Zwangerschap en geboorte deel 1377

BAM fipo! en welterusten!

ja hodver! nieuw topic nieuwe kansen

Snap ik kwak. Dat begrijp ik heel goed, en ik zeg het dus ook dat we dat allemaal snel geneigd zijn om te doen. Ik heb dat op mn opleiding ook heel actief moeten leren om alleen maar te zeggen "joh wat rot voor je" en er niet een 'maar...' achteraan te gooien. Het is helemaal niet rot bedoelt, en 9 van de 10 keer wordt het ook niet zo opgevat, maar toch lijkt het wel binnen te komen bij best wel wat vrouwen, die gaan dan denken oh blijkbaar mag ik me niet zo voelen. Ook niet bewust!

En dat je je er niet mee kunt identificeren komt wellicht enerzijds omdat je zelf nog niet zo ver bent dat je tegen de bevalling aan hikt, anderzijds staat iedereen er ook gewoon anders in wat dat betreft. Nogmaals, ik begrijp dat het van jou uit niet rot bedoelt is, of vanuit wie dan ook. Maar het kan voor de ontvangende partij ook fijn zijn als er letterlijk ruimte is voor zulke gevoelens ofzo. Beetje net als mannen die gewoon zeggen "das kut!" tegenover vrouwen die gelijk zeggen "das kut, misschien moet je .... proberen" we zijn gewoon snel geneigd om te relativeren voor een ander das t enige wat k probeer aan te geven.

ik dacht inderdaad ook dat het met de werking vd placenta te maken had, die vermindert sterk na 42 weken, En wn vroeger... toen stierven er ook veel meer kinderen..

Nou Amsel, daar heb ik me destijds ook helemaal in verdiept toen ik tegen de 42 aan zat.
Volgens de meest recente onderzoeken worden de risico's na 42 weken dermate groter dat het veiliger is om de bevalling op te wekken.

Daarom wordt nu die norm gehanteerd en die is dus wetenschappelijk verantwoord. Maar het zegt weinig over individuele gevallen natuurlijk. Toen I. met 41 +5 dagen geboren werd, was de placenta nog helemaal mooi en er was ook nog genoeg vruchtwater.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:32 schreef mignonne het volgende:
ja hodver! nieuw topic nieuwe kansen

Snap ik kwak. Dat begrijp ik heel goed, en ik zeg het dus ook dat we dat allemaal snel geneigd zijn om te doen. Ik heb dat op mn opleiding ook heel actief moeten leren om alleen maar te zeggen "joh wat rot voor je" en er niet een 'maar...' achteraan te gooien. Het is helemaal niet rot bedoelt, en 9 van de 10 keer wordt het ook niet zo opgevat, maar toch lijkt het wel binnen te komen bij best wel wat vrouwen, die gaan dan denken oh blijkbaar mag ik me niet zo voelen. Ook niet bewust!

En dat je je er niet mee kunt identificeren komt wellicht enerzijds omdat je zelf nog niet zo ver bent dat je tegen de bevalling aan hikt, anderzijds staat iedereen er ook gewoon anders in wat dat betreft. Nogmaals, ik begrijp dat het van jou uit niet rot bedoelt is, of vanuit wie dan ook. Maar het kan voor de ontvangende partij ook fijn zijn als er letterlijk ruimte is voor zulke gevoelens ofzo. Beetje net als mannen die gewoon zeggen "das kut!" tegenover vrouwen die gelijk zeggen "das kut, misschien moet je .... proberen" we zijn gewoon snel geneigd om te relativeren voor een ander das t enige wat k probeer aan te geven.

ik merk dat ik er juist relaxeder over word naar mate ik meer lees en zie over wat er allemaal kan gebeuren. een beetje het "we zien wel, ik kan alles aan" gevoel, en tegelijkertijd wel een soort gezonde tegenzin tegen een hoofd uit mn doos werken wat ik tzt wel opzij ga kunnen zetten... toen ik net zwanger was had ik juist hele sterke ideeen.

ik dacht overigens dat mannen altijd van het advies waren, ipv luisteren. die van mij wel althans

En wat dat betreft is trouwens ook alles relatief. De een vindt het vreselijk om naar het ziekenhuis te moeten de ander is er een soort opgelucht over. De een vindt het vreselijk om ingeleid te worden de ander vindt het idee van plannen wel fijn. Tsja.

En over die 42 weken, uit de literatuur blijkt dat er een na die 42 weken gemiddeld genomen een verslechtering van de placentafunctie optreedt. Houdt in dat kindje minder vruchtwater kan krijgen en uiteindelijk mogelijk ook minder zuurstof. Kan, hoeft niet. Gevallen van complicaties zijn wel bewezen meer na de 42e week.

That having said, zijn er vrouwen die in hun familie allemaal rond de 39e week bevallen en er zijn ook vrouwen die in hun familie allemaall rond de 43e week bevallen. Die worden tegenwoordig dus gewoon ingeleid. Dat zijn dan ook vaak de vrouwen die bij 42 weken nog steeds 4 dagen nodig hebben voordat ze een keertje daadwerkelijk bevallen zeg maar, omdat dat lijf er gewoon echt nog niet mee bezig is.

Er is GEEN bewijs voor dat inleiden bij 41 weken beter is dan afwachten tot 42 weken. Er is een tijdje een trend geweest om massaal in te leiden bij 41 weken, maar daar komen ze nu gelukkig weer een (klein) beetje van terug. Een eerste kindje komt gemiddeld genomen bij 40+5 dagen. Op die manier geef je vrouwen ook niet echt een hele eerlijke kans op een natuurlijke bevalling als je die allemaal in gaat leiden.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:35 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

ik merk dat ik er juist relaxeder over word naar mate ik meer lees en zie over wat er allemaal kan gebeuren. een beetje het "we zien wel, ik kan alles aan" gevoel, en tegelijkertijd wel een soort gezonde tegenzin tegen een hoofd uit mn doos werken wat ik tzt wel opzij ga kunnen zetten...

ik dacht overigens dat mannen altijd van het advies waren, ipv luisteren. die van mij wel althans

Die van mij zegt op alles oh. joh. ok. hmhm. das kut.
sorry wat zei je?

Die strikte 42 weken komt zo arbitrair op me over, zeker als je niet eens precies weet wanneer de bevruchting was en ze dus met een millimeter fout meten bij de termijnecho er zo een paar dagen naast kunnen zitten.

Ik denk bijvoorbeeld echt dat ik in werkelijkheid korter zwanger ben dan wat de uitgerekende datum doet denken. Het klopt namelijk niet met het seksmoment En bij elke echo na de termijnecho kregen we te horen dat ze qua groei een weekje kleiner lijkt te zijn. Ik vroeg al eens aan de vk of ze die 42 weken dan wel echt als harde "deadline" moeten zien, want volgens mij is ze dan dus eigenlijk pas 41 weken ofzo, maar ze houden dus wel echt aan die datum vast

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:38 schreef mignonne het volgende:

[..]

Die van mij zegt op alles oh. joh. ok. hmhm. das kut.
sorry wat zei je?

die van mij zoekt altijd oplossingen, terwijl ik alleen even wil janken dat het leven kut is

En das mooi dat je er zo onbevangen in kan staan, houdt dat vast!

Ik had dat bij de eerste en ik denk dat het me wel geholpen heeft toen. Hoewel ik wel veel theorie had opgezocht over wat er nou ging gebeuren in mn lijf, hoe het zou lopen zou k wel zien. Ik wilde alleen niet gestript of ingeleid worden. Verloskundige keek zo toen ik dat bij 40+6 afsloeg O.o maar de volgende dag ben ik bevallen, helemaal zelf

Bij de tweede had ik meer ideeën over hoe en wat, wilde ik eigenlijk thuis maar was dat praktisch slecht haalbaar. En nu, als ik een derde zou krijgen... ik kijk er nu al naar uit om mn eisenlijstje daar op tafel te smijten nee grapje, zo'n eiser ben ik niet, maar ik heb hele concrete ideeën over wat ik wel en niet wil in elk geval en het wordt wellicht wel mn laatste bevalling dus het gaat zoals ik het wil. puh. En ik kan lekker zeggen dat ik erop zit en heus helegaar wel nagedacht heb erover dus gaat t lekker zo.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:38 schreef Amsel het volgende:
Die strikte 42 weken komt zo arbitrair op me over, zeker als je niet eens precies weet wanneer de bevruchting was en ze dus met een millimeter fout meten bij de termijnecho er zo een paar dagen naast kunnen zitten.

Ik denk bijvoorbeeld echt dat ik in werkelijk korter zwanger ben dan wat de uitgerekende datum doet denken. Het klopt namelijk niet met het seksmoment En bij elke echo na de termijnecho kregen we te horen dat ze qua groei een weekje kleiner lijkt te zijn. Ik vroeg al eens aan de vk of ze die 42 weken dan wel echt als harde "deadline" moeten zien, want volgens mij is ze dan dus eigenlijk pas 41 weken ofzo, maar ze houden dus wel echt aan die datum vast

Ja, in principe wel, maar vanaf 41 weken gaan ze je om de dag checken in het ziekenhuis (hartslag, vruchtwater). Als alles nog goed gaat, gaan ze niet direct inleiden. En als jij echt niet wilt, kunnen ze je ook niet dwingen hoor (toch mignonne?). Ik vond het ook lastig, precies ook om de redenen die jij aangeeft. Het lijkt zo arbitrair en waarom zou je niet kunnen vertrouwen op je lijf als de zwangerschap zo goed gaat?

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:38 schreef Amsel het volgende:
Die strikte 42 weken komt zo arbitrair op me over, zeker als je niet eens precies weet wanneer de bevruchting was en ze dus met een millimeter fout meten bij de termijnecho er zo een paar dagen naast kunnen zitten.

Ik denk bijvoorbeeld echt dat ik in werkelijk korter zwanger ben dan wat de uitgerekende datum doet denken. Het klopt namelijk niet met het seksmoment En bij elke echo na de termijnecho kregen we te horen dat ze qua groei een weekje kleiner lijkt te zijn. Ik vroeg al eens aan de vk of ze die 42 weken dan wel echt als harde "deadline" moeten zien, want volgens mij is ze dan dus eigenlijk pas 41 weken ofzo, maar ze houden dus wel echt aan die datum vast

ja, die termijn vind ik ook lastig. Ik weet 100% zeker dat ik bevrucht ben op maandag 27 januari maar mijn datum is 2 dagen later. de eerste datum was obv cyclus weer 2 dagen eerder dan dat, en de termijnecho gaf eigenlijk een termijn aan die nóg een paar dagen later was, maar dat hebben ze maar zo gelaten...

kint heeft nu hoofd op termijn, lange benen en een dikke buik.
maar als mijn eerste termijn was blijven staan was t buikje nu op groei geweest en t hoofd aan de kleine kant... dus ja...

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:42 schreef kwakz0r het volgende:

maandag 27 januari

Dus dat was jij aan het doen toen ik lag te bevallen, hm? .

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:38 schreef Amsel het volgende:
Die strikte 42 weken komt zo arbitrair op me over, zeker als je niet eens precies weet wanneer de bevruchting was en ze dus met een millimeter fout meten bij de termijnecho er zo een paar dagen naast kunnen zitten.

Ik denk bijvoorbeeld echt dat ik in werkelijkheid korter zwanger ben dan wat de uitgerekende datum doet denken. Het klopt namelijk niet met het seksmoment En bij elke echo na de termijnecho kregen we te horen dat ze qua groei een weekje kleiner lijkt te zijn. Ik vroeg al eens aan de vk of ze die 42 weken dan wel echt als harde "deadline" moeten zien, want volgens mij is ze dan dus eigenlijk pas 41 weken ofzo, maar ze houden dus wel echt aan die datum vast

Wanneer is je termijn gesteld? bij welke termijn?

Het lastige is dat zaadcellen tot 7 dagen na ejaculatie nog een eicel kunnen bevruchten, dus moment van seks kun je nooit als uitgangspunt nemen eigk. Verder kan een bevruchte eicel ook nog een diapauze hebben enkele dagen tot een week, al met al kan het zomaar 2 weken schelen en kun je het moment dus niet precies bepalen. Daarom kun je het best tussen 10-12 weken meten, dan heb je de meest betrouwbare termijnmeting. Voor de 10 weken is mogelijk onbetrouwbaar en na 12 ook. Om nog maar te zwijgen van die gevallen waarbij bij 20 weken de termijn ineens nog aangepast wordt omdat t kind voorloopt

Ja maar hoe weet je nu zeker dat toen je eisprong was? Sex en bevruchting daar kan zelfs wel 3 dagen tussen zitten... (Of zeg ik nu heel iets doms )

Ik ben trouwens niet principieel tegen inleiden op die termijn hoor, vroeg me gewoon af hoe het precies zat met de redenen erachter

Het schijnt trouwens wel zo dat vrouwen na IVF en ICSI vaker voor de 40e week bevallen. Vind ik een grappig fenomeen. Of dat dan met precieze datum van terugplaatsing te maken heeft of met omstandigheden rondom die bevruchting, toch vaak hormoonbehandelingen enz. wie weet? Ik vind het fascinerend

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:44 schreef mignonne het volgende:

[..]

Wanneer is je termijn gesteld? bij welke termijn?

Het lastige is dat zaadcellen tot 7 dagen na ejaculatie nog een eicel kunnen bevruchten, dus moment van seks kun je nooit als uitgangspunt nemen eigk. Verder kan een bevruchte eicel ook nog een diapauze hebben enkele dagen tot een week, al met al kan het zomaar 2 weken schelen en kun je het moment dus niet precies bepalen. Daarom kun je het best tussen 10-12 weken meten, dan heb je de meest betrouwbare termijnmeting. Voor de 10 weken is mogelijk onbetrouwbaar en na 12 ook. Om nog maar te zwijgen van die gevallen waarbij bij 20 weken de termijn ineens nog aangepast wordt omdat t kind voorloopt

Ah gelukkig ik ben niet gek

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:44 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Dus dat was jij aan het doen toen ik lag te bevallen, hm? .

ja, effe snel voor schooltijd omdat ik gunstige omstandigheden detecteerde...

TMI Turkey!
http://nl.urbandictionary.com/define.php?term=TMI+Turkey

Ohja, dat maakt het inschatten van de termijn nog best lastig inderdaad, dat had ik me allemaal nog niet eens bedacht!

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:42 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Ja, in principe wel, maar vanaf 41 weken gaan ze je om de dag checken in het ziekenhuis (hartslag, vruchtwater). Als alles nog goed gaat, gaan ze niet direct inleiden. En als jij echt niet wilt, kunnen ze je ook niet dwingen hoor (toch mignonne?). Ik vond het ook lastig, precies ook om de redenen die jij aangeeft. Het lijkt zo arbitrair en waarom zou je niet kunnen vertrouwen op je lijf als de zwangerschap zo goed gaat?

Dat controleren verschilt per ziekenhuis. In Den Haag controleren ze idd bij 41+3 en soms bij 41+5 nogmaals. In Delft ga je pas bij 41+5 voor het eerst naar het ziekenhuis.

En idd, knappe jongen die jou ingeleid krijgt als je dat niet wilt
jouw lijf, jouw kind, jij beslist. Ook al lijkt dat soms echt niet zo ("nou mevrouw het lijkt me goed als we een datum gaan prikken" of deze "we kunnen in overleg kijken wat er mogelijk is") die laatste klinkt alsof de dokter de doorslaggevende stem heeft, maar stiekem heb jij die zelf, die doorslaggevende stem.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:47 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

gevoeld en getest

ja maar eisprong en bevruchting/innesteling zit ook weer tijd tussen. Maar details weet ik ook niet precies. Eisprong voelen is wel super handig! Ik voel dat nooit.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:45 schreef Skoap het volgende:
Ja maar hoe weet je nu zeker dat toen je eisprong was? Sex en bevruchting daar kan zelfs wel 3 dagen tussen zitten... (Of zeg ik nu heel iets doms )

oh nee, ik ben de dommie heb me hier nooit zo mee beziggehouden...
dan kan t ook nog een late bevruchting + innesteling zijn van de keer daarvoor en ben ik verder dan ik denk heb nl. volgens termijn nu eigenlijk bij 3 wkn+5 positief getest... dus van de keer daarna lijkt me sterk (dan was ik nog niet eens 3 wkn bij de test ) Druk zeksleven he?

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:44 schreef mignonne het volgende:

[..]

Wanneer is je termijn gesteld? bij welke termijn?

Het lastige is dat zaadcellen tot 7 dagen na ejaculatie nog een eicel kunnen bevruchten, dus moment van seks kun je nooit als uitgangspunt nemen eigk. Verder kan een bevruchte eicel ook nog een diapauze hebben enkele dagen tot een week, al met al kan het zomaar 2 weken schelen en kun je het moment dus niet precies bepalen. Daarom kun je het best tussen 10-12 weken meten, dan heb je de meest betrouwbare termijnmeting. Voor de 10 weken is mogelijk onbetrouwbaar en na 12 ook. Om nog maar te zwijgen van die gevallen waarbij bij 20 weken de termijn ineens nog aangepast wordt omdat t kind voorloopt

oh, nou ben benieuwd, ik ben met 9wk 5 dagen gesteld en de termijn zei toen eigenlijk 9 wkn 1 dag, maar ze heeft de vorige meting aangehouden, soort van eigen gok van mij zelfs

Ik vind dit echt interessant allemaal

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:48 schreef mignonne het volgende:

En idd, knappe jongen die jou ingeleid krijgt als je dat niet wilt
jouw lijf, jouw kind, jij beslist. Ook al lijkt dat soms echt niet zo ("nou mevrouw het lijkt me goed als we een datum gaan prikken" of deze "we kunnen in overleg kijken wat er mogelijk is") die laatste klinkt alsof de dokter de doorslaggevende stem heeft, maar stiekem heb jij die zelf, die doorslaggevende stem.

Precies, het wordt echt zo gebracht ja. Ik vond dat heel lastig, want je gaat toch ook niet zomaar in tegen doktersadvies. Gelukkig sta jij lekker sterk in je schoenen wat dit betreft. .

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:52 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Precies, het wordt echt zo gebracht ja. Ik vond dat heel lastig, want je gaat toch ook niet zomaar in tegen doktersadvies. Gelukkig sta jij lekker sterk in je schoenen wat dit betreft. .

Wacht maar tot de kinderarts iets bij je kind wil waar jij niet achter staat. Dan merk je ineens dat je heus wel in durft te gaan tegen zo'n advies

"we kunnen haar ook ter observatie opnemen"
> je bedoelt in jullie huil-dril-programma
"ja zo wordt het genoemd soms he *lachtmetkiespijn"
> yea I'll pass. geen haar op mn hoofd.
"euhm. ok."

Zo herkenbaar! Zodra het om mijn kind gaat ben ik zo assertief....

Ja, maar jij weet zulke dingen, mignonne! Ik zou denken; oh, wat goed, ter observatie. Ja, doe maar.

Ik ben nog steeds aan het bijkomen van de laatste keer bij het cb toen een onervaren verpleegkundige op onhandige wijze de twee prikjes in I's beentjes erin prutste. . Zei ze er ook nog bij: 'aaaw, dit is wel zielig he'.

Zo konden ze bij mij als baby ooit geen ader vinden... Na 10x!! Prikken vroeg mijn vader, toen ze zeiden dat er vervanging zou komen, of nu de opperbeul kwam

En dat is een hoop stoere praat hoor, want bij mijn eerste wist ik ook niet wat mijn rechten waren en hoe het allemaal in elkaar stak. Ik weet nog op een bepaald moment dat poppedein zei dat de verloskundige zorg helemaal niet verplicht was dat vond ik toen zo'n KLOINK erlebnis. Natuurlijk is het niet verplicht, maar het komt zo euhm over als iets wat je gewoon doet.

