[Dieetclub] #611

quote:

Op maandag 5 mei 2014 19:02 schreef Sarabi het volgende:
Welkom Eerin!
Heb je op dit moment nog hulp voor je eetstoornis?

Ik ga nog wel naar de diëtist, maar dat is naar beneden afgesteld. Ik zou eerst naar een psycholoog gaan, heb ik ook een tijd gedaan, maar dat hielp me vrij weinig. Ik merkte dat het me meer problemen opleverde dan dat het me goed deed om elke week weer te moeten praten over negatieve dingen. Ik word meer gemotiveerd door positiviteit, dus het leek mij en mijn diëtist zinvoller om mijn levenswijze aan te passen in plaats van kapot te analyseren waarom ik dingen deed.

Dus heb nog wel wat hulp (haha, korter antwoord )

quote:

[..]

Bijzonder dat je niet door had dat je op die dagen niets at. Ik kan me voorstellen dat je (door druk bezig zijn o.i.d.) per ongeluk één maaltijd mist, maar ging je dan echt 's avonds slapen zonder het te weten? Nou ja, misschien stomme vragen, in elk geval van harte welkom hier, en veel succes!
In sporten word je uiteindelijk vooral beter door het te doen. In wandelen, fietsen, zwemmen en een hoop fitnessvarianten hoef je ook helemaal niet goed te zijn om toch effect (en plezier) er aan over te houden.

Nee geen stomme vraag Ik had het niet echt door als in: ik had niet door dat het abnormaal was. Ik had wel altijd een lege maag als ik ging slapen en was heel erg moe, maar in mijn hoofd had ik toch altijd veel gegeten. Geen idee hoe dat kan, het verbaasde mij ook. Misschien dacht ik heel veel aan eten, maar deed ik het niet, en voelde het toch alsof ik veel had gegeten.

Over sport: ik vind het nu lastig om dingen te gaan doen. Zijn er hier mensen die lid zijn van een sportclub? Ik zou bijvoorbeeld heel graag gaan honkballen, maar ik ben enigszins bang voor teamsporten door het gezamenlijk douchen achteraf. Hoe doen jullie dat? En dan zit er natuurlijk wel veel verschil tussen 5 kilo overgewicht of 50. Dat heeft me altijd tegen gehouden om te gaan sporten. Ik ben bang heel erg gedemotiveerd te raken door die onzekerheid tijdens het douchen. Maar misschien valt dat allemaal wel heel erg mee.

@eerder: ja het is inderdaad een excuus, het sporten, maar niet zomaar een. Het is niet dat het het makkelijkst is om niets te doen puur omdat ik lui ben, maar ik vind het serieus lastig om te gaan sporten. Ik zie overal problemen. Wandelen zou ik graag doen, rond de vijver, maar daar zitten dan weer allemaal mensen en dan durf ik weer niet etc. Voor sommige van jullie klinkt dit vast heel pussy, en voor mijzelf ook, maar ik heb helaas nog geen schijt aan wat mensen vinden.

En tuurlijk, het zijn altijd excuses. Maar ik zou het prettig vinden om te horen van jullie hoe jullie over zoiets heen zijn gekomen. Wellicht helpt dat.

quote:

Op maandag 5 mei 2014 20:27 schreef Eerin het volgende:

[..]

Ik ga nog wel naar de diëtist, maar dat is naar beneden afgesteld. Ik zou eerst naar een psycholoog gaan, heb ik ook een tijd gedaan, maar dat hielp me vrij weinig. Ik merkte dat het me meer problemen opleverde dan dat het me goed deed om elke week weer te moeten praten over negatieve dingen. Ik word meer gemotiveerd door positiviteit, dus het leek mij en mijn diëtist zinvoller om mijn levenswijze aan te passen in plaats van kapot te analyseren waarom ik dingen deed.

Dus heb nog wel wat hulp (haha, korter antwoord )

[..]

Nee geen stomme vraag Ik had het niet echt door als in: ik had niet door dat het abnormaal was. Ik had wel altijd een lege maag als ik ging slapen en was heel erg moe, maar in mijn hoofd had ik toch altijd veel gegeten. Geen idee hoe dat kan, het verbaasde mij ook. Misschien dacht ik heel veel aan eten, maar deed ik het niet, en voelde het toch alsof ik veel had gegeten.

Over sport: ik vind het nu lastig om dingen te gaan doen. Zijn er hier mensen die lid zijn van een sportclub? Ik zou bijvoorbeeld heel graag gaan honkballen, maar ik ben enigszins bang voor teamsporten door het gezamenlijk douchen achteraf. Hoe doen jullie dat? En dan zit er natuurlijk wel veel verschil tussen 5 kilo overgewicht of 50. Dat heeft me altijd tegen gehouden om te gaan sporten. Ik ben bang heel erg gedemotiveerd te raken door die onzekerheid tijdens het douchen. Maar misschien valt dat allemaal wel heel erg mee.

@eerder: ja het is inderdaad een excuus, het sporten, maar niet zomaar een. Het is niet dat het het makkelijkst is om niets te doen puur omdat ik lui ben, maar ik vind het serieus lastig om te gaan sporten. Ik zie overal problemen. Wandelen zou ik graag doen, rond de vijver, maar daar zitten dan weer allemaal mensen en dan durf ik weer niet etc. Voor sommige van jullie klinkt dit vast heel pussy, en voor mijzelf ook, maar ik heb helaas nog geen schijt aan wat mensen vinden.

En tuurlijk, het zijn altijd excuses. Maar ik zou het prettig vinden om te horen van jullie hoe jullie over zoiets heen zijn gekomen. Wellicht helpt dat.

Klinkt cliché maar: gewoon door te doen. Uiteindelijk gaat het afvallen makkelijker > minder gewicht/zelfverzekerder > minder schamen voor dingen waar je nu bang voor bent door je gewicht. En zo kom je uiteindelijk uit die cirkel denk ik..

Ik durfde eerder ook niet te douchen in de sportschool maar nu heb ik zoiets van 'het is geen modeshow, ik kom alleen m'n ding hier doen (sporten)' en ik ben goed bezig dus wat kan mij het schelen. Uiteindelijk was het nog wel lastig om te doen maar nu is het gewoon heel normaal (ik doe het net 1,5 maand ongeveer).

quote:

Op maandag 5 mei 2014 20:32 schreef Patoshik het volgende:

[..]

Klinkt cliché maar: gewoon door te doen. Uiteindelijk gaat het afvallen makkelijker > minder gewicht/zelfverzekerder > minder schamen voor dingen waar je nu bang voor bent door je gewicht. En zo kom je uiteindelijk uit die cirkel denk ik..

Ik durfde eerder ook niet te douchen in de sportschool maar nu heb ik zoiets van 'het is geen modeshow, ik kom alleen m'n ding hier doen (sporten)' en ik ben goed bezig dus wat kan mij het schelen. Uiteindelijk was het nog wel lastig om te doen maar nu is het gewoon heel normaal (ik doe het net 1,5 maand ongeveer).

Dit inderdaad. Verder ben ik aardig schaamteloos zodra ik aan het sporten ben (lees: korte hardlooptights en strakke tops, gewoon omdat dat het prettigst beweegt), dus niet echt een goeie vergelijking verder.

Douchen doe ik altijd thuis, want ik ben te lui om douchemeuk mee te zeulen. (En nog niet in de situatie geweest dat ik vanaf de sportschool ergens boeiends heen moest. Dan is 't een ander verhaal.)

Sporten is echt niet gelijk 2 uren zweten in een sportschool, 5km hardlopen of 100 km racefietsen.
Jammer dat 'bewegen' in het algemeen niet geldt als goed en gezond.

Al begin je met een half uur wandelen na het warm eten (om eventuele suikerdips ook te vermijden (dubbel winst)) en gewoon de kamer te dweilen of de fiets pakken naar de winkel, de trap pakken ipv de lift.
Dat scheelt veel meer dan 1 of 2 x per week alleen maar je afpeigeren terwijl je er geen zin in hebt.

quote:

Op maandag 5 mei 2014 20:32 schreef Patoshik het volgende:

[..]

Klinkt cliché maar: gewoon door te doen. Uiteindelijk gaat het afvallen makkelijker > minder gewicht/zelfverzekerder > minder schamen voor dingen waar je nu bang voor bent door je gewicht. En zo kom je uiteindelijk uit die cirkel denk ik..

Ik durfde eerder ook niet te douchen in de sportschool maar nu heb ik zoiets van 'het is geen modeshow, ik kom alleen m'n ding hier doen (sporten)' en ik ben goed bezig dus wat kan mij het schelen. Uiteindelijk was het nog wel lastig om te doen maar nu is het gewoon heel normaal (ik doe het net 1,5 maand ongeveer).

Ja dat is waar inderdaad, als het eenmaal goed gaat dan helpt dat altijd wel. Ik woon vanaf juli weer thuis bij mijn ouders waar in de wijde omtrek geen sportschool is, maar daar zit wel een hond waar ik mee kan gaan lopen. Dus dat moet ik dan maar gaan doen.

Overigens: ik beweeg wel hoor, verder Het klonk in mijn post misschien alsof ik dat niet doe, maar ik fiets ongeveer anderhalf uur per dag naar school en werk (kan je nagaan hoeveel ik op het moment eet aangezien ik niet afval xD).

En hierboven: knap dat je gaat hardlopen! Ik vind dat altijd zo goed om te zien, dat dikke mensen gaan hardlopen. Dat is voor mij nog wel echt even een stap te ver geloof ik, ik ga eerst maar eens elke dag joggen of zo met mijn hond straks. Kan me nu nog niet voorstellen dat ik ooit harder kan dan *hiiiiiiiijg* 5 km/u

Ik vond dat ook altijd een drempel, dat ze zouden denken "daar heb je die dikke weer".

Ik heb een kleine sportschool gevonden toen waar ik mij wel prettig voelde. Nu sport ik met een paar dames van het zwangerschapszwemmen en voel ik mij ook wat minder onzeker.

Ik heb net een lesje aquafit ingehaald. Dit was toch een stukje pittiger leek het dan onze groep. In de zaal veel buikspier/beenspier/borstspier gedaan. In het zwembad eigenlijk alles wel, spieren en wat meer conditie.

Nu nog even een kiwi gegeten, en nog even flink wat drinken. Morgen is de vakantie weer voorbij.

Er zit in ieder geval al wel wat extra beweging in morgen, namelijk lopen van en naar de bushalte.

Eerin! Dikke reet meldt... Met 105 kilo ofzo ben ik gestart met hardlopen. En idd echt als een natte krant in het begin, 1 minuut hield ik nauwelijks vol. Uiteindelijk liep ik twee jaar later 10km in net iets meer dan een uur! 1 heel uur!!! En dat kan jij ook! Maar begin idd klein.
Ik ben op dit moment nog groot fan van mijn stappenteller, die stelt dat je per dat minimaal 10,000 stappen moet lopen. En dus ben ik net nog een half uurtje gaan wandelen. Gewoon omdat ik er vandaag nog niet aan gekomen was. Ik heb een fitbit zip, klein dingetje, onzichtbaar bij je te dragen. Ik heb de mijne nieuw, maar die van mijn man hadden we voor 20 euro van Marktplaats.
De hele dag aan mijn bh en gewoon simpelweg bijhouden, ben ik er nog niet aan het eind van de dag, ga ik nog even wandelen.

Met kleine stapjes beginnen, dan kom je er echt uiteindelijk wel!

Oh, en die dikke reet heb ik nog steeds (of weer) hoor, maar ik loop wel hard!

quote:

Op maandag 5 mei 2014 21:14 schreef Brighteyes het volgende:
Eerin! Dikke reet meldt... Met 105 kilo ofzo ben ik gestart met hardlopen. En idd echt als een natte krant in het begin, 1 minuut hield ik nauwelijks vol. Uiteindelijk liep ik twee jaar later 10km in net iets meer dan een uur! 1 heel uur!!! En dat kan jij ook! Maar begin idd klein.
Ik ben op dit moment nog groot fan van mijn stappenteller, die stelt dat je per dat minimaal 10,000 stappen moet lopen. En dus ben ik net nog een half uurtje gaan wandelen. Gewoon omdat ik er vandaag nog niet aan gekomen was. Ik heb een fitbit zip, klein dingetje, onzichtbaar bij je te dragen. Ik heb de mijne nieuw, maar die van mijn man hadden we voor 20 euro van Marktplaats.
De hele dag aan mijn bh en gewoon simpelweg bijhouden, ben ik er nog niet aan het eind van de dag, ga ik nog even wandelen.

Met kleine stapjes beginnen, dan kom je er echt uiteindelijk wel!

Oh, en die dikke reet heb ik nog steeds (of weer) hoor, maar ik loop wel hard!

Oh dat is wel een goed idee inderdaad, zo'n stappenteller volgens mij heb ik die zelfs nog wel ergens liggen.

En dat moet wel een vet gevoel hebben gegeven, om het überhaupt vol te houden Ik ben in de vierde klas een tijd 'dun' geweest, en toen hadden we zo'n hardlooptest waarbij je 6 minuten moest rennen. Toen viel ik om van verbazing toen ik hem helemaal uit kon lopen voor het eerst in vier jaar. Maar daarna helaas weer aangekomen.

Ik kom van 120 naar 90 naar 107 naar 90 naar 101 naar nu dus 98... Vertel mij niks over weer aankomen. Ook met dat bijltje hebben veel van hier gehakt!
Maar goed, the only way is down en we houden gewoon stug vol! En jij komt gewoon lekker mee doen!

/ontkent alles over weer aankomen

De weegschaal gaf vandaag voor het eerst onder 84 kilo aan (83,9 om precies te zijn ) Mijn record sinds ik begonnen ben. Maar nog een hele weg te gaan naar de 80...zeker omdat ik er ook nog een beetje krachttraining bij doe.

edit: begonnen op 89 kilo

Vreetfestijn, check. Zo makkelijk om daar weer in terug te vallen. (Vrijgezellenfeesten, bruiloft en koningsdag zo dicht op elkaar hielpen daar ook niet echt bij, zwak drank- en vreetorgel dat ik ben. )

Gelukkig is het beperkt gebleven tot drie kilo, maar dat is heul de bedoeling niet natuurlijk. Dus nu weer even de zoutjes compleet negeren en het snacken maar even met fruit doen. (1-op-1 vervangen is ook niet heel handig, ik weet. Maar makkelijker om mee te minderen dan chocolade. En chocolade )

Daarom leek het me prettig om hier mee te praten, mensen die hetzelfde doen/meemaken als ik heel fijn. Vreetfestijnen ken ik ook genoeg inderdaad. Ik beloon(de) mezelf altijd met taart... En heb moeite met maat houden. Ik eet dan wel gezond avondeten bijvoorbeeld, maar dan neem ik niet 'wat' broccoli, maar gelijk een hele stronk + kaassaus + kaas. En tja, dan is al het gezonde van de broccoli wel weer teniet gedaan door de rest.

Oh ja. Weekenden. Waarschijnlijk handiger om dan gewoon de rotzooi te laten staan, maar de associatie met eten = gezellig zit diep.

Al moet ik ook gewoon braaf blijven sporten, daar lukte het eerder ook gewoon goed mee.

quote:

Op maandag 5 mei 2014 22:16 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:

[..]

Ik mag alleen in het weekend dus wel iets lekkers anders houd ik het niet vol

Maar dan niet mezelf vol proppen he. Maar gewoon wat chips bij het kaarten ofzo

In het weekend mag ik biertjes. En met biertjes wordt maat houden lastiger.

Maar biertjes.

Biertjes! Vrijdag weer of zo.

Vandaag was dit het plan:

quote:

O: 200 g magere yoghurt, paar flinke aardbeien, 50 g muesli
T: Appel
L: 4 speltboterhammen (1 pindakaas / 1 achterham / dubbele met kaas), kop pompoensoep
T: Banaan
D: Pasta met een berg groente, gehakt en een lepeltje pesto

En dit is wat ik gedaan heb:

quote:

O: 200 g magere yoghurt, paar flinke aardbeien, 50 g muesli
T: Appel
L: 4 speltboterhammen (1 pindakaas / 1 achterham / dubbele met kaas), kop pompoensoep
T: Banaan
D: Pasta met een berg groente, gehakt en een lepeltje pesto

Ik sloot trouwens het vorige deel zonder dat ik het merkte, scusi!