Elvi | zaterdag 19 april 2014 @ 16:52 |
Originele OP:
quote: Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading. Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien  Korte omschrijving depressie:
quote: DepressieIemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid. Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan. Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie Korte uitleg van angststoornissen:
quote: AngststoornissenAngststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt. Wanneer spreken we van een angststoornis?Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis. In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:Paniekstoornis met of zonder agorafobie Sociale fobie of angststoornis Specifieke of enkelvoudige fobie Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis Gegeneraliseerde angststoornis Posttraumatische stress-stoornis Hypochondrie Angststoornis door een lichamelijke aandoening Acute stressstoornis Angststoornis door alcohol of drugs Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:Paniekstoornis met en zonder agorafobie Sociale fobie Specifieke fobie Obsessief-compulsieve stoornis Gegeneraliseerde angststoornis Posttraumatische stress-stoornis Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen Toepasselijke plaatjes:

 |
sitting_elfling | zaterdag 19 april 2014 @ 18:03 |
Pasen  |
kuolema | zaterdag 19 april 2014 @ 18:11 |
Paaseitjes zoeken Ik heb gisteren voor de therapiegroep en vandaag voor vrienden paaseitjes verstopt  |
Murmeli | zaterdag 19 april 2014 @ 18:16 |
quote: Leuk!!!! Paaseitjes zoeken is cool. Al ben ik er eem ramp in |
Elvi | zaterdag 19 april 2014 @ 19:50 |
Oja ik had er best een Pasen-OP van kunnen maken Sorry 
Ik zou vandaag nog een worteltaart maken maar dat is er niet meer van gekomen. Het was niet zo'n topdag Ik hoorde de buren weer eens roddelen over ons (we hebben hele dunne muren) en ze noemde mijn oma en moeder 'moffen' en de veiligheidscamera in de poort een 'moffenstreek' (hoewel zij een camera bij hun voordeur hebben hangen die beeld en geluid opneemt... die van ons dus niet..). Uit woede stond ik te trillen en ben naar de supermarkt gelopen waar mn ouders waren. Ben echt zelden zo overstuur geweest. Als ik dat mens gezien had buiten had ik haar echt wat aangedaan  |
sitting_elfling | zaterdag 19 april 2014 @ 20:11 |
quote: Op vrijdag 18 april 2014 18:05 schreef Pinguino81 het volgende:Ik zal even mijn verhaal vertellen, dat praat wat makkelijker! Ruim twee jaar geleden begon de ellende dat ik op mijn werk plotseling dacht dood te gaan! Ambulance erbij etc en dat bleek hyperventilatie te zijn. Hier heb ik nooit echt aandacht aan besteed en ben altijd maar doorgegaan ook al had ik er wel degelijk veel last van. Later leerde ik mijn vriendin kennen en alles ging "goed" helaas merkte ik dat ik steeds meer last van mijn klachten kreeg en ik naar haar toe steeds minder leuk begon te worden. Was snel moe, weinig zin en energie in dingen maar depressief voelde ik me niet echt. Na lang aandringen van haar ben ik toen naar de dokter gegaan en die heeft bloed geprikt. Hieruit bleek dat ik een B12 tekort heb en hiervoor moest ik injecties spuiten. Na de eerste injectie begon voor mij de ellende. Ik had de bijsluiter gelezen en las vreselijke dingen waardoor ik een paniekaanval kreeg. Twee weken thuis gezeten met elke dag een gejaagd gevoel en angsten. Het ging weer beter en ik ging weer aan het werk. Na een paar weken en een feestje werd ik een maandag morgen wakker en de eerste gedachte in mijn hoofd was toen zelfmoord. Ik raakte weer volkomen in paniek en snapte niet wat mij overkwam. Ik dacht dat ik gek werd. Elke dag gejaagdheid, angst, niet kunnen slapen en om de paar uur wakker. Ik dacht nu heb ik een depressie en hier moet ik vanaf. Na weken eindelijk bij de psychiater en die heeft na een aantal gesprekken vastgesteld dat ik last heb van een gegeneraliseerde angststoornis. Ik heb therapie gehad en na drie maanden thuis te hebben gezeten begon ik weer met werken. Hierna is alles met ups en downs gegaan maar voelde me nog steeds niet helemaal beter. Therapie krijg ik nog steeds al heb ik niet het gevoel daar nu nog wat aan te hebben. Ik twijfel heel erg of ik aan de AD moet maar ik durf niet echt. Ik twijfel gewoon of ik de juiste diagnose gekregen heb en of ik niet gewoon depressief ben en daardoor zoveel pieker en me angstig en gejaagd voel. Ik heb goede dagen en slechte dagen. Helaas trok mijn vriendin het niet meer een maandje terug en die heeft er een punt achter gezet. Hierdoor ben ik weer aardig teruggevallen. Moet zeggen dat ik de laatste weken wel vond dat het weer ging. Helaas heb ik het gevoel de laatste dagen dat ik weer helemaal terug bij af ben. Ik ben weer de hele dag bezig met wat ik heb en hoe ik er vanaf kom. Ik had gisteren en vandaag vrij en het lijkt wel dat het nu nog slecht gaat als tijdens mijn werk. Ik kon het wel afschuiven op stress steeds maar nu ben ik nog steeds moe en pieker en maal ik en sta ik zeer rot op. Ik heb ook zitten denken aan mindfulness maar geen idee of ik dat nu zomaar kan doen terwijl ik nog onder behandeling sta. Ook meer gaan sporten of veel gezonder gaan eten overweeg ik maar de discipline ontbreekt gewoon. En weer die twijfel, wel of geen AD. Zal het me helpen of ben ik straks een zombie met dezelfde problemen? De gevoelens dat het nooit meer goed komt en denken aan de dood terwijl ik absoluut niet dood wil maken het allemaal niet makkelijker. En wat doe ik dan? Ik ga googlen en lees verhalen die me nog meer de put en angst in praten. Dit was even mijn verhaal. Ik herken de angst en paniek wel, de hyper ventilatie. Wanneer de angst voor ziekte naar boven komt, wees zo rationeel mogeljik. Ik weet het, dat klinkt oprecht moeilijk, maar ik herken de angst wel. Ik trek de lijn bij bloed. Dat kun je niet faken, gevoelens kun je wel faken. |
zomertje | zaterdag 19 april 2014 @ 21:50 |
quote: Op zaterdag 19 april 2014 19:50 schreef Elvi het volgende:Oja ik had er best een Pasen-OP van kunnen maken  Sorry  Ik zou vandaag nog een worteltaart maken maar dat is er niet meer van gekomen. Het was niet zo'n topdag  Ik hoorde de buren weer eens roddelen over ons (we hebben hele dunne muren) en ze noemde mijn oma en moeder 'moffen' en de veiligheidscamera in de poort een 'moffenstreek' (hoewel zij een camera bij hun voordeur hebben hangen die beeld en geluid opneemt... die van ons dus niet..). Uit woede stond ik te trillen en ben naar de supermarkt gelopen waar mn ouders waren. Ben echt zelden zo overstuur geweest. Als ik dat mens gezien had buiten had ik haar echt wat aangedaan  Wat een k*twijf... maar hou de eer aan jezelf en laat je niet opnaaien... |
Raggingbull | zondag 20 april 2014 @ 00:13 |
Jeej pasen... iedereen lekker gezellig doen mwa... ik mag weer werken en alleen thuis zitten want me ouders zijn natuurlijk weer 2 dagen druk. Tot zo ver dus dat waanzinnige eenzame gevoel waar ik helemaal crazy van word.
Maar voor zover het vooruitzicht nu is heb ik wel met een hele toffe dame vrijdag een afspraak geplanned staan. Puur vriendschappelijk maar toch is nou net iets wat ik al in geen jaren gedaan heb. Dus erg gespannen en heel nerveus maar bijzonder veel zin in!!! |
Murmeli | zondag 20 april 2014 @ 05:26 |
De tering! Ik heb een heerlijke avond gehad. Technofeestje in maassilo. Met een hele lieve vriend van me. Echt superleuk! Wel beetje bezopen dus nu ff eten en flink water drinken en hopen dat het morgen meevalt |
magnetronkoffie | zondag 20 april 2014 @ 05:42 |
quote: Op zondag 20 april 2014 05:26 schreef Murmeli het volgende:De tering! Ik heb een heerlijke avond gehad. Technofeestje in maassilo. Met een hele lieve vriend van me. Echt superleuk! Wel beetje bezopen dus nu ff eten en flink water drinken en hopen dat het morgen meevalt Vooral veel water drinken (al betekent dat wel dat je veel moet pissen, maar beter veel pissen dan veel hoofdpijn toch? ) |
Murmeli | zondag 20 april 2014 @ 05:45 |
quote: Inderdaad! En hoofdpijn is niet erg maar ik word dan zo misselijk maar kotsen ho maar Wat doe jij nog/al wakker mop? |
magnetronkoffie | zondag 20 april 2014 @ 05:47 |
quote: Op zondag 20 april 2014 05:45 schreef Murmeli het volgende:[..] Inderdaad! En hoofdpijn is niet erg maar ik word dan zo misselijk  maar kotsen ho maar Wat doe jij nog/al wakker mop? Geen idee 
Mn bioritme is al een weekje zoek  Ik ga wel zo slapen denk ik want anders loopt het paasbezoek morgenvandaag ook al in de soep  |
Murmeli | zondag 20 april 2014 @ 05:49 |
Ik ga ook zo slapen. Als ik de katten naar binnen krijg. |
magnetronkoffie | zondag 20 april 2014 @ 05:56 |
quote: Ik heb nog wel een vlindernetje voor je  |
magnetronkoffie | zondag 20 april 2014 @ 05:59 |
Maar goed, tijd voor bed, ik leg mn mobiel wel naast mn bed en zie wel slaap lekker  |
Murmeli | zondag 20 april 2014 @ 06:08 |
quote: Hehehe! Gelukkig kwamen ze vrij makkelijk naar binnen. Slaap lekker. Ik ben nu al brak. Moet over 11 uur in de bios zitten. Zucht hihi |
zomertje | zondag 20 april 2014 @ 09:14 |
quote: Op zondag 20 april 2014 00:13 schreef Raggingbull het volgende:Jeej pasen... iedereen lekker gezellig doen mwa... ik mag weer werken en alleen thuis zitten want me ouders zijn natuurlijk weer 2 dagen druk. Tot zo ver dus dat waanzinnige eenzame gevoel waar ik helemaal crazy van word. Maar voor zover het vooruitzicht nu is heb ik wel met een hele toffe dame vrijdag een afspraak geplanned staan. Puur vriendschappelijk maar toch is nou net iets wat ik al in geen jaren gedaan heb. Dus erg gespannen en heel nerveus maar bijzonder veel zin in!!! En jij wil niet naar je ouders of zij willen niet dat je mee doet of ofof? |
zomertje | zondag 20 april 2014 @ 09:32 |
Ik heb mn pillen bijna afgebouwd naar 20mg. Dat is de helft van wat ik eerst had. Heb nu wel t idee dat de klachten toenemen, maar wil t toch even volhouden of het tijdelijk is of dat 20mg te weinig is voor mij. |
Raggingbull | zondag 20 april 2014 @ 10:58 |
quote: Neej ik moet werken kom dus laat thuis maar dan zijn ze nog weg. Ben standaard de weekenden nog daar. Beide partijen willen wel maar ik kan niet. Kon geen vrij krijgen. |
Murmeli | zondag 20 april 2014 @ 12:14 |
quote: Op zondag 20 april 2014 09:32 schreef zomertje het volgende:Ik heb mn pillen bijna afgebouwd naar 20mg. Dat is de helft van wat ik eerst had. Heb nu wel t idee dat de klachten toenemen, maar wil t toch even volhouden of het tijdelijk is of dat 20mg te weinig is voor mij. Hou het inderdaad goed in de gaten hoor! Ik wens je niet zo'n periode als ik in maart heb gehad. Al was het daarmee wel meteen duidelijk dat ik echt (nog) niet zonder AD kan/wil. Hoe lang zit je nu op 20 mg? En hoe lang gaat het nu iets slechter? Vraag evt ook in je omgeving na wat zij ervan merken. Bij mij had de omgeving het eerder door dan ik.
Edit: 4 uur slapen is te weinig. Had onwijze honger dus ben maar gaan eten. Sushi en brood met olijven. Jammie. Paasbrood heb ik ook. En eieren. Dat ga ik straks of morgen maar eten  |
zomertje | zondag 20 april 2014 @ 13:05 |
quote: Op zondag 20 april 2014 12:14 schreef Murmeli het volgende:[..] Hou het inderdaad goed in de gaten hoor! Ik wens je niet zo'n periode als ik in maart heb gehad. Al was het daarmee wel meteen duidelijk dat ik echt (nog) niet zonder AD kan/wil. Hoe lang zit je nu op 20 mg? En hoe lang gaat het nu iets slechter? Vraag evt ook in je omgeving na wat zij ervan merken. Bij mij had de omgeving het eerder door dan ik. Edit: 4 uur slapen is te weinig. Had onwijze honger dus ben maar gaan eten. Sushi en brood met olijven. Jammie. Paasbrood heb ik ook. En eieren. Dat ga ik straks of morgen maar eten  Het gaat al een paar weken wat minder doordat er teveel gebeurt wat emoties oproept. Sinds de laatste stap van 25 naar 22,5 gaat t nog wat minder goed. Die is nu een week of 2 geleden, dus ik wil nog wel even afwachten. Vandaag gaat t weer redelijk tot nu toe. |
kuolema | zondag 20 april 2014 @ 13:32 |
Sinds een paar dagen slaap ik weer goed, dat is zo fijn Met 6 mg mirtazapine. Heb best een fijn weekend gehad. Logees zijn weg en nu moet ik keihard gaan leren. Ik ga lekker in de tuin zitten  |
duracellkonijntje | zondag 20 april 2014 @ 13:33 |
quote: Op zondag 20 april 2014 13:32 schreef kuolema het volgende:Sinds een paar dagen slaap ik weer goed, dat is zo fijn  Met 6 mg mirtazapine. Heb best een fijn weekend gehad. Logees zijn weg en nu moet ik keihard gaan leren. Ik ga lekker in de tuin zitten  Super, goed om te horen! Lekker slapen kan wonderen doen he.  |
kuolema | zondag 20 april 2014 @ 13:34 |
quote: Ja echt wel. Kan geen toeval zijn dat mijn stemming weer beter is sinds ik beter slaap. |
duracellkonijntje | zondag 20 april 2014 @ 13:36 |
Gister een leuke dag gehad bij een vriend van me die ik al een hele poos niet gesproken heb. Ik moest er wel een eind voor fietsen, maar dat is alleen maar goed voor de lichaamsbeweging. Lekker met z'n drieën de hele middag in de tuin gezeten, beetje bier en wijn drinken en daarna de hele avond film gekeken op de bank, heerlijk.
Vandaag is het weer mooi weer en straks dus op naar mijn moeder. Even flink eten! Mijn wake-up mood was een beetje wisselvallig vandaag. Soms is er weer dat gevoel van onheil, dat er iets mis is. Niks nieuws onder de zon dus, gewoon lekker laten borrelen. De ene dag voel ik me goed, de andere dag minder, maar de trend is al duidelijk opwaarts en daar ben ik dankbaar voor.  |
duracellkonijntje | zondag 20 april 2014 @ 13:37 |
quote: Absoluut. Goed slapen is enorm bevorderlijk voor je energieniveau en daarmee de 'fitheid' van je hersenen. Voel je je lekker en midden in het leven door (heb ik althans).  |
Jaeger85 | zondag 20 april 2014 @ 14:05 |
Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.  |
Jaeger85 | zondag 20 april 2014 @ 14:08 |
quote: Op vrijdag 18 april 2014 18:05 schreef Pinguino81 het volgende:Ik zal even mijn verhaal vertellen, dat praat wat makkelijker! Ruim twee jaar geleden begon de ellende dat ik op mijn werk plotseling dacht dood te gaan! Ambulance erbij etc en dat bleek hyperventilatie te zijn. Hier heb ik nooit echt aandacht aan besteed en ben altijd maar doorgegaan ook al had ik er wel degelijk veel last van. Later leerde ik mijn vriendin kennen en alles ging "goed" helaas merkte ik dat ik steeds meer last van mijn klachten kreeg en ik naar haar toe steeds minder leuk begon te worden. Was snel moe, weinig zin en energie in dingen maar depressief voelde ik me niet echt. Na lang aandringen van haar ben ik toen naar de dokter gegaan en die heeft bloed geprikt. Hieruit bleek dat ik een B12 tekort heb en hiervoor moest ik injecties spuiten. Na de eerste injectie begon voor mij de ellende. Ik had de bijsluiter gelezen en las vreselijke dingen waardoor ik een paniekaanval kreeg. Twee weken thuis gezeten met elke dag een gejaagd gevoel en angsten. Het ging weer beter en ik ging weer aan het werk. Na een paar weken en een feestje werd ik een maandag morgen wakker en de eerste gedachte in mijn hoofd was toen zelfmoord. Ik raakte weer volkomen in paniek en snapte niet wat mij overkwam. Ik dacht dat ik gek werd. Elke dag gejaagdheid, angst, niet kunnen slapen en om de paar uur wakker. Ik dacht nu heb ik een depressie en hier moet ik vanaf. Na weken eindelijk bij de psychiater en die heeft na een aantal gesprekken vastgesteld dat ik last heb van een gegeneraliseerde angststoornis. Ik heb therapie gehad en na drie maanden thuis te hebben gezeten begon ik weer met werken. Hierna is alles met ups en downs gegaan maar voelde me nog steeds niet helemaal beter. Therapie krijg ik nog steeds al heb ik niet het gevoel daar nu nog wat aan te hebben. Ik twijfel heel erg of ik aan de AD moet maar ik durf niet echt. Ik twijfel gewoon of ik de juiste diagnose gekregen heb en of ik niet gewoon depressief ben en daardoor zoveel pieker en me angstig en gejaagd voel. Ik heb goede dagen en slechte dagen. Helaas trok mijn vriendin het niet meer een maandje terug en die heeft er een punt achter gezet. Hierdoor ben ik weer aardig teruggevallen. Moet zeggen dat ik de laatste weken wel vond dat het weer ging. Helaas heb ik het gevoel de laatste dagen dat ik weer helemaal terug bij af ben. Ik ben weer de hele dag bezig met wat ik heb en hoe ik er vanaf kom. Ik had gisteren en vandaag vrij en het lijkt wel dat het nu nog slecht gaat als tijdens mijn werk. Ik kon het wel afschuiven op stress steeds maar nu ben ik nog steeds moe en pieker en maal ik en sta ik zeer rot op. Ik heb ook zitten denken aan mindfulness maar geen idee of ik dat nu zomaar kan doen terwijl ik nog onder behandeling sta. Ook meer gaan sporten of veel gezonder gaan eten overweeg ik maar de discipline ontbreekt gewoon. En weer die twijfel, wel of geen AD. Zal het me helpen of ben ik straks een zombie met dezelfde problemen? De gevoelens dat het nooit meer goed komt en denken aan de dood terwijl ik absoluut niet dood wil maken het allemaal niet makkelijker. En wat doe ik dan? Ik ga googlen en lees verhalen die me nog meer de put en angst in praten. Dit was even mijn verhaal. Heb zelf ook een poos te kampen gehad met hyperventilatie en jouw verhaal komt mij heel bekend voor. Wat je vooral niet moet doen is gaan piekeren over je klachten en de symptomen gaan opzoeken op google. Dan kom je in een vicieuze cirkel die de klachten verergeren. Hypochondrie is een gevolg of symptoom van hyperventilatie. Door de hyperventilatie ben je in constante staat van angst waardoor je elk ongemak in je lichaam opmerkt. Wat mij geholpen heeft is psychosomatische fysiotherapie. Is het zeker dat bij jou de hyperventilatie komt door een B12 tekort? |
Murmeli | zondag 20 april 2014 @ 22:21 |
quote: Op zondag 20 april 2014 13:05 schreef zomertje het volgende:[..] Het gaat al een paar weken wat minder doordat er teveel gebeurt wat emoties oproept. Sinds de laatste stap van 25 naar 22,5 gaat t nog wat minder goed. Die is nu een week of 2 geleden, dus ik wil nog wel even afwachten. Vandaag gaat t weer redelijk tot nu toe. Oh als het pas een paar weken is kan het nog wel wegtrekken ja. Dat kunnen nog ontwenningsverschijnselen zijn denk ik. Ik zou dan even op 22.5 blijven zolang de stress omstandigheden er nog zijn en tot je je weer stabieler voelt. Ik heb zelf met het afbouwen wel eens 5 of 6 weken op dezelfde dosis gezeten en er was hier ooit iemand die bleef nog langer gelijk. Achteraf gezien had ik dat ook moeten doen denk ik  |
Murmeli | zondag 20 april 2014 @ 22:21 |
quote: Op zondag 20 april 2014 13:32 schreef kuolema het volgende:Sinds een paar dagen slaap ik weer goed, dat is zo fijn  Met 6 mg mirtazapine. Heb best een fijn weekend gehad. Logees zijn weg en nu moet ik keihard gaan leren. Ik ga lekker in de tuin zitten  Wat super!!! Ben heel blij voor je. Hopelijk de eerste stappen op een weg omhoog  |
zomertje | zondag 20 april 2014 @ 22:25 |
quote: Op zondag 20 april 2014 22:21 schreef Murmeli het volgende:[..] Oh als het pas een paar weken is kan het nog wel wegtrekken ja. Dat kunnen nog ontwenningsverschijnselen zijn denk ik. Ik zou dan even op 22.5 blijven zolang de stress omstandigheden er nog zijn en tot je je weer stabieler voelt. Ik heb zelf met het afbouwen wel eens 5 of 6 weken op dezelfde dosis gezeten en er was hier ooit iemand die bleef nog langer gelijk. Achteraf gezien had ik dat ook moeten doen denk ik  ik wil hier ook wel een week of 5 op blijven ja, probeer nu ook wat meer rust in te bouwen waar mogelijk. |
Murmeli | zondag 20 april 2014 @ 22:32 |
quote:
 |
Elvi | zondag 20 april 2014 @ 22:38 |
Na gister een kutdag te hebben gehad dankzij die heks naast ons, heb ik toch mn worteltaart vandaag kunnen bakken En hij is lekkerrrr!  |
Mange-tout | zondag 20 april 2014 @ 22:53 |
Hm, lekker . Ik wil volgend weekend voor de eerste keer in mijn leven carrot cake gaan maken. Spannend :p
quote: Op zondag 20 april 2014 14:05 schreef Jaeger85 het volgende:Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.  Ben je het een beetje goed doorgekomen? |
Miniem | zondag 20 april 2014 @ 22:59 |
quote: Op zondag 20 april 2014 14:05 schreef Jaeger85 het volgende:Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.  Bij mij alleen met mijn verjaardag en kerst. Pasen is niks bijzonders voor mij. |
zomertje | zondag 20 april 2014 @ 23:03 |
quote:
SPOILER Bij mij verwacht mn broer dat ik mn moeder ga opzoeken... en dat trek ik nu echt ff niet zo goed. Negativiteit en altijd over iedereen klagen en vooral op mij veel commentaar hebben... nee, ff bedankt
|
Raggingbull | zondag 20 april 2014 @ 23:28 |
quote: Op zondag 20 april 2014 14:05 schreef Jaeger85 het volgende:Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.  Welkom bij de club. En na net 9,5 uur gewerkt te hebben overheerst dat gevoel hier weer. Iemand hebben om nu tegen aan te kunnen gaan liggen en stevig vast pakken om vervolgens in die persoons armen in slaap te vallen man ik zou er een moord voor willen plegen om dat nu te hebben. Bij wijze van spreken dan. |
sitting_elfling | maandag 21 april 2014 @ 09:53 |
quote: Op zondag 20 april 2014 14:05 schreef Jaeger85 het volgende:Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.  Dit heb ik eigenlijk meer met dagen zoals koninginne dag etc. En in mindere mate kerst & oud en nieuw. |
duracellkonijntje | maandag 21 april 2014 @ 11:48 |
Gisteren eens maar weer bevestigd hoe erg ik op mijn moeder lijk. We kunnen altijd eindeloos discussiëren en voor ik het wist was het kwart over twaalf. Toen nog even lekker acht km naar huis gefietst. 
Blij dat ik vandaag nog een vrije dag heb. Ik ben de afgelopen twee dagen (ondanks dat het gezellig was) toch veel op pad geweest en even een 'mij' dagje is wel weer lekker. Kudo's voor drie-daagse weekenden. Moet overigens wel in de regen mijn band gaan plakken. Gisteren op de heenweg een platte band gekregen, bij mijn moeder geplakt, om vervolgens op de terugweg weer een klapper te krijgen. Was wel even een subtiel FML-momentje.  |
Jaeger85 | maandag 21 april 2014 @ 12:16 |
quote: Op zondag 20 april 2014 22:53 schreef Mange-tout het volgende:Hm, lekker  . Ik wil volgend weekend voor de eerste keer in mijn leven carrot cake gaan maken. Spannend :p [..] Ben je het een beetje goed doorgekomen? Ja hoor . De middag doorgebracht bij mijn familie waar ik altijd bij terecht kan.
quote: Op zondag 20 april 2014 23:28 schreef Raggingbull het volgende:[..] Welkom bij de club. En na net 9,5 uur gewerkt te hebben overheerst dat gevoel hier weer. Iemand hebben om nu tegen aan te kunnen gaan liggen en stevig vast pakken om vervolgens in die persoons armen in slaap te vallen man ik zou er een moord voor willen plegen om dat nu te hebben. Bij wijze van spreken dan. Ik kan het niet beter omschrijven en weet precies hoe jij je voelt. Hoe ben jij de dag doorgekomen?
quote: Daar heb ik het ook en in nog grotere mate. Ik kijk dan ook helemaal niet uit naar koningsnacht en koningsdag... |
Raggingbull | maandag 21 april 2014 @ 12:19 |
quote: Op maandag 21 april 2014 12:16 schreef Jaeger85 het volgende:[..] Ja hoor  . De middag doorgebracht bij mijn familie waar ik altijd bij terecht kan. [..] Ik kan het niet beter omschrijven en weet precies hoe jij je voelt. Hoe ben jij de dag doorgekomen? [..] Daar heb ik het ook en in nog grotere mate. Ik kijk dan ook helemaal niet uit naar koningsnacht en koningsdag... Ja door kei veel te werken en vooral non-stop druk zijn. En ik heb juist wel zin in koningsnacht en bevrijdingsfestival lekker dronken worden met 200000 andere mensen haha is ook een sociaal leven! |
zomertje | maandag 21 april 2014 @ 13:06 |
quote: Op maandag 21 april 2014 12:19 schreef Raggingbull het volgende:[..] Ja door kei veel te werken en vooral non-stop druk zijn. En ik heb juist wel zin in koningsnacht en bevrijdingsfestival lekker dronken worden met 200000 andere mensen haha is ook een sociaal leven! Lastig dat je vooral druk moet zijn om even niets te voelen, of is dat niet zo? Zo werkte dat bij mij altijd.
Ik had een belabberde start, hopen dat t muziek maken vanmiddag wel lekker gaat. Het is me al een tijd te druk eigenlijk. |
magnetronkoffie | maandag 21 april 2014 @ 13:12 |
quote: Op maandag 21 april 2014 13:06 schreef zomertje het volgende:[..] Lastig dat je vooral druk moet zijn om even niets te voelen, of is dat niet zo? Zo werkte dat bij mij altijd. Ik had een belabberde start, hopen dat t muziek maken vanmiddag wel lekker gaat. Het is me al een tijd te druk eigenlijk. Ik deed dit ook en uit ervaring weet ik dat het niet werkt. Het is zeg maar alleen maar uitstellen van het onvermijdelijke. Ben blij dat ik dat niet meer hoef, maar de balans die ik heb is wel relatief fragiel. ...maar een relatief fragiele balans is altijd nog beter dan helemaal geen  |
zomertje | maandag 21 april 2014 @ 13:19 |
quote: Op maandag 21 april 2014 13:12 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Ik deed dit ook en uit ervaring weet ik dat het niet werkt. Het is zeg maar alleen maar uitstellen van het onvermijdelijke. Ben blij dat ik dat niet meer hoef, maar de balans die ik heb is wel relatief fragiel. ...maar een relatief fragiele balans is altijd nog beter dan helemaal geen  De balans is lastig ja, het is snel teveel. Maar ik wil ook nog wel een beetje leven. Moet al genoeg laten en ook nog 4 dagen per week naar mn werk (5 uurtjes) |
magnetronkoffie | maandag 21 april 2014 @ 14:09 |
quote: Op maandag 21 april 2014 13:19 schreef zomertje het volgende:[..] De balans is lastig ja, het is snel teveel. Maar ik wil ook nog wel een beetje leven. Moet al genoeg laten en ook nog 4 dagen per week naar mn werk (5 uurtjes) Ik kom hier later misschien nog even op terug. Heb al maanden het gevoel dat ik te weinig tijd heb...vreemd. |
missbehavin | maandag 21 april 2014 @ 16:45 |
Het is weer dat vreselijke moment van de maand dat ik de administratie doe. Niet geheel ontoevallig ook altijd een van mijn moeilijkste dagen. Word er moedeloos van |
Mange-tout | maandag 21 april 2014 @ 17:45 |
quote: Op maandag 21 april 2014 16:45 schreef missbehavin het volgende: Het is weer dat vreselijke moment van de maand dat ik de administratie doe. Niet geheel ontoevallig ook altijd een van mijn moeilijkste dagen. Word er moedeloos van I feel you, ben er ook mee bezig. Vind nog het vervelendste dat ik geld moet vragen van anderen als terugbetaling voor een gedeeld abonnement, wat stom is, want zo is het gewoon afgesproken.
Waarom word jij er juist zo moedeloos van? |
missbehavin | maandag 21 april 2014 @ 18:00 |
quote: Op maandag 21 april 2014 17:45 schreef Mange-tout het volgende:[..] I feel you, ben er ook mee bezig. Vind nog het vervelendste dat ik geld moet vragen van anderen als terugbetaling voor een gedeeld abonnement, wat stom is, want zo is het gewoon afgesproken. Waarom word jij er juist zo moedeloos van? Omdat ik amper rond kom.. Ik zit op bijstandsniveau (ik werk wel hoor) en in een te duur huis (ben na de break-up in het huis blijven wonen) en met een puber is het gewoon heel lastig.  |
Jaeger85 | maandag 21 april 2014 @ 19:09 |
quote: Op maandag 21 april 2014 12:19 schreef Raggingbull het volgende:[..] Ja door kei veel te werken en vooral non-stop druk zijn. En ik heb juist wel zin in koningsnacht en bevrijdingsfestival lekker dronken worden met 200000 andere mensen haha is ook een sociaal leven! Dan zit ik binnen de kortste keren tegen een burn-out aan. Wekelijks moet er voor mij een moment zijn om de batterij weer op te laden.
Die festivals zijn een leuk vooruitzicht. Ga je daar in jouw eentje naar toe? |
sitting_elfling | maandag 21 april 2014 @ 20:02 |
quote: Op maandag 21 april 2014 19:09 schreef Jaeger85 het volgende:[..] Dan zit ik binnen de kortste keren tegen een burn-out aan. Wekelijks moet er voor mij een moment zijn om de batterij weer op te laden. Die festivals zijn een leuk vooruitzicht. Ga je daar in jouw eentje naar toe? Ik heb juist momenten nodig waar ik me kan ontladen. Ik pak altijd veel te veel prikkels. Ontladen is een feest, wil niet altijd maar dat is wel belangrijk.
Dom zuipen, feesten en brallen en net doen of je net zoveel sociaal verstand hebt als alle andere alfa mannetjes om je heen die pupilletjes hebben die ontzettend klein zijn. Tsjah,
Ik sta op het punt een aantal interviews te overwegen. 1tje in de UK en 1tje in India. Ook hier weer, twijfel. |
Raggingbull | maandag 21 april 2014 @ 23:04 |
quote: Op maandag 21 april 2014 19:09 schreef Jaeger85 het volgende:[..] Dan zit ik binnen de kortste keren tegen een burn-out aan. Wekelijks moet er voor mij een moment zijn om de batterij weer op te laden. Die festivals zijn een leuk vooruitzicht. Ga je daar in jouw eentje naar toe? Sommige sommige niet mijn muziek smaak valt niet echt binnen de normaal waardes en er zijn weinig mensen die er naar luisteren dus ik ga regelmatig alleen. En zoals S_E als zegt voor mij geldt hetzelfde ik moet ontladen inplaats van opladen. |
Mange-tout | maandag 21 april 2014 @ 23:16 |
quote: Op maandag 21 april 2014 18:00 schreef missbehavin het volgende:[..] Omdat ik amper rond kom.. Ik zit op bijstandsniveau (ik werk wel hoor) en in een te duur huis (ben na de break-up in het huis blijven wonen) en met een puber is het gewoon heel lastig.  Niet fijn . Is er geen instantie die je daarmee kan helpen? (Mocht je het zelf willen natuurlijk)
quote: Spannend. Waarom de twijfel? (Buiten dan waarschijnlijk het argument van opnieuw te moeten beginnen en van leefomgeving veranderen, maar uit wat je hier hebt gepost, lijk je dat gewoon te zijn/een uitdaging te vinden?) |
missbehavin | maandag 21 april 2014 @ 23:40 |
quote: Nee, er valt ook weinig aan te doen, behalve ander werk |
magnetronkoffie | dinsdag 22 april 2014 @ 01:51 |
quote: Op maandag 21 april 2014 20:02 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Ik heb juist momenten nodig waar ik me kan ontladen. Ik pak altijd veel te veel prikkels. Ontladen is een feest, wil niet altijd maar dat is wel belangrijk. Dom zuipen, feesten en brallen en net doen of je net zoveel sociaal verstand hebt als alle andere alfa mannetjes om je heen die pupilletjes hebben die ontzettend klein zijn. Tsjah, Ik sta op het punt een aantal interviews te overwegen. 1tje in de UK en 1tje in India. Ook hier weer, twijfel.
quote: Op maandag 21 april 2014 23:04 schreef Raggingbull het volgende:[..] Sommige sommige niet mijn muziek smaak valt niet echt binnen de normaal waardes en er zijn weinig mensen die er naar luisteren dus ik ga regelmatig alleen. En zoals S_E als zegt voor mij geldt hetzelfde ik moet ontladen inplaats van opladen. Maar dat klinkt toch tegenstrijdig? Je raakt door je werk overprikkeld en om daarvan te herstellen ga je ergens heen waar juist ook weer meer prikkels zijn. Bizar gewoon...
Wat is voor jullie dan het verschil tussen "opladen" op je werk en "ontladen" op zo'n (beesten)feest? Wat maakt het verschil? Want beide leveren jullie veel prikkels op, dus je zou verwachten dat het resultaat hetzelfde is.
Bizar. |
magnetronkoffie | dinsdag 22 april 2014 @ 01:54 |
quote: Op maandag 21 april 2014 13:19 schreef zomertje het volgende:[..] De balans is lastig ja, het is snel teveel. Maar ik wil ook nog wel een beetje leven. Moet al genoeg laten en ook nog 4 dagen per week naar mn werk (5 uurtjes) En hier kom ik later nog weer op terug, maar het heeft met mijn bovenstaande post te maken. Ik heb om de 1 of andere reden heel veel tijd nodig om weer op te laden (van de overprikkeling) en de enige manier om dat te doen is door in een situatie te verkeren met minder "actieve" prikkels zeg maar (dus gewoon het rustig aan doen, liefst in een gecontroleerde omgeving). |
seasushi | dinsdag 22 april 2014 @ 07:39 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 01:54 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] En hier kom ik later nog weer op terug, maar het heeft met mijn bovenstaande post te maken. Ik heb om de 1 of andere reden heel veel tijd nodig om weer op te laden (van de overprikkeling) en de enige manier om dat te doen is door in een situatie te verkeren met minder "actieve" prikkels zeg maar (dus gewoon het rustig aan doen, liefst in een gecontroleerde omgeving). Heel herkenbaar. Ik vind het altijd fijn als het weekend is, en de mensen om me heen vrij hebben. maar ik ben ook erg blij als het weekend voorbij is, en ik in mijn "hol" terug kan. Een lang weekend als afgelopen dagen zorgt er bij mij ook voor dat ik nu veel tijd nodig heb voor mijzelf. Het klinkt bejaard en dat is het misschien ook wel, maar ik blijf het beste stabiel op deze manier. In en om het huis of atelier, de hond, en in de loop van de middag dochter erbij. Dat zijn vaak genoeg prikkels |
zomertje | dinsdag 22 april 2014 @ 08:48 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 07:39 schreef seasushi het volgende:[..] Heel herkenbaar. Ik vind het altijd fijn als het weekend is, en de mensen om me heen vrij hebben. maar ik ben ook erg blij als het weekend voorbij is, en ik in mijn "hol" terug kan. Een lang weekend als afgelopen dagen zorgt er bij mij ook voor dat ik nu veel tijd nodig heb voor mijzelf. Het klinkt bejaard en dat is het misschien ook wel, maar ik blijf het beste stabiel op deze manier. In en om het huis of atelier, de hond, en in de loop van de middag dochter erbij. Dat zijn vaak genoeg prikkels Onder een dekentje op de bank, t liefst met een katje erbij Ik heb dat al nodig na mn 5 uurtjes werken en zeker na een drukke dag. Teveel prikkels is ook een probleem hier, ik heb daar nog geen oplossing voor, behalve rust. |
Probability | dinsdag 22 april 2014 @ 08:56 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 07:39 schreef seasushi het volgende:[..] Heel herkenbaar. Ik vind het altijd fijn als het weekend is, en de mensen om me heen vrij hebben. maar ik ben ook erg blij als het weekend voorbij is, en ik in mijn "hol" terug kan. Een lang weekend als afgelopen dagen zorgt er bij mij ook voor dat ik nu veel tijd nodig heb voor mijzelf. Het klinkt bejaard en dat is het misschien ook wel, maar ik blijf het beste stabiel op deze manier. In en om het huis of atelier, de hond, en in de loop van de middag dochter erbij. Dat zijn vaak genoeg prikkels Ik vind zo'n lang weekend leuk, maar druk en rommelig. (Ik zat in een hutje in het bos wat ik al 25 jaar doe met dezelfde mensen) Ik geniet echt ben ontspannen maar ben wel alles kwijt/drukker in m'n hoofd/adhd dingen worden erger/slaap onrustiger. Maar ben qua mensen en warmte wel helemaal opgeladen. Ook even geen behoefte meer aan de warmte van een vriendje in m'n bed of zo 
Dus heb nu even tijd alleen nodig. In de tuin of zo. Ben ook best moe en slaap ook meer.
Twee jaar geleden zat ik veel slechter in m'n vel, en zou ik na zo'n weekend door gaan en doorgaan met alle negatieve gevolgen en gedachten daarvan.
Ik pak nu bewust m'n rust en maak geen afspraken. |
missbehavin | dinsdag 22 april 2014 @ 09:44 |
Nou, begon de dag met een potje janken in de auto, dat belooft veel goeds  |
sitting_elfling | dinsdag 22 april 2014 @ 09:59 |
quote: Op maandag 21 april 2014 23:16 schreef Mange-tout het volgende:Spannend. Waarom de twijfel? (Buiten dan waarschijnlijk het argument van opnieuw te moeten beginnen en van leefomgeving veranderen, maar uit wat je hier hebt gepost, lijk je dat gewoon te zijn/een uitdaging te vinden?) De twijfel is angst. Angst dat het niet goed komt. Het is niet rationele angst, maar soms is het genoeg angst om mij in een hyperventilatie aanval te drukken.
quote: Op dinsdag 22 april 2014 01:51 schreef magnetronkoffie het volgende:Wat is voor jullie dan het verschil tussen "opladen" op je werk en "ontladen" op zo'n (beesten)feest? Wat maakt het verschil? Want beide leveren jullie veel prikkels op, dus je zou verwachten dat het resultaat hetzelfde is. Bizar. Ik hoef mij vaak niet echt op te laden op het werk. Ik kan soms op staan en binnen een half uur zonder iets te eten of drinken direct aan het werk en flink knallen. Die 'ik heb een momentje met de koffie nodig om te starten' heb ik geen last van. Het voordeel van de financiele sector is dat het 24/7 is. Het is nooit hetzelfde en nieuws veranderd dingen en dat houdt mij in het spelletje. Hoofd er in en je bent continu afgeleid. Krediet verlaging daar, oe, dat bedrijf gaat flink omhoog, hoe zit het met de hypotheken van die bank in Frankrijk? Etc. Het is een spervuur van vragen en nieuws en dingen wat maar niet ophoudt. Dat heb ik nodig in het werk, ik kan me er in verliezen en omdat ik veel prikkels opvang kan ik het relatief allemaal juist vrij goed aan.
Alleen dan kom ik thuis en loop ik volledig hyper over van de prikkels. Ontladen .. ontladen .. ontladen ....... Dan wil een feestje, gamen, wandeling nog wel eens helpen maar soms werkt dat ook niet. Met als gevolg als ik niet rust neem ik in een burn out knal en het "feest" weer opnieuw kan beginnen. |
Cue_ | dinsdag 22 april 2014 @ 10:12 |
quote: Vanwaar dat?  |
missbehavin | dinsdag 22 april 2014 @ 10:17 |
quote: Ben gewoon zo intens ongelukkig  |
sitting_elfling | dinsdag 22 april 2014 @ 10:17 |
Overigens is de persoon die hyperventileren uitgevonden heeft (bij wijze van) niet leuk. Hyperventileren van je lichaam, dat is echt een kut reactie. : X |
Cue_ | dinsdag 22 april 2014 @ 10:21 |
quote: Maar maar je vriendje en je kind dan..?  Al snap ik dat alles eromheen en de medicijnen enzo je ook ongelukkig kunnen maken. Gaat helaas zelden zoals je graag zou willen zien. |
magnetronkoffie | dinsdag 22 april 2014 @ 10:22 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 09:59 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Alleen dan kom ik thuis en loop ik volledig hyper over van de prikkels. Ontladen .. ontladen .. ontladen ....... Dan wil een feestje, gamen, wandeling nog wel eens helpen maar soms werkt dat ook niet. Met als gevolg als ik niet rust neem ik in een burn out knal en het "feest" weer opnieuw kan beginnen. Maar het is toch helemaal niet zo gek dat iets als een feestje (vooral een druk beestenfeest, zo noem ik het maar effe) 'soms' niet werkt? Ik vind het een wonder dat zoiets bij jullie überhaubt wel eens werkt want ook drukke feestjes bezorgen veel prikkels, wat nou juist deel van het probleem is.
Hoe kunnen jij en RB nou (in jullie eigen woorden) ontladen daar waar je vanzelf juist opgeladen wordt? Wat jullie vertellen lijkt meer op het compenseren van dingen doen door dingen te moeten doen door dingen te doen die jullie willen doen. Zoals jullie het uitleggen lijkt het wel alsof jullie juist teveel energie hebben door heel veel en heel hard te werken terwijl dat mij juist energie zou ontnemen/kosten. |
Woods | dinsdag 22 april 2014 @ 10:26 |
Ik heb na mijn intake gesprek bij de GGZ in Amsterdam als uitslag depressie toegekregen. Echter heb ik het idee voor mijzelf dat ze dit maar als laatste oplossing hebben gegeven en het idee dat ik de problemen die ik nu heb allemaal zelf veroorzaakt hebt door luiheid, niks doen en willen.
Zo ga ik dus nu ook de gesprekken met de psycholoog in, dat ik daar zit en zij me dus probeert te helpen niet vanuit de depressie maar als iemand die gewoon lui is. |
Cue_ | dinsdag 22 april 2014 @ 10:29 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:26 schreef Woods het volgende:Ik heb na mijn intake gesprek bij de GGZ in Amsterdam als uitslag depressie toegekregen. Echter heb ik het idee voor mijzelf dat ze dit maar als laatste oplossing hebben gegeven en het idee dat ik de problemen die ik nu heb allemaal zelf veroorzaakt hebt door luiheid, niks doen en willen. Zo ga ik dus nu ook de gesprekken met de psycholoog in, dat ik daar zit en zij me dus probeert te helpen niet vanuit de depressie maar als iemand die gewoon lui is. Vanwaar is dat gevoel gekomen dan?
Het heeft natuurlijk ook wel een link met elkaar. Depressieve mensen doen vaak ook zeer weinig. Anderen zien dat als lui zijnde, maar de reden en de diepere laag is natuurlijk heel anders. Maar om eruit te komen is het wel nodig om actie te ondernemen. Of dit nu actie is op geestelijk gebied (problemen oplossen) of (ook) op lichamelijk gebied (daadwerkelijk naar buiten gaan, mensen op zoeken) |
Woods | dinsdag 22 april 2014 @ 10:31 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:29 schreef Cue_ het volgende:[..] Vanwaar is dat gevoel gekomen dan? Het heeft natuurlijk ook wel een link met elkaar. Depressieve mensen doen vaak ook zeer weinig. Anderen zien dat als lui zijnde, maar de reden en de diepere laag is natuurlijk heel anders. Maar om eruit te komen is het wel nodig om actie te ondernemen. Of dit nu actie is op geestelijk gebied (problemen oplossen) of (ook) op lichamelijk gebied (daadwerkelijk naar buiten gaan, mensen op zoeken) Ik heb vorige week 3 doelen gekregen maar heb er slechts 1 uitgevoerd, tandarst bellen Overige 2 moet ik nu nog even snel uitvoeren
Tevens, moet je perse de psycholoog netjes aankijken of op een bepaald punt focussen? |
Cue_ | dinsdag 22 april 2014 @ 10:33 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:31 schreef Woods het volgende:Ik heb vorige week 3 doelen gekregen maar heb er slechts 1 uitgevoerd, tandarst bellen  Overige 2 moet ik nu nog even snel uitvoeren Tevens, moet je perse de psycholoog netjes aankijken of op een bepaald punt focussen? Wat waren de twee andere doelen? Wel goed dat je de tandarts hebt gebeld 
Niets moet. Doen waar je jezelf het lekkerst bij voelt  |
Woods | dinsdag 22 april 2014 @ 10:37 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:33 schreef Cue_ het volgende:[..] Wat waren de twee andere doelen? Wel goed dat je de tandarts hebt gebeld  Niets moet. Doen waar je jezelf het lekkerst bij voelt  Ik doe al een paar jaar vrijwel niets, zo had ik dit schooljaar als doel om te slagen nadat ik nipt over was gegaan naar 5 havo. Midden in het schooljaar ging ik nog sporadisch naar school en nu zit ik thuis zonder dat ik eigenlijk weet waarom ik geen zin meer had(de school irriteerde me maar daar zou ik opzich doorheen gebeten moeten hebben). Ik had een nieuwe computer gekocht als doel om muziek te maken, filmpjes bewerken enzo, hij staat nu te verstoffen...  |
sitting_elfling | dinsdag 22 april 2014 @ 10:41 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:22 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Maar het is toch helemaal niet zo gek dat iets als een feestje (vooral een druk beestenfeest, zo noem ik het maar effe) 'soms' niet werkt? Ik vind het een wonder dat zoiets bij jullie überhaubt wel eens werkt want ook drukke feestjes bezorgen veel prikkels, wat nou juist deel van het probleem is. Hoe kunnen jij en RB nou (in jullie eigen woorden) ontladen daar waar je vanzelf juist opgeladen wordt? Wat jullie vertellen lijkt meer op het compenseren van dingen doen door dingen te moeten doen door dingen te doen die jullie willen doen. Zoals jullie het uitleggen lijkt het wel alsof jullie juist teveel energie hebben door heel veel en heel hard te werken terwijl dat mij juist energie zou ontnemen/kosten. Ik kan me van mijn laatste grote feesten alleen maar herkennen dat ik ontzettend relax. Ik ben dan niet het type, midden op de vloer, maar met een goed glas drank ergens in een hoekje (over finance lullen met collega's ). Klinkt misschien vaag en apart maar dan heb ik het idee dat ik oplos in de menigte. Dat voelt lekker. Of iig als stress ontladen.
Overigens deed ik dit vroeger (5/10 jaar terug) met name met Counter Strike ( )
Het zijn vaak de momenten dat ik helemaal alleen ben, de spanning me om de oren vliegt. Ik ontladen wil maar het niet kan. Een feestje bijv. zorgt niet voor oplading. Ik heb niet dat 'WOW' effect of wat dan ook. En vaak heb ik niet de tijd om na een feestje na te denken, wow dat was leuk! Want dan moet ik weer aan het werk.
Ik zie (of zag) mijn werk dan ook altijd als, plezier tot op bepaalde hoogte. Het uitvoeren van een hobby. Overigens is dit ook de reden dat ik een baan in India overweeg, domweg omdat misschien de cultuur (meer rust) me beter aanstaat. |
Cue_ | dinsdag 22 april 2014 @ 10:44 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:37 schreef Woods het volgende:Ik doe al een paar jaar vrijwel niets, zo had ik dit schooljaar als doel om te slagen nadat ik nipt over was gegaan naar 5 havo. Midden in het schooljaar ging ik nog sporadisch naar school en nu zit ik thuis zonder dat ik eigenlijk weet waarom ik geen zin meer had(de school irriteerde me maar daar zou ik opzich doorheen gebeten moeten hebben). Ik had een nieuwe computer gekocht als doel om muziek te maken, filmpjes bewerken enzo, hij staat nu te verstoffen...  Dan zijn kleine stapjes bv de tandarts bellen en er straks ook heen gaan best wel stappen om te maken. Want wat ik lees is dat je je langzaam steeds meer opsluit. |
Woods | dinsdag 22 april 2014 @ 10:51 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:44 schreef Cue_ het volgende:[..] Dan zijn kleine stapjes bv de tandarts bellen en er straks ook heen gaan best wel stappen om te maken. Want wat ik lees is dat je je langzaam steeds meer opsluit. Ik was tot ongeveer anderhalf jaar terug iemand die vaak alleen zat en contact liever uit de weg ging, sinds ik ergens werk is dat eigenlijk wel verandert en in sommige periodes zit ik zowat elke avond(ook na werk) bij vrienden/aanhang daarvan. De dingen die er wel toe doen ga ik uit de weg. |
missbehavin | dinsdag 22 april 2014 @ 11:03 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:21 schreef Cue_ het volgende:[..] Maar maar je vriendje en je kind dan..?  Al snap ik dat alles eromheen en de medicijnen enzo je ook ongelukkig kunnen maken. Gaat helaas zelden zoals je graag zou willen zien. Ja, voor die kleine man hou ik het nog vol denk ik |
Cue_ | dinsdag 22 april 2014 @ 11:43 |
quote: Gelukkig  |
zomertje | dinsdag 22 april 2014 @ 11:51 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 10:37 schreef Woods het volgende:[..] Ik doe al een paar jaar vrijwel niets, zo had ik dit schooljaar als doel om te slagen nadat ik nipt over was gegaan naar 5 havo. Midden in het schooljaar ging ik nog sporadisch naar school en nu zit ik thuis zonder dat ik eigenlijk weet waarom ik geen zin meer had(de school irriteerde me maar daar zou ik opzich doorheen gebeten moeten hebben). Ik had een nieuwe computer gekocht als doel om muziek te maken, filmpjes bewerken enzo, hij staat nu te verstoffen...  Het verschil tussen lui en depressief: Depressief is tegen dingen opzien om ze te gaan doen. Alsof het zwaar is om te doen, ook al is het maar een klein dingetje. Dat is mijn ervaring. Ook het nemen van beslissingen wat niet wil lukken. |
sitting_elfling | dinsdag 22 april 2014 @ 14:13 |
Ik haat hyperventileren. Net ook weer. Zwaar gapen, bloeddruk laag, koud, idee dat je flauwvalt en nu weer FOK. |
Gray | dinsdag 22 april 2014 @ 14:23 |
Depressief zijn voelde voor mij een beetje als water naar de zee dragen met een gat in de emmer.
Lui zijn is eerder gaan liggen op het strand aan diezelfde zee. Fok die emmers water. |
duracellkonijntje | dinsdag 22 april 2014 @ 14:30 |
quote: Komt dat FOK! er ook nog bij he.  |
Royco1 | dinsdag 22 april 2014 @ 14:31 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 11:51 schreef zomertje het volgende:[..] Het verschil tussen lui en depressief: Depressief is tegen dingen opzien om ze te gaan doen. Alsof het zwaar is om te doen, ook al is het maar een klein dingetje. Dat is mijn ervaring. Ook het nemen van beslissingen wat niet wil lukken. Toen ik depressief was, en dus thuis zat, dan begon ik wel heel enthousiast aan dingen. Bijvoorbeeld dan ging ik mijn auto wassen, dus emmer en spullen pakken, tuinslang uitrollen etc. Maar als ik daar dan halverwege mee was dan zag ik er opeens als een berg tegenop en ruimde ik alles weer op. |
duracellkonijntje | dinsdag 22 april 2014 @ 14:32 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 14:23 schreef Gray het volgende:Depressief zijn voelde voor mij een beetje als water naar de zee dragen met een gat in de emmer. Lui zijn is eerder gaan liggen op het strand aan diezelfde zee. Fok die emmers water. Haha, mooie vergelijking. Lui en depressief is heel iets anders. Lui zijn betekent gewoon dat je lui bent, je verder wel goed voelt en gewoon lekker ontspannen bent en geen zin hebt om daar verandering in te brengen. Depressief zijn is daarentegen voor mij een groot zwart gat vol met pijn die er voor zorgt dat je als het ware onder een grote sluier loopt die al het geluk uit alles wat je mogelijk mee kunt maken zuigt. Het is zowel psychologisch slopend als een fysiek gevoel waardoor je in een hoekje wil kruipen en gewoon in de foetushouding op je duim wilt zuigen. 
Beetje expliciet wellicht, maar zo ervoer ik het wel. |
sitting_elfling | dinsdag 22 april 2014 @ 14:41 |
quote:  |
Woods | dinsdag 22 april 2014 @ 15:37 |
Kom net van de psycholoog af en tijdens het gesprek kwam opeens angst naar voren. Dit was voor mij wel confronterend want had hier nooit eerder aan gedacht. Ik had de OP nog niet eens doorgenomen maar vind het wel vreemd om nu met angst te worden geconfronteerd met die 'depressie', hangt dat samen ofzo? Ik wil ook totaal nog niet geloven dat ik depressief ben(ondanks diagnose)aangezien veel mensen dit heel snel over zichzelf zeggen. |
Probability | dinsdag 22 april 2014 @ 15:48 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 15:37 schreef Woods het volgende:Kom net van de psycholoog af en tijdens het gesprek kwam opeens angst naar voren. Dit was voor mij wel confronterend want had hier nooit eerder aan gedacht. Ik had de OP nog niet eens doorgenomen maar vind het wel vreemd om nu met angst te worden geconfronteerd met die 'depressie', hangt dat samen ofzo? Ik wil ook totaal nog niet geloven dat ik depressief ben(ondanks diagnose)aangezien veel mensen dit heel snel over zichzelf zeggen. Ik geloofde het ook niet, want ben een optimistisch persoon, doorzetter etc. Maar daar heeft het eigenlijk vrij weinig mee te maken.
Er stond dit weekend een mooi interview in het magazine van de Volkskrant?, ging over angsten, een artikel over een topsporter met depressie. Mooi om te lezen. - Stefan Groothuis was dat |
magnetronkoffie | dinsdag 22 april 2014 @ 15:48 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 14:31 schreef Royco1 het volgende:[..] Toen ik depressief was, en dus thuis zat, dan begon ik wel heel enthousiast aan dingen. Bijvoorbeeld dan ging ik mijn auto wassen, dus emmer en spullen pakken, tuinslang uitrollen etc. Maar als ik daar dan halverwege mee was dan zag ik er opeens als een berg tegenop en ruimde ik alles weer op. Ik liet alles dan gewoon ter plekke liggen  Zal je dan ook niks verbazen dan dat het niet bepaald opgeruimd was bij mij thuis 
Het "er als een berg tegenop zien" herken ik dan wel weer en is nooit helemaal verdwenen toen mn hardnekkige depressie dat wel was. |
magnetronkoffie | dinsdag 22 april 2014 @ 15:50 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 15:37 schreef Woods het volgende:Kom net van de psycholoog af en tijdens het gesprek kwam opeens angst naar voren. Dit was voor mij wel confronterend want had hier nooit eerder aan gedacht. Ik had de OP nog niet eens doorgenomen maar vind het wel vreemd om nu met angst te worden geconfronteerd met die 'depressie', hangt dat samen ofzo? Ik wil ook totaal nog niet geloven dat ik depressief ben(ondanks diagnose)aangezien veel mensen dit heel snel over zichzelf zeggen. Ik geloofde het ook niet, ik dacht dat het normaal was
Bij mij hingen angst en depressie wel "losjes" samen, al kan ik niet echt beoordelen wat de link tussen die 2 nou precies is/was bij mij.
Overigens net ca 10km gewandeld (moest wel, want had de bus gemist ) en echt -net- thuis gekomen. Straks maar even een bak koffie  |
Woods | dinsdag 22 april 2014 @ 15:53 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 15:50 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Ik geloofde het ook niet, ik dacht dat het normaal was Bij mij hingen angst en depressie wel "losjes" samen, al kan ik niet echt beoordelen wat de link tussen die 2 nou precies is/was bij mij. Overigens net ca 10km gewandeld (moest wel, want had de bus gemist  ) en echt -net- thuis gekomen. Straks maar even een bak koffie  Ik laat het vandaag voor wat het is en ga nu een spelletje spelen of iets anders. Morgen komen de doelen wel die ik heb. Heb hier trouwens een memobord voor me en had enthousiast taken eropgezet maar geen enkele die ik nog heb uitgevoerd zo zuur  |
magnetronkoffie | dinsdag 22 april 2014 @ 16:00 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 15:53 schreef Woods het volgende:[..] Ik laat het vandaag voor wat het is en ga nu een spelletje spelen of iets anders. Morgen komen de doelen wel die ik heb. Heb hier trouwens een memobord voor me en had enthousiast taken eropgezet maar geen enkele die ik nog heb uitgevoerd  zo zuur  Ik heb nog wel het 1 en ander te doen in het huishouden vandaag en tussendoor moetwil ik een begin maken met een programmeertaal leren, wat ik nodig heb om verder te modden  Het gamen komt zaterdag wel als mn vrienden er weer zijn en dan moet mn mod weer gebruiksklaar zijn  |
Elvi | dinsdag 22 april 2014 @ 16:47 |
Ik heb weer een stap gezet om weer te wennen aan het arbeidsproces Ik ben vandaag aangenomen als vrijwilligster bij een museum. ik ga beginnen met de communicatie, en later komen daar misschien nog rondleidingen coordineren en arrangementen bedenken bij.
Af en toe heb ik nog wel een moment van paniek als ik bedenk dat dit allemaal nog steeds vrijwillig is en ik nog steeds geen inkomen heb Maar ik hou mezelf voor dat het een begin is: ik kan weer wennen, het staat goed op mn cv, ik ben ergens binnen... |
zomertje | dinsdag 22 april 2014 @ 17:17 |
Ik voelde me al niet zo goed en toen nog even een aanvaring er bovenop. In plaats van te gaan sporten ben ik zo die zaal weer uitgerend en naar huis gegaan. Vriendjelief doet zo zn best om me te helpen, maar voel me nog steeds kut (en dat t niet helpt maakt dat alleen maar erger) |
sitting_elfling | dinsdag 22 april 2014 @ 18:12 |
Heeft iemand hier wel vaker last van? Ik heb vandaag weer ontzettende excessieve gaap neigingen, waar daarna mijn voorhoofd en lichaam ijzig koud aan blijft voelen om daarna het idee te hebben dat je loopt te zweven en dat gevoel dat je continu je bewustzijn verliest.
M'n vriendin vertelde me dat ik er uitzag als een dooie. Bloed zakt volledig weg. Ik laat me er overigens niet een dag door verkloten. Ik ga gewoon verder maar het is dan altijd ff 30 minuutjes rationeel rustig blijven (dat lukt ook vaak wel) maar het is zo gruwelijk kut, die hyperventilatie aanvallen. |
CherryLips | dinsdag 22 april 2014 @ 18:17 |
Supertof weekend gehad in Berlijn, nu thuis weer in een zwart gat. En m'n sollicitatie van twee weken geleden is nooit aangekomen dus daar kan ik ook naar fluiten. |
missbehavin | dinsdag 22 april 2014 @ 18:41 |
Het moet niet erger worden nu hoor, ik kan niet meer  |
Jaeger85 | dinsdag 22 april 2014 @ 18:56 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 18:12 schreef sitting_elfling het volgende:Heeft iemand hier wel vaker last van? Ik heb vandaag weer ontzettende excessieve gaap neigingen, waar daarna mijn voorhoofd en lichaam ijzig koud aan blijft voelen om daarna het idee te hebben dat je loopt te zweven en dat gevoel dat je continu je bewustzijn verliest. M'n vriendin vertelde me dat ik er uitzag als een dooie. Bloed zakt volledig weg. Ik laat me er overigens niet een dag door verkloten. Ik ga gewoon verder maar het is dan altijd ff 30 minuutjes rationeel rustig blijven (dat lukt ook vaak wel) maar het is zo gruwelijk kut, die hyperventilatie aanvallen. Dat zijn klassieke hyperventilatie symptomen. Heb je ook last van tintelingen in jouw handen, hartkloppingen en een druk op de borst? Dat zijn namelijk ook veel voorkomende symptomen.
Heb zelf een jaar lang last gehad van hyperventilatie. Tijdens de eerste aanval dacht ik werkelijk dat ik een hartaanval kreeg. Ik zag lijkbleek, was in staat van paniek, had druk op mijn borst met uitstraling naar mijn linkerarm en was benauwd. Ben toen naar de huisartsenpost gebracht waar geconstateerd is dat het het hyperventilatie was. Daarna door de medische molen geweest om fysieke oorzaken van hyperventilatie uit te sluiten.
Uiteindelijk doorverwezen naar een psychosomatische fysiotherapeut en daar heb ik geleerd hoe ik met hyperventilatie om moet gaan. Als ik een aanval op voel komen ga ik buikademhalingsoefeningen doen. Een inademing van drie seconden en een uitademing van minimaal het dubbele. Vervolgens en pauze van 5 seconde en dan weer inademen. Dat doe ik dan tien minuten lang. Sinds ik fanatiek drie maal per week sport heb ik nauwelijks nog klachten. Het bewegen verlaagt namelijk het zuurstofgehalte in het bloed. |
Gray | dinsdag 22 april 2014 @ 19:00 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 15:37 schreef Woods het volgende:Kom net van de psycholoog af en tijdens het gesprek kwam opeens angst naar voren. Dit was voor mij wel confronterend want had hier nooit eerder aan gedacht. Ik had de OP nog niet eens doorgenomen maar vind het wel vreemd om nu met angst te worden geconfronteerd met die 'depressie', hangt dat samen ofzo? Ik wil ook totaal nog niet geloven dat ik depressief ben(ondanks diagnose)aangezien veel mensen dit heel snel over zichzelf zeggen. Hoe het precies komt weet ik niet, maar ik kreeg tegen het eind van m'n depressie plots last van angstaanvallen. Echt stervensbenauwd, uit het niets, om het niets. Gelukkig maar tweemaal last van gehad dat ik me kan herinneren, en heel kort.
Misschien hebben beide met dezelfde hersenprocessen te maken ofzo?
quote: Op dinsdag 22 april 2014 16:47 schreef Elvi het volgende:Ik heb weer een stap gezet om weer te wennen aan het arbeidsproces  Ik ben vandaag aangenomen als vrijwilligster bij een museum.  ik ga beginnen met de communicatie, en later komen daar misschien nog rondleidingen coordineren en arrangementen bedenken bij. Af en toe heb ik nog wel een moment van paniek als ik bedenk dat dit allemaal nog steeds vrijwillig is en ik nog steeds geen inkomen heb  Maar ik hou mezelf voor dat het een begin is: ik kan weer wennen, het staat goed op mn cv, ik ben ergens binnen... Vrijwilligerswerk is ook werk. 
Bovendien draag je daarmee ook bij aan de maatschappij, dus daar mag je best trots op wezen. 
quote: Op dinsdag 22 april 2014 18:12 schreef sitting_elfling het volgende:Heeft iemand hier wel vaker last van? Ik heb vandaag weer ontzettende excessieve gaap neigingen, waar daarna mijn voorhoofd en lichaam ijzig koud aan blijft voelen om daarna het idee te hebben dat je loopt te zweven en dat gevoel dat je continu je bewustzijn verliest. M'n vriendin vertelde me dat ik er uitzag als een dooie. Bloed zakt volledig weg. Ik laat me er overigens niet een dag door verkloten. Ik ga gewoon verder maar het is dan altijd ff 30 minuutjes rationeel rustig blijven (dat lukt ook vaak wel) maar het is zo gruwelijk kut, die hyperventilatie aanvallen. Hier ben ik niet bekend mee. Heb je je al laten onderzoeken? |
Jaeger85 | dinsdag 22 april 2014 @ 19:08 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 16:47 schreef Elvi het volgende:Ik heb weer een stap gezet om weer te wennen aan het arbeidsproces  Ik ben vandaag aangenomen als vrijwilligster bij een museum.  ik ga beginnen met de communicatie, en later komen daar misschien nog rondleidingen coordineren en arrangementen bedenken bij. Af en toe heb ik nog wel een moment van paniek als ik bedenk dat dit allemaal nog steeds vrijwillig is en ik nog steeds geen inkomen heb  Maar ik hou mezelf voor dat het een begin is: ik kan weer wennen, het staat goed op mn cv, ik ben ergens binnen... Het is een heel goed begin en zoals je al opmerkte staat het ook goed op je CV. Het is in deze tijd nu eenmaal lastig om werk te vinden. Hoeveel uur in de week ga je daar werken? |
sitting_elfling | dinsdag 22 april 2014 @ 19:23 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 18:56 schreef Jaeger85 het volgende:[..] Dat zijn klassieke hyperventilatie symptomen. Heb je ook last van tintelingen in jouw handen, hartkloppingen en een druk op de borst? Dat zijn namelijk ook veel voorkomende symptomen. Heb zelf een jaar lang last gehad van hyperventilatie. Tijdens de eerste aanval dacht ik werkelijk dat ik een hartaanval kreeg. Ik zag lijkbleek, was in staat van paniek, had druk op mijn borst met uitstraling naar mijn linkerarm en was benauwd. Ben toen naar de huisartsenpost gebracht waar geconstateerd is dat het het hyperventilatie was. Daarna door de medische molen geweest om fysieke oorzaken van hyperventilatie uit te sluiten. Uiteindelijk doorverwezen naar een psychosomatische fysiotherapeut en daar heb ik geleerd hoe ik met hyperventilatie om moet gaan. Als ik een aanval op voel komen ga ik buikademhalingsoefeningen doen. Een inademing van drie seconden en een uitademing van minimaal het dubbele. Vervolgens en pauze van 5 seconde en dan weer inademen. Dat doe ik dan tien minuten lang. Sinds ik fanatiek drie maal per week sport heb ik nauwelijks nog klachten. Het bewegen verlaagt namelijk het zuurstofgehalte in het bloed. Ik heb het eens eerder gehad. Ik ben toen door de huisarts doorverwezen voor een bloedcheck en ECGtje. Na de ECG doorverwijzing gekregen naar de cardioloog. Volledige check en alles was in orde. Sinds dien tot een paar week geleden geen last meer van gehad. De afgelopen dagen weer ontzettend veel last.
Druk op de borst, net alsof er een olifant op mijn borstkas zit. Volgens mij zit het grootste gedeelte ook met het ademhalen.
Ik moet dan ook maar weer eens meer bezig met fysieke activiteiten. |
Gray | dinsdag 22 april 2014 @ 19:42 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 19:23 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Ik heb het eens eerder gehad. Ik ben toen door de huisarts doorverwezen voor een bloedcheck en ECGtje. Na de ECG doorverwijzing gekregen naar de cardioloog. Volledige check en alles was in orde. Sinds dien tot een paar week geleden geen last meer van gehad. De afgelopen dagen weer ontzettend veel last. Druk op de borst, net alsof er een olifant op mijn borstkas zit. Volgens mij zit het grootste gedeelte ook met het ademhalen. Ik moet dan ook maar weer eens meer bezig met fysieke activiteiten. Je kan ademhalingsoefeningen gaan doen. In het verleden heb ik fysiotherapie gehad omdat ik verkeerd ademhaalde, namelijk door mijn borstkas te vergroten en mijn buik niet te gebruiken. 10 sessies van een half uur deed wonderen; ik ging simpelweg op m'n rug liggen en m'n handen op m'n borst en haalde adem door met mijn buik vacuum te trekken in m'n longen. Kortom, alleen je buik uitzetten en niet je ribbenkast maakt dat je op een veel efficientere manier ademhaalt en ook nog eens een groter volume aanmaakt.
Bovendien kan je dit ook meteen opvatten als een vorm van meditatie. Winning! |
sitting_elfling | dinsdag 22 april 2014 @ 19:46 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 19:42 schreef Gray het volgende:[..] Je kan ademhalingsoefeningen gaan doen. In het verleden heb ik fysiotherapie gehad omdat ik verkeerd ademhaalde, namelijk door mijn borstkas te vergroten en mijn buik niet te gebruiken. 10 sessies van een half uur deed wonderen; ik ging simpelweg op m'n rug liggen en m'n handen op m'n borst en haalde adem door met mijn buik vacuum te trekken in m'n longen. Kortom, alleen je buik uitzetten en niet je ribbenkast maakt dat je op een veel efficientere manier ademhaalt en ook nog eens een groter volume aanmaakt. Bovendien kan je dit ook meteen opvatten als een vorm van meditatie.  Winning! Ik ga dat vanavond ook maar weer proberen.
Hoe komt dat toch. Hoe kan het, dat een mens, per definitie 'verkeerd' zou ademhalen? Je doet dit automatisch en niet bewust. Hoe kan dat nou fout gaan? |
Gray | dinsdag 22 april 2014 @ 19:47 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 19:46 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Ik ga dat vanavond ook maar weer proberen. Hoe komt dat toch. Hoe kan het, dat een mens, per definitie 'verkeerd' zou ademhalen? Je doet dit automatisch en niet bewust. Hoe kan dat nou fout gaan? Allerlei redenen. Mensen zijn raar bijoorbeeld. Natuur is ook raar. Realiteit is raar.
Geeft veel redenen om te blijven lachen tho.  |
duracellkonijntje | dinsdag 22 april 2014 @ 20:37 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 16:47 schreef Elvi het volgende:Ik heb weer een stap gezet om weer te wennen aan het arbeidsproces  Ik ben vandaag aangenomen als vrijwilligster bij een museum.  ik ga beginnen met de communicatie, en later komen daar misschien nog rondleidingen coordineren en arrangementen bedenken bij. Af en toe heb ik nog wel een moment van paniek als ik bedenk dat dit allemaal nog steeds vrijwillig is en ik nog steeds geen inkomen heb  Maar ik hou mezelf voor dat het een begin is: ik kan weer wennen, het staat goed op mn cv, ik ben ergens binnen... Topper! Ik snap dat het spannend is, maar dat hoort er ook bij. Angst voor het onbekende (wat eigenlijk helemaal niet onbekend is) is altijd naar. Gewoon lekker rustig aan doen en je niet te veel door je eigen gedachten gek laten maken. Er ontbreekt een stukje vertrouwen in eigen kunnen en het duurt even voor je aan jezelf kunt laten zien dat je het wel kunt.  |
Raggingbull | dinsdag 22 april 2014 @ 21:47 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 01:51 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] [..] Maar dat klinkt toch tegenstrijdig? Je raakt door je werk overprikkeld en om daarvan te herstellen ga je ergens heen waar juist ook weer meer prikkels zijn. Bizar gewoon... Wat is voor jullie dan het verschil tussen "opladen" op je werk en "ontladen" op zo'n (beesten)feest? Wat maakt het verschil? Want beide leveren jullie veel prikkels op, dus je zou verwachten dat het resultaat hetzelfde is. Bizar. Ik ga hier later op terug komen. Ben niet in staat je er nu een duidelijk antwoord op te geven in de gemoedstoestand die er nu heerst. |
Elvi | woensdag 23 april 2014 @ 00:23 |
quote: Op dinsdag 22 april 2014 19:00 schreef Gray het volgende:Vrijwilligerswerk is ook werk.  Bovendien draag je daarmee ook bij aan de maatschappij, dus daar mag je best trots op wezen.  Dank je Ik probeer me gewoon nuttig te maken. Want nu voel ik me totaal niet nuttig. Ik voel me een beetje een zinloos persoon.
quote: Op dinsdag 22 april 2014 19:08 schreef Jaeger85 het volgende:[..] Het is een heel goed begin en zoals je al opmerkte staat het ook goed op je CV. Het is in deze tijd nu eenmaal lastig om werk te vinden. Hoeveel uur in de week ga je daar werken? Ik weet dat nog niet. Er zit ook veel thuiswerk bij omdat ik thuis natuurlijk ook de websites kan bijhouden. Ik denk dat als er meer werkzaamheden bijkomen ik er 2 dagen ben.
quote: Op dinsdag 22 april 2014 19:46 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Ik ga dat vanavond ook maar weer proberen. Hoe komt dat toch. Hoe kan het, dat een mens, per definitie 'verkeerd' zou ademhalen? Je doet dit automatisch en niet bewust. Hoe kan dat nou fout gaan? Juist omdat je niet bewust ademt gaat het fout. Als je een heftige emotie hebt of stress dan reageert je ademhaling daarop. Hyperventilatie is een uitadem-probleem. Je ademt teveel zuurstof in en ademt het niet uit. Dus goed concentreren ook vooral op het uitademen: door je neus inademen (via je buik) en door je mond uit. En misschien neem je nu wel teveel hooi op je vork? Is er iets veranderd rond de tijd dat je weer last begon te krijgen van hyperventileren? |
duracellkonijntje | woensdag 23 april 2014 @ 08:28 |
Meh, vannacht niet denderend geslapen. Sliep pas om half 3 ofzo en tja, de wekker ging weer om 7 uur.. Waar het aan lag weet ik niet, alleen het was weer zo'n geval waarin ik erg alert was en een soort van band om de borst had/heb. Het voelt niet eens heel gespannen, alleen het zorgt ervoor dat die regio niet ontspant en dat ik bijv. niet diep kan gapen. 
Nouja, al met al in ieder geval 4.5 uur geslapen. It's something. Ik zat ook tot vlak voor het slapen continu op Youtube en dat wil me wel eens vaker de das om doen. Ik zit daarnaast erg te twijfelen de laatste paar dagen. Dankzij het mediteren functioneer ik echt veel beter, het piekeren is enorm verminderd, alleen soms vraag ik me af of ik daarnaast ook iets aan mijn angst moet doen. Ik merk dat mijn angst voor een terugval, ondanks enorme vermindering dus, nogsteeds een aardige voet in de grond heeft bij alles wat ik doe.
Deze dingen gaan van afspreken met vrienden tot relaties (mijn ex was gigantisch behoevend, wat deels zorgde voor dat ik overspannen werd of bleef) en ik merk nu dat de geda hte van een nieuwe relatie me alleen maar afschrikt om die reden. 'Wat als zo'n meisje me weer te veel wordt/het kost zo veel tijd en heb ik dan wel genoeg voor mezelf'. Erg lastig. :|
Aan de ene kant wil ik zo doorgaan. Er vanuit gaande dat des te langer het goed gaat, des te groter mijn vertrouwen wordt. Aan de andere kant is er dat gedeelte dat roept 'wat als dit niet lukt, zoek hulp'.
Twijfels..  |
Gray | woensdag 23 april 2014 @ 08:35 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 08:28 schreef duracellkonijntje het volgende:Meh, vannacht niet denderend geslapen. Sliep pas om half 3 ofzo en tja, de wekker ging weer om 7 uur.. Waar het aan lag weet ik niet, alleen het was weer zo'n geval waarin ik erg alert was en een soort van band om de borst had/heb. Het voelt niet eens heel gespannen, alleen het zorgt ervoor dat die regio niet ontspant en dat ik bijv. niet diep kan gapen.  Nouja, al met al in ieder geval 4.5 uur geslapen. It's something. Ik zat ook tot vlak voor het slapen continu op Youtube en dat wil me wel eens vaker de das om doen. Ik zit daarnaast erg te twijfelen de laatste paar dagen. Dankzij het mediteren functioneer ik echt veel beter, het piekeren is enorm verminderd, alleen soms vraag ik me af of ik daarnaast ook iets aan mijn angst moet doen. Ik merk dat mijn angst voor een terugval, ondanks enorme vermindering dus, nogsteeds een aardige voet in de grond heeft bij alles wat ik doe. Deze dingen gaan van afspreken met vrienden tot relaties (mijn ex was gigantisch behoevend, wat deels zorgde voor dat ik overspannen werd of bleef) en ik merk nu dat de geda hte van een nieuwe relatie me alleen maar afschrikt om die reden. 'Wat als zo'n meisje me weer te veel wordt/het kost zo veel tijd en heb ik dan wel genoeg voor mezelf'. Erg lastig. :| Aan de ene kant wil ik zo doorgaan. Er vanuit gaande dat des te langer het goed gaat, des te groter mijn vertrouwen wordt. Aan de andere kant is er dat gedeelte dat roept 'wat als dit niet lukt, zoek hulp'. Twijfels..  Laat je niet in met een relatie als het niet goed voelt. Als het komt, dan komt het. Dat geldt ook voor een eventuele terugval of mindere periodes.
En wat betreft slapen is het aan te raden 2 uur daarvoor niet voor een monitor te zitten. Het licht daarvan is als daglicht en fopt het lichaam in denken dat het nog dag is. Anders kan je eventueel een programma als f.lux gebruiken, dat de kleurwarmte van je monitor bijstelt naar de tijd van de dag. |
duracellkonijntje | woensdag 23 april 2014 @ 09:17 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 08:35 schreef Gray het volgende:[..] Laat je niet in met een relatie als het niet goed voelt. Als het komt, dan komt het. Dat geldt ook voor een eventuele terugval of mindere periodes. En wat betreft slapen is het aan te raden 2 uur daarvoor niet voor een monitor te zitten. Het licht daarvan is als daglicht en fopt het lichaam in denken dat het nog dag is. Anders kan je eventueel een programma als f.lux gebruiken, dat de kleurwarmte van je monitor bijstelt naar de tijd van de dag. Nee dat klopt, voorlopig weet ik ook zeker dat het niks is. Helemaal geem tijd en energie voor. Ik weet echter ook dat mijn zelfvertrouwen door wat er gebeurd is niet erg hoog is betreffende mijn energiemanagement. Daarnaast heeft mijn vorige relatie daarin z'n sporen achtergelaten.
Ik voel zelf wel weer wanneer ik zin heb in een relatie. Ook denk ik dat ik mijn onzekerheid en daarmee angst kan overkomen door aan mezelf te laten zien dat ik dingen wél kan, maar dit zal wel even duren. |
kvd | woensdag 23 april 2014 @ 09:44 |
Nou, even een egopostje van mij...
Waar ik al 'bang' voor was, gebeurt. De focus van de behandeling komt op dit op assertiviteit/zelfvertrouwen te liggen. En hoe langer ik erover nadenk, des te minder ik het vind. Dat zijn niet de klachten waarmee ik binnen ben gekomen. Als die zwarte waas in mijn hoofd weg is, ligt de assertiviteit en zelfvertrouwen al hoger. Ik ben eigenlijk van mening dat er eerst aan de depressie/angst moet worden gewerkt. Of zie ik dit helemaal fout?
Over 2 weken heb ik een gesprek met de psych, mijn vriend en iemand die gespecialiseerd is in ASS bij vrouwen/hogeropgeleiden om te gaan beslissen wat we met de ASS gaan doen. Zowel het verleden als de huidige situatie geven te weinig duidelijkheid. Nog steeds te veel dingen om het verder uit te zoeken en te weinig om met zekerheid te kunnen zeggen dat het iets van autisme is.
Afgelopen zondag nog 2 keer een autoritje met mijn moeder gehad (Groningen-Amersfoort en terug). Had me eigenlijk voorgenomen niks te zeggen over al deze dingen, aangezien ze er ook nooit naar vraagt. Maar wat gebeurd er? Het gaat op een gegeven moment over autisme. Besloten dit toch als een opening te zien en verteld dat er nu dus bij mij een onderzoek naar gaande is. Verwacht dat ze heel overdreven zou gaan reageren (WATTT???? JIJ???? nee hoor), maar het was even stil en toen zei ze dat het heel goed mogelijk zou zijn. Dus waarschijnlijk hebben er vroeger ook al dingen gespeeld... |
zomertje | woensdag 23 april 2014 @ 10:08 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 00:23 schreef Elvi het volgende:Juist omdat je niet bewust ademt gaat het fout. Als je een heftige emotie hebt of stress dan reageert je ademhaling daarop. Hyperventilatie is een uitadem-probleem. Je ademt teveel zuurstof in en ademt het niet uit. Dus goed concentreren ook vooral op het uitademen: door je neus inademen (via je buik) en door je mond uit. En misschien neem je nu wel teveel hooi op je vork? Is er iets veranderd rond de tijd dat je weer last begon te krijgen van hyperventileren? Van mn 1e psych geleerd: je hoofd in je nek leggen. Dan kun je niet teveel lucht inademen tegelijk. |
zomertje | woensdag 23 april 2014 @ 10:11 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 09:44 schreef kvd het volgende:Nou, even een egopostje van mij... Waar ik al 'bang' voor was, gebeurt. De focus van de behandeling komt op dit op assertiviteit/zelfvertrouwen te liggen. En hoe langer ik erover nadenk, des te minder ik het vind. Dat zijn niet de klachten waarmee ik binnen ben gekomen. Als die zwarte waas in mijn hoofd weg is, ligt de assertiviteit en zelfvertrouwen al hoger. Ik ben eigenlijk van mening dat er eerst aan de depressie/angst moet worden gewerkt. Of zie ik dit helemaal fout? Over 2 weken heb ik een gesprek met de psych, mijn vriend en iemand die gespecialiseerd is in ASS bij vrouwen/hogeropgeleiden om te gaan beslissen wat we met de ASS gaan doen. Zowel het verleden als de huidige situatie geven te weinig duidelijkheid. Nog steeds te veel dingen om het verder uit te zoeken en te weinig om met zekerheid te kunnen zeggen dat het iets van autisme is. Afgelopen zondag nog 2 keer een autoritje met mijn moeder gehad (Groningen-Amersfoort en terug). Had me eigenlijk voorgenomen niks te zeggen over al deze dingen, aangezien ze er ook nooit naar vraagt. Maar wat gebeurd er? Het gaat op een gegeven moment over autisme. Besloten dit toch als een opening te zien en verteld dat er nu dus bij mij een onderzoek naar gaande is. Verwacht dat ze heel overdreven zou gaan reageren (WATTT???? JIJ???? nee hoor), maar het was even stil en toen zei ze dat het heel goed mogelijk zou zijn. Dus waarschijnlijk hebben er vroeger ook al dingen gespeeld... Fijn dat ze er begrip voor heeft. Dat kan wel als steun voelen  |
duracellkonijntje | woensdag 23 april 2014 @ 10:20 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 09:44 schreef kvd het volgende:Nou, even een egopostje van mij... Waar ik al 'bang' voor was, gebeurt. De focus van de behandeling komt op dit op assertiviteit/zelfvertrouwen te liggen. En hoe langer ik erover nadenk, des te minder ik het vind. Dat zijn niet de klachten waarmee ik binnen ben gekomen. Als die zwarte waas in mijn hoofd weg is, ligt de assertiviteit en zelfvertrouwen al hoger. Ik ben eigenlijk van mening dat er eerst aan de depressie/angst moet worden gewerkt. Of zie ik dit helemaal fout? Over 2 weken heb ik een gesprek met de psych, mijn vriend en iemand die gespecialiseerd is in ASS bij vrouwen/hogeropgeleiden om te gaan beslissen wat we met de ASS gaan doen. Zowel het verleden als de huidige situatie geven te weinig duidelijkheid. Nog steeds te veel dingen om het verder uit te zoeken en te weinig om met zekerheid te kunnen zeggen dat het iets van autisme is. Afgelopen zondag nog 2 keer een autoritje met mijn moeder gehad (Groningen-Amersfoort en terug). Had me eigenlijk voorgenomen niks te zeggen over al deze dingen, aangezien ze er ook nooit naar vraagt. Maar wat gebeurd er? Het gaat op een gegeven moment over autisme. Besloten dit toch als een opening te zien en verteld dat er nu dus bij mij een onderzoek naar gaande is. Verwacht dat ze heel overdreven zou gaan reageren (WATTT???? JIJ???? nee hoor), maar het was even stil en toen zei ze dat het heel goed mogelijk zou zijn. Dus waarschijnlijk hebben er vroeger ook al dingen gespeeld... Ik zou het in ieder geval aangeven. Je psycholoog is ook maar een mens tenslotte. Heeft ze een reden gegeven voor de behandelrichting? Misschien als je er uitleg over hoort snap je het, want vaak kan een meer obscuur probleem (in dit geval assertiviteit) ten grondslag liggen aan het gevoel (angst/depressiviteit). |
kvd | woensdag 23 april 2014 @ 10:34 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 10:20 schreef duracellkonijntje het volgende:[..] Ik zou het in ieder geval aangeven. Je psycholoog is ook maar een mens tenslotte. Heeft ze een reden gegeven voor de behandelrichting? Misschien als je er uitleg over hoort snap je het, want vaak kan een meer obscuur probleem (in dit geval assertiviteit) ten grondslag liggen aan het gevoel (angst/depressiviteit). Ik heb het vorige week/2 weken geleden hier met hem over gehad, toen moest ik doelen gaan verzinnen wat ik nogal lastig vond (omdat er nog geen duidelijk beeld van een mogelijke ASS is, dit zou de behandeling namelijk kunnen gaan veranderen). Heb toen aangegeven dat ik eerst van de negatieve, depressieve gevoelens en gedachten en angst/paniek af wil, omdat ik weet dat mijn assertiviteit en zelfbeeld daarna beter zijn. Niet optimaal, maar wel beter. En ondertussen ben ik ook al meer dingen aan het oppakken en regelen, maar beter voel ik me er niet door. En ook dat weet hij. Dus ik denk dat ik volgende week nog maar eens moet aankaarten dat ik me hier zo niet zo in kan vinden. (Even assertief zijn dus ) Ik blijf er ook wel bij dat ook hij een vertekend beeld van me heeft, omdat ik me eigenlijk nog steeds niet helemaal open kan stellen en mezelf dus niet echt heb laten zien. Ik weet wat sociaal wenselijk is, kan heel goed toneelspelen en speel net altijd te veel 'goed weer' bij hem (hij weet wel van het masker en toneelspel, dus hij zou er in principe wel doorheen moeten kunnen kijken.) |
Murmeli | woensdag 23 april 2014 @ 17:27 |
Goed van het vrijwilligerswerk elvi 
Kvd: gewoon je standpunt aan ze blijven aangeven. Soms hebben mensen even tijd nodig om jouw mening te gaan snappen. Als zij zich niet in jouw standpunt kunnen vinden kan je ook vragen om dit goed uit te leggen en jij kan uitleggen waarom jij denkt wat jij denkt. Mijn ervaring is dat dat een heel leerzaam deel is van je therapie. En volgens mij kan jij dat ook gewoon. Misschien met buikpijn of knikkende knietjes, maar je kunt het wel |
Raggingbull | woensdag 23 april 2014 @ 21:30 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 10:34 schreef kvd het volgende:[..] Ik heb het vorige week/2 weken geleden hier met hem over gehad, toen moest ik doelen gaan verzinnen wat ik nogal lastig vond (omdat er nog geen duidelijk beeld van een mogelijke ASS is, dit zou de behandeling namelijk kunnen gaan veranderen). Heb toen aangegeven dat ik eerst van de negatieve, depressieve gevoelens en gedachten en angst/paniek af wil, omdat ik weet dat mijn assertiviteit en zelfbeeld daarna beter zijn. Niet optimaal, maar wel beter. En ondertussen ben ik ook al meer dingen aan het oppakken en regelen, maar beter voel ik me er niet door. En ook dat weet hij. Dus ik denk dat ik volgende week nog maar eens moet aankaarten dat ik me hier zo niet zo in kan vinden. (Even assertief zijn dus  ) Ik blijf er ook wel bij dat ook hij een vertekend beeld van me heeft, omdat ik me eigenlijk nog steeds niet helemaal open kan stellen en mezelf dus niet echt heb laten zien. Ik weet wat sociaal wenselijk is, kan heel goed toneelspelen en speel net altijd te veel 'goed weer' bij hem (hij weet wel van het masker en toneelspel, dus hij zou er in principe wel doorheen moeten kunnen kijken.) Tuurlijk niet. Het geheim van een masker is dat als je er goed in bent(heb je vaak zelf niet door). Dan zet je die op en af. Als je je wel vrolijk voelt gaat ie af en vervolgens als het minder gaat langzaam weer op. Zo lijk je bijvoorbeeld voor de buitenwereld altijd vrolijk. En als je dat goed speelt fop je zelfs degen dier ervoor geleerd heeft. |
kvd | donderdag 24 april 2014 @ 09:31 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 21:30 schreef Raggingbull het volgende:[..] Tuurlijk niet. Het geheim van een masker is dat als je er goed in bent(heb je vaak zelf niet door). Dan zet je die op en af. Als je je wel vrolijk voelt gaat ie af en vervolgens als het minder gaat langzaam weer op. Zo lijk je bijvoorbeeld voor de buitenwereld altijd vrolijk. En als je dat goed speelt fop je zelfs degen dier ervoor geleerd heeft. Daar ben ik het dus niet mee eens. Hij is een professional die WEET dat ik dat doe, hij noemt het zelfs nog in het intakeverslag. Juist dan lijkt het mij dat hij wel verder kan doorvragen of navraagt of het echt wel zo goed gaat. Als juist hij die daarvoor gestudeerd heeft het al niet kan, dan kan niemand het en dan heeft die hele hulpverlening geen zin. Hij stelt dan een diagnose en maakt een behandelplan op basis van gedeeltelijk verkeerde info. En dan kan je zeggen dat ik me meer moet openstellen, maar dat is een groot probleem als je al 30 jaar een masker op hebt/op hebt moeten zetten van de omgeving. Die zet je echt niet zomaar in 1 keer af.quote: Ik zie nu je berichtje pas. Het is aan de ene kant inderdaad wel lekker, aan de andere kant zou het vreemd zijn als ze anders had gereageerd (ze was namelijk net aan het vertellen dat ze een vermoeden heeft dat mijn neef van in de 50 er wel eens last van zou kunnen hebben maar dat ze dat niet met zijn ouders kan bespreken omdat die dat als aanval zouden zien en niet weten dat er verschillende gradaties in kunnen zijn.)
Het fijnste vond ik eigenlijk dat ze vertelde dat ook zij moeilijkheden heeft met mijn zus qua communiceren (ze bekt mijn moeder dus ook af en luistert niet naar haar) en dat het dus niet altijd even rooskleurig is tussen die 2. |
kvd | donderdag 24 april 2014 @ 09:35 |
quote: Op woensdag 23 april 2014 17:27 schreef Murmeli het volgende:Goed van het vrijwilligerswerk elvi  Kvd: gewoon je standpunt aan ze blijven aangeven. Soms hebben mensen even tijd nodig om jouw mening te gaan snappen. Als zij zich niet in jouw standpunt kunnen vinden kan je ook vragen om dit goed uit te leggen en jij kan uitleggen waarom jij denkt wat jij denkt. Mijn ervaring is dat dat een heel leerzaam deel is van je therapie. En volgens mij kan jij dat ook gewoon. Misschien met buikpijn of knikkende knietjes, maar je kunt het wel Oh, nog meer voor mij... Ik ga het zeer zeker volgende week bespreken (als ik tenminste een beetje uit mijn woorden kan komen, daar heb ik wel eens problemen mee). Heb zo ook een afspraak met de fysio daar en die moet ik van de psych ook aanspreken op wat er vorige week met me gebeurde nadat ik bij hem was geweest. Ik zie het nut er nog niet helemaal van in, het lijkt dan net alsof ik hem 'de schuld ga geven' van mijn paniekaanval, terwijl hij een druppel was. Helaas net de bekende laatste druppel, maar niet de enige. Maar goed, ik zal het straks braaf gaan doen  |
duracellkonijntje | donderdag 24 april 2014 @ 13:13 |
Vannacht weer goed geslapen, yay. Alleen ben ik nu wel vermoeider dan gisteren. Nouja, harde muziek op en na stage even sporten. Wordt het slapen des te makkelijker door.
Ik vind het zo frappant. Des te meer ik bezig ben met wat mijn emoties zijn en of ik ze wel of niet moet hebben/veranderen, des te meer gespannen ik word en slechter slaap. Ben nu weer gewoon rustig in mijn hoofd, dus weer back to usual (gelukkig). Dit weekend wel een drukte, naar Amsterdam voor Koningsdag. Druk, maar wel leuk. Ik vraag volgende week wel even een thuiswerkdag aan, kan ik dan eventjes rustig uitslapen en op mijn eigen houtje dingen doen.  |
zomertje | donderdag 24 april 2014 @ 20:58 |
Vandaag ging t iets beter, maar moest ook nog een confrontatie of 2 aan. Ging wel goed maar was voor mij wel pittig allemaal. Ik kreeg nog wel last van spanningen vanavond, maar t lijkt nu weer minder te worden. Ik hoop dat het allemaal wel beter gaat worden als er niet zoveel meer fout gaat. Zoniet, dan moet ik toch denken aan de medicatie afbouw. Maar dat wil ik nu nog niet opgeven. |
minthy | vrijdag 25 april 2014 @ 00:14 |
Merken jullie ook verandering in je weerstand? Zo was ik nooit ziek maar nu al voor de zoveelste keer in een jaar verkouden, koorts en al dat soort ellende  |
sitting_elfling | vrijdag 25 april 2014 @ 13:52 |
quote: Op vrijdag 25 april 2014 00:14 schreef minthy het volgende:Merken jullie ook verandering in je weerstand? Zo was ik nooit ziek maar nu al voor de zoveelste keer in een jaar verkouden, koorts en al dat soort ellende  Misschien heb je een poos wat minder gezond gegeten of is de stress wat te hoog geweest de laatste weken?
Ik probeer ook wat aan mijn gezondheid te werken. Spirulina, chlorella en andere groene meuk, meer water en minder suiker. En minder vlees. |
sitting_elfling | vrijdag 25 april 2014 @ 13:53 |
Oh Koningsdag, gaan de mede D&Aertjes nog gekke shit doen |
kvd | vrijdag 25 april 2014 @ 14:00 |
euhm....nee...thuisblijven en haken dit jaar... |
Lastpost | vrijdag 25 april 2014 @ 14:03 |
quote: Haha niet bepaald. Wat bandjes luisteren in de stad, biertje drinken en hopelijk valt het weer een beetje mee. Oja en deze tatta be like: Even de rommelmarkten langs.
Trouwens een ander vraagje, hoe zit het tegenwoordig financieel m.b.t psychische hulp enzo. Had gelezen dat wanneer de huisarts je doorstuurt, je twee kanten op kunt. Basis of gespecialiseerde GGZ. Iemand een idee hoe het zit met de kosten als je gewoon een basisverzekering hebt en ik vernam tevens dat het eigen risico voor psychische hulp is vervallen en je niet meer per consult hoeft te betalen, maar ik ga er vanuit dat hierbij nog wel het normale eigen risico geldt dat je hebt?
Ben van plan om komende week (weer) een afspraak te maken omtrent m'n niet al te beste mentale staat, maar met al die veranderingen in de zorg raak je af en toe de weg kwijt.  |
minthy | vrijdag 25 april 2014 @ 14:04 |
quote: Op vrijdag 25 april 2014 13:52 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Misschien heb je een poos wat minder gezond gegeten of is de stress wat te hoog geweest de laatste weken? Ik probeer ook wat aan mijn gezondheid te werken. Spirulina, chlorella en andere groene meuk, meer water en minder suiker. En minder vlees. Weinig veranderd, wel een sociaal zeer druk (maar tof) weekend gehad. Qua stress gooi ik alles aardig van me af; ik krijg een jobcoach toegewezen door m'n werkgever om te kijken of toeleiding naar ander werk mogelijk is. Het houdt me niet eens zoveel bezig ook
quote: Twee dagen naar de Wadden met vriend, best gek voor iemand die nooit op vakantie oid gaat  |
kvd | vrijdag 25 april 2014 @ 14:09 |
Gister trouwens goed gesprek gehad met de fysio en uitgelegd dat hij vorige week een laatste druppel voor me was. Dat kon hij zich wel voorstellen en dat was niet de bedoeling geweest.
Op dit moment wordt er even niks in mijn lichaam meer gestoken, was met dry needling bezig, maar dat gaf te heftige reacties. We gaan ons nu concentreren op bewegen om op die manier mijn lichaam sterker te maken zodat ik minder pijnen zal gaan hebben (ofwel, kvd moet 2 keer in de week onder begeleiding gaan fitnessen ). Daarnaast gaan we ons richten op ontspanning en dat gaan we op dit moment doen met Jacobson (aanspannen/ontspannen). Kon kiezen tussen Jacobson en de bodyscan, maar daar heb ik dus moeite mee op dit moment. Goede keus gemaakt volgens hem.
Dus, vanaf volgende week 4 keer per week met mezelf bezig..2 keer sporten, 1 keer fysio en 1 keer psych. Benieuwd hoe het zal gaan. |
sitting_elfling | vrijdag 25 april 2014 @ 16:16 |
quote: Op vrijdag 25 april 2014 14:04 schreef minthy het volgende:[..] Weinig veranderd, wel een sociaal zeer druk (maar tof) weekend gehad. Qua stress gooi ik alles aardig van me af; ik krijg een jobcoach toegewezen door m'n werkgever om te kijken of toeleiding naar ander werk mogelijk is. Het houdt me niet eens zoveel bezig ook  [..] Twee dagen naar de Wadden met vriend, best gek voor iemand die nooit op vakantie oid gaat  Mindere weerstand klinkt toch als iets teveel hooi op de vork, ook al wil je dat niet horen :p. Maar de toon van je berichten zijn in 1 jaar tijd ontzettend anders geworden. Anders als in, gezonder, beter en stukken meer zelfverzekerd!
Ik neem ook te veel hooi op mijn vork. Ik kom net bij de therapeut vandaan met het advies mijn frustratie en woede beter te verwoorden. En van me af te gooien... Lekker potje schelden mag best aldus de peut. Om maar wat van die hyperventilatie aanvallen af te komen. |
zomertje | vrijdag 25 april 2014 @ 17:33 |
quote: Op vrijdag 25 april 2014 16:16 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Mindere weerstand klinkt toch als iets teveel hooi op de vork, ook al wil je dat niet horen :p. Maar de toon van je berichten zijn in 1 jaar tijd ontzettend anders geworden. Anders als in, gezonder, beter en stukken meer zelfverzekerd! Ik neem ook te veel hooi op mijn vork. Ik kom net bij de therapeut vandaan met het advies mijn frustratie en woede beter te verwoorden. En van me af te gooien... Lekker potje schelden mag best aldus de peut. Om maar wat van die hyperventilatie aanvallen af te komen. Mijn allereerste peut zei dat ik boos moest leren worden. Ik kon dat niet, boos worden. En hij had wel gelijk. |
kuolema | vrijdag 25 april 2014 @ 20:45 |
quote: Op vrijdag 25 april 2014 00:14 schreef minthy het volgende:Merken jullie ook verandering in je weerstand? Zo was ik nooit ziek maar nu al voor de zoveelste keer in een jaar verkouden, koorts en al dat soort ellende  Ja! Denk ik. Ik ben echt maar 1 keer in de 3 jaar ziek of zo en dan een avondje of 1 dag en dan is het over. Maar vorig jaar toen het geestelijk echt slecht ging was ik ineens een hele week nogal ziek. Dat vond ik wel heel toevallig. De relatie valt ook wel logisch te verklaren.quote: Gekke shit ja joh! Morgenochtend vanaf 5 uur op de markt zitten Met mijn ma, is traditie. Goede afleiding van het feit dat ik weer een toets heb verkloot ... Ik ben echt fan van rommelmarkten (en kringloopwinkels) dus vind het wel leuk altijd.
quote: Op vrijdag 25 april 2014 14:03 schreef Lastpost het volgende:[..] Haha niet bepaald. Wat bandjes luisteren in de stad, biertje drinken en hopelijk valt het weer een beetje mee. Oja en deze tatta be like: Even de rommelmarkten langs. Trouwens een ander vraagje, hoe zit het tegenwoordig financieel m.b.t psychische hulp enzo. Had gelezen dat wanneer de huisarts je doorstuurt, je twee kanten op kunt. Basis of gespecialiseerde GGZ. Iemand een idee hoe het zit met de kosten als je gewoon een basisverzekering hebt en ik vernam tevens dat het eigen risico voor psychische hulp is vervallen en je niet meer per consult hoeft te betalen, maar ik ga er vanuit dat hierbij nog wel het normale eigen risico geldt dat je hebt? Ben van plan om komende week (weer) een afspraak te maken omtrent m'n niet al te beste mentale staat, maar met al die veranderingen in de zorg raak je af en toe de weg kwijt.  Vanaf 2014 bestaat er ook in de tweedelijns/basis ggz geen eigen bijdrage meer per consult, het wordt 'volledig' vergoed vanuit de basisverzekering. Het enige dat je hoeft te betalen is je eigen risico (360 euro per jaar dus wsl als je het nog niet hebt opgemaakt aan andere zorgkosten). |
Miniem | vrijdag 25 april 2014 @ 20:47 |
quote: Ik ook, maar ik moet morgen helaas werken Veel plezier morgen, 5 uur is wel erg vroeg  |
kuolema | vrijdag 25 april 2014 @ 20:53 |
quote: Aw Dank je . Ja als je later gaat is er geen plek meer, en wij hebben altijd enorm veel zooi dus kunnen niet ergens tussen proppen. En dan ben je er als eerste bij voor leuke dingen bij anderen. Maar je zit daar wel lang met een slaperig hoofd op een krakkemikkig stoeltje te verkleumen, wachtend op het eerste straaltje zonlicht ... niet heel chill maar het hoort er gewoon bij . Het is hier morgen wel bewolkt maar niet koud gelukkig. Meestal zit het weer wel mee eigenlijk. |
kvd | vrijdag 25 april 2014 @ 21:01 |
Oh, rommelmarkt. Die is hier morgen in het parkje pal voor mijn huis. Misschien toch maar even heen (alhoewel er nooit wat leuks te vinden is) |
sitting_elfling | vrijdag 25 april 2014 @ 22:57 |
Godver, wat heb ik een hekel aan avond treinen . |
sitting_elfling | vrijdag 25 april 2014 @ 23:07 |
Het is mij echt een raadsel. Waarom zijn mensen dronken in een trein. Waarom rammen mensen anderen in elkaar in een trein wanneer ze dronken zijn en dat zelfs het kleinste argument of een 'oog' blik ze over de rooie gaan.
Ik snap het niet . |
zomertje | vrijdag 25 april 2014 @ 23:52 |
Morgen 2 concertjes geven, in Gouda en in Dordrecht inclusief 2 versies wilhelmus Maar wel met veel andere toffe muziek. |
Elvi | zaterdag 26 april 2014 @ 00:38 |
quote: Op vrijdag 25 april 2014 23:52 schreef zomertje het volgende:Morgen 2 concertjes geven, in Gouda en in Dordrecht  inclusief 2 versies wilhelmus  Maar wel met veel andere toffe muziek. Oh waar en wanneer sta je in Gouda? Vrijmarkt op de Raam of op de Markt? |
sitting_elfling | zaterdag 26 april 2014 @ 00:59 |
Morgen vondelpark rommel kopen |
zomertje | zaterdag 26 april 2014 @ 09:13 |
quote: om half 12 in de St Jan Met heel orkest en koor en orgel erbij. |
Raggingbull | zaterdag 26 april 2014 @ 12:50 |
Ah ik wens jullie allemaal veel succes vandaag. Have fun folks! |
zomertje | zaterdag 26 april 2014 @ 13:30 |
Concert ging goed. Was wat serieuzer. Vanmiddag wordt het een feestje  |
Raggingbull | zaterdag 26 april 2014 @ 13:40 |
quote: Nice vraag het me eigenlijks al een tijdje af maar wat bespeel jij haha? |
sitting_elfling | zaterdag 26 april 2014 @ 13:43 |
Vondelpark was een drama . Ik mis blijkbaar toch iets.
Het doel was daar vrij duidelijk.
1) kinderen krijgen 2) zeuren (waarom is het hier zo druk heb ik meerdere malen gehoord ) 3) showen aan de rest van de wereld hoeveel kids je wel niet hebt (omg, hoe schattig is hij/zij wel niet)
Ik heb die gevoelens totaal niet ;'). M'n peut zei overigens dat dat goed was, dat ik juist niet in diezelfde kliek wil zitten als die groep die huisje boompje beestje wil met een baan van 8 tot 5. |
zomertje | zaterdag 26 april 2014 @ 13:53 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 13:43 schreef sitting_elfling het volgende:Vondelpark was een drama  . Ik mis blijkbaar toch iets. Het doel was daar vrij duidelijk. 1) kinderen krijgen 2) zeuren (waarom is het hier zo druk heb ik meerdere malen gehoord  ) 3) showen aan de rest van de wereld hoeveel kids je wel niet hebt (omg, hoe schattig is hij/zij wel niet) Ik heb die gevoelens totaal niet ;'). M'n peut zei overigens dat dat goed was, dat ik juist niet in diezelfde kliek wil zitten als die groep die huisje boompje beestje wil met een baan van 8 tot 5. Je hoeft daar niet bij te horen nee. Mij boeit t ook niet zo, hoewel ik kinderen vaak best leuk vind. Maar de ouders van kinderen, die kan ik vaak niet uitstaan....
quote: baritonsax En in t dweilorkest speel ik tenorsax, die is wat lichter om mee te sjouwen  |
Gray | zaterdag 26 april 2014 @ 14:05 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 13:43 schreef sitting_elfling het volgende:Vondelpark was een drama  . Ik mis blijkbaar toch iets. Het doel was daar vrij duidelijk. 1) kinderen krijgen 2) zeuren (waarom is het hier zo druk heb ik meerdere malen gehoord  ) 3) showen aan de rest van de wereld hoeveel kids je wel niet hebt (omg, hoe schattig is hij/zij wel niet) Ik heb die gevoelens totaal niet ;'). M'n peut zei overigens dat dat goed was, dat ik juist niet in diezelfde kliek wil zitten als die groep die huisje boompje beestje wil met een baan van 8 tot 5. Is ook niet mijn ding. Wel kan ik enorm genieten van kinderne en baby's, zoals laatst 't voeren van m'n pasgeboren neefje. Maar toen z'n moeder me vroeg of dat dan niet wat met me doet, met het oog op vaderschap, zei ik nee. Het doet wat met me, veel zelfs, maar het luidt mijn biologische klok niet.
Maar dat is okay, want verschil moet er zijn.  |
kvd | zaterdag 26 april 2014 @ 14:16 |
Hier altijd kinderen willen hebben, totdat het slechter ging en ik juist overal over na ging denken. Dus een dikke twijfel. Het beste voor mij zou zijn om onverwacht zwanger te raken ofzo. Maar ja, dan moet je het wel gezellig hebben in bed (en op dit moment wordt het bed alleen gebruikt om te slapen ) En door medicijngebruik van vriend zouden we op dit moment sowieso al geen kinderen mogen maken. En voordat dat wel zou mogen, ben ik alweer halverwege de 38 en dan vind ik het alweer te laat worden (want het zal vast niet in 1 keer raak zijn).
Best dubbel allemaal. |
sitting_elfling | zaterdag 26 april 2014 @ 14:56 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 14:16 schreef kvd het volgende:Hier altijd kinderen willen hebben, totdat het slechter ging en ik juist overal over na ging denken. Dus een dikke twijfel. Het beste voor mij zou zijn om onverwacht zwanger te raken ofzo. Maar ja, dan moet je het wel gezellig hebben in bed (en op dit moment wordt het bed alleen gebruikt om te slapen  ) En door medicijngebruik van vriend zouden we op dit moment sowieso al geen kinderen mogen maken. En voordat dat wel zou mogen, ben ik alweer halverwege de 38 en dan vind ik het alweer te laat worden (want het zal vast niet in 1 keer raak zijn). Best dubbel allemaal. Mja, ik denk, misschien ooit dan toch nog? Ik ben zelf 26. Maar ik wil eigenlijk helemaal geen kinderen. Ja, vanaf hun 15e. De eerste 15 jaar zijn hell. Althans mijn opinie. Ik weet natuurlijk dat ontzettend veel mensen het excuus; "liefde krijgen van een baby" gebruiken. Maar een baby kan nouwelijks een aantal woorden zeggen. Laat staan 'liefde' terug geven. |
Elvi | zaterdag 26 april 2014 @ 15:37 |
Ik wil wel heel graag kinderen. Het liefst had ik ze nu al gehad En ik heb er geen logische verklaring voor ofzo. Je hebt die behoefte of je hebt het niet en beide is prima 
Tuurlijk erger ik me ook aan andermans kinderen (kinderen met viool , kinderen met vuvuzela , gillende kinderen , brutale kinderen ) maar ja het is ook maar net hoe ze je opvoed en hoe je zelf bent. Ik was vroeger een engeltje
Waar ik me wel zorgen om maak is een postnatale depressie. Zouden 'wij' daar niet sneller last van hebben? |
sitting_elfling | zaterdag 26 april 2014 @ 15:47 |
quote: Dit ook.
Elke dame die ik heb gedate durf ik niet aan na een zwangerschap . |
Elvi | zaterdag 26 april 2014 @ 15:51 |
quote: Dan date je de verkeerde vrouwen  |
sitting_elfling | zaterdag 26 april 2014 @ 15:55 |
quote: Dat zal ik ook nooit ontkennen. Ik zal nu eenmaal niet met iemand daten die het type; "8-5 (t)huisvrouw en moeder is. Waarom niet? Omdat ik domweg nog geen enkele dame ben tegengekomen die daarin interessant is.
Overigens wil mijn huidige vriendin ook geen kinderen. Dus dat komt wel goed uit. Zij daarentegen haat kinderen echt. |
Elvi | zaterdag 26 april 2014 @ 16:03 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 15:55 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Dat zal ik ook nooit ontkennen. Ik zal nu eenmaal niet met iemand daten die het type; "8-5 (t)huisvrouw en moeder is. Waarom niet? Omdat ik domweg nog geen enkele dame ben tegengekomen die daarin interessant is. Overigens wil mijn huidige vriendin ook geen kinderen. Dus dat komt wel goed uit. Zij daarentegen haat kinderen echt. Ik zou nooit een workoholic daten of iemand die Doctor Who haat. Of niet van gamen houdt... Je zoekt toch iemand met dezelfde interesses, doelen, levenswijze... Dus ik vind het niet gek dat je zulke vrouwen niet interessant vind Wat mij wel vermoeiend lijkt, is iemand daten die heel instabiel is (al weet ik niet of je huidige vriendin zo is trouwens ). |
CherryLips | zaterdag 26 april 2014 @ 18:02 |
Ik wil een hond. |
Elvi | zaterdag 26 april 2014 @ 20:07 |
quote: Ik ook! Maar ik kan er niet tegen als ze doodgaan  |
magnetronkoffie | zaterdag 26 april 2014 @ 20:10 |
quote: Neem je een opgezette hond  |
magnetronkoffie | zaterdag 26 april 2014 @ 20:17 |
quote: Vondelpark + konings/innendag = altijd heel...veel...kinderen 
quote: Hehe, lk lees deze post nu pas, ik had je wel kunnen vertellen dat dat wsl een slecht idee is 
quote: Altijd leuk  Alleen was mn oogst voor vandaag vrij mager met maar 1 game en 1 spel. De vriend met wie ik naar de vrijmarkt was had gelukkig een betere oogst  |
kvd | zaterdag 26 april 2014 @ 20:23 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 14:56 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Mja, ik denk, misschien ooit dan toch nog? Ik ben zelf 26. Maar ik wil eigenlijk helemaal geen kinderen. Ja, vanaf hun 15e. De eerste 15 jaar zijn hell. Althans mijn opinie. Ik weet natuurlijk dat ontzettend veel mensen het excuus; "liefde krijgen van een baby" gebruiken. Maar een baby kan nouwelijks een aantal woorden zeggen. Laat staan 'liefde' terug geven. Voor mij misschien ooit? Of voor jou? Want voor mij wordt het natuurlijk qua leeftijd een beetje lastig. Hoe ouder een vrouw, des te moeilijker je zwanger schijnt te raken. Als ik kinderen wil, wil ik ze voor mijn 40ste op de wereld hebben. Kan vanaf halverwege 38 beginnen en dan dus tot begin 39. De kans is dus heeeel klein.
De kans dat dit zou gebeuren (geen kinderen ondanks grote kinderwens) zat er de laatste jaren eigenlijk wel aan te komen, maar doordat de beslissing nu eigenlijk door medicatie van een anders voor mij is genomen, is wel slikken.
(en kinderen zijn al eerder leuk hoor Er zit veel tijd tussen de babyfase en 15 jaar. Juist voor de 15, waarin ze vol vragen zitten en dingen ontdekken en samen dingen gaat doen en ziet hoe een kind zich ontwikkeld en de wereld ontdekt en jou daarbij nodig kan hebben) |
Murmeli | zaterdag 26 april 2014 @ 20:32 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 14:05 schreef Gray het volgende:[..] Is ook niet mijn ding. Wel kan ik enorm genieten van kinderne en baby's, zoals laatst 't voeren van m'n pasgeboren neefje. Maar toen z'n moeder me vroeg of dat dan niet wat met me doet, met het oog op vaderschap, zei ik nee. Het doet wat met me, veel zelfs, maar het luidt mijn biologische klok niet. Maar dat is okay, want verschil moet er zijn.  Dit herken ik wel. Ik vind andermans kinderen soms geweldig. Maar niet voor mezelf. Misschien als ik op mijn 20e mentaal er zo voor had gestaan als nu maar dat is niet gebeurd. En dat is ook goed |
Gray | zaterdag 26 april 2014 @ 20:39 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 20:23 schreef kvd het volgende:doordat de beslissing nu eigenlijk door medicatie van een anders voor mij is genomen, is wel slikken. I see what you did there... 
quote: Op zaterdag 26 april 2014 20:32 schreef Murmeli het volgende:[..] Dit herken ik wel. Ik vind andermans kinderen soms geweldig. Maar niet voor mezelf. Misschien als ik op mijn 20e mentaal er zo voor had gestaan als nu maar dat is niet gebeurd. En dat is ook goed  |
Miniem | zaterdag 26 april 2014 @ 20:47 |
Heel de dag gewerkt, ik ben echt moe.. Iets wat op het werk afspeelde spookt steeds door mijn hoofd.
Graag niet quoten dit.
[ Bericht 24% gewijzigd door Miniem op 26-04-2014 22:03:30 ] |
magnetronkoffie | zaterdag 26 april 2014 @ 20:56 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 20:47 schreef Miniem het volgende:Heel de dag gewerkt, ik ben echt moe.. Iets wat op het werk afspeelde spookt steeds door mijn hoofd. Graag niet quoten dit. -knip- Even een tip: Zet dat wat je niet gequote wilt zien, in een quote  |
kvd | zaterdag 26 april 2014 @ 21:03 |
quote:

quote: Op zaterdag 26 april 2014 20:47 schreef Miniem het volgende:Heel de dag gewerkt, ik ben echt moe.. Iets wat op het werk afspeelde spookt steeds door mijn hoofd. Graag niet quoten dit. [..] Je kan 2 dingen doen. Uitzoeken of er enige waarheid inzit of het naast je neerleggen. Is het iets wat wel vaker gebeurt (bij anderen), dan zou ik me er niet zo druk om maken, dan hoort het meer bij de 'bedrijfscultuur' en de grapjes die daarbij horen. |
Elvi | zaterdag 26 april 2014 @ 21:07 |
quote:  |
Raggingbull | zondag 27 april 2014 @ 00:13 |
En nu net klaar met werken.. zijn alle festiviteiten hier in het dorp afgelopen Naja.. dan maar terug trekken op mijn kamer.. |
CherryLips | zondag 27 april 2014 @ 01:23 |
quote: Ja, daar werd ik de vorige keer ook aardig ziek van  |
CherryLips | zondag 27 april 2014 @ 01:24 |
quote: Op zondag 27 april 2014 00:13 schreef Raggingbull het volgende:En nu net klaar met werken.. zijn alle festiviteiten hier in het dorp afgelopen  Naja.. dan maar terug trekken op mijn kamer.. Je kunt terug trekken beter als één woord schrijven nu staat er iets heel anders. Al sluit het een het ander niet uit natuurlijk. |
Jaeger85 | zondag 27 april 2014 @ 10:32 |
Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen.
Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder. |
kuolema | zondag 27 april 2014 @ 13:28 |
Ik voel me zo raar ....SPOILER Ik heb weer eens een vage, lange nacht gehad. Ik droom vaker dat ik een heel sterk depressief gevoel heb, echt heel erg, en dat ik soort van gevangen zit daarin en geen verklaring/antwoord heb. Okee ik kan het echt niet uitleggen in woorden, het is gewoon te vaag ... heel vervelend. Daarna droomde ik dat ik op zoek ging naar het antwoord, maar dat is ook weer heel vaag, er zit dan wel een verhaal in maar ik ben ook half wakker en weet dat ik droom en er is elke keer weer een ander hoofdstuk waar ik in terecht kom maar uiteindelijk komt er niks uit of zo. Damn dit komt echt heel anders over dan hoe ik het ervaar maar beter kan ik het niet omschrijven. Het is ook vooral emotioneel. Maar net dwong ik mezelf uit bed te komen en ik voel me nu compleet vaag en niet helder. Alsof ik niet wakker ben of niet in mijn eigen lichaam zit. Het lukt me niet om helder te worden. Ik schrijf nu wel maar het voelt allemaal heel onecht. Net staarde ik naar buiten en ik zag ineens veel auto's vlak achter elkaar langsrijden en toen dacht ik 'wat betekent dit'? Als een verlengde van mijn droom of zo. Ik heb wel vaker het gevoel dat ik ergens achter moet komen maar dat lukt niet, dus in mijn dromen krijg ik meer informatie maar nu ben ik dus helemaal in de war. En ik vind het heel vervelend dat ik het niet kan omschrijven.
|
kvd | zondag 27 april 2014 @ 13:34 |
quote: Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen. Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder. Zou het niet heel erg aan de situatie liggen? Bij jou zijn er veel problemen in de familie, kan me voorstellen dat je niet zou willen dat dat doorgegeven wordt aan een nieuwe generatie. Bij een ander zal de achtergrond heel anders zijn (meer op zichzelf staand), waardoor het makkelijker kan zijn om toch voor kinderen te gaan. |
kvd | zondag 27 april 2014 @ 13:40 |
quote: Op zondag 27 april 2014 13:28 schreef kuolema het volgende:Ik voel me zo raar .... SPOILER Ik heb weer eens een vage, lange nacht gehad. Ik droom vaker dat ik een heel sterk depressief gevoel heb, echt heel erg, en dat ik soort van gevangen zit daarin en geen verklaring/antwoord heb. Okee ik kan het echt niet uitleggen in woorden, het is gewoon te vaag ... heel vervelend. Daarna droomde ik dat ik op zoek ging naar het antwoord, maar dat is ook weer heel vaag, er zit dan wel een verhaal in maar ik ben ook half wakker en weet dat ik droom en er is elke keer weer een ander hoofdstuk waar ik in terecht kom maar uiteindelijk komt er niks uit of zo. Damn dit komt echt heel anders over dan hoe ik het ervaar maar beter kan ik het niet omschrijven. Het is ook vooral emotioneel. Maar net dwong ik mezelf uit bed te komen en ik voel me nu compleet vaag en niet helder. Alsof ik niet wakker ben of niet in mijn eigen lichaam zit. Het lukt me niet om helder te worden. Ik schrijf nu wel maar het voelt allemaal heel onecht. Net staarde ik naar buiten en ik zag ineens veel auto's vlak achter elkaar langsrijden en toen dacht ik 'wat betekent dit'? Als een verlengde van mijn droom of zo. Ik heb wel vaker het gevoel dat ik ergens achter moet komen maar dat lukt niet, dus in mijn dromen krijg ik meer informatie maar nu ben ik dus helemaal in de war. En ik vind het heel vervelend dat ik het niet kan omschrijven.
Die dingen zijn niet leuk...
SPOILER Ik kan me voorstellen dat je je nu nog zo vaag voelt. Als ik het zo lees, heb je een groot gedeelte in slaapwakkere toestand gedroomd. Als je dan 'wakker' bent, kan ik me zo voorstellen dat de grens tussen wakker en droom nog heel erg dun is en door elkaar heen loopt. Helpt een douche of misschien even naar buiten je om wat helderder te worden. Of dat je wat gaat doen waarbij je moet nadenken waardoor je niet in de droom blijft hangen omdat je 'afgeleid' wordt doordat je je op iets anders moet concentreren.
|
zomertje | zondag 27 april 2014 @ 13:41 |
quote: Op zondag 27 april 2014 13:28 schreef kuolema het volgende:Ik voel me zo raar .... SPOILER Ik heb weer eens een vage, lange nacht gehad. Ik droom vaker dat ik een heel sterk depressief gevoel heb, echt heel erg, en dat ik soort van gevangen zit daarin en geen verklaring/antwoord heb. Okee ik kan het echt niet uitleggen in woorden, het is gewoon te vaag ... heel vervelend. Daarna droomde ik dat ik op zoek ging naar het antwoord, maar dat is ook weer heel vaag, er zit dan wel een verhaal in maar ik ben ook half wakker en weet dat ik droom en er is elke keer weer een ander hoofdstuk waar ik in terecht kom maar uiteindelijk komt er niks uit of zo. Damn dit komt echt heel anders over dan hoe ik het ervaar maar beter kan ik het niet omschrijven. Het is ook vooral emotioneel. Maar net dwong ik mezelf uit bed te komen en ik voel me nu compleet vaag en niet helder. Alsof ik niet wakker ben of niet in mijn eigen lichaam zit. Het lukt me niet om helder te worden. Ik schrijf nu wel maar het voelt allemaal heel onecht. Net staarde ik naar buiten en ik zag ineens veel auto's vlak achter elkaar langsrijden en toen dacht ik 'wat betekent dit'? Als een verlengde van mijn droom of zo. Ik heb wel vaker het gevoel dat ik ergens achter moet komen maar dat lukt niet, dus in mijn dromen krijg ik meer informatie maar nu ben ik dus helemaal in de war. En ik vind het heel vervelend dat ik het niet kan omschrijven.
Klinkt eng
Misschien iets zoals derealisatie of zelfs psychotisch (ik hoop t niet voor je). Heb je veel stress de laatste tijd? |
kvd | zondag 27 april 2014 @ 13:43 |
quote: Op zondag 27 april 2014 01:24 schreef CherryLips het volgende:[..] Je kunt terug trekken beter als één woord schrijven  nu staat er iets heel anders. Al sluit het een het ander niet uit natuurlijk.  |
Jaeger85 | zondag 27 april 2014 @ 13:47 |
quote: Op zondag 27 april 2014 13:34 schreef kvd het volgende:[..] Zou het niet heel erg aan de situatie liggen? Bij jou zijn er veel problemen in de familie, kan me voorstellen dat je niet zou willen dat dat doorgegeven wordt aan een nieuwe generatie. Bij een ander zal de achtergrond heel anders zijn (meer op zichzelf staand), waardoor het makkelijker kan zijn om toch voor kinderen te gaan. Daar heb je gelijk in. Ik moet mijn mening wat meer nuanceren . |
sitting_elfling | zondag 27 april 2014 @ 14:23 |
quote: Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen. Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder. Dit ook. Dit zeker zelfs. Ik zie vaak genoeg 'depressieve klanten' die opeens allemaal positivo doen over hun kind en dat ze daar liefde uit halen (terwijl ze depressief zijn). Dat lijkt me de verkeerde combi. Je moet juist mentaal stabiel zijn. |
Raggingbull | zondag 27 april 2014 @ 14:34 |
quote: Op zondag 27 april 2014 01:24 schreef CherryLips het volgende:[..] Je kunt terug trekken beter als één woord schrijven  nu staat er iets heel anders. Al sluit het een het ander niet uit natuurlijk. Sjonguh sjonguh ik had net bijna 12 uur gewerkt joh laat me schrijf fouten maken haha. Damn.. je bent wel scherp trouwens.. |
kuolema | zondag 27 april 2014 @ 17:43 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 20:17 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Vondelpark + konings/innendag = altijd heel...veel...kinderen  [..] Hehe, lk lees deze post nu pas, ik had je wel kunnen vertellen dat dat wsl een slecht idee is  [..] Altijd leuk  Alleen was mn oogst voor vandaag vrij mager met maar 1 game en 1 spel. De vriend met wie ik naar de vrijmarkt was had gelukkig een betere oogst  Ik heb helemaal niets gekocht. Vaak koop ik wel boeken of dingen voor neefjes of oppaskindje, maar nu vond ik niets. Mijn mams en ik hebben wel voor 61 euro aan spullen verkocht. 
quote: Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen. Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder. Ja, absoluut. Bij mij zit het ook in de familie. Ik zou om meerdere redenen geen kinderen willen: omdat ik het in het algemeen stom vind als mensen leven creëren dat in deze kutwereld moet leven, omdat ik mezelf walgelijk vind en me dus niet wil voortplanten, omdat ik bang ben dat ik een slechte ouder zal zijn en omdat ik bang ben dat mijn kinderen ook psychische problemen zullen krijgen. Maar toch zou ik ergens wel heel graag kinderen willen omdat het heel fijn is om ze te verzorgen en te zien groeien en het me ook heel bijzonder en mooi lijkt als ze echt van jezelf zijn en je een deel van jezelf doorgeeft. Waar het op neer komt is dat ik wel kinderen wil maar denk dat dat niet goed is. Het is enorm egoïstisch.
quote: Honden zijn geweldig. Sowieso huisdieren die je kunt knuffelen en die blij zijn als je thuiskomt en je niet afwijzen. 
[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 27-04-2014 19:48:24 ] |
kuolema | zondag 27 april 2014 @ 17:47 |
quote: Op zondag 27 april 2014 13:40 schreef kvd het volgende:[..] Die dingen zijn niet leuk... SPOILER Ik kan me voorstellen dat je je nu nog zo vaag voelt. Als ik het zo lees, heb je een groot gedeelte in slaapwakkere toestand gedroomd. Als je dan 'wakker' bent, kan ik me zo voorstellen dat de grens tussen wakker en droom nog heel erg dun is en door elkaar heen loopt. Helpt een douche of misschien even naar buiten je om wat helderder te worden. Of dat je wat gaat doen waarbij je moet nadenken waardoor je niet in de droom blijft hangen omdat je 'afgeleid' wordt doordat je je op iets anders moet concentreren.
Ja klopt. Ik heb gewoon dingen gedaan maar het trok niet weg en voelde heel kut dus uiteindelijk ben ik maar weer in bed gaan liggen en werd net wakker omdat mijn vader me riep. Het gaat nu wel iets beter.quote: Op zondag 27 april 2014 13:41 schreef zomertje het volgende:[..] Klinkt eng Misschien iets zoals derealisatie of zelfs psychotisch (ik hoop t niet voor je). Heb je veel stress de laatste tijd? Ja ik heb wel vrij veel stress. Die beschrijving van derealisatie herken ik wel heel erg en ik heb het ook vaker. |
kuolema | zondag 27 april 2014 @ 20:48 |
Oh mijn god ... ik was vergeten dat ik om 7 uur mijn oppaskindje op had moeten halen, en was niet te bereiken op mijn mobiel ... ik was het echt compleet vergeten. Uiteindelijk belde mijn moeder naar ons huisnummer, zij was gebeld door de moeder van mijn oppaskindje die weer was gebeld door de gastouder waar ze nu is en waar ik haar op had moeten halen ... Helemaal in de war weer. Ik heb nog steeds dat vreemde, nare gevoel en het is enorm kut dus ik neem straks olanzapine en dan ga ik maar weer slapen ook al ben ik maar een uur of 5 wakker geweest vandaag ... |
zomertje | zondag 27 april 2014 @ 20:48 |
quote: Op zondag 27 april 2014 17:47 schreef kuolema het volgende:[..] Ja klopt. Ik heb gewoon dingen gedaan maar het trok niet weg en voelde heel kut dus uiteindelijk ben ik maar weer in bed gaan liggen en werd net wakker omdat mijn vader me riep. Het gaat nu wel iets beter. [..] Ja ik heb wel vrij veel stress. Die beschrijving van derealisatie herken ik wel heel erg en ik heb het ook vaker. Ik heb t ook soms. Maar t gaat beter als ik minder stress heb. Kun je kijken of je de stress kan verminderen? |
kuolema | zondag 27 april 2014 @ 20:51 |
quote: Op zondag 27 april 2014 20:48 schreef zomertje het volgende:[..] Ik heb t ook soms. Maar t gaat beter als ik minder stress heb. Kun je kijken of je de stress kan verminderen? Dat kan niet echt, het komt vooral door mijn studie en door de behandeling die ik nu volg. |
Murmeli | zondag 27 april 2014 @ 21:16 |
Ohhhhh balen kuo  Lekker slapen! |
missbehavin | zondag 27 april 2014 @ 22:17 |
quote: Op zaterdag 26 april 2014 15:37 schreef Elvi het volgende:Waar ik me wel zorgen om maak is een postnatale depressie. Zouden 'wij' daar niet sneller last van hebben? Ik had daar gelukkig totaal geen last van, vond het een geweldige periode |
missbehavin | zondag 27 april 2014 @ 22:19 |
quote: Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen. Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder. Ehm, ja. Daar ben ik best bang voor, helemaal omdat hij het al niet makkelijk heeft.
[ Bericht 0% gewijzigd door missbehavin op 27-04-2014 22:29:43 ] |
Jaeger85 | zondag 27 april 2014 @ 22:21 |
quote: Neem aan dat je het woordje bang vergeten bent? |
missbehavin | zondag 27 april 2014 @ 22:28 |
quote: Oh ja idd |
Raggingbull | zondag 27 april 2014 @ 23:13 |
Iemand hier die nog een leuke film kent bij voorkeur die harde actie films om de gedachten gang eventjes te verzetten naar iets anders? |
magnetronkoffie | maandag 28 april 2014 @ 01:19 |
Hele drukke week gehad, maar wel een hele leuke week  Komende week heb ik eindelijk waar ik al weken naar verlang: Rust! 
Slaap lekker iedereen  |
sitting_elfling | maandag 28 april 2014 @ 01:34 |
quote: Op zondag 27 april 2014 23:13 schreef Raggingbull het volgende:Iemand hier die nog een leuke film kent bij voorkeur die harde actie films om de gedachten gang eventjes te verzetten naar iets anders? The Raid? |
duracellkonijntje | maandag 28 april 2014 @ 10:09 |
Zo, dat was me het weekendje wel weer. Vrijdagavond richting Amsterdam gegaan met een groep vrienden en zondag weer teruggegaan. Het was enorm leuk, heb me kostelijk vermaakt en ik was blij om vannacht weer in mijn eigen bedje geslapen te hebben. Door deze ervaring weet ik weer hoe leuk ik het ook vind om dit soort dingen met vrienden te doen, hoe blij ik ben dat ik het nu kan en ik realiseer me ook dat ik die rustige 'niks doen' weekenden ook hard nodig heb. Ik ben niet erg fit nu, maar de komende weken weet ik dat ik het weer even rustig aan moet doen. Kleine dingetjes en een keer in de zo veel tijd iets groots.
Nu maar weer flink aan de slag op stage. Ik denk dat ik vrijdag even op zoek ga naar informatie voor mijn onderzoek. Kan ik even een extra dagje uitslapen en daarna gewoon even naar de bieb enzo. 
quote: Op zondag 27 april 2014 23:13 schreef Raggingbull het volgende:Iemand hier die nog een leuke film kent bij voorkeur die harde actie films om de gedachten gang eventjes te verzetten naar iets anders? Warrior! |
seasushi | maandag 28 april 2014 @ 10:17 |
quote: Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen. Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder. Ik heb een dochter. Ik had 15 jaar geleden nog niet de diagnose manisch depressief gehad. Ik weet niet als ik dat toen geweten had, of ik aan kinderen zou zijn begonnen. Ik heb dit een aantal keer met de psychiater besproken. Hij snapt mijn angst, maar het enige wat hij hierop kan zeggen is dat ik ieder geval snel in staat ben om eventuele signalen te herkennen en dan snel aan de bel kan trekken. Vanwege mijn voorgeschiedenis kunnen we dan de intake wachtlijstprocedure overslaan. schrale troost, maar toch. Vooralsnog zie ik geen tekenen. Ze is nu 15 en doet het goed. Waar ik als ouder wel voor gewaakt heb is haar in een zorgrol te drukken. In mindere tijden stond ik vroeger op als ze naar school moest, dook daarna weer onder de dekens, en zat ik als ze uit school kwam, aangekleed, met het kopje thee klaar. Dat moest soms wel uit mijn tenen komen. Vaak at ze dan wel even mee bij de buurvrouw, of werd door iemand uitgenodigd om een spannende film te komen kijken/winkelen of wat dan ook. Mijn omgeving heeft mij hier altijd goed in ondersteund. een tijdje geleden heb ik hier een gesprek met haar over gehad. Tot haar 12de is zij zich er totaal niet bewust van geweest sat mama soms "ziek" was. En zeker nooit het gevoel gehad dat ze rekening met mij moest houden. Bij mij heeft ze er toch vaak voor gezorgd dat ik met beide benen op de grond bleef staan omdat voorop stond dat ik voor mijn kind moest zorgen., dus ritme en regelmaat bleef aanhouden. Altijd braaf medicatie geslikt op, tijd opstaan en eten, zorgen dat er boodschappen in huis waren. Daar reed ik soms wel 3 dorpen voor verder om maar geen bekenden te hoeven tegenkomen. Extra medicatie als ze bijvoorbeeld tijdens een van mijn geagiteerde hypomane perioden op koninginnedag op de rommelmarkt wilde staan (stiekum heb ik daar nog een trauma van ) Bij pretparken trok ik de grens, Maar er is altijd wel iemand die met een kind naar een pretpark of kermis wil.. Nu is ze 15, red zichzelf erg goed. Ik heb een hond aangeschaft om het ritme en de regelmaat vast te kunnen blijven houden. Dus wat mij betreft, het was/is goed om mijzelf soms opzij te zetten ten behoeve van mijn kind |
Raggingbull | maandag 28 april 2014 @ 20:07 |
@seasushi hoe uit het manische gedeelte zich bij jou als ik vragen mag? Word jij er persoonlijk heel anders door?
Ik ken een man die manisch depressief is op het moment dat hij manisch is denkt hij dat hij een soort jezus is ofzo. Gaat in restaurants voor alle tafeltjes bidden drinkt alleen wijn omdat jezus in de bijbel wijn maakte van water enzovoort. Hoe manifesteert het zich bij jou? |
seasushi | maandag 28 april 2014 @ 22:33 |
quote: Op maandag 28 april 2014 20:07 schreef Raggingbull het volgende:@seasushi hoe uit het manische gedeelte zich bij jou als ik vragen mag? Word jij er persoonlijk heel anders door? Ik ken een man die manisch depressief is op het moment dat hij manisch is denkt hij dat hij een soort jezus is ofzo. Gaat in restaurants voor alle tafeltjes bidden drinkt alleen wijn omdat jezus in de bijbel wijn maakte van water enzovoort. Hoe manifesteert het zich bij jou? Ik ga vooral veel geld uitgeven, meerdere vriendjes, mijn huis verbouwen, opleidingen volgen, niet meer slapen, geniale plannen bedenken en daar iedereen van willen overtuigen. In het begin vind iedereen me dan heel leuk. Ik mezelf trouwens ook maar op een gegeven moment word ik ook ongeduldig, kort lontje, achterdochtig, Ik merk dat ik de greep op de realiteit verlies. Maar de afgelopen jaren ga ik bij de eerste tekenen al een flinke stoot medicatie erbij nemen. Hoewel dat raar is. Als ik me heel goed voel ga ik pillen slikken om mijzelf tot zombie te transformeren. Soms zou ik willen doorgaan hoor, maar ik kan het me niet veroorloven. Ik heb een kind. De depressies daarna zijn ook horror. Behalve dan dat de depressie er is, ga ik dan ook opeens de gevolgen moeten dragen van de voorbije manie. Dus schulden, verbroken relaties, collega,s die liever niet meer met me wilden werken, weer een onafgemaakte opleiding erbij, enz enz. |
duracellkonijntje | dinsdag 29 april 2014 @ 08:59 |
quote: Op maandag 28 april 2014 10:17 schreef seasushi het volgende:[..] Ik heb een dochter. Ik had 15 jaar geleden nog niet de diagnose manisch depressief gehad. Ik weet niet als ik dat toen geweten had, of ik aan kinderen zou zijn begonnen. Ik heb dit een aantal keer met de psychiater besproken. Hij snapt mijn angst, maar het enige wat hij hierop kan zeggen is dat ik ieder geval snel in staat ben om eventuele signalen te herkennen en dan snel aan de bel kan trekken. Vanwege mijn voorgeschiedenis kunnen we dan de intake wachtlijstprocedure overslaan. schrale troost, maar toch. Vooralsnog zie ik geen tekenen. Ze is nu 15 en doet het goed. Waar ik als ouder wel voor gewaakt heb is haar in een zorgrol te drukken. In mindere tijden stond ik vroeger op als ze naar school moest, dook daarna weer onder de dekens, en zat ik als ze uit school kwam, aangekleed, met het kopje thee klaar. Dat moest soms wel uit mijn tenen komen. Vaak at ze dan wel even mee bij de buurvrouw, of werd door iemand uitgenodigd om een spannende film te komen kijken/winkelen of wat dan ook. Mijn omgeving heeft mij hier altijd goed in ondersteund. een tijdje geleden heb ik hier een gesprek met haar over gehad. Tot haar 12de is zij zich er totaal niet bewust van geweest sat mama soms "ziek" was. En zeker nooit het gevoel gehad dat ze rekening met mij moest houden. Bij mij heeft ze er toch vaak voor gezorgd dat ik met beide benen op de grond bleef staan omdat voorop stond dat ik voor mijn kind moest zorgen., dus ritme en regelmaat bleef aanhouden. Altijd braaf medicatie geslikt op, tijd opstaan en eten, zorgen dat er boodschappen in huis waren. Daar reed ik soms wel 3 dorpen voor verder om maar geen bekenden te hoeven tegenkomen. Extra medicatie als ze bijvoorbeeld tijdens een van mijn geagiteerde hypomane perioden op koninginnedag op de rommelmarkt wilde staan (stiekum heb ik daar nog een trauma van  ) Bij pretparken trok ik de grens,  Maar er is altijd wel iemand die met een kind naar een pretpark of kermis wil.. Nu is ze 15, red zichzelf erg goed. Ik heb een hond aangeschaft om het ritme en de regelmaat vast te kunnen blijven houden. Dus wat mij betreft, het was/is goed om mijzelf soms opzij te zetten ten behoeve van mijn kind Weet je ook waar de oorzaak ligt? Manische depressiviteit is iets wat voor mij altijd een heel mysterieus karakter heeft. Zowel in zijn oorzaak als wat het is. Ik vraag me dan altijd af waarom we er zo weinig over weten en waarom we het niet (volledig goed) kunnen behandelen. :/ |
zomertje | dinsdag 29 april 2014 @ 09:04 |
quote: Op maandag 28 april 2014 22:33 schreef seasushi het volgende:[..] Ik ga vooral veel geld uitgeven, meerdere vriendjes, mijn huis verbouwen, opleidingen volgen, niet meer slapen, geniale plannen bedenken en daar iedereen van willen overtuigen. In het begin vind iedereen me dan heel leuk. Ik mezelf trouwens ook maar op een gegeven moment word ik ook ongeduldig, kort lontje, achterdochtig, Ik merk dat ik de greep op de realiteit verlies. Maar de afgelopen jaren ga ik bij de eerste tekenen al een flinke stoot medicatie erbij nemen. Hoewel dat raar is. Als ik me heel goed voel ga ik pillen slikken om mijzelf tot zombie  te transformeren. Soms zou ik willen doorgaan hoor, maar ik kan het me niet veroorloven. Ik heb een kind. De depressies daarna zijn ook horror. Behalve dan dat de depressie er is, ga ik dan ook opeens de gevolgen moeten dragen van de voorbije manie. Dus schulden, verbroken relaties, collega,s die liever niet meer met me wilden werken, weer een onafgemaakte opleiding erbij, enz enz. Klinkt echt niet fijn Gaat het met medicatie een beetje snel beter? of moet je echt maanden als zombie functioneren? |
duracellkonijntje | dinsdag 29 april 2014 @ 09:21 |
Zo, vannacht weer 9 uur geslapen, langzamerhand begint de vermoeidheid weer weg te trekken. Ondanks dat er meer en minder angstige periodes tussen zitten blijft het tot nu toe goed gaan en ik voel me erg stabiel. Nogsteeds, I dare say, dankzij het mediteren. Wat een bizar wondermiddel is dat tot nu toe geweest. Het leven met angst heeft dus toch voor een groot deel te maken met je hersenen. Interessant. 
Soms zijn er wel momenten dat ik even baal. Gewoon vanwege alles. Dat, ondanks dat het toch heel goed gaat nu, er altijd zoiets in de achtergrond zeurt. Dat ik niet iemand ben op straat die het gewoon doet, zonder al die angst. Het is echter zoals het is en ik kies hier niet voor. Het leven loopt zoals het loopt en elke ervaring waar je je doorheen knokt kun je slimmer van worden.
Kennen jullie dit gevoel? |
seasushi | dinsdag 29 april 2014 @ 09:35 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 08:59 schreef duracellkonijntje het volgende:[..] Weet je ook waar de oorzaak ligt? Manische depressiviteit is iets wat voor mij altijd een heel mysterieus karakter heeft. Zowel in zijn oorzaak als wat het is. Ik vraag me dan altijd af waarom we er zo weinig over weten en waarom we het niet (volledig goed) kunnen behandelen. :/ Achteraf gezien is het hardstikke erfelijk. Mijn zus was manisch depressief, Die was idd bij vlagen "zo gek als een deur"Ze overleed toen ik 22 was. Doordat zi zo extreem was hebben we ons pas veel later gerealiseerd dat ik dezelfde "trekjes" vertoon, maar minder extreem.
een snelle diagnose en bijbehorende medicatie schijnt wel belangrijk te zijn voor stabiliteit. Episodes volgen elkaar steeds sneller op zonder medicatie. Op een gegeven moment volgt de diagnose rapid cycling. met 4 of meer episodes per jaar, Dat kan zowel manisch, depressief of een mix van beiden zijn.quote: Op dinsdag 29 april 2014 09:04 schreef zomertje het volgende:[..] Klinkt echt niet fijn  Gaat het met medicatie een beetje snel beter? of moet je echt maanden als zombie functioneren? Tegenwoordig gaat het snel beter en komt het ook niet zo veel meer voor. Ik ben 3 jaar geleden volledig afgekeurd, en omdat ik nu niet meer zo veel "moet" Kan ik het zelf veel beter reguleren. Na 2 nachten slecht slapen gaat de slaapmedicatie omhoog. Bij te veel prikkels ga ik gewoon een paar dagen op de bank dom series kijken, als ik down begin te worden, tijdelijk anti depressiva en veel naar buiten. Het is nu goed te handelen. Het was verschrikkelijk om afgekeurd te worden. Net alsof ik niet meer met de grote mensenwereld mee mocht doen, Maar ik ben sindsdien veel stabieler geworden. Maar nu heb ik een goed leven. De depressies zijn niet zo diep. De beginnende hypomane fases zijn ronduit fijn . Geen rooie rotcent weliswaar, maar vrienden en familie die me prima vinden, die me ondersteunen, Veel vrije tijd is ook wat waard |
duracellkonijntje | dinsdag 29 april 2014 @ 12:55 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 09:35 schreef seasushi het volgende:[..] Achteraf gezien is het hardstikke erfelijk. Mijn zus was manisch depressief, Die was idd bij vlagen "zo gek als een deur"Ze overleed toen ik 22 was. Doordat zi zo extreem was hebben we ons pas veel later gerealiseerd dat ik dezelfde "trekjes" vertoon, maar minder extreem. een snelle diagnose en bijbehorende medicatie schijnt wel belangrijk te zijn voor stabiliteit. Episodes volgen elkaar steeds sneller op zonder medicatie. Op een gegeven moment volgt de diagnose rapid cycling. met 4 of meer episodes per jaar, Dat kan zowel manisch, depressief of een mix van beiden zijn. Klinkt heel naar. Het lijkt me ook iets wat moeilijk te diagnosticeren is. Hoe bepaal je immers of het gewoon stemmingswisselingen of manisch depressieve buien zijn. Het is dus iets volledig genetisch', of kunnen ook bepaalde levensgebeurtenissen er aan ten grondslag liggen? |
seasushi | dinsdag 29 april 2014 @ 13:19 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 12:55 schreef duracellkonijntje het volgende:[..] Klinkt heel naar. Het lijkt me ook iets wat moeilijk te diagnosticeren is. Hoe bepaal je immers of het gewoon stemmingswisselingen of manisch depressieve buien zijn. Het is dus iets volledig genetisch', of kunnen ook bepaalde levensgebeurtenissen er aan ten grondslag liggen? Ik geloof wel dat er levensgebeurtenissen zijn die kunnen triggeren. En er zijn ook zat mensen die maar 2 depressies en hypomane episodes hebben en daarna (al dan niet met medicatie) verder door het leven fluiten |
kvd | dinsdag 29 april 2014 @ 21:10 |
quote: Op maandag 28 april 2014 10:17 schreef seasushi het volgende:[..] Ik heb een dochter. Ik had 15 jaar geleden nog niet de diagnose manisch depressief gehad. Ik weet niet als ik dat toen geweten had, of ik aan kinderen zou zijn begonnen. Ik heb dit een aantal keer met de psychiater besproken. Hij snapt mijn angst, maar het enige wat hij hierop kan zeggen is dat ik ieder geval snel in staat ben om eventuele signalen te herkennen en dan snel aan de bel kan trekken. Vanwege mijn voorgeschiedenis kunnen we dan de intake wachtlijstprocedure overslaan. schrale troost, maar toch. Vooralsnog zie ik geen tekenen. Ze is nu 15 en doet het goed. Waar ik als ouder wel voor gewaakt heb is haar in een zorgrol te drukken. In mindere tijden stond ik vroeger op als ze naar school moest, dook daarna weer onder de dekens, en zat ik als ze uit school kwam, aangekleed, met het kopje thee klaar. Dat moest soms wel uit mijn tenen komen. Vaak at ze dan wel even mee bij de buurvrouw, of werd door iemand uitgenodigd om een spannende film te komen kijken/winkelen of wat dan ook. Mijn omgeving heeft mij hier altijd goed in ondersteund. een tijdje geleden heb ik hier een gesprek met haar over gehad. Tot haar 12de is zij zich er totaal niet bewust van geweest sat mama soms "ziek" was. En zeker nooit het gevoel gehad dat ze rekening met mij moest houden. Bij mij heeft ze er toch vaak voor gezorgd dat ik met beide benen op de grond bleef staan omdat voorop stond dat ik voor mijn kind moest zorgen., dus ritme en regelmaat bleef aanhouden. Altijd braaf medicatie geslikt op, tijd opstaan en eten, zorgen dat er boodschappen in huis waren. Daar reed ik soms wel 3 dorpen voor verder om maar geen bekenden te hoeven tegenkomen. Extra medicatie als ze bijvoorbeeld tijdens een van mijn geagiteerde hypomane perioden op koninginnedag op de rommelmarkt wilde staan (stiekum heb ik daar nog een trauma van  ) Bij pretparken trok ik de grens,  Maar er is altijd wel iemand die met een kind naar een pretpark of kermis wil.. Nu is ze 15, red zichzelf erg goed. Ik heb een hond aangeschaft om het ritme en de regelmaat vast te kunnen blijven houden. Dus wat mij betreft, het was/is goed om mijzelf soms opzij te zetten ten behoeve van mijn kind Heftig, maar ook heel mooi om te lezen. Ik heb veel bewondering voor hoe je het hebt gedaan/doet. |
seasushi | dinsdag 29 april 2014 @ 21:44 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 21:10 schreef kvd het volgende:[..] Heftig, maar ook heel mooi om te lezen. Ik heb veel bewondering voor hoe je het hebt gedaan/doet. Maar weet je: Ik ben geen enkele manisch depressieveling tegengekomen die het zou willen missen... Er zijn ook zulke ongelooflijk fijne periodes. licht hypomaan zou ik altijd wel willen zijn.  |
Raggingbull | dinsdag 29 april 2014 @ 23:10 |
quote: Ga hem nu kijken btw binnenkort komt deel 2 in de bios als deze een succes is misschien mensen hier die zin hebben om The Raid 2 in de bios te bekijken? |
Murmeli | dinsdag 29 april 2014 @ 23:18 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 21:44 schreef seasushi het volgende:[..] Maar weet je: Ik ben geen enkele manisch depressieveling tegengekomen die het zou willen missen... Er zijn ook zulke ongelooflijk fijne periodes. licht hypomaan zou ik altijd wel willen zijn.  Lijkt me ook wel leuk  |
kvd | dinsdag 29 april 2014 @ 23:28 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 21:44 schreef seasushi het volgende:[..] Maar weet je: Ik ben geen enkele manisch depressieveling tegengekomen die het zou willen missen... Er zijn ook zulke ongelooflijk fijne periodes. licht hypomaan zou ik altijd wel willen zijn.  Maar niet iedere manisch depressieveling zal voor een kind moeten zorgen en het op zo'n manier doen dat het kind het niet in de gaten heeft. En zoals ik je verhaal lees, ook zonder partner? |
Raggingbull | dinsdag 29 april 2014 @ 23:38 |
Vanavond een geweldige avond gehad met een meisje. We hadden alleen heel veel te bespreken en ik het uiteraard het lef niet erover te begonnen. Baal ik van hoop vragen open staan momenteel en wat antwoorden waren fijn geweest. Maar we hebben eerst heerlijk biertje gedronken vervolgens pizzatje gegeten en daarna naar de bioscoop geweest. Al met al een geslaagde avond ben er erg positief over.
@een happy rb. |
Elvi | woensdag 30 april 2014 @ 01:24 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 23:38 schreef Raggingbull het volgende:Vanavond een geweldige avond gehad met een meisje. We hadden alleen heel veel te bespreken en ik het uiteraard het lef niet erover te begonnen. Baal ik van hoop vragen open staan momenteel en wat antwoorden waren fijn geweest. Maar we hebben eerst heerlijk biertje gedronken vervolgens pizzatje gegeten en daarna naar de bioscoop geweest. Al met al een geslaagde avond ben er erg positief over. @een happy rb. Was het een echte date of vriendschappelijk? |
zomertje | woensdag 30 april 2014 @ 07:45 |
ik heb de laatste dagen wat meer rust gehad. Merk dat mn stemming ook wel is verbeterd. Hoef dus niet weer meer medicatie te gaan nemen voorlopig. |
seasushi | woensdag 30 april 2014 @ 09:14 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 23:28 schreef kvd het volgende:[..] Maar niet iedere manisch depressieveling zal voor een kind moeten zorgen en het op zo'n manier doen dat het kind het niet in de gaten heeft. En zoals ik je verhaal lees, ook zonder partner? Zonder partner ja. Die is uit het zicht verdwenen. Ze zorgt er wel voor dat ik op aarde blijf staan ja. maar heel soms zou ik willen dat ik even mocht "vliegen" |
Raggingbull | woensdag 30 april 2014 @ 11:14 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 09:14 schreef seasushi het volgende:[..] Zonder partner ja. Die is uit het zicht verdwenen. Ze zorgt er wel voor dat ik op aarde blijf staan ja. maar heel soms zou ik willen dat ik even mocht "vliegen" Damn manisch depressief en dan alles zelf doen das een hele knappe prestatie petje af seasushi!
quote: Vriendschappelijk alhoewel er wel gevoelens van mijn kant zijn. Maar die worden door haar niet beantwoord. Dus dat is ergens wel jammer maar dat blijft altijd een 50/50 shot natuurlijk. |
duracellkonijntje | woensdag 30 april 2014 @ 11:25 |
quote: Op dinsdag 29 april 2014 13:19 schreef seasushi het volgende:[..] Ik geloof wel dat er levensgebeurtenissen zijn die kunnen triggeren. En er zijn ook zat mensen die maar 2 depressies en hypomane episodes hebben en daarna (al dan niet met medicatie) verder door het leven fluiten Ja precies. Ik vind het sowieso vreemd dat depressies in het algemeen nog een relatief onbekend fenomeen zijn. Dat de oorzaken en daarmee de behandelwijze zo obscuur zijn en zich veel op de symptomen richten. |
duracellkonijntje | woensdag 30 april 2014 @ 11:27 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 07:45 schreef zomertje het volgende:ik heb de laatste dagen wat meer rust gehad. Merk dat mn stemming ook wel is verbeterd. Hoef dus niet weer meer medicatie te gaan nemen voorlopig. Lekker! Rust maar goed uit, helpt toch altijd om je beter te voelen. De afgelopen drie nachten telkens om 10 uur gaan slapen en ik ben nu zo fit als een hoentje (relatief gezien dan he ). Zou ik vaker moeten doen haha. |
sitting_elfling | woensdag 30 april 2014 @ 14:41 |
 |
seasushi | woensdag 30 april 2014 @ 16:24 |
quote: ik doe niet alles zelf. Zit eens per maand bij psych of spw en ik heb een erg goed netwerk om me heen Ik heb alleen moeten leren hulp te vragen. |
seasushi | woensdag 30 april 2014 @ 16:25 |
quote:  |
zomertje | woensdag 30 april 2014 @ 17:35 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 11:27 schreef duracellkonijntje het volgende:[..] Lekker! Rust maar goed uit, helpt toch altijd om je beter te voelen.  De afgelopen drie nachten telkens om 10 uur gaan slapen en ik ben nu zo fit als een hoentje (relatief gezien dan he  ). Zou ik vaker moeten doen haha. Thanks. Voor jou is rust dus blijkbaar ook goed  |
sitting_elfling | woensdag 30 april 2014 @ 18:39 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 11:25 schreef duracellkonijntje het volgende:[..] Ja precies. Ik vind het sowieso vreemd dat depressies in het algemeen nog een relatief onbekend fenomeen zijn. Dat de oorzaken en daarmee de behandelwijze zo obscuur zijn en zich veel op de symptomen richten. Depressies zijn in het algemeen toch niet onbekend? Er heerst alleen soms nog een stigma op. Van, wat heb je? Depressief? Boe-fucking-hoe knul, ga gewoon aan het werk.
( !!!! ) |
kuolema | woensdag 30 april 2014 @ 18:46 |
quote: Op maandag 28 april 2014 10:17 schreef seasushi het volgende:[..] Ik heb een dochter. Ik had 15 jaar geleden nog niet de diagnose manisch depressief gehad. Ik weet niet als ik dat toen geweten had, of ik aan kinderen zou zijn begonnen. Ik heb dit een aantal keer met de psychiater besproken. Hij snapt mijn angst, maar het enige wat hij hierop kan zeggen is dat ik ieder geval snel in staat ben om eventuele signalen te herkennen en dan snel aan de bel kan trekken. Vanwege mijn voorgeschiedenis kunnen we dan de intake wachtlijstprocedure overslaan. schrale troost, maar toch. Vooralsnog zie ik geen tekenen. Ze is nu 15 en doet het goed. Waar ik als ouder wel voor gewaakt heb is haar in een zorgrol te drukken. In mindere tijden stond ik vroeger op als ze naar school moest, dook daarna weer onder de dekens, en zat ik als ze uit school kwam, aangekleed, met het kopje thee klaar. Dat moest soms wel uit mijn tenen komen. Vaak at ze dan wel even mee bij de buurvrouw, of werd door iemand uitgenodigd om een spannende film te komen kijken/winkelen of wat dan ook. Mijn omgeving heeft mij hier altijd goed in ondersteund. een tijdje geleden heb ik hier een gesprek met haar over gehad. Tot haar 12de is zij zich er totaal niet bewust van geweest sat mama soms "ziek" was. En zeker nooit het gevoel gehad dat ze rekening met mij moest houden. Bij mij heeft ze er toch vaak voor gezorgd dat ik met beide benen op de grond bleef staan omdat voorop stond dat ik voor mijn kind moest zorgen., dus ritme en regelmaat bleef aanhouden. Altijd braaf medicatie geslikt op, tijd opstaan en eten, zorgen dat er boodschappen in huis waren. Daar reed ik soms wel 3 dorpen voor verder om maar geen bekenden te hoeven tegenkomen. Extra medicatie als ze bijvoorbeeld tijdens een van mijn geagiteerde hypomane perioden op koninginnedag op de rommelmarkt wilde staan (stiekum heb ik daar nog een trauma van  ) Bij pretparken trok ik de grens,  Maar er is altijd wel iemand die met een kind naar een pretpark of kermis wil.. Nu is ze 15, red zichzelf erg goed. Ik heb een hond aangeschaft om het ritme en de regelmaat vast te kunnen blijven houden. Dus wat mij betreft, het was/is goed om mijzelf soms opzij te zetten ten behoeve van mijn kind Ik vind het bewonderenswaardig dat je ondanks alles toch goed voor je dochter kunt zorgen. Ik vraag me af, als je in een depressieve periode zit, helpt de gedachte dat je binnenkort weer in een hypomane periode terecht kan komen je dan? quote: Op woensdag 30 april 2014 09:14 schreef seasushi het volgende:[..] Zonder partner ja. Die is uit het zicht verdwenen. Ze zorgt er wel voor dat ik op aarde blijf staan ja. maar heel soms zou ik willen dat ik even mocht "vliegen" Je zou jezelf meer laten doorslaan naar een van de twee kanten als je niet de verantwoordelijkheid voor je dochter had.
Ik denk dat kinderen krijgen een positieve uitwerking kan hebben op veel mensen met psychische problemen. Niet alleen omdat de verantwoordelijkheid ervoor zorgt dat je bepaalde dingen wel of juist niet moet doen, maar ook omdat het zoveel moois kan brengen.
quote: Op dinsdag 29 april 2014 09:21 schreef duracellkonijntje het volgende:Zo, vannacht weer 9 uur geslapen, langzamerhand begint de vermoeidheid weer weg te trekken. Ondanks dat er meer en minder angstige periodes tussen zitten blijft het tot nu toe goed gaan en ik voel me erg stabiel. Nogsteeds, I dare say, dankzij het mediteren. Wat een bizar wondermiddel is dat tot nu toe geweest. Het leven met angst heeft dus toch voor een groot deel te maken met je hersenen. Interessant.  Soms zijn er wel momenten dat ik even baal. Gewoon vanwege alles. Dat, ondanks dat het toch heel goed gaat nu, er altijd zoiets in de achtergrond zeurt. Dat ik niet iemand ben op straat die het gewoon doet, zonder al die angst. Het is echter zoals het is en ik kies hier niet voor. Het leven loopt zoals het loopt en elke ervaring waar je je doorheen knokt kun je slimmer van worden. Kennen jullie dit gevoel? Dat herken ik wel ja. Een aantal jaar geleden toen ik bij een psycholoog was had ik door dat ondanks dat ik kon zeggen dat het wel okee ging, qua functioneren vooral, er toch altijd het gevoel bleef dat er iets niet klopte.
quote: Op dinsdag 29 april 2014 13:19 schreef seasushi het volgende:[..] Ik geloof wel dat er levensgebeurtenissen zijn die kunnen triggeren. En er zijn ook zat mensen die maar 2 depressies en hypomane episodes hebben en daarna (al dan niet met medicatie) verder door het leven fluiten Ik heb wel het idee dat een bipolaire stoornis veel vaker chronisch is dan een depressie. |
kuolema | woensdag 30 april 2014 @ 18:50 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 18:39 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Depressies zijn in het algemeen toch niet onbekend? Er heerst alleen soms nog een stigma op. Van, wat heb je? Depressief? Boe-fucking-hoe knul, ga gewoon aan het werk. (  !!!! ) Ik denk dat hij meer bedoelt dat er nog maar weinig zekerheden zijn over de oorzaken en behandeling ervan. Antidepressiva bijvoorbeeld werken lang niet bij iedereen en dat serotonineverhaal lijkt duidelijk maar is eigenlijk niet meer dan een vage theorie vol met onzekerheden en tegenstrijdige onderzoeksresultaten. |
Raggingbull | woensdag 30 april 2014 @ 19:31 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 18:39 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Depressies zijn in het algemeen toch niet onbekend? Er heerst alleen soms nog een stigma op. Van, wat heb je? Depressief? Boe-fucking-hoe knul, ga gewoon aan het werk. (  !!!! ) Nope je moet zielig in een hoekje kruipen. Overal mee stoppen alle grip op realiteit los laten en geen sociaal contact hebben. Wereldvreemd worden omdat je depressief bent.
Klinkt misschien heel onlogisch maar ik ben van mening dat juist als het slecht gaat je moet blijven werken. Omdat je op die manier een sociaal leven behoud. Een vast ritme behoud en andere dingen die juist heel erg veel hou vast kunnen geven in een moeilijke tijd. Die uiteindelijk net het extra stukje hou vast kunnen bieden waardoor je het hoofd boven water houd. En ja dat is niet altijd eenvoudig maar dat hoef je mij niet uit te leggen. Maar wel het beste!
Met uitzonderingen daar gelaten uiteraard. |
kvd | woensdag 30 april 2014 @ 19:43 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 19:31 schreef Raggingbull het volgende:[..] Nope je moet zielig in een hoekje kruipen. Overal mee stoppen alle grip op realiteit los laten en geen sociaal contact hebben. Wereldvreemd worden omdat je depressief bent. Klinkt misschien heel onlogisch maar ik ben van mening dat juist als het slecht gaat je moet blijven werken. Omdat je op die manier een sociaal leven behoud. Een vast ritme behoud en andere dingen die juist heel erg veel hou vast kunnen geven in een moeilijke tijd. Die uiteindelijk net het extra stukje hou vast kunnen bieden waardoor je het hoofd boven water houd. En ja dat is niet altijd eenvoudig maar dat hoef je mij niet uit te leggen. Maar wel het beste! Met uitzonderingen daar gelaten uiteraard. Tuurlijk is regelmaat/werk belangrijk, maar er moet ook ruimte zijn (misschien wel juist ruimte zijn) om een stapje terug te kunnen nemen. Niet compleet stoppen met werken, maar wat minderen. Of als er wel gestopt wordt met werk, op een andere manier een ritme te creëren, bijvoorbeeld dmv wandelen, sporten, bezoekjes/'uitstapjes' (bv alleen naar de film gaan ofzo).
Zegt degene die alles behalve een regelmaat heeft |
zomertje | woensdag 30 april 2014 @ 19:44 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 19:31 schreef Raggingbull het volgende:[..] Nope je moet zielig in een hoekje kruipen. Overal mee stoppen alle grip op realiteit los laten en geen sociaal contact hebben. Wereldvreemd worden omdat je depressief bent. Klinkt misschien heel onlogisch maar ik ben van mening dat juist als het slecht gaat je moet blijven werken. Omdat je op die manier een sociaal leven behoud. Een vast ritme behoud en andere dingen die juist heel erg veel hou vast kunnen geven in een moeilijke tijd. Die uiteindelijk net het extra stukje hou vast kunnen bieden waardoor je het hoofd boven water houd. En ja dat is niet altijd eenvoudig maar dat hoef je mij niet uit te leggen. Maar wel het beste! Met uitzonderingen daar gelaten uiteraard. Er zijn mensen die het redden juist door het werken. Het geeft ze een gevoel van 'nuttig zijn'
Vervelende bij mij was dat ik zo uit de bocht vloog dat werken niet meer ging. Net als muziek maken. Uiteindelijk ging bijna niks meer, zelfs eten bleef niet binnen. Gelukkig is het nu weer een beetje op peil, maar zoals voor die tijd nog steeds niet. |
magnetronkoffie | woensdag 30 april 2014 @ 20:11 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 19:44 schreef zomertje het volgende:[..] Er zijn mensen die het redden juist door het werken. Het geeft ze een gevoel van 'nuttig zijn' Vervelende bij mij was dat ik zo uit de bocht vloog dat werken niet meer ging. Net als muziek maken. Uiteindelijk ging bijna niks meer, zelfs eten bleef niet binnen. Gelukkig is het nu weer een beetje op peil, maar zoals voor die tijd nog steeds niet. Nou, bij mij lijkt die herstelfase maar nooit afgekomen te zijn  (lang verhaal) |
sitting_elfling | woensdag 30 april 2014 @ 20:14 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 19:31 schreef Raggingbull het volgende:[..] Nope je moet zielig in een hoekje kruipen. Overal mee stoppen alle grip op realiteit los laten en geen sociaal contact hebben. Wereldvreemd worden omdat je depressief bent. Klinkt misschien heel onlogisch maar ik ben van mening dat juist als het slecht gaat je moet blijven werken. Omdat je op die manier een sociaal leven behoud. Een vast ritme behoud en andere dingen die juist heel erg veel hou vast kunnen geven in een moeilijke tijd. Die uiteindelijk net het extra stukje hou vast kunnen bieden waardoor je het hoofd boven water houd. En ja dat is niet altijd eenvoudig maar dat hoef je mij niet uit te leggen. Maar wel het beste! Met uitzonderingen daar gelaten uiteraard. Zal ik wel de uitzondering zijn want ik ben het hier niet mee eens.
Ik ben toen ik in mijn periode ben geknald ook met werken en sociale activiteiten begonnen (als extraatje) .. om toch maar door te blijven gaan maar ik vond dat met name fake aanvoelen. Kop in het zand steken en 'uitgaan om dat het gezellig is' en leuk op de dames afstappen om dat je die 'ander' moet vergeten etc. Wat een onzin (imho). Kom oooop ... leuk meedoen . ! En een ander punt is dat 'inhouden' van janken. Niet doen .. gewoon weer een pilsje of wat dan ook. Nee, ik heb op een gegeven moment alles laten lopen. Beste keus ever. Want dan start je echt fresh. Na dagen lang huilen op een bed in je eentje kom je er vanzelf wel achter dat de angst, depressie kut gevoelens soms ook gewoon dom en stupide zijn. En zinloos. Dat heeft mij wel geholpen.
Het behouden van een 'sociaal leven' als argument is ridicuul. Mensen die je vrienden zijn, waren dat voor je mindere periode, gedurende en ook daarna.
Ik heb bewust gekozen om een lange periode even helemaal alleen te zijn. En juist alles los te laten. Niks geen vast ritme, alle ranzigheid mentaal en fysiek moest er even uit om zo je lichaam vanzelf weer te stabilizen naar een 'normaal level'. Zo kwam ik er in mijn geval namelijk achter dat ik teveel dingen doe voor een ander en niet genoeg voor mezelf. Ik ben toen extra goed voor mezelf gaan zorgen en toen ik me beter voelde ben ik wezen couch surfen in Europa, op de bonnefooi. Daar is mijn huidige vriendin uitgekomen. |
Mange-tout | woensdag 30 april 2014 @ 20:18 |
quote: Wat bedoel je daarmee? 
quote: Op woensdag 30 april 2014 20:14 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Zal ik wel de uitzondering zijn want ik ben het hier niet mee eens. Ik ben toen ik in mijn periode ben geknald ook met werken en sociale activiteiten begonnen (als extraatje) .. om toch maar door te blijven gaan maar ik vond dat met name fake aanvoelen. Kop in het zand steken en 'uitgaan om dat het gezellig is' en leuk op de dames afstappen om dat je die 'ander' moet vergeten etc. Wat een onzin (imho). Kom oooop ... leuk meedoen  .  ! En een ander punt is dat 'inhouden' van janken. Niet doen .. gewoon weer een pilsje of wat dan ook. Nee, ik heb op een gegeven moment alles laten lopen. Beste keus ever. Want dan start je echt fresh. Na dagen lang huilen op een bed in je eentje kom je er vanzelf wel achter dat de angst, depressie kut gevoelens soms ook gewoon dom en stupide zijn. En zinloos. Dat heeft mij wel geholpen. Het behouden van een 'sociaal leven' als argument is ridicuul. Mensen die je vrienden zijn, waren dat voor je mindere periode, gedurende en ook daarna. Ik heb bewust gekozen om een lange periode even helemaal alleen te zijn. En juist alles los te laten. Niks geen vast ritme, alle ranzigheid mentaal en fysiek moest er even uit om zo je lichaam vanzelf weer te stabilizen naar een 'normaal level'. Zo kwam ik er in mijn geval namelijk achter dat ik teveel dingen doe voor een ander en niet genoeg voor mezelf. Ik ben toen extra goed voor mezelf gaan zorgen en toen ik me beter voelde ben ik wezen couch surfen in Europa, op de bonnefooi. Daar is mijn huidige vriendin uitgekomen. Ik vind dat ergens een gevaarlijke/moeilijke keuze, want wat als je plots dan helemaal geen vrienden blijkt te hebben, of je juist meer meegesleurd wordt door je negatieve gedachten en niet tot het inzicht komt dat die maar ridicuul zijn? Top voor je dat het heeft gewerkt, though. Ik ben nu redelijk druk met werken en sociaal contact om zo weinig mogelijk bij stomme gedachten te moeten stilstaan.
Algemene vraag: zijn jullie wel eens jaloers op vrienden bij wie alles wel gemakkelijk lijkt te gaan? |
magnetronkoffie | woensdag 30 april 2014 @ 20:24 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 20:18 schreef Mange-tout het volgende:[..] Wat bedoel je daarmee?  [..] Ik vind dat ergens een gevaarlijke/moeilijke keuze, want wat als je plots dan helemaal geen vrienden blijkt te hebben, of je juist meer meegesleurd wordt door je negatieve gedachten en niet tot het inzicht komt dat die maar ridicuul zijn? Top voor je dat het heeft gewerkt, though. Ik ben nu redelijk druk met werken en sociaal contact om zo weinig mogelijk bij stomme gedachten te moeten stilstaan. Algemene vraag: zijn jullie wel eens jaloers op vrienden bij wie alles wel gemakkelijk lijkt te gaan? Mensen lijken wel eens jaloers te zijn dat ik helemaal niet meer werk. Ik doe zo nu en dan wel nog vrijwilligerswerk maar wel veel minder dan zeg maar 5 jaar geleden. Ik ben tegenwoordig niet meer jaloers op mensen die alles hebben terwijl ik vrijwel niks had.
Ik ben nu tevreden met wat ik heb (vooral dat ik me beter voel dan ooit, al merk ik dat de laatste maanden er af en toe weer een dipje zit ineens). |
zomertje | woensdag 30 april 2014 @ 20:33 |
quote: Bij mij tot nu toe ook niet, weet niet of t ooit nog gaat komen. Ik ben nu maar 'half' |
magnetronkoffie | woensdag 30 april 2014 @ 20:45 |
quote: Ik betwijfel of ik er ooit helemaal ga uitkomen. Ik lijk toch wel een plafond te bereiken nu, zeker nu ik met meer mensen contact heb dan pak-em-beet een half jaar terug. Sociale contacten vreet voor mij energie dus dat moet ik echt beperken. tv kijken doe ik al jaren niet meer omdat ik niet tegen al die prikkels kan (het blijft in mn hoofd rondspoken en tv is voor mij superverslavend terwijl er dan niks positiefs voor mij uitrolt). De nieuwe tv decoder van upc zit zelfs nog in de folie, nooit aangesloten dat ding. |
Raggingbull | woensdag 30 april 2014 @ 21:36 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 20:18 schreef Mange-tout het volgende:[..] Wat bedoel je daarmee?  [..] Ik vind dat ergens een gevaarlijke/moeilijke keuze, want wat als je plots dan helemaal geen vrienden blijkt te hebben, of je juist meer meegesleurd wordt door je negatieve gedachten en niet tot het inzicht komt dat die maar ridicuul zijn? Top voor je dat het heeft gewerkt, though. Ik ben nu redelijk druk met werken en sociaal contact om zo weinig mogelijk bij stomme gedachten te moeten stilstaan. Algemene vraag: zijn jullie wel eens jaloers op vrienden bij wie alles wel gemakkelijk lijkt te gaan? Neej ik nooit persoonlijk. Ja ben het in het begin wel geweest. Maar iedere keer als ik iets overwin leer ik word ik sterker als persoon. En ik merk soms dat mensen die het allemaal voor de wind gaat dat niet hebben.
Als ik heel even algemeen mag praten. Voor degene waar het ook voor geld. Als je problemen en moeilijke periodes overwint geeft dat kracht als je de volgende problemen ziet toch? Zo van toen lukte het het was zwaar maar uiteindelijk lukte het. Dus je ben sneller geneigd door te bijten omdat je weet wat voor een beloning er wacht als het weer gelukt is. Bijten wij daarom niet iedere dag door de zure appel heen? Terwijl als alles je voor de wind gaat je nooit hebt geleerd om echt door te bijten. Te blijven vechten voor jezelf? Klopt dat een beetje of raaskal ik nu maar wat?
@Sitting_elfling wat ik wilde antwoorden is al gezegd. Ik vind het ook een gevaarlijke keus. Omdat je tevens ook al je eventuele vangnetten voor als het echt fout gaat daarmee dus vergooit. |
Elvi | woensdag 30 april 2014 @ 21:51 |
quote: Ja 
Mn beste vriendin bijvoorbeeld... Het lijkt wel alsof alles gewoon in 1 keer lukt. Ze was afgestudeerd: hoppa binnen 3 maanden een vaste baan. Ze wilde zwanger worden: hoppa bij maand 2 was het al raak. Ze kopen wat ze willen, gaan een paar keer per jaar op vakantie en dan nog ver weg ook, veel vrienden, koophuis... Ik gun het haar ook echt wel hoor, maar zoals mn moeder al tegen me zei toen ik vertelde dat ik n beetje jaloers was "ach ze moet ook nog die bevalling doorkomen. Misschien duurt die wel een paar dagen". Maar ja ik zie het al gebeuren dat ze dat kind er in n uurtje tijd uitpoept En dat het nog het geslacht heeft wat ze graag wil.
Dus ja: ik ben jaloers. Ik misgun het haar ook niet. Ik denk daarom dat het wel een normale menselijke emotie is. Maar ik zou het toch niet snel tegen dr zeggen  |
CherryLips | woensdag 30 april 2014 @ 22:05 |
Ik ben verschrikkelijk jaloers. Ik ben zelfs jaloers op de ik van een jaar geleden. |
kvd | woensdag 30 april 2014 @ 22:12 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 20:18 schreef Mange-tout het volgende:[..] Wat bedoel je daarmee?  [..] Ik vind dat ergens een gevaarlijke/moeilijke keuze, want wat als je plots dan helemaal geen vrienden blijkt te hebben, of je juist meer meegesleurd wordt door je negatieve gedachten en niet tot het inzicht komt dat die maar ridicuul zijn? Top voor je dat het heeft gewerkt, though. Ik ben nu redelijk druk met werken en sociaal contact om zo weinig mogelijk bij stomme gedachten te moeten stilstaan. Algemene vraag: zijn jullie wel eens jaloers op vrienden bij wie alles wel gemakkelijk lijkt te gaan? Hier lieten mijn vrienden me collectief vallen toen het slechter ging (terwijl ik toen nog niet eens depressief was). En het vangnet familie had me daarvoor al laten vallen.
Zal dus nooit meer van een vangnet uitgaan. .. |
missbehavin | woensdag 30 april 2014 @ 22:38 |
Dat jaloers zijn heb ik zeker |
magnetronkoffie | woensdag 30 april 2014 @ 23:10 |
quote: Gelukkig heb ik daar geen last van want er is eigenlijk nooit echt een periode geweest voor mij waarin het echt voor de wind ging 
Maar het is moeilijk hoor, om te beseffen dat dat wat je had, weg is (wellicht voor langere tijd). Maar met minder genoegen moeten nemen is wel te doen, maar je moet er wel veel voor laten.
Ik leef al jaren van een minimum inkomen en kan er goed van leven...zolang ik nooit op vakantie ga, geen auto of andere dure dingen aanschaf, nooit uit ga, geen luxe-artikelen koop (het modernste dat ik heb is een computer van ruim 4 jaar oud...en dat voor een computerhobbyist ), geen huisdieren heb, zo min mogelijk kleding koop, geen nieuwe games koop (en dat voor een gameshobbyist ), geen planten koop die dood kunnen gaan, afhankelijk ben van de afdankertjes van familie of vrienden of spullen die ik van de straat haal (droger was van mn zus (al gebruik ik dat ding nauwelijks om stroom uit te sparen en mn wasmachine was een mazzeltje van de straat van iemand die ging samenwonen . Het gros van mn meubels zoals mn bed, bank en stoelen heb ik ook gekregen of van de straat), geen abo op een sportschool of anderzijds geld aan sporten uitgeef en geen hobbies heb waarvoor (veel (en veel is relatief natuurlijk)) geld nodig is. Mn bed was trouwens niet compleet (die ondersteunen ontbraken) dus heb ik maar 3 stapels bakstenen gekocht waar de boel nu op staat te steunen  Opleiding? Geen geld voor Mn woning helemaal afschilderen? Geen geld voor Mn gordijnen waren rollen stof van mn moeder die zij over had nadat haar winkel afgefikt was en daar heeft zij toch nog wat moois van kunnen breien  Het enige wat ik wel nog heb is dat ik rook, maar daar zal ik noodgedwongen mee moeten stoppen gezien de bezuinigingen die mij volgend jaar te wachten staan (dank je wel VVD). Het is of stoppen met roken of mn internetabo afzeggen (of lid worden van de voedselbank, maar dat wil ik nog even uitstellen) en voor de rest heb ik vrijwel helemaal niets extra's meer...ik heb er gewoon het geld niet meer voor. Geld om te meeten heb ik volgend jaar ook niet meer (of het moet in Amsterdam zijn oid) want ik kan dan de treinkaartjes niet meer betalen. Scheren doe ik alleen maar als ik moet daar scheermesjes best wel duur zijn en ik dat geld beter kan besteden (zoals aan de supermarkt of de huur). Kachel zet ik in de winter laag omdat ik de stookkosten nauwelijks nog kan opbrengen en ga zo maar door.
Zeg maar 5 jaar terug was ik wel arm, maar voelde me niet zo, omdat ik (met in achtneming van bovenstaande "regels") nog prima rond kon komen en elke maand wel geld overhield waar ik extra's mee kon doen zoals een nieuwe 2ehands fiets kopen toen mn oude -echt- helemaal op was (geraamde reparatiekosten was geloof ik iets van 280 euro maar ik fietste dan ook met nog maar 1 remkabeltje bijvoorbeeld, bijna onder een vrachtwagen gekomen 1 keertje toen de 2e remkabel brak maar dat had ik op dat moment toch niet zo erg gevonden) of bijvoorbeeld fok!meets afgaan.
En als iemand dit leest, dan zal 90% denken "Joh, dan ga je toch werken?"
been there, het "werkte" niet voor mij, ik werd er alleen maar suicidaal-depressief van, het zoog me leeg. Kan ik ooit weer werken? Geen idee maar zoals het er nu uit ziet, zijn de voortekenen niet echt gunstig.
.
Ben ik jaloers op anderen die wel een prima leven hebben? Nee, al een jaartje of 10 niet meer. Ik ben nu tevreden met wat ik -wel- heb. Vrienden en familie waar ik (niet altijd maar toch) op kan bouwen. Meestal als mensen onbegripvol voor mijn situatie zijn (van het niveau "Dan ga je toch werken?" zeg maar), dan laat ik de boel de boel, het heeft toch geen zin om het uit te gaan zitten leggen want mensen snappen het toch niet, net zoals veel mensen geen flauw idee hebben wat burn-out of depressie nou -echt- inhoudt. Ik ben door zo'n strontleven gegaan waarin niets me gegund werd dat ik nu vrede heb met wat ik wel heb. Alleen jammer dat volgend jaar zo'n financiele strop gaat worden, ik moet nog maar zien hoe ik dat ga doen. Elk jaar weer bezuinigingen maar op een gegeven moment is de rek gewoon op en zal ik moeten snijden in mn internet (wat eigenlijk geen optie is gezien ik kwa contact erg afhankelijk ben geworden van dat medium) of idd voedselbank.
Maar ach, zolang ik nog kan modden en gamen met mn vrienden (ik haal mn spellen voor 50 cent bij de noppes) en überhaubt vrienden en familie en andere contacten heb met wie ik het prima kan vinden, vind ik het allemaal ook wel prima...maar ik moet wel een beetje waardig kunnen leven.
Nah ik kan zo nog wel een half uurtje doortikken, maar vind het wel mooi geweest nu  |
zomertje | donderdag 1 mei 2014 @ 02:34 |
quote: Welke bezuinigingen spelen je dan specifiek parten?
Stoppen met roken is wel gezond Maar verder vind ik het wel een beetje schandalig klinken dat je echt niks meer kan Fijne regering...
Knap dat je je toch nog relatief goed kan redden zo.
Wat betreft jaloers: als mensen leuke dingen gaan doen en ik er niet aan mee kan of mag doen. Dan voel ik me 'vergeten' of 'stom' omdat ik t niet kan volhouden bijvoorbeeld. Verder heb ik erg veel moeite met mensen die t voor de wind gaat en heel makkelijk even voor jou invult hoe zwaar jouw leven zou moeten zijn (de 'stel je niet aan' types) |
Probability | donderdag 1 mei 2014 @ 07:40 |
quote: Paar vragen misschien vind je ze stom, kan!! - is je huur heel hoog of valt het mee? - wat hou je dan ong over per maand? - zijn er geen potjes waar je aanspraak op hebt? - hoeveel geld geef je uit aan boodschappen? - heb je dan nu wel een fiets? - rook je veel? - zijn er misschien gratis dingen die je wel leuk vindt? Bijv. Sport heb je van nike gratis op maandag bootcamp en op woensdag hardlopen. Of gratis yoga etc. in Amsterdam zijn heel veel van dit soort initiatieven - er zijn ook cafeetjes waar je kan betalen naar wat je er voor over hebt (trust, in de pijp) mocht je een keer honger hebben en geen geld?
Probeer mee te denken misschien zit je er wel helemaal niet op te wachten.. Snap ook wel dat 'even' leuke dingen ondernemen makkelijker gezegd is dan gedaan.. Kan je in de winter overdag niet in de bieb zitten? Gebouw bij het IJ is erg mooi en volgens mij is het internet gratis |
Murmeli | donderdag 1 mei 2014 @ 07:47 |
Ik begrijp werkelijk niet hoe je ervoor kunt kiezen om nog steeds te roken als je zo weinig geld hebt. Tip: ga nu vast stoppen, dan heb je dat vast gehad en kan je misschien de komende maanden wat uitgaven doen waar je volgend jaar geen geld voor hebt. |
Mange-tout | donderdag 1 mei 2014 @ 08:46 |
Voor de jaloerse mensen: proberen jullie iets tegen die jaloezie te doen? Zoja, hoe?  |
duracellkonijntje | donderdag 1 mei 2014 @ 09:08 |
quote: Haha ja, voor wie niet he. Je kent het gevoel wel als je niet uitgeslapen bent, sloom, concentratie van een theezakje, je voelt je down. De hele dag duurt dan ineens drie keer zo lang.
[quote: Op woensdag 30 april 2014 18:39 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Depressies zijn in het algemeen toch niet onbekend? Er heerst alleen soms nog een stigma op. Van, wat heb je? Depressief? Boe-fucking-hoe knul, ga gewoon aan het werk. (  !!!! ) Ja what the actual fuck he. Soms wilde ik dat er een soort machine was die mensen tijdelijk depressief, overspannen of burnout kon maken. Konden zij ook eens voelen hoe het is. Hebben we dat 'je stelt je aan' ook meteen niet meer.
quote: [..]
Dat herken ik wel ja. Een aantal jaar geleden toen ik bij een psycholoog was had ik door dat ondanks dat ik kon zeggen dat het wel okee ging, qua functioneren vooral, er toch altijd het gevoel bleef dat er iets niet klopte.
Klopt. Achja, de truc is naar mijn mening er gewoon niet te veel mee bezig zijn. Het is een stemmetje dat je gewoon kunt negeren en des te meer aandacht je het geeft, des te meer het je dwars gaat zitten. |
Gray | donderdag 1 mei 2014 @ 13:56 |
Meh, Gray is down. Niet depressief, maar wel flink down. Het meisje waarmee ik verkering Had heeft me keihard vernederd door met een ander te gaan. Harder nog is dat ze er voor mn neus mee rondparadeert alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Harteloos. Echt pijnlijk.
Lang geleden dat ik zulk hartzeer heb gevoeld. En zo jammer ook, want het werpt op de hele relatie een schaduw. Waar ik dit aan verdiend heb, geen idee. |
minthy | donderdag 1 mei 2014 @ 14:00 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 13:56 schreef Gray het volgende:Meh, Gray is down. Niet depressief, maar wel flink down. Het meisje waarmee ik verkering Had heeft me keihard vernederd door met een ander te gaan. Harder nog is dat ze er voor mn neus mee rondparadeert alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Harteloos. Echt pijnlijk. Lang geleden dat ik zulk hartzeer heb gevoeld. En zo jammer ook, want het werpt op de hele relatie een schaduw. Waar ik dit aan verdiend heb, geen idee. Dat is een waanzinnig misselijke streek... Sterkte jong!  |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 14:08 |
quote: Op woensdag 30 april 2014 20:18 schreef Mange-tout het volgende:Ik vind dat ergens een gevaarlijke/moeilijke keuze, want wat als je plots dan helemaal geen vrienden blijkt te hebben, of je juist meer meegesleurd wordt door je negatieve gedachten en niet tot het inzicht komt dat die maar ridicuul zijn? Top voor je dat het heeft gewerkt, though. Ik ben nu redelijk druk met werken en sociaal contact om zo weinig mogelijk bij stomme gedachten te moeten stilstaan. Mja, ik snao het wel. Maar dat 'meesleuren' door stomme gedachten. Dat is altijd nog een eigen keus.
Gray had ooit dit filmpje gepost..
En toen kwam ik eigenlijk op het idee om er niet meer van weg te rennen. Want dat bouwt toch wel onderhuidse angst op. Ik ben juist niet driftig op zoek gegaan naar sociale contacten en werk omdat ik merkte dat ik wegliep. Maar waarvoor? Jij zegt stomme gedachten. Toen dacht ik, hoezo stomme gedachten? Wat voor gedachten zijn het? Toen ben ik maar eens gaan zitten en die gedachten kwamen op me af! Omarm de kutgevoelens en ze rennen van je weg.
Het filmpje is dus niet een; 'boehoe ik voel me zo kut en depressief filmpje' maar een 'kom tot inzicht dat je er niet van weg moet lopen'.
quote: Algemene vraag: zijn jullie wel eens jaloers op vrienden bij wie alles wel gemakkelijk lijkt te gaan?
Nee natuurlijk niet. Ik denk dat de meesten hier wel hebben geleerd dat wat 'lijkt te zijn' in werkelijkheid niet zo is. Iedereen heeft issues. Van groot tot klein, van dom tot slim, van rijk tot arm. Iedereen heeft ze. |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 14:09 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 13:56 schreef Gray het volgende:Meh, Gray is down. Niet depressief, maar wel flink down. Het meisje waarmee ik verkering Had heeft me keihard vernederd door met een ander te gaan. Harder nog is dat ze er voor mn neus mee rondparadeert alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Harteloos. Echt pijnlijk. Lang geleden dat ik zulk hartzeer heb gevoeld. En zo jammer ook, want het werpt op de hele relatie een schaduw. Waar ik dit aan verdiend heb, geen idee. Euw :- ( Dat is niet best. Je verdient beter dan dat knul!  |
CherryLips | donderdag 1 mei 2014 @ 14:49 |
Nou mensen, ik heb die baan bij de apotheek ik ben benieuwd, ik moet namelijk om 7 uur beginnen Maar het is me wel een pak van het hart, het betaalt niet super maar als het goed is kan ik in ieder geval weer fatsoenlijk boodschappen doen. Vlees FTW. |
kvd | donderdag 1 mei 2014 @ 15:03 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 14:49 schreef CherryLips het volgende:Nou mensen, ik heb die baan bij de apotheek  ik ben benieuwd, ik moet namelijk om 7 uur beginnen  Maar het is me wel een pak van het hart, het betaalt niet super maar als het goed is kan ik in ieder geval weer fatsoenlijk boodschappen doen. Vlees FTW. Gefeliciteerd! |
kvd | donderdag 1 mei 2014 @ 15:07 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 13:56 schreef Gray het volgende:Meh, Gray is down. Niet depressief, maar wel flink down. Het meisje waarmee ik verkering Had heeft me keihard vernederd door met een ander te gaan. Harder nog is dat ze er voor mn neus mee rondparadeert alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Harteloos. Echt pijnlijk. Lang geleden dat ik zulk hartzeer heb gevoeld. En zo jammer ook, want het werpt op de hele relatie een schaduw. Waar ik dit aan verdiend heb, geen idee. Wat een kutstreek... vrouwen  Sterkte... |
zomertje | donderdag 1 mei 2014 @ 15:11 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 14:49 schreef CherryLips het volgende:Nou mensen, ik heb die baan bij de apotheek  ik ben benieuwd, ik moet namelijk om 7 uur beginnen  Maar het is me wel een pak van het hart, het betaalt niet super maar als het goed is kan ik in ieder geval weer fatsoenlijk boodschappen doen. Vlees FTW. Tof 
quote: Op donderdag 1 mei 2014 13:56 schreef Gray het volgende:Meh, Gray is down. Niet depressief, maar wel flink down. Het meisje waarmee ik verkering Had heeft me keihard vernederd door met een ander te gaan. Harder nog is dat ze er voor mn neus mee rondparadeert alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Harteloos. Echt pijnlijk. Lang geleden dat ik zulk hartzeer heb gevoeld. En zo jammer ook, want het werpt op de hele relatie een schaduw. Waar ik dit aan verdiend heb, geen idee. Wat een trut... naja, als ze zo is dan kun je er maar beter ook niet je energie aan besteden, ze is t niet waard... sterkte met de boel weer een beetje op een rijtje krijgen. |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 16:03 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 02:34 schreef zomertje het volgende:[..] Welke bezuinigingen spelen je dan specifiek parten? Stoppen met roken is wel gezond  Maar verder vind ik het wel een beetje schandalig klinken dat je echt niks meer kan  Fijne regering... Knap dat je je toch nog relatief goed kan redden zo. Wat betreft jaloers: als mensen leuke dingen gaan doen en ik er niet aan mee kan of mag doen. Dan voel ik me 'vergeten' of 'stom' omdat ik t niet kan volhouden bijvoorbeeld. Verder heb ik erg veel moeite met mensen die t voor de wind gaat en heel makkelijk even voor jou invult hoe zwaar jouw leven zou moeten zijn (de 'stel je niet aan' types)
quote: Op donderdag 1 mei 2014 07:40 schreef Probability het volgende:[..] Paar vragen misschien vind je ze stom, kan!! - is je huur heel hoog of valt het mee? - wat hou je dan ong over per maand? - zijn er geen potjes waar je aanspraak op hebt? - hoeveel geld geef je uit aan boodschappen? - heb je dan nu wel een fiets? - rook je veel? - zijn er misschien gratis dingen die je wel leuk vindt? Bijv. Sport heb je van nike gratis op maandag bootcamp en op woensdag hardlopen. Of gratis yoga etc. in Amsterdam zijn heel veel van dit soort initiatieven - er zijn ook cafeetjes waar je kan betalen naar wat je er voor over hebt (trust, in de pijp) mocht je een keer honger hebben en geen geld? Probeer mee te denken misschien zit je er wel helemaal niet op te wachten.. Snap ook wel dat 'even' leuke dingen ondernemen makkelijker gezegd is dan gedaan.. Kan je in de winter overdag niet in de bieb zitten? Gebouw bij het IJ is erg mooi en volgens mij is het internet gratis Hardlopen heb ik gedaan maar ik liep allemaal blessures op, waarna ik tot het wandelgroepje degradeerde en ik zoiets had van "nou heeft lekker veel zin zo " dus daar ben ik toen mee gestopt. Amsterdam is evengoed nog niet gratis en met de fiets is het te ver (ik woon in de Zaanstreek). Btw je hoeft me niet te vertellen hoe mooi Amsterdam is  Potjes, jaja die zijn er zeker. 1 van de redenen van de toekomstige financiele krapte is dat 1 van die potjes verdwenen is (weet effe niet meer hoe die heette). Er is ook een potje compensatie eigen risiko voor mensen zoals ik...80 euro per jaar, nou dat tikt lekker aan  Ik krijg nu elk jaar de maximale huurverhoging van 4% (dank je wel VVD, alsof ik een huis zou kunnen kopen ) en daarvan wordt maar de helft vergoed met de huurtoeslag en zo zijn er wel meer dingetjes.
quote: Op donderdag 1 mei 2014 07:47 schreef Murmeli het volgende:Ik begrijp werkelijk niet hoe je ervoor kunt kiezen om nog steeds te roken als je zo weinig geld hebt. Tip: ga nu vast stoppen, dan heb je dat vast gehad en kan je misschien de komende maanden wat uitgaven doen waar je volgend jaar geen geld voor hebt. Ik ben gaan roken toen ik net een hele diepe en zware periode begon af te sluiten. De planning is overigens dat ik dit jaar ga stoppen maar dan moet er niet te veel shit op mijn pad komen want dat is echt zo fukking moeilijk om te stoppen daarmee.
quote: Op donderdag 1 mei 2014 13:56 schreef Gray het volgende:Meh, Gray is down. Niet depressief, maar wel flink down. Het meisje waarmee ik verkering Had heeft me keihard vernederd door met een ander te gaan. Harder nog is dat ze er voor mn neus mee rondparadeert alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Harteloos. Echt pijnlijk. Lang geleden dat ik zulk hartzeer heb gevoeld. En zo jammer ook, want het werpt op de hele relatie een schaduw. Waar ik dit aan verdiend heb, geen idee. I know the feeling 
quote: Op donderdag 1 mei 2014 14:49 schreef CherryLips het volgende:Nou mensen, ik heb die baan bij de apotheek  ik ben benieuwd, ik moet namelijk om 7 uur beginnen  Maar het is me wel een pak van het hart, het betaalt niet super maar als het goed is kan ik in ieder geval weer fatsoenlijk boodschappen doen. Vlees FTW. O geweldig!  |
Jaeger85 | donderdag 1 mei 2014 @ 17:29 |
quote: Ik vind het erg knap van je dat jij ondanks het moeilijke leven dat jij hebt gehad en het minimalistische leven wat jij nu toch zo positief kunt blijven. Hoe heb je die omslag weten te maken?
Heeft jouw gemeente geen minimaregelingen waarmee jij toch dingen kunt ondernemen? In de gemeente waar ik woon woon is er bijvoorbeeld een Sport- en Cultuurfonds. Die vergoed 130 euro aan sportkosten per jaar, geeft een gratis bieb abonnement weg en nog een aantal andere dingen. |
Murmeli | donderdag 1 mei 2014 @ 17:32 |
Gray klote zeg. Wat een kutstreek.
CL: jeej! Fijn zeg!
Koffie: jep stoppen is kut maar het levert wel geld op  |
Jaeger85 | donderdag 1 mei 2014 @ 17:39 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 13:56 schreef Gray het volgende:Meh, Gray is down. Niet depressief, maar wel flink down. Het meisje waarmee ik verkering Had heeft me keihard vernederd door met een ander te gaan. Harder nog is dat ze er voor mn neus mee rondparadeert alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Harteloos. Echt pijnlijk. Lang geleden dat ik zulk hartzeer heb gevoeld. En zo jammer ook, want het werpt op de hele relatie een schaduw. Waar ik dit aan verdiend heb, geen idee. Wat een klote streek. Heb het zelf in het verleden ook een keer meegemaakt. Zag je het aankomen of kwam het volkomen onverwachts? Sterkte iig. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:03 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 14:49 schreef CherryLips het volgende:Nou mensen, ik heb die baan bij de apotheek  ik ben benieuwd, ik moet namelijk om 7 uur beginnen  Maar het is me wel een pak van het hart, het betaalt niet super maar als het goed is kan ik in ieder geval weer fatsoenlijk boodschappen doen. Vlees FTW. Goed zo meisje!  |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:06 |
Verder gaat het hier kut, anders kan ik het niet zeggen. Lief heeft het maar moeilijk met me  Morgen weer naar hem toe, en ik ben nu sticky ribs aan het maken voor hem, om morgen mee te nemen. Hoop dat het helpt als ik hem een beetje verwen.... |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:07 |
Oh en ik rookte ook als een schoorsteen, maar sinds een paar maanden overgestapt op de electrische sigaret, veel lekkerder én goedkoper |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:16 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 17:29 schreef Jaeger85 het volgende:[..] Ik vind het erg knap van je dat jij ondanks het moeilijke leven dat jij hebt gehad en het minimalistische leven wat jij nu toch zo positief kunt blijven. Hoe heb je die omslag weten te maken? Heeft jouw gemeente geen minimaregelingen waarmee jij toch dingen kunt ondernemen? In de gemeente waar ik woon woon is er bijvoorbeeld een Sport- en Cultuurfonds. Die vergoed 130 euro aan sportkosten per jaar, geeft een gratis bieb abonnement weg en nog een aantal andere dingen. Tsja, wat moet ik anders he?  Mn periode van algehele malaise heb ik nu wel gehad en het heeft jaren geduurd voordat ik uit het dal begon te klimmen. Ik zeg altijd "Je moet roeien met de riemen die je hebt" en ik heb het wat minder getroffen wat bepaalde zaken betreft, maar er zijn ook pluspunten en daar concentreer ik me op. Zolang ik nog enigszins waardig kan leven en niet het gevoel heb dat ik -echt- arm ben (ik hoor officieel bij de 1% armste huishoudens van de gemeente waar ik woon en dat is al niet zo'n rijke gemeente ) dan red ik me wel. De dingen die ik moet laten, tsja, ik kan ook wel zonder. In de loop der tijd ben ik best wel goed geworden in hoe ik minimaal-materialistisch in het leven kan staan.
Een aantal dingen kan ik gelukkig nog wel doen en daar stort ik me dan ook in. Waar ik momenteel de meeste tijd in steek is (het modden van) games en mn sociale contacten waarnaast ik ook mn huishouden draaiende moet houden. Dude vakanties enzo heb je allemaal niet nodig (al is het wel erg lekker als het er dan toch nog van komt), net zo min als een smartphone (gewoon ouderwets kaartlezen in een bushokje lukt me ook nog wel, skillz haha!) of een tablet of smarttop of whatever 
Wat ik niet echt kan is plannen: Mijn hoofd is, ondanks medicatie, een puinhoop en ik ben snel het overzicht kwijt. Dit uit zich bij mij bijvoorbeeld in dat ik de vaste huishoudendingen moeilijk in regelmaat kan brengen. Afspraken met vrienden bijvoorbeeld plan ik wel, omdat het anders niet gaat.
En met een simpele internetverbinding kom ik al een heel end, surfen op zich is nog steeds gratis en met een beetje handig zoekwerk kan je een heel end komen.
Ik heb genoeg te doen maar door mn slechte planningsvermogen heb ik altijd tijd tekort (ik wissel mn activiteiten zoveel mogelijk af zeg maar).
Ik meen me te kunnen herinneren dat ik ooit die sportvergoeding had aangevraagd maar die was afgewezen ofzo. Wellicht een idee om dat komend jaar alsnog opnieuw aan te vragen.
Volgend financiele jaar is geen nachtmerrie, maar wel een slechte droom. Ik ga er ruim 600 euro per jaar op achteruit in 1 jaar en das nog niet de 5% verlaging van mn wajong meegerekend (die gaat van 75% naar 70%) en ook exclusief eventuele verhoging van het eigen risiko.
Ruim 5 jaar geleden had ik een maandelijks spaarvermogen van rond de 150 euro/maand, maar dat is door voorgaande bezuinigingen geslonken naar zo'n 50 euro in de maand. Volgend jaar is die 50 euro ruimschoots verdampt dus doorgaan met roken is sowieso geen optie.
.
En hoe ik die omslag heb kunnen maken? Nou dat ging eigenlijk vanzelf daar ik uit een arm gezin ben gekomen (ik ken trouwens wel mkensen uit zo'n beetje alle financiele lagen van de bevolking dus kan het wel een beetje proeven en dan vind ik het al best ). Kernwoord is denk ik: Het went
quote: Nou, in mijn geval zal ik er alsnog financieel op achteruit gaan maar ik zal dan tenminste niet chronisch rood gaan staan (zie bovenstaande rekensommetje) en moeten leven van potje naar potje (vakantiegeld bijvoorbeeld, daar ga ik een vriezertje van kopen omdat het vriezertje van mn huidige koelkast nooit goed gewerkt heeft en een vliegticket naar Berlijn omdat mn vader dit jaar gaat trouwen en daar -moet- ik natuurlijk gewoon bij zijn  Dat tripje naar Berlijn wordt dus mn vakantie van dit jaar, voor de rest heb ik hooguit nog een enkele fok!meet oid maar moet maar zien hoe dat gaat lopen.
Ik kan nog wel even doorgaan over de details van het heven met een minimum inkomen, maar het is echt allemaal niet zo slecht als het lijkt  Ik heb een dak boven mn hoofd (een dak waar ik alleen maar tussen 4 houten planken weg zal gaan als het aan mij ligt ), ik kan eten kopen zonder dat ik teveel op de centen moet letten (it's a way of life en dan gaat het min of meer vanzelf), ik kan mezelf redden en krijg nog ondersteuning ook en prive gaat het leven goed nu, of tenminste het voelt nog steeds goed  |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:17 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:07 schreef missbehavin het volgende:Oh en ik rookte ook als een schoorsteen, maar sinds een paar maanden overgestapt op de electrische sigaret, veel lekkerder én goedkoper Dit is dus ook mijn planning, om voorlopig te gaan dampen (wou in januari al aanschaffen maar door financiele issues heb ik dat moeten uitstellen) en daarna te gaan kijken hoe ik helemaal ga stoppen 
Maar...stapje voor stapje  |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:18 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:06 schreef missbehavin het volgende:Verder gaat het hier kut, anders kan ik het niet zeggen. Lief heeft het maar moeilijk met me  Morgen weer naar hem toe, en ik ben nu sticky ribs aan het maken voor hem, om morgen mee te nemen. Hoop dat het helpt als ik hem een beetje verwen.... Het moet toch om de liefde gaan?  Als ik vragen mag, in welk opzicht heeft hij het moeilijk met je? |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:20 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:17 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Dit is dus ook mijn planning, om voorlopig te gaan dampen (wou in januari al aanschaffen maar door financiele issues heb ik dat moeten uitstellen) en daarna te gaan kijken hoe ik helemaal ga stoppen  Maar...stapje voor stapje  Ik heb al maanden geen sigaret meer aangeraakt Lekker, die fruitsmaakjes |
kvd | donderdag 1 mei 2014 @ 18:21 |
Over roken, ik ben over 12 nachtjes anderhalf jaar gestopt, cold turkey, gewoon omdat mijn pakje op was, ik geen nieuwe in huis had en het weer slecht was waardoor ik geen nieuwe wilde halen. Moest sowieso ook wel stoppen vanwege de financiën.
Mis het nog regelmatig, maar heb 1 grote motivator:mijn neefje die steeds zo trots op me is  |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:21 |
quote: Ja, maar soms is liefde alleen niet genoeg. Ik heb moeite met vertrouwen, de afstand, en tja, ik ben gewoon niet altijd een makkelijk mens.. Het is lastig om van iemand te houden die het leven soms zo moe is he  |
Raggingbull | donderdag 1 mei 2014 @ 18:22 |
1 pakje shag in de week gaat er hier doorheen en dat hou ik voorlopig nog wel vol. Ik stop liever nog een keer met ontbijten dan te stoppen met roken. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:25 |
Sparen.. Als ik dat toch eens zou redden... |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 18:29 |
Iedereen kan sparen. Dat heeft puur met houding te maken.
Magnetische koffie, je hebt een Wajong? Dat is 75% van het minimumloon? Zo'n 1100 euro in de maand? Is dat ruim genoeg?
Ik zit qua maandelijkse kosten (inclusief voedsel en huur) denk ik zo rond de 800 euro. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:31 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:29 schreef sitting_elfling het volgende:Iedereen kan sparen. Dat heeft puur met houding te maken. Magnetische koffie, je hebt een Wajong? Dat is 75% van het minimumloon? Zo'n 1100 euro in de maand? Is dat ruim genoeg? Ik zit qua maandelijkse kosten (inclusief voedsel en huur) denk ik zo rond de 800 euro. Nou dat vind ik wel heel makkelijk gesteld hoor... Ik ben al blij als ik mijn rekeningen kan betalen en mijn zoon fatsoenlijk eten kan geven.. |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:34 |
quote: Ik kijk het allemaal nog even aan, zodra mn vakantiegeld binnen is (wellicht nog eerder als de financien dat toestaan) ga ik me erin verdiepen en dan een besluit nemen welke ik precies ga aanschaffen.
Wel heb ik mezelf al aangeleerd dat er in mijn huis -niet- binnen wordt gerookt, dus ook ikzelf sta buiten te paffen (ook in weer en wind ).
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:21 schreef kvd het volgende:Over roken, ik ben over 12 nachtjes anderhalf jaar gestopt, cold turkey, gewoon omdat mijn pakje op was, ik geen nieuwe in huis had en het weer slecht was waardoor ik geen nieuwe wilde halen. Moest sowieso ook wel stoppen vanwege de financiën. Mis het nog regelmatig, maar heb 1 grote motivator:mijn neefje die steeds zo trots op me is  Nou het vervelende is dat ik wel ooit gestopt ben geweest (iets van 5 of 7 jaar ofzo?), maar ik in een diepe crisis belandde waarbij ik op een gegeven moment (letterlijk) dacht "fuckit all" en weer begonnen ben  Ik ben toen ook cold turkey gestopt, maar dat was ontzettend zwaar voor mij (kwam 20kg aan ondanks dat ik heel veel op de fiets zat in die tijd (en met heel veel bedoel ik zo'n 6 a 8 uur per -dag-).
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:21 schreef missbehavin het volgende:[..] Ja, maar soms is liefde alleen niet genoeg. Ik heb moeite met vertrouwen, de afstand, en tja, ik ben gewoon niet altijd een makkelijk mens.. Het is lastig om van iemand te houden die het leven soms zo moe is he  Daar moet ik je he-le-maal gelijk in geven. Het moet wel draagbaar zijn. Mn vorige relaties gingen allemaal uit omdat mn vriendinnen me niet meer konden dragen maar tegenwoordig zit ik een stuk beter in mn vel (en 1tje ging uit omdat ze wsl een borderliner was dus ik weet hoe het voelt s_e Ik had de "mazzel" dat ik al vrij snel gedumpt werd, binnen 2 weken had ze al een ander ).
quote: Ligt er ook een beetje aan waarvoor je moet sparen  Wat enorm helpt bij sparen is om zo min mogelijk uitgaves te hebben (inkopper, ik weet). |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:36 |
Aah, de borderliner-haat zit hier ook al zie ik... |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 18:38 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:31 schreef missbehavin het volgende:[..] Nou dat vind ik wel heel makkelijk gesteld hoor... Ik ben al blij als ik mijn rekeningen kan betalen en mijn zoon fatsoenlijk eten kan geven.. Natuurlijk is dat makkelijk gesteld. Dat zal ik nooit ontkennen.
Punt is, en daar blijf ik bij. Sparen heeft te maken met houding. Iedereen kan sparen. Ook 10,- per maand wegleggen is sparen. |
kvd | donderdag 1 mei 2014 @ 18:39 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:29 schreef sitting_elfling het volgende:Iedereen kan sparen. Dat heeft puur met houding te maken. Magnetische koffie, je hebt een Wajong? Dat is 75% van het minimumloon? Zo'n 1100 euro in de maand? Is dat ruim genoeg? Ik zit qua maandelijkse kosten (inclusief voedsel en huur) denk ik zo rond de 800 euro. Dan heb je een hele goedkope huur. Ik heb ongeveer ook 1100 in de maand, maar heb alleen aan vaste lasten al zo'n 800 tot 900 euro. |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 18:39 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:34 schreef magnetronkoffie het volgende:Daar moet ik je he-le-maal gelijk in geven. Het moet wel draagbaar zijn. Mn vorige relaties gingen allemaal uit omdat mn vriendinnen me niet meer konden dragen maar tegenwoordig zit ik een stuk beter in mn vel  (en 1tje ging uit omdat ze wsl een borderliner was  dus ik weet hoe het voelt s_e  Ik had de "mazzel" dat ik al vrij snel gedumpt werd, binnen 2 weken had ze al een ander  ). Oi Da wizzik niet. +1 voor magnetische koffie. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:39 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:38 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Natuurlijk is dat makkelijk gesteld. Dat zal ik nooit ontkennen. Punt is, en daar blijf ik bij. Sparen heeft te maken met houding. Iedereen kan sparen. Ook 10,- per maand wegleggen is sparen. Ja maar wat nu als je die ¤10 nodig hebt voor eten he.. |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:40 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:29 schreef sitting_elfling het volgende:Iedereen kan sparen. Dat heeft puur met houding te maken. Magnetische koffie, je hebt een Wajong? Dat is 75% van het minimumloon? Zo'n 1100 euro in de maand? Is dat ruim genoeg? Ik zit qua maandelijkse kosten (inclusief voedsel en huur) denk ik zo rond de 800 euro. Ik krijg netto iets van ruim 900 (weet het precieze bedrag niet uit mn hoofd maar de 1000/maand netto haal ik in elk geval niet), maar volgend jaar gaat die 75% dus 70% worden. Ik weet niet wat mijn maandelijkse kosten zijn, maar wat scheelt is dat ik in een sociale huurwoning woon (keus heb ik daarin niet, ik houd nu nog iets van 300 euro/maand over voor boodschappen, kleding, reparatie fiets, extraatjes zoals naar fok!meets gaan en alle andere (onverwachte) uitgaves. Echt als mn wasmachine bijvoorbeeld stuk gaat, dan heb ik een "klein" probleempje (moet ik weer bij mn moeder gaan wassen ).
Nou is het heel lastig voor mij om nog zuiniger te leven (ik weet dat ik bijvoorbeeld op boodschappen "zou kunnen" besparen, maar af en toe een Duveltje moet kunnen toch?) omdat ik dan meer zou moeten plannen en dat lukt me gewoon niet. Dat zou ik moeten aanleren en dat gaat heeeeel langzaam. Elk jaar leef ik ietsje zuiniger en elk jaar is de netto balans hetzelfde (voornamelijk vw bezuinigingen elk jaar). |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:42 |
Als ik ¤300 over zou houden voor eten e.d. zou ik hartstikke blij zijn  |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 18:43 |
quote: Ow come on. Niks geen haat. Een relatie met een borderliner is nu eenmaal gewoon moeilijker en heeft wat meer complicaties ivg met een normale relatie. Zelfde geld als afkicken op medicatie. Dat gaat ook niet altijd goed. |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:43 |
quote: Nou moet ik toch eventjes corrigeren hoor  Niet alle borderliners zijn slecht, net zo min als dat alle autisten altijd autistisch zijn (ik ben zelf autistisch dus ik weet er alles van...hoe je door sommigen behandeld wordt). Wat mij hielp was dat ik (aantal jaar na door gezegde vriendin gedumpt te zijn) een andere vrouw met borderline heb ontmoet (via fok btw) en zij kon wel normaal doen, hele toffe vrouw! 
Dus tis niet dat ik borderliners haat, dat zou onterecht zijn en net zo erg zijn als alle autisten haten  |
minthy | donderdag 1 mei 2014 @ 18:43 |
Ik lees vol interesse mee nu mijn loon is teruggezet naar 70%  |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:44 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:43 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Ow come on. Niks geen haat. Een relatie met een borderliner is nu eenmaal gewoon moeilijker en heeft wat meer complicaties ivg met een normale relatie. Zelfde geld als afkicken op medicatie. Dat gaat ook niet altijd goed. Een relatie met een autist heeft btw ook nog wat haken en ogen. Het is lastig(er) maar niet onmogelijk. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:44 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:43 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Ow come on. Niks geen haat. Een relatie met een borderliner is nu eenmaal gewoon moeilijker en heeft wat meer complicaties ivg met een normale relatie. Zelfde geld als afkicken op medicatie. Dat gaat ook niet altijd goed. True. Ik kan gewoon slecht tegen het feit dat elk egoïstisch kutwijf wordt weggezet als borderliner, sorry. |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:45 |
quote: Dat komt omdat ik zuinig leef. Die 300 euro is overigens een (ruwe) schatting. Daarmee wil ik trouwens niet zeggen dat ik beter met geld kan omgaan dan jij 
Scheelt dat ik geen kinderen heb  |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:46 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:45 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Dat komt omdat ik zuinig leef. Die 300 euro is overigens een (ruwe) schatting. Daarmee wil ik trouwens niet zeggen dat ik beter met geld kan omgaan dan jij  Scheelt dat ik geen kinderen heb  En ik wil niet zeggen dat jij je aanstelt  en ja, een puber scheelt een hoop Ik kan makkelijk een week op brood leven, hij wat minder |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:50 |
quote: Ik heb het geloof ik wel al eens gemeld, maar kan zijn dat het in een ander topic was. Tis voor mij ook niet nodig om het nog veel rond te bazuinen daar ik er ondertussen helemaal overheen ben (tis ruim 5 jaar terug, geloof zelfs 8 jaar of iets langer zelfs?)
quote: Nou, als je nog spartaanse bezuinigingstips nodig hebt, dan weet je bij wie je moet wezen! 
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:46 schreef missbehavin het volgende:[..] En ik wil niet zeggen dat jij je aanstelt  en ja, een puber scheelt een hoop  Ik kan makkelijk een week op brood leven, hij wat minder Omdat ik het boodschappen halen vaak uitstel (toch een drempel waar ik altijd moeilijk overheen kom en scheelt weer geld he? ) leef ik vaak van gele rijst met makreel uit blik en melbatoast met pindakaas en dan doe ik er nog een opgeloste vitaminebruistablet bij voor de vitamines (I kid you not ). |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:51 |
My teen would not be amused..  |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:53 |
quote: Nee kan ik me voorstellen  |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 18:54 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:43 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Nou moet ik toch eventjes corrigeren hoor  Niet alle borderliners zijn slecht, net zo min als dat alle autisten altijd autistisch zijn (ik ben zelf autistisch dus ik weet er alles van...hoe je door sommigen behandeld wordt). Wat mij hielp was dat ik (aantal jaar na door gezegde vriendin gedumpt te zijn) een andere vrouw met borderline heb ontmoet (via fok btw) en zij kon wel normaal doen, hele toffe vrouw!  Dus tis niet dat ik borderliners haat, dat zou onterecht zijn en net zo erg zijn als alle autisten haten  Eens ik sta ook bekend als borderline hater, maar er zijn ook goede voorbeelden (formerjellybean op Fok bijv). Na mijn ervaring ga ik nooit meer in zee met een borderliner maar dat is mijn eigen overweging. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:54 |
En ach, op de een of andere manier redden we het elke maand |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 18:56 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:39 schreef kvd het volgende:[..] Dan heb je een hele goedkope huur. Ik heb ongeveer ook 1100 in de maand, maar heb alleen aan vaste lasten al zo'n 800 tot 900 euro. Vaste lasten zijn hier +/- 550 voor huur (inclusief alles) en ziekte kosten. Voor de rest heb ik geen vaste lasten. Ik hou maandelijks genoeg over. Maar koop dan ook alles 2e hands etc. |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 18:57 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:40 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Ik krijg netto iets van ruim 900 (weet het precieze bedrag niet uit mn hoofd maar de 1000/maand netto haal ik in elk geval niet), maar volgend jaar gaat die 75% dus 70% worden. Ik weet niet wat mijn maandelijkse kosten zijn, maar wat scheelt is dat ik in een sociale huurwoning woon (keus heb ik daarin niet, ik houd nu nog iets van 300 euro/maand over voor boodschappen, kleding, reparatie fiets, extraatjes zoals naar fok!meets gaan en alle andere (onverwachte) uitgaves. Echt als mn wasmachine bijvoorbeeld stuk gaat, dan heb ik een "klein" probleempje  (moet ik weer bij mn moeder gaan wassen  ). Nou is het heel lastig voor mij om nog zuiniger te leven (ik weet dat ik bijvoorbeeld op boodschappen "zou kunnen" besparen, maar af en toe een Duveltje moet kunnen toch?) omdat ik dan meer zou moeten plannen en dat lukt me gewoon niet. Dat zou ik moeten aanleren en dat gaat heeeeel langzaam. Elk jaar leef ik ietsje zuiniger en elk jaar is de netto balans hetzelfde (voornamelijk vw bezuinigingen elk jaar). Een duveltje is prima. Zolang je die maar in de goedkoopste supermarkt koopt.
Ik koop ook wel duur voedsel, maar alleen in bulk en in aanbieding. |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 18:57 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:54 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Eens ik sta ook bekend als borderline hater, maar er zijn ook goede voorbeelden (formerjellybean op Fok bijv). Na mijn ervaring ga ik nooit meer in zee met een borderliner maar dat is mijn eigen overweging. Ik hoop altijd dat ik een goed voorbeeld ben voor alle autisten maar ja, maar zien hoe dat loopt 
quote: Het zijn de woorden "op de 1 of andere manier" die het hem doen, ik weet ook niet hoe ik het doe, ik weet niet eens hoe ik in godsnaam de afgelopen 2 maanden ben doorgekomen (heb letterlijk mn statiegeldflessen moeten inleveren om daarvan boodschappen te halen ). |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 18:58 |
Overigens was groente en fruit altijd bij de Aldi. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 18:58 |
Ja wonderlijk hoe dat gaat he.. Ik weet er alles van MK |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 19:01 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:57 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Een duveltje is prima. Zolang je die maar in de goedkoopste supermarkt koopt. Ik koop ook wel duur voedsel, maar alleen in bulk en in aanbieding. Ik kan dus voedsel niet in bulk kopen omdat ik geen goed-functionerende vriezer heb en daar baal ik wel elke keer weer van  Daar wil ik over een maandje dus wat aan gaan doen (vrieskist kopen ) |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 19:01 |
Overigens moet ik wel zeggen dat zonder beleggen het een stuk minder was geweest. Geld sparen, uitgeven aan dingen die je weer duurder kunt verkopen.
En ik denk dat het ook al veel scheelt als je geen tierelantijntjes bij de Action enzo koopt. |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 19:02 |
quote: De Aldi en de Lidl zijn een beetje te ver weg voor mij  In de zomer is het nog wel te doen maar ik ga echt niet dat end fietsen met allemaal boodschappentassen op mn fiets gebonden en op mn stuur, das me veel te link ook. |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 19:02 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 19:01 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Ik kan dus voedsel niet in bulk kopen omdat ik geen goed-functionerende vriezer heb en daar baal ik wel elke keer weer van  Daar wil ik over een maandje dus wat aan gaan doen  (vrieskist kopen  ) Oe! Dan is het idd wel kut.
Ik heb wel eens geshopt bij de Lidl & Aldi & Action & Albert Heijn en de Plus allemaal in 1 go, achter elkaar.. Mja, ik doe het er om . |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 19:03 |
quote: *Highfive*

Kunnen we tips uitwisselen  Als weet ik niet wat je aan mijn tips zou hebben  |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 19:04 |
quote: Alles makreel-related mag je houden  |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 19:05 |
quote: Nou, als mn computer stuk is dan repareer ik hem zelf  |
Elvi | donderdag 1 mei 2014 @ 19:07 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 18:54 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Eens ik sta ook bekend als borderline hater, maar er zijn ook goede voorbeelden (formerjellybean op Fok bijv). Na mijn ervaring ga ik nooit meer in zee met een borderliner maar dat is mijn eigen overweging. Ik weet nog dat jij helemaal los ging tegen mij omdat ik vertelde over een rot-sessie waarin mn tijdelijke psych zei dat ik borderline had en ik me daar niet in herkende. Overigens heb ik gelijk gekregen want de mensen die er gespecialiseert in zijn herkenden er ook niks van bij me 
Maar toch heb ik bij elke post die ik maak nog steeds "oh god straks denken ze dat ik borderliner ben omdat ik dit-en-dit zeg" en verwacht ik nog steeds een uitbarsting.
Dus ja je staat bij mij inderdaad bekend als borderline-hater  |
minthy | donderdag 1 mei 2014 @ 19:08 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 19:02 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Oe! Dan is het idd wel kut. Ik heb wel eens geshopt bij de Lidl & Aldi & Action & Albert Heijn en de Plus allemaal in 1 go, achter elkaar.. Mja, ik doe het er om  . Ik ga er ook maar een sport van maken ook. Genoeg andere zooi om je druk om te maken, ik zie wel  |
Elvi | donderdag 1 mei 2014 @ 19:11 |
Overigens kan ik niet echt meepraten over de geldproblemen 
Ik woon dus bij mn ouders en dat neemt heel veel kosten zoals huur, eten, autobelasting weg. Ik betaal wel zelf mn verzekering, eigen risico, telefoon, en eventuele andere abbonementen (NS enzo). Ik heb totaal geen inkomen (ook niet van bijstand) maar ik heb heel veel gespaard dus ik heb het nog steeds gered daarmee het afgelopen jaar.
Ik ben heel hard op zoek naar een baan zodat ik mn eigen plek kan vinden omdat dit ook niet ideaal is. Maar ik wil liever niet in de bijstand. Niet om het geld, maar om die etters daar die je als oud vuil behandelen. Dat zou ik echt niet aankunnen nu. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 19:15 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 19:11 schreef Elvi het volgende:Overigens kan ik niet echt meepraten over de geldproblemen  Ik woon dus bij mn ouders en dat neemt heel veel kosten zoals huur, eten, autobelasting weg. Ik betaal wel zelf mn verzekering, eigen risico, telefoon, en eventuele andere abbonementen (NS enzo). Ik heb totaal geen inkomen (ook niet van bijstand) maar ik heb heel veel gespaard dus ik heb het nog steeds gered daarmee het afgelopen jaar. Ik ben heel hard op zoek naar een baan zodat ik mn eigen plek kan vinden omdat dit ook niet ideaal is. Maar ik wil liever niet in de bijstand. Niet om het geld, maar om die etters daar die je als oud vuil behandelen. Dat zou ik echt niet aankunnen nu. Dat is ook kut. Ik krijg een hele kleine aanvulling van ze, zodat ik op bijstandsniveau kom maar zou het zo graag niet nodig hebben. En dan ook nog eens een ex die niet snapt dat de alimentatie er mee verrekend wordt en klaagt dat ik 'de alimentatie gebruik voor vaste lasten'  |
Raggingbull | donderdag 1 mei 2014 @ 19:19 |
Geen geld zorgen hier trouwens. Werk me de barsten staat dan wel weer tegenover dat ik geld heb en gewoon iets kan gaan doen als ik er zin in heb. Gewoon eerst wat gaan eten ergens en dan naar de film bijvoorbeeld. |
Gray | donderdag 1 mei 2014 @ 19:22 |
Dank allemaal voor de lieve woorden. Het doet goed te zien dat er nog mensen zijn met een hart. Net ook een heel leuk gesprek gehad over de telefoon (want allebei griep) met een van mijn beste vrienden die altijd voor me klaar staat, en zijn lieve buurvrouwmeisje. Wat zij zeggen, en jullie zeggen, verzacht enorm. 
quote: Op donderdag 1 mei 2014 17:39 schreef Jaeger85 het volgende:[..] Wat een klote streek. Heb het zelf in het verleden ook een keer meegemaakt. Zag je het aankomen of kwam het volkomen onverwachts? Sterkte iig. Het kwam volledig onverwacht. Achteraf gezien verbaast het me niet, maar ik had haar het vertrouwen gegeven dat ze me zoiets niet zou aandoen. Helaas. Blijkbaar leer je sommige mensen nooit echt kennen. 
Gelukkig hoef ik nu iig twee weken even niet van haar te horen of zien. We werken namelijk samen. |
missbehavin | donderdag 1 mei 2014 @ 19:24 |
Wees maar trots dat je geen verbitterd mens bent grey. Kutwijven zullen er altijd zijn, maar ze zijn niet allemaal zo. En ze is je gewoon niet waard he  |
sitting_elfling | donderdag 1 mei 2014 @ 19:34 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 19:02 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] De Aldi en de Lidl zijn een beetje te ver weg voor mij  In de zomer is het nog wel te doen maar ik ga echt niet dat end fietsen met allemaal boodschappentassen op mn fiets gebonden en op mn stuur, das me veel te link ook. Dat is oprecht jammer. Ik koop alleen maar groente en fruit bij de Aldi. Want -> goedkoop.
Ik baal er altijd wel van als ik groepen mensen zie uit de lagere klassen ( mensen met minder geld en kids, niet negatief gezien maar je pikt ze er zo uit ) dat de boodschappen wagen vol zit met goedkope fanta van de Appie en wit brood met knakworst. Ja, zo blijf je eten want daar raak je nooit vol van. |
Gray | donderdag 1 mei 2014 @ 19:42 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 19:24 schreef missbehavin het volgende:Wees maar trots dat je geen verbitterd mens bent grey. Kutwijven zullen er altijd zijn, maar ze zijn niet allemaal zo. En ze is je gewoon niet waard he  Yeah, daar ben ik daar schade en schande vanaf gekomen. Ben ook geen heilig boontje geweest, maar kan tegenwoordig de schuld daarvoor ervaren en accepteren. Zulke dingen zal ik dan ook nooit meer een ander aandoen. Sterker nog, een van de redenen die blijkbaar bijdrage leverde aan de afstand die tussen ons ontstond, was dat ik trekjes in mezelf opmerkte waar ik haar niet aan wilde blootstellen. Dus ik trok me even terug. Blijkbaar was dat voor haar een excuus om zichzelf vrij spel te geven.
Al voelt het nog niet helemaal zo, het is beter dat ik er nu achterkom wat voor een mens ze is, en niet een jaar later. Het doet pijn, maar het is een wond die ik kan dragen. Een wond die geneest en me sterkt. Mijn zelfgerespect is gesterkt door het gebrek aan respect dat ze voor mij toonde.
Nu alleen nog ff uitzieken, want de griep kreeg me te pakken op dezelfde dag dat dit nieuws tot me kwam.  |
magnetronkoffie | donderdag 1 mei 2014 @ 19:45 |
quote: Op donderdag 1 mei 2014 19:34 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Dat is oprecht jammer. Ik koop alleen maar groente en fruit bij de Aldi. Want -> goedkoop. Ik baal er altijd wel van als ik groepen mensen zie uit de lagere klassen ( mensen met minder geld en kids, niet negatief gezien maar je pikt ze er zo uit ) dat de boodschappen wagen vol zit met goedkope fanta van de Appie en wit brood met knakworst. Ja, zo blijf je eten want daar raak je nooit vol van. Mijn melbatoast is dan ook volkoren  |