SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Overigens hebben ze dat waarschijnlijk overgenomen van de commissie-Dijsselbloem. Zie hier voor dat rapport en hier voor de samenvatting.quote:Op donderdag 24 april 2014 19:03 schreef Omentuva het volgende:
[..]
Wil de Tweede Kamer niet.Regels uit Den Haag zorgen alleen maar voor onhandige situaties was ongeveer de redenatie. (Heel simplistisch gezegd.)
Als de PvdA nu had ingestemd met de opdracht voor de Rekenkamer om de besteding van het onderwijsbudget door scholen te onderzoeken dan zouden we een flinke stap verder zijn.quote:
[..]
Ik heb een 3TL-klas van 32; twee jaar geleden had ik een 3-kader en een 4-kader van 30. Kun je ook je lol op. Begrijp ook niet dat ze die klassengroottes niet eens aan de kaak stellen en daar eens algemene normen voor stellen. Basis/kader maximaal 20 en tl maximaal 25 of zo. Hoef je tenminste die leerlingen niet met een schoenlepel in een lokaal te proppen.
ING en ABN investeerden honderden miljoenen euro in DAPL.
#NoDAPL
#NoDAPL
Mja, nu weer even van de politieke discussies naar de werkvloer: hoe ziet het eindexamengala er bij jullie uit sinds de nieuwe alcohol- en rookwet?
.
geen eindexamengala bij ons. wel een schoolbreed eindfeest buiten school. afspraak dat er voor 23 u sowieso geen drank geschonken wordt.quote:
Mja, nu weer even van de politieke discussies naar de werkvloer: hoe ziet het eindexamengala er bij jullie uit sinds de nieuwe alcohol- en rookwet?
daar liggen altijd blaastests bij de entree, als een ll aangeschoten overkomt of ruikt moeten ze blazen en dan kan de entree geweigerd worden. roken binnen mocht al nooit, buiten wordt niet gehandhaafd. voorheen kregen de 16+ ers een bandje waarmee ze na 23 u drank mochten kopen, maar nu worden dat de 18+ers denk ik, of het gebeurt helemaal niet meer. ik vermoed het laatste. de surveillerende docenten houden ook in de gaten wie met wat voor drank rondloopt.
Kwak
En vooral in dat laatste ben ik geïnteresseerd. Bij ons was het gala dit jaar voor de eerste keer helemaal alcoholvrij, ook voor leerlingen die 18 jaar en ouder waren. Wat voor de leerlingen hét feest der feesten had moeten worden, werd daardoor een anticlimax. Dus ik wil gewoon eens weten hoe dat "alcoholvrije schoolfeestbeleid" op andere scholen heeft uitgepakt..quote:
[..]
voorheen kregen de 16+ ers een bandje waarmee ze na 23 u drank mochten kopen, maar nu worden dat de 18+ers denk ik, of het gebeurt helemaal niet meer. ik vermoed het laatste
.
tsja, examenkandidaten komen vaak toch niet echt op dat feest voor het feesten, maar om gedag te zeggen. meestal gaan ze daarna nog de stad in. sommigen komen helemaal niet. er is niet echt een traditie qua eindexamengala (ook omdat drie jaar geleden er nog maar 2,5 eindexamenklas was ongeveer). het grote gala is met kerst, dat is altijd druk bezocht, alcoholvrij, voor de bovenbouw ook, en ook dan gaan ze aan t einde met elkaar nog de stad in.quote:
[..]
En vooral in dat laatste ben ik geïnteresseerd. Bij ons was het gala dit jaar voor de eerste keer helemaal alcoholvrij, ook voor leerlingen die 18 jaar en ouder waren. Wat voor de leerlingen hét feest der feesten had moeten worden, werd daardoor een anticlimax. Dus ik wil gewoon eens weten hoe dat "alcoholvrije schoolfeestbeleid" op andere scholen heeft uitgepakt..
Kwak
Bij ons is het examengala wel echt een happening. Zo'n beetje iedereen komt, bijna alle meiden in het lang, jongens in smoking, van docenten tot VMBO leerlingen. Zo'n 600 leerlingen in totaal M4/H5/V6quote:
Mja, nu weer even van de politieke discussies naar de werkvloer: hoe ziet het eindexamengala er bij jullie uit sinds de nieuwe alcohol- en rookwet?
Volgens de nieuwe wet- en regelgeving mogen de leerlingen onder de 18 natuurlijk niet meer drinken. Dit resulteerde erin dat er een behoorlijk aantal leerlingen is gaan indrinken van tevoren. Enkele leerlingen hebben nog net de voordeur van de discotheek gehaald waar het gala werd gevierd en konden toen met papa en mama direct weer mee naar huis.
Uiteindelijk waren de regels van tevoren; geen drank onder de 18, vanaf 18 een bandje en alleen licht-alcoholisch. Kom je zichtbaar aangeschoten / dronken aan dan blazen en geen toegang tot het feest.
In de praktijk hebben we ruim 15 heupflacons met whiskey/wodka enz. in beslag genomen die vrolijk in het rond gingen over de cola en is er ook door de leerlingen onder de 18 stiekem best wel wat weggezet
Ik kan er niet zo wakker van liggen, het was een gezellig feest en het aantal incidenten was - afgezien van wat straalbezopen indrinkers - nagenoeg nul.
Refill?
-Does the Pope shit in the woods?
-Does the Pope shit in the woods?
Dat heb ik ook weleens gelezen en ik geloof best dat dat klopt als je sec naar het aantal uren kijkt. Maar het gaat er natuurlijk om wat voor uren. Vraag me om morgen de hele dag te wandelen, de drie dorpen die ik tegenkom rustig in me op te nemen en aandachtige gesprekken aan te knopen met de twee mensen die langs mijn route op bankjes zitten: dat lukt prima. Moet ik een dag lang op pittig tempo joggen, de vijftien dorpen die ik passeer goed in me opnemen en diepe gesprekken voeren met acht bankjeszitters, dan wordt het een ander verhaal, met precies evenveel uren. En dat heeft ook impact op hoe ik m'n avond doorbreng, op hoe tevreden ik ben over m'n werkdag, en, na een week met vijf van zulke dagen, hoe ik er in het weekend aan toe benquote:
- In het onderwijs wordt niet vaker in de avonduren of in de weekeindes gewerkt en er worden niet meer overuren gewerkt.
Zoals in die onderzoeksgegevens ook naar voren komt: de emotionele belasting is hoog.
De Groene Amsterdammer heeft een onderwijsspecial. Kan ik jullie allemaal van harte aanbevelen: echt fijn leesvoer.
De Groene Amsterdammer heeft een onderwijsspecial. Kan ik jullie allemaal van harte aanbevelen: echt fijn leesvoer.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
ah daar zal ik blendle even voor aanslingeren dan!quote:Op woensdag 30 april 2014 00:11 schreef Franny_G het volgende:
Zoals in die onderzoeksgegevens ook naar voren komt: de emotionele belasting is hoog.
De Groene Amsterdammer heeft een onderwijsspecial. Kan ik jullie allemaal van harte aanbevelen: echt fijn leesvoer.
Kwak
Toevallig ben ik abonnee bij hen en inderdaad, een mooie editie ditmaal.quote:
De Groene Amsterdammer heeft een onderwijsspecial. Kan ik jullie allemaal van harte aanbevelen: echt fijn leesvoer.
Precies. Ik ben ervan overtuigd dat het de meeste docenten er niet om gaat dat ze te veel moeten werken of dat ze te weinig betaald krijgen. Onderwijs geven is gewoon zwaar. Het is vast niet voor iedereen even zwaar, bijvoorbeeld omdat de een geroutineerder is dan de ander, maar in essentie is het emotioneel belastend om voor een (grote) klas te staan.quote:
Zoals in die onderzoeksgegevens ook naar voren komt: de emotionele belasting is hoog.
De hele onderwaarderingskwestie gaat er wat mij betreft vooral om dat dit simpele gegeven nauwelijks onderkend wordt. Maak je het salaris van een docent hoger, dan los je dus ook niet echt iets op. Ja, je neemt een van die randfactoren weg die maken dat de frustratie van docenten hoog is: pappen en nathouden.
Ik ben me de laatste tijd aan het verdiepen in (Amerikaanse) universiteiten die hun onderwijs anders aanpakken dan het gangbare, massale, op tentamencijfers gerichte systeem. Zelfs bij studenten zie ergens diep van binnen nog een sprankje enthousiasme van waaruit ze een opleiding zouden kunnen doorlopen, intrinsieke in plaats van extrinsieke motivatie. Maar wat nodig is voor zo'n alternatief systeem is heel duidelijk en tegelijkertijd heel onmogelijk: minder studenten op één docent, en dus véél meer geld. Hoe gaan we in vredesnaam aan dat geld komen?
Het Rathenau instituut heeft net een aardig rapport uitgebracht over de toekomst van de universiteit. Ook daarin wordt aangestipt dat een van de grote vragen voor de toekomt wordt wie het onderwijs gaat betalen. Ik ben benieuwd of er iets of iemand is met een visie daarop. Wordt daar in De Groene Amsterdammer ook op ingegaan?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Je kunt kleinere klassen maken door per leerling minder uren in te roosteren en deze uren effectiever te maken. Meer zelfstudie/eigen verantwoordelijkheden dus... Wat weer niet alle kids aankunnen natuurlijk.
Probleem-gestuurd onderwijs in maastricht is hier een goed voorbeeld van.....
Probleem-gestuurd onderwijs in maastricht is hier een goed voorbeeld van.....
Wat ik me de laatste tijd weleens afvraag, is het volgende. Mijn kinderen zijn nog heel klein, 2 en 4, maar bij beiden, en bij al hun leeftijdsgenootjes zie ik zo'n enorme intrinsieke motivatie om nieuwe dingen te leren. Bij mijn oudste gaat zich dat nu steeds meer op schoolse vaardigheden richten: letters, cijfers, kennis over de wereld. Volgens mij hebben alle kinderen die drive. Maar ergens tijdens het opgroeien, op school of daarbuiten, raakt een groot deel dat kwijt. Dat is toch eeuwig zonde? Zou het onderwijs die intrinsieke motivatie niet juist moeten koesteren, en zelfs versterken?
Naar mijn idee gebeurt er iets in die intrinsieke motivatie bij kinderen als ze een jaar of 13/14/15 zijn. Ik zie het duidelijk gebeuren op school. Ze komen leergierig binnen en na een paar jaar, of soms zelfs al na een jaar, verandert dat. Ik heb het idee dat dit een combinatie is van enerzijds het schoolsysteem en anderzijds hormonen en pubergedrag. Het schoolsysteem zit zo in elkaar dat juist als die hormonen toeslaan de leerlingen in grote klassen zitten waardoor ze helemaal opgeslokt worden door het sociale gebeuren in een les en niet door de inhoud. Tegelijkertijd neemt de prestatiedruk toe; elk jaar wordt de werkdruk verder opgevoerd en moeten leerlingen zich bewijzen in hun rapporten en de overgangsnormen. Verder: in de onderbouw hebben de leerlingen veel verschillende vakken, moeten ze veel toetsen maken en ook keuzes op het gebied van niveau (bij schakelklassen havo/vwo) en een profielkeuze bijvoorbeeld. Keuzes die belangrijk zijn voor de toekomst, terwijl een puber nog helemaal niet daarmee bezig is. De pubers die dan vooral bezig zijn met hun eigen persoonlijke perikelen voelen zich in zo'n systeem niet goed begrepen. Waar ze zelf op dat moment nieuwsgierig naar zijn of mee zitten, komt niet aanbod in de les. Voor de vreemde talen moeten ze woordjes leren (hoe saai is dat) en bij wiskunde sommetjes maken, om het maar even gechargeerd te brengen. Dat beantwoord de vragen waar ze zelf op zo'n moment mee rondlopen niet; het sluit niet aan op de belevingswereld die gek genoeg juist bij pubers ontzettend klein kan zijn.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Er is best wat onderzoek gedaan naar motivatie. Kinderen worden op school uiteindelijk voor alles beloond. Bijvoorbeeld met een sticker in hun boek of met een goed cijfer. Het is echter gebleken dat intrinsieke motivatie veel minder wordt als kinderen iets krijgen voor hun werk. Kinderen doen minder snel uit zichzelf een taak, als ze er niets meer voor terug krijgen.
Ik denk dus dat we in het onderwijs eigenlijk veel intrinsieke motivatie weghalen, door een extrinsieke motivatie toe te voegen(goede cijfers).
Ik denk dus dat we in het onderwijs eigenlijk veel intrinsieke motivatie weghalen, door een extrinsieke motivatie toe te voegen(goede cijfers).
Ja, precies en die extrinsieke motivatie: daar worden ze dus ook op 'afgerekend', daar draait het allemaal om. Dan krijg je dus calculerende leerlingen die precies genoeg doen om die beloning te krijgen, en niets meer dan dat.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Aanvullend: ze kunnen ook niet in hun eigen tempo leren. Je moet mee met het tempo van de klas en voor een gedeelte ligt dit veel te laag. Ik heb nu een paar leerlingen die het niveau van een jaar verder al aan zouden kunnen en zich de pleuris vervelen. En heel veel tijd/ruimte om ze speciale stof te geven heb ik zelf ook niet in een klas met 30 schreeuwlelijkenquote:
Naar mijn idee gebeurt er iets in die intrinsieke motivatie bij kinderen als ze een jaar of 13/14/15 zijn. Ik zie het duidelijk gebeuren op school. Ze komen leergierig binnen en na een paar jaar, of soms zelfs al na een jaar, verandert dat. Ik heb het idee dat dit een combinatie is van enerzijds het schoolsysteem en anderzijds hormonen en pubergedrag. Het schoolsysteem zit zo in elkaar dat juist als die hormonen toeslaan de leerlingen in grote klassen zitten waardoor ze helemaal opgeslokt worden door het sociale gebeuren in een les en niet door de inhoud. Tegelijkertijd neemt de prestatiedruk toe; elk jaar wordt de werkdruk verder opgevoerd en moeten leerlingen zich bewijzen in hun rapporten en de overgangsnormen. Verder: in de onderbouw hebben de leerlingen veel verschillende vakken, moeten ze veel toetsen maken en ook keuzes op het gebied van niveau (bij schakelklassen havo/vwo) en een profielkeuze bijvoorbeeld. Keuzes die belangrijk zijn voor de toekomst, terwijl een puber nog helemaal niet daarmee bezig is. De pubers die dan vooral bezig zijn met hun eigen persoonlijke perikelen voelen zich in zo'n systeem niet goed begrepen. Waar ze zelf op dat moment nieuwsgierig naar zijn of mee zitten, komt niet aanbod in de les. Voor de vreemde talen moeten ze woordjes leren (hoe saai is dat) en bij wiskunde sommetjes maken, om het maar even gechargeerd te brengen. Dat beantwoord de vragen waar ze zelf op zo'n moment mee rondlopen niet; het sluit niet aan op de belevingswereld die gek genoeg juist bij pubers ontzettend klein kan zijn.
Ja, dat mee moeten hobbelen met zo'n grote groep is juist voor pubers die zichzelf steeds meer als een individu gaan zien, funest. Zowel voor de leerlingen die zich vervelen als voor de leerlingen die meer aandacht nodig hebben om de stof goed te kunnen beheersen. Ook de leerlingen die zich vervelen hoeven niet altijd gebaat te zijn bij extra stof. Juist de heel slimme leerlingen maken soms de vergissing dat ze denken iets wel te snappen, en ze komen daar ook een heel eind mee, maar als je de tijd neemt om goed daarnaar te kijken dan blijkt dat ze heel veel details bijvoorbeeld laten liggen en dat kennis die ze hebben opgedaan niet beklijft (omdat ze in te snelle grote stappen door de stof heengaan). Maar om dit dus allemaal goed te doen, zonder leerlingen veel te veel en veel te snel in hokjes te stoppen (hokje hoogbegaafd, hokje dyslexie, hokje gemiddeld), heb je inderdaad veel meer tijd nodig. En dus meer geld.
Claudia, geloof niet dat in De Groene daarover wordt geschreven. Wel denk ik dat een eerste stap zou zijn: beter kwalificeren en selecteren. De juiste leerling/student op de juiste plek. Want daar gaat nu ook zoveel mee mis (mede door het verhaal hierboven).
[ Bericht 2% gewijzigd door Franny_G op 01-05-2014 10:45:53 ]
Claudia, geloof niet dat in De Groene daarover wordt geschreven. Wel denk ik dat een eerste stap zou zijn: beter kwalificeren en selecteren. De juiste leerling/student op de juiste plek. Want daar gaat nu ook zoveel mee mis (mede door het verhaal hierboven).
[ Bericht 2% gewijzigd door Franny_G op 01-05-2014 10:45:53 ]
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Helemaal mee eens. Het is goed om te beseffen dat de overgang van primair naar secundair onderwijs best groot is voor kinderen. De afnemende leermotivatie van pubers komt in veel onderzoeken naar voren en de redenen die daarvoor aangedragen worden, komen voor een groot deel neer op het verschil tussen de basisschool en het voortgezet onderwijs. Middelbare scholen zijn groter, minder persoonlijk, formeler. Over het algemeen kennen docenten in het primair onderwijs hun leerlingen beter en zijn ze meer geneigd hun leerlingen autonomie te schenken. In het voortgezet onderwijs ligt er ook meer nadruk op prestaties, op cijfers.quote:
Naar mijn idee gebeurt er iets in die intrinsieke motivatie bij kinderen als ze een jaar of 13/14/15 zijn. Ik zie het duidelijk gebeuren op school. Ze komen leergierig binnen en na een paar jaar, of soms zelfs al na een jaar, verandert dat. Ik heb het idee dat dit een combinatie is van enerzijds het schoolsysteem en anderzijds hormonen en pubergedrag. Het schoolsysteem zit zo in elkaar dat juist als die hormonen toeslaan de leerlingen in grote klassen zitten waardoor ze helemaal opgeslokt worden door het sociale gebeuren in een les en niet door de inhoud. Tegelijkertijd neemt de prestatiedruk toe; elk jaar wordt de werkdruk verder opgevoerd en moeten leerlingen zich bewijzen in hun rapporten en de overgangsnormen. Verder: in de onderbouw hebben de leerlingen veel verschillende vakken, moeten ze veel toetsen maken en ook keuzes op het gebied van niveau (bij schakelklassen havo/vwo) en een profielkeuze bijvoorbeeld. Keuzes die belangrijk zijn voor de toekomst, terwijl een puber nog helemaal niet daarmee bezig is. De pubers die dan vooral bezig zijn met hun eigen persoonlijke perikelen voelen zich in zo'n systeem niet goed begrepen. Waar ze zelf op dat moment nieuwsgierig naar zijn of mee zitten, komt niet aanbod in de les. Voor de vreemde talen moeten ze woordjes leren (hoe saai is dat) en bij wiskunde sommetjes maken, om het maar even gechargeerd te brengen. Dat beantwoord de vragen waar ze zelf op zo'n moment mee rondlopen niet; het sluit niet aan op de belevingswereld die gek genoeg juist bij pubers ontzettend klein kan zijn.
Ik denk dat het verleidelijk is de afnemende leermotivatie bij het kind zelf te leggen door te beweren dat die afname het gevolg is van bepaalde ontwikkelingen in de adolescentie. Dat is misschien wel zo. Dat wil zeggen, er is ongetwijfeld sprake van een wisselwerking. Maar ik ben ervan overtuigd dat het onderwijs zich verantwoordelijk moet tonen voor afnemende leermotivatie bij pubers. In mijn ervaring keren pubers zich niet alleen af van vaste ordeningen en instituten zoals het gezin en de school, maar hebben ze ook een enorme openheid en leergierigheid. Pubers zijn zoekende. Het is geweldig als je daar als docent een beetje bij kunt helpen, bijvoorbeeld door net dat ene boek aan te reiken, die ene film, filosoof of sport.
Nou ja, gezeur over een gebrek aan intrinsieke leermotivatie zit mij altijd enorm dwars. Het systeem maakt leerlingen en studenten heel duidelijk wat er van hen verwacht wordt: goede cijfers halen. Die preoccupatie van studenten met tentamens, cijfers en herkansingen laat zien dat het systeem hen uitstekend geconditioneerd heeft.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat De Groene betreft: ik begrijp uit een stuk uit De Correspondent (daar ben ik wel abonnee van) dat in de Groene Amsterdammer wel de discussie aangestipt wordt over het doel van het onderwijs: voorbereiden op de arbeidsmarkt of algemeen vormen? Die discussie sluit hier wel bij aan. Als je vorming of Bildung belangrijk vindt, dan moet je onderwijsmethode (en specifiek je toetsingsmethode) daarop aansluiten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik liet mijn studenten dit filmpje zien:quote:
Er is best wat onderzoek gedaan naar motivatie. Kinderen worden op school uiteindelijk voor alles beloond. Bijvoorbeeld met een sticker in hun boek of met een goed cijfer. Het is echter gebleken dat intrinsieke motivatie veel minder wordt als kinderen iets krijgen voor hun werk. Kinderen doen minder snel uit zichzelf een taak, als ze er niets meer voor terug krijgen.
Ik denk dus dat we in het onderwijs eigenlijk veel intrinsieke motivatie weghalen, door een extrinsieke motivatie toe te voegen(goede cijfers).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, zeuren is inderdaad vervelend. Nu is het ook zo dat het als docent heel frustrerend is om ongemotiveerde leerlingen voor je neus te hebben en tegelijkertijd weinig te kunnen veranderen aan het onderwijssysteem. Dus je doet je best er wat van te maken. Maar dat leidt inderdaad tot een emotionele overbelasting. Je bent eigenlijk aan het compenseren voor wat het 'systeem' onderuithaalt.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
De vraag wat voor ruimte je nog in het systeem hebt of moet nemen, is een heel lastige. Het voordeel van het hoger onderwijs is dat je nog eens één vak anders aan kunt pakken en als collega's merken dat dat werkt, dan zullen ze geneigd zijn je strategie over te willen nemen. Zo geven mijn collega en ik bij één vak studenten heel veel inhoudelijke feedback op schrijfproducten. Die feedback waarderen ze enorm. We zouden ermee kunnen volstaan om hen die cursus af te laten sluiten met verhalende evaluaties. We moeten echter cijfers geven. Dat doen we dan maar. Maar de discussie wordt nu ook wel tijdens docentvergaderingen gevoerd, of die cijfers niet meer kwaad dan goed doen.quote:
Ja, zeuren is inderdaad vervelend. Nu is het ook zo dat het als docent heel frustrerend is om ongemotiveerde leerlingen voor je neus te hebben en tegelijkertijd weinig te kunnen veranderen aan het onderwijssysteem. Dus je doet je best er wat van te maken. Maar dat leidt inderdaad tot een emotionele overbelasting. Je bent eigenlijk aan het compenseren voor wat het 'systeem' onderuithaalt.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, dat klopt. Ik vind niet dat het of/of is, maar en/en. Daarom is het ook zo belangrijk om als ouders samen met je kind op zoek te gaan naar een geschikte school. De school waar ik op werk heeft, niet verrassend natuurlijk, die Bildung voor ogen (staat een artikel in De Groene over mijn school). Dat past overigens ook goed bij mij, dus als docent is het net zo goed zaak een school te vinden waar je je thuis voelt. Ik geloof niet echt in 1 algemeen onderwijsideaal. Ik denk dat je meerdere idealen moet hebben en aansluitend meerdere doelstellingen. Geen eenheidsworst, zoals de PvdA lang voor ogen heeft gehad, op basis van een verkeerd idee over gelijkheid.quote:
Wat De Groene betreft: ik begrijp uit een stuk uit De Correspondent (daar ben ik wel abonnee van) dat in de Groene Amsterdammer wel de discussie aangestipt wordt over het doel van het onderwijs: voorbereiden op de arbeidsmarkt of algemeen vormen? Die discussie sluit hier wel bij aan. Als je vorming of Bildung belangrijk vindt, dan moet je onderwijsmethode (en specifiek je toetsingsmethode) daarop aansluiten.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik denk toch dat beloning en vooral tijd wel een rol spelen in deze discussie:
als ik kleinere klassen had en meer tijd voor leerlingen, dan had ik voor mijn gevoel meer ruimte om zelf materiaal te maken, dingen te ontwikkelen, gericht op competentie autonomie en relatie, en instrinsieke motivatie. ik heb ooit een interessante webinar gevolgd, over dat intrinsieke motivatie bij leerlingen alleen echt toeneemt als de motivatie vanuit de taak komt, de taak ze uitnodigt en uitdagend genoeg is. zulke taken maken kost veel tijd en energie, daar zou ik best ook wat meer voor betaald willen worden (zij het dan maar als pleister op de wonde).
als ik kleinere klassen had en meer tijd voor leerlingen, dan had ik voor mijn gevoel meer ruimte om zelf materiaal te maken, dingen te ontwikkelen, gericht op competentie autonomie en relatie, en instrinsieke motivatie. ik heb ooit een interessante webinar gevolgd, over dat intrinsieke motivatie bij leerlingen alleen echt toeneemt als de motivatie vanuit de taak komt, de taak ze uitnodigt en uitdagend genoeg is. zulke taken maken kost veel tijd en energie, daar zou ik best ook wat meer voor betaald willen worden (zij het dan maar als pleister op de wonde).
Kwak
Gebeurt bij mij op school ook wel. Het kan wel. Grappige is dat er ook veel leerlingen zijn die de nadruk op het cognitieve en cijfers halen wel fijn vinden. Dat zijn de competitief ingestelde leerlingen die makkelijk leren en daar dus goed mee scoren. Maar als ze dan een keer een minder goed cijfer halen en je probeert het als docent te relativeren (dat doe ik gek genoeg best vaak: 'ach, het is maar een cijfer'. Komt vast verwarrend op ze over soms), dan snappen ze daar niets van. Ze hebben soms een veel te hoge verwachting van hoe zo'n cijfer tot stand komt ook.quote:
[..]
De vraag wat voor ruimte je nog in het systeem hebt of moet nemen, is een heel lastige. Het voordeel van het hoger onderwijs is dat je nog eens één vak anders aan kunt pakken en als collega's merken dat dat werkt, dan zullen ze geneigd zijn je strategie over te willen nemen. Zo geven mijn collega en ik bij één vak studenten heel veel inhoudelijke feedback op schrijfproducten. Die feedback waarderen ze enorm. We zouden ermee kunnen volstaan om hen die cursus af te laten sluiten met verhalende evaluaties. We moeten echter cijfers geven. Dat doen we dan maar. Maar de discussie wordt nu ook wel tijdens docentvergaderingen gevoerd, of die cijfers niet meer kwaad dan goed doen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Als ik me verhalen van oud-leerlingen over jouw school herinner pakt dat ook voor de een beter uit dan de ander. De oud-leerlingen die ik ken zijn inderdaad stuk voor stuk hele cultuurbewuste ontwikkelde mensen, met een mening en de vaardigheid om die goed uit te drukken... aan de andere kant ken ik er ook een die nog steeds geen Engels durft te spreken omdat er nauwelijks aandacht was voor de vaardigheid maar ze "alleen maar boeken lazen". Toegegeven, dat was ws. een oudere docent van de oude stempel, ik vermoed dat het nu anders is.quote:
[..]
Ja, dat klopt. Ik vind niet dat het of/of is, maar en/en. Daarom is het ook zo belangrijk om als ouders samen met je kind op zoek te gaan naar een geschikte school. De school waar ik op werk heeft, niet verrassend natuurlijk, die Bildung voor ogen (staat een artikel in De Groene over mijn school). Dat past overigens ook goed bij mij, dus als docent is het net zo goed zaak een school te vinden waar je je thuis voelt. Ik geloof niet echt in 1 algemeen onderwijsideaal. Ik denk dat je meerdere idealen moet hebben en aansluitend meerdere doelstellingen. Geen eenheidsworst, zoals de PvdA lang voor ogen heeft gehad, op basis van een verkeerd idee over gelijkheid.
Over onze school: ik voel me soms een beetje alleen in mijn drang naar anders werken en anders omgaan met leerlingen. Zeker binnen de sectie is er absoluut geen interesse in welke vorm van vernieuwende didactiek dan ook (behalve bij iemand die volgend jaar nog maar een paar uur werkt), zelfs activerend werken wordt niet begrepen als ik er over begin (teveel werk, het boek is toch al met verschillende activiteiten?) en veel collega's zijn ook niet enthousiast over het voornemen mee te doen aan project Leerkracht, terwijl ik dolenthousiast ben. Vooral binnen mijn sectie is het verzet groot, want we doen het al goed en de resultaten zijn uitstekend... Zucht.
Kwak
Dat is zeker zo en daar voeren we onderling ook discussie over. De prestatiedruk is bij ons bijvoorbeeld heel hoog. We bieden vwo-plus, maar docenten overladen de leerlingen met werk zonder erbij stil te staan dat ze die hoeveelheid ook bij andere vakken krijgen. Als sectievoorzitter pleit ik voor veel minder toetsen. Ik geloof wel dat er langzaam een cultuuromslag begint te komen, met veel meer aandacht voor pedagogische aspecten.quote:
[..]
Als ik me verhalen van oud-leerlingen over jouw school herinner pakt dat ook voor de een beter uit dan de ander. De oud-leerlingen die ik ken zijn inderdaad stuk voor stuk hele cultuurbewuste ontwikkelde mensen, met een mening en de vaardigheid om die goed uit te drukken... aan de andere kant ken ik er ook een die nog steeds geen Engels durft te spreken omdat er nauwelijks aandacht was voor de vaardigheid maar ze "alleen maar boeken lazen". Toegegeven, dat was ws. een oudere docent van de oude stempel, ik vermoed dat het nu anders is.
De methode die de sectie Engels hier heeft, is heel bijzonder en ook wel omstreden. De leerlingen lezen vanaf klas 1 alleen boeken, en krijgen daar cijfers voor, op basis van moeilijkheidsgraad en mondelingen.
Dat is en blijft een interessant fenomeen om te volgen. Sommige leerlingen vinden het heerlijk en sommige leerlingen (en ouders) worden er heel zenuwachtig van en willen gewoon een toets met een cijfer erbij.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
ah het is dus echt de methode? er zit wel iets in, ware het niet dat leerlingen het beste leren lezen van dingen die ze zelf wíllen lezen. Ik denk dat ik het verschrikkelijk had gevonden, en ik ben nota bene nu zelf docent engels - alleen ben ik een taalkundemeisje.quote:
[..]
Dat is zeker zo en daar voeren we onderling ook discussie over. De prestatiedruk is bij ons bijvoorbeeld heel hoog. We bieden vwo-plus, maar docenten overladen de leerlingen met werk zonder erbij stil te staan dat ze die hoeveelheid ook bij andere vakken krijgen. Als sectievoorzitter pleit ik voor veel minder toetsen. Ik geloof wel dat er langzaam een cultuuromslag begint te komen, met veel meer aandacht voor pedagogische aspecten.
De methode die de sectie Engels hier heeft, is heel bijzonder en ook wel omstreden. De leerlingen lezen vanaf klas 1 alleen boeken, en krijgen daar cijfers voor, op basis van moeilijkheidsgraad en mondelingen.
Dat is en blijft een interessant fenomeen om te volgen. Sommige leerlingen vinden het heerlijk en sommige leerlingen (en ouders) worden er heel zenuwachtig van en willen gewoon een toets met een cijfer erbij.
dat verhaal van die vriendin is dus waar, dat had ik niet verwacht
Kwak
Dat moet je ook allemaal niet willen, denk ik. Daarom had ik het ook over 'de ruimte die je kunt of wilt nemen'. Er zitten grenzen aan wat je nog kunt doen zonder gek te worden. Een van mijn andere grote ergernispunten is dat docenten maar al te vaak zelf, bottom-up, initiatieven moeten ontplooien om andere methodes voor de lespraktijk te ontwikkelen. Er zijn genoeg ontwikkelaars en mensen die weten hoe ze het succes van nieuwe methodes kunnen evalueren. Waarom moet iedereen telkens weer het wiel opnieuw uitvinden?quote:
Ik denk toch dat beloning en vooral tijd wel een rol spelen in deze discussie:
als ik kleinere klassen had en meer tijd voor leerlingen, dan had ik voor mijn gevoel meer ruimte om zelf materiaal te maken, dingen te ontwikkelen, gericht op competentie autonomie en relatie, en instrinsieke motivatie. ik heb ooit een interessante webinar gevolgd, over dat intrinsieke motivatie bij leerlingen alleen echt toeneemt als de motivatie vanuit de taak komt, de taak ze uitnodigt en uitdagend genoeg is. zulke taken maken kost veel tijd en energie, daar zou ik best ook wat meer voor betaald willen worden (zij het dan maar als pleister op de wonde).
Ik zou dus eerder op zoek gaan naar reeds bestaande methodes die je interessant vindt. Via LinkedIn kun je daar ook informatie over uitwisselen. Daar zitten juist de docenten die graag aan horizonverbreding doen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat is wat mij betreft juist een teken dat er niet genoeg algemeen gevormd wordt. Spreekvaardigheid is daar namelijk een essentieel onderdeel van. Ik zou het trouwens geweldig vinden als ik mondeling tentamens bij mijn studenten af kon nemen. In m'n eigen werkkamer thuis of zo.quote:
[..]
Als ik me verhalen van oud-leerlingen over jouw school herinner pakt dat ook voor de een beter uit dan de ander. De oud-leerlingen die ik ken zijn inderdaad stuk voor stuk hele cultuurbewuste ontwikkelde mensen, met een mening en de vaardigheid om die goed uit te drukken... aan de andere kant ken ik er ook een die nog steeds geen Engels durft te spreken omdat er nauwelijks aandacht was voor de vaardigheid maar ze "alleen maar boeken lazen". Toegegeven, dat was ws. een oudere docent van de oude stempel, ik vermoed dat het nu anders is.
Wat leerlingen en studenten die cijfers fijn vinden betreft: kan ik me goed voorstellen. Zo zijn ze immers geconditioneerd. Het is bijvoorbeeld best moeilijk om inhoudelijke evaluaties te 'incasseren'. In mijn zoektocht naar alternatieve toetsingsmethoden aan Amerikaanse universiteiten kwam ik vaak de opmerking tegen dat zulke universiteiten niet makkelijker waren om te doorlopen, maar juist moeilijker.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Er zou in het onderwijs sowieso meer met mondelinge examens of examens met mondelinge toelichting moeten worden gewerkt. Al is het maar dat je ter plekke nog even kan checken als leraar of dat de leerling iets weet en dat de leerling nog de kans heeft om toelichting te geven indien iets niet duidelijk is voor de leraar, wat bijv. handig is als de leerling wat toelichting wegliet aangezien hij die evident vond maar de leraar wel graag wil zien dat de leerling dat begrijpt. Dit soort communicatieconflictjes los je op met mondelinge toelichting. Het kost waarschijnlijk extra tijd maar kwaliteit kost nu eenmaal geld.
ING en ABN investeerden honderden miljoenen euro in DAPL.
#NoDAPL
#NoDAPL
Ik beantwoord daarom ook stug wél vragen ter verduidelijking tijdens een toets. Collega's zijn het daar niet mee eens, maar ik vind dat mijn toetsen niet (alleen) gaan om "begrijp je de vraag" maar om "kun je een goed antwoord geven op de vraag". Als de vraag onduidelijk is, ligt dat meestal aan mij...quote:
Er zou in het onderwijs sowieso meer met mondelinge examens of examens met mondelinge toelichting moeten worden gewerkt. Al is het maar dat je ter plekke nog even kan checken als leraar of dat de leerling iets weet en dat de leerling nog de kans heeft om toelichting te geven indien iets niet duidelijk is voor de leraar, wat bijv. handig is als de leerling wat toelichting wegliet aangezien hij die evident vond maar de leraar wel graag wil zien dat de leerling dat begrijpt. Dit soort communicatieconflictjes los je op met mondelinge toelichting. Het kost waarschijnlijk extra tijd maar kwaliteit kost nu eenmaal geld.
Daarnaast kan een leerling soms met een heel klein beetje verduidelijking ineens wel uit de voeten, maar zit er gewoon onzekerheid in de weg, of denken ze de verkeerde kant op. Ik vind niet dat ik teveel help, leerlingen die het niet kunnen halen geen voldoendes bij mij.
Kwak
De oude garde zeker? 90% kennisvragen en nog 10% inzichtvragen, helemaal dichtgetimmerd nakijkmodel en dan maar kennis toetsenquote:
[..]
Ik beantwoord daarom ook stug wél vragen ter verduidelijking tijdens een toets. Collega's zijn het daar niet mee eens, maar ik vind dat mijn toetsen niet (alleen) gaan om "begrijp je de vraag" maar om "kun je een goed antwoord geven op de vraag". Als de vraag onduidelijk is, ligt dat meestal aan mij...
Daarnaast kan een leerling soms met een heel klein beetje verduidelijking ineens wel uit de voeten, maar zit er gewoon onzekerheid in de weg, of denken ze de verkeerde kant op. Ik vind niet dat ik teveel help, leerlingen die het niet kunnen halen geen voldoendes bij mij.
Dit, dus.
Groot nadeel daarvan is, is dat zoiets op een centraal eindexamen ook niet kan. Daar moet je helaas toch naar toe bouwen in onderwijsland.quote:
[..]
Ik beantwoord daarom ook stug wél vragen ter verduidelijking tijdens een toets. Collega's zijn het daar niet mee eens, maar ik vind dat mijn toetsen niet (alleen) gaan om "begrijp je de vraag" maar om "kun je een goed antwoord geven op de vraag". Als de vraag onduidelijk is, ligt dat meestal aan mij...
Daarnaast kan een leerling soms met een heel klein beetje verduidelijking ineens wel uit de voeten, maar zit er gewoon onzekerheid in de weg, of denken ze de verkeerde kant op. Ik vind niet dat ik teveel help, leerlingen die het niet kunnen halen geen voldoendes bij mij.
dat vind ik wel lastig, bovenbouwmethodes h/v zijn er echt te weinig. heb meegedacht over de ontwikkeling van een nieuwe methode in een focusgroep bij een uitgever, hoop dat die er komt, maar dan nog krijg ik die er echt niet door op school. en eerlijk gezegd vind ik de vrijheid ook erg fijn.quote:
[..]
Dat moet je ook allemaal niet willen, denk ik. Daarom had ik het ook over 'de ruimte die je kunt of wilt nemen'. Er zitten grenzen aan wat je nog kunt doen zonder gek te worden. Een van mijn andere grote ergernispunten is dat docenten maar al te vaak zelf, bottom-up, initiatieven moeten ontplooien om andere methodes voor de lespraktijk te ontwikkelen. Er zijn genoeg ontwikkelaars en mensen die weten hoe ze het succes van nieuwe methodes kunnen evalueren. Waarom moet iedereen telkens weer het wiel opnieuw uitvinden?
Ik zou dus eerder op zoek gaan naar reeds bestaande methodes die je interessant vindt. Via LinkedIn kun je daar ook informatie over uitwisselen. Daar zitten juist de docenten die graag aan horizonverbreding doen.
ik heb bijvoorbeeld een hele leuke en goede manier van leesvaardigheid trainen geleerd op een cursus, maar het material daar bij zoeken, en echt gedifferentieerd werken in een klas van 30 is een enorme klus, dat kreeg ik dit jaar zwanger en vergeetachtig/chaotisch echt niet voor elkaar...
Kwak
je bedoelt mij niet toch?quote:Op donderdag 1 mei 2014 13:41 schreef Buitendam het volgende:
[..]
De oude garde zeker? 90% kennisvragen en nog 10% inzichtvragen, helemaal dichtgetimmerd nakijkmodel en dan maar kennis toetsen
nee, het gaat wel om gewone toetsen waar reproductie/toepassing/inzicht afgewisseld worden.
Kwak
Nee, jouw collega's. Ik ken ze als 55+ers die toetsen maken met de percentages zoals ik schetste, bek houden, toets maken met enkel zwart-wit vragen.quote:
je bedoelt mij niet toch?
nee, het gaat wel om gewone toetsen waar reproductie/toepassing/i
Dit, dus.
daarom oefen ik natuurlijk ook op tentamen en examenvragen en omstandigheden. Maar alles op zijn tijd. Ik moet zeggen dat ik naar mate de leerlingen verder in hun schoolloopbaan komen Ik ook minder vragen krijg. Met een kleine onzekerheidspiek in 4hquote:
[..]
Groot nadeel daarvan is, is dat zoiets op een centraal eindexamen ook niet kan. Daar moet je helaas toch naar toe bouwen in onderwijsland.
Kwak
Doe ik ook.quote:
Ik beantwoord daarom ook stug wél vragen ter verduidelijking tijdens een toets. Collega's zijn het daar niet mee eens, maar ik vind dat mijn toetsen niet (alleen) gaan om "begrijp je de vraag" maar om "kun je een goed antwoord geven op de vraag". Als de vraag onduidelijk is, ligt dat meestal aan mij...
Daarnaast kan een leerling soms met een heel klein beetje verduidelijking ineens wel uit de voeten, maar zit er gewoon onzekerheid in de weg, of denken ze de verkeerde kant op..
Zeker, maar dat weerhoudt me er niet van om tijdens een toets iets te verduidelijken.quote:
Groot nadeel daarvan is, is dat zoiets op een centraal eindexamen ook niet kan. Daar moet je helaas toch naar toe bouwen in onderwijsland.
.
Van de frontpage:
Zelf nog niet meegemaakt gelukkig, al zitten er nu wel twee aan de verkeerde kant van de determinatie waar het laatste woord ook met de ouders nog wel niet over gesproken zal zijn.quote:Ouders nemen steeds vaker een advocaat in de arm als ze het niet eens zijn met een advies dat hun kind krijgt van de school. Sinds 2011 is het aantal verzoeken voor juridische bijstand aan ouders gestegen van bijna driehonderd naar 420 in 2013. Verwacht wordt dat het aantal dit jaar de vijfhonderd overstijgt. Dat meldt RTL Nieuws.
De nieuwsorganisatie maakte een rondgang langs onderwijsorganisaties en juristen. Daaruit is gebleken dat ouders vooral naar een advocaat stappen als een school bijvoorbeeld vindt dat een leerling naar het vmbo moet, terwijl de ouders denken dat het kind prima naar de havo kan.
Maar ouders schakelen ook om andere redenen een advocaat in. Bijvoorbeeld als hun kind blijft zitten of als het wordt geschorst. Onderwijsjuristen vinden volgens RTL dat scholen te weinig naar ouders luisteren. Zij zouden, op basis van gesprekken met ouders en kind, maatwerk moeten leveren. Onderwijsorganisatie AOB spreekt van een slechte ontwikkeling. De relatie tussen ouders en school zou op die manier verharden.
Opinion is the medium between knowledge and ignorance (Plato)
als een school bijvoorbeeld vindt dat een leerling naar het vmbo moet, terwijl de ouders willen dat het kind naar de havo gaat.quote:
als een school bijvoorbeeld vindt dat een leerling naar het vmbo moet, terwijl de ouders denken dat het kind prima naar de havo kan.
Er worden ook wel verkeerde adviezen gegeven hoor. Ik had ook een havo-advies. Na gesprek van mijn ouders met gymnasium wasr ik naar toe wilde, dasr toch toegelaten, en dat in zes jaar afgemaakt. Maar goed, complete onzin om daar een advocaat voor in de arm te nemen, natuurlijk.quote:Op woensdag 7 mei 2014 23:33 schreef nodig het volgende:
[..]
als een school bijvoorbeeld vindt dat een leerling naar het vmbo moet, terwijl de ouders willen dat het kind naar de havo gaat.
Twee leerlingen die tijdens een examen met elkaar aan het sms-en waren over de antwoorden.quote:
Iemand wel eens fraude tijdens het eindexamen meegemaakt?
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Ik vind het geen slechte ontwikkeling. Reden des te meer om goed met ouders te communiceren. Aan blijven zitten of een vmbo-advies gaat het een en ander vooraf natuurlijk. En als ouders zich van meet af aan onredelijk tonen, dan zal er geen enkel probleem zijn om aan een onafhankelijke partij duidelijk te maken dat er correct is gehandeld door de school/leerkracht.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Tja, een advies kan als het goed is natuurlijk wel onderbouwd worden, maar het blijft wel een inzicht/inschatting van een docent. En die kan er altijd naast zitten. Kinderen laten best regelmatig zien dat het advies niet goed was. Het is ook behoorlijk lastig te voorspellen hoe een kind zich gaat ontwikkelen. Kinderen die bij onze school worden afgeleverd als zijnde 'echte gymnasiasten' kunnen wij na een jaar het advies geven over te stappen naar havo/vwo. Andersom komt uiteraard ook voor.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Haha, meteen gezakt?quote:
[..]
Twee leerlingen die tijdens een examen met elkaar aan het sms-en waren over de antwoorden.
Dit is gewoon raar :l
