Iedereen die gereageerd heeft op m'n lange verhaal, waar ik nu naar kijk als een soort "anonieme doodlopers-bekentenis": ontzettend bedankt.
mossel in het bijzonder; je weet denk ik wel waarom

en ik drink er 1 op zodra ik een langzame training gelopen heb

Maar ook Guard, gogo, pijll en anderen die ik misschien vergeet te noemen: bedankt!
quote:
Op vrijdag 14 maart 2014 20:13 schreef Levitas het volgende:[..]
Er is al redelijk wat, en inhoudelijk goed, op gereageerd, maar toch even mijn aanvulling:
Dat lopen (en sporten) een goede uitlaatklep is, en jij die nodig hebt, kan ik me volledig bij inkomen. Maar vergeet niet dat steeds pijntjes oplopen en geblesseerd raken ook een enorme mentale domper is. Je zult je motivatie (of je trotsheid) moeten gaan putten uit andere dingen (zoals Mossel al heel duidelijk aangaf)
Klopt. Ik heb ergens in september/oktober gezegd: "als ik weer geblesseerd raak, waardoor ik stil kom te staan om later weeeeeeer vanaf 0 te moeten beginnen, dan is hardlopen niet mijn sport. Dan stop ik ermee."
Nu is hier geen sprake van, maar het onderschrijft wel wat jij hierboven zegt. Ook nu is het een mentale domper.
Het zal wel even omschakelen zijn, om motivatie en trots te putten uit iets anders dan afstand/tempo. Maar die uitdaging ga ik graag aan

quote:
Goed dat je "hulp wilt zoeken voor het langzamer lopen", maar dat zul je - uiteindelijk - toch echt zelf moeten gaan doen. Ik weet uit m`n eigen ervaring dat het in het begin echt heel moeilijk is om langzamer te lopen dan eigenlijk comfortabel voelt. Er is maar één manier: Gewoon doen. Als het zwaarder voelt? Tough.
Toen ik net begon liep ik ook 13km op 5:50 min/km. Nu doe ik diezelfde afstand bijna een minuut per kilometer langzamer en voelt véél comfortabeler. Het is een kwestie van wennen, en dat zul je misschien moeten gaan opbouwen. Hoe gek dat ook klinkt.
Klopt ook. Ik moet langzamer lopen, zoals ook ik hiervoor al m'n snelheidsrecords brak. Die hulp zit 'm vooral in het helpen ervaren dat ik m'n km's ook langzaam kan lopen.
In dat opzicht: gogo en pijll, weet wat je aanbiedt

ik kom er misschien wel op terug

En een loopgroep wil ik vooral weer opzoeken voor die variatie. Interval-trainingen vind ik lastig in m'n eentje. In een groep gaat dat makkelijker, weet ik uit ervaring.
Daarnaast is het lopen in een groep ook leuk en zijn alle tips over techniek etc mooi meegenomen

quote:
Nu weet ik zelf ook niet het fijne van HR, zeker niet in jouw situatie. Maar het lijkt me dat er toch altijd een (duidelijk) verschil in HR moet zijn tussen een loop op 5:30 min/km en 6:30 min/km. Dat is een te groot verschil om daar qua intensiteit niks van terug te kunnen zien (denk ik..). Maar goed, dat ga je dus al oplossen door zo nu en dan langzaam lopen af te wisselen met wat harder lopen :
Dat dacht ik dus ook, maar mijn HR laat iets anders zien. Ik wil de gesuggereerde meetfout nog wel uitsluiten door een keer met de HR-band van een vriend te lopen; kijken of er dan een zelfde soort grafiek uit komt. Denk 't overigens wel, want met mijn eigen band heb ik heel geloofwaardige grafiekjes tijdens spinnen, roeien, crosstrainen, buiten fietsen...
Maar hey, misschien zakt m'n hartslag wel als ik het langzamere lopen eens wat langer volhoud dan 1 rondje van 4km

quote:
Even voor de goede orde Yuki, met mijn opmerking wilde ik je niet in de zeik zetten o.i.d. Ik zie dat je het je het heel graag wilt (misschien iets te graag zelfs haha), en ik probeer op deze manier te helpen. Ik vroeg niet voor niets "Waar denk je dat het aan ligt?" - Stukje (zelf)reflectie om daar bewust van te worden en leerpunten uit te trekken en ik denk dat dat aardig gelukt is

Dan ook voor de duidelijkheid: ik voelde me niet in de zeik gezet door je. No worries.
Het was wel even confronterend, in combinatie met het stukje bewustwording bij de fysio en de posts die volgden na de jouwe. Maar dat is goed.
De reden dat ik er iets bij zette over ervoor open staan, was aan iedereen gericht en hoofdzakelijk degenen die hier 1,5-2 jaar geleden ook al postten. Ik snap namelijk best dat er wat scepsis jegens mij ontstaan is in de loop van de tijd, omdat ik nogal wat adviezen naast me neergelegd heb.
Wijsheid komt met de jaren, ofzo...

Mocht ik boos overgekomen zijn: dat was ik ook

maar niet op jou of anderen in het topic. Ik was pissig op mezelf.
Nog steeds wel een beetje, maar ik weet nu dat ik 't anders ga aanpakken. En dat helpt