Overspannen zijn en een dagje weg in het weekend?

quote:

Op donderdag 24 april 2014 11:32 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Een bedrijfsarts heeft een 7 jarige specialisatie gevolgd over arbeidsongeschiktheid ten gevolge van ziekte of gebrek.

Vreemd dat situatieve arbeidsongeschiktheid geen onderdeel uitmaakt van de opleiding tot bedrijfsarts.

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 14:15 schreef Anus_Cocainus het volgende:
Als je het doet, informeer je eerst even je werkgever lijkt me.
Dit is gewoon niet slim aangepakt, ik als collega zou het ook zeer dubieus vinden om een 'overspannen' collega op een beurs aan te treffen. (Ook omdat veel mensen, waaronder ik, geen ervaring hebben mket overspannen zijn en dat gewoon niet kunnen plaatsen)

ik denk dat vooral dat deel tussen haakjes van belang is.
Veel mensen die het nog nooit van dichtbij hebben meegemaakt kunnen zich er geen voorstelling bij maken wat je nog wel en niet kunt - bovendien is dit bij iedereen anders; de één zal inderdaad alle inspanming en drukte mijden, de ander gaat zo veel mogelijk dingen ondernemen om elke gedachte aan het werk buiten te sluiten.

Maar zoals ik eerder al zei; als er op het werk niets veranderd blijkt zit de vriendin van TS zo weer in de lappenmand.

Een goede werkgever grijpt overspannenheid van een van zijn medewerkers aan om te kijken wat er op die afdeling te verbeteren valt.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 07:23 schreef Gwywen het volgende:
Een goede werkgever grijpt overspannenheid van een van zijn medewerkers aan om te kijken wat er op die afdeling te verbeteren valt.

Een goede bedrijfsarts beveelt dan ook mediation aan om de problemen te bespreken en daar afspraken over te maken.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:05 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Een goede bedrijfsarts beveelt dan ook mediation aan om de problemen te bespreken en daar afspraken over te maken.

Mediation is blijkbaar de oplossing voor alle problemen die overspannenheid veroorzaken?

quote:

Op donderdag 24 april 2014 11:32 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Een bedrijfsarts heeft een 7 jarige specialisatie gevolgd over arbeidsongeschiktheid ten gevolge van ziekte of gebrek. Dat wil zeggen dat de bedrijfsarts ziekte en gebrek kan vertalen naar beperkingen in arbeid gespecialiseerd naar de specifieke arbeid die bedongen is bij de verzuimende medewerker. Daar heeft een huisarts totaal geen kaas van gegeten.

[..]

Dat is dus het beeld dat veel werknemers bij een bedrijfsarts/Arboarts/arbodienst hebben maar dat is niet correct. Het advies wat een bedrijfsarts/Arboarts geeft is onafhankelijk net als de beoordeling van de mate van arbeidsongeschiktheid door ziekte of gebrek.

Ik weet echt niet hoe jij aan die 7 jaar komt. Want het zijn er meestal 4.

En waar een huisarts inderdaad minder verstand zal hebben van het vertalen van een ziekte naar de consequenties voor werkgever en werknemer, is hij/zij prima in staat (zo niet beter dan een bedrijfsarts) om een ziekte of aandoening te vinden, onderzoeken en een behandelingstraject starten.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:29 schreef probeer het volgende:
Ik weet echt niet hoe jij aan die 7 jaar komt. Want het zijn er meestal 4.

Klopt, je hebt gelijk. My bad.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:17 schreef Wespensteek het volgende:

[..]

Mediation is blijkbaar de oplossing voor alle problemen die overspannenheid veroorzaken?

Dat is wel erg kort door de bocht.

Het gaat in de OP over overspannenheid door problemen op de werkvloer. Met collegae onderling (pesten, treiteren, tegenwerken, buitensluiten, e.d.) en het van de werkgever moeten doen van taken die niet in het takenpakket vallen.

In dergelijke gevallen spelen er doorgaans drie zaken:
- De overspannenheid ansich | de ervaren klachten
- De situatie op de werkvloer
- De persoonlijkheid van de verzuimende medewerker (geen nee kunnen zeggen, niet assertief, perfectionisme, onzekerheid, sociaal zwak e.d.)

Dan is het gebruikelijk dat men focust op de overspannenheid (rust, leuke dingen doen) en op de persoonlijkheid (therapie). Echter zolang de situatie op de werkvloer niet verandert zal deze medewerker nooit binnen de termijn van 2 jaar weer duurzaam inzetbaar zijn op die werkvloer.

Die situatie verander je niet met rust, leuke dingen doen en therapie voor de verzuimende medewerker. Te vaak monden dergelijke ziekmeldingen dan ook uit op een langdurig verzuim (tot 2-3 jaar) of een arbeidsconflict met de werkgever. Met alle gevolgen van dien voor alle betrokken partijen.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 00:03 schreef r_one het volgende:
[..]

Hoe kan het UWV controleren of een advies van een bedrijfsarts werkelijk 100% onafhankelijk is, dan wel 'gekleurd' onder druk van de werkgever?

Ik gooi 'm er nog maar eens in.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:59 schreef r_one het volgende:

[..]

Ik gooi 'm er nog maar eens in.

Het uwv functioneert als een second opinion in.deze, niet.zozeer of het advies wel onafhankelijk was, maar meer of de mate van gestelde beperking overeenkomt en of het reintegratietraject overeenkomt met de richtlijnen.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 14:16 schreef MevrouwPuff het volgende:

[..]

Het uwv functioneert als een second opinion in.deze, niet.zozeer of het advies wel onafhankelijk was, maar meer of de mate van gestelde beperking overeenkomt en of het reintegratietraject overeenkomt met de richtlijnen.

Dat snap ik maar Ouder1 had het over controlemechanismen tegen afhankelijkheid van de werkgever waar het UWV onderdeel van zou uitmaken. Daar was ik wel benieuwd naar, hoe dat in de praktijk afgevangen zou worden door het UWV.

[ Bericht 0% gewijzigd door r_one op 26-04-2014 14:39:51 ]

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 14:27 schreef r_one het volgende:

[..]

Dat snap ik maar Ouder1 had het over controlemechanismen tegen afhankelijkheid van de werkgever waar het UWV onderdeel van zou uitmaken. Daar was ik wel benieuwd naar, hoe dat in de praktijk afgevangen zou worden door het UWV.

De stelling dat de bedrijfsarts er is voor de werkgever en alleen handelt in het belang van de werkgever / niet in het belang van de werknemer, zou inhouden dat de bedrijfsarts beslissingen neemt, een oordeel/advies geeft dat niet past bij de werkelijke beperkingen van de verzuimende medewerker.
Indien dat zo is, dan kan het UWV dat achterhalen met een DO en/of met de beoordeling van het dossier.
Het UWV is er niet expliciet op uit om bedrijfsartsen te controleren (maar om geld uit de zak van de werkgever te kloppen), maar dergelijke wanpraktijken kunnen zo wel aan het licht komen.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 15:23 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

De stelling dat de bedrijfsarts er is voor de werkgever en alleen handelt in het belang van de werkgever / niet in het belang van de werknemer, zou inhouden dat de bedrijfsarts beslissingen neemt, een oordeel/advies geeft dat niet past bij de werkelijke beperkingen van de verzuimende medewerker.
Indien dat zo is, dan kan het UWV dat achterhalen met een DO en/of met de beoordeling van het dossier.
Het UWV is er niet expliciet op uit om bedrijfsartsen te controleren (maar om geld uit de zak van de werkgever te kloppen), maar dergelijke wanpraktijken kunnen zo wel aan het licht komen.

Bij een deskundigenoordeel kijkt het UWV alleen naar de vraag in hoeverre werknemer arbeids(on)geschikt is of in hoeverre werkgever/bedrijfsarts voldaan hebben aan hun reïntegratie-inspanningen.

Het dossier wordt door het UWV pas beoordeeld zodra iemand daadwerkelijk in de WIA dreigt te verdwijnen; het UWV toetst dan aan de WVP.

In beide gevallen vindt er géén controle op belangenverstrengeling (werkgever met bedrijfsarts) plaats.

Onafhankelijkheid

Onafhankelijke positie ten aanzien van werkgevers en werknemers
Van alle geënquêteerde bedrijfsartsen geeft 21% aan regelmatig in situaties terecht
te komen waarin men niet meer geheel onafhankelijk kan werken als gevolg van de
opstelling van de werkgever waarvoor men werkt [tabel 3.50]. Met name geldt dit
wanneer door de werkgever druk wordt uitgeoefend op het beïnvloeden van de beoordeling
van het verzuim. In sommige gevallen wordt door werkgevers in deze situaties
gedreigd met het inruilen van de bedrijfsarts of het opzeggen van het contract.

Van de geënquêteerde bedrijfsartsen geeft 9% aan regelmatig met een situatie te
maken te krijgen waarin men niet meer geheel onafhankelijk kan werken als gevolg
van de opstelling van de werknemer [tabel 3.51]. Dit speelt met name in conflictsituaties
tussen werknemer en werkgever, waarbij de bedrijfsarts als verlengstuk van de
werkgever wordt gezien en werknemers een onwelwillende of agressieve houding
kunnen aannemen.

Onafhankelijke positie ten aanzien van eigen werkgever

Van alle geënquêteerde bedrijfsartsen die werken voor een externe- of interne arbodienst,
geeft 22% aan regelmatig in situaties terecht te komen waarin men niet meer
geheel onafhankelijk kan werken als gevolg van de opstelling van de eigen werkgever
(arbodienst) [tabel 3.52]. Voor een belangrijk deel schrijven zij dit toe aan de beperkte
contracten die arbodiensten afsluiten met werkgevers, hetgeen resulteert in
beperkte mogelijkheden om volgens geldende beroeps- of gedragcodes, zoals de
richtlijnen van de NVAB, te werken. Daarnaast geeft een deel van de bedrijfsartsen
aan dat de arbodienst in conflictsituaties tussen bedrijfsarts en werkgever vaak kiest
voor klantbehoud. Dit komt overeen met de bevinding in de recente ledenraadpleging
van de NVAB [38], waarin 61% van de bedrijfsartsen aangeeft dat de onafhankelijkheid
vanwege ‘commerciële belangen’ meer onder druk staat dan een aantal
jaren geleden. Daarnaast geeft in die situatie 32% van de bedrijfsartsen aan dat de
contracten die worden afgesloten weinig ruimte bieden om te werken volgens de
NVAB-richtlijnen, hetgeen ook in ander onderzoek wordt gemeld [13]. Het vaststellen
van de exacte randvoorwaarden voor onafhankelijk werken vraagt om aanvullend
onderzoek/

Bron Onderzoek naar de positie van bedrijfsarts 2011.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 21:11 schreef r_one het volgende:

[..]

Bij een deskundigenoordeel kijkt het UWV alleen naar de vraag in hoeverre werknemer arbeids(on)geschikt is of in hoeverre werkgever/bedrijfsarts voldaan hebben aan hun reïntegratie-inspanningen.

Het dossier wordt door het UWV pas beoordeeld zodra iemand daadwerkelijk in de WIA dreigt te verdwijnen; het UWV toetst dan aan de WVP.

In beide gevallen vindt er géén controle op belangenverstrengeling (werkgever met bedrijfsarts) plaats.

Wat is dan het probleem van een eventuele belangenverstrengeling en waar benadeelt dat dan de werknemer?

Stelletje nazi's daar op dat werk. Gauw maken dat je er wegkomt.

Ik kan er niet veel over zeggen, dat omdat het bij mij al te lang geleden is dat een 1-2-3 tje van de bedrijfsarts, de GGZ, en het team van verzekeringsarts/arbeidsdeskundige ervoor zorgde dat ik opeens voorgoed was afgekeurd. Bedrijfsarts wilde eenvoudigweg geen toestemming meer geven om nog weer aan de slag te gaan. Maar zoooo lang geleden, ik denk dat het hoe het bij mij is gegaan niet meer maatgevend is voor hoe nu de procedures zijn.

quote:

Op zondag 27 april 2014 10:21 schreef barthol het volgende:
Ik kan er niet veel over zeggen, dat omdat het bij mij al te lang geleden is dat een 1-2-3 tje van de bedrijfsarts, de GGZ, en het team van verzekeringsarts/arbeidsdeskundige ervoor zorgde dat ik opeens voorgoed was afgekeurd. Bedrijfsarts wilde eenvoudigweg geen toestemming meer geven om nog weer aan de slag te gaan. Maar zoooo lang geleden, ik denk dat het hoe het bij mij is gegaan niet meer maatgevend is voor hoe nu de procedures zijn.

So hee. 4 deskundigen die geen binding met elkaar hebben beoordelen dat je niet aan het werk kunt en dat is dan een 1-2-3-tje tegen jou.

Ik geloof je meteen. Je mankeerde uiteraard niets.

quote:

Op donderdag 24 april 2014 10:04 schreef boegschroef het volgende:
precies, het is een branche waar op elke vacature +- 150 solicitanten in de eerste 2 dagen reageren...

Zie daar het hele probleem. Die vrouw is gewoon een slaaf van haar functie (/levensstijl). Wat doe je jezelf aan, door werk te blijven doen 'wat bij je past' maar waar je helemaal kapot van gaat.
(zoals half werkend Nederland)

quote:

Op zondag 27 april 2014 10:49 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

So hee. 4 deskundigen die geen binding met elkaar hebben beoordelen dat je niet aan het werk kunt en dat is dan een 1-2-3-tje tegen jou.

Ik geloof je meteen. Je mankeerde uiteraard niets.

In elk geval niets lichamelijks. (en volgens mij valt het met mijn psyche ook wel mee) Maar... ik was wel behoorlijk aangeslagen indertijd door het verlies van mijn werk (Gedetacheerde WSW-er, lang als een vis in het water, maar op gegeven moment slepend arbeidsconflict, langdurige patstelling, bemiddeling naar een nieuwe WSW werkplek was aan de orde.) Hoewel ik ook veel mooie herinneringen aan mijn oude werk heb, heb ik de manier hoe het geëindigd is als heel frustrerend ervaren. In mijn dossier was geschreven dat ik geen (ziekte?)-inzicht zou hebben. Dus wat ik er zelf zei over mijn kunnen werken werd niet echt serieus genomen.
Van te voren was ik op de hoogte gebracht dat ik "tijdelijk" in de WAO zou belanden, 'maar.." zo werd er aan toegevoegd.. "je hoeft je geen zorgen te maken.. hooguit voor twee maanden, want we zijn nog op zoek naar een nieuwe werkplek". Alleen op het moment dat de WAO een feit werd, werden alle deuren om terug aan het werk te gaan gesloten, en die twee maanden zijn inmiddels 27 jaar geworden. Wel nog een tijd zelf geprobeerd om toch weer aan de slag te komen, maar veel oppositie, o.a. van het GGZ die wilden dat ik die eigen initiatieven zou staken, en waren fel tegen reintegratie in mijn geval. Overigens zijn ze bij het UWV verder altijd heel vriendelijk naar me geweest. Leek wel alsof ze me spaarden.

quote:

Op zondag 27 april 2014 12:00 schreef barthol het volgende:
In elk geval niets lichamelijks

Ik had wel iets lichamelijks maar heb bijna hetzelfde meegemaakt, moeten knokken om te mogen gaan werken omdat de bedrijfsarts totaal geen verstand van zake had en niet overtuigd kon worden dat hij het fout zag. Terwijl de specialist zegt dat je flink moet sporten zegt de bedrijfsarts dat je niet eens bureauwerk mag doen omdat het te vermoeiend is voor iemand met .....

quote:

Op zondag 27 april 2014 12:18 schreef Wespensteek het volgende:

[..]

Ik had wel iets lichamelijks maar heb bijna hetzelfde meegemaakt, moeten knokken om te mogen gaan werken omdat de bedrijfsarts totaal geen verstand van zake had en niet overtuigd kon worden dat hij het fout zag. Terwijl de specialist zegt dat je flink moet sporten zegt de bedrijfsarts dat je niet eens bureauwerk mag doen omdat het te vermoeiend is voor iemand met .....

Maar het is wel de competentie van de bedrijfsarts om daar een oordeel over te geven. (of hij/zij het juist ziet of niet doet er eigenlijk niet toe. Het wordt wel als een deskundigenoordeel gerekend.)
Bij mij had de bedrijfsarts er duidelijk geen vertrouwen meer in. Hij zei: "Ik zie er zoveel die zeggen dat ze graag weer aan de slag willen, en als ik ondanks mijn professionele twijfels toch toestemming geef, en het daarna toch weer fout gaat, dan word ik erop aangesproken. Dus van mij krijg je geen toestemming."
Een gevecht met het oordeel van partijen die als deskundigen beschouwd worden, die de competentie hebben om een oordeel te geven, dat leg je af.
Is niet anders. Althans mijn ervaring.

Het gevecht heb ik wel gewonnen al kostte dat de nodige tijd en moeite. Het is toch een kwestie van volhouden en argumenten geven en de regels gebruiken.

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:40 schreef Wespensteek het volgende:
Het gevecht heb ik wel gewonnen al kostte dat de nodige tijd en moeite. Het is toch een kwestie van volhouden en argumenten geven en de regels gebruiken.

Dat is mooi. Bij mij was de overmacht een beetje groot met al die deskundigen, en ik zag (toen het speelde) een trend dat mijn gevecht psychisch uitgelegd ging worden. Dat werkte averechts.

Toen ik werd afgekeurd ben ik (om even wat afstand te nemen) twee weken gaan hiken in de Pyreneeën
(mijn dagje uit)

quote:

Op zondag 27 april 2014 10:49 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

So hee. 4 deskundigen die geen binding met elkaar hebben beoordelen dat je niet aan het werk kunt en dat is dan een 1-2-3-tje tegen jou.

Ik geloof je meteen. Je mankeerde uiteraard niets.

Jij bent gewoon jaloers dat jou dit niet is overkomen en dat je nu dus niet lekker arbeidsongeschikt thuis op FOK! betaald kunt zitten trollen maar werk moet gaan zoeken.