(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 32

We zijn nog vrienden,maar heeft wel een deuk opgeleverd. En als ze willen afspreken doen we het tegenwoordig gewoon bij ons thuis. (die is wel aangepast aan Roy) En verder buiten de deur afspreken.

Ik snap hun wel hoor, dan komt wervelwind Roy binnen en zo ben je ineens een vaas armer, of staat je woonkamer half onderste boven

quote:

Op maandag 5 mei 2014 19:27 schreef livelink het volgende:
...

Job is vandaag door de tandarts echt letterlijk naar buiten gezet. En de tandarts heeft aangegeven hem niet meer te willen behandelen. Ik was er niet bij, ik weet niet helemaal precies wat er gebeurd is. We moeten dus op zoek naar een tandarts die gespecialiseerd is in 'moeilijke' kinderen. Dat is op zich ook wel logisch, maar ik vind het zo zwaar dat er werkelijk niks gewoon lukt. BSO's die hem niet willen, sportclubs en scouting die hem allemaal wegsturen, tandarts die hem letterlijk de deur uit zet. Ik snap het wel, dat is het niet. Maar het drukt me wel weer met mijn neus op de feiten.

Argh dat doet pijn! Ik weet dat er speciale tandartsen bestaan. Bij Lukas komt een soort tandarts on tour die gespecialiseerd is in speciale kinderen. Moet ik eens vragen op zijn woonvorm hoe je in contact kan komen met zo iemand? Sterkte!

Wat jammer nummer_zoveel en naar om te zien dat hij zichzelf dan zo in de weg zit. Wij zijn eigenlijk nog nooit naar een pretpark geweest als gezin. Ik ben zelf ook absoluut geen fan van de drukte. En alleen trek ik het dan nog wel, maar met de kinderen erbij geeft mij toch ook altijd wel extra spanning en dan kan ik minder hebben. Maar we willen eigenlijk wel graag een keer naar de Efteling, dus ik denk dat het buiten een vakantie om wordt (studiedag van de kinderen na de zomervakantie bv) en dan maar eens proberen.

Livelink, zo'n situatie drukt je idd wel weer met je neus op de feiten, auw En succes met zoeken naar een andere tandarts.

Bar, lijkt me ook wel confronterend als vrienden dat zeggen. Heel dubbel, je begrijpt het misschien wel, maar aan de andere kant ben je dan dus niet welkom bij hun thuis als gezin en dat lijkt me best pijnlijk.

Morgen weer naar school, regelmaat, yesss.
M. gaat van de week voor het eerst op schoolreis. We hebben nog besproken of ze nog dingen wilde weten, zodat we dan nog juf zouden kunnen vragen. Maar ze kregen voor de vakantie al een vrij uitgebreide brief mee waarin een heleboel stond. En ik denk dat het vrij duidelijk is. In elk geval heeft ze al helemaal voor ogen dat ze patatjes krijgen tussen de middag...
Juf kennende zal ze deze week nog wel wat doen aan voorbereiding, dus ik denk dat het helemaal voor elkaar gaat komen (en stiekem vindt mama het nog veel spannender dan M...) Helaas is zelf meegaan voor mij geen optie, daar doe ik mezelf en ik denk ook de kinderen geen plezier mee (anderhalf uur heen en dan dus ook terug in een bus met 30 kinderen en dan ook nog de rest van de dag), dan kan je mij waarschijnlijk al afschrijven voordat we er zijn .
M. gaat het vast hartstikke naar haar zin hebben, hopen dat het weer ook een beetje mee wil werken.

Livelink, Kim gaat ook naar een speciale tandarts. Die ook met gehandicapten werkt, hij heeft ook Tyler erbij genomen. Vanaf dag 1 een enorm verschil! Nu gaat het heel goed bij de tandarts.

Kim en ik zijn naar het bevrijdingsfestival geweest. Het was erg geslaagd! De legervoertuigen vond ze heel interessant! De stormbaan erg stoer en er waren ook heel veel luchtkussens. De muziek vond ze ook leuk, ze heeft staan swingen. We hebben een hele leuke middag gehad. Nog lekker een ijsje gegeten, wat gedronken en als afsluiter een patatje gehad. Op de terugweg langs de kazerne gefietst en we konden het terrein best goed bekijken. Vond ze ook heel interessant. Het weer werkte heel goed mee! Kortom, lekker op pad geweest met mn meissie!
En echt totaal geen problemen, paniek, zeuren. Helemaal niks! Echt een topmiddag!

quote:

Op maandag 5 mei 2014 19:49 schreef McLaura het volgende:
Bar, wat pijnlijk zeg... vrienden die je kind weigeren.... ze zouden bij mij per direct geen vrienden meer zijn. Vrienden accepteren mij en mijn man, maar ook mijn kind!

Live, wat is er gebeurd volgens Job en J.?

Het enige waar ze het samen over eens waren, was dat de aanleiding een tandpasta was die door Job heel vies werd gevonden. De controle was allemaal goed gegaan en daarna kreeg Job nog een les in tandenpoetsen. Eerst met een tandpasta die heel lekker smaakte en daarna met nog een tandpasta die heel vies was. En toen is het uit de hand gelopen.

quote:

Op maandag 5 mei 2014 20:31 schreef Jihawti het volgende:

[..]

Argh dat doet pijn! Ik weet dat er speciale tandartsen bestaan. Bij Lukas komt een soort tandarts on tour die gespecialiseerd is in speciale kinderen. Moet ik eens vragen op zijn woonvorm hoe je in contact kan komen met zo iemand? Sterkte!

We hebben al wat gekeken in de buurt, het komt wel goed denk ik.

Bar, wat lijkt me dat naar als vrienden dat tegen je zeggen. Gelukkig hebben wij dat nooit gehoord, ook al zou ik het me soms wel voor kunnen stellen. Ik moet wel zeggen dat ik Job alleen maar meeneem als hij heel goed in zijn vel zit. Meestal gaat hij niet mee naar feestjes of op visite. Ik zit zelf ook niet lekker als ik me alleen maar zorgen over hem moet maken.

Nijna, wat spannend weer zo'n schoolreisje. Het is misschien wel fijn om vooraf te weten in welk groepje M. komt. Dat geeft ook weer duidelijkheid.

Ingrid, wat leuk dat je met Kim naar het bevrijdingsfeest bent geweest. Klinkt heel geslaagd! Volgens mij gaat het best lekker bij jullie.

livelink, jullie wonen in de (ruime) omgeving van utrecht toch?

Tandwiel doet met een speciale bus tandzorg op scholen waaronder zmlk en mytylscholen. En instellingen als Abrona (huis ter heide), Reinaerde (loc. De Heygraeff Woudenberg), Bartimeus (doorn). Hebben een gespecialiseerde tandarts.
Hopelijk kun je iets geschikts vinden.

quote:

Op maandag 5 mei 2014 22:35 schreef livelink het volgende:
Bar, wat lijkt me dat naar als vrienden dat tegen je zeggen. Gelukkig hebben wij dat nooit gehoord, ook al zou ik het me soms wel voor kunnen stellen. Ik moet wel zeggen dat ik Job alleen maar meeneem als hij heel goed in zijn vel zit. Meestal gaat hij niet mee naar feestjes of op visite. Ik zit zelf ook niet lekker als ik me alleen maar zorgen over hem moet maken.
...

Hier dezelfde strategie. Heb net iets te vaak meegemaakt dat Lukas binnen een halve minuut na binnenkomst op de radar het duurste item in het huishouden vond en het naar God hielp Hier wel een hoop vrienden verloren, maar dat kwam ook omdat ik gewoon de eerste was die aan kinderen begon, dan mis je toch vrij snel raakvlakken. Wie er zijn overgebleven zijn snappen onze situatie volkomen dus die kijken er niet vanop als hij even heerlijk zichzelf is, met alle geluid van dien

quote:

Op maandag 5 mei 2014 22:35 schreef livelink het volgende:

Ingrid, wat leuk dat je met Kim naar het bevrijdingsfeest bent geweest. Klinkt heel geslaagd! Volgens mij gaat het best lekker bij jullie.

Ja het gaat goed, al test ze wel heeeeel erg uit momenteel. Maar goed de touwtjes aantrekken helpt wel. En heel duidelijk zijn.

quote:

Op maandag 5 mei 2014 22:35 schreef livelink het volgende:

Nijna, wat spannend weer zo'n schoolreisje. Het is misschien wel fijn om vooraf te weten in welk groepje M. komt. Dat geeft ook weer duidelijkheid.

Ik verwacht dat juf de groepjes wel bekend maakt vandaag of morgen. Ik denk dat ik wel even ga vragen bij welke kinderen en welke ouder/begeleider ze zit. En sowieso nog wel aangeven dat ze even moeten opletten dat ze in elk geval een keer plast voor ze weer terug gaan de bus in, want anders wordt het hoge nood. Ze heeft namelijk zelf de neiging om dat soort dingen te "vergeten". Hier thuis stuur ik haar tussen de middag sowieso naar de wc, maar als we dat niet doen dan is het rustig eind van de middag dat ze ineens moet en dan MOET ze ook echt. Zou beetje jammer zijn als dat in de bus is...

Livelink, waarom hebben ze verschillende tandpasta gebruikt dan? Was daar een speciale reden voor?
Zonde eigenlijk dat de controle verder prima ging en het dan op zoiets fout lijkt te lopen .

Inderdaad hartstikke jammer als 't op zo'n detail zo fout gaat. Aan de andere kant kun je dat niet allemaal voor zijn, zulke dingen zullen zich soms gewoon blijven voordoen. En dat is juist zo moeilijk, lijkt me.

Nijna ik hoop dat de schoolreis leuk verloopt voor M. Het kan soms ook erg meevallen. Ik ga ook niet meer mee met die reisjes, omdat het naar mijn indruk juist ingewikkelder voor haar is als ik er wel bij ben dan wanneer ik er niet bij ben. Bovendien vind ik die reisjes zelf ook slopend hoor. Dit jaar gaan ze naar de Efteling hier, ik moet er niet aan denken met zo'n groepje rond te moeten lopen. Hoop ook maar dat Cato een fijn groepje treft met een moeder die geduldig met haar is en haar goed in de gaten houdt. Dat niet (op tijd) naar de wc gaan is ook zo'n herkenbaar punt.

En Lunko, het is al veel gezegd maar vragen of hij het wil is echt niet handig. Ook al hoort dat bij onze beleefdheidsvormen. Mijn dochter weet dat inmiddels en toch wil ze dan toch altijd liever antwoord geven op de vraag of ze het wil dan op de opdracht 'kom aan tafel'. Dus, als ik soms toch zo'n formulering gebruik, voegt zij er voor de volledigheid aan toe 'het is niet dat ik het echt wil, maar ik weet dat je bedoelt dat ik aan tafel moet komen dus ik kom wel'.

Het is misschien ook wel ingewikkelder als je er zelf bij bent. Ze speelt volgens mij ook makkelijker als ze bij iemand anders is, dan hier thuis. Behalve met haar vriendje. Dan maakt het niet uit lijkt wel.
Maar die kan er ook prima mee omgaan dat ze soms in haar "my little pony" verhalen blijft hangen. (zijn we het ene stripfiguur eindelijk kwijt, nu hebben we er weer een andere voor in de plaats ).
Als hij er genoeg van heeft gaat hij gewoon even wat anders doen. Ook een van de weinigen waar ze echt regelmatig mee speelt.
Ze zit in een groepje met een moeder die haar kent, dus dat is wel prettig. Juf ging het er vanmiddag over hebben met de klas/

Hihi Cato: "Het is niet dat ik het echt wil, maar ik weet dat je bedoelt dat ik aan tafel moet komen dus ik kom wel". Mooie vertaling .

ja haha ze leest me de les hoor!

fijn dat de betreffende moeder haar kent, dat scheelt!

en wat die poppetjes betreft: Cato kiest gewoon vrienden uit die ook van petshops, mylittlepony, fillies, zoobles, en wat dies meer zij houden.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 13:58 schreef trui het volgende:
. Dus, als ik soms toch zo'n formulering gebruik, voegt zij er voor de volledigheid aan toe 'het is niet dat ik het echt wil, maar ik weet dat je bedoelt dat ik aan tafel moet komen dus ik kom wel'.

Onder protest!

Ik ben regelmatig op schoolreisjes de moeder met kinderen in haar groep die een beetje extra aandacht of toezicht nodig hebben. Eigenlijk heb ik nog nooit enig probleem gehad, juist omdat we dat dan van elkaar weten

Mooi van Cato, dat ze je op zo'n manier helpt

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 14:31 schreef trui het volgende:

en wat die poppetjes betreft: Cato kiest gewoon vrienden uit die ook van petshops, mylittlepony, fillies, zoobles, en wat dies meer zij houden.

handig. M. heeft ze nog niet gevonden, maar dat komt vast wel op enig moment.
Hopen dat het morgen een beetje fatsoenlijk weer is met de schoolreis.

Schoolreis is goed gedaan . Grootste gedeelte aardig droog geweest.
M. kwam moe maar voldaan de bus uit . Geslaagd dus!

M. had vanavond korfbaltoernooi van school. Ze kwam er zelf mee dat ze mee wilde doen, want juf had in de klas verteld dat het zo gezellig was. Nou ja prima, ondanks dat ik het gevoel had dat het niet echt haar ding was, maar als zij wil prima.
Vanavond was het dan zover, in de regen ook nog (houdt ze ook totaal niet van).
Ze stond nogal afwezig in het veld, ook alsof ze geen idee heeft waar ze mee bezig is.
Wel een supercoach (moeder van het schoolreisje, top!) die daar totaal geen nadruk op legde en de andere kinderen vooral aanmoedigde om goed samen te spelen. En de kinderen die M. gewoon tolereerden in het veld en het verder samen deden zeg maar. Gewoon fijn.
Maar op het moment dat je dan tussen een ouder en 2 grootouders staat die jouw kind totaal afwezig in het veld zien staan en daarom gaan lachen. Haar nog eens proberen te wijzen dat ze mee moet doen, zonder een reactie van M. en vervolgens nog harder gaan lachen, dan komt dat best wel hard aan.
Het gevoel dat je kind uitgelachen wordt om wie ze is... . Nee, de meesten in de klas weten niet van haar pdd-nos. Een paar ouders weten het, maar ik loop er ook niet mee te koop....
Ik kon wel janken.

quote:

Op maandag 12 mei 2014 21:10 schreef Nijna het volgende:
M. had vanavond korfbaltoernooi van school. Ze kwam er zelf mee dat ze mee wilde doen, want juf had in de klas verteld dat het zo gezellig was. Nou ja prima, ondanks dat ik het gevoel had dat het niet echt haar ding was, maar als zij wil prima.
Vanavond was het dan zover, in de regen ook nog (houdt ze ook totaal niet van).
Ze stond nogal afwezig in het veld, ook alsof ze geen idee heeft waar ze mee bezig is.
Wel een supercoach (moeder van het schoolreisje, top!) die daar totaal geen nadruk op legde en de andere kinderen vooral aanmoedigde om goed samen te spelen. En de kinderen die M. gewoon tolereerden in het veld en het verder samen deden zeg maar. Gewoon fijn.
Maar op het moment dat je dan tussen een ouder en 2 grootouders staat die jouw kind totaal afwezig in het veld zien staan en daarom gaan lachen. Haar nog eens proberen te wijzen dat ze mee moet doen, zonder een reactie van M. en vervolgens nog harder gaan lachen, dan komt dat best wel hard aan.
Het gevoel dat je kind uitgelachen wordt om wie ze is... . Nee, de meesten in de klas weten niet van haar pdd-nos. Een paar ouders weten het, maar ik loop er ook niet mee te koop....
Ik kon wel janken.

Ik snap helemaal dat je het naar vindt dat volwassenen zo stom reageren hoor, dat voelt afschuwelijk! Hoop dat je het een beetje van je af hebt kunnen zetten nu.

Wat is precies de reden dat je op zo;n moment die (groot)ouders niet aanspreekt om te vertellen dat het al super is dat M uberhaupt meedoet, dat dat voor haar een grote stap is? Het is ook gek om een kindje in het veld te zien staan dat meer luistert hoe het gras groeit (deed mijn kind bij de voetbal altijd) dan dat het naar de bal kijkt. Ik heb de andere ouders bij de eerste wedstrijd gelijk verteld dat mijn zoon het hele concept van samenspelen niet zo goed doorheeft en dat ik al trots was dat hij in het veld stond.

Ik ben nog aardig zorgvuldig wie ik zulke dingen toevertrouw. Bang dat ouders dan toch gauw oordelen ofzo.
Aan de andere kant zou ik het niet raar vinden als een ouder het andersom zou doen...
En eigenlijk ook wel heel mooi om zo op te komen voor je kind! Die neem ik mee voor een volgende keer!!!
Dank je wel mrspoeZ!

quote:

Op maandag 12 mei 2014 21:36 schreef Nijna het volgende:
Ik ben nog aardig zorgvuldig wie ik zulke dingen toevertrouw. Bang dat ouders dan toch gauw oordelen ofzo.
Aan de andere kant zou ik het niet raar vinden als een ouder het andersom zou doen...
En eigenlijk ook wel heel mooi om zo op te komen voor je kind! Die neem ik mee voor een volgende keer!!!
Dank je wel mrspoeZ!

mijn ervaring is dat ouders/grootouders vaak juist begripvoller reageren als je gewoon zegt waar het op staat. Ik had in het begin op school ook moeite om Jan z'n wangedrag richting mij te verklaren (even bot gezegd) maar als ik nu uitleg dat hij onderzocht wordt op adhd/gdtl/ass dan krijg ik als antwoord : da tmoet ook zwaar voor je zijn etc .. zo neemt nu een andere moeder hem standaard mee op donderdag zodat ik op die dag rustig m'n gang kan gaan in plaats van heen en weer te vliegen.

gdtl?

Ooh. GdlT. Sorry.

[ Bericht 74% gewijzigd door mrspoeZ op 12-05-2014 22:04:44 ]

Jullie reacties laten me er wel anders tegenaan kijken, dank!