermate gelikt praatje geven over iets waar ze de ballen verstand van hebben. Bij het beantwoorden van vragen na zo'n praatje wordt dat pijnlijk duidelijk, en moet de begeleider vaak inspringen om de student te redden.
Met de jaren leer je dus wel hoe deze maatschappij in elkaar steekt. Zo moeten studenten in ons lab tussendoor meer praatjes geven, want dat motiveert ze blijkbaar om uit hun bed te komen. Erg kinderachtig allemaal, maar ik ben er ondertussen achter dat je een cultuur niet zo maar verandert.
Toch aardig, dat ze denken aan al die internetters die om 4 uur 's nachts aan het internetten zijn. 
Gisteren fietste ik door ons stadje, en een man zat op een soort platform bij een boom, om met een klein schaartje die boom te snoeien. Geen bonsai boompje. Ben je minstens een weekend druk mee. Japanners zijn gek op details.
Gisteren fietste ik door ons stadje, en een man zat op een soort platform bij een boom, om met een klein schaartje die boom te snoeien. Geen bonsai boompje. Ben je minstens een weekend druk mee. Japanners zijn gek op details.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Blijft een leuk topic dit. Ik woon al een dikke twee jaar samen met mijn Japanse vriendin en zie in haar best veel dingen terug uit jouw verhalen.
Zo laat haar probleemoplossend vermogen veel te wensen over, neemt ze nauwelijks initiatief en houdt ze zich vaak te veel bezig met details en regels die er eigenlijk niet toe doen. En tjongejonge... Wat een gedoe als ze wat geld hierheen (Australië) wil overmaken. De banken (en de post!) daar zijn echt vreselijk ouderwets.
Het Japanse nieuws (via SBS world) op TV komt ook enorm betuttelend over; Japanse mensen hebben vanwege de gebrekkige scholing (wat doen ze daar op school?!?) bedroevend weinig algemene kennis en die wordt vaak ingehaald op het nieuws. Ze gaan door en door en door over een onderwerp dat met drie zinnen klaar zou moeten zijn.
[ Bericht 11% gewijzigd door star_gazer op 17-04-2016 16:41:35 ]
Zo laat haar probleemoplossend vermogen veel te wensen over, neemt ze nauwelijks initiatief en houdt ze zich vaak te veel bezig met details en regels die er eigenlijk niet toe doen. En tjongejonge... Wat een gedoe als ze wat geld hierheen (Australië) wil overmaken. De banken (en de post!) daar zijn echt vreselijk ouderwets.
Het Japanse nieuws (via SBS world) op TV komt ook enorm betuttelend over; Japanse mensen hebben vanwege de gebrekkige scholing (wat doen ze daar op school?!?) bedroevend weinig algemene kennis en die wordt vaak ingehaald op het nieuws. Ze gaan door en door en door over een onderwerp dat met drie zinnen klaar zou moeten zijn.
[ Bericht 11% gewijzigd door star_gazer op 17-04-2016 16:41:35 ]
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Op onze universiteit doet men bedroevend weinig. Het is echt heel erg slecht. Van collega's die kinderen op de lagere en middelbare school hebben, hoor ik dat het onderwijs wel langzaam verbetert (ook niet top - wil je je kinderen goed onderwijs geven, dan kun je ze beter naar na-schoolse huiswerkinstituten sturen, maar die zijn wel erg duur).
In de eerste jaren hier hadden wij op de universiteit met een 'verloren generatie' te maken, die in een tijd naar school ging, waarbij hard werken en je inspannen voor een goed cijfer taboe waren. Dat was een regelrecht drama. Ze konden niets, ze wilden niets, en ze deden niets (een uitzondering daargelaten). Die zaten mij ook collectief aan te gapen. Wat voor een taal spreekt die man eigenlijk?
Maar, laten we eerlijk zijn, moet je in Japan ook iets kunnen?
Bij bedrijven zie ik mensen rondlopen die als robots werken, en die niet worden gevraagd om zelfstandig problemen op te lossen. Wij krijgen het aan de bedrijven niet uitgelegd dat goed-opgeleide studenten met een PhD opleiding van meerwaarde zijn voor hun bedrijf. Men gaat hier nog steeds uit van een model uit de jaren 80, de gouden eeuw (nou ja, tien a twintig jaar) van Japan, toen de bomen tot in de hemel groeiden. Studenten worden door een bedrijf aangenomen, en leren op de bedrijfsschool bepaalde facetten van het vak, en dat mogen ze dan gaan doen. Wij leveren ingenieurs met een MSc diploma af, die bij bedrijven de telefoon beantwoorden, en datasheets vanuit het Engels naar het Japans vertalen, en andersom. Men kiest voor goedkope werknemers, niet voor 'duurdere' academici met een PhD opleiding, die zelfstandig na kunnen denken. Hierdoor zijn studenten ook niet voor een promotieplaats te porren, want met die PhD worden ze duur, en kunnen ze geen baan vinden. Van de ~10 promotieplaatsen die we hebben, worden er twee door Japanners ingenomen.
Zelfstandig na kunnen denken is iets dat men hier eigenlijk doodeng vindt. In mijn vakgebied zijn er een paar Japanners die met de wereldtop meedoen, maar ze doen dat door heel goed naar wat andere groepen doen te kijken, en combineren dan twee beproefde concepten. De meest succesvolle onderzoekers op mijn instituut vragen een smak geld aan voor een apparaat dat niemand anders kan kopen, en teren dan jaren op de resultaten die ze met die apparatuur kunnen genereren. Toponderzoek? Mwah.
Het zou je als onderzoeker bijna cynisch maken.
In de eerste jaren hier hadden wij op de universiteit met een 'verloren generatie' te maken, die in een tijd naar school ging, waarbij hard werken en je inspannen voor een goed cijfer taboe waren. Dat was een regelrecht drama. Ze konden niets, ze wilden niets, en ze deden niets (een uitzondering daargelaten). Die zaten mij ook collectief aan te gapen. Wat voor een taal spreekt die man eigenlijk?
Maar, laten we eerlijk zijn, moet je in Japan ook iets kunnen?
Bij bedrijven zie ik mensen rondlopen die als robots werken, en die niet worden gevraagd om zelfstandig problemen op te lossen. Wij krijgen het aan de bedrijven niet uitgelegd dat goed-opgeleide studenten met een PhD opleiding van meerwaarde zijn voor hun bedrijf. Men gaat hier nog steeds uit van een model uit de jaren 80, de gouden eeuw (nou ja, tien a twintig jaar) van Japan, toen de bomen tot in de hemel groeiden. Studenten worden door een bedrijf aangenomen, en leren op de bedrijfsschool bepaalde facetten van het vak, en dat mogen ze dan gaan doen. Wij leveren ingenieurs met een MSc diploma af, die bij bedrijven de telefoon beantwoorden, en datasheets vanuit het Engels naar het Japans vertalen, en andersom. Men kiest voor goedkope werknemers, niet voor 'duurdere' academici met een PhD opleiding, die zelfstandig na kunnen denken. Hierdoor zijn studenten ook niet voor een promotieplaats te porren, want met die PhD worden ze duur, en kunnen ze geen baan vinden. Van de ~10 promotieplaatsen die we hebben, worden er twee door Japanners ingenomen.
Zelfstandig na kunnen denken is iets dat men hier eigenlijk doodeng vindt. In mijn vakgebied zijn er een paar Japanners die met de wereldtop meedoen, maar ze doen dat door heel goed naar wat andere groepen doen te kijken, en combineren dan twee beproefde concepten. De meest succesvolle onderzoekers op mijn instituut vragen een smak geld aan voor een apparaat dat niemand anders kan kopen, en teren dan jaren op de resultaten die ze met die apparatuur kunnen genereren. Toponderzoek? Mwah.
Het zou je als onderzoeker bijna cynisch maken.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Gek dat ik altijd een heel ander beeld had bij het Japanse scholingssysteem. Geen idee waar ik dat op baseerde, maar ik dacht dat dat echt wel high end was
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
ik heb ook ergens in mijn hersenpan opgeslagen dat Japanse kinderen gepushed worden om extreem hoge cijfers te halen en daarom vaak zelfmoord plegen omdat ze het niet trekken.quote:
Gek dat ik altijd een heel ander beeld had bij het Japanse scholingssysteem. Geen idee waar ik dat op baseerde, maar ik dacht dat dat echt wel high end was
Ben ik in de war met China misschien, of ander aziatisch land?
[ Bericht 0% gewijzigd door HaverMoutKoekje op 17-04-2016 17:44:56 ]
Ja, zoiets staat mij ook bijquote:Op zondag 17 april 2016 17:39 schreef computergirl het volgende:
[..]
ik heb ook ergens in mijn hersenoan opgeslagen dat Japanse kinderen gepushed worden om extreem hoge cijfers te halen en daarom vaak zelfmoord plegen omdat ze het niet trekken.
Ben ik in de war met China misschien, of ander aziatisch land?
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Ik had ook wel gehoord dat de druk op Japanse scholen heel hoog is, maar dat zodra de toelating voor de universiteit binnen is die druk ineens wegvalt omdat je dan alleen nog maar met de hakken over de sloot het diploma hoeft te halen, zodat ze als student lekker kunnen luiwammessen. (Of is dat een broodje-aap-verhaal?)
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2016 17:45:54 ]
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2016 17:45:54 ]
Het is veel beter geweest. De naoorlogse generatie heeft goed onderwijs gehad, is ook de wereld ingetrokken, sprak aardig Engels, maar toen het eenmaal goed ging met Japan, is het niveau van het onderwijs ingekakt. Je moet niet vergeten dat kinderen van die naoorlogse generatie zijn opgegroeid zonder hun vaders te zien. Als land leek men genoeg te hebben van presteren. Van mijn studenten kreeg ik vaak de indruk dat ze tevreden waren met een temp-baan. Niet te veel nadenken, op tijd naar huis.
Koreanen hebben toponderwijs, en doen verschrikkelijk hun best. Dagen van 18 uur zijn eerder regel dan uitzondering voor middelbare scholieren. In China wordt er ook erg aan de weg getimmerd, alhoewel ik over de cultuur van het onderwijs niet te spreken ben. Er is veel plagiaat, en mensen stelen ideeën. Te veel onderlinge concurrentie? India, mwah, ben niet kapot van het Indiase onderwijs. Wel de juiste instelling, harde werkers, maar ze hebben over het algemeen matig onderwijs gehad. Slecht Engels vaak, terwijl dat toch hun eerste of tweede taal is, en opvallend slechte hoofdrekenaars.
In Japan heb je een paar topuniversiteiten, denk Tokyo University, Kyoto University, Hokkaido University, waar mensen een goede opleiding krijgen, maar er zijn nog honderden (!) andere universiteiten met een bedroevend niveau. Het lager en middelbaar onderwijs was slecht, maar we zijn bij een paar lagere scholen op bezoek geweest, en het viel me bijvoorbeeld op dat die kinderen beter Engels spraken dan onze studenten (heb daar iets over geschreven in een van de eerdere delen). Er is dus nog wel een sprankje hoop.
Koreanen hebben toponderwijs, en doen verschrikkelijk hun best. Dagen van 18 uur zijn eerder regel dan uitzondering voor middelbare scholieren. In China wordt er ook erg aan de weg getimmerd, alhoewel ik over de cultuur van het onderwijs niet te spreken ben. Er is veel plagiaat, en mensen stelen ideeën. Te veel onderlinge concurrentie? India, mwah, ben niet kapot van het Indiase onderwijs. Wel de juiste instelling, harde werkers, maar ze hebben over het algemeen matig onderwijs gehad. Slecht Engels vaak, terwijl dat toch hun eerste of tweede taal is, en opvallend slechte hoofdrekenaars.
