Vandaag in de geschiedenis:
2 gebeurtenissen die ik zelf opmerkelijk/bijzonder vindt; en daarom even kort noem.
- 9 oktober 1949: Op de meeste noordelijke airstrip van het Westelijk Halfrond heeft een Douglas C-47A-90-DL Skytrain (43-16062) de nacht doorgebracht. Tijdens de nacht heeft zich ijs en sneeuw op het vliegtuig gevormd. De inzittenden zijn op
Ellef Ringnes Island om te kijken of de strip geschikt was voor de Douglas C-54 Skymaster. Bovendien waren er mensen mee voor inspectie van het weerstation.
Op de ochtend van 9 oktober maakt de C-47 zich klaar voor vertrek. De kist woog ruim 13 ton bij take-off wat ruim 400 kilo teveel was. De crew krijgt de C-47 enkele keren van de grond maar uiteindelijk crasht de kist zo'n 900 meter achter de strip. Het vliegtuig raakt ernstig beschadigd; met de overvloed aan C-47's die nog over zijn van de Tweede Wereldoorlog wordt deze kist direct afgeschreven.
Alle inzittenden overleven de crash.
Foto van vlak na de crash. Let op de schade achter de cockpit veroorzaakt door de propeller van de linkermotor. Ook is de deur te zien die nog openstaat waar via het merendeel van de passagiers het vliegtuig hadden verlaten:
Dankzij de weersomstandigheden in dit gebied (dit gebied haalt 99 punten op een schaal van 100 waarbij 1 punt het meest comfortabel voor de mens is en 100 het minst; en is hiermee de plaats met het 'slechtste' weer in Canada) bleef dit wrak bewaard.
Nu - 65 jaar na de crash - bestaat het wrak nog steeds:
Ook was het te zien in Top Gear's Polar Special:
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- 9 oktober 1999: De laatste vlucht van de Lockheed SR-71
Blackbird.
Dit onbewapende verkenningsvliegtuig vloog op 22 december 1964 voor het eerst.
De laatste vlucht was op zaterdag 9 oktober tijdens de Edwards Air Force Base Air Show door 61-7980.
Het zou de volgende dag ook nog vliegen maar dit ging niet door vanwege een brandstoflek.
Een paar interessante feiten over de SR-71:
- De SR-71 is voor een groot deel van titanium gemaakt. De Sovjet-Unie (grote vijand van de VS op dat moment) was op dat moment de grootste leverancier van dat materiaal. Het benodigde titanium werd door de CIA gekocht onder allerlei valse namen en bedrijven.
- Het kon 3540 km/h uur halen ofwel Mach 3.3. en vloog tot een hoogte van 25.929 meter. (level flight)
Bovenstaande records werden door 2 verschillende SR-71 gehaald op dezelfde dag; 28 juli 1976.
- Het toestel is in de jaren '60 ontworpen - slechts 2 decennia na de Tweede Wereldoorlog - en de SR-71 behoudt 50 jaar later nog steeds deze records.
(Voor een vliegtuig dat niet aangedreven is door raketmotoren)
- In theorie kun je met deze snelheid ontbijten in New York, vliegen naar Los Angeles en daar ontbijten voordat je in New York vertrok (qua tijd).
- Bovenstaande snelheid en vlieghoogte maakt ontwijking van een (luchtdoel)raket simpel; eigen snelheid verhogen en simpelweg hoger en sneller vliegen dan het vijandelijk vuur/raket kon.
- De SR-71's zijn bijna 4000 keer beschoten, maar van de 32 gebouwd is er geen door vijandelijk vuur neergehaald.
- Ondanks deze vlieghoogte en -snelheid was in staat om een accurate foto te maken van een kentekenplaat.
- De SR-71 is recordhouder voor de route New York - London. Op 1 september 1970 vloog het deze route in
1 uur, 54 minuten en 57 seconden wat een gemiddelde snelheid van Mach 2.68 oplevert.
(iets minder dan 2800 km/h). Dit is inclusief een in-flight refueling.
Ter vergelijking; het record van de Concorde staat op 2 uur en 53 minuten op 7 februari 1996 en reguliere jets zitten rond de 6 uur.
- De bemanning kon in hun drukpakken meer dan 2 kilo afvallen na een 4 uur durende missie.
- In het begin werden de motoren gestart d.m.v. een
start cart; een wagen met 2 V8 motoren van een Buick Wildcat.
- De fuselage was zo ontworpen dat het tijdens de vlucht ging uitzetten door de hitte (de fuselage kon ruim 400 graden worden). Doordat de brandstof tanks op de grond dus niet dicht waren lekte de SR-71 brandstof als het op de grond stond.
Daarom vertrok het ook met weinig brandstof; vloog het om op te warmen en werd dan in de lucht bijgetankt om vervolgens de missie uit te voeren.
De SR-71 vloog trouwens op JP-7 brandstof; speciaal ontwikkeld voor de SR-71. Bijgetankt werd er door speciaal omgebouwde Boeing KC-135Q Stratotankers.
Op lange missies kon wel tot zo'n 8 keer bijgetankt worden; in zo'n 80 minuten ging er ruim 36 ton brandstof doorheen.
Op de foto hieronder zijn deze brandstoflekken duidelijk te zien; het zijn de donkere strepen/vlekken op de vleugels.
- En een geweldige quote van een SR-71 piloot:
quote:
I pulled the throttles to idle just south of Sicily , but we still overran the refueling tanker awaiting us over Gibraltar.