In 2011 leerde ik via het blad van de NVA (Nederlandse Vereniging Autisme) een leuk meisje kennen. Aangezien ik zelf Asperger heb, en ik dacht dat de drempel niet zo gigantisch hoog lag tussen lotgenoten, besloot ik te reageren. Na een hele leuke middag in Eindhoven weg te zijn geweest, het contact verder onderhouden. Na een hele hoop gesprekken over en weer via Facebook en SMS begon er toch iets tussen ons te groeien. Op een bepaald moment hadden we het allebei gewoon niet meer en bekende tegenover elkaar wat we voelden. Nou ja, begin van een prille relatie. Over en weer bij elkaar langsgegaan en ook bij haar blijven slapen. We voelden elkaar goed aan, en we konden alles op en bloot met elkaar bespreken. . Er waren wel problemen naast haar Asperger ; Zo had ze in het verleden een psychotische episode gehad, en slikte daar medicatie voor om ’s nachts te kunnen slapen. Ze zag in onze relatie soms figuren aan de muur, of mijn in 2008 overleden moeder stond bij haar bed. (Ik heb nog steeds geen idee of dit aandacht zoeken was of waarheid, aangezien ze een keer enorm nijdig werd toen ik haar vroeg wat ze slikte en waarvoor) en dat ze NIET gek was. Ook had ze de sport om van alles uit winkels te pikken, puur omdat het kon en omdat ze met WAJONG niet rond kon komen zonder luxe te missen. Verder waren haar andere relaties intensief en kort, en was ze na een tijd klaar met mensen. Daarbij kwam ook nog eens dat ze rond haar 19e is verkracht door haar toenmalige relatie, die het na de verkrachting direct met haar uitmaakte, iets dat indruk op haar had gemaakt in de negatieve zin.
Ik dacht dat ik het wel kon handelen.
Ze zou ergens rond kerst naar me toe komen, samen kerst vieren, familie erbij, alles ongedwongen en ontspannen. Helaas heb ik de vrijdag vóór kerst toen in mijn onervarenheid/domheid/losheid/stomheid de grap gemaakt dat ze beter niet kon komen, omdat mijn huis nog een puinzooi was. Ze zag dit blijkbaar als een afwijzing, en in volledige blinde woede werd ik op Facebook geblokkeerd en was ze enorm diep gekwetst door mijn opmerking, zelfs toen ik uitlegde dat het een grappig bedoelde opmerking was. Ik kreeg naar mijn hoofd geslingerd dat ik net haar ex was. Na een aantal weken toch weer met elkaar gesproken, ze had het me inmiddels vergeven, maar wou me even niet zien. Na een tijd dook ze weer op op Facebook, accepteerde me weer en het leek weer koek en ei tussen ons. Op een bepaald moment stelde ik voor om eens langs te komen, samen filmpje pakken, allemaal heel ongedwongen. Die middag (ik had de kaarten al klaar liggen) liet ze me zitten omdat de trein niet verder reed, en ze dan met de bus naar mij moest komen. Ik was natuurlijk not amused en voelde me lichtelijk genaaid. Daarna blokkeerde ze me weer op Facebook zonder enige aanleiding, mij in grote onzekerheid en verwarring achter latend.
Bekomen van de –voor mij toch- enorme klap kroop ik langzaam uit het dal en ging mijn leven weer gewoon verder. Ik bleef van mijn kant (omdat ik niemand uit de weg ga en zal gaan!) op haar verjaardag, rond kerst kaartjes sturen, ook al kreeg ik niets terug (het gewone basic werk, fijne kerst, fijne verjaardag, gelukkig nieuwjaar) .
Tot september 2013. Uit het niets kreeg ik op Whatsapp een berichtje. Heel enthousiast, hoe het met me ging. Alles heel ontspannen, over en weer, over koetjes en kalfjes en wat we in dat ‘dode jaar’ allemaal hadden gedaan. Van mijn kant heel veel stress en zenuwen, aangezien ik nog steeds best wel gevoelens voor haar had. Slecht slapen, hartkloppingen zodra ze een berichtje schreef of iets vertelde, het was een hele fijne, maar ook een heel rare tijd. Ik gaf al snel toe dat ik haar enorm miste, en dat gevoel bleek wederzijds. Maand daarna hadden we onze eerste ‘date’ in ruim een jaar. Ik weet nog heel goed hoe die dag verliep, en dat ik niet meer dan 2 happen door mijn keel kon krijgen van verliefdheid en blijdschap moge duidelijk zijn. Het was zo vertrouwd en als vanouds.
2 weken later kwam ze bij mij logeren en hebben we een heel fijn weekend gehad met gesprekken, lekker knuffelen en een beetje op de bank zitten, televisie kijken en alles heel ontspannen doen.
De week daarop weer naar haar toe gegaan, er was een soort festival in het Brabantse, waar we uiteindelijk heen zijn gegaan. Ik haar natuurlijk af en toe zoenen en knuffelen, omdat, ja, verliefd en stapel op haar.
Het leek allemaal helemaal in orde te zijn, tot ik op een middag zei dat ik ff wachtte met iets posten tot de regen voorbij was, omdat ik niet echt zin had om ziek te worden. Ze reageerde ontzettend kwaad dat ik me niet moest aanstellen en dat ik altijd maar zo negatief was en zo vermoeiend en uitputtend was. Ze begon dat ik heel passief was, en alles bij mij een eeuwigheid leek te duren en het beter was als we elkaar even niet zouden zien. Ook werd het me kwalijk genomen dat ik heel erg klef was in dat weekend en ze zich op andere dingen wilde concentreren zoals de muziek. Ze draaide in ieder geval 360 graden. Heel gesprek gehad, me de kritiek enorm aangetrokken en ook echt gekeken of het zo was. Moest haar op sommige punten gelijk geven, terwijl ze bij andere dingen enorm uit haar slof schoot en overdreef. Op de vraag wat me dan zo ‘uitputtend en vermoeiend’ maakte, kon ze me geen antwoord geven.
Op een bepaald moment merkte ik dat ze nog steeds vrij dik was met haar ex, die ze ‘een beste vriend’ noemde. De ex was van het kaliber ‘foute kerel’ die om haar te kwetsen met een andere vrouw stond te zoenen, naar stripclubs ging (of in elk geval een van de initiatiefnemers daartoe was).
Ook zaten ze samen te steengrillen en al dat soort dingen werden op Facebook gepost. Omdat ik er toch het mijne van wilde weten, vroeg ik haar wat er tussen haar en haar ex was. Eerst ontkende ze stellig dat er iets was, tot ze toegaf dat ze samen in bed waren geëindigd omdat zij van mening was dat de relatie over was na het ‘het is beter als we elkaar even niet meer zien.’ Ook was de ‘beste vriend’ geen relatie-materiaal, omdat het een veel oudere man zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel/respect betrof (hij is bij schrijven inmiddels 45, zij is 28 jaar). Natuurlijk voelde ik me diep belazerd en verraden, maar besloot haar toch een kans te geven, zeker omdat ze zelf beloofde helemaal voor mij te gaan.
Voor elk pijntje en moeheid/somberheid/teneergeslagenheid kwam ze naar mij toe, terwijl ik mijn mond maar beter kon houden als ik een keer hoofd of kiespijn had of zelfs somber of teneergeslagen was, uit angst dat ik straks wéér bestempeld zou worden als zijnde slappe aansteller. Ik probeerde haar bij elk van die momenten op te monteren en te motiveren gewoon door te gaan. (achteraf: Ik had zoals ik dat normaal gewoon zo zou zeggen, dat ze zich niet moet aanstellen als een gedeprimeerde zwartkijker) .
Ze bleef ook last hebben van haar foute ex, die zich als een klein kind aan haar bleef opdringen, met het sturen van kaartjes, hoe hij haar miste en ondertussen (volgens haar) de asociale, claimende zak bleef uithangen. Hem ook geblokkeerd op Whatsapp en wilde hem niet meer spreken of zien.
Ondertussen was het rond kerst 2013 dat ze liever bij haar ouders kerst vierde dan bij mij (wat mijn familie an sich heel vreemd vond. Kerst vier je toch met je vriend(je) ?) maar hadden besloten dat ze bij mij gewoon oud en nieuw zou komen vieren. Er ons allebei natuurlijk op verheugd, tot ze 4 dagen van tevoren het bericht stuurde dat kerst haar ontzettend had uitgeput en ze niks meer kon verdragen en hebben en het liefst rust wilde en thuis wilde blijven. Kon ik ergens wel begrijpen, omdat kerst bij haar ouders chaotisch, druk en onoverzichtelijk was en niet rustig en ontspannen zoals zij het graag zag. Goed, zij dus thuis gebleven. Tot ze me doodleuk vertelde dat ze dan wél naar de kroeg zou gaan, om bandjes te kijken. Dondersgoed wetende dat de foute ex er ook wel zou zijn en ik haar waarschuwde voor hem en zijn mooie praatjes. En inderdaad, wie is er ook? De foute ex/’beste vriend’. Hadden blijkbaar een gesprek, alles weer bijgelegd.
Enfin, alleen oud en nieuw gevierd met familie en wat vrienden die langskwamen voor een oliebol en een handje schudden. Mevrouw was ondertussen van kroeg naar kroeg aan het gaan en voelde zich na het middagje concert op zondag weer opperbest en gemotiveerd. Ze was opeens hypersociaal bij vriendinnen film gaan kijken, blijven slapen, etc. Ik was hierdoor al wat geïrriteerd (je kunt wel naar anderen, maar niet naar je vriend?”) begon ze dat ik blij voor haar moest zijn en enthousiast. Dat was ik eigenlijk totaal niet, omdat ik het idee had dat ze me ontweek. Zoals heel Nederland dat doet, wenste ik haar uiteraard een gelukkig nieuwjaar met veel kushandjes, hartjes en andere emoticons. Ik hoorde niks, terwijl ik van de rest van mijn lijst (zelfs van mensen die ik al jaren niet meer had gesproken!) nog nieuwjaarswensen kreeg. Ik probeerde toch een reactie uit haar te krijgen, maar die bleven zelfs op nieuwjaarsdag uit. Ik was ontgoocheld en verbaasd, en toen ze me ’s avonds aansprak zei ze kortaf dat ze moe was en alleen maar sociaal was geweest met iedereen. Ze vertelde me dat een van haar vriendinnen zich de vorige nacht helemaal klem had gezopen, en seks had gehad met een kerel die getrouwd was en een kind had, die haar vervolgens op een bankje bij de kroeg achter had gelaten. Aangezien haar ex in de buurt was, en zij ook behoorlijk teut was, heeft de ex aangeboden haar vriendin naar huis te rijden. Ze vertelde dat ze me niet trouw kon blijven, en dat de stad waarin ze woonde haar plek was waar ze alles had en deed en alleen plezier wilde hebben. Daarop heb ik het met haar uitgemaakt, omdat ik niet in een paranoïde illusie wilde leven van een relatie, terwijl ze in de weekenden met de ex in bed lag.
Lang verhaal kort; vriendin heeft bij de ex geslapen en me voor de tweede keer belazerd. In al mijn woede heb ik hem op Facebook de waarheid verteld, wat voor een ongelooflijk respectloze klootzak het wel niet was om zo’n misbruik van mijn vriendin te maken. Ik kreeg een hele tirade over me heen, wat voor een klootzak ik wel niet was dat ik het in mijn hoofd haalde om aan haar vrienden te komen, en meneer helemaal van de kaart was van wat ik had geschreven. Wederom geblokkeerd op Facebook door haar, maar alles toch bijgepraat op Whatsapp. Ook zij had hem met zijn gedrag geconfronteerd, waarop hij schaamtelijk in huilen uitbarstte en sorry zei. Maar daardoor waren ze wel ‘dichter naar elkaar gegroeid’….
Even de boel laten bezinken en haar zoveel mogelijk genegeerd, wat op zich een helse klus was.
In februari besloot ik om drastisch te minderen met eten en suikers te nuttigen. Vooral de eerste dagen waren een hel (mensen met een verslaving die afkicken weten het wel) , en toch besloot ik haar aan te spreken. De enige reactie die ik kreeg was: “Wat ben je toch zielig!” en toen ik vroeg of dat serieus of sarcastisch was antwoordde ze ‘beide’, en dat ik wéér van iets kleins iets heel groots maakte, omdat zij tijdens hetzelfde proces helemaal geen klachten had gehad. Boos als ik was heb ik haar een egocentrische trut genoemd, die zich alleen op haarzelf richtte, en zodra ik iets had, ik me aanstelde. Twee weken niets van me laten horen (zij ook niet) en de eerste reactie die ik haar schreef omdat ik het toch uitgepraat wilde hebben was dat ik op moest zouten en rotten en ze het allemaal even niet meer wist. Zij weer klachten, ik haar weer motiveren en steunen en luisterend oor zijn. Dag daarna had ze een sombere dag. Moe, futloos, uitgeput, verdrietig. Ze wist dat ze me als vuil had behandeld en dat ik het beste met haar voor had. Ook stelde ze klaar te zijn met mensen in het algemeen omdat ze haar alleen maar kwetsten en pijn deden. Wéér motivatiespeech gedaan, verteld dat ze het beste alles eens met haar psychiater kon bespreken. Zij heel lief en aardig, dank je wel. Weltruste schat, gesprekken met jou zijn fijn en vertrouwd. Enorme complimenten.
Tot de volgende dag. Omdat ze opeens weg was gevallen de vorige avond, vroeg ik haar natuurlijk of er iets was. Ze antwoordde kortaf dat ze in slaap was gevallen. Opeens was ze weer 360 graden gedraaid. Ik haalde haar neer, sleepte haar mee in een spiraal van negativiteit, ze was door mij al 2 dagen aan het piekeren, en ze wilde dat ik haar met rust liet en ik haar niet meer moest benaderen op Whatsapp. Toen ik haar zei dat ik wel het beste met haar voorhad en haar steunde en ze mij niet de schuld van haar twijfels moest geven, werd ik zonder pardon geblokkeerd.
En toch. Ik maak me nog iedere dag zorgen om mijn ex. Ik probeer elke keer te bekijken of ik een fout heb gemaakt, niet te jaloers/claimerig/bezitterig/klef ben geweest. Ik ben elke keer bang dat ze door haar ‘intensieve relaties’ en naïviteit in de problemen komt, en ik moet lezen dat ze een keer de verkeerde is tegengekomen (ze oogt onzeker, is klein en schuchter, voelt zich altijd bekeken door mannen, wordt seksistisch toegesproken door dronken mannen) .
Heb ik überhaupt wel iets goed of fout gedaan? Mensen om mij heen zeggen dat ik haar dankbaar moet zijn, voor alle liefde en levenslessen die ze me heeft meegegeven, omdat ik het gewoonweg niet meer weet. Ik voel me ergens zo fucking schuldig dat ik haar geen andere man heb kunnen laten zien dan ze gewend is en ik geen afscheid van haar heb kunnen nemen. Ik probeer door te leven en me op andere dingen te focussen, maar het gemis en het verdriet blijven.
Zijn er mensen die ervaring hebben met dit soort situaties? Ik hoor het heel graag.
[ Bericht 0% gewijzigd door Geestvolheid op 05-03-2014 14:24:52 ]
Check. Nu 'even' lezenquote:Op woensdag 5 maart 2014 14:15 schreef Geestvolheid het volgende:
Pak er een goeie kop thee en een zak chips bij
Wat een psychobitch, en dat je daar nog moeite in steekt.
Nee niemand zal hier ervaring mee hebben omdat niemand zo gestoord is zo lang met zo iemand op te trekken.
Maak je even een samenvatting daarna?quote:
ik wacht even op bericht van jou of dit het lezen waard isquote:
Je hebt niks fout gedaan, ze is een psycho bitch (bij gebrek aan een woord dat het beter omschrijft) en bij zulke personen kun je gewoon niks goed doen.quote:
Ik probeer elke keer te bekijken of ik een fout heb gemaakt, niet te jaloers/claimerig/bezitterig/klef ben geweest.
Ze maakt het er zelf naar hoor, als ze in de problemen komt. Jij hoeft niet de redder in nood te gaan spelen want raad eens: dan krijg je achteraf toch weer een lading shit over je heen omdat je vanalles fout zou hebben gedaan.quote:Ik ben elke keer bang dat ze door haar ‘intensieve relaties’ en naïviteit in de problemen komt, en ik moet lezen dat ze een keer de verkeerde is tegengekomen (ze oogt onzeker, is klein en schuchter, voelt zich altijd bekeken door mannen, wordt seksistisch toegesproken door dronken mannen) .
Ga door met je leven, blokkeer haar overal, en maak er wat moois van (al dan niet met een meid die je wel kan waarderen)
Z'n ex is een psychisch gestoord figuur dat niet weet wat ze wil (aan/uit/aan/uit/naar haar ex/aan/naar haar ex/uit etc) en TS kan haar niet loslaten.quote:
[..]
Maak je even een samenvatting daarna?
Nee, niet echt om heel eerlijk te zijnquote:Op woensdag 5 maart 2014 14:20 schreef gianni61 het volgende:
[..]
ik wacht even op bericht van jou of dit het lezen waard is
dankjequote:
[..]
Nee, niet echt om heel eerlijk te zijn
Aha, bedankt.quote:
[..]
Z'n ex is een psychisch gestoord figuur dat niet weet wat ze wil (aan/uit/aan/uit/naar haar ex/aan/naar haar ex/uit etc) en TS kan haar niet loslaten.
Voor TS: Zou haar toch loslaten voordat ze je meesleept in de ellende.
Dat is de beste samenvatting inderdaad. Ik wil haar echt niet loslaten, omdat ze buiten de problemen om zo'n fijn meisje is, bij wie ik alles kon bespreken. Het doet me zelfs pijn om haar zo te laten vallen als een baksteen. Verder heb ik ook bindingsangst aangehaald en ook daar reageerde ze nogal geagiteerd op, hoewel de symptomen er wel volop zijn.quote:
[..]
Z'n ex is een psychisch gestoord figuur dat niet weet wat ze wil (aan/uit/aan/uit/naar haar ex/aan/naar haar ex/uit etc) en TS kan haar niet loslaten.
Ik wil geen stempel drukken op basis van dit verhaal, maar ze neigt naar borderline. Hoe dan ook, ze weet je te bespelen en misschien doet ze hetzelfde bij haar ex.
Als je stabiliteit, openheid en wederkerigheid wil, dan zou ik deze trein voorbij laten gaan. Ze lijkt sowieso niet in staat tot een duurzame relatie.
Geen ervaring overigens, behalve een zus die overeenkomsten met haar vertoond.
Laat los en laat gaan .... Blokkeer haar overal.
Als ze je ooit nog ergens aanspreekt; niet reageren ....
Sterkte!
Nu heb je Fokquote:
Als je haar niet loslaat blijf je ongelukkig, ze trekt je mee in haar idiote leven en je moet er nog vrede mee hebben ook als het aan haar ligt!quote:
[..]
Dat is de beste samenvatting inderdaad. Ik wil haar echt niet loslaten, omdat ze buiten de problemen om zo'n fijn meisje is, bij wie ik alles kon bespreken. Het doet me zelfs pijn om haar zo te laten vallen als een baksteen. Verder heb ik ook bindingsangst aangehaald en ook daar reageerde ze nogal geagiteerd op, hoewel de symptomen er wel volop zijn.
Ze is echt niet de enige op de wereld waar je goed mee kunt praten, ook al lijkt dat nu even zo, maar zolang je haar niet loslaat leer je ook geen nieuwe dames kennen waarmee je eventueel een klik hebt.
O en verder: hou op met haar te diagnosticeren.
Overigens lijkt het ook wel alsof zij misbruikt maakt van haar situaties. Zij heeft dit en dat meegemaakt en daarom doet ze dit en dat heb jij maar te respecteren en te accepteren. Maar oh wee als jij iets fouts doet.
[ Bericht 43% gewijzigd door HSG op 05-03-2014 14:55:42 ]
Als je de gedachtenwereld van iemand met Asperger beter wilt leren begrijpen, dan is het zeker lezenswaardig. Inhoudelijk is het een bekend deuntje van iemand die naar herkenning zoekt en dat hier niet zal vinden.quote:
[..]
ik wacht even op bericht van jou of dit het lezen waard is
Geen kaartjes meer sturen en geen contact meer zoeken. Helemaal niets van dat alles en doorgaan.
Echt.....zoek en ander.
Denk ook aan jouw toekomst. Een relatie is samen met iemand de toekomst tegemoet zien.
Geloof niet dat er een toekomst mogelijk is zo voor jou. Dan wil je dit toch niet.
Ze houdt 0,0 rekening met je gevoelens en jij vergeeft haar telkens omdat je nog om haar geeft. Je bent te lief tegen haar en zij doet niets liefs terug behalve de seks dan blijkbaar.
Wees niet zo wanhopig en dump die handel. Begrijp dat je zelf autistisch bent maar je kunt echt wel beter krijgen dan dit. Zelfs niets is beter dan dit.
Helemaal dit..quote:Op woensdag 5 maart 2014 14:42 schreef Opa.Bakkebaard het volgende:
Hard wegrennen en niet omkijken. Dit meisje is juist niet wat jij nodig hebt en dat ligt voornamelijk aan het meisje.
Geen kaartjes meer sturen en geen contact meer zoeken. Helemaal niets van dat alles en doorgaan.
Wat doet de mening van je familie hier toequote:
Ondertussen was het rond kerst 2013 dat ze liever bij haar ouders kerst vierde dan bij mij (wat mijn familie an sich heel vreemd vond. Kerst vier je toch met je vriend(je) ?)
ikkan genoeg redenen bedenken om het niet altijd samen te vieren zonder dat er een ex of wat anders in het spel is.en dit:quote:Boos als ik was heb ik haar een egocentrische trut genoemd
Dit is een krasser (red. borderliner) van het zuiverste water. Ophoelen met die domme kutquote:Daarop heb ik het met haar uitgemaakt
Dat is helemaal waar, maar dat bedenk je je pas NA de relatie. Daarbij kwam ook nog eens dat ze zelfstandig in een appartement woont, maar wel 6 keer per week iemand over de vloer krijgt voor dagplanning en twee keer per week therapie heeft....quote:
TS....ik word al moe van jouw verhaal....
Echt.....zoek en ander.
Denk ook aan jouw toekomst. Een relatie is samen met iemand de toekomst tegemoet zien.
Geloof niet dat er een toekomst mogelijk is zo voor jou. Dan wil je dit toch niet.
Verder iedereen bedankt voor de wijze raad en advies. Het is idd beter om verder te gaan zonder dan mét.
Ook echt doen hè. Daar zal je leven een stuk makkelijker en leuker van wordenquote:
[..]
Verder iedereen bedankt voor de wijze raad en advies. Het is idd beter om verder te gaan zonder dan mét.
Lekker belangrijk welk labeltje ze wel of niet heeft. Ze is gewoon koekoek. Wegwezen en nooit meer terug laten in je levenquote:
Daarbij moet ik toevoegen dat ik de theorie borderliner bij haar heb aangehaald, waarop ze ontkennend antwoordde en dat ze daar door 5 deskundigen op is getest en dat er niet uitkwam.
Mjah. Over die labeltjes; Ik wil gewoon weten wat iemand mankeert, zodat ik eventueel iets kan doen.quote:Op woensdag 5 maart 2014 20:48 schreef fathank het volgende:
[..]
Lekker belangrijk welk labeltje ze wel of niet heeft. Ze is gewoon koekoek. Wegwezen en nooit meer terug laten in je leven
Als jij weet dat je vriend/vriendin hartpatiënt is of diabetes heeft, nodig je hem/haar ook niet uit om samen te gaan joggen of lekker bij een koffiebar een high tea met gebak te gaan eten.
Maar goed, ik kan gewoon niks doen, en daar heb ik me nu bij neergelegd.
Mannen als jij zijn de reden dat vrouwen zo compleet aso worden en prinseslike gaan doen.
Je had hier al lang mee moeten kappen, ik sta echt perplex van hoeveel kansen je iemand kan geven
Walgelijk.
Mijn persoonlijke mening? Dit soort types zijn leuk om een paar keer te neuken, zodra ze raar gaan doen ditchen en nooit meer omkijken als dat lukt.
Blijkbaar denk je een hoop verstand te hebben van het gedrag van vrouwen, maar van mensen met Asperger heb je iig geen kaas gegeten. Gelukkig noem je jezelf een infantiele lul, dus wat dat betreft doe je jezelf wel recht met je reactie.quote:
Alles gelezen. Je bent een slappe zak, je bent een slecht voorbeeld voor mannen in het algemeen.
Mannen als jij zijn de reden dat vrouwen zo compleet aso worden en prinseslike gaan doen.
Je had hier al lang mee moeten kappen, ik sta echt perplex van hoeveel kansen je iemand kan geven
Walgelijk.
"Blijkbaar", "denk"...quote:
[..]
Blijkbaar denk je een hoop verstand te hebben van het gedrag van vrouwen, maar van mensen met Asperger heb je iig geen kaas gegeten. Gelukkig noem je jezelf een infantiele lul, dus wat dat betreft doe je jezelf wel recht met je reactie.
nee, ik weet. Slappe zakken
gadverdamme.Hoe heb je dit volgehouden, wat is je geheim?
Dat was ook mijn finale uitgangspunt. Als ik haar wéér had vergeven en wéér had vergeven, had ze er nooit iets van geleerd. Ik moet in het lange eind ook 'iets' aan mensen hebben. De relatie, waarvan ik dacht dat het een project(je) was van een bootje in een fles duwen, bleek achteraf meer op het bouwen van de Ark van Noach uit tandenstokers.quote:Op donderdag 6 maart 2014 11:32 schreef Re het volgende:
een beetje uitdaging is altijd wel interessant natuurlijk, maar je moet jezelf afvragen of je uitkomst van de uitdaging die je hebt gesteld een kans heeft van slagen... het is niet erg ergens energie in te stoppen natuurlijk maar het belangrijkste is je eigen doelen formuleren en naar toe te leven
dat laatste kan ook een mooi project zijn als het afgebouwd had kunnen worden, dat lijkt me niet het geval geweest dan is het het beste om aan een wat minder heftig project te gaan beginnenquote:
[..]
Dat was ook mijn finale uitgangspunt. Als ik haar wéér had vergeven en wéér had vergeven, had ze er nooit iets van geleerd. Ik moet in het lange eind ook 'iets' aan mensen hebben. De relatie, waarvan ik dacht dat het een project(je) was van een bootje in een fles duwen, bleek achteraf meer op het bouwen van de Ark van Noach uit tandenstokers.
Absoluut. Maar ik neem nu eerst wat 'ik-tijd' voor ik me in een volgend avontuur begeef. Ik heb veel kunnen ontdekken in gevoelens en gedachten, en ben weer een ervaring rijker (hoe vervelend die ook is geëindigd)quote:
[..]
dat laatste kan ook een mooi project zijn als het afgebouwd had kunnen worden, dat lijkt me niet het geval geweest dan is het het beste om aan een wat minder heftig project te gaan beginnen
Beetje overtrokken reactie, vind je niet? Mening geven kan best, maar de manier waarop jij het brengt? Alsof je met een tank een postkantoortje gaat beroven.quote:
Alles gelezen. Je bent een slappe zak, je bent een slecht voorbeeld voor mannen in het algemeen.
Mannen als jij zijn de reden dat vrouwen zo compleet aso worden en prinseslike gaan doen.
Je had hier al lang mee moeten kappen, ik sta echt perplex van hoeveel kansen je iemand kan geven
Walgelijk.
jezus wat een figuur is zij. nee jij hebt niks fout gedaan , je hebt zelfs veel van haar gepikt, meer dan een gemiddeld mens zou doen hoor. Als je het op een andere manier had aangepakt zat daar ook wel iets fouts tussen in haar ogen, zij zit in de knoop met zichzelf en reageert dat hoe dan ook op jou af, ze weet niet hoe ze met haar problemen moet omgaan.quote:En toch. Ik maak me nog iedere dag zorgen om mijn ex. Ik probeer elke keer te bekijken of ik een fout heb gemaakt, niet te jaloers/claimerig/bezitterig/klef ben geweest. Ik ben elke keer bang dat ze door haar ‘intensieve relaties’ en naïviteit in de problemen komt, en ik moet lezen dat ze een keer de verkeerde is tegengekomen (ze oogt onzeker, is klein en schuchter, voelt zich altijd bekeken door mannen, wordt seksistisch toegesproken door dronken mannen) .
Heb ik überhaupt wel iets goed of fout gedaan? Mensen om mij heen zeggen dat ik haar dankbaar moet zijn, voor alle liefde en levenslessen die ze me heeft meegegeven, omdat ik het gewoonweg niet meer weet. Ik voel me ergens zo fucking schuldig dat ik haar geen andere man heb kunnen laten zien dan ze gewend is en ik geen afscheid van haar heb kunnen nemen. Ik probeer door te leven en me op andere dingen te focussen, maar het gemis en het verdriet blijven.
Zijn er mensen die ervaring hebben met dit soort situaties? Ik hoor het heel graag.
Dat iemand issues heeft hoeft niet erg te zijn maar zij lijkt niks te doen aan zelfreflectie en aan zichzelf te werken waardoor jij altijd alles fout doet in haar ogen..... zolang ze dat niet doet gaat het hoe dan ook niet werken.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2014 20:10:03 ]
Er zijn veel leukere meisjes en jij verdient echt wel beter dan zo'n egocentrisch kutwijf.quote:
Mensen om mij heen zeggen dat ik haar dankbaar moet zijn, voor alle liefde en levenslessen die ze me heeft meegegeven,
Dankbaar? Echt? Word eens wakker man. Of ben je soms ook dankbaar als iemand je oplicht?
Je zou er trouwens goed aan doen de verhalen over foute exen en wat al niet meer ook met een korreltje zout te nemen.
Ze heeft me toch meegegeven dat ik niet voor de foute vrouw moet vallen. Dat kan je toch gebeuren. Het is mij dus gebeurt, en ik heb er van geleerd. (nogmaals, hoe kut dat ook verlopen is!)quote:
[..]
Dankbaar? Echt? Word eens wakker man. Of ben je soms ook dankbaar als iemand je oplicht?
Je zou er trouwens goed aan doen de verhalen over foute exen en wat al niet meer ook met een korreltje zout te nemen.
Ja dat klopt helemaal, maar daar hoef je haar écht helemaal niet dankbaar voor te zijn!quote:
Ze heeft me toch meegegeven dat ik niet voor de foute vrouw moet vallen. Dat kan je toch gebeuren. Het is mij dus gebeurt, en ik heb er van geleerd. (nogmaals, hoe kut dat ook verlopen is!)
Dankbaar is ook niet echt het juiste woord.quote:
[..]
Ja dat klopt helemaal, maar daar hoef je haar écht helemaal niet dankbaar voor te zijn!
Maar goed. Je hebt wel een punt.
Gast, steek geen energie meer in haar. Echt 0,0. Niet reageren op telefoon, whatsapp, facebook etc. Ook niet over een jaar. Je weet zelf dat dit niet in iets positiefs kan eindigen voor jullie. Ik vind het heel begrijpelijk dat je je zorgen om haar maakt. Je dringt alleen toch niet echt tot haar door dus ze is er blijkbaar niet aan toe om haar les te leren. Ik hoop dat je haar een beetje uit je hoofd kunt zetten. Succes!
Ik weet niet of ik daar een zekere vorm van bewondering voor moet hebben, of het enorm triest moet vinden
Je hebt er al veel te veel energie en tijd ingestoken. Ik zou je handen van haar aftrekken en haar gewoon laten gaan. Je geeft heel veel om haar. Dat weet ze en ze maakt er ontzettende misbruik van wanneer het haar uitkomt. Zo snel mogelijk mee kappen, had je al véél eerder moeten doen
Ik heb een enorme berg geduld opgebouwd in de jaren. En idd, ik heb er gewoon teveel aan gespendeerd. Maar ik laat haar nu gewoon los.quote:
De tering zeg, hoe hou je het uit?
Ik weet niet of ik daar een zekere vorm van bewondering voor moet hebben, of het enorm triest moet vinden
Je hebt er al veel te veel energie en tijd ingestoken. Ik zou je handen van haar aftrekken en haar gewoon laten gaan. Je geeft heel veel om haar. Dat weet ze en ze maakt er ontzettende misbruik van wanneer het haar uitkomt. Zo snel mogelijk mee kappen, had je al véél eerder moeten doen
Je had al veel eerder een grens moeten trekken: tot hier en niet verder. Je moet eens heel goed nagaan in de toekomst waar jouw grens ligt: liegen, vreemdgaan?
Wat vind je ok en wat niet?
quote:
Uiteindelijk geldt hier dat overbekende en o zo ware spreekwoord dat luidt: "Liefde maakt blind".quote:
Grow a self-esteem, iemand willen helpen is ok maar over je heen laten lopen niet.
Je had al veel eerder een grens moeten trekken: tot hier en niet verder. Je moet eens heel goed nagaan in de toekomst waar jouw grens ligt: liegen, vreemdgaan?
Wat vind je ok en wat niet?
Ik heb nu de lijn getrokken en zal hem in de toekomst in eender welke relatie ook gewoon trekken, omdat ik dat nu heb geleerd. (Hoe vreemd het voor de meeste mensen ook moge klinken, de relatie met dit meisje was mijn eerste in 29 jaar op deze aarde)
Heel verstandig.quote:
[..]
Uiteindelijk geldt hier dat overbekende en o zo ware spreekwoord dat luidt: "Liefde maakt blind".
Ik heb nu de lijn getrokken en zal hem in de toekomst in eender welke relatie ook gewoon trekken, omdat ik dat nu heb geleerd. (Hoe vreemd het voor de meeste mensen ook moge klinken, de relatie met dit meisje was mijn eerste in 29 jaar op deze aarde)
Je bent veel meer waard dan kiezen voor iets omdat het de enigst beschikbare was. Genoeg andere leuke meisjes.quote:
[..]
Uiteindelijk geldt hier dat overbekende en o zo ware spreekwoord dat luidt: "Liefde maakt blind".
Ik heb nu de lijn getrokken en zal hem in de toekomst in eender welke relatie ook gewoon trekken, omdat ik dat nu heb geleerd. (Hoe vreemd het voor de meeste mensen ook moge klinken, de relatie met dit meisje was mijn eerste in 29 jaar op deze aarde)
Ik was stom genoeg te geloven dat er een soort soul-mate-schap was tussen ons. En dat was er op de positieve momenten ook wel, waarin je helemaal niet denkt aan de complicaties of de verdere toekomst, waarin je het meeste op je moet nemen in het huishouden, omdat ze daar dus ook in gesteund moet worden, omdat ze zich anders geen houding weet te geven...quote:
[..]
Je bent veel meer waard dan kiezen voor iets omdat het de enigst beschikbare was. Genoeg andere leuke meisjes.
Anderzijds besef je later ook weer dat soulmates je dit soort naaistreken natuurlijk niet leveren...
Slechte vergelijking want sporten hoeft voor een hartpatient heus niet slecht te zijn. En een diabetespatient kan best een stuk gebak eten hoor.quote:
[..]
Mjah. Over die labeltjes; Ik wil gewoon weten wat iemand mankeert, zodat ik eventueel iets kan doen.
Als jij weet dat je vriend/vriendin hartpatiënt is of diabetes heeft, nodig je hem/haar ook niet uit om samen te gaan joggen of lekker bij een koffiebar een high tea met gebak te gaan eten.
Maar goed, ik kan gewoon niks doen, en daar heb ik me nu bij neergelegd.
quote:
Pak er een goeie kop thee en een zak chips bij. Ik heb alles zo goed mogelijk op -en omschreven, omdat het voor mij al vrij moeilijk is dit soort dingen te formuleren. Graag serieuze reacties, dingen in de trant tl;dr hoef ik niet te horen.
In 2011 leerde ik via het blad van de NVA (Nederlandse Vereniging Autisme) een leuk meisje kennen. Aangezien ik zelf Asperger heb, en ik dacht dat de drempel niet zo gigantisch hoog lag tussen lotgenoten, besloot ik te reageren. Na een hele leuke middag in Eindhoven weg te zijn geweest, het contact verder onderhouden. Na een hele hoop gesprekken over en weer via Facebook en SMS begon er toch iets tussen ons te groeien. Op een bepaald moment hadden we het allebei gewoon niet meer en bekende tegenover elkaar wat we voelden. Nou ja, begin van een prille relatie. Over en weer bij elkaar langsgegaan en ook bij haar blijven slapen. We voelden elkaar goed aan, en we konden alles op en bloot met elkaar bespreken. . Er waren wel problemen naast haar Asperger ; Zo had ze in het verleden een psychotische episode gehad, en slikte daar medicatie voor om ’s nachts te kunnen slapen. Ze zag in onze relatie soms figuren aan de muur, of mijn in 2008 overleden moeder stond bij haar bed. (Ik heb nog steeds geen idee of dit aandacht zoeken was of waarheid, aangezien ze een keer enorm nijdig werd toen ik haar vroeg wat ze slikte en waarvoor) en dat ze NIET gek was. Ook had ze de sport om van alles uit winkels te pikken, puur omdat het kon en omdat ze met WAJONG niet rond kon komen zonder luxe te missen. Verder waren haar andere relaties intensief en kort, en was ze na een tijd klaar met mensen. Daarbij kwam ook nog eens dat ze rond haar 19e is verkracht door haar toenmalige relatie, die het na de verkrachting direct met haar uitmaakte, iets dat indruk op haar had gemaakt in de negatieve zin.
Ik dacht dat ik het wel kon handelen.
Ze zou ergens rond kerst naar me toe komen, samen kerst vieren, familie erbij, alles ongedwongen en ontspannen. Helaas heb ik de vrijdag vóór kerst toen in mijn onervarenheid/domheid/losheid/stomheid de grap gemaakt dat ze beter niet kon komen, omdat mijn huis nog een puinzooi was. Ze zag dit blijkbaar als een afwijzing, en in volledige blinde woede werd ik op Facebook geblokkeerd en was ze enorm diep gekwetst door mijn opmerking, zelfs toen ik uitlegde dat het een grappig bedoelde opmerking was. Ik kreeg naar mijn hoofd geslingerd dat ik net haar ex was. Na een aantal weken toch weer met elkaar gesproken, ze had het me inmiddels vergeven, maar wou me even niet zien. Na een tijd dook ze weer op op Facebook, accepteerde me weer en het leek weer koek en ei tussen ons. Op een bepaald moment stelde ik voor om eens langs te komen, samen filmpje pakken, allemaal heel ongedwongen. Die middag (ik had de kaarten al klaar liggen) liet ze me zitten omdat de trein niet verder reed, en ze dan met de bus naar mij moest komen. Ik was natuurlijk not amused en voelde me lichtelijk genaaid. Daarna blokkeerde ze me weer op Facebook zonder enige aanleiding, mij in grote onzekerheid en verwarring achter latend.
Bekomen van de –voor mij toch- enorme klap kroop ik langzaam uit het dal en ging mijn leven weer gewoon verder. Ik bleef van mijn kant (omdat ik niemand uit de weg ga en zal gaan!) op haar verjaardag, rond kerst kaartjes sturen, ook al kreeg ik niets terug (het gewone basic werk, fijne kerst, fijne verjaardag, gelukkig nieuwjaar) .
Tot september 2013. Uit het niets kreeg ik op Whatsapp een berichtje. Heel enthousiast, hoe het met me ging. Alles heel ontspannen, over en weer, over koetjes en kalfjes en wat we in dat ‘dode jaar’ allemaal hadden gedaan. Van mijn kant heel veel stress en zenuwen, aangezien ik nog steeds best wel gevoelens voor haar had. Slecht slapen, hartkloppingen zodra ze een berichtje schreef of iets vertelde, het was een hele fijne, maar ook een heel rare tijd. Ik gaf al snel toe dat ik haar enorm miste, en dat gevoel bleek wederzijds. Maand daarna hadden we onze eerste ‘date’ in ruim een jaar. Ik weet nog heel goed hoe die dag verliep, en dat ik niet meer dan 2 happen door mijn keel kon krijgen van verliefdheid en blijdschap moge duidelijk zijn. Het was zo vertrouwd en als vanouds.
2 weken later kwam ze bij mij logeren en hebben we een heel fijn weekend gehad met gesprekken, lekker knuffelen en een beetje op de bank zitten, televisie kijken en alles heel ontspannen doen.
De week daarop weer naar haar toe gegaan, er was een soort festival in het Brabantse, waar we uiteindelijk heen zijn gegaan. Ik haar natuurlijk af en toe zoenen en knuffelen, omdat, ja, verliefd en stapel op haar.
Het leek allemaal helemaal in orde te zijn, tot ik op een middag zei dat ik ff wachtte met iets posten tot de regen voorbij was, omdat ik niet echt zin had om ziek te worden. Ze reageerde ontzettend kwaad dat ik me niet moest aanstellen en dat ik altijd maar zo negatief was en zo vermoeiend en uitputtend was. Ze begon dat ik heel passief was, en alles bij mij een eeuwigheid leek te duren en het beter was als we elkaar even niet zouden zien. Ook werd het me kwalijk genomen dat ik heel erg klef was in dat weekend en ze zich op andere dingen wilde concentreren zoals de muziek. Ze draaide in ieder geval 360 graden. Heel gesprek gehad, me de kritiek enorm aangetrokken en ook echt gekeken of het zo was. Moest haar op sommige punten gelijk geven, terwijl ze bij andere dingen enorm uit haar slof schoot en overdreef. Op de vraag wat me dan zo ‘uitputtend en vermoeiend’ maakte, kon ze me geen antwoord geven.
Op een bepaald moment merkte ik dat ze nog steeds vrij dik was met haar ex, die ze ‘een beste vriend’ noemde. De ex was van het kaliber ‘foute kerel’ die om haar te kwetsen met een andere vrouw stond te zoenen, naar stripclubs ging (of in elk geval een van de initiatiefnemers daartoe was).
Ook zaten ze samen te steengrillen en al dat soort dingen werden op Facebook gepost. Omdat ik er toch het mijne van wilde weten, vroeg ik haar wat er tussen haar en haar ex was. Eerst ontkende ze stellig dat er iets was, tot ze toegaf dat ze samen in bed waren geëindigd omdat zij van mening was dat de relatie over was na het ‘het is beter als we elkaar even niet meer zien.’ Ook was de ‘beste vriend’ geen relatie-materiaal, omdat het een veel oudere man zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel/respect betrof (hij is bij schrijven inmiddels 45, zij is 28 jaar). Natuurlijk voelde ik me diep belazerd en verraden, maar besloot haar toch een kans te geven, zeker omdat ze zelf beloofde helemaal voor mij te gaan.
Voor elk pijntje en moeheid/somberheid/teneergeslagenheid kwam ze naar mij toe, terwijl ik mijn mond maar beter kon houden als ik een keer hoofd of kiespijn had of zelfs somber of teneergeslagen was, uit angst dat ik straks wéér bestempeld zou worden als zijnde slappe aansteller. Ik probeerde haar bij elk van die momenten op te monteren en te motiveren gewoon door te gaan. (achteraf: Ik had zoals ik dat normaal gewoon zo zou zeggen, dat ze zich niet moet aanstellen als een gedeprimeerde zwartkijker) .
Ze bleef ook last hebben van haar foute ex, die zich als een klein kind aan haar bleef opdringen, met het sturen van kaartjes, hoe hij haar miste en ondertussen (volgens haar) de asociale, claimende zak bleef uithangen. Hem ook geblokkeerd op Whatsapp en wilde hem niet meer spreken of zien.
Ondertussen was het rond kerst 2013 dat ze liever bij haar ouders kerst vierde dan bij mij (wat mijn familie an sich heel vreemd vond. Kerst vier je toch met je vriend(je) ?) maar hadden besloten dat ze bij mij gewoon oud en nieuw zou komen vieren. Er ons allebei natuurlijk op verheugd, tot ze 4 dagen van tevoren het bericht stuurde dat kerst haar ontzettend had uitgeput en ze niks meer kon verdragen en hebben en het liefst rust wilde en thuis wilde blijven. Kon ik ergens wel begrijpen, omdat kerst bij haar ouders chaotisch, druk en onoverzichtelijk was en niet rustig en ontspannen zoals zij het graag zag. Goed, zij dus thuis gebleven. Tot ze me doodleuk vertelde dat ze dan wél naar de kroeg zou gaan, om bandjes te kijken. Dondersgoed wetende dat de foute ex er ook wel zou zijn en ik haar waarschuwde voor hem en zijn mooie praatjes. En inderdaad, wie is er ook? De foute ex/’beste vriend’. Hadden blijkbaar een gesprek, alles weer bijgelegd.
Enfin, alleen oud en nieuw gevierd met familie en wat vrienden die langskwamen voor een oliebol en een handje schudden. Mevrouw was ondertussen van kroeg naar kroeg aan het gaan en voelde zich na het middagje concert op zondag weer opperbest en gemotiveerd. Ze was opeens hypersociaal bij vriendinnen film gaan kijken, blijven slapen, etc. Ik was hierdoor al wat geïrriteerd (je kunt wel naar anderen, maar niet naar je vriend?”) begon ze dat ik blij voor haar moest zijn en enthousiast. Dat was ik eigenlijk totaal niet, omdat ik het idee had dat ze me ontweek. Zoals heel Nederland dat doet, wenste ik haar uiteraard een gelukkig nieuwjaar met veel kushandjes, hartjes en andere emoticons. Ik hoorde niks, terwijl ik van de rest van mijn lijst (zelfs van mensen die ik al jaren niet meer had gesproken!) nog nieuwjaarswensen kreeg. Ik probeerde toch een reactie uit haar te krijgen, maar die bleven zelfs op nieuwjaarsdag uit. Ik was ontgoocheld en verbaasd, en toen ze me ’s avonds aansprak zei ze kortaf dat ze moe was en alleen maar sociaal was geweest met iedereen. Ze vertelde me dat een van haar vriendinnen zich de vorige nacht helemaal klem had gezopen, en seks had gehad met een kerel die getrouwd was en een kind had, die haar vervolgens op een bankje bij de kroeg achter had gelaten. Aangezien haar ex in de buurt was, en zij ook behoorlijk teut was, heeft de ex aangeboden haar vriendin naar huis te rijden. Ze vertelde dat ze me niet trouw kon blijven, en dat de stad waarin ze woonde haar plek was waar ze alles had en deed en alleen plezier wilde hebben. Daarop heb ik het met haar uitgemaakt, omdat ik niet in een paranoïde illusie wilde leven van een relatie, terwijl ze in de weekenden met de ex in bed lag.
Lang verhaal kort; vriendin heeft bij de ex geslapen en me voor de tweede keer belazerd. In al mijn woede heb ik hem op Facebook de waarheid verteld, wat voor een ongelooflijk respectloze klootzak het wel niet was om zo’n misbruik van mijn vriendin te maken. Ik kreeg een hele tirade over me heen, wat voor een klootzak ik wel niet was dat ik het in mijn hoofd haalde om aan haar vrienden te komen, en meneer helemaal van de kaart was van wat ik had geschreven. Wederom geblokkeerd op Facebook door haar, maar alles toch bijgepraat op Whatsapp. Ook zij had hem met zijn gedrag geconfronteerd, waarop hij schaamtelijk in huilen uitbarstte en sorry zei. Maar daardoor waren ze wel ‘dichter naar elkaar gegroeid’….
Even de boel laten bezinken en haar zoveel mogelijk genegeerd, wat op zich een helse klus was.
In februari besloot ik om drastisch te minderen met eten en suikers te nuttigen. Vooral de eerste dagen waren een hel (mensen met een verslaving die afkicken weten het wel) , en toch besloot ik haar aan te spreken. De enige reactie die ik kreeg was: “Wat ben je toch zielig!” en toen ik vroeg of dat serieus of sarcastisch was antwoordde ze ‘beide’, en dat ik wéér van iets kleins iets heel groots maakte, omdat zij tijdens hetzelfde proces helemaal geen klachten had gehad. Boos als ik was heb ik haar een egocentrische trut genoemd, die zich alleen op haarzelf richtte, en zodra ik iets had, ik me aanstelde. Twee weken niets van me laten horen (zij ook niet) en de eerste reactie die ik haar schreef omdat ik het toch uitgepraat wilde hebben was dat ik op moest zouten en rotten en ze het allemaal even niet meer wist. Zij weer klachten, ik haar weer motiveren en steunen en luisterend oor zijn. Dag daarna had ze een sombere dag. Moe, futloos, uitgeput, verdrietig. Ze wist dat ze me als vuil had behandeld en dat ik het beste met haar voor had. Ook stelde ze klaar te zijn met mensen in het algemeen omdat ze haar alleen maar kwetsten en pijn deden. Wéér motivatiespeech gedaan, verteld dat ze het beste alles eens met haar psychiater kon bespreken. Zij heel lief en aardig, dank je wel. Weltruste schat, gesprekken met jou zijn fijn en vertrouwd. Enorme complimenten.
Tot de volgende dag. Omdat ze opeens weg was gevallen de vorige avond, vroeg ik haar natuurlijk of er iets was. Ze antwoordde kortaf dat ze in slaap was gevallen. Opeens was ze weer 360 graden gedraaid. Ik haalde haar neer, sleepte haar mee in een spiraal van negativiteit, ze was door mij al 2 dagen aan het piekeren, en ze wilde dat ik haar met rust liet en ik haar niet meer moest benaderen op Whatsapp. Toen ik haar zei dat ik wel het beste met haar voorhad en haar steunde en ze mij niet de schuld van haar twijfels moest geven, werd ik zonder pardon geblokkeerd.
En toch. Ik maak me nog iedere dag zorgen om mijn ex. Ik probeer elke keer te bekijken of ik een fout heb gemaakt, niet te jaloers/claimerig/bezitterig/klef ben geweest. Ik ben elke keer bang dat ze door haar ‘intensieve relaties’ en naïviteit in de problemen komt, en ik moet lezen dat ze een keer de verkeerde is tegengekomen (ze oogt onzeker, is klein en schuchter, voelt zich altijd bekeken door mannen, wordt seksistisch toegesproken door dronken mannen) .
Heb ik überhaupt wel iets goed of fout gedaan? Mensen om mij heen zeggen dat ik haar dankbaar moet zijn, voor alle liefde en levenslessen die ze me heeft meegegeven, omdat ik het gewoonweg niet meer weet. Ik voel me ergens zo fucking schuldig dat ik haar geen andere man heb kunnen laten zien dan ze gewend is en ik geen afscheid van haar heb kunnen nemen. Ik probeer door te leven en me op andere dingen te focussen, maar het gemis en het verdriet blijven.
Zijn er mensen die ervaring hebben met dit soort situaties? Ik hoor het heel graag.
Waarom maak je je uberhaupt druk om dat mens. Blokkeren en verder gaan met je leven.
Was zij überhaupt wel een "soulmate" voor je?quote:
[..]
Ik was stom genoeg te geloven dat er een soort soul-mate-schap was tussen ons. En dat was er op de positieve momenten ook wel, waarin je helemaal niet denkt aan de complicaties of de verdere toekomst, waarin je het meeste op je moet nemen in het huishouden, omdat ze daar dus ook in gesteund moet worden, omdat ze zich anders geen houding weet te geven...
Anderzijds besef je later ook weer dat soulmates je dit soort naaistreken natuurlijk niet leveren...
Ja. Het is helemaal over en uit. Ik was zo blind en verliefd te denken dat er buiten de complicerende factoren om een soulmate-gevoel was. Echt: Het spreekwoord liefde maakt blind is geen leugen of slecht excuus nu ik het zo heb mogen ervaren. Maar ik zie voorlopig even af van relaties, nu ik gewoon even bij moet komen van alle aangerichte schade. Ik moet gewoon die ene persoon vinden die zijn linkerarm nog op zou offeren als ik daarmee gered kon worden (en vice versa ook natuurlijk!)quote:
Hoe reageerde zij of heb je niks gezegd en haar meteen op Whatsapp en Facebook geblokkeerd?quote:
[..]
Ja. Het is helemaal over en uit. Ik was zo blind en verliefd te denken dat er buiten de complicerende factoren om een soulmate-gevoel was. Echt: Het spreekwoord liefde maakt blind is geen leugen of slecht excuus nu ik het zo heb mogen ervaren. Maar ik zie voorlopig even af van relaties, nu ik gewoon even bij moet komen van alle aangerichte schade. Ik moet gewoon die ene persoon vinden die zijn linkerarm nog op zou offeren als ik daarmee gered kon worden (en vice versa ook natuurlijk!)
Ik weet sowieso dat dit voor iemand van 29 jaar (ik zelf dus) vreemde vragen zijn en er legio mensen zijn die al een (zeer) ruime ervaring in de liefde hebben en al zijn facetten (liefdesverdriet, het uitmaken, gedumpt worden, of in het ergste geval iemand verliezen door ziekte of ongeluk etc.)
(Ik heb normaliter geen echte structuur nodig in de meeste situaties, maar omdat dit een hele nieuwe situatie is wil ik dat juist wel)
Ik WEET dat ik niet om antwoorden moet vragen, omdat ik ze niet krijg.
Niet doen; niks meer afspreken, geen contact meer zoeken, want dan hoop je toch stiekem op ....quote:
Vraag tussendoor: Zou het iets uitmaken dat we afspreken om alles af te sluiten? Ook sowieso voor mijn eigen gemoedstoestand?
(Ik heb normaliter geen echte structuur nodig in de meeste situaties, maar omdat dit een hele nieuwe situatie is wil ik dat juist wel)
Ik WEET dat ik niet om antwoorden moet vragen, omdat ik ze niet krijg.
Je bent nu zover, laat het zo!
Sterkte en volhouden!
Afgelopen jaar nog gehad met iemand, bleek een borderliner (de zoveelste...). Leek in eerste instantie koek en ei voordat ik erachter kwam dat ze een totaal gestoord figuur was. Draaide letterlijk à la minute compleet wat betreft haar mening (eerst was ik het helemaal, dé beste kerel op aarde, daarna was ik ineens een voetveeg waar ze niet eens ooit naar om zou kijken). Frappant dat juist zij 2 maanden lang zeurde om uit te gaan...? Nadat het overduidelijk had gekraakt en ik had gemeld dat ik niet van haar praktijken gediend was, was de pret zeker niet over. Ze wist me te traceren op een (tijdelijk) telefoonnummer dat ik had toen ik op vakantie was op een ander continent. Geen idee hoe ze erachter kwam, maar ineens ontving ik op dat nummer berichten. Of ik het wel naar m'n zin had daar... Daar was ik minder happy mee op dat moment. Via via hoor je dan nog in je omgeving dat er meerdere kerels min of meer 'bezeikt' zijn, cq de dupe zijn geworden van haar praktijken en aanpak. Enige tip die 'wij' allemaal aan toekomstige kerels kunnen geven is: REN WEG!
Nu is het (gelukkig) rustig aan het front, al gaat ze er nu zelf aardig aan onderdoor. Hoop in ieder geval dat je je rust kunt vinden. Dat gaat, als je het mij vraagt, het makkelijkst als je gewoon ieder contact verbreekt en erin rust dat jij de situatie wel ontgroeit. Zij niet. Makkelijk is dat trouwens niet...
Niet meer afspreken. Contact afkappen, nummers blokkeren, niet meer omkijken.quote:
Vraag tussendoor: Zou het iets uitmaken dat we afspreken om alles af te sluiten? Ook sowieso voor mijn eigen gemoedstoestand?
(Ik heb normaliter geen echte structuur nodig in de meeste situaties, maar omdat dit een hele nieuwe situatie is wil ik dat juist wel)
Ik WEET dat ik niet om antwoorden moet vragen, omdat ik ze niet krijg.
Het was vooral dat stuk in hobbies, alternatief en creatief denken dat ons zo met elkaar verbond. Ik heb verder wat vriendinnen (als in vriendschap, niet-relationeel dus) maar daarmee heb ik qua inhoud en denken in principe zo weinig als ik met haar had.We konden het over nieuwe boeken hebben, cd's van obscure bandjes en dito concerten. De vriendinnen weten nét wie Mark Rutte is en dat One Direction de beste muziek maakt (om het zo te zeggen). Niks mis mee, maar diepgang zoals ik dus met mijn ex had? Nee.quote:
Inderdaad blokkeren die hap en doorgaan met je eigen leven. Heb een paar van dat soort ervaringen gehad en kan je vertellen: hoe eerder je ermee stopt, hoe beter. Het vervelende is dat je soms niet eens merkt hoe psycho iemand kan zijn. Je gaat werkelijk in alles mee en het totaalbeeld dat je van zoiemand hebt strookt niet met de werkelijkheid. Daar maken ze grof misbruik van (al dan niet bewust). Het 'leuke' stuk van zo'n persoon is dan wat je bijblijft, met name omdat dat vaak je eerste indruk is. Die blijft je bij en dat zie je feitelijk als de basis van haar persoonlijkheid. In werkelijkheid is dat alleen maar een omhulsel van iets dat van binnen (pardon my French) gewoon compleet verrot is. Dat omhulsel is dan feitelijk waar je voor gevallen bent, niet de kern van zo'n persoon. Vaak is er, hoe graag je het ook wil, niets aan te doen. Dat kan zijn omdat er simpelweg niets aan te doen is, of het om een stoornis gaat waarvan ze eerst zelf op de hoogte moeten zijn, het accepteren en vervolgens nog eraan moeten willen werken. Als dat laatste al het geval is, moet je jezelf de vraag stellen of je die taak op je hals wil halen. Als je daarvoor kiest, neem dan aan dat je er de rest van je leven mee bezig bent. 't Is echt geen kattepis... Ik raad het je in ieder geval ten zeerste af.
Afgelopen jaar nog gehad met iemand, bleek een borderliner (de zoveelste...). Leek in eerste instantie koek en ei voordat ik erachter kwam dat ze een totaal gestoord figuur was. Draaide letterlijk à la minute compleet wat betreft haar mening (eerst was ik het helemaal, dé beste kerel op aarde, daarna was ik ineens een voetveeg waar ze niet eens ooit naar om zou kijken). Frappant dat juist zij 2 maanden lang zeurde om uit te gaan...? Nadat het overduidelijk had gekraakt en ik had gemeld dat ik niet van haar praktijken gediend was, was de pret zeker niet over. Ze wist me te traceren op een (tijdelijk) telefoonnummer dat ik had toen ik op vakantie was op een ander continent. Geen idee hoe ze erachter kwam, maar ineens ontving ik op dat nummer berichten. Of ik het wel naar m'n zin had daar... Daar was ik minder happy mee op dat moment. Via via hoor je dan nog in je omgeving dat er meerdere kerels min of meer 'bezeikt' zijn, cq de dupe zijn geworden van haar praktijken en aanpak. Enige tip die 'wij' allemaal aan toekomstige kerels kunnen geven is: REN WEG!
Nu is het (gelukkig) rustig aan het front, al gaat ze er nu zelf aardig aan onderdoor. Hoop in ieder geval dat je je rust kunt vinden. Dat gaat, als je het mij vraagt, het makkelijkst als je gewoon ieder contact verbreekt en erin rust dat jij de situatie wel ontgroeit. Zij niet. Makkelijk is dat trouwens niet...
) en banged zelf paar keer willens en wetens met haar ex terwijl jij niks mag of kunt.Vergeet deze sicko en ga genieten kerel ^^
Van de bewuste vriendin WEET ze dat die borderline heeft. (Drinkt ook onzekerheid weg e.d.) Zijzelf ontkent borderline naast haar Asperger en andere problemen. Maar ik vind het echt wel goed geweest. Ik heb de adviezen (van de simpele RENNEN!) tot de diepere teksten gelezen en ben iedereen zeer dankbaar voor de feedback.quote:
hier komt niks uit behalve ellende. Vergeet die psycho en concentreer je op mensen die wel je aandacht en liefde waard zijn. Ze gaat om met vriendinnen die gewoon met een getrouwde vent neuken alsof het niks is, zonder schaamte of gene (hint: hoe egoïstisch ben je dan??
Vergeet deze sicko en ga genieten kerel ^^
Ik ga ook even lekker relaxen en me weer even op mezelf focussen.
lees mijn topic, ik zit in een iets andere situatie maar toch wel soortgelijk hoorquote:
[..]
Van de bewuste vriendin WEET ze dat die borderline heeft. (Drinkt ook onzekerheid weg e.d.) Zijzelf ontkent borderline naast haar Asperger en andere problemen. Maar ik vind het echt wel goed geweest. Ik heb de adviezen (van de simpele RENNEN!) tot de diepere teksten gelezen en ben iedereen zeer dankbaar voor de feedback.
Ik ga ook even lekker relaxen en me weer even op mezelf focussen.
Ik moet ook meer met mezelf bezig gaan zijn door 't verdriet heen i.p.v. continue maar anderen te willen behagen i guess Dus eigenlijk vond ze het maar rot dat die verkrachter het daarna met haar uitmaakte...?quote:Daarbij kwam ook nog eens dat ze rond haar 19e is verkracht door haar toenmalige relatie, die het na de verkrachting direct met haar uitmaakte, iets dat indruk op haar had gemaakt in de negatieve zin.
Of hoe moet ik dit nou lezen? Wat is dit voor iets volslagen idioots?
Je wilt toch geen seconde meer bij een verkrachter zijn? Maar nee, 'hij maakte het óók nog uit!!'.
Sorry, maar ik denk dat 99% van wat ze je ooit verteld heeft gelogen is.
Run. Run. RUN!!!
En houd op met twijfelen of je misschien nog af moet spreken om het af te sluiten.
Nee. Geen seconde meer aan die griezel verspillen.
Nou. De 'verkrachter' in kwestie leek voor haar destijds degene met wie ze ooit oud zou worden. Alles koek en ei, picture perfect. Maar hij had dus de sleutel van haar toenmalige huis. Heeft haar uiteindelijk op zeer brute wijze verkracht en haar daarna achtergelaten met iets in de trant 'ik wilde nog voelen of ik wel van je hield' om daarna nooit meer iets te laten horen. Ik kan er enigsinds inkomen (no pun intended!) dat je dat als vrouw heel veel zou doen. Ik kan me écht moeilijk voorstellen dat je over zoiets ernstigs gaat lopen liegen. Dit heeft zelfs in onze relatie behoorlijke weerslag gehad, aangezien ik in het begin van de relatie nog maagd was, en ze duidelijk niet wist hoe om te gaan met iemand die nog maagd was, laat staan dat ik niet van de ruwheid niveau 'nagels in de rug tot je zo ongeveer open ligt' was.quote:
Hele OP gelezen, maar déze zin heb ik echt zes keer gelezen geloof ik:
[..]
Dus eigenlijk vond ze het maar rot dat die verkrachter het daarna met haar uitmaakte...?
Of hoe moet ik dit nou lezen? Wat is dit voor iets volslagen idioots?
Je wilt toch geen seconde meer bij een verkrachter zijn? Maar nee, 'hij maakte het óók nog uit!!'.
Sorry, maar ik denk dat 99% van wat ze je ooit verteld heeft gelogen is.
Run. Run. RUN!!!
En houd op met twijfelen of je misschien nog af moet spreken om het af te sluiten.
Nee. Geen seconde meer aan die griezel verspillen.
Ik neem aan dat ze dan aangifte gedaan heeft etc als hij haar op zeer brute wijze verkracht heeft...?quote:
[..]
Nou. De 'verkrachter' in kwestie leek voor haar destijds degene met wie ze ooit oud zou worden. Alles koek en ei, picture perfect. Maar hij had dus de sleutel van haar toenmalige huis. Heeft haar uiteindelijk op zeer brute wijze verkracht en haar daarna achtergelaten met iets in de trant 'ik wilde nog voelen of ik wel van je hield' om daarna nooit meer iets te laten horen. Ik kan er enigsinds inkomen (no pun intended!) dat je dat als vrouw heel veel zou doen. Ik kan me écht moeilijk voorstellen dat je over zoiets ernstigs gaat lopen liegen. Dit heeft zelfs in onze relatie behoorlijke weerslag gehad, aangezien ik in het begin van de relatie nog maagd was, en ze duidelijk niet wist hoe om te gaan met iemand die nog maagd was, laat staan dat ik niet van de ruwheid niveau 'nagels in de rug tot je zo ongeveer open ligt' was.
(Ik gok op nee...)
Ze heeft aangifte gedaan, politie heeft er alleen niks mee gedaan destijds.quote:
[..]
Ik neem aan dat ze dan aangifte gedaan heeft etc als hij haar op zeer brute wijze verkracht heeft...?
(Ik gok op nee...)
Tuurlijk.quote:
[..]
Ze heeft aangifte gedaan, politie heeft er alleen niks mee gedaan destijds.
Bij dit soort psycho's kun je er wel vanuit gaan dat ze hun hele achtergrond bij elkaar hebben gelogen. Lekker slachtoffer spelen, zodat ze mensen zoals jou makkelijk om de vinger kunnen winden. Alles wat ze je heeft wijsgemaakt over haar gemene exen tot en met haar verkrachting: HELE grote kans dat het allemaal gelogen is.Als ik dat epos van je zo lees moet jij ook maar eens snel gaan praten met een deskundige over je reddersmentaliteit, en het feit waarom je steeds maar weer contact blijft aanhalen met deze - overduidelijke - borderliner. Dit soort vrouwen kun je niet redden wanneer je, zoals jij, niet sterk in je schoenen staat en geen duidelijke grenzen weet aan te geven.
Lezen: How a Borderline Personality Disorder Love Relationship Evolves
It is like you are a Coast Guard cutter and she is a drowning woman. But she drowns in a peculiar way. Every time you pull her out of the turbulent sea, feed her warm tea and biscuits, wrap her in a comfy blanket and tell her everything is okay, she suddenly jumps overboard and starts pleading for help again. And, no matter how many times you rush to the emotional - rescue, she still keeps jumping back into trouble. It is this repeating, endlessly frustrating pattern which should confirm to you that you are involved with a Borderline Personality Disorder.
[ Bericht 8% gewijzigd door Mint_Clansell op 14-03-2014 05:42:36 ]
Geloof er geen zak vanquote:
[..]
Ze heeft aangifte gedaan, politie heeft er alleen niks mee gedaan destijds.
Sorry.
Zou jij ook moeten doen.
Ik heb me er ergens nooit druk om gemaakt, wel het begrip getoond natuurlijk. Maar verder: Het heeft me niet veel gedaan, waarschijnlijk om aangehaalde redenen.quote:
[..]
Geloof er geen zak van
Sorry.
Zou jij ook moeten doen.
Als ik over borderline lees, is het op bepaalde vlakken (behalve bijv. automutilatie) zo'n feest der herkenning dat het me gewoon verdriet doet. 1. Dat ik het geprobeerd heb, maar het onmogelijk bleek, 2. Het net zo'n leuk meisje moet treffen, met wie ik dus ondanks de complicaties een verbondenheid had.
Straks even op reageren.
.Run Forest.
quote:Op vrijdag 14 maart 2014 11:51 schreef nietzman het volgende:
Vent wat doe je jezelf aan.
Run Forest.
De reacties van haar op bepaalde momenten; het 360 graden omdraaien ineens etc.etc.
Ik heb uiteindelijk eens goed nagedacht en het zonder pardon uitgemaakt.
Daarna nooit meer teruggekeken.
Dat was tot op heden nog steeds de beste beslissing van mijn leven.
Ik zou zeggen, vergeet haar, ga lekker door met je leven
waarom lijken zoveel vrouwen dit soort stoornissen te hebben?quote:
Jezus, dit lijkt wel een ex van mij zeg..
De reacties van haar op bepaalde momenten; het 360 graden omdraaien ineens etc.etc.
Ik heb uiteindelijk eens goed nagedacht en het zonder pardon uitgemaakt.
Daarna nooit meer teruggekeken.
Dat was tot op heden nog steeds de beste beslissing van mijn leven.
Ik zou zeggen, vergeet haar, ga lekker door met je leven
Is geen stoornis is vrouw. Sommigen kunnen gewoon beter handelen.quote:
[..]
waarom lijken zoveel vrouwen dit soort stoornissen te hebben?
Nja, lijkt autisme een "overdreven mannelijkheid" ontwikkelingsstoornis te zijn, is borderline een "overdreven vrouwelijkheid" persoonlijkheidsstoornisquote:
[..]
Is geen stoornis is vrouw. Sommigen kunnen gewoon beter handelen.
Gast, ze belazert je waar je bij staat steeds. Met alles.quote:
[..]
Ik heb me er ergens nooit druk om gemaakt, wel het begrip getoond natuurlijk. Maar verder: Het heeft me niet veel gedaan, waarschijnlijk om aangehaalde redenen.
Als ik over borderline lees, is het op bepaalde vlakken (behalve bijv. automutilatie) zo'n feest der herkenning dat het me gewoon verdriet doet. 1. Dat ik het geprobeerd heb, maar het onmogelijk bleek, 2. Het net zo'n leuk meisje moet treffen, met wie ik dus ondanks de complicaties een verbondenheid had.
Jij láát het gebeuren. Je gaat dan over borderline lezen in de hoop toch maar een excuus voor haar gedrag te vinden, hetgeen jou dan weer rechtvaardigt om toch maar contact te houden. Niet al haar kuteigenschappen zijn onder een labeltje te plakken, trust me. Het is excuus na smoes na excuus na smoes. En jij zegt maar ja en amen en ach gut wat is het toch sneu voor dat meiske zeg...
Het sluimert door al je laatste paar posts dat je haar helemaal niet los gaat laten en niet het contact verbreekt. Wij kunnen duizend keer roepen dat je dat wel moet doen, dat je heel hard weg moet rennen om nooit meer om te kijken, maar ik geloof niet dat je het wilt....
Stop met die onschuldige kaartjes. Stop met dat meisje. Wow
Ze maakt zo hard misbruik van je, laat alleen iets van zich horen als haar kop niet verkeerd staat. Zo werkt een relatie niet. Jullie hebben nogal scheve verhoudingen zo.
Zoek een leuk meisje. Die kun je best krijgen als ik lees hoe geduldig en lief je bent.
Je bent beter af zonder zo een mongool persoon. Een vrouw met verstand doet zulke dingen niet met je, die flikt al die grapjes niet.
Je komt er wel hoor
Ga nou geen dingen over borderline lezen, want je hebt er vrij weinig aan. Ten eerste is het bij haar niet bewezen en ten tweede is veel ingewikkelder dat wat je op internet leest. Bovendien moet je niet vergeten dat vrouwen met asperger symptomen kunnen vertonen die ook bij borderline voorkomen. Vandaar dat het heel moeilijk is om bij die groep borderline te diagnosticeren. Asperger bij een vrouw uit zich namelijk anders dan bij een man.quote:
[..]
Ik heb me er ergens nooit druk om gemaakt, wel het begrip getoond natuurlijk. Maar verder: Het heeft me niet veel gedaan, waarschijnlijk om aangehaalde redenen.
Als ik over borderline lees, is het op bepaalde vlakken (behalve bijv. automutilatie) zo'n feest der herkenning dat het me gewoon verdriet doet. 1. Dat ik het geprobeerd heb, maar het onmogelijk bleek, 2. Het net zo'n leuk meisje moet treffen, met wie ik dus ondanks de complicaties een verbondenheid had.
...en blokkeer haar op dingen als facebook en whatsapp...quote:
[..]
Ik heb een enorme berg geduld opgebouwd in de jaren. En idd, ik heb er gewoon teveel aan gespendeerd. Maar ik laat haar nu gewoon los.
...en vertel de mensen waar je van weet dat zij die kan gebruiken om contact met jou te zoeken dat je niks meer met haar te maken wil hebben.
...negeer alles wat ze naar jou toe stuurt, inclusief die wanhopige zelfmoordberichtjes (chantagepogingen).
Dat wijf is gewoon zo gek als een deur als ik jouw verhaal zo lees.
Dat is een misvatting kan ik je vertellen. Ik wens geen contact meer met haar. Daarbij wil ik weten wat iemand bezielt zodat ik er gewoon van kan leren. Meer niet. Het is niet dat ik zo op elke vrouw val, dus als dat al gebeurt wil ik het voor ooit 'voor' zijn en me niet weer in een zelfde avontuur begeven zonder alle ellende. Hoop dat je dat ook kunt begrijpen.quote:
[..]
Gast, ze belazert je waar je bij staat steeds. Met alles.
Jij láát het gebeuren. Je gaat dan over borderline lezen in de hoop toch maar een excuus voor haar gedrag te vinden, hetgeen jou dan weer rechtvaardigt om toch maar contact te houden. Niet al haar kuteigenschappen zijn onder een labeltje te plakken, trust me. Het is excuus na smoes na excuus na smoes. En jij zegt maar ja en amen en ach gut wat is het toch sneu voor dat meiske zeg...
Het sluimert door al je laatste paar posts dat je haar helemaal niet los gaat laten en niet het contact verbreekt. Wij kunnen duizend keer roepen dat je dat wel moet doen, dat je heel hard weg moet rennen om nooit meer om te kijken, maar ik geloof niet dat je het wilt....
Zoals je hebt kunnen lezen: Ik heb dus Asperger. Waar ik in sommige dingen een eeuw voor lig, lig ik in relaties en vriendschappen makkelijk weer een eeuw achter.
Je kunt andere mensen niet begrijpen, omdat je niet in hun hoofd kunt kijken.quote:
[..]
Dat is een misvatting kan ik je vertellen. Ik wens geen contact meer met haar. Daarbij wil ik weten wat iemand bezielt zodat ik er gewoon van kan leren. Meer niet. Het is niet dat ik zo op elke vrouw val, dus als dat al gebeurt wil ik het voor ooit 'voor' zijn en me niet weer in een zelfde avontuur begeven zonder alle ellende. Hoop dat je dat ook kunt begrijpen.
Zoals je hebt kunnen lezen: Ik heb dus Asperger. Waar ik in sommige dingen een eeuw voor lig, lig ik in relaties en vriendschappen makkelijk weer een eeuw achter.
Goed, laat ik het dan zo zeggen; Ik wil een pijlpunt hebben.quote:
[..]
Je kunt andere mensen niet begrijpen, omdat je niet in hun hoofd kunt kijken.
Ik wil dit niet nog eens meemaken in een relatie, en iedereen die er bekend mee is zal het met me eens zijn.
Oh, ze is gek, laten gaan.
Dat.quote:
Jezus christus
Wat een psychobitch, en dat je daar nog moeite in steekt.
Stop hiermee, TS, want hoe langer je hiermee doorgaat, hoe groter de impact die het op je heeft en hoe moeilijker het wordt om hiervan los te komen. Je zult de nasleep waarschijnlijk ook in toekomstige relaties nog gaan voelen, helaas.
Jep. Voor dat laatste vrees ik sowieso, aangezien ik door een verleden van pesterijen en getreiter al vrij achterdochtig ben, tegen het paranoïde aan soms zelfs. Enige probleem dat ik nog heb; Ik heb nog boeken bij haar liggen, die ik niet zomaar opnieuw kan bestellen omdat 'out of print'. Het ene boek zal me aan de bips roesten, het andere boek heeft emotionele waarde voor me. (En nee; écht géén excuus om verder contact met haar te houdenquote:
[..]
Dat.
Stop hiermee, TS, want hoe langer je hiermee doorgaat, hoe groter de impact die het op je heeft en hoe moeilijker het wordt om hiervan los te komen. Je zult de nasleep waarschijnlijk ook in toekomstige relaties nog gaan voelen, helaas.
)Dan helpt het niet om nog 1 seconde langer dan nodig is bij zo een gemeen en verdorven egoïstisch iemand te blijven. Dat verdien je echt niet johquote:
[..]
Jep. Voor dat laatste vrees ik sowieso, aangezien ik door een verleden van pesterijen en getreiter al vrij achterdochtig ben, tegen het paranoïde aan soms zelfs. Enige probleem dat ik nog heb; Ik heb nog boeken bij haar liggen, die ik niet zomaar opnieuw kan bestellen omdat 'out of print'. Het ene boek zal me aan de bips roesten, het andere boek heeft emotionele waarde voor me. (En nee; écht géén excuus om verder contact met haar te houden
Zoals ik het opmerk uit je posts enz. kom je als een aardig persoon over, waar gewoon vies misbruik van gemaakt wordt door een totaal egoïstisch kut persoon. Een vrouw met verstand zou zoiets nooit doen Echt enkel aan haar eigen denken heet dat.Haal dat boek op, hou het bot, zakelijk en kort en gebruik het forum om een leuker iemand te vinden is mijn advies
Het hoorde bij mijn lijst aan kaarten die ik standaard naar mensen stuur. Je zou het 'mooier' moeten vinden als ik dingen zou gaan schrijven als: "Ik mis je. Ik wil je terug. Ik verlang naar je. Misschien weer een keertje daten?" (Dingen die de ex schreef)quote:
Het mooiste van het verhaal vind ik dat je vind dat haar ex opdringerig is door kaartjes te sturen en dit vervolgens zelf ook op elk onzinnig moment blijft doen naar een ex vriendin die je niet meer wil zien
Als ik gewoon iets in de trant: "Fijne kerstdagen of gefeliciteerd met je verjaardag", kan ik niet echt zeggen dat ik poog iets te beginnen of te onderhouden.
Ik had de drive niet om van iemand weg te lopen.
Is soms wel beter, al is t maar uit eigenbelang en zelfbehoudquote:
Ik had de drive niet om van iemand weg te lopen.
Zolang je kaartjes stuurt, ongeacht de inhoud, probeer je iets te onderhouden in mijn ogen.quote:
[..]
Het hoorde bij mijn lijst aan kaarten die ik standaard naar mensen stuur. Je zou het 'mooier' moeten vinden als ik dingen zou gaan schrijven als: "Ik mis je. Ik wil je terug. Ik verlang naar je. Misschien weer een keertje daten?" (Dingen die de ex schreef)
Als ik gewoon iets in de trant: "Fijne kerstdagen of gefeliciteerd met je verjaardag", kan ik niet echt zeggen dat ik poog iets te beginnen of te onderhouden.
Ik had de drive niet om van iemand weg te lopen.
Ik moet er niet aan denken dat een ex kaartjes gaat sturen met kerst of mijn verjaardag, het zijn niet voor niets exen. Je stuurt je overleden opa (hoop dat je die nog niet hebt) toch ook geen kaarten meer?
Kappen met die kaartjes. Kom op zeg.quote:
[..]
Het hoorde bij mijn lijst aan kaarten die ik standaard naar mensen stuur. Je zou het 'mooier' moeten vinden als ik dingen zou gaan schrijven als: "Ik mis je. Ik wil je terug. Ik verlang naar je. Misschien weer een keertje daten?" (Dingen die de ex schreef)
Als ik gewoon iets in de trant: "Fijne kerstdagen of gefeliciteerd met je verjaardag", kan ik niet echt zeggen dat ik poog iets te beginnen of te onderhouden.
Ik had de drive niet om van iemand weg te lopen.
Ze belazert je steeds, ze spoort echt voor geen meter en jij blijft maar goedpraten dat je haar gezellige feestdagen of fijne verjaardag wenst. Je moet haar NIETS meer willen wensen, gewoon, standje negeer, wegwezen met dat enge wicht. Houd eens op jezelf voor de gek te houden. Het is namelijk wél een poging om 'iets te onderhouden'.
Dat doe je dus bij iedereen die uit je leven is verdwenen? Ik kan me alleen voorstellen dat ik het zou doen bij een ex die ik nog niet heb losgelaten. Ik denk dat jij minder goed los kunt laten dan je zelf denkt. Want wees nou eens heel eerlijk: verwacht je stiekem niet wat van haar als je zo'n kaartje stuurt?quote:
[..]
Het hoorde bij mijn lijst aan kaarten die ik standaard naar mensen stuur. Je zou het 'mooier' moeten vinden als ik dingen zou gaan schrijven als: "Ik mis je. Ik wil je terug. Ik verlang naar je. Misschien weer een keertje daten?" (Dingen die de ex schreef)
Als ik gewoon iets in de trant: "Fijne kerstdagen of gefeliciteerd met je verjaardag", kan ik niet echt zeggen dat ik poog iets te beginnen of te onderhouden.
Ik had de drive niet om van iemand weg te lopen.
Jouw ondertitelquote:
[..]
Kappen met die kaartjes. Kom op zeg.
Ze belazert je steeds, ze spoort echt voor geen meter en jij blijft maar goedpraten dat je haar gezellige feestdagen of fijne verjaardag wenst. Je moet haar NIETS meer willen wensen, gewoon, standje negeer, wegwezen met dat enge wicht. Houd eens op jezelf voor de gek te houden. Het is namelijk wél een poging om 'iets te onderhouden'.
quote:
Schuldig. 1. Eerste relatie. 2. Destijds ook omdat de 'relatie' in zijn eerste tijd zo kort duurde (amper iets van 3 maanden zonder hevige uitspattingen) dat ik idd contact onderhield omdat de 'borderline-kant' niet echt zichtbaar was. De tweede keer (inmiddels wijzer en iets 'ervarener') kwam de borderline-achtige kant zó enorm naar boven dat ik me in eerste instantie geen raad wist. Dankzij dit forum, heeeeeeel heeeel heeeeeel veel lezen en verdiepen in kom je achter de pijnlijke waarheid. Het is echt niet zomaar iets dat je zomaar inziet helaas.quote:
[..]
Kappen met die kaartjes. Kom op zeg.
Ze belazert je steeds, ze spoort echt voor geen meter en jij blijft maar goedpraten dat je haar gezellige feestdagen of fijne verjaardag wenst. Je moet haar NIETS meer willen wensen, gewoon, standje negeer, wegwezen met dat enge wicht. Houd eens op jezelf voor de gek te houden. Het is namelijk wél een poging om 'iets te onderhouden'.
Maar na het ophalen/terughalen van mijn boek is het idd absoluut helemaal over. Het heeft me teveel gedaan, in zo'n kort bestek.
Die illusie heb ik wel gehad ja. Asperger hebben is nou geen visitekaartje dat roept 'barst van de vrienden en enorm sociaal vangnet'. Daarbij is en was het enorm fijn dat je geen 'rollenspel' hoeft/hoefde te spelen omdat je normaal gesproken bij typische Asperger-trekken scheef wordt aangekeken door mensenquote:
[..]
Dat doe je dus bij iedereen die uit je leven is verdwenen? Ik kan me alleen voorstellen dat ik het zou doen bij een ex die ik nog niet heb losgelaten. Ik denk dat jij minder goed los kunt laten dan je zelf denkt. Want wees nou eens heel eerlijk: verwacht je stiekem niet wat van haar als je zo'n kaartje stuurt?
(Je ziet aan aspies sowieso helemaal niks, behalve als je er een goeie halve middag mee op zou trekken)
En zo gek is het niet hoor, zoveel mensen hebben wel eens (grote) problemen gehad met het loslaten van iemand waar je gevoelens voor hebt (gehad). R&P loopt ervan over, je bent absoluut niet de enige.
Je verdient alleen zoveel beter... probeer er wat meer in te geloven dat je beter verdient en gaat krijgen, alsjeblieft.
Ik laat 'relaties' nu even in de koelkast staan om aan mezelf te werken. Deze ervaring heeft me écht niet alleen een hoop negatief gedachtegoed gegeven, maar me ook geleerd waar mijn échte zwakke plekken liggen. Ik weet dat ik beter verdien, maar ik kom die ene ware echt wel tegen. Ik ben op zoek naar diegene die me begrijpt, niet meteen bitched bij mijn 'typische auti-trekjes' en zijn of haar arm nog op zou offeren omdat ik precies hetzelfde zou doen als ik diegene daarmee kan redden.quote:
Ik vind je wel verfrissend eerlijk
En zo gek is het niet hoor, zoveel mensen hebben wel eens (grote) problemen gehad met het loslaten van iemand waar je gevoelens voor hebt (gehad). R&P loopt ervan over, je bent absoluut niet de enige.
Je verdient alleen zoveel beter... probeer er wat meer in te geloven dat je beter verdient en gaat krijgen, alsjeblieft.
Oa. die eerlijkheid heeft me uiteindelijk ook doen besluiten het destijds uit te maken; Zij werd té eerlijk (wie is er nou zó bizar en belachelijk eerlijk om te roepen; "Ik heb mijn ex geneukt!?" behalve áls je natuurlijk op die manier mooi van je eigen schuldgevoelens af wil komen) , terwijl ik elke keer moest nadenken: "Zal ik deze opmerking wel plaatsen, of ben ik straks weer gewoon te lomp en kwetsend bezig?!" Ik ben in de eerste periode wel eens zo eerlijk geweest toen ze me vroeg of ik haar knap vond te antwoorden met: "Je bent enorm knap, maar niet fotomodel knap ofzo." (Ja, lekker lomp eigenlijk
)"Lieverd, ik hou van je en dat zegt genoeg."quote:
[..]
Ik ben in de eerste periode wel eens zo eerlijk geweest toen ze me vroeg of ik haar knap vond te antwoorden met: "Je bent enorm knap, maar niet fotomodel knap ofzo." (Ja, lekker lomp eigenlijk
Ja, even lekker zoetsappig
Zo ben ik dan ook weer niet. Ik ben verder wel heel origineel geweest binnen de relatie. Zo heb ik uit 'het is eens iets anders als een gewone kerstkaart met tekst' een 28 stukken puzzel bij de kringloop gekocht en achterop de puzzel een hele kerstwens geschreven en hoe blij ze me (destijds) maakte. Ze was erg verrastquote:
[..]
"Lieverd, ik hou van je en dat zegt genoeg."
Ja, even lekker zoetsappig
ja tvp hieromquote:
[..]
Maak je even een samenvatting daarna?
Zodra ze het ene probleem heeft weggewerkt en weer opgaat naar het andere vermoed ik helaas.quote:
ik ben wel benieuwd wanneer ze weer opduikt
Eerst had ze een hele periode van onzekerheid en ongelukkig zijn met zichzelf. Nu heeft ze dat gehad, komen de bindingsangst en andere problemen. En daarna zal wel weer iets anders komen wat haar belemmerd in haar doen. Ik heb zo'n beetje het gevoel alsof ik Forrest Gump ben en zij Jenny is (met de problemen, onzekerheden en zonder de AIDS) die pas later begrijpt dat Forrest écht van haar houdt.
Daarbij zal ze nooit 'zelfstandig' kunnen leven, en verwacht ik een chaos van jewelste. Ze wordt zes keer in de week bezocht door allerhande coaches, begeleiding en twee keer per week therapie.
Samengevat: Leuk meisje leren kennen, verliefd geworden, stomme fout gemaakt, uit elkaar gegaan, weer teruggekomen bij elkaar, hele emotionele en zware tijd gehad, zij ging vreemd, bleef vreemd gaan, vriendin krijgt woede-uitbarstingen, TS (Ik dus) had halve ruggengraat gemaakt van slagroom omdat eerste liefde en onervarenheid, nu liefdesverdriet, een leeg gevoel en gedesillusioneerd.Had het gevoel dat ik 'iets' fout heb/had gedaan binnen de relatie.quote:
Zie overige 4 pagina's.
NOG korter samengevat: Onstuimige relatie met onstuimig meisje dat liever korte, intensieve en instabiele relaties heeft omdat ze haar shit niet op orde heeft en TS zich daarin heeft vergist.
Dit vreet energie TS ....
Het gaat met stapjes tegelijk wel de 'goede kant' op. Ik denk er niet de hele godganse dag meer aan en kan loslaten en sowieso helpt de realisatie dat het nooit écht iets dieps kan worden. Tenzij wonderen gebeuren en ze ineens van al haar zwaarmoedigheid afkomt. Maar ja, dat is even naïef als zo meteen naar mijn slecht gevulde rekening kijken en zien dat iemand net per ongeluk een ton op mijn rekening heeft geparkeerd. Ain't gonna happen...quote:Op dinsdag 18 maart 2014 08:25 schreef maily het volgende:
Zolang jij je zorgen blijft maken over/om haar, laat je haar dus niet los.
Dit vreet energie TS ....
zoek afleidingquote:
[..]
Het gaat met stapjes tegelijk wel de 'goede kant' op. Ik denk er niet de hele godganse dag meer aan en kan loslaten en sowieso helpt de realisatie dat het nooit écht iets dieps kan worden. Tenzij wonderen gebeuren en ze ineens van al haar zwaarmoedigheid afkomt. Maar ja, dat is even naïef als zo meteen naar mijn slecht gevulde rekening kijken en zien dat iemand net per ongeluk een ton op mijn rekening heeft geparkeerd. Ain't gonna happen...
Wilde ja. Maar ja, het is nu ook écht over. Teveel pijn, te complex personage.quote: