Ja dit...quote:Op woensdag 1 oktober 2014 13:32 schreef formerjellybean het volgende:
Iemand 3,5 jaar vreemdgaat staat allang met een voet buiten de relatie en kan je me eigenlijk niet vertellen dat die bereid is om aan de relatie te willen werken.
Zij kan het wel willen maar er zijn 2 voor nodig iemand die zelf 3 1/2 jaar bezig is met een ander lijkt me nou niet de meest gemotiveerde persoon om aan een relatie te werken.
			
			
			
			Wie zegt dat hij dat niet al 20 jaar gedaan heeft.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:43 schreef erodome het volgende:
[..]
Ja dit...
Als hij al die moeite die hij in die ander heeft gestopt in zijn eigen relatie had gestopt had het er waarschijnlijk erg anders uitgezien.
			
			
			
			quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:01 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
Konsekwentie?
Mag dat ook zo geschreven worden ja?
Waar het mij om gaat is dat er bij het huwelijk eeuwige trouw is gezworen en na het eerste slippertje er beloofd is dat het nooit meer zou gebeuren. De man heeft daarna doodleuk nog een 3,5 jaar durende affaire achter de rug van zijn vrouw om.
Dan is het in mijn ogen helemaal niet meer relevant of je daar zelf dan ook wat aan had kunnen en/of moeten doen. Het gaat hier niet om ''een ongelukje'', maar om 3,5 jaar lang een dubbelleven leiden...
Exit, direct. En ja uiteraard makkelijk gezegd als buitenstaander, maar zij vraagt toch om meningen?
Als we allemaal zeggen ''het is aan TS om het uit te zoeken en conclusies te trekken'' dan kunnen we het topic net zo goed direct sluiten.
			
			
			
			Maakt dat wat uit? Hij heeft er toch echt zelf voor gekozen om dit niet echt op tafel te leggen bij zijn partner, maar ergens anders heen te gaan.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:44 schreef TerryStone het volgende:
[..]
Wie zegt dat hij dat niet al 20 jaar gedaan heeft.
			
			
			
			Dat maakt wel degelijk uit.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:47 schreef erodome het volgende:
[..]
Maakt dat wat uit? Hij heeft er toch echt zelf voor gekozen om dit niet echt op tafel te leggen bij zijn partner, maar ergens anders heen te gaan.
3.5 jaar he terry, we hebben het hier niet over een keer struikelen om daarna eens goed na te denken over de eigen relatie en daarvoor te gaan of het te verbreken. Daar zou ik begrip voor kunnen hebben als het verder niet zo heel soepel loopt, maar 3.5 jaar achter iemands rug om dit zo doen, dat wijst voor mij op een onbetrouwbaarheid waar ik niets mee zou kunnen, het voor mij echt over en uit zou zijn.
			
			
			
			Goede opmerking. Echter wij hoeven voor haar toch niet te beslissen ? Wel kunnen we ideeën aanreiken. Informatie die haar misschien beter kan helpen, daarin een keuze te maken.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:01 schreef PBateman1978 het volgende:
Exit, direct. En ja uiteraard makkelijk gezegd als buitenstaander, maar zij vraagt toch om meningen?
Als we allemaal zeggen ''het is aan TS om het uit te zoeken en conclusies te trekken'' dan kunnen we het topic net zo goed direct sluiten.
Inderdaad. BEGRIP. In welke mate kun je terug BEGRIP bij elkaar hiervoor vinden en dit op een andere "boeg" gooien. Dat lijkt me de eerste keuze om te maken. Kan de TS hier begrip voor opbrengen ? Durft (en kan) de man hier verder met haar over praten ? Het hele verhaal bij elkaar open gooien. De relatie daarin terug een kans geven. Of is het game over... Het begrip is op, het ego stelt zijn grens, etc...quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:52 schreef TerryStone het volgende:
Dat maakt wel degelijk uit. Zoals ik al aangaf kunnen er ook andere redenen zijn waarom het zover gekomen is. Stel je voor dat hij al jaren alle intimiteit geweigerd is terwijl hij ook al jaren geprobeerd heeft haar te bewegen maar niks gewerkt heeft... dat maakt het een stuk begrijpelijker. Intimiteit is nou eenmaal een belangrijk onderdeel van een relatie en seks hoort daar ook bij.
			
			
			
			Maar waarschijnlijk vond hij de situatie zoals het was: twee vrouwen, van beide de lusten en wat minder lasten, beter dan alle moeite in zijn eigen relatie stoppen. Ik neem aan dat hij het anders wel gedaan had.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:43 schreef erodome het volgende:
[..]
Ja dit...
Als hij al die moeite die hij in die ander heeft gestopt in zijn eigen relatie had gestopt had het er waarschijnlijk erg anders uitgezien.
			
			
			
			
			
			
			
			Inderdaad. Hoe veel mensen verlangen er niet naar "seks" buiten een relatie ? Sommige niet, sommigen wel. Maar ze willen daarnaast ook een goede huisvader en partner zijn. En dat zijn velen ook. Die kwaliteiten hebben ze ook. Toch valt het één (die sekshonger) niet goed met het ander (hun liefde) te rijmen. Nochtans er bestaan daar oplossingen voor. Maar die moeten de partners samen bespreken. Ook daar is geen algemeen recept voor.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:55 schreef Frag_adder het volgende:
Hoe dan ook, hij is al eens betrapt op een slippertje, en daarna doet hij 3,5 jaar doodleuk er nog een schepje bovenop. Lijkt me niet dat hij veranderd is, maar zich gewoon realiseert wat hij kwijt is. Hij had na al die tijd wellicht niet gedacht betrapt te worden.
quote:
Laten we het woord terug aan Jenny-VK geven (ok) ?quote:
			
			
			
			
			
			
			
			Valt mij ook vaak op, jammer. Ben wel benieuwd naar de conclusie al verwacht ik van deze TS dat ze hem gewoon terugneemt.quote:
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			Tsss, wat een onvolwassen reactie. Je ziet het te zwart-wit.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 15:26 schreef Forbry het volgende:
Hier is in mijn optiek maar één goed advies mogelijk en dat is:
hoe ontzettend moeilijk ook, deze relatie definitief beëindigen TS... juist ook voor jullie kinderen!
			