Ik vind het jammer dat er zo weinig aandacht is voor de rechten van een zwangere. Je hoeft niets, je moet niets. Klaar. Alleen ja, we zijn er niet zo op ingericht met zn allen.

Die verloskundige zorg is deels opt in en deels opt out. Als je naar de vk gaat dan neem je een totaalpakketje aan zorg af. Daaronder vallen ej bloedonderzoeken, een termijnecho, zwangerschapscontroles, begeleiding bij de bevalling, die geliefde prik in het bovenbeen en weet ik wat niet meer. Wil je bepaalde dingen niet uit dat totaalpakketje, dan moet ej dat zelf expliciet aangeven --> opt out.
De dingen die opt in zjin daar moet eigenlijk voor gecounseld worden zodat ouders daar een afgewogen keuze in kunnen maken, een nekplooimeting, 20 weken echo, maar ook vit. K na de geboorte, hielprikscreening etc. Wil je dat wél, dan moet je dat expliciet aangeven --> opt in.

Er zijn helaas best wel wat praktijken die zélf het idee hebben dat de zorg die zij aanbieden verplicht is en dat ze daar écht niet vanaf kunnen wijken omdat ze dan in overtreding zijn of iets dergelijks. Jammer, ik hoop oprecht dat we daar nog een beetje van los komen, al die protocollen maken het er straks niet duidelijker op.

mignonne even een heel andere vraag: mag je melatonine of valeriaan gebruiken in de zwangerschap?

Off topic, er klopt nu al NIETS meer van mijn voetbalpoule

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:58 schreef Franny_G het volgende:
Ja, maar jij weet zulke dingen, mignonne! Ik zou denken; oh, wat goed, ter observatie. Ja, doe maar.

Ik ben nog steeds aan het bijkomen van de laatste keer bij het cb toen een onervaren verpleegkundige op onhandige wijze de twee prikjes in I's beentjes erin prutste. . Zei ze er ook nog bij: 'aaaw, dit is wel zielig he'.

Nouja ik heb ook heus de nodige ongein gehad met mijn meiden. Ik ben ook bijna anderhalf jaar afgedropen bij de huisarts steeds "nee mevrouwtje er is neits aan de hand". Tot ik het zat was en zei dat ik toch een kinderarts wilde zien. "ter geruststelling van moeder" schreef ie op het briefje. Fijn. Ik wilde al bijna niet meer gaan. Totdat het dus wél iets was en de kinderarts de huisarts op het matje riep van gohje had veel eerder in moeten sturen.

Zo ga je dan een keertje onderuit door niet naar je moedergevoel te luisteren en leer je uiteindelijk om het wel te doen En als zwangere dus ook. Zo beleef je een keer een bevalling en denk je uiteindelijk dat overkomt me niet nog een keer

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 00:02 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
mignonne even een heel andere vraag: mag je melatonine of valeriaan gebruiken in de zwangerschap?

Melatonine niet.
Valeriaan liever niet, mag wel maar niet te lang. Als je inslaapproblemen hebt, overleg even met je apotheker, die weten veel van de middeltjes af welke wel en niet mogen. Hier op de site van lareb staat een stukje over slaapmiddelen

http://www.lareb.nl/getme(...)et-slaapmiddelen.pdf

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 00:05 schreef mignonne het volgende:

[..]

Melatonine niet.
Valeriaan liever niet, mag wel maar niet te lang. Als je inslaapproblemen hebt, overleg even met je apotheker, die weten veel van de middeltjes af welke wel en niet mogen. Hier op de site van lareb staat een stukje over slaapmiddelen

http://www.lareb.nl/getme(...)et-slaapmiddelen.pdf

Dank je!
zal het vrijdag ook wel eens overleggen met mn gyn.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 00:08 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Dank je!
zal het vrijdag ook wel eens overleggen met mn gyn.

Soms wordt er eenmalig normison gegeven aan zwangeren zodat ze weer goed bij kunnen slapen. Dat mag je zelf nemen en dan thuis slapen. Maar niet ieder ziekenhuis is daar even scheutig mee.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 00:09 schreef mignonne het volgende:

[..]

Soms wordt er eenmalig normison gegeven aan zwangeren zodat ze weer goed bij kunnen slapen. Dat mag je zelf nemen en dan thuis slapen. Maar niet ieder ziekenhuis is daar even scheutig mee.

ik wil niks innemen wat ook maar enig risico geeft, maar een nacht van meer dan 4 uur lijkt mij nu ook wel weer eens heel lekker!

Nog over die termijnbepaling...
Bij mij kon de gyn het een beetje lastig bepalen en zei ze in eerste instantie 14 oktober.
Toen ik tegen m'n vriend grapte dat we het beter hadden moeten plannen omdat ik nu nog twee dagen moest werken na de zomervakantie stelde ze voor er 12 oktober van te maken. Vond ik wel tof!
Nu kreeg ik al te horen dat ze me sowieso niet te lang overtijd wil laten lopen, dus dan maakt dat ook niet zoveel uit.
Oh en nu past 12 okt ook veel beter bij de metingen

Goedemorgen. Ik lag alweer vanaf drie uur wakker dus ben maar opgestaan. Teveel in mijn hoofd dus hopen dat ik vanmiddag nog wat kan slapen.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:44 schreef mignonne het volgende:

[..]

Wanneer is je termijn gesteld? bij welke termijn?

Het lastige is dat zaadcellen tot 7 dagen na ejaculatie nog een eicel kunnen bevruchten, dus moment van seks kun je nooit als uitgangspunt nemen eigk. Verder kan een bevruchte eicel ook nog een diapauze hebben enkele dagen tot een week, al met al kan het zomaar 2 weken schelen en kun je het moment dus niet precies bepalen. Daarom kun je het best tussen 10-12 weken meten, dan heb je de meest betrouwbare termijnmeting. Voor de 10 weken is mogelijk onbetrouwbaar en na 12 ook. Om nog maar te zwijgen van die gevallen waarbij bij 20 weken de termijn ineens nog aangepast wordt omdat t kind voorloopt

Wat is een diapauze? Ik denk overigens dat ik stiekem een halve week voorloop (twee weekenden positieve ovutest, maar dat tweede weekend was volgens mij door gevoeligheid van andere merk test met ochtendurine. Maar UD is dus op een donderdag vastgesteld ). Maar mijn termijnmeting was al met 8,5 week en die is niet meer aangepast.

Ach ja whatever

Ik ga ff kijken wat ik nog wilde zeggen over het andere topic

Vraag aan de dames die eerder een ks hebben gehad. Hoe gaat dat qua slapen want kan me voorstellen dat liggen geen doen is met zo'n wond? iig niet op de buik en op je zij liggen lijkt me ook dat dat trekt aan de wond? Maar ik ben nog steeds een miserabele rugslaper

Fee wat een verhaal zeg in dat andere topic, ik moest er gewoon om huilen Ik moet voor mezelf een modus vinden om het te accepteren en ik hoop dat dat al lukt voor de ks zelf en anders hopelijk erna als ik mijn jongetje in mijn armen heb. Maar ik ben wel bang voor het gevoel dat jij omschrijft; dat je het niet zelf gedaan hebt terwijl een ks ook echt geen kattenpis is.

Mignonne, al genoeg gechat met jou hierover, maar je verwoordt het idd heel goed. Stranden met de haven in zicht.

Kwak een gezond kind is voor mij ook het aller belangrijkste, en daarna kom ik. Probleem is alleen dat op dit moment ik een gezond kindje nog in mijn buik draag die zich heerlijk voelt daarbinnen. En ik ben ook nog gezond. Over een week ben ik in ieder geval niet meer gezond dat is zeker. Daarnaast heb ik niet de overtuiging dat een keizersnede het beste is voor moeder en kind. Ik denk dat een natuurlijke bevalling een heel belangrijke bijdrage geeft aan het afsluiten van je zwangerschap, je transformatie naar mama en de ontwikkeling van je kind.

Een vaginale bevalling heeft ontzettend voor voordelen, niet alleen voor de moeder, maar juist ook voor de baby. Er komt een geweld aan stofjes en hormonen vrij, het is beter voor de afweer omdat het kind via de vagina bv al in aanraking komt met allerlei schimmels ed, het ondergaan van weeen is ook voor de baby een overgangsfase, daarbij kiest de baby zelf het moment en niet een of andere dokter die het leuk vindt geweest. Ik zwijg nog even over alle nadelen en risico's voor mij, zowel na de ks als in een volgende zwangerschap.

Het hoeft natuurlijk allemaal niet verkeerd te gaan. Sterker nog: het zal meestal allemaal fantastisch gaan. Maar ik zou er NOOIT voor kunnen kiezen. En dat zorgt er nu dus ook voor dat ik niet achter de keuze sta. Maarja… ergens moet je een grens trekken. Ik kan nog proberen het twee dagen te rekken, maar hoever ga je. Ik moet ook mezelf tijd geven om me met het idee te verenigen. Ik denk dat een spoed ks veel harder op mijn dak komt dus dan heb ik idd liever de optie om een geplande natuurlijke ks te doen.

Dat is dus waar ik een beetje mee in mijn maag zit. Ik wil zeker geen risico nemen voor mijn kind, maar dat er nu zo hard een deadline staat dat is moeilijk. Denk trouwens dat het niet uitmaakt voor mijn gevoel wanneer die ks gepland wordt, het is meer DAT het gepland wordt. Maar ik heb nog eventjes, wie weet… En hoop dat je er zo onbevangen in kunt blijven staan. Qua bevallen had ik dat ook wel, maar qua ks heeft erover lezen juist ervoor gezorgd dat ik dat absoluut niet wil. Ik denk als je me aan het begin van mijn zwangerschap had gevraagd: als ie in stuit ligt wil je dan een ks, dat ik zonder info te hebben gelezen daar ja op had geantwoord. Maar inmiddels ben ik een aardige studie verder Heb ik heel veel mensen hierover gesproken en heb ik op de een of andere manier een oergevoel ontwikkelt van: ik ga dit zelf doen en dat moet ik nu loslaten want misschien ga ik het niet zelf doen. Dat is auw…

Oh en ik weet dat je het niet rot bedoelt en zo vat ik het ook totaal niet op, meer een hart onder de riem Probeer je alleen even mijn denkwijze uit te leggen

Nikki erg dat je er nog zo mee zit maar ik kan me je gevoel nu wel heel goed voorstellen Hopelijk ga je het binnenkort toch een plek kunnen geven want je hebt het echt zo fantastisch gedaan allemaal!

Chanty

Wij besloten twee weken geleden dat een tweede kindje welkom zou zijn.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dus hai

[ Bericht 1% gewijzigd door Phaidra op 17-06-2014 06:57:52 ]

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 06:47 schreef Phaidra het volgende:
Chanty

Wij besloten vorige week dat een tweede kindje welkom zou zijn.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dus hai

Dat is nog eens de daad bij het woord voegen Gefeliciteerd!

Chanty, ik heb de eerste 3 dagen/nachten niet geslapen. Niet van de pijn (want dat had ik nauwelijks, 2x 2 pcm gehad totaal erna), maar door omgwtfbbq er ligt een jongetje naast me! Mijn zoon! Die uit mijn buik kwam!
Bovendien heb je ineens verantwoordelijkheden en komt er zoveel op je af dat slapen voor mij iig geen optie was
Dus slapen..die eerste week, nee. Daarna prima op m'n zij met wat kussens. Oh en je bed op klossen is héél fijn als je uit bed moet komen. Erin..not so much.
Goed uitademen (niet inhouden) als je opstaat en als je in bed gaat liggen.

Verder . Heel je verhaal is herkenbaar en ja het is echt gewoon een klotegevoel omdat het alles is wat je niet wil en had gehoopt voor jou en je baby.

Ik hoop dat je toch wat ontspanning ergens kan vinden en dat je lichaam het dan oppakt. Maar mocht dat niet gebeuren hoop ik dat je de rust kan vinden om alles een plekje te geven


Phaidra! Gefeliciteerd Dat is lekker snel