Depressie & Angst #113

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 15:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ow dat is klote..echt klote (zeker gezien je drukke planning van komende week )
Zit je arts dan zo ver weg dat je met de trein moet?

GGZ is hier 20 km vandaan, dat ga ik niet fietsen. Met de trein is het 20 minuten.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 15:37 schreef kuolema het volgende:

[..]

GGZ is hier 20 km vandaan, dat ga ik niet fietsen. Met de trein is het 20 minuten.

Why not? Uur/5 kwartier. Heb je meteen je sport gehad!
Maar daar heb je nu niks aan. Kut dat je je afspraak hebt gemist

Owh: koffie en elvi

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 15:44 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Why not? Uur/5 kwartier. Heb je meteen je sport gehad!
Maar daar heb je nu niks aan. Kut dat je je afspraak hebt gemist

Als het nou een leuke route was ... Maar stinkautogassen, drukte en lawaai, kou, wind en eventueel regen, buiten adem aankomen om na een (in dit geval) half uurtje weer terug te moeten versus 100 meter lopen naar het station, buiten de spits 20 minuutjes in de trein en dan nog een paar honderd meter lopen (maar wel betalen). Makkelijke keuze voor mij

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:38 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dat laatste weet ik niet. 1 van mijn issues op het moment is dat ik nog steeds herstellende ben van de shit die ik jarenlang heb doorstaan (ik ben nu bezig samen met mn begeleiding mn leven weer op poten te krijgen, alleen gaat dat heel langzaam..maar progressie blijft progressie! ) en ik kan toch op meerdere manieren mn ei kwijt zeg maar, zoals in de voorbeelden beschreven is in mn vorige posts

Edit: Btw, ik wil trouwens niet zielig doen oid, maar bij mij speelt nog meer dan alleen maar die depressie die ik had. Ik heb een vergrote kans om terug te vallen (mede door mn autisme)

Ik snap t wel hoor, die tijd moet je gewoon krijgen

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 15:46 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]



Hoe ist met jou ondertussen? Gaat nog steeds goed?

Jep. Los van verkoudheid dan.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:01 schreef magnetronkoffie het volgende:

Gelukkig ben ik er wel en ben niet van plan om weg te gaan
En gelukkig ben jij er ook

Lastig moment even vandaag... Mn beste vriendin die ik al 27 jaar ken is dus zwanger (gaat binnenkort bevallen). Ze zat een beetje met de kinderopvang want op de locatie van haar keuze is er geen plek voor haar kindje. Dus ik heb aangeboden dat ik wel (eventueel tijdelijk) wilde oppassen. Ik ken haar al zo lang en ik heb bovendien een diploma in de kinderopvang. Nou moet ik wel zeggen dat ik het al vreemd vond dat ze me niet eerder gevraagd heeft en haar schoonzusje wel..

Nu blijkt dus dat haar vriend het geen fijn idee vind als ik kom oppassen omdat hij mij niet zo goed kent Ergens wel vreemd wat zij kent mij tenslotte wel en bij een kinderdagverblijf ken je de leidsters ook niet goed. Ik voel me eigenlijk best wel verdrietig hierom. Het steekt gewoon

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 22:20 schreef Elvi het volgende:
Lastig moment even vandaag... Mn beste vriendin die ik al 27 jaar ken is dus zwanger (gaat binnenkort bevallen). Ze zat een beetje met de kinderopvang want op de locatie van haar keuze is er geen plek voor haar kindje. Dus ik heb aangeboden dat ik wel (eventueel tijdelijk) wilde oppassen. Ik ken haar al zo lang en ik heb bovendien een diploma in de kinderopvang. Nou moet ik wel zeggen dat ik het al vreemd vond dat ze me niet eerder gevraagd heeft en haar schoonzusje wel..

Nu blijkt dus dat haar vriend het geen fijn idee vind als ik kom oppassen omdat hij mij niet zo goed kent Ergens wel vreemd wat zij kent mij tenslotte wel en bij een kinderdagverblijf ken je de leidsters ook niet goed. Ik voel me eigenlijk best wel verdrietig hierom. Het steekt gewoon

Als dat zijn reden is zou je het niet persoonlijk moeten opvatten. Misschien is hij gewoon heel voorzichtig en bang als (bijna) nieuwe vader. En een kinderdagverblijf voelt misschien minder eng omdat ze daar met meerderen zijn en dus minder makkelijk even een kindje kunnen mishandelen of zo, vanwege getuigen Ik zou me daar denk ik ook prettiger bij voelen.
Ik zou voorstellen om dan een keer met zijn drieën uit eten te gaan of zo zodat hij je kan leren kennen.

Kan me wel voorstellen dat je je daardoor 'afgewezen' voelt

Ik denk dat ik het ook vooral vervelend vind dat zij het niet voor me heeft opgenomen en gewoon met hem hier in mee is gegaan.
Ik vraag me ook meteen af of ik dan later dat kind ook mee naar de kinderboerderij mag nemen ofzo Of alleen 'onder begeleiding'.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 22:55 schreef Elvi het volgende:
Ik denk dat ik het ook vooral vervelend vind dat zij het niet voor me heeft opgenomen en gewoon met hem hier in mee is gegaan.
Ik vraag me ook meteen af of ik dan later dat kind ook mee naar de kinderboerderij mag nemen ofzo Of alleen 'onder begeleiding'.

Je weet natuurlijk niet of en hoe zij dit samen besproken hebben. Misschien heeft ze hem wel ervan geprobeerd te overtuigen dat je te vertrouwen bent, maar wil ze ook zijn wensen respecteren? Hoewel ze dan natuurlijk ook had kunnen voorstellen om een keer iets af te spreken.

Ik heb, op tussendoor soms een paar minuten na, constant het gevoel dat ik echt niet meer kan. Als ik loop heb ik het idee dat ik op het punt sta om door mijn benen te zakken omdat het lijkt alsof ze het niet meer houden. En ik voel me ontzettend sloom. Overal waar ik ben heb ik een enorm sterke neiging om ter plekke op de grond te gaan liggen in foetushouding.
Anderen frustreren me alleen maar en ik reageer vaak chagrijnig en bot.

En om dan de hele dag de verantwoordelijkheid te hebben over mijn oppaskindje van 3 en mensen te bedienen in een kantine (dus acteren, sociaal doen), is echt ontzettend kut. Vandaag was hel.

Maar ik heb vanavond vrij

[ Bericht 12% gewijzigd door kuolema op 18-10-2014 19:58:34 ]

Voel me soms zo ontzettend depressief als ik over mijn leven nadenk, als ik er niet over nadenk voel ik me prima.
Vandaag weer na jaren weer eens de stad in gegaan, maar ik werd er niet vrolijk van was al zo'n 3-4 jaar niet in de stad geweest mensen die vrolijk zijn etc word ik niet vrolijk van.
Mensen die je vreemd aankijken omdat je een extreem lichte huidkleur hebt, doordat je al jaren niet buiten bent geweest.

Als ik erover nadenk dat ik totaal niks bereikt heb, en geen plezier van mijn jeugd (de afgelopen 10 jaar) heb gehad voel ik me nog erger.
Er iets aan doen tsja het leven dat ik wil bestaat niet meer, ik ben geen 12 meer een kut mbo studie doen en daarna werkloos thuiszitten word ik ook niet gelukkig van.

Ik weet het niet, dat ik nooit gelukkig zal zijn of een leuk leven heb is wat me depressief maakt dat en dat en dat ik geen enkel uurtje plezier heb gehad in mijn jeugd en die is nu voorbij.
Ik loop mezelf gewoon al 10 jaar voor te liegen dat het wel goed komt, nu zijn die jaren voorbij en mijn toekomst die heb ik niet.

Was ik maar niet jarenlang gepest, en had ik daardoor maar mijn school kunnen afmaken, had ik maar een paar vrienden gehad.
Maar nee het is voorbij nu ben ik volwassen, en wat moet ik nu elke dag een beetje thuiszitten en me depressief voelen denkende aan hoe het had kunnen zijn.
Ik heb nooit een optie gehad om wat van mijn leven te maken, de opties die er waren en zijn kunnen me niet gelukkig maken.
Ik zit met de keuze wat ik wil, kan, en mogelijk is en daar moet ik uit kiezen geen enkele optie maakt me gelukkig.

Edit : nu voel ik me weer beter soms voel ik me gewoon zo slecht en denk ik na over dingen die ik niet meer kan veranderen.

[ Bericht 3% gewijzigd door hmmmmmmm op 20-10-2014 21:40:34 ]

quote:

Op maandag 20 oktober 2014 20:32 schreef hmmmmmmm het volgende:
Voel me soms zo ontzettend depressief als ik over mijn leven nadenk, als ik er niet over nadenk voel ik me prima.
Vandaag weer na jaren weer eens de stad in gegaan, maar ik werd er niet vrolijk van was al zo'n 3-4 jaar niet in de stad geweest mensen die vrolijk zijn etc word ik niet vrolijk van.
Mensen die je vreemd aankijken omdat je een extreem lichte huidkleur hebt, doordat je al jaren niet buiten bent geweest.

Als ik erover nadenk dat ik totaal niks bereikt heb, en geen plezier van mijn jeugd (de afgelopen 10 jaar) heb gehad voel ik me nog erger.
Er iets aan doen tsja het leven dat ik wil bestaat niet meer, ik ben geen 12 meer een kut mbo studie doen en daarna werkloos thuiszitten word ik ook niet gelukkig van.

Ik weet het niet, dat ik nooit gelukkig zal zijn of een leuk leven heb is wat me depressief maakt dat en dat en dat ik geen enkel uurtje plezier heb gehad in mijn jeugd en die is nu voorbij.
Ik loop mezelf gewoon al 10 jaar voor te liegen dat het wel goed komt, nu zijn die jaren voorbij en mijn toekomst die heb ik niet.

Was ik maar niet jarenlang gepest, en had ik daardoor maar mijn school kunnen afmaken, had ik maar een paar vrienden gehad.
Maar nee het is voorbij nu ben ik volwassen, en wat moet ik nu elke dag een beetje thuiszitten en me depressief voelen denkende aan hoe het had kunnen zijn.
Ik heb nooit een optie gehad om wat van mijn leven te maken, de opties die er waren en zijn kunnen me niet gelukkig maken.
Ik zit met de keuze wat ik wil, kan, en mogelijk is en daar moet ik uit kiezen geen enkele optie maakt me gelukkig.

Edit : nu voel ik me weer beter soms voel ik me gewoon zo slecht en denk ik na over dingen die ik niet meer kan veranderen.

Je bent nog heel jong he (als je nog met je mbo bezig bent). Dus je hebt nog heel veel tijd om die 'verloren' jaren goed te maken!

Het leven is ook veel meer dan je werk/studie. Probeer hobby's te vinden die je leuk vindt, dingen waar je echt blij van wordt en waar je je energie in kwijt kan.

Probeer sowieso ook een sociaal leven op te bouwen. Later krijg je misschien een vriendin en daar word je weer blij van.

Als je jouw studie afmaakt kun je uiteindelijk vast wel een baan vinden wat bij je past.

Je hebt nog tijd en je zit nog steeds in je jeugd Wees blij dat je gezond bent!

quote:

Op maandag 20 oktober 2014 22:24 schreef Libertarisch het volgende:

[..]

Je bent nog heel jong he (als je nog met je mbo bezig bent). Dus je hebt nog heel veel tijd om die 'verloren' jaren goed te maken!

Het leven is ook veel meer dan je werk/studie. Probeer hobby's te vinden die je leuk vindt, dingen waar je echt blij van wordt en waar je je energie in kwijt kan.

Probeer sowieso ook een sociaal leven op te bouwen. Later krijg je misschien een vriendin en daar word je weer blij van.

Als je jouw studie afmaakt kun je uiteindelijk vast wel een baan vinden wat bij je past.

Je hebt nog tijd en je zit nog steeds in je jeugd Wees blij dat je gezond bent!

Ik zou met mbo kunnen beginnen ik ben 19 maar dat wil niet ook ga ik al jaren niet meer naar school.
Lijkt me sterk dat ik een vriendin zal krijgen ik kan niet eens vrienden maken.

Misschien een hobby zoeken.

Gaan we nou weer beginnen?

quote:

Op maandag 20 oktober 2014 22:58 schreef Elvi het volgende:
Gaan we nou weer beginnen?

Ik was in een depressieve bui en heb weinig anders dan fok.
Dacht dat ik het hier maar zou posten....

Ik ben zelf op fok en in dit topic niet welkom

quote:

Op maandag 20 oktober 2014 23:03 schreef hmmmmmmm het volgende:

[..]

Ik was in een depressieve bui en heb weinig anders dan fok.
Dacht dat ik het hier maar zou posten....

Ik ben zelf op fok en in dit topic niet welkom

Als je nou echt eens aan jezelf gaat werken dan ben je idd welkom. Maar je hebt overal een excuus voor en daar zitten we niet op te wachten.

quote:

Op maandag 20 oktober 2014 23:15 schreef Elvi het volgende:

[..]

Als je nou echt eens aan jezelf gaat werken dan ben je idd welkom. Maar je hebt overal een excuus voor en daar zitten we niet op te wachten.

Niet overal voor en ik wil ook best een sociaal leven.

quote:

Op maandag 20 oktober 2014 23:47 schreef hmmmmmmm het volgende:

[..]

Niet overal voor en ik wil ook best een sociaal leven.

Je wil het wel maar onderneemt helemaal niets. Zie je de contradictie in hetgeen je zegt en wat je doet? Heb je inmiddels al (psychologische) hulp gezocht?

Waar woon je hmmm?

quote:

Op maandag 20 oktober 2014 23:15 schreef Elvi het volgende:

[..]

Als je nou echt eens aan jezelf gaat werken dan ben je idd welkom. Maar je hebt overal een excuus voor en daar zitten we niet op te wachten.

Nou van mij mag ie best af en toe even lekker van zich af klagen hoor.

quote:

Op dinsdag 21 oktober 2014 11:25 schreef missbehavin het volgende:

[..]

Nou van mij mag ie best af en toe even lekker van zich af klagen hoor.

Hij heeft een reeks van 8 delen gehad om te klagen. Genoeg nu