			
			
			Vanwaar die harde reactie Forby ? Het is alvast geen "liefdevolle" uitspraak (conclusie) van je. Jammer. Maar ieder zijn mening natuurlijkquote:Op woensdag 1 oktober 2014 15:26 schreef Forbry het volgende:
Hier is in mijn optiek maar één goed advies mogelijk en dat is:
hoe ontzettend moeilijk ook, deze relatie definitief beëindigen TS... juist ook voor jullie kinderen!
Dat zit hem niet per se in één of twee slippertjes, maar met name in het herhalen ervan na een eerder ultimatum en vooral natuurlijk het 3,5 jaar lang (3,5 jaar!!!!!) liegen en bedriegen. Dat überhaupt kúnnen en de respectloosheid en liefdeloosheid daarvan, zowel naar jou toe als naar de kinderen. Eventuele (andere) problemen (en ja, die zullen er vast zijn) doen er dan simpelweg niet meer toe. Die kerel is een bepaalde grens over gegaan, die never nooit meer te rechtvaardigen, laat staan te "fixen" valt!
Heerlijk voorbeeld voor de kinderen ook, zowel zijn gedrag als jouw gedrag als je die kerel toch weer terug gaat nemen. Dat jij liefde en (zelf)respect dan opoffert uit angst, gewenning of financiële/praktische motieven. Dit alles nog naast de hevige spanning en de aanwezigheid van een zwaar gefrustreerde moeder (en vader) die een voortzetting van deze relatie sowieso al voor de kinderen zal betekenen...
De enige reden waarom die kerel nu zit te janken is omdat hij gesnapt is en naar de buitenwereld toe nu niet meer de ideale vader en partner, nu niet meer het ideale gezin, kan uithangen. Dat hij nauwelijks tot geen liefde en respect voor jou (meer) voelt/heeft, heeft hij met dit gedrag al overduidelijk bewezen. Het is ook niet dat hij hier zelf mee gekomen is hè... had jij hem niet betrapt, dan was hij hier op zeker nog vrolijk mee doorgegaan![]()
Wat mij betreft is al het andere advies en het verdedigen van die kerel zowelals
			
			
			
			Zwart-wit of niet, in mijn beleving is dit de enige -juist volwassen- reactiequote:Op woensdag 1 oktober 2014 15:42 schreef Deckard het volgende:
[..]
Tsss, wat een onvolwassen reactie. Je ziet het te zwart-wit.
			
			
			
			Actie-reactie en ik vind die mán hard, té hard (door er 3,5 jaar lang een affaire op na te houden). "The hard way" is soms nou éénmaal "the only way".quote:Op woensdag 1 oktober 2014 15:47 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Vanwaar die harde reactie Forby ? Het is alvast geen "liefdevolle" uitspraak (conclusie) van je. Jammer. Maar ieder zijn mening natuurlijkMisschien iets typisch Nederlands. "The Hard Way" ?
Jammer dat we de TS niet meer horen. In welke mate kan zij begrip aan haar partner hiervoor schenken ? Dit met hem bespreken. De relatie herdefiniëren. Waarbij de vertrouwensbreuk eventueel hersteld kan worden, etc.
			
			
			
			But is it the "right" way ?quote:Op woensdag 1 oktober 2014 15:54 schreef Forbry het volgende:
Actie-reactie en ik vind die mán hard, té hard (door er 3,5 jaar lang een affaire op na te houden). "The hard way" is soms nou éénmaal "the only way".
			
			
			
			Vind ik wel, anders had ik dat niet als "advies" gegeven. Tuurlijk is het niet aan mij, maar aan TS om te beslissen, dat is altijd zo. En ja, TS weet (veel) meer dan wij, ook dat is altijd zo.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 15:57 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
But is it the "right" way ?Er zijn meerdere wegen naar Rome. Daarnaast (als buitenstaander) is het vaak moeilijk om daarover te beslissen. Wij voelen die gevoelens niet, wij zijn die ander niet, wij kennen heel de situatie niet, etc.. Het is jammer dat de TS niet meer reageert. Haar gevoelens, verlangens (toekomst) kunnen hier een antwoord op bieden. Een eerste stap. Welke stap, zet ze. Welke beslissing neemt ze...
			
			
			
			
			
			
			
			In een materiële wegwerpmaatschappij waarbij haast alles is te vervangen en aanbod als overvloedig wordt gezien, hoeven mensen niet iets anders te verwachten.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 16:13 schreef Peter het volgende:
Bepaalde grenzen.. maar er wordt ook wel heel erg veel gescheiden in NL.. Steek je er dan zelf ook wel voldoende moeite in?
			
			
			
			quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:14 schreef Jenny-VK het volgende:
Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets.
Een goed leven met iemand hebben moeten we idd niet willen. Juist ook voor de kinderen....die verdienen een slechter leven waar het hun aan van alles ontbreekt. Worden ze gelukkig van.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 15:26 schreef Forbry het volgende:
Hier is in mijn optiek maar één goed advies mogelijk en dat is:
hoe ontzettend moeilijk ook, deze relatie definitief beëindigen TS... juist ook voor jullie kinderen!
			
			
			
			Klopt. Maar je zegt het zelf, dat is JOUW grens. Hoeft niet ook de grens (weerstand) bij de TS te zijn. Zoals je ook reeds schreef, dit is en blijft allemaal heel persoonlijk. Vandaar ook, dat advies hierover op een forum vinden, soms een beetje "raar" kan zijn. Kun je uit al die invloeden (en meningen van anderen) uiteindelijk je eigen mening nog vormen. Zonder je hierbij teveel te laten beïnvloeden ? Door wat 'Right' or 'Wrong' is, volgens die anderen...quote:Op woensdag 1 oktober 2014 16:11 schreef Forbry het volgende:
Wat mij betreft zijn er gewoon bepaalde grenzen. Daarbinnen is er (heel) veel nuance/begrip/vergeving/whatever mogelijk. Daarbuiten niet. Een affaire van 3,5 jaar die niet zelf is opgebiecht, volgend op -in ieder geval- één eerder slippertje met een bijbehorend ultimatum... dat vind IK zo'n grens.
			
			
			
			Je vergeet een lap tekstquote:Op woensdag 1 oktober 2014 17:08 schreef Kingstown het volgende:
[..]
[..]
Een goed leven met iemand hebben moeten we idd niet willen. Juist ook voor de kinderen....die verdienen een slechter leven waar het hun aan van alles ontbreekt. Worden ze gelukkig van.
			
			
			
			Precies. Alsof dit niet meer telt. Nee, er moet onmiddellijk gescheiden worden. Alsof je je handen ergens aan brandt.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 17:08 schreef Kingstown het volgende:
[..]
[..]
Een goed leven met iemand hebben moeten we idd niet willen. Juist ook voor de kinderen....die verdienen een slechter leven waar het hun aan van alles ontbreekt. Worden ze gelukkig van.
			
			
			
			Over zwart wit gesproken.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 17:20 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Precies. Alsof dit niet meer telt. Nee, er moet onmiddellijk gescheiden worden. Alsof je je handen ergens aan brandt.
			
			
			
			
			
			
			
			Even lezen. Merk vaker dat mensen die al vanaf jeugd bij elkaar zijn vaak een vreemdganger in de relatie hebbenquote:Op woensdag 1 oktober 2014 17:35 schreef Jenny-VK het volgende:
TS is niet verdwenen! heb alle reacties gelezen en er mist veel info ja. Het is wel fijn om de meningen van andere mensen te horen positief en negatief, het zet je aan het denken op een andere manier. dit is veel moeilijker uit mijn eigen omgeving te halen, je merkt dat de omgeving aanstuurt op een verzoening. maar ze zijn niet objectief. ze kennen ons niet anders als het stel dat we zijn.
Zal nog wat antwoorden op de vragen die gesteld zijn. ja we waren er beiden bij met het uit elkaar groeien. wat ik al aangaf, mijn man werkt veel, hij maakt een goede 70 uur per week. Hij moet veel netwerken en heeft dus ook veel verplichtingen van werk waar hij naar toe gaat/moet. het wereldje waar hij met de andere hoge piefen in zit, is toch anders dan van een man met een 9-17 baan.
Dit is de belangrijkste reden waarom we elkaar weinig zien.
Mijn man ik zijn vanaf ons 16e bij elkaar, getrouwd toen we 20 waren. Is dus een erg lange tijd! Hij is altijd bezig geweest met zijn carriere terwijl ik thuis alles regelde. Aan materiele zaken heb ik nooit wat moeten missen, aan tijd en aandacht zeker wel.
Ik heb vaker mijn twijfels gehad door de jaren heen, maar heb daar mijn ogen voor gesloten. Veiligheid en zekerheid heb ik zeker altijd gehad en wat ik al eerder aangaf hij is een goede vader voor de kinderen. Ik hou van hem en zit ook altijd met het vraagstuk als je zo lang bij elkaar bent, is het dan te verwachten dat je zo lang monogaam blijft? En meteen denk ik: tja ik ben het zelf wel
Wat betreft het vreemdgaan. 6 jaar geleden had ik bewijs van een slippertje, is toen meteen de kiem ingesmoord. We hebben toen weer helemaal opnieuw voor elkaar gekozen en natuurlijk ging dat goed, totdat de sleur er weer in sluipt. Je bent bezig met de kinderen en je vrienden en familie en hij dan ook nog met zijn werk.
Over de vrouw waar hij 3.5 jaar wat mee heeft gehad, heb begrepen dat dit niet op regelmatige basis was, 1 keer in de zoveel tijd en alleen sex. Zij is volgens mij 35 jaar, weet niet veel van haar behalve dat het wat betreft uiterlijk een erg aantrekkelijke vrouw is, ze heeft geen relatie.
Wat kan ik verder nog vertellen. Mijn man is in zijn gedrag extravert, ik introvert, groot verschil. Het is vaak moeilijk communiceren met hem, hij is absoluut geen prater, het is een binnvetter die niemand wilt nodig hebben, alels zelf oplossen, een echte alpha-man. Ik heb hem altijd in alles gesteund, maar door de jaren heen neem je elkaar dan helaas als vanzelfsprekend.
Natuurlijk zijn er veel verwijten geweest na het eerste slippertje en daardoor is het vertrouwen nooit helemaal nooit terug gekomen. Ook ik heb dingen gezegd door de jaren heen die je niet meer kan terugnemen. Ik heb hem een tijd daarna op afstand gehouden, kon na het eerste slippertje mezelf niet weer meteen helemaal geven.
Ik krijg nu het tegenovergestelde, een man die nu bijna elke minuut van de dag aan mij besteedt. Hij geeft nu openheid in zaken en hij weet dat ALS ik hem terugneem er flink wat zal veranderen. Hij zal nu naar mijn regels moeten leven om het vertrouwen weer terug te krijgen, ik op plaats 1
maar ik zie er ook meteen de gevaren van in, op deze manier doet die andere persoon alles wat je vraagt met reden terug te komen. Als iemand echt veranderd is, dan zal het slagen, indien niet dan zal er weer een herhaling zijn en dat kan over lange of korte tijd zijn.
tuurlijk weet ik dat mensen hier niets over kunnen zeggen, ze kennen ons niet, maar toch helpt het me om dit alles zelf te schrijven.
hoopte ook dat er misschien vrouwen of mannen waren die hetzelfde hebben meegemaakt. en wat mannen hiervan vinden, mannen en vrouwen kijken vaak toch anders tegen bepaalde dingen aan.
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			het is een groot bedrijf, werken niet op zelfde afdeling. Soa test gedaan, gelukkig niets opgelopen.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 18:01 schreef Peter het volgende:
Hoe kan hij het contact met haar verbreken als ze samenwerken?
En heb je een SOA-test gedaan?
En kun je leven met een partner die je niet 100% vertrouwt?
En verwacht je dat hij gas terug kan nemen met werk om meet tijd in jullie relatie te stoppen? Wil hij dat? Wat spreek je dan concreet af? Is dat genoeg?
			
			
			
			
			
			
			
			Klinkt ook niet gezond... hulp van buiten kan de boel helpen op de rit te krijgen denk ik ook..quote:Op woensdag 1 oktober 2014 18:36 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]ik ben zijn grote liefde zegt hij, zonder mij kan hij niet. hij houdt me nu ook de hele dag op de hoogte van zijn meetings en waar hij is en met wie
			
			
			
			Ga scheiden en neem een hond.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 17:35 schreef Jenny-VK het volgende:
Hij zal nu naar mijn regels moeten leven
			
			
			
			Klinkt als aanstellerij en als het standaard riedeltje van iemand die op vreemdgaan betrapt is...quote:Op woensdag 1 oktober 2014 18:41 schreef Peter het volgende:
[..]
Klinkt ook niet gezond... hulp van buiten kan de boel helpen op de rit te krijgen denk ik ook..
			
			
			
			Je hebt ervaring? Aan welke zijde van het verhaal?quote:Op woensdag 1 oktober 2014 18:49 schreef Forbry het volgende:
[..]
Klinkt als aanstellerij en als het standaard riedeltje van iemand die op vreemdgaan betrapt is...
			
			
			
			Klinkt echt gezond ja.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 18:36 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]
het is een groot bedrijf, werken niet op zelfde afdeling. Soa test gedaan, gelukkig niets opgelopen.
wat betreft werk zal gas terugnemen moeilijk zijn. als hij terug komt, dan wordt het werken en dan meteen naar huis. geen extra netwerk-uitjes ed meer, tijd voor mij en de kinderen.
hij heeft beloofd dit nooit meer te doen, ik ben zijn grote liefde zegt hij, zonder mij kan hij niet. hij houdt me nu ook de hele dag op de hoogte van zijn meetings en waar hij is en met wie
			
			
			
			Nee, gelukkig geen directe ervaring (aan welke zijde dan ook), maar c'mon... dit soort uitspraken, binnen deze context, lijken mij wel algemeen bekend hoor.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 18:51 schreef Peter het volgende:
[..]
Je hebt ervaring? Aan welke zijde van het verhaal?
			
			
			
			Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger is mijn mening en ervaring (althans groot deel).quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:14 schreef Jenny-VK het volgende:
Hallo,
Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets. Hij heeft een zeer goede baan, maar is door zijn drukke baan weinig thuis.
Hij is in het verleden wel eens vreemdgegaan, ik heb mijn ogen toen gesloten, een soort van gedoogd beleid. 6 jaar geleden heb ik hem een ultimatum gesteld toen ik bewijs had van een slippertje. We zijn bij elkaar gebleven, maar we zijn eigenlijk meer uit elkaar gegroeid. Hij heeft mij nooit slecht behandeld en hij is een heel goede vader.
Nu ben ik er achter gekomen dat hij waarschijnlijk bijna 3.5 jaar iets heeft met een jongere vrouw van zijn werk. Ik ben mijn man gevolgd na wat vermoedens, hij ging naar een hotel. Ik heb ze toen zien weggaan.
Ik heb hem thuis opgewacht, ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Er zijn nu bijna 2 maanden voorbij. Hij wilt me terug. Hij lijkt echt veranderd te zijn, hij geeft aan dat hij stuk gaat zonder mij. Dat hij niet ons hele huwelijk wilt weggooien. Hij heeft spijt, hij schrijft me nu ineens gedichten stuurt mij cadeaus. Hij heeft alles opgebiecht en hij wilt een schone lei, dat we opnieuw beginnen. De kinderen willen ook graag dat we bij elkaar komen.
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
			
			
			
			Tja, als ze er mee wil kappen, moet ze wel zeker zijn dat er geen gezamenlijke toekomst meer is en dat hij toch stiekem niet echt wil.. ook dan is therapie handig..quote:Op woensdag 1 oktober 2014 18:55 schreef Forbry het volgende:
[..]
Nee, gelukkig geen directe ervaring (aan welke zijde dan ook), maar c'mon... dit soort uitspraken, binnen deze context, lijken mij wel algemeen bekend hoor.
			
			
			
			
			
			
			
			Jij ging terug naar je partner? leek ook echt veranderd? Maar ging daarna niet goed?quote:Op woensdag 1 oktober 2014 18:56 schreef Zoev het volgende:
[..]
Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger is mijn mening en ervaring (althans groot deel).
Ongeveer hetzelfde verhaal.
Trap er niet in. Ga mij niet achterna
			
			
			
			Ik ben het hier mee eens ja.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:34 schreef Frag_adder het volgende:
Na 3,5 jaar heb je vooral spijt dat je gepakt bent.
Ik gok dat hij tenopzichte van jou echt veranderd is, nu is er immers wat veranderd; hij is jou kwijt. De vraag is alleen blijft die verandering, of ebt dat met tijd weg als je hem opnieuw een kans geeft en valt alles weer terug in het oude rollen patroon.
Kennelijk zat er, ondanks jij beweert van niet, toch echt iets fout bij de relatie, want het komt ergens vandaan. Misschien was het niet spannend genoeg, misschien bood gewoon de kans zich aan, misschien kwam hij echt wat te kort, ik weet het niet. Maar als dat niet opgelost wordt, zit je binnen een jaar weer waar je nu zit.
			
			
			
			Er is natuurlijk een categorie mannen die vreemdgaat omdat het kan, er hoeft niet altijd een oorzaak te zijn thuis. Vroeger jarenlang een vriend gehad die vreemdgaan in zijn DNA had zitten. Vriendin, verloofde, getrouwd, kinderen 20 jaar oud of 35 jaar oud, betrapt en sorry zeggen of niet betrapt. Het maakte allemaal niet uit. Ook hebben we er wel over gesproken maar ongeacht hoe gelukkig hij thuis was het was voor hem onmogelijk om maar met één vrouw seks te hebben, vreemdgaan na het werk, bij vakanties van te voren via internet al een neukadresje regelen (want hey, een Italiaanse of een Hongaarse had hij nog niet gehad. (Relaties had hij nooit met anderen)quote:Op woensdag 1 oktober 2014 19:14 schreef vera166 het volgende:
[..]
Ik ben het hier mee eens ja.
_________________________________
Maar als er al wat fout zit in de relatie en de man van TS heeft daarom er 3,5 jaar een
affaire op na gehouden, dan zit hij alsnog fucking 10000% fout. Hij had moeten aangeven
dat er iets niet goed zit ipv een jongere vrouw regelmatig te neuken.
TS heeft niet eens de kans gehad iets te doen aan wat er fout zou kunnen zitten in de relatie.
			
			
			
			Iets dergelijks wilde ik ook net posten. Sommige mannen zijn gewoon klootzakken (en sommige vrouwen gewoon bitches). Er hoeft niet altijd een (andere) reden te zijn.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 19:32 schreef hottentot het volgende:
[..]
Er is natuurlijk een categorie mannen die vreemdgaat omdat het kan, er hoeft niet altijd een oorzaak te zijn thuis. Vroeger jarenlang een vriend gehad die vreemdgaan in zijn DNA had zitten. Vriendin, verloofde, getrouwd, kinderen 20 jaar oud of 35 jaar oud, betrapt en sorry zeggen of niet betrapt. Het maakte allemaal niet uit. Ook hebben we er wel over gesproken maar ongeacht hoe gelukkig hij thuis was het was voor hem onmogelijk om maar met één vrouw seks te hebben, vreemdgaan na het werk, bij vakanties van te voren via internet al een neukadresje regelen (want hey, een Italiaanse of een Hongaarse had hij nog niet gehad. (Relaties had hij nooit met anderen)
Ergens altijd wel grappige gesprekken gehad, hij die ongeacht zijn situatie alles neukte, en ik die in twee lange relaties (6 en 7 jaar) nooit ben vreemdgegaan.
Vaak is er een oorzaak vanuit de relatie, sommige mannen zijn gewoon klootzakken.
Ik kan hier wel heel negatief blijven posten, maar mijn mening zal uiteindelijk toch steeds op bovenstaande uitkomen. Ik vind het van lafheid en/of een gebrek aan zelfrespect getuigen als je bij zo'n notoire leugenaar en bedrieger blijft... Bij iemand die je op dit vlak al éérder een kans hebt gegeven en die wéderom de fout is ingegaan en hoe zeg... 3,5 jaar lang (en langer als je hem niet wederom betrapt had)!!! Ik vind dat ook heel slecht naar je kinderen toe. Als voorbeeldfunctie, maar verder denk ik ook dat zij zo in een hele onprettige/ongezonde gezinssituatie terechtkomen.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 17:57 schreef hottentot het volgende:
Ik voor mijzelf kan niet begrijpen dat als je in een niet open-relatie vreemdgaat, betrapt word en daarna alsnog 3,5 jaar vreemdgaat, liegt en bedriegt dat je partner het zelfs maar overweegt om je niet aan de kant te schoppen.
3,5 jaar liegen, de tering. Mijn partner ging er diezelfde avond uit en de vrienden mogen de spullen ophalen. Kinderen of geen kinderen.
			
			
			
			
			
			
			
			Bah jaquote:Op woensdag 1 oktober 2014 19:32 schreef hottentot het volgende:
[..]
Er is natuurlijk een categorie mannen die vreemdgaat omdat het kan, er hoeft niet altijd een oorzaak te zijn thuis. Vroeger jarenlang een vriend gehad die vreemdgaan in zijn DNA had zitten. Vriendin, verloofde, getrouwd, kinderen 20 jaar oud of 35 jaar oud, betrapt en sorry zeggen of niet betrapt. Het maakte allemaal niet uit. Ook hebben we er wel over gesproken maar ongeacht hoe gelukkig hij thuis was het was voor hem onmogelijk om maar met één vrouw seks te hebben, vreemdgaan na het werk, bij vakanties van te voren via internet al een neukadresje regelen (want hey, een Italiaanse of een Hongaarse had hij nog niet gehad. (Relaties had hij nooit met anderen)
Ergens altijd wel grappige gesprekken gehad, hij die ongeacht zijn situatie alles neukte, en ik die in twee lange relaties (6 en 7 jaar) nooit ben vreemdgegaan.
Vaak is er een oorzaak vanuit de relatie, sommige mannen zijn gewoon klootzakken.
Daar kunnen ze dan maar beter eerlijk over zijn.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 19:46 schreef Piet_Piraat het volgende:
Een man houdt nu eenmaal van wat afwisseling en het is daarom ook logisch dat ie regelmatig veranderd,
			
			
			
			Dit is zeker waar.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 19:32 schreef hottentot het volgende:
[..]
Er is natuurlijk een categorie mannen die vreemdgaat omdat het kan, er hoeft niet altijd een oorzaak te zijn thuis. - knip -
			
			
			
			Wat hoop je nou echt? ....dat ze er samen uit kunnen komen of dat ze hem aan de kant zet. Beiden kan namelijk niet.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 19:59 schreef vera166 het volgende:
Maar ik hoop voor TS dat haar man niet tot die categorie behoort, dan is er nog wat te redden door datgene op te lossen wat er niet goed zit in de relatie.
Alhoewel ik hoop dat TS die gozer aan de kant zet.
			
			
			
			Typisch weer, hoor. Ik zie je altijd van leer trekken tegen vrouwen die vreemdgaan, maar nu het een man betreft komt de nuance ineens om de hoek kijken.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 14:52 schreef TerryStone het volgende:
[..]
Dat maakt wel degelijk uit.
Zoals ik al aangaf kunnen er ook andere redenen zijn waarom het zover gekomen is.
Stel je voor dat hij al jaren alle intimiteit geweigerd is terwijl hij ook al jaren geprobeerd heeft haar te bewegen daar wat aan te doen maar niks gewerkt heeft... dat maakt het een stuk begrijpelijker.
Intimiteit is nou eenmaal een belangrijk onderdeel van een relatie en seks hoort daar ook bij en ook ontbreekt dat dan kan hij nog steeds wel oprecht van haar houden, haar en de kinderen niet kwijt willen not to mention dat hij heel misschien niet zo blij is met het idee om de helft van zijn spullen, geld en huis kwijt te raken.
			
			
			
			Ja ik spreek mezelf aardig tegenquote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:26 schreef Kingstown het volgende:
[..]
Wat hoop je nou echt? ....dat ze er samen uit kunnen komen of dat ze hem aan de kant zet. Beiden kan namelijk niet.
quote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:32 schreef Fascination het volgende:
[..]
Typisch weer, hoor. Ik zie je altijd van leer trekken tegen vrouwen die vreemdgaan, maar nu het een man betreft komt de nuance ineens om de hoek kijken.
			
			
			
			
			
			
			
			Er zijn een aantal users wiens reacties ik eigenlijk niet meer (echt) lees en TerryStone is daar één van (want ziekelijke, totaal niet-objectieve en voorspelbare vrouwenhater, die ik toch nooit serieus neem).quote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:32 schreef Fascination het volgende:
[..]
Typisch weer, hoor. Ik zie je altijd van leer trekken tegen vrouwen die vreemdgaan, maar nu het een man betreft komt de nuance ineens om de hoek kijken.
			
			
			
			Diezelfde vraag rijst dan net zo goed voor een vrouw in die situatie en in beide gevallen is dat geen enkel excuus voor een (geheime) affaire, voor leugens en bedrog.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:48 schreef Boca_Raton het volgende:
De vraag rijst of een man vanaf zijn 20e trouw aan één vrouw kan zijn.
			
			
			
			Dat vind ik niet helemaal hetzelfde. Mannen uiten zich via sex, vrouwen hebben dat véél minder.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:54 schreef Forbry het volgende:
[..]
Diezelfde vraag rijst dan net zo goed voor een vrouw in die situatie en in beide gevallen is dat geen enkel excuus voor een (geheime) affaire, voor leugens en bedrog.
			
			
			
			Ah, vandaar ook jouw goedpraterij in dit topic?quote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:56 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Dat vind ik niet helemaal hetzelfde. Mannen uiten zich via sex, vrouwen hebben dat véél minder.
			
			
			
			
			
			
			
			Nou, we staan behoorlijk tegenover elkaar in dit topic ja. Jouw reactie viel mij ook al opquote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:57 schreef Forbry het volgende:
[..]
Ah, vandaar ook jouw goedpraterij in dit topic?
			
			
			
			Precies... en als ze hem nu terugneemt, weet hij op zéker dat ze nóóit bij hem weg zal gaan, dat hij sowieso wel van alles kan flikkenquote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:58 schreef RunForrestRun het volgende:
De enige reden dat hij nu opeens überlief is voor je en zegt eraan te willen werken, is omdat hij zich realiseert dat zijn acties deze keer wel eens consequenties kunnen hebben. Zijn huwelijk zou bijvoorbeeld nu echt kunnen stuklopen, en dat had hij even niet verwacht.
Hij heeft geen spijt van het vreemdgaan, hij heeft spijt dat hij is betrapt en hij baalt dat jij nu echt overweegt ermee te stoppen.
			
			
			
			Als je 25 jaar bij elkaar bent en 2 kinderen hebt, dan is dat sowieso een situatie waarvan maar weinigen hier op FOK! zich uit eigen ervaring een voorstelling van kunnen maken. Terugkoppelen naar je eigen situatie heeft dan ook weinig zin, omdat er hele andere afwegingen bij komen kijken.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:40 schreef vera166 het volgende:
[..]
Ja ik spreek mezelf aardig tegen
Ik hoop eigenlijk dat ze hem aan de kant zet. Maar omdat de situatie een stuk ingewikkelder is dan wat ik in eerste instantie eigenlijk zie gun ik het haar wel dat het goed komt, dat ze bij elkaar komen en ze nog lang en gelukkig leven (als ze dat graag wil tenminste en ik vind dat het topic daar een beetje op lijkt).
Maar ik las net een post van iemand die zei dat hij het zich niet kon voorstellen dat iemand zijn/haar partner naar jaren van bedrog (en niet de 1e x) niet aan de kant zet. Zo had ik het niet helemaal bekeken en ik ben het daar eigenlijk wel mee eens.
Ik zou echt geen relatie willen waarin ik constant terug moet denken aan of ik hem wel kan vertrouwen en dat het al een aantal x beschaamd is.
Kutsituatie wel.
			
			
			
			Wat een onzin....quote:Op woensdag 1 oktober 2014 20:56 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Dat vind ik niet helemaal hetzelfde. Mannen uiten zich via sex, vrouwen hebben dat véél minder.
			
			
			
			Hier ben ik het mee eens.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:04 schreef Kingstown het volgende:
[..]
Als je 25 jaar bij elkaar bent en 2 kinderen hebt, dan is dat sowieso een situatie waarvan maar weinigen hier op FOK! zich uit eigen ervaring een voorstelling van kunnen maken. Terugkoppelen naar je eigen situatie heeft dan ook weinig zin, omdat er hele andere afwegingen bij komen kijken.
			
			
			
			Ik ben sowieso nog maar 18 dus er ontbreekt wel het een en ander aan mijn inlevingsvermogen. Maar ik doe mn bestquote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:04 schreef Kingstown het volgende:
[..]
Als je 25 jaar bij elkaar bent en 2 kinderen hebt, dan is dat sowieso een situatie waarvan maar weinigen hier op FOK! zich uit eigen ervaring een voorstelling van kunnen maken. Terugkoppelen naar je eigen situatie heeft dan ook weinig zin, omdat er hele andere afwegingen bij komen kijken.
TS zal een beslissing moeten maken of ze haar veilige- en luxe leventje op wil geven en voor het eerst in haar leven zelfstandig gaat wonen als mid veertiger met 2 pubers of dat ze samen met haar man het een serieuze kans wil geven....en dan heb ik het niet over eenzijdige eisen en ultimatums stellen, want dat gaat niet werken.
			
			
			
			Ik ben een ruime 22 jaar samen met mijn partner, maar ik kan niet zien hoe ik over zo'n enorm bedrog heen zou moeten kunnen komen.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:04 schreef Kingstown het volgende:
[..]
Als je 25 jaar bij elkaar bent en 2 kinderen hebt, dan is dat sowieso een situatie waarvan maar weinigen hier op FOK! zich uit eigen ervaring een voorstelling van kunnen maken. Terugkoppelen naar je eigen situatie heeft dan ook weinig zin, omdat er hele andere afwegingen bij komen kijken.
TS zal een beslissing moeten maken of ze haar veilige- en luxe leventje op wil geven en voor het eerst in haar leven zelfstandig gaat wonen als mid veertiger met 2 pubers of dat ze samen met haar man het een serieuze kans wil geven....en dan heb ik het niet over eenzijdige eisen en ultimatums stellen, want dat gaat niet werken.
			
			
			
			Hier een relatie van 14 jaar en ja, ik zie het precies zo. Ik vind die "milde/verzoenende" reacties echt heel bizar...quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:09 schreef erodome het volgende:
[..]
Ik ben een ruime 22 jaar samen met mijn partner, maar ik kan niet zien hoe ik over zo'n enorm bedrog heen zou moeten kunnen komen.
Hij heeft gewoon 3.5 jaar gelogen, bedrogen en gekonkeld om dit te kunnen doen en was dit gewoon blijven doen als hij niet betrapt was.
Hoe moet dit goed komen, hoe moet het vertrouwen weer groeien als je zeker weet dat iemand gewoon zonder blikken of blozen recht in je gezicht kan liegen, een dubbelleven erop na kan houden? Dit gaat zoveel verder dan een domme fout dat ik er echt niet aan voorbij zou kunnen komen.
			
			
			
			Ik heb hier geen ervaring mee, vandaar misschien mijn milde reactie. Mijn mening komt voort uit het feit dat er kinderen zijn. Jonge kinderen nog. Daarom probeer ik het te nuanceren zo van: hey, er zijn er wel twee voor nodig om uit elkaar te groeien. Het is zo makkelijk: hop scheiden maar, probleem opgelost. Maar je creëert er wel een nieuw probleem mee: kinderen die een scheiding meemaken. En daar heb ik dus wel ervaring mee. Dat was voor mij absoluut desastreus.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:13 schreef Forbry het volgende:
[..]
Hier een relatie van 14 jaar en ja, ik zie het precies zo. Ik vind die "milde/verzoenende" reacties echt heel bizar...
			
			
			
			Hop scheiden is geen realiteit, scheiden is altijd ellende. Maar dit vind ik zeer zeker niet hop zomaar even scheiden, dit is echt een meer dan grote vertrouwensbreuk.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:17 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ik heb hier geen ervaring mee, vandaar misschien mijn milde reactie. Mijn mening komt voort uit het feit dat er kinderen zijn. Jonge kinderen nog. Daarom probeer ik het te nuanceren zo van: hey, er zijn er wel twee voor nodig om uit elkaar te groeien. Het is zo makkelijk: hop scheiden maar, probleem opgelost. Maar je creëert er wel een nieuw probleem mee: kinderen die een scheiding meemaken. En daar heb ik dus wel ervaring mee. Dat was voor mij absoluut desastreus.
			
			
			
			Ik heb ook geen ervaring met een jarenlang liegende partner, maar wel met de scheiding van mijn ouders.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:17 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ik heb hier geen ervaring mee, vandaar misschien mijn milde reactie. Mijn mening komt voort uit het feit dat er kinderen zijn. Jonge kinderen nog. Daarom probeer ik het te nuanceren zo van: hey, er zijn er wel twee voor nodig om uit elkaar te groeien. Het is zo makkelijk: hop scheiden maar, probleem opgelost. Maar je creëert er wel een nieuw probleem mee: kinderen die een scheiding meemaken. En daar heb ik dus wel ervaring mee. Dat was voor mij absoluut desastreus.
			
			
			
			Zoals ik TS interpreteer, of wat zij schrijft, is dat er geen spanningen waren in het huwelijk. Wel moeilijke tijden (vreemdgaan man in het verleden). Maar ze omschrijft haar man als een goede vader, dat hij goed voor haar is en dat ze nog van 'm houdt. Dat is heel wat.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:27 schreef erodome het volgende:
[..]
Hop scheiden is geen realiteit, scheiden is altijd ellende. Maar dit vind ik zeer zeker niet hop zomaar even scheiden, dit is echt een meer dan grote vertrouwensbreuk.
Hoe is het voor de kinderen om dit mee te moeten maken, het verdriet, de boosheid en het vertrouwen dat misschien nooit meer terugkomt? Is dat een pretje, lekker leven tussen die spanningen? Weten dat je vader je moeder als een voetveeg ziet die je zo kan bedonderen om daarna even zoet te doen en vergeven te worden, wat geef je je kinderen dan mee voor les?
			
			
			
			Ik ben het daar toch niet mee eens. Ik denk dat het effect op kinderen blijvend is.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:35 schreef RunForrestRun het volgende:
[..]
Ik geloof daarom niet zo dat die kinderen voor eeuwig en altijd beschadigd worden omdat mama nu voor zichzelf kiest en haar leugenachtige vent aan de kant zet.
Wat er tijdens en na zo'n scheiding kan gebeuren tussen de ouders en hoe dát de kinderen kan beïnvloeden, dat is een ander verhaal.
			
			
			
			Het zal vast persoonlijk zijnquote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:45 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ik ben het daar toch niet mee eens. Ik denk dat het effect op kinderen blijvend is.
Maar nogmaals: dit is heel persoonlijk. Het huwelijk van mijn ouders was één grote toestand van Koude Oorlog. Mijn moeder vroeg aan mij: "Roep je vader, we gaan eten" terwijl hij een meter verderop zat. De spanning was altijd om te snijden. Volgens mij moeder begonnen de problemen tussen hen al voor mijn geboorte. Dus ik wist niet beter.
Maar wat heb ik een intens verdriet gehad (en dus nog) dat ze uit elkaar zijn gegaan. Mijn onbevangenheid was weg, mijn veiligheid was weg, mijn geborgenheid was weg. Alsof het dak was weggewaaid. Ik ben er dus nóg niet overheen, dat lijkt me wel duidelijk.
			
			
			
			Boca Raton, wanneer of wat voor situatie zou er wel moeten zijn om te gaan scheiden? daar ben ik dan nu wel benieuwd naar.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:45 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ik ben het daar toch niet mee eens. Ik denk dat het effect op kinderen blijvend is.
Maar nogmaals: dit is heel persoonlijk. Het huwelijk van mijn ouders was één grote toestand van Koude Oorlog. Mijn moeder vroeg aan mij: "Roep je vader, we gaan eten" terwijl hij een meter verderop zat. De spanning was altijd om te snijden. Volgens mij moeder begonnen de problemen tussen hen al voor mijn geboorte. Dus ik wist niet beter.
Maar wat heb ik een intens verdriet gehad (en dus nog) dat ze uit elkaar zijn gegaan. Mijn onbevangenheid was weg, mijn veiligheid was weg, mijn geborgenheid was weg. Alsof het dak was weggewaaid. Ik ben er dus nóg niet overheen, dat lijkt me wel duidelijk.
			
			
			
			
			
			
			
			Mijn opmerking was niet als een aanval op jou bedoeld hoorquote:Op woensdag 1 oktober 2014 21:17 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ik heb hier geen ervaring mee, vandaar misschien mijn milde reactie. Mijn mening komt voort uit het feit dat er kinderen zijn. Jonge kinderen nog. Daarom probeer ik het te nuanceren zo van: hey, er zijn er wel twee voor nodig om uit elkaar te groeien. Het is zo makkelijk: hop scheiden maar, probleem opgelost. Maar je creëert er wel een nieuw probleem mee: kinderen die een scheiding meemaken. En daar heb ik dus wel ervaring mee. Dat was voor mij absoluut desastreus.
| 
 | 
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |