En er zijn momenten dat ik me afvraag waarom ik (we) zo graag een kind wilde(n) hebben.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou van haar. Zou niet zonder haar meer willen leven.
Maar jeetje, het blijft nog steeds heel heftig qua verandering in ons leven.
Ik heb geen nacht meer door kunnen slapen (ze wordt nog steeds een paar keer wakker per nacht). Heb pas na 20.00 uur op zijn vroegst tijd voor mijzelf/ons (mijn man en ik). En ik heb het gevoel dat ik haar de hele dag maar moet vermaken/in de gaten moet houden.
Een normaal etentje in een restaurant is er niet meer bij. We gaan wel, maar zijn voornamelijk met haar bezig.
Vakantie idem: altijd maar in de gaten houden en zorgen dat het ook leuk voor haar is.
Herkennen mensen dit?
Nog drie jaar hetzelfde, in de poepluiers, dat zou ik echt niet trekken.quote:Op donderdag 18 september 2014 02:39 schreef hugecooll het volgende:
Daarom maken veel mensen er meer dan een. Dan houden ze elkaar een beetje bezig. Is allemaal over nagedacht
We hebben het er wel over gehad, maar ik zou een tweede toch niet zoveel aandacht kunnen geven als de eerste.
Bij de eerste is koorts boven de 38,5 een moment dat je weggaat op je werk, je bent super bezorgd. Bij de tweede denk je van "onder de 40 graden? Valt wel mee".
Hoe verpest je je leven in 9 maanden
[ Bericht 0% gewijzigd door datismijnmening op 18-09-2014 03:03:05 ]
je bent verliefd, sex, zwanger.
vrouw dikke buik
na 9 maanden bevalling
vrouw dik vet
vagina opengescheurd
sex leven 10%
kind 90%
waarom ?
omdat .. hormonen.
. Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
Dit dus.quote:Op donderdag 18 september 2014 03:12 schreef Elan het volgende:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
Mocht je er echt problemen mee ervaren dan zou ik asap hulp zoeken.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 18-09-2014 03:24:54 ]
En dit weet je voor je voor je kinderen neemt.
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.quote:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
ditquote:Op donderdag 18 september 2014 07:32 schreef Kreator het volgende:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
En ja dit kon ze van te voren weten maar het is toch anders als het elke dag je realiteit is
Ik kan mij voorstellen dat een kind hebben niet altijd zo geweldig/simpel is als bijvoorbeeld de media ons doen denken
Ik vind het juist heel raar dat er zo'n taboe ligt op dit eens uitspreken. Als je je dan voelt als TS komt er dan vaak ook nog een berg schuldgevoel bij. Lekker zinloos
Ik zou ook nog wel eens af en toe zonder kinderen willen zijn. Gewoon 1 dagje.
En dan heb ik het niet over naar een oppas want de zorgen blijven.
Ze vragen gewoon veel aandacht en tijd. En ik zou ze voor geen geld ter wereld willen missen.
Maar het is nooit meer zoals het was zonder kinderen.
Dus ja, heel herkenbaar. En nee, ik denk niet dat je een slechte moeder bent als je dat af en toe denkt
Dit! Mijn vrouw en ik denken er ook zo over; en daar ben ik maar wat blij om. Het relativeert alles wat makkelijker. Overigens vind ik dat je als man zo denkt maar vindt dat een vrouw niet zo mag denken dan mis je toch wat empathie...quote:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Verder herken ik het exact wat TS zegt; ik zit precies in de dezelfde levensfase van mijn dochter en ook zij slaapt nooit een nacht door... Alleen mijn vrouw is zwanger van de tweede. Ik denk regelmatig hoe dat allemaal überhaupt nog past en kan en vraag me dan af of ik die tweede nog wel wil.
Aan de andere kant is mijn leven nog nooit zo (ok dit klinkt nogal suf maar goed) zinvol geweest als dat het nu is. Mijn dochter is echt het mooiste wat ik ooit heb gehad en ik wordt oprecht gelukkig van haar.
Moeders die doen alsof hun leven perfect is en ze totaaaal geen moeite hebben met het moederschap
Maar TS, ik heb zelf geen kinderen, maar ik denk dat je je dochter inmiddels wel aan kunt leren gewoon in bed te blijven bijvoorbeeld. Is je dochter er eentje die je constant in de gaten móet houden of bezig móet houden? Ik denk dat je daar teveel mee bezig bent, komt wel op zijn pootjes terecht.
En zoals eerder gezegd: je bent echt geen slechte moeder omdat je weleens twijfels hebt.
En uit eten met kleine kinderen is nou eenmaal anders. Een pannenkoek met toetje kan qua spanningsboog hier nog net. Een avondje restauurant beginnen we niet aan. Geen gemis voor ons, komt later wel weer.
En vakantie....tja. Een driejarige is nou eenmaal een handenbinder. Daar richt je je vakantie toch ook een beetje op in, lijkt me.
Verder gaat dit allemaal voorbij en heb je straks weer andere problemen. Ik verlang nog terug naar de tijd dat mijn dochter 3 was en ze nog zoveel moest leren,
Zo kop op en geniet van dat kleine schepsel.
Volgens mij doen de media ons helemaal niet geloven dat het zo geweldig en simpel is. Integendeel, er wordt nogal wat geschreven over opvoeden en problemen met kinderen.quote:
[..]
dit
En ja dit kon ze van te voren weten maar het is toch anders als het elke dag je realiteit is
Ik kan mij voorstellen dat een kind hebben niet altijd zo geweldig/simpel is als bijvoorbeeld de media ons doen denken
Ik vind het juist heel raar dat er zo'n taboe ligt op dit eens uitspreken. Als je je dan voelt als TS komt er dan vaak ook nog een berg schuldgevoel bij. Lekker zinloos
"Ik hou van haar, maar..." liever niet?
Nee... dat kan je niet je kind aanleren. Ik heb er 2. Eentje die elke nacht prima slaapt van 7 tot 7-7.30 (ongeveer) en eentje die 's nachts sws minimaal een keer gaat plassen en verder elke dag, alsof hij er zelf een wekker voor zet, tussen 6 en 6.15 wakker wordt. En de laatste tijd is dat zelfs minstens 2 keer in de week 5.15.quote:
je kunt je kind ook aanleren in bed te blijven. Zeker als het drie jaar is. Ik ben alleen voor de nachtvoedingen ruit geweest en twee keer in het jaar voor een enge droom. Verder slapen ze door of liggen ze in bed tot ze weer in slaap vallen.
En dit weet je voor je voor je kinderen neemt.
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
En je laatste zin... stel je niet zo verschrikkelijk aan zeg!
Nee, niet.quote:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
In alle eerlijkheid, natuurlijk kan je je van te voren bedenken dat een kind vaak wakker zal zijn 's nachts. Maar ik dacht altijd dat ik prima tegen weinig slaap kon, zat nachtenlang te chatten etc, laat slapen, vroeg weer naar mijn werk etc. etc. En dat ging prima. Ja... duh... omdat je dan in het weekend weer een beetje bij sliep, maar week-in-week-uit met gebroken nachten, nooit echt uit kunnen slapen omdat je, ook al heb je afgesproken dat jij die dag uit mag slapen, je tóch wakker wordt van een kind dat je slaapkamer in komt... dat vreet aan je. Dat hou je lang vol, maar uiteindelijk breekt dat op. En daar kan je je echt niet op voor bereiden van te voren, je kan het je bedenken. Maar wat het werkelijk met je doet...
Hetzelfde als geen tijd meer voor jezelf hebben. Dat weet je, of nou ja... dat denk je te weten, maar again, hoe het werkelijk is dat je geen moment meer even lekker met een boek of tijdschrift op de bank kan zitten voor langer dan 10 (!!) minuten onafgebroken zonder voor elk kutterig wissewasje geroepen te worden... Dat weet je pas als het je overkomt, week-in-week-uit...
En ja, ook ik hou echt met heel mijn hart van ze, maar soms is het even zuchten.
En daar is helemaal niks zieligs aan en dat mogen ze van mij ook best weten. Waarom niet? Zij vinden mij toch ook niet altijd even leuk?[aanvulling]
Ik ben mezelf wat dat betreft echt wel keihard tegengekomen en dus probeer ik nu minimaal 4 avonden in de week om 22.00 naar bed te gaan, want ik word er echt niet leuker op met dat slaapgebrek. Jammer, maar de tijd voor lange avonden komt vanzelf wel weer... als ze 18 zijn ofzo.
[ Bericht 5% gewijzigd door BE op 18-09-2014 10:05:54 ]
Inderdaad, dat weet je niet echt.quote:
[..]
Nee, niet.
In alle eerlijkheid, natuurlijk kan je je van te voren bedenken dat een kind vaak wakker zal zijn 's nachts. Maar ik dacht altijd dat ik prima tegen weinig slaap kon, zat nachtenlang te chatten etc, laat slapen, vroeg weer naar mijn werk etc. etc. En dat ging prima. Ja... duh... omdat je dan in het weekend weer een beetje bij sliep, maar week-in-week-uit met gebroken nachten, nooit echt uit kunnen slapen omdat je, ook al heb je afgesproken dat jij die dag uit mag slapen, je tóch wakker wordt van een kind dat je slaapkamer in komt... dat vreet aan je. Dat hou je lang vol, maar uiteindelijk breekt dat op. En daar kan je je echt niet op voor bereiden van te voren, je kan het je bedenken. Maar wat het werkelijk met je doet...
Hetzelfde als geen tijd meer voor jezelf hebben. Dat weet je, of nou ja... dat denk je te weten, maar again, hoe het werkelijk is dat je geen moment meer even lekker met een boek of tijdschrift op de bank kan zitten voor langer dan 10 minuten onafgebroken zonder voor elk kutterig wissewasje geroepen te worden... Dat weet je pas als het je overkomt, week-in-week-uit...
Net zomin als je weet wat het met je doet, gevoelsmatig, het hebben van een kind.
Hoe komt dat? En wat heeft ze dan nodig om weer verder te slapen?quote:
Ik heb geen nacht meer door kunnen slapen (ze wordt nog steeds een paar keer wakker per nacht).
Is dat alleen jouw gevoel of heeft ze je echt de hele dag door nodig? Je kunt een kind van 3 - mits er geen ontwikkelingsproblemen o.i.d. zijn - wel leren dat ze even "op zichzelf" moet zijn.quote:En ik heb het gevoel dat ik haar de hele dag maar moet vermaken/in de gaten moet houden.
Verder begon ik mijn oudste vanaf haar 3e verjaardag naar school te kijken.
Het is best een intensieve leeftijd. Ze sliep niet meer 's middags, wilde van alles en praatte de he-le dag. Heel leuk, maar je hebt daardoor zelf ook nauwelijks pauze. Het is voor haar en mij heerlijk dat ze nu naar school gaat. Voor haar de uitdaging, voor mij de "rust" (relatief, met nog 2 ukken thuis...)Oppas vragen?quote:Een normaal etentje in een restaurant is er niet meer bij. We gaan wel, maar zijn voornamelijk met haar bezig.
Ja, vakantie is niet meer puur vakantie..quote:Vakantie idem: altijd maar in de gaten houden en zorgen dat het ook leuk voor haar is.
Jahoor, ik ben superblij en trots op mijn drietal, maar heb ook wel eens momenten dat ik er wat minder van geniet, zeg maar. Dat heeft hééééél veel te maken met mijn eigen hoeveelheid slaap. En daarnaast is het ook een mindset-ding.quote:Herkennen mensen dit?
Ze zijn er nu eenmaal, verzetten heeft geen zin, we maken er gewoon elke dag het beste van.Ik heb medelijden met mensen die naar een kind verwijzen alsof het een ongewervelde is.quote:
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
Kijk ik snap dat je van je kinderen houdt, echter heb je nooit zoiets van damn een leven zonder kinderen had mij ook wel wat geleken? Of is dit iets wat je absoluut niet had willen missen?quote:
[..]
Nee... dat kan je niet je kind aanleren. Ik heb er 2. Eentje die elke nacht prima slaapt van 7 tot 7-7.30 (ongeveer) en eentje die 's nachts sws minimaal een keer gaat plassen en verder elke dag, alsof hij er zelf een wekker voor zet, tussen 6 en 6.15 wakker wordt. En de laatste tijd is dat zelfs minstens 2 keer in de week 5.15.
En je laatste zin... stel je niet zo verschrikkelijk aan zeg!
[..]
Nee, niet.
In alle eerlijkheid, natuurlijk kan je je van te voren bedenken dat een kind vaak wakker zal zijn 's nachts. Maar ik dacht altijd dat ik prima tegen weinig slaap kon, zat nachtenlang te chatten etc, laat slapen, vroeg weer naar mijn werk etc. etc. En dat ging prima. Ja... duh... omdat je dan in het weekend weer een beetje bij sliep, maar week-in-week-uit met gebroken nachten, nooit echt uit kunnen slapen omdat je, ook al heb je afgesproken dat jij die dag uit mag slapen, je tóch wakker wordt van een kind dat je slaapkamer in komt... dat vreet aan je. Dat hou je lang vol, maar uiteindelijk breekt dat op. En daar kan je je echt niet op voor bereiden van te voren, je kan het je bedenken. Maar wat het werkelijk met je doet...
Hetzelfde als geen tijd meer voor jezelf hebben. Dat weet je, of nou ja... dat denk je te weten, maar again, hoe het werkelijk is dat je geen moment meer even lekker met een boek of tijdschrift op de bank kan zitten voor langer dan 10 (!!) minuten onafgebroken zonder voor elk kutterig wissewasje geroepen te worden... Dat weet je pas als het je overkomt, week-in-week-uit...
En ja, ook ik hou echt met heel mijn hart van ze, maar soms is het even zuchten.
[aanvulling]
Ik ben mezelf wat dat betreft echt wel keihard tegengekomen en dus probeer ik nu minimaal 4 avonden in de week om 22.00 naar bed te gaan, want ik word er echt niet leuker op met dat slaapgebrek. Jammer, maar de tijd voor lange avonden komt vanzelf wel weer... als ze 18 zijn ofzo.
Maar tegelijk mis ik ze echt heel hard als er eens een logeren is. Die momenten van overprikkeld van mijn kant hangen ook echt samen met hoe ik in mijn vel zit. Ik vind het wel een gezonde eyeopener dat ik stukken minder tolerant ben dan ik dacht en tegelijk meer en minder geduld heb dan ik dacht. Bij opvoeden moet je jezelf wel onder ogen durven komen.
Nee, zonder niet, daarvoor is het toch echt wel gewoon te leuk.quote:
[..]
Kijk ik snap dat je van je kinderen houdt, echter heb je nooit zoiets van damn een leven zonder kinderen had mij ook wel wat geleken? Of is dit iets wat je absoluut niet had willen missen?
Maar... als ik geweten had wat ik nu weet had ik wel wat meer tijd tussen nr 1 en nr 2 gehad. Daar zit nu 20 maanden tussen en dat kwam oa door 'och, het zal wel los lopen en ach, als ik wel zwanger raak zou dat toch ook best heel leuk zijn' en dan had ik er toen voor gezorgd dat dat niet was gebeurd maar pas een half jaar tot een jaar later.
Ze zitten nu vrij dicht op elkaar en kunnen naast dat ze heel leuk met elkaar spelen elkaar ook vreselijk op de huid zitten en alles wat de een heeft wil de ander ook en andersom. Als er meer tijd tussen had gezeten denk ik dat er minder wrijvingen waren geweest.
Maar ja, again, 'denk ik' want je weet het natuurlijk nooit hoe het dan gelopen zou zijn.
quote:
Ik wens mij soms 5 dagen stilte-retraite. Gewoon niks hoeven zeggen en niks hoeven horen.
Maar tegelijk mis ik ze echt heel hard als er eens een logeren is. Die momenten van overprikkeld van mijn kant hangen ook echt samen met hoe ik in mijn vel zit. Ik vind het wel een gezonde eyeopener dat ik stukken minder tolerant ben dan ik dacht en tegelijk meer en minder geduld heb dan ik dacht. Bij opvoeden moet je jezelf wel onder ogen durven komen.
Dat dus idd. Ik tel mijn zegeningen dan ook met mijn baan waarbij ik meer dan regelmatig voor een paar nachten naar het buitenland moet en ik dus even bij kan tanken.
De heeft lekkere prepuberfases en de andere is een stuiterpeuter die heel snel overprikkeld is.
Los van elkaar echt schatten en makkelijke kinderen.
Samen...
Ik denk dat er voldoende bekend is en gesproken wordt over de minder leuke kanten van het hebben van (een) kind(eren). Ik heb tenminste echt niet alleen maar van anderen gehoord hoe leuk het was. Maar ja, je wil graag een kind en je denkt dat het allemaal wel meevalt. Je weet het gewoon niet, tot je het ervaren hebt. En dan is het te laat om terug te gaan naar voor je kinderen had, terwijl je dat eigenlijk ook helemaal niet wil.
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?quote:
[..]
Ik tel mijn zegeningen dan ook met mijn baan waarbij ik meer dan regelmatig voor een paar nachten naar het buitenland moet en ik dus even bij kan tanken.
Voor jou wel, voor je partner misschien minder?quote:
[..]
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?
Ik vond het toen ze nog een baby was wel zwaar als mijn vriend een paar dagen weg was. Inmiddels heb ik er geen problemen meer mee. Mijn dochter en ik maken er gezellige dagen van en mijn vriend verrast (
) ons met cadeautjes als hij terugkomt Mijn partner wil liever een kind dan ik, maar als man schijnt dat ook logischer te zijn. Het is op den duur wel welkom hoor!quote:
[..]
Voor jou wel, voor je partner misschien minder?
Ik vond het toen ze nog een baby was wel zwaar als mijn vriend een paar dagen weg was. Inmiddels heb ik er geen problemen meer mee. Mijn dochter en ik maken er gezellige dagen van en mijn vriend verrast (
Toch een levenservaring die ik niet wil missen ondanks de nadelen die er aan kleven.Dus wellicht houd dit het voor ons in evenwicht, ik plan mijn buitenlandse trips ook helemaal zelf in dus wat dat betreft...
Ja, voor jou wel idd, voor je partner en je kinderen is het wat minder. De mijne zijn nu bijna 7 en 5, en ik heb altijd gereisd, dus ze weten dat het erbij hoort, maar dat maakt het er niet altijd makkelijker op.quote:
[..]
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?
Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met "houdt dit het voor ons in evenwicht".quote:
[..]
Mijn partner wil liever een kind dan ik, maar als man schijnt dat ook logischer te zijn. Het is op den duur wel welkom hoor!
Dus wellicht houd dit het voor ons in evenwicht, ik plan mijn buitenlandse trips ook helemaal zelf in dus wat dat betreft...
Dat ik wel voor kinderen open sta maar ook waarde hecht aan eigen ruimte, die ik met mijn baan dus toch wel krijg. Als ik kantoorslaaf puur sang was geweest zou ik geen dag eigen ruimte meer hebben.quote:
[..]
Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met "houdt dit het voor ons in evenwicht".
Mijn vriendin wil echt enorm graag kinderen en dat wil ik uit liefde ook. Maar zij heeft toch minder eigen ruimte nodig en als ze dat wel een keer wil kan ik oppassen en kan zij doen wat ze wil.
S begint het nu steeds meer te echt te beleven, dat B weg is. Dus ze gaat hem missen, maakt zich zorgen over vliegtuigen die neer kunnen storten, of papa wel thuiskomt, moeilijker slapen, etc.quote:
[..]
Ja, voor jou wel idd, voor je partner en je kinderen is het wat minder. De mijne zijn nu bijna 7 en 5, en ik heb altijd gereisd, dus ze weten dat het erbij hoort, maar dat maakt het er niet altijd makkelijker op.
Geen grote problemen verder, maar het is toch anders dan toen ze nog helemaal zonder dat besef was.
Ik hoop voor je dat het zo werkt. Ik wilde heel graag een kind, maar eigen ruimte is echt nodig op zijn tijd. Dat jij dan een keertje oppast, lijkt me toch een positieve voorstelling van zaken.quote:
[..]
Dat ik wel voor kinderen open sta maar ook waarde hecht aan eigen ruimte, die ik met mijn baan dus toch wel krijg. Als ik kantoorslaaf puur sang was geweest zou ik geen dag eigen ruimte meer hebben.
Mijn vriendin wil echt enorm graag kinderen en dat wil ik uit liefde ook. Maar zij heeft toch minder eigen ruimte nodig en als ze dat wel een keer wil kan ik oppassen en kan zij doen wat ze wil.
Tja en verder veel familie die openstaat voor oppassen, wonen bijna allemaal in de buurt. Dus wat dat betreft kan ik niet klagen tot op heden. Maarja positieve voorstelling van zaken, hoe negatief moeten we er dan tegen aan gaan kijken? Is dat een goed uitgangspunt?quote:
[..]
Ik hoop voor je dat het zo werkt. Ik wilde heel graag een kind, maar eigen ruimte is echt nodig op zijn tijd. Dat jij dan een keertje oppast, lijkt me toch een positieve voorstelling van zaken.
Klinkt goed, op papier.quote:
[..]
Tja en verder veel familie die openstaat voor oppassen, wonen bijna allemaal in de buurt. Dus wat dat betreft kan ik niet klagen tot op heden.
Maar dan komt om de hoek kijken dat je geen idee hebt hoe je zelf als ouder zult zijn.
Ik dacht altijd, voor ik zwanger werd en een kind kreeg, dat ik graag wilde blijven werken, geen problemen zou hebben met kinderdagverblijf of met uit logeren gaan bij opa's en oma's. Wat zou daar mis mee zijn? Ze zorgen echt wel goed voor mijn/ons kind.
Nou, ik had daar dus wel heel erg veel moeite mee. Had ik van tevoren echt nooit gedacht. Logeren? Echt niet! Oppassen? Als het echt moet, als ik moet werken, bijvoorbeeld.
Maar dat kan ook anders uit pakken.quote:
[..]
Klinkt goed, op papier.
Maar dan komt om de hoek kijken dat je geen idee hebt hoe je zelf als ouder zult zijn.
Ik dacht altijd, voor ik zwanger werd en een kind kreeg, dat ik graag wilde blijven werken, geen problemen zou hebben met kinderdagverblijf of met uit logeren gaan bij opa's en oma's. Wat zou daar mis mee zijn? Ze zorgen echt wel goed voor mijn/ons kind.
Nou, ik had daar dus wel heel erg veel moeite mee. Had ik van tevoren echt nooit gedacht. Logeren? Echt niet! Oppassen? Als het echt moet, als ik moet werken, bijvoorbeeld.
Hoewel sommigen mij wrsch heel ontaard vinden, maar ik heb geen enkele moeite met logeren en ook als ik voor mijn werk 14 dagen weg ben onderga ik dat niet kwijnend.
Natuurlijk mis ik ze, heel erg, maar tegelijkertijd ben ik dan gewoon hard aan het werk en het hoort erbij. Alleen vergis je niet in dat 'zij heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig' wat je zegt Apekoek, dat dacht ik dus ook, maar daar ben ik dus HEEL hard van teruggekomen. Tot aan gaan staan koken met keihard muziek in mijn oren omdat ik dus echt even NIET meer tegen hun speelgeluiden kon. En gewoon heel leuk gezellig met auto's en lego's en weeeeehhhhuuuuhhhiiiiiiieeee!!!!, broooem! Bots! Pauw, jij bent de boef!, niks raars, maar t*r*ng wat kan dat soms echt tot in mijn ruggemerg trekken.
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.quote:
[..]
Maar dat kan ook anders uit pakken.
Hoewel sommigen mij wrsch heel ontaard vinden, maar ik heb geen enkele moeite met logeren en ook als ik voor mijn werk 14 dagen weg ben onderga ik dat niet kwijnend.
Alleen vergis je niet in dat 'zij heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig' wat je zegt Apekoek, dat dacht ik dus ook, maar daar ben ik dus HEEL hard van teruggekomen. Tot aan gaan staan koken met keihard muziek in mijn oren omdat ik dus echt even NIET meer tegen hun speelgeluiden kon. En gewoon heel leuk gezellig met auto's en lego's en weeeeehhhhuuuuhhhiiiiiiieeee!!!!, broooem! Bots! Pauw, jij bent de boef!, niks raars, maar t*r*ng wat kan dat soms echt tot in mijn ruggemerg trekken.
En dat tweede, dat bedoel ik te zeggen
Klinkt heel prima "ze heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig" maar je weer gewoon niet of dat in de praktijk zo zal blijven en je weet ook niet of een keer oppassen als papa of andere oppas regelen dan voldoende is.Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Ik kan het begrijpen, maar ik ga er voor 100% geen ander beroep voor uitoefenen. Hier ben ik gelukkig mee en dat heb ik haar op voorhand duidelijk gemaakt, maar zij zegt dat ze dat helemaal begrijpt en wij kunnen dan ook heel goed los van elkaar zijn. Ze is wel een sterke vrouw. En ze weet, hoe meer ik weg ben voor mijn werk hoe beter mijn carrière en onze toekomst.quote:
[..]
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.
En dat tweede, dat bedoel ik te zeggen
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Dat je het echt alleen moet doen, zonder partner. Lijkt me zo zwaar.
Hoezo maakt het je een betere moeder door de negatieve aspecten van het ouderschap te benoemen?quote:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Niemand hier zal ontkennen dat het enorm zwaar kan zijn maar daar kies je toch min of meer voor op het moment dat jij en je partner bewust aan kinderen beginnen? Zaken als gebroken nachten, vrijheid inleveren en constant zorgen zijn mij welbekend en dan heeft mijn wijf nog niet eens een baby uitgepoept!
Als je het echt zo rationeel gaat bekijken zou niemand meer voor een kind kiezen.quote:
[..]
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.quote:
[..]
Hoezo maakt het je een betere moeder door de negatieve aspecten van het ouderschap te benoemen?
Niemand hier zal ontkennen dat het enorm zwaar kan zijn maar daar kies je toch min of meer voor op het moment dat jij en je partner bewust aan kinderen beginnen? Zaken als gebroken nachten, vrijheid inleveren en constant zorgen zijn mij welbekend en dan heeft mijn wijf nog niet eens een baby uitgepoept!
Dat maakt iemand geen slechte moeder, zoals in de vorige quote werd geïnsemineerd.
Natuurlijk ga je geen ander beroep uitoefenen als je een fijne baan hebt. Dat zegt toch ook niemand? En dat je een week per maand weg bent, hoeft ook geen probleem te zijn. Maar je kunt niet maar 1% papa/verzorger zijn. Als dat al je insteek is, vraag ik me af of het wel verstandig is om aan een kind te beginnen, alleen omdat je partner dat wil.quote:
[..]
Ik kan het begrijpen, maar ik ga er voor 100% geen ander beroep voor uitoefenen. Hier ben ik gelukkig mee en dat heb ik haar op voorhand duidelijk gemaakt, maar zij zegt dat ze dat helemaal begrijpt en wij kunnen dan ook heel goed los van elkaar zijn. Ze is wel een sterke vrouw. En ze weet, hoe meer ik weg ben voor mijn werk hoe beter mijn carrière en onze toekomst.
Wij kunnen ook prima los van elkaar, en volgens mij ben ik geen zwak vrouwtje, maar ik vond het wel zwaar toen onze dochter nog een baby was, als mijn vriend een aantal dagen weg was. Om dan de volledige zorg alleen te doen voor een baby die niets kan, dat vond ik heel vermoeiend, zowel fysiek als emotioneel.
Hoe bedoel je dat?quote:
[..]
Als je het echt zo rationeel gaat bekijken zou niemand meer voor een kind kiezen.
Dat insemineren heeft het probleem veroorzaaktquote:
[..]
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.
Dat maakt iemand geen slechte moeder, zoals in de vorige quote werd geïnsemineerd.
Tuurlijk maar je hebt als opvoeder ook een primaire kerntaak namelijk om de bestaande problemen beet te pakken, liefst met enig positivisme, de opvattingen van TS staan hier haaks op.quote:
[..]
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.
Dat maakt iemand geen slechte moeder, zoals in de vorige quote werd geïnsemineerd.
Zaken als dat constant aandacht vragen en niet door willen slapen lijkt me bij een peuter op een gegeven ook een kwestie van opvoeden of als je het niet meer weet aan de bel trekken en hulp zoeken.
Constant aandacht vragen en problemen met slapen zijn nou net dé problemen die je een aantal jaren met veel kinderen hebt. Het ene kind is het andere niet, en (gebrek aan) opvoeding is ook niet altijd het probleem/de oplossing.quote:
[..]
Tuurlijk maar je hebt als opvoeder ook een primaire kerntaak namelijk om de bestaande problemen beet te pakken, liefst met enig positivisme, de opvattingen van TS staan hier haaks op.
Zaken als dat constant aandacht vragen en niet door willen slapen lijkt me bij een peuter op een gegeven ook een kwestie van opvoeden of als je het niet meer weet aan de bel trekken en hulp zoeken.
Kinderen:quote:
- Slechte nachten
- Weinig eigen ruimte
- Constant bezig met opletten
- Weinig kunnen concentreren op eigen hobbies wanneer thuis
- Minder tijd voor elkaar/partners
- Uiteten is niet meer wat het was
- Drukt op de financiën
- Kots, poep, plas, blèren
- etc
Als je rationeel bekijkt zou niemand kinderen nemen. Maar zo moet je er dus niet tegenaan kijken.
Helemaal mee eens.quote:
[..]
Kinderen:
- Slechte nachten
- Weinig eigen ruimte
- Constant bezig met opletten
- Weinig kunnen concentreren op eigen hobbies wanneer thuis
- Minder tijd voor elkaar/partners
- Uiteten is niet meer wat het was
- Drukt op de financiën
- Kots, poep, plas, blèren
- etc
Als je rationeel bekijkt zou niemand kinderen nemen. Maar zo moet je er dus niet tegenaan kijken.
Waarom was dat een antwoord op mijn post?
Jij zegt dat je het echt zelf moet willen!quote:
[..]
Helemaal mee eens.
Waarom was dat een antwoord op mijn post?
Om hier rationeel volmondig ja op te zeggen kan ik gewoon weg niet, zie de nadelen die ik heb aangeduid. Dat is ook niet iets waar jij van dacht "jipie" toen je er aan begon (althans neem ik aan, al weet ik niet hoeveel mensen ontzettend dom alleen maar door een rose bril heen kijken).
Nee, ik dacht niet "jippie" maar die zaken waren wel ondergeschikt aan mijn gevoel dat ik een kind wilde. Ik nam ze voor lief. En precies zoals in dit topic dus wordt gezegd: je kunt ze ook niet helemaal inschatten. Je weet rationeel wat er op je af gaat komen, maar je hebt geen idee wat het fysiek en emotioneel met je gaat doen of hoeveel tijd sommige dingen in beslag zullen gaan nemen. Je zegt 'ja' tegen iets waarvan je de consequenties niet volledig kunt over/doorzien.quote:
[..]
Jij zegt dat je het echt zelf moet willen!
Om hier rationeel volmondig ja op te zeggen kan ik gewoon weg niet, zie de nadelen die ik heb aangeduid. Dat is ook niet iets waar jij van dacht "jipie" toen je er aan begon.
Zoals ik het lees, schuif jij die dingen al bij voorbaat richting je vriendin, omdat zij graag een kind wil, een sterke vrouw is en weinig eigen ruimte nodig heeft. En zo nu en dan wil je wel eens oppassen. Ik denk persoonlijk dat dat niet echt een goede start van het ouderschap is
Mijn zoontje is 3 jaar en 3 maanden en behalve dat het natuurlijk mijn allerliefste babybeer van de hele wereld is, word ik soms horendol van hem, eten en drinken dat steeds weer op de onhandigste plekken omvalt, niet alleen kunnen spelen en om de 5 minuten iets vragen als je net eens rustig zit, je draait je even om en hij komt op de dolste ideeën. Je vraagt wat hij wil eten, jij maakt het klaar en hij neemt doodleuk maar één hap en lust het niet meer. En dan het hele "zelfs doen" en meehelpen gedoe...ik was al lang 3 keer klaar, maar nu moet ik ook nog de extra rommel opruimen. Ik ren elke dag achter hem aan om hem in te kleren en gewassen te krijgen. Vooraf had ik nog nooit van peuterpuberteit gehoord, nu kan ik precies uitleggen wat het is ...ik had ook veel moeite om niet "op niveau" te kunnen communiceren, een kind is een kind en geen kleine volwassene.
Wat helpt is om te focussen op de leuke dingen en daarvan extra te genieten en die dingen waar je het meest moeite mee hebt langzaam proberen te veranderen. Dat is niet makkelijk soms en slaapgebrek kon ik ook moeilijk handelen, omdat ik dan op de tijden dat ik wel kon slapen, de slaap niet kon vinden bijvoorbeeld, maar hou je voor ogen dat alles maar een "fase" is, en het eens anders wordt ( met weer nieuwe problemen...)
[ Bericht 11% gewijzigd door Zana op 19-09-2014 00:00:12 ]
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.quote:
[..]
Constant aandacht vragen en problemen met slapen zijn nou net dé problemen die je een aantal jaren met veel kinderen hebt. Het ene kind is het andere niet, en (gebrek aan) opvoeding is ook niet altijd het probleem/de oplossing.
Zijn uitzonderingen: Een huilbaby is extreem lastig omdat je niet kunt communiceren en vaak geen flauw idee hebt waarom het huilt.
Maar een kind van drie dat constant aandacht vraagt, goh nee echt? Geen tijd meer samen voor 20:00 omdat er een kindje rondloopt, je meent het!
Wat voor type kindje je ook hebt/krijgt er is toch no way dat je dat soort zaken van te voren niet zelf aan zien komen
.Je ziet ze wel aankomen, maar de daadwerkelijke impact kun je je niet écht realiseren tot je er middenin zit. Dat is ook wat miss_sly probeert te zeggen.quote:
[..]
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.
Zijn uitzonderingen: Een huilbaby is extreem lastig omdat je niet kunt communiceren en vaak geen flauw idee hebt waarom het huilt.
Maar een kind van drie dat constant aandacht vraagt, goh nee echt? Geen tijd meer samen voor 20:00 omdat er een kindje rondloopt, je meent het!
Wat voor type kindje je ook hebt/krijgt er is toch no way dat je dat soort zaken van te voren niet zelf aan zien komen
En ja, ik wist het, wist óók dat ik het zwaar zou vinden. Dus? Had ik dan geen kind 'gemogen'?
De daadwerkelijke impact is lastig voor te stellen, je gevóél bij weinig slaap en tijd voor jezelf is zo verrekte lastig te bedenken... En dan ben ik ook nog introvert die veel tijd voor zichzelf nodig heeft.
Guess what? We zijn toch gelukkig. Oprecht. Maar sommige dagen zijn makkelijker dan andere.
Je moet niet denken dat ik 99% van de tijd er dan niet zal zijn, dat is ook een foute aanname van jou.quote:
[..]
Nee, ik dacht niet "jippie" maar die zaken waren wel ondergeschikt aan mijn gevoel dat ik een kind wilde. Ik nam ze voor lief. En precies zoals in dit topic dus wordt gezegd: je kunt ze ook niet helemaal inschatten. Je weet rationeel wat er op je af gaat komen, maar je hebt geen idee wat het fysiek en emotioneel met je gaat doen of hoeveel tijd sommige dingen in beslag zullen gaan nemen. Je zegt 'ja' tegen iets waarvan je de consequenties niet volledig kunt over/doorzien.
Zoals ik het lees, schuif jij die dingen al bij voorbaat richting je vriendin, omdat zij graag een kind wil, een sterke vrouw is en weinig eigen ruimte nodig heeft. En zo nu en dan wil je wel eens oppassen. Ik denk persoonlijk dat dat niet echt een goede start van het ouderschap is
Uiteindelijk zal ik er dan wel voor kiezen en feitelijk ben ik er dan 75% van de tijd.
Ik bedoelde het ook niet richting jou, maar meer als aanvulling erop.quote:
[..]
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.
En dat tweede, dat bedoel ik te zeggen
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Iets aan zien komen is iets heel anders dan het ook werkelijk beleven en ondervinden wat dat met jezelf en je relatie doet.quote:
[..]
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.
Zijn uitzonderingen: Een huilbaby is extreem lastig omdat je niet kunt communiceren en vaak geen flauw idee hebt waarom het huilt.
Maar een kind van drie dat constant aandacht vraagt, goh nee echt? Geen tijd meer samen voor 20:00 omdat er een kindje rondloopt, je meent het!
Wat voor type kindje je ook hebt/krijgt er is toch no way dat je dat soort zaken van te voren niet zelf aan zien komen
Dat is echt never nooit van te voren te voorspellen.
Papa's zijn thuis bij hun kind of hebben de primaire zorg maar dat is geen 'oppassen'
Dat ben ik met je eens, maar daar wilde ik dan nog niet eens over beginnenquote:
Papa's passen ook niet op imho.
Papa's zijn thuis bij hun kind of hebben de primaire zorg maar dat is geen 'oppassen'
Typisch vrouw eigen, ik bedoelde het niet anders. Zelfde betekenis voor mij maar ander woord. Voor jullie mag het een andere betekenis hebben maar dat heeft puur met perspectief te maken.quote:
Papa's passen ook niet op imho.
Papa's zijn thuis bij hun kind of hebben de primaire zorg maar dat is geen 'oppassen'
Er zijn genoeg vrouwen die het ook zo noemen en hetzelfde vinden als jij, hoor. Is geen vrouwen-ding.quote:
[..]
Typisch vrouw eigen, ik bedoelde het niet anders. Zelfde betekenis voor mij maar ander woord. Voor jullie mag het een andere betekenis hebben maar dat heeft puur met perspectief te maken.
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruitquote:
[..]
Er zijn genoeg vrouwen die het ook zo noemen en hetzelfde vinden als jij, hoor. Is geen vrouwen-ding.
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
Dit klinkt al een stuk realistischer dan hoe je eerst posttequote:
[..]
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruit
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
misschien las ik er te veel in, hoor, maar het klonk een beetje alsof je wilde zeggen dat je je vriendin wel een kind wilde geven, als jij dan gewoon lekker je gang kon blijven gaan en dan zou je zo nu en dan wel eens een keertje oppassen.
Werk in het buitenland is het probleem nog niet eens, maar je zult denk ik toch echt samen een stuk zorgen moeten doen, ook al ben jij druk met baan en carrière en heeft zij niet zoveel eigen ruimte nodig.
Ik denk dat je een betere vader bent als je, bijv. een aantal keer per maand naar het buitenland moet voor werk/tijd voor jezelf maakt en thuis er bent voor je kinderen, dan dat je er altijd bent maar helemaal opgaat in de televisie of gewoon geen energie hebt om je kinderen genoeg aandacht te geven. Meer kwaliteit dan kwantiteit.quote:
[..]
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruit
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
Je moet niet overdrijven natuurlijk maar je snapt wat ik bedoel
Haha! Ja, dit.quote:
En TS, ik snap hoe je je voelt en vind het herkenbaar. Ze is pas 1 maar het gebrek aan tijd voor mezelf en het slaapgebrek vallen me gewoon heel zwaar.
En ja, ik wist het, wist óók dat ik het zwaar zou vinden. Dus? Had ik dan geen kind 'gemogen'?
De daadwerkelijke impact is lastig voor te stellen, je gevóél bij weinig slaap en tijd voor jezelf is zo verrekte lastig te bedenken... En dan ben ik ook nog introvert die veel tijd voor zichzelf nodig heeft.
Guess what? We zijn toch gelukkig. Oprecht. Maar sommige dagen zijn makkelijker dan andere.
Juist nu het middagslaapje weg is, merk ik gewoon dat ik zelf nog minder tijd over houd. En een klein meisje wat toch wel erg moe is tegen vijven.
Ik ben heel gelukkig met ons gezin, maar er zijn gewoon momenten dat ik het echt even niet meer leuk vind.
Ik begrijp persoonlijk niet zo goed waarom dat als schokkend wordt ervaren door sommigen hier.
Het is toch geen taboe ofzo?
Precies om deze reden vind ik dat er in het dierenasiel ook plaats moet zijn voor kinderen. Aan een boom knopen is ook zo cru.quote:
Mijn dochter is bijna drie.
En er zijn momenten dat ik me afvraag waarom ik (we) zo graag een kind wilde(n) hebben.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou van haar. Zou niet zonder haar meer willen leven.
Maar jeetje, het blijft nog steeds heel heftig qua verandering in ons leven.
Ik heb geen nacht meer door kunnen slapen (ze wordt nog steeds een paar keer wakker per nacht). Heb pas na 20.00 uur op zijn vroegst tijd voor mijzelf/ons (mijn man en ik). En ik heb het gevoel dat ik haar de hele dag maar moet vermaken/in de gaten moet houden.
Een normaal etentje in een restaurant is er niet meer bij. We gaan wel, maar zijn voornamelijk met haar bezig.
Vakantie idem: altijd maar in de gaten houden en zorgen dat het ook leuk voor haar is.
Herkennen mensen dit?
Je hebt geen kinderen, of wel?quote:
[..]
Precies om deze reden vind ik dat er in het dierenasiel ook plaats moet zijn voor kinderen. Aan een boom knopen is ook zo cru.
Gelukkig niet nee.quote:
[..]
Je hebt geen kinderen, of wel?
Nu ligt hij als hij de kans krijgt tot ver in de middag in zijn naar tienerzweet stinkende kamer, je weet wel, die kamer waarvoor je dreigementen moet doen om te zorgen dat hij een keertje schoon maakt.
Waar is de tijd gebleven dat hij blij aan kwam rennen om te vertellen dat hij dat allemaal helemaal zelf had gedaan, vol trots
'Want today's WIFI-password? Clean your room.'quote:
De niet slapen periode's zijn hier al lang en breed voorbij, nooit gedacht dat ik nog eens verlangend terug zou denken aan dat ventje dat al voor de wekker naast je bed stond, klaar voor de dag.
Nu ligt hij als hij de kans krijgt tot ver in de middag in zijn naar tienerzweet stinkende kamer, je weet wel, die kamer waarvoor je dreigementen moet doen om te zorgen dat hij een keertje schoon maakt.
Waar is de tijd gebleven dat hij blij aan kwam rennen om te vertellen dat hij dat allemaal helemaal zelf had gedaan, vol trots
Een tienerzoon hebben, wat zijn daar de leuke kanten aan? Je hoort altijd alleen maar die verhalen over dat ze niet opruimen, dat ze niets doen behalve gamen en hele dagen in bed liggen. Tienerzoon hebben moet toch ook weer leuke, nieuwe kanten hebben? De eerste jaren leef je natuurlijk toe naar zindelijk worden, leren praten, leren lopen, naar school gaan, leren lezen, leren zwemmen, waar je dan natuurlijk apetrots op bent. Als ze ouder zijn is het juist leuk dat je gesprekken met ze kunt voeren, lijkt me. Verschilt sowieso per persoon natuurlijk, maar 'krijg je contact met hem'? Om het maar heel stom te verwoorden
Of is hij meer iemand die toevallig in huis woont die je zoon is? I just wondered.Het enige wat ze zegt is dat de verandering in haar leven heel groot is, niet of dat goed of slecht is. Ze noemt wat negatieve kanten van het hebben van een kind, maar zegt ook dat ze (vanzelfsprekend) heel veel van haar kind houdt en niet meer zonder haar zou willen.quote:
Als je door je kind iedere nacht meerdere keren wakker wordt gemaakt sloopt dat je echt, hoeveel je ook van je kind houdt, het slaapgebrek breekt je op.
Het enige wat TS vraagt is of iemand zich hierin herkent.
Ze vraagt niet: 'hebben meerdere mensen spijt van hun kind?' Want dat heeft ze niet.
Dit soort dingen weet je toch van tevoren? Je weet het, maar je hebt geen idee hoe veel impact bijvoorbeeld dat slaapgebrek heeft. En dat zul je nooit van tevoren weten, als mensen zoals TS dat niet bespreken. Sterker nog, topics als deze bereiden mensen beter voor op de impact die een baby kan hebben en zorgen dat andere ouders inzien dat dit soort moeilijke gedachtes ook gewoon normaal zijn en dat je best toe mag geven dat het ouderschap je zwaar valt, zonder dat mensen denken dat je je kind ineens haat.
Katten in het asiel mag je ook weer ophalen hoor, als je erachter komt dat de voordelen toch zwaarder wegen dan de nadelen.quote:
[..]
Het enige wat ze zegt is dat de verandering in haar leven heel groot is, niet of dat goed of slecht is. Ze noemt wat negatieve kanten van het hebben van een kind, maar zegt ook dat ze (vanzelfsprekend) heel veel van haar kind houdt en niet meer zonder haar zou willen.
Als je door je kind iedere nacht meerdere keren wakker wordt gemaakt sloopt dat je echt, hoeveel je ook van je kind houdt, het slaapgebrek breekt je op.
Het enige wat TS vraagt is of iemand zich hierin herkent.
Ze vraagt niet: 'hebben meerdere mensen spijt van hun kind?' Want dat heeft ze niet.
Dit soort dingen weet je toch van tevoren? Je weet het, maar je hebt geen idee hoe veel impact bijvoorbeeld dat slaapgebrek heeft. En dat zul je nooit van tevoren weten, als mensen zoals TS dat niet bespreken. Sterker nog, topics als deze bereiden mensen beter voor op de impact die een baby kan hebben en zorgen dat andere ouders inzien dat dit soort moeilijke gedachtes ook gewoon normaal zijn en dat je best toe mag geven dat het ouderschap je zwaar valt, zonder dat mensen denken dat je je kind ineens haat.
quote:
De niet slapen periode's zijn hier al lang en breed voorbij, nooit gedacht dat ik nog eens verlangend terug zou denken aan dat ventje dat al voor de wekker naast je bed stond, klaar voor de dag.
Nu ligt hij als hij de kans krijgt tot ver in de middag in zijn naar tienerzweet stinkende kamer, je weet wel, die kamer waarvoor je dreigementen moet doen om te zorgen dat hij een keertje schoon maakt.
Waar is de tijd gebleven dat hij blij aan kwam rennen om te vertellen dat hij dat allemaal helemaal zelf had gedaan, vol trots
De topic gaat natuurlijk over wat is niet zo leuk, vandaar dat er niet staat wat er dan wel leuk aan is.quote:
[..]
'Want today's WIFI-password? Clean your room.'
Een tienerzoon hebben, wat zijn daar de leuke kanten aan? Je hoort altijd alleen maar die verhalen over dat ze niet opruimen, dat ze niets doen behalve gamen en hele dagen in bed liggen. Tienerzoon hebben moet toch ook weer leuke, nieuwe kanten hebben? De eerste jaren leef je natuurlijk toe naar zindelijk worden, leren praten, leren lopen, naar school gaan, leren lezen, leren zwemmen, waar je dan natuurlijk apetrots op bent. Als ze ouder zijn is het juist leuk dat je gesprekken met ze kunt voeren, lijkt me. Verschilt sowieso per persoon natuurlijk, maar 'krijg je contact met hem'? Om het maar heel stom te verwoorden
Ik vind bv het veranderende contact, dat steeds volwassener wordt erg leuk, vind het leuk om dingen te delen met elkaar, met elkaar op te trekken, dat komt steeds meer op 1 lijn te liggen(natuurlijk niet alles, we zijn geen klonen van elkaar).
Ik mag hem erg graag, kan heerlijk met hem kletsen, we mogen graag met elkaar optrekken(hij vind het nogsteeds erg leuk dingen met ons te doen), maar dat alles betekend niet dat het allemaal perfect is, dat hij geen ontzettend luie lamzakpuber kan zijn, of dat hij elke dag een gezellige snuiter is.
Ik snap je, ik was gewoon benieuwd. Maar leuk om te lezen! Is weer een heel andere kant van wat je meestal hoortquote:
[..]
De topic gaat natuurlijk over wat is niet zo leuk, vandaar dat er niet staat wat er dan wel leuk aan is.
Ik vind bv het veranderende contact, dat steeds volwassener wordt erg leuk, vind het leuk om dingen te delen met elkaar, met elkaar op te trekken, dat komt steeds meer op 1 lijn te liggen(natuurlijk niet alles, we zijn geen klonen van elkaar).
Ik mag hem erg graag, kan heerlijk met hem kletsen, we mogen graag met elkaar optrekken(hij vind het nogsteeds erg leuk dingen met ons te doen), maar dat alles betekend niet dat het allemaal perfect is, dat hij geen ontzettend luie lamzakpuber kan zijn, of dat hij elke dag een gezellige snuiter is.
Als je bekent dat je je kinderen af en toe ook niet zo leuk vind, geef je indirect tegenover de buitenwereld aan dat je faalt als ouder, dat wil natuurlijk niemand....quote:
[..]
Ik ben heel gelukkig met ons gezin, maar er zijn gewoon momenten dat ik het echt even niet meer leuk vind.
Ik begrijp persoonlijk niet zo goed waarom dat als schokkend wordt ervaren door sommigen hier.
Het is toch geen taboe ofzo?
Zeker zijn sommige dingen ook een opvoedkwestie, maar juist kleine kinderen doen wat ze willen en houden geen rekening met iemand anders en hebben ook vaak nog niet het besef wat hun gedrag met anderen doet. En met de komst van het eerste kind veranderd gewoon ook heel veel in je leven, er komen nieuwe dingen bij, maar er zijn ook dingen die je moet laten of niet meer in die mate kunt doen als voorheen. Bij een tweede of deerde kun je in elk geval al iets anticiperen, omdat je alles al een keer had gehad, nu ja het meeste dan wat betreft verzorging en ontwikkeling.
Vaak is het ook zo dat bepaalde slechte dingen vooral op momenten te veel worden of extra storen, wanneer je zelfs iets minder in je vel zit, op andere momenten kan ik bijvoorbeeld veel relaxter met negatief gedrag omgaan.
Juist kleine kinderen zijn gehecht aan rituelen, ook helpt het niet als je zegt je mag 's nachts niet wakker worden, of ik wil nu even een half uur rustig lezen of een keertje alleen naar toilet, ze storen je meestal toch.
En soms heb je ook gewoon geen idee, waar iets vandaan komt of waarom ze iets vervelends doen, mijn zoontje ging opeens wekenlang 's ochtends huilen als ik hem naar de peuterspeelzaal bracht. Pick your battles, dat wat het meest vervelend is pak je het eerst aan, en als iets niet werkt probeer je gewoon weer een andere aanpak, soms helpt het ook om het kind uit een bepaalde routine te halen.
Soms hoor je haar wel wakker zijn, dan lag ze wat te brabbelen, maar huilen doet ze allang niet meer want ze weet dat er niemand komt. Mak kind is het, die valt en ligt dan in een deuk. Ze huilt alleen als ze in de hoek moet omdat ze ondeugend doet en uitdaagt maar gedraagt zich verder eigenlijk prima.
[ Bericht 36% gewijzigd door #ANONIEM op 20-09-2014 12:39:39 ]
nou. Dat is niet een opvoedstrategie die ik zou aanprijzen. ik ben áltijd naar mijn kinderen gegaan als ze moesten huilen 's nachts. Dat hoort bij een basisveiligheid voor mij. Verdriet is troosten. En ze huilen echt niet voor de kat z"n viool.quote:
Bij je volgende kleine gewoon lekker laten janken als ze op bed liggen, ze vallen vanzelf weer in slaap. Je hoeft niet iedere keer ernaartoe te rennen. Zo is dat bij mijn nichtje ook gedaan. Die is net twee geworden en slaapt gewoon de hele nacht door, al een hele tijd eigenlijk.
Soms hoor je haar wel wakker zijn, dan lag ze wat te brabbelen, maar huilen doet ze allang niet meer want ze weet dat er niemand komt. Mak kind is het, die valt en ligt dan in een deuk. Ze huilt alleen als ze in de hoek moet omdat ze ondeugend doet en uitdaagt maar gedraagt zich verder eigenlijk prima.
en die sliepen ook gewoon door hoor. behalve mijn hongerlap. maar die kreeg dan gewoon te eten.
Dat, dat lijkt me nog het naarste aan ouder zijn, dat je van de clan nooit eens mag noemen dat er ook echt wel kutkanten aan zittenquote:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Zat kinderen die continu blijven jengelen voor aandacht. Natuurlijk als het te lang doorgaat, dan ga je kijken of er iets is, maar dat is in 9,5 van de 10 gevallen niet zo. Ik vind het een prima strategie, zorgt dat ze iig niet om iedere poep en scheet beginnen te krijsen. Zodra een kind doorheeft dat als ze hun bek open gooien papa en mama wel komen, gaan ze daar misbruik van maken.quote:
[..]
nou. Dat is niet een opvoedstrategie die ik zou aanprijzen. ik ben áltijd naar mijn kinderen gegaan als ze moesten huilen 's nachts. Dat hoort bij een basisveiligheid voor mij. Verdriet is troosten. En ze huilen echt niet voor de kat z"n viool.
en die sliepen ook gewoon door hoor. behalve mijn hongerlap. maar die kreeg dan gewoon te eten.
Verder heeft ze veiligheid zat en wordt gewoon goed opgevoed met voldoende aandacht. Ik zou m'n kind niet om iedere poep en scheet gaan lopen troosten, het is de bedoeling dat ze later tegen een stootje kunnen en onafhankelijk kunnen leven.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 20-09-2014 16:13:46 ]
Maar fijn dat je dat zo zeker en stellig weet allemaal.
.Van jouw strategie krijg je zielige kinderen die denken geen invloed op de wereld te hebben.
quote:
[..]
Dat, dat lijkt me nog het naarste aan ouder zijn, dat je van de clan nooit eens mag noemen dat er ook echt wel kutkanten aan zitten
en zo is dat Ik vind een ouder die mij meldt dat het eén en al rozegeur en maneschijn is, niet een prettige gesprekspartner. Die vermijdt ik ook altijd dus.
Ik heb het idee dat dat iets is dat vooral mensen zonder kinderen denken. Dat wordt echt wel genoemd, hoor.quote:
[..]
Dat, dat lijkt me nog het naarste aan ouder zijn, dat je van de clan nooit eens mag noemen dat er ook echt wel kutkanten aan zitten
precies dit!quote:
En juist door ze in het begin de veiligheid van je troost te bieden, geef je ze dat.
Van jouw strategie krijg je zielige kinderen die denken geen invloed op de wereld te hebben.
Nou, manipulatieve krengen zijn het inderdaad.quote:
[..]
Zodra een kind doorheeft dat als ze hun bek open gooien papa en mama wel komen, gaan ze daar misbruik van maken.
Ik geloof dat vrijwel alle kinderen zelf ook gewoon lekker willen slapen. Dat hele idee dat het een vooropgezet plan is van baby's om 's nachts hun ouders te terroriseren.
TS, lastig inderdaad. Maar het geeft toch niks dat je je afentoe zo voelt. Kinderen hóeven toch ook niet altijd leuk te zijn.
Kijk of er praktisch iets te regelen valt.
Even met z'n tweeën uit eten. Of ga eens lunchen ipv uit eten. Aan het einde van de dag is alles met kinderen vaak wat uitdagender.
quote:
Dat hele idee dat het een vooropgezet plan is van baby's om 's nachts hun ouders te terroriseren.
Nee, ik laat mijn dochtertje niet alleen huilen. Dan ga ik naar haar toe om haar te troosten.
Af en toe neem ik wel eens een dagje vrij, dan neemt mijn man het over, gelukkig. Kan ik even bijslapen/bijtanken.
En waarom ze meerdere keren per nacht wakker wordt? Ik heb geen idee. Heeft ze altijd al gedaan. Maar het werkt dan beter om haar snel even te aaien, en in te stoppen zodat ze meteen weer doorslaapt, dan om haar helemaal huilend echt wakker te laten worden.
Ik moet ook gewoon zelf eerder naar bed, want uitgeslapen trek ik het veel beter.
En 90% van de tijd vind ik het ook heel leuk samen. Maar soms dus gewoon ook niet, dan heb ik het gevoel van "laat me even met rust!". Wat dus niet kan. En dat snap ik ook wel, maar het frustreert me wel.
Ze is nog te klein om langer dan 10 minuten zelf te spelen. En alleen buiten op het pleintje kan ook nog niet.
Ik neem toch aan dat iedere ouder dit wel een beetje herkent?
Hoe oud is jullie zoon dan? En wat voor restaurant dan?quote:
Uit eten gaat hier prima. Regel af en toe een oppas, dan kan je zelf ongestoord uit eten. Ook met zoon erbij gaat dat redelijk oke.
Want langer dan een half uur aan tafel met iPad, gaat gewoon niet. En dat snap ik ook wel hoor!
Dan moet ze van tafel en even lekker rennen.
Ook ik denk wel eens: he wanneer is t nou eens tijd voor mezelf?!
Maarja.. Dan kijk ik naar zoon en ben ik dat al vergeten.
Mijn man helpt ook zoveel mogelijk als hij thuis is. 1x per week ga ik sporten, zodat ik echt even eruit ben.
In het weekend regelen we af en toe oppas, zodat we zelf wat leuks kunnen doen.
Zoon slaapt eigenlijk altijd goed door gelukkig.
Soms zijn er wat mindere momenten, maar toch zou ik wel een tweede willen hoor! :-D
Hij is 1,5 jaar.quote:
[..]
Hoe oud is jullie zoon dan? En wat voor restaurant dan?
Want langer dan een half uur aan tafel met iPad, gaat gewoon niet. En dat snap ik ook wel hoor!
Dan moet ze van tafel en even lekker rennen.
Dan gaan we niet naar een lyxe restaurant hoor. Maar naar een wok, ergens pannenkoeken eten, of gewoon schnitzel...
Ergens waar wel meer kinderen komen. Er gaat zeker geen ipad of iets mee. Gewoon leesboekjes mee of kleuren. Bij veel kindvriendelijke restaurants heb je wel een speelruimte.
) of pannenkoekenhuis oid. Dus niet echt waar je voor je plezier heengaat, laat staan voor het lekkere eten. Gelukkig hebben we een paar restaurants in de buurt met bijv. een speeltuin ernaast. Daar spreken we dan met vrienden af zodat de kinderen met elkaar buiten spelen en wij min of meer rustig kunnen borrelen/eten. En als we echt lekker uit eten willen, regelen we idd een oppas.Wij gaan gerust met alle kinderen uit eten, ook in de wat luxere restaurants maar mijn kinderen blijven wel zittenquote:
Uit eten met kinderen kan wel, maar dan moet je idd wel naar een wok ( ) of pannenkoekenhuis oid. Dus niet echt waar je voor je plezier heengaat, laat staan voor het lekkere eten.
En dan kunnen jullie rustig anderhalf /twee uur tafelen, zonder dat de kleine kinderen vervelend worden of van tafel willen?quote:
[..]
Wij gaan gerust met alle kinderen uit eten, ook in de wat luxere restaurants maar mijn kinderen blijven wel zitten
Knap!
Wat is je geheim?
Dan gaan we gewoon lekker naar huis ik forceer het uit eten gaan niet.
En misschien heb ik een heel ander idee van rustig uit eten gaan maar we krijgen altijd complimentjes van het personeel en dat we vooral terug mogen kinderen met kinderen.
Ze gaan ook gewoon vanaf kleins af aan mee. En gewoon veel tijd besteden aan de kinderen.
Ik vind het vervelende aan kindvriendelijk en speel plekken dat er dan dus ook veel kinderen zijn en dat verpest echt mijn zin om uit eten te gaan.
Ik vind het verschrikkelijk als er veel kinderen zijn.Klopt, rond een jaar of twee moet je zaken Gaan aanleren. Dus een lampje op een tijdklok : je mag pas uit bed of roepen als het aan is, daarvoor is het nacht, dus slaaptijd.quote:
je kunt je kind ook aanleren in bed te blijven. Zeker als het drie jaar is. Ik ben alleen voor de nachtvoedingen ruit geweest en twee keer in het jaar voor een enge droom. Verder slapen ze door of liggen ze in bed tot ze weer in slaap vallen.
En dit weet je voor je voor je kinderen neemt.
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
Wees consequent. Bijna iedereen met problemen is niet duidelijkytegen zijn kinderen. Nee is nee, ja is ja klinkt eenvoudiger dan het is bij een zeurend kind. Als je dat even volhoudt gaan ze ineens luisteren.
Wangedrag bij kinderen op die leeftijd komt vrijwel exclusief door de ouders. Dus kijk eens naar jullie gedrag. Verander dat en zie je kind veranderen. Dit is tenzij je kind echt iets mankeert (en ik heb het dan niet over een modieuze stoornis).
Een laatste optie zou zijn haar kamerdeur op slot te doen. Of haar in een dwangbuis in bed te leggen. In dat geval ga ik ook alvast maar sparen voor een psych later want als je bij je eigen ouders al niet veil;ig bent..waar dan wel?
Uiteindelijk wordt ze te groot om bij pap en mam te slapen en dan houdt het wel een keer op. Of ze groeit er overheen oid.
In den beginne zag ik het als een groot probleem en deed ik er alles aan haar in haar bed te laten slapen. Met als gevolg een nerveuze bedplasser en ikzelf die de hele nacht 'op de waak' lag.
Wij mijden speciale kinderrestaurants ook. Wij vinden het gezellig om met hem uit eten te gaan. En met z'n drieën lekker te eten.quote:
[..]
En dan kunnen jullie rustig anderhalf /twee uur tafelen, zonder dat de kleine kinderen vervelend worden of van tafel willen?
Knap!
Wat is je geheim?
Als je een beetje je ogen openhoudt kun je vast wel dat leuke tentje vinden dat niet per se op kinderen gericht is, maar wel relaxed genoeg een om een kindje mee te nemen. Van die gezellige tentjes waar het geluidsniveau toch al wat hoger is.
Ga wat vroeger, zodat het nog niet zo druk is.Kies strategisch een plekje, bijvoorbeeld ergens in de hoek waar bijvoorbeeld achter de stoel nog een beetje ruimte is om evt op de grond te spelen zonder anderen tot last te zijn.
Kies strategisch wat je eet. Houdt je kind van brood, begin dat met wat stokbrood met kruidenboter. Stilt de ergste honger alvast zodat wachten op het hoofdgerecht niet zo lastig is. Kies ipv voor een voorgerecht voor een toetje. Mocht het niet gaan, dan kun je na het hoofdgerecht ook weg. En op weg naar huis nog iets lekkers eten. Tapas gerechten zijn hier ook een hit.
Betrek haar bij het geheel. Misschien durft ze zelf haar eten en drinken te bestellen of te wenken (zwaaien) naar de ober. Over een jaartje is het uitpluizen van bekende letters op de menukaart misschien al leuk. Leer haar en passant ook hoe je je moet gedragen in een restaurant. Beetje oefenen met groot zijn en zo.
Verder ben je met z'n drieën aan het eten, dus betrek haar actief bij de gesprekken: leuke uitjes die jullie gehad hebben, wat gaan jullie dit weekend doen, wat is het vieste op de menukaart
, en andere dingen die een driejarige interessant zou kunnen vinden. Of loop even samen een rondje door het restaurant. Misschien hangt er ergens iets leuks aan de muur om even naar te kijken. En als het rot gaat, so be it. Volgende keer beter.
Kindvriendelijke restaurants opzoeken kan ook, al kom je dan snel uit bij vreetschuren in gezellige tentjes of waar je daadwerkelijk goed kan tafelen zit niemand te wachten op jengelende/spelende/überhaupt aanwezige kinderen. Je kunt je ogen sluiten en daar schijt aan hebben maar geloof nooit dat het écht comfortabel is. Of je moet hele makkelijke kids hebben die gewoon netjes aan tafel zitten met hun (kleur)boekjes.
Niet ieder kind kan evengoed stil zitten. En je hoeft natuurlijk ook niet altijd en overal stil te zitten.
Als wij ergens gaan eten met kind is dat ook al wat vroeger. Na 17.30 werd zoon thuis ook jengelig, want dan wordt hij moe. Ga dan gewoon al rond 16.30/16.45. Wij zijn nu een paar keer ergens heen geweest met hem en bestellen dan inderdaad geen voorgerecht. Alleen een hoofdgerecht en als het dan nog steeds goed gaat een toetje er achteraan.
TO, mocht dit bij jullie niet werken... en je wil wel graag uiteten. regel dan gewoon eens in de zoveel tijd een oppas!
Je kan tussendoor ook met kind oefenen, door op een terrasje te gaan zitten etc.
Ik herken het maar zeer beperkt. Doorslapen is bij ons geen probleem. Onze dochter slaapt gewoon aan een stuk en als ze al voor 8 uur wakker wordt, dan laten we haar gewoon liggen. Ze slaapt niet zelden langer door, afgelopen zondag heb ik haar zelfs maar wakker gemaakt omdat het al 10 uur was geweest. Misschien hebben we op dat punt geluk gehad, maar we hebben ook geleerd om als duidelijk was dat alles in orde was we niet reageren op mogelijke vormen van aandacht trekken.quote:
Mijn dochter is bijna drie.
En er zijn momenten dat ik me afvraag waarom ik (we) zo graag een kind wilde(n) hebben.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou van haar. Zou niet zonder haar meer willen leven.
Maar jeetje, het blijft nog steeds heel heftig qua verandering in ons leven.
Ik heb geen nacht meer door kunnen slapen (ze wordt nog steeds een paar keer wakker per nacht). Heb pas na 20.00 uur op zijn vroegst tijd voor mijzelf/ons (mijn man en ik). En ik heb het gevoel dat ik haar de hele dag maar moet vermaken/in de gaten moet houden.
Een normaal etentje in een restaurant is er niet meer bij. We gaan wel, maar zijn voornamelijk met haar bezig.
Vakantie idem: altijd maar in de gaten houden en zorgen dat het ook leuk voor haar is.
Herkennen mensen dit?
Overigens zijn er natuurlijk wel momenten (geweest) dat doorslapen niet lukte, of dat er duidelijk wel wat was, maar we nog niet door hadden wat en dat was voor die momenten niet leuk, maar als ze dan eindelijk sliep had je daar weer het positieve gevoel van. Nooit als een probleem ervaren derhalve.
Dat je pas nadat ze slaapt tijd voor elkaar hebt herken ik wel. Ik zie het probleem niet echt. Dan heb je nog uren te gaan en als je een keer een avond echt wat leuks wil doen zijn daar oplossingen genoeg voor.
De hele dag haar moeten vermaken zit in jezelf. Kinderen kunnen ook zichzelf vermaken. Natuurlijk: oogje in het zeil is nodig en je moet ook tijd aan ze besteden, maar wij hebben vanaf het begin af aan haar geleerd zichzelf ook te kunnen vermaken.
Vakanties veranderen inderdaad wel door kinderen. Mijn tip: ga ook eens zonder de kleine weg.
Kinderen hebben dus wel een impact op je leven. Ik ervaar het zelf vooral als positief, vind het ook gewoon leuk om met mijn dochter dingen te doen. Maar we kiezen ook op bepaalde momenten voor onszelf. Als je dat niet of te weinig doet, dan doe je jezelf te kort.
quote:Op zondag 21 september 2014 19:32 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Oh ik lees nu je laatste zin. Ik heb niks gezegd
En daarnaast is opvoeden gewoon heel moeilijk.
Bij ons is het duidelijkheid en rustig blijven. Na een half uurtje is die van ons het doorgaans ook wel beu en roept ze "uit" met haar armpjes de lucht in, ten teken dan ze uit de kinderstoel gehaald wil worden. Dan is het gewoon simpel zeggen "nee, we zijn nu aan het eten" en dan accepteert ze dat. De momenten dat er eten op tafel staat is het verder geen probleem natuurlijk, dan is ze daar wel mee bezig uiteraard.quote:
En dan kunnen jullie rustig anderhalf /twee uur tafelen, zonder dat de kleine kinderen vervelend worden of van tafel willen?
Knap!
Wat is je geheim?
Uiteraard nemen we haar niet mee naar sterrententen, dat duurt gewoon te lang, maar normaal 3 gangen bij een goed restaurant gaat prima. Kwestie van aanleren en vol blijven houden als ze probeert het patroon te doorbreken. Uiteindelijk is het gewoon een kwestie van wie houdt het het langste vol en om mij heen zie ik dat ouders die een keertje kiezen voor de makkelijke weg feitelijk de moeilijke weg in slaan. Maar ook dat is te doorbreken.
(en natuurlijk moet je ook een beetje geluk hebben, want ieder kind is wat anders en die van ons is volgens iedereen het makkelijkste kind dat ze kennen...)
Ik vraag me dan alleen wel af of je een kind er echt een plezier mee doet om een paar uur in een restaurant te gaan zitten. Daar zou ik dan niet voor kiezen. Wij gaan wel regelmatig met onze dochter eten, maar proberen het dan wel qua tijd te beperken. Het leuke vind ik dat ze er wel steeds meer plezier in krijgt en tegenwoordig zelf ook steeds vaker voorstelt om in een restaurantje te gaan eten. Zo worden onze etentjes steeds langer en gezelliger en leert ze allerlei soorten eten echt waarderenquote:
[..]
Bij ons is het duidelijkheid en rustig blijven. Na een half uurtje is die van ons het doorgaans ook wel beu en roept ze "uit" met haar armpjes de lucht in, ten teken dan ze uit de kinderstoel gehaald wil worden. Dan is het gewoon simpel zeggen "nee, we zijn nu aan het eten" en dan accepteert ze dat. De momenten dat er eten op tafel staat is het verder geen probleem natuurlijk, dan is ze daar wel mee bezig uiteraard.
Uiteraard nemen we haar niet mee naar sterrententen, dat duurt gewoon te lang, maar normaal 3 gangen bij een goed restaurant gaat prima. Kwestie van aanleren en vol blijven houden als ze probeert het patroon te doorbreken. Uiteindelijk is het gewoon een kwestie van wie houdt het het langste vol en om mij heen zie ik dat ouders die een keertje kiezen voor de makkelijke weg feitelijk de moeilijke weg in slaan. Maar ook dat is te doorbreken.
(en natuurlijk moet je ook een beetje geluk hebben, want ieder kind is wat anders en die van ons is volgens iedereen het makkelijkste kind dat ze kennen...)
Echt heel erg asociaal dat je met je jonge kinderen naar een restaurant gaatquote:
[..]
Bij ons is het duidelijkheid en rustig blijven. Na een half uurtje is die van ons het doorgaans ook wel beu en roept ze "uit" met haar armpjes de lucht in, ten teken dan ze uit de kinderstoel gehaald wil worden. Dan is het gewoon simpel zeggen "nee, we zijn nu aan het eten" en dan accepteert ze dat. De momenten dat er eten op tafel staat is het verder geen probleem natuurlijk, dan is ze daar wel mee bezig uiteraard.
Uiteraard nemen we haar niet mee naar sterrententen, dat duurt gewoon te lang, maar normaal 3 gangen bij een goed restaurant gaat prima. Kwestie van aanleren en vol blijven houden als ze probeert het patroon te doorbreken. Uiteindelijk is het gewoon een kwestie van wie houdt het het langste vol en om mij heen zie ik dat ouders die een keertje kiezen voor de makkelijke weg feitelijk de moeilijke weg in slaan. Maar ook dat is te doorbreken.
(en natuurlijk moet je ook een beetje geluk hebben, want ieder kind is wat anders en die van ons is volgens iedereen het makkelijkste kind dat ze kennen...)
Man man man waar gaan we heen met deze wereld.Nooit meenemen betekent dat ze ook niet leren hoe je in een restaurant te gedragen. Dan neem je ze pas mee als ze 12 zijn, en weten ze alsnog niet hoe het dan moet.quote:
[..]
Echt heel erg asociaal dat je met je jonge kinderen naar een restaurant gaat
Is ook echt rocketscience, je gedragen in een restaurant.quote:
[..]
Nooit meenemen betekent dat ze ook niet leren hoe je in een restaurant te gedragen. Dan neem je ze pas mee als ze 12 zijn, en weten ze alsnog niet hoe het dan moet.
Uhuh, "HeatWave (schuilnaamquote:
[..]
Is ook echt rocketscience, je gedragen in een restaurant.
) je gaat nu stil zitten en je houdt je mond anders...." Ja papa.
Was echt niet zo moeilijk.
Je hoeft je geen zorgen te maken om haar hoor. Ze vindt het leuk om rond te lopen, maar kan zich ook prima vermaken in een restaurant. Beetje kleuren, dan weer wat eten. Ze is de hele dag vrolijk en opgewekt en ook als ze in een restaurant zit. Ze wil alleen aldaar soms ook even rondlopen. Wil ze ook wel eens tijdens ontbijt thuis. Mag ook niet. Eten doe je aan tafel.quote:
Ik vraag me dan alleen wel af of je een kind er echt een plezier mee doet om een paar uur in een restaurant te gaan zitten. Daar zou ik dan niet voor kiezen. Wij gaan wel regelmatig met onze dochter eten, maar proberen het dan wel qua tijd te beperken. Het leuke vind ik dat ze er wel steeds meer plezier in krijgt en tegenwoordig zelf ook steeds vaker voorstelt om in een restaurantje te gaan eten. Zo worden onze etentjes steeds langer en gezelliger en leert ze allerlei soorten eten echt waarderen
Gewoon buiten zetten als ze hun grafbek niet houden. Liefst in de vrieskou.quote:
[..]
Uhuh, "HeatWave (schuilnaam
Ja papa.
Was echt niet zo moeilijk.
Wat is daar asociaal aan?quote:
Echt heel erg asociaal dat je met je jonge kinderen naar een restaurant gaat
Maar ontbijt duurt geen twee uurquote:
[..]
Je hoeft je geen zorgen te maken om haar hoor. Ze vindt het leuk om rond te lopen, maar kan zich ook prima vermaken in een restaurant. Beetje kleuren, dan weer wat eten. Ze is de hele dag vrolijk en opgewekt en ook als ze in een restaurant zit. Ze wil alleen aldaar soms ook even rondlopen. Wil ze ook wel eens tijdens ontbijt thuis. Mag ook niet. Eten doe je aan tafel.
Ik maak me geen zorgen, hoor, wij hebben alleen toen onze dochter jonger was ervoor gekozen om korter te tafelen
Onze keus, vonden wij fijner. Inmiddels is ze ruim 5 en gaat het erg goed en steeds wat langer.Uhm, misschien zijn er mensen die gewoon rustig willen eten en niet dat gejank en gegil van kinderen op de achtergrond willen? Het is net zo asociaal als een ghettoblaster meenemen en op vol volume je eigen muziek gaan draaien.quote:
Hebben ze met jou niet gedaan, kennelijk?quote:
[..]
Gewoon buiten zetten als ze hun grafbek niet houden. Liefst in de vrieskou.
goeie man.quote:
[..]
Hebben ze met jou niet gedaan, kennelijk?
ik moest altijd op blote voeten een rondje over de dijk lopen.quote:
[..]
Gewoon buiten zetten als ze hun grafbek niet houden. Liefst in de vrieskou.
True story
Toevallig volg ik je posts hier op fok al een tijdje en ik moet zeggen dat deze opvoeding voor jou uitstekend heeft uitgepakt.quote:
[..]
ik moest altijd op blote voeten een rondje over de dijk lopen.
True story
Misschien kan je dit ook eens proberen.
Nee, klopt, maar het is wel hetzelfde patroon.quote:
Als we alleen zijn, zijn we ook langer bezig uiteraard. Maar we willen haar ook zoveel mogelijk bij ons hebben. Anderen maken misschien de keuze om alles in het teken te zetten van de kinderen en dan snap ik ook dat het hebben van kinderen dan lastiger is. Die van ons is vanaf kleins af aan gewend om ook dingen te ondernemen die niet speciaal op haar gericht zijn. En dat gaat ook gewoon prima, anders zouden we het niet doen. En daarnaast doen we uiteraard ook veel dingen die volledig op haar zijn gericht.quote:Ik maak me geen zorgen, hoor, wij hebben alleen toen onze dochter jonger was ervoor gekozen om korter te tafelen
Bevalt ons allemaal prima, ook de kleine, want die is echt altijd vrolijk en tevreden. Ook als we uit eten gaan.
Wie of wat ben jij dat jij de wijsheid in pacht meent te hebben?quote:
Maar goed, ik zit in ouders, had kunnen weten dat je hier geen inlevingsvermogen kan verwachten
Knutgod, aangenaam.quote:
[..]
Wie of wat ben jij dat jij de wijsheid in pacht meent te hebben?
Klinkt allemaal heel herkenbaarquote:
[..]
Nee, klopt, maar het is wel hetzelfde patroon.
[..]
Als we alleen zijn, zijn we ook langer bezig uiteraard. Maar we willen haar ook zoveel mogelijk bij ons hebben. Anderen maken misschien de keuze om alles in het teken te zetten van de kinderen en dan snap ik ook dat het hebben van kinderen dan lastiger is. Die van ons is vanaf kleins af aan gewend om ook dingen te ondernemen die niet speciaal op haar gericht zijn. En dat gaat ook gewoon prima, anders zouden we het niet doen. En daarnaast doen we uiteraard ook veel dingen die volledig op haar zijn gericht.
Bevalt ons allemaal prima, ook de kleine, want die is echt altijd vrolijk en tevreden. Ook als we uit eten gaan.
O ja, jij liet jouw zoon door een ander opvoeden. Way to go!quote:
Er is geen "wijsheid" in deze zaken. Feit is dat kinderen overlast KUNNEN veroorzaken en het is iemand's goed recht om zich daaraan te ergeren.quote:
[..]
Wie of wat ben jij dat jij de wijsheid in pacht meent te hebben?
En er is met alles een grens, dus ook met overlast die "er bij hoort" mbt kinderen. Kinderen zijn als het goed is geen totaal oncontroleerbare wezens, het zijn geen tijgers of hyena's
. Dus als er sprake is van onredelijke overlast moet daar gewoon iets aan gedaan kunnen worden, maar dat is voor veel ouders onbespreekbaar, want engeltjes.
Toch vind ik zo'n statement altijd wat raar. Wij willen zelf niet dat ons kind overlast veroorzaakt en ik ken ook niemand die dat wel ok vindt, want engeltjes.quote:
[..]
Er is geen "wijsheid" in deze zaken. Feit is dat kinderen overlast KUNNEN veroorzaken en het is iemand's goed recht om zich daaraan te ergeren.
En er is met alles een grens, dus ook met overlast die "er bij hoort" mbt kinderen. Kinderen zijn als het goed is geen totaal oncontroleerbare wezens, het zijn geen tijgers of hyena's
Dus als er sprake is van onredelijke overlast moet daar gewoon iets aan gedaan kunnen worden, maar dat is voor veel ouders onbespreekbaar, want engeltjes.
Het feit dat wij regelmatig met onze dochter uit eten gaan, betekent namelijk dat ze zich wel weet te gedragen en dat als het een keer minder goed gaat, dat wij dan vertrekken. Niet alleen omdat het dan voor de andere gasten niet leuk meer is, maar ook niet voor onze dochter en ook niet voor onszelf. Uit eten gaan moet geen doel op zich zijn, maar iets wat je met drietjes (in ons geval) doet omdat je het gezellig en leuk vindt en houdt van lekker eten
Maar ga dan lekker naar een pannekoekenrestaurant ofzo. Daar mag en kan het. In een normaal restaurant verpest je de ervaring van andere bezoekers. Ik vind het enorm asociaal dat je dat willens en wetens doet "omdat ze het anders nooit leren".quote:
[..]
Toch vind ik zo'n statement altijd wat raar. Wij willen zelf niet dat ons kind overlast veroorzaakt en ik ken ook niemand die dat wel ok vindt, want engeltjes.
Het feit dat wij regelmatig met onze dochter uit eten gaan, betekent namelijk dat ze zich wel weet te gedragen en dat als het een keer minder goed gaat, dat wij dan vertrekken. Niet alleen omdat het dan voor de andere gasten niet leuk meer is, maar ook niet voor onze dochter en ook niet voor onszelf. Uit eten gaan moet geen doel op zich zijn, maar iets wat je met drietjes (in ons geval) doet omdat je het gezellig en leuk vindt en houdt van lekker eten
ja popjequote:
[..]
Toch vind ik zo'n statement altijd wat raar. Wij willen zelf niet dat ons kind overlast veroorzaakt en ik ken ook niemand die dat wel ok vindt, want engeltjes.
Het feit dat wij regelmatig met onze dochter uit eten gaan, betekent namelijk dat ze zich wel weet te gedragen en dat als het een keer minder goed gaat, dat wij dan vertrekken. Niet alleen omdat het dan voor de andere gasten niet leuk meer is, maar ook niet voor onze dochter en ook niet voor onszelf. Uit eten gaan moet geen doel op zich zijn, maar iets wat je met drietjes (in ons geval) doet omdat je het gezellig en leuk vindt en houdt van lekker eten
. Maar ik heb het niet over jou, want als je je kinderen wel gewoon netjes in bedwang weet te houden is er natuulijk ook niets aan de hand .Nou had ik even die reactie van de ijsbeer over het hoofd gezien, maar waar komt die beschuldiging in vredesnaam toch vandaan? Vanaf het begin af aan hebben wij gereageerd op aandacht vragen op een positieve manier en aandacht vragen op een negatieve manier genegeerd. Dus vraagt ze nu alleen op een positieve manier aandacht. In haar enthousiasme wil ze nog wel eens een gilletje uitslaken, maar als dat op een ongepast moment is corrigeren we dat.quote:
Er is geen "wijsheid" in deze zaken. Feit is dat kinderen overlast KUNNEN veroorzaken en het is iemand's goed recht om zich daaraan te ergeren.
En er is met alles een grens, dus ook met overlast die "er bij hoort" mbt kinderen. Kinderen zijn als het goed is geen totaal oncontroleerbare wezens, het zijn geen tijgers of hyena's
Dus als er sprake is van onredelijke overlast moet daar gewoon iets aan gedaan kunnen worden, maar dat is voor veel ouders onbespreekbaar, want engeltjes.
Het is echt volstrekte onzin om te denken dat mensen geen kinderen mee moeten nemen naar een restaurant omdat alle kinderen overlast veroorzaken.
Wat dat betreft maak ik vaker mee dat grote groepen in een restaurant overlast veroorzaken dan een gezin met kleine kinderen.
Welke beschuldiging als ik zeg KUNNEN precies?quote:
[..]
Nou had ik even die reactie van de ijsbeer over het hoofd gezien, maar waar komt die beschuldiging in vredesnaam toch vandaan? Vanaf het begin af aan hebben wij gereageerd op aandacht vragen op een positieve manier en aandacht vragen op een negatieve manier genegeerd. Dus vraagt ze nu alleen op een positieve manier aandacht. In haar enthousiasme wil ze nog wel eens een gilletje uitslaken, maar als dat op een ongepast moment is corrigeren we dat.
Het is echt volstrekte onzin om te denken dat mensen geen kinderen mee moeten nemen naar een restaurant omdat alle kinderen overlast veroorzaken.
Wat dat betreft maak ik vaker mee dat grote groepen in een restaurant overlast veroorzaken dan een gezin met kleine kinderen.
.Want alle kinderen janken en gillen de hele dag natuurlijk.quote:
Uhm, misschien zijn er mensen die gewoon rustig willen eten en niet dat gejank en gegil van kinderen op de achtergrond willen? Het is net zo asociaal als een ghettoblaster meenemen en op vol volume je eigen muziek gaan draaien.
Jij hebt geen kinderen begrijp ik?
Je zegt zelf in je verhaal dat ze "roept". Roepen doe je op de markt.quote:
[..]
Nou had ik even die reactie van de ijsbeer over het hoofd gezien, maar waar komt die beschuldiging in vredesnaam toch vandaan? Vanaf het begin af aan hebben wij gereageerd op aandacht vragen op een positieve manier en aandacht vragen op een negatieve manier genegeerd. Dus vraagt ze nu alleen op een positieve manier aandacht. In haar enthousiasme wil ze nog wel eens een gilletje uitslaken, maar als dat op een ongepast moment is corrigeren we dat.
Het is echt volstrekte onzin om te denken dat mensen geen kinderen mee moeten nemen naar een restaurant omdat alle kinderen overlast veroorzaken.
Wat dat betreft maak ik vaker mee dat grote groepen in een restaurant overlast veroorzaken dan een gezin met kleine kinderen.
Nee natuurlijk niet.quote:
[..]
Want alle kinderen janken en gillen de hele dag natuurlijk.
Jij hebt geen kinderen begrijp ik?
maar er zijn mensen (ik noem geen namen, maar kijk eens een post boven deze) die sowieso vinden dat je met een kind niet naar een gewoon restaurant dient te gaan, want andere gasten zouden wel eens liever geen kinderen willen zien. Als kinderen vervelend zijn, snap ik dat, maar als ze zich gewoon netjes gedragen, kan het toch best>?quote:
[..]
ja popje
De beschuldiging van ijsbeer... Zin 2 hoort bij zin 1.quote:
Welke beschuldiging als ik zeg KUNNEN precies?
ja, ik ben knut toch niet?quote:
[..]
maar er zijn mensen (ik noem geen namen, maar kijk eens een post boven deze) die sowieso vinden dat je met een kind niet naar een gewoon restaurant dient te gaan, want andere gasten zouden wel eens liever geen kinderen willen zien. Als kinderen vervelend zijn, snap ik dat, maar als ze zich gewoon netjes gedragen, kan het toch best>?
. Dat is precies wat ik zeg, als het gewoon kan is het prima, maar als het TEVEEL overlast veroorzaakt moet er ook kunnen worden ingegrepen. Meer niet
.Hier ben ik het helemaal mee eens.quote:
[..]
Toch vind ik zo'n statement altijd wat raar. Wij willen zelf niet dat ons kind overlast veroorzaakt en ik ken ook niemand die dat wel ok vindt, want engeltjes.
Het feit dat wij regelmatig met onze dochter uit eten gaan, betekent namelijk dat ze zich wel weet te gedragen en dat als het een keer minder goed gaat, dat wij dan vertrekken. Niet alleen omdat het dan voor de andere gasten niet leuk meer is, maar ook niet voor onze dochter en ook niet voor onszelf. Uit eten gaan moet geen doel op zich zijn, maar iets wat je met drietjes (in ons geval) doet omdat je het gezellig en leuk vindt en houdt van lekker eten
Dat betekent voor ons, op dit moment, dat wij met onze peuter niet 2 uur in een goed restaurant kunnen eten.
Twee uur aan tafel zitten, kan ze echt niet, dat wordt 100% gillen. En daar heb ik geen zin in. Niet leuk voor ons, niet leuk voor de gasten, en niet leuk voor haar.
Uit eten gaan met haar doen we overigens vaak. Maar niet in dat soort restaurants.
En dat mis ik wel.
Klopt, ben ik met je eens. Ik begrijp alleen niet helemaal waar het idee vandaan komt dat veel ouders dat niet doen, want engeltjes. Echt, ik ken ze niet, mensen die zo denken over hun kinderen.quote:
[..]
ja, ik ben knut toch niet?
Dat is precies wat ik zeg, als het gewoon kan is het prima, maar als het TEVEEL overlast veroorzaakt moet er ook kunnen worden ingegrepen. Meer niet
Jij denkt wellicht aan schreeuwen. Dat is niet noodzakelijk bij roepen, het kan ook slaan op dwingend om iets vragen.quote:
Je zegt zelf in je verhaal dat ze "roept". Roepen doe je op de markt.
En dan nog: een kind die een keer "uit" roept. Nounou... Als dat al overlast is, dan kun je je lol nog op. Ga je ook klagen als er aan een tafel gelachen wordt?
Sja, niet lullig bedoeld, maar dat is toch gewoon het logische gevolg van kinderen nemen? Je zal de eerste paar levensjaren bepaalde dingen achterwege moeten laten, maar toch niet definitief? Je kan ook 9 maanden niet drinken bijv, hoort er dan toch ook gewoon even bij?quote:
[..]
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Dat betekent voor ons, op dit moment, dat wij met onze peuter niet 2 uur in een goed restaurant kunnen eten.
Twee uur aan tafel zitten, kan ze echt niet, dat wordt 100% gillen. En daar heb ik geen zin in. Niet leuk voor ons, niet leuk voor de gasten, en niet leuk voor haar.
Uit eten gaan met haar doen we overigens vaak. Maar niet in dat soort restaurants.
En dat mis ik wel.
Ik ga ook niet klagen dat als ik ervoor kies om vegatarier te worden dat ik geen vlees kan eten
.Als ik er iets van zeg krijg ik een vuile blik of een scheldpartij. De eigen kinderen zijn nooit vervelend. Ouders kunnen daar gewoon niet objectief naar kijken.quote:
kinderen vervelend zijn, snap ik dat, maar als ze zich gewoon netjes gedragen, kan het toch best>?
Wij hebben dat ook zelden gedaan een hele tijd. We hadden niet echt een goede oppas en onze dochter hield niet zo van logeren (wordt langzaam ook beter). Dus gingen we zelden samen weg. Nu is ze vijf, snapt wat meer, vindt wat meer ok en sinds kort hebben we een oppas in de buurt. Dus nu kan het weer vaker.quote:
[..]
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Dat betekent voor ons, op dit moment, dat wij met onze peuter niet 2 uur in een goed restaurant kunnen eten.
Twee uur aan tafel zitten, kan ze echt niet, dat wordt 100% gillen. En daar heb ik geen zin in. Niet leuk voor ons, niet leuk voor de gasten, en niet leuk voor haar.
Uit eten gaan met haar doen we overigens vaak. Maar niet in dat soort restaurants.
En dat mis ik wel.
Sommige dingen komen misschien wel een beetje stil te liggen, een tijdje. Aan jullie om niet te vergeten wat je graag samen deed en te bekijken wanneer de tijd weer aanbreekt dat je dat samen weer kunt doen
Ik wel, ook niet bij bakken, maar pas nog in een luxe sushitent (geen vreetschuur) 90 euro PP tent zeg maar, groep met koters die echt tussen mijn tafel en de tafel van de buren aan het rondrennen waren, schreeuwen etc. en toen er iets van werd gezegd was het bijna matten.quote:
[..]
Klopt, ben ik met je eens. Ik begrijp alleen niet helemaal waar het idee vandaan komt dat veel ouders dat niet doen, want engeltjes. Echt, ik ken ze niet, mensen die zo denken over hun kinderen.
Ik vrees dat jij teveel in tokkierestaurants komt en daar jouw ervaringen op baseert. Ik zie heel vaak gezinnen met jonge kinderen die gewoon rustig zijn. Daar is werkelijk niets bijzonders aan.quote:
Maar ga dan lekker naar een pannekoekenrestaurant ofzo. Daar mag en kan het. In een normaal restaurant verpest je de ervaring van andere bezoekers. Ik vind het enorm asociaal dat je dat willens en wetens doet "omdat ze het anders nooit leren".
Loop de toekan gewoon eens voorbij zou ik zeggen.
Hahaquote:
[..]
Ik vrees dat jij teveel in tokkierestaurants komt en daar jouw ervaringen op baseert. Ik zie heel vaak gezinnen met jonge kinderen die gewoon rustig zijn. Daar is werkelijk niets bijzonders aan.
Loop de toekan gewoon eens voorbij zou ik zeggen.
Als jij je in het echte leven net zo uit als hier, kan ik me voorstellen dat jouw commentaar niet heel vriendelijk wordt ontvangen.quote:
[..]
Als ik er iets van zeg krijg ik een vuile blik of een scheldpartij. De eigen kinderen zijn nooit vervelend. Ouders kunnen daar gewoon niet objectief naar kijken.
En als jij al vindt dat een kind overlast veroorzaakt als het een keer iets harder praat, dan ben je een zeikerd
Ik vind het echt zo triest hier in Nederland, hoe kinderen zo ontzettend niet welkom zijn in het echte leven en maar vooral thuis en uit het zicht moeten blijven.
Maar dan kan het in de praktijk soms nog wel eens tegenvallen.quote:
[..]
Sja, niet lullig bedoeld, maar dat is toch gewoon het logische gevolg van kinderen nemen? Je zal de eerste paar levensjaren bepaalde dingen achterwege moeten laten, maar toch niet definitief? Je kan ook 9 maanden niet drinken bijv, hoort er dan toch ook gewoon even bij?
Ik ga ook niet klagen dat als ik ervoor kies om vegatarier te worden dat ik geen vlees kan eten
Niets mis om dat eens te bespreken hier.
Maar volgens de ouders is het nooit teveel.quote:
[..]
ja, ik ben knut toch niet?
Dat is precies wat ik zeg, als het gewoon kan is het prima, maar als het TEVEEL overlast veroorzaakt moet er ook kunnen worden ingegrepen. Meer niet
O, dat vind ik heel raar. Wij gaan sowieso al niet naar zo'n tent met onze dochter, maar rondrennen in een restaurant hoort nietquote:
[..]
Ik wel, ook niet bij bakken, maar pas nog in een luxe sushitent (geen vreetschuur) 90 euro PP tent zeg maar, groep met koters die echt tussen mijn tafel en de tafel van de buren aan het rondrennen waren, schreeuwen etc. en toen er iets van werd gezegd was het bijna matten.
Dat gezegd hebbend: ik heb ook wel eens heel erg veel last van luidruchtige tafels vol volwassenen met teveel alcohol en te veel plezier. Ik neem aan dat dat net zo not done is als overlast van kinderen?
Voor SOMMIGE ouders is het nooit teveel...quote:
[..]
Maar volgens de ouders is het nooit teveel.
Valt eigenlijk wel heel erg mee vind ik.quote:
Je zal de eerste paar levensjaren bepaalde dingen achterwege moeten laten,
Tuurlijk, maar die mensen kan je iig gewoon op hun bek rossenquote:
[..]
O, dat vind ik heel raar. Wij gaan sowieso al niet naar zo'n tent met onze dochter, maar rondrennen in een restaurant hoort niet
Dat gezegd hebbend: ik heb ook wel eens heel erg veel last van luidruchtige tafels vol volwassenen met teveel alcohol en te veel plezier. Ik neem aan dat dat net zo not done is als overlast van kinderen?
. Nee, maar dat zeg ik, ik heb het niet over een Sumo of Wok natuurlijk. Daar verwacht ik geen rust en klasse. Als ik daar ben doe ik niet moeilijk om wat lawaai.
Kan tegenvallen, inderdaad. Ik had het ook niet helemaal zo verwacht, omdat ik dacht dat ik het niet erg vond haar uit logeren te doen om samen leuke dingen te doen. Dat vond ik wel toen ze nog een baby was en toen ze ouder was, vond ze het zelf niet leuk. Dus hebben we dat niet vaak gedaan en langzaam opgebouwd. Dus tja, het is niet rozengeur en maneschijn, een kind, en dat mag je best zeggen, hoorquote:
[..]
Maar dan kan het in de praktijk soms nog wel eens tegenvallen.
Niets mis om dat eens te bespreken hier.
Dat ligt wel aan je empathie en inlevingsvermogen dan, wat jij vindt kunnen vinden anderen niet kunnenquote:
[..]
Valt eigenlijk wel heel erg mee vind ik.
.quote:
[..]
Voor SOMMIGE ouders is het nooit teveel...
Nuance
Jouw ervaring duidt daar in ieder geval op. Of jij bent een beetje de zaak aan het overdrijven, dat kan natuurlijk ook.quote:
Wat zij bv onder 'gewoon' kinder gedrag verstaan, ziet een buitenstaander dit als overlast.
Wat een bullshitquote:
Maar volgens de ouders is het nooit teveel.
Als ik naar een goed restaurant ga dan erger ik me daar ook aan ja. In een eetcafe minder. Net als je mij niet zal horen over schreeuwende kinderen in een pannekoekenrestaurant of de dierentuin.quote:
[..]
Dat gezegd hebbend: ik heb ook wel eens heel erg veel last van luidruchtige tafels vol volwassenen met teveel alcohol en te veel plezier. Ik neem aan dat dat net zo not done is als overlast van kinderen?
Tuurlijk, hier zitten alleen ouders met engeltjes en waar je alles tegen kan zeggenquote:
Dat is inderdaad wel heel erg typisch inderdaad. Er zijn maar weinig landen waar dat zo is. Angelsaksische landen hebben daar veel last van (die besteden de kinderen dan maar uit, of het gaat de ballenbak in). Maar in de meeste landen zijn kinderen gewoon onderdeel van het leven. Je zou dat bijna logisch gaan vinden...quote:
Ik vind het echt zo triest hier in Nederland, hoe kinderen zo ontzettend niet welkom zijn in het echte leven en maar vooral thuis en uit het zicht moeten blijven.
Ik mag me er niet aan ergeren want dat doen ze zelf ook niet. Oke hoor
Tuurlijk. Alles ouders zijn precies hetzelfde!quote:
Maar volgens de ouders is het nooit teveel.
quote:
De eigen kinderen zijn nooit vervelend. Ouders kunnen daar gewoon niet objectief naar kijken.
Nou trek je weer een volledig ongefundeerde conclusie...quote:
Dat ligt wel aan je empathie en inlevingsvermogen dan, wat jij vindt kunnen vinden anderen niet kunnen
Neem in Frankrijk, Italie, Spanje, Turkije, Egypte je kind maar eens mee. Het wordt nog vorstelijker behandeld dan jij zelf. Kinderen zijn de toekomst, zijn onderdeel van het gezin, van het leven, en ze mogen er gewoon zijn. Heerlijk vind ik die instelling.quote:
[..]
Dat is inderdaad wel heel erg typisch inderdaad. Er zijn maar weinig landen waar dat zo is. Angelsaksische landen hebben daar veel last van (die besteden de kinderen dan maar uit, of het gaat de ballenbak in). Maar in de meeste landen zijn kinderen gewoon onderdeel van het leven. Je zou dat bijna logisch gaan vinden...
Ik weet niet hoe jij dat doet, maar ik maak onderscheid naar omgeving. Dat is toch ook logisch. Ik leg dat ook gewoon uit. Kinderen begrijpen veel meer dan velen denken heb ik het idee.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:18 schreef Cue_ het volgende:
Ik denk dat het grootste verschil zit in het feit dat ouders meer van hun kind accepteren dan buitenstaanders.
Wat zij bv onder 'gewoon' kinder gedrag verstaan, ziet een buitenstaander dit als overlast.
Hoezo? Ik ben het wel met hem eens.quote:
[..]
Nou trek je weer een volledig ongefundeerde conclusie...
De broer van mijn vriend en de zus van mijn vriend laten hun kinderen heel regelmatig langere tijd (week) logeren bij opa en oma. Ik wil(de) dat niet, zeker niet toen ze nog een baby was. Ze hoorde bij mij, ik voedde haar en ik zorgde voor haar. Zij vonden het heel prima om dat te doen. Ieder zijn idee over hoe je dingen doet, toch?
Jij mag je van mij prima ergeren aan kinderen die zich niet kunnen gedragen en ouders die daar niet tegen optreden. Daar kan ik mij ook aan ergeren. Het probleem is dat jij net doet alsof alle ouders kutkinderen hebben en van mening zijn dat dat te allen tijde moet mogen. Dat slaat nergens op en is m.i. tokkiegedrag.quote:
Dit is dus exact het gedrag van ouders in een restaurant
Oke hoor
En als jij alleen maar tokkiegedrag ziet, dan raad ik je een andere omgeving aan. En niet vanwege de kinderen...
Ik zeg toch niet dat het op elke locatie dezelfde tolerantiegrens geldtquote:
Ik weet niet hoe jij dat doet, maar ik maak onderscheid naar omgeving. Dat is toch ook logisch. Ik leg dat ook gewoon uit. Kinderen begrijpen veel meer dan velen denken heb ik het idee.
Ik zeg ook niet dat kinderen dat niet kunnen snappen
Dat is geen conclusie maar een mening, ik zeg niet dat je een gebrek ergens aan hebt, ik zeg dat het aan je empathie en inlevingsvermogen ligt, niet dat je er te kort of teveel van hebt.quote:
[..]
Nou trek je weer een volledig ongefundeerde conclusie...
Het grappige is dus dat hoewel er gradaties zijn, Nederland echt bij de uitzonderingen hoort. Al vind ik resorts waar kinderen niet mogen zijn ook wel een goed idee hoor. En als er restaurants zijn die deze keuze maken ook prima. Maar als maatschappelijke norm is het vrij bizar.quote:
Neem in Frankrijk, Italie, Spanje, Turkije, Egypte je kind maar eens mee. Het wordt nog vorstelijker behandeld dan jij zelf. Kinderen zijn de toekomst, zijn onderdeel van het gezin, van het leven, en ze mogen er gewoon zijn. Heerlijk vind ik die instelling.
Hier is het ook heel normaal om je kinderen mee te nemen. Zijn overal meer dan welkom.quote:
[..]
Neem in Frankrijk, Italie, Spanje, Turkije, Egypte je kind maar eens mee. Het wordt nog vorstelijker behandeld dan jij zelf. Kinderen zijn de toekomst, zijn onderdeel van het gezin, van het leven, en ze mogen er gewoon zijn. Heerlijk vind ik die instelling.
Wat wel scheelt is het mooie weer. Dat het geluid (van volwassenen en kinderen) ergens heen kan.
O ja, zeker! Ik vind het heel prima als een resort of een restaurant aangeeft dat het kindvrij is. Dan weet je dat en ga je er niet heen, prima.quote:
[..]
Het grappige is dus dat hoewel er gradaties zijn, Nederland echt bij de uitzonderingen hoort. Al vind ik resorts waar kinderen niet mogen zijn ook wel een goed idee hoor. En als er restaurants zijn die deze keuze maken ook prima. Maar als maatschappelijke norm is het vrij bizar.
Als we in Turkije zijn bij vrienden, vind ik dat ook zo heerlijk. De meeste restaurants (ook de heel erg goede) hebben voornamelijk terras, want lekker weer. En bijna allemaal hebben ze dan een speeltuintje waar je als ouder gewoon zicht op hebt vanaf je tafel. En bij de echt goede restaurants is er gewoon personeel om het in de gaten te houden! Zo kun je echt wel uren tafelen met kinderenquote:
[..]
Hier is het ook heel normaal om je kinderen mee te nemen. Zijn overal meer dan welkom.
Wat wel scheelt is het mooie weer. Dat het geluid (van volwassenen en kinderen) ergens heen kan.
Door te stellen dat het aan mijn empathie en inlevingsvermogen ligt trekt hij een conclusie die echt voor de fanfare uit loopt. Ik zeg dat ik het wel mee vind vallen. Dat zou natuurlijk er ook aan kunnen liggen dat die kleine van ons gewoon erg makkelijk is in de omgang (wat feitelijk een rol speelt), maar ook dat wellicht wat we achterweg zouden moeten laten in de praktijk meevalt omdat ons leven pre-kinderen zich wellicht wat makkelijker aan liet passen (een voorbeeld: als je gewend bent om het hele weekend in bed door te brengen en je hebt een kind wat om 7 uur al wakker is, dan heb je meer aanpassing in de praktijk dan wanneer je eigenlijk nooit langer dan tot 9 uur in bed bleef en je een kind hebt wat in het weekend vaak tot 9 uur slaapt).quote:
Hoezo? Ik ben het wel met hem eens.
De broer van mijn vriend en de zus van mijn vriend laten hun kinderen heel regelmatig langere tijd (week) logeren bij opa en oma. Ik wil(de) dat niet, zeker niet toen ze nog een baby was. Ze hoorde bij mij, ik voedde haar en ik zorgde voor haar. Zij vonden het heel prima om dat te doen. Ieder zijn idee over hoe je dingen doet, toch?
Ik wil er alleen maar mee aangeven dat er genoeg ouders zijn die een lage tolerantiegrens hebben buiten de deur en die meteen ingrijpen, zelfs als er nog niets is om echt op in te grijpen.quote:
Ik zeg toch niet dat het op elke locatie dezelfde tolerantiegrens geldt
Ik zeg ook niet dat kinderen dat niet kunnen snappen
Zie mijn andere reactie hierop: ik denk dat er meer factoren kunnen zijn.quote:
Dat is geen conclusie maar een mening, ik zeg niet dat je een gebrek ergens aan hebt, ik zeg dat het aan je empathie en inlevingsvermogen ligt, niet dat je er te kort of teveel van hebt.
Natuurlijk zijn die er, er zijn ook goede brave stille kinderen.quote:
Ik wil er alleen maar mee aangeven dat er genoeg ouders zijn die een lage tolerantiegrens hebben buiten de deur en die meteen ingrijpen, zelfs als er nog niets is om echt op in te grijpen.
En aan de andere kant heb je die natuurlijk ook. Mijn tolerantiegrens is bv enorm laag.
Ik bemerk toch wel een duidelijk verschil.quote:
Hier is het ook heel normaal om je kinderen mee te nemen. Zijn overal meer dan welkom.
En als jij dan zeg rond 20.00-20.30 uur naar het restaurant gaat, zul je er normaalgesproken (!) vrij weinig kinderen tegenkomenquote:
[..]
Natuurlijk zijn die er, er zijn ook goede brave stille kinderen.
En aan de andere kant heb je die natuurlijk ook. Mijn tolerantiegrens is bv enorm laag.
Hier is in haar geval Australiequote:
[..]
Ik bemerk toch wel een duidelijk verschil.
Op die manier, ja, dat klopt.quote:
[..]
Door te stellen dat het aan mijn empathie en inlevingsvermogen ligt trekt hij een conclusie die echt voor de fanfare uit loopt. Ik zeg dat ik het wel mee vind vallen. Dat zou natuurlijk er ook aan kunnen liggen dat die kleine van ons gewoon erg makkelijk is in de omgang (wat feitelijk een rol speelt), maar ook dat wellicht wat we achterweg zouden moeten laten in de praktijk meevalt omdat ons leven pre-kinderen zich wellicht wat makkelijker aan liet passen (een voorbeeld: als je gewend bent om het hele weekend in bed door te brengen en je hebt een kind wat om 7 uur al wakker is, dan heb je meer aanpassing in de praktijk dan wanneer je eigenlijk nooit langer dan tot 9 uur in bed bleef en je een kind hebt wat in het weekend vaak tot 9 uur slaapt).
Nou ja, ik bedoelde dus gewoon dat het er aan ligt of je in bepaalde situaties opjectief in kan zien of je onaanvaardbare overlast veroorzaakt of niet. Als jij van mening bent dat er nooit overlast kan zijn van kinderen heb je in mijn ogen minder te zoeken in een restaurant ja.quote:
[..]
Zie mijn andere reactie hierop: ik denk dat er meer factoren kunnen zijn.
Maar ik zeg nergens dat jij dat hebt of niet hebt, alleen dat het ligt aan OF je het hebt.
We komen net terug van vakantie in Oostenrijk.quote:
[..]
Als we in Turkije zijn bij vrienden, vind ik dat ook zo heerlijk. De meeste restaurants (ook de heel erg goede) hebben voornamelijk terras, want lekker weer. En bijna allemaal hebben ze dan een speeltuintje waar je als ouder gewoon zicht op hebt vanaf je tafel. En bij de echt goede restaurants is er gewoon personeel om het in de gaten te houden! Zo kun je echt wel uren tafelen met kinderen
Ook daar heel kindvriendelijk. Veel terrassen/restaurants hebben een klein speeltuintje. Heerlijk. Van de 9 avonden er 7 uit eten geweest.
Zo anders dan in NL.
Komt omdat je in die landen als kind gewoon een paar tikken krijgt als je je niet gedraagt. Er zijn inderdaad gradaties en Nederland staat bovenaan bij slechtst opgevoede kinderen.quote:
[..]
Het grappige is dus dat hoewel er gradaties zijn, Nederland echt bij de uitzonderingen hoort. Al vind ik resorts waar kinderen niet mogen zijn ook wel een goed idee hoor. En als er restaurants zijn die deze keuze maken ook prima. Maar als maatschappelijke norm is het vrij bizar.
Daar geniet ik dus van als ik op vakantie ben in Japan. Kinderen die gewoon hun bek dicht houden.
Sowieso is het niet verkeerd om af en toe eens een momentje quality time met je partner te hebben, ik zie te veel stellen in mijn omgeving die alles met kinderen doen en vervolgens helemaal langs elkaar heen gaan leven. De volgende stap is uiteraard een weekend/midweek/week weg met z'n tweeën. Ook dat is af en toe erg welkom om de batterij weer op te laden.
Precies. Dan moeten ze in bed liggen.quote:
En als jij dan zeg rond 20.00-20.30 uur naar het restaurant gaat, zul je er normaalgesproken (!) vrij weinig kinderen tegenkomen
Dat is wel iets om rekening mee te houden: vroeger gaan eten... Maar ach, small price...
Gelukkig niet iddquote:
En als jij dan zeg rond 20.00-20.30 uur naar het restaurant gaat, zul je er normaalgesproken (!) vrij weinig kinderen tegenkomen
O, dan klopt het wel. Maar daar geldt sowieso wel een beetje het laat maar waaien principe als het gaat om andere mensen in de omgeving. Vrij relaxed volkje.quote:
Dit dusquote:
Sorry, niet alles gelezen, maar je kunt met uit eten toch heel makkelijk een tweedeling maken: Als je met kinderen gaat, dan ga je naar een kindvriendelijke locatie zoals een pannekoekenhuis met een speelhoek. Ga je voor culinaire hoogstandjes en lang tafelen, dan doe je het jezelf, je kind en de andere gasten niet aan om mét kind te komen. Dan regel je een oppas.
Sowieso is het niet verkeerd om af en toe eens een momentje quality time met je partner te hebben, ik zie te veel stellen in mijn omgeving die alles met kinderen doen en vervolgens helemaal langs elkaar heen gaan leven. De volgende stap is uiteraard een weekend/midweek/week weg met z'n tweeën. Ook dat is af en toe erg welkom om de batterij weer op te laden.
Dan spraken we gewoon een beetje langs elkaar heen.quote:
Nou ja, ik bedoelde dus gewoon dat het er aan ligt of je in bepaalde situaties opjectief in kan zien of je onaanvaardbare overlast veroorzaakt of niet. Als jij van mening bent dat er nooit overlast kan zijn van kinderen heb je in mijn ogen minder te zoeken in een restaurant ja.
Maar ik zeg nergens dat jij dat hebt of niet hebt, alleen dat het ligt aan OF je het hebt.
Het gaat om duidelijkheid en consequent zijn. Niet om tikken uitdelen. Ik ben streng in de zin van "hier is de grens en die is heilig". Maar dat kan gewoon in alle rust. Zo weet mijn dochter waar ze aan toe is en dat het ook geen enkele zin heeft om te proberen de grens op te rekken.quote:
Komt omdat je in die landen als kind gewoon een paar tikken krijgt als je je niet gedraagt. Er zijn inderdaad gradaties en Nederland staat bovenaan bij slechtst opgevoede kinderen.
Daar geniet ik dus van als ik op vakantie ben in Japan. Kinderen die gewoon hun bek dicht houden.
Het verband tussen goed opvoeden en kinderen zijn welkom kan ik niet ontdekken. Amerikanen vind ik doorgaans geen goede opvoeding geven, maar daar zijn kinderen op veel plekken niet welkom.
Dat verband leg ik zelf dan ook niet..quote:
[..]
Het gaat om duidelijkheid en consequent zijn. Niet om tikken uitdelen. Ik ben streng in de zin van "hier is de grens en die is heilig". Maar dat kan gewoon in alle rust. Zo weet mijn dochter waar ze aan toe is en dat het ook geen enkele zin heeft om te proberen de grens op te rekken.
Het verband tussen goed opvoeden en kinderen zijn welkom kan ik niet ontdekken. Amerikanen vind ik doorgaans geen goede opvoeding geven, maar daar zijn kinderen op veel plekken niet welkom.
Tussen pannenkoekenrestaurant met speelhoek en culinaire hoogstandjes en uren tafelen zit nog een heel scala aan restaurants waar je ook prima met kinderen heen kunt.quote:
Sorry, niet alles gelezen, maar je kunt met uit eten toch heel makkelijk een tweedeling maken: Als je met kinderen gaat, dan ga je naar een kindvriendelijke locatie zoals een pannekoekenhuis met een speelhoek. Ga je voor culinaire hoogstandjes en lang tafelen, dan doe je het jezelf, je kind en de andere gasten niet aan om mét kind te komen. Dan regel je een oppas.
Sowieso is het niet verkeerd om af en toe eens een momentje quality time met je partner te hebben, ik zie te veel stellen in mijn omgeving die alles met kinderen doen en vervolgens helemaal langs elkaar heen gaan leven. De volgende stap is uiteraard een weekend/midweek/week weg met z'n tweeën. Ook dat is af en toe erg welkom om de batterij weer op te laden.
Onze dochter kan ook ander voedsel dan pannenkoeken en patat waarderen, vind ik ook wel van belang.
Het zal samenhangen met de leeftijd en gedrag van je kind. TS heeft het over een kind van 3 dat 's nachts uit bed komt en een aandachtsspanne van 10 minuten heeft. Daar zou ik op niet zo veel plaatsen mee willen zitten. Toen mijn kinderen 3 en 5 waren namen we ze ook al mee naar eetcafés enz. waar ze de normale gerechten kregen ipv de standaard friet met appelmoes in de kindermenus. Wat bij ons helpt is als het lang gaat duren dat de kinderen dan even spelletjes op de telefoon mogen doen (zonder geluid!).quote:
[..]
Tussen pannenkoekenrestaurant met speelhoek en culinaire hoogstandjes en uren tafelen zit nog een heel scala aan restaurants waar je ook prima met kinderen heen kunt.
Onze dochter kan ook ander voedsel dan pannenkoeken en patat waarderen, vind ik ook wel van belang.
@TS, koop voor je kindje een wekker als onderstaande. Als het konijntje loopt mag hij/zij uit bed, slaapt het konijntje dan moet je kindje ook stil in bed blijven. Een paar dagen uittrekken voor het conditioneren en daarna roepen ze alleen nog maar als ze ziek zijn of in bed geplast hebben
No worries inderdaad.quote:
[..]
O, dan klopt het wel. Maar daar geldt sowieso wel een beetje het laat maar waaien principe als het gaat om andere mensen in de omgeving. Vrij relaxed volkje.
Veels te warm om je overal maar over op te winden.Maar heerlijk inderdaad. Dat je kind gewoon wordt gezien als iemand die deel uitmaakt van de maatschappij en daar ook gewoon aan mag meedoen.
En ja er bestaan slecht opgevoede kinderen. En die komen ook buiten. Schreeuwend, brutaal en al. Maar over het algemeen zie ik vooral leuke kinderen.
En ja soms lachen ze iets te hard. En als je dan superverzuurd bent dan doet dat vast heul veel pijn aan je oren.
Als je je vriendin dan ook maar af en toe een weekend weg laat gaan met vriendinnen, of een midweekje, maar net wat ze wil. Denk dat zij die extra speciale knuffel ook wel goed kan gebruiken als jij een kwart van de tijd niet aanwezig bent.quote:
[..]
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruit
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
Mijn dochters luisteren ook gewoon hoor. Inderdaad grenzen stellen.zijn ze zelf uiteindelijk ook beter mee af. Want ik kan ze veel meer ruimte geven. Overigens kinderen zijn wel kinderen, dus gezelligheid, Een beetje plezier moet wel kunnen. Ik ga graag naar sterrenrestaurants (zonder kinderen) maar ik mijd de tenten met van dat stijve gedoe.quote:
[..]
Het gaat om duidelijkheid en consequent zijn. Niet om tikken uitdelen. Ik ben streng in de zin van "hier is de grens en die is heilig". Maar dat kan gewoon in alle rust. Zo weet mijn dochter waar ze aan toe is en dat het ook geen enkele zin heeft om te proberen de grens op te rekken.
Het verband tussen goed opvoeden en kinderen zijn welkom kan ik niet ontdekken. Amerikanen vind ik doorgaans geen goede opvoeding geven, maar daar zijn kinderen op veel plekken niet welkom.
Maargoed, het zijn ook wel altijd dezelfde types die het allemaal zo zwaar hebben. Ook met zichzelf trouwens. Heeft brigitte kaandorp een leuk liedje over gemaakt.
Uit eten met kinderen moet gewoon kunne, maar dan zijn er twee dingen nodog: enigzins opgevoede kinders en een enigzins geschikt restaurant. Ik laat ze niet twee uur stil zitten.
Altijd dezelfde types?quote:
[..]
Mijn dochters luisteren ook gewoon hoor. Inderdaad grenzen stellen.zijn ze zelf uiteindelijk ook beter mee af. Want ik kan ze veel meer ruimte geven. Overigens kinderen zijn wel kinderen, dus gezelligheid, Een beetje plezier moet wel kunnen. Ik ga graag naar sterrenrestaurants (zonder kinderen) maar ik mijd de tenten met van dat stijve gedoe.
Maargoed, het zijn ook wel altijd dezelfde types die het allemaal zo zwaar hebben. Ook met zichzelf trouwens. Heeft brigitte kaandorp een leuk liedje over gemaakt.
Uit eten met kinderen moet gewoon kunne, maar dan zijn er twee dingen nodog: enigzins opgevoede kinders en een enigzins geschikt restaurant. Ik laat ze niet twee uur stil zitten.
Wat voor type ben ik dan, volgens jou?
.
Hij doelde op dit stukje:quote:Op zaterdag 27 september 2014 14:06 schreef Franny_G het volgende:
Als je fotoalbums gaat maken voor je kinderen en verwacht dat ze je daar dankbaar voor zijn. Dan ben je zo'n type. Of dat je het feestje van je kind verpest omdat het altijd om jou moet draaien.
Verder is het vooral wat je er zelf van maakt.
Ook kinderen krijgen/hebben/ovoeden is zwaar, voor iedereen. Maar ook dat is wat je er zelf van maakt.
En een beetje lachen, zelfspot en. Helpt ookwel...
[ Bericht 0% gewijzigd door zatoichi op 28-09-2014 09:52:21 ]