Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #3

T kan ook andersom is hier de ervaring : sociaal niet passen bij je leeftijd maar 4 jaar ouder (orthopedagoog/psycholoog/psychiater) en dan ook nog eens (erkend) HB, dat werkt dus niet als je puber bent.

Iemand hier ervaring mee ?

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 17:17 schreef Adnap het volgende:
T kan ook andersom is hier de ervaring : sociaal niet passen bij je leeftijd maar 4 jaar ouder (orthopedagoog/psycholoog/psychiater) en dan ook nog eens (erkend) HB, dat werkt dus niet als je puber bent.

Iemand hier ervaring mee ?

ja.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 17:29 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

ja.

en hoe doen jullie dat met school en zo ? Hij functioneert daar gewoon niet, school begrijpt hem niet en hij school niet. School roept : t ver boven maaiveld wij kunnen dat niet.
Nu andere school, of het werkt is vraag 2 maar dit was duidelijk niets.

Miss sly, hij is dus heel slim (iq 140+) en dus ook sociaal emotioneel is hij geen 12 maar 16/17
Lastig met een lijf van een 12 jarige. Plus zie hier boven.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 18:03 schreef Adnap het volgende:

[..]

en hoe doen jullie dat met school en zo ? Hij functioneert daar gewoon niet, school begrijpt hem niet en hij school niet. School roept : t ver boven maaiveld wij kunnen dat niet.
Nu andere school, of het werkt is vraag 2 maar dit was duidelijk niets.

Miss sly, hij is dus heel slim (iq 140+) en dus ook sociaal emotioneel is hij geen 12 maar 16/17
Lastig met een lijf van een 12 jarige. Plus zie hier boven.

Specifiek voor een categoriaal gymnasium gekozen om die redenen, los je het probleem niet mee op, maar maakt het wel een stuk makkelijker om er mee om te gaan.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 15:36 schreef Clubsoda het volgende:
Maar in dat geval maak je ook een vergelijking tussen de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling. En als daar een grote discrepantie tussen ziet, is dat ook iets om bij stil te staan. Je ziet dat veel bij kinderen die cognitief heel sterk zijn, dat ze sociaal-emotioneel leeftijdsconform (en dat lijkt dan zwak in verhouding) functioneren. Volgens mij gaat daar de twijfel over wel of niet doorgaan naar groep 3 bij vroege leerlingen ook over.

Het komt heel vaak voor dat hb kinderen sociaal-emotioneel juist voorlopen, (het zijn allemaal kleine baby's, mama. Als je een ander spelletje wil spelen dan zij, gaan ze huilen en dreigen om toch hun zin te krijgen. Hoe kinderachtig!)

Daardoor vinden ze geen aansluiting bij de klas (met baby's spelen is niet leuk)

En dat wordt dan voor een achterstand aan gezien. Waardoor men het beter vindt om een kind nog een jaartje te laten zitten. Een brand met benzine blussen, naar mijn idee.

Zie ook http://educatie-en-school(...)nderen-weerlegd.html

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 18:03 schreef Adnap het volgende:

[..]

en hoe doen jullie dat met school en zo ? Hij functioneert daar gewoon niet, school begrijpt hem niet en hij school niet. School roept : t ver boven maaiveld wij kunnen dat niet.
Nu andere school, of het werkt is vraag 2 maar dit was duidelijk niets.

Miss sly, hij is dus heel slim (iq 140+) en dus ook sociaal emotioneel is hij geen 12 maar 16/17
Lastig met een lijf van een 12 jarige. Plus zie hier boven.

tja, dat gaat vanzelf. Sowieso zijn de meesten in zijn klas bijna 2 jaar ouder. Dat scheelt enorm. Buiten dat goede aansluiting qua humor enzo. Extra vakken die hem erg aanspreken en die zijn talenten aanspreken. Docenten die niet weten hoe oud hij is en hem dus behandelen als de rest van de klas. Qua computerspellen mocht hij iets ouder dan hij was spelen, qua bedtijd gewoon naar zijn fysieke leeftijd. Verder praten wij er met hem niet over. Hij weet zijn IQ cijfer niet, of zijn verstandelijke leeftijd. Hij weet dat hij sneller door de lesstof is gegaan. Maar dat is niet waar hij zich op kan laten voorstaan. Net als iemand met aanleg voor hard lopen daar pas waardering voor krijgt als hij/zij gaat trainen om met dat talent de snelste/beste te worden. Hij zit op z'n plek in zijn huidige leerjaar. Wel praten we over de verschillen qua bier drinken (niet meer aan de orde ) en rijbewijzen enzo. Maar ja, ook die dingen zijn zoals ze zijn.

Ik zeg niet dat jij dit niet doet natuurlijk. Maar ik vertel wat er voor ons dan wel werkt. Wij hebben een uitermate relaxed kind dat lekker in z'n vel zit, niet opvalt in zijn leerjaar en lekker zijn gang gaat.
Hopelijk vinden jullie dat ook op de nieuwe school.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 19:28 schreef LesStroud het volgende:

[..]

Het komt heel vaak voor dat hb kinderen sociaal-emotioneel juist voorlopen, (het zijn allemaal kleine baby's, mama. Als je een ander spelletje wil spelen dan zij, gaan ze huilen en dreigen om toch hun zin te krijgen. Hoe kinderachtig!)

Daardoor vinden ze geen aansluiting bij de klas (met baby's spelen is niet leuk)

En dat wordt dan voor een achterstand aan gezien. Waardoor men het beter vindt om een kind nog een jaartje te laten zitten. Een brand met benzine blussen, naar mijn idee.

Zie ook http://educatie-en-school(...)nderen-weerlegd.html

Oh, dat kan zijn hoor. Ik ging in dit geval in op de vraag hoe je discrepanties in de ontwikkeling opmerkt en wat dat zou kunnen betekenen.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 19:44 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

tja, dat gaat vanzelf. Sowieso zijn de meesten in zijn klas bijna 2 jaar ouder. Dat scheelt enorm. Buiten dat goede aansluiting qua humor enzo. Extra vakken die hem erg aanspreken en die zijn talenten aanspreken. Docenten die niet weten hoe oud hij is en hem dus behandelen als de rest van de klas. Qua computerspellen mocht hij iets ouder dan hij was spelen, qua bedtijd gewoon naar zijn fysieke leeftijd. Verder praten wij er met hem niet over. Hij weet zijn IQ cijfer niet, of zijn verstandelijke leeftijd. Hij weet dat hij sneller door de lesstof is gegaan. Maar dat is niet waar hij zich op kan laten voorstaan. Net als iemand met aanleg voor hard lopen daar pas waardering voor krijgt als hij/zij gaat trainen om met dat talent de snelste/beste te worden. Hij zit op z'n plek in zijn huidige leerjaar. Wel praten we over de verschillen qua bier drinken (niet meer aan de orde ) en rijbewijzen enzo. Maar ja, ook die dingen zijn zoals ze zijn.

Ik zeg niet dat jij dit niet doet natuurlijk. Maar ik vertel wat er voor ons dan wel werkt. Wij hebben een uitermate relaxed kind dat lekker in z'n vel zit, niet opvalt in zijn leerjaar en lekker zijn gang gaat.
Hopelijk vinden jullie dat ook op de nieuwe school.

Zo doe ik het ook ongeveer, alleen is hij dus ook nog eens een puber categorie 10 op een schaal van 12. Plus dat hij van zijn huidige docenten amper ondersteuning krijgt. Hij weet ook zijn iq niet, wel dat hij slim is maar daar was ie zelf al wel achter

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 19:25 schreef Lilliesleaf het volgende:

[..]

Specifiek voor een categoriaal gymnasium gekozen om die redenen, los je het probleem niet mee op, maar maakt het wel een stuk makkelijker om er mee om te gaan.

Dat was hier geen optie, broer zit daar en kind past daar echt niet. Strak gaat hij naar een school met een begaafdheidsprofiel. Hij is proef wezen draaien en kwam opgelucht thuis.

Ik heb niet veel praktische kennis van diagnostiek bij jonge kinderen, laat ik dat voorop stellen. Bij jongeren en volwassenen ga je over het algemeen uit van testonderzoek, je (hetero)anamnese (dus wat iemand je zelf vertelt en wat partner/nabije andere meldt), soms vragenlijsten en je observaties tijdens dat alles. Ik verwacht dat je bij kinderen ook veel waarde hecht aan de indruk van de ouders en eventueel leerkracht, en eventuele observaties tijdens spel bijvoorbeeld. Maar diagnostiek laat je natuurlijk niet zomaar doen, er is altijd een hulpvraag. Ouders of school maken zich zorgen, en de reden daarvoor is richtinggevend in je onderzoek.

Yade speelt ook graag, is niets luis aan of gebrek aan uitdaging. Ze vindt gezellig keuvelen met klasgenootjes net zo leuk, als werkjes maken, lezen en rekenen. Ze kijkt wel enorm uit naar groep 3, en zal de op een na jongste zijn, zonder een klas over te slaan, maar komt sociaal emotioneel prima mee. Ik zou ook niet weten of ze hoogbegaafd is. Dat ze slim is, staat wel vast. Ze kon woordjes lezen toen ze 5 was (boeit haar op het moment niet zo) en rekenen gaat haar prima af, kleine tafel sommen, deel sommen, optel en aftrek sommen tot en na de 20 en ze scoort elke keer weer een A I op alle cito's.

Maar Jasmin... Die verveelt zich enorm thuis, maar ik kan haar niet de hele dag uitdagen. En als iets niet in een keer lukt is ze boos, dus uitdagen helpt ook niet altijd. Ze is wel onvermoeibaar, kwekt de godsganze dag, moet overal alles van weten, tellen, benoemen. Herkent al letters sinds haar derde, kleuren en vormen toen ze 1 was, begon te praten voor ze een jaar was en spreekt nu met prachtige zinnen. "Nee, dat is niet mogelijk." "Ik weet niet waarom ik dat weet. Dat zit gewoon in mijn hoofd." Maar ze analyseert ook alles. Simpel verse van zagen zagen. Waarom smeert hij niet zelf zijn boterhammen mamma en waar zijn zijn pappa en mamma dan? En dan dus kleine keer sommen maken (2 keer 3 eieren, zijn er dus 6!) Ik twijfel soms zo, ik wil niet zo een vreselijke moeder zijn die denkt dat haar kind zo briljant is, maar eigenlijk gewoon wel slim is.

Maar als ik zie dat ze feilloos de Squla dingen maakt van groep 2 en de LOCO voor 5 jarige, dan ben ik deze keer bang, dat ze op school straks net zo dwars en boos gaat worden, als ze nu vaak thuis is en dat het een teleurstelling is dat ze niet leert lezen als haar zus.

Wij hebben besloten om eens met de huisarts te wisselen van gedachte. Het CB was zo een teleurstelling. "Doe maar op peutergym." Ik wist niet wat ik hoorde.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 20:34 schreef Adnap het volgende:

[..]

Zo doe ik het ook ongeveer, alleen is hij dus ook nog eens een puber categorie 10 op een schaal van 12. Plus dat hij van zijn huidige docenten amper ondersteuning krijgt. Hij weet ook zijn iq niet, wel dat hij slim is maar daar was ie zelf al wel achter

[..]

Dat was hier geen optie, broer zit daar en kind past daar echt niet. Strak gaat hij naar een school met een begaafdheidsprofiel. Hij is proef wezen draaien en kwam opgelucht thuis.

Hier ook geen ondersteuning van docenten. hij pubert inderdaad niet zo hard. Wellicht scheelt dat. ik heb alleen eens een gesprek gevoerd met de wiskundedocent om eea uit te leggen. die benadert hem nu toch anders en dat werkt wonderbaarlijk goed. Een beetje compassie van de andere kant scheelt dan toch. (dat het geen onwil is maar voor het eerst iets moeten doen) ik hoop dat de hormonen gauw een beetje gaan liggen, dat scheelt ook.
Mijn tweede is ook zo heftig in de puberteit geschoten. Die kon zich ook totaal niet concentreren of überhaupt stof opnemen. die gaat eerst een niveau naar beneden. Voor hem op dit moment echt de beste keuze. als die storm dan wat gaat liggen en hij weer informatie op kan nemen zien we dan wel verder.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 20:38 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Onderweg naar huis besefte ik ineens wat eigenlijk het probleem zou kunnen zijn: hoe weet je nou dat het inderdaad te maken heeft met de sociaal-emotionele ontwikkeling, en dat het liever willen spelen geen kwestie is van gemakzucht, luiheid, of gebrek aan uitdaging? Immers, dat een kleuter liever zou spelen, is op zich niet echt een onlogisch iets.

mijn oudste en jongste wilden als kleuters helemaal niet graag spelen. Totaal geen aansluiting met leeftijdsgenoten. Die begrepen ook niks van mijn jongens. dus dat hóeft niet.
Nou schijnen meisjes wel beter te zijn in "aanpassen" dus enige alertheid lijkt me wel op z'n plaats.

Ik kom hier ook maar eens mee posten.

Damian heeft afgelopen jaar groep 3 overgeslagen wegens gebrek aan uitdaging en het erg veel voorlopen op de rest. In groep 4 heeft hij het dit jaar prima gedaan. Hij past goed binnen de groep en het is bijna niet te merken dat hij jonger is. Van totaal niks hoeven doen is hij wel wat aan het werk gezet en heeft hij al een beetje kunnen leren werken. Aan de andere kant blijkt uit het rapportgesprek van gisteren dat hij nog steeds veel voorligt en te weinig uitdaging heeft. Hij is nonchalant, zo van 'ik kan het toch wel'. Lezen/taalopdrachten op school vindt hij minder leuk om te doen en vraagt iets meer van hem. Af is af, dus liever snel dan goed (motivatieprobleempje), terwijl hij dit wel goed/beter kan dan hij soms laat zien. Voornamelijk op het gebied van rekenen en wereldoriëntatie (aardrijkskunde, biologie, geschiedenis) ligt hij veel voor. De school wil hem komend schooljaar extra werk aanbieden d.m.v. verdieping en versnelling. Damian komt in een groep 5/6 dus dat zou prima kunnen, al weet ik niet of ik het eens ben met (weer) een versnelling. Hij krijgt ook Remedial Teaching en zit in een speciaal plusklasje met een aantal leerlingen van de school.
School stuurt aan op een IQ-test, maar ik vraag me af wat de meerwaarde daarvan is?

Ik merk dat ik eigenlijk helemaal niet weet wat van de school kan en mag verwachten en wat er mogelijk is voor kinderen die wat verder zijn?
Nu heeft school zelf de keuze gemaakt om hem een jaar te laten overslaan, wat prima ging in een combinatieklas 3/4. Het begon in groep 3 met wat extra werk waarbij hij in november volledig meedraaide met groep 4 en dus maar besloten is dat hij in groep 4 zat i.p.v. groep 3.
Na de vakantie gaat hij naar groep 5/6 en willen ze hem weer verdieping en versnelling aanbieden. Tot nu toe ontstaat bij mij de indruk dat bij school verdieping voornamelijk versnelling betekent. De lesstof van groep 5 kent hij al, dus laten we doorgaan naar groep 6... Ik vind dit momenteel niet de juiste manier want hij is nog maar 7. Er moeten toch ook andere manieren zijn?
Ik lees hier over bepaalde verdiepingsmethodes en boeken, kan iemand daar meer uitleg of voorbeelden van geven?

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 19:25 schreef Lilliesleaf het volgende:

[..]

Specifiek voor een categoriaal gymnasium gekozen om die redenen, los je het probleem niet mee op, maar maakt het wel een stuk makkelijker om er mee om te gaan.

Is inderdaad ook niet alles. Zit ook op een categoriaal gymnasium, en zelfs naast een soort "extra project", wat in het leven is geroepen voor mensen die zich vervelen, gemotiveerd zijn en goede cijfers halen, verveel ik me nog.

Het tempo is echt verschrikkelijk laag. Ik leer een uurtje, hupsakee weer een 9. Nu klinkt dit misschien arrogant, maar zo bedoel ik het helemaal niet. Scholen moeten zich meer inzetten voor leerlingen die zich vervelen. Mijn basisschool deed er helemaal niets aan, echt niets. Deze school meer, maar je blijft zien dat ze gefocust zijn op de zwakkere leerlingen. Ze hebben in de 1e, 2e en 3e dus "verdiepingsproject", en in de 4e en 5e een "honours programme", wat in samenwerking met een universiteit o.i.d. wordt gedaan. Again, ze hebben die programma's wel - en ik vond het verdiepingsproject erg leuk - maar de begeleiding bij deze projecten is echt slecht. Daardoor heb ik er wel veel van geleerd. Hoe ik zo'n project moet aanpakken bijvoorbeeld, en 't is gelukkig goed afgelopen. Waren ook leerlingen die er een potje van hadden gemaakt.

Tip voor ouders: investeer in de ontwikkeling van je kind. Op de basisschool had ik gedragsproblemen doordat ik met niets doen hoge cijfers haalde. Geloof mij, dat gezeur wil je voorkomen, vooral als ouders.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 22:14 schreef netchip het volgende:

[..]

Is inderdaad ook niet alles. Zit ook op een categoriaal gymnasium, en zelfs naast een soort "extra project", wat in het leven is geroepen voor mensen die zich vervelen, gemotiveerd zijn en goede cijfers halen, verveel ik me nog.

Het tempo is echt verschrikkelijk laag. Ik leer een uurtje, hupsakee weer een 9. Nu klinkt dit misschien arrogant, maar zo bedoel ik het helemaal niet. Scholen moeten zich meer inzetten voor leerlingen die zich vervelen. Mijn basisschool deed er helemaal niets aan, echt niets. Deze school meer, maar je blijft zien dat ze gefocust zijn op de zwakkere leerlingen. Ze hebben in de 1e, 2e en 3e dus "verdiepingsproject", en in de 4e en 5e een "honours programme", wat in samenwerking met een universiteit o.i.d. wordt gedaan. Again, ze hebben die programma's wel - en ik vond het verdiepingsproject erg leuk - maar de begeleiding bij deze projecten is echt slecht. Daardoor heb ik er wel veel van geleerd. Hoe ik zo'n project moet aanpakken bijvoorbeeld, en 't is gelukkig goed afgelopen. Waren ook leerlingen die er een potje van hadden gemaakt.

Tip voor ouders: investeer in de ontwikkeling van je kind. Op de basisschool had ik gedragsproblemen doordat ik met niets doen hoge cijfers haalde. Geloof mij, dat gezeur wil je voorkomen, vooral als ouders.

Een cat. gymnasium was voor mij de oplossing omdat ten eerste niet 1-2 jaar extra brugklas en daarnaast is het niveau alsnog hoger dan op scholengemeenschappen. Ook werd ik juist door bijvoorbeeld het volgen van Latijn náást een techniek vak in ieder geval toch nog enigszins uitgedaagd om mijn hersens flexibel in te zetten en op verschillende manieren te leren.

Verder is dit een probleem wat niet stopt na de middelbare school ook, universiteiten zijn net zo inhoudsloos vanwege het lage tempo. Mijn tip voor ouders is dan ook: niet wijzen naar de scholen, die gaan toch niks voor je doen, luister naar je kind en faciliteer je kind in zijn/haar eigen interesses.

Vind je kind het leuk om talen te leren? Zet het op een taalcursus (desnoods met volwassenen). Vind het computers en techniek leuk? Koop een Raspberry Pi en een programmeerboek en laat het zelf projecten uitwerken. Je school gaat in veel gevallen niks voor je kunnen betekenen.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 21:43 schreef appelsap het volgende:
Ik kom hier ook maar eens mee posten.

Damian heeft afgelopen jaar groep 3 overgeslagen wegens gebrek aan uitdaging en het erg veel voorlopen op de rest. In groep 4 heeft hij het dit jaar prima gedaan. Hij past goed binnen de groep en het is bijna niet te merken dat hij jonger is. Van totaal niks hoeven doen is hij wel wat aan het werk gezet en heeft hij al een beetje kunnen leren werken. Aan de andere kant blijkt uit het rapportgesprek van gisteren dat hij nog steeds veel voorligt en te weinig uitdaging heeft. Hij is nonchalant, zo van 'ik kan het toch wel'. Lezen/taalopdrachten op school vindt hij minder leuk om te doen en vraagt iets meer van hem. Af is af, dus liever snel dan goed (motivatieprobleempje), terwijl hij dit wel goed/beter kan dan hij soms laat zien. Voornamelijk op het gebied van rekenen en wereldoriëntatie (aardrijkskunde, biologie, geschiedenis) ligt hij veel voor. De school wil hem komend schooljaar extra werk aanbieden d.m.v. verdieping en versnelling. Damian komt in een groep 5/6 dus dat zou prima kunnen, al weet ik niet of ik het eens ben met (weer) een versnelling. Hij krijgt ook Remedial Teaching en zit in een speciaal plusklasje met een aantal leerlingen van de school.
School stuurt aan op een IQ-test, maar ik vraag me af wat de meerwaarde daarvan is?

Ik merk dat ik eigenlijk helemaal niet weet wat van de school kan en mag verwachten en wat er mogelijk is voor kinderen die wat verder zijn?
Nu heeft school zelf de keuze gemaakt om hem een jaar te laten overslaan, wat prima ging in een combinatieklas 3/4. Het begon in groep 3 met wat extra werk waarbij hij in november volledig meedraaide met groep 4 en dus maar besloten is dat hij in groep 4 zat i.p.v. groep 3.
Na de vakantie gaat hij naar groep 5/6 en willen ze hem weer verdieping en versnelling aanbieden. Tot nu toe ontstaat bij mij de indruk dat bij school verdieping voornamelijk versnelling betekent. De lesstof van groep 5 kent hij al, dus laten we doorgaan naar groep 6... Ik vind dit momenteel niet de juiste manier want hij is nog maar 7. Er moeten toch ook andere manieren zijn?
Ik lees hier over bepaalde verdiepingsmethodes en boeken, kan iemand daar meer uitleg of voorbeelden van geven?

Wij hebben de iq test lang tegen gehouden. Uiteindelijk blijft het een moment opname en zegt een cijfertje mij niet zo veel
Omdat er vermoeden op ass bestond (logisch gezien vader) is er wel een test gedaan een paar jaar terug. De gedragingen en andere bijzonderheden bleken geen ass maar passend bij zijn hoge inteligentie.

Hier alleen een test gedaan omdat het cijfertje nodig was voor de plusklas. Dat bevestigde onze (en de juf's) vermoedens. Het testverslag geeft ook school net wat meer vertrouwen om te compacten zonder dat het werk foutloos is.

Maar appelsap. Ik zou toch echt duidelijk het gesprek met school aangaan over hoe ze hem nog 4 jaar bezig gasn houden, want anders zit hij dadelijk met 9 op het voortgezet onderwijs omdat er zoveel versneld is. Soms kan het niet anders, maar hier is het streven toch dat pepijn tegen de tijd dat hij naar de brugklas moet iig niet meer in zijn rugzak past. . Hij is nu 1.10m en 17kg.

Meld me hier ook maar even; onze dochter is 1jaar en 9 maanden en loopt wat voor op leeftijdsgenootjes. Papa en mama waren ook beide vlot, papa verveelt zich al een half leven en mama heeft haar talent wel omgezet mbv discipline. Waar we een beetje mee tobben is hoe veel 'mogen' we haar op voor laten lopen?
Ze praat sinds ze 1 is in steeds langer wordende zinnen, inmiddels zijn zinnen met jij en ik erin van 7-8 woorden normaal hier in huis - tot een vriendinnetje van een maand ouder komt spelen en alleen maar 'die die brrrrrtttt' zegt. Ook qua beweging gaat het vlot, we hebben een stepje waarmee ze zich kan verplaatsen, een driewieler die ze in beweging krijgt en ook puzzel 'vanaf drie jaar' maakt ze na wat oefenen zelf.

Het is dus een kwestie van uit blijven dagen met dingen die ze leuk vindt, maar sinds van de week bij de oppas heeft ze in ene veel interesse in letters en schrijven. De oppas schrijft in het oppasboek en nu vraagt ze steeds of ze haar naam op gemaakte tekeningen zet. Kleuren gaat op kleurplaten 'op' de figuurtjes, echt inkleuren lukt nog niet helemaal, maar sommige figuren, zoals cirkels, tekent ze zelf.
We lezen veel met haar, het is een echte boekenworm en dat voeden we met steeds nieuwe boekjes. Ook lezen we dagelijks wat voor, stimuleren we haar om te spelen met duplo, te knutselen en te tekenen en om veel buiten te spelen. Tablet/tv komt er nauwelijks aan te pas, misschien als het weer minder weer wordt.
Gewoon blijven uitdagen en maar 's kijken hoe dat gaat op de peuterspeelzaal en de kleuterschool? Ik gun haar een ontzettend onbezorgde jeugd, waarin ze vooral kind kan zijn, als ik dan lees dat kinderen klassen overslaan dan hoop ik dat dit niet hoeft - de kinderen die ik kende die voor liepen waren altijd zondebok, zonderling en tamelijk eenzaam. Hoeft niet, maar vaak zijn ze mentaal nog niet zo oud, ook al snappen ze de lesstof beter dan de rest.

quote:

Op woensdag 2 juli 2014 10:33 schreef NiGeLaToR het volgende:

Gewoon blijven uitdagen en maar 's kijken hoe dat gaat op de peuterspeelzaal en de kleuterschool? Ik gun haar een ontzettend onbezorgde jeugd, waarin ze vooral kind kan zijn, als ik dan lees dat kinderen klassen overslaan dan hoop ik dat dit niet hoeft - de kinderen die ik kende die voor liepen waren altijd zondebok, zonderling en tamelijk eenzaam. Hoeft niet, maar vaak zijn ze mentaal nog niet zo oud, ook al snappen ze de lesstof beter dan de rest.

Het artikel dat Les aanraadt, staan heel veel nuttige dingen in, ook betreffende de vragen waar jij nu mee zit.

Deze dus.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 19:28 schreef LesStroud het volgende:
Zie ook http://educatie-en-school(...)nderen-weerlegd.html

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 20:38 schreef miss_sly het volgende:

Onderweg naar huis besefte ik ineens wat eigenlijk het probleem zou kunnen zijn: hoe weet je nou dat het inderdaad te maken heeft met de sociaal-emotionele ontwikkeling, en dat het liever willen spelen geen kwestie is van gemakzucht, luiheid, of gebrek aan uitdaging? Immers, dat een kleuter liever zou spelen, is op zich niet echt een onlogisch iets.

Ik vind dat een heel goed punt. Zo is Ivan erg perfectionistisch en wil hij liever geen dingen doen die hij in zijn beleving niet kan. Daar komt bij dat hij erg verlegen kan zijn. Als gevolg daarvan ziet zijn juf op school een schim van hoe hij thuis is (en op de buitenschoolse opvang, waar hij zich vrijer voelt omdat niks moet).

Ik denk dat het enige antwoord hierop kan zijn dat een enkele test nooit kan bepalen wat de beste strategie is voor een individueel kind. Een test kan je helpen om inzicht te krijgen in de sterke en zwakke punten van je kind, maar andere informatie zoals de ervaring van de ouders (hoe is het kind thuis?) en ook de juf (welke obstakels ervaart een kind op school?) zal ook meewegen.