DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:43 |
Ik vroeg me af, tot welke leeftijd vinden jullie thuiswonen acceptabel? ![]() In mijn omgeving ken ik personen die op hun 18e uit huis gingen, maar ook een aantal pas op hun 30e. Ik zelf vind tussen de 20 en 25 het ideaalst. Na mijn studie - dan ben ik 23 - wil ik graag direct gaan samenwonen met mijn vriendin (mits de financiële toestand dit toelaat en er een locatie is om te gaan wonen). | |
Godtje | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:43 |
23 is oud. En je moet eerst op jezelf wonen voor je een burgerlul gaat worden. | |
Geralt | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:43 |
Geen idee. Ik ging toen ik 26 was volgens mij ![]() | |
CherryOnTop | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:44 |
18 - 20, dan is het wel tijd om op eigen benen te leren staan vind ik. | |
CherryOnTop | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:44 |
Dat lijkt me dan weer geen best idee. Nog nooit op jezelf hebben gewoond en dan direct samen gaan wonen, recipe for disaster ![]() | |
Kandijfijn | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:45 |
21 vind ik wel ongeveer het maximum dan heeft iedereen genoeg verdiencapaciteit en/of stufie om op zichzelf te kunnen. | |
goed_volk | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:46 |
Dit. Een jaar of 19-21 is een prima tijd om op kamers te gaan en daarna je eigen ding op te bouwen. | |
HostiMeister | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:46 |
Zodra je gaat studeren, meteen de hut uit, shit zelf regelen. | |
Cockwhale | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:46 |
Wanneer de situatie dat toelaat. Wil je daar per se een cijfer op plaatsen? | |
IkStampOpTacos | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:46 |
Wat boeit het wat anderen een acceptabele leeftijd vinden. Gewoon uit huis gaan wanneer jij je daar goed bij voelt. Zal me echt aan mijn reet roesten wat mensen van mij vinden nu ik 22 ben en thuis woon. Gezeik over wat je wel en niet zou moeten omdat je een bepaalde leeftijd hebt, heb ik niks mee op. | |
motorbloempje | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:48 |
| |
erikkll | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:49 |
Ik was 18. | |
2NutZ | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:51 |
Wanneer je er klaar voor bent. De ene gaat met 18 uit huis en de andere met 28. Er is geen officiele richtlijn ofso hoor. | |
CherryOnTop | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:51 |
Dat klinkt wel erg passief 'wanneer de situatie het toelaat'. Of je het leuk vindt of niet, op een gegeven moet je gewoon op eigen benen leren staan en als je werkt of studeert laat de situatie dat over het algemeen wel toe. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, een vriendin van me moest voor haar broertje en zusje zorgen omdat hun moeder overleden was, maar goed dan leer je thuis al zelfstandig worden en hoef je daar niet het huis voor uit. | |
Cockwhale | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:54 |
Nutteloos topic. Nu gaat iedereen vertellen wat hij of zij vind, zonder enige nuancering. Feitelijk kan je het net zo goed aan je eigen piemel vragen en net doen of hij iets terug zegt. Ziedaar een net zo functioneel en zinvol antwoord. | |
datismijnmening | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:54 |
Wat is er mis met 40? ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:54 |
Alleen vanuit mijn kant of vanuit beide kanten? ![]() | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 10:57 |
Ja, dat wordt nog wat. | |
Fera | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:00 |
Dit kan ik beamen, helaas. ![]() | |
Wootism | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:03 |
Bij mij niet hoor. Gewoon een relatie hebben met een goede verstandhouding en dat samenwonen gaat vanzelf. | |
Sotchi2014 | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:03 |
Ik ben 22 en vind me eigenlijk te oud. Mocht de financiele situatie beter zijn, had ik het liefst op m'n 18e uit huis gegaan. Echter zal het voorlopig ook niet veranderen, maar ik heb wel een eigen 'leefruimte' in de aanbouw. Dus enigszins ben ik wel gescheiden van mijn ouders, godzijdank. | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:04 |
Nou, mijn ouders en grootouders woonde ook niet op zichzelf voordat ze samengingen inderdaad. | |
Hineni | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:04 |
Hoezo, vroeger deed Men niet anders ![]() als je beide geen vrijheid kent van het op jezelf wonen hoef je het ook niet op te geven. Minder struggles ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:05 |
Mijn ouders en grootouders gingen direct samen, zonder op zichzelf te hebben gewoond ![]() | |
Sotchi2014 | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:06 |
Lijkt mij juist makkelijker ook, gelijk taakverdeling en je mist niks aan het alleen wonen. | |
rival | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:06 |
Tot wanneer jij weg wilt. Fuck die cijfertjes die andere mensen hier geven ![]() | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:07 |
Ik was 15 toen ik uit huis ging, maar das iets te jong denk ik. Vind 18 wel een schappelijke leeftijd, of wanneer je klaar bent om te gaan werken en je eventuele studie af is. En zou je inderdaad aanraden eerste op jezelf te gaan wonen en dan pas samen. | |
rival | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:07 |
en waarom vinden anderen van wel? omdat de rest het ook roept.... stelletje schapen ![]() | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:07 |
Of tot je ouders je weg willen hebben. ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:09 |
Als je goede ouders hebt en je gedraagt je een beetje, zou het geen probleem moeten zijn ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:09 |
Omdat? ![]() | |
motorbloempje | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:10 |
Ook je ouders kunnen gewoon weer tijd voor zich willen hebben en je het huis uit willen hebben zonder dat je 'vervelend' bent. | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:10 |
Ik kende iemand die woont met 48 nog thuis. ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:11 |
Lijkt me toch rot, gevoel hebben dat ze je weg willen hebben. | |
motorbloempje | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:12 |
Nee hoor, gewoon redelijk van ze. Beter dan van die ouders die je maar lekker thuis houden en blijven pamperen, m.i. | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:12 |
Ouders willen ook wel eens hun huis voor zichzelf hebben. Mijn broertje is op zijn 25e uit huis gegaan en toen zijn ze eindelijk aan de verbouwing begonnen die ze al zo lang wilden. | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:15 |
Je alles in je leven een keer gedaan moet hebben. Nee maar even serieus, een tijd lang (bijvoorbeeld antikraak) op jezelf wonen is een goede voorbereiding voor later samen wonen. Het gaat vaak mis als je meteen samen gaat wonen, je bent erg van elkaar afhankelijk... Beter leer je eerst echt helemaal op eigen benen te staan, dan kun je als het samenwonen later niet goed gaat veel beter omgaan met de situatie. | |
escalatie | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:16 |
Het is ook cultuurgebonden denk ik. In Zuid-Europa/Amerika wordt het meer geaccepteerd als een kind 'thuis' blijft wonen totdat hij/zij een eigen gezin vormt. In Nederland kijken ze al gauw de deur uit als je gaat studeren of een baan hebt. In de huidige economische tijd zou ik persoonlijk mijn kinderen aanraden langer thuis te wonen (als dat mogelijk is), maar onder voorwaarde eerst flink te sparen als ze al een baan hebben. Ik heb zelf ook pas op mijn 25e op mijzelf gegaan, terwijl ik al een paar jaar werkte. Achteraf gezien had ik veel meer moeten sparen. Nu is een te groot deel opgegaan aan reizen, feesten en gadgets. ![]() Ik heb van mijn ouders trouwens nooit enige druk gehad om het huis te verlaten. | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:16 |
Ben ik helemaal met je eens. | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:16 |
Snap wat je bedoelt, alleen er zijn toch zoveel stelletjes geweest die direct zijn gaan samenwonen zonder problemen ![]() | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:17 |
Tja, als jullie het echt willen moet je het gewoon doen. Ik hou je niet tegen, geef je alleen wat advies. | |
rival | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:19 |
goed punt! | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:19 |
Als zij wel op zichzelf was gegaan nu, had ik overwogen om dit ook te doen om zo beiden te weten hoe het is, voordat we samen zouden gaan. Maar ze blijft net als mij thuis tot die tijd. | |
trovey | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:20 |
Moet die persoon zodra hij/zij alleen woont wel dat doen en niet bij mamma en pappa gaan eten en daar de was brengen anders werkt het nog niet. ![]() | |
PBateman1978 | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:21 |
Het is acceptabel zolang je dat zelf vindt en je ouders ook. Wat anderen vinden is niet relevant. | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:21 |
Dank ![]() | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:26 |
Het kan ook heus wel goed gaan, maar je zult tegen dingen aanlopen, dat kan gewoon niet anders. En voor wat betreft je ouders en grootouders: misschien hadden die (ik denk vooral je grootouders) toch direct een traditionelere rolverdeling. Het hangt er bij jullie twee ook maar net van af met wat voor verwachtingen je gaat samenwonen. Het kan best blijken dat je nu bij dingen niet stilstaat omdat ze je heel vanzelfsprekend lijken, wat dan straks in de praktijk toch heel anders blijkt te zitten. | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:29 |
Nouja ik weet wel zeker dat we tegen bepaalde zaken aanlopen, zoals taakverdeling, financiën enzovoort. Denk toch dat we hieruit kunnen komen zonder elkaar op te vreten. Als je een goede relatie hebt kun je hier overal wel uit. | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:32 |
Zei hij hoopvol. Je kunt die dingen ook al met elkaar bespreken voordat je de stap zet, hè? Zou helemaal geen gek idee zijn. Ik woon alweer een aantal jaren samen, maar vooraf hebben we ook echt wel even gezeten om te kijken hoe onze uitgavenpatronen waren en is wel aan de orde gekomen hoe we de taakverdeling zagen. | |
Skv | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:35 |
23?? Op je 18e ga je op kamers zou ik zeggen.. Heb ik zelf ook gedaan, en het leeuwendeel van mijn omgeving ook. | |
muhahaha | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:37 |
Neuh, ik ben zelf op mijn 20e gegaan en dat was prima. Vanaf 25+ ga ik er pas sceptischer naar kijken. | |
datismijnmening | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:38 |
Die wacht gewoon tot zijn ouders de pijp uit gaan en hij het huis erft ![]() | |
BRooster | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:38 |
Heeft niet zo veel met je leeftijd te maken, maar je hele studieperiode thuis wonen is toch niet ideaal. Volgens mij loop je dan echt wel veel mis. Direct samenwonen met je vriend/vriendin lijkt me ook niet alles. Zo rond je 20e uit huis gaan lijkt me wel normaal. | |
Sinceria | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:40 |
Zo zal het ook uiteindelijk wel verlopen ja. Pikant detail: hij is nog maagd. | |
Bisamrat | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:44 |
Wanneer je het zelf kunt betalen. Al die mensen die zeggen van 17 tot 21 jaar, zijn meestal de mensen waarvan de ouders de huur / boodschappen / studie betaalde. Dan woon je misschien ‘op jezelf’, maar ben je echt niet op jezelf en telt wat mij betreft niet eens mee. Zodra je financieel onafhankelijk bent en alles zelf betaalt, woon je pas echt op jezelf. | |
datismijnmening | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:48 |
![]() ![]() | |
muhahaha | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:52 |
Heet ie Mark? ![]() | |
datismijnmening | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:53 |
![]() | |
muhahaha | dinsdag 4 maart 2014 @ 11:56 |
Dit ja, ik ging op mijn 20e zelfstandig wonen en was ook direct onafhankelijk. ![]() | |
iScream. | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:01 |
Ik ben met opzet thuis blijven wonen tot ik mijn studie had afgerond (22e). Voornamelijk omdat ik absoluut geen studieschuld wilde opbouwen. Daarnaast kon ik zo mooi een aardig spaarcentje opbouwen zodat ik niet eerst een IKEA bank of een Indesit wasmachine hoefde te kopen bij het uit huis gaan. Het enige juiste antwoord is dus dat het compleet situatie-afhankelijk is, een duidelijke grens voor mij is in ieder geval wel afgestudeerd zijn, dan ga je gewoon werken en op jezelf wonen (uitzondering daar gelaten van een ernstig zieke alleenstaande ouder o.i.d. uiteraard) | |
jogy | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:03 |
Kan je harmonieus samen met je ouders door één deur: 25 Kan je dat niet: 18 En verder is het inderdaad situatie afhankelijk. Er zijn best goede redenen te verzinnen om terug te keren naar huis of langer thuis te blijven zonder dat er iets (heel erg) mis met je is. | |
Aanstootgevend | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:06 |
Volgens de regering ? Gewoon niet meer. Kinderen moeten verantwoordelijkheid nemen voor de verzorging van ouders en grootouders; wat in de praktijk neer gaat komen op er bij intrekken. Algemeen: rond je 25e als je student was in je thuisstad. Eerder als je elders ging studeren. | |
Murdera | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:08 |
je ouders hebben je op je 15e eruit geschopt? ![]() | |
Individual | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:13 |
Net na m'n 19e en meteen ook het continent uit. Vanaf m'n 16e wilde ik echt weg. In veel landen is het normaal om thuis te wonen t/m je 30e, zelfs als je getrouwd bent. | |
Silenus | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:21 |
Vanaf 21 ga ik het twijfelachtig vinden, vanaf 24 kansloos en vanaf 26 wil ik niet eens meer met zo iemand praten. Uiteraard doet mijn mening totaal niet ter zake. ![]() | |
Frag_adder | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:21 |
Op mijn 23e ben ik het huis uit gegaan. Tot 25 vind ik nog best prima mits je ook dan in staat bent wat bij te dragen (poetsen, koken, een band kunnen plakken en een ikea kast monteren etc.) als je zo iemand bent die compleet verzorgt wordt door mama en papa, dan raad ik je aan op je 21 het huis al uit te gaan om nog iets te leren. Van je mama naar een vrouw en zo nooit op jezelf gewoond te hebben kan ik mij tegenwoordig niet meer voorstellen, veel te afhankelijk. Betere vuistregel is eigenlijk gewoon: Heb je een vaste fulltime baan, dan zo snel mogelijk het huis uit. Belachelijk veel sparen en thuis blijven wonen is natuurlijk fijn voor je spaarrekening maar niet voor je eigen ontwikkeling. | |
yats | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:27 |
Ik ben op mijn 18e uit huis gegaan om te studeren, 1,5 jaar later ben ik gaan samenwonen met mijn toenmalige vriendin waarmee ik 7 jaar samengewoond heb. Toen de relatie over was ben ik enigszins noodgedwongen weer bij mijn vader ingetrokken (ik was net voor mezelf begonnen en had te weinig inkomen). Inmiddels begint mijn bedrijfje te lopen en ben ik weer druk op zoek naar een eigen plekje. | |
AMangold | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:29 |
Ik was 17 en een half maar dat was ook best vroeg haha Tussen de 20 en 24 lijkt mij het beste | |
Ffukkie-slim | dinsdag 4 maart 2014 @ 12:48 |
18-21 lijkt mij een prima leeftijd om op jezelf te gaan wonen. Dit is natuurlijk wel een beetje afhankelijk van je thuissituatie en financiële situatie e.d. Als je na je 25e nog thuis woont zou ik dat toch wel raar vinden. Het lijkt me moeilijk om echt volwassen en zelfstandig te worden, zolang je nog bij je ouders woont. Als ik jou was, zou ik eerst een jaartje op kamers gaan ofzo voordat je met je vriendin gaat samenwonen. | |
CaptainSushi | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:04 |
Ik ging op mijn 17de het huis uit. Mensen die op hun 24ste nog thuis wonen zijn in mijn ogen gewoon lui. | |
Belgosome | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:04 |
Ik vind dat er een verschil zit tussen op kamers gaan en echt op je zelf wonen. Op kamers is wel een perfecte tussenstap. | |
Luxuria | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:13 |
Ik ga nu op mezelf en ik ben 24. | |
RipMcPants | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:27 |
Ik ging op mijn 22e de deur uit. | |
Fes1-2 | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:28 |
Ik ben 24 en woon nog thuis omdat ik het geld niet heb om op mezelf te wonen. Al een aantal jaren geleden ingestapt in de zaak van mn pa en toen direct geconfronteerd met de 'crisis'. Heb hard moeten werken om niet failliet te gaan en gelukkig ziet de toekomst er nu wat rooskleuriger uit. Heb inmiddels toch bijna genoeg geld bij elkaar gespaard om een leuk huisje te kunnen kopen ![]() Het ligt een beetje aan de situatie denk ik... Mensen met een vaste baan die al jaren 1800 netto per maand verdienen en nog steeds bij pa en ma wonen snap ik niet echt. Tenzij ze ook flink aan het sparen zijn voor een eigen huis natuurlijk. Denk dat daar zeker in deze tijd niets mis mee is. | |
Murdera | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:39 |
Dit ja. | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:41 |
Nou, dat is maar net hoe je het bekijkt. Of je nou je geld wel of niet zelf verdient, je woont op jezelf en bent daar toch zelfstandig verantwoordelijk voor het reilen en zeilen. Dat is qua ervaring wel degelijk een heel verschil met bij paps en mams blijven wonen. | |
HSG | dinsdag 4 maart 2014 @ 13:45 |
Ik was 22 en vond het in het gelijk geweldig. Alle vrijheid voor jezelf. | |
Frag_adder | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:03 |
Hangt er van af, als je alsnog verantwoordelijk om moet gaan met een beperkt budget zeg ik ja het is anders, als je gewoon onbeperkt geld krijgt en geen vinger hoeft uit te steken woon je qua ervaring vooral nog thuis hoor alleen met iets minder gezeik en nog minder verantwoordelijkheden, wat misschien nog wel erger is... | |
Jaimy_Luca | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:05 |
Dat ligt aan de ouders. Als zij het geen probleem vinden dat iemand tot zijn 30e thuis woont. Hier is geen leeftijd voor. Je kan niet te oud zijn om thuis te wonen. | |
bleiblei | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:13 |
Nah, niet mee eens. 18 - 20 was voor mij perfecte moment. 20 - 23 is voor de gemiddelde nederlander wel een aardig moment om je ma los te laten. figuren (niet perongeluk meestal/altijd kerels!) die vanaf hun 25ste nog thuis wonen zijn tja... sneu. Reden om huis niet uit te gaan voor dat soort lui is doorgaans "te lam om voor zichzelf te zorgen". Of totaal incapabel om te overleven zonder moeders. Of ze hebben een moeder die hun kind (volwassen kerel) niet los kunnen laten. In alle drie de gevallen niet een kerel waar een vrouw op zit te wachten. Vrouwen die tot na hun 25ste bij hun ouders blijven hangen ben ik overigens nog nooit tegen gekomen. De 0.01% van de gevallen waarbij de ouders dermate veel zorg hebben door ziekte oid. of dat ze tijdelijk bij ouders inwonen vanwege relatie-ellende uiten beschouwing gelaten natuurlijk. Dat is gewoon een klote situatie waar je weinig aan kan doen. | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:21 |
Wie heeft nou die omstandigheden: onbeperkt budget en huishoudelijke hulp? | |
Frag_adder | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:52 |
huishoudelijke hulp heb je niet nodig, als het een studentenkamer is hoeft poetsen gewoon niet. Maar ik heb medestudenten gehad die door stufie, het al niet zelf hoeven betalen van de huur en collegegeld en zo ook nog geld van hun ouders kregen en toch wel een flink vrij te besteden hadden per maand, die hebben niet veel verantwoordelijkheid geleerd. | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:58 |
Ik ken(de) ze niet. | |
Fera | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:58 |
Gatver. | |
Push. | dinsdag 4 maart 2014 @ 14:59 |
Zou t niet weten. Zijn er echt zat trouwens. | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:00 |
Je zou het niet weten. Maar het zijn er zat. Whut. | |
Push. | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:02 |
Is sarcastisch. Bij mijn kamer zat een schoonmaakster inbegrepen in het pakket en ik word nogal financieel gesteund. Dus ik denk dat ik in je categorie val. | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:02 |
Ik heb geen categorie. | |
Push. | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:03 |
Dat is automatisch een categorie slimbo. | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:04 |
Ik kwam daar toch niet mee aankakken, knul.
| |
Push. | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:05 |
Dat doet er niet toe. Zo ongeveer alles wat je gebruikt heb je niet zelf bedacht, meisje. | |
dhrluker | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:14 |
Op je eigen gaan als de tijd rijp is ! Ik was 19 / 20 hoe ik ging samenwonen 21 hoe ik weer bij mijn ouders ging wonen , 22 hoe ik in het buitenland ging werken / wonen en nu volgende maand als ik 24 ben ga ik weer terug naar Nederland en trek ik weer lekker in bij mijn ouders ! Is helemaal niks mee , ben verstAndig genoeg maar heb nu geen behoefte om op mijn eigen te gaan plus ga ik in september studeren dus zal ik dan wel weer op kamers gaan ! Om eerlijk te zijn kijk ik er weer naar uit om even thuis te wonen , heerlijk ! | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:19 |
Wie heeft dan bedacht dat jij het 'mijn categorie' zou noemen? | |
Lienekien | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:21 |
Ik was direct zo gesteld op mijn eigen stek dat weer bij mijn ouders (moeten) wonen echt nachtmerriemateriaal was. | |
dhrluker | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:33 |
Oh nee , ik heb wat dat betreft ook een hele goede band met mijn ouders. Ik zie ze ook niet echt puur als ouders maar ook als vrienden , met regelmaat ( hoe ik dan in Nederland woonde ) dat ik een biertje met ze en hun vrienden ging drinken. Ik ben gewoon vrij in mijn doen en laten , zeg gewoon of ik mee eet of niet en voor de rest is het goed. Moet er wel niet aandenken om nu weer een jaar thuis te wonen maar denk dat de komende 4 maanden tot aan mijn studie geen straf zullen zijn , mocht ik die tijd in Nederland blijven. | |
motorbloempje | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:46 |
Dit. Nu, als we eens in NL zijn dan slapen we daar wel eens (want ja, handig enzo), maar hoezeer ik ook van ze houd, na 2 dagen heb ik 't al echt weer gehad... ![]() | |
Michielos | dinsdag 4 maart 2014 @ 15:56 |
vroeger was het 18. Momenteel is het crisis, heb je meestal torenhoge schulden en dus boeit het simpelweg niet veel meer. Je kunt nu eenmaal geen ijzer met handen breken, hoe graag je het ook wil. Ik neem echter wel aan dat als je 26+ bent, je wel bijdrage levert aan het huis, zelf het huishouden doet en je een bepaald gage aan je ouders betaald per maand. | |
CherryOnTop | dinsdag 4 maart 2014 @ 16:00 |
Hier hetzelfde. Dacht vorig jaar dat het wel handig was om even 2 maanden bij m'n ouders te wonen omdat ik 2 maanden moest overbruggen in verband met een verhuizing, maar dat was een kleine ramp ![]() | |
BRooster | dinsdag 4 maart 2014 @ 16:12 |
Herkenbaar! Ik ben op m'n 25e weer even bij mijn ouders gaan wonen, dat was flink wennen om het voorzichtig uit te drukken ![]() | |
Slip | dinsdag 4 maart 2014 @ 16:15 |
mijn broer van 24 woont nog thuis en gebruikt en misbruikt alles naar zijn behoren. kom je eens een weekend thuis, Godverdomme weer geen wit brood gekocht etc... erger me plat.. | |
-Strawberry- | dinsdag 4 maart 2014 @ 16:47 |
Zo denk ik er nu over. | |
finsdefis | dinsdag 4 maart 2014 @ 17:07 |
Ik heb enorm toffe ouders die mij enorm veel vrijheid gaven, maar zou toch echt niet meer zonder m'n eigen woning kunnen. Dan zou 5 uur 's ochtends thuiskomen om nog wat muziek aan te zetten en een nog wat bier te drinken echt niet meer kunnen, bijvoorbeeld. Ik ben wel vrij snel samen gaan wonen, op m'n 19e en na 7 maanden relatie. Hiervoor heb ik maar een paar maanden op kamers gezeten. Wellicht zijn wij dan de uitzondering, want juist op dat moment is m'n studententijd pas echt begonnen (voordeel van eigen ruimte + in centrum wonen). Maargoed, dat moet dan ook maar net kunnen qua relatie. Als je te lang thuis blijft wonen (een periode die voor iedereen anders is) dan denk ik ook dat het zichzelf versterkt: de drempel om te verhuizen kan dan steeds hoger worden. Dat zie ik tenminste om me heen met wat vrienden van 24-25. | |
Saleu | dinsdag 4 maart 2014 @ 23:31 |
Ik was zelf 19 toen ik ging samenwonen. Ik vond mezelf niet te jong, maar dat geldt niet voor iedereen als ik dat zo om me heen hoor. En ja, tot welke leeftijd is thuiswonen acceptabel? Ik denk dat het per persoon verschilt. Sommigen zijn op jonge leeftijd al volwassen genoeg om zichzelf te redden, anderen doen er wat langer over. Mijn neef was pas 30 toen hij uit huis ging. | |
DeGemiddeldeConsument | donderdag 6 maart 2014 @ 10:24 |
Ben bijna 21 nu. Niks voor mij dat studentenleven, kom uit een heel ander milieu. | |
Skv | donderdag 6 maart 2014 @ 10:27 |
Oh, nouja, dat kan natuurlijk ook. Mijn broertje heeft er ook niks mee maar is op zijn 20e zelfstandig gaan wonen in een appartementje. Ik vind de range 23-25 die mensen hier noemen wel bijzonder laat om op jezelf te gaan wonen. | |
HostiMeister | donderdag 6 maart 2014 @ 10:27 |
Hoe bedoel je, ander milieu? Lijkt me logisch, aangezien het studentenleven een fase is, lijkt me sterk dat je daarin bent opgegroeid. ![]() | |
Mattt | donderdag 6 maart 2014 @ 10:32 |
Ik heb ook eigenlijk iets wat te lang thuis gewoond, maar ik zocht al een hele tijd actief op zoek naar een leuk huis om te kopen. Uiteindelijk vorig jaar een huis gevonden en gelijk gekocht. Voordeel van thuiswonen is dat je gewoon flink kan sparen/reizen als je nog thuis woont. (En dat heb ik ook flink gedaan) Ik had graag wat eerder uit huis gewild, maar daartegenin woon ik nu wel super chill. Ben nu 24. | |
DeGemiddeldeConsument | donderdag 6 maart 2014 @ 10:32 |
Ten eerste heb ik geen ouders/familie die wanneer ik in geldproblemen zit, mijn kamer kunnen betalen of een andere financiële bijdrage kunnen leveren. Kamers zijn duur, en ik ben al blij dat ik mijn boeken en collegegeld (collegegeldkrediet, geleend dus) kan betalen. Verder krijgen veel studenten het 'studentenleven' meer met zich mee omdat familie/vrienden dit ook hebben meegemaakt. Mijn ouders/grootouders gingen allemaal werken op hun 18e en ik heb maar een vriend die echt studeert, de rest werkt namelijk. Ook mijn eigen vriendin studeert niet. Het wordt allemaal aantrekkelijker en leuker als je omgeving ook zo is. | |
DeGemiddeldeConsument | donderdag 6 maart 2014 @ 10:33 |
Ik zou ook best al uit huis willen, maar dan samenwonend met mijn vriendin. De vraag is alleen of dat mogelijk is in deze tijd - en zo ja - wanneer en hoe. | |
killerkip69 | donderdag 6 maart 2014 @ 10:33 |
volgens m'n overbuurman, min 45 jaar...niks mis mee volgens hem, kan nooit gezond zijn natuurlijk.... boven de 20 dan wordt het tijd dat je je eigen boontjes klaart en niet op je ouders blijft teren..stelletje watjes ![]() | |
Skv | donderdag 6 maart 2014 @ 10:38 |
Ik zou zelf eerst op kamers gaan, studeren en wat van de wereld zien. Dan, na je studie, samenwonen en een baan zoeken. Was 18 toen ik op kamers ging en 26 toen ik ging samenwonen. | |
HostiMeister | donderdag 6 maart 2014 @ 10:41 |
Tja. Dan kan ik me er wel iets bij voorstellen. Mijn ouders hebben ook nooit gestudeerd, denk zelfs dat ik de eerste in de familie was. Maar al mijn vrienden gingen na de middelbare studeren, ik dus ook. | |
Fleischmeister | donderdag 6 maart 2014 @ 10:58 |
Zo heb ik het ook gedaan, toen ik een vast contract had met een best aardig salaris had ik een paar maanden later een eigen huis. Altijd een spoorknor geweest ![]() En nu kan ik het me niet meer voorstellen dat ik nog bij m'n ouders zou wonen... lekker op willekeurige tijden thuiskomen zonder commentaar, mensen over de vloer zonder commentaar, gewoon een half uur onder een gloeiend hete douche staan zonder commentaar ![]() Helaas ben ik sindsdien ook 20 kilo aangekomen, op ongezonde happen krijg ik namelijk ook geen commentaar meer ![]() | |
simmu | donderdag 6 maart 2014 @ 11:08 |
da's bullshit. en dan spreek ik uit eigen ervaring. ben op mijn 19de uit huis gegaan, vanuit een gehucht in brabant naar den haag en van daaruit naar delft (alwaar ik studeerde). geen van mijn familieleden had toen gestudeerd, ik was de eerste. en hiermee heb je direct het idee te pakken over waarom ik toch een voorstander ben van vroeg op jezelf; leer eens zelf je vleugels uit te slaan! hoe weet je nou dat het studentenleven niks is voor je? omdat de rest van je familie en kennissen het niet doen is het niks voor jou? straks ben je 35, heb je een huis en 2 koters en ga je jezelf afvragen of dat het nou is. later is allang begonnen man! | |
DeGemiddeldeConsument | donderdag 6 maart 2014 @ 13:30 |
Wie zegt dat ik op mijn 35e zo denk? ![]() Alleen wonen wil ik gewoon absoluut niet. Heeft misschien te maken met mijn psychische toestand. Ik kan gewoon niet alleen zijn, althans niet zonder geliefde/familie. | |
CherryOnTop | donderdag 6 maart 2014 @ 13:34 |
Hoe weet je dat nou, je hebt nog niet eens op jezelf gewoond. En wat was je van plan om te gaan doen wanneer relaties verbroken worden door je partner? Elke keer weer bij je ouders intrekken? Of de vriendin in kwestie in huis opsluiten voor de rest van je leven? Overigens gaat dat 'niet alleen kunnen zijn' je erg claimerig maken, een trekje waar vrouwen over het algemeen niet op zitten te wachten. | |
Operc | donderdag 6 maart 2014 @ 13:37 |
Als geld geen probleem is rond je achttiende, als je gaat studeren. Als je niet wil lenen en je tijd vooral aan je studie wil besteden (en geen ouders hebt die bijdragen) dan kan ik me ook nog prima indenken dat je je hele studietijd thuis blijft wonen, maar daarna is het wel zaak om op eigen benen te gaan staan en te ervaren hoe het is om alles zelf te moeten doen. Wat betreft samenwonen: Natuurlijk zijn er veel voorbeelden van stelletjes die rechtstreeks vanuit het ouderlijk huis bij elkaar zijn ingetrokken en waar het prima is verlopen. Echter zijn er ook situaties waarbij een van de twee de relatie niet meer zo ziet zitten maar bang is om het uit te maken "want wat moet ik dan?" Als je eerst op jezelf hebt gewoon (kan ook in een studentenhuis natuurlijk) dan weet je in ieder geval dat je het in je eentje ook redt en dat maakt je minder afhankelijk van je relatie waardoor je een betere afweging kunt maken of het samenwonen zo leuk is als je van te voren dacht. ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | donderdag 6 maart 2014 @ 13:41 |
Mijn vriendin vindt precies hetzelfde, ze kan ook niet alleen zijn. Dus ze zal de eigenschap niet raar vinden bij mij. | |
DeGemiddeldeConsument | donderdag 6 maart 2014 @ 13:42 |
In mijn situatie dus van toepassing inderdaad. Na mijn studie wil ik dus ook zo snel mogelijk uit huis ![]() | |
-0- | donderdag 6 maart 2014 @ 13:45 |
Apart dat zoveel mensen je al gelijk afserveren en vreemd vinden als je na je 25e nog thuis woont. Wat mij betreft hangt dat echt geheel van de situatie af en heeft het vooral ermee te maken of je de (financiele) middelen hebt om alleen te gaan wonen. Ik ben 26 en woon nog bij mijn ouders, van mijn 20e tot 24e op kamers gewoond in de stad waar ik studeerde. Toen afgestudeerd en noodgedwongen teruggegaan naar mijn ouders. (Studentenhuisvesting, geen werk om iets anders te betalen). Inmiddels ben ik sinds een half jaar weer aan het studeren, dit is echter een studie waar ik geen stufi voor krijg en waarvoor instellingsgeld betaald moet worden. Geen mogelijkheden dus voorlopig om op mijzelf te gaan wonen. Helaas maar gelukkig heb ik prima mijn eigen ruimte hier bij mijn ouders. | |
HaywoodJablome | donderdag 6 maart 2014 @ 13:46 |
Voor je 25e, ik vind 25 zelf al tamelijk oud om op jezelf te gaan. | |
HaywoodJablome | donderdag 6 maart 2014 @ 13:46 |
Dan woon je dus weer thuis, niet nog thuis. | |
CherryOnTop | donderdag 6 maart 2014 @ 13:50 |
En wat als ze een ander leert kennen en jou inruilt, zodat zij geen moment alleen hoeft te zijn maar jij er opeens wel alleen voorstaat? (dit is geen ondenkbaar scenario helaas). Je moet echt van het idee/gevoel af dat je niet alleen kunt zijn hoor. | |
CherryOnTop | donderdag 6 maart 2014 @ 13:52 |
Dat is wat anders. Ik heb ook een paar maanden weer thuis gewoond uit noodzaak, maar daarvoor had ik al 7 jaar op mezelf gewoond. Zo'n tijdelijke situatie is heel wat anders dan nog nooit op jezelf hebben gewoond. | |
Nat-Water | donderdag 6 maart 2014 @ 13:57 |
Ik vind persoonlijk dat als je een full-time baan hebt dat je toch wel het huis uit mag. Of direct na je studie. Tip van flip: ga eerst op jezelf wonen. Hoewel het ontzettend aantrekkelijk is om direct te gaan samenwonen (been there, done that) leer je veel meer van eerst op jezelf wonen. Je leert het huishouden helemaal in je eentje runnen (niet zo'n kunst, maar toch) en ook vooral het 'alleen' zijn. En dat alleen zijn, dat is .. heel apart, heel lekker en nouja, ook leerzaam. Lastig te omschrijven. Maar het is precies waar jij zegt waar je problemen mee hebt. | |
Luxuria | donderdag 6 maart 2014 @ 14:00 |
Dit inderdaad. Ik ben nu bezig met een appartement waar ik over een week of 3 ga wonen. Ik ben er zelf wel aan toe om uit huis te gaan, maar ik heb er juist een beetje moeite mee tegenover mijn vader. Voor mijn gevoel laat ik hem in de steek. Hij vindt het ook wel lastig als ik wegga, maar hij snapt natuurlijk ook dat hij me niet thuis kan houden. Ik heb nog wel een zusje maar die is ook veel weg. Daarom heb ik er een dubbel gevoel over. | |
Bluurgh | donderdag 6 maart 2014 @ 14:09 |
Ik woonde alleen met m'n moeder in een huis waar je ook prima met 2 volwassenen en 2/3 kinderen kan wonen, kon doen en laten wat ik wilde als ik maar een beetje m'n steentje bijdroeg in 't huishouden (koken, eigen was doen, opruimen etc). Soms was ik dagen van huis, zag ik m'n moeder 1 a 2 keer per week, dat was allemaal geen probleem. Ik had in principe complete vrijheid en genoeg privacy. Zo heb ik het dus volgehouden tot m'n 27e ![]() | |
simmu | donderdag 6 maart 2014 @ 14:09 |
en dan blijkt eens je samenwoont dat je vriendin juist wel erg de behoefte heeft aan alleenzijn. wat dan? | |
Nat-Water | donderdag 6 maart 2014 @ 14:13 |
Dan gaat het uit. 't klinkt mij alsof ze beiden elkaar heel erg claimen. Zolang ze dat allebei willen, prima. Als er 1 meer vrijheid wil, en de ander kan dat niet krijg je ruzie in de tent. [ Bericht 10% gewijzigd door Nat-Water op 06-03-2014 14:49:22 ] | |
pietkanarie | donderdag 6 maart 2014 @ 14:31 |
Dat is heel persoonlijk/hangt erg van de situatie. In het geval van een redelijk doorsnee situatie vind ik 18 tot 25 een 'acceptabele' leeftijd. Maar er kunnen veel redenen zijn waarom iemand na z'n 25e nog thuis woont. Dat vind ik niet per definitie raar. Ieder persoon en iedere situatie is anders, dus ik heb niet echt een grens in gedachte van wat nog acceptabel is. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 10:28 |
Ik ben op mijn 25e uit huis gegaan en dat vond ik eerlijk gezegd best laat maar acceptabel. Vanaf 30 vind ik het vreemd worden. Dan ben je ook zo'n "kerel van 30 die nog bij zijn ouders woont". mijn neef is overigens 32 en woont nog thuis en maakt geen aanstalte weg te gaan. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 10:42 |
Wat loop je precies mis? Ik heb mijn studieperiode thuis gewoon en heb daardoor veel meer geld te besteden gehad en zonder schuld mijn studie kunnen afronden. | |
Silenus | vrijdag 7 maart 2014 @ 10:45 |
Je hebt werkelijk geen idee wat je precies misgelopen bent, dat bewijs je hierboven door juist de vraag te stellen. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 10:48 |
Nee ik heb geen idee. Vandaar dat ik graag een toelichting wil hebben die je vooralsnog niet geeft. Heb je zelf wel een idee? Ik heb het specifiek over "je hele studietijd" wat maakt thuiswonen tijdens je studietijd anders dan thuiswonen en niet studeren? | |
Silenus | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:11 |
Omdat je studietijd de uitgelezen mogelijkheid is om jezelf op elk denkbaar gebied te ontplooien. Dus niet alleen het feit dat je op kamers gaat en je op een andere manier voor jezelf moet zorgen dan dat je gewend bent, maar ook dat je actiever deelneemt aan het leven in de stad waarin je studeert. Je kunt feesten organiseren, je aansluiten bij gezelligsheids- of sportverenigingen, je kunt stappen en vrouwen versieren (en gewoon mee naar huis nemen zonder dat zij denkt: ![]() Ik begrijp best dat je nu met allerlei redenen aankomt die erop moeten wijzen dat jij een onwijze heftige vette tijd hebt gehad bij je vader en moeder op de bank, maar geloof me: dat is niet zo. | |
Ouder1 | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:17 |
Onzin. Ik was 15 (veel te jong en ik kan het niemand aanraden) en betaalde alles zelf. Armoede troef natuurlijk, maar het lukte wel. Ik stond nog wel op de zorgverzekering van mijn ouders overigens, maar dat is gebruikelijk op die leeftijd. | |
Silenus | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:19 |
Ja echt onzin dus, want op je 15e alles zelf betalen is verder heel gebruikelijk. ![]() | |
Murdera | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:21 |
Hier erg om gelachen. Wat bijzonder kortzichtig. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:21 |
Tja, ik weet natuurlijk niet uit wel gereformeerd milieu jij komt maar vrouwen meenemen was voor mij geen enkel probleem, stappen ook niet (ik denk dat ik meer gestapt heb dan de uitwonende student om de simpele reden dat ik veel meer geld te besteden heb gehad.) Geen enkele behoefte om zelf een feest te organiseren want dat kan Ted Langenbach veel beter. Verder heb ik altijd gestudeerd in de stad waar ik woonde of op 20 minuten reistijd. Dus ook geen behoefte aan een gezelligheidsvereniging want ik heb gewoon het eigen sociaal netwerk in de stad waar ik ben opgegroeid. Lid van verschillende sportverenigingen ben ik al vanaf mijn vijfde, daar heeft thuiswonen me helemaal niet in belemmerd. Overigens heb ik 2 studies gedaan, de eerste volledig thuiswonend. De tweede heb ik het eerste 2 jaar thuis gewoond, de laatste 2 jaar op mezelf. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik door de beperktere financiële mogelijkheden MINDER de mogelijkheid had om te ontplooien. Jouw enige argumentatie is dat je actiever deelneemt aan het leven in de stad waar je studeert, aan dat leven nam ik al 18 jaar actief deel omdat ik mijn hele leven al woonde in de stad waar ik studeerde. Dat argument gaat op als je vanuit de provincie komt en studeert in een stad 100 km verderop, niet als je de onderwijsinstelling op 10 minuten aanfietst vanuit het huis waar je bent opgegroeid. | |
Ouder1 | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:23 |
Onzin in de zin dat Bisamrat er van uit gaat dat als je voor je 21ste uit huis gaat, je ouders nog alles voor je betalen. Zeker mbo-ers hebben vaak allang een fulltime baan en dus een inkomen voor zij 21 zijn. Voor anderen is het soms gewoon te redden (en niet meer) met werken in de avonden en weekeinden zoals ik deed. | |
Kper_Norci | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:24 |
Het denigrerende toontje in je post is niet erg bevorderlijk voor je verhaal, maar goed, dat zie ik wel vaker in jouw stukjes. | |
Ouder1 | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:38 |
Jong uit huis gaan heeft voor en nadelen. Voor: Je leert al jong zelfstandig te zijn en je eigen problemen op te lossen Je leert de waarde van arbeid en geld goed kennen want het is dan meestal sappelen Je hebt al vroeg een hoop vrijheid in je keuzes (wel-niet opruimen, bedtijd, eten, stappen e.d.) zonder dat je ouders daar een stempel op drukken Na: Een (post)puber kan vaak de gevolgen van zijn keuzes onvoldoende overzien Door te jonge verantwoordelijkheid vaak gebrek aan ritme/regelmaat Je komt gemakkelijker in de financiële problemen door een laag inkomen en onvoldoende financiële ervaring Het leven op jezelf is veel duurder dan thuis bij je ouders waardoor je minder kunt (stappen, reizen) Punt blijft dat je zelf die keuze moet maken naar gelang je wensen, je prioriteiten en mogelijkheden. Daar is geen leeftijd aan vast te plakken. Zaken die mee kunnen wegen: - thuis situatie (goede of slechte verstandhouding, word je vrijgelaten of zit je onder de plak) - Verdien capaciteit (hoeveel inkomen kan je genereren) - Kosten eigen huisvesting (dure of goedkope regio) - Samenwonen of alleen - Opleiding en reisafstand van ouderlijk huis - Gewenste levensstandaard (ben je een stapper/bigspender of ben je sowieso al zuinig) - Financiële ondersteuning door ouders thuis/uit huis (kostgeld, hulp in de kosten bij uit huis gaan) - Emotionele leeftijd; vroeg volwassen/verantwoordelijk of een losbol zonder verantwoordelijkheidsgevoel/realiteitsbesef. - Beschikbaarheid van betaalbare woonruimte | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:44 |
Het enige voordeel wat ik kan bedenken om tijdens je studententijd het huis uit te gaan is dat je inderdaad vroeger gedwongen wordt verantwoordelijkheid te nemen. En na een bepaalde leeftijd ver voor mijn studietijd heb ik mijn laatste discussie over bedtijd gevoerd of over kamer opruimen. Was mijn kamer niet opgeruimd, dan zat ik in de teringzooi, daar lagen mijn ouders niet wakker van. Voordeel is dat ik zonder studieschuld af ben gestudeerd waardoor ik vorig jaar als starter op 1 salaris een eigen huis + tuin kon kopen binnen de ring van Rotterdam. | |
Ouder1 | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:51 |
Niet alle ouders zijn gemakkelijk. En dan ligt het nog aan de leeftijd. Ik was nog geen maand 15.. Echt wel dat ik bij mijn ouders nog een bedtijd had en niet doordeweeks tot 1:00 op mocht blijven.(En gelijk hadden ze.) Jij hebt het over je kamer. Als je op jezelf woont en niet op kamers, dan gaat het om het hele huis. Prima als mijn kinderen hun kamer niet willen opruimen (het is mij de energie van het conflict niet waard om daar strijd over te maken) maar de rest van het huis moeten zij wel netjes houden en dat geeft al voldoende conflict (overal gebruikt servies/bestek, oppervlak van de tafel niet meer kunnen zien door de troep die ze daar neer dumpen, jassen en tassen midden in de gang op de grond, zooi in de badkamer enz.). Dat gezeik van je ouders heb je niet als je uit huis gaat; dan bepaal je dat gewoon zelf. | |
Mathemaat | vrijdag 7 maart 2014 @ 11:59 |
Als je tussen je 25-30'ste volledig op jezelf gaat wonen, want op kamers gaan is naar mijn mening nog steeds niet op jezelf wonen. | |
Devion | vrijdag 7 maart 2014 @ 12:06 |
Mensen die zelfstandigheid koppelen aan uit huis gaan ![]() Vroeg uit huis gaan heeft alleen maar nadelen en zou het mijn kinderen nooit aanraden. Als je rond je 22/23ste klaar bent met je studie kan je beter 2 jaar thuiswonen en flink sparen. Als je +- ¤ 20.000 heb gespaard is het veel makkelijker op eigen benen te staan en evt. een huis etc. te kopen. Het enige wat vroeg uit huis wonen op levert is een flinke (studie)schuld, met uitzondering op de mensen die zeer snel hun diploma hebben gehaald/ongeschoold werk verrichten. Het argument van "ervaring" en "zelfstandigheid" is bullshit , want op jezelf wonen heeft daar niks mee te maken.(Zeker niet als je studeert en je leeft op stufi/lening/ouders, dan woon je alleen, maar ben je niet zelfstandig) Verder wat PBateman zegt:
| |
Belgosome | vrijdag 7 maart 2014 @ 12:20 |
Idd , op kamers vind ik ook niet op jezelf wonen. Meestal betalen je ouders het en ga je regelmatig terug naar huis. Eens je echt voltijds alleen woont en het zelf betaald woon je echt op jezelf. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 14:00 |
zo had ik het niet eens bekeken maar dat is absoluut waar. De mensen die ik kon tijdens mijn studie die wel op kamers woonden hadden of steevast een lening waardoor ze nu tienduizenden euro's studieschuld hebben opgebouwd of het werd bekostigd door vader en moeder en daar brachten ze ook ieder weekend de was. | |
Lienekien | vrijdag 7 maart 2014 @ 14:16 |
Hoe heet het dan, als je het niet 'op jezelf wonen' kan noemen? Of zijn 'op jezelf wonen' en 'financieel geheel je eigen broek ophouden' gewoon twee verschillende zaken? Je kunt namelijk ook nog bij je ouders wonen, je eigen inkomen verdienen en naar rato bijdragen aan alle lasten. Maar je woont dan echt niet op jezelf. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 14:21 |
Alleen wonen. | |
Lienekien | vrijdag 7 maart 2014 @ 15:20 |
'Alleen wonen' is juist, 'op jezelf wonen' niet. En als je nou 'alleen woont' in een huis met anderen? Dat geeft dan wel spraakverwarring. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 15:34 |
Dan zeg je ik woon op kamers. Dan weet iedereen dat je wordt onderhouden door de stufi of je ouders. | |
IkStampOpTacos | vrijdag 7 maart 2014 @ 15:35 |
Of je werkt er ook nog naast. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 15:36 |
Dat zal in de meeste gevallen niet genoeg zijn om je studie, kamer + levensonderhoud van te betalen. | |
IkStampOpTacos | vrijdag 7 maart 2014 @ 15:37 |
Daarom ook 'naast'. ![]() | |
TerryStone | vrijdag 7 maart 2014 @ 15:39 |
Het is acceptabel zolang jij en je ouders dat acceptabel vinden. ![]() | |
Lienekien | vrijdag 7 maart 2014 @ 16:15 |
Nou, dat is ook weer niet per definitie zo. Zeker tegenwoordig niet, waar de verdienende afgestudeerde zich echt niet direct een eigen appartement of huis kan veroorloven. Of je doet gewoon niet zo moeilijk over 'op jezelf wonen'. Dat is gewoon al dan niet met financiële ondersteuning. | |
Kapitein_Scheurbuik | vrijdag 7 maart 2014 @ 16:27 |
Je hebt gelijk hoor. Ik doe er verder ook niet moeilijk om. Het ging mij om een reactie van een user die zichzelf op zijn borst klopt omdat hij zo zelfstandig is en op zichzelf woont maar eigenlijk nog niet zijn eigen broek op kan houden. Klop jezelf dan ook niet zo op de borst want ook al woon je ergens anders ben je toch aangewezen op paps en mams. | |
Lienekien | vrijdag 7 maart 2014 @ 16:29 |
Ok. ![]() | |
De_jager | vrijdag 7 maart 2014 @ 17:39 |
Dat. | |
BlueJeans | vrijdag 7 maart 2014 @ 21:13 |
Gewoon gemiddeld voor iemand vond ik 20-25 een mooie leeftijd. Persoonlijk ga ik voor m'n 20ste het huis uit want ik heel fijn vind. | |
feyenoordfan92 | vrijdag 7 maart 2014 @ 21:32 |
Verbaast me weer niets, het overschot in dit topic dat niet bekend is met het begrip 'op kamers gaan' en 'het studentenleven' en het dus volledig normaal vindt dat iemand op zijn 23e nog thuis woont. De periode van op kamers gaan en het studentenleven is de periode waarin je de brug slaat naar het echte leven. Steeds meer leer je dan het echte leven en jezelf kennen. Je hebt een prachttijd gehad, prachtige vriendschappen gehad en gehouden en je bent een wereldwijs persoon geworden. Maar nee, blijf lekker in het kutgehucht van je ouders wonen op 20 minuten van je Hbo-instelling. Lekker op zaterdagavond de dorpskroeg in en zondag de voetbalschoenen aan. Op je 25ste lekker met Annabel en de hond Rakker samenwonen en je hele leven zeiken over dat de rijst van de Lidl weer met 5 cent verhoogd is en lekker roddelen over buurman Gerrit. Oja, wees niet verbaasd als mensen buiten je regio niets van je moeten hebben. Boehoe, de grote boze stad. In me dörpske is tenminste iedereen keigezellig. | |
Life2.0 | vrijdag 7 maart 2014 @ 21:35 |
groot verschil tussen thuis bij mama, op kamers, of eigen huis | |
Life2.0 | vrijdag 7 maart 2014 @ 21:36 |
bitch fucking please ![]() | |
feyenoordfan92 | vrijdag 7 maart 2014 @ 21:46 |
Als je op kamers gaat (en alles wat daarbij komt kijken) en binnen enkele maanden een nieuw sociaal leven in een onbekende, grote stad hebt opgebouwd is dat echt wel bagage die je meeneemt in het leven. Mensen, daarentegen, die thuis blijven wonen en vast blijven houden aan hun oude leventje en sociale omgeving, begrijpen daar dikwijls niks van nee. Nog steeds dezelfde visie op het leven als op de middelbare. Niks veranderd, en totaal niet ontwikkeld. | |
cajunmoony | vrijdag 7 maart 2014 @ 23:59 |
21 maximaal | |
eriksd | zaterdag 8 maart 2014 @ 00:17 |
En dan klapt je relatie na 7 jaar en maak je de fase door die de uitwonende in hun late tienerjaren hadden. Dus meteen van huis uit samenwonen acht ik hoogst onverstandig als het niet hoeft. Leer jezelf kennen, ga op kamers. | |
BeyondTheGreen | zaterdag 8 maart 2014 @ 00:19 |
Tot je 100e is wel acceptabel. Wie zou het niet accepteren dan? | |
Moppert | zaterdag 8 maart 2014 @ 00:19 |
Wat een bullshit.. Ja er zijn genoeg mensen die zo zijn maar dat zegt meer over de persoon en staat los van het wel of niet thuis wonen. Want dat alles kan ook als je wel thuis woont. | |
BeyondTheGreen | zaterdag 8 maart 2014 @ 00:24 |
Heel erg herkenbaar, veel mensen zijn ook echt zo in het dorp van mijn ouders. Maar boeien. Ik heb ze er geen probleem mee zien hebben. Het studentenleven moet je maar net liggen. Toch prima, dat samenwonen met Annabel? | |
Catch22- | zaterdag 8 maart 2014 @ 00:27 |
wat nou als iemand zich daar lekker bij voelt? Laat mensen lekker doen wat ze willen zonder daar zo neerbuigend over te doen. | |
XL | zaterdag 8 maart 2014 @ 08:07 |
Als ik kijk naar mijn omgeving, dan verdienen degene die met 18 uit huis gingen grof meer geld dan de 23+ groep. Volgens mij doordat je financieel zelfstandig bent op een leeftijd waarop je je sterk ontwikkelt. Je hebt gewoon een beter begrip van geld en onderhandelen. Dat werkt zich in je voordeel uit op de arbeidsmarkt. | |
Life2.0 | zaterdag 8 maart 2014 @ 14:20 |
burgerlullen blijven burgerlullen, daar veranderd een smerig studentenhok niets aan. | |
Raiment | zaterdag 8 maart 2014 @ 14:43 |
Ik vind dat als je een fulltime baan hebt dat je dan toch wel het huis uit kunt. Als je nog studeert en je ouders wonen redelijk dichtbij school dan kun je best thuis blijven wonen. | |
Kandijfijn | zaterdag 8 maart 2014 @ 14:58 |
Gelukkig heeft onze Lennard het beter gedaan, zijn boeken en collegegeld werden door paps en mams betaald en natuurlijk heeft hij ook nog 400 euro levensgeld nodig. Je moet tenslotte wel een beetje kunnen leven want welke werkgever waardeert nu werkervaring? Dat hij voor de rest als een compleet zwijn leeft in het studentenhuis maakt verder niet zo heel veel uit. Het betere neukwerk geschied toch zelden thuis. Lennard begrijpt alleen niet dat mensen uit zijn oude dorp hem niet meer lijken te waarderen. Dat de termen "pauperig, sneu kutvolk" daar van invloed op is kan hij zichzelf moeilijk voorstellen. #Generalisatie omdat het kan. | |
finsdefis | zaterdag 8 maart 2014 @ 15:15 |
Dit is weer lekker zwart-wit, zoals veel posts in dit topic. Alsof er geen saaie, initiatiefloze studenten zijn die op kamers zitten of actieve en open studenten die (nog) thuis wonen. Zolang je jezelf maar blijft ontwikkelen is het prima toch? Ik ken immers ook genoeg studenten die alles buiten het studentenleven als burgerlijk of pauperig bestempelen, maar dat getuigt m.i. ook van een zekere bekrompenheid. Omgekeerd provincialisme, zullen we het maar noemen. | |
feyenoordfan92 | zaterdag 8 maart 2014 @ 15:21 |
Dat er genoeg generalisering in mijn post zet wil ik zeker niet ontkennen, maar het onbegrip jegens elkaar groeit toch steeds meer tussen twee genoemde 'groepen' na de middelbare school. En dat wordt soms pijnlijk duidelijk in gesprekken. | |
feyenoordfan92 | zaterdag 8 maart 2014 @ 15:22 |
Ik vraag me gewoon af wat de beste omgeving is om jezelf te ontwikkelen, het dörp van je ouders of een grote stad. | |
finsdefis | zaterdag 8 maart 2014 @ 15:26 |
Ik denk dat je vooral niet te lang op één plek moet zitten. Daar valt ook een willekeurige grote stad onder maar zeker ook het dorp waar je al bijna 20 jaar woont. Veel mensen hebben dan de neiging alles wat buiten die omgeving valt op de één of andere manier af te schrijven (van 'arrogante Randstedelingen' tot 'boerenlullen uut dorp X of Y'). | |
feyenoordfan92 | zaterdag 8 maart 2014 @ 15:43 |
Dat is waar, maar de terugkeer vanuit de Randstad, na je studententijd, naar een dorp in de provincie lijkt me toch niet ideaal. Dat hebben veel mensen dan definitief afgezworen. Hoor vaak dat ze na hun studententijd een huis in een dorp grenzend aan een grote studentenstad gaan zoeken, misschien vooral nog uit financiële overwegingen. Wellicht hopend dat ze ooit nog in Museumkwartier of Oud-Zuid mogen vertoeven. | |
Kandijfijn | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:29 |
Terwijl jij degene bent met een gebrek aan begrip en een superieure houding tentoon lijkt te spreiden. Misschien moet je het wel veel meer in jezelf zoeken dan mensen die liever in hun dorp blijven wonen. Ben zelf opgegroeid en een wat groter dorp (12.000 inwoners). Op mezelf gewoond in Groningen inmiddels terug naar Emmen. Maar mochten mijn vriendin en ik aan kinderen beginnen gaan we zeer waarschijnlijk in een kleiner dorp wonen ![]() Omdat ouderwets gezellig is en stukken veiliger | |
Burdie | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:30 |
| |
Fierce. | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:33 |
Je komt een beetje onzeker over. | |
feyenoordfan92 | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:39 |
Hoezo heb ik geen begrip? Begrijp het namelijk goed, in het dorp wonen is voor veel mensen helemaal niet slecht. Ze zijn er iemand en houden van de gezelligheid. 'Waarom zou je dat opgeven?' Met als nadeel dat je weinig wereldwijs wordt. En dat zie ik niet als een superioriteit van mezelf over die mensen, maar als eenvoudigweg een constatering. Een keuze maken dus tussen het veilige leven in het dorp of het risico van de grote stad. En dat laatste is voor veel mensen inderdaad een risico, maar als je het eenmaal overwonnen hebt ben je wel gegroeid. Kan je inderdaad later nog besluiten om na je studie weer de rust en gezelligheid op te zoeken. | |
feyenoordfan92 | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:39 |
Ik chargeer graag. | |
Ryon | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:42 |
Dus? Heeft Lennard het toch maar mooi voor elkaar i.t.t het "pauperig, sneu kutvolk" uit schubbekutteveen. Dat na uren gewerkt te hebben in de bollenpellerij om het kostgeld te betalen ( ![]() | |
Fierce. | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:48 |
Het is in ieder geval grappig om te zien hoe volwassen jij jezelf vindt omdat je op jezelf woont. Alsof het een ware prestatie is. En de overige jongeren die nog wel thuis wonen per definitie grootse falers zijn. Wereldwijs worden door middel van op jezelf wonen, een studie volgen en meedoen aan het studentenleven. Ik ben er vooralsnog niet echt wijzer van geworden. Ik heb wel veel leuke nieuwe personen in mijn leven, maar verder valt het allemaal wel mee. ![]() | |
Life2.0 | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:50 |
in een vies studentenhok natuurlijk, zo veel zelfontplooiing en levenservaring, daar kan geen woning tegenop ![]() | |
Ryon | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:54 |
Dat is mooi kut voor jou dan. De rest van de kudde heeft de tijd van zijn of haar leven en jij komt niet verder dan een paar 'leuke nieuwe personen'. Doe je iets toch niet goed. | |
feyenoordfan92 | zaterdag 8 maart 2014 @ 17:58 |
Je legt me wel hele rare woorden in de mond.. Nee, het is zeker geen prestatie, het overgrote deel van mijn omgeving gaat gewoon op kamers. Hoe zou ik dit dan zien als een prestatie? ![]() Voor een mbo'er of een hbo'er uit bepaalde kringen (bv.ouders niet gestudeerd, broers neven nichten, vrienden ook lang thuis blijven wonen) is het wellicht duizend malen minder voor de hand liggend, dus ik begrijp best dat sommige mensen niet op kamers gaan. Alleen het grote voordeel van op kamers gaan is dat het een ideale tussenstap is. Neen, je bent nog niet volwassen. Financieel deels afhankelijk van je ouders nog, deels zelf dingen regelen, niet geheel een eigen woning maar huisgenoten etc. | |
simmu | zaterdag 8 maart 2014 @ 18:48 |
ik denk dat dat van de persoon afhangt. staat tegenover dat ik ook een voorstander ben van eerst leren je eigen shit te regelen voordat je gaat samenwonen. of dat dan op kamers in een studentenstad is, of gewoon in je eigen dorp, dat maakt denk ik niet zo uit. het gaat erom dat je leert je eigen weg te volgen. | |
Fierce. | zaterdag 8 maart 2014 @ 19:37 |
Ik vraag me altijd af of personen ie dit soort uitspraken doen nou daadwerkelijk mee hebben gedaan/doen aan het studentenleven of stoer wat roepen. Ik denk het laatste, want je doet alsof het heel spannend is allemaal. Ik zit bij een vereniging en onderneem best veel met mijn vereniging, veel leuke feestjes/activiteiten en veel leuke mensen, maar om nou te zeggen dat het de tijd van mijn leven is en ik hier zó veel wijzer van word: nee. Het is gewoon leuk en gezellig. Ik heb trouwens nog nóóit iemand horen zeggen dat hij/zij de tijd van z'n leven heeft en ik zit ook nog eens bij een 'bekende' vereniging. Het is - nogmaals - gewoon leuk en gezellig. Jullie doen alsof het heel erg bijzonder en fantastisch is. Ik vind dat vreemd. | |
Ryon | zaterdag 8 maart 2014 @ 19:53 |
Er zat natuurlijk een dubbele en wat cynische lading in mijn post ![]() Maar in dat cliché zit niettemin wel een kern van waarheid. Ik denk dat niet elke student het traditionele studentenleven (zeg maar het lid worden, op kamers gaan en de student uithangen) even bijzonder vindt of even goed kan waarderen. Dat is ook persoon en cultureel gebonden. Voor de meeste studenten is dat vanwege het financiële plaatje sowieso een stap te ver aangezien het hele feest een vrij prijzige bedoening is. Maar zoals met alles in het leven haal je er uit wat je er in stopt. Tijdens je studententijd krijg je de mogelijkheid om een heleboel enthousiasme erin te stoppen, en als je het goed doet nog heel veel meer eruit te halen. En ja, dat kan echt ook superfantastisch zijn. Zonde om je daar niet door te laten aansteken. | |
Raggingbull | zondag 9 maart 2014 @ 02:15 |
Kolere als hardwerkende student(smaandags studie dag verder 32 uur stage per week + weekend werken om zelfvoorzienend te kunnen blijven) die minimaal 54 uur per week in de schoolbanken of op de werkvloer staat zie ik het probleem niet. Aangezien het niet de leeftijd is die bepaald maar je vermogen om op je eigen benen te staan. Dat bepaald wanneer jij uiteindelijk het huis uit gaat. Want als jij er klaar voor bent het huis uit te gaan heb je je daar genoeg ontplooid en is het tijd een stapje verder te gaan zodat je kan blijven groeien. | |
EggsTC | zondag 9 maart 2014 @ 14:12 |
Dit is typisch weer zoiets van "wat de maatschappij en andere mensen van je denken"... fuck dat. | |
pqrstuvw | zondag 9 maart 2014 @ 14:44 |
Wat precies acceptabel is hangt af van je verhouding met je ouders, ben je de oudste, jongste, jongen of meisje. Het valt mij op dat meisjes over het algemeen sneller uit huis gaan dan jongens, wellicht heeft dat te maken dat meisjes zich sneller volwassen en los van hun ouders voelen dan jongens die nog afgezien van het kostenaspect graag nog de vleugels van hun ouders voelen. Achteraf ben ik vroeger te lang thuisgebleven, tot mijn 28e. Het warme "thuis" gold ook voor mij jarenlang. Alleen werd ik als jongste van 4 kinderen te veel betutteld. Daar krijg je pas later het besef van overigens. In die periode was juist het beschermende gevoel een gevoel van veiligheid. Je beseft niet dat je qua verzelfstandiging geen stappen maakt. Altijd moest ik voor donker thuis zijn en vroeg naar bed. Uitgaan in het weekend kwam niets van in tot mijn 21e. Ruzies genoeg daarover gehad maar als een soort van straf moest ik elke zaterdagavond uiterlijk 6 uur thuis zijn. Net zoals ik een thuiskomtijd meekreeg toen ik uiteindelijk op mijn 21e dus voorzichtig met het uitgaansleven mocht kennismaken. Was ik die nacht te laat thuis dan mocht ik het volgend weekend niet weg. Alleen ik als jongste maakte dit soort dingen mee. Het was achteraf een vasthoudpoging van mijn moeder om te voorkomen dat ik ook, als laatste, het huis zou verlaten. Ik wil er maar mee zeggen dat leeftijd er in eerste instantie veel toe doet, alleen krijg je het gevaar van ouders die je vast willen houden. Het is net wat je accepteert maar later besef je dat je het op een bepaalde leeftijd niet meer moet toestaan. Sociaal moet je in de pas lopen met je leeftijdsgenoten en dat deed ik niet. Dan word je gezien als moederskindje en kost het heel veel moeite je op latere leeftijd nog aan te sluiten. | |
happinessfordogs | zondag 9 maart 2014 @ 16:00 |
Herkenbaar. | |
El_Liberaliste | zondag 9 maart 2014 @ 19:19 |
Wilde vanaf m'n 19e maar ben vanwege passief zoeken pas op m'n 21e vertrokken (op kamers destijds). Had geen dag later moeten gaan. Zou ook echt niet terug kunnen, 1x per week op visite vind ik meer dan genoeg. | |
eriksd | zondag 9 maart 2014 @ 19:31 |
Stoer. | |
EggsTC | zondag 9 maart 2014 @ 21:25 |
? | |
Cracker26 | maandag 10 maart 2014 @ 05:51 |
Ik ben 31. Was nooit echt hard op zoek, maar overlaatst (toen ik nog 30 was ;-) ) iets leuks gevonden. Wou sowieso in ons dorp blijven wonen in een huisje wat niet te groot is voor 1 persoon en wat goed te betalen is. Dat heb ik nu dus gevonden. Vond het ook altijd belangrijk dat ik (bijna) alles kon doen wat ik wou en ik door het lange thuis wonen best wat gespaard heb, zodat ik dag nog wel een tijdje kan blijven doen. :-) | |
El_Matador | maandag 10 maart 2014 @ 05:57 |
13 | |
Kapitein_Scheurbuik | maandag 10 maart 2014 @ 09:41 |
![]() Iedereens thuissituatie reflecteren aan het gehucht waar je zelf bent opgegroeid ![]() Ik woon in Rotterdam, ben opgegroeid in Rotterdam. Moet ik gaan studeren in Arnhem om maar op kamers te gaan? Het op kamers gaan heeft je in ieder geval niet minder kortzichtig en bekrompen gemaakt. Wake up! niet iedereen woont in een gehucht waar je zsm weg wilt. | |
Kapitein_Scheurbuik | maandag 10 maart 2014 @ 09:45 |
Alsof iedereens ouders in een dorp wonen ![]() Over ontwikkeling en kortzichtigheid gesproken.... | |
Kapitein_Scheurbuik | maandag 10 maart 2014 @ 09:49 |
Jouw probleem is dat je jezelf een hele pief vindt omdat je na 18 jaar in je boeren gehucht in de provincie gewoond te hebben nu sinds 2 jaar in de grote stad woont. Vermoedelijk ook nog in Amsterdam, want dat is waar provincialen heen gaan als ze naar de stad gaan. Het gaat compleet aan je voorbij dat er mensen zijn die al een heel leven in de stad erop hebben. (nog los van de vraag of dat beter of slechter is). | |
DeGemiddeldeConsument | maandag 10 maart 2014 @ 22:03 |
helemaal hiermee eens! ik heb het niet vermeld in de OP maar ik ben geboren en getogen in een grote stad. het hbo waar ik op zit is 5 minuten fietsen. ben dus heel bekend met het stadse leven en niet iedereen komt uit een dorp inderdaad. ik wil juist na (of tijdens als het kan) mijn studie gaan samenwonen met mijn vriendin in haar dorp of eentje in de buurt. zij vindt dat fijner en ik heb het eigenlijk na 20 jaar wel een beetje gehad met de stad. | |
vera166 | maandag 10 maart 2014 @ 22:15 |
Ik moest echt triest hard lachen om je post ![]() ![]() Maar TS, wanneer jij wil. Nu vind ik tussen 19-25 wel een prima leeftijd. Maar als de omstandigheden kut zijn kan eerder of later ook. Boeien? Ik woon waarschijnlijk nog thuis tot mijn 24e ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | maandag 10 maart 2014 @ 22:19 |
Herkenbaar. woon dichtbij mijn studie en lekker sparen lukt nu beter. het liefst zou ik voor mijn afstuderen gaan samenwonen maar financieel is dat lastig en ook het vinden van een studio oid. wil dan ook de stad wel uit. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 08:37 |
Zoals iemand al eerder in dit topic zei: het enige wat op kamers gaan je oplevert is een hoge studieschuld. Als je in de stad woont waar je studeert, lekker thuis blijven als de mogelijkheid er is. | |
KataStrofe | dinsdag 11 maart 2014 @ 09:56 |
Inderdaad, het ligt maar helemaal aan de context. Als je uit een dorp komt en je gaat na je middelbare school studeren in de stad, dan ga je uiteraard op je 19e op kamers. Maar als je geboren en getogen bent in de stad waar je studeert en de band met je ouders is goed, waarom dan verkassen? Ik kom uit Amsterdam en was zelf op mijn 19e het huis uit, maar ik was echt de eerste van mijn toenmalige vriendenkring. De meesten zijn tussen de 25 en de 30 het huis uit gegaan. Soms is het handiger om eerst financiele zekerheid op te bouwen voordat je uitvliegt. Je moet ook maar net in aanmerking komen voor een appartementje dat je aanstaat, het is niet altijd een keuze. | |
Frag_adder | dinsdag 11 maart 2014 @ 11:23 |
mwa je leert er echt wel een stukje zelfstandigheid van plus dat het veel gemakkelijker is een vrouw mee te nemen als je op jezelf woont ![]() | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 11:26 |
Nou, dan leer je die zelfstandigheid 4 jaar later. Dan heb je echt geen onoverkoombare achterstand opgelopen. En wat maakt het makkelijker een vrouw mee te nemen? | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 11:27 |
Leuk, een wilde nacht op je kamertje met pa en ma in de kamer ernaast. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 11:30 |
Ik zat op zolder, vele wilde nachten beleefd. Met vaste vriendinnen en one night stands, nooit last gehad. Of denk je dat mensen gemiddeld pas ontmaagd worden als ze op zichzelf gaan? Maar als het zo'n probleem is, dan ga je toch naar haar huis? Ik mag toch aannemen dat je als zelfstandige hosselaar geen meisjes hosselt die nog bij paps en mams thuiswonen. | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 11:31 |
Als de condooms op zijn even aan pa vragen of hij nog wat heeft. ![]() | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 11:35 |
Een keer meegemaakt bij een chick thuis. Gaat gewoon snachts haar ouders wakker maken voor condooms. ![]() Slimme ouders worden dan niet boos, want snachts wakker worden is minder vervelend dan je dochter die tienermoeder wordt. | |
Frag_adder | dinsdag 11 maart 2014 @ 11:59 |
Dit, je kan zeggen wat je wilt maar thuiswonen verhoogt de drempel, heb jij er geen problemen mee dan zijn er wel vrouwen die erop afknappen hoor. | |
HostiMeister | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:02 |
Krom verhaal, maat. ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:03 |
daarom vaste.vriendin! ![]() | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:08 |
Alsof ze dan met haar soppende snee de taxi belt en gelijk er vandoor gaat ![]() | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:09 |
Ze kan toch gewoon op de fiets naar huis? | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:10 |
Ja hoor, zie je het voor je? Je hebt gescoord, je hebt elkaar heel de tijd op lopen geilen en als je thuis bij hem komt zeg je opeens ![]() Ik heb het NOG NOOIT meegemaakt. En ik heb zels een chick van 36 liggen douwen op mijn zolderkamer bij paps en mams thuis. | |
MevrouwPuff | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:11 |
Jee, wat een mooi huis heb jij... En veel schoenen... *achteruitlopen en deur dicht* | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:11 |
Stoere vent, zeg! | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:33 |
Ik weet het. ![]() | |
trovey | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:38 |
Vast wel als mams en paps haar eerst welterusten zeggen zodra ze binnenkomt. ![]() | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:40 |
Dat lijkt me inderdaad niet prettig, maar dan nog lijkt het me sterk dat ze helemaal opgegeild besluit er van door te gaan. Zoals gezegd heb ik het nooit meegemaakt. Niet dat ik wekelijks dames meenam maar het is toch wel zo nu en dan voorgevallen. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:42 |
Ik kan me daar toch slecht iets bij voorstellen, vrouwen die je vanuit een kroeg o.i.d. helemaal daas van geilheid naar je ouderlijk huis sleepte en die alleen maar voor ogen hadden om door jou tot grote hoogten gebracht te worden. Als het zo ernstig was gesteld, dan was een muurtje ergens of een toilet ook wel voldoende geweest. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:50 |
Met toiletten heb ik weinig ervaring. Maar in een steegje of in de auto is weleens voorgevallen. Maar even voor mij he. Stel jij gaat uit, komt een leuke jongen tegen, jullie zoenen, hand in je slip, je pakt samen de taxi naar zijn huis, ondertussen achterin verder vozend. Je arriveert bij een donker huis, hij opent de deur en je ziet een paar huismoederschoenen staan. Je concludeert dat hij nog bij zijn ouders woont. Wat doe je? Wil je serieus zeggen dat je naar huis gaat ![]() | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:51 |
Jonguh, ik ging 27 jaar geleden al op kamers. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:52 |
Ten eerste is dat geen antwoord op de vraag, ten tweede heb ik niks aan die wetenschap als je er niet bij vertelt hoe oud je bent. Wil je geen antwoord geven? | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:54 |
Wat heb jij nou aan mijn antwoord? | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 12:56 |
Omdat jij en enkele anderen net doen alsof je geen vrouwen mee kan nemen omdat het een afknapper zou zijn (alsof je daar überhaupt wakker van ligt van je one night stand). Terwijl ik, en ik nam echt niet wekelijks vrouwen mee, nog nooit heb meegemaakt dat een vrouw rechtsomkeert maakte. Vandaar dat ik wil weten wat jij zou doen. Als je het niet wilt zeggen even goede vrienden hoor. | |
eight | dinsdag 11 maart 2014 @ 14:30 |
Meestal helemaal niets idd. | |
WJMW | dinsdag 11 maart 2014 @ 14:37 |
Mijn ervaring is wel dat ik snel minder contact ging maken met de vrienden die thuis bleven wonen na hun achttiende. Als je 4 jaar op jezelf woont is het haast niet meer voor te stellen dat ze lopen te zeuren over hun ouders of omdat ze de vuilnisbak eens moeten legen. Als vrienden gebruik van mijn huis maken die ook op zichzelf zijn gaan wonen weten ze dat het vervelend is als je een bende achterlaat. De thuisblijvers hebben het niet eens door. Ze begrijpen vaak ook niet goed wat het inhoud om maandelijkse verantwoordelijkheden te hebben. Mensen die thuis blijven wonen blijven vaak veel kinderlijker/puberaler dan mensen die op kamers gaan of op zichzelf gaan wonen. Het is wat mij betreft veel beter voor je ontwikkeling om op eigen benen te staan, en dan mogen je ouders je best een duwtje in de rug geven met financiële ondersteuning of af en toe een wasje, maar op je 25e nog thuiswonen vind ik eigenlijk een beetje zielig. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 14:48 |
Ik denk dat dat meer te maken heeft met fatsoen dan met zelfstandig zijn. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 14:58 |
Sneuneus. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 14:59 |
Ik zou nooit in een taxi stappen met een man die ik pas die avond heb leren kennen. Zo goed? | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 14:59 |
Maar krijg ik nog antwoord, of wil je geen antwoord geven? Dan kun je dat ook gewoon zeggen lijkt me. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:00 |
Ja hoor, ik heb antwoord gegeven. Kun je er wat mee? | |
Jackie-Treehorn | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:00 |
Met 18/19 op kamers is ideaal. Op je 21e moet je toch de deur wel uit zijn. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:00 |
Natuurlijk is dat goed. Dat lost gelijk het probleem op: jij zou dan ook nooit voor een one night stand met bij mijn ouderlijk huis komen. (woon inmiddels op mijzelf overigens) | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:01 |
Ja. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:01 |
Het ging toch niet om mij? | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:04 |
Nee natuurlijk niet. Maar omdat jij 1 van degene was die het een afknapper vond als iemand nog bij zijn ouders woont als je met hem mee naar huis gaat(dat zul je zo niet letterlijk gezegd hebben maar dat maakte ik op uit je woorden) is het probleem van de afknapper opgelost. Jij gaat niet mee met een man die je pas die avond hebt leren kennen, dan zul je tegen de tijd dat je wel mee gaat al laaaaaang erachter zijn gekomen dat hij nog in zijn ouderlijk huis woont. | |
Ryon | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:07 |
Als twintiger een ONS meenemen naar het ouderlijk huis! ![]() ![]() ![]() ![]() | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:09 |
Jij houdt er wel een wonderlijke manier van redeneren op na. Hoe trek je hier nu de conclusie uit dat een dame die wél in is voor een ONS het dus geen afknapper vindt? | |
WJMW | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:10 |
Voor mij zou het ook echt wel een afknapper zijn als een date nog thuis woont. Je zit dan in compleet verschillende levensfases (ook al ben je net zo oud). | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:12 |
Omdat ik nog nooit heb meegemaakt dat ze geen zin meer had. (niet dat ik aan de lopende band ons heb gehad) Volgens mij is de definitie van een afknapper dat je erop afknapt. Een verschrikkelijke meurkut knap ik op af. Dan heb ik geen zin meer, dan is het afgelopen. Nooit meegemaakt, dus met het afknappen zal het bij die dames in ieder geval wel meegevallen hebben. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:13 |
een date is anders. Daar wil je wellicht iets mee opbouwen. Maar de eerste de beste bimbo uit een discotheek die je mee neemt voor seks zal het echt een rotzorg zijn of je thuis woont of op jezelf. | |
Ryon | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:16 |
Dat zegt meer over jouw type mens. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:16 |
care to explain? | |
Ryon | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:22 |
Het lijkt mij geen hogere wiskunde om wat ik bedoel zelf uit te vogelen. ![]() Sommige mensen zijn blijkaar al tevreden met wat minder, sommige mensen nemen genoegen met wat meer. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:23 |
Maar ik wil niet graag straks verweten worden jou woorden in de mond te leggen, Dus leg eens uit, wat zegt het over mijn type mens? Of heb je zelf ook geen flauw idee en roep je maar wat? | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:25 |
Hoe zou je zelf een jongeman noemen die gewillige bimbo's naar zijn zolderkamer brengt voor een potje van het een of ander? | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:25 |
Instant Sahara, zo'n thuiswonende twintiger. Zachtjes langs de ouderlijke slaapkamer sneaken om vervolgens in door mams gewassen beddengoed je kreten van puur genot te moeten smoren omdat paps weer om 6 uur 's ochtends zijn boterhammetjes moet smeren. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:27 |
Player ![]() Nou hoe zou jij het noemen? Wat is er mis met een ONS als beide partijen dat willen? edit: ik zou mezelf seksgod noemen, dat doet het meest recht. | |
Ryon | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:33 |
Dat hangt van het geval al. Ik denk dat in jouw geval de term 'aandoenlijk' wel gepast is. Of 'gênant' als het ook je moeder was die de volgende dag het gebruikte condoom in de kliko gooide bij het opruimen van jouw kamer. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:39 |
Ik heb er even wat objectieve gegevens bij gezocht. Wat is nu de gemiddelde leeftijd waarop mensen uit huis gaan? Die heeft jaren lang net iets onder de 24 jaar gezeten, zit inmiddels net iets boven de 24 jaar. http://www.cbs.nl/NR/rdon(...)0/20130901b15art.pdf Daarbij verlaten meisjes het huis vaak eerder dan jongens. Nou, dan ben ik toch met een week na mijn 25e verjaardag redelijk gemiddeld. ![]() Maar dan concludeer ik dus dat een gemiddelde Nederlandse jongeman zijn ONS teleur moet stellen omdat hij nog thuis woont ![]() | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:40 |
Ik vind het aandoenlijk dat je nog steeds geen antwoord op mijn vraag hebt gegeven. Al weet ik natuurlijk wel waarom. | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:42 |
Yup. Lekker playeren en de zelfstandige jongeman uithangen in de kroeg of discotheek, maar wel even moeten melden of er nog thuisgegeten wordt, tenzij ze speciaal je lievelingskostje maakt, natuurlijk, dan is onderhandelen geen optie. Oh, en of je de volgende keer echt je rode t-shirt niet meer bij het bedden- en ondergoed wilt gooien, want paps heeft het niet zo op roze ballenknijpers! | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:47 |
Maar even voor mij hoor. Denk jij serieus dat een dame die alleen maar seks wil er ook maar een moment wakker van ligt of die seks in een ouderlijk huis of een studentenkamer plaats vind? ![]() Dat vind ik dezelfde soort oppervlakkigheid als vrouwen die zeggen af te knappen op sportsokken. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:48 |
Het wordt almaar erger. | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:48 |
Instant Sahara. --> omdraaien en kijken of hopen dat de taxi er nog staat. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:51 |
Dus je komt helemaal mee uit een kroeg/club, komt aan bij het huis, bent helemaal klaar voor seks en dan "hohohoho mannetje, jij woont niet op jezelf. Dan gaat het mooi niet door!" Dat is echt intens triest. Ben jij ook iemand die opdroogt als zijn loonstrook lager is dan die van jou? Het lijkt erop, maar ik kan er naast zitten, dat randzaken belangrijker zijn voor jou dan waar het om gaat. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:54 |
Waarom is dat nou intens triest? Omdat jij je neukpartij misloopt? Omdat ze toch nog ergens een grens trekt? | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:54 |
Wat is er zo erg aan? Ik post net een bron waaruit blijkt dat het VOLSTREKT NORMAAL is om als twintiger thuis te wonen. Maar de elitaire huppelkutjes van fok vinden het afknapper ![]() | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:57 |
Ik vind het een afknapper. Dat jij dames treft die dat soort voorkeuren niet met mij delen is natuurlijk heel fijn voor jou. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:57 |
Omdat als ik seks met iemand wil wil ik seks met die persoon, niet met diens huis. Dus het zal me dan een rotzorg zijn of die persoon in een villa of in een kartonnen doos woont. De woonomgeving speelt geen rol in het besluit seks met iemand te hebben. Als jij beslist "ja, ik wil seks" en dat wil je opeens niet meer omdat zijn huis je niet aanstaat of zijn woonsituatie (of dat zijn auto te simpel is, of omdat zijn tv te klein is etc) dan ben je niets meer dan een triest geval. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:58 |
Inmiddels niet meer van toepassing, ik heb een eigen huis. Maar vrouwen die mannen kiezen op basis van hun auto (of in jouw geval misschien motor), portemonnee of huis heb ik me altijd verre van gehouden. Gelukkig maar. | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:59 |
Een kartonnen doos vind ik ook een afknapper. Een ranzig huis ook. Een ranzige villa ook. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 15:59 |
Prima. dat is je goe drecht | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:00 |
Hè, fijn. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:02 |
Maar wat nu als jij hem meeneemt naar jouw huis, een fantastische nacht beleefd, en de volgende ochtend denk je "wat een vent ![]() 2 dagen later bij hem en hij woont in een ranzig huis. Eind verhaal? | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:02 |
Ja. Oppervlakkig hè, dat ik hygiëne een belangrijk punt vind. | |
Bipsje | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:03 |
Ik ging op mijn 17de op kamers, maar dat had ook andere oorzaken. Op mijn 20 gaan samenwonen. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:04 |
Ik vind het vrij oppervlakkig ja. Ik denk dat we op basis van onze discussie kunnen concluderen dat wij niet echt bij elkaar zouden passen. Gelukkig maar, ik krijg gewoon rillingen van het idee met jou samen te moeten leven, maar dat gevoel is denk ik wederzijds. | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:04 |
Net als wanneer ik er achter zou komen dat hij zijn huis vol heeft hangen met hakenkruizen en white power leuzen. Dan kan hij zich nog zó tof voordoen, dat is toch gewoon niet mijn ding, zeg maar. Oppervlakkig hè? | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:05 |
"Ja, nee, maar dat is wat aaaaaaaaaaaaaaaanders". Nah. Niet echt. Het zijn beide dingen die je pas later over iemand leert, blijkbaar. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:07 |
Had je het gevoel dat Motorbloempje wel in was voor een hot date? | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:07 |
Even aan m'n man vragen wat hij ervan vindt. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:13 |
Vind ik van iets andere orde. Maar voor een ONS zou het me niet uitmaken. Politieke verschillen zijn moeilijker. Een vies huis kun je wellicht oplossen met een schoonmaakster, en een hele leuke relatie hebben. Maar als je heel oppervlakkig afknapt dan gaat dat aan je neus voorbij. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:14 |
Nee. Ik was er zelf ook niet voor in geweest. (al moet ik zeggen dat ze er niet slecht uitziet). | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:30 |
Je neemt/maakt het allemaal zo persoonlijk. Alsof je er nog echt door geraakt wordt dat er vrouwen zijn die er op zouden zijn afgeknapt dat je nog in je ouderlijk huis woonde. | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:37 |
nee, natuurlijk word ik daar niet door geraakt. Ik vind het alleen getuigen van een enorme kortzichtigheid waar ik met mijn verstand echt niet bij kan. Ik zou me eerder geraakt voelen als een dame zou afknappen op mijn uiterlijk of geslachtsdeel. En wat iemand op fok van mij denkt laat me al helemaal koud irl. Ik vind de discussie gewoon interessant De reden dat ik er met mijn verstand niet bij kan is omdat ik puur kijk naar de persoon. Vind ik haar aantrekkelijk, vind ik haar aardig etc. Zo kan ik vrouwen die zeggen "hij moet wel een eigen huis en een goede baan hebben" totaal niet uitstaan. Ik kan me voorstellen dat als iemand op zijn 30e nog thuis woont dat je een beetje vreemde ideeën krijgt over die persoon, maar dan nog, als je alleen maar seks wilt, wat maakt het dan uit? Maar 23, 24, 25 en 26 is niet vreemd. De gemiddelde leeftijd waarop mensen uit het huis gaan ligt tegen de 25. Zie mijn link maar naar dat CBS rapport. Als ik een vrouw leuk vind en voor haar wil gaan, laat ik me niet tegenhouden door iets pietluttigs als een woonsituatie die mij niet aanstaat. | |
motorbloempje | dinsdag 11 maart 2014 @ 16:55 |
Ik heb nergens gezegd dat 'hij' een 'eigen huis' en 'een goede baan' moet hebben. Enkel dat ik thuiswonende twintigers een ontzettende afknapper vind, net als dat ik andere zaken afknappers vind; fijn wel, dat mensen andere dingen belangrijk vinden. Zaken die ánderen dan weer helemaal niet erg vinden. Een fatsoenlijke (en dus niet ranzige) studentenkamer en een baan/studie waarin hij het naar zijn zin heeft en waarmee hij zijn huur kan betalen (alhoewel male escort dan wel weer een afknapper zou zijn) kunnen bij mij prima door de beugel, daar zijn geen koophuis en een ceo-functie voor nodig hoor! | |
Kapitein_Scheurbuik | dinsdag 11 maart 2014 @ 17:05 |
Ik bedoel ook niet dat jij dat hebt gezegd. Ik bedoel dat ik jouw wensen en eisen van dezelfde orde vind. Dat betekent niet dat jij slecht bent, dat betekent alleen dat wij andere dingen belangrijk vinden. Gelukkig maar, anders zou het saai worden. Maar ik blijf vinden dat als je concludeert dat het merendeel van de mensen nog thuis woont als twintiger (de gemiddelde leeftijd om uit huis te gaan ligt immers tegen de 25 aan), dat jouw eisenpakket wellicht iets te veeleisend en zelfs oppervlakkig is. Dat is mijn persoonlijke mening, geen vaststaand feit. Ik vind je nu ook niet opeens een slecht mens of zo. Hier laat ik het vooralsnog even bij. Ik ga nu op weg naar mijn prachtige schone en opgeruimde huis (dus niet bij mijn ouders). | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:21 |
Gelukkig maar dat niet alle vrouwen thuiswonen na je 20e een afknapper vinden, anders was ik voorlopig nog wel even alleen ![]() | |
Fierce. | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:30 |
Genoeg studenten van 20 jaar die 'nog' thuis wonen en genoeg leuke seks/dates e.d. 'scoren'. Ik ben zelf 20 jaar, dus ik kan het weten! Ik vind het trouwens ook niet raar/faal om op je 20/21e thuis te wonen. Ik vind dat oordelen op elkaar altijd wel prachtig om te horen/lezen trouwens: lekker boeiend tot wanneer iemand thuis blijft wonen, het is zijn/haar leven. | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:41 |
Helemaal mee eens. Geeft ook wel aan hoe graag anderen bepaalde meningen/ideeën willen opdringen. | |
CherryOnTop | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:42 |
Wacht even. Jij stelt een vraag, mensen geven daar antwoord op, en dan willen ze ineens hun ideeen opdringen? ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:44 |
Er is een verschil tussen een vraag stellen of advies krijgen ![]() Buiten het feit dat ik advies altijd wel waardeer - laat daar geen misverstanden over verstaan - is het wel een vorm van mening/ideeën opdringen. Ik vroeg namelijk om andermans mening, en het advies/de ideeën kwamen vanzelf erachteraan. | |
CherryOnTop | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:47 |
Oh, er hadden dus alleen op zichzelfstaande antwoorden gepost moeten worden of advies dat in jouw straatje past, geen discussies of advies dat niet bij jouw visie past. Dat is inderdaad de normale gang van zaken op een forum als FOK!, helaas is het bij dit specifieke topic even fout gegaan. | |
Kper_Norci | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:50 |
Mensen die je een mongool vinden op basis van welke leeftijd je het huis uit bent gegaan, wie is er dan een mongool denk ik dan ![]() | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:51 |
Ik sta wel degelijk open voor meningen van anderen en eventueel bijbehorende adviezen. Of ik ze opvolg is natuurlijk een ander verhaal. Ik heb ook nergens gezegd dat ik me stoor aan meningen die niet in mijn visie passen, ik ben het er alleen niet mee eens. Wat ik wel zei is dat mensen hun adviezen/ideeen geven zonder dat ik er direct om vroeg. Dat is iets heel anders dan dat ik de meningen niet zou willen horen. | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:52 |
Jij brengt je eigen mening en ideeën toch ook naar voren? | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:52 |
Klopt. Ik zeg ook niet dat ik het afkeur. Met 'anderen' bedoel ik ook indirect mezelf ![]() | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:54 |
Je hangt er wel het label 'opdringen' aan. Dat vind ik nogal bot. | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 11 maart 2014 @ 18:56 |
Sommige posts waren in mijn ogen een beetje opdringerig/afkrakend, maar niet allemaal. Het gaat erom op welke manier het wordt gezegd. Er is een verschil tussen vriendelijk een advies geven, of mensen afkraken die nog niet zelfstandig wonen na hun 18/19/20e ![]() | |
Lienekien | dinsdag 11 maart 2014 @ 19:01 |
Nog niet zo lang op FOK!, zeker? | |
DeGemiddeldeConsument | dinsdag 11 maart 2014 @ 19:02 |
Jawel, alleen dat verandert niet mijn mening ![]() |