R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Als het klikt dan klikt het en zo niet jammer dan toch? Percentages daaraan geven klopt niet echt wat mij betreft.quote:Op zondag 31 augustus 2014 16:28 schreef Brannagh het volgende:
Ontmoet nu telkens wel hele leuke mensen waarmee ik wel zou kunnen/willen daten, maar ik ben echt een kritisch monster. Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
Slechtste wat je alleen kan doen is dingen gaan vergelijken met iets wat geweest is. Dat schiet niet op en heb je alleen jezelf mee inclusief kutgevoel wat daar dan bij hangt.
Ik denk dat ik mezelf inmiddels ook wel bij boven die 90% mag scharen ja. Alhoewel percentages aan dat geven vrij nutteloos is, het klikt wel of het klikt niet. Sowieso moet het een aanvulling zijn en geen 'last' 'strijd' als dat het wel is dan blijf ik nog liever alleen.quote:Op zondag 31 augustus 2014 20:14 schreef Gray het volgende:
[..]
Voor mij net zo, al zou ik nog eerder naar 90% neigen.
Kieskeurig zou ik mezelf niet noemen, al is dat meer omdat ik vrij breed geïnteresseerd ben. Wel ben ik nu selectiever in voor wie ik me openstel. Vanaf nu luister ik meer naar m'n gevoel en gebruik ik m'n verstand (hopelijk) wijzer. Dus heb ik een voorgevoel, dan werp ik daar licht op. Zegt m'n verstand dat ze nooit echt meer in het oog zal springen omdat ze dat voorheen nooit deed, dan kap ik het af.
Dat is trouwens ook iets dat veranderd is merk ik; bevalt me de relatie niet, dan kaart ik het direct aan, en ben ik niet bang om alleen verder te gaan.
Zijn roerige dagen geweest. Een boek gelezen waar ik veel herkenning in vond, ik begrijp nu iets meer van wat er met mijn ex is gebeurd. Het maakt dat ik mezelf kan vergeven dat hij instortte en kapotging en ik er radeloos bij stond, niet wetend wat ik moest doen om m te helpen. Maar ook dat ik nu snap dat hij niet anders kon dan kapot gaan en zijn leven in puin laten vallen. En toen kwamen de tranen bij mij weer helemaal terug.
Ik mis hem vreselijk. Denk dan terug aan de momenten die goed waren, en die waren bij hem niet alleen goed, maar hemels. Hij had enorme ups, en enorme downs. En zo'n up was als een drug, nooit heb ik me zo geliefd gevoeld als bij hem. Toen hij neerkwam was dat door de vloer meteen rechtdoor naar de hel. En daar stond ik met al mijn goede bedoelingen en wijze raad maar ik kon m niet helpen en hij sleurde mij mee dus moest ik m loslaten.
Vele uren denken later een eureka moment, ik besef ik me dat op 1 na al mijn exen dit zo hadden. Konden zich helemaal overgeven aan het leven, maar ook net zo hard weer de afgrond in storten. Niet elke keer hetzelfde maar wel steeds destructief.
Volgende vraag is wat het is dat ik zoek bij dat soort mannen? En weer wat denken verder besef ik me dat ik zelf eigenlijk bang ben om me over te geven aan het leven, bang om gekwetst te worden als ik teveel geniet. Dus dan zoek ik iemand die me meeneemt op zo'n up zodat ik meegeniet. En zonder erbij na te denken stap ik op, terwijl erna ook een down komt, en ik verstandig genoeg ben af te stappen als het beneden zeeniveau komt. Ik zoek denk ik onbewust de meest extreme mensen op op dat vlak.
Weer stof tot nadenken want wat moet ik doen om te stoppen met zoeken naar extreme mannen. Ik denk wel te weten welke richting ik in moet. Niet meer zo bang zijn dat alles misgaat zodra ik alles even loslaat en geniet. Want dat is wat die mannen wel kunnen en ik zo bewonder in ze. Een goeie om de komende tijd mee aan de slag te gaan.
En nee, ik ga geen contact opnemen met mijn ex, hoe sterk de drang soms ook is. Want ondanks alles merk ik dat ik nog steeds veel gevoelens voor hem heb, of in elk geval de relatie toen hij op zijn mooist was enorm mis.
Ik mis hem vreselijk. Denk dan terug aan de momenten die goed waren, en die waren bij hem niet alleen goed, maar hemels. Hij had enorme ups, en enorme downs. En zo'n up was als een drug, nooit heb ik me zo geliefd gevoeld als bij hem. Toen hij neerkwam was dat door de vloer meteen rechtdoor naar de hel. En daar stond ik met al mijn goede bedoelingen en wijze raad maar ik kon m niet helpen en hij sleurde mij mee dus moest ik m loslaten.
Vele uren denken later een eureka moment, ik besef ik me dat op 1 na al mijn exen dit zo hadden. Konden zich helemaal overgeven aan het leven, maar ook net zo hard weer de afgrond in storten. Niet elke keer hetzelfde maar wel steeds destructief.
Volgende vraag is wat het is dat ik zoek bij dat soort mannen? En weer wat denken verder besef ik me dat ik zelf eigenlijk bang ben om me over te geven aan het leven, bang om gekwetst te worden als ik teveel geniet. Dus dan zoek ik iemand die me meeneemt op zo'n up zodat ik meegeniet. En zonder erbij na te denken stap ik op, terwijl erna ook een down komt, en ik verstandig genoeg ben af te stappen als het beneden zeeniveau komt. Ik zoek denk ik onbewust de meest extreme mensen op op dat vlak.
Weer stof tot nadenken want wat moet ik doen om te stoppen met zoeken naar extreme mannen. Ik denk wel te weten welke richting ik in moet. Niet meer zo bang zijn dat alles misgaat zodra ik alles even loslaat en geniet. Want dat is wat die mannen wel kunnen en ik zo bewonder in ze. Een goeie om de komende tijd mee aan de slag te gaan.
En nee, ik ga geen contact opnemen met mijn ex, hoe sterk de drang soms ook is. Want ondanks alles merk ik dat ik nog steeds veel gevoelens voor hem heb, of in elk geval de relatie toen hij op zijn mooist was enorm mis.
Zou het kunnen dat je aangetrokken wordt door mannen die in zekere zin beschadigd zijn? Zoiets is niet heel ongewoon namelijk.quote:Op maandag 1 september 2014 12:37 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Zijn roerige dagen geweest. Een boek gelezen waar ik veel herkenning in vond, ik begrijp nu iets meer van wat er met mijn ex is gebeurd. Het maakt dat ik mezelf kan vergeven dat hij instortte en kapotging en ik er radeloos bij stond, niet wetend wat ik moest doen om m te helpen. Maar ook dat ik nu snap dat hij niet anders kon dan kapot gaan en zijn leven in puin laten vallen. En toen kwamen de tranen bij mij weer helemaal terug.
Ik mis hem vreselijk. Denk dan terug aan de momenten die goed waren, en die waren bij hem niet alleen goed, maar hemels. Hij had enorme ups, en enorme downs. En zo'n up was als een drug, nooit heb ik me zo geliefd gevoeld als bij hem. Toen hij neerkwam was dat door de vloer meteen rechtdoor naar de hel. En daar stond ik met al mijn goede bedoelingen en wijze raad maar ik kon m niet helpen en hij sleurde mij mee dus moest ik m loslaten.
Vele uren denken later een eureka moment, ik besef ik me dat op 1 na al mijn exen dit zo hadden. Konden zich helemaal overgeven aan het leven, maar ook net zo hard weer de afgrond in storten. Niet elke keer hetzelfde maar wel steeds destructief.
Volgende vraag is wat het is dat ik zoek bij dat soort mannen? En weer wat denken verder besef ik me dat ik zelf eigenlijk bang ben om me over te geven aan het leven, bang om gekwetst te worden als ik teveel geniet. Dus dan zoek ik iemand die me meeneemt op zo'n up zodat ik meegeniet. En zonder erbij na te denken stap ik op, terwijl erna ook een down komt, en ik verstandig genoeg ben af te stappen als het beneden zeeniveau komt. Ik zoek denk ik onbewust de meest extreme mensen op op dat vlak.
Weer stof tot nadenken want wat moet ik doen om te stoppen met zoeken naar extreme mannen. Ik denk wel te weten welke richting ik in moet. Niet meer zo bang zijn dat alles misgaat zodra ik alles even loslaat en geniet. Want dat is wat die mannen wel kunnen en ik zo bewonder in ze. Een goeie om de komende tijd mee aan de slag te gaan.
En nee, ik ga geen contact opnemen met mijn ex, hoe sterk de drang soms ook is. Want ondanks alles merk ik dat ik nog steeds veel gevoelens voor hem heb, of in elk geval de relatie toen hij op zijn mooist was enorm mis.
Een gek idee, maar het lijkt erop alsof je heel erg last hebt van hele traumatische ervaringen, en dat neigt al snel naar PTSS. Het schijnt dat er tegenwoordig wordt gekeken naar of drugs daarin iets los kunnen maken. Ik ben zelf tegen drugs normaal gesproken, maar ik vond dat wel als een goed idee klinken, met de juiste drugs en begeleiding. Van sommige drugs komt je gevoel e.d. namelijk heel erg losquote:
Je hebt hem daar binnen gebracht onder de beste voorwendselen. Je dacht dat alles goed zat, dat hij het beste voor had met zichzelf en de rest van de wereld. Dat is gebleken dat dat niet zo was, betekent niet dat jij daar ook maar enige schuld in hebt. Hij heeft het verzwegen voor jou. Jij kán je daar rationeel gezien niet schuldig om voelen, je kón het niet weten. Dus accepteer je gevoel, en bedenk je dan dat je er niet mee vooruitkomt, omdat het irrationele gevoelens zijn.quote:
Ik was gisteravond ineens weer even heel intens aan het balen van mijn ex. Kwam misschien doordat in een vergadering iets dat hij zou doen maar niet gedaan had werd besproken. Ik schaamde me best wel voor hem toen het ter sprake kwam.
Ineens was ik zo boos op m dat hij vrienden en verenigingsgenoten zo bedonderd heeft. En schaamde me ook omdat ik m binnen heb gebracht. Gelukkig kon ik t ff spuien en voelde ik me erna een stuk beter.
[..]
Maar jouw leven is op dit moment veeeel leuker dan die van hem en zijn scharrel, volgens mij.quote:Op dinsdag 26 augustus 2014 19:47 schreef runaway het volgende:
Ik baal momenteel van het feit dat ik mijn vriendengroep in het zuiden gedeeltelijk kwijt ben.... Zijn met name jongens, en ja dan wordt de keuze onbewust toch 'voor' mijn ex. Dus ik word niet meer uitgenodigd voor feestjes en zijn scharrel zit nu met mijn vrienden te drinken. Leuk
Hoewel van de 5 jongens er ook 2 zijn die ik liever kwijt dan rijk ben, doet dit zeer. 😥
Had je de sociale contacten die je nu mist wel toen je nog wat met je ex had en waren ze buiten je ex? Of mis je vooral de keren dat je samen was met je ex en dat je die avonden/dagen nu niets te doen hebt?quote:
[start zeurmodus]
Buh, mis vooral sociale contacten momenteel...
Woensdag geborreld met X, gisteren geborreld met Y en gisteravond gestapt met Z.
Maar dan wil ik vandaag naar de uitmarkt en is er niemand te bereiken en wil een dinnetje waar ik mee zou gaan tennissen ipv dat vanavond een drankje doen met haar vriendje erbij..........
Ik heb nog 2-3 stapmaatjes erbij nodig.
Boehoe.
[einde zeurmodus]
Ik denk dat je je op dit moment eerst beter op jezelf kan richten. Maar dat is wel een geweldig groot cliché.quote:
He bah. Afgelopen week best vaak over hem gedroomd (en natuurlijk afgemaakt voordat er iets engs kon gebeuren) en ik was net aan het bijkomen van een hele leuke avond stappen, krijg ik een berichtje van een vriendin. "Raad eens wie ik op het station zag?"
Moest gelijk naar het toilet rennen om mijn maag te ledigen, zo kut voelde het. Ik wil dat helemaal niet weten.
Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het helemaal los is, omdat ik gewoon wéét dat ik niet eens gewoon vrienden zou kunnen zijn. Als mijn vrienden afspraken niet nakomen of gewoon ontzettend lomp zijn in de omgang dan kap ik ermee. Maar op de een of andere manier komt dit telkens keihard bij me terug.
Ontmoet nu telkens wel hele leuke mensen waarmee ik wel zou kunnen/willen daten, maar ik ben echt een kritisch monster. Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
En nu ga ik een lekker ordinair potje janken, krijsen en opruimen.
Ik vraag mij vooraf af of je sterk genoeg bent om niet meer in eenzelfde situatie te belanden. Ik denk dat je teveel voor anderen over hebt en dat je het heel moeilijk vindt om dat te stoppen. Maar als je dat nu weer zou doen, ga je er alleen maar zelf kapot aan. Misschien geeft het wat geluk zolang het duurt, maar daarna niet meer... Je bent nog jong. Probeer liever wat dingen uit zonder je gelijk zó erg op de verre toekomst te focussen. Misschien kan je wel een super leuke tijd hebben met iemand die voor 60% klikt, alleen mis je daar diepgang. Als jij daar voor een tijdje mee kan leven, waarom niet?
Naar je gevoel moet je sowieso luisteren. Over je gevoel praten is nog beter. Zelfde geldt voor je verstand. Elke relatie maakt je wat dat betreft wijzer.quote:
[..]
Voor mij net zo, al zou ik nog eerder naar 90% neigen.
Kieskeurig zou ik mezelf niet noemen, al is dat meer omdat ik vrij breed geïnteresseerd ben. Wel ben ik nu selectiever in voor wie ik me openstel. Vanaf nu luister ik meer naar m'n gevoel en gebruik ik m'n verstand (hopelijk) wijzer. Dus heb ik een voorgevoel, dan werp ik daar licht op. Zegt m'n verstand dat ze nooit echt meer in het oog zal springen omdat ze dat voorheen nooit deed, dan kap ik het af.
Dat is trouwens ook iets dat veranderd is merk ik; bevalt me de relatie niet, dan kaart ik het direct aan, en ben ik niet bang om alleen verder te gaan.
quote:
[..]
Je bent echt de held uit dit topic
Je plakt er zelf ook een percentage opquote:
[..]
Als het klikt dan klikt het en zo niet jammer dan toch? Percentages daaraan geven klopt niet echt wat mij betreft.
Slechtste wat je alleen kan doen is dingen gaan vergelijken met iets wat geweest is. Dat schiet niet op en heb je alleen jezelf mee inclusief kutgevoel wat daar dan bij hangt.
[..]
Ik denk dat ik mezelf inmiddels ook wel bij boven die 90% mag scharen ja. Alhoewel percentages aan dat geven vrij nutteloos is, het klikt wel of het klikt niet. Sowieso moet het een aanvulling zijn en geen 'last' 'strijd' als dat het wel is dan blijf ik nog liever alleen.
ik denk dat mensen vooral percentages noemen als een gevoel, niet dat ze een lijst met 100 eisen hebben en dat iemand er aan 90 moet voldoen. Als het er 89 zijn maar het is gewoon super leuk... lekker belangrijk.Welke richting denk je op te moeten?quote:
Alle momenten die goed met hem waren, zijn ruimschoots ingehaald door alle momenten die heel erg slecht met hem waren. En dat heeft 'ie helemaal zelf gedaan.
Misschien is iets van therapie volgen goed voor je, als je zelf al zegt dat je je niet echt kan overgeven aan het leven. Want hoe leuk het ook is als iemand anders je daarin meeneemt, uiteindelijk draait jouw leven maar om één persoon: jou. Zo'n tweede persoon is voor de rest heel leuk, maar niet het belangrijkste.
http://aisomont.tumblr.com/ (NSFW)
Dat zou best kunnen al zou ik dat dan onbewust aan moeten voelen want het is aan de buitenkant niet zichtbaar. In mijn laatste relatie wisten zelfs zijn beste vrienden er niet van.quote:Op maandag 1 september 2014 13:14 schreef Gray het volgende:
[..]
Zou het kunnen dat je aangetrokken wordt door mannen die in zekere zin beschadigd zijn? Zoiets is niet heel ongewoon namelijk.
Ik denk dat het eerder eraan ligt dat ik zoek naar mannen die alles op orkaankracht doen, liefhebben, maar ook depressie. Dat omdat ik het zelf eigenlijk heel eng vind om los te laten en te genieten.
Dat is een beetje het punt waar ik op zit. Ik wil de cyclus van relaties met heftige personen doorbreken. En ik denk dat het erin zit dat ik die mensen opzoek omdat ze me helpen los te laten, alleen dat wel meteen heel extreem doen.quote:Welke richting denk je op te moeten?
Alle momenten die goed met hem waren, zijn ruimschoots ingehaald door alle momenten die heel erg slecht met hem waren. En dat heeft 'ie helemaal zelf gedaan.
Misschien is iets van therapie volgen goed voor je, als je zelf al zegt dat je je niet echt kan overgeven aan het leven. Want hoe leuk het ook is als iemand anders je daarin meeneemt, uiteindelijk draait jouw leven maar om één persoon: jou. Zo'n tweede persoon is voor de rest heel leuk, maar niet het belangrijkste.
Ik zie die angst om los te laten en te genieten ook in veel andere aspecten van mijn leven terugkomen. Soms positief maar ook wel negatief. Ik ben altijd heel goed voorbereid, op vakantie weet ik precies wat er op locatie te doen is en ken ik de kaart al, ik vergeet niks en heb meestal ook wel wat dingen bij me waarvan ik weet dat de anderen het gaan vergeten.
Aan de andere kant kost het mij veel tijd, en geregeld, ik organiseer meestal de vakantie van mijn vriendengroep omdat ik dat goed kan en ik dan weet dat het goed geregeld is. Tickets boeken, accomodatie zoeken etc. Al ben ik tot aankomst wel bang dat er iets misgaat, we bijvoorbeeld zijn opgelicht door de verhuurder van de accommodatie.
Eigenlijk is het zo dat ik goed kan regelen en dat ook veel doe, maar dat komt voort uit angst om erop te vertrouwen dat het wel goed komt. Vaak als ik iets doe heb ik het gepland, en als ik bijvoorbeeld uitga denk ik na over hoeveel ik wil drinken, wanneer ik weer naar huis ga, of ik ga fietsen, een taxi neem of bij een vriend ga crashen. Terwijl het zo relaxed zou zijn om daar pas op het moment dat het ertoe doet over na te denken, of in elk geval in veel mindere mate ermee bezig te zijn.
Omdat een percentage makkelijker te visualiseren isquote:
[..]
Je plakt er zelf ook een percentage op
Maar wat ik net al zei, of het klikt wel of niet. Hoewel je daar niet altijd meteen achter kan komen.
Stop met alles willen proberen te regelen, en ja ik ben/was net zo maar bij sommige dingen is het gewoon beter om er niet pal bovenop te zitten. (Hoewel dat misschien een beter gevoel geeft)quote:
[..]
Dat is een beetje het punt waar ik op zit. Ik wil de cyclus van relaties met heftige personen doorbreken. En ik denk dat het erin zit dat ik die mensen opzoek omdat ze me helpen los te laten, alleen dat wel meteen heel extreem doen.
Ik zie die angst om los te laten en te genieten ook in veel andere aspecten van mijn leven terugkomen. Soms positief maar ook wel negatief. Ik ben altijd heel goed voorbereid, op vakantie weet ik precies wat er op locatie te doen is en ken ik de kaart al, ik vergeet niks en heb meestal ook wel wat dingen bij me waarvan ik weet dat de anderen het gaan vergeten.
Aan de andere kant kost het mij veel tijd, en geregeld, ik organiseer meestal de vakantie van mijn vriendengroep omdat ik dat goed kan en ik dan weet dat het goed geregeld is. Tickets boeken, accomodatie zoeken etc. Al ben ik tot aankomst wel bang dat er iets misgaat, we bijvoorbeeld zijn opgelicht door de verhuurder van de accommodatie.
Eigenlijk is het zo dat ik goed kan regelen en dat ook veel doe, maar dat komt voort uit angst om erop te vertrouwen dat het wel goed komt. Vaak als ik iets doe heb ik het gepland, en als ik bijvoorbeeld uitga denk ik na over hoeveel ik wil drinken, wanneer ik weer naar huis ga, of ik ga fietsen, een taxi neem of bij een vriend ga crashen. Terwijl het zo relaxed zou zijn om daar pas op het moment dat het ertoe doet over na te denken, of in elk geval in veel mindere mate ermee bezig te zijn.
Ben ik met je eens. Moet ik doen.quote:[..]
Stop met alles willen proberen te regelen, en ja ik ben/was net zo maar bij sommige dingen is het gewoon beter om er niet pal bovenop te zitten. (Hoewel dat misschien een beter gevoel geeft)
Weet alleen niet zo goed hoe ik dat aanpakken moet, wil eigenlijk simpelweg beginnen met me wat bewust worden waarom ik iets doe, en dan de keuze maken om het toch niet te doen. Eh...das heel vaag... onbewust ben ik een controlfreak, ik zal denk ik bewust moeten leren loslaten en ontspannen.
Wat hypocriet dat je er dan zelf ook een percentage aan geeftquote:
[..]
Als het klikt dan klikt het en zo niet jammer dan toch? Percentages daaraan geven klopt niet echt wat mij betreft.
Slechtste wat je alleen kan doen is dingen gaan vergelijken met iets wat geweest is. Dat schiet niet op en heb je alleen jezelf mee inclusief kutgevoel wat daar dan bij hangt.
[..]
Ik denk dat ik mezelf inmiddels ook wel bij boven die 90% mag scharen ja. Alhoewel percentages aan dat geven vrij nutteloos is, het klikt wel of het klikt niet. Sowieso moet het een aanvulling zijn en geen 'last' 'strijd' als dat het wel is dan blijf ik nog liever alleen.
Het klikt of het klikt niet: ik klikte heel goed met mijn ex. Met mijn ex daarvoor ook. Maar er ontbraken ook nog heel veel dingen. Met mijn eerste ex klikte ik 70%, tweede 75%, terwijl het allebei echt hele leuke jongens waren. Alleen vergeef je in een relatie nogal snel dingen, ik althans wel.
Nu hoop ik gewoon iemand tegen te komen waarmee het klikt, die zijn afspraken nakomt en mij waardeert voor de persoon die ik ben, maar ook waarmee het fysiek 'klopt'. Innerlijk gaat boven uiterlijk, maar hij móet en zál bruine ogen hebben
Ik ben zelf ook niet van de percentages. Het klikt, of het klikt niet. Met de een wat meer dan met de ander, en met die klikt het op dat vlak goed en met die kan ik weer heel goed dat doen. Maar getalletjes vind ik maar raar, tenzij je me de formule kan uitleggenquote:
[..]
Wat hypocriet dat je er dan zelf ook een percentage aan geeft
Het klikt of het klikt niet: ik klikte heel goed met mijn ex. Met mijn ex daarvoor ook. Maar er ontbraken ook nog heel veel dingen. Met mijn eerste ex klikte ik 70%, tweede 75%, terwijl het allebei echt hele leuke jongens waren. Alleen vergeef je in een relatie nogal snel dingen, ik althans wel.
Nu hoop ik gewoon iemand tegen te komen waarmee het klikt, die zijn afspraken nakomt en mij waardeert voor de persoon die ik ben, maar ook waarmee het fysiek 'klopt'. Innerlijk gaat boven uiterlijk, maar hij móet en zál bruine ogen hebben
Kwestie van dingen uit handen gaan geven. Je noemde als voorbeeld op vakantie gaan. Je zou, bijvoorbeeld, de volgende keer kunnen zeggen "Goed, nu regelen jullie alles en zorgen ervoor dat ik niks regel". En hoewel de vakantie misschien niet zo supervlekkeloos verloopt als je zelf zou willen, zul je zien dat het eigenlijk toch wel goed gaat. Maar ook bijvoorbeeld bij je vereniging.quote:
[..]
Ben ik met je eens. Moet ik doen.
Weet alleen niet zo goed hoe ik dat aanpakken moet, wil eigenlijk simpelweg beginnen met me wat bewust worden waarom ik iets doe, en dan de keuze maken om het toch niet te doen. Eh...das heel vaag... onbewust ben ik een controlfreak, ik zal denk ik bewust moeten leren loslaten en ontspannen.
Tuurlijk, jij bent gewoon jij, dus dat stukje controlfreak zal je bijblijven. Jij wil controle hebben over dingen omdat je dat een gevoel van veiligheid geeft. Maar het werkt net als vertrouwen: als je jezelf kwetsbaar opstelt, dan zie je pas wat voor goeds het je kan doen.
Op de basisschool was er een formule met namen, maar die ben ik helaas vergetenquote:
[..]
Ik ben zelf ook niet van de percentages. Het klikt, of het klikt niet. Met de een wat meer dan met de ander, en met die klikt het op dat vlak goed en met die kan ik weer heel goed dat doen. Maar getalletjes vind ik maar raar, tenzij je me de formule kan uitleggen
[..]
Kwestie van dingen uit handen gaan geven. Je noemde als voorbeeld op vakantie gaan. Je zou, bijvoorbeeld, de volgende keer kunnen zeggen "Goed, nu regelen jullie alles en zorgen ervoor dat ik niks regel". En hoewel de vakantie misschien niet zo supervlekkeloos verloopt als je zelf zou willen, zul je zien dat het eigenlijk toch wel goed gaat. Maar ook bijvoorbeeld bij je vereniging.
Tuurlijk, jij bent gewoon jij, dus dat stukje controlfreak zal je bijblijven. Jij wil controle hebben over dingen omdat je dat een gevoel van veiligheid geeft. Maar het werkt net als vertrouwen: als je jezelf kwetsbaar opstelt, dan zie je pas wat voor goeds het je kan doen.
Ik matchte als enige 99% met die leuke jongen uit groep 7
Het zal wel gewenning zijn geworden maar ik heb geen idee.quote:
[..]
Ben ik met je eens. Moet ik doen.
Weet alleen niet zo goed hoe ik dat aanpakken moet, wil eigenlijk simpelweg beginnen met me wat bewust worden waarom ik iets doe, en dan de keuze maken om het toch niet te doen. Eh...das heel vaag... onbewust ben ik een controlfreak, ik zal denk ik bewust moeten leren loslaten en ontspannen.
Ik ben er ook van hoor dat als iets moet gebeuren ik het liever zelf doe aangezien ik dan weet dat het dan goed gebeurd.
Niks mis met hypocriet zijn op z'n tijdquote:
[..]
Wat hypocriet dat je er dan zelf ook een percentage aan geeft
Het klikt of het klikt niet: ik klikte heel goed met mijn ex. Met mijn ex daarvoor ook. Maar er ontbraken ook nog heel veel dingen. Met mijn eerste ex klikte ik 70%, tweede 75%, terwijl het allebei echt hele leuke jongens waren. Alleen vergeef je in een relatie nogal snel dingen, ik althans wel.
Nu hoop ik gewoon iemand tegen te komen waarmee het klikt, die zijn afspraken nakomt en mij waardeert voor de persoon die ik ben, maar ook waarmee het fysiek 'klopt'. Innerlijk gaat boven uiterlijk, maar hij móet en zál bruine ogen hebben
Nouja, het is niet voor niks je ex toch, blijkbaar klikte er toch bepaalde dingen niet dan. Wat mij betreft hoort het gewoon vanaf het begin af aan al goed te zitten anders gaat het uiteindelijk toch fout lijkt me. (Hoewel dat soort dingen natuurlijk makkelijk zeggen is als er eventuele gevoelens om de hoek komen
)Dat zijn toch wel 2 basis dingen die gewoon standaard horen te zijn? In iedergeval, waarom zou je afspraken niet nakomen in een relatie.
Ja, klopt. Maar hé, liefde maakt blind.quote:
[..]
Het zal wel gewenning zijn geworden maar ik heb geen idee.
Ik ben er ook van hoor dat als iets moet gebeuren ik het liever zelf doe aangezien ik dan weet dat het dan goed gebeurd.
[..]
Niks mis met hypocriet zijn op z'n tijd
Nouja, het is niet voor niks je ex toch, blijkbaar klikte er toch bepaalde dingen niet dan. Wat mij betreft hoort het gewoon vanaf het begin af aan al goed te zitten anders gaat het uiteindelijk toch fout lijkt me. (Hoewel dat soort dingen natuurlijk makkelijk zeggen is als er eventuele gevoelens om de hoek komen
Dat zijn toch wel 2 basis dingen die gewoon standaard horen te zijn? In iedergeval, waarom zou je afspraken niet nakomen in een relatie.
Geen idee, vraag het aan hem. Heb het heel lang gepikt, zelfs goed lopen praten, maar op een bepaald moment was het ook echt klaar.
Wat is jouw verhaal eigenlijk, of lees ik daar enorm overheen?
Haha was dat niet met letters?quote:
[..]
Op de basisschool was er een formule met namen, maar die ben ik helaas vergeten
Ik matchte als enige 99% met die leuke jongen uit groep 7
Dus Petra en Peter hebben dikke match?
Ja, dat.quote:
[..]
Haha was dat niet met letters?
Dus Petra en Peter hebben dikke match?
Geen idee, volgens mij was het juist met hele verschillende letters. Zal het even voor je googlen
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Oei, maar 15%
Daar heb je gelijk in.quote:[..]
Kwestie van dingen uit handen gaan geven. Je noemde als voorbeeld op vakantie gaan. Je zou, bijvoorbeeld, de volgende keer kunnen zeggen "Goed, nu regelen jullie alles en zorgen ervoor dat ik niks regel". En hoewel de vakantie misschien niet zo supervlekkeloos verloopt als je zelf zou willen, zul je zien dat het eigenlijk toch wel goed gaat. Maar ook bijvoorbeeld bij je vereniging.
Tuurlijk, jij bent gewoon jij, dus dat stukje controlfreak zal je bijblijven. Jij wil controle hebben over dingen omdat je dat een gevoel van veiligheid geeft. Maar het werkt net als vertrouwen: als je jezelf kwetsbaar opstelt, dan zie je pas wat voor goeds het je kan doen.
Op vakantie heb ik dit trouwens wel aangekaart, aangegeven dat ik de accommodatie, vliegtickets en een uitje heb georganiseerd en ik verwacht dat de rest ook initiatief neemt om dingen te regelen en uitjes te organiseren. Dit kwam niet van de grond, en na veel chaos (omdat men onbewust van mij verwachtte dat omdat ik alles uitgezocht had het wel zou regelen en ik dat niet deed) koos ik ervoor om met een deel van de groep niet meer op te trekken. Maar volgend jaar stel ik voor om weliswaar samen op vakantie te gaan, maar het regelen aan een ander over te laten. Al ga ik dan mogelijk wel met andere mensen, ik ben zelf een hele actieve vakantieganger ben en had veel moeite met de lakse houding van sommigen.
En wat je zegt, ik kan dat op veel meer vlakken doen. Lastig is dat veel mensen regelwerk aan mij overlaten omdat ik daar best goed in ben. Maargoed, betekent niet dat ik alles moet regelen en niet af en toe even kan chillen.
Helaas wel ja.quote:
[..]
Ja, klopt. Maar hé, liefde maakt blind.
Geen idee, vraag het aan hem. Heb het heel lang gepikt, zelfs goed lopen praten, maar op een bepaald moment was het ook echt klaar.
Wat is jouw verhaal eigenlijk, of lees ik daar enorm overheen?
Dat soort dingen zou het voor mij wel snel klaar zijn, afspraken niet nakomen en iemand die me niet neemt zoals ik ben. Maar op een gegeven moment houdt het op inderdaad.
Heeft hier ook niet gestaan. Vorig jaar uitgemaakt omdat het naar mijn mening het niet werkte en we beide op een ander punt stonden. En nog een aantal dingen die los van haar stonden hebben ook meegespeeld.
Don't try this at home. De rest regelt niks. Ik heb het uitgeprobeerd. Controlfreak dat ik benquote:
[..]
"Goed, nu regelen jullie alles en zorgen ervoor dat ik niks regel".
Je kan ook proberen op een andere manier te zoeken naar het ding waardoor jij dingen los kan laten. Dat hoeft niet per se in je vriend te zitten. Het kan ook in jezelf zitten, in sport, in vrienden, in één of ander praatclubje, in ...quote:
[..]
Dat is een beetje het punt waar ik op zit. Ik wil de cyclus van relaties met heftige personen doorbreken. En ik denk dat het erin zit dat ik die mensen opzoek omdat ze me helpen los te laten, alleen dat wel meteen heel extreem doen.
Ik zie die angst om los te laten en te genieten ook in veel andere aspecten van mijn leven terugkomen. Soms positief maar ook wel negatief. Ik ben altijd heel goed voorbereid, op vakantie weet ik precies wat er op locatie te doen is en ken ik de kaart al, ik vergeet niks en heb meestal ook wel wat dingen bij me waarvan ik weet dat de anderen het gaan vergeten.
Aan de andere kant kost het mij veel tijd, en geregeld, ik organiseer meestal de vakantie van mijn vriendengroep omdat ik dat goed kan en ik dan weet dat het goed geregeld is. Tickets boeken, accomodatie zoeken etc. Al ben ik tot aankomst wel bang dat er iets misgaat, we bijvoorbeeld zijn opgelicht door de verhuurder van de accommodatie.
Eigenlijk is het zo dat ik goed kan regelen en dat ook veel doe, maar dat komt voort uit angst om erop te vertrouwen dat het wel goed komt. Vaak als ik iets doe heb ik het gepland, en als ik bijvoorbeeld uitga denk ik na over hoeveel ik wil drinken, wanneer ik weer naar huis ga, of ik ga fietsen, een taxi neem of bij een vriend ga crashen. Terwijl het zo relaxed zou zijn om daar pas op het moment dat het ertoe doet over na te denken, of in elk geval in veel mindere mate ermee bezig te zijn.
Het is inderdaad veel beter om er wat meer relaxed in te zijn. Je kan veel regelen hoor, en als je dat leuk vindt: vooral doen. Maar niet alles regelen. Dat is nergens voor nodig. Houd dingen in je achterhoofd, maar spreek wel met de groep af dat je een dagje wel ziet wat jullie gaan doen, gewoon wat op die dag goed voelt of waar jullie over gehoord hebben op locatie. Ik weet niet hoe straks je alles precies plant, als het zelfs is van: we eten bij die en die restaurants op die dagen, kan je daarin ook wat meer vrijheid krijgen. Ga mee in de flow van de vakantie zelf. Alles wat je vooraf bedacht en uitgezocht hebt is leuk, maar als je je per se overal aan wil houden én als je per se alles opgezocht wil hebben, dan verpest het ook je eigen plezier als er niet gebeurd wat jij wil.
Het is een beetje te vergelijken met als ik wielren. Ik maak altijd de routes. Maar als we een keertje verkeerd zijn gefietst, kies ik er niet voor om mij aan het originele plan te houden en terug te fietsen, maar denk ik eerst na over een alternatief op de huidige weg. In plaats van de vórige linksaf, gewoon de vólgende linksaf gaan. Kom je vanzelf wel weer terecht op iets dat lijkt op wat het plan was, in dit geval mijn vooraf bedachte route. Soms, als je weet dat de volgende weg linksaf pas 20km verderop is, is het wel handig om terug te rijden. Maar dat is echt niet altijd nodig.
quote:Op maandag 1 september 2014 18:33 schreef Brannagh het volgende:
[..]
Ja, dat.
Geen idee, volgens mij was het juist met hele verschillende letters. Zal het even voor je googlen34% met mijn vriendinSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Oei, maar 15%http://aisomont.tumblr.com/ (NSFW)
Verdorie, ik match met niemand meer dan 25%quote:
[..]
34% met mijn vriendin
58% Met mijn eerste vriendinnetjequote:
[..]
Verdorie, ik match met niemand meer dan 25%
Moet beter kunnen though
Maar wel hoogste tot nu toe.
Op zich ben ik wel flexibel daarin denk ik. Het is meer dat ik altijd alles regel en plan en bijvoorbeeld op de vakantie de enige was die dat deed. En het kost best wat energie om dat voor 9 man te doen.quote:
[..]
Don't try this at home. De rest regelt niks. Ik heb het uitgeprobeerd. Controlfreak dat ik ben
[..]
Je kan ook proberen op een andere manier te zoeken naar het ding waardoor jij dingen los kan laten. Dat hoeft niet per se in je vriend te zitten. Het kan ook in jezelf zitten, in sport, in vrienden, in één of ander praatclubje, in ...
Het is inderdaad veel beter om er wat meer relaxed in te zijn. Je kan veel regelen hoor, en als je dat leuk vindt: vooral doen. Maar niet alles regelen. Dat is nergens voor nodig. Houd dingen in je achterhoofd, maar spreek wel met de groep af dat je een dagje wel ziet wat jullie gaan doen, gewoon wat op die dag goed voelt of waar jullie over gehoord hebben op locatie. Ik weet niet hoe straks je alles precies plant, als het zelfs is van: we eten bij die en die restaurants op die dagen, kan je daarin ook wat meer vrijheid krijgen. Ga mee in de flow van de vakantie zelf. Alles wat je vooraf bedacht en uitgezocht hebt is leuk, maar als je je per se overal aan wil houden én als je per se alles opgezocht wil hebben, dan verpest het ook je eigen plezier als er niet gebeurd wat jij wil.
Het is een beetje te vergelijken met als ik wielren. Ik maak altijd de routes. Maar als we een keertje verkeerd zijn gefietst, kies ik er niet voor om mij aan het originele plan te houden en terug te fietsen, maar denk ik eerst na over een alternatief op de huidige weg. In plaats van de vórige linksaf, gewoon de vólgende linksaf gaan. Kom je vanzelf wel weer terecht op iets dat lijkt op wat het plan was, in dit geval mijn vooraf bedachte route. Soms, als je weet dat de volgende weg linksaf pas 20km verderop is, is het wel handig om terug te rijden. Maar dat is echt niet altijd nodig.
Tijdens de vakantie waren we op het verkeerde station uitgestapt, we wilden naar Pompeii. Bleken we vlakbij Herculaneum te zitten, iets vergelijkbaars. Omdat ik het wist en weinig zin had nog een uur kwijt te zijn met de weg vinden naar Pompeii heb ik voorgesteld naar Herculaneum te gaan en dat pakte heel goed uit. Flexibel ben ik wel. Alleen regel ik alles altijd tot in de puntjes, en houdt dus ook al rekening met als iets misgaat, zodat ik daar ook weer op kan anticiperen.
Meer loslaten dusquote:
[..]
Op zich ben ik wel flexibel daarin denk ik. Het is meer dat ik altijd alles regel en plan en bijvoorbeeld op de vakantie de enige was die dat deed. En het kost best wat energie om dat voor 9 man te doen.
Tijdens de vakantie waren we op het verkeerde station uitgestapt, we wilden naar Pompeii. Bleken we vlakbij Herculaneum te zitten, iets vergelijkbaars. Omdat ik het wist en weinig zin had nog een uur kwijt te zijn met de weg vinden naar Pompeii heb ik voorgesteld naar Herculaneum te gaan en dat pakte heel goed uit. Flexibel ben ik wel. Alleen regel ik alles altijd tot in de puntjes, en houdt dus ook al rekening met als iets misgaat, zodat ik daar ook weer op kan anticiperen.
http://aisomont.tumblr.com/ (NSFW)
Sinds gisterenmorgen ben ik in mijn nieuwe flat getrokken. Ik dacht eindelijk wat rust te hebben, maar ik voel me heel slecht sinds gisterenavond. Ook problemen buiten om de breuk. Gedoe met de Belgische bureaucratie waardoor ik nog steeds geen uitkering heb. Nu heb ik al wel dat deeltijdse baantje, maar daar word ik pas eind september voor uitbetaald en ook zou ik nog een deeltijdse werkloosheidsvergoeding moeten krijgen die bijpast tot aan het minimumloon.
Nu heb ik dus nog steeds geen geld om wat leuks voor mezelf te doen, een cursus te volgen of wat te gaan drinken en onder de mensen te komen.
Ik heb al veel gehuild, vooral uit woede, naar mijn familie toe. Ik zie niet waarom ik mijn moeder zou moeten dankbaar zijn me op de wereld te zetten. Ik en mijn zus zijn gewoon altijd een middel geweest om kindergeld en studiebeurzen binnen te halen, en haar eigen frustraties op af te reageren.
En ook woede naar mijn ex. Het is gewoon ongelooflijk oneerlijk wat hij heeft gedaan.
Ik was al zot aan het piekeren dus ik ging even een wandelingetje maken, komen er een hele hoop dingen op mijn pad die me aan hem doen denken. Ik dacht dat het beter ging, maar sinds gisteren ben ik ervaar ik echt een drop. Er was gisteren nochtans niets dat kon triggeren. Integendeel, ik was 's morgens in mijn nopjes omdat ik mijn flat kon.
Nu heb ik dus nog steeds geen geld om wat leuks voor mezelf te doen, een cursus te volgen of wat te gaan drinken en onder de mensen te komen.
Ik heb al veel gehuild, vooral uit woede, naar mijn familie toe. Ik zie niet waarom ik mijn moeder zou moeten dankbaar zijn me op de wereld te zetten. Ik en mijn zus zijn gewoon altijd een middel geweest om kindergeld en studiebeurzen binnen te halen, en haar eigen frustraties op af te reageren.
En ook woede naar mijn ex. Het is gewoon ongelooflijk oneerlijk wat hij heeft gedaan.
Ik was al zot aan het piekeren dus ik ging even een wandelingetje maken, komen er een hele hoop dingen op mijn pad die me aan hem doen denken. Ik dacht dat het beter ging, maar sinds gisteren ben ik ervaar ik echt een drop. Er was gisteren nochtans niets dat kon triggeren. Integendeel, ik was 's morgens in mijn nopjes omdat ik mijn flat kon.
Het leven is een' krijgsbanier, door goede en kwade dagen, gescheurd, gevlekt, ontvallen schier, kloekmoedig voorwaards dragen.
Je hebt ups en downs, het is geen continu stijgende lijn. Soms heb je gewoon weer eventjes een tijdje waarin je je kut voelt. Zolang de periodes elke keer ietsjes korter worden, is het goed.quote:
Sinds gisterenmorgen ben ik in mijn nieuwe flat getrokken. Ik dacht eindelijk wat rust te hebben, maar ik voel me heel slecht sinds gisterenavond. Ook problemen buiten om de breuk. Gedoe met de Belgische bureaucratie waardoor ik nog steeds geen uitkering heb. Nu heb ik al wel dat deeltijdse baantje, maar daar word ik pas eind september voor uitbetaald en ook zou ik nog een deeltijdse werkloosheidsvergoeding moeten krijgen die bijpast tot aan het minimumloon.
Nu heb ik dus nog steeds geen geld om wat leuks voor mezelf te doen, een cursus te volgen of wat te gaan drinken en onder de mensen te komen.
Ik heb al veel gehuild, vooral uit woede, naar mijn familie toe. Ik zie niet waarom ik mijn moeder zou moeten dankbaar zijn me op de wereld te zetten. Ik en mijn zus zijn gewoon altijd een middel geweest om kindergeld en studiebeurzen binnen te halen, en haar eigen frustraties op af te reageren.
En ook woede naar mijn ex. Het is gewoon ongelooflijk oneerlijk wat hij heeft gedaan.
Ik was al zot aan het piekeren dus ik ging even een wandelingetje maken, komen er een hele hoop dingen op mijn pad die me aan hem doen denken. Ik dacht dat het beter ging, maar sinds gisteren ben ik ervaar ik echt een drop. Er was gisteren nochtans niets dat kon triggeren. Integendeel, ik was 's morgens in mijn nopjes omdat ik mijn flat kon.
Wel vervelend inderdaad, al die geldproblemen. Normaal zou ik zeggen, neem een vriendin mee en ga lekker interieurshoppen. Maar goed, als jij niet naar de mensen kan gaan, laat de mensen dan naar jou komen. Organiseer een housewarming, iedereen neemt zelf wat mee. Klinkt goedkoop, maar ik neem aan dat je vrienden ook wel begrip kunnen tonen voor je situatie.
Wat je familie betreft, je bent gelukkig niet verplicht van ze te houden of met ze om te gaan. Ik snap dat het de sociale norm is, maar als je familie je alleen maar negativiteit bezorgt, gewoon niet doen. Je moet de dingen doen die jou gelukkig maken, en de dingen uit de weg gaan die je daar vanaf houden. En of dat nou je familie is of de nare buurman met zijn blafhond, maakt niet uit.
Je mag kwaad zijn, je mag huilen, je mag schreeuwen. Doe het vooral. Het is beter al die frustratie en al dat verdriet naar buiten te gooien dan het op te kroppen. En blijf praten. Met vrienden, met ons, maakt niet uit. Al die negatieve dingen moeten je lichaam uit, dus laat ze dat ook. En dan komt het echt wel weer goed met je.
Als je blijft piekeren over zaken zul je nooit rust vinden. Sommige dingen kun je niet veranderen en daar moet je je dan ook niet al te druk om maken maar mee leren gaan leven. Mijn moeder is bijvoorbeeld een achterbakse hoer die onder andere jarenlang alimentatiegeld heeft gebruikt voor zichzelf wat eigenlijk voor mijn broer en mij bedoeld was. Maar nee ik heb vanaf mijn 14de moeten werken om mijzelf te kunnen onderhouden. En dat is 1 voorbeeld van de vele.quote:
Sinds gisterenmorgen ben ik in mijn nieuwe flat getrokken. Ik dacht eindelijk wat rust te hebben, maar ik voel me heel slecht sinds gisterenavond. Ook problemen buiten om de breuk. Gedoe met de Belgische bureaucratie waardoor ik nog steeds geen uitkering heb. Nu heb ik al wel dat deeltijdse baantje, maar daar word ik pas eind september voor uitbetaald en ook zou ik nog een deeltijdse werkloosheidsvergoeding moeten krijgen die bijpast tot aan het minimumloon.
Nu heb ik dus nog steeds geen geld om wat leuks voor mezelf te doen, een cursus te volgen of wat te gaan drinken en onder de mensen te komen.
Ik heb al veel gehuild, vooral uit woede, naar mijn familie toe. Ik zie niet waarom ik mijn moeder zou moeten dankbaar zijn me op de wereld te zetten. Ik en mijn zus zijn gewoon altijd een middel geweest om kindergeld en studiebeurzen binnen te halen, en haar eigen frustraties op af te reageren.
En ook woede naar mijn ex. Het is gewoon ongelooflijk oneerlijk wat hij heeft gedaan.
Ik was al zot aan het piekeren dus ik ging even een wandelingetje maken, komen er een hele hoop dingen op mijn pad die me aan hem doen denken. Ik dacht dat het beter ging, maar sinds gisteren ben ik ervaar ik echt een drop. Er was gisteren nochtans niets dat kon triggeren. Integendeel, ik was 's morgens in mijn nopjes omdat ik mijn flat kon.
Ik kan er nog steeds boos om worden maar dat heeft 0 effect. Ik heb ermee leren leven en haar volledig uit mijn leven verwijderd. Alleen op officiële documenten bestaat ze nog voor mij, maar meer ook niet.
Je hebt niet altijd geld nodig om onder de mensen te kunnen komen, daar ben ik zelf op de harde manier achter gekomen. Als je niks onderneemt zal er ook niks op je pad komen, daar moet je echt zelf wat aan doen. En heb je het even moeilijk? Vraag om hulp. Er zijn genoeg mensen die je willen helpen. Ook al is de stap om het te vragen nog zo groot, probeer het en je zult zien dat het wel mee valt.
Ik ben ook weer in dit topic te vinden. Na een kortstondige 'verliefdheid' op m'n nieuwe ex is het nu ook weer voorbij. Ik ben blijkbaar nog steeds niet over m'n vorige ex heen, dus dat schiet niet echt op.
Burning bridges gives you so much more
Update:quote:
Hallo! Ik meld me in dit topic. Ik ga geen kloon aanmaken want ik schaam me er niet voor. Ik heb serieus hulp nodig. Mijn verhaal:
Ik heb 1,5 jaar een serieuze relatie gehad. Ik ben 21, het betreffende meisje is 15. Het ging allemaal hartstikke goed, tot we meer ruzie kregen. Ik werk zaterdags van 05:00-20:00 en s’avonds spreken we altijd af. Dan blijft ze slapen en gaat ze zondagavond weer naar huis,
Ik zal eerst eens even wat verdieping geven. Mijn ex (pijnlijk om dat te moeten zeggen...) woont bij haar vader. Haar vader is telkens voor 2/3 weken op zakenreis naar het buitenland. Zij had het uitgemaakt omdat ze "'vrijheid'' wilde. Dat was afgelopen zondag. Die zaterdag ervoor hadden we ruzie gehad. Ze wilde s’avonds naar een kermis. Ik zei: lekker gezellig, heb ik de hele dag gewerkt en ben je s’avonds weg. Zij zegt: ja ik kies mijn vriendje boven de kermis. Ik blijf bij jou. Ik was dus de hele dag vrolijk. Tot ik opeens een appje kreeg om 17:00: Ik ga naar de bios. Ik zei: Nou lekker gezellig. Zij zegt: Ja ik kan nooit wat doen op zaterdagavond... Ik vind dat ze best wel eens wat mag doen, maar dit vond ik gewoon een grote teleurstelling. Ze wilde s’avonds nog wel blijven slapen maar dat hoefde ook niet meer van mij. Nu zegt ze ja ik mag nooit zaterdags weg enzo.
Die zondag heeft ze het uitgemaakt. Nu was haar vader weg en had ze niks tegen haar vader gezegd, die was dus in de veronderstelling dat ze bij mij sliep. Ze sliep thuis, en maakte er een puinhoop van. Ze zit ook aan de waterpijp, waar ik en iedereen in haar familie tegen is. Ze is toegesproken door haar oma en woont nu noodgedwongen bij haar tante. Daar heeft ze wel regelmaat. Ze moet om 22:00 thuis zijn en eet en slaapt daar.
Ik heb gevraagd of er een ander in het spel was, ze zei dat dat niet zo was. Dit terwijl ze de icebucketchallenge deed en een jongen nomineerde. Ze sturen ook de hele tijd hartjes naar elkaar. Ik heb ernaar gevraagd en ze zegt niet verliefd om hem te zijn, en andersom ook niet omdat ze het gevraagd heeft. Wel appen ze naar elkaar en liken ze elkaars foto's. Ik ben dan ook wel extreem jaloers dus misschien zit daar ook een deel van het probleem.
Wat moet ik hier nou mee? Ik heb zoveel pijn en voel me echt kut, alsof mijn hart vertrapt is..... Ik denk de hele dag aan haar en s’nachts schrik ik huilend uit nachtmerries wakker en huil ik zo 1-1,5 uur. Ik heb een week gesmeekt dat ik haar terug wilde maar ze zegt dat ze me niet meer leuk vind. Dat kan toch niet ineens?? Ik heb ook met mijn stomme kop gedreigd dat ik ramen zou ingooien bij haar e.d. en gezien mijn toestand ben ik daar echt toe in staat. Het kan alleen niet vanwege mijn goede stage, die raak ik dan echt kwijt. En dat is mijn opzet tot een baan later dus dat kan ik niet hebben..... Wat moet ik nu?
Van haar tante en oma hoor ik wel dat ze veel huilt om mij, en echt verdriet heeft. Ze heeft mijn foto nog steeds en draagt het horloge wat ik haar gegeven heb. Het lijkt alleen voor mij dat ze alleen maar lol heeft en leuke dingen doet. Ze doet ook bot tegen me. Ik heb haar nu verwijderd op facebook en whatsapp maar ik blijf aan haar denken ik kan er niet meer tegen. Ik ben psychisch helemaal gesloopt. Hulp wil ik wel accepteren maar het is allemaal zo onbereikbaar en duur...
Ik voel me echt kut, eet weinig en drink weinig (alleen bier gaat er wel in). Ik voel me zo nutteloos en lelijk.... Ze heeft ook een appfoto van Gregory van der Wiel ineens en dat had ze ook nooit. Als ik daarna vraag zegt ze ja hij is knap. Ik voel me zo vernederd... Ik hou nog steeds ontzettend van der maar ze doet me alleen maar pijn.... Iedereen zegt wacht gewoon tot ze begint te praten maar wat nu als ze nooit meer tegen me praat?
Begin me klein beetje beter te voelen. Gister alle contact verwijderd: facebook,whatsapp, en sinds vandaag ook snapchat. Die jongen van de icebucketchallenge stond bij haar ook op nummer 1 in snapchat. Zij zegt 1x een snap gestuurd te hebben. Ik merk wel dat ik steeds minder met haar bezig ben, maar toch doet het nog ontzettend pijn. Het is nu 2 weken geleden en nog steeds geef ik een kusje op onze foto en stop hem onder mijn kussen als ik ga slapen elke avond
Begin nu wel meer te eten en drinken, sinds vandaag voor het eerst weer een volle maaltijd gegeten s'avonds in plaats van de gebruikelijke 4 hapjes... Ik mis haar nog steeds en vraag me af of zij wel net zoveel van me hield als ik van haar.. Bedankt voor alle reacties hier en ik vind jullie verhalen ook heel interessant om te lezen!
Niet doen. Serieus. Wegdoen die foto. Je doet er nu wel een beetje grappig over, maar je blokkeert jezelf alleen maar.quote:
[..]
Update:
Het is nu 2 weken geleden en nog steeds geef ik een kusje op onze foto en stop hem onder mijn kussen als ik ga slapen elke avond
Misschien hield ze ooit net zoveel van jou als andersom, misschien zelfs meer, misschien minder. Maar dingen veranderen, zeker meisjes van haar leeftijd. Goed om te horen dat je weer beter eet, toch weer een klein stapje. En met genoeg kleine stapjes kom je er vanzelf!quote:Begin nu wel meer te eten en drinken, sinds vandaag voor het eerst weer een volle maaltijd gegeten s'avonds in plaats van de gebruikelijke 4 hapjes... Ik mis haar nog steeds en vraag me af of zij wel net zoveel van me hield als ik van haar.. Bedankt voor alle reacties hier en ik vind jullie verhalen ook heel interessant om te lezen!
Ik weet niet wat er met me aan de hand is. Ik zou me beter moeten gaan voelen, maar het gaat net slechter...
Ik heb het gevoel dat afstand nemen nog meer afstand creëert. Ik voel me nu zo dom dat ik alweer dat goedbedoelde fabeltje van afstand en tijd heb gelooft. Die afstand en tijd wordt helemaal niet aangewend om na te denken en positieve dingen te herinneren, om te missen, etc... Het leidt (in mijn liefdesleven althans) naar een heel definitieve breuk. Ik heb enkele ex-partners zelfs nooit meer teruggezien. Die hebben mij nooit meer geantwoord, ook niet toen ik na een paar maanden volledige stilte, gewoon vroeg of ik mijn cd's terugkreeg ofzo.
Ik vrees dat de huidige situatie ook zo zal uitdraaien, maar dat het nu gewoon gestaag verloopt, of hij doet het in stapjes en politiek correct. Twijfels uiten, maar me de eerste dagen nog elke dag bellen en toch elke dag kleine dingetjes doen verdwijnen op facebook, paar en dan elke dag een paar fotootjes en telkens meer afstand vragen. Mij e-mailen om me een gelukkige verjaardag te wensen, maar toch melden dat hij bij deze het contact verbreekt. Ik heb hem geantwoord dat ik zelf geen contact meer wil en de spullen wel binnen een paar maand regelen (mijn eerste plan was eind september dat te doen, het is uit sinds half juli) als we beiden door het ergste heen zijn. Hij had zijn instellingen al eerder aangepast op fb zodat ik amper wat van 'm kon volgen op de duur. Ik ben een tijdje van facebook gegaan, niet alleen hij, maar heel facebook was te confronterend. Je weet wel; gelukkige koppeltjes, leuke vakanties, baby's, populariteit en likes. Pff... Ook leek het me beter dat potentiële werkgevers me nergens vonden, ookal staat mijn fb zo goed als volledig privé.
Ik heb inmiddels werk, een flatje en een maand zero contact (voordien al een absoluut minimum), dus ik zie er geen graten in me opnieuw aan te melden op fb. Nog geen 24u actief en hij heeft me eraf gezwiept, ons meneerke-ik-kom-nie-veel-op-facebook. Wat heeft dit nu weer te betekenen?
Maar serieus he... dat hij me direct zou geblokkeerd hebben na de breuk, niet netjes, maar nog enigszins logisch met al die emoties. Dit komt weer zo out of the blue, net zoals dat mailtje op mijn verjaardag. Wat hééft hij eraan om te laten zien dat hij geen contact wil, terwijl er geen contact is. Wil hij het erin wrijven, of denkt hij dat ik achterlijk ben ofzo?
In ieder geval; ik hem 'm nu geblokkeerd. Terug in eigen handen, dat heft.
Ik heb het gevoel dat afstand nemen nog meer afstand creëert. Ik voel me nu zo dom dat ik alweer dat goedbedoelde fabeltje van afstand en tijd heb gelooft. Die afstand en tijd wordt helemaal niet aangewend om na te denken en positieve dingen te herinneren, om te missen, etc... Het leidt (in mijn liefdesleven althans) naar een heel definitieve breuk. Ik heb enkele ex-partners zelfs nooit meer teruggezien. Die hebben mij nooit meer geantwoord, ook niet toen ik na een paar maanden volledige stilte, gewoon vroeg of ik mijn cd's terugkreeg ofzo.
Ik vrees dat de huidige situatie ook zo zal uitdraaien, maar dat het nu gewoon gestaag verloopt, of hij doet het in stapjes en politiek correct. Twijfels uiten, maar me de eerste dagen nog elke dag bellen en toch elke dag kleine dingetjes doen verdwijnen op facebook, paar en dan elke dag een paar fotootjes en telkens meer afstand vragen. Mij e-mailen om me een gelukkige verjaardag te wensen, maar toch melden dat hij bij deze het contact verbreekt. Ik heb hem geantwoord dat ik zelf geen contact meer wil en de spullen wel binnen een paar maand regelen (mijn eerste plan was eind september dat te doen, het is uit sinds half juli) als we beiden door het ergste heen zijn. Hij had zijn instellingen al eerder aangepast op fb zodat ik amper wat van 'm kon volgen op de duur. Ik ben een tijdje van facebook gegaan, niet alleen hij, maar heel facebook was te confronterend. Je weet wel; gelukkige koppeltjes, leuke vakanties, baby's, populariteit en likes. Pff... Ook leek het me beter dat potentiële werkgevers me nergens vonden, ookal staat mijn fb zo goed als volledig privé.
Ik heb inmiddels werk, een flatje en een maand zero contact (voordien al een absoluut minimum), dus ik zie er geen graten in me opnieuw aan te melden op fb. Nog geen 24u actief en hij heeft me eraf gezwiept, ons meneerke-ik-kom-nie-veel-op-facebook. Wat heeft dit nu weer te betekenen?
Maar serieus he... dat hij me direct zou geblokkeerd hebben na de breuk, niet netjes, maar nog enigszins logisch met al die emoties. Dit komt weer zo out of the blue, net zoals dat mailtje op mijn verjaardag. Wat hééft hij eraan om te laten zien dat hij geen contact wil, terwijl er geen contact is. Wil hij het erin wrijven, of denkt hij dat ik achterlijk ben ofzo?
In ieder geval; ik hem 'm nu geblokkeerd. Terug in eigen handen, dat heft.
Het leven is een' krijgsbanier, door goede en kwade dagen, gescheurd, gevlekt, ontvallen schier, kloekmoedig voorwaards dragen.
Ja, duh. Afstand nemen is bedoeld om afstand te maken. En het idee van een break-up is dan ook een definitieve break. Besef dat het over is, dat het allemaal zo positief niet was, en dat geen gedachte of gemis dat gaat veranderen.quote:
Ik weet niet wat er met me aan de hand is. Ik zou me beter moeten gaan voelen, maar het gaat net slechter...
Ik heb het gevoel dat afstand nemen nog meer afstand creëert. Ik voel me nu zo dom dat ik alweer dat goedbedoelde fabeltje van afstand en tijd heb gelooft. Die afstand en tijd wordt helemaal niet aangewend om na te denken en positieve dingen te herinneren, om te missen, etc... Het leidt (in mijn liefdesleven althans) naar een heel definitieve breuk. Ik heb enkele ex-partners zelfs nooit meer teruggezien. Die hebben mij nooit meer geantwoord, ook niet toen ik na een paar maanden volledige stilte, gewoon vroeg of ik mijn cd's terugkreeg ofzo.
Heb het idee dat je best wel eens stalkerig gedrag vertoont, dus wellicht dat ie je daarom blokkeert nu. Verjaardagwensen zijn heel gewoon, zeker als dat ook door facebook gemeld wordt.quote:Ik vrees dat de huidige situatie ook zo zal uitdraaien, maar dat het nu gewoon gestaag verloopt, of hij doet het in stapjes en politiek correct. Twijfels uiten, maar me de eerste dagen nog elke dag bellen en toch elke dag kleine dingetjes doen verdwijnen op facebook, paar en dan elke dag een paar fotootjes en telkens meer afstand vragen. Mij e-mailen om me een gelukkige verjaardag te wensen, maar toch melden dat hij bij deze het contact verbreekt. Ik heb hem geantwoord dat ik zelf geen contact meer wil en de spullen wel binnen een paar maand regelen (mijn eerste plan was eind september dat te doen, het is uit sinds half juli) als we beiden door het ergste heen zijn. Hij had zijn instellingen al eerder aangepast op fb zodat ik amper wat van 'm kon volgen op de duur. Ik ben een tijdje van facebook gegaan, niet alleen hij, maar heel facebook was te confronterend. Je weet wel; gelukkige koppeltjes, leuke vakanties, baby's, populariteit en likes. Pff... Ook leek het me beter dat potentiële werkgevers me nergens vonden, ookal staat mijn fb zo goed als volledig privé.
Ik heb inmiddels werk, een flatje en een maand zero contact (voordien al een absoluut minimum), dus ik zie er geen graten in me opnieuw aan te melden op fb. Nog geen 24u actief en hij heeft me eraf gezwiept, ons meneerke-ik-kom-nie-veel-op-facebook. Wat heeft dit nu weer te betekenen?
Maar serieus he... dat hij me direct zou geblokkeerd hebben na de breuk, niet netjes, maar nog enigszins logisch met al die emoties. Dit komt weer zo out of the blue, net zoals dat mailtje op mijn verjaardag. Wat hééft hij eraan om te laten zien dat hij geen contact wil, terwijl er geen contact is. Wil hij het erin wrijven, of denkt hij dat ik achterlijk ben ofzo?
In ieder geval; ik hem 'm nu geblokkeerd. Terug in eigen handen, dat heft.
Vraagje, bezoek jij een therapeut?
Net als Gray zei: uit heel je verhaal lijkt het alsof je zelf ook nogal opdringerig bent, en dat zal misschien wel de reden zijn dat hij je heeft geblokkeerd.quote:
En de eenzaamheid is echt niet 1-2-3 weg. Dat duurt echt wel een poosje, en ja, dat doet pijn. Organiseer gewoon kleine feestjes, waarbij iedereen wat van eten of drinken meebrengt, zodat het niet duur is, maar je wel gewoon onder de mensen bent.
En jij moet écht gaan beseffen dat het over is. Gooi die foto weg, het heeft geen zin. Je doet alleen jezelf er pijn mee.quote:
Of zij net zoveel van jou gehouden heeft als jij van haar: het doet er niet meer toe. Ze heeft haar redenen gehad om een relatie met je te beginnen, maar ook een goede reden om het uit te maken.
Het leven is klote en op het einde ga je dood. Treur niet te lang en maak er zelf een feestje van, hoe moeilijk dan ook. Mijn leven is stúkken beter geworden nu ik de 'yes' challenge probeert te doen. Gewoon met alles en iedereen meedoen. Zelf dingen organiseren. Mensen waarmee je kan lachen zijn de beste pijnstiller.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |