OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
quote:Op zaterdag 22 februari 2014 22:15 schreef klaprooss het volgende:
en ja waarschijnlijk komt t morgen misschien anders over als ik dit lees, even de hormonen op scherp op dit moment
geeft niets. Laat het er lekker uit.
En welkom in de wereld van het moederschap, waarin iedere beslissing van een ander of ieder gesprek een aanleiding vormt om je onzeker te voelen over jezelf
althans, daar had ik wel last van in het begin. Het komt goed, en het hoort er ook een beetje bij, dat je je dit soort dingen aantrekt. Het gaat niet over zomaar iets, het gaat over je kind. Je hebt je kind nog niet eens gezien maar er is nu al, niemand voor wie je beter zou zorgen dan je kind, en met wie je meer het beste voor zou hebben dan jouw eigen kleine baby. En als er dan iets gezegd/gepost wordt over een keuze die afwijkt van jouw keuze dan komt dat best wel hard binnen, het raakt je, en dat geeft niets. Soms wel lastig om er je weg in te zoeken, blijf gewoon bij wat goed voelt voor jou en voor je kind.
:)
Dank je mignonne, het is niet zo zeer dat het niet mijn keuze zou zijn.. Het overvalt mezelf ook wel een beetje.
Ik heb me juist laten strippen omdat ik er bijna van overtuigd ben dat het anders mis gaat in m'n buik met de baby. Ik wil het niet denken en voelen etc maar het is er gewoon zo sterk. Zo relaxed en nuchter als dat ik was de gehele zwangerschap zo 'gestrest' ben ik nu of het wel allemaal goed zou gaan.
Als ik deze gevoelens niet had gehad had ik überhaupt nooit aan strippen gedacht. Het is misschien ook gewoon een domper en teleurstelling tegenover mezelf en de baby dat ik deze angsten heb.. En nu extra teleurgesteld misschien dat ik me toch heb laten strippen omdat de angst het wint van alle overige gevoelens.
Sorry Nikki, was niet m'n bedoeling om het onderwerp weer zo naar mij te trekken
Ik heb me juist laten strippen omdat ik er bijna van overtuigd ben dat het anders mis gaat in m'n buik met de baby. Ik wil het niet denken en voelen etc maar het is er gewoon zo sterk. Zo relaxed en nuchter als dat ik was de gehele zwangerschap zo 'gestrest' ben ik nu of het wel allemaal goed zou gaan.
Als ik deze gevoelens niet had gehad had ik überhaupt nooit aan strippen gedacht. Het is misschien ook gewoon een domper en teleurstelling tegenover mezelf en de baby dat ik deze angsten heb.. En nu extra teleurgesteld misschien dat ik me toch heb laten strippen omdat de angst het wint van alle overige gevoelens.
Sorry Nikki, was niet m'n bedoeling om het onderwerp weer zo naar mij te trekken
♥ J & S
Die gevoelens zijn ook gewoon heel erg naar, en zeker als ze zo allesomvattend worden dat het alles gaat overschaduwen. Goed dat je erover gepraat hebt met je verloskundige en je partner sowieso. Je vk heeft het vast al gezegd maar die ideeën zijn echt niet abnormaal.
Strippen is niet iets wat kwaad kan voor je baby. Het 'ergste' wat er kan gebeuren is dat het je veel harde buiken oplevert maar geen bevalling. En in het rotste geval slaap je daardoor een nacht niet maar zet het ook niet door. Maar het is niet zo dat je je baby nu hebt blootgesteld aan een risico.
Kun je wel slapen s nachts? Of pieker je dan veel?
Strippen is niet iets wat kwaad kan voor je baby. Het 'ergste' wat er kan gebeuren is dat het je veel harde buiken oplevert maar geen bevalling. En in het rotste geval slaap je daardoor een nacht niet maar zet het ook niet door. Maar het is niet zo dat je je baby nu hebt blootgesteld aan een risico.
Kun je wel slapen s nachts? Of pieker je dan veel?
