Borstvoeding deel 191

quote:

Op donderdag 11 september 2014 13:16 schreef Cwen het volgende:
Ik doe ook een +1 op de rest, geen idee verder. Drinken is echt een rustmomentje. Ze heeft een beker water die ze leegdrinkt over de dag heen en drinkt rondom haar slaapjes, 's avonds extra en 's nachts natuurlijk.

Nu wil ik niet minderen, dat scheelt. Ik wil het echt aan haar laten. Maar ik zou haar soms best graag een hele dág naar opa en oma willen brengen, alleen dan lopen we dus vast op de slaapjes. Ze kan toch in principe een dagje zonder, hè?

Na een jaar kunnen ze best een dagje zonder melk, toch? Zou ik wel denken inderdaad. Misschien kunnen opa en oma een heel ander bedritueel verzinnen? Doet mijn man wel enigszins, en nu kan oma hem ook gewoon naar bed brengen.

Als ik er niet ben, is het wel standaard een soort gevecht om E naar bed te brengen. Ze wil dat gewoon echt niet. Maar.... ervaring leert ook dat als ze wel moe is (duh, anders hoeft ze ook niet naar bed), dat ze na eventjes (max 5 minuten) huilen toch wel in slaapt valt. Vind ik niet leuk, maar wel overkomelijk als ik af en toe 's avonds iets heb.

Wij hebben met ons 9 weken oude ventje al een uitdaging in de avond met slapen. Aan de borst is hij binnen 5 minuten na het drinken in slaap. Met de fles doet mijn vriend er een uur over hem in slaap te krijgen.
We proberen nu wel meer hem wakker weg te leggen ipv met borst omdat ik straks ook weer werken moet en late diensten draai soms. Dit gaat nog wisselend, maar we blijven proberen.
Al is het maar voor de 'gewenning' voor hem maar ook voor onszelf.

Drinkt hij zich met de fles niet in slaap dan? Mijn zusje doet dat met haar kleintje, of nou ja zin niet maar vaders en creche. Krijgt ze voor het slapen gaan, in bed, nog een kleine fles.

Ik heb de nachtvoedingen rond een jaar of 1 afgebouwd.
Hij had ze fysiek niet meer nodig.
Ik heb het ongeveer als volgt gedaan:
Ik besloot voor mezelf wat de maximale tijd was voor de laatste voeding en dan weer de eerste. (bijv 23 uur en 6 uur). Daar heb ik heel strak aan vastgehouden, dus om 5 voor 6 kreeg hij niks.
Dat was vooral voor mezelf want anders worden mijn grenzen weer vaag en voordat ik het wist zat ik weer om half 6 of 5 uur.
Als hij begon te huilen/mamahonger had, dan ging ik er naar toe. Had ik wel een tshirt aan (ik slaap normaal bloot).
In begin heb ik hem getroost in ons eigen bed want hij was wel ontroostabaar en heel erg boos, maar na 3 dagen werd dat minder. Daarna ben ik hem gaan troosten op zijn eigen kamer (even uit bed, knuffel en weer terugleggen) en daarna gewoon in zijn eigen bed.

Avondvoeding en ochtendvoeding bleven (blijven) als laatste over uiteindelijk, tenminste hier. En die heb ik bij nummer 1 afgebouwd door de rituelen te veranderen.
Bij nummer 2 ben ik dit ook op korte termijn van plan. Hij wordt heel dwingend en ook erg boos als ik vind dat hij genoeg gedronken heeft. Dus ik ben er klaar mee. Zal wel even slikken worden voor beide partijen.

quote:

Op donderdag 11 september 2014 12:59 schreef Morretje het volgende:
+1, hier net zo.

Hoewel, papa kan hem best naar bed brengen, en 's nachts kan hij best zonder voeding, maar als ik er ben, dan accepteert hij van mij niets anders. Maar de mijne is dan ook al bijna 2. ( , echt he, bijna TWEE, waar is mijn baby ) En hoewel ik dat af en toe nog best frustrerend vind, 3/4 keer per nacht, wil ik hem dat ook nog niet afnemen.

3/4 keer per nacht?
Pfff petje af hoor.
Waarom wil je hem dat niet 'afnemen'? Als hij zou brullen om chips/boterham 3/4x per nacht, zou je dat ook toestaan?

Echt ik ben pro-bv, maar er zijn ook grenzen voor moeders (en vaders).

Hier komen ze ook nog een keer of 3 per nacht. Soms zelfs om de 2 uur, de hele nacht door. Maar iets anders als borst accepteren ze hier gewoonweg niet dus dan is voeden ook de weg van de minste weerstand (en uiteindelijk de meeste slaap ).

Nouja, na 3 nachten kan dat dus al heel anders gaan. Dat vind ik fijn om te lezen Asyniur!

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 08:22 schreef Asyniur het volgende:

[..]

3/4 keer per nacht?
Pfff petje af hoor.
Waarom wil je hem dat niet 'afnemen'? Als hij zou brullen om chips/boterham 3/4x per nacht, zou je dat ook toestaan?

Echt ik ben pro-bv, maar er zijn ook grenzen voor moeders (en vaders).

Maar hiermee ga je voorbij aan de troost die de borst biedt.

quote:

Op donderdag 11 september 2014 12:59 schreef Morretje het volgende:
+1, hier net zo.

Hoewel, papa kan hem best naar bed brengen, en 's nachts kan hij best zonder voeding, maar als ik er ben, dan accepteert hij van mij niets anders. Maar de mijne is dan ook al bijna 2. ( , echt he, bijna TWEE, waar is mijn baby ) En hoewel ik dat af en toe nog best frustrerend vind, 3/4 keer per nacht, wil ik hem dat ook nog niet afnemen.

Pfffff ik word weer moe als ik het lees
Hier kwam die voor die twee werd om een uur of half tien , dan half één en dan om 6 uur.
Nu is hij over 2 maanden 3 jaar. En nog word die wakker om een uur of 1, en dan weer rond een uur of 6.
Diverse malen geprobeerd om de nachtvoedingen te stoppen, maar het is nogal een volhoudertje, dus 3 krijsende uren verder heb ik maar de weg van de minste weerstand gekozen
Hij zal het op een bepaalde manier wel nodig hebben.

Dat is denk ik precies het verschil; het kind waar het om gaat.

Als je kind in paniek wakker wordt en echt troost nodig heeft, is iets anders dan als het gewoon wat wakker is geworden en niet zo lekker meer zelf in slaap kan vallen (zo is E vaak). En als Harry/Huubke het langer vol hadden gehouden was het stoppen met de nachtvoedingen misschien ook nog wel wat uitgesteld

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 09:53 schreef LadyBlack het volgende:
Dat is denk ik precies het verschil; het kind waar het om gaat.

Als je kind in paniek wakker wordt en echt troost nodig heeft, is iets anders dan als het gewoon wat wakker is geworden en niet zo lekker meer zelf in slaap kan vallen (zo is E vaak). En als Harry/Huubke het langer vol hadden gehouden was het stoppen met de nachtvoedingen misschien ook nog wel wat uitgesteld

Klopt helemaal. Mijn oudste was ook geen doorslaper, maar kreeg voor het laatst een nachtvoeding toen hij 5 maanden was. Daarna was een knuffel en bij mama in bed komen genoeg.

Deze is een ander verhaal

Ik denk ook echt dat het ene kind er gewoon meer behoefte aan heeft dan het andere. Omdat het hier ook wel eens nachten goed gaat, denk ik niet dat het een gewoonte is, maar meer dat het soms even vaker nodig is dan anders. En hier natuurlijk x2 dus het kan ook zo zijn dat D het om 2 uur nodig heeft (en J wordt dan ook wakker en wil dan ook) en J heeft het om 4 uur nodig en dan wordt D ook weer wakker.

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 10:58 schreef kwakz0r het volgende:
Als meelezende aanstaande moeder vraag ik me dan af: ik weet dat je babies niet kunt verwennen, maar een kind van 1+ is toch wel op te voeden?

Ik bedoel, ik heb 9 maanden bv (op verzoek) gehad en ben altijd een slechte slaper geweest. Als dreumes en peuter was t ook gillen s nachts en niet zelf in slaap vallen etc... Maar ik kreeg dan ook niet iets troostends anders dan een aai over mijn hoofd en steeds weer instoppen. Mij lijkt daar persoonlijk niks mis mee? Dat de borst troost biedt betekent toch niet dat je m altijd moet geven?

Als er andere middelen zijn waarmee een kind zich laat troosten, heeft dat de voorkeur, ja.

Maar als een borst de enige troost is, dan ontneem ik dat mijn kind niet. Staat verder voor mij los van de vraag in hoeverre je een kind kan 'opvoeden' (want 1 is ook nog gewoon heeeeel jong) maar heeft alles te maken met keuzes. Wat vind je belangrijk, waar leg je je prioriteiten. Veiligheid en geborgenheid bieden staat echt bovenaan onze lijst, en zo lang we de borst daarvoor nodig hebben is dat prima

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 11:03 schreef L-E het volgende:

[..]

Als er andere middelen zijn waarmee een kind zich laat troosten, heeft dat de voorkeur, ja.

Maar als een borst de enige troost is, dan ontneem ik dat mijn kind niet. Staat verder voor mij los van de vraag in hoeverre je een kind kan 'opvoeden' (want 1 is ook nog gewoon heeeeel jong) maar heeft alles te maken met keuzes. Wat vind je belangrijk, waar leg je je prioriteiten. Veiligheid en geborgenheid bieden staat echt bovenaan onze lijst, en zo lang we de borst daarvoor nodig hebben is dat prima

+1

's Nachts is/was mini ook zo anders dan overdag. Overdag kan ik hem prima troosten met een knuffel en een kus, maar 's nachts wordt hij altijd huilend wakker en is hij vaak moeilijk te troosten. Alsof hij gewoon niet weet waar hij is, gedesoriënteerd of zo. Ik vind dat heel naar voor hem en bied hem dan graag troost die wel werkt (borst). Al moet ik zeggen dat het nu nauwelijks meer voorkomt. Hij is er echt redelijk uit zichzelf overheen gegroeid. Slaapt nu voor zijn doen vrij goed (tenzij ziek) en als hij wakker wordt slaapt hij vaak alweer door na een slokje water, speen en een aai over zijn koppie. Ik ben heel blij dat we hem die tijd gegeven hebben.

Pfoe ja, die nachtvoedingen. Hier met 17 maanden ook nog zo'n 2-3 keer. Ik heb er eigenlijk geen problemen mee, ik wil haar idd graag die geborgenheid geven die ze nodig heeft en ik voel me er ook niet echt vermoeid door (meestal).

Maarrrrr aan de andere kant heb ik nog steeds geen cyclus terug na de bevalling en wordt de kinderwens wel steeds sterker. Inmiddels is een andere oorzaak voor het uitblijven van mijn cyclus uitgesloten door de gynaecoloog dus het zal toch echt liggen aan de borstvoeding. Nu wil ik echt echt nog niet stoppen met de borstvoeding maar wellicht dat het stoppen van de nachtvoedingen er al wel voor zorgt dat de boel weer op gang komt bij mij..

We hebben al eens geprobeerd haar 's nachts op een andere manier te troosten maar dan wordt ze echt helemaal hysterisch, zo sneu . Ik heb elke maand nachtdiensten en dan laat ze zich wél door papa troosten. Zo lang ik er niet ben gaat dat hartstikke goed.

Het is echt een enorm dilemma voor me, want het voelt hier idd ook als haar iets ontnemen. Vind het al fijn om hier veel herkenning te lezen.
Ik ga vannacht weer voor 3 nachten de nachtdienst in en we gaan proberen om daarna de lijn van geen nachtvoedingen door te zetten. Vind het wel geruststellend om te lezen dat het bij jullie maar een paar dagen duurde Asyniur .

Jeetje L0t, nog altijd geen cyclus! Aan de ene kant heerlijk natuurlijk, maar ik kan me voorstellen dat het nu wel echt een tweestrijd wordt tussen de wens voor een tweede en je wens om J te troosten 's nachts.

Als je vriend er heen gaat 's nachts en in haar kamer blijft, lukt het dan ook niet?
_{NB, hier niet namelijk hoewel we dat nooit lang volhouden overigens}

Hier helpt het wel als papa naar peuter gaat en soms slaapt papa dan ook verder naast hem op een campingmatje. Soort compromis omdat mijn vriend liever niet elke keer peuter bij ons in bed neemt (incidenteel geen probleem, maar zeker na een paar nachten ziek zijn, heeft hij wat moeite om weer in zijn eigen bed te slapen). Dat werkt verbazingwekkend goed, meestal is het na 1 nacht weer klaar en slaapt hij weer makkelijk in zijn eigen bed.

Lastige situatie L0t. Ik snap dat je graag je cyclus terug zou willen .

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 12:07 schreef LadyBlack het volgende:
Jeetje L0t, nog altijd geen cyclus! Aan de ene kant heerlijk natuurlijk, maar ik kan me voorstellen dat het nu wel echt een tweestrijd wordt tussen de wens voor een tweede en je wens om J te troosten 's nachts.

Als je vriend er heen gaat 's nachts en in haar kamer blijft, lukt het dan ook niet?
_{NB, hier niet namelijk hoewel we dat nooit lang volhouden overigens}

Nou, ze slaapt bij ons in bed dusja Misschien ook wel een van de redenen dat ze zo vaak wil drinken, doordat ik constant zo dichtbij ben. Ze heeft wel een poosje op haar eigen kamer geslapen (al eindigde ze dan 8/10 keer alsnog bij ons in bed) maar dat is na de vakantie weer compleet van de baan.
Aan mijn kant van het bed staat een ledikantje zodat ze er aan die kant niet uit kan rollen dus ze ligt of tussen ledikantje en mij of tussen mij en vriend. We willen nu van plek gaan wisselen en dan proberen om haar tussen ledikantje en vriend te laten slapen, in de hoop dat dat heel misschien al wat verschil maakt maar ik verwacht er weinig van.

Ik vind het zo lastig want als die wens voor een tweede er niet was zou ik helemaal niet nadenken over stoppen met de nachtvoedingen of een andere manier van slapen en het gewoon van haar af laten hangen. En dan voel ik me weer egoïstisch en een zeur en waarom word ik niet gewoon ongesteld... *zucht*

Tja, mij lijkt dan toch de handigste stap om haar weer op haar eigen kamer te leggen. Ze kan natuurlijk wat wakker worden van een van jullie en dan ook maar even willen drinken...

Misschien goed om dat de komende nachten dan weer te doen?

Bij vrienden van mij werkte het heel goed om hun zoontje even te laten 'resetten' bij opa en oma (hij dronk toen niet meer, maar werd wel elke nacht wakker en moest en zou dan in het grote bed), en thuis heel consequent alleen maar op zijn kamer te troosten.

Lastig inderdaad, met de nachtvoedingen en hoe je daarmee omgaat.
Kwak, zoals al werd gezegd: daar moet je zelf dus je keuzes in maken en je weg in vinden.

Ik ben het ook wel met je eens: ik zou het ook niet goed trekken als I meerdere nachtvoedingen nodig zou hebben. Zo vond ik het ook heel zwaar dat ze 's avonds vaak twee uur of langer aan de borst lag, voordat ze echt in slaap viel. Als ik haar eerder probeerde weg te leggen, was het echt brullen.

En ja, het is echt moeilijk om een kind dan te laten brullen. Je hoort heel duidelijk verschil tussen een gewoon huiltje of echte paniek/groot verdriet. In dat laatste geval doe je er alles aan om troost te bieden. En zeker zo'n klein hummeltje die zich verder nog niet uiten kan en die zo van jou afhankelijk is.

Nu was het hier ook heel apart dat I van de een op de andere dag ineens bij het drinken 's avonds op eigen initiatief de borst losliet en in een diepe slaap viel. En ik kan haar nu dus ook zonder problemen in haar bed leggen en dan slaapt ze ook door. Geen idee wat dat is, waarom ze dat echt zo *poef* ineens wel kan.

Kinderen kun je deels wel sturen en bijsturen, maar het is soms ook gewoon meegaan en meeveren met je kind. En daar moet je als moeder een beetje in leren navigeren. Er is niet maar een antwoord. (Ik ben er nog niet over uit in hoeverre dat goed en fijn is of juist jammer ).

Wat lastig L0t, dat is dan ook weer een heel andere situatie. Je wil toch je cyclus weer terug ivm een kinderwens. Maar ja, de hele nacht door toeging tot bv is dan natuurlijk wel iets om te doorbreken idd.

Kan me wel voorstellen dat het minder vermoeiend is als je gewoon kan blijven liggen, hier is dus continu heen en weer geloop (en we moeten allebei, want 2 kinderen).

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 09:34 schreef L-E het volgende:

[..]

Maar hiermee ga je voorbij aan de troost die de borst biedt.

Dat vind ik echt een cul redenering: jíj biedt troost, niet die borst.

Maar is het geven van nachtvoedingen dan echt zo gekoppeld aan het nog niet opgang zijn van de menstruatiecyclus? Ik geef dus al een tijd amper nachtvoedingen, maar een cyclus heb ik ook nog niet.

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 13:30 schreef Asyniur het volgende:

[..]

Dat vind ik echt een cul redenering: jíj biedt troost, niet die borst.

Voor een kind zit daar geen onderscheid tussen.

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 09:53 schreef LadyBlack het volgende:
Dat is denk ik precies het verschil; het kind waar het om gaat.

Als je kind in paniek wakker wordt en echt troost nodig heeft, is iets anders dan als het gewoon wat wakker is geworden en niet zo lekker meer zelf in slaap kan vallen (zo is E vaak). En als Harry/Huubke het langer vol hadden gehouden was het stoppen met de nachtvoedingen misschien ook nog wel wat uitgesteld

Was ook op mijn tandvlees hoor. En dat mijn man tegen mij snauwde dat ik hem maar gewoon aan de tiet moest leggen want dan was het gekrijs voorbij.
Maar dan krijg je intervalbelonen en dat versterkt het gedrag alleen maar.
Het was niet dat het na 3 nachten super ging, maar toen zag je wel verbetering komen. En dat was dat ik het gevoel had op de goede weg te zijn.

Eigenlijk net als dat je kind zich krijsend in de supermarkt neersmijt: als je steeds toegeeft (soms meteen of soms na 10 min gekrijs) dan blijft het krijsen. Als je consequent bent en volhoudt, zie je dat het krijsen steeds korter wordt.

Huubke gooit bijv nu nog de kont in de krib als ik van hem eis dat hij mijn borst loslaat. Dan heeft hij dus al 3 borsten gedronken, het is gewoon op, maar hij wil meer. Nou hij zal toch echt los moeten laten. Inmiddels moppert hij nog maar eventjes maar er zijn momenten geweest dat het ontaardde in een grote driftbui incl smijten, gillen, slaan en krabben.

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 13:32 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Voor een kind zit daar geen onderscheid tussen.

Tuurlijk wel.
Na 3 nachten gekrijs, liet hij zich nacht 4 makkelijker troosten. Het is gewoon een kwestie van een gewoonte doorbreken.

En vergeet niet dat mijn initiële reactie was op iemand met een bijna-peuter (zonder deze overigens aan te vallen) en niet op iemand met een 6-maanden oude baby.

Asyniur, ik denk ook dat je zo'n patroon wel kunt doorbreken. Maar ik ging inderdaad uit van een baby, want geen ervaring met oudere bijna-peuters.

Ik kan me voorstellen dat ik het ook zo zou doen, zoals jij het hebt aangepakt, maar ik snap ook weer dat er moeders zijn die het niet voor elkaar krijgen hun kind te laten krijsen.