(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXXVII

Nou, dat is niet helemaal waar. Voor mijn vakken geldt dat niet in ieder geval. Wij hadden nu een vacature voor maatschappijleer (omdat ik iets minder ga werken en we veel geschiedenisuren hebben waar ik me op wil concentreren) en daar kwamen veel reacties op. En heel lullig: ik heb echt aan leeftijdsdiscriminatie gedaan. Ik wil graag een jong en fris iemand die goed aansluiting heeft bij de leerlingen, die zelf ook nog wil leren en open staat daarvoor. Op mijn school (en binnen mijn sectie) zitten al genoeg oudere knarren die denken dat ze zich niet meer hoeven te ontwikkelen en die het ook slecht trekken als een jongere vrouw hen aanstuurt. Iemand van 45 viel bij mij dus echt af, zeker als er nauwelijks onderwijservaring is.

Verder ben ik het ook eens met dat het goed is eerst ook andere werkervaring op te doen. Dat heb ik zelf ook gedaan en heb op mijn 29ste toch nog voor het onderwijs gekozen. Die ervaring vind ik nu heel fijn, ook omdat docenten soms denken dat bepaalde zaken heel 'typisch' onderwijs zijn, maar ik heb zelf gezien dat in andere banen en sectoren dezelfde dingen voorkomen.

quote:

Op vrijdag 11 juli 2014 11:01 schreef Franny_G het volgende:
Die ervaring vind ik nu heel fijn, ook omdat docenten soms denken dat bepaalde zaken heel 'typisch' onderwijs zijn, maar ik heb zelf gezien dat in andere banen en sectoren dezelfde dingen voorkomen.

Herkenbaar.

Klopt, bij geschiedenis is het zelfs op je 25e al lastig om een baan als leraar te vinden volgens mij. Biologie en aardrijkskunde ook niet makkelijk. Zijn er nog meer 'overschotvakken'? Gymnastiek?

quote:

Op vrijdag 11 juli 2014 09:55 schreef ShadyLane het volgende:
Het is gewoon een feit dat het onderwijs in komen doorgaans niet zo moeilijk is. Zeker bij tekortvakken word je met open armen ontvangen. Dus op je 45e kun je altijd nog besluiten leraar te worden. Maar probeer op je 45e maar eens het onderwijs uit te komen. Hotel California. En dan moet je dus nog 22 jaar werken.

Of geld opzij zetten.

De eyeopener voor mij toen ik buiten het onderwijs ging werken was dat ik me onbewust kennelijk erg had laten beinvloeden door de publieke opinie over onderwijs vs bedrijfsleven. Je leest vaak dat een groot verschil zou zijn dat incompetentie in het onderwijs niet wordt aangepakt (hebben we allemaal vast ook wel voorbeelden van gezien) en dat er in het bedrijfsleven onmiddellijk korte metten met zulke figuren zou worden gemaakt. Ja, in het bedrijfsleven moet je Presteren, die luiwammesen van leraren zouden er onmiddellijk ten onder gaan.

Dus dat verwachtte ik. Daar klopte natuurlijk niks van Er werkt daar natuurlijk ook gewoon een doorsnede van gemiddeld Nederland, inclusief kantjes-er-vanaf-lopers, inclusief niet al te snuggere figuren, inclusief communicatief uitgedaagden enz. En die blijven er gewoon jaren werken, en gaan vaak ook gewoon treetjes omhoog. Ik heb nu dus niet meer de indruk dat je in het onderwijs wegkomt met een grotere mate van incompetentie dan elders. Een kleinere mate zelfs denk ik, want als in het bedrijfsleven het management je 'gedoogt' heb je verder van niemand last, in het onderwijs is er ook nog de kritische blik van leerlingen en ouders.

Zijn er hier eigenlijk mensen die deeltijd docent zijn en deeltijd iets heel anders doen? Zelf zit ik daar namelijk wel aan te denken, bijvoorbeeld twee dagen in de week docent en drie dagen iets anders.

Je ziet het (nog?) niet zoveel. Wel dat een docent naast een vierdaagse leraarsbaan meewerkt aan een lesmethode bijvoorbeeld, maar niet echt twee dagen werken en daarnaast drie dagen iets heel anders. Het zou mij erg leuk lijken, zo'n combi. Je mist wel veel van het 'schoolgebeuren' doordat je lastig mee kunt op werkweek of naar de middag-toneelvoorstelling of het sporttoernooi kunt komen kijken, of de debatclub kunt begeleiden, als dat valt op een dag dat je bij je andere baan zit. Maar nu er steeds meer parttimers komen in het onderwijs gaat het misschien wel gebruikelijker worden dat er ook echt kleine betrekkingsomvangen komen van twee dagen.

Verder ken ik iemand die naast haar leraarsbaan als receptioniste werkt ergens waar weinig mensen komen maar waar wel iemand moet zitten. Die doet daar betaald haar nakijkwerk. Wie een nullijn heeft moet slim zijn

Bij mij op school gebeurt het redelijk vaak. Ik heb een paar collega's die promoveren en daarbij ook lesgeven op de universiteit. Ik heb een collega die ook (redelijk succesvol) schrijver is, collega's die betrokken zijn bij een bedrijf dat lesmateriaal ontwikkelt, een collega en ik schrijven allebei voor een lesmethode. Dramadocent die ook lesgeeft bij een jeugdtheater en zelf nog stemmenwerk doet. Het kan wel, ,maar het is wel een uitdaging om het te combineren allemaal.

Iets 'heel anders' is denk ik lastig. Vaak zie je dus dat het wel gerelateerd is aan het onderwijs of het vak. Als je iets heel anders ernaast wilt doen, moet je dat al vroeg in je loopbaan gaan doen denk ik. (Ook om de redenen die SL geeft.)

Ik zit er zelf over te denken om ooit (misschien over een jaar of 5) iets voor mezelf te beginnen en daarnaast een klein parttime baantje te houden voor een basisinkomen. Maar ik weet nog niet zo goed wat voor parttime baantje dat dan moet worden. Het onderwijs is op zich een interessante optie: ik vind het erg leuk om kennis over te dragen en dingen uit te leggen (al dat gezeik over PDD-NOS en zo daar heb ik dan weer niet zoveel mee). Maar ik ben bang dat onderwijs misschien wat te intensief is om naast iets anders te doen. Wat denken jullie?

Ik denk ook wel dat het de toekomst is trouwens. Ofschoon er veel te zeggen is voor van die echte steunpilaren die 'getrouwd zijn met de school' en dag en nacht klaarstaan voor leerlingen en hun ouders, is dat toch wel een beetje aan het uitsterven. Enerzijds omdat er sowieso meer parttimers komen in het onderwijs, anderzijds omdat velen wel iets voelen voor een combi. Je ziet bij Eerst de Klas ook dat ze proberen afgestudeerden voor het beroep te interesseren juist door ze zo'n combi voor te schotelen.

Ja, het is intensief en mensen die het doen omdat het wel makkelijk is om aan een baan te komen (in het geval van een tekortvak) onderschatten het en dat is volgens mij een enorme valkuil. Je zult sowieso een lesbevoegdheid moeten halen en je zult ook open moeten staan voor mentorschap, de pedagogische kant van het vak en je in didactiek moeten verdiepen.

Mensen die getrouwd zijn met een school sterven niet uit, volgens mij hoor. Zie ook veel jonge mensen die er voor 101 % voor gaan.

Ik denk dat het best moet kunnen thabit, zolang je bewust ervoor gaat om tijd en energie over te houden. Je ziet heel veel dat leraren veel meer werken dan hun aanstelling aangeeft, omdat ze het gevoel hebben dat ze anders hun leerlingen tekort doen. En dan is er natuurlijk minder ruimte over voor iets ernaast.

Dat is ook waarom ik het nu niet meer doe. Drie dagen als leraar werken zou mij ideaal lijken, maar ik weet dat het bij mij niet bij die die drie dagen zou blijven. Maar ik heb gezien dat het collega's wel lukte. Je moet bewuste keuzes maken, de discipline hebben om grenzen te trekken en stevig in je schoenen staan.

Echt, Franny_G? Ik meen in de loop der jaren wel een verschuiving te hebben gezien van "dat is mijn parttimedag maar natuurlijk ben ik erbij" naar "nee dan kan ik niet, dat is mijn parttimedag" en "ik heb geen oppas maar neem de kinderen gewoon mee" naar "ik heb geen oppas dus ben er niet bij". Maar dat was natuurlijk op 1 school, verre van representatief voor het hele onderwijs.

Zoals mijn vorige rector vaak zei, en daar had hij volgens mij helemaal gelijk is: 'De nieuwe generatie is veel zelfbewuster en assertiever dan wij waren'

Maar dat die nieuwe generatie beter grenzen kan bewaken en meer voor zichzelf opkomt, neemt niet weg dat ze nog wel helemaal voor het onderwijs en een school kunnen gaan.

Ik bewaak mijn grenzen ook wel. Nu ik wat minder ga werken, zal ik dat ook zeker gaan doen. Mijn parttime dag ga ik heilig verklaren. Volgens mij is dat ook gezond en dus de enige manier om 'getrouwd' te blijven met de school, want dat ben ik zeker.

Ah, dan verstaan wij wat anders onder het begrip. Ik had het over 'getrouwd met de school' als tegengestelde van 'combi lesgeven en wat anders'. Dus echt dag en nacht beschikbaar zijn als het nodig is. Dat sterft volgens mij wel uit. Ik zou het ook niet meer willen.

Dat ik ook tijdens mijn ouderschapsverlof regelmatig op school ben voor overleg, eventueel met kind erbij (ik heb al borstvoeding zitten geven in de rectorskamer), geeft volgens mij wel aan dat ik met de school getrouwd ben. . Maar juist daarom, om het op lange termijn vol te houden, moet je grenzen bewaken. Dag en nacht klaar staan, kan gewoon niet. Alleen tijdens reizen is dat zo.

Uiteraard is grenzen bewaken altijd nodig om dingen langere tijd vol te houden.
Maar ik verwoord kennelijk niet goed wat ik bedoel.

Een bevlogen collega die altijd fulltime of vier dagen had gewerkt werkte twee jaar lang drie dagen omdat hij een dag studieverlof had. Daarna gaf hij aan dat hij had gemerkt dat hij voor zichzelf vier dagen het minimum vond. Want met die drie dagen kreeg hij te weinig mee van wat er was voorgevallen in een klas, op het schoolplein, in een vergadering. Hij kreeg dingen niet mee, kon er daardoor niet op inspelen, rekening mee houden. Juist kleine dingen (grote worden je altijd wel verteld) die samen toch bepalend zijn.

Ander voorbeeld: mijn mentor, die ons 's avonds meenam naar een optreden van drs P, die op zaterdagochtend afsprak met twee leerlingen met problemen om in het bos te gaan wandelen. Die altijd bij alle activiteiten, optredens enz. van leerlingen was en ze er daarna in de les mee complimenteerde.

Ook zij bewaakten grenzen, anders hadden ze het niet al die jaren volgehouden. Maar school was naast werk ook zo ongeveer hun hele vrijetijdsbesteding. Dat bedoel ik met 'getrouwd met de school'. En dat sterft volgens mij uit. We gaan nu veel meer naar een combi van leraarschap met een andere baan of gewoon met niet-werkgerelateerde vrije tijd.

quote:

Op vrijdag 11 juli 2014 12:48 schreef ShadyLane het volgende:
Ik denk dat het best moet kunnen thabit, zolang je bewust ervoor gaat om tijd en energie over te houden. Je ziet heel veel dat leraren veel meer werken dan hun aanstelling aangeeft, omdat ze het gevoel hebben dat ze anders hun leerlingen tekort doen. En dan is er natuurlijk minder ruimte over voor iets ernaast.

Dat is ook waarom ik het nu niet meer doe. Drie dagen als leraar werken zou mij ideaal lijken, maar ik weet dat het bij mij niet bij die die drie dagen zou blijven. Maar ik heb gezien dat het collega's wel lukte. Je moet bewuste keuzes maken, de discipline hebben om grenzen te trekken en stevig in je schoenen staan.

Ik zie op LinkedIn dat je nu BI consultant bent. Wat houdt dat precies in?

bij ons word je er gewoon geacht te zijn op je parttime dag, voor dingen die onverminderd in je vaste voet zijn opgenomen zoals vergaderingen. er wordt meestal wel oppas geregeld. weet nog niet hoeveel stampij ik ga schoppen als t voor mij zo ver komt...

Als er op mijn vrije dag een rapportvergadering is, ben ik erbij. Zo vaak is dat ook niet. Andere keren moet het echt heel duidelijk zijn dat mijn aanwezigheid verplicht danwel zeer wenselijk is, wil ik er bij zijn. Ik wil mijn kind op die vrije dag die ik heb gewoon alle aandacht geven die ze verdient.

SL, ik begrijp wel wat je bedoelt, maar mijn punt is dit: zulke docenten had je vroeger en nu en dat type docent komt op elke school voor en is niet leeftijdgebonden. Vroeger waren niet alle docenten zo, nu ook niet. Ik herinner me uit mijn schooltijd ook een paar van die docenten maar ook veel docenten die niet zo waren en voor wie werk gewoon werk was. Ik zie op mijn school ook een paar jonge collega's die op die manier zich inzetten. Zij kunnen dat ook doen juist omdat ze nog jong zijn en verder 'ongebonden', als in geen gezin. De jongere generatie zit echter wel wat meer zo in elkaar dat ze wel waardering eisen voor die inzet en zich daarbij zelfbewust gedragen.

Die combi's die jij noemt, komen misschien wat meer voor, maar er zijn nog steeds veel jonge docenten die gewoon fulltime op een school willen werken. Ik heb er van de week nog een aantal gesproken tijdens de sollicitatiegesprekken. .

[ Bericht 4% gewijzigd door Franny_G op 11-07-2014 21:39:45 ]

Ik heb toevallig deze week op mijn vrije woensdag gewerkt omdat dat voor studenten de laatste kans was om eventueel fout geregistreerde cijfers recht te laten zetten. Verder is mijn woensdag inderdaad heilig. Een dag extra opvang voor twee kinderen is gewoon erg duur.

En ... Vakantie

quote:

Op vrijdag 11 juli 2014 11:01 schreef Franny_G het volgende:
Nou, dat is niet helemaal waar. Voor mijn vakken geldt dat niet in ieder geval. Wij hadden nu een vacature voor maatschappijleer (omdat ik iets minder ga werken en we veel geschiedenisuren hebben waar ik me op wil concentreren) en daar kwamen veel reacties op. En heel lullig: ik heb echt aan leeftijdsdiscriminatie gedaan. Ik wil graag een jong en fris iemand die goed aansluiting heeft bij de leerlingen, die zelf ook nog wil leren en open staat daarvoor. Op mijn school (en binnen mijn sectie) zitten al genoeg oudere knarren die denken dat ze zich niet meer hoeven te ontwikkelen en die het ook slecht trekken als een jongere vrouw hen aanstuurt. Iemand van 45 viel bij mij dus echt af, zeker als er nauwelijks onderwijservaring is.

Haha, hoe hypocriet is dit

Ja, dat zal best.

quote:

Op donderdag 10 juli 2014 22:20 schreef RogerS het volgende:

[..]

Ik heb Nederlandse taal en cultuur gestudeerd (BA, nog geen MA, volgt snel), en ik kan juist heel erg veel kanten op. Ik vind het onderwijs alleen veel leuker en daarom ben ik nu docent Nederlands. Maar dat ik verder geen opties heb is echt je reinste onzin.

Je denkt misschien dat je veel kanten uitkunt, of het wordt je voor gehouden, maar je komt nog wel een keer uit die droom.

Andere vraag: hoe kan iemand met alleen BA taal en cultuur leraar Nederlands zijn?

quote:

Op vrijdag 11 juli 2014 23:56 schreef Ill-Skillz het volgende:
Andere vraag: hoe kan iemand met alleen BA taal en cultuur leraar Nederlands zijn?

Educatieve minor.