Zwangerschap en geboorte deel 1377

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:45 schreef .Sparkling. het volgende:

[..]

Zelfs meteen de eerste dag? Wat stom! In 'mijn' ziekenhuis is er voor de eerste nacht een kamertje waar partner op een uitklapstoel kan blijven slapen. Daarna wel naar huis, al hadden wij geluk dat er een eenpersoonskamer vrij was waar mijn man een stretcher kreeg en alle dagen en nachten mocht blijven.

Ik vraag het nog wel na. Maar toen ik eerder een keer vroeg in geval van moeten blijven na vaginale bevalling, was het wel dat de man niet kon blijven tenzij er bv toevallig een kamer helemaal leeg was.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:47 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Ik ook! Ik haat naalden... was een echte fobie die gelukkig wel wat beter gaat tegenwoordig. Beste werkt om er niet naar te kijken bij mij, dan blijk ik er ineens ook bar weinig van te voelen...

[..]

Mag je ook niet naar het kraamhotel, als je eenmaal stabiel bent? Ik heb me daar voor de zekerheid wel aangemeld.

edit: in t nieuwe geboortecentrum worden t volgens mij wel privekamertjes, maar helaas is t RKZ nu nog een beetje krappe meuk allemaal...

Nope, niet zolang ik onder toezicht van de arts sta. Had ik ook al gevraagd. Na twee dagen mag ik er wel heen, maarja… dan wil ik naar huis natuurlijk En wegkijken doe ik ook En om het nog stommer te maken: ik heb een klein tattoo en een tongpiercing (en had een navelpiercing) en dat vond ik allemaal niks voorstellen

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:47 schreef Chanty het volgende:

[..]

Fijn, dank je wel. Stelt toch wat gerust dat jullie er positief op terugkijken. Ik zit nu die live keizersnede te kijken. Zou ik normaal echt nooit doen maar hoop dat het me wat rust geeft.

duim voor je dat het helemaal niet nodig zal zijn, maar mocht je toch een ks krijgen dan hoeft dat zeker geen traumatische ervaring te zijn. O en wat Coco zei vond ik ook echt: doordat je de eerste paar dagen in het ziekenhuis bent zijn veel mensen al even kort langs geweest. Rust in de kraamweek thuis haha!

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:48 schreef Chanty het volgende:

[..]

Ik vraag het nog wel na. Maar toen ik eerder een keer vroeg in geval van moeten blijven na vaginale bevalling, was het wel dat de man niet kon blijven tenzij er bv toevallig een kamer helemaal leeg was.

Mijn vriend was ook best erg moe en wilde heel graag even in zijn eigen bed een paar uur slapen.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:48 schreef Chanty het volgende:

[..]

Ik vraag het nog wel na. Maar toen ik eerder een keer vroeg in geval van moeten blijven na vaginale bevalling, was het wel dat de man niet kon blijven tenzij er bv toevallig een kamer helemaal leeg was.

Wat een verschil zit er toch in ziekenhuizen! Ik vind het altijd zo stom als de man niet mag blijven...die is ook net vader geworden! In 'mijn' ziekenhuis heb je echt een kraamsuite, met een bank waarop de man kan blijven slapen, waar je bezoek kunt ontvangen, waar je je eigen badkamer hebt en waar je ook in bevalt. Na je bevalling mag je, als er geen reden is waarom je zou moeten blijven, nog kiezen hoe lang je blijft. De kamer is sowieso 24 uur voor jou. Als je langer moet blijven dan word je uiteindelijk wel naar een reguliere kamer gebracht, hoe daar de 'regels' zijn weet ik niet.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:52 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Dat is ook wel een beetje appels en peren

Het is wel een naald die door je lijf wordt geragt

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:52 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mijn vriend was ook best erg moe en wilde heel graag even in zijn eigen bed een paar uur slapen.

Dat kan ik me voorstellen ja, zogezien is het voor mijn man wel goed dat hij wel een paar nachten goed kan slapen nog

En soesa beleid is overal anders ja. Maar goed, ik denk maar zo: ik kan nog jaren met mijn man in bed spenderen

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:54 schreef Chanty het volgende:

[..]

Het is wel een naald die door je lijf wordt geragt

[..]

Dat kan ik me voorstellen ja, zogezien is het voor mijn man wel goed dat hij wel een paar nachten goed kan slapen nog

En soesa beleid is overal anders ja. Maar goed, ik denk maar zo: ik kan nog jaren met mijn man in bed spenderen

Precies. Ik vond het wel jammer hoor, dat we afscheid moesten nemen, maar we waren allebei bekaf, en ik had natuurlijk het liefste gezelschap dat ik me kon wensen, buiten hem

Ik vond de ruggenprik echt een piece of cake Chanty.
Oke wel andere omstandigheden of je die krijgt terwijl je weeën wegzucht of wanneer je het 'zo' krijgt, maar in mijn herinnering heb ik m nauwelijks gevoeld!

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 14:52 schreef Tante_Soesa het volgende:

[..]

Wat een verschil zit er toch in ziekenhuizen! Ik vind het altijd zo stom als de man niet mag blijven...die is ook net vader geworden! In 'mijn' ziekenhuis heb je echt een kraamsuite, met een bank waarop de man kan blijven slapen, waar je bezoek kunt ontvangen, waar je je eigen badkamer hebt en waar je ook in bevalt. Na je bevalling mag je, als er geen reden is waarom je zou moeten blijven, nog kiezen hoe lang je blijft. De kamer is sowieso 24 uur voor jou. Als je langer moet blijven dan word je uiteindelijk wel naar een reguliere kamer gebracht, hoe daar de 'regels' zijn weet ik niet.

Zo'n kraamsuite is er ook meerdere zelfs, maar alleen voor niet-medische bevallingen. Je mag daar alleen heen als je anders naar huis zou mogen.

In t nieuwe ziekenhuis zijn er wel meer kleinere kamers enzo en zijn er meer mogelijkheden volgens mij, maar goed, dan ben ik allang bevallen.

Voor mij is t wel handig om daar aangemeld te zijn (t kraamhotel), want als ik bijvoorbeeld s avonds beval en medisch gezien wel naar huis zou mogen maar dat niet kan omdat t al avond is en ze je dan niet laten gaan (ook beleid in dit ziekenhuis) dan mag ik vlgs mij wél naar t kraamhotel...

Ik ben echt als de dood voor naalden en infusen en noem het maar op (paniekstoornis). En hoewel ik het idee van WEER een ruggenprik laten zetten (!) niet echt geweldig vind, weet ik hoe geweldig het gevoel is als je na een paar tellen al pijnvrij bent.

Maandag ga ik mijn bevalplan bespreken met de gyn en ik heb er lang over nagedacht of mijn voorkeur uit gaat naar remifentanil of een ruggenprik. En ik kies, ondanks de angst voor de naald etc. toch voor dat laatste

Het is echt zo ongelooflijk persoonlijk. Ik denk dat je er pas over kunt oordelen als je het zelf hebt meegemaakt.

Maar het blijft een moeilijke, though..

Na de bevalling, toen ik eenmaal weer een beetje fris en opgedirkt was ( ), werd ik naar een zaal gereden met nog 3 andere bedden. Door het geknor van de andere mama's heb ik slecht geslapen die nacht dat ik moest blijven. En nuchtere ik denk dat manlief er ook weinig aan gehad zou hebben als hij wel mocht blijven slapen daar. Ik denk dat hij daar ook geen oog dicht gedaan zou hebben. En als wel, nou ja dan had ie zijn ogen dicht dus wat is dan de meerwaarde dat we samen op 1 kamer liggen
Bebie is die nacht ook lekker bij de verpleging geweest en ik vond dat al lang goed, kon ik zelf toch nog een beetje knorren.

Maar ook dat is zoooo persoonlijk. Voor mij is het geen must dat de man kan blijven slapen.

SQ bij onze praktijk kun je nog tijdens je bevalling kiezen, dus ligt er eigenlijk niets 'vast'.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:23 schreef Stormqueen het volgende:
ik begin inmiddels stiekem te twijfelen aan mijn volle overtuiging voor een ziekenhuisbevalling. Ik heb een paar dingen gelezen mbt thuisbevallen die me toch wel aanspreken.
In de hele familie komen eigenlijk geen dramabevallingen voor. Ja, de oudste zus van mijn moeder heeft een stuiter gehad. Dus die moest naar het ziekenhuis. Maar voor de rest niet. Mijn moeder is van mij in een uur of drie bevallen, de tweede binnen het uur, de derde ook in 3 uur. Er is voor mij momenteel geen enkele reden om aan te nemen dat een ziekenhuisbevalling noodzakelijk is, behalve mijn eigen angst voor bloedverlies. Ik woon centraal, in een superspoedgeval kan ik binnen 15 minuten op een operatiezaal liggen. Daarbij ben ik voor de uitdrijving zelf totaal niet bang.

Hoe "vast" moet je beslissing liggen? En ik lees vaak dat 50% van de eerste kinderen alsnog in het ziekenhuis bevalt, is het dan niet toch zinvoller om daar bij voorbaat maar voor te kiezen?

Wat klaver zegt, je kunt op het moment supreme nog zeggen dat je liever thuis blijft

Ik had gekozen voor ziekenhuisbevalling en toen vruchtwater niet schoon bleek en ik dus toch al moest vond ik dat dus niet erg, het begin is sowieso thuis he (als het goed is dan). Het was al mijn plan naar het ziekenhuis te gaan en het ging dus (in mijn hoofd dan) als verwacht. Ik denk dat als ik echt thuis had willen bevallen dat even een tegenvaller was geweest.

Maar dat gezegd hebbende, ik ben nu weer aan het twijfelen. Het ziekenhuis dichtbij is dicht vanaf september dus ik zou best ver - 20 minuten - met de auto moeten. En mijn eerste bevalling was erg snel en makkelijk. Toen vk vroeg zei ik gelijk ik wil weer in het ziekenhuis (ik had echt een fijne bevalling dus ik dacht doe mij maar weer hetzelfde) maar ze keek wel erg bedenkelijk. Dus nou ben ik weer onzeker.

Maar ze zei je kan het nog aanpassen als het begonnen is hoor,dus dat was weer geruststellend. Ik denk er nog even over na iig.

SQ mag jij naar alle ziekenhuizen in de buurt? Want ik zou sowieso bij een ziekenhuis gaan kijken en beslissen. Die kraamsuites heb je bv wel en het ene en niet in het andere ziekenhuis en bij het ene is een soort kraamhotelidee en bij het andere niet.

Chanty, waarom mag je eigenlijk niet ingeleid of geprimed worden? Je zou zeggen, gecontroleerde omgeving want ziekenhuis, dus dat kan dan toch eigenlijk niet de reden zijn.
Overigens ik heb een ruggenprik gehad met en zonder weeën en eigenlijk beviel het me allebei even goed. Ik vind het niet bijzonder pijnlijk als je maar goed ontspant. Het is vooral vreemd en onwerkelijk om je gevoel weg te voelen vallen. Ik werd er eigenlijk nog altijd melig van.

Als je een ks moet ondergaan moet je wel maar, begrijp me niet verkeerd, ik vind dat hier best wel zachtzinnig over een ruggenprik gepraat wordt. Natuurlijk is het heerlijk om weinig tot geen pijn meer te hebben. Maar er zijn ook negatieve punten die kleven aan een ruggenprik. De pijn wordt minder, dus kunnen de weeen ook minder heftig worden. Met als gevolg dat je veel langer bezig kunt zijn met een bevalling dan eigenlijk nodig is. Om maar even iets te noemen.

Maar misschien ben ik nog wel ouderwets daarin, who knows.

Chanty, een navelpiercing lijkt mij veel enger dan een ruggeprik . En een tongpiercing ook!

Bezoek was hier meteen al de eerste dag, verspreid over de bezoekuren kwamen: ouders, schoonouders, mijn zusjes, schoonzus+man. Ging prima.

Mijn eigen man hield zich wel aan de bezoekuren, maar ik was 's avonds dan ook erg moe en niet heel gezellig meer . Maar als ik het me goed herinner, mag manlief er zijn wanneer hij wil (overdag iig).

De eerste keer had ik een kamer alleen (heerlijk!!) De tweede keer lag ik in mijn eentje op een tweepersoonskamer. Tot de laatste nacht... Toen kwam er nog een moeder en baby bij. Jankende baby van een ander 's nachts vond ik geen succes. Maarja, gelukkig was het de laatste nacht. Hoop dat ik nu weer een kamer alleen kan krijgen. Ze streven er wel naar, na een keizersnee.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:23 schreef Stormqueen het volgende:
ik begin inmiddels stiekem te twijfelen aan mijn volle overtuiging voor een ziekenhuisbevalling. Ik heb een paar dingen gelezen mbt thuisbevallen die me toch wel aanspreken.
In de hele familie komen eigenlijk geen dramabevallingen voor. Ja, de oudste zus van mijn moeder heeft een stuiter gehad. Dus die moest naar het ziekenhuis. Maar voor de rest niet. Mijn moeder is van mij in een uur of drie bevallen, de tweede binnen het uur, de derde ook in 3 uur. Er is voor mij momenteel geen enkele reden om aan te nemen dat een ziekenhuisbevalling noodzakelijk is, behalve mijn eigen angst voor bloedverlies. Ik woon centraal, in een superspoedgeval kan ik binnen 15 minuten op een operatiezaal liggen. Daarbij ben ik voor de uitdrijving zelf totaal niet bang.

Hoe "vast" moet je beslissing liggen? En ik lees vaak dat 50% van de eerste kinderen alsnog in het ziekenhuis bevalt, is het dan niet toch zinvoller om daar bij voorbaat maar voor te kiezen?

Afgelopen maand nog een bevalling begeleid van een dame die ergens tussen 4 en 6 cm besloot dat ze lekker thuis wilde blijven in plaats van naar dat ziekenhuis waar ze al vanaf de intake haar zinnen op had gezet. Dikke prima, dan blijven we thuis. Ik heb alles bij me wat er nodig zou kunnen zijn op zo'n moment dus helemaal goed.

Inderdaad, gemiddeld genomen wordt 50% van de vrouwen alsnog overgedragen. Daar zit een heel groot percentage bij wat al in het ziekenhuis is (!) De nabijheid van gynaecoloog etcetera maakt ook dat er laagdrempeliger overgedragen wordt. Soms is dat goed, vaak is het niet nodig. Hetzelfde geldt voor pijnstilling, het absolute merendeel van de vrouwen die alsnog medisch worden zijn de vrouwen die 'te langzaam' ontsluiten, of de vrouwen die alsnog pijnstilling willen. Ook voor dat laatste geldt dat het vaak eene lagere drempel is in het ziekenhuis om alsnog voor pijnstilling te gaan.
Realiseer je alsjeblieft dat van die 50% ongeveer 2-4% overdragingen echt spoed betreft. Voor de rest kun je over het algemeen zelfs met eigen vervoer naar het ziekenhuis. Zoals wanneer de ontsluiting niet opschiet, wanneer je pijnstilling wilt of wanneer baby in het vruchtwater gepoept heeft.

Of het zinvol is om al in het ziekenhuis te zijn tsja, hard to say. Neem in je overweging ajb ook mee dat je, wanneer je poliklinisch wilt bevallen, over het algemeen pas bij ongeveer 6 cm naar het ziekenhuis gaat bij je eerste kind.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:34 schreef mefke79 het volgende:
SQ mag jij naar alle ziekenhuizen in de buurt? Want ik zou sowieso bij een ziekenhuis gaan kijken en beslissen. Die kraamsuites heb je bv wel en het ene en niet in het andere ziekenhuis en bij het ene is een soort kraamhotelidee en bij het andere niet.

Chanty, waarom mag je eigenlijk niet ingeleid of geprimed worden? Je zou zeggen, gecontroleerde omgeving want ziekenhuis, dus dat kan dan toch eigenlijk niet de reden zijn.
Overigens ik heb een ruggenprik gehad met en zonder weeën en eigenlijk beviel het me allebei even goed. Ik vind het niet bijzonder pijnlijk als je maar goed ontspant. Het is vooral vreemd en onwerkelijk om je gevoel weg te voelen vallen. Ik werd er eigenlijk nog altijd melig van.

Inleiden en primen wordt inn dit ziekenhuis voor twee verschillende dingen gebruikt. Primen is alleen het verweken/verstrijken van die baarmoederrmond en 1-2 cm ontsluiting kweken. Inleiden is in dit geval al datgene wat je doet met als streven iemand binnen grofweg 12 uur te laten bevallen. Dus vanaf 2-3 cm, vliezen breken en syntocinon starten in dit geval.

Inleiden mag wel, primen niet. Motivatie daarvoor is gissen, langdurige inleiding geeft meer risico's op dippende hartslag bijv. En in dit geval wordt het dan alsnog een ks. Bovendien heb je hogere kans op een failed induction als je gaat primen op een bmm die nog potdicht zit. Dat die hele bevalling volledig stagneert bij 2-3 cm, en dan dus ook weer een ks. Het ziekenhuis wil wsl gewoon dat als er ingeleid moet worden, dat dan dee slagingskans daarvoor zo groot mogelijk is en dan moet het dus niet zo zijn dat er nog geprimed moet worden.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:51 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

bij zes centimeter pas? Da's nauwelijks de moeite meer waard

Ben benieuwd hoe je daar straks over denkt

Grappig dat je dit nu aanhaalt, ik was vanaf het begin overtuigd van een ziekenhuisbevalling (ik moest echt niet denken aan een thuisbevalling) maar de laatste tijd spookt steeds vaker een thuisbevalling door m'n hoofd .

Eens met Sunshine

Dankzij de ruggeprik (die 2x gezet moest worden en die uiteindelijk maar voor n klein deel de pijn wegnam _{waar ze ook voor waarschuwen} ) heb ik mijn persweeen niet gevoeld en heb ik 2uur en 15min op eigen kracht liggen persen. Ja op een gegeven moment herkende ik dat die pijn in mijn buik een perswee moest voorstellen maar ik had er niets aan.
Het is fijn dat het bestaat maar ik denk er iig niet zo makkelijk over.

Dat is natuurlijk anders voor een ks, maar dat is iig mijn ervaring met de ruggeprik.


En
Er zit iets vast in mijn bekken waardoor ik niet meer op m'n linkerbeen kan steunen. Had dit gevoel dus echt niet gemist! Gister nog met de Arbo arts en manager gebeld: ja het gaat goed met het bekken
niet dus.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:49 schreef mignonne het volgende:

[..]

Inleiden en primen wordt inn dit ziekenhuis voor twee verschillende dingen gebruikt. Primen is alleen het verweken/verstrijken van die baarmoederrmond en 1-2 cm ontsluiting kweken. Inleiden is in dit geval al datgene wat je doet met als streven iemand binnen grofweg 12 uur te laten bevallen. Dus vanaf 2-3 cm, vliezen breken en syntocinon starten in dit geval.

Inleiden mag wel, primen niet. Motivatie daarvoor is gissen, langdurige inleiding geeft meer risico's op dippende hartslag bijv. En in dit geval wordt het dan alsnog een ks. Bovendien heb je hogere kans op een failed induction als je gaat primen op een bmm die nog potdicht zit. Dat die hele bevalling volledig stagneert bij 2-3 cm, en dan dus ook weer een ks. Het ziekenhuis wil wsl gewoon dat als er ingeleid moet worden, dat dan dee slagingskans daarvoor zo groot mogelijk is en dan moet het dus niet zo zijn dat er nog geprimed moet worden.

Mefke niet zo mooi en helder verwoord als Mignonne dat doet, maar daar kwam het wel op neer wat ze in het ziekenhuis zeiden Daar komt bovenop dat ik al gezien wordt als een extra risico ivm stuitligging. Dan moet de bevalling en alles gewoon snel gaan en primen en inleiden kan dagen duren. Daarbij is de kans op slagen gewoon een stuk kleiner omdat de beste kans van het slagen van een vaginale stuit is bij het zelf op gang komen van de bevalling.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:51 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

bij zes centimeter pas? Da's nauwelijks de moeite meer waard
En als ik voor de 3 uursbevalling ga red je dat niet

Lekker thuis bevallen dus

Wat ik ook ga doen!
(ben weer thuis dus)

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:40 schreef Sunshine1982 het volgende:
ik vind dat hier best wel zachtzinnig over een ruggenprik gepraat wordt.

Volgens mij wordt hier vooral zachtzinnig gepraat over het zetten van de prik. Niemand hier roept "joh, neem een ruggenprik want dat is pas relaxed man ". Althans, naar mijn idee gaat het gros van de opmerking over het feit dat het zetten van de ruggenprik erg meevalt. Vooral omdat dat is waar Chanty zich (onder andere) wat zorgen over maakt.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:54 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Ligt er heel erg aan, als het niet opschiet kan het inderdaad nog uren duren, maar als het vlot gaat lijkt het me minder de moeite. Maar wellicht moet ik het toch gewoon nog even open laten. Ik wil daar nu gewoon nog niet over beslissen geloof ik

Naja, het ging mij niet om de duur vanaf 6 cm maar de heftigheid nam toen wel toe bij mijn relaxte bevalling . Ze braken toen ook mijn vliezen en de weeën werden een heel stuk pittiger. Vanaf dat moment duurde mijn bevalling nog 4,5 uur

Oh, en beslissen kan altijd nog ja . Ik blijf voorlopig ook nog bij mn z-huisbevalling

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:52 schreef Zoë23 het volgende:
Het is fijn dat het bestaat maar ik denk er iig niet zo makkelijk over.

Imo denkt niemand er 'zo makkelijk' over, maar gaat het dus vooral om het zetten van de prik zelf.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:42 schreef Fee-nix het volgende:
Chanty, een navelpiercing lijkt mij veel enger dan een ruggeprik . En een tongpiercing ook!

Bezoek was hier meteen al de eerste dag, verspreid over de bezoekuren kwamen: ouders, schoonouders, mijn zusjes, schoonzus+man. Ging prima.

Mijn eigen man hield zich wel aan de bezoekuren, maar ik was 's avonds dan ook erg moe en niet heel gezellig meer . Maar als ik het me goed herinner, mag manlief er zijn wanneer hij wil (overdag iig).

De eerste keer had ik een kamer alleen (heerlijk!!) De tweede keer lag ik in mijn eentje op een tweepersoonskamer. Tot de laatste nacht... Toen kwam er nog een moeder en baby bij. Jankende baby van een ander 's nachts vond ik geen succes. Maarja, gelukkig was het de laatste nacht. Hoop dat ik nu weer een kamer alleen kan krijgen. Ze streven er wel naar, na een keizersnee.

Tongpiercing voel je dus echt helemaal niks van. Je loopt daarna alleen een paar dagen met een dikke lap in je mond en eet veel waterijs Navelpiercing was ook maar een prikje, helaas is het daarna wel gaan ontsteken dat was minder. Maar om maar aan te geven hoe krom je brein kan werken

En pas met 6 cm naar het ziekenhuis, wow Dat wist ik ook niet, dacht altijd 3 a 4

En ik heb net vooral heel hard zitten huilen bij de live keizersnede uitzending op uitzending gemist en helaas heb ik er nog geen beter gevoel over. Ok het ging allemaal heel relaxed, en net als de ervaringen van mensen hier is het fijn dat het zo kan gaan. Maar het is nog steeds niet mijn keuze. Er komen nu ook allemaal angsten omhoog die niet reëel zijn en die me niet helpen. Ik ben bv bang dat ik niet van mijn kind kan houden straks omdat ik niet het gevoel heb dat het echt uit mij komt want ik heb er niks voor gedaan. Sowieso heb ik op dit moment zoveel negatieve emoties dat ik niet het gevoel meer heb ik dat uitkijk naar mama worden en daar zit ik me weer schuldig om te voelen

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:54 schreef BlueEyes het volgende:

[..]

Lekker thuis bevallen dus

Wat ik ook ga doen!
(ben weer thuis dus)

Fijn dat je weer thuis bent, helemaal goed gekeurd of moet je nog een keer terug?

Oh en zoe wat balen dat je bekken juist nu wel gaat opspelen

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:58 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

aan het bevallen?

Ho effe
Ik mag nog even doorbroeden van iedereen op het toch al grote kind.

Ctg was goed, lab en urine ook.
Bloeddruk wordt in de gaten gehouden door vk nu en indien nodig gaan we weer terug.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:51 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

bij zes centimeter pas? Da's nauwelijks de moeite meer waard
En als ik voor de 3 uursbevalling ga red je dat niet

Hahaha nee das waar

Hoewel ik mezelf wel eens verbaasd heb Hoek van Holland is hier 20/25 minuten vandaan met de auto. En toch was ik toch echt binnen 15 minuten na telefoontje 's nachts bij die mensen thuis

Plaats van bevalling is lastig, het is gewoonweg niet te voorspellen hoe het gaat en ik heb al zoveel bevallingen gezien waarvan je achteraf heel makkelijk kunt zeggen noh! Dat had prima thuis gekund. Je verloskundige heeft in het ziekenhuis ook niet meer spullen of iets voorhanden dan thuis bijvoorbeeld, dus in die zin zit daar geen voordeel in. Ik heb thuis ook spullen voor reanimatie voor moeder en kind bij me om maar wat te noemen _{(collaberende vaders laat k liggen, maar das in t ziekenhuis niet anders )}. En juist in een stad met meerdere ziekenhuizen waar de zorg in principe heel nabij is tsja.

Je bevalt het best, daar waar jij je het best kunt ontspannen. Voor de een is dat in het ziekenhuis en voor de ander thuis. Het lastige is alleen dat daar nu niet zoveel meer over te zeggen is.

En stelstelstel je krijgt wel veel bloedverlies of je placenta komt niet binnen het half uur (kans daarop is overigens ongeveer 4%, en dus ook 96% kans dat er niets gebeurd ); stel dat dat gebeurd dan krijg je daarna voor je tweede kind een plaatsindicatie en kun je dus niet meer thuisbevallen. Ik loop daar nu zelf tegenaan dat ik denk verdorie, was ik maar thuisgebleven voor die bevalling! Dan had ik dat in ieder geval meegemaakt. Het gevoel is zelfs zo sterk dat ik overweeg om toch thuis te blijven voor een derde.

En echt, met alle respect voor ieders keus verder, en ondanks dat ik zelf 2 keer poliklinisch ben bevallen... die thuisbevallingen, het heeft echt wat hoor. De sfeer is zo anders dan in een ziekenhuis. En het idee dat je kind dan gewoon nog nooit in een ziekenhuis is geweest en alleen maar in aanraking is geweest met bacterieen waar ie via jou al aan gewend is, dat spreekt mij ook heel erg aan.

Wat een naar gevoel Chanty .

Och Chanty

Ah, mignonne, ik snap em. Ik ben wel twee keer ingeleid maar dan wel inderdaad met twee keer al een beetje ontsluiting. En omdat het daarna inderdaad vlot moest ging bij mij al snel het infuus omhoog.

En wat anderen al zeggen: het prikken van de ruggenprik vond ik niet erg. Hoogstens een gek gevoel, alsof je je telefoonbotje stoot zeg maar.

Chanty ik hoop dat je echt ergens die ene cm ontsluiting krijgt dat inleiden nog wel kan. Dan krijg je nog je kans.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:58 schreef Cocotrimonium het volgende:

[..]

Imo denkt niemand er 'zo makkelijk' over, maar gaat het dus vooral om het zetten van de prik zelf.

Ook dat was geen pretje maar dat heeft vast te maken met de weeën en het verkeerd zetten van de ruggeprik.

Chanty vervelend dat je deze gevoelens hebt, ik hoop dat de bevalling vanzelf gaat beginnen.

Ooh Chanty nu zit ik te siepen

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 16:08 schreef BlueEyes het volgende:
Ooh Chanty nu zit ik te siepen

Laat dat maar aan mij over! Morgen ben ik vast weer beter gehumeurd. Denk dat ik even een dagje nodig heb om te resetten en mezelf kut te voelen en alles oneerlijk te vinden en mezelf zielig te vinden. En dan ga ik morgen weer met frisse moed de schouders eronder zetten.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 16:10 schreef Chanty het volgende:

[..]

Laat dat maar aan mij over! Morgen ben ik vast weer beter gehumeurd. Denk dat ik even een dagje nodig heb om te resetten en mezelf kut te voelen en alles oneerlijk te vinden en mezelf zielig te vinden. En dan ga ik morgen weer met frisse moed de schouders eronder zetten.

Ik kan het me gewoon voorstellen allemaal. Want ik riep steeds van als ik naar het ziekenhuis moet dan so be it bla bla bla doe ik wel even.
Maar ik heb vanmorgen enorm lopen huilen en verzetten en doen omdat het toch niet fijn voelde.
Het feit dat ik het uithanden geven moest en geen grip meer had vond ik gewoon ruk en alles er op en eraan.

Hele dikke knuffel voor jou

Heb net even snelle scan gedaan van alle berichtjes...

Phaidra gefeliciteerd!

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 15:55 schreef Cocotrimonium het volgende:

[..]

Volgens mij wordt hier vooral zachtzinnig gepraat over het zetten van de prik. Niemand hier roept "joh, neem een ruggenprik want dat is pas relaxed man ". Althans, naar mijn idee gaat het gros van de opmerking over het feit dat het zetten van de ruggenprik erg meevalt. Vooral omdat dat is waar Chanty zich (onder andere) wat zorgen over maakt.

Nou, dat inderdaad. Wat mefke en ik (en een paar anderen zeiden) was om Chanty gerust te stellen voor het geval ze sowieso een ruggenprik zal moeten. Ik lees het helemaal niet zoals Sunshine zegt.

Chanty . Heel erg herkenbaar je gevoelens. Ik heb me een week lang tegen de inleiding verzet, zelfs toen ik er al was.
Maar... Eenmaal bevallen ging de knop om. Echt, je baby is JOUW baby, en bijzondere omstandigheden daargelaten zul je dat heus voelen .

Houd er wel rekening mee dat de teleurstelling langer kan doorwerken - dat is wel een verwerkingsdingetje als je iets zo graag niet wil.

Ik hoop dat hij zichzelf aandient, dat hij z'n eigen verjaardag kiest.

Het was ook niet mijn bedoeling om zachtzinnig over eventuele interventies en risicos van een ruggenprik te walsen. Ik moet eerlijk bekennen dat het eerlijkste antwoord hierover ik van Mignonne heb gekregen. Zo diepgaand gingen ze er bij mij in het zkh echt niet op in.

Maar het ging mij idd meer over het zetten van de prik zelf.

Maar zoals Zoe het beleefd heeft, zo kan het dus ook.

Blijft lastig zulke dingen. Stel dat ik er deze ronde weer voor kies .. ik krijg van niemand de garantie dat het weer zo 'goed' gaat. Toch houd ik me maar vast aan die vorige prettige ervaring. Moet toch iets

Ok, dan is het verkeerd overgekomen

Heb vroeger altijd geroepen dat ik graag in het ziekenhuis wilde bevallen, want die rotzooi en gedoe wilde ik echt niet thuis (dit riep ik al va puber overigens :p, naïeve mening ftw!).
Toen las ik tijdens vorige zwangerschap dat de eigen bijdrage dan 116¤ was en toen maar voor thuis gekozen (ja echt, zo zuinig ben ik). Nu ik eigenlijk naar het ziekenhuis 'moet' zie ik er tegenop. Vond thuis bevallen heerlijk.

Weinig mensen en je eigen spullen, je eigen ding. Geen gesleep meer van ziekenhuis naar huis, vluchttas, oma onderbroeken on display. Vond het erg intiem. Besef me overigens wel dat ik geluk heb gehad met het gemak van de bevalling. Een 24 uurs bevalling had ik thuis niet getrokken denk ik.

Vrienden van ons hebben ook in die tijd een kindje gekregen en die had het niet gehaald als ze niet in het ziekenhuis geboren was (zeiden ze). Dat soort dingen maak ik mij bij een thuisbevalling weer zorgen over. Tijdens de bevalling overigens geen moment bij stilgestaan.

Gevoel volgen denk ik dan maar.


Chanty, ik hoop zo dat fernando zich nog aandient!