Wim Kieft was 18 jaar verslaafd aan cocaïne......

Was voor mij allang duidelijk. Mooi dat hij dit onthuld. Ben benieuwd naar de details.

Volgens mij is hij ook pedofiel, check dit:

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:15 schreef tong80 het volgende:
18 jaar. Dat zal veel gekost hebben.

Hij heeft ook tonnen schuld bij de bank en de belastingdienst

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:10 schreef Hyaenidae het volgende:
Volgens mij is hij ook pedofiel, check dit:

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:19 schreef tong80 het volgende:

[..]

Triest na zo'n mooie carriere.

Lekker kopgoaltje tegen Ierland

Nu weet ik dus wat hij deed iedere keer dat je dat gesnuif hoorde als ie commentaar deed bij sport1

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:19 schreef Grielen het volgende:
Nu weet ik dus wat hij deed iedere keer dat je dat gesnuif hoorde als ie commentaar deed bij sport1

Het geslurp kwam van onder de desk.

Iedereen wist dit toch al?

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:24 schreef Kaneelstokje het volgende:
Iedereen wist dit toch al?

Dat het zo erg was had ik niet verwacht.

18 jaar is inderdaad wel erg lang. Maar de geruchten gaan al zeker 10 jaar..

Danny Trejo werd bokskampioen van de San Quentin gevangenis in de jaren 60 tevens verslaafd geweest aan alcohol en drugs en inmiddels een wereldberoemde acteur.

Kan allemaal in 70 jaar tijd.

Op zijn 19e werd Wim Kieft de jongste Europees topscorer aller tijden. Een record dat nog steeds staat. Zijn voetbalcarrière leidde hem via Ajax langs Pisa, Torino en Bordeaux naar PSV, waar hij in 1988 de Europa Cup I won. Gevolgd door de Europese titel met Oranje in West-Duitsland. Daarna was hij de eerste professionele voetbalanalyticus op televisie. Ook schrijft hij al jaren een column voor Telesport. Volgende week verschijnt zijn autobiografie ’KIEFT’. Niet het voetbal, maar zijn cocaïneverslaving van de afgelopen achttien jaar zal het meeste stof doen opwaaien. „Ik ben langs het randje van de afgrond gegaan, maar zit nu in een afkickprogramma en ben al veertien maanden clean. Het boek is een bevrijding om me niet meer te hoeven verstoppen, wat weer helpt om niet in mijn oude cokegebruik te vervallen.”

„Nee, laten we afspreken in het Okura in Amsterdam, niet in Mercure aan de Amstel. Te veel gebruikersprikkels. Ik heb daar zo diep gezeten. Januari 2013. Ik zat thuis toen m’n vader overleed. Ik werd helemaal gek. Er kwamen zo veel emoties binnen die ik geen plaats kon geven, zelfs niet kon herkennen. Ik had verdriet bij gevoelens van blijheid en was blij bij verdriet. Ik hield het niet vol en ben de kliniek uit gevlucht. Om te gebruiken. Ik was niet klaar om zonder cocaïne met zo’n tegenslag om te gaan. Ik heb me toen opgesloten in een hotelkamer. Alleen maar gedronken en coke gesnoven. Drie dagen lang. Lichamelijk en geestelijk was ik een wrak, bijna dood. In een helder moment dacht ik: ’Als je nu niet stopt Willem, ben je er geweest’.”
„Een tijdje daarna heb ik me voor de tweede keer laten opnemen en sindsdien leef ik clean. Maar pas sinds een paar maanden voel ik me weer goed. De oude Willem zit eraan te komen. Eentje met gevoelens. Die een vader voor zijn kinderen kan zijn, een zoon voor zijn moeder. Eentje die frisser is, scherper, aan anderen denkt. Dat afkicken gaat niet in een weekendje, maar iedere dag zit er verbetering in. Het is voornamelijk een geestelijk proces. Je moet de prikkels weerstaan. En als je zoals ik heel Amsterdam kent, liggen er heel veel op de loer. Alles wat er om me heen gebeurt, associeer ik met mijn tijd als gebruiker. Allerlei momenten haal je je voor de geest. Hoe ik daar toen mee omging. Gelukkig herken ik die momenten, ervaar ik het als een waarschuwing. ’Effe normaal Wim, maak een andere keus. Ervan wegblijven, verval niet in die oude gewoonte’. Met hulp van mijn afkickprogramma, mijn dagelijkse uurtjes met lotgenoten, mediteren en werken lukt het me. Ik zie er daarnaast ook weer beter uit, zit op mijn eigen gewicht rond de negentig kilo. Die hele cokeverslaving heeft me een pak ellende bezorgd, maar inmiddels durf ik mijn moeder, kinderen en andere naasten weer onder ogen te komen. En mezelf.
Tijdens mijn voetbalcarrière wist ik van het bestaan van cocaïne niet af. Af en toe dronk je een biertje, maar alle focus was gericht op het voetbal. Je kon je niets permitteren, want twee keer in de week volgde een afrekening. Maar na mijn loopbaan ging ik wat vaker op stap en kreeg eens cocaïne aangeboden. Pats boem, bij de eerste keer was ik gelijk verkocht. In twee minuten beleefde ik een geweldige kick. We praten over achttien, negentien jaar geleden. Lange tijd ontken je het, maar de laatste drie, vier jaar was ik gewoon een zware cocaïneverslaafde. Je leeft in een tunnel van verslaving. Hoe kan ik gebruiken? Niemand mag het zien. Maar je ziet er niet uit. Je slaapt niet, je eet niet. Geld gebruik je voor coke, niet om te eten. Hoe kom ik aan geld? Relaties stranden. Ik werd agressief, vechtpartijen, politie, ik heb het allemaal meegemaakt. Ik kon bijna niet meer leven door die troep. Voelde ik me de ochtend na gebruik klote en gebruikte ik opnieuw om dat ochtendgevoel te verdrijven. Erin vluchten. Ik zocht de totale isolatie op, gebruikte bijna dagelijks, vervreemdde van mijn omgeving, kreeg schulden. Het werd allemaal zo groot dat ik nog meer ging gebruiken; me nog meer ging verstoppen, maar tegelijkertijd de hele dag bezig was met het overleven als verslaafde: hoe kom ik aan coke, hoe ga ik het betalen? Het beheerste mijn totale leven.
Ja, mijn televisieafspraken kwam ik na en ik bleef ook mijn column in Telesport doen. Het waren fijne richtpunten tussen het cokegebruik door. Ik moest werken, mocht dus even niet gebruiken, want jullie mochten het niet merken. Als ik nu terugkijk, heb ik geen flauw idee hoe ik het heb gedaan. Ik zag er slecht uit, werd nukkig, kortaf en vervelend. En ik was moe, werkelijk zo moe dat ik in de studio af en toe zat te knikkebollen. Ik leefde volledig op mijn reserves. Als de presentatoren Kees Jansma en John van Vliet bij Sport1 iets aan de andere gast vroegen, viel ik soms zo weg. Tegelijkertijd ben je de hele tijd bezig met: als mijn omgeving het maar niet ziet. Vóór de uitzending heb ik nooit gebruikt en evenmin tijdens de uitzending. Joh, dan was ik zo weggelopen. Van dat spul word je een enorme egoïstische klootzak. Als ik nu ter plekke iets zou snuiven, loop ik zo weg, laat ik alles en iedereen in de steek. Zelfs mijn dochter van 19, die nu bij mij thuis woont. Al je gevoelens stompen in één keer af. Je bent dan met je brein niet terug bij af, maar gaat door waar je bent gebleven.
Ik was zo onbetrouwbaar. Niets en niemand interesseerde me. Met excuses overal onderuit komen. ’Wat? Ga je trouwen en ben ik uitgenodigd? Wat interesseert mij dat nou? Ga lekker trouwen, maar laat mij met rust. Ja, ik kom wel’. Om vervolgens niet op te komen dagen. Op zo’n manier vervreemd je snel van je vrienden en kennissen. Het dwanggebruik had voorrang. Rondjes lopen en je maar afvragen: waar blijft die cokeboer nou? Waar blijft die?
In alles vertoonde ik junkiegedrag. Je hebt geen geld, maar wel spul nodig. Dan ga je lenen, kan je niet terugbetalen, ga je nog meer op de pof leven. Tegen je dealer: ’Je krijgt nog 500 euro van me, maar lever me nog iets en ik betaal je 1000 euro’. Terwijl je weet dat je het niet kan terugbetalen. Tegelijkertijd betaal je woekerprijzen omdat je verslaafd bent. Die dealers vinden het prachtig. Het is totale waanzin. Je vlucht steeds verder in de cocaïne omdat de situatie uitzichtloos is. Een vicieuze cirkel waar je niet meer uitkomt. En dan sta je proletarisch te winkelen bij de Albert Heijn. Klaar om met een grote tas boodschappen de deur uit te lopen. Zegt die manager: ’Wim doe nou niet, daar krijg je alleen maar gezeur mee’. Een wereldvent, die chef. Zo bleven mijn problemen ook lang onopgemerkt. Aan de andere kant krijg je te maken met allerlei dubieuze figuren, die hun geld komen halen. Staan ze bij je op de trap. Dat heeft geleid tot heel vervelende situaties.
Eens kwam Fred Rutten, toen trainer van PSV en nu van Feyenoord, me uit de brand helpen met geld. Om direct aan geld te komen verzon ik een hypotheekprobleem met mijn bank. Fred zou wel even bellen, maar dat wilde ik helemaal niet. Ik had gewoon cash nodig. Heb ik hem later verteld. Woedend was-ie. En terecht. ’Dat jij me durft te bedriegen’. In zo’n verslavingstoestand bedonder je iedereen. Daar was ik heel goed in. Ook Kees Jansma, de perschef van Oranje, waarmee ik altijd bij Sport1 werkte, heeft verschrikkelijk veel voor me gedaan en betekend en John van Vliet, de presentator en perschef van de olympische ploeg afgelopen winter. Ik heb het ze ook verteld dat ik verslaafd was aan de cocaïne. Jou ook, Jaap. En allemaal bleven jullie loyaal aan mij.
Fred Rutten is ook degene geweest die me naar de afkickkliniek heeft gebracht. Hij hoorde de geruchten en toen ik vijf glazen wijn achteroversloeg voordat hij zijn eerste slokje had genomen, vroeg hij of ik behalve een drank- ook een cokeprobleem had. Ik kon alleen maar eerlijk tegen hem zijn, hoewel ik verschrikkelijk veel mensen heb bedrogen. Fred had me naar PSV gehaald om de spitsen te trainen. Dus ik kon meteen bij hem in de auto stappen, waarna de behandeling is begonnen. Een geweldige vent, die, en dat is heel bijzonder in het voetbalwereldje, er niets voor terugvroeg.
Dagelijks volg ik een nazorgprogramma en praat met lotgenoten, verslaafden. Het geeft me houvast en een ritme in mijn leven. Zij weten ook wat het verslaafd zijn inhoudt. De rest van de wereld begrijpt daar helemaal niets van. Is niet erg, maar met zulke mensen kan je echt over je problemen praten. Ik ga er graag naartoe. Daar ben ik ook niet Wim Kieft. Dat zal ze een rotzorg zijn. Ze willen van die troep af. Daar ben ik Wim, de verslaafde die afkickt. In vergelijking met wat daar rondloopt, mag ik van geluk spreken. Ik heb nog wel mijn kinderen, mijn moeder, mijn familie en woon met mijn 19-jarige dochter, terwijl mijn 4-jarige dochter twee dagen in de week bij mij verblijft. Ook heb ik nog werk en een eigen inkomen. Ja, ik ga wel de schuldsanering in want vier ton schuld bij de bank en de Belastingdienst hoest ik niet zo even op. Ik moet straks met 100 euro in de week rondkomen. Dat lukt me wel, daar ben ik niet bang voor. Misschien helpt mijn autobiografie ’KIEFT’ me financieel een beetje om alles wat sneller op de rails te krijgen. Je hele ziel en zaligheid op papier zetten doe je niet alleen uit idealistische motieven, maar ook voor het geld. Zo eerlijk ben ik wel. Als ik alle shit niet achter me had gelaten, nog vol schuldgevoel en zonder zelfvertrouwen rond zou lopen, op zoek naar coke, was ik nooit aan deze autobiografie begonnen. Een verslaafde verstopt en verbergt alles. Je schaamt je voor alles en iedereen. Dat stadium heb ik volledig achter me gelaten. Tegelijkertijd geeft het boek mijn omgeving een kijkje in mijn verhaal. Zonder mijn gedrag te vergoelijken, of het gebruik te verheerlijken. Helemaal niet. Alle shit valt toe te schrijven aan mijn cocaïneverslaving.
Ik word trouwens een beetje moe van die Arjen Robben en dat overdreven gedrevene van hem. Daar gaat hij niet beter van spelen. Of is dat meer voor de column van volgende week in Telesport?”

quote:

Op zondag 18 mei 2014 02:52 schreef LuieSurinamer het volgende:
[...]

Kolere.

Toch blijkt driekwart van alle geweldig verdienende voetballers een paar jaar na hun carriere nauwelijks nog geld over te hebben.

Toch netjes dat hij met dit verhaal naar buiten komt, hulde

quote:

Op zondag 18 mei 2014 03:50 schreef Monopoly het volgende:

Aardig wat jongens storten dan ook hun geld in verkeerde ondernemingen die ze kopen.
Die Yildiriz die ooit het Nederlands Elftal heeft gehaald heeft trouwens een heel leuk restaurantje in Deventer. Beetje afgelegen maar prima tent om lekker te eten voor een prima prijs.

Da's top. Marco van Hoogdalem, die voor RKC, Schalke en Roda voetbalde is hier in Zuid-Limburg gebleven en kocht Hotel Restaurant de Bernardushoeve in Mingersborg, bij Eys. Mooie locatie waar veel mensen passeren op de weg.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:10 schreef Hyaenidae het volgende:
Volgens mij is hij ook pedofiel, check dit:

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

Zegt blijkbaar veel over jou sneue sukkel Maar verder spoor je wel een beetje?...

quote:

Op zondag 18 mei 2014 05:29 schreef abhinnaya het volgende:

[..]

Zegt blijkbaar veel over jou sneue sukkel Maar verder spoor je wel een beetje?...

Je hebt het nu tegen Wim Kieft neem ik aan? Ik vrees dat hij hier niet meeleest.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:30 schreef tong80 het volgende:
Als je nou Helder of Bogarde bent kijk ik er niet van op.

Omdat ze zwart zijn?

quote:

Op zondag 18 mei 2014 11:25 schreef Caland het volgende:

[..]

Omdat ze zwart zijn?

Helder is niet zwart.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 11:33 schreef Kaneelstokje het volgende:

[..]

Helder is niet zwart.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 11:38 schreef Caland het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Toch niet zwart man. Lichtbruin, hoogstens.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 11:47 schreef Kaneelstokje het volgende:

[..]

Toch niet zwart man. Lichtbruin, hoogstens.

Ok

quote:

Op zondag 18 mei 2014 11:48 schreef Doublepain het volgende:

[..]

Het zijn negers die Tong blijkbaar niet mag.

Noem je dat een neger?

Nouja, je komt uit Eindhoven dan snap ik het wel

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:35 schreef Nober het volgende:
Danny Trejo werd bokskampioen van de San Quentin gevangenis in de jaren 60 tevens verslaafd geweest aan alcohol en drugs en inmiddels een wereldberoemde acteur.

Kan allemaal in 70 jaar tijd.

Dat is die gozer van Heat, toch? Dat leek me al zo'n bajesklant

quote:

Op zondag 18 mei 2014 13:39 schreef Doublepain het volgende:

[..]

Klopt, we zijn wel wat negers gewend hier

[ afbeelding ]

En geen van hun is een neger stompzinnige boer

quote:

Op zondag 18 mei 2014 03:53 schreef ikbennieuwopfok het volgende:
Toch netjes dat hij met dit verhaal naar buiten komt, hulde

Hoezo netjes? Is puur om het geld wat hij zelf ook aangeeft

Ja misschien die middelste

quote:

Op zondag 18 mei 2014 13:41 schreef Doublepain het volgende:

[..]

Wijnaldum bedoel je?

Dat is een Nederlander, geen Afrikaan stompzinnige mongooltje.

joh

Ik zeg toch ook 'geen' van hun.

Maar jij noemt Indo's en Antilianen dus al neger. Ok

Op dumpert staat ook zo'n filmpje dat ie in slaap valt, heeft er vast mee te maken

quote:

Op zondag 18 mei 2014 13:39 schreef Doublepain het volgende:

[..]

Klopt, we zijn wel wat negers gewend hier

[ afbeelding ]

Poor little white boy IV.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 14:15 schreef tong80 het volgende:

[..]

Te triest weer.

Terwijl ik gewoon gelijk heb. Maar laat hem maar
Kan hij ook niks aan doen

quote:

Op zondag 18 mei 2014 13:45 schreef Bosscielny het volgende:
Op dumpert staat ook zo'n filmpje dat ie in slaap valt, heeft er vast mee te maken

Toen was hij als het goed is al een hele tijd clean.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 13:31 schreef tong80 het volgende:

[..]

imbeciel.

Te triest weer.

HA ! In tegenstelling tot Paul Gascoigne was Wim Kieft maar een teer onschuldig koorknaapje

Stond een aantal weken geleden al gewoon in een roddelblad geloof ik..

Zou die verslaving komen door het beruchte zwarte gat? Profvoetballers die van jongsaf in een bepaalde structuur zitten.. lekker voetballen, aandacht, geld.. en dan na hun carrière in een gat vallen omdat ze niks kunnen en geen idee hebben wat ze in de echte maatschappij moeten doen

quote:

Er is niets dapper aan de openhartigheid van Wim Kieft

Iedereen maakt fouten, zeker, maar bijna twintig jaar lang alles en iedereen om je heen verneuken? Dat is lang, hoor. Dan heb je onderweg wel érg veel kansen laten liggen om weer overeind te krabbelen.

Sjoerd Mossou

Wim Kieft was vroeger altijd de favoriete voetballer van mijn oma, met enige voorsprong op Marc Overmars ('Kijk 'm toch rennen met die snelle beentjes') en Hans van Breukelen ('Zo'n áárdige man').

Een waterdicht verband viel er niet direct te ontdekken in haar voorkeuren.

Mijn oma, een groot voetballiefhebster, hield van Wim Kieft omdat het zo'n kalme, intelligente jongen was, met vrolijk springerig haar. Ikzelf was idolaat van Marco van Basten, als de levende mythe die hij was, maar mijn oma hield meer van alledaagse jongens.

Van voetballers die de deur voor haar zouden openhouden, wanneer ze net een onsje leverworst had gekocht bij de slager.

Frank Rijkaard was ook favoriet, ongeveer om die reden. Fijne vent. Zeurt nooit.

Toen ik Wim Kieft deze week bij De Wereld Draait Door zag zitten met al zijn doffe ellende, moest ik meteen aan mijn oma denken. Ze zou haar hoofd hebben geschud, ergens op de grens van mededogen en afkeer.

Mijn oma was oneindig lief en vergevingsgezind, maar ook principieel als het om aardse zonden ging. Ze haatte alcohol en sigaretten en drugs. Ze begreep het niet. Zij had de discipline om het elk jaar bij één advocaatje te laten, op oudejaarsavond.

Waarom konden zo veel mensen dat niet? Geniet vooral, maar wat was er moeilijk aan om soms streng te zijn voor jezelf?

Wim Kieft, haar favoriete voetballer ooit, zou deze week pardoes van zijn voetstuk zijn gevallen, hoe genadeloos kwetsbaar hij zich ook opstelde, en hoe sympathiek hij zichzelf ook relativeerde tot een gebroken mens van vlees en bloed.

Aangezien Michel van Egmond het geschreven heeft, is Kieft vrijwel zeker een voortreffelijk boek, maar ik sla toch een keertje over, denk ik. Ik houd heel erg van tragiek en van rock-'n-roll, maar nog meer van mensen met een ruggengraat.

Ik bedoel, er schuilt veel schoonheid in menselijk falen, maar je kunt het ook overdrijven. Net als mijn oma heb ik weinig op met wat wij 'weggooiers' noemen: mensen die keer op keer hun verantwoordelijkheden ontlopen. Die zich altijd verschuilen achter excuses, of het nu pech is of een verslaving uit een ver verleden.

Wim Kieft noemde die verslaving 'een ziekte'. Dat mag, maar het spijt me, ik geloof daar niet zo in. Ik voel heus mededogen met junks, ik vind ze zielig, maar in veruit de meeste gevallen begon het probleem met een rubberen persoonlijkheid. Dat is iets heel anders dan een ziekte.

Nogal wat mensen vonden het 'erg dapper' van Wim Kieft om zo open en eerlijk te zijn over zijn treurnis. Of 'knap' dat hij er zo nuchter (geen woordgrap) over vertelde.

Maar volgens mij was het dapper geweest als Wim Kieft ietsje eerder was gekapt met die onzin, en niet pas na vier kinderen en een paar relaties verder, na godbetert bijna twintig jaar. Op je halve omgeving een moreel beroep doen om te zwijgen, geld lenen en niet teruggeven, je dierbaren verwaarlozen.

Iedereen maakt fouten, zeker, maar bijna twintig jaar lang alles en iedereen om je heen verneuken? Dat is lang, hoor. Dan heb je onderweg wel érg veel kansen laten liggen om weer overeind te krabbelen. (En heel wat meer kansen dan de gemiddelde ex-junk, vermoed ik.)

En dan, als alles kapot is, heel openhartig een boek uitgeven om wat sneller uit de schuldsanering te komen. Als Wim Kieft dit boek heeft laten maken om met zichzelf in het reine te komen, of om mensen te waarschuwen, of om gewoon een intrigerend verhaal te vertellen, dan is dat natuurlijk prima.

Maar er is niets dapper aan. Helemaal niets.

Ik vond Sjoerd Mossou wel vaker een beetje irritant met zijn stukjes, maar kon er nooit echt een vinger achter krijgen waarom dat was. Deze column vind ik denk ik wel de slechtste tot nu toe. Er zijn al vele boeken voorbij gekomen van ex-profvoetballers die als persoon nogal losers zijn en er een zooitje van maken.. daar heb ik hem echter nooit over gehoord. Kieft lijkt me juist iemand die nooit voor de schijnwerpers of het wilde leven koos en komt op mij veel echter over dan varkens als Van der Meijde etc.. Denk dat ik zijn boekje wel ga kopen.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 21:30 schreef tong80 het volgende:
Wat neurosciens zegt. Dit is extremer dan verwacht. Heeft ook geen image om dat te doen. Als je nou Helder of Bogarde bent kijk ik er niet van op. Dit had ik echt niet verwacht.

Bogarde had toch al zijn geld vergokt in casino's?

Sjoerd Mossou

quote:

Op zaterdag 24 mei 2014 14:44 schreef tong80 het volgende:

[..]

Die ging zelfs op de vlucht. Marciano Vink verloor alles en iedereen net zoals Glenn Helder. Vink won echter een miljoen achter een gokapparaat. Is ie misschien ook weer kwijt. Van Gobbel was ook een geval.

Van Gobbel had toch de mensen van het voetbalpensioen bedreigd met Veldman?

Van Vink had ik dat nog nooit gehoord. Jammer.

quote:

Op maandag 26 mei 2014 10:42 schreef Iwanius het volgende:

[..]

Jij mist juist wat Sjoerd poogt te zeggen en gedraagt je zoals het merendeel van de theedrinkende en weglopende Hollanders/landgenoten met hun "ja maar"cultuur.

Ik vind kort gezegd dat Sjoerd (met wie ik niets heb,integendeel) het nu eens het perfect verwoord heeft. Hij heeft helemaal gelijk.

En jij krijgt een harde piemel van tegendraads zijn. Zo hebben we allemaal wat.

Je hele online leven bij elkaar verzinnen is ongeveer net zo stiekem als een drugsverslaving.

quote:

Op zondag 18 mei 2014 11:25 schreef Caland het volgende:

[..]

Omdat ze zwart zijn?

Ik denk eerder vanwege hun gedrag op en buiten het veld, de twee voorbeelden die hij geeft zijn zo vreemd nog niet.

quote:

Op maandag 26 mei 2014 14:20 schreef tong80 het volgende:

[..]

Drugsverslaving is vaak ook stiekem.

Dat zeg ik.

quote:

Op maandag 26 mei 2014 10:42 schreef Iwanius het volgende:

[..]

Jij mist juist wat Sjoerd poogt te zeggen en gedraagt je zoals het merendeel van de theedrinkende en weglopende Hollanders/landgenoten met hun "ja maar"cultuur.

Ik vind kort gezegd dat Sjoerd (met wie ik niets heb,integendeel) het nu eens het perfect verwoord heeft. Hij heeft helemaal gelijk.

Ik vind juist dat Mossou een totaal gebrek aan inlevingsvermogen laat zien.. Wat weet die lul nou van de persoonlijke situatie van Kieft? Helemaal niks. Als flapdrollen als Van der Meijde een boekje uitbrengen dan hoor je hem niet, maar Kieft moet het opeens ontgelden. Zielig mannetje die Mossou.. echt zo'n laf schrijvertje die zich heel wat vindt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Pleun2011 op 26-05-2014 18:32:13 ]

Opzich kon ik me wel vinden in de mening van Sjoerd Mossou, totdat ik het boek las. Wat hij zelf overigens niet heeft gedaan ..

Een review van het boek is te lezen op de frontpage.

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 11:49 schreef Iwanius het volgende:

[..]

he he...Heb je 'm door?

Nee maar in deze vind ik zelf gewoon dat er niets heldhaftigs is aan het opbiechten van je daden. Alsof het ervoor uitkomen zo speciaal is. Juist niet. Het is een natuurlijk gedrag om je daden op te biechten, maar omdat de meesten het niet doen zijn plotseling diegenen die het wel doen iets speciaals geworden.

Echt..omgekeerde wereld.

Als Kieft echt spijt had dat bracht hij geen boek uit. Het boek is uitgebracht puur om op grond van medelijden zoveel mogelijk en gemakkelijk boekjes te verkopen en geld te cashen. Je kan het ook anoniem afkikken,geld verdienen door ervoor werken in een callcenter o.i.d om je schulden af te lossen. Ja....lang op de blaren zitten is lullig voor de meesten dus kiezen ze altijd maar weer de 'gemakkelijke' weg.

Totaal geen ruggengraat de slapjanus,ook niet na zijn afkicktijd.

Uh.. iedereen die in dezelfde situatie zou zitten als Kieft en een uitgever kende die met een boekje wil helpen om wat broodnodige cash binnen te halen zou natuurlijk zijn gezonde verstand gebruiken en voor een boekje kiezen. Moraalridders zijn de helden die aan de zijlijn staan, zoals Sjoerd Mossou.. wat een loser ben je om zo'n column te schrijven als je niet eens het boek gelezen hebt.

Haha die Mossou, zou ie nou gewoon jaloers zijn omdat dit boek zeker goed gaat verkopen, en hij met zijn kladjes nergens iets bereikt?

Daarnaast vind ik zijn conclusie ook katjelam. Want als je na 20 jaar toch nog durft om zo open en eerlijk al die shit te vertellen, heb je ballen ten grote van een kleine planeet. Het word juist per minuut dat je je geheim bewaard moeilijker.

quote:

Maar volgens mij was het dapper geweest als Wim Kieft ietsje eerder was gekapt met die onzin, en niet pas na vier kinderen en een paar relaties verder

Precies dit dacht ik over de oma van Mossou: Was maar wat eerder gekapt met jezelf voortplanten, dan hadden we nu niet die onzinnige, en vrij laffe, mening van Sjoerd.

Lutser

dat zou je toch ook niet verwachten

Afgekickt en meteen gaat de kliniek failliet.

http://www.nu.nl/economie(...)ersana-failliet.html

Ben het nu aan het lezen. Goed boek!

interessant dat hij nooit echt juichte na een doelpunt, iets wat hij zelf ook toegeeft in het boek

Ajax TV: Top 10 Wim Kieft