Een voogd kiezen

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:34 schreef tombolafan het volgende:

[..]

prima natuurlijk, ik wilde alleen mensen erop wijzen

Ja, fijn dat je dat deed, want dat wist ik niet. Bedankt dus!

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:32 schreef twist02 het volgende:

[..]

Oh vaag. Mijn zus en zwager hebben ook alleen mij aangewezen, maar ik dacht dat dat vooral kwam omdat er op papier nog niets geregeld is tussen mij en mijn vriend. Misschien dat dit ook wel van invloed is geweest dan.

In praktijk zou ik er altijd naar streven de kinderen ook in huis te nemen, omdat ik weet dat mijn zus en zwager dat het liefste willen. Ook als we zelf kinderen krijgen. Financieel komt dat wel goed, aangezien de kinderen alles erven.

zou mijn streven ook zijn

Als je voogd bepaalt in je testament kan je ook bewindvoerdergebeuren regelen.
Tot de 23e is de bewindvoerder hier verantwoordelijk en kan over gelden beschikken uit de erfenis ten bate van de opvoeding van ons kind dan.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:34 schreef oh-oh het volgende:

[..]

Ik hoef ze toch niet aan te nemen?

Serieus, opa en oma daar hebben een landgoed, die nemen zo per kind een nanny en klaar

hahaha was een grapje he

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:35 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ja, fijn dat je dat deed, want dat wist ik niet. Bedankt dus!

graag gedaan

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:34 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ja, nou ja, ik weet niet of er zoveel te erven zal zijn bij ons, hoor. Uiteraard is dat dan allemaal voor S en haar onderhoud, maar of dat nou zoveel is dat degene die haar op moet voeden niet nog bij moet leggen, vraag ik me af.

Ja, dat ligt ook aan de situatie natuurlijk. En de leeftijd van de kinderen. Op dit moment zouden de kinderen bij ons in huis komen wonen en zou het ouderlijk huis dus verkocht kunnen worden (of andersom). Dan heb je het ineens wel over flinke bedragen natuurlijk.

1 april gaat in de agenda. Wij weten wie we als voogd willen. Maar wat fijn dat het versoepelt wordt. Ik vind het namelijk best kwalijk dat je een hoop geld (en rompslomp) moet betalen om aan te geven wat er met Jouw kindje gebeurt wanneer je komt te overlijden.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:38 schreef twist02 het volgende:

[..]

Ja, dat ligt ook aan de situatie natuurlijk. En de leeftijd van de kinderen. Op dit moment zouden de kinderen bij ons in huis komen wonen en zou het ouderlijk huis dus verkocht kunnen worden (of andersom). Dan heb je het ineens wel over flinke bedragen natuurlijk.

Nou, daar moet toch echt ook eerst een hypotheek van afbetaald worden, hoor.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:34 schreef tombolafan het volgende:

[..]

prima natuurlijk, ik wilde alleen mensen erop wijzen

Ik bedoelde het net ook niet wijsneuzig hoor!

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:44 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Nou, daar moet toch echt ook eerst een hypotheek van afbetaald worden, hoor.

Ja snap ik. Ik ken de precieze regels ook niet, maar ik denk dat financiėn in zo'n situatie niet het grootste probleem zullen zijn (volgens mij komen de kinderen ook in aanmerking voor een wezenuitkering).

Er moet heel wat gebeuren wil ik mijn neefjes niet in huis nemen en opvoeden in zo'n geval, dat was meer m'n punt

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:24 schreef tombolafan het volgende:
Ik dacht dat als je een stel aanwijst als voogd zij het kind ook in het gezin op 'moeten' nemen? Dat alleen als je 1 iemand aanwijst het een soort toeziend voogd wordt die puur beslist waar het kind het best heen kan?

Dus een echtpaar (bv ouders) puur als verantwoordelijke aanwijzen kan dan niet...

Geen idee hoe het precies in onze testamenten verwoord is, maar zo hebben wij het dus wel kunnen regelen. Van zowel mijn man als van mij wordt een naast familielid benoemd tot voogd, en ze moeten onderling maar bedenken waar het kind (de kinderen) op dat moment het beste kunnen wonen.

Overigens hebben we de betreffende personen niet gevraagd, omdat iemand die in een testament wordt aangewezen als voogd verder geen verplichting heeft dit te accepteren, en er op het moment van opmaken van het testament nog geen sprake was van kinderen.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:54 schreef twist02 het volgende:

[..]

Ja snap ik. Ik ken de precieze regels ook niet, maar ik denk dat financiėn in zo'n situatie niet het grootste probleem zullen zijn (volgens mij komen de kinderen ook in aanmerking voor een wezenuitkering).

Er moet heel wat gebeuren wil ik mijn neefjes niet in huis nemen en opvoeden in zo'n geval, dat was meer m'n punt

Dat snap ik wel, maar je moet je er ook niet op verkijken. Als je net aan rondkomt, kan een extra kind financieel best nog lastig worden. En wil je je dan in allerlei bochten moeten wringen om rond te komen, terwijl je zelf misschien wel bewust keuzes hebt gemaakt om te zorgen dat je financieel wat ruimer zit?

Anw is anders een best bedrag per maand, voor een kind...

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:59 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dat snap ik wel, maar je moet je er ook niet op verkijken. Als je net aan rondkomt, kan een extra kind financieel best nog lastig worden. En wil je je dan in allerlei bochten moeten wringen om rond te komen, terwijl je zelf misschien wel bewust keuzes hebt gemaakt om te zorgen dat je financieel wat ruimer zit?

Laat ik voorop stellen dat ik inderdaad iemand ben die er graag voor zorgt dat financieel alles lekker ruim is, zodat onvoorziene kosten geen groot probleem vormen (liever 2 kinderen als ik die alles kan geven, dan 4 en elk dubbeltje om moeten draaien).

Maar gezien de situatie waar we het nu over hebben, wil ik me best in een paar bochten wringen om mijn dan ouderloze neefjes op te vangen
ANW is inderdaad enkele honderden euro's per maand en daarnaast schat ik dat er andere familieleden zijn die ook bij kunnen springen waar nodig.

Ja ( note :,de halfwezenuitkering bestaat niet meer)

Hier zijn mijn beste vriend en goede vriendin voogd . Zij hebben geen relatie.
Maar ik vertrouw hen meer dan wie dan ook dat ze voor mijn kinderen de juiste beslissing nemen.
Ik moest destijds voor Arwen een voogd aanwijzen en heb hen gevraagd. Vanzelf sprekend opnieuw gevraagd voor Oliver.
Hij heeft bij zijn vriendin ( nu verloofde ook gezegd dat hij voogd is en gelukkig klikken wij ook erg goed en staat zij er ook achter. Arwen heeft ze zelf gevraagd of dat zij haar speciale oom en tante willen zijn

Weet je vriendschappen komen en gaan, maar ook met familie kan het vreemd lopen. En hoewel ik wel zussen heb was de een destijds in een situatie dat ik echt niet haar daar wilde hebben. Andere zus toont weinig interesse in mijn kinderen. Mijn ouders zijn te oud. M zijn ouders ook geval dat ik uit mijn graf /as zou rijzen. En familie van D zijn geweldig maar ik kan me geen betere voogden voorstellen dan die ik nu heb.

Toeziend voogd bestaat niet meer.
Als je 2 mensen toewijst als voogd, dan moeten ze allebei voogdij accepteren. Dus als je een echtpaar/koppel of bijv 2 zussen benoemt, dan moeten zij dat dus ook samen accepteren. Anders vervalt het en wordt alsnog door rechter bepaald. Je kunt wel een volgorde aanbrengen. Bijv eerst je moeder en als die er niet meer is je zus (of zoiets dan).

Een voogd kan op het moment supreme altijd weigeren. Ook later als deze zijn taak niet meer kan of wil vervullen kan deze de taak neerleggen. Het is niet voor levenslang.
Mensen kunnen ook bezwaar aantekenen tegen de voogdij benoeming (bijv stel je hebt je zus aangewezen en je ouders zijn het daar niet mee eens). Uiteindelijk beslist dan alsnog de rechter. Deze zal echter rekening houden met de wensen van de ouders van de kinderen en je zal met zwaarwegende redenen moeten komen waarom hiervan afgeweken zou moeten worden.

Een voogd hoeft niet de kinderen in huis te nemen. Hij/zij beslist namens jou in het belang van het kind wat de beste oplossing is.

Een voogd of de omgeving hoef je niet op de hoogte te brengen. Doorgeven van naam en geboortedatum is voldoende. Dan staat het in het testament.

Wij hebben voor een zusje van mij gekozen. Zij heeft geen relatie, woont klein, maar zij is wel degene die de kinderen en ons het beste kent en (hopelijk nooit) een passende beslissing kan nemen in belang van de kinderen. Zij is op de hoogte, de rest van de familie niet.

Verder hebben wij bewindvoering voor de kinderen vast laten leggen. De bewindvoering ligt bij een onafhankelijk bureau, niet bij mijn zusje. Dit voorkomt dat derden misbruik van haar kunnen maken.

Tegelijkertijd hebben we 2 volmachten laten maken (die hebben niks met testamenten te maken). Dit houdt in dat als er met een van ons beiden iets gebeurt waardoor je niet meer handelingsbekwaam bent (bijv hersenletsel, coma oid), de ander mag tekenen namens degene die dat niet meer kan, zonder dat er bewindvoering aan te pas hoeft te komen (denk aan verkoop huis etc).

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 11:59 schreef Burdie het volgende:

[..]

Geen idee hoe het precies in onze testamenten verwoord is, maar zo hebben wij het dus wel kunnen regelen. Van zowel mijn man als van mij wordt een naast familielid benoemd tot voogd, en ze moeten onderling maar bedenken waar het kind (de kinderen) op dat moment het beste kunnen wonen.

Overigens hebben we de betreffende personen niet gevraagd, omdat iemand die in een testament wordt aangewezen als voogd verder geen verplichting heeft dit te accepteren, en er op het moment van opmaken van het testament nog geen sprake was van kinderen.

Maar dat betekent dus wel dat als 1 van de 2 weigert, de hele constructie niet doorgaat en de rechter alsnog beslist

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 12:04 schreef Burdie het volgende:
Anw is anders een best bedrag per maand, voor een kind...

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 12:17 schreef twist02 het volgende:

[..]

Laat ik voorop stellen dat ik inderdaad iemand ben die er graag voor zorgt dat financieel alles lekker ruim is, zodat onvoorziene kosten geen groot probleem vormen (liever 2 kinderen als ik die alles kan geven, dan 4 en elk dubbeltje om moeten draaien).

Maar gezien de situatie waar we het nu over hebben, wil ik me best in een paar bochten wringen om mijn dan ouderloze neefjes op te vangen
ANW is inderdaad enkele honderden euro's per maand en daarnaast schat ik dat er andere familieleden zijn die ook bij kunnen springen waar nodig.

Ik zou het ook met alle liefde over hebben voor mijn zus, maar ik denk dat je er gewoon niet te licht over moet denken. In het ergste geval heb je een heleboel jaren dat je voor dat extra kind/die extra kinderen moet zorgen. Ja, wellicht willen er andere familieleden bijspringen, maar willen en kunnen ze dat jaren achter elkaar?
En de ANW kan best een prima bedrag zijn, maar blijft het dat ook?

Begrijp me niet verkeerd, ik vind financiėn niet het belangrijkste, integendeel, maar het zou ook niet verstandig zijn (denk ik) om dat als onbelangrijk aan de kant te schuiven van "dat komt wel goed".

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 12:45 schreef miss_sly het volgende:

[..]

[..]

Ik zou het ook met alle liefde over hebben voor mijn zus, maar ik denk dat je er gewoon niet te licht over moet denken. In het ergste geval heb je een heleboel jaren dat je voor dat extra kind/die extra kinderen moet zorgen. Ja, wellicht willen er andere familieleden bijspringen, maar willen en kunnen ze dat jaren achter elkaar?
En de ANW kan best een prima bedrag zijn, maar blijft het dat ook?

Begrijp me niet verkeerd, ik vind financiėn niet het belangrijkste, integendeel, maar het zou ook niet verstandig zijn (denk ik) om dat als onbelangrijk aan de kant te schuiven van "dat komt wel goed".

Daar heb je ook helemaal gelijk in!

Het hele onderwerp is iets waar je niet licht over moet denken, en financiėn zijn daar zeker onderdeel van!

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 12:37 schreef Asyniur het volgende:
Toeziend voogd bestaat niet meer.
Als je 2 mensen toewijst als voogd, dan moeten ze allebei voogdij accepteren. Dus als je een echtpaar/koppel of bijv 2 zussen benoemt, dan moeten zij dat dus ook samen accepteren. Anders vervalt het en wordt alsnog door rechter bepaald. Je kunt wel een volgorde aanbrengen. Bijv eerst je moeder en als die er niet meer is je zus (of zoiets dan).

Een voogd kan op het moment supreme altijd weigeren. Ook later als deze zijn taak niet meer kan of wil vervullen kan deze de taak neerleggen. Het is niet voor levenslang.
Mensen kunnen ook bezwaar aantekenen tegen de voogdij benoeming (bijv stel je hebt je zus aangewezen en je ouders zijn het daar niet mee eens). Uiteindelijk beslist dan alsnog de rechter. Deze zal echter rekening houden met de wensen van de ouders van de kinderen en je zal met zwaarwegende redenen moeten komen waarom hiervan afgeweken zou moeten worden.

Een voogd hoeft niet de kinderen in huis te nemen. Hij/zij beslist namens jou in het belang van het kind wat de beste oplossing is.

Een voogd of de omgeving hoef je niet op de hoogte te brengen. Doorgeven van naam en geboortedatum is voldoende. Dan staat het in het testament.

Wij hebben voor een zusje van mij gekozen. Zij heeft geen relatie, woont klein, maar zij is wel degene die de kinderen en ons het beste kent en (hopelijk nooit) een passende beslissing kan nemen in belang van de kinderen. Zij is op de hoogte, de rest van de familie niet.

Verder hebben wij bewindvoering voor de kinderen vast laten leggen. De bewindvoering ligt bij een onafhankelijk bureau, niet bij mijn zusje. Dit voorkomt dat derden misbruik van haar kunnen maken.

Tegelijkertijd hebben we 2 volmachten laten maken (die hebben niks met testamenten te maken). Dit houdt in dat als er met een van ons beiden iets gebeurt waardoor je niet meer handelingsbekwaam bent (bijv hersenletsel, coma oid), de ander mag tekenen namens degene die dat niet meer kan, zonder dat er bewindvoering aan te pas hoeft te komen (denk aan verkoop huis etc).

Goede post en food for thought

Als ons iets mocht overkomen dan gaat Roy naar een huis met verstandelijk gehandicapten. Dit hebben wij pas laten vastleggen. Ook omdat Roy uiteindelijk daar ook naartoe zal verhuizen. (al mag dat nog heel lang duren voordat het zover is)

Roy in een ander gezin willen we niemand "aandoen" omdat de opvoeding zwaar is.

m'n schoonzus was een optie ook omdat zei bekend is met gehandicapten en verpleegkundige is bij gehandicapten. Maar die heeft ook haar eigen gezin met 2kinderen. Als je Roy daar dan ook nog eens bijzet... Dan word het wel heel druk.

Mijn broer heeft ons gevraagd om voogd te worden van zijn (ongeboren) kindje en eventueel volgende kinderen.
Maar heeft erbij ook gezegd dat het iets tijdelijks is omdat wij op dit moment de enige zijn waarbij het kind goed opgevangen kan worden. (stabiele situatie enzo) Alleen de afstand is te groot. (wij wonen in het noord Brabant, zij in noord Holland) En ze hebben in de toekomst misschien betere opties daarin.
En mijn man en ik willen onze toekomstige kinderen om dezelfde reden niet bij broer en schoonzus achterlaten. Je haalt zo'n kind dan toch helemaal uit zijn vertrouwde omgeving.
Maar we vinden dat hele tijdelijke voogd wel een beetje scheef. Ik weet niet zo goed of we dat dan wel moeten accepteren. Mijn man wil het niet doen als het alleen maar tijdelijk is.
We moeten er iig nog even mee om de tafel zitten. Want het is niet niks natuurlijk. Even de regeltjes doorlezen zal iig wel helpen denk ik.

Zo zijn wij ook gevraagd als voogden, voor het kind van mijn zwager en schoonzus, Wij wonen aan de andere kant van het land en zien/spreken hun nauwelijks. Het kind is nu 3 en we hebben hem hooguit 5x gezien. Bovendien maken we er niet bepaald een geheim van dat we geen kinderen willen.
Voor mij dus echt een raadsel waarom ze ons hebben gevraagd.

We hebben dus ook nee gezegd, het lijkt mij beter dat iemand voor het kind gaat zorgen die dicht bij hem staat, die hij goed kent, en waarbij hij in zijn eigen buurt kan blijven, en waar hij ook gewenst is.

quote:

Op woensdag 26 februari 2014 22:46 schreef vencodark het volgende:

Trouwens, herkennen jullie dit: dat gevoel dat je je uiteindelijke keuze aan mensen zal moeten uitleggen/verantwoorden. Wanneer je iets hebt besloten.
Zeker wanneer je inderdaad besluit je kind bij goede vrienden 'te laten' als er iets gebeurt?

Ik weet dat mijn familie ook maar één belang voorop heeft staan als zoiets aan de orde komt: dat van S. Mijn schoonfamilie ben ik daar niet zo zeker van. Die zullen zich wel gepasseerd voelen. Een van de redenen waarom we mijn ouders/moeder als beslissingsbevoegde aan willen wijzen. Hebben we nu geen gedoe en weten we zeker dat er in geval van nood naar het beste voor onze dochter wordt gekeken.

Iemand die nu nog niet zo geschikt is/lijkt kan dat over een paar jaar wel zijn.

Wij dropten de vraag bij mijn zusje en haar man toen onze zoon 2 maanden oud was, en dat werd afgehouden, wat vervelend was, want we zagen op dat moment mijn zusje als ideale voogd indien ons iets zou overkomen (mijn oudste was toen eigenlijk nog net te jong en onvolwassen).
Een paar weken later bleek dat mijn zusje en haar man gingen scheiden, dus we begrepen het hoe en waarom van de afwijzing wel.

Afgelopen zomer kochten we ons huis, gingen we trouwen en moesten we toch bij de notaris zijn (aankoop huis, huwelijkse voorwaarden), en ondertussen was mijn oudste zoon wel dusdanig volwassen geworden dat het ons niet meer dan logisch leek hem te vragen als voogd als ons iets zou overkomen.

Om echter te voorkomen dat hij zowel qua zorg als qua financiėn de verantwoordelijkheid zou hebben (en dus wellicht een opstandige puber zou moeten vertellen dat hij geen dure fiets zou mogen kopen), hebben we mijn zusje wel als bewindvoerder gevraagd, en dat vond ze geen enkel probleem (tijdelijke opvang overigens ook niet, want de jongste is natuurlijk niet de enige die ineens wees is als wij wegvallen).

Mijn zus bepaalt als wij tegelijk overlijden en andersom is dat ook zo. Van beide kanten omdat de ander als beste wordt gezien in het bepalen wat goed zal zijn voor de kinderen. Is vastgelegd bij de notaris.

Volmachten hebben we nog niet, dat is wel een goed punt. Dat hoeft dus niet vanzelf te gaan bij huwelijk en partnerschap realiseer ik me nu.

quote:

Op woensdag 26 februari 2014 22:46 schreef vencodark het volgende:

Trouwens, herkennen jullie dit: dat gevoel dat je je uiteindelijke keuze aan mensen zal moeten uitleggen/verantwoorden. Wanneer je iets hebt besloten.
Zeker wanneer je inderdaad besluit je kind bij goede vrienden 'te laten' als er iets gebeurt?

Ja... wij hebben mijn ouders gevraagd (als er 1 vastgelegd moet worden, zal dat mijn moeder zijn, want die is echt van het regelen) of zij erop willen toezien dat de kinderen goed terecht komen.
Maar we hebben het niet officieel vastgelegd en dat zou ik dan wel weer willen.

Ik heb schoonfamilie die al drama kan maken om kleine dingen qua "erfenis" en ik voorzie nogal wat getouwtrek, zeker als het niet vastligt.
Volgens mij hebben we het ze wel verteld. Maar ik ben bang dat als puntje bij paaltje komt, ze dat ineens vergeten zijn.
Wat dat betreft klinkt het wel goed dat je het per april makkelijker kan vastleggen, toch nog maar eens over hebben met mn man. Eigenlijk zou ik het liefst vastleggen waar ik ze zeker NIET wil hebben .
En hoewel mijn schoonfamilie best ok is, is dat naar mijn idee niet de beste plek.
Maar als ik iemand zou moeten aanwijzen die ik echt zou willen vragen... lastig...

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 06:55 schreef Omentielvo het volgende:
Dat in het geheim zou ik niet doen. Stel dat er iets gebeurt en de zus komt er dan achter. Buiten het verdriet van het overlijden kan de zus nooit meer vragen naar de waarom.

Huh? Dus jij zou iedereen gaan uitleggen waarom je voor een bepaald persoon als voogd gekozen hebt omdat ze zich misschien gepasseerd zouden kunnen voelen?

Ik heb mijn beste vriendin wel ingelicht ja. Denk dat ze anders zou verwachten dat het op haar neer zou komen en als ze haar beste vriendin net heeft verloren lijkt de emotionele achtbaan me al groot genoeg.
_{Maar je vroeg het helemaal niet aan mij}

Ik wenste dat ik niet gereageerd had. Ik ben hier slecht in en trek me terug. Sorry voor mijn post

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 22:26 schreef Suikertante het volgende:
Ik heb mijn beste vriendin wel ingelicht ja. Denk dat ze anders zou verwachten dat het op haar neer zou komen en als ze haar beste vriendin net heeft verloren lijkt de emotionele achtbaan me al groot genoeg.
_{Maar je vroeg het helemaal niet aan mij}

ik denk dat het ook helemaal aan je situatie ligt

Wij hebben gekozen om een persoon als voogd aan te wijzen die geen familie is. Mocht ons iets overkomen, dan ben ik ervan overtuigd dat hij doet wat op dat moment het beste is voor Isa. En het kan heel goed dat op dat moment bij mijn ouders, mijn zusje of bij mijn schoonbroertje is. Ik ben van mening dat ik daarmee niemand passeer, maar juist een stukje rust breng in een moeilijke situatie.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 17:38 schreef Risu het volgende:
Mijn broer heeft ons gevraagd om voogd te worden van zijn (ongeboren) kindje en eventueel volgende kinderen.
Maar heeft erbij ook gezegd dat het iets tijdelijks is omdat wij op dit moment de enige zijn waarbij het kind goed opgevangen kan worden. (stabiele situatie enzo) Alleen de afstand is te groot. (wij wonen in het noord Brabant, zij in noord Holland) En ze hebben in de toekomst misschien betere opties daarin.
En mijn man en ik willen onze toekomstige kinderen om dezelfde reden niet bij broer en schoonzus achterlaten. Je haalt zo'n kind dan toch helemaal uit zijn vertrouwde omgeving.
Maar we vinden dat hele tijdelijke voogd wel een beetje scheef. Ik weet niet zo goed of we dat dan wel moeten accepteren. Mijn man wil het niet doen als het alleen maar tijdelijk is.
We moeten er iig nog even mee om de tafel zitten. Want het is niet niks natuurlijk. Even de regeltjes doorlezen zal iig wel helpen denk ik.

Ik snap je gevoel erbij wel, het voelt een beetje tweede keus ('we vinden je wel geschikt maar praktisch gezien eigenlijk niet), maar ik vind de opmerking van je broer zo gek niet eigenlijk. Ben het wel met hem eens.

Het is goed mogelijk dat iemand die nu geschikt is dat over een paar jaar niet meer is of andersom. Broers en zussen die nu nog te jong zijn bijvoorbeeld (wat Leandra al aangeeft), of je ouders die over een aantal jaar te oud zijn. Niet dat ze dan niet meer zouden kunnen bepalen wat voor je kind het beste is, maar naast de stabiele thuissituatie gaat voor mij het belang van de omgeving met de jaren toenemen. Dat kind als hij groter is, naar school gaat en vriendjes heeft, ten minste in de vertrouwde omgeving kan blijven. Dan gaat mijn voorkeur toch uit naar iemand die dat kan bieden.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 11:26 schreef Mineola het volgende:

[..]

Ik snap je gevoel erbij wel, het voelt een beetje tweede keus ('we vinden je wel geschikt maar praktisch gezien eigenlijk niet), maar ik vind de opmerking van je broer zo gek niet eigenlijk. Ben het wel met hem eens.

Het is goed mogelijk dat iemand die nu geschikt is dat over een paar jaar niet meer is of andersom. Broers en zussen die nu nog te jong zijn bijvoorbeeld (wat Leandra al aangeeft), of je ouders die over een aantal jaar te oud zijn. Niet dat ze dan niet meer zouden kunnen bepalen wat voor je kind het beste is, maar naast de stabiele thuissituatie gaat voor mij het belang van de omgeving met de jaren toenemen. Dat kind als hij groter is, naar school gaat en vriendjes heeft, ten minste in de vertrouwde omgeving kan blijven. Dan gaat mijn voorkeur toch uit naar iemand die dat kan bieden.

Toch vind ik dat lastig. Dichter bij huis (maar nog steeds niet echt in dezelfde omgeving) zijn de broer en zus van B met hun gezin te vinden. Zij kennen S echter heel slecht, want ze zien haar zelden, alleen op verjaardagen. Contact is er minimaal, ook weinig initiatief van beide kanten. Bovendien passen zij qua opvoeding heel slecht bij ons.
Mijn zus woont verder weg, maar we zien hun veel vaker, ze kennen S veel beter en S is gek op hen, en op haar jongste neefje die even oud is als zij is. Mijn ouders wonen daar ook in de buurt. Qua omgang met de kinderen passen ze veel beter bij ons. Dus daar is het echt een veel betere optie, ook al is het 100 km verder weg. En dan denk ik dat ik een goede, fijne, stabiele thuisomgeving belangrijker vind dan dat ze in dezelfde omgeving blijft wonen, maar de thuisomgeving toch minder is.

Met dat laatste ben ik het wel eens. De thuisbasis is t belangrijkst.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 10:33 schreef klumsy het volgende:

Maar ik blijf het een lastige keus vinden, want eigenlijk vind ik niemand goed genoeg

Dit dus.
Er is bij iedereen wel een bezwaar.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 11:58 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Toch vind ik dat lastig. Dichter bij huis (maar nog steeds niet echt in dezelfde omgeving) zijn de broer en zus van B met hun gezin te vinden. Zij kennen S echter heel slecht, want ze zien haar zelden, alleen op verjaardagen. Contact is er minimaal, ook weinig initiatief van beide kanten. Bovendien passen zij qua opvoeding heel slecht bij ons.
Mijn zus woont verder weg, maar we zien hun veel vaker, ze kennen S veel beter en S is gek op hen, en op haar jongste neefje die even oud is als zij is. Mijn ouders wonen daar ook in de buurt. Qua omgang met de kinderen passen ze veel beter bij ons. Dus daar is het echt een veel betere optie, ook al is het 100 km verder weg. En dan denk ik dat ik een goede, fijne, stabiele thuisomgeving belangrijker vind dan dat ze in dezelfde omgeving blijft wonen, maar de thuisomgeving toch minder is.

Oh helemaal eens hoor!

Het ging mij ook om de verder gelijke gevallen die een stabiele thuisbasis hebben en kunnen geven, overeenkomstig qua opvoeding etc. Waarin je verder gaat kijken. Dan zou de voorkeur denk ik uitgaan naar diegene die het dichtst bij ons woont, afhankelijk van de leeftijd van het kind. Onze omgeving vind ik bij een dreumes nog niet belangrijk, maar bij een puber des te meer.

[ Bericht 4% gewijzigd door Mineola op 28-02-2014 14:43:32 ]

Ik vind het maar lastig.
We hebben mijn schoonzus en man het wel eens gevraagd.
Ze hebben er al drie, wonen groot, het zou makkelijk gaan financieel en qua ruimte.
Maar ze zijn wel van de no nonsense, iets te nuchtere aanpak.
Zelfs mijn schoonvader ziet duidelijk het verschil. Dat wij meer knuffelen, uitspreken dat we van Ollie houden, meer aandacht aan hem besteden.
Maar ik zou niet weten wie dan. Mijn man's vrienden voeden anders op dan wij.
Mijn vriendinnen zouden meer op onze manier opvoeden denk ik maar zijn nog single en hun leven is niet ingericht op een kind.
Mijn moeder zou best geschikt zijn maar ze is nu al 65 dus mja ook niet echt een optie.

Overigens zijn wij ook de eerste optie voor schoonzus. Ze hebben beloofd dat we dan het huis er bij krijgen dus dan kunnen we ze in ieder geval allemaal herbergen
Maar 3 kinders er bij zou ik tzt toch even van moeten slikken geloof ik maar het absoluut wel doen.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 14:53 schreef laziness het volgende:
Mijn vriendinnen zouden meer op onze manier opvoeden denk ik maar zijn nog single en hun leven is niet ingericht op een kind.

Maar dat leven is er op aan te passen als ze dat willen toch?

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 20:13 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Blijkt de voogd die wij op t oog hebben al voogd is voor dr zusjes kinderen, nu zit ik in dubio, want vraag je t dan wel of niet?!

Als diegene voor jou de aangewezen persoon is, waarom niet?! De kans dat zij/hij įl die kinderen onder haar/zijn hoede krijgt is volgens mij bizar klein.

Wij hebben gekozen voor Pax zijn beste vriend. Ook een fokker

Hij zal het allemaal heel anders doen dan ik het zou doen maar zal ze nooit tekort doen en is gewoon geweldig hij kan ze heel veel meegeven en heeft een geweldige visie op het leven + de kinderen vinden hem ook tof

Ik vond het wel een kick waard ja

http://www.rechtspraak.nl(...)ag-na-overlijden.pdf

Overigens kun je met dat formulier ook 2 voogen opgeven die na elkaar voogd zijn en dus niet per se samen.

Kwestie van formulier invullen, geboorte akte opvragen (kan digitaal) erbij stoppen, en dan alles opsturen

Ik ben ook erg blij dat ik dit nu geregeld heb. Hele fijne oplossing zo.

Dat maakt het een stuk makkelijker om te regelen ja. Maar ik kom er gewoon niet uit wie we als voogd zouden moeten aanwijzen...

Mijn zus is op zich de meest voor de hand liggende optie: zij woont in dezelfde stad (maar wel zo ver weg dat de kinderen naar een andere school zouden moeten enz.), en haar opvoedstijl ligt het dichtst bij die van ons - al is ze in veel dingen wel strenger. Maar ze is ook alleenstaande moeder van drie kinderen. Er dan nog eens twee bij, dat vind ik nogal wat.

Mijn broer en zijn vrouw wonen hier ongeveer een uur vandaan, en die zien we niet heel vaak. Qua opvoedstijl zou het wel gaan, denk ik, al zijn ze in veel dingen ook wel heel anders dan wij. Maar zij zitten financieel erg moeilijk nu, en ik denk niet wij een noemenswaardige erfenis hebben.

Dan is er nog mijn schoonzusje en haar man, die een kleine anderhalf uur bij ons vandaan wonen. Zij hebben ook drie kinderen, en ik ben dol op ze, maar hou helemaal niet van de manier waarop zij hun kinderen opvoeden.

Geschikte vrienden hebben we eigenlijk ook niet...

De kans dat het nodig is is heel klein, maar alleen al om te voorkomen dat er, als het toch nodig is, gezeur over komt en/of de nabestaanden in hun onwetendheid toch kiezen voor degenen die jij het minst geschikt acht zou ik wel iemand aanwijzen, en persoonlijk zou ik degene aanwijzen die ik het meest geschikt acht (maar ik zou wel vragen of die persoon ertoe bereid zou zijn).

En ik weet niet of jullie een koop- of huurhuis hebben, maar als het een koophuis is kun je natuurlijk prima een ORV afsluiten waardoor het huis bij jullie beider overlijden iig vrij is, dat kan degene die de zorg op zich moet nemen daar met zijn/haar gezin lastenvrij wonen.

Ze hoeven toch ook niet per se bij diegene te wonen? De voogd moet ervoor zorgen dat de kinderen goed terecht komen, bij de voogd zelf of bij wie de voogd geschikt acht.