:)
Het verschilt een beetje per dag, merk dat het een beetje om de dag gaat. Een goede dag en nacht en daarna weer onwijs slecht.
Ik baal er zelf gewoon zo van en vind het zelf ook zo gek! Want ik ben zo niet bang voor de bevalling, ik kijk er zo naar uit! Maar waarom dan toch die angst dat het daarvoor al fout gaat? Ik snap het niet en misschien is dat nog wel het vervelende, ik kan het niet verklaren dus ook moeilijk uitzetten.
Ik ga zo maar even met vriend knuffelen en hopelijk een goede nacht pakken!
Bedankt iig waarschijnlijk ben ik morgen weer weer wat redelijker!
Ik baal er zelf gewoon zo van en vind het zelf ook zo gek! Want ik ben zo niet bang voor de bevalling, ik kijk er zo naar uit! Maar waarom dan toch die angst dat het daarvoor al fout gaat? Ik snap het niet en misschien is dat nog wel het vervelende, ik kan het niet verklaren dus ook moeilijk uitzetten.
Ik ga zo maar even met vriend knuffelen en hopelijk een goede nacht pakken!
Bedankt iig
waarschijnlijk ben ik morgen weer weer wat redelijker!
♥ J & S
Probeer goed je nachtrust te pakken, bijtijds naar bed, misschien iets van een warme douche of bad voordat je naar bed gaat, even ontspannen. Overdag ook even gaan liggen tussen de middag en goed blijven eten qua groente en fruit enz. Je hoofd draait overuren, je hormonen ook, en we weten allemaal hoe pms is als je slecht geslapen hebt en honger hebt. Do not try that at home als je hoogzwanger bent 
en verder,
Ieder mens heeft zn verhaal, zn motivaties en zn achtergronden. En het is niet aan een ander om daarover te oordelen. Je mag ervan denken wat je zelf wilt, maar iemand veroordelen op basis van een half verhaal is niet fair. Jouw gevoelens en keuzes hebben bestaansrecht net als die van een ander. Wat voor jou de juiste weg is is die voor een ander helemaal niet en vice versa. Goed of slecht bestaat niet
gechargeerd enzo, maar je snapt het wel
en verder,
Ieder mens heeft zn verhaal, zn motivaties en zn achtergronden. En het is niet aan een ander om daarover te oordelen. Je mag ervan denken wat je zelf wilt, maar iemand veroordelen op basis van een half verhaal is niet fair. Jouw gevoelens en keuzes hebben bestaansrecht net als die van een ander. Wat voor jou de juiste weg is is die voor een ander helemaal niet en vice versa. Goed of slecht bestaat niet
gechargeerd enzo, maar je snapt het wel
:)
Hm ja tsja... lastig onderwerp. Wie bepaalt wanneer een klacht een inleiding rechtvaardigt? Tussen 'het gewoon zat zijn' en 'voor de trein willen springen' zit nogal een grijs gebied. En de impact van spugen of bekkeninstabiliteit is ook voor iedereen anders.quote:Op zaterdag 22 februari 2014 22:20 schreef Kimpossible het volgende:
Nogmaals: Los van de werkelijk psychische problemen, de spugerts, de zwangerschapsvergiftigingen en wat voor ellende meer.
Klaprooss zeker met de angstige gevoelens die je deze week beschreef snap ik heel goed dat je het liefste nu al je kindje veilig en wel in je armen zou houden. Uiteindelijk is het heel fijn dat je VK met je meedacht en de strippoging ondernam. En ik denk dat je ervan mag uitgaan dat als het niet verantwoord zou zijn ze ook niet zou strippen. Ik hoop echt voor je dat je ondanks de angst ook nog kunt genieten van de laatste zwangere dagen/weken.
Knuffelse met vriendje.
En nog even iets anders. Bij mij 'knakken' de babies soms. Het is een beetje zo'n soort geluid dat je krijgt als je elleboog knakt, maar dan iets zachter en het komt echt uit mijn buik. Zouden de babies dan ook al knakkende gewrichtjes hebben in je buik? Het gebeurt gewoon als ik zelf op de bank zit, dus ik ben het echt niet zelf.
Knuffelse met vriendje.
En nog even iets anders. Bij mij 'knakken' de babies soms. Het is een beetje zo'n soort geluid dat je krijgt als je elleboog knakt, maar dan iets zachter en het komt echt uit mijn buik. Zouden de babies dan ook al knakkende gewrichtjes hebben in je buik? Het gebeurt gewoon als ik zelf op de bank zit, dus ik ben het echt niet zelf.
Ja!quote:
Klaprooss zeker met de angstige gevoelens die je deze week beschreef snap ik heel goed dat je het liefste nu al je kindje veilig en wel in je armen zou houden. Uiteindelijk is het heel fijn dat je VK met je meedacht en de strippoging ondernam. En ik denk dat je ervan mag uitgaan dat als het niet verantwoord zou zijn ze ook niet zou strippen. Ik hoop echt voor je dat je ondanks de angst ook nog kunt genieten van de laatste zwangere dagen/weken.
Knuffelse met vriendje.
En nog even iets anders. Bij mij 'knakken' de babies soms. Het is een beetje zo'n soort geluid als je krijgt als je elleboog knakt, maar dan iets zachter en het komt echt uit mijn buik. Zouden de babies dan ook al knakkende gewrichtjes hebben in je buik? Het gebeurt gewoon als ik zelf op de bank zit, dus ik ben het echt niet zelf.
dat heb ik ook wel eens gehad bij mn oudste, toen ook aan mn vk gevraagd en die zei dat het de gewrichtjes van hte kindje waren, ik vond het zo bizar om me voor te stellen
maar ik zou ook niet weten wat het anders zuo kunnen zijn. Nu jij het zo omschrijft kan ik het me echt ook weer precies voor de geest halen. Bizar.
Het breken van mn vliezen voelde vergelijkbaar trouwens, alleen dan was de knak iets harder
:)
Sterkte joh. Die angst is denk ik voor een heel deel de impact van de hormonen en het grote onbekende dat je te wachten staat. Goed slapen helpt en lekker huilen ook. Maar het meest helpt de bevalling. Nog heel even!quote:
Het verschilt een beetje per dag, merk dat het een beetje om de dag gaat. Een goede dag en nacht en daarna weer onwijs slecht.
Ik baal er zelf gewoon zo van en vind het zelf ook zo gek! Want ik ben zo niet bang voor de bevalling, ik kijk er zo naar uit! Maar waarom dan toch die angst dat het daarvoor al fout gaat? Ik snap het niet en misschien is dat nog wel het vervelende, ik kan het niet verklaren dus ook moeilijk uitzetten.
Ik ga zo maar even met vriend knuffelen en hopelijk een goede nacht pakken!
Bedankt iig
Vanmiddag gelezen: "ik vroeg de vk mij alvast te strippen omdat ik heel graag op 8 oktober wilde bevallen. Mijn vriend en ik waren die datum namelijk precies 2,5 jaar samen".quote:
[..]
Hm ja tsja... lastig onderwerp. Wie bepaalt wanneer een klacht een inleiding rechtvaardigt? Tussen 'het gewoon zat zijn' en 'voor de trein willen springen' zit nogal een grijs gebied. En de impact van spugen of bekkeninstabiliteit is ook voor iedereen anders.
Verder moet iedereen het zelf beslissen, vind ik.
Ik mag morgen
als het lukt 
. Heb nog maar weinig ontsluiting, dus we'll see...
Wat grappig! Ik heb het vorige keer niet gehad. Ik ben benieuwd welke van de twee het is en of hij dat na de geboorte ook blijft doen.
Oh, of ze doen het allebei natuurlijk, dat kan ook nog.
Oh, of ze doen het allebei natuurlijk, dat kan ook nog.
Daarmee pak je een heel makkelijk voorbeeld van een geval waarin er totaal geen medisch/psychische reden is om de bevalling op te wekken. Da's geen vergelijk met iemand die in eigen ogen niet langer door kan lopen i.v.m. klachten.quote:
[..]
Vanmiddag gelezen: "ik vroeg de vk mij alvast te strippen omdat ik heel graag op 8 oktober wilde bevallen. Mijn vriend en ik waren die datum namelijk precies 2,5 jaar samen".
Klopt, en dat bedoel ik ook te zeggen. Dit is idioot, de rest is wmb ter interpretatie van een ieder afzonderlijk.quote:
[..]
Daarmee pak je een heel makkelijk voorbeeld van een geval waarin er totaal geen medisch/psychische reden is om de bevalling op te wekken. Da's geen vergelijk met iemand die in eigen ogen niet langer door kan lopen i.v.m. klachten.
Dat.quote:
[..]
Klopt, en dat bedoel ik ook te zeggen. Dit is idioot, de rest is wmb ter interpretatie van een ieder afzonderlijk.
Wat voor de een aanstelleritis is kan voor de ander de hel zijn. Ik denk dat de verloskundige dat best aan kan voelen, want je leert je pappenheimers en dramaqueens vast van een afstandje te herkennen. Ik snap gewoon niet dat het eigen belang in de hoofden van die dames die in mijn ogen dramaqueens zijn, zo sterk prevaleert boven het belang van hun kindje. Als zij zich vervolgens toch laten inleiden omdat het echt niet meer gahaahahahaat boehoe, met als hoofdargument dat hun mooiste pumps knellen, tsja, zelf weten, maar ik schud dan toch afkeurend mijn hoofd.
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Oh getver echt? Ik kan niet tegen t geluid van knakkende gewrichten....quote:
Klaprooss zeker met de angstige gevoelens die je deze week beschreef snap ik heel goed dat je het liefste nu al je kindje veilig en wel in je armen zou houden. Uiteindelijk is het heel fijn dat je VK met je meedacht en de strippoging ondernam. En ik denk dat je ervan mag uitgaan dat als het niet verantwoord zou zijn ze ook niet zou strippen. Ik hoop echt voor je dat je ondanks de angst ook nog kunt genieten van de laatste zwangere dagen/weken.
Knuffelse met vriendje.
En nog even iets anders. Bij mij 'knakken' de babies soms. Het is een beetje zo'n soort geluid dat je krijgt als je elleboog knakt, maar dan iets zachter en het komt echt uit mijn buik. Zouden de babies dan ook al knakkende gewrichtjes hebben in je buik? Het gebeurt gewoon als ik zelf op de bank zit, dus ik ben het echt niet zelf.
en dan van binnen uit... *ril*
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ja echt GM. Maar het hoeft echt niet te gebeuren bij jou hoor. Bij L. heb ik het nooit gehoord. En het is ook maar heel soms, dus mocht het toch gebeuren, dan overleef je het vast wel.
Ik heb vandaag toch baby A wel goed gevoeld gelukkig. Ik heb me er even wat meer op gefocust en ik voel hem niet schoppen, of nouja dat geschop kan ik niet uit elkaar houden, maar wel regelmatig draaien en wriemelen onderin mijn buik. Hij ligt ingedaald in mijn bekken en volgens mij geeft hij af en toe ook mijn blaas een boks of misschien een schop.
Ik heb vandaag toch baby A wel goed gevoeld gelukkig. Ik heb me er even wat meer op gefocust en ik voel hem niet schoppen, of nouja dat geschop kan ik niet uit elkaar houden, maar wel regelmatig draaien en wriemelen onderin mijn buik. Hij ligt ingedaald in mijn bekken en volgens mij geeft hij af en toe ook mijn blaas een boks of misschien een schop.
Oh ongetwijfeldquote:
Ja echt GM. Maar het hoeft echt niet te gebeuren bij jou hoor. Bij L. heb ik het nooit gehoord. En het is ook maar heel soms, dus mocht het toch gebeuren, dan overleef je het vast wel.
Ik heb vandaag toch baby A wel goed gevoeld gelukkig. Ik heb me er even wat meer op gefocust en ik voel hem niet schoppen, of nouja dat geschop kan ik niet uit elkaar houden, maar wel regelