Nog drie jaar hetzelfde, in de poepluiers, dat zou ik echt niet trekken.quote:Op donderdag 18 september 2014 02:39 schreef hugecooll het volgende:
Daarom maken veel mensen er meer dan een. Dan houden ze elkaar een beetje bezig. Is allemaal over nagedacht
Dit dus.quote:Op donderdag 18 september 2014 03:12 schreef Elan het volgende:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan.
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.quote:Op donderdag 18 september 2014 03:12 schreef Elan het volgende:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan.
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
ditquote:Op donderdag 18 september 2014 07:32 schreef Kreator het volgende:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Dit! Mijn vrouw en ik denken er ook zo over; en daar ben ik maar wat blij om. Het relativeert alles wat makkelijker. Overigens vind ik dat je als man zo denkt maar vindt dat een vrouw niet zo mag denken dan mis je toch wat empathie...quote:Op donderdag 18 september 2014 07:32 schreef Kreator het volgende:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Volgens mij doen de media ons helemaal niet geloven dat het zo geweldig en simpel is. Integendeel, er wordt nogal wat geschreven over opvoeden en problemen met kinderen.quote:Op donderdag 18 september 2014 08:00 schreef rhubarbje het volgende:
[..]
dit
En ja dit kon ze van te voren weten maar het is toch anders als het elke dag je realiteit is
Ik kan mij voorstellen dat een kind hebben niet altijd zo geweldig/simpel is als bijvoorbeeld de media ons doen denken
Ik vind het juist heel raar dat er zo'n taboe ligt op dit eens uitspreken. Als je je dan voelt als TS komt er dan vaak ook nog een berg schuldgevoel bij. Lekker zinloos
Nee... dat kan je niet je kind aanleren. Ik heb er 2. Eentje die elke nacht prima slaapt van 7 tot 7-7.30 (ongeveer) en eentje die 's nachts sws minimaal een keer gaat plassen en verder elke dag, alsof hij er zelf een wekker voor zet, tussen 6 en 6.15 wakker wordt. En de laatste tijd is dat zelfs minstens 2 keer in de week 5.15.quote:Op donderdag 18 september 2014 07:22 schreef wendytje het volgende:
je kunt je kind ook aanleren in bed te blijven. Zeker als het drie jaar is. Ik ben alleen voor de nachtvoedingen ruit geweest en twee keer in het jaar voor een enge droom. Verder slapen ze door of liggen ze in bed tot ze weer in slaap vallen.
En dit weet je voor je voor je kinderen neemt.
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
Nee, niet.quote:Op donderdag 18 september 2014 03:12 schreef Elan het volgende:
Lekker dat je zo over je kind praat zeg, fijne moeder ben je dan.
Verder lees ik in je relaas louter zaken die je ruim van te voren had kunnen weten, had dan niet aan kinderen begonnen je weet dat ze in bepaalde zaken zoals uit eten gaan een belemmering vormen en dat er slapeloze nachten van komen en dingen voor jezelf doen of samen niet mogelijk zijn tenzij je oppas regelt.
Elke vader of moet had je dat kunnen vertellen, maar eigenlijk had jij het zelf moeten bedenken..
Inderdaad, dat weet je niet echt.quote:Op donderdag 18 september 2014 10:00 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nee, niet.
In alle eerlijkheid, natuurlijk kan je je van te voren bedenken dat een kind vaak wakker zal zijn 's nachts. Maar ik dacht altijd dat ik prima tegen weinig slaap kon, zat nachtenlang te chatten etc, laat slapen, vroeg weer naar mijn werk etc. etc. En dat ging prima. Ja... duh... omdat je dan in het weekend weer een beetje bij sliep, maar week-in-week-uit met gebroken nachten, nooit echt uit kunnen slapen omdat je, ook al heb je afgesproken dat jij die dag uit mag slapen, je tóch wakker wordt van een kind dat je slaapkamer in komt... dat vreet aan je. Dat hou je lang vol, maar uiteindelijk breekt dat op. En daar kan je je echt niet op voor bereiden van te voren, je kan het je bedenken. Maar wat het werkelijk met je doet...
Hetzelfde als geen tijd meer voor jezelf hebben. Dat weet je, of nou ja... dat denk je te weten, maar again, hoe het werkelijk is dat je geen moment meer even lekker met een boek of tijdschrift op de bank kan zitten voor langer dan 10 minuten onafgebroken zonder voor elk kutterig wissewasje geroepen te worden... Dat weet je pas als het je overkomt, week-in-week-uit...
Hoe komt dat? En wat heeft ze dan nodig om weer verder te slapen?quote:Op donderdag 18 september 2014 02:24 schreef agter het volgende:
Ik heb geen nacht meer door kunnen slapen (ze wordt nog steeds een paar keer wakker per nacht).
Is dat alleen jouw gevoel of heeft ze je echt de hele dag door nodig? Je kunt een kind van 3 - mits er geen ontwikkelingsproblemen o.i.d. zijn - wel leren dat ze even "op zichzelf" moet zijn.quote:En ik heb het gevoel dat ik haar de hele dag maar moet vermaken/in de gaten moet houden.
Oppas vragen?quote:Een normaal etentje in een restaurant is er niet meer bij. We gaan wel, maar zijn voornamelijk met haar bezig.
Ja, vakantie is niet meer puur vakantie..quote:Vakantie idem: altijd maar in de gaten houden en zorgen dat het ook leuk voor haar is.
Jahoor, ik ben superblij en trots op mijn drietal, maar heb ook wel eens momenten dat ik er wat minder van geniet, zeg maar. Dat heeft hééééél veel te maken met mijn eigen hoeveelheid slaap. En daarnaast is het ook een mindset-ding.quote:Herkennen mensen dit?
Ik heb medelijden met mensen die naar een kind verwijzen alsof het een ongewervelde is.quote:Op donderdag 18 september 2014 07:22 schreef wendytje het volgende:
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
Kijk ik snap dat je van je kinderen houdt, echter heb je nooit zoiets van damn een leven zonder kinderen had mij ook wel wat geleken? Of is dit iets wat je absoluut niet had willen missen?quote:Op donderdag 18 september 2014 10:00 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nee... dat kan je niet je kind aanleren. Ik heb er 2. Eentje die elke nacht prima slaapt van 7 tot 7-7.30 (ongeveer) en eentje die 's nachts sws minimaal een keer gaat plassen en verder elke dag, alsof hij er zelf een wekker voor zet, tussen 6 en 6.15 wakker wordt. En de laatste tijd is dat zelfs minstens 2 keer in de week 5.15.
En je laatste zin... stel je niet zo verschrikkelijk aan zeg!![]()
[..]
Nee, niet.
In alle eerlijkheid, natuurlijk kan je je van te voren bedenken dat een kind vaak wakker zal zijn 's nachts. Maar ik dacht altijd dat ik prima tegen weinig slaap kon, zat nachtenlang te chatten etc, laat slapen, vroeg weer naar mijn werk etc. etc. En dat ging prima. Ja... duh... omdat je dan in het weekend weer een beetje bij sliep, maar week-in-week-uit met gebroken nachten, nooit echt uit kunnen slapen omdat je, ook al heb je afgesproken dat jij die dag uit mag slapen, je tóch wakker wordt van een kind dat je slaapkamer in komt... dat vreet aan je. Dat hou je lang vol, maar uiteindelijk breekt dat op. En daar kan je je echt niet op voor bereiden van te voren, je kan het je bedenken. Maar wat het werkelijk met je doet...
Hetzelfde als geen tijd meer voor jezelf hebben. Dat weet je, of nou ja... dat denk je te weten, maar again, hoe het werkelijk is dat je geen moment meer even lekker met een boek of tijdschrift op de bank kan zitten voor langer dan 10 (!!) minuten onafgebroken zonder voor elk kutterig wissewasje geroepen te worden... Dat weet je pas als het je overkomt, week-in-week-uit...
En ja, ook ik hou echt met heel mijn hart van ze, maar soms is het even zuchten.En daar is helemaal niks zieligs aan en dat mogen ze van mij ook best weten. Waarom niet? Zij vinden mij toch ook niet altijd even leuk?
[aanvulling]
Ik ben mezelf wat dat betreft echt wel keihard tegengekomen en dus probeer ik nu minimaal 4 avonden in de week om 22.00 naar bed te gaan, want ik word er echt niet leuker op met dat slaapgebrek. Jammer, maar de tijd voor lange avonden komt vanzelf wel weer... als ze 18 zijn ofzo.
Nee, zonder niet, daarvoor is het toch echt wel gewoon te leuk.quote:Op donderdag 18 september 2014 10:11 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kijk ik snap dat je van je kinderen houdt, echter heb je nooit zoiets van damn een leven zonder kinderen had mij ook wel wat geleken? Of is dit iets wat je absoluut niet had willen missen?
quote:Op donderdag 18 september 2014 10:29 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik wens mij soms 5 dagen stilte-retraite. Gewoon niks hoeven zeggen en niks hoeven horen.
Maar tegelijk mis ik ze echt heel hard als er eens een logeren is. Die momenten van overprikkeld van mijn kant hangen ook echt samen met hoe ik in mijn vel zit. Ik vind het wel een gezonde eyeopener dat ik stukken minder tolerant ben dan ik dacht en tegelijk meer en minder geduld heb dan ik dacht. Bij opvoeden moet je jezelf wel onder ogen durven komen.
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?quote:Op donderdag 18 september 2014 10:34 schreef Brighteyes het volgende:
[..]Dat dus idd.
Ik tel mijn zegeningen dan ook met mijn baan waarbij ik meer dan regelmatig voor een paar nachten naar het buitenland moet en ik dus even bij kan tanken.![]()
Voor jou wel, voor je partner misschien minder?quote:Op donderdag 18 september 2014 11:01 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?
Mijn partner wil liever een kind dan ik, maar als man schijnt dat ook logischer te zijn. Het is op den duur wel welkom hoor!quote:Op donderdag 18 september 2014 11:02 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Voor jou wel, voor je partner misschien minder?
Ik vond het toen ze nog een baby was wel zwaar als mijn vriend een paar dagen weg was. Inmiddels heb ik er geen problemen meer mee. Mijn dochter en ik maken er gezellige dagen van en mijn vriend verrast () ons met cadeautjes als hij terugkomt
Ja, voor jou wel idd, voor je partner en je kinderen is het wat minder. De mijne zijn nu bijna 7 en 5, en ik heb altijd gereisd, dus ze weten dat het erbij hoort, maar dat maakt het er niet altijd makkelijker op.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:01 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik ben als int. sales engineer elke maand een week weg, dus zeker een voordeel?
Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met "houdt dit het voor ons in evenwicht".quote:Op donderdag 18 september 2014 11:04 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Mijn partner wil liever een kind dan ik, maar als man schijnt dat ook logischer te zijn. Het is op den duur wel welkom hoor!Toch een levenservaring die ik niet wil missen ondanks de nadelen die er aan kleven.
Dus wellicht houd dit het voor ons in evenwicht, ik plan mijn buitenlandse trips ook helemaal zelf in dus wat dat betreft...
Dat ik wel voor kinderen open sta maar ook waarde hecht aan eigen ruimte, die ik met mijn baan dus toch wel krijg. Als ik kantoorslaaf puur sang was geweest zou ik geen dag eigen ruimte meer hebben.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:25 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met "houdt dit het voor ons in evenwicht".
S begint het nu steeds meer te echt te beleven, dat B weg is. Dus ze gaat hem missen, maakt zich zorgen over vliegtuigen die neer kunnen storten, of papa wel thuiskomt, moeilijker slapen, etc.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:14 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja, voor jou wel idd, voor je partner en je kinderen is het wat minder. De mijne zijn nu bijna 7 en 5, en ik heb altijd gereisd, dus ze weten dat het erbij hoort, maar dat maakt het er niet altijd makkelijker op.
Ik hoop voor je dat het zo werkt. Ik wilde heel graag een kind, maar eigen ruimte is echt nodig op zijn tijd. Dat jij dan een keertje oppast, lijkt me toch een positieve voorstelling van zaken.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:28 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Dat ik wel voor kinderen open sta maar ook waarde hecht aan eigen ruimte, die ik met mijn baan dus toch wel krijg. Als ik kantoorslaaf puur sang was geweest zou ik geen dag eigen ruimte meer hebben.
Mijn vriendin wil echt enorm graag kinderen en dat wil ik uit liefde ook. Maar zij heeft toch minder eigen ruimte nodig en als ze dat wel een keer wil kan ik oppassen en kan zij doen wat ze wil.
Tja en verder veel familie die openstaat voor oppassen, wonen bijna allemaal in de buurt. Dus wat dat betreft kan ik niet klagen tot op heden. Maarja positieve voorstelling van zaken, hoe negatief moeten we er dan tegen aan gaan kijken? Is dat een goed uitgangspunt?quote:Op donderdag 18 september 2014 11:30 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik hoop voor je dat het zo werkt. Ik wilde heel graag een kind, maar eigen ruimte is echt nodig op zijn tijd. Dat jij dan een keertje oppast, lijkt me toch een positieve voorstelling van zaken.
Klinkt goed, op papier.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:43 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Tja en verder veel familie die openstaat voor oppassen, wonen bijna allemaal in de buurt. Dus wat dat betreft kan ik niet klagen tot op heden.
Maar dat kan ook anders uit pakken.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:45 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Klinkt goed, op papier.
Maar dan komt om de hoek kijken dat je geen idee hebt hoe je zelf als ouder zult zijn.
Ik dacht altijd, voor ik zwanger werd en een kind kreeg, dat ik graag wilde blijven werken, geen problemen zou hebben met kinderdagverblijf of met uit logeren gaan bij opa's en oma's. Wat zou daar mis mee zijn? Ze zorgen echt wel goed voor mijn/ons kind.
Nou, ik had daar dus wel heel erg veel moeite mee. Had ik van tevoren echt nooit gedacht. Logeren? Echt niet! Oppassen? Als het echt moet, als ik moet werken, bijvoorbeeld.
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:54 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar dat kan ook anders uit pakken.
Hoewel sommigen mij wrsch heel ontaard vinden, maar ik heb geen enkele moeite met logeren en ook als ik voor mijn werk 14 dagen weg ben onderga ik dat niet kwijnend.Natuurlijk mis ik ze, heel erg, maar tegelijkertijd ben ik dan gewoon hard aan het werk en het hoort erbij.
Alleen vergis je niet in dat 'zij heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig' wat je zegt Apekoek, dat dacht ik dus ook, maar daar ben ik dus HEEL hard van teruggekomen. Tot aan gaan staan koken met keihard muziek in mijn oren omdat ik dus echt even NIET meer tegen hun speelgeluiden kon. En gewoon heel leuk gezellig met auto's en lego's en weeeeehhhhuuuuhhhiiiiiiieeee!!!!, broooem! Bots! Pauw, jij bent de boef!, niks raars, maar t*r*ng wat kan dat soms echt tot in mijn ruggemerg trekken.
Ik kan het begrijpen, maar ik ga er voor 100% geen ander beroep voor uitoefenen. Hier ben ik gelukkig mee en dat heb ik haar op voorhand duidelijk gemaakt, maar zij zegt dat ze dat helemaal begrijpt en wij kunnen dan ook heel goed los van elkaar zijn. Ze is wel een sterke vrouw. En ze weet, hoe meer ik weg ben voor mijn werk hoe beter mijn carrière en onze toekomst.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.
En dat tweede, dat bedoel ik te zeggenKlinkt heel prima "ze heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig" maar je weer gewoon niet of dat in de praktijk zo zal blijven en je weet ook niet of een keer oppassen als papa of andere oppas regelen dan voldoende is.
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Hoezo maakt het je een betere moeder door de negatieve aspecten van het ouderschap te benoemen?quote:Op donderdag 18 september 2014 07:32 schreef Kreator het volgende:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Als je het echt zo rationeel gaat bekijken zou niemand meer voor een kind kiezen.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:00 schreef Elan het volgende:
[..]
Hoezo maakt het je een betere moeder door de negatieve aspecten van het ouderschap te benoemen?
Niemand hier zal ontkennen dat het enorm zwaar kan zijn maar daar kies je toch min of meer voor op het moment dat jij en je partner bewust aan kinderen beginnen? Zaken als gebroken nachten, vrijheid inleveren en constant zorgen zijn mij welbekend en dan heeft mijn wijf nog niet eens een baby uitgepoept!
Natuurlijk ga je geen ander beroep uitoefenen als je een fijne baan hebt. Dat zegt toch ook niemand? En dat je een week per maand weg bent, hoeft ook geen probleem te zijn. Maar je kunt niet maar 1% papa/verzorger zijn. Als dat al je insteek is, vraag ik me af of het wel verstandig is om aan een kind te beginnen, alleen omdat je partner dat wil.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:00 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik kan het begrijpen, maar ik ga er voor 100% geen ander beroep voor uitoefenen. Hier ben ik gelukkig mee en dat heb ik haar op voorhand duidelijk gemaakt, maar zij zegt dat ze dat helemaal begrijpt en wij kunnen dan ook heel goed los van elkaar zijn. Ze is wel een sterke vrouw. En ze weet, hoe meer ik weg ben voor mijn werk hoe beter mijn carrière en onze toekomst.
Hoe bedoel je dat?quote:Op donderdag 18 september 2014 12:02 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Als je het echt zo rationeel gaat bekijken zou niemand meer voor een kind kiezen.
Dat insemineren heeft het probleem veroorzaaktquote:Op donderdag 18 september 2014 12:03 schreef Kreator het volgende:
[..]
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.
Dat maakt iemand geen slechte moeder, zoals in de vorige quote werd geïnsemineerd.
Tuurlijk maar je hebt als opvoeder ook een primaire kerntaak namelijk om de bestaande problemen beet te pakken, liefst met enig positivisme, de opvattingen van TS staan hier haaks op.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:03 schreef Kreator het volgende:
[..]
Je mag toch wel uitspreken dat het je tegenvalt? Dat je dacht dat het minder zwaar was en dat het nu na 3 jaar gewoon zwaar is.
Dat maakt iemand geen slechte moeder, zoals in de vorige quote werd geïnsemineerd.
Constant aandacht vragen en problemen met slapen zijn nou net dé problemen die je een aantal jaren met veel kinderen hebt. Het ene kind is het andere niet, en (gebrek aan) opvoeding is ook niet altijd het probleem/de oplossing.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:17 schreef Elan het volgende:
[..]
Tuurlijk maar je hebt als opvoeder ook een primaire kerntaak namelijk om de bestaande problemen beet te pakken, liefst met enig positivisme, de opvattingen van TS staan hier haaks op.
Zaken als dat constant aandacht vragen en niet door willen slapen lijkt me bij een peuter op een gegeven ook een kwestie van opvoeden of als je het niet meer weet aan de bel trekken en hulp zoeken.
Kinderen:quote:
Helemaal mee eens.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:19 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kinderen:
- Slechte nachten
- Weinig eigen ruimte
- Constant bezig met opletten
- Weinig kunnen concentreren op eigen hobbies wanneer thuis
- Minder tijd voor elkaar/partners
- Uiteten is niet meer wat het was
- Drukt op de financiën
- Kots, poep, plas, blèren
- etc
Als je rationeel bekijkt zou niemand kinderen nemen. Maar zo moet je er dus niet tegenaan kijken.
Jij zegt dat je het echt zelf moet willen!quote:Op donderdag 18 september 2014 12:20 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Helemaal mee eens.
Waarom was dat een antwoord op mijn post?
Nee, ik dacht niet "jippie" maar die zaken waren wel ondergeschikt aan mijn gevoel dat ik een kind wilde. Ik nam ze voor lief. En precies zoals in dit topic dus wordt gezegd: je kunt ze ook niet helemaal inschatten. Je weet rationeel wat er op je af gaat komen, maar je hebt geen idee wat het fysiek en emotioneel met je gaat doen of hoeveel tijd sommige dingen in beslag zullen gaan nemen. Je zegt 'ja' tegen iets waarvan je de consequenties niet volledig kunt over/doorzien.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:22 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Jij zegt dat je het echt zelf moet willen!
Om hier rationeel volmondig ja op te zeggen kan ik gewoon weg niet, zie de nadelen die ik heb aangeduid. Dat is ook niet iets waar jij van dacht "jipie" toen je er aan begon.
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:19 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Constant aandacht vragen en problemen met slapen zijn nou net dé problemen die je een aantal jaren met veel kinderen hebt. Het ene kind is het andere niet, en (gebrek aan) opvoeding is ook niet altijd het probleem/de oplossing.
Je ziet ze wel aankomen, maar de daadwerkelijke impact kun je je niet écht realiseren tot je er middenin zit. Dat is ook wat miss_sly probeert te zeggen.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:39 schreef Elan het volgende:
[..]
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.
Zijn uitzonderingen: Een huilbaby is extreem lastig omdat je niet kunt communiceren en vaak geen flauw idee hebt waarom het huilt.
Maar een kind van drie dat constant aandacht vraagt, goh nee echt? Geen tijd meer samen voor 20:00 omdat er een kindje rondloopt, je meent het!
Wat voor type kindje je ook hebt/krijgt er is toch no way dat je dat soort zaken van te voren niet zelf aan zien komen.
Je moet niet denken dat ik 99% van de tijd er dan niet zal zijn, dat is ook een foute aanname van jou.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:23 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nee, ik dacht niet "jippie" maar die zaken waren wel ondergeschikt aan mijn gevoel dat ik een kind wilde. Ik nam ze voor lief. En precies zoals in dit topic dus wordt gezegd: je kunt ze ook niet helemaal inschatten. Je weet rationeel wat er op je af gaat komen, maar je hebt geen idee wat het fysiek en emotioneel met je gaat doen of hoeveel tijd sommige dingen in beslag zullen gaan nemen. Je zegt 'ja' tegen iets waarvan je de consequenties niet volledig kunt over/doorzien.
Zoals ik het lees, schuif jij die dingen al bij voorbaat richting je vriendin, omdat zij graag een kind wil, een sterke vrouw is en weinig eigen ruimte nodig heeft. En zo nu en dan wil je wel eens oppassen. Ik denk persoonlijk dat dat niet echt een goede start van het ouderschap is
Ik bedoelde het ook niet richting jou, maar meer als aanvulling erop.quote:Op donderdag 18 september 2014 11:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nou ja, dat zeg ik toch, dat je het niet weet? Ik dacht dat ik anders zou zijn als moeder dan ik ben. Dat kan natuurlijk alle kanten op anders zijn. Ook dat je denkt dat je vast heel erg vastzit aan je kind en dat dan blijkt dat het niet zo is.
En dat tweede, dat bedoel ik te zeggenKlinkt heel prima "ze heeft niet zoveel tijd voor zichzelf nodig" maar je weer gewoon niet of dat in de praktijk zo zal blijven en je weet ook niet of een keer oppassen als papa of andere oppas regelen dan voldoende is.
Je moet geen kind nemen met het idee dat de moeder 99% van alles op zich neemt en soms eens een beroep op je gaat doen, alleen omdat je partner graag een kind wil, vind ik. Je moet het zelf toch ook wel echt willen, met de zorgen en tijd en energie die erbij hoort.
Iets aan zien komen is iets heel anders dan het ook werkelijk beleven en ondervinden wat dat met jezelf en je relatie doet.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:39 schreef Elan het volgende:
[..]
Blijven nogmaals allemaal zaken die je ruim van te voren kan weten.
Zijn uitzonderingen: Een huilbaby is extreem lastig omdat je niet kunt communiceren en vaak geen flauw idee hebt waarom het huilt.
Maar een kind van drie dat constant aandacht vraagt, goh nee echt? Geen tijd meer samen voor 20:00 omdat er een kindje rondloopt, je meent het!
Wat voor type kindje je ook hebt/krijgt er is toch no way dat je dat soort zaken van te voren niet zelf aan zien komen.
Dat ben ik met je eens, maar daar wilde ik dan nog niet eens over beginnenquote:Op donderdag 18 september 2014 13:09 schreef debuurvrouw het volgende:
Papa's passen ook niet op imho.
Papa's zijn thuis bij hun kind of hebben de primaire zorg maar dat is geen 'oppassen'
Typisch vrouw eigen, ik bedoelde het niet anders. Zelfde betekenis voor mij maar ander woord. Voor jullie mag het een andere betekenis hebben maar dat heeft puur met perspectief te maken.quote:Op donderdag 18 september 2014 13:09 schreef debuurvrouw het volgende:
Papa's passen ook niet op imho.
Papa's zijn thuis bij hun kind of hebben de primaire zorg maar dat is geen 'oppassen'
Er zijn genoeg vrouwen die het ook zo noemen en hetzelfde vinden als jij, hoor. Is geen vrouwen-ding.quote:Op donderdag 18 september 2014 13:25 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Typisch vrouw eigen, ik bedoelde het niet anders. Zelfde betekenis voor mij maar ander woord. Voor jullie mag het een andere betekenis hebben maar dat heeft puur met perspectief te maken.
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruitquote:Op donderdag 18 september 2014 13:31 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Er zijn genoeg vrouwen die het ook zo noemen en hetzelfde vinden als jij, hoor. Is geen vrouwen-ding.
Dit klinkt al een stuk realistischer dan hoe je eerst posttequote:Op donderdag 18 september 2014 13:34 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruit
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
Ik denk dat je een betere vader bent als je, bijv. een aantal keer per maand naar het buitenland moet voor werk/tijd voor jezelf maakt en thuis er bent voor je kinderen, dan dat je er altijd bent maar helemaal opgaat in de televisie of gewoon geen energie hebt om je kinderen genoeg aandacht te geven. Meer kwaliteit dan kwantiteit.quote:Op donderdag 18 september 2014 13:34 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruit
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
Haha! Ja, dit.quote:Op donderdag 18 september 2014 12:47 schreef Cwen het volgende:
En TS, ik snap hoe je je voelt en vind het herkenbaar. Ze is pas 1 maar het gebrek aan tijd voor mezelf en het slaapgebrek vallen me gewoon heel zwaar.
En ja, ik wist het, wist óók dat ik het zwaar zou vinden. Dus? Had ik dan geen kind 'gemogen'?
De daadwerkelijke impact is lastig voor te stellen, je gevóél bij weinig slaap en tijd voor jezelf is zo verrekte lastig te bedenken... En dan ben ik ook nog introvert die veel tijd voor zichzelf nodig heeft.
Guess what? We zijn toch gelukkig. Oprecht. Maar sommige dagen zijn makkelijker dan andere.
Precies om deze reden vind ik dat er in het dierenasiel ook plaats moet zijn voor kinderen. Aan een boom knopen is ook zo cru.quote:Op donderdag 18 september 2014 02:24 schreef agter het volgende:
Mijn dochter is bijna drie.
En er zijn momenten dat ik me afvraag waarom ik (we) zo graag een kind wilde(n) hebben.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou van haar. Zou niet zonder haar meer willen leven.
Maar jeetje, het blijft nog steeds heel heftig qua verandering in ons leven.
Ik heb geen nacht meer door kunnen slapen (ze wordt nog steeds een paar keer wakker per nacht). Heb pas na 20.00 uur op zijn vroegst tijd voor mijzelf/ons (mijn man en ik). En ik heb het gevoel dat ik haar de hele dag maar moet vermaken/in de gaten moet houden.
Een normaal etentje in een restaurant is er niet meer bij. We gaan wel, maar zijn voornamelijk met haar bezig.
Vakantie idem: altijd maar in de gaten houden en zorgen dat het ook leuk voor haar is.
Herkennen mensen dit?
Je hebt geen kinderen, of wel?quote:Op donderdag 18 september 2014 15:09 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
[..]
Precies om deze reden vind ik dat er in het dierenasiel ook plaats moet zijn voor kinderen. Aan een boom knopen is ook zo cru.
Gelukkig niet nee.quote:Op donderdag 18 september 2014 15:15 schreef Ceviche het volgende:
[..]
Je hebt geen kinderen, of wel?
'Want today's WIFI-password? Clean your room.'quote:Op donderdag 18 september 2014 15:19 schreef erodome het volgende:
De niet slapen periode's zijn hier al lang en breed voorbij, nooit gedacht dat ik nog eens verlangend terug zou denken aan dat ventje dat al voor de wekker naast je bed stond, klaar voor de dag.
Nu ligt hij als hij de kans krijgt tot ver in de middag in zijn naar tienerzweet stinkende kamer, je weet wel, die kamer waarvoor je dreigementen moet doen om te zorgen dat hij een keertje schoon maakt.
Waar is de tijd gebleven dat hij blij aan kwam rennen om te vertellen dat hij dat allemaal helemaal zelf had gedaan, vol trots
Het enige wat ze zegt is dat de verandering in haar leven heel groot is, niet of dat goed of slecht is. Ze noemt wat negatieve kanten van het hebben van een kind, maar zegt ook dat ze (vanzelfsprekend) heel veel van haar kind houdt en niet meer zonder haar zou willen.quote:
Katten in het asiel mag je ook weer ophalen hoor, als je erachter komt dat de voordelen toch zwaarder wegen dan de nadelen.quote:Op donderdag 18 september 2014 16:15 schreef Ceviche het volgende:
[..]
Het enige wat ze zegt is dat de verandering in haar leven heel groot is, niet of dat goed of slecht is. Ze noemt wat negatieve kanten van het hebben van een kind, maar zegt ook dat ze (vanzelfsprekend) heel veel van haar kind houdt en niet meer zonder haar zou willen.
Als je door je kind iedere nacht meerdere keren wakker wordt gemaakt sloopt dat je echt, hoeveel je ook van je kind houdt, het slaapgebrek breekt je op.
Het enige wat TS vraagt is of iemand zich hierin herkent.
Ze vraagt niet: 'hebben meerdere mensen spijt van hun kind?' Want dat heeft ze niet.
Dit soort dingen weet je toch van tevoren? Je weet het, maar je hebt geen idee hoe veel impact bijvoorbeeld dat slaapgebrek heeft. En dat zul je nooit van tevoren weten, als mensen zoals TS dat niet bespreken. Sterker nog, topics als deze bereiden mensen beter voor op de impact die een baby kan hebben en zorgen dat andere ouders inzien dat dit soort moeilijke gedachtes ook gewoon normaal zijn en dat je best toe mag geven dat het ouderschap je zwaar valt, zonder dat mensen denken dat je je kind ineens haat.
quote:Op donderdag 18 september 2014 15:19 schreef erodome het volgende:
De niet slapen periode's zijn hier al lang en breed voorbij, nooit gedacht dat ik nog eens verlangend terug zou denken aan dat ventje dat al voor de wekker naast je bed stond, klaar voor de dag.
Nu ligt hij als hij de kans krijgt tot ver in de middag in zijn naar tienerzweet stinkende kamer, je weet wel, die kamer waarvoor je dreigementen moet doen om te zorgen dat hij een keertje schoon maakt.
Waar is de tijd gebleven dat hij blij aan kwam rennen om te vertellen dat hij dat allemaal helemaal zelf had gedaan, vol trots
De topic gaat natuurlijk over wat is niet zo leuk, vandaar dat er niet staat wat er dan wel leuk aan is.quote:Op donderdag 18 september 2014 16:02 schreef Ceviche het volgende:
[..]
'Want today's WIFI-password? Clean your room.'![]()
Een tienerzoon hebben, wat zijn daar de leuke kanten aan? Je hoort altijd alleen maar die verhalen over dat ze niet opruimen, dat ze niets doen behalve gamen en hele dagen in bed liggen. Tienerzoon hebben moet toch ook weer leuke, nieuwe kanten hebben? De eerste jaren leef je natuurlijk toe naar zindelijk worden, leren praten, leren lopen, naar school gaan, leren lezen, leren zwemmen, waar je dan natuurlijk apetrots op bent. Als ze ouder zijn is het juist leuk dat je gesprekken met ze kunt voeren, lijkt me. Verschilt sowieso per persoon natuurlijk, maar 'krijg je contact met hem'? Om het maar heel stom te verwoordenOf is hij meer iemand die toevallig in huis woont die je zoon is? I just wondered.
Ik snap je, ik was gewoon benieuwd. Maar leuk om te lezen! Is weer een heel andere kant van wat je meestal hoortquote:Op donderdag 18 september 2014 17:25 schreef erodome het volgende:
[..]
De topic gaat natuurlijk over wat is niet zo leuk, vandaar dat er niet staat wat er dan wel leuk aan is.
Ik vind bv het veranderende contact, dat steeds volwassener wordt erg leuk, vind het leuk om dingen te delen met elkaar, met elkaar op te trekken, dat komt steeds meer op 1 lijn te liggen(natuurlijk niet alles, we zijn geen klonen van elkaar).
Ik mag hem erg graag, kan heerlijk met hem kletsen, we mogen graag met elkaar optrekken(hij vind het nogsteeds erg leuk dingen met ons te doen), maar dat alles betekend niet dat het allemaal perfect is, dat hij geen ontzettend luie lamzakpuber kan zijn, of dat hij elke dag een gezellige snuiter is.
Als je bekent dat je je kinderen af en toe ook niet zo leuk vind, geef je indirect tegenover de buitenwereld aan dat je faalt als ouder, dat wil natuurlijk niemand....quote:Op donderdag 18 september 2014 15:03 schreef agter het volgende:
[..]
Ik ben heel gelukkig met ons gezin, maar er zijn gewoon momenten dat ik het echt even niet meer leuk vind.
Ik begrijp persoonlijk niet zo goed waarom dat als schokkend wordt ervaren door sommigen hier.
Het is toch geen taboe ofzo?
nou. Dat is niet een opvoedstrategie die ik zou aanprijzen. ik ben áltijd naar mijn kinderen gegaan als ze moesten huilen 's nachts. Dat hoort bij een basisveiligheid voor mij. Verdriet is troosten. En ze huilen echt niet voor de kat z"n viool.quote:Op zaterdag 20 september 2014 12:38 schreef Myrr het volgende:
Bij je volgende kleine gewoon lekker laten janken als ze op bed liggen, ze vallen vanzelf weer in slaap. Je hoeft niet iedere keer ernaartoe te rennen. Zo is dat bij mijn nichtje ook gedaan. Die is net twee geworden en slaapt gewoon de hele nacht door, al een hele tijd eigenlijk.
Soms hoor je haar wel wakker zijn, dan lag ze wat te brabbelen, maar huilen doet ze allang niet meer want ze weet dat er niemand komt. Mak kind is het, die valt en ligt dan in een deuk. Ze huilt alleen als ze in de hoek moet omdat ze ondeugend doet en uitdaagt maar gedraagt zich verder eigenlijk prima.
Dat, dat lijkt me nog het naarste aan ouder zijn, dat je van de clan nooit eens mag noemen dat er ook echt wel kutkanten aan zittenquote:Op donderdag 18 september 2014 07:32 schreef Kreator het volgende:
[..]
Maakt haar misschien wel een betere moeder dan iemand die nooit nadenkt over negatieve kanten. Wat een onzin kraam je uit.
Zat kinderen die continu blijven jengelen voor aandacht. Natuurlijk als het te lang doorgaat, dan ga je kijken of er iets is, maar dat is in 9,5 van de 10 gevallen niet zo. Ik vind het een prima strategie, zorgt dat ze iig niet om iedere poep en scheet beginnen te krijsen. Zodra een kind doorheeft dat als ze hun bek open gooien papa en mama wel komen, gaan ze daar misbruik van maken.quote:Op zaterdag 20 september 2014 15:55 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
nou. Dat is niet een opvoedstrategie die ik zou aanprijzen. ik ben áltijd naar mijn kinderen gegaan als ze moesten huilen 's nachts. Dat hoort bij een basisveiligheid voor mij. Verdriet is troosten. En ze huilen echt niet voor de kat z"n viool.
en die sliepen ook gewoon door hoor. behalve mijn hongerlap. maar die kreeg dan gewoon te eten.
quote:Op zaterdag 20 september 2014 16:01 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Dat, dat lijkt me nog het naarste aan ouder zijn, dat je van de clan nooit eens mag noemen dat er ook echt wel kutkanten aan zitten
Ik heb het idee dat dat iets is dat vooral mensen zonder kinderen denken. Dat wordt echt wel genoemd, hoor.quote:Op zaterdag 20 september 2014 16:01 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Dat, dat lijkt me nog het naarste aan ouder zijn, dat je van de clan nooit eens mag noemen dat er ook echt wel kutkanten aan zitten
precies dit!quote:Op zaterdag 20 september 2014 18:05 schreef Vanyel het volgende:
En juist door ze in het begin de veiligheid van je troost te bieden, geef je ze dat.
Van jouw strategie krijg je zielige kinderen die denken geen invloed op de wereld te hebben.
Nou, manipulatieve krengen zijn het inderdaad.quote:Op zaterdag 20 september 2014 16:11 schreef Myrr het volgende:
[..]
Zodra een kind doorheeft dat als ze hun bek open gooien papa en mama wel komen, gaan ze daar misbruik van maken.
quote:Op zondag 21 september 2014 02:40 schreef Gulara het volgende:
Dat hele idee dat het een vooropgezet plan is van baby's om 's nachts hun ouders te terroriseren.
Hoe oud is jullie zoon dan? En wat voor restaurant dan?quote:Op zondag 21 september 2014 09:54 schreef gestreeptestoel het volgende:
Uit eten gaat hier prima. Regel af en toe een oppas, dan kan je zelf ongestoord uit eten. Ook met zoon erbij gaat dat redelijk oke.
Hij is 1,5 jaar.quote:Op zondag 21 september 2014 09:59 schreef agter het volgende:
[..]
Hoe oud is jullie zoon dan? En wat voor restaurant dan?
Want langer dan een half uur aan tafel met iPad, gaat gewoon niet. En dat snap ik ook wel hoor!
Dan moet ze van tafel en even lekker rennen.
Wij gaan gerust met alle kinderen uit eten, ook in de wat luxere restaurants maar mijn kinderen blijven wel zittenquote:Op zondag 21 september 2014 10:19 schreef Grunsfan het volgende:
Uit eten met kinderen kan wel, maar dan moet je idd wel naar een wok ( ) of pannenkoekenhuis oid. Dus niet echt waar je voor je plezier heengaat, laat staan voor het lekkere eten.
En dan kunnen jullie rustig anderhalf /twee uur tafelen, zonder dat de kleine kinderen vervelend worden of van tafel willen?quote:Op zondag 21 september 2014 10:28 schreef Moppert het volgende:
[..]
Wij gaan gerust met alle kinderen uit eten, ook in de wat luxere restaurants maar mijn kinderen blijven wel zitten
Klopt, rond een jaar of twee moet je zaken Gaan aanleren. Dus een lampje op een tijdklok : je mag pas uit bed of roepen als het aan is, daarvoor is het nacht, dus slaaptijd.quote:Op donderdag 18 september 2014 07:22 schreef wendytje het volgende:
je kunt je kind ook aanleren in bed te blijven. Zeker als het drie jaar is. Ik ben alleen voor de nachtvoedingen ruit geweest en twee keer in het jaar voor een enge droom. Verder slapen ze door of liggen ze in bed tot ze weer in slaap vallen.
En dit weet je voor je voor je kinderen neemt.
En reken maar dat je kind voelt dat jij er zo over denkt. Arm wurm..... ik heb diep medelijden met haar
Wij mijden speciale kinderrestaurants ook. Wij vinden het gezellig om met hem uit eten te gaan. En met z'n drieën lekker te eten.quote:Op zondag 21 september 2014 18:30 schreef agter het volgende:
[..]
En dan kunnen jullie rustig anderhalf /twee uur tafelen, zonder dat de kleine kinderen vervelend worden of van tafel willen?
Knap!
Wat is je geheim?
Ik herken het maar zeer beperkt. Doorslapen is bij ons geen probleem. Onze dochter slaapt gewoon aan een stuk en als ze al voor 8 uur wakker wordt, dan laten we haar gewoon liggen. Ze slaapt niet zelden langer door, afgelopen zondag heb ik haar zelfs maar wakker gemaakt omdat het al 10 uur was geweest. Misschien hebben we op dat punt geluk gehad, maar we hebben ook geleerd om als duidelijk was dat alles in orde was we niet reageren op mogelijke vormen van aandacht trekken.quote:Op donderdag 18 september 2014 02:24 schreef agter het volgende:
Mijn dochter is bijna drie.
En er zijn momenten dat ik me afvraag waarom ik (we) zo graag een kind wilde(n) hebben.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou van haar. Zou niet zonder haar meer willen leven.
Maar jeetje, het blijft nog steeds heel heftig qua verandering in ons leven.
Ik heb geen nacht meer door kunnen slapen (ze wordt nog steeds een paar keer wakker per nacht). Heb pas na 20.00 uur op zijn vroegst tijd voor mijzelf/ons (mijn man en ik). En ik heb het gevoel dat ik haar de hele dag maar moet vermaken/in de gaten moet houden.
Een normaal etentje in een restaurant is er niet meer bij. We gaan wel, maar zijn voornamelijk met haar bezig.
Vakantie idem: altijd maar in de gaten houden en zorgen dat het ook leuk voor haar is.
Herkennen mensen dit?
quote:Op zondag 21 september 2014 19:32 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Oh ik lees nu je laatste zin. Ik heb niks gezegd
Bij ons is het duidelijkheid en rustig blijven. Na een half uurtje is die van ons het doorgaans ook wel beu en roept ze "uit" met haar armpjes de lucht in, ten teken dan ze uit de kinderstoel gehaald wil worden. Dan is het gewoon simpel zeggen "nee, we zijn nu aan het eten" en dan accepteert ze dat. De momenten dat er eten op tafel staat is het verder geen probleem natuurlijk, dan is ze daar wel mee bezig uiteraard.quote:Op zondag 21 september 2014 18:30 schreef agter het volgende:
En dan kunnen jullie rustig anderhalf /twee uur tafelen, zonder dat de kleine kinderen vervelend worden of van tafel willen?
Knap!
Wat is je geheim?
Ik vraag me dan alleen wel af of je een kind er echt een plezier mee doet om een paar uur in een restaurant te gaan zitten. Daar zou ik dan niet voor kiezen. Wij gaan wel regelmatig met onze dochter eten, maar proberen het dan wel qua tijd te beperken. Het leuke vind ik dat ze er wel steeds meer plezier in krijgt en tegenwoordig zelf ook steeds vaker voorstelt om in een restaurantje te gaan eten. Zo worden onze etentjes steeds langer en gezelliger en leert ze allerlei soorten eten echt waarderenquote:Op donderdag 25 september 2014 10:19 schreef DS4 het volgende:
[..]
Bij ons is het duidelijkheid en rustig blijven. Na een half uurtje is die van ons het doorgaans ook wel beu en roept ze "uit" met haar armpjes de lucht in, ten teken dan ze uit de kinderstoel gehaald wil worden. Dan is het gewoon simpel zeggen "nee, we zijn nu aan het eten" en dan accepteert ze dat. De momenten dat er eten op tafel staat is het verder geen probleem natuurlijk, dan is ze daar wel mee bezig uiteraard.
Uiteraard nemen we haar niet mee naar sterrententen, dat duurt gewoon te lang, maar normaal 3 gangen bij een goed restaurant gaat prima. Kwestie van aanleren en vol blijven houden als ze probeert het patroon te doorbreken. Uiteindelijk is het gewoon een kwestie van wie houdt het het langste vol en om mij heen zie ik dat ouders die een keertje kiezen voor de makkelijke weg feitelijk de moeilijke weg in slaan. Maar ook dat is te doorbreken.
(en natuurlijk moet je ook een beetje geluk hebben, want ieder kind is wat anders en die van ons is volgens iedereen het makkelijkste kind dat ze kennen...)
Echt heel erg asociaal dat je met je jonge kinderen naar een restaurant gaatquote:Op donderdag 25 september 2014 10:19 schreef DS4 het volgende:
[..]
Bij ons is het duidelijkheid en rustig blijven. Na een half uurtje is die van ons het doorgaans ook wel beu en roept ze "uit" met haar armpjes de lucht in, ten teken dan ze uit de kinderstoel gehaald wil worden. Dan is het gewoon simpel zeggen "nee, we zijn nu aan het eten" en dan accepteert ze dat. De momenten dat er eten op tafel staat is het verder geen probleem natuurlijk, dan is ze daar wel mee bezig uiteraard.
Uiteraard nemen we haar niet mee naar sterrententen, dat duurt gewoon te lang, maar normaal 3 gangen bij een goed restaurant gaat prima. Kwestie van aanleren en vol blijven houden als ze probeert het patroon te doorbreken. Uiteindelijk is het gewoon een kwestie van wie houdt het het langste vol en om mij heen zie ik dat ouders die een keertje kiezen voor de makkelijke weg feitelijk de moeilijke weg in slaan. Maar ook dat is te doorbreken.
(en natuurlijk moet je ook een beetje geluk hebben, want ieder kind is wat anders en die van ons is volgens iedereen het makkelijkste kind dat ze kennen...)
Nooit meenemen betekent dat ze ook niet leren hoe je in een restaurant te gedragen. Dan neem je ze pas mee als ze 12 zijn, en weten ze alsnog niet hoe het dan moet.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:29 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
[..]
Echt heel erg asociaal dat je met je jonge kinderen naar een restaurant gaatMan man man waar gaan we heen met deze wereld.
Is ook echt rocketscience, je gedragen in een restaurant.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:32 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nooit meenemen betekent dat ze ook niet leren hoe je in een restaurant te gedragen. Dan neem je ze pas mee als ze 12 zijn, en weten ze alsnog niet hoe het dan moet.
Uhuh, "HeatWave (schuilnaamquote:Op donderdag 25 september 2014 10:34 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
[..]
Is ook echt rocketscience, je gedragen in een restaurant.
Je hoeft je geen zorgen te maken om haar hoor. Ze vindt het leuk om rond te lopen, maar kan zich ook prima vermaken in een restaurant. Beetje kleuren, dan weer wat eten. Ze is de hele dag vrolijk en opgewekt en ook als ze in een restaurant zit. Ze wil alleen aldaar soms ook even rondlopen. Wil ze ook wel eens tijdens ontbijt thuis. Mag ook niet. Eten doe je aan tafel.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:28 schreef miss_sly het volgende:
Ik vraag me dan alleen wel af of je een kind er echt een plezier mee doet om een paar uur in een restaurant te gaan zitten. Daar zou ik dan niet voor kiezen. Wij gaan wel regelmatig met onze dochter eten, maar proberen het dan wel qua tijd te beperken. Het leuke vind ik dat ze er wel steeds meer plezier in krijgt en tegenwoordig zelf ook steeds vaker voorstelt om in een restaurantje te gaan eten. Zo worden onze etentjes steeds langer en gezelliger en leert ze allerlei soorten eten echt waarderen
Gewoon buiten zetten als ze hun grafbek niet houden. Liefst in de vrieskou.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:35 schreef HeatWave het volgende:
[..]
Uhuh, "HeatWave (schuilnaam) je gaat nu stil zitten en je houdt je mond anders...."
Ja papa.
Was echt niet zo moeilijk.
Wat is daar asociaal aan?quote:Op donderdag 25 september 2014 10:29 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Echt heel erg asociaal dat je met je jonge kinderen naar een restaurant gaatMan man man waar gaan we heen met deze wereld.
Maar ontbijt duurt geen twee uurquote:Op donderdag 25 september 2014 10:36 schreef DS4 het volgende:
[..]
Je hoeft je geen zorgen te maken om haar hoor. Ze vindt het leuk om rond te lopen, maar kan zich ook prima vermaken in een restaurant. Beetje kleuren, dan weer wat eten. Ze is de hele dag vrolijk en opgewekt en ook als ze in een restaurant zit. Ze wil alleen aldaar soms ook even rondlopen. Wil ze ook wel eens tijdens ontbijt thuis. Mag ook niet. Eten doe je aan tafel.
Uhm, misschien zijn er mensen die gewoon rustig willen eten en niet dat gejank en gegil van kinderen op de achtergrond willen? Het is net zo asociaal als een ghettoblaster meenemen en op vol volume je eigen muziek gaan draaien.quote:
Hebben ze met jou niet gedaan, kennelijk?quote:Op donderdag 25 september 2014 10:36 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
[..]
Gewoon buiten zetten als ze hun grafbek niet houden. Liefst in de vrieskou.
goeie man.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:38 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Hebben ze met jou niet gedaan, kennelijk?
ik moest altijd op blote voeten een rondje over de dijk lopen.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:36 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
[..]
Gewoon buiten zetten als ze hun grafbek niet houden. Liefst in de vrieskou.
Toevallig volg ik je posts hier op fok al een tijdje en ik moet zeggen dat deze opvoeding voor jou uitstekend heeft uitgepakt.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:40 schreef Saind het volgende:
[..]
ik moest altijd op blote voeten een rondje over de dijk lopen.
True story
Nee, klopt, maar het is wel hetzelfde patroon.quote:
Als we alleen zijn, zijn we ook langer bezig uiteraard. Maar we willen haar ook zoveel mogelijk bij ons hebben. Anderen maken misschien de keuze om alles in het teken te zetten van de kinderen en dan snap ik ook dat het hebben van kinderen dan lastiger is. Die van ons is vanaf kleins af aan gewend om ook dingen te ondernemen die niet speciaal op haar gericht zijn. En dat gaat ook gewoon prima, anders zouden we het niet doen. En daarnaast doen we uiteraard ook veel dingen die volledig op haar zijn gericht.quote:Ik maak me geen zorgen, hoor, wij hebben alleen toen onze dochter jonger was ervoor gekozen om korter te tafelenOnze keus, vonden wij fijner. Inmiddels is ze ruim 5 en gaat het erg goed en steeds wat langer.
Wie of wat ben jij dat jij de wijsheid in pacht meent te hebben?quote:Op donderdag 25 september 2014 10:39 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Maar goed, ik zit in ouders, had kunnen weten dat je hier geen inlevingsvermogen kan verwachten![]()
Knutgod, aangenaam.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:49 schreef DS4 het volgende:
[..]
Wie of wat ben jij dat jij de wijsheid in pacht meent te hebben?
Klinkt allemaal heel herkenbaarquote:Op donderdag 25 september 2014 10:48 schreef DS4 het volgende:
[..]
Nee, klopt, maar het is wel hetzelfde patroon.
[..]
Als we alleen zijn, zijn we ook langer bezig uiteraard. Maar we willen haar ook zoveel mogelijk bij ons hebben. Anderen maken misschien de keuze om alles in het teken te zetten van de kinderen en dan snap ik ook dat het hebben van kinderen dan lastiger is. Die van ons is vanaf kleins af aan gewend om ook dingen te ondernemen die niet speciaal op haar gericht zijn. En dat gaat ook gewoon prima, anders zouden we het niet doen. En daarnaast doen we uiteraard ook veel dingen die volledig op haar zijn gericht.
Bevalt ons allemaal prima, ook de kleine, want die is echt altijd vrolijk en tevreden. Ook als we uit eten gaan.
O ja, jij liet jouw zoon door een ander opvoeden. Way to go!quote:
Er is geen "wijsheid" in deze zaken. Feit is dat kinderen overlast KUNNEN veroorzaken en het is iemand's goed recht om zich daaraan te ergeren.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:49 schreef DS4 het volgende:
[..]
Wie of wat ben jij dat jij de wijsheid in pacht meent te hebben?
Toch vind ik zo'n statement altijd wat raar. Wij willen zelf niet dat ons kind overlast veroorzaakt en ik ken ook niemand die dat wel ok vindt, want engeltjes.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:55 schreef HeatWave het volgende:
[..]
Er is geen "wijsheid" in deze zaken. Feit is dat kinderen overlast KUNNEN veroorzaken en het is iemand's goed recht om zich daaraan te ergeren.
En er is met alles een grens, dus ook met overlast die "er bij hoort" mbt kinderen. Kinderen zijn als het goed is geen totaal oncontroleerbare wezens, het zijn geen tijgers of hyena's.
Dus als er sprake is van onredelijke overlast moet daar gewoon iets aan gedaan kunnen worden, maar dat is voor veel ouders onbespreekbaar, want engeltjes.
Maar ga dan lekker naar een pannekoekenrestaurant ofzo. Daar mag en kan het. In een normaal restaurant verpest je de ervaring van andere bezoekers. Ik vind het enorm asociaal dat je dat willens en wetens doet "omdat ze het anders nooit leren".quote:Op donderdag 25 september 2014 11:02 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Toch vind ik zo'n statement altijd wat raar. Wij willen zelf niet dat ons kind overlast veroorzaakt en ik ken ook niemand die dat wel ok vindt, want engeltjes.
Het feit dat wij regelmatig met onze dochter uit eten gaan, betekent namelijk dat ze zich wel weet te gedragen en dat als het een keer minder goed gaat, dat wij dan vertrekken. Niet alleen omdat het dan voor de andere gasten niet leuk meer is, maar ook niet voor onze dochter en ook niet voor onszelf. Uit eten gaan moet geen doel op zich zijn, maar iets wat je met drietjes (in ons geval) doet omdat je het gezellig en leuk vindt en houdt van lekker eten
ja popjequote:Op donderdag 25 september 2014 11:02 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Toch vind ik zo'n statement altijd wat raar. Wij willen zelf niet dat ons kind overlast veroorzaakt en ik ken ook niemand die dat wel ok vindt, want engeltjes.
Het feit dat wij regelmatig met onze dochter uit eten gaan, betekent namelijk dat ze zich wel weet te gedragen en dat als het een keer minder goed gaat, dat wij dan vertrekken. Niet alleen omdat het dan voor de andere gasten niet leuk meer is, maar ook niet voor onze dochter en ook niet voor onszelf. Uit eten gaan moet geen doel op zich zijn, maar iets wat je met drietjes (in ons geval) doet omdat je het gezellig en leuk vindt en houdt van lekker eten
Nou had ik even die reactie van de ijsbeer over het hoofd gezien, maar waar komt die beschuldiging in vredesnaam toch vandaan? Vanaf het begin af aan hebben wij gereageerd op aandacht vragen op een positieve manier en aandacht vragen op een negatieve manier genegeerd. Dus vraagt ze nu alleen op een positieve manier aandacht. In haar enthousiasme wil ze nog wel eens een gilletje uitslaken, maar als dat op een ongepast moment is corrigeren we dat.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:55 schreef HeatWave het volgende:
Er is geen "wijsheid" in deze zaken. Feit is dat kinderen overlast KUNNEN veroorzaken en het is iemand's goed recht om zich daaraan te ergeren.
En er is met alles een grens, dus ook met overlast die "er bij hoort" mbt kinderen. Kinderen zijn als het goed is geen totaal oncontroleerbare wezens, het zijn geen tijgers of hyena's.
Dus als er sprake is van onredelijke overlast moet daar gewoon iets aan gedaan kunnen worden, maar dat is voor veel ouders onbespreekbaar, want engeltjes.
Welke beschuldiging als ik zeg KUNNEN precies?quote:Op donderdag 25 september 2014 11:06 schreef DS4 het volgende:
[..]
Nou had ik even die reactie van de ijsbeer over het hoofd gezien, maar waar komt die beschuldiging in vredesnaam toch vandaan? Vanaf het begin af aan hebben wij gereageerd op aandacht vragen op een positieve manier en aandacht vragen op een negatieve manier genegeerd. Dus vraagt ze nu alleen op een positieve manier aandacht. In haar enthousiasme wil ze nog wel eens een gilletje uitslaken, maar als dat op een ongepast moment is corrigeren we dat.
Het is echt volstrekte onzin om te denken dat mensen geen kinderen mee moeten nemen naar een restaurant omdat alle kinderen overlast veroorzaken.
Wat dat betreft maak ik vaker mee dat grote groepen in een restaurant overlast veroorzaken dan een gezin met kleine kinderen.
Want alle kinderen janken en gillen de hele dag natuurlijk.quote:Op donderdag 25 september 2014 10:38 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Uhm, misschien zijn er mensen die gewoon rustig willen eten en niet dat gejank en gegil van kinderen op de achtergrond willen? Het is net zo asociaal als een ghettoblaster meenemen en op vol volume je eigen muziek gaan draaien.
Je zegt zelf in je verhaal dat ze "roept". Roepen doe je op de markt.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:06 schreef DS4 het volgende:
[..]
Nou had ik even die reactie van de ijsbeer over het hoofd gezien, maar waar komt die beschuldiging in vredesnaam toch vandaan? Vanaf het begin af aan hebben wij gereageerd op aandacht vragen op een positieve manier en aandacht vragen op een negatieve manier genegeerd. Dus vraagt ze nu alleen op een positieve manier aandacht. In haar enthousiasme wil ze nog wel eens een gilletje uitslaken, maar als dat op een ongepast moment is corrigeren we dat.
Het is echt volstrekte onzin om te denken dat mensen geen kinderen mee moeten nemen naar een restaurant omdat alle kinderen overlast veroorzaken.
Wat dat betreft maak ik vaker mee dat grote groepen in een restaurant overlast veroorzaken dan een gezin met kleine kinderen.
Nee natuurlijk niet.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:07 schreef DS4 het volgende:
[..]
Want alle kinderen janken en gillen de hele dag natuurlijk.
Jij hebt geen kinderen begrijp ik?
maar er zijn mensen (ik noem geen namen, maar kijk eens een post boven deze) die sowieso vinden dat je met een kind niet naar een gewoon restaurant dient te gaan, want andere gasten zouden wel eens liever geen kinderen willen zien. Als kinderen vervelend zijn, snap ik dat, maar als ze zich gewoon netjes gedragen, kan het toch best>?quote:Op donderdag 25 september 2014 11:06 schreef HeatWave het volgende:
[..]
ja popje. Maar ik heb het niet over jou, want als je je kinderen wel gewoon netjes in bedwang weet te houden is er natuulijk ook niets aan de hand
.
De beschuldiging van ijsbeer... Zin 2 hoort bij zin 1.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:07 schreef HeatWave het volgende:
Welke beschuldiging als ik zeg KUNNEN precies?.
ja, ik ben knut toch niet?quote:Op donderdag 25 september 2014 11:08 schreef miss_sly het volgende:
[..]
maar er zijn mensen (ik noem geen namen, maar kijk eens een post boven deze) die sowieso vinden dat je met een kind niet naar een gewoon restaurant dient te gaan, want andere gasten zouden wel eens liever geen kinderen willen zien. Als kinderen vervelend zijn, snap ik dat, maar als ze zich gewoon netjes gedragen, kan het toch best>?
Hier ben ik het helemaal mee eens.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:02 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Toch vind ik zo'n statement altijd wat raar. Wij willen zelf niet dat ons kind overlast veroorzaakt en ik ken ook niemand die dat wel ok vindt, want engeltjes.
Het feit dat wij regelmatig met onze dochter uit eten gaan, betekent namelijk dat ze zich wel weet te gedragen en dat als het een keer minder goed gaat, dat wij dan vertrekken. Niet alleen omdat het dan voor de andere gasten niet leuk meer is, maar ook niet voor onze dochter en ook niet voor onszelf. Uit eten gaan moet geen doel op zich zijn, maar iets wat je met drietjes (in ons geval) doet omdat je het gezellig en leuk vindt en houdt van lekker eten
Klopt, ben ik met je eens. Ik begrijp alleen niet helemaal waar het idee vandaan komt dat veel ouders dat niet doen, want engeltjes. Echt, ik ken ze niet, mensen die zo denken over hun kinderen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:09 schreef HeatWave het volgende:
[..]
ja, ik ben knut toch niet?.
Dat is precies wat ik zeg, als het gewoon kan is het prima, maar als het TEVEEL overlast veroorzaakt moet er ook kunnen worden ingegrepen. Meer niet.
Jij denkt wellicht aan schreeuwen. Dat is niet noodzakelijk bij roepen, het kan ook slaan op dwingend om iets vragen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:08 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Je zegt zelf in je verhaal dat ze "roept". Roepen doe je op de markt.
Sja, niet lullig bedoeld, maar dat is toch gewoon het logische gevolg van kinderen nemen? Je zal de eerste paar levensjaren bepaalde dingen achterwege moeten laten, maar toch niet definitief? Je kan ook 9 maanden niet drinken bijv, hoort er dan toch ook gewoon even bij?quote:Op donderdag 25 september 2014 11:10 schreef agter het volgende:
[..]
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Dat betekent voor ons, op dit moment, dat wij met onze peuter niet 2 uur in een goed restaurant kunnen eten.
Twee uur aan tafel zitten, kan ze echt niet, dat wordt 100% gillen. En daar heb ik geen zin in. Niet leuk voor ons, niet leuk voor de gasten, en niet leuk voor haar.
Uit eten gaan met haar doen we overigens vaak. Maar niet in dat soort restaurants.
En dat mis ik wel.
Als ik er iets van zeg krijg ik een vuile blik of een scheldpartij. De eigen kinderen zijn nooit vervelend. Ouders kunnen daar gewoon niet objectief naar kijken.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:08 schreef miss_sly het volgende:
kinderen vervelend zijn, snap ik dat, maar als ze zich gewoon netjes gedragen, kan het toch best>?
Wij hebben dat ook zelden gedaan een hele tijd. We hadden niet echt een goede oppas en onze dochter hield niet zo van logeren (wordt langzaam ook beter). Dus gingen we zelden samen weg. Nu is ze vijf, snapt wat meer, vindt wat meer ok en sinds kort hebben we een oppas in de buurt. Dus nu kan het weer vaker.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:10 schreef agter het volgende:
[..]
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Dat betekent voor ons, op dit moment, dat wij met onze peuter niet 2 uur in een goed restaurant kunnen eten.
Twee uur aan tafel zitten, kan ze echt niet, dat wordt 100% gillen. En daar heb ik geen zin in. Niet leuk voor ons, niet leuk voor de gasten, en niet leuk voor haar.
Uit eten gaan met haar doen we overigens vaak. Maar niet in dat soort restaurants.
En dat mis ik wel.
Ik wel, ook niet bij bakken, maar pas nog in een luxe sushitent (geen vreetschuur) 90 euro PP tent zeg maar, groep met koters die echt tussen mijn tafel en de tafel van de buren aan het rondrennen waren, schreeuwen etc. en toen er iets van werd gezegd was het bijna matten.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:10 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Klopt, ben ik met je eens. Ik begrijp alleen niet helemaal waar het idee vandaan komt dat veel ouders dat niet doen, want engeltjes. Echt, ik ken ze niet, mensen die zo denken over hun kinderen.
Ik vrees dat jij teveel in tokkierestaurants komt en daar jouw ervaringen op baseert. Ik zie heel vaak gezinnen met jonge kinderen die gewoon rustig zijn. Daar is werkelijk niets bijzonders aan.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:04 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Maar ga dan lekker naar een pannekoekenrestaurant ofzo. Daar mag en kan het. In een normaal restaurant verpest je de ervaring van andere bezoekers. Ik vind het enorm asociaal dat je dat willens en wetens doet "omdat ze het anders nooit leren".
Hahaquote:Op donderdag 25 september 2014 11:13 schreef DS4 het volgende:
[..]
Ik vrees dat jij teveel in tokkierestaurants komt en daar jouw ervaringen op baseert. Ik zie heel vaak gezinnen met jonge kinderen die gewoon rustig zijn. Daar is werkelijk niets bijzonders aan.
Loop de toekan gewoon eens voorbij zou ik zeggen.
Als jij je in het echte leven net zo uit als hier, kan ik me voorstellen dat jouw commentaar niet heel vriendelijk wordt ontvangen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:12 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
[..]
Als ik er iets van zeg krijg ik een vuile blik of een scheldpartij. De eigen kinderen zijn nooit vervelend. Ouders kunnen daar gewoon niet objectief naar kijken.
Maar dan kan het in de praktijk soms nog wel eens tegenvallen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:12 schreef HeatWave het volgende:
[..]
Sja, niet lullig bedoeld, maar dat is toch gewoon het logische gevolg van kinderen nemen? Je zal de eerste paar levensjaren bepaalde dingen achterwege moeten laten, maar toch niet definitief? Je kan ook 9 maanden niet drinken bijv, hoort er dan toch ook gewoon even bij?
Ik ga ook niet klagen dat als ik ervoor kies om vegatarier te worden dat ik geen vlees kan eten.
Maar volgens de ouders is het nooit teveel.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:09 schreef HeatWave het volgende:
[..]
ja, ik ben knut toch niet?.
Dat is precies wat ik zeg, als het gewoon kan is het prima, maar als het TEVEEL overlast veroorzaakt moet er ook kunnen worden ingegrepen. Meer niet.
O, dat vind ik heel raar. Wij gaan sowieso al niet naar zo'n tent met onze dochter, maar rondrennen in een restaurant hoort nietquote:Op donderdag 25 september 2014 11:13 schreef HeatWave het volgende:
[..]
Ik wel, ook niet bij bakken, maar pas nog in een luxe sushitent (geen vreetschuur) 90 euro PP tent zeg maar, groep met koters die echt tussen mijn tafel en de tafel van de buren aan het rondrennen waren, schreeuwen etc. en toen er iets van werd gezegd was het bijna matten.
Voor SOMMIGE ouders is het nooit teveel...quote:Op donderdag 25 september 2014 11:15 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
[..]
Maar volgens de ouders is het nooit teveel.
Valt eigenlijk wel heel erg mee vind ik.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:12 schreef HeatWave het volgende:
Je zal de eerste paar levensjaren bepaalde dingen achterwege moeten laten,
Tuurlijk, maar die mensen kan je iig gewoon op hun bek rossenquote:Op donderdag 25 september 2014 11:15 schreef miss_sly het volgende:
[..]
O, dat vind ik heel raar. Wij gaan sowieso al niet naar zo'n tent met onze dochter, maar rondrennen in een restaurant hoort niet
Dat gezegd hebbend: ik heb ook wel eens heel erg veel last van luidruchtige tafels vol volwassenen met teveel alcohol en te veel plezier. Ik neem aan dat dat net zo not done is als overlast van kinderen?
Kan tegenvallen, inderdaad. Ik had het ook niet helemaal zo verwacht, omdat ik dacht dat ik het niet erg vond haar uit logeren te doen om samen leuke dingen te doen. Dat vond ik wel toen ze nog een baby was en toen ze ouder was, vond ze het zelf niet leuk. Dus hebben we dat niet vaak gedaan en langzaam opgebouwd. Dus tja, het is niet rozengeur en maneschijn, een kind, en dat mag je best zeggen, hoorquote:Op donderdag 25 september 2014 11:14 schreef agter het volgende:
[..]
Maar dan kan het in de praktijk soms nog wel eens tegenvallen.
Niets mis om dat eens te bespreken hier.
Dat ligt wel aan je empathie en inlevingsvermogen dan, wat jij vindt kunnen vinden anderen niet kunnenquote:Op donderdag 25 september 2014 11:16 schreef DS4 het volgende:
[..]
Valt eigenlijk wel heel erg mee vind ik.
quote:Op donderdag 25 september 2014 11:16 schreef HeatWave het volgende:
[..]
Voor SOMMIGE ouders is het nooit teveel...
Jouw ervaring duidt daar in ieder geval op. Of jij bent een beetje de zaak aan het overdrijven, dat kan natuurlijk ook.quote:
Wat een bullshitquote:Op donderdag 25 september 2014 11:15 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Maar volgens de ouders is het nooit teveel.
Als ik naar een goed restaurant ga dan erger ik me daar ook aan ja. In een eetcafe minder. Net als je mij niet zal horen over schreeuwende kinderen in een pannekoekenrestaurant of de dierentuin.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:15 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Dat gezegd hebbend: ik heb ook wel eens heel erg veel last van luidruchtige tafels vol volwassenen met teveel alcohol en te veel plezier. Ik neem aan dat dat net zo not done is als overlast van kinderen?
Dat is inderdaad wel heel erg typisch inderdaad. Er zijn maar weinig landen waar dat zo is. Angelsaksische landen hebben daar veel last van (die besteden de kinderen dan maar uit, of het gaat de ballenbak in). Maar in de meeste landen zijn kinderen gewoon onderdeel van het leven. Je zou dat bijna logisch gaan vinden...quote:Op donderdag 25 september 2014 11:14 schreef miss_sly het volgende:
Ik vind het echt zo triest hier in Nederland, hoe kinderen zo ontzettend niet welkom zijn in het echte leven en maar vooral thuis en uit het zicht moeten blijven.
Tuurlijk. Alles ouders zijn precies hetzelfde!quote:Op donderdag 25 september 2014 11:15 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Maar volgens de ouders is het nooit teveel.
quote:Op donderdag 25 september 2014 11:12 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
De eigen kinderen zijn nooit vervelend. Ouders kunnen daar gewoon niet objectief naar kijken.
Nou trek je weer een volledig ongefundeerde conclusie...quote:Op donderdag 25 september 2014 11:17 schreef HeatWave het volgende:
Dat ligt wel aan je empathie en inlevingsvermogen dan, wat jij vindt kunnen vinden anderen niet kunnen.
Neem in Frankrijk, Italie, Spanje, Turkije, Egypte je kind maar eens mee. Het wordt nog vorstelijker behandeld dan jij zelf. Kinderen zijn de toekomst, zijn onderdeel van het gezin, van het leven, en ze mogen er gewoon zijn. Heerlijk vind ik die instelling.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:20 schreef DS4 het volgende:
[..]
Dat is inderdaad wel heel erg typisch inderdaad. Er zijn maar weinig landen waar dat zo is. Angelsaksische landen hebben daar veel last van (die besteden de kinderen dan maar uit, of het gaat de ballenbak in). Maar in de meeste landen zijn kinderen gewoon onderdeel van het leven. Je zou dat bijna logisch gaan vinden...
Ik weet niet hoe jij dat doet, maar ik maak onderscheid naar omgeving. Dat is toch ook logisch. Ik leg dat ook gewoon uit. Kinderen begrijpen veel meer dan velen denken heb ik het idee.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:18 schreef Cue_ het volgende:
Ik denk dat het grootste verschil zit in het feit dat ouders meer van hun kind accepteren dan buitenstaanders.
Wat zij bv onder 'gewoon' kinder gedrag verstaan, ziet een buitenstaander dit als overlast.
Hoezo? Ik ben het wel met hem eens.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:23 schreef DS4 het volgende:
[..]
Nou trek je weer een volledig ongefundeerde conclusie...
Jij mag je van mij prima ergeren aan kinderen die zich niet kunnen gedragen en ouders die daar niet tegen optreden. Daar kan ik mij ook aan ergeren. Het probleem is dat jij net doet alsof alle ouders kutkinderen hebben en van mening zijn dat dat te allen tijde moet mogen. Dat slaat nergens op en is m.i. tokkiegedrag.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:20 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Dit is dus exact het gedrag van ouders in een restaurantIk mag me er niet aan ergeren want dat doen ze zelf ook niet.
Oke hoor
Ik zeg toch niet dat het op elke locatie dezelfde tolerantiegrens geldtquote:Op donderdag 25 september 2014 11:24 schreef DS4 het volgende:
Ik weet niet hoe jij dat doet, maar ik maak onderscheid naar omgeving. Dat is toch ook logisch. Ik leg dat ook gewoon uit. Kinderen begrijpen veel meer dan velen denken heb ik het idee.
Dat is geen conclusie maar een mening, ik zeg niet dat je een gebrek ergens aan hebt, ik zeg dat het aan je empathie en inlevingsvermogen ligt, niet dat je er te kort of teveel van hebt.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:23 schreef DS4 het volgende:
[..]
Nou trek je weer een volledig ongefundeerde conclusie...
Het grappige is dus dat hoewel er gradaties zijn, Nederland echt bij de uitzonderingen hoort. Al vind ik resorts waar kinderen niet mogen zijn ook wel een goed idee hoor. En als er restaurants zijn die deze keuze maken ook prima. Maar als maatschappelijke norm is het vrij bizar.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:23 schreef miss_sly het volgende:
Neem in Frankrijk, Italie, Spanje, Turkije, Egypte je kind maar eens mee. Het wordt nog vorstelijker behandeld dan jij zelf. Kinderen zijn de toekomst, zijn onderdeel van het gezin, van het leven, en ze mogen er gewoon zijn. Heerlijk vind ik die instelling.
Hier is het ook heel normaal om je kinderen mee te nemen. Zijn overal meer dan welkom.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:23 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Neem in Frankrijk, Italie, Spanje, Turkije, Egypte je kind maar eens mee. Het wordt nog vorstelijker behandeld dan jij zelf. Kinderen zijn de toekomst, zijn onderdeel van het gezin, van het leven, en ze mogen er gewoon zijn. Heerlijk vind ik die instelling.
O ja, zeker! Ik vind het heel prima als een resort of een restaurant aangeeft dat het kindvrij is. Dan weet je dat en ga je er niet heen, prima.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:31 schreef DS4 het volgende:
[..]
Het grappige is dus dat hoewel er gradaties zijn, Nederland echt bij de uitzonderingen hoort. Al vind ik resorts waar kinderen niet mogen zijn ook wel een goed idee hoor. En als er restaurants zijn die deze keuze maken ook prima. Maar als maatschappelijke norm is het vrij bizar.
Als we in Turkije zijn bij vrienden, vind ik dat ook zo heerlijk. De meeste restaurants (ook de heel erg goede) hebben voornamelijk terras, want lekker weer. En bijna allemaal hebben ze dan een speeltuintje waar je als ouder gewoon zicht op hebt vanaf je tafel. En bij de echt goede restaurants is er gewoon personeel om het in de gaten te houden! Zo kun je echt wel uren tafelen met kinderenquote:Op donderdag 25 september 2014 11:32 schreef Gulara het volgende:
[..]
Hier is het ook heel normaal om je kinderen mee te nemen. Zijn overal meer dan welkom.
Wat wel scheelt is het mooie weer. Dat het geluid (van volwassenen en kinderen) ergens heen kan.
Door te stellen dat het aan mijn empathie en inlevingsvermogen ligt trekt hij een conclusie die echt voor de fanfare uit loopt. Ik zeg dat ik het wel mee vind vallen. Dat zou natuurlijk er ook aan kunnen liggen dat die kleine van ons gewoon erg makkelijk is in de omgang (wat feitelijk een rol speelt), maar ook dat wellicht wat we achterweg zouden moeten laten in de praktijk meevalt omdat ons leven pre-kinderen zich wellicht wat makkelijker aan liet passen (een voorbeeld: als je gewend bent om het hele weekend in bed door te brengen en je hebt een kind wat om 7 uur al wakker is, dan heb je meer aanpassing in de praktijk dan wanneer je eigenlijk nooit langer dan tot 9 uur in bed bleef en je een kind hebt wat in het weekend vaak tot 9 uur slaapt).quote:Op donderdag 25 september 2014 11:25 schreef miss_sly het volgende:
Hoezo? Ik ben het wel met hem eens.
De broer van mijn vriend en de zus van mijn vriend laten hun kinderen heel regelmatig langere tijd (week) logeren bij opa en oma. Ik wil(de) dat niet, zeker niet toen ze nog een baby was. Ze hoorde bij mij, ik voedde haar en ik zorgde voor haar. Zij vonden het heel prima om dat te doen. Ieder zijn idee over hoe je dingen doet, toch?
Ik wil er alleen maar mee aangeven dat er genoeg ouders zijn die een lage tolerantiegrens hebben buiten de deur en die meteen ingrijpen, zelfs als er nog niets is om echt op in te grijpen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:27 schreef Cue_ het volgende:
Ik zeg toch niet dat het op elke locatie dezelfde tolerantiegrens geldt
Ik zeg ook niet dat kinderen dat niet kunnen snappen
Zie mijn andere reactie hierop: ik denk dat er meer factoren kunnen zijn.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:27 schreef HeatWave het volgende:
Dat is geen conclusie maar een mening, ik zeg niet dat je een gebrek ergens aan hebt, ik zeg dat het aan je empathie en inlevingsvermogen ligt, niet dat je er te kort of teveel van hebt.
Natuurlijk zijn die er, er zijn ook goede brave stille kinderen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:40 schreef DS4 het volgende:
Ik wil er alleen maar mee aangeven dat er genoeg ouders zijn die een lage tolerantiegrens hebben buiten de deur en die meteen ingrijpen, zelfs als er nog niets is om echt op in te grijpen.
Ik bemerk toch wel een duidelijk verschil.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:32 schreef Gulara het volgende:
Hier is het ook heel normaal om je kinderen mee te nemen. Zijn overal meer dan welkom.
En als jij dan zeg rond 20.00-20.30 uur naar het restaurant gaat, zul je er normaalgesproken (!) vrij weinig kinderen tegenkomenquote:Op donderdag 25 september 2014 11:42 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Natuurlijk zijn die er, er zijn ook goede brave stille kinderen.
En aan de andere kant heb je die natuurlijk ook. Mijn tolerantiegrens is bv enorm laag.
Hier is in haar geval Australiequote:Op donderdag 25 september 2014 11:43 schreef DS4 het volgende:
[..]
Ik bemerk toch wel een duidelijk verschil.
Op die manier, ja, dat klopt.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:37 schreef DS4 het volgende:
[..]
Door te stellen dat het aan mijn empathie en inlevingsvermogen ligt trekt hij een conclusie die echt voor de fanfare uit loopt. Ik zeg dat ik het wel mee vind vallen. Dat zou natuurlijk er ook aan kunnen liggen dat die kleine van ons gewoon erg makkelijk is in de omgang (wat feitelijk een rol speelt), maar ook dat wellicht wat we achterweg zouden moeten laten in de praktijk meevalt omdat ons leven pre-kinderen zich wellicht wat makkelijker aan liet passen (een voorbeeld: als je gewend bent om het hele weekend in bed door te brengen en je hebt een kind wat om 7 uur al wakker is, dan heb je meer aanpassing in de praktijk dan wanneer je eigenlijk nooit langer dan tot 9 uur in bed bleef en je een kind hebt wat in het weekend vaak tot 9 uur slaapt).
Nou ja, ik bedoelde dus gewoon dat het er aan ligt of je in bepaalde situaties opjectief in kan zien of je onaanvaardbare overlast veroorzaakt of niet. Als jij van mening bent dat er nooit overlast kan zijn van kinderen heb je in mijn ogen minder te zoeken in een restaurant ja.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:41 schreef DS4 het volgende:
[..]
Zie mijn andere reactie hierop: ik denk dat er meer factoren kunnen zijn.
We komen net terug van vakantie in Oostenrijk.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:35 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Als we in Turkije zijn bij vrienden, vind ik dat ook zo heerlijk. De meeste restaurants (ook de heel erg goede) hebben voornamelijk terras, want lekker weer. En bijna allemaal hebben ze dan een speeltuintje waar je als ouder gewoon zicht op hebt vanaf je tafel. En bij de echt goede restaurants is er gewoon personeel om het in de gaten te houden! Zo kun je echt wel uren tafelen met kinderen
Komt omdat je in die landen als kind gewoon een paar tikken krijgt als je je niet gedraagt. Er zijn inderdaad gradaties en Nederland staat bovenaan bij slechtst opgevoede kinderen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:31 schreef DS4 het volgende:
[..]
Het grappige is dus dat hoewel er gradaties zijn, Nederland echt bij de uitzonderingen hoort. Al vind ik resorts waar kinderen niet mogen zijn ook wel een goed idee hoor. En als er restaurants zijn die deze keuze maken ook prima. Maar als maatschappelijke norm is het vrij bizar.
Precies. Dan moeten ze in bed liggen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:43 schreef miss_sly het volgende:
En als jij dan zeg rond 20.00-20.30 uur naar het restaurant gaat, zul je er normaalgesproken (!) vrij weinig kinderen tegenkomen
Gelukkig niet iddquote:Op donderdag 25 september 2014 11:43 schreef miss_sly het volgende:
En als jij dan zeg rond 20.00-20.30 uur naar het restaurant gaat, zul je er normaalgesproken (!) vrij weinig kinderen tegenkomen
O, dan klopt het wel. Maar daar geldt sowieso wel een beetje het laat maar waaien principe als het gaat om andere mensen in de omgeving. Vrij relaxed volkje.quote:
Dit dusquote:Op donderdag 25 september 2014 11:46 schreef Coelho het volgende:
Sorry, niet alles gelezen, maar je kunt met uit eten toch heel makkelijk een tweedeling maken: Als je met kinderen gaat, dan ga je naar een kindvriendelijke locatie zoals een pannekoekenhuis met een speelhoek. Ga je voor culinaire hoogstandjes en lang tafelen, dan doe je het jezelf, je kind en de andere gasten niet aan om mét kind te komen. Dan regel je een oppas.
Sowieso is het niet verkeerd om af en toe eens een momentje quality time met je partner te hebben, ik zie te veel stellen in mijn omgeving die alles met kinderen doen en vervolgens helemaal langs elkaar heen gaan leven. De volgende stap is uiteraard een weekend/midweek/week weg met z'n tweeën. Ook dat is af en toe erg welkom om de batterij weer op te laden.
Dan spraken we gewoon een beetje langs elkaar heen.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:44 schreef HeatWave het volgende:
Nou ja, ik bedoelde dus gewoon dat het er aan ligt of je in bepaalde situaties opjectief in kan zien of je onaanvaardbare overlast veroorzaakt of niet. Als jij van mening bent dat er nooit overlast kan zijn van kinderen heb je in mijn ogen minder te zoeken in een restaurant ja.
Maar ik zeg nergens dat jij dat hebt of niet hebt, alleen dat het ligt aan OF je het hebt.
Het gaat om duidelijkheid en consequent zijn. Niet om tikken uitdelen. Ik ben streng in de zin van "hier is de grens en die is heilig". Maar dat kan gewoon in alle rust. Zo weet mijn dochter waar ze aan toe is en dat het ook geen enkele zin heeft om te proberen de grens op te rekken.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:45 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Komt omdat je in die landen als kind gewoon een paar tikken krijgt als je je niet gedraagt. Er zijn inderdaad gradaties en Nederland staat bovenaan bij slechtst opgevoede kinderen.
Daar geniet ik dus van als ik op vakantie ben in Japan. Kinderen die gewoon hun bek dicht houden.
Dat verband leg ik zelf dan ook niet..quote:Op donderdag 25 september 2014 11:54 schreef DS4 het volgende:
[..]
Het gaat om duidelijkheid en consequent zijn. Niet om tikken uitdelen. Ik ben streng in de zin van "hier is de grens en die is heilig". Maar dat kan gewoon in alle rust. Zo weet mijn dochter waar ze aan toe is en dat het ook geen enkele zin heeft om te proberen de grens op te rekken.
Het verband tussen goed opvoeden en kinderen zijn welkom kan ik niet ontdekken. Amerikanen vind ik doorgaans geen goede opvoeding geven, maar daar zijn kinderen op veel plekken niet welkom.
Tussen pannenkoekenrestaurant met speelhoek en culinaire hoogstandjes en uren tafelen zit nog een heel scala aan restaurants waar je ook prima met kinderen heen kunt.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:46 schreef Coelho het volgende:
Sorry, niet alles gelezen, maar je kunt met uit eten toch heel makkelijk een tweedeling maken: Als je met kinderen gaat, dan ga je naar een kindvriendelijke locatie zoals een pannekoekenhuis met een speelhoek. Ga je voor culinaire hoogstandjes en lang tafelen, dan doe je het jezelf, je kind en de andere gasten niet aan om mét kind te komen. Dan regel je een oppas.
Sowieso is het niet verkeerd om af en toe eens een momentje quality time met je partner te hebben, ik zie te veel stellen in mijn omgeving die alles met kinderen doen en vervolgens helemaal langs elkaar heen gaan leven. De volgende stap is uiteraard een weekend/midweek/week weg met z'n tweeën. Ook dat is af en toe erg welkom om de batterij weer op te laden.
Het zal samenhangen met de leeftijd en gedrag van je kind. TS heeft het over een kind van 3 dat 's nachts uit bed komt en een aandachtsspanne van 10 minuten heeft. Daar zou ik op niet zo veel plaatsen mee willen zitten. Toen mijn kinderen 3 en 5 waren namen we ze ook al mee naar eetcafés enz. waar ze de normale gerechten kregen ipv de standaard friet met appelmoes in de kindermenus. Wat bij ons helpt is als het lang gaat duren dat de kinderen dan even spelletjes op de telefoon mogen doen (zonder geluid!).quote:Op donderdag 25 september 2014 11:55 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Tussen pannenkoekenrestaurant met speelhoek en culinaire hoogstandjes en uren tafelen zit nog een heel scala aan restaurants waar je ook prima met kinderen heen kunt.
Onze dochter kan ook ander voedsel dan pannenkoeken en patat waarderen, vind ik ook wel van belang.
No worries inderdaad.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:48 schreef DS4 het volgende:
[..]
O, dan klopt het wel. Maar daar geldt sowieso wel een beetje het laat maar waaien principe als het gaat om andere mensen in de omgeving. Vrij relaxed volkje.
Als je je vriendin dan ook maar af en toe een weekend weg laat gaan met vriendinnen, of een midweekje, maar net wat ze wil. Denk dat zij die extra speciale knuffel ook wel goed kan gebruiken als jij een kwart van de tijd niet aanwezig bent.quote:Op donderdag 18 september 2014 13:34 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Kijk zorg dragen ben je altijd mee bezig, dat geef ik toe. Echter oppassen bedoelde ik meer in de zin van wanneer mijn partner er niet zou zijn, noem het maar zorg dragen en oppassen. Voorruit
Anyhow zoals ik al zei, ik zal er dan voor grootste deel wel zijn. Maar voor mij dus ook genoeg momenten dat ik van huis ben. Ik denk dat het juist mij een betere papa maakt, tijden voor mijzelf en wanneer ik thuis ben die eene knuffel extra waarderen. Maar ik kom dan ook uit een onreguliere werktijden gezin waar pa voor werk ook veel weg was
Mijn dochters luisteren ook gewoon hoor. Inderdaad grenzen stellen.zijn ze zelf uiteindelijk ook beter mee af. Want ik kan ze veel meer ruimte geven. Overigens kinderen zijn wel kinderen, dus gezelligheid, Een beetje plezier moet wel kunnen. Ik ga graag naar sterrenrestaurants (zonder kinderen) maar ik mijd de tenten met van dat stijve gedoe.quote:Op donderdag 25 september 2014 11:54 schreef DS4 het volgende:
[..]
Het gaat om duidelijkheid en consequent zijn. Niet om tikken uitdelen. Ik ben streng in de zin van "hier is de grens en die is heilig". Maar dat kan gewoon in alle rust. Zo weet mijn dochter waar ze aan toe is en dat het ook geen enkele zin heeft om te proberen de grens op te rekken.
Het verband tussen goed opvoeden en kinderen zijn welkom kan ik niet ontdekken. Amerikanen vind ik doorgaans geen goede opvoeding geven, maar daar zijn kinderen op veel plekken niet welkom.
Altijd dezelfde types?quote:Op zaterdag 27 september 2014 13:02 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Mijn dochters luisteren ook gewoon hoor. Inderdaad grenzen stellen.zijn ze zelf uiteindelijk ook beter mee af. Want ik kan ze veel meer ruimte geven. Overigens kinderen zijn wel kinderen, dus gezelligheid, Een beetje plezier moet wel kunnen. Ik ga graag naar sterrenrestaurants (zonder kinderen) maar ik mijd de tenten met van dat stijve gedoe.
Maargoed, het zijn ook wel altijd dezelfde types die het allemaal zo zwaar hebben. Ook met zichzelf trouwens. Heeft brigitte kaandorp een leuk liedje over gemaakt.
Uit eten met kinderen moet gewoon kunne, maar dan zijn er twee dingen nodog: enigzins opgevoede kinders en een enigzins geschikt restaurant. Ik laat ze niet twee uur stil zitten.
Hij doelde op dit stukje:quote:Op zaterdag 27 september 2014 14:06 schreef Franny_G het volgende:
Als je fotoalbums gaat maken voor je kinderen en verwacht dat ze je daar dankbaar voor zijn. Dan ben je zo'n type. Of dat je het feestje van je kind verpest omdat het altijd om jou moet draaien.
.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |