Mensen met een plaat voor hun kop.

Sommige mensen kunnen gewoonweg niet normaal doen.

Kerel die ik ken. Loopt al 5 jaar te flierefluiten. Maximaal bijgeleend al die jaren, elk jaar een andere studie beginnen. Inmiddels een enorme schuld opgebouwd, en al het geld uitgegeven aan onzin/te dure kleding/etc.

Al die jaren vond hij het wel een soort van stoer. Hij had schijt aan alles, en dat vonden mensen grappig, en doordat mensen het grappig vonden, ging hij zich nog achterlijker gedragen.

Tot hij nu op het punt is gekomen dat hij beseft: Verdomme, ik ben bijna 25, en ik heb nog niet eens een propedeuse gehaald. Keer op keer weer op nieuw beginnen.

Maar als deze kerel dan weer eens aan een studie begint, moet het allemaal heel opzichtig gaan : op verjaardagen/feesten/partijen het hoogste woord over hoe interessant zijn nieuwe studie is ( altijd iets van communicatie oid). Nee, dit is echt de goede studiekeuze, en hij is de meest fanatieke van zijn klas. Al zijn medestudenten vragen alles aan hem, en zijn docenten proberen hem al te ronselen om later in hun netwerk te komen werken. Ook gaat hij waarschijnlijk het ''honours programma'' doorlopen, omdat hij nu wel heel makkelijk aan zijn achten en negens komt.

2 maanden later vraag je : Hee, hoe is het met de studie? En dan is het antwoord: Ah nee man, gestopt. Was niks voor mij. Geen uitdaging joh. Veel te makkelijk allemaal.



Bizarre is, dat ik nog best wel een aantal van dit soort mensen ken. Nog nooit iets gepresteerd in hun leven, elk jaar aan een nieuwe opleiding beginnen, en als ze dan beginnen aan iets voor de zoveelste keer stellen ze zich ook niet een beetje bescheiden op, maar willen ze meteen bewijzen dat ze boven de ''anderen'' staan. En dan niet ook daadwerkelijk je best doen om dit daadwerkelijk te bewijzen, maar wederom falen en na 2 maanden stoppen en maar roepen dat het te makkelijk was

Waarom beseffen dit soort borderliners niet hoe achterlijk ze zijn?