In Japan heb je een paar topuniversiteiten, denk Tokyo University, Kyoto University, Hokkaido University, waar mensen een goede opleiding krijgen, maar er zijn nog honderden (!) andere universiteiten met een bedroevend niveau. Het lager en middelbaar onderwijs was slecht, maar we zijn bij een paar lagere scholen op bezoek geweest, en het viel me bijvoorbeeld op dat die kinderen beter Engels spraken dan onze studenten (heb daar iets over geschreven in een van de eerdere delen). Er is dus nog wel een sprankje hoop.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ja, dat kan wel kloppen. De toelatingsexamens zijn heel erg belangrijk, en van een Indonesische collega met schoolgaande kinderen hoor ik dat hij ze naar een huiswerkinstituut stuurt, om ze bijgespijkerd te krijgen, zodat ze dat toelatingsexamen kunnen halen. 90% van de studenten komt uiteindelijk op een universiteit terecht (of studeert zelfs af - mijn parate kennis hiervan is niet up to date).quote:
Ik had ook wel gehoord dat de druk op Japanse scholen heel hoog is, maar dat zodra de toelating voor de universiteit binnen is die druk ineens wegvalt omdat je dan alleen nog maar met de hakken over de sloot het diploma hoeft te halen, zodat ze als student lekker kunnen luiwammessen. (Of is dat een broodje-aap-verhaal?)
Ik doe zelf erg weinig in de undergraduate courses, maar mijn indruk is dat iedereen die aanwezig is, het vak haalt. Heb het wel eens eerder gemeld, maar onze studenten WTB kunnen niet ontwerpen, studenten elektrotechniek weten vaak niet hoe ze een op-amp aan moeten sluiten en beide groepen kunnen niet programmeren. Iets wat de studenten informatica ook vaak niet kunnen. Een collega van IT vertelde me dat ze haar studenten aan de hand moet nemen om uit te leggen hoe Excel werkt.
Onze universiteit is een InHolland on steroids. Men krijgt geld voor iedere student die een opleiding doet, en voor studenten die een diploma halen. Japan vergrijst hard, en men is als de dood dat er minder studenten komen. Want dat betekent een verlies van banen. Het niveau is al laag, maar de manier waarop men het onderwijs heeft georganiseerd, zorgt er ook niet voor dat er redenen zijn om het niveau omhoog te schroeven.
In mijn lab heb ik meerdere MSc studenten gehad die de twee jaar voor de MSc course inderdaad zagen als twee jaar vakantie, voordat ze een baan met druk kregen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Lyrebird op 17-04-2016 18:21:42 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ik vind het knap dat je daar als onderzoeker kunt werken. Het zal je toch wel aan je geweten knagen?quote:
[..]
Ja, dat kan wel kloppen. De toelatingsexamens zijn heel erg belangrijk, en van een Indonesische collega met schoolgaande kinderen hoor ik dat hij ze naar een huiswerkinstituut stuurt, om ze bijgespijkerd te krijgen, zodat ze dat toelatingsexamen kunnen halen. 90% van de studenten komt uiteindelijk op een universiteit terecht (of studeert zelfs af - mijn parate kennis hiervan is niet up to date).
Ik doe zelf erg weinig in de undergraduate courses, maar mijn indruk is dat iedereen die aanwezig is, het vak haalt. Heb het wel eens eerder gemeld, maar onze studenten WTB kunnen niet ontwerpen, studenten elektrotechniek weten vaak niet hoe ze een op-amp aan moeten sluiten en beide groepen kunnen niet programmeren. Iets wat de studenten informatica ook vaak niet kunnen. Een collega van IT vertelde me dat ze haar studenten aan de hand moet nemen om uit te leggen hoe Excel werkt.
Onze universiteit is een InHolland on steroids. Men krijgt geld voor iedere student die een opleiding doet, en voor studenten die een diploma halen. Japan vergrijst hard, en men is als de dood dat er minder studenten komen. Want dat betekent een verlies van banen. Het niveau is al laag, maar de manier waarop men het onderwijs heeft georganiseerd, zorgt er ook niet voor dat er redenen zijn om het niveau omhoog te schroeven.
In mijn lab heb ik meerdere MSc studenten gehad die de twee jaar voor de MSc course inderdaad zagen als twee jaar vakantie, voordat ze een baan met druk kregen.
Ik zal het eerlijk zeggen: de meeste Japanners die ik hier in Australië ontmoet zijn dom. Ze zijn vanwege de gesloten eiland-mentaliteit absoluut niet voorbereid op de wereld buiten de Japanse bubble. Ze zijn daardoor vaak extreem naief en heel makkelijk te belazeren. Ze trappen bijvoorbeeld geregeld in die 'straat teams' voor het goede doel, worden vaak bestolen en meiden gaan vaak zonder nedenken met een willekeurige kerel mee naar huis. De basiskennis is daarnaast echt bedroevend; 'old wives tales' zijn vaak nog de norm. Mijn vriendin woont hier nu 8 jaar en is gelukkig wijzer geworden, maar gut gut... De dingen die ze soms zegt. Het is om te huilen.
Er zijn uitzonderingen en het valt me op dat juist de artistieke types, je weet wel, die met dat rare haar, een muts op en een joint in de mond, wat intelligenter en sceptischer overkomen. Wellicht dat ik teveel over één kam scheer, maar als wat ik hier meemaak de doorsnee is (of misschien juist het 'slimme' deel omdat ze het buitenland opzoeken!), denk ik dat Japan als land geen goede toekomst heeft. Het roer zal drastisch om moeten en ik denk dat immigratie de enige manier is om de boel nog te redden. Jammer, want dat zal de mooie cultuur wel eroderen.
[ Bericht 4% gewijzigd door star_gazer op 18-04-2016 08:45:48 ]
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Goede analysequote:
Het is veel beter geweest. De naoorlogse generatie heeft goed onderwijs gehad, is ook de wereld ingetrokken, sprak aardig Engels, maar toen het eenmaal goed ging met Japan, is het niveau van het onderwijs ingekakt. Je moet niet vergeten dat kinderen van die naoorlogse generatie zijn opgegroeid zonder hun vaders te zien. Als land leek men genoeg te hebben van presteren. Van mijn studenten kreeg ik vaak de indruk dat ze tevreden waren met een temp-baan. Niet te veel nadenken, op tijd naar huis.
Koreanen hebben toponderwijs, en doen verschrikkelijk hun best. Dagen van 18 uur zijn eerder regel dan uitzondering voor middelbare scholieren. In China wordt er ook erg aan de weg getimmerd, alhoewel ik over de cultuur van het onderwijs niet te spreken ben. Er is veel plagiaat, en mensen stelen ideeën. Te veel onderlinge concurrentie? India, mwah, ben niet kapot van het Indiase onderwijs. Wel de juiste instelling, harde werkers, maar ze hebben over het algemeen matig onderwijs gehad. Slecht Engels vaak, terwijl dat toch hun eerste of tweede taal is, en opvallend slechte hoofdrekenaars.
In Japan heb je een paar topuniversiteiten, denk Tokyo University, Kyoto University, Hokkaido University, waar mensen een goede opleiding krijgen, maar er zijn nog honderden (!) andere universiteiten met een bedroevend niveau. Het lager en middelbaar onderwijs was slecht, maar we zijn bij een paar lagere scholen op bezoek geweest, en het viel me bijvoorbeeld op dat die kinderen beter Engels spraken dan onze studenten (heb daar iets over geschreven in een van de eerdere delen). Er is dus nog wel een sprankje hoop.
Behalve waarom dat Indiase onderwijs vaak slecht is. Juist omdat vaak Engels wordt gebruikt als medium op de betere scholen. Dat leidt dus tot degeneratie en verkleutering van het onderwijs.
Dat is men op dit moment wel aan het veranderen trouwens.
Hier ben ik ook geen fan van. Kinderen worden helemaal debiel gepushed in Korea. Lokt allerlei vreemde sociale fenomenen uit, waaronder de epidemie aan plastische chirurgie om er zo westers en uniform mogelijk uit te zien.quote:
Koreanen hebben toponderwijs, en doen verschrikkelijk hun best. Dagen van 18 uur zijn eerder regel dan uitzondering voor middelbare scholieren. In China wordt er ook erg aan de weg getimmerd, alhoewel ik over de cultuur van het onderwijs niet te spreken ben.
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
