Zwangerschap en geboorte deel 1377

BAM fipo! en welterusten!

ja hodver! nieuw topic nieuwe kansen

Snap ik kwak. Dat begrijp ik heel goed, en ik zeg het dus ook dat we dat allemaal snel geneigd zijn om te doen. Ik heb dat op mn opleiding ook heel actief moeten leren om alleen maar te zeggen "joh wat rot voor je" en er niet een 'maar...' achteraan te gooien. Het is helemaal niet rot bedoelt, en 9 van de 10 keer wordt het ook niet zo opgevat, maar toch lijkt het wel binnen te komen bij best wel wat vrouwen, die gaan dan denken oh blijkbaar mag ik me niet zo voelen. Ook niet bewust!

En dat je je er niet mee kunt identificeren komt wellicht enerzijds omdat je zelf nog niet zo ver bent dat je tegen de bevalling aan hikt, anderzijds staat iedereen er ook gewoon anders in wat dat betreft. Nogmaals, ik begrijp dat het van jou uit niet rot bedoelt is, of vanuit wie dan ook. Maar het kan voor de ontvangende partij ook fijn zijn als er letterlijk ruimte is voor zulke gevoelens ofzo. Beetje net als mannen die gewoon zeggen "das kut!" tegenover vrouwen die gelijk zeggen "das kut, misschien moet je .... proberen" we zijn gewoon snel geneigd om te relativeren voor een ander das t enige wat k probeer aan te geven.

ik dacht inderdaad ook dat het met de werking vd placenta te maken had, die vermindert sterk na 42 weken, En wn vroeger... toen stierven er ook veel meer kinderen..

Nou Amsel, daar heb ik me destijds ook helemaal in verdiept toen ik tegen de 42 aan zat.
Volgens de meest recente onderzoeken worden de risico's na 42 weken dermate groter dat het veiliger is om de bevalling op te wekken.

Daarom wordt nu die norm gehanteerd en die is dus wetenschappelijk verantwoord. Maar het zegt weinig over individuele gevallen natuurlijk. Toen I. met 41 +5 dagen geboren werd, was de placenta nog helemaal mooi en er was ook nog genoeg vruchtwater.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:32 schreef mignonne het volgende:
ja hodver! nieuw topic nieuwe kansen

Snap ik kwak. Dat begrijp ik heel goed, en ik zeg het dus ook dat we dat allemaal snel geneigd zijn om te doen. Ik heb dat op mn opleiding ook heel actief moeten leren om alleen maar te zeggen "joh wat rot voor je" en er niet een 'maar...' achteraan te gooien. Het is helemaal niet rot bedoelt, en 9 van de 10 keer wordt het ook niet zo opgevat, maar toch lijkt het wel binnen te komen bij best wel wat vrouwen, die gaan dan denken oh blijkbaar mag ik me niet zo voelen. Ook niet bewust!

En dat je je er niet mee kunt identificeren komt wellicht enerzijds omdat je zelf nog niet zo ver bent dat je tegen de bevalling aan hikt, anderzijds staat iedereen er ook gewoon anders in wat dat betreft. Nogmaals, ik begrijp dat het van jou uit niet rot bedoelt is, of vanuit wie dan ook. Maar het kan voor de ontvangende partij ook fijn zijn als er letterlijk ruimte is voor zulke gevoelens ofzo. Beetje net als mannen die gewoon zeggen "das kut!" tegenover vrouwen die gelijk zeggen "das kut, misschien moet je .... proberen" we zijn gewoon snel geneigd om te relativeren voor een ander das t enige wat k probeer aan te geven.

ik merk dat ik er juist relaxeder over word naar mate ik meer lees en zie over wat er allemaal kan gebeuren. een beetje het "we zien wel, ik kan alles aan" gevoel, en tegelijkertijd wel een soort gezonde tegenzin tegen een hoofd uit mn doos werken wat ik tzt wel opzij ga kunnen zetten... toen ik net zwanger was had ik juist hele sterke ideeen.

ik dacht overigens dat mannen altijd van het advies waren, ipv luisteren. die van mij wel althans

En wat dat betreft is trouwens ook alles relatief. De een vindt het vreselijk om naar het ziekenhuis te moeten de ander is er een soort opgelucht over. De een vindt het vreselijk om ingeleid te worden de ander vindt het idee van plannen wel fijn. Tsja.

En over die 42 weken, uit de literatuur blijkt dat er een na die 42 weken gemiddeld genomen een verslechtering van de placentafunctie optreedt. Houdt in dat kindje minder vruchtwater kan krijgen en uiteindelijk mogelijk ook minder zuurstof. Kan, hoeft niet. Gevallen van complicaties zijn wel bewezen meer na de 42e week.

That having said, zijn er vrouwen die in hun familie allemaal rond de 39e week bevallen en er zijn ook vrouwen die in hun familie allemaall rond de 43e week bevallen. Die worden tegenwoordig dus gewoon ingeleid. Dat zijn dan ook vaak de vrouwen die bij 42 weken nog steeds 4 dagen nodig hebben voordat ze een keertje daadwerkelijk bevallen zeg maar, omdat dat lijf er gewoon echt nog niet mee bezig is.

Er is GEEN bewijs voor dat inleiden bij 41 weken beter is dan afwachten tot 42 weken. Er is een tijdje een trend geweest om massaal in te leiden bij 41 weken, maar daar komen ze nu gelukkig weer een (klein) beetje van terug. Een eerste kindje komt gemiddeld genomen bij 40+5 dagen. Op die manier geef je vrouwen ook niet echt een hele eerlijke kans op een natuurlijke bevalling als je die allemaal in gaat leiden.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:35 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

ik merk dat ik er juist relaxeder over word naar mate ik meer lees en zie over wat er allemaal kan gebeuren. een beetje het "we zien wel, ik kan alles aan" gevoel, en tegelijkertijd wel een soort gezonde tegenzin tegen een hoofd uit mn doos werken wat ik tzt wel opzij ga kunnen zetten...

ik dacht overigens dat mannen altijd van het advies waren, ipv luisteren. die van mij wel althans

Die van mij zegt op alles oh. joh. ok. hmhm. das kut.
sorry wat zei je?

Die strikte 42 weken komt zo arbitrair op me over, zeker als je niet eens precies weet wanneer de bevruchting was en ze dus met een millimeter fout meten bij de termijnecho er zo een paar dagen naast kunnen zitten.

Ik denk bijvoorbeeld echt dat ik in werkelijkheid korter zwanger ben dan wat de uitgerekende datum doet denken. Het klopt namelijk niet met het seksmoment En bij elke echo na de termijnecho kregen we te horen dat ze qua groei een weekje kleiner lijkt te zijn. Ik vroeg al eens aan de vk of ze die 42 weken dan wel echt als harde "deadline" moeten zien, want volgens mij is ze dan dus eigenlijk pas 41 weken ofzo, maar ze houden dus wel echt aan die datum vast

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:38 schreef mignonne het volgende:

[..]

Die van mij zegt op alles oh. joh. ok. hmhm. das kut.
sorry wat zei je?

die van mij zoekt altijd oplossingen, terwijl ik alleen even wil janken dat het leven kut is

En das mooi dat je er zo onbevangen in kan staan, houdt dat vast!

Ik had dat bij de eerste en ik denk dat het me wel geholpen heeft toen. Hoewel ik wel veel theorie had opgezocht over wat er nou ging gebeuren in mn lijf, hoe het zou lopen zou k wel zien. Ik wilde alleen niet gestript of ingeleid worden. Verloskundige keek zo toen ik dat bij 40+6 afsloeg O.o maar de volgende dag ben ik bevallen, helemaal zelf

Bij de tweede had ik meer ideeën over hoe en wat, wilde ik eigenlijk thuis maar was dat praktisch slecht haalbaar. En nu, als ik een derde zou krijgen... ik kijk er nu al naar uit om mn eisenlijstje daar op tafel te smijten nee grapje, zo'n eiser ben ik niet, maar ik heb hele concrete ideeën over wat ik wel en niet wil in elk geval en het wordt wellicht wel mn laatste bevalling dus het gaat zoals ik het wil. puh. En ik kan lekker zeggen dat ik erop zit en heus helegaar wel nagedacht heb erover dus gaat t lekker zo.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:38 schreef Amsel het volgende:
Die strikte 42 weken komt zo arbitrair op me over, zeker als je niet eens precies weet wanneer de bevruchting was en ze dus met een millimeter fout meten bij de termijnecho er zo een paar dagen naast kunnen zitten.

Ik denk bijvoorbeeld echt dat ik in werkelijk korter zwanger ben dan wat de uitgerekende datum doet denken. Het klopt namelijk niet met het seksmoment En bij elke echo na de termijnecho kregen we te horen dat ze qua groei een weekje kleiner lijkt te zijn. Ik vroeg al eens aan de vk of ze die 42 weken dan wel echt als harde "deadline" moeten zien, want volgens mij is ze dan dus eigenlijk pas 41 weken ofzo, maar ze houden dus wel echt aan die datum vast

Ja, in principe wel, maar vanaf 41 weken gaan ze je om de dag checken in het ziekenhuis (hartslag, vruchtwater). Als alles nog goed gaat, gaan ze niet direct inleiden. En als jij echt niet wilt, kunnen ze je ook niet dwingen hoor (toch mignonne?). Ik vond het ook lastig, precies ook om de redenen die jij aangeeft. Het lijkt zo arbitrair en waarom zou je niet kunnen vertrouwen op je lijf als de zwangerschap zo goed gaat?

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:38 schreef Amsel het volgende:
Die strikte 42 weken komt zo arbitrair op me over, zeker als je niet eens precies weet wanneer de bevruchting was en ze dus met een millimeter fout meten bij de termijnecho er zo een paar dagen naast kunnen zitten.

Ik denk bijvoorbeeld echt dat ik in werkelijk korter zwanger ben dan wat de uitgerekende datum doet denken. Het klopt namelijk niet met het seksmoment En bij elke echo na de termijnecho kregen we te horen dat ze qua groei een weekje kleiner lijkt te zijn. Ik vroeg al eens aan de vk of ze die 42 weken dan wel echt als harde "deadline" moeten zien, want volgens mij is ze dan dus eigenlijk pas 41 weken ofzo, maar ze houden dus wel echt aan die datum vast

ja, die termijn vind ik ook lastig. Ik weet 100% zeker dat ik bevrucht ben op maandag 27 januari maar mijn datum is 2 dagen later. de eerste datum was obv cyclus weer 2 dagen eerder dan dat, en de termijnecho gaf eigenlijk een termijn aan die nóg een paar dagen later was, maar dat hebben ze maar zo gelaten...

kint heeft nu hoofd op termijn, lange benen en een dikke buik.
maar als mijn eerste termijn was blijven staan was t buikje nu op groei geweest en t hoofd aan de kleine kant... dus ja...

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:42 schreef kwakz0r het volgende:

maandag 27 januari

Dus dat was jij aan het doen toen ik lag te bevallen, hm? .

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:38 schreef Amsel het volgende:
Die strikte 42 weken komt zo arbitrair op me over, zeker als je niet eens precies weet wanneer de bevruchting was en ze dus met een millimeter fout meten bij de termijnecho er zo een paar dagen naast kunnen zitten.

Ik denk bijvoorbeeld echt dat ik in werkelijkheid korter zwanger ben dan wat de uitgerekende datum doet denken. Het klopt namelijk niet met het seksmoment En bij elke echo na de termijnecho kregen we te horen dat ze qua groei een weekje kleiner lijkt te zijn. Ik vroeg al eens aan de vk of ze die 42 weken dan wel echt als harde "deadline" moeten zien, want volgens mij is ze dan dus eigenlijk pas 41 weken ofzo, maar ze houden dus wel echt aan die datum vast

Wanneer is je termijn gesteld? bij welke termijn?

Het lastige is dat zaadcellen tot 7 dagen na ejaculatie nog een eicel kunnen bevruchten, dus moment van seks kun je nooit als uitgangspunt nemen eigk. Verder kan een bevruchte eicel ook nog een diapauze hebben enkele dagen tot een week, al met al kan het zomaar 2 weken schelen en kun je het moment dus niet precies bepalen. Daarom kun je het best tussen 10-12 weken meten, dan heb je de meest betrouwbare termijnmeting. Voor de 10 weken is mogelijk onbetrouwbaar en na 12 ook. Om nog maar te zwijgen van die gevallen waarbij bij 20 weken de termijn ineens nog aangepast wordt omdat t kind voorloopt

Ja maar hoe weet je nu zeker dat toen je eisprong was? Sex en bevruchting daar kan zelfs wel 3 dagen tussen zitten... (Of zeg ik nu heel iets doms )

Ik ben trouwens niet principieel tegen inleiden op die termijn hoor, vroeg me gewoon af hoe het precies zat met de redenen erachter

Het schijnt trouwens wel zo dat vrouwen na IVF en ICSI vaker voor de 40e week bevallen. Vind ik een grappig fenomeen. Of dat dan met precieze datum van terugplaatsing te maken heeft of met omstandigheden rondom die bevruchting, toch vaak hormoonbehandelingen enz. wie weet? Ik vind het fascinerend

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:44 schreef mignonne het volgende:

[..]

Wanneer is je termijn gesteld? bij welke termijn?

Het lastige is dat zaadcellen tot 7 dagen na ejaculatie nog een eicel kunnen bevruchten, dus moment van seks kun je nooit als uitgangspunt nemen eigk. Verder kan een bevruchte eicel ook nog een diapauze hebben enkele dagen tot een week, al met al kan het zomaar 2 weken schelen en kun je het moment dus niet precies bepalen. Daarom kun je het best tussen 10-12 weken meten, dan heb je de meest betrouwbare termijnmeting. Voor de 10 weken is mogelijk onbetrouwbaar en na 12 ook. Om nog maar te zwijgen van die gevallen waarbij bij 20 weken de termijn ineens nog aangepast wordt omdat t kind voorloopt

Ah gelukkig ik ben niet gek

quote:

Op maandag 16 juni 2014 23:44 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Dus dat was jij aan het doen toen ik lag te bevallen, hm? .

ja, effe snel voor schooltijd omdat ik gunstige omstandigheden detecteerde...

TMI Turkey!
http://nl.urbandictionary.com/define.php?term=TMI+Turkey

Ohja, dat maakt het inschatten van de termijn nog best lastig inderdaad, dat had ik me allemaal nog niet eens bedacht!