Verdere tekst is overbodig, lijkt me.
[ Bericht 28% gewijzigd door Mortaxx op 25-09-2014 18:42:39 ]
quote:"Mijn vader vraagt me vaak waarom ik niet wil werken voor een beter leven. Ik snap de vraag, maar zo werkt het niet. Ik ben een creatieveling."
quote:"Dat andere vrouwen mijn stijl waarderen en daar tegenop kijken. Dat hoor ik vaak en die complimentjes vind ik erg leuk."
quote:"Natuurlijk kan ik wel shoppen bij de H&M, maar eerlijk gezegd is dat niets voor mij. Ik heb daar te veel klasse voor, een te sterk ontwikkeld gevoel voor kwaliteit en stijl."
quote:"Sommige mensen verwarren mijn houding met arrogantie, maar dat is het niet. Ik ben wel zelfverzekerd, ik weet wat ik wil en juist daarom heb ik er alle vertrouwen in dat mijn leven ooit zo glamorous zal zijn als ik graag wil."
wat een trieste maatschappij is dit.
En ze heeft geflirt met Arie Boomsma, en is een ex van Johnny de Mol.quote:Op donderdag 25 september 2014 18:23 schreef lariss het volgende:
Het is het nieuwe liefje van Martijn Krabbé!
Ook wil ze snel moeder worden .....
Wat een verwaand wijf zeg, het zou me tegenvallen van die Johnny de Mol als hij dit wicht daadwerkelijk aan roem en geld gaat helpen. Kop is ook niet opvallend/sympathiek genoeg om mee door te breken gelukkig.
Nee, daar moet je met een hele grote boog omheen lopen
Wat pappa een hoop geld kost, want, alleen in Italie kunnen ze er mee omgaanquote:
Het allerergste vind ik nog wel dat pleeborstelkapsel...
Precies dit inderdaad. Bij take me out was ze wel lekker alleen op die fotos niet meer. Ff maandje met martijn krabbe bivakeren, beetje naamsbekendheid wervenquote:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Don't care
Research!quote:
De vraag is, waarom hou jij je bezig met dit soort ongein, Disorder?
In het kader van ... ?quote:
Analyse van terroristische dreigingen.quote:
Keep up the good work.quote:Op donderdag 25 september 2014 19:03 schreef Disorder het volgende:
[..]
Analyse van terroristische dreigingen.
Dan moet je eens in de PoHi van voederbietel duikenquote:
[..]
Analyse van terroristische dreigingen.
), maar ik vind haar niet eens knap..Ze lijkt wel 40.
Wat een parasiet zeg.
[ Bericht 34% gewijzigd door BasEnAad op 25-09-2014 19:16:30 ]
Jacobien zal binnenkort dus ook wel zwanger zijn.
Schumacher en vrouw Cora uit elkaar
Dat interview is van 2 jaar geleden, inmiddels is ze dus 23, jong genoeg om de 46-jarige Martijn, over het verbreken van z'n huwelijk heen te helpen.quote:
Is zij 21?
Ze lijkt wel 40.
Wat een parasiet zeg.
Vrouwen
Het houdt mij en diverse vrienden al een dag bezig, mijn god wat een leeghoofd met een totaal gebrek aan respect en verantwoordelijkheidsgevoel...quote:Op donderdag 25 september 2014 18:09 schreef Disorder het volgende:
[ afbeelding ]
Verdere tekst is overbodig, lijkt me.
quote:
[..]
En ze heeft geflirt met Arie Boomsma, en is een ex van Johnny de Mol.
Ook wil ze snel moeder worden .....
Ik vind er helemaal niks aantrekkelijks aan btw, en na het lezen van haar verhaal vind ik haar zelfs lelijk.
Sommige van dit soort hebben vaak een leuke buitenland om hun walgelijk verrotte binnenkant te camoufleren, maar dit exemplaar heeft zelfs dat niet mee.
Die meid heeft al veel beleefd. Helaas heeft ze nog niet geleerd wat een alinea is.
quote:Mij hemel wat een loser verhaal .
Arrogant en je voelt je al een diva .
En nu nog losertje Krabbegat aan de haak geslagen hahahahahahah
Ilse
quote:Ik begrijp echt niet dat als je schrijfster bent, je zo'n stuk kan publiceren (qua spelling en grammatica)...
quote:Stond er ook zoiets als dit stuk in de Grazia? Belachelijk, waarom heb je er niet eerst spellingscontrole overheen gegooid en de zinsopbouw nagekeken. (Je bent schrijfster?!)
Zoveel drama, je hoort het maar van 1 kant...
Wel slim van je kennelijk. Deze aanval op de media zet jou weer in de media en dat is precies wat je wilt toch? Schijnt een aandoening te zijn, heeft verschillende benamingen....
Voor de duidelijkheid, dit is geen haat. Heb de moeite genomen om het stuk te lezen, hoe slecht het ook was.
http://laluttecontinue.tu(...)-ceo-to-gold-diggers
quote:
Misschien moet ze dit even lezen:
http://laluttecontinue.tu(...)-ceo-to-gold-diggers
Bedankt!!!! Leuk artikel! Volkomen met haar eens: Ouders moeten ons gewoon alles geven, want wij wouden toch niet geboren worden? Jammer voor haar dat zij stomme ouders heeft die haar niet financieel ondersteunen.quote:
[ afbeelding ]
Verdere tekst is overbodig, lijkt me.
Mijn ouders
Ze woont in een huis van haar vader, hij stopt haar regelmatig wat toe en neemt haar mee naar Italië zodat ze naar de kapper kan.quote:
[..]
Bedankt!!!! Leuk artikel! Volkomen met haar eens: Ouders moeten ons gewoon alles geven, want wij wouden toch niet geboren worden? Jammer voor haar dat zij stomme ouders heeft die haar niet financieel ondersteunen.
Mijn ouders
Ze wordt niet alleen door haar vader onderhouden, ze wordt zelfs gruwelijk verwend.
en? Wij kunnen er toch niets aan doen dat het rollenpatroon veranderd is? Ik wou vroeger huisvrouw worden, maar tegenwoordig zijn die er nauwelijks. Tegenwoordig kom ik meer huismannen tegenquote:
Dit dames en heren is wat wij in de volks mond een hoer noemen. Je kut gebruiken om er beter van te worden.
Dan maar een rijke 50 plusser zoeken en er mee trouwen en de rest van mijn leven genieten
En de gasten die haar daten en geld geven moeten het ook lezen, want die hebben het zelf ook niet helemaal begrepen.quote:
Misschien moet ze dit even lezen:
http://laluttecontinue.tu(...)-ceo-to-gold-diggers
quote:
Waarom lees ik dit onzinartikel in drie minuten weg en doe ik over een artikel van dezelfde lengte voor mijn studie een half uur?
Wat een verwaand wijf zeg, het zou me tegenvallen van die Johnny de Mol als hij dit wicht daadwerkelijk aan roem en geld gaat helpen. Kop is ook niet opvallend/sympathiek genoeg om mee door te breken gelukkig.
Klopt, tot mijn verbazing las ik dit ook binnen 2 minuten. Als het een artikel voor mijn studie was geweest dan was ik ongeveer twee uur bezig Dat studeren was zo hels, dat al mijn ambitie is verdwenen en ik alleen nog maar wil trouwen quote:
Dit moet toch wel satire zijn. Een soort van reallife sanasoufi
Slaapkamer met ratten zou ik niet overleven. Ik durf nu al niet om me heen te kijken vanwege die zilvervisjes. Korting? Heb ik niet nodig, want ik heb ouders die alles voor me betalen. Bus Ik ren (joggen) gewoon naar het winkelcentrum of als mijn vader er is brengt die me met de auto (alleen rijden durf ik niet). En naar leuke feestjes ga ik ook niet Ik zie maar 1 overeenkomst: Zij wil niet werken en ik ook niet. Maar er zijn ongetwijfeld meer vrouwen die niet willen werken. Genoeg die overigens wel werken, maar het liefst zouden willen stoppen.
dus? hij wou haar toch hebben? zorgen zal hij dusquote:
[..]
Ze woont in een huis van haar vader, hij stopt haar regelmatig wat toe en neemt haar mee naar Italië zodat ze naar de kapper kan.
Ze wordt niet alleen door haar vader onderhouden, ze wordt zelfs gruwelijk verwend.
Jammer dat zij niet Arabisch is trouwens, want als mijn vader genoeg heeft van het zorgen zoekt hij gewoon een Libanese man voor mij Daar is hij overigens al mee bezig Lukt niet echt hèquote:
[..]
dus? hij wou haar toch hebben? zorgen zal hij dus
Wel gemaakt in Italie omdat daar de enige kapper zit die haar krullen begrijpt.quote:
Het allerergste vind ik nog wel dat pleeborstelkapsel...
sanasoufi staat dus in 1 of ander tijdschrift, altijd terechte klacht.
Ik schrok trouwens wel een beetje van haar leeftijd. Ik ben een jaar ouder maar had gedacht dat zij een dertiger zou zijn. In ieder geval dertig. Vooruit, 29. Maar lager ga ik echt niet.quote:Op donderdag 25 september 2014 01:46 schreef Grunge. het volgende:
[..]
Wat een verschrikkelijk wijf was dat in The Bachelor
Edit: toevoeging:
Dat interview
En dit:
En haar 'schrijftalent':
http://bienschumacher.blo(...)behind-bachelor.html
Nee, ik was best nieuwsgierig maar ik kwam niet erg ver. Ondanks mijn nieuwsgierigheid kon ik het gewoon niet uitlezen, fysiek niet. Over het verkeerde gebruik van leestekens als een simpele komma, rare spelfouten en het simpelweg niet boeiend vertellen hoeven we het dan nog niet eens te hebben, daar kan ik voor smeuïgheden normaal gesproken wel overheen kijken.quote:
http://bienschumacher.blo(...)behind-bachelor.html
Die meid heeft al veel beleefd. Helaas heeft ze nog niet geleerd wat een alinea is.
Dit... Onleesbaar.quote:Op vrijdag 26 september 2014 05:21 schreef Grunge. het volgende:
[..]
Nee, ik was best nieuwsgierig maar ik kwam niet erg ver. Ondanks mijn nieuwsgierigheid kon ik het gewoon niet uitlezen, fysiek niet. Over het verkeerde gebruik van leestekens als een simpele komma, rare spelfouten en het simpelweg niet boeiend vertellen hoeven we het dan nog niet eens te hebben, daar kan ik voor smeuïgheden normaal gesproken wel overheen kijken.
Henny?quote:
[..]
en? Wij kunnen er toch niets aan doen dat het rollenpatroon veranderd is? Ik wou vroeger huisvrouw worden, maar tegenwoordig zijn die er nauwelijks. Tegenwoordig kom ik meer huismannen tegen
Aan Take me Out heeft ze dus ook meegedaan.
En ze heeft Els een keer gebroken naar het schijnt
Arme Els.twitter:BienBientje91 twitterde op dinsdag 07-01-2014 om 17:30:42You cant fix Yourself by breaking someone els reageer retweet
Als de verschijning afneemt een de jeugdige charme verlept zie je ze vanzelf weer terug op kinky.nl tegen spotprijzen.
Wat. de. fuck.quote:
Die looks heeft ze nu ook al niet. Ik zou haar niet daten, zelfs met het karakter buiten beschouwing gelaten. Anderen doen dat waarschijnlijk alleen omdat ze zich zo opdringt (lees: erg gemakkelijk is). En inderdaad 21?? Ik ben 30 en vind haar er oud uitzien. Dacht dat ze ouder was dan ikquote:
Ach, ook dit soort word oud met verlies van looks.
Als de verschijning afneemt een de jeugdige charme verlept zie je ze vanzelf weer terug op kinky.nl tegen spotprijzen.
quote:
Ik zou haar niet daten, zelfs met het karakter buiten beschouwing gelaten. Anderen doen dat waarschijnlijk alleen omdat ze zich zo opdringt
Rijke paps.Vriendin van Tinkebell, nog zo'n wazige aandachtshoer.
Tering wat slecht. Na drie zinnen heb ik het opgegevenquote:
Repost:
[..]
Ik schrok trouwens wel een beetje van haar leeftijd. Ik ben een jaar ouder maar had gedacht dat zij een dertiger zou zijn. In ieder geval dertig. Vooruit, 29. Maar lager ga ik echt niet.
Jullie zijn gewoon jaloers op haar Veel plezier met tot je 67ste werken 
quote:
Het allerergste vind ik nog wel dat pleeborstelkapsel...
Nee. Jij bent dan ook een hipster.quote:Op vrijdag 26 september 2014 10:51 schreef quinoahipster het volgende:
Geen kwaad woord over Tinkebell
Ik ken haar alleen van The Bachelor. Ik weet niet meer waarom ik naar dat keekquote:Op vrijdag 26 september 2014 11:43 schreef HostiMeister het volgende:
Maar waar zou ik haar van moeten kennen? Ze ziet er een beetje uit als een jonge Leontien, die van Borsato, maar dan met een pruik op.
Verder las ik gisteren dat ze een relatie heeft met Martijn Krabbé Toen ben ik wat gaan googlen op haar naam, omdat ik jaloers ben. Zo kwam ik hier terecht.Ik snap niet dat jij zo veel tijd aan David Luiz verspild. En het is ZO VEEL. Niet ZOVEELquote:
Irrelevante dame. Snap niet dat jullie zoveel aandacht en tijd aan haar verspillen.
Die neuken het lekkerst.quote:
Martijn Krabbé heeft nogal een slechte smaak qua vrouwen. Hij raakt altijd verstrikt in de klauwen van egocentrische theatrale aandachtshoeren.
Beide schrijfwijzen zijn correct. Je kunt ook ZOVEEL schrijven.quote:
[..]
Ik snap niet dat jij zo veel tijd aan David Luiz verspild. En het is ZO VEEL. Niet ZOVEEL
En David Luiz is een cultheld.
Maar tinkebel is wel knap in elk geval.quote:
http://instagram.com/p/tS8CnQt_Ps/?modal=true
Vriendin van Tinkebell, nog zo'n wazige aandachtshoer.
Deze is ook kanp, mits je dat kapsel wegdenkt natuurlijk. Mooi snoetje. Alleen nu ik dat interview heb gelezen, vind ik dat ze een behoorlijk grote bek heeft voor iemand die nog niets heeft klaargespeeld.quote:
[..]
Maar tinkebel is wel knap in elk geval.
Vind het tegenvallen.. maar sowieso alles teniet door dat verkankerde innerlijkquote:
[..]
Deze is ook kanp, mits je dat kapsel wegdenkt natuurlijk. Mooi snoetje. Alleen nu ik dat interview heb gelezen, vind ik dat ze een behoorlijk grote bek heeft voor iemand die nog niets heeft klaargespeeld.
hoop dat haar boot zingt... achterlijk figuur.quote:
[..]
Vind het tegenvallen.. maar sowieso alles teniet door dat verkankerde innerlijk
Dat haar wegdenken.... mwah.
Maar inderdaad, verschrikkelijk als ze echt zo denkt als ze pretendeert in dat interview
Een puber die een reality check nodig heeft.Oh..quote:
[..]
[ afbeelding ]
Dat haar wegdenken.... mwah.
Maar inderdaad, verschrikkelijk als ze echt zo denkt als ze pretendeert in dat interview
ja best leuk koppie op die foto. Haar haar vind ik ook niet lelijk hoor 
(vanaf 8:41)
[ Bericht 16% gewijzigd door IkeDubaku99 op 26-09-2014 13:05:18 ]
Ik heb het idee dat heel Amsterdam vol zit met dit soort lui. Dat gevoel krijg ik iig als ik daar rond loop. Pretentieus gebeuren, vorm boven inhoud, schulden maken om niet te zakken op sociale ranking, etc. Je kent het wel.quote:
http://instagram.com/p/tS8CnQt_Ps/?modal=true
Vriendin van Tinkebell, nog zo'n wazige aandachtshoer.
2 jaar tijd en dus van 19 naar 21?quote:
Ze ziet er in dat filmpje heel anders uit als op de foto's Photoshop?
Oh is dat alweer 2 jaar oudquote:
[..]
2 jaar tijd en dus van 19 naar 21?
Kijk nooit naar zulke pulp.
Yuppen noemen ze dat soort volk toch?quote:
[..]
Ik heb het idee dat heel Amsterdam vol zit met dit soort lui. Dat gevoel krijg ik iig als ik daar rond loop. Pretentieus gebeuren, vorm boven inhoud, schulden maken om niet te zakken op sociale ranking, etc. Je kent het wel.
quote:Op vrijdag 26 september 2014 13:26 schreef Dophertje het volgende:
Binnenkort dus meneer Krabbe in Uitstel van executie omdat mevrouw hem bankroet heeft gemaakt
Zie bovenstaande filmpjes.quote:
Heeft zij in een soap gespeeld of aan een reality show meegedaan ofzo? Ik ken haar ergens van.
Ik zat nog op de 1e paginaquote:
Take me out, daar herkende ik haar van.Ik vond pa nog het meest sympathiek over komenquote:
[..]
[ afbeelding ]
Dat haar wegdenken.... mwah.
Maar inderdaad, verschrikkelijk als ze echt zo denkt als ze pretendeert in dat interview
moet toch wel een troll zijn? En dan dat onleesbare artikel van haar Ik zou haar best raken, leuk gezicht. En dat haar heeft ook wel iets.En dat het zo'n dom wicht is, lekker boeiend, je stopt de piemel in haar lichaam niet in haar persoonlijkheid. Voor een one night stand kan het best.quote:
[..]
[ afbeelding ]
Dat haar wegdenken.... mwah.
Maar inderdaad, verschrikkelijk als ze echt zo denkt als ze pretendeert in dat interview
Voor een keer zou ik het ook wel kunnen. Ze is niet uitgesproken knap, maar ook niet heel lelijk. Zij lijkt mij absoluut geen relatiemateriaal.quote:
[..]
Ik zou haar best raken, leuk gezicht. En dat haar heeft ook wel iets.En dat het zo'n dom wicht is, lekker boeiend, je stopt de piemel in haar lichaam niet in haar persoonlijkheid. Voor een one night stand kan het best.
Hahah nee sowieso geen relatiemateriaal nee. Zou het nog geen minuut met haar uithouden tijdens een gesprek denk ik.quote:
[..]
Voor een keer zou ik het ook wel kunnen. Ze is niet uitgesproken knap, maar ook niet heel lelijk. Zij lijkt mij absoluut geen relatiemateriaal.
Daar sluit ik mij bij aan.quote:
[..]
Hahah nee sowieso geen relatiemateriaal nee. Zou het nog geen minuut met haar uithouden tijdens een gesprek denk ik.
Staat ergens in de tekst geloof ik...quote:
[..]
Oh is dat alweer 2 jaar oud
Nee, yuppen doen iets anders, werken nog wel in een of andere vorm en harken veel geld binnen.quote:
[..]
Yuppen noemen ze dat soort volk toch?
Dit type is meer nepper/hipster, nipster/nepster?
"Socialites" (en i.t.t. normaliter is dit een lelijke)quote:
[..]
Nee, yuppen doen iets anders, werken nog wel in een of andere vorm en harken veel geld binnen.
Dit type is meer nepper/hipster, nipster/nepster?
Oeps, toch nóg een post aan dit mokkel gewijd.
Volgens mij is Sanasoufi lekkerder en gezondverstandiger dan deze bottomfeeder.quote:
Jacobien zit zeker op FOK! onder de naam
sanasoufi.
[ Bericht 32% gewijzigd door Jellereppe op 26-09-2014 16:04:36 ]
Heb je het gelezen? Serieus? Ik kan niet eens een minuut naar dat sletje kijken zonder over mijn kop te gaan. Al mijn informatie is gebaseerd op wat ik net in tien minuten hebben gelezen van een aantal users.quote:
Waarom lees ik dit onzinartikel in drie minuten weg en doe ik over een artikel van dezelfde lengte voor mijn studie een half uur?
Wat een verwaand wijf zeg, het zou me tegenvallen van die Johnny de Mol als hij dit wicht daadwerkelijk aan roem en geld gaat helpen. Kop is ook niet opvallend/sympathiek genoeg om mee door te breken gelukkig.
Zijn vader heeft het woord egocentrisch een nieuwe lading gegeven, hij is geen haar beter....quote:
Martijn Krabbé heeft nogal een slechte smaak qua vrouwen. Hij raakt altijd verstrikt in de klauwen van egocentrische theatrale aandachtshoeren.
Walkelijke UIK, die Krabbé.....
Die gastquote:
Aan Take me Out heeft ze dus ook meegedaan.
En ze heeft Els een keer gebroken naar het schijntArme Els.twitter:BienBientje91 twitterde op dinsdag 07-01-2014 om 17:30:42
_!Wil klaarblijkelijk bekend worden. Pakt haar kans met een interview. als ze gewoon 13-in-een-dozijn brave hendrik-antwoorden had gegeven had nu niet half nederland het over die kut gehad.
Zonder Martijn Krabbe aan de haak te slaan ook niet. Dat Grazia-interview was al in de vergetelheid geraakt.quote:
Briljant wijf.
Wil klaarblijkelijk bekend worden. Pakt haar kans met een interview. als ze gewoon 13-in-een-dozijn brave hendrik-antwoorden had gegeven had nu niet half nederland het over die kut gehad.
Oh het is al oud?quote:
[..]
Zonder Martijn Krabbe aan de haak te slaan ook niet. Dat Grazia-interview was al in de vergetelheid geraakt.
Dan is het dus idd gewoon een stomme doos
Geniale troll, dat wel
Wat is een UIK?quote:
[..]
Zijn vader heeft het woord egocentrisch een nieuwe lading gegeven, hij is geen haar beter....
Walkelijke UIK, die Krabbé.....
OMG wat pareltjes:quote:
Voor een schrijfster schrijft ze wel onder het gemiddelde niveau van een schrijfster: http://bienschumacher.blogspot.nl/
Twee keer in 1 artikel: "Het ziet er stunning uit!! "
"maar niets is minder waar, het zag er faboulus uit."
"maar ook het interieur zag er stunning uit!"
"Ook hier word weer laten zien dat houten meubels het altijd goed doen."
of dit pareltje
SPOILERHoe komt dat toch dat vrouwen zo gevoelig zijn voor spullen. wij hechten waarden aan een jurk, een pump, of een mooie ring. Mijn werk bij de Hugo Boss in de pc helpt daar niet echt bij. Dagelijks zie ik klanten de winkel binnen lopen, die even kort rondkijken, wat kleding passen, en met een paar duizend euro de winkel verlaten. Ik weet als geen ander hoe het is om niets te hebben, maar als ik weer eens een goeie maand heb, veel schrijf, veel werk, en het geld stroomt opeens weer binnen gaat het er nog tien keer harder uit. een gat in mijn hand, of gewoon een dure smaak?' Ik denk dat ik een dure smaak heb, en alleen met kwaliteit rond wil lopen. gister bijvoorbeeld, nu het eindelijk sale is sla ik mijn slag. Ik ging naar 1 van mijn lievelings sites toe, en bestelde gister een leren broek van Patrizia Pepe, waarom niet gewoon een legging van de H&M rond de 30,- ?.. Nee ik moest en zou die leren broek hebben. Als ik om me heen kijk hoe vrouwen zich kleden, pik ik binnen een seconde kwaliteit eruit, en namaak troep. Echter maken sommige van goedkope merken ook hele mooie setjes, maar tóch is dure kleding altijd kwaliteit. Ik kan uberhaubt niet tegen nep stoffen, ik hou van echt wol, katoen, linnen, cashmir, of echt leer. Die dure smaak heb ik van mijn moeder, wat ik overigens echt aan haar bewonder. Als zij stefanel binnen loopt en een mooie jas ziet hangen spaart ze tot ze die peper dure jas kan kopen. Ik geniet daarvan, wij lopen er met of zonder geld met klasse bij. Dan eet ik maar liever een weekje minder, maar dan heb ik wél die uber mooie broek. Het leven is zo kort, waarom zou je niet heerlijk genieten van wat je gelukkig maakt?!.. Gister heb ik mijn addidas sneakers verkocht aan een hele lieve vrouw, ik droeg ze nog amper en iemand anders heb ik er heel blij mee gemaakt. dat maakt bij mij weer alles goed. als ik op de ijhallen sta, en een brutale vrouw komt naar mijn kraam toe en ze wilt een paar laarzen kopen die ik normaal voor 50 verkoop zeg ik exspres 150 zodat ze die niet koopt. Spullen dragen een geschiedenis met zich mee, als ik me bedenk waar ik allemaal met die addidas sneakers ben geweest.. en die worden nu weer verder gedragen, ja dat kan mij zelfs emotioneel maken. Sommige truitjes van mijn zus kan ik ook nooit van mijn leven weg doen, haar geur zit er nog in, de momenten dat ze die heeft gedragen,.. het truitje is het enige tastbare wat ik van die momenten nog over heb. Net zoals mijn buddha to buddha ring, die draag ik élke dag, élke minuut, die doe ik nooit meer af al hangt mijn leven ervan af. Die ring betekend zo verschrikkelijk veel voor mij, en dan denk je, tis maar een ring? nee, die ring is het laatste verjaardags cadeau van mijn zus, het gebaar, en de liefde erachter, maakt deze ring uniek. Je kunt mensen wel afkraken op hoe ze eruit zien, of om die ene armband die niet bij de outfit past, of juist een ketting wat het setje compleet maakt, maar wellicht zit er wel een mooie betekenis achter, en dan maakt het niet meer uit hoe iets ergens bij past of niet. De verhalen erachter zijn wat het mooi maakt.
Als jij je spullen beu bent, verkoop het! ga naar de ijhallen, of zet het op marktplaats en wie weet hoe blij je iemand maakt. Of pimp een oud kleding stuk, en geef het een nieuwe look.
Be Creative, Be Bien.
Xlove
quote:
Waarom lees ik dit onzinartikel in drie minuten weg en doe ik over een artikel van dezelfde lengte voor mijn studie een half uur?
Wat een verwaand wijf zeg, het zou me tegenvallen van die Johnny de Mol als hij dit wicht daadwerkelijk aan roem en geld gaat helpen. Kop is ook niet opvallend/sympathiek genoeg om mee door te breken gelukkig.
Uitermate irritant kereltje....quote:
Tinkebell neemt het op voor Jacobien.
Ook zo'n stomme kut.quote:
http://www.joop.nl/opinie(...)jacobien_schumacher/
Tinkebell neemt het op voor Jacobien.
1 troost: over 10 jaar is ze verlept en zijn er jongere en succesvollere golddiggers en mag Jacobien hamburgers omdraaien bij de McDonald's.
Is ze 21?quote:
Is zij 21?
Ze lijkt wel 40.
Wat een parasiet zeg.
Martijn is 46!
Ze lijkt op die lesbische feministe. Hoe heet ze ookweer
Grote haakneus weggeshopt?quote:
Ze ziet er in dat filmpje heel anders uit als op de foto's Photoshop?
Precies, als rijke kerel wil je er best wel een keer overheen, maar trouwen met gemeenschap van goederen? Als je je geld in het riool gooit komt het waarschijnlijk nog beter terechtquote:
Misschien moet ze dit even lezen:
http://laluttecontinue.tu(...)-ceo-to-gold-diggers
Nog triester, het gaat haar niet eens lukken.quote:Op donderdag 25 september 2014 18:13 schreef koemleit het volgende:
Het grote probleem is dat deze kut nu heel veel aandacht krijgt.. daardoor in shownieuws gaat komen omdat ze volgende week ergens in een sexvideo zit/ wordt opgepakt.. Doet dit een paar keer.. ze gooit er nog wat spraakmakende tweets uit... Voor je het weet zit ze in sterren springen Et voila snabbelen maar, voor 3000 euro per half uur...
wat een trieste maatschappij is dit.
Maar een Patty Brard maakt het wel.
Quoted for truth.quote:
Dit dames en heren is wat wij in de volks mond een hoer noemen. Je kut gebruiken om er beter van te worden.
Afschieten, is dat overwogen?
Die is net zo geschift, soort zoekt soort. Was zij het niet die onder het mom van creativiteit iets met diertjes doodmaken deed? Koekoek.quote:
http://www.joop.nl/opinie(...)jacobien_schumacher/
Tinkebell neemt het op voor Jacobien.
en maar steeds over die zus beginnen, parasiet met zelfmedelijden Als ik in het centrum rondloop van de grote steden, hoor ik regelmatig meiden die onderling gezellig babbelen hoe ze het jammer vinden dat het uit is met die en die, want nu moet ze alles zelf betalen etc. Zulke types lopen overal rond hoor, het klinkt alsof jullie verbijsterd zijn van dit deel van de bevolking ...
. Het is geenszins verbazingwekkend. En leeftijd? Je weet op je eenentwintigste toch ook wel wat dit soort antwoorden bij een interview - of in Jacobiens woorden: intervieuw (zo schreef ik dat toen ik tien was) - los kunnen maken? Het is net als dat programma waarin ze zat: The Bachelor. Natuurlijk gaat het om soundbites bij elkaar kunnen knippen, maar dingen zijn wel gezegd en gedaan. Ik geloof er niets van dat bijvoorbeeld dat beschadigen van kleding om het goedkoop te krijgen verzonnen is. Ze heeft daarna ook nog op haar hideous blog geschreven. Als een journalist verschrikkelijke antwoorden bij een interview verzint zeg je daar wel wat van, lijkt me, als je ook open bent over wat er allemaal in zo'n real life programma gebeurt. Vooral omdat je voor dat laatste ook een contract tekent waarin je belooft niet uit de school te klappen. 
Verder ontelbare taal-en spelfouten.
'deel nemen' 'italie' 'suriname' 'nederland' 'management bureau' 'ontmoete' 'enthausiast'
'ik kon vrijwel vanaf het begin leuk met vier meiden erg leuk overweg. zonder dat dat de bedoeling was vormde we eigenlijk een soort groepje.'
Gezien het niveau van de Nederlandse taal die ze gebruikt vraag ik me af hoe serieus haar carrière als schrijfster is.
Verder heeft ze niet eens LinkedIn zo te zien. Dat lijkt me toch wel handig voor een freelance schrijfster.
Zegt ook weer dat haar zakelijke carrière weinig voorstelt itt de onzin die ze verder doet.
.quote:
De bachelor, hoe het allemaal begon. Ik was lekker aan het werk op mijn camping in italie. Het was een zonnige dag, ik had net met mijn collega's besproken over wanneer ik weer terug zou gaan naar nederland. Opeens kreeg ik een mail van BLue circle, met de vraag of ik mijn telefoonnummer even wilde sturen, omdat ze mij dringend wilde spreken. Tijdens mijn 2,3 uur pauze ging ik lekker ontspannen op het strand, toen ik net een duik in zee had genomen mailde ik bluecircle mijn nummer. nog geen kwartier later werd ik opgebeld 'Hi jacobien, we willen je vragen of je wil deel nemen aan een nieuw seizoen van de bachelor'.. ik viel even stil, ik wilde wel weer iets met tv doen maar ook wist ik dat zulke programma's naar, naar voren kunnen komen. Ik zei dat ik er even een paar dagen over na moest denken. Ik belde ze drie dagen later terug en als voorwaarde wilde ik alles weten over hoe het in elkaar zat en wat er precies verwacht werd. Omdat ze mij zo graag in het programma wilde hebben, vertelde ze mij dat ik zeker mee naar suriname zou gaan. maar dat ik dit wel stil moest houden, want die andere meiden mochten dat niet weten. Ik besloot uiteindelijk om naar nederland te vliegen mijn spullen te pakken en weer door naar suriname te gaan. Het ging allemaal zó snel, ik vond het zo leuk om mee te doen dat ik niet na dacht over het contract wat ik me kreeg. Toen ik mijn management bureau ernaar liet kijken afgelopen week zeiden ze 'je bent flink in de maling genomen'. Zo voelt dat ook. Maar door mijn vertrouwen in de productie tekende ik het contract. Nadat ik het contract had getekend, moest ik meteen prikken halen voor suriname. Voor ik het wist zat ik in Rotterdam en ontmoete ik alle andere meisjes van de bachelor waarvan tien al meteen de volgende dag zouden afvallen. Ik kon eigenlijk al meteen met bijna alle meiden leuk overweg, ik ben altijd enthausiast en optimistisch. ik had in alles wat nog komen zou overal heel erg zin in. ik kon vrijwel vanaf het begin leuk met vier meiden erg leuk overweg. zonder dat dat de bedoeling was vormde we eigenlijk een soort groepje. echter plaats ik mezelf liever nooit in groepjes, en ben ik met iedereen even gezellig. Ik was totaal niet gewend om alleen maar met meiden opgescheept te zitten 24/7.
Verder ontelbare taal-en spelfouten.
'deel nemen' 'italie' 'suriname' 'nederland' 'management bureau' 'ontmoete' 'enthausiast'
'ik kon vrijwel vanaf het begin leuk met vier meiden erg leuk overweg. zonder dat dat de bedoeling was vormde we eigenlijk een soort groepje.'
Echt om te kotsen zulke wijven. Jammer dat mannen dit soort figuren niet massaal boycotten.
quote:
Kappers en schoonheidsspecialiste ofzo iets ... Als je met haar trouwt, kan ze jouw haar voor de rest van je leven gratis knippen en puistjes voor je verwijderen enzo.quote:
Ik vraag me af wat voor opleiding deze freelance schrijfster gehad heeft.
http://www.vice.com/nl/read/patty-brard-boekquote:
[..]
Echt om te kotsen zulke wijven. Jammer dat mannen dit soort figuren niet massaal boycotten.
watquote:
[..]
http://www.vice.com/nl/read/patty-brard-boek
Bien
quote:
[..]
Ik snap niet dat jij zo veel tijd aan David Luiz verspild.
bij 'Jacobien'
Ze heeft iets weg van Rebecca Loos. Een beetje hetzelfde type ook.
Aan haar schijfstijl te beoordelen zou het Zhe-devill kunnen zijn.quote:
New York!quote:
Wel goeie tietjesquote:
En aan haar levensstijl een britney cheersquote:
[..]
Aan haar schijfstijl te beoordelen zou het Zhe-devill kunnen zijn.
Tiffany Pollardquote:
quote:
quote:
Heb genoten.quote:
Ideale schoondochterquote:
Ideale keuze als partnerquote:
Ze kan vast net zo goed lezen als schrijven. Leef je uit, want ze zal je toch niet begrijpen.quote:
Jacobien als je dit leest, je bent een vieze hoer.
quote:
Cupje Bquote:
Tetten!quote:
[ afbeelding ]
Ze heeft iets weg van Rebecca Loos. Een beetje hetzelfde type ook.
Martijn Krabbé wil het vast wel voor haar vertalen en voorlezen voor het slapen gaan.quote:
[..]
Ze kan vast net zo goed lezen als schrijven. Leef je uit, want ze zal je toch niet begrijpen.
Woehaaaaa
Eenquote:
We zaten op een grote boot in rotterdam voor twee hele dagen. we mochten nergens naartoe, we zaten van sochtens vroeg in de makeup en we moesten tot savonds heel laat wachten in een kamer tot we weer opnames hadden. Rutger zagen we alleen tijdens de opnames. We moesten bij aankomst onze telefoons inleveren, en niet gebruiken tijden de gehele periode van de opnames. Ik had van te voren met iemand van de productie afgesproken dat ik mijn mobiel wel mocht gebruiken, anders wilde ik niet mee werken. Ik kan niet zonder mijn ouders, ik moet ze elk dag horen. sinds mijn zus is overleden is dat nóg sterker geworden, en kan ik het mijn ouders niet aan doen om ze niet te spreken. toen ik ze vroeg om mijn moeder even te bellen wilde ze mijn mobiel niet geven, ze deden er alles aan om mij maar niet te laten bellen. ik was woest, iedereen had wel een reden om naar huis te bellen, maar die van mij lag heel gevoelig. ik voelde me een nummertje, meer niet. Na twee moeilijke dagen in rotterdam gingen we met de bus naar schiphol toe, we zouden daar rond 1 uur aankomen. mijn vader had mijn paspoort nog bij hem thuis liggen en zou die op schiphol langs komen brengen. we kwamen in plaats van één uur daar rond twee uur aan, mijn vader was niet op de hoogte gebracht en heeft daar een uur staan wachten. omdat ik geen mobiel had stond ik machteloos, en van een productie verwacht je dat ze alles voor je regelen. ze gaven mij de schuld van het vergeten van mijn paspoort en vonden dat ze me vader maar moest wachten. ik begon steeds meer spijt te krijgen dat ik mee deed aan dit programma, de productie maakte me vaak erg boos en ik vond ze erg onrechtvaardig. Gelukkig kon ik mijn vader nog even in de armen sluiten en knuffelen voordat ik wegging, ik zou ongeveer drie weken weg blijven, al zag ik er al vanaf het begin erg tegenop. maar ik stond destijds niet sterk genoeg in mijn schoenen om dat ook daadwerkelijk uit te spreken. De vlucht duurde negen uur. Je beseft niet dat je zolang in een vliegtuig zit, maar onder welke omstandig ook, ik blijf positief en gooi er een beetje humor in. ik zorgde voor een goeie sfeer, en veel lachebuien samen met de vier meiden die naast en achter mij zaten. Ik keek veel films, en praatte gezellig met de andere meiden. In het vliegtuig mocht ik nog even in de kockpit kijken, ik zat daar minstens twintig minuten, het waren heilige momenten. Het was prachtig om te zien hoe hoog we vlogen, de piloot legde alles uit wat al die honderden knopjes nou eigenlijk in hielden. als ik uit het raampje keek, zag de ronde aarde, ze felle zon, en de prachtige wit blauwe lucht. Het gaf me weer een beetje kracht om door te gaan waar ik mee bezig was. Ook sprak ik een tijdje met 'de bachelor' die voorin het vliegtuig zat. Hij vroeg hoe ik vond tussen alle meiden, wie ik eigenlijk was, waar ik woonde, en waarom ik mee deed. Ik vertelde waar ik woonde en toevallig had hij precies bij mij om de hoek net een huis gekocht. Ik vertelde dat mijn zus was overleden en ik daarom dubbel zo alles aanpak wat op mijn pad komt en daarom dit avontuur wilde aan gaan. hij vertelde dat hij ook nog een zus had en dat zij zelfs kindjes had, ik vind dat altijd bijzonder om te horen. het maakte het gesprek wel bijzonder en het kwam bij ons beide aan. Ik deelde dit met de meiden naast wie ik zat, na drie weken blijkt dit verhaal nogal verdraait te zijn van mond tot mond. Toen na negen uur kwamen we eindelijk aan in suriname, ik kon niet geloven dat we na negen uur vliegen werden aangesproken met 'Goeie avond, welkom in suriname' terwijl na twee uur naar italie ik italiaans moet spreken. Dat maakt het nog moeilijker om te aclimatiseren. Gelukkig was het ook wel heel erg makkelijk. De mensen waren heel vriendelijk en blij ons te zien een warm welkom. We moesten wel nog door de duane. we kregen van de productie allemaal een leugen toe gesproken die we aan de duane moesten vertellen, omdat we daar niet voor een tv programma mochten verblijven. ik vond het echt nergens op slaan, en weer vroeg ik me af 'waar ben ik aan begonnen?!'. Toen moesten we ook nog eens vanaf airport anderhalf uur met een bus die ons bijna de dood in reedt, naar onze villa rijden. De auto's rijden daar links ipv recht, en rijden zo walgelijk hard en eng dat elke keer op het nippertje iemand niet werd dood gereden, we waren bijna allemaal doods bang in de bus en probeerde ons maar koest te houden. Toen we in de Villa aankwamen zag het er ongezellig, kill, en nog niet af uit. totaal niet het plaatje zoals op tv te zien was. We liepen meteen een kamer binnen, en gingen slapen. ik was dood op, en werd nu al gek van al die kakelende meiden. De volgende ochtend, zocht ik in mijn koffer naar mijn dagboekje, met de laatste haarlok van mijn zus erin, en een aantal speciale gedichtjes van mijn moeder. ik kon het nergens vinden, ik zei tegen de productie dat ik wilde bellen naar de vlucht maatschappij en gevonden voorwerpen. ik mocht niet bellen van de productie. ik was echt tot moord in staat, dat ze mij dat ontnamen. ik wilde weg uit dit verschrikkelijke programma, de laatste haarlok van mijn zus was mij goud waar. dat ik niet mocht bellen en ze er niets aan hebben gedaan doet me nog steeds vreselijk pijn. ik heb uren gehuild hierom, en nóg kon het de productie niets schelen. Ze gebruikten mij puur voor het programma, dat ik naar huis wilde en diep gekwetst was maakte ze niets uit. De volgende dag gingen we onze aankomst filmen, we kregen kleding van de styling, en moest opnieuw onze koffers naar binnen sjouwen. Onze aankomst duurde wel een uur om te filmen. De regisseur had in het begin al tegen mij gezegd dat hij me opdracht zou geven in hoe ik moest reageren. ik had niet door dat zij mij als een vals haatdragend meisje neer wilde zetten. Ook als ik moest quoten bleven ze mij pushen om iets negatiefs te zeggen. als ik zei "Het zijn hele toffe meiden, alleen erger ik me kapot aan hoe ze roddelen" dan werd alleen het stukje van wat negatief was eruit geknipt en in het programma gemonteerd. je zag nooit de aardige dingen die ik over andere zei. Ik schrok heel erg toen ik mezelf terug zag in het programma. Alle meiden hadden argwaan over mij, dat snap ik ook doordat ik opviel en sneaky deed. Ik zei soms tegen de productie dat ik soms echt niet kon acteren en doen alsof, ze haalde me altijd over om bepaalde reacties los te krijgen of om voor bepaalde raadsels te zorgen. de meiden gingen overal wel makkelijk in mee. ik moest bijvoorbeeld voordoen alsof ik al zeker was dat ik zou winnen, dan zouden die meiden daarover gaan praten en zou er meer een strijd ontstaan wat het programma weer leuker maakt. De meiden in het huis begonnen aardig over mij te roddelen, ik viel volgens hun teveel op. Per dag moesten we ( diegene die veel opvielen ) wel zes quoten. dat houdt in kort een intervieuw geven, je mening, etc. van die zes is er een halve uitgezonden. verspreid over de hele periode, zijn er wellicht van de 300 nog niets eens 40 uitgezonden. Ik zat vaak in tranen, omdat ik het er niet meer naar mijn zin had, ik wilde naar huis, ik wilde muziek luisten, ik wilde mijn ouders spreken niets mocht. Door al die haatdragende roddels over jou om je heen de hele dag door, daar word je als persoon ook niet blijer van. ik ben een gevoelig persoon, en wil altijd iedereen tevreden houden. doordat ik steeds verdrietiger was, ging ik steeds verder van mijn gevoel af staan. Ik werd chagarijnig, ik begon me te irriteren, ik trok het niet meer. al die boze gemene quots van mij, zijn door mij uitgesproken maar de reden en de oorzaak daarvan werd niet in het programma getoond. Ook de aardige dingen die ik zei en de gevoelige uitspraken werden niet uitgezonden waardoor er een boos jaloers meisje op de buis was. Daar koos de productie bewust voor. Het zou veel stof doen opwaaien. De weken gingen langzaam voorbij, je enige uitweg was als je op date ging. doordat je nul afleiding had en opgesloten zat in een huis met alleen maar vrouwen, werd je gedwongen bijna door alleen maar aan de bachelor te denken en alles ervoor over te hebben om weg te kunnen komen uit dat huis. We kregen smiddags wit brood met pindakaas, en 1x in de week wat fruit als je geluk had. nadat we eiste dat we wat meer eten kregen haalde ze héél soms ook worst of pannekoek beslag. savonds kregen we altijd kip met rijst, het kwam je neus uit. Het was bijna marteling zonder fysiek geweld. Overdrijven is mijn vak zul je wel denken, maar ik overdrijf dus niet. Ik begrijp niet dat die andere meiden er zo luchtig over deden, en maar genoegen namen, ze zeurde wel onderling maar diende geen klacht bij de productie in. bijvoorbeeld de wijn, daar waren we ook erg ontevreden over, we mochten 1 glaasje per avond. dat is niets vergeleken wat ik normaal drink met vriendinnen. Na lang zeuren kregen we na twee weken een extra flesje. Mijn 'groepje' viel langzamerhand ook steeds meer uit elkaar. Wat ik erg jammer vond. maar ik begreep wat iemand van de productie zei dat dit van te voren al het plan was. Ik legde me erbij neer, en hield me mond dicht tegenover de andere meiden. Dat was zwaar, soms wilde ik het liefst alles uitschreeuwen wat ik wist. maar dat deed ik niet, want ik zou dan meteen uit het programma worden verwijderd. je zou denken dat is dan toch je uitweg? maar je wilt aan de ene kant niet in de problemen komen. Ik zat in een dubio, de roddels werden erger verspreid, de productie wilde meer zien en zorgde voor echte drama. Ik kreeg heel erg ruzie met een meisje in het huis, dóór een ander meisje in het huis. dat andere meisje was smoor verliefd op de bachelor, wat jonger dan de meeste meiden. Zij had de roddel verspreid en mijn naam genoemd terwijl het van iemand anders afkomstig was. Toen een groepje meiden naar het weeshuis gingen op date, kwamen ze er ook achter dat de ware aard van het wat jongere meisje niet echt heel leuk was. De productie had de ruzie met opzet gefilmd, het grappige was nog dat dit niet de ordinele ruzie was maar we moesten het nog eens na spelen. Toen ze terug kwamen van de date naar het weeshuis, kwamen ze savonds met z'n alle rond de tafel zitten waar ik met m'n enige vriendinnetje die nog over was zat te kletsen. Ze walgde van haar ware aard van het jongere meisje. Het meisje waar ik ruzie mee had bood haar excuses aan, echter dat het weer was bijgelegd mocht niet op tv verschijnen. want ze wilde mij negatief over laten komen. Walgelijk hoe montage en tv je reputatie kapot kunnen maken tegenover de onschuldige naiefe kijker. De reacties op social media ontplofte bijna, toch kreeg ik ook steeds meer reacties van mensen die in dezelfde positie hadden gezeten, en ook hadden deelgenomen aan een tv programma en anders op tv werden getoond. De derde week brak aan, ik was al een aantal keer op date geweest, ik begon de bachelor steeds minder leuk te vinden wat ik ook zei in de quotes maar die waren eruit geknipt. Want de bachelor zijn image mocht er uiteraard niet onder lijden. Hij was oppervlakkig, snel afgeleid, de aandacht steeg hem een beetje naar zijn hoofd. Hij zat zoals in he programma te zien is in een luxe villa, kon zoveel eten als hij wilde, en had altijd toegang tot zijn mobiel. dat hij alles mocht, en dat alle vrouwen hem wel zagen zitten gaf hem als je het mij vraagt teveel zelf vertrouwen. Er waren drie meisjes die al aardig verliefd werden, al ontkende ze dat tegenover de camera. Ik zei tegen de productie dat ik naar huis wilde, ze zouden met de bachelor daarover praten. elke dag zaten mensen van de productie te monteren, gelukkig liepen ze drie weken achter met de montage en kon de verhaallijn makkelijk worden aangepast. Om de twee dagen gingen ze vergaderen, met de bachelor erbij. over de plannen, om natuurlijk het zo spannend mogelijk te maken voor de kijker. Weinig meisjes in het huis wisten hier precies vanaf. Doordat de productie met mij als product speelde in het programma, wist ik dat veel wat gaande was niet oprecht was. ik werd daardoor heel erg achter dochtig, wat tot spanning en ruzies leide. Mijn laatste date in kabalebo was een mooie maar ook heftige ervaring. ik ging meteen na aankomst met de bachelor op date tot midden nacht. Ik kon moeilijk genieten van de prachtige omgeving door alle stress om me heen. Toen we gingen varen zag ik een andere man voor me zitten dan degene die bij de rozen ceremonie voor ons stond. We waren ongeveer vier uur aan het varen, het was prachtig om te zien. een van de mooiste natuur gebieden die ik ooit in mijn leven heb gezien, ik voel me zo rijk door de prachtige natuur, de aapjes in de bomen, het was een zegen daar te zijn. De avond viel, ik moest me omkleden en opmaken. Iemand van de productie kwam nog even naar me toe, om me te vertellen hoe het zou lopen en fluisterde me nog even in hoe ik me voor moest doen. Ik wachtte tot de tafel het eten en alles klaar stond, ik zat in mijn kamer op bed. ik stond er weer even bij stil hoe bizar het was dat ik in dat prachtige gebied zat, de echte natuur en amper iets me kreeg door het programma wat als een echte mind fucker werkte. Toch was het fijn om weg te zijn van het huis. Ik kwam aan lopen en ging aan tafel zitten. In elke mogelijke hoek die je je voor kunt stellen stond wel een camera. heel erg confronterend, ook nog eens heel ongemakkelijk omdat iedereen van de productie wel ergens zat mee te kijken. ik nam daarom ook kleine hapjes van het eten, niet alleen omdat ik overal bekeken werd maar ook omdat ik tegenover iemand zat die dwars door me heen keek en hondert vragen stelde. Zoals ik eerder al zei gingen er aardig wat roddels door het huis, echter zag je op tv bijna alleen maar de roddels die over mij werden gezegd. Omdat de productie via mij wel leuke tv kreeg, wilde ze nu mij ook even perplex laten staan. en spraken ze met de bachelor af, terwijl ik op bed zat te wachten dat hij mij met de meest erge, kwetsende roddel ooit zou confronteren. Ik kon mijn oren niet geloven en ik ging kapot van verdriet. hoe ver tv wel niet gaat om kijkcijfers te krijgen. Ze spraken over mijn engel, mijn zus, ze kwetste mij, oke tot daaraan toe maar ook mijn familie mijn ouders. hoe durfde ze. na het filmen ontplofte ik tegen de productie, ik heb ze allemaal één voor één met een hoge stem aangesproken. ik dreigde ermee dat ik alles wat ik wist en hoe ik als actrice in dat huis zat allemaal zou op biechten. ze beloofde mij het niet uit te zenden, en boden hun excuses aan. Natuurlijk had ik een contract ondertekend, waarbij ik niet na dacht op dat momet, waarbij ik toegang gaf tot al het beeldmateriaal. Ik stortte letterlijk en figuurlijk die avond in elkaar. ik huilde wel een uur lang. kijkend naar de sterren, in de hoop dat me zusje me hoorde.. en in de hoop dat alles goed ging met mijn ouders. Een jongen van de productie met wie ik erg close was kwam naar me toe omdat hij me zag huilen. Ik zat op de verranda, luisterd naar het valse geroddel van de productie aan tafel op het balkon naast mij. Alles voelde als een open wond. Op dat moment voelde het heel erg fijn dat de enige betrouwbare jongen van de productie mij even kwam troosten. Hij zei 'hou nog even vol, je kunt bijna naar huis'. Dat voelde als een geruststelling. even later kwam de bachelor erbij zitten en hield me stevig vast terwijl ik niets meer kon dan huilen. Hij zei nog van alles, maar ik geloofde niets meer van zijn praatjes. nog geen half uur geleden confronteerde hij me nog voor heel nederland met het meest kwetsbare wat je kunt doen. ik wilde naar huis, gelukkig kon ik bijna weg. dat hield me sterk. De volgende dag ging het meisje waarmee ik op date was een paar uur met hem weg. dat gaf me rust. Ik ging met de leidinggevende van kabalebo de jungle in. We bezochten een vliegtuig dat al jaren in jungle stond. Ik heb de mooiste natuur ooit gezien, de één na gevaarlijkste spin ( nog groter dan een vogelspin ) gezien, de telefoonboom bezocht. ze vertelde me alle verhalen, we maakte een mooie tocht van vier uur. Toen ik terug kwam ging ik bij het zwembad liggen, ik kreeg en terugslag van emoties, ik besloot lekker te gaan slapen. Al snel kwam de productie samen met de bachelor terug van de date. ik werd wakker gemaakt door de regisseur. ik moest weer klaar staan om te filmen. Ik had geen zin in meer, maar ik moest ze nog even te vriend houden. We vlogen die namiddag weer terug naar het huis. Ik moest nog even het spelletje door spelen en we kwamen met een blij gezicht weer terug. Ik was wel meer opgelucht omdat ik wist weer snel naar huis te gaan. De volgende dag werden ik en het meisje met wie ik samen op date ging naar huis gestuurd. Ik gaf de meiden een knuffel om mezelf niet te laten kennen, hoe boos ik ook was. die meiden zullen me nooit begrijpen, omdat met hun geen spelletje is gespeeld, en zij van niets af wisten hoe de stand van zaken was. Behalve één meisje wat na mij eruit zou gaan, zij was ook niet op haar achter hoofd gevallen en was heel lief voor mij. ik had veel steun aan haar in het huis. ze nam ook het als enige voor mij op. Ik zat nadat ik was weggestuurd nog drie dagen in een hotel. waar ik eindelijk lekker kon eten, en vrij was. ik moest gewoon wennen aan die vrijheid. drie weken lang word je verteld wat je moet doen, wat je eet, wanneer je klaar moet staan. niets bepaalde we zelf. en nu mocht ik zelf bepalen wat en wanneer ik at en dronk. we waren goed in de war. maar maakte er ook flink misbruik van, en aten en dronken ons vol. we gingen parimaribo verkennen en hadden leuke twee dagen. De vlucht terug was een drama, we moesten drie uur op ons vliegtuig wachten, maar door alle slaappillen hebben we de hele vlucht geslapen. Ik kon naar huis, eindelijk. Toen ik mijn vader op schiphol zag staan, en hem in de armen sloeg moest ik huilen van geluk en hij ook. ik was gebroken, en flink afgevallen door het weinige eten. ik was emotioneel een wrak en de afleveringen moesten nog beginnen. ik ben blij dat alles nu achter de rug is, en ik met grote nieuwe plannen bezig ben. Dankzij de bachelor heb ik geleerd mensen niet meer snel te vertrouwen, gelukkig heb ik nu een management bureau die mij steunt en helpt. ik wil programma;s gaan presenteren, en daar ben ik met mijn PR bureau nu ook mee bezig. ik sta in de grazia, ik heb een tof bureau wat in mij gelooft. ik heb geleerd zoiets nooit meer te willen doen, en er heel veel mensen zijn die misbruik van je goedheid maken. Vanaf hier kan het alleen maar beter gaan, ik ben op me bek gegaan, Ik ben voor gek gezet maar ik geef nooit op. en geloof dat er meer liefde is dan haat. Het is absurd hoeveel mensen in het tv bedrog tuinen. Mensen houden van succes, maar haten mensen met succes. Niets is wat het lijkt, zeker de bachelor niet.
Woehaaaaa
is hier eigenlijk nog niet eens op z'n plaats quote:
We zaten op een grote boot in rotterdam voor twee hele dagen. we mochten nergens naartoe, we zaten van sochtens vroeg in de makeup en we moesten tot savonds heel laat wachten in een kamer tot we weer opnames hadden. Rutger zagen we alleen tijdens de opnames. We moesten bij aankomst onze telefoons inleveren, en niet gebruiken tijden de gehele periode van de opnames. Ik had van te voren met iemand van de productie afgesproken dat ik mijn mobiel wel mocht gebruiken, anders wilde ik niet mee werken. Ik kan niet zonder mijn ouders, ik moet ze elk dag horen. sinds mijn zus is overleden is dat nóg sterker geworden, en kan ik het mijn ouders niet aan doen om ze niet te spreken. toen ik ze vroeg om mijn moeder even te bellen wilde ze mijn mobiel niet geven, ze deden er alles aan om mij maar niet te laten bellen. ik was woest, iedereen had wel een reden om naar huis te bellen, maar die van mij lag heel gevoelig. ik voelde me een nummertje, meer niet. Na twee moeilijke dagen in rotterdam gingen we met de bus naar schiphol toe, we zouden daar rond 1 uur aankomen. mijn vader had mijn paspoort nog bij hem thuis liggen en zou die op schiphol langs komen brengen. we kwamen in plaats van één uur daar rond twee uur aan, mijn vader was niet op de hoogte gebracht en heeft daar een uur staan wachten. omdat ik geen mobiel had stond ik machteloos, en van een productie verwacht je dat ze alles voor je regelen. ze gaven mij de schuld van het vergeten van mijn paspoort en vonden dat ze me vader maar moest wachten. ik begon steeds meer spijt te krijgen dat ik mee deed aan dit programma, de productie maakte me vaak erg boos en ik vond ze erg onrechtvaardig. Gelukkig kon ik mijn vader nog even in de armen sluiten en knuffelen voordat ik wegging, ik zou ongeveer drie weken weg blijven, al zag ik er al vanaf het begin erg tegenop. maar ik stond destijds niet sterk genoeg in mijn schoenen om dat ook daadwerkelijk uit te spreken. De vlucht duurde negen uur. Je beseft niet dat je zolang in een vliegtuig zit, maar onder welke omstandig ook, ik blijf positief en gooi er een beetje humor in. ik zorgde voor een goeie sfeer, en veel lachebuien samen met de vier meiden die naast en achter mij zaten. Ik keek veel films, en praatte gezellig met de andere meiden. In het vliegtuig mocht ik nog even in de kockpit kijken, ik zat daar minstens twintig minuten, het waren heilige momenten. Het was prachtig om te zien hoe hoog we vlogen, de piloot legde alles uit wat al die honderden knopjes nou eigenlijk in hielden. als ik uit het raampje keek, zag de ronde aarde, ze felle zon, en de prachtige wit blauwe lucht. Het gaf me weer een beetje kracht om door te gaan waar ik mee bezig was. Ook sprak ik een tijdje met 'de bachelor' die voorin het vliegtuig zat. Hij vroeg hoe ik vond tussen alle meiden, wie ik eigenlijk was, waar ik woonde, en waarom ik mee deed. Ik vertelde waar ik woonde en toevallig had hij precies bij mij om de hoek net een huis gekocht. Ik vertelde dat mijn zus was overleden en ik daarom dubbel zo alles aanpak wat op mijn pad komt en daarom dit avontuur wilde aan gaan. hij vertelde dat hij ook nog een zus had en dat zij zelfs kindjes had, ik vind dat altijd bijzonder om te horen. het maakte het gesprek wel bijzonder en het kwam bij ons beide aan. Ik deelde dit met de meiden naast wie ik zat, na drie weken blijkt dit verhaal nogal verdraait te zijn van mond tot mond. Toen na negen uur kwamen we eindelijk aan in suriname, ik kon niet geloven dat we na negen uur vliegen werden aangesproken met 'Goeie avond, welkom in suriname' terwijl na twee uur naar italie ik italiaans moet spreken. Dat maakt het nog moeilijker om te aclimatiseren. Gelukkig was het ook wel heel erg makkelijk. De mensen waren heel vriendelijk en blij ons te zien een warm welkom. We moesten wel nog door de duane. we kregen van de productie allemaal een leugen toe gesproken die we aan de duane moesten vertellen, omdat we daar niet voor een tv programma mochten verblijven. ik vond het echt nergens op slaan, en weer vroeg ik me af 'waar ben ik aan begonnen?!'. Toen moesten we ook nog eens vanaf airport anderhalf uur met een bus die ons bijna de dood in reedt, naar onze villa rijden. De auto's rijden daar links ipv recht, en rijden zo walgelijk hard en eng dat elke keer op het nippertje iemand niet werd dood gereden, we waren bijna allemaal doods bang in de bus en probeerde ons maar koest te houden. Toen we in de Villa aankwamen zag het er ongezellig, kill, en nog niet af uit. totaal niet het plaatje zoals op tv te zien was. We liepen meteen een kamer binnen, en gingen slapen. ik was dood op, en werd nu al gek van al die kakelende meiden. De volgende ochtend, zocht ik in mijn koffer naar mijn dagboekje, met de laatste haarlok van mijn zus erin, en een aantal speciale gedichtjes van mijn moeder. ik kon het nergens vinden, ik zei tegen de productie dat ik wilde bellen naar de vlucht maatschappij en gevonden voorwerpen. ik mocht niet bellen van de productie. ik was echt tot moord in staat, dat ze mij dat ontnamen. ik wilde weg uit dit verschrikkelijke programma, de laatste haarlok van mijn zus was mij goud waar. dat ik niet mocht bellen en ze er niets aan hebben gedaan doet me nog steeds vreselijk pijn. ik heb uren gehuild hierom, en nóg kon het de productie niets schelen. Ze gebruikten mij puur voor het programma, dat ik naar huis wilde en diep gekwetst was maakte ze niets uit. De volgende dag gingen we onze aankomst filmen, we kregen kleding van de styling, en moest opnieuw onze koffers naar binnen sjouwen. Onze aankomst duurde wel een uur om te filmen. De regisseur had in het begin al tegen mij gezegd dat hij me opdracht zou geven in hoe ik moest reageren. ik had niet door dat zij mij als een vals haatdragend meisje neer wilde zetten. Ook als ik moest quoten bleven ze mij pushen om iets negatiefs te zeggen. als ik zei "Het zijn hele toffe meiden, alleen erger ik me kapot aan hoe ze roddelen" dan werd alleen het stukje van wat negatief was eruit geknipt en in het programma gemonteerd. je zag nooit de aardige dingen die ik over andere zei. Ik schrok heel erg toen ik mezelf terug zag in het programma. Alle meiden hadden argwaan over mij, dat snap ik ook doordat ik opviel en sneaky deed. Ik zei soms tegen de productie dat ik soms echt niet kon acteren en doen alsof, ze haalde me altijd over om bepaalde reacties los te krijgen of om voor bepaalde raadsels te zorgen. de meiden gingen overal wel makkelijk in mee. ik moest bijvoorbeeld voordoen alsof ik al zeker was dat ik zou winnen, dan zouden die meiden daarover gaan praten en zou er meer een strijd ontstaan wat het programma weer leuker maakt. De meiden in het huis begonnen aardig over mij te roddelen, ik viel volgens hun teveel op. Per dag moesten we ( diegene die veel opvielen ) wel zes quoten. dat houdt in kort een intervieuw geven, je mening, etc. van die zes is er een halve uitgezonden. verspreid over de hele periode, zijn er wellicht van de 300 nog niets eens 40 uitgezonden. Ik zat vaak in tranen, omdat ik het er niet meer naar mijn zin had, ik wilde naar huis, ik wilde muziek luisten, ik wilde mijn ouders spreken niets mocht. Door al die haatdragende roddels over jou om je heen de hele dag door, daar word je als persoon ook niet blijer van. ik ben een gevoelig persoon, en wil altijd iedereen tevreden houden. doordat ik steeds verdrietiger was, ging ik steeds verder van mijn gevoel af staan. Ik werd chagarijnig, ik begon me te irriteren, ik trok het niet meer. al die boze gemene quots van mij, zijn door mij uitgesproken maar de reden en de oorzaak daarvan werd niet in het programma getoond. Ook de aardige dingen die ik zei en de gevoelige uitspraken werden niet uitgezonden waardoor er een boos jaloers meisje op de buis was. Daar koos de productie bewust voor. Het zou veel stof doen opwaaien. De weken gingen langzaam voorbij, je enige uitweg was als je op date ging. doordat je nul afleiding had en opgesloten zat in een huis met alleen maar vrouwen, werd je gedwongen bijna door alleen maar aan de bachelor te denken en alles ervoor over te hebben om weg te kunnen komen uit dat huis. We kregen smiddags wit brood met pindakaas, en 1x in de week wat fruit als je geluk had. nadat we eiste dat we wat meer eten kregen haalde ze héél soms ook worst of pannekoek beslag. savonds kregen we altijd kip met rijst, het kwam je neus uit. Het was bijna marteling zonder fysiek geweld. Overdrijven is mijn vak zul je wel denken, maar ik overdrijf dus niet. Ik begrijp niet dat die andere meiden er zo luchtig over deden, en maar genoegen namen, ze zeurde wel onderling maar diende geen klacht bij de productie in. bijvoorbeeld de wijn, daar waren we ook erg ontevreden over, we mochten 1 glaasje per avond. dat is niets vergeleken wat ik normaal drink met vriendinnen. Na lang zeuren kregen we na twee weken een extra flesje. Mijn 'groepje' viel langzamerhand ook steeds meer uit elkaar. Wat ik erg jammer vond. maar ik begreep wat iemand van de productie zei dat dit van te voren al het plan was. Ik legde me erbij neer, en hield me mond dicht tegenover de andere meiden. Dat was zwaar, soms wilde ik het liefst alles uitschreeuwen wat ik wist. maar dat deed ik niet, want ik zou dan meteen uit het programma worden verwijderd. je zou denken dat is dan toch je uitweg? maar je wilt aan de ene kant niet in de problemen komen. Ik zat in een dubio, de roddels werden erger verspreid, de productie wilde meer zien en zorgde voor echte drama. Ik kreeg heel erg ruzie met een meisje in het huis, dóór een ander meisje in het huis. dat andere meisje was smoor verliefd op de bachelor, wat jonger dan de meeste meiden. Zij had de roddel verspreid en mijn naam genoemd terwijl het van iemand anders afkomstig was. Toen een groepje meiden naar het weeshuis gingen op date, kwamen ze er ook achter dat de ware aard van het wat jongere meisje niet echt heel leuk was. De productie had de ruzie met opzet gefilmd, het grappige was nog dat dit niet de ordinele ruzie was maar we moesten het nog eens na spelen. Toen ze terug kwamen van de date naar het weeshuis, kwamen ze savonds met z'n alle rond de tafel zitten waar ik met m'n enige vriendinnetje die nog over was zat te kletsen. Ze walgde van haar ware aard van het jongere meisje. Het meisje waar ik ruzie mee had bood haar excuses aan, echter dat het weer was bijgelegd mocht niet op tv verschijnen. want ze wilde mij negatief over laten komen. Walgelijk hoe montage en tv je reputatie kapot kunnen maken tegenover de onschuldige naiefe kijker. De reacties op social media ontplofte bijna, toch kreeg ik ook steeds meer reacties van mensen die in dezelfde positie hadden gezeten, en ook hadden deelgenomen aan een tv programma en anders op tv werden getoond. De derde week brak aan, ik was al een aantal keer op date geweest, ik begon de bachelor steeds minder leuk te vinden wat ik ook zei in de quotes maar die waren eruit geknipt. Want de bachelor zijn image mocht er uiteraard niet onder lijden. Hij was oppervlakkig, snel afgeleid, de aandacht steeg hem een beetje naar zijn hoofd. Hij zat zoals in he programma te zien is in een luxe villa, kon zoveel eten als hij wilde, en had altijd toegang tot zijn mobiel. dat hij alles mocht, en dat alle vrouwen hem wel zagen zitten gaf hem als je het mij vraagt teveel zelf vertrouwen. Er waren drie meisjes die al aardig verliefd werden, al ontkende ze dat tegenover de camera. Ik zei tegen de productie dat ik naar huis wilde, ze zouden met de bachelor daarover praten. elke dag zaten mensen van de productie te monteren, gelukkig liepen ze drie weken achter met de montage en kon de verhaallijn makkelijk worden aangepast. Om de twee dagen gingen ze vergaderen, met de bachelor erbij. over de plannen, om natuurlijk het zo spannend mogelijk te maken voor de kijker. Weinig meisjes in het huis wisten hier precies vanaf. Doordat de productie met mij als product speelde in het programma, wist ik dat veel wat gaande was niet oprecht was. ik werd daardoor heel erg achter dochtig, wat tot spanning en ruzies leide. Mijn laatste date in kabalebo was een mooie maar ook heftige ervaring. ik ging meteen na aankomst met de bachelor op date tot midden nacht. Ik kon moeilijk genieten van de prachtige omgeving door alle stress om me heen. Toen we gingen varen zag ik een andere man voor me zitten dan degene die bij de rozen ceremonie voor ons stond. We waren ongeveer vier uur aan het varen, het was prachtig om te zien. een van de mooiste natuur gebieden die ik ooit in mijn leven heb gezien, ik voel me zo rijk door de prachtige natuur, de aapjes in de bomen, het was een zegen daar te zijn. De avond viel, ik moest me omkleden en opmaken. Iemand van de productie kwam nog even naar me toe, om me te vertellen hoe het zou lopen en fluisterde me nog even in hoe ik me voor moest doen. Ik wachtte tot de tafel het eten en alles klaar stond, ik zat in mijn kamer op bed. ik stond er weer even bij stil hoe bizar het was dat ik in dat prachtige gebied zat, de echte natuur en amper iets me kreeg door het programma wat als een echte mind fucker werkte. Toch was het fijn om weg te zijn van het huis. Ik kwam aan lopen en ging aan tafel zitten. In elke mogelijke hoek die je je voor kunt stellen stond wel een camera. heel erg confronterend, ook nog eens heel ongemakkelijk omdat iedereen van de productie wel ergens zat mee te kijken. ik nam daarom ook kleine hapjes van het eten, niet alleen omdat ik overal bekeken werd maar ook omdat ik tegenover iemand zat die dwars door me heen keek en hondert vragen stelde. Zoals ik eerder al zei gingen er aardig wat roddels door het huis, echter zag je op tv bijna alleen maar de roddels die over mij werden gezegd. Omdat de productie via mij wel leuke tv kreeg, wilde ze nu mij ook even perplex laten staan. en spraken ze met de bachelor af, terwijl ik op bed zat te wachten dat hij mij met de meest erge, kwetsende roddel ooit zou confronteren. Ik kon mijn oren niet geloven en ik ging kapot van verdriet. hoe ver tv wel niet gaat om kijkcijfers te krijgen. Ze spraken over mijn engel, mijn zus, ze kwetste mij, oke tot daaraan toe maar ook mijn familie mijn ouders. hoe durfde ze. na het filmen ontplofte ik tegen de productie, ik heb ze allemaal één voor één met een hoge stem aangesproken. ik dreigde ermee dat ik alles wat ik wist en hoe ik als actrice in dat huis zat allemaal zou op biechten. ze beloofde mij het niet uit te zenden, en boden hun excuses aan. Natuurlijk had ik een contract ondertekend, waarbij ik niet na dacht op dat momet, waarbij ik toegang gaf tot al het beeldmateriaal. Ik stortte letterlijk en figuurlijk die avond in elkaar. ik huilde wel een uur lang. kijkend naar de sterren, in de hoop dat me zusje me hoorde.. en in de hoop dat alles goed ging met mijn ouders. Een jongen van de productie met wie ik erg close was kwam naar me toe omdat hij me zag huilen. Ik zat op de verranda, luisterd naar het valse geroddel van de productie aan tafel op het balkon naast mij. Alles voelde als een open wond. Op dat moment voelde het heel erg fijn dat de enige betrouwbare jongen van de productie mij even kwam troosten. Hij zei 'hou nog even vol, je kunt bijna naar huis'. Dat voelde als een geruststelling. even later kwam de bachelor erbij zitten en hield me stevig vast terwijl ik niets meer kon dan huilen. Hij zei nog van alles, maar ik geloofde niets meer van zijn praatjes. nog geen half uur geleden confronteerde hij me nog voor heel nederland met het meest kwetsbare wat je kunt doen. ik wilde naar huis, gelukkig kon ik bijna weg. dat hield me sterk. De volgende dag ging het meisje waarmee ik op date was een paar uur met hem weg. dat gaf me rust. Ik ging met de leidinggevende van kabalebo de jungle in. We bezochten een vliegtuig dat al jaren in jungle stond. Ik heb de mooiste natuur ooit gezien, de één na gevaarlijkste spin ( nog groter dan een vogelspin ) gezien, de telefoonboom bezocht. ze vertelde me alle verhalen, we maakte een mooie tocht van vier uur. Toen ik terug kwam ging ik bij het zwembad liggen, ik kreeg en terugslag van emoties, ik besloot lekker te gaan slapen. Al snel kwam de productie samen met de bachelor terug van de date. ik werd wakker gemaakt door de regisseur. ik moest weer klaar staan om te filmen. Ik had geen zin in meer, maar ik moest ze nog even te vriend houden. We vlogen die namiddag weer terug naar het huis. Ik moest nog even het spelletje door spelen en we kwamen met een blij gezicht weer terug. Ik was wel meer opgelucht omdat ik wist weer snel naar huis te gaan. De volgende dag werden ik en het meisje met wie ik samen op date ging naar huis gestuurd. Ik gaf de meiden een knuffel om mezelf niet te laten kennen, hoe boos ik ook was. die meiden zullen me nooit begrijpen, omdat met hun geen spelletje is gespeeld, en zij van niets af wisten hoe de stand van zaken was. Behalve één meisje wat na mij eruit zou gaan, zij was ook niet op haar achter hoofd gevallen en was heel lief voor mij. ik had veel steun aan haar in het huis. ze nam ook het als enige voor mij op. Ik zat nadat ik was weggestuurd nog drie dagen in een hotel. waar ik eindelijk lekker kon eten, en vrij was. ik moest gewoon wennen aan die vrijheid. drie weken lang word je verteld wat je moet doen, wat je eet, wanneer je klaar moet staan. niets bepaalde we zelf. en nu mocht ik zelf bepalen wat en wanneer ik at en dronk. we waren goed in de war. maar maakte er ook flink misbruik van, en aten en dronken ons vol. we gingen parimaribo verkennen en hadden leuke twee dagen. De vlucht terug was een drama, we moesten drie uur op ons vliegtuig wachten, maar door alle slaappillen hebben we de hele vlucht geslapen. Ik kon naar huis, eindelijk. Toen ik mijn vader op schiphol zag staan, en hem in de armen sloeg moest ik huilen van geluk en hij ook. ik was gebroken, en flink afgevallen door het weinige eten. ik was emotioneel een wrak en de afleveringen moesten nog beginnen. ik ben blij dat alles nu achter de rug is, en ik met grote nieuwe plannen bezig ben. Dankzij de bachelor heb ik geleerd mensen niet meer snel te vertrouwen, gelukkig heb ik nu een management bureau die mij steunt en helpt. ik wil programma;s gaan presenteren, en daar ben ik met mijn PR bureau nu ook mee bezig. ik sta in de grazia, ik heb een tof bureau wat in mij gelooft. ik heb geleerd zoiets nooit meer te willen doen, en er heel veel mensen zijn die misbruik van je goedheid maken. Vanaf hier kan het alleen maar beter gaan, ik ben op me bek gegaan, Ik ben voor gek gezet maar ik geef nooit op. en geloof dat er meer liefde is dan haat. Het is absurd hoeveel mensen in het tv bedrog tuinen. Mensen houden van succes, maar haten mensen met succes. Niets is wat het lijkt, zeker de bachelor niet.
Woehaaaaa
Heeft dat mens dit geschreven?quote:
We zaten op een grote boot in rotterdam voor twee hele dagen. we mochten nergens naartoe, we zaten van sochtens vroeg in de makeup en we moesten tot savonds heel laat wachten in een kamer tot we weer opnames hadden. Rutger zagen we alleen tijdens de opnames. We moesten bij aankomst onze telefoons inleveren, en niet gebruiken tijden de gehele periode van de opnames. Ik had van te voren met iemand van de productie afgesproken dat ik mijn mobiel wel mocht gebruiken, anders wilde ik niet mee werken. Ik kan niet zonder mijn ouders, ik moet ze elk dag horen. sinds mijn zus is overleden is dat nóg sterker geworden, en kan ik het mijn ouders niet aan doen om ze niet te spreken. toen ik ze vroeg om mijn moeder even te bellen wilde ze mijn mobiel niet geven, ze deden er alles aan om mij maar niet te laten bellen. ik was woest, iedereen had wel een reden om naar huis te bellen, maar die van mij lag heel gevoelig. ik voelde me een nummertje, meer niet. Na twee moeilijke dagen in rotterdam gingen we met de bus naar schiphol toe, we zouden daar rond 1 uur aankomen. mijn vader had mijn paspoort nog bij hem thuis liggen en zou die op schiphol langs komen brengen. we kwamen in plaats van één uur daar rond twee uur aan, mijn vader was niet op de hoogte gebracht en heeft daar een uur staan wachten. omdat ik geen mobiel had stond ik machteloos, en van een productie verwacht je dat ze alles voor je regelen. ze gaven mij de schuld van het vergeten van mijn paspoort en vonden dat ze me vader maar moest wachten. ik begon steeds meer spijt te krijgen dat ik mee deed aan dit programma, de productie maakte me vaak erg boos en ik vond ze erg onrechtvaardig. Gelukkig kon ik mijn vader nog even in de armen sluiten en knuffelen voordat ik wegging, ik zou ongeveer drie weken weg blijven, al zag ik er al vanaf het begin erg tegenop. maar ik stond destijds niet sterk genoeg in mijn schoenen om dat ook daadwerkelijk uit te spreken. De vlucht duurde negen uur. Je beseft niet dat je zolang in een vliegtuig zit, maar onder welke omstandig ook, ik blijf positief en gooi er een beetje humor in. ik zorgde voor een goeie sfeer, en veel lachebuien samen met de vier meiden die naast en achter mij zaten. Ik keek veel films, en praatte gezellig met de andere meiden. In het vliegtuig mocht ik nog even in de kockpit kijken, ik zat daar minstens twintig minuten, het waren heilige momenten. Het was prachtig om te zien hoe hoog we vlogen, de piloot legde alles uit wat al die honderden knopjes nou eigenlijk in hielden. als ik uit het raampje keek, zag de ronde aarde, ze felle zon, en de prachtige wit blauwe lucht. Het gaf me weer een beetje kracht om door te gaan waar ik mee bezig was. Ook sprak ik een tijdje met 'de bachelor' die voorin het vliegtuig zat. Hij vroeg hoe ik vond tussen alle meiden, wie ik eigenlijk was, waar ik woonde, en waarom ik mee deed. Ik vertelde waar ik woonde en toevallig had hij precies bij mij om de hoek net een huis gekocht. Ik vertelde dat mijn zus was overleden en ik daarom dubbel zo alles aanpak wat op mijn pad komt en daarom dit avontuur wilde aan gaan. hij vertelde dat hij ook nog een zus had en dat zij zelfs kindjes had, ik vind dat altijd bijzonder om te horen. het maakte het gesprek wel bijzonder en het kwam bij ons beide aan. Ik deelde dit met de meiden naast wie ik zat, na drie weken blijkt dit verhaal nogal verdraait te zijn van mond tot mond. Toen na negen uur kwamen we eindelijk aan in suriname, ik kon niet geloven dat we na negen uur vliegen werden aangesproken met 'Goeie avond, welkom in suriname' terwijl na twee uur naar italie ik italiaans moet spreken. Dat maakt het nog moeilijker om te aclimatiseren. Gelukkig was het ook wel heel erg makkelijk. De mensen waren heel vriendelijk en blij ons te zien een warm welkom. We moesten wel nog door de duane. we kregen van de productie allemaal een leugen toe gesproken die we aan de duane moesten vertellen, omdat we daar niet voor een tv programma mochten verblijven. ik vond het echt nergens op slaan, en weer vroeg ik me af 'waar ben ik aan begonnen?!'. Toen moesten we ook nog eens vanaf airport anderhalf uur met een bus die ons bijna de dood in reedt, naar onze villa rijden. De auto's rijden daar links ipv recht, en rijden zo walgelijk hard en eng dat elke keer op het nippertje iemand niet werd dood gereden, we waren bijna allemaal doods bang in de bus en probeerde ons maar koest te houden. Toen we in de Villa aankwamen zag het er ongezellig, kill, en nog niet af uit. totaal niet het plaatje zoals op tv te zien was. We liepen meteen een kamer binnen, en gingen slapen. ik was dood op, en werd nu al gek van al die kakelende meiden. De volgende ochtend, zocht ik in mijn koffer naar mijn dagboekje, met de laatste haarlok van mijn zus erin, en een aantal speciale gedichtjes van mijn moeder. ik kon het nergens vinden, ik zei tegen de productie dat ik wilde bellen naar de vlucht maatschappij en gevonden voorwerpen. ik mocht niet bellen van de productie. ik was echt tot moord in staat, dat ze mij dat ontnamen. ik wilde weg uit dit verschrikkelijke programma, de laatste haarlok van mijn zus was mij goud waar. dat ik niet mocht bellen en ze er niets aan hebben gedaan doet me nog steeds vreselijk pijn. ik heb uren gehuild hierom, en nóg kon het de productie niets schelen. Ze gebruikten mij puur voor het programma, dat ik naar huis wilde en diep gekwetst was maakte ze niets uit. De volgende dag gingen we onze aankomst filmen, we kregen kleding van de styling, en moest opnieuw onze koffers naar binnen sjouwen. Onze aankomst duurde wel een uur om te filmen. De regisseur had in het begin al tegen mij gezegd dat hij me opdracht zou geven in hoe ik moest reageren. ik had niet door dat zij mij als een vals haatdragend meisje neer wilde zetten. Ook als ik moest quoten bleven ze mij pushen om iets negatiefs te zeggen. als ik zei "Het zijn hele toffe meiden, alleen erger ik me kapot aan hoe ze roddelen" dan werd alleen het stukje van wat negatief was eruit geknipt en in het programma gemonteerd. je zag nooit de aardige dingen die ik over andere zei. Ik schrok heel erg toen ik mezelf terug zag in het programma. Alle meiden hadden argwaan over mij, dat snap ik ook doordat ik opviel en sneaky deed. Ik zei soms tegen de productie dat ik soms echt niet kon acteren en doen alsof, ze haalde me altijd over om bepaalde reacties los te krijgen of om voor bepaalde raadsels te zorgen. de meiden gingen overal wel makkelijk in mee. ik moest bijvoorbeeld voordoen alsof ik al zeker was dat ik zou winnen, dan zouden die meiden daarover gaan praten en zou er meer een strijd ontstaan wat het programma weer leuker maakt. De meiden in het huis begonnen aardig over mij te roddelen, ik viel volgens hun teveel op. Per dag moesten we ( diegene die veel opvielen ) wel zes quoten. dat houdt in kort een intervieuw geven, je mening, etc. van die zes is er een halve uitgezonden. verspreid over de hele periode, zijn er wellicht van de 300 nog niets eens 40 uitgezonden. Ik zat vaak in tranen, omdat ik het er niet meer naar mijn zin had, ik wilde naar huis, ik wilde muziek luisten, ik wilde mijn ouders spreken niets mocht. Door al die haatdragende roddels over jou om je heen de hele dag door, daar word je als persoon ook niet blijer van. ik ben een gevoelig persoon, en wil altijd iedereen tevreden houden. doordat ik steeds verdrietiger was, ging ik steeds verder van mijn gevoel af staan. Ik werd chagarijnig, ik begon me te irriteren, ik trok het niet meer. al die boze gemene quots van mij, zijn door mij uitgesproken maar de reden en de oorzaak daarvan werd niet in het programma getoond. Ook de aardige dingen die ik zei en de gevoelige uitspraken werden niet uitgezonden waardoor er een boos jaloers meisje op de buis was. Daar koos de productie bewust voor. Het zou veel stof doen opwaaien. De weken gingen langzaam voorbij, je enige uitweg was als je op date ging. doordat je nul afleiding had en opgesloten zat in een huis met alleen maar vrouwen, werd je gedwongen bijna door alleen maar aan de bachelor te denken en alles ervoor over te hebben om weg te kunnen komen uit dat huis. We kregen smiddags wit brood met pindakaas, en 1x in de week wat fruit als je geluk had. nadat we eiste dat we wat meer eten kregen haalde ze héél soms ook worst of pannekoek beslag. savonds kregen we altijd kip met rijst, het kwam je neus uit. Het was bijna marteling zonder fysiek geweld. Overdrijven is mijn vak zul je wel denken, maar ik overdrijf dus niet. Ik begrijp niet dat die andere meiden er zo luchtig over deden, en maar genoegen namen, ze zeurde wel onderling maar diende geen klacht bij de productie in. bijvoorbeeld de wijn, daar waren we ook erg ontevreden over, we mochten 1 glaasje per avond. dat is niets vergeleken wat ik normaal drink met vriendinnen. Na lang zeuren kregen we na twee weken een extra flesje. Mijn 'groepje' viel langzamerhand ook steeds meer uit elkaar. Wat ik erg jammer vond. maar ik begreep wat iemand van de productie zei dat dit van te voren al het plan was. Ik legde me erbij neer, en hield me mond dicht tegenover de andere meiden. Dat was zwaar, soms wilde ik het liefst alles uitschreeuwen wat ik wist. maar dat deed ik niet, want ik zou dan meteen uit het programma worden verwijderd. je zou denken dat is dan toch je uitweg? maar je wilt aan de ene kant niet in de problemen komen. Ik zat in een dubio, de roddels werden erger verspreid, de productie wilde meer zien en zorgde voor echte drama. Ik kreeg heel erg ruzie met een meisje in het huis, dóór een ander meisje in het huis. dat andere meisje was smoor verliefd op de bachelor, wat jonger dan de meeste meiden. Zij had de roddel verspreid en mijn naam genoemd terwijl het van iemand anders afkomstig was. Toen een groepje meiden naar het weeshuis gingen op date, kwamen ze er ook achter dat de ware aard van het wat jongere meisje niet echt heel leuk was. De productie had de ruzie met opzet gefilmd, het grappige was nog dat dit niet de ordinele ruzie was maar we moesten het nog eens na spelen. Toen ze terug kwamen van de date naar het weeshuis, kwamen ze savonds met z'n alle rond de tafel zitten waar ik met m'n enige vriendinnetje die nog over was zat te kletsen. Ze walgde van haar ware aard van het jongere meisje. Het meisje waar ik ruzie mee had bood haar excuses aan, echter dat het weer was bijgelegd mocht niet op tv verschijnen. want ze wilde mij negatief over laten komen. Walgelijk hoe montage en tv je reputatie kapot kunnen maken tegenover de onschuldige naiefe kijker. De reacties op social media ontplofte bijna, toch kreeg ik ook steeds meer reacties van mensen die in dezelfde positie hadden gezeten, en ook hadden deelgenomen aan een tv programma en anders op tv werden getoond. De derde week brak aan, ik was al een aantal keer op date geweest, ik begon de bachelor steeds minder leuk te vinden wat ik ook zei in de quotes maar die waren eruit geknipt. Want de bachelor zijn image mocht er uiteraard niet onder lijden. Hij was oppervlakkig, snel afgeleid, de aandacht steeg hem een beetje naar zijn hoofd. Hij zat zoals in he programma te zien is in een luxe villa, kon zoveel eten als hij wilde, en had altijd toegang tot zijn mobiel. dat hij alles mocht, en dat alle vrouwen hem wel zagen zitten gaf hem als je het mij vraagt teveel zelf vertrouwen. Er waren drie meisjes die al aardig verliefd werden, al ontkende ze dat tegenover de camera. Ik zei tegen de productie dat ik naar huis wilde, ze zouden met de bachelor daarover praten. elke dag zaten mensen van de productie te monteren, gelukkig liepen ze drie weken achter met de montage en kon de verhaallijn makkelijk worden aangepast. Om de twee dagen gingen ze vergaderen, met de bachelor erbij. over de plannen, om natuurlijk het zo spannend mogelijk te maken voor de kijker. Weinig meisjes in het huis wisten hier precies vanaf. Doordat de productie met mij als product speelde in het programma, wist ik dat veel wat gaande was niet oprecht was. ik werd daardoor heel erg achter dochtig, wat tot spanning en ruzies leide. Mijn laatste date in kabalebo was een mooie maar ook heftige ervaring. ik ging meteen na aankomst met de bachelor op date tot midden nacht. Ik kon moeilijk genieten van de prachtige omgeving door alle stress om me heen. Toen we gingen varen zag ik een andere man voor me zitten dan degene die bij de rozen ceremonie voor ons stond. We waren ongeveer vier uur aan het varen, het was prachtig om te zien. een van de mooiste natuur gebieden die ik ooit in mijn leven heb gezien, ik voel me zo rijk door de prachtige natuur, de aapjes in de bomen, het was een zegen daar te zijn. De avond viel, ik moest me omkleden en opmaken. Iemand van de productie kwam nog even naar me toe, om me te vertellen hoe het zou lopen en fluisterde me nog even in hoe ik me voor moest doen. Ik wachtte tot de tafel het eten en alles klaar stond, ik zat in mijn kamer op bed. ik stond er weer even bij stil hoe bizar het was dat ik in dat prachtige gebied zat, de echte natuur en amper iets me kreeg door het programma wat als een echte mind fucker werkte. Toch was het fijn om weg te zijn van het huis. Ik kwam aan lopen en ging aan tafel zitten. In elke mogelijke hoek die je je voor kunt stellen stond wel een camera. heel erg confronterend, ook nog eens heel ongemakkelijk omdat iedereen van de productie wel ergens zat mee te kijken. ik nam daarom ook kleine hapjes van het eten, niet alleen omdat ik overal bekeken werd maar ook omdat ik tegenover iemand zat die dwars door me heen keek en hondert vragen stelde. Zoals ik eerder al zei gingen er aardig wat roddels door het huis, echter zag je op tv bijna alleen maar de roddels die over mij werden gezegd. Omdat de productie via mij wel leuke tv kreeg, wilde ze nu mij ook even perplex laten staan. en spraken ze met de bachelor af, terwijl ik op bed zat te wachten dat hij mij met de meest erge, kwetsende roddel ooit zou confronteren. Ik kon mijn oren niet geloven en ik ging kapot van verdriet. hoe ver tv wel niet gaat om kijkcijfers te krijgen. Ze spraken over mijn engel, mijn zus, ze kwetste mij, oke tot daaraan toe maar ook mijn familie mijn ouders. hoe durfde ze. na het filmen ontplofte ik tegen de productie, ik heb ze allemaal één voor één met een hoge stem aangesproken. ik dreigde ermee dat ik alles wat ik wist en hoe ik als actrice in dat huis zat allemaal zou op biechten. ze beloofde mij het niet uit te zenden, en boden hun excuses aan. Natuurlijk had ik een contract ondertekend, waarbij ik niet na dacht op dat momet, waarbij ik toegang gaf tot al het beeldmateriaal. Ik stortte letterlijk en figuurlijk die avond in elkaar. ik huilde wel een uur lang. kijkend naar de sterren, in de hoop dat me zusje me hoorde.. en in de hoop dat alles goed ging met mijn ouders. Een jongen van de productie met wie ik erg close was kwam naar me toe omdat hij me zag huilen. Ik zat op de verranda, luisterd naar het valse geroddel van de productie aan tafel op het balkon naast mij. Alles voelde als een open wond. Op dat moment voelde het heel erg fijn dat de enige betrouwbare jongen van de productie mij even kwam troosten. Hij zei 'hou nog even vol, je kunt bijna naar huis'. Dat voelde als een geruststelling. even later kwam de bachelor erbij zitten en hield me stevig vast terwijl ik niets meer kon dan huilen. Hij zei nog van alles, maar ik geloofde niets meer van zijn praatjes. nog geen half uur geleden confronteerde hij me nog voor heel nederland met het meest kwetsbare wat je kunt doen. ik wilde naar huis, gelukkig kon ik bijna weg. dat hield me sterk. De volgende dag ging het meisje waarmee ik op date was een paar uur met hem weg. dat gaf me rust. Ik ging met de leidinggevende van kabalebo de jungle in. We bezochten een vliegtuig dat al jaren in jungle stond. Ik heb de mooiste natuur ooit gezien, de één na gevaarlijkste spin ( nog groter dan een vogelspin ) gezien, de telefoonboom bezocht. ze vertelde me alle verhalen, we maakte een mooie tocht van vier uur. Toen ik terug kwam ging ik bij het zwembad liggen, ik kreeg en terugslag van emoties, ik besloot lekker te gaan slapen. Al snel kwam de productie samen met de bachelor terug van de date. ik werd wakker gemaakt door de regisseur. ik moest weer klaar staan om te filmen. Ik had geen zin in meer, maar ik moest ze nog even te vriend houden. We vlogen die namiddag weer terug naar het huis. Ik moest nog even het spelletje door spelen en we kwamen met een blij gezicht weer terug. Ik was wel meer opgelucht omdat ik wist weer snel naar huis te gaan. De volgende dag werden ik en het meisje met wie ik samen op date ging naar huis gestuurd. Ik gaf de meiden een knuffel om mezelf niet te laten kennen, hoe boos ik ook was. die meiden zullen me nooit begrijpen, omdat met hun geen spelletje is gespeeld, en zij van niets af wisten hoe de stand van zaken was. Behalve één meisje wat na mij eruit zou gaan, zij was ook niet op haar achter hoofd gevallen en was heel lief voor mij. ik had veel steun aan haar in het huis. ze nam ook het als enige voor mij op. Ik zat nadat ik was weggestuurd nog drie dagen in een hotel. waar ik eindelijk lekker kon eten, en vrij was. ik moest gewoon wennen aan die vrijheid. drie weken lang word je verteld wat je moet doen, wat je eet, wanneer je klaar moet staan. niets bepaalde we zelf. en nu mocht ik zelf bepalen wat en wanneer ik at en dronk. we waren goed in de war. maar maakte er ook flink misbruik van, en aten en dronken ons vol. we gingen parimaribo verkennen en hadden leuke twee dagen. De vlucht terug was een drama, we moesten drie uur op ons vliegtuig wachten, maar door alle slaappillen hebben we de hele vlucht geslapen. Ik kon naar huis, eindelijk. Toen ik mijn vader op schiphol zag staan, en hem in de armen sloeg moest ik huilen van geluk en hij ook. ik was gebroken, en flink afgevallen door het weinige eten. ik was emotioneel een wrak en de afleveringen moesten nog beginnen. ik ben blij dat alles nu achter de rug is, en ik met grote nieuwe plannen bezig ben. Dankzij de bachelor heb ik geleerd mensen niet meer snel te vertrouwen, gelukkig heb ik nu een management bureau die mij steunt en helpt. ik wil programma;s gaan presenteren, en daar ben ik met mijn PR bureau nu ook mee bezig. ik sta in de grazia, ik heb een tof bureau wat in mij gelooft. ik heb geleerd zoiets nooit meer te willen doen, en er heel veel mensen zijn die misbruik van je goedheid maken. Vanaf hier kan het alleen maar beter gaan, ik ben op me bek gegaan, Ik ben voor gek gezet maar ik geef nooit op. en geloof dat er meer liefde is dan haat. Het is absurd hoeveel mensen in het tv bedrog tuinen. Mensen houden van succes, maar haten mensen met succes. Niets is wat het lijkt, zeker de bachelor niet.
Woehaaaaa
Je hoeft niet eens te kunnen lezen, gewoon een 3-jarige af en toe op de enter-toets laten rammen.
Ik wilde eerst de taal-en spelfouten laten zien.quote:
Echt zo'n tekst die er gegarandeerd op vooruitgaat als je random enters gaat zetten, per twee graag, maar één zal de leesbaarheid vaak ook al ten goede komen.
Je hoeft niet eens te kunnen lezen, gewoon een 3-jarige af en toe op de enter-toets laten rammen.
Dat was geen doen.
Ja: http://bienschumacher.blo(...)behind-bachelor.htmlquote:
Wat een afschuwelijke tekst. Alinea's: gebruik ze Jacobien!quote:
We zaten op een grote boot in rotterdam voor twee hele dagen. we mochten nergens naartoe, we zaten van sochtens vroeg in de makeup en we moesten tot savonds heel laat wachten in een kamer tot we weer opnames hadden. Rutger zagen we alleen tijdens de opnames. We moesten bij aankomst onze telefoons inleveren, en niet gebruiken tijden de gehele periode van de opnames. Ik had van te voren met iemand van de productie afgesproken dat ik mijn mobiel wel mocht gebruiken, anders wilde ik niet mee werken. Ik kan niet zonder mijn ouders, ik moet ze elk dag horen. sinds mijn zus is overleden is dat nóg sterker geworden, en kan ik het mijn ouders niet aan doen om ze niet te spreken. toen ik ze vroeg om mijn moeder even te bellen wilde ze mijn mobiel niet geven, ze deden er alles aan om mij maar niet te laten bellen. ik was woest, iedereen had wel een reden om naar huis te bellen, maar die van mij lag heel gevoelig. ik voelde me een nummertje, meer niet. Na twee moeilijke dagen in rotterdam gingen we met de bus naar schiphol toe, we zouden daar rond 1 uur aankomen. mijn vader had mijn paspoort nog bij hem thuis liggen en zou die op schiphol langs komen brengen. we kwamen in plaats van één uur daar rond twee uur aan, mijn vader was niet op de hoogte gebracht en heeft daar een uur staan wachten. omdat ik geen mobiel had stond ik machteloos, en van een productie verwacht je dat ze alles voor je regelen. ze gaven mij de schuld van het vergeten van mijn paspoort en vonden dat ze me vader maar moest wachten. ik begon steeds meer spijt te krijgen dat ik mee deed aan dit programma, de productie maakte me vaak erg boos en ik vond ze erg onrechtvaardig. Gelukkig kon ik mijn vader nog even in de armen sluiten en knuffelen voordat ik wegging, ik zou ongeveer drie weken weg blijven, al zag ik er al vanaf het begin erg tegenop. maar ik stond destijds niet sterk genoeg in mijn schoenen om dat ook daadwerkelijk uit te spreken. De vlucht duurde negen uur. Je beseft niet dat je zolang in een vliegtuig zit, maar onder welke omstandig ook, ik blijf positief en gooi er een beetje humor in. ik zorgde voor een goeie sfeer, en veel lachebuien samen met de vier meiden die naast en achter mij zaten. Ik keek veel films, en praatte gezellig met de andere meiden. In het vliegtuig mocht ik nog even in de kockpit kijken, ik zat daar minstens twintig minuten, het waren heilige momenten. Het was prachtig om te zien hoe hoog we vlogen, de piloot legde alles uit wat al die honderden knopjes nou eigenlijk in hielden. als ik uit het raampje keek, zag de ronde aarde, ze felle zon, en de prachtige wit blauwe lucht. Het gaf me weer een beetje kracht om door te gaan waar ik mee bezig was. Ook sprak ik een tijdje met 'de bachelor' die voorin het vliegtuig zat. Hij vroeg hoe ik vond tussen alle meiden, wie ik eigenlijk was, waar ik woonde, en waarom ik mee deed. Ik vertelde waar ik woonde en toevallig had hij precies bij mij om de hoek net een huis gekocht. Ik vertelde dat mijn zus was overleden en ik daarom dubbel zo alles aanpak wat op mijn pad komt en daarom dit avontuur wilde aan gaan. hij vertelde dat hij ook nog een zus had en dat zij zelfs kindjes had, ik vind dat altijd bijzonder om te horen. het maakte het gesprek wel bijzonder en het kwam bij ons beide aan. Ik deelde dit met de meiden naast wie ik zat, na drie weken blijkt dit verhaal nogal verdraait te zijn van mond tot mond. Toen na negen uur kwamen we eindelijk aan in suriname, ik kon niet geloven dat we na negen uur vliegen werden aangesproken met 'Goeie avond, welkom in suriname' terwijl na twee uur naar italie ik italiaans moet spreken. Dat maakt het nog moeilijker om te aclimatiseren. Gelukkig was het ook wel heel erg makkelijk. De mensen waren heel vriendelijk en blij ons te zien een warm welkom. We moesten wel nog door de duane. we kregen van de productie allemaal een leugen toe gesproken die we aan de duane moesten vertellen, omdat we daar niet voor een tv programma mochten verblijven. ik vond het echt nergens op slaan, en weer vroeg ik me af 'waar ben ik aan begonnen?!'. Toen moesten we ook nog eens vanaf airport anderhalf uur met een bus die ons bijna de dood in reedt, naar onze villa rijden. De auto's rijden daar links ipv recht, en rijden zo walgelijk hard en eng dat elke keer op het nippertje iemand niet werd dood gereden, we waren bijna allemaal doods bang in de bus en probeerde ons maar koest te houden. Toen we in de Villa aankwamen zag het er ongezellig, kill, en nog niet af uit. totaal niet het plaatje zoals op tv te zien was. We liepen meteen een kamer binnen, en gingen slapen. ik was dood op, en werd nu al gek van al die kakelende meiden. De volgende ochtend, zocht ik in mijn koffer naar mijn dagboekje, met de laatste haarlok van mijn zus erin, en een aantal speciale gedichtjes van mijn moeder. ik kon het nergens vinden, ik zei tegen de productie dat ik wilde bellen naar de vlucht maatschappij en gevonden voorwerpen. ik mocht niet bellen van de productie. ik was echt tot moord in staat, dat ze mij dat ontnamen. ik wilde weg uit dit verschrikkelijke programma, de laatste haarlok van mijn zus was mij goud waar. dat ik niet mocht bellen en ze er niets aan hebben gedaan doet me nog steeds vreselijk pijn. ik heb uren gehuild hierom, en nóg kon het de productie niets schelen. Ze gebruikten mij puur voor het programma, dat ik naar huis wilde en diep gekwetst was maakte ze niets uit. De volgende dag gingen we onze aankomst filmen, we kregen kleding van de styling, en moest opnieuw onze koffers naar binnen sjouwen. Onze aankomst duurde wel een uur om te filmen. De regisseur had in het begin al tegen mij gezegd dat hij me opdracht zou geven in hoe ik moest reageren. ik had niet door dat zij mij als een vals haatdragend meisje neer wilde zetten. Ook als ik moest quoten bleven ze mij pushen om iets negatiefs te zeggen. als ik zei "Het zijn hele toffe meiden, alleen erger ik me kapot aan hoe ze roddelen" dan werd alleen het stukje van wat negatief was eruit geknipt en in het programma gemonteerd. je zag nooit de aardige dingen die ik over andere zei. Ik schrok heel erg toen ik mezelf terug zag in het programma. Alle meiden hadden argwaan over mij, dat snap ik ook doordat ik opviel en sneaky deed. Ik zei soms tegen de productie dat ik soms echt niet kon acteren en doen alsof, ze haalde me altijd over om bepaalde reacties los te krijgen of om voor bepaalde raadsels te zorgen. de meiden gingen overal wel makkelijk in mee. ik moest bijvoorbeeld voordoen alsof ik al zeker was dat ik zou winnen, dan zouden die meiden daarover gaan praten en zou er meer een strijd ontstaan wat het programma weer leuker maakt. De meiden in het huis begonnen aardig over mij te roddelen, ik viel volgens hun teveel op. Per dag moesten we ( diegene die veel opvielen ) wel zes quoten. dat houdt in kort een intervieuw geven, je mening, etc. van die zes is er een halve uitgezonden. verspreid over de hele periode, zijn er wellicht van de 300 nog niets eens 40 uitgezonden. Ik zat vaak in tranen, omdat ik het er niet meer naar mijn zin had, ik wilde naar huis, ik wilde muziek luisten, ik wilde mijn ouders spreken niets mocht. Door al die haatdragende roddels over jou om je heen de hele dag door, daar word je als persoon ook niet blijer van. ik ben een gevoelig persoon, en wil altijd iedereen tevreden houden. doordat ik steeds verdrietiger was, ging ik steeds verder van mijn gevoel af staan. Ik werd chagarijnig, ik begon me te irriteren, ik trok het niet meer. al die boze gemene quots van mij, zijn door mij uitgesproken maar de reden en de oorzaak daarvan werd niet in het programma getoond. Ook de aardige dingen die ik zei en de gevoelige uitspraken werden niet uitgezonden waardoor er een boos jaloers meisje op de buis was. Daar koos de productie bewust voor. Het zou veel stof doen opwaaien. De weken gingen langzaam voorbij, je enige uitweg was als je op date ging. doordat je nul afleiding had en opgesloten zat in een huis met alleen maar vrouwen, werd je gedwongen bijna door alleen maar aan de bachelor te denken en alles ervoor over te hebben om weg te kunnen komen uit dat huis. We kregen smiddags wit brood met pindakaas, en 1x in de week wat fruit als je geluk had. nadat we eiste dat we wat meer eten kregen haalde ze héél soms ook worst of pannekoek beslag. savonds kregen we altijd kip met rijst, het kwam je neus uit. Het was bijna marteling zonder fysiek geweld. Overdrijven is mijn vak zul je wel denken, maar ik overdrijf dus niet. Ik begrijp niet dat die andere meiden er zo luchtig over deden, en maar genoegen namen, ze zeurde wel onderling maar diende geen klacht bij de productie in. bijvoorbeeld de wijn, daar waren we ook erg ontevreden over, we mochten 1 glaasje per avond. dat is niets vergeleken wat ik normaal drink met vriendinnen. Na lang zeuren kregen we na twee weken een extra flesje. Mijn 'groepje' viel langzamerhand ook steeds meer uit elkaar. Wat ik erg jammer vond. maar ik begreep wat iemand van de productie zei dat dit van te voren al het plan was. Ik legde me erbij neer, en hield me mond dicht tegenover de andere meiden. Dat was zwaar, soms wilde ik het liefst alles uitschreeuwen wat ik wist. maar dat deed ik niet, want ik zou dan meteen uit het programma worden verwijderd. je zou denken dat is dan toch je uitweg? maar je wilt aan de ene kant niet in de problemen komen. Ik zat in een dubio, de roddels werden erger verspreid, de productie wilde meer zien en zorgde voor echte drama. Ik kreeg heel erg ruzie met een meisje in het huis, dóór een ander meisje in het huis. dat andere meisje was smoor verliefd op de bachelor, wat jonger dan de meeste meiden. Zij had de roddel verspreid en mijn naam genoemd terwijl het van iemand anders afkomstig was. Toen een groepje meiden naar het weeshuis gingen op date, kwamen ze er ook achter dat de ware aard van het wat jongere meisje niet echt heel leuk was. De productie had de ruzie met opzet gefilmd, het grappige was nog dat dit niet de ordinele ruzie was maar we moesten het nog eens na spelen. Toen ze terug kwamen van de date naar het weeshuis, kwamen ze savonds met z'n alle rond de tafel zitten waar ik met m'n enige vriendinnetje die nog over was zat te kletsen. Ze walgde van haar ware aard van het jongere meisje. Het meisje waar ik ruzie mee had bood haar excuses aan, echter dat het weer was bijgelegd mocht niet op tv verschijnen. want ze wilde mij negatief over laten komen. Walgelijk hoe montage en tv je reputatie kapot kunnen maken tegenover de onschuldige naiefe kijker. De reacties op social media ontplofte bijna, toch kreeg ik ook steeds meer reacties van mensen die in dezelfde positie hadden gezeten, en ook hadden deelgenomen aan een tv programma en anders op tv werden getoond. De derde week brak aan, ik was al een aantal keer op date geweest, ik begon de bachelor steeds minder leuk te vinden wat ik ook zei in de quotes maar die waren eruit geknipt. Want de bachelor zijn image mocht er uiteraard niet onder lijden. Hij was oppervlakkig, snel afgeleid, de aandacht steeg hem een beetje naar zijn hoofd. Hij zat zoals in he programma te zien is in een luxe villa, kon zoveel eten als hij wilde, en had altijd toegang tot zijn mobiel. dat hij alles mocht, en dat alle vrouwen hem wel zagen zitten gaf hem als je het mij vraagt teveel zelf vertrouwen. Er waren drie meisjes die al aardig verliefd werden, al ontkende ze dat tegenover de camera. Ik zei tegen de productie dat ik naar huis wilde, ze zouden met de bachelor daarover praten. elke dag zaten mensen van de productie te monteren, gelukkig liepen ze drie weken achter met de montage en kon de verhaallijn makkelijk worden aangepast. Om de twee dagen gingen ze vergaderen, met de bachelor erbij. over de plannen, om natuurlijk het zo spannend mogelijk te maken voor de kijker. Weinig meisjes in het huis wisten hier precies vanaf. Doordat de productie met mij als product speelde in het programma, wist ik dat veel wat gaande was niet oprecht was. ik werd daardoor heel erg achter dochtig, wat tot spanning en ruzies leide. Mijn laatste date in kabalebo was een mooie maar ook heftige ervaring. ik ging meteen na aankomst met de bachelor op date tot midden nacht. Ik kon moeilijk genieten van de prachtige omgeving door alle stress om me heen. Toen we gingen varen zag ik een andere man voor me zitten dan degene die bij de rozen ceremonie voor ons stond. We waren ongeveer vier uur aan het varen, het was prachtig om te zien. een van de mooiste natuur gebieden die ik ooit in mijn leven heb gezien, ik voel me zo rijk door de prachtige natuur, de aapjes in de bomen, het was een zegen daar te zijn. De avond viel, ik moest me omkleden en opmaken. Iemand van de productie kwam nog even naar me toe, om me te vertellen hoe het zou lopen en fluisterde me nog even in hoe ik me voor moest doen. Ik wachtte tot de tafel het eten en alles klaar stond, ik zat in mijn kamer op bed. ik stond er weer even bij stil hoe bizar het was dat ik in dat prachtige gebied zat, de echte natuur en amper iets me kreeg door het programma wat als een echte mind fucker werkte. Toch was het fijn om weg te zijn van het huis. Ik kwam aan lopen en ging aan tafel zitten. In elke mogelijke hoek die je je voor kunt stellen stond wel een camera. heel erg confronterend, ook nog eens heel ongemakkelijk omdat iedereen van de productie wel ergens zat mee te kijken. ik nam daarom ook kleine hapjes van het eten, niet alleen omdat ik overal bekeken werd maar ook omdat ik tegenover iemand zat die dwars door me heen keek en hondert vragen stelde. Zoals ik eerder al zei gingen er aardig wat roddels door het huis, echter zag je op tv bijna alleen maar de roddels die over mij werden gezegd. Omdat de productie via mij wel leuke tv kreeg, wilde ze nu mij ook even perplex laten staan. en spraken ze met de bachelor af, terwijl ik op bed zat te wachten dat hij mij met de meest erge, kwetsende roddel ooit zou confronteren. Ik kon mijn oren niet geloven en ik ging kapot van verdriet. hoe ver tv wel niet gaat om kijkcijfers te krijgen. Ze spraken over mijn engel, mijn zus, ze kwetste mij, oke tot daaraan toe maar ook mijn familie mijn ouders. hoe durfde ze. na het filmen ontplofte ik tegen de productie, ik heb ze allemaal één voor één met een hoge stem aangesproken. ik dreigde ermee dat ik alles wat ik wist en hoe ik als actrice in dat huis zat allemaal zou op biechten. ze beloofde mij het niet uit te zenden, en boden hun excuses aan. Natuurlijk had ik een contract ondertekend, waarbij ik niet na dacht op dat momet, waarbij ik toegang gaf tot al het beeldmateriaal. Ik stortte letterlijk en figuurlijk die avond in elkaar. ik huilde wel een uur lang. kijkend naar de sterren, in de hoop dat me zusje me hoorde.. en in de hoop dat alles goed ging met mijn ouders. Een jongen van de productie met wie ik erg close was kwam naar me toe omdat hij me zag huilen. Ik zat op de verranda, luisterd naar het valse geroddel van de productie aan tafel op het balkon naast mij. Alles voelde als een open wond. Op dat moment voelde het heel erg fijn dat de enige betrouwbare jongen van de productie mij even kwam troosten. Hij zei 'hou nog even vol, je kunt bijna naar huis'. Dat voelde als een geruststelling. even later kwam de bachelor erbij zitten en hield me stevig vast terwijl ik niets meer kon dan huilen. Hij zei nog van alles, maar ik geloofde niets meer van zijn praatjes. nog geen half uur geleden confronteerde hij me nog voor heel nederland met het meest kwetsbare wat je kunt doen. ik wilde naar huis, gelukkig kon ik bijna weg. dat hield me sterk. De volgende dag ging het meisje waarmee ik op date was een paar uur met hem weg. dat gaf me rust. Ik ging met de leidinggevende van kabalebo de jungle in. We bezochten een vliegtuig dat al jaren in jungle stond. Ik heb de mooiste natuur ooit gezien, de één na gevaarlijkste spin ( nog groter dan een vogelspin ) gezien, de telefoonboom bezocht. ze vertelde me alle verhalen, we maakte een mooie tocht van vier uur. Toen ik terug kwam ging ik bij het zwembad liggen, ik kreeg en terugslag van emoties, ik besloot lekker te gaan slapen. Al snel kwam de productie samen met de bachelor terug van de date. ik werd wakker gemaakt door de regisseur. ik moest weer klaar staan om te filmen. Ik had geen zin in meer, maar ik moest ze nog even te vriend houden. We vlogen die namiddag weer terug naar het huis. Ik moest nog even het spelletje door spelen en we kwamen met een blij gezicht weer terug. Ik was wel meer opgelucht omdat ik wist weer snel naar huis te gaan. De volgende dag werden ik en het meisje met wie ik samen op date ging naar huis gestuurd. Ik gaf de meiden een knuffel om mezelf niet te laten kennen, hoe boos ik ook was. die meiden zullen me nooit begrijpen, omdat met hun geen spelletje is gespeeld, en zij van niets af wisten hoe de stand van zaken was. Behalve één meisje wat na mij eruit zou gaan, zij was ook niet op haar achter hoofd gevallen en was heel lief voor mij. ik had veel steun aan haar in het huis. ze nam ook het als enige voor mij op. Ik zat nadat ik was weggestuurd nog drie dagen in een hotel. waar ik eindelijk lekker kon eten, en vrij was. ik moest gewoon wennen aan die vrijheid. drie weken lang word je verteld wat je moet doen, wat je eet, wanneer je klaar moet staan. niets bepaalde we zelf. en nu mocht ik zelf bepalen wat en wanneer ik at en dronk. we waren goed in de war. maar maakte er ook flink misbruik van, en aten en dronken ons vol. we gingen parimaribo verkennen en hadden leuke twee dagen. De vlucht terug was een drama, we moesten drie uur op ons vliegtuig wachten, maar door alle slaappillen hebben we de hele vlucht geslapen. Ik kon naar huis, eindelijk. Toen ik mijn vader op schiphol zag staan, en hem in de armen sloeg moest ik huilen van geluk en hij ook. ik was gebroken, en flink afgevallen door het weinige eten. ik was emotioneel een wrak en de afleveringen moesten nog beginnen. ik ben blij dat alles nu achter de rug is, en ik met grote nieuwe plannen bezig ben. Dankzij de bachelor heb ik geleerd mensen niet meer snel te vertrouwen, gelukkig heb ik nu een management bureau die mij steunt en helpt. ik wil programma;s gaan presenteren, en daar ben ik met mijn PR bureau nu ook mee bezig. ik sta in de grazia, ik heb een tof bureau wat in mij gelooft. ik heb geleerd zoiets nooit meer te willen doen, en er heel veel mensen zijn die misbruik van je goedheid maken. Vanaf hier kan het alleen maar beter gaan, ik ben op me bek gegaan, Ik ben voor gek gezet maar ik geef nooit op. en geloof dat er meer liefde is dan haat. Het is absurd hoeveel mensen in het tv bedrog tuinen. Mensen houden van succes, maar haten mensen met succes. Niets is wat het lijkt, zeker de bachelor niet.
Woehaaaaa
Omdat ik het zo'n fijn nummer vind.
http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)ien-23-voorbij.dhtmlquote:De relatie tussen Martijn Krabbé (46) en Jacobien Schumacher (23) is voorbij, melden bronnen aan weekblad Story. Martijn zou onder meer geschrokken zijn van de negatieve verhalen die de ronde doen over Jacobien.
Jacobien, die twee jaar geleden meedeed aan het NET5-programma The Bachelor, zou volgens Story de laatste tijd 'niet meer bij Martijn zijn geweest'.
'Wat er ook tussen hen was, het is over en uit. Ze hadden het misschien even leuk samen, maar Martijn was niet echt verliefd. Daarbovenop kwamen de negatieve verhalen over Jacobien, waarvan hij toch is geschrokken. Martijn is een geweldige vent, en ook voor hem loopt ergens de ware rond. Maar dat is niet Jacobien.'
Baby
Martijn ontmoette Jacobien na de breuk met zijn vrouw Amanda. 'Tussen Jacobien en mij is het nog heel pril. Maar we vinden elkaar leuk en we hebben het fijn samen. Voor nu is dat genoeg', zei de presentator eerder over zijn nieuwe vlam.
In een interview in 2012 met lifestyleblad Grazia liet Jacobien doorschemeren snel moeder te willen worden. Bovendien ambieert ze een baan in de televisiewereld. 'Voor mijn 25ste wil ik een baby en het moederschap combineren met presenteren. Van The Voice, bijvoorbeeld.'
Martijn zelf heeft nog niet gereageerd op het bericht van Story.
Dat interview zal haar nog lang achtervolgen.
http://www.telegraaf.nl/p(...)_Arie_Boomsma__.htmlquote:
Arie Boomsma heeft haar toch ook al gedaan?
Arie is dus niet achterlijkquote:
[..]
http://www.telegraaf.nl/p(...)_Arie_Boomsma__.html
Nee, niet achterlijk, juist homo. Net zoals johnny de mol, zo'n griet pak je een keer en zet je daarna in de regen buiten op straat. Haar kleren gooi je uit het raam.quote:
Op Zeg het tegen haar! Misschien is zij het wel en maak je kans.quote:
Zit nu in de wachtkamer van de huisarts, en die assistente lijkt precies op haar
Op een klap in je gezicht?quote:
[..]
Zeg het tegen haar! Misschien is zij het wel en maak je kans.
Schijtbak. Het is een tandartsassistente. Die zegt, hihihihi en kan ik u helpen? Heet u toevallig schumacher? Oh, een nichtje van mij lijkt precies op u en gaat altijd naar Italie naar de kapper.quote:
http://www.joop.nl/opinie(...)jacobien_schumacher/quote:Jacobien Schumacher wordt vermalen door de roddelbladen omdat ze een nieuwe liefde heeft en twee jaar geleden een onhandig interview gaf. Tinkebell ziet met verbijstering toe hoe deze karaktermoord wordt gepleegd en hoe veel mensen, die niet beter weten, er zich vrolijk over maken. Daarom kwam ze in actie, zocht Jacobien op en noteerde haar relaas.
Jacobien Schumacher. We komen elkaar zo nu en dan tegen en dan maken we een praatje. Aardig meisje. Heeft veel meegemaakt. Altijd druk met werk. Drie weken geleden zag ik haar voor het laatst en toen straalde ze van oor tot oor: ze was aan het daten. Ze wilde er niet heel veel over zeggen, maar wel dat het bijzonder was en dat het pril was.
Ik heb geen tv. Ik herken geen acteurs, ik ken geen presentatoren, ik weet niets van roddels en het intersseert me niets wie het met wie doet. Dus toen een vriendin mij eergisteren een bericht 'hee, jij kent haar toch?' stuurde met een link naar een artikel waarin stond dat Jacobien Schumacher de nieuwe vriendin van Martijn Krabbé is, moest ik even googelen wie Martijn Krabbé ook alweer is.
Vanmorgen deelde Tofik Dibi een 'grappig' stuk uit het tijdschrift 'Grazia' op Facebook. Het ruim twee jaar oude artikel ging over Jacobien en kennelijk was het 'viral' gegaan nadat roddelblad 'Story' op haar cover foto's had afgedrukt van 'het nieuwe stel'.
Auw. Dacht ik toen al, zonder het Grazia stuk gelezen te hebben.
Het lijkt me op zijn zachtst gezegd ongemakkelijk wanneer je net met iemand aan het daten bent, je elkaar nog moet leren kennen en je al direct wordt gevolgd door papparazzi die alles uit de kast halen om van deze mug een grote olifant te maken.
Toch bleek al gauw, nadat ik het twee en een half jaar oude artikel had gelezen en wat had gezocht op Twitter, dat die ongemakkelijkheid van het publiek worden van iets wat volgens mij alleen maar leuk en spannend zou moeten zijn op dit moment nog het mínst vervelende was van wat zich nu in het roddelcircuit van showbizzland af leek te spelen.
Leuk, aardig, hardwerkend meisje Jacobien wordt door het slijk gehaald en er wordt een persoon van haar gemaakt die in ieder geval niet lijkt op de Jacobien die ik ken. Toegegeven, nu ik het Grazia stuk heb gelezen kan ik er ook niets anders van maken dan dat dit interview met haar, wanneer je haar niet persoonlijk kent, vráágt om nare opmerkingen en gekdoenerij.
Maar ik ken Jacobien dus wèl een beetje en daarnaast durf ik mezelf expert te noemen op het gebied van 'imago creatie in de media door derden'. Ik schreef op deze website wel eens over voorvallen waarin het woord 'manipulatie' de lading totaal niet meer dekt als je kijkt naar hoe ver een journalist soms kan gaan om lezerspubliek te trekken en ik gaf een paar jaar geleden een TEDx lezing over hoe in de loop der jaren door kranten en internet een personage van mij is gecreëerd die in de verste verten niet meer lijkt op wie ik ben of wat ik doe. (NB: kijkt u deze video vooral af tot het einde, anders gaat u mijn punt hier niet begrijpen)
Wat ik in de afgelopen 10 jaar onder meer heb geleerd is dat een eerste artikel altijd het belangrijkste artikel is, omdat opvolgende artikelen altijd het eerder gepubliceerde over een onderwerp zullen meenemen. Wanneer er dus iets heel erg stoms of onwaars over je wordt gepubliceerd (ongeacht of je daar zelf wel of geen schuld aan hebt) blíjf je daar altijd last van houden.
Ja, dat sucks voor Jacobien.
Daarom een beknopte poging om een en ander recht te zetten. Niet omdat ik denk dat showbizzroddelminnend Nederland (wie zíjn dat eigenlijk?) iets van ondergetekende zal aannemen (al was het maar omdat het meest absurde verhaal, altijd het leukste verhaal is om te geloven), maar om toch een soort tegengeluid te laten horen omdat Jacobien, zoals ik al schreef, gewoon een leuk, hardwerkend meisje is dat (en wie doet dat niet zo rond die leeftijd?) zo rond haar 19e jaar wat stomme dingen heeft gezegd en gedaan.
Vanmorgen ben ik bij haar langs gegaan en heb haar het betreffende (tenenkrommende) Grazia stuk nog eens voorgelegd.
For the record: Op dit moment organiseert Jacobien events en netwerkborrels voor modemerken, hotels en restaurants. Daar heeft ze een fulltime job aan. Van luieren dus geen sprake.
Maar een aantal jaar geleden had ze een rol in het programma 'De Bachelor'. Ze koos er op dat moment voor om mee te werken aan de show omdat ze toen dacht (en met terugwerkende kracht is dat natuurlijk heel naïef) dat veel wat met tv te maken heeft een potentiële ingang kon zijn in de wereld waarin zij ooit hoopte te floreren als actrice of presentator. Helaas moest ze er achter komen dat ze zó erg haar droom najoeg dat ze niet door had dat ze door programmamakers werd gebruikt om een typetje te creëren en in een naar daglicht werd geplaatst dat compleet niet meer correspondeerde met wie ze eigenlijk was. Kortom, er werd een karakter van haar geschetst dat kennelijk lekker in de amusements-tv-markt lag, waar uiteindelijk veel mensen beter van werden, maar wat voor Jacobien betekende dat er een persoon van haar werd gemaakt waar ze niet eens op wílde lijken.
Ze besloot zich voorlopig terug te trekken uit de publieke wereld en probeerde, simpelweg door hard te werken áchter de schermen, een basis en een nieuw imago op te bouwen en te werken aan de carriere die ze ambieerde.
quote:Wil je nog steeds graag voor tv werken?
-'Ja, dat is mijn passie. Het liefst zou ik acteren en presenteren. Maar doordat ik besefte dat ik van een bepaald imago af moest komen heb ik de afgelopen jaren achter de schermen gewerkt om op deze manier zoveel mogelijk ervaring op te doen en geprobeerd mezelf op een positieve manier te bewijzen.'
Wat klopt er dan van het Grazia artikel?
-'Dat ik heel graag ergens wil komen. Dat ik graag voor tv wil werken. Dat ik inderdaad graag naar de kapper ga in Italië omdat dat gewoon een fijne kapper is en mijn vader heeft me inderdaad veel geholpen. Het klopt ook dat ik graag boeken zou schrijven. En het staat er een beetje ongemakkelijk maar ik geloof ook echt dat wanneer je iets wil bereiken dat dat kan. Grazia noemt dat glamorous, maar voor mij is dat succesvol zijn in de dingen waarvoor je gepassioneerd bent.'
Wat klopt er absoluut niet?
-'Bijna niets, maar de grootste onzin: Dat ik niet wilde werken. Dat ik met BN'ers omging om iets te bereiken. Dat ik me te goed voel voor een H&M. Dat ik stiekem kleding kapot maakte in de winkel om zo korting te krijgen (dat was echt belachelijk!) Ik wil zeker wel heel hard werken en heb allerlei baantjes gehad. Ik heb een kapper- en uiterlijke verzorgingsopleiding afgerond en heb als kapper gewerkt en ik heb verschillende baantjes in de horeca gehad. Ik zie mijzelf ook niet als professioneel schrijfster. Ik heb geen relatie met Johnny de Mol gehad.'
Maar dat staat er wel expliciet, hoe komen ze daar dan bij?
- 'Ik heb verteld dat ik met hem omging en dat hij een voorbeeld voor me was, daar heeft de journalist van gemaakt dat ik een relatie met hem zou hebben, maar dat klopt niet.'
Waarom heb je uberhaubt ingestemd met dit artikel in een blad als Grazia?
-'Ik dacht toen dat Grazia artikel een ingang kon zijn en het gegeven dat een groot deel van wat ze schreven niet klopte was iets waar ik me wel rot over voelde, maar ik dacht toen dat mensen uiteindelijk wel zouden zien wie ik echt ben. Nu weet ik beter.'
bronquote:Jacobien Schumacher, die aan het daten was met Martijn Krabbé, huilt uit bij een vriendin.
'Bien' is van mening dat niets kan tippen aan een echte vriend. "In tijden dat je helemaal alleen bent en dat iedereen je veroordeelt is niets zo waardevol als een echte vriend die in je gelooft, hoeveel fouten je ook maakt of wat je ook zegt", schrijft ze op haar Instagrampagina vergezeld van een foto van haar en een vriendin.
Over de jongedame, die het kortstondig aanlegde met Martijn Krabbé, kwam heel wat op straat te liggen. Zo zei ze met Johnny de Mol te hebben gedate, zat ze achter Arie Boomsma aan en zocht ze op tv een man via The Bachelor en Take me out.
Martijn en Jacobien zijn, na het een korte tijd leuk te hebben gehad met elkaar, inmiddels niet meer aan het daten.
SHO Beroemd & Zwanger #72 ChatGirl 49 2.715 2162778 27-10-2014 22:01:25 bloempje-moi
KLB Jacobien Schumacher Disorder 215 16.100 2153611 27-10-2014 22:01:13 maily
Als ze over dit issue zou praten in talkshow van bijvoorbeeld Humberto Tan en daarin laat zien dat ze geen oppervlakkige golddigger is, maar een leuke meid kan het balletje voor haar rollen en wie weet wordt ze later benaderd om één of andere show van SBS te presenteren.
Dom is ze iig niet.quote:
http://www.show.nl/showfl(...)ookvrienden-om-geld/
Heb je gezien wat voor stukken ze schrijft terwijl ze zichzelf schrijfster noemt?quote:
jaquote:
[..]
Heb je gezien wat voor stukken ze schrijft terwijl ze zichzelf schrijfster noemt?
Dan is ze dyslect. Is ze dan ook meteen dom?
Ze is wel lui overigens.
Dyslecten kunnen ook gewoon alinea's gebruiken hoor.quote:
[..]
ja
Dan is ze dyslect. Is ze dan ook meteen dom?
Ze is wel lui overigens.
OK, dat weten we dan ook weer.quote:
[..]
Dyslecten kunnen ook gewoon alinea's gebruiken hoor.
En waar kan ik dat interview terug vinden?
de storm is wat gaan liggen en Martijn "drankhoofd" Krabbe is weer bovenop Jacobien gaan liggen in Wenen begin van deze maand
Dat dit kan in Nederland