Van kleuter tot puber deel 105

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 16:01 schreef Gaoxing het volgende:

[..]

Ik zat net met oudste een test (CITO-achtig, zeg maar) van haar te analyseren en we kwamen erop uit dat haar schrijven achteruit is gegaan dit jaar, en dat we dat zowel in die test als in haar schoolresultaten zien. Dus ik zei "ik zal Ms Berry (die over twee dagen naar Laos verhuist, dus het moet wel snel) even mailen". Waarop oudste zegt "nee is ok mam, dat doe ik wel"O+ Oh ja.... loslaten

Loslaten...zelfstandigheid en onafhankelijkheid. Bij ieder nieuw ding dat ze weer zelfstandig kan en wil doen, ben ik heel blij voor haar, maar o jeetje, dat loslaten, he...

Over eerlijkheid gesproken. Gisteren waren de jongste en de middelste samen aan het buitenspelen toen ze ineens thuiskwamen omdat jongste een bloedlip had. Dus eerst een beetje opgelapt, bleek ze een voortandje te missen, die was er dus door de klap uitgevlogen. Dus ik vroeg wat er gebeurt was. Dus de middelste van 5 vertelde dat haar zusje gevallen was. Ik: "Hoe kwam dat dan?" Zij:"Omdat ik haar geduwd had."

Niet leuk natuurlijk en ze had ontzettend veel spijt. Ze moest heel erg huilen omdat ze het zo erg vond en zelfs 's avonds kwam ze nog haar bed uit om te vertellen dat ze iedere keer moest huilen als ze eraan dacht. Maar ik vond het wel heel fijn dat ze gewoon eerlijk was en dat heb ik haar ook gezegd. Nu kan zij ook absoluut niet liegen, ze maakt dan altijd een bepaalde beweging met haar mond waar ik aan zie dat ze liegt en dat zeg ik dan ook tegen haar.

Ik zeg het mijn kinderen wel, wanneer ik twijfel aan de waarheidsgehalte van hun verhaal. Niet op een boze manier, maar ze mogen heus wel weten dat ik niet goedgelovig ben. Ik vertel ze meestal dat ik best wel boos kan worden om de waarheid, maar nog veel bozer als ik achteraf merk dat ze gelogen hebben tegen me. Maar ze liegen eigenlijk vrijwel niet, dus het vertrouwen is er wel, dat ze alles kunnen zeggen.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 16:22 schreef Gaoxing het volgende:

[..]

Aw, zielig

Ja, de jongste was nog eerder over hele gebeuren heen dan zij. Maar goed, het was niet expres gegaan en ik ben ook niet boos op haar geworden. Wel even benadrukt wat voorzichtiger met elkaar om te gaan.

Wat sneu, dat ze er zo van onder de indruk was.

Ik heb al veel beter leren loslaten, hoor Met mijn baby vond ik dat maar niets, maar ik heb een redelijk zelfstandige jongedame die ik niet klein wil houden. Ik wil alleen wel dat het in haar, ons, eigen tempo gaat, en niet opgelegd door anderen. Misschien ben ik in vergelijking moet andere ouders wel moeilijker met loslaten, maar zo lang zij en wij het in dit tempo prima doen, vind ik die vergelijking niet zo interessant

Ieder kind is toch ook anders. Ik vind zelf dat ik best makkelijk ben en makkelijk loslaat, maar op andere vlakken weer helemaal niet. En bij de eerste had ik er meer moeite mee dan bij ieder volgend kind. Je groeit er in mee, als het ware. Ik probeer constant die balans te vinden tussen mijn kinderen zo vrij mogelijk laten en de veiligheid te waarborgen en toch precies te weten wat er allemaal speelt.

En niet alleen ieder kind, maar ook ieders omstandigheden. Wij zijn heel gemakkelijk met alleen buiten spelen bij ons in de buurt. De buurt leent zich daar ook uitstekend voor, dus dat is prima mogelijk. In onze oude buurt hadden we dat echt niet kunnen doen, bijvoorbeeld.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 16:49 schreef miss_sly het volgende:
En niet alleen ieder kind, maar ook ieders omstandigheden. Wij zijn heel gemakkelijk met alleen buiten spelen bij ons in de buurt. De buurt leent zich daar ook uitstekend voor, dus dat is prima mogelijk. In onze oude buurt hadden we dat echt niet kunnen doen, bijvoorbeeld.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 16:49 schreef miss_sly het volgende:
En niet alleen ieder kind, maar ook ieders omstandigheden. Wij zijn heel gemakkelijk met alleen buiten spelen bij ons in de buurt. De buurt leent zich daar ook uitstekend voor, dus dat is prima mogelijk. In onze oude buurt hadden we dat echt niet kunnen doen, bijvoorbeeld.

Ook dat, wij wonen ook in een heel kindveilige buurt in een dorp dus alleen buiten spelen is prima. De jongstevan 3 mag ook met haar zusje van 5 alleen buiten spelen. Waar ik vroeger woonde, had dat inderdaad niet gekund.

Grappig.

Mijn oudste heb ik volgens mij nog nooit betrapt op een leugen(tje). Die is zo eerlijk, dat ik niet eens op het idee kom om aan haar woorden te twijfelen. De jongste kan wel jokken. Maar sinds ik hem heb uitgelegd dat dat dus jokken is, en niet de bedoeling is, zegt hij tegenwoordig steevast "grapje' achteraan, als hij zichzelf betrapt op een leugen(tje).

Loslaten vind ik makkelijker dan gedacht. Al maakt de context wel uit. Ik stuur ze niet zomaar uit logeren bijvoorbeeld, dat moeten ze echt zelf willen, zelf aan toe zijn. In het begin voelde ik me dan ook echt een beetje onthand (R is nu 4 nachtjes zonder mij geweest pas, bijvoorbeeld). Maar loslaten in zelf buiten laten spelen, zelfs in de gangetjes (wat sommige buren eng vinden) en uit het zicht (speeltuintje om de hoek). Ik vind het wel spannend, maar ik heb ook het gevoel dat dat allemaal heel rustig en goed is opgebouwd en dat het gewoon goed kan.

Mijn oudste heeft laatst (op de camping, in de tent) wel voor het eerst een snoepje gejat .

Mijn oudste zijn we op woensdag middag, vrijdagmiddag en de weekenden 'kwijt'. Dan zit ie met kinderen uit de buurt in de speeltuin voor de deur of in het straatje om de hoek. En inmiddels kijk ik ook niet meer elke vijf minuten of ik hem zie. Maar ja, hij kent de grenzen en zal daar niet over gaan. De jongste daarentegen gaat nog over de grens als ik er met mijn neus bovenop sta, dus die mag echt niet alleen naar buiten. Klein verschil in karakter. Gelukkig vindt de jongste het heerlijk om de achtertuin voor zich alleen te hebben.

Oh ja, loslaten in de buurt vind ik soms ook nog wel heel spannend hoor. Niet alleen om Minke zelf, hoewel die onder invloed van buurmeisje/hartsvriendin van 6 nog weleens over de grenzen heen gaat terwijl ze donders goed weet dat iets niet mag (bv naar de kabelbaan aan de overkant van de straat...), maar ook omdat ik nog wel eens vizioenen heb van kinderlokkers en dergelijke En dan zit ik dus niet meer rustig en ga ik even kijken, maar verder mag ze best gewoon lekker buitenspelen met de kindjes uit de straat. En meestal klepperen ze bij een van hen naar binnen en zit de hele club daar te spelen.

Buuf, wat een mijlpalen...

Ik vind het ook een hele mijlpaal dat het eerste schooljaar bijna om is
Vandaag het 'rapport' gekregen: ze doet het prima, heeft een vriendengroepje en kan het met iedereen goed vinden, doet goed mee, etc. Nog twee weken school en het is zomervakantie.

Ik vind het wel echt leuk, een schoolkind In het begin moest ik even wennen, maar het is leuk!

Snel gegaan, hè? Bizar!

L geeft tegenwoordig al dr spullen weg. Hoe mooier en bijzonderder ze het zelf vindt, hoe eerder ze het weggeeft. Een mooi kristal dat ze van oma heeft gekregen, dr nieuwste jurk, dr mooiste armband, you name it.

N dacht dat ze het deed om vriendjes te 'kopen' en verbood het r simpelweg, maar ik heb niet het idee dat dat de reden is. Ze lijkt het oprecht leuk te vinden on anderen blij te maken. Daarnaast is ze echt geen allemansvriend en durft ze goed van zich af te bijten.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2014 14:35 schreef -Spring het volgende:
Snel gegaan, hè? Bizar!

L geeft tegenwoordig al dr spullen weg. Hoe mooier en bijzonderder ze het zelf vindt, hoe eerder ze het weggeeft. Een mooi kristal dat ze van oma heeft gekregen, dr nieuwste jurk, dr mooiste armband, you name it.

N dacht dat ze het deed om vriendjes te 'kopen' en verbood het r simpelweg, maar ik heb niet het idee dat dat de reden is. Ze lijkt het oprecht leuk te vinden on anderen blij te maken. Daarnaast is ze echt geen allemansvriend en durft ze goed van zich af te bijten.

Dat doet S ook
Ik dacht hetzelfde als N, maar ik twijfel daar tegelijkertijd ook aan. Toch heb ik gezegd dat ik vind dat ze het beter niet kan doen. Gewoonweg omdat ze nog niet zo goed kan overzien dat ze het nu misschien wel weg wil geven, maar dat ze het morgen misschien toch wel weer zelf zou willen hebben en dan spijt heeft. Bij sommige dingen laat ik het ook gaan, hoor, maar als ze iets weg wil geven waarvan ik weet dat ze er zelf heel veel waarde aan hecht, praat ik er wel even met haar over.

Wat sneu She-wolf dat je grote er zo van onder de indruk was.

Mijn kleuter kan ook prima jokken. Meestal kijk ik er gewoon dwars doorheen. En soms zegt hij dan ook grapje. Maar dat is dan meestal als hij ziet, dat ik het niet leuk vind.

Spring en Miss, ze zijn dan best vrijgevig. Bij ons gaat de vrijgevidgheid meestal maar zover om dingen uit te lenen.

En hij legde mij een paar dagen geleden uit wat "oorlog" is. Dat was echt zo een slikmoment van wat is hij al groot. Vandaag is hij op schoolreis. Ik ga denk ik kijken, dat ik volgend jaar eens mee kan gaan op schoolreis.

Mijn kleuter is zo enorm toe aan vakantie :/ alles is nee, wil ik niet, nee is niet genoeg (drinken, chips crackers) ik wil meer, en wel NU .. luisteren ho maar ; overal tegenin gaan, alles anders willen dan hoe het gaat .. moe word je ervan /frustratiepost

quote:

Op vrijdag 20 juni 2014 14:21 schreef miss_sly het volgende:
Ik vind het ook een hele mijlpaal dat het eerste schooljaar bijna om is
Vandaag het 'rapport' gekregen: ze doet het prima, heeft een vriendengroepje en kan het met iedereen goed vinden, doet goed mee, etc. Nog twee weken school en het is zomervakantie.

Ik vind het wel echt leuk, een schoolkind In het begin moest ik even wennen, maar het is leuk!

nog 17 dagen naar school waarvan 1 dag schoolreisje en 1 dag juffendag..
de indeling voor volgend jaar stond al weer in de mail. .

time flies

Mijn jongste is van december en gaat dus nu, na een half jaartje groep 1, al naar groep 2. En hoewel ik daar cognitief geen enkel probleem voorzie, vind ik het toch nogal wat. Mijn kleintje, net op school, pfff. (Zelf ben ik ook van december en ik heb 2,5 jaar gekleuterd.)

[ Bericht 0% gewijzigd door groofskendezoveelste op 20-06-2014 20:58:00 ]

Is dat voor je jongste geen optie dan, een extra jaar kleuteren?

S moet nog 10 dagen naar school. Echt aftellen, en ze wil nog wel trakteren voor het einde van het jaar. Moeten we ook nog even inplannen

Ja, ik weet niet zo goed wat verstandig is. En dat jaar extra kan ook na groep 2 nog natuurlijk.

Ik heb er al veel gesprekken over gevoerd met lieve mensen om ons heen. Aan de ene kant is hij heel wijs, en ook sociaal al heel vaardig. Daarbij denk ik dat de grens niet voor niks is opgeschoven naar 1 december. Bovendien komt hij bij S haar juffen in de klas, die ik echt heel vaardig acht. Ik weet zeker dat zij het zullen aangeven als hij straks nog te jong is om naar groep 3 te kunnen.

Maar tegelijkertijd weet ik dat lang kleuteren en vrij spel een hele goede basis kan zijn, juist ook voor de cognitieve ontwikkeling en merk ik in zijn verbale ontwikkeling wel wat haperingen. Hij komt niet altijd helemaal goed uit zijn woorden en raakt ook geëmotioneerd als hij zich dan niet gehoord voelt.

Maar goed, de tijd zal het leren, en ik wil er gewoon ook relaxed mee omgaan. We zien het wel.

Dat lijkt me een goede instelling, inderdaad. Ik vind het wel fijn dat ik daar met mijn zomerkind niet over na hoef te denken ze kleutert gewoon lekker twee volle jaren, wel zo gemakkelijk

ongeacht wat daarin de keuze wordt,nu of tzt, je kiest natuurlijk altijd wat cognitief en emotioneel de beste keuze lijkt te zijn.... realiseer je alleen wel dat t en doublure is dan, en dat mag slechts één x in je basisschool carrière.. (ofwel, in t jaarje 14 wordt moet je de basisschool verlaten...) Vroeger was dat anders.... officieel heette het toen ook niet 'doubleren' maar 'kleuterverlenging'.

Ik besef me nu dat ik helemaal niet weet of Driekus naar groep 2 gaat. Ik logde net in op het ouderportaal, wel gezien dat hij de taalcito al gemaakt had, de rekenen was nog niet ingevuld. Die taal was prima, maar wij krijgen alleen de letter te zien en geen cijfer (dat is er toch ook nog of niet?) en ook niet de verschillende onderdelen. Ik gok zo dat we vast nog een gesprek krijgen. Of niet, kan ook dan krijgen we dat rond zijn verjaardag in september. Groep 1 en 2 is hier toch 1 pot nat en hij houdt tot hij naar groep drie gaat zijn eigen mentor, dus het boeit ook niet echt.
Ik vind hem wel enorm groeien, mentaal en lichamelijk. Dat is soms lastig want hij wil zo graag groot zijn, maar over het algemeen is het genieten omdat hij zo leergierig is. Alles is leuk, zelfs kleuren begint hij nou te waarderen. Of nou ja, hij doet alsof het hem kan interesseren.