Depressie & Angst #106

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 20:39 schreef AdoraBelle het volgende:

[..]

Ik hoor het inderdaad ook van anderen. Dus ik begrijp dat het het beste is om wel zo snel mogelijk hulp te zoeken. Nu moet ik mezelf nog zover krijgen om het te doen. Ik ben er echt zo bang voor .

Ik ging gewoon door de gehaktmolen, dwars door mn reserveringen heen...want ik wist dat ik met mn rug tegen de muur stond

Achteraf wel een "rocky road" maar wel 1 van de beste beslissingen die ik ooit gemaakt heb

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 20:28 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Mooi om te horen dat je nog leeft. Welk festival ben je geweest?

Ben bij dominator geweest. En heb me nog nooit 12 uur lang zo gelukkig gevoeld haha.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 20:36 schreef AdoraBelle het volgende:

[..]

Ik kijk er eigenlijk heel erg tegenop om te bellen. Moet ik sowieso met een vreemde huisarts bellen want die van mij is op vakantie... en nouja ik vind het nogal eng. Ik durf niet . Ik wacht liever tot die van mij weer terug is.

Hopelijk vinden jullie niet dat ik me aanstel ofzo... er zit echt een soort weerstand binnenin me ofzo.

Nee, ik vind niet dat je je aanstelt, maar ik vind wel dat je een afspraak moet maken. Probeer dan wel een afspraak daar te hebben, en niet via de telefoon. Een goeie huisarts zal de juiste vragen stellen. Je kan ook nu vast een afspraak maken met je eigen huisarts voor als ie terug is? En he, ze bijten niet hoor Het is echt belangrijk dat je er wat mee doet, hoe langer je wacht, hoe erger het misschien gaat worden. Zoals bij alles, op tijd erbij zijn.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 21:55 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Ben bij dominator geweest. En heb me nog nooit 12 uur lang zo gelukkig gevoeld haha.

Toch niet gesnoept he?

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 20:36 schreef AdoraBelle het volgende:

[..]

Ik kijk er eigenlijk heel erg tegenop om te bellen. Moet ik sowieso met een vreemde huisarts bellen want die van mij is op vakantie... en nouja ik vind het nogal eng. Ik durf niet . Ik wacht liever tot die van mij weer terug is.

Hopelijk vinden jullie niet dat ik me aanstel ofzo... er zit echt een soort weerstand binnenin me ofzo.

Logisch wel, want nu moet je tegen een volledige vreemde iets heel persoonlijk gaan uitleggen. Je zou het echter ook als bevrijdend kunnen beschouwen: die man kent je toch niet en je hoeft er naderhand geen contact meer mee te hebben. Succes! Het issowieso beter om te praten

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 21:50 schreef kuolema het volgende:

Vinden jullie het trouwens raar om daar zelf naar binnen te lopen en te vragen of ze iemand nodig hebben?

Nee. Heb ik zelf ook vaak gedaan. Of er nou een briefje hing of niet Vooral bij winkels en horeca is dat een goede manier.

@RB: fijn je weer te zien Kom je ook naar de meet? Die is 2 of 9 augustus (zaterdag) in Utrecht of Amsterdam. Beetje vaag dus nog, maar ok

Oja en ik bedacht me dat ik Murmeli en Detroit ook al even niet heb gezien hier. Iemand contact met hen?

Dit net in mijn digitale dagboek geschreven. Het kwam er zo uit, legt precies uit hoe ik me nu voel en ik wil het graag gewoon even met mensen delen :

De laatste dagen zijn niet makkelijk. Ondanks leuke momenten is dit gebrek aan ritme en regelmaat wel een grote aanslag voor mijn gevoel. Stage gaf me een groot gevoel van orde, van controle. Plus door het feit dat dingen in een positieve spiraal zaten ging ik me steeds beter voelen. Afleiding in combinatie met vooruitgang, perfect.

Nu ik meer tijd heb is het moeilijker. Het gebrek aan regelmaat en daarmee het gevoel van minder controle doet het gevoel van angst weer meer opspelen. Het is prominenter aanwezig en dit geldt vooral voor de laatste week. Het zit me nu bijvoorbeeld erg hoog. Ik voel emoties, een gevoel van dat het zo vervelend is, een gevoel van woede op dat het steeds maar blijft hangen. Ergens ook een kleine hint van een gevoel voor hopeloosheid en verdriet om deze dingen.

Het is het beste voor me als ik doorga zoals ik dat nu doe. Dit gevoel van angst is daar, het besluipt me vooral in momenten van ontbrekende regelmaat. Momenten waarin ik verschillende dingen zonder regelmaat gepland heb en ik dan een gevoel van zorg, van angst voor de toekomst voel, hoe het gaat. Punt is echter dat alle aandacht die ik geef aan dit gevoel het in leven lijkt te houden. Het is haast alsof het brandstof is. Ik weet dat deze les een belangrijke is en ik weet dat het beter voor me is als ik het loslaat, maar het is niet makkelijk om dit te doen.

Hoe lastig ook, het is de beste keuze. Het is tegelijkertijd de kans om te leren leven op een nieuwe manier. Een manier die in de zin van vaker open zijn en staan voor en van mijn gevoelens en leven met meer besef van mijn eigen grenzen. Het gevoel van angst, hoe lastig ook, kan geen prominente plek kennen in dit scenario. Het eindeloze gepieker over of de dingen die ik gepland heb wel of niet te veel zijn en of dingen DIE KUNNEN GEBEUREN dat ook zijn is een verspilling van tijd en energie. Ik doe echt mijn best, meer kan een mens niet doen.

Ik ben vastberaden, hoe groot de uitdaging ook is, om op dit pad te blijven. Ik wil niet langer weglopen voor wat ik voel, maar wel zien dat sommige van deze gevoelens niet meer aandacht verdienen dan het enkel opmerken dat ze er zijn. Voor mij wordt dit en is dit al een poos een spannende tijd.

Ik ben er echter zeker van dat ik hier sterker uit kom. Ondanks alles blijft dit gevoel vaak wel hangen. Ik ben blij dat ik af en toe dingen kan delen met mijn ouders, met mijn vrienden en dat ik andere plekken heb om mijn emoties te uiten. Ook ben ik dankbaar voor het besef dat IK degene ben met controle over mijn leven en dat ik niet dingen hoef te doen omdat ik denk dat anderen me dan vreemd aankijken. Ik heb geduld en het pad van het leven loopt zoals deze loopt.

Nu ga ik verder met mijn ontdekkingsreis. Een uitdagende, niet makkelijke, maar een die de potentie heeft om me een rijker, nieuwer leven te schenken dan eerst.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 22:31 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Toch niet gesnoept he?

Jawel... Halverwege pas... Maar iedereen is gewoon 1 grote familie. En maakt niet uit wie je bent hoe je bent je hoort er gewoon mee. Had 2 blauwe warner bro's en die klapten goed. Maar dat was niet de hoofdoorzaak van mijn geluk die dag. Ik had gewoon geen zorgen ik was zoals ik ben en dat was goed. Geen gezeur eventjes geen problemen geen angsten maar gewoon gaan vanaf het moment dat ik daar uit de bus stapte. Op dat moment waren alle zorgen alle angsten en alle problemen er niet meer. En was het feest en muziek en losgaan. En dat voelde zo fantastisch gewoon alles los laten en gaan. Terwijl ik nuchter was. Heb 2 biertjes gedronken die dag. En gewoon een onbeschrijfelijk gevoel man. Ik kan het niet omschrijven maar ik was nuchter en voelde me intens goed.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 23:05 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Jawel... Halverwege pas... Maar iedereen is gewoon 1 grote familie. En maakt niet uit wie je bent hoe je bent je hoort er gewoon mee. Had 2 blauwe warner bro's en die klapten goed. Maar dat was niet de hoofdoorzaak van mijn geluk die dag. Ik had gewoon geen zorgen ik was zoals ik ben en dat was goed. Geen gezeur eventjes geen problemen geen angsten maar gewoon gaan vanaf het moment dat ik daar uit de bus stapte. Op dat moment waren alle zorgen alle angsten en alle problemen er niet meer. En was het feest en muziek en losgaan. En dat voelde zo fantastisch gewoon alles los laten en gaan. Terwijl ik nuchter was. Heb 2 biertjes gedronken die dag. En gewoon een onbeschrijfelijk gevoel man. Ik kan het niet omschrijven maar ik was nuchter en voelde me intens goed.

Goed om te horen dat je jezelf hebt kunnen accepteren! Wellicht is dit het zetje wat je nodig hebt om te zien dat je niet anders bent dan anderen. Ik hoop alleen dat je inziet dat snoepjes iets zijn dat je niet te veel moet doen, vooral als je niet mega lekker in je vel zit. Houd het beperkt!

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 23:46 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Goed om te horen dat je jezelf hebt kunnen accepteren! Wellicht is dit het zetje wat je nodig hebt om te zien dat je niet anders bent dan anderen. Ik hoop alleen dat je inziet dat snoepjes iets zijn dat je niet te veel moet doen, vooral als je niet mega lekker in je vel zit. Houd het beperkt!

Dat snap ik en beperk het dan ook zelf tot uiterlijk 3/4 keer per jaar. Was dit keer 80 euro kwijt omdat ik alles eerst laat testen en als het dan niet goed is andere halen. Want het moet goed zijn. Dus beperk de risico factoren wel zoveel mogelijk. Net zolang tot het lab een keer zegt dat de snoepjes goed zijn. Ik ken de risico's heb de gevolgen ook dit jaar weer gezien er is er 1 overleden door een overdosis enzovoort. Doe mijn best dus die wel te beperken.

En naja mezelf accepteren ook vooral dat mensen mij direct namen zoals ik was. En dan echt unaniem iedereen. En dat was eigenlijks voor het eerst sinds mijn geboorte voor zover ik me herinner. En gewoon epic dat gevoel van acceptatie is awesome ik wou dat gevoel al nooit meer kwijt. Toen paar uur later snoepje doen en dat gaf een extra boost aan de al complete extase waar ik al in verkeerde. Ik ben gewoon een dag lang intens gelukkig geweest ik heb er gewoon geen woorden voor eigenlijks alles wat ik zeg doet er te kort aan. Gewoon echt perfect, foutloos, geweldig!

quote:

Op woensdag 23 juli 2014 16:41 schreef kuolema het volgende:
Ik heb vandaag verschillende dingen gedaan om aan een baantje te komen.
Als laatste ging ik bij een café-restaurant vragen of ze een afwasser nodig hadden. Wat voelde ik me nietig en waardeloos zeg Hij vroeg hoe oud ik was (22) en vond het raar dat ik op deze leeftijd als afwasser wilde werken. Daarna vroeg hij of ik ervaring had met afwassen of in de bediening, twee keer moest ik antwoorden met 'nee'. Hij heeft wel mijn naam en nummer opgeschreven. Maar op dat soort plekken, die ik normaal vermijd, voel ik me al helemaal niet op mijn gemak, en de gedachte aan daar te moeten zijn, laat staan werken onder druk, maakt me echt bang. Plus dat die man zo reageerde. Dus nu voel ik me weer als mijn 'oude ik'.

Lastig hoor, t is ook niet makkelijk nu om werk te vinden. Ik hoop dat het je nog lukt, en laat je je niet teveel in t negatieve zakken, het is nu ook de tijd dat er weinig werk is.

quote:

Op woensdag 23 juli 2014 16:41 schreef kuolema het volgende:
Ik heb vandaag verschillende dingen gedaan om aan een baantje te komen.
Als laatste ging ik bij een café-restaurant vragen of ze een afwasser nodig hadden. Wat voelde ik me nietig en waardeloos zeg Hij vroeg hoe oud ik was (22) en vond het raar dat ik op deze leeftijd als afwasser wilde werken. Daarna vroeg hij of ik ervaring had met afwassen of in de bediening, twee keer moest ik antwoorden met 'nee'. Hij heeft wel mijn naam en nummer opgeschreven. Maar op dat soort plekken, die ik normaal vermijd, voel ik me al helemaal niet op mijn gemak, en de gedachte aan daar te moeten zijn, laat staan werken onder druk, maakt me echt bang. Plus dat die man zo reageerde. Dus nu voel ik me weer als mijn 'oude ik'.

Hey oprecht ballen dat je dit probeerde. Het is niet gemakkelijk om er 'tussen komen'. En zoiets kan vaak alleen maar pijn doen. Je moet echt een dikke huid hebben wil je er goed tegen kunnen.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 23:56 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Dat snap ik en beperk het dan ook zelf tot uiterlijk 3/4 keer per jaar. Was dit keer 80 euro kwijt omdat ik alles eerst laat testen en als het dan niet goed is andere halen. Want het moet goed zijn. Dus beperk de risico factoren wel zoveel mogelijk. Net zolang tot het lab een keer zegt dat de snoepjes goed zijn. Ik ken de risico's heb de gevolgen ook dit jaar weer gezien er is er 1 overleden door een overdosis enzovoort. Doe mijn best dus die wel te beperken.

En naja mezelf accepteren ook vooral dat mensen mij direct namen zoals ik was. En dan echt unaniem iedereen. En dat was eigenlijks voor het eerst sinds mijn geboorte voor zover ik me herinner. En gewoon epic dat gevoel van acceptatie is awesome ik wou dat gevoel al nooit meer kwijt. Toen paar uur later snoepje doen en dat gaf een extra boost aan de al complete extase waar ik al in verkeerde. Ik ben gewoon een dag lang intens gelukkig geweest ik heb er gewoon geen woorden voor eigenlijks alles wat ik zeg doet er te kort aan. Gewoon echt perfect, foutloos, geweldig!

Ooit magic truffels gedaan? Die Fresh box krengen?

quote:

Op dinsdag 22 juli 2014 21:58 schreef kuolema het volgende:

[..]

5-HTP is een stof die wordt omgezet in serotonine en daar dus voor nodig is.

[..]

Als ik jou was zou ik even kijken naar wetenschappelijk onderzoek dat ermee is gedaan. Want wat je op internet leest kan scheef zijn.
[ afbeelding ]
Je zou ook eerst kunnen testen of het helpt om tijdens/voor je menstruatie te proberen extra tryptofaan via je voeding binnen te krijgen. Of extra koolhydraten eten. Of een van de bovenstaande stoffen zoals vitamine B6.
Geen idee of dat zin heeft, maar het valt te proberen.

je kan l-tryptofaan ook slikken

quote:

Op woensdag 23 juli 2014 16:41 schreef kuolema het volgende:
Ik heb vandaag verschillende dingen gedaan om aan een baantje te komen.
Als laatste ging ik bij een café-restaurant vragen of ze een afwasser nodig hadden. Wat voelde ik me nietig en waardeloos zeg Hij vroeg hoe oud ik was (22) en vond het raar dat ik op deze leeftijd als afwasser wilde werken. Daarna vroeg hij of ik ervaring had met afwassen of in de bediening, twee keer moest ik antwoorden met 'nee'. Hij heeft wel mijn naam en nummer opgeschreven. Maar op dat soort plekken, die ik normaal vermijd, voel ik me al helemaal niet op mijn gemak, en de gedachte aan daar te moeten zijn, laat staan werken onder druk, maakt me echt bang. Plus dat die man zo reageerde. Dus nu voel ik me weer als mijn 'oude ik'.

22 is niet zo oud!
zeg volgende keer misschien iets als dat je nog geen ervaring hebt, graag leert en het daarom logisch en prima vindt om onderaan te beginnen!

Gister gesprek met de arts gehad over de medicatie. Slik nu naaste citalopram (20 mg) ook 0,5 mg risperdal voor het slapen, maar dat helpt allemaal niks. Stemming is überhaupt niks verbeterd sinds de citalopram. We gaan nu eerst de risperdal ophogen in de hoop dat ik beter slaap en daardoor beter kan merken of de citalopram wel of niet werkt.

Begin het wat zat te worden. Pillen die niks doen, stemming die niet verbeterd, pijnen, moe, blessures. Wil dat het ophoudt, maar ben bang dat er nooit iets beter zal worden...

quote:

Op woensdag 23 juli 2014 21:56 schreef kvd het volgende:
Gister gesprek met de arts gehad over de medicatie. Slik nu naaste citalopram (20 mg) ook 0,5 mg risperdal voor het slapen, maar dat helpt allemaal niks. Stemming is überhaupt niks verbeterd sinds de citalopram. We gaan nu eerst de risperdal ophogen in de hoop dat ik beter slaap en daardoor beter kan merken of de citalopram wel of niet werkt.

Begin het wat zat te worden. Pillen die niks doen, stemming die niet verbeterd, pijnen, moe, blessures. Wil dat het ophoudt, maar ben bang dat er nooit iets beter zal worden...

Ik snap hoe klote het is. Je probeert alles maar en dingen lijken maar niet beter te worden, of gaan maar heel langzaam vooruit. Zit nu zelf ook even in zo'n fase haha. Kun je je ei er een beetje over kwijt (afgezien van hier)?

Vandaag de hele dag bezig geweest met het helpen met verhuizen. Ik was wel blij met de afleiding, toen ik vanochtend wakker werd begon de hele show alweer. Ik probeer er een beetje afstand van te nemen zoals gewoonlijk, maar het gaat de paar dagen lastig. Ik merk dat ik zo'n bui heb dat ik het zat ben. Verdomme weer dit gezeik en die ups en downs. Ik zie vooruitgang, maar ik wil zo graag dat het eens over is. Maarja, gewoon maar doorgaan.

Ik heb voor mezelf besloten dat ik eerst gewoon de zomervakantie afmaak en zodra ik weer met studeren begin heb ik mijn hoofd ook weer ergens anders. Tijdens stage merkte ik bijvoorbeeld dat de afleiding, regelmaat en het mediteren fantastisch werkten. Ik had hele dagen dat ik compleet geen angst of wat dan ook meer voelde en ik genoot weer, ik voelde me gelukkig en keek weer naar dingen uit. Is nu wat minder vanwege de mindere regelmaat, maar ik weet dat het ook allemaal maar tussen mijn oren zit. Feitelijk is er niks ernstigs gebeurd sinds de tijd dat ik me heel goed voelde, dus ik wil er ook niet een al te groot punt van maken.

Nu nog even lekker ontspannen en dan morgen even goed sporten.

quote:

Op woensdag 23 juli 2014 16:41 schreef kuolema het volgende:
Ik heb vandaag verschillende dingen gedaan om aan een baantje te komen.
Als laatste ging ik bij een café-restaurant vragen of ze een afwasser nodig hadden. Wat voelde ik me nietig en waardeloos zeg Hij vroeg hoe oud ik was (22) en vond het raar dat ik op deze leeftijd als afwasser wilde werken. Daarna vroeg hij of ik ervaring had met afwassen of in de bediening, twee keer moest ik antwoorden met 'nee'. Hij heeft wel mijn naam en nummer opgeschreven. Maar op dat soort plekken, die ik normaal vermijd, voel ik me al helemaal niet op mijn gemak, en de gedachte aan daar te moeten zijn, laat staan werken onder druk, maakt me echt bang. Plus dat die man zo reageerde. Dus nu voel ik me weer als mijn 'oude ik'.

Ach die mensen zijn altijd kortaf. Top dat je het geprobeerd hebt en er is niks mis met afwasser! Baantje wil ik maar al te graag ook! Lekker simpel. Blijf gewoon proberen. Een nieuwe werkplek is altijd creepy, maar zodra je er vaker komt en mensen leert kennen, kan het zowaar nog leuk worden ook!

quote:

Op woensdag 23 juli 2014 20:46 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ooit magic truffels gedaan? Die Fresh box krengen?

Nope nooit gedaan ook niet echt van plan ofzo. Hou het bij een jointje af en toe. En zeer sporadisch 1 of 2 pilletjes. Verder wel een aardige waslijst aan dingen die ik gedaan heb maar het is de moeite niet waard man. 9 van de 10 keer wil je het opnieuw en opnieuw en opnieuw. Katers worden langer en sterker enzovoort. Ik raad het niet aan in elk geval.

Qua AD enzo ben ik dan weer zo blanco als maar kan haha.

quote:

Op woensdag 23 juli 2014 22:48 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Nope nooit gedaan ook niet echt van plan ofzo. Hou het bij een jointje af en toe. En zeer sporadisch 1 of 2 pilletjes. Verder wel een aardige waslijst aan dingen die ik gedaan heb maar het is de moeite niet waard man. 9 van de 10 keer wil je het opnieuw en opnieuw en opnieuw. Katers worden langer en sterker enzovoort. Ik raad het niet aan in elk geval.

Qua AD enzo ben ik dan weer zo blanco als maar kan haha.

What about spul zoals dit? Deze



Of niks voor jou?

quote:

Op woensdag 23 juli 2014 22:37 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Ach die mensen zijn altijd kortaf. Top dat je het geprobeerd hebt en er is niks mis met afwasser! Baantje wil ik maar al te graag ook! Lekker simpel. Blijf gewoon proberen. Een nieuwe werkplek is altijd creepy, maar zodra je er vaker komt en mensen leert kennen, kan het zowaar nog leuk worden ook!

DIT! En je leert gewoon wat nieuwe mensen kennen. Werk nu zelf al 5 jaar in de horeca en moet zeggen het kost erg veel energie. Maar de waardering van gasten maakt het allemaal weer goed en zorgt er voor dat ik op dit moment 5 dagen in de week met heel veel plezier naar me werk toe ga. En er weer vol tegenaan ga.

Ennuuh... afwasser lijkt heel idioot werk. Maar zonder dat je het door hebt steunt het hele restaurant op de afwassers. Als jij namelijk je werk goed doet daar heeft de bediening en de rest van de keuken het makkelijker. En als je dat door hebt is het niet meer "simpele afwasser" maar "Afwasser" met een hoofdletter inderdaad!