Nog drie jaar hetzelfde, in de poepluiers, dat zou ik echt niet trekken.quote:Op donderdag 18 september 2014 02:39 schreef hugecooll het volgende:
Daarom maken veel mensen er meer dan een. Dan houden ze elkaar een beetje bezig. Is allemaal over nagedacht
Dit dus.quote:Op donderdag 18 september 2014 03:12 schreef Elan het volgende:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan.
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.quote:Op donderdag 18 september 2014 03:12 schreef Elan het volgende:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan.
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
ditquote:Op donderdag 18 september 2014 07:32 schreef Kreator het volgende:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Dit! Mijn vrouw en ik denken er ook zo over; en daar ben ik maar wat blij om. Het relativeert alles wat makkelijker. Overigens vind ik dat je als man zo denkt maar vindt dat een vrouw niet zo mag denken dan mis je toch wat empathie...quote:Op donderdag 18 september 2014 07:32 schreef Kreator het volgende:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Volgens mij doen de media ons helemaal niet geloven dat het zo geweldig en simpel is. Integendeel, er wordt nogal wat geschreven over opvoeden en problemen met kinderen.quote:Op donderdag 18 september 2014 08:00 schreef rhubarbje het volgende:
[..]
dit
En ja dit kon ze van te voren weten maar het is toch anders als het elke dag je realiteit is
Ik kan mij voorstellen dat een kind hebben niet altijd zo geweldig/simpel is als bijvoorbeeld de media ons doen denken
Ik vind het juist heel raar dat er zo'n taboe ligt op dit eens uitspreken. Als je je dan voelt als TS komt er dan vaak ook nog een berg schuldgevoel bij. Lekker zinloos
Nee... dat kan je niet je kind aanleren. Ik heb er 2. Eentje die elke nacht prima slaapt van 7 tot 7-7.30 (ongeveer) en eentje die 's nachts sws minimaal een keer gaat plassen en verder elke dag, alsof hij er zelf een wekker voor zet, tussen 6 en 6.15 wakker wordt. En de laatste tijd is dat zelfs minstens 2 keer in de week 5.15.quote:Op donderdag 18 september 2014 07:22 schreef wendytje het volgende:
je kunt je kind ook aanleren in bed te blijven. Zeker als het drie jaar is. Ik ben alleen voor de nachtvoedingen ruit geweest en twee keer in het jaar voor een enge droom. Verder slapen ze door of liggen ze in bed tot ze weer in slaap vallen.
En dit weet je voor je voor je kinderen neemt.
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
Nee, niet.quote:Op donderdag 18 september 2014 03:12 schreef Elan het volgende:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan.
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
Inderdaad, dat weet je niet echt.quote:Op donderdag 18 september 2014 10:00 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nee, niet.
In alle eerlijkheid, natuurlijk kan je je van te voren bedenken dat een kind vaak wakker zal zijn 's nachts. Maar ik dacht altijd dat ik prima tegen weinig slaap kon, zat nachtenlang te chatten etc, laat slapen, vroeg weer naar mijn werk etc. etc. En dat ging prima. Ja... duh... omdat je dan in het weekend weer een beetje bij sliep, maar week-in-week-uit met gebroken nachten, nooit echt uit kunnen slapen omdat je, ook al heb je afgesproken dat jij die dag uit mag slapen, je tóch wakker wordt van een kind dat je slaapkamer in komt... dat vreet aan je. Dat hou je lang vol, maar uiteindelijk breekt dat op. En daar kan je je echt niet op voor bereiden van te voren, je kan het je bedenken. Maar wat het werkelijk met je doet...
Hetzelfde als geen tijd meer voor jezelf hebben. Dat weet je, of nou ja... dat denk je te weten, maar again, hoe het werkelijk is dat je geen moment meer even lekker met een boek of tijdschrift op de bank kan zitten voor langer dan 10 minuten onafgebroken zonder voor elk kutterig wissewasje geroepen te worden... Dat weet je pas als het je overkomt, week-in-week-uit...
Hoe komt dat? En wat heeft ze dan nodig om weer verder te slapen?quote:Op donderdag 18 september 2014 02:24 schreef agter het volgende:
Ik heb geen nacht meer door kunnen slapen (ze wordt nog steeds een paar keer wakker per nacht).
Is dat alleen jouw gevoel of heeft ze je echt de hele dag door nodig? Je kunt een kind van 3 - mits er geen ontwikkelingsproblemen o.i.d. zijn - wel leren dat ze even "op zichzelf" moet zijn.quote:En ik heb het gevoel dat ik haar de hele dag maar moet vermaken/in de gaten moet houden.
Oppas vragen?quote:Een normaal etentje in een restaurant is er niet meer bij. We gaan wel, maar zijn voornamelijk met haar bezig.
Ja, vakantie is niet meer puur vakantie..quote:Vakantie idem: altijd maar in de gaten houden en zorgen dat het ook leuk voor haar is.
Jahoor, ik ben superblij en trots op mijn drietal, maar heb ook wel eens momenten dat ik er wat minder van geniet, zeg maar. Dat heeft hééééél veel te maken met mijn eigen hoeveelheid slaap. En daarnaast is het ook een mindset-ding.quote:Herkennen mensen dit?
Ik heb medelijden met mensen die naar een kind verwijzen alsof het een ongewervelde is.quote:Op donderdag 18 september 2014 07:22 schreef wendytje het volgende:
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
Kijk ik snap dat je van je kinderen houdt, echter heb je nooit zoiets van damn een leven zonder kinderen had mij ook wel wat geleken? Of is dit iets wat je absoluut niet had willen missen?quote:Op donderdag 18 september 2014 10:00 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nee... dat kan je niet je kind aanleren. Ik heb er 2. Eentje die elke nacht prima slaapt van 7 tot 7-7.30 (ongeveer) en eentje die 's nachts sws minimaal een keer gaat plassen en verder elke dag, alsof hij er zelf een wekker voor zet, tussen 6 en 6.15 wakker wordt. En de laatste tijd is dat zelfs minstens 2 keer in de week 5.15.
En je laatste zin... stel je niet zo verschrikkelijk aan zeg!![]()
[..]
Nee, niet.
In alle eerlijkheid, natuurlijk kan je je van te voren bedenken dat een kind vaak wakker zal zijn 's nachts. Maar ik dacht altijd dat ik prima tegen weinig slaap kon, zat nachtenlang te chatten etc, laat slapen, vroeg weer naar mijn werk etc. etc. En dat ging prima. Ja... duh... omdat je dan in het weekend weer een beetje bij sliep, maar week-in-week-uit met gebroken nachten, nooit echt uit kunnen slapen omdat je, ook al heb je afgesproken dat jij die dag uit mag slapen, je tóch wakker wordt van een kind dat je slaapkamer in komt... dat vreet aan je. Dat hou je lang vol, maar uiteindelijk breekt dat op. En daar kan je je echt niet op voor bereiden van te voren, je kan het je bedenken. Maar wat het werkelijk met je doet...
Hetzelfde als geen tijd meer voor jezelf hebben. Dat weet je, of nou ja... dat denk je te weten, maar again, hoe het werkelijk is dat je geen moment meer even lekker met een boek of tijdschrift op de bank kan zitten voor langer dan 10 (!!) minuten onafgebroken zonder voor elk kutterig wissewasje geroepen te worden... Dat weet je pas als het je overkomt, week-in-week-uit...
En ja, ook ik hou echt met heel mijn hart van ze, maar soms is het even zuchten.En daar is helemaal niks zieligs aan en dat mogen ze van mij ook best weten. Waarom niet? Zij vinden mij toch ook niet altijd even leuk?
[aanvulling]
Ik ben mezelf wat dat betreft echt wel keihard tegengekomen en dus probeer ik nu minimaal 4 avonden in de week om 22.00 naar bed te gaan, want ik word er echt niet leuker op met dat slaapgebrek. Jammer, maar de tijd voor lange avonden komt vanzelf wel weer... als ze 18 zijn ofzo.
Nee, zonder niet, daarvoor is het toch echt wel gewoon te leuk.quote:Op donderdag 18 september 2014 10:11 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kijk ik snap dat je van je kinderen houdt, echter heb je nooit zoiets van damn een leven zonder kinderen had mij ook wel wat geleken? Of is dit iets wat je absoluut niet had willen missen?
quote:Op donderdag 18 september 2014 10:29 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik wens mij soms 5 dagen stilte-retraite. Gewoon niks hoeven zeggen en niks hoeven horen.
Maar tegelijk mis ik ze echt heel hard als er eens een logeren is. Die momenten van overprikkeld van mijn kant hangen ook echt samen met hoe ik in mijn vel zit. Ik vind het wel een gezonde eyeopener dat ik stukken minder tolerant ben dan ik dacht en tegelijk meer en minder geduld heb dan ik dacht. Bij opvoeden moet je jezelf wel onder ogen durven komen.
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?quote:Op donderdag 18 september 2014 10:34 schreef Brighteyes het volgende:
[..]Dat dus idd.
Ik tel mijn zegeningen dan ook met mijn baan waarbij ik meer dan regelmatig voor een paar nachten naar het buitenland moet en ik dus even bij kan tanken.![]()
Voor jou wel, voor je partner misschien minder?quote:Op donderdag 18 september 2014 11:01 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?
Mijn partner wil liever een kind dan ik, maar als man schijnt dat ook logischer te zijn. Het is op den duur wel welkom hoor!quote:Op donderdag 18 september 2014 11:02 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Voor jou wel, voor je partner misschien minder?
Ik vond het toen ze nog een baby was wel zwaar als mijn vriend een paar dagen weg was. Inmiddels heb ik er geen problemen meer mee. Mijn dochter en ik maken er gezellige dagen van en mijn vriend verrast () ons met cadeautjes als hij terugkomt
Ja, voor jou wel idd, voor je partner en je kinderen is het wat minder. De mijne zijn nu bijna 7 en 5, en ik heb altijd gereisd, dus ze weten dat het erbij hoort, maar dat maakt het er niet altijd makkelijker op.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:01 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?
Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met "houdt dit het voor ons in evenwicht".quote:Op donderdag 18 september 2014 11:04 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Mijn partner wil liever een kind dan ik, maar als man schijnt dat ook logischer te zijn. Het is op den duur wel welkom hoor!Toch een levenservaring die ik niet wil missen ondanks de nadelen die er aan kleven.
Dus wellicht houd dit het voor ons in evenwicht, ik plan mijn buitenlandse trips ook helemaal zelf in dus wat dat betreft...
Dat ik wel voor kinderen open sta maar ook waarde hecht aan eigen ruimte, die ik met mijn baan dus toch wel krijg. Als ik kantoorslaaf puur sang was geweest zou ik geen dag eigen ruimte meer hebben.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:25 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met "houdt dit het voor ons in evenwicht".
S begint het nu steeds meer te echt te beleven, dat B weg is. Dus ze gaat hem missen, maakt zich zorgen over vliegtuigen die neer kunnen storten, of papa wel thuiskomt, moeilijker slapen, etc.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:14 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja, voor jou wel idd, voor je partner en je kinderen is het wat minder. De mijne zijn nu bijna 7 en 5, en ik heb altijd gereisd, dus ze weten dat het erbij hoort, maar dat maakt het er niet altijd makkelijker op.
Ik hoop voor je dat het zo werkt. Ik wilde heel graag een kind, maar eigen ruimte is echt nodig op zijn tijd. Dat jij dan een keertje oppast, lijkt me toch een positieve voorstelling van zaken.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:28 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Dat ik wel voor kinderen open sta maar ook waarde hecht aan eigen ruimte, die ik met mijn baan dus toch wel krijg. Als ik kantoorslaaf puur sang was geweest zou ik geen dag eigen ruimte meer hebben.
Mijn vriendin wil echt enorm graag kinderen en dat wil ik uit liefde ook. Maar zij heeft toch minder eigen ruimte nodig en als ze dat wel een keer wil kan ik oppassen en kan zij doen wat ze wil.
Tja en verder veel familie die openstaat voor oppassen, wonen bijna allemaal in de buurt. Dus wat dat betreft kan ik niet klagen tot op heden. Maarja positieve voorstelling van zaken, hoe negatief moeten we er dan tegen aan gaan kijken? Is dat een goed uitgangspunt?quote:Op donderdag 18 september 2014 11:30 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik hoop voor je dat het zo werkt. Ik wilde heel graag een kind, maar eigen ruimte is echt nodig op zijn tijd. Dat jij dan een keertje oppast, lijkt me toch een positieve voorstelling van zaken.
Klinkt goed, op papier.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:43 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Tja en verder veel familie die openstaat voor oppassen, wonen bijna allemaal in de buurt. Dus wat dat betreft kan ik niet klagen tot op heden.
Maar dat kan ook anders uit pakken.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:45 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Klinkt goed, op papier.
Maar dan komt om de hoek kijken dat je geen idee hebt hoe je zelf als ouder zult zijn.
Ik dacht altijd, voor ik zwanger werd en een kind kreeg, dat ik graag wilde blijven werken, geen problemen zou hebben met kinderdagverblijf of met uit logeren gaan bij opa's en oma's. Wat zou daar mis mee zijn? Ze zorgen echt wel goed voor mijn/ons kind.
Nou, ik had daar dus wel heel erg veel moeite mee. Had ik van tevoren echt nooit gedacht. Logeren? Echt niet! Oppassen? Als het echt moet, als ik moet werken, bijvoorbeeld.
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:54 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar dat kan ook anders uit pakken.
Hoewel sommigen mij wrsch heel ontaard vinden, maar ik heb geen enkele moeite met logeren en ook als ik voor mijn werk 14 dagen weg ben onderga ik dat niet kwijnend.Natuurlijk mis ik ze, heel erg, maar tegelijkertijd ben ik dan gewoon hard aan het werk en het hoort erbij.
Alleen vergis je niet in dat 'zij heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig' wat je zegt Apekoek, dat dacht ik dus ook, maar daar ben ik dus HEEL hard van teruggekomen. Tot aan gaan staan koken met keihard muziek in mijn oren omdat ik dus echt even NIET meer tegen hun speelgeluiden kon. En gewoon heel leuk gezellig met auto's en lego's en weeeeehhhhuuuuhhhiiiiiiieeee!!!!, broooem! Bots! Pauw, jij bent de boef!, niks raars, maar t*r*ng wat kan dat soms echt tot in mijn ruggemerg trekken.
Ik kan het begrijpen, maar ik ga er voor 100% geen ander beroep voor uitoefenen. Hier ben ik gelukkig mee en dat heb ik haar op voorhand duidelijk gemaakt, maar zij zegt dat ze dat helemaal begrijpt en wij kunnen dan ook heel goed los van elkaar zijn. Ze is wel een sterke vrouw. En ze weet, hoe meer ik weg ben voor mijn werk hoe beter mijn carrière en onze toekomst.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.
En dat tweede, dat bedoel ik te zeggenKlinkt heel prima "ze heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig" maar je weer gewoon niet of dat in de praktijk zo zal blijven en je weet ook niet of een keer oppassen als papa of andere oppas regelen dan voldoende is.
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Hoezo maakt het je een betere moeder door de negatieve aspecten van het ouderschap te benoemen?quote:Op donderdag 18 september 2014 07:32 schreef Kreator het volgende:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Als je het echt zo rationeel gaat bekijken zou niemand meer voor een kind kiezen.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:00 schreef Elan het volgende:
[..]
Hoezo maakt het je een betere moeder door de negatieve aspecten van het ouderschap te benoemen?
Niemand hier zal ontkennen dat het enorm zwaar kan zijn maar daar kies je toch min of meer voor op het moment dat jij en je partner bewust aan kinderen beginnen? Zaken als gebroken nachten, vrijheid inleveren en constant zorgen zijn mij welbekend en dan heeft mijn wijf nog niet eens een baby uitgepoept!
Natuurlijk ga je geen ander beroep uitoefenen als je een fijne baan hebt. Dat zegt toch ook niemand? En dat je een week per maand weg bent, hoeft ook geen probleem te zijn. Maar je kunt niet maar 1% papa/verzorger zijn. Als dat al je insteek is, vraag ik me af of het wel verstandig is om aan een kind te beginnen, alleen omdat je partner dat wil.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:00 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik kan het begrijpen, maar ik ga er voor 100% geen ander beroep voor uitoefenen. Hier ben ik gelukkig mee en dat heb ik haar op voorhand duidelijk gemaakt, maar zij zegt dat ze dat helemaal begrijpt en wij kunnen dan ook heel goed los van elkaar zijn. Ze is wel een sterke vrouw. En ze weet, hoe meer ik weg ben voor mijn werk hoe beter mijn carrière en onze toekomst.
Hoe bedoel je dat?quote:Op donderdag 18 september 2014 12:02 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Als je het echt zo rationeel gaat bekijken zou niemand meer voor een kind kiezen.
Dat insemineren heeft het probleem veroorzaaktquote:Op donderdag 18 september 2014 12:03 schreef Kreator het volgende:
[..]
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.
Dat maakt iemand geen slechte moeder, zoals in de vorige quote werd geïnsemineerd.
Tuurlijk maar je hebt als opvoeder ook een primaire kerntaak namelijk om de bestaande problemen beet te pakken, liefst met enig positivisme, de opvattingen van TS staan hier haaks op.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:03 schreef Kreator het volgende:
[..]
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.
Dat maakt iemand geen slechte moeder, zoals in de vorige quote werd geïnsemineerd.
Constant aandacht vragen en problemen met slapen zijn nou net dé problemen die je een aantal jaren met veel kinderen hebt. Het ene kind is het andere niet, en (gebrek aan) opvoeding is ook niet altijd het probleem/de oplossing.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:17 schreef Elan het volgende:
[..]
Tuurlijk maar je hebt als opvoeder ook een primaire kerntaak namelijk om de bestaande problemen beet te pakken, liefst met enig positivisme, de opvattingen van TS staan hier haaks op.
Zaken als dat constant aandacht vragen en niet door willen slapen lijkt me bij een peuter op een gegeven ook een kwestie van opvoeden of als je het niet meer weet aan de bel trekken en hulp zoeken.
Kinderen:quote:
Helemaal mee eens.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:19 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kinderen:
- Slechte nachten
- Weinig eigen ruimte
- Constant bezig met opletten
- Weinig kunnen concentreren op eigen hobbies wanneer thuis
- Minder tijd voor elkaar/partners
- Uiteten is niet meer wat het was
- Drukt op de financiën
- Kots, poep, plas, blèren
- etc
Als je rationeel bekijkt zou niemand kinderen nemen. Maar zo moet je er dus niet tegenaan kijken.
Jij zegt dat je het echt zelf moet willen!quote:Op donderdag 18 september 2014 12:20 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Helemaal mee eens.
Waarom was dat een antwoord op mijn post?
Nee, ik dacht niet "jippie" maar die zaken waren wel ondergeschikt aan mijn gevoel dat ik een kind wilde. Ik nam ze voor lief. En precies zoals in dit topic dus wordt gezegd: je kunt ze ook niet helemaal inschatten. Je weet rationeel wat er op je af gaat komen, maar je hebt geen idee wat het fysiek en emotioneel met je gaat doen of hoeveel tijd sommige dingen in beslag zullen gaan nemen. Je zegt 'ja' tegen iets waarvan je de consequenties niet volledig kunt over/doorzien.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:22 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Jij zegt dat je het echt zelf moet willen!
Om hier rationeel volmondig ja op te zeggen kan ik gewoon weg niet, zie de nadelen die ik heb aangeduid. Dat is ook niet iets waar jij van dacht "jipie" toen je er aan begon.
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:19 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Constant aandacht vragen en problemen met slapen zijn nou net dé problemen die je een aantal jaren met veel kinderen hebt. Het ene kind is het andere niet, en (gebrek aan) opvoeding is ook niet altijd het probleem/de oplossing.
Je ziet ze wel aankomen, maar de daadwerkelijke impact kun je je niet écht realiseren tot je er middenin zit. Dat is ook wat miss_sly probeert te zeggen.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:39 schreef Elan het volgende:
[..]
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.
Zijn uitzonderingen: Een huilbaby is extreem lastig omdat je niet kunt communiceren en vaak geen flauw idee hebt waarom het huilt.
Maar een kind van drie dat constant aandacht vraagt, goh nee echt? Geen tijd meer samen voor 20:00 omdat er een kindje rondloopt, je meent het!
Wat voor type kindje je ook hebt/krijgt er is toch no way dat je dat soort zaken van te voren niet zelf aan zien komen.
Je moet niet denken dat ik 99% van de tijd er dan niet zal zijn, dat is ook een foute aanname van jou.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:23 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nee, ik dacht niet "jippie" maar die zaken waren wel ondergeschikt aan mijn gevoel dat ik een kind wilde. Ik nam ze voor lief. En precies zoals in dit topic dus wordt gezegd: je kunt ze ook niet helemaal inschatten. Je weet rationeel wat er op je af gaat komen, maar je hebt geen idee wat het fysiek en emotioneel met je gaat doen of hoeveel tijd sommige dingen in beslag zullen gaan nemen. Je zegt 'ja' tegen iets waarvan je de consequenties niet volledig kunt over/doorzien.
Zoals ik het lees, schuif jij die dingen al bij voorbaat richting je vriendin, omdat zij graag een kind wil, een sterke vrouw is en weinig eigen ruimte nodig heeft. En zo nu en dan wil je wel eens oppassen. Ik denk persoonlijk dat dat niet echt een goede start van het ouderschap is
Ik bedoelde het ook niet richting jou, maar meer als aanvulling erop.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.
En dat tweede, dat bedoel ik te zeggenKlinkt heel prima "ze heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig" maar je weer gewoon niet of dat in de praktijk zo zal blijven en je weet ook niet of een keer oppassen als papa of andere oppas regelen dan voldoende is.
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Iets aan zien komen is iets heel anders dan het ook werkelijk beleven en ondervinden wat dat met jezelf en je relatie doet.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:39 schreef Elan het volgende:
[..]
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.
Zijn uitzonderingen: Een huilbaby is extreem lastig omdat je niet kunt communiceren en vaak geen flauw idee hebt waarom het huilt.
Maar een kind van drie dat constant aandacht vraagt, goh nee echt? Geen tijd meer samen voor 20:00 omdat er een kindje rondloopt, je meent het!
Wat voor type kindje je ook hebt/krijgt er is toch no way dat je dat soort zaken van te voren niet zelf aan zien komen.
Dat ben ik met je eens, maar daar wilde ik dan nog niet eens over beginnenquote:Op donderdag 18 september 2014 13:09 schreef debuurvrouw het volgende:
Papa's passen ook niet op imho.
Papa's zijn thuis bij hun kind of hebben de primaire zorg maar dat is geen 'oppassen'
Typisch vrouw eigen, ik bedoelde het niet anders. Zelfde betekenis voor mij maar ander woord. Voor jullie mag het een andere betekenis hebben maar dat heeft puur met perspectief te maken.quote:Op donderdag 18 september 2014 13:09 schreef debuurvrouw het volgende:
Papa's passen ook niet op imho.
Papa's zijn thuis bij hun kind of hebben de primaire zorg maar dat is geen 'oppassen'
Er zijn genoeg vrouwen die het ook zo noemen en hetzelfde vinden als jij, hoor. Is geen vrouwen-ding.quote:Op donderdag 18 september 2014 13:25 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Typisch vrouw eigen, ik bedoelde het niet anders. Zelfde betekenis voor mij maar ander woord. Voor jullie mag het een andere betekenis hebben maar dat heeft puur met perspectief te maken.
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruitquote:Op donderdag 18 september 2014 13:31 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Er zijn genoeg vrouwen die het ook zo noemen en hetzelfde vinden als jij, hoor. Is geen vrouwen-ding.
Dit klinkt al een stuk realistischer dan hoe je eerst posttequote:Op donderdag 18 september 2014 13:34 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruit
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
Ik denk dat je een betere vader bent als je, bijv. een aantal keer per maand naar het buitenland moet voor werk/tijd voor jezelf maakt en thuis er bent voor je kinderen, dan dat je er altijd bent maar helemaal opgaat in de televisie of gewoon geen energie hebt om je kinderen genoeg aandacht te geven. Meer kwaliteit dan kwantiteit.quote:Op donderdag 18 september 2014 13:34 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruit
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
Haha! Ja, dit.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:47 schreef Cwen het volgende:
En TS, ik snap hoe je je voelt en vind het herkenbaar. Ze is pas 1 maar het gebrek aan tijd voor mezelf en het slaapgebrek vallen me gewoon heel zwaar.
En ja, ik wist het, wist óók dat ik het zwaar zou vinden. Dus? Had ik dan geen kind 'gemogen'?
De daadwerkelijke impact is lastig voor te stellen, je gevóél bij weinig slaap en tijd voor jezelf is zo verrekte lastig te bedenken... En dan ben ik ook nog introvert die veel tijd voor zichzelf nodig heeft.
Guess what? We zijn toch gelukkig. Oprecht. Maar sommige dagen zijn makkelijker dan andere.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |