[quote]
Op maandag 25 januari 2016 20:54 schreef D. het volgende:Vaarwel Poes
Ik was net uit huis en woonde in een bungalow in het bos.
Ik stond 's morgens op en zag ineens 3 kittens in de 'tuin' zitten.
Snel wat kleren aangetrokken en naar buiten gerend.
Er zat er nog maar eentje, en die was toen voor mij.
Een naam verzinnen viel nog niet mee, en tot die tijd noemde ik de poes Poes.
Dat is gebleven.
Na ongeveer een jaartje kwam er een 2e poes bij, de kleine heette dus Kleine (Poes).
Na 17 jaar is Kleine ons ontvallen. Poes was 'still going strong'.
Ruim anderhalf jaar terug at Poes niet meer, haar kaak bleek ontstoken en er zat een gezwel.
Dit is verwijderd maar zou zeker terugkomen werd gezegd. Misschien al binnen enkele weken.
Dierenarts had de halve kaak verwijderd, er vel overheen getrokken en de boel gehecht.
Hele ingewikkelde operatie. En maar hopen dat het zou werken.
Het werkte.
Daarnaast had ze ook last van nierstenen, dus over op speciaal voer.
Lange tijd ging het goed, maar de laatste tijd steeds minder.
Omdat ze er last van leek te hebben kreeg ze al pijnstillers, maar omdat ze haar voer niet meer wilde toch maar weer naar de dierenarts.
Die gaf al aan dat het een aflopende zaak was, en dat we haar maar zoveel mogelijk moesten verwennen. Pijnstillers dosis verdubbeld, weg speciaal voer, en het hele schap in de supermarkt leeg gekocht aan lekker eten.
Dat ging goed, Poes at weer van alles. Maar, langzaam weer steeds minder, tot vandaag...
Ze wilde niet meer eten, ze was op. Volgens de dierenarts het juiste moment om afscheid te nemen, want nog langer wachten had meer leed bij Poes veroorzaakt
Poes, ik ga je verschrikkelijk missen
Rust zacht, en bedankt...
Poes
1996 - 2016
Heel veel sterkte.
De tong is het enige wapen dat scherper wordt bij veelvuldig gebruik.
Bullie is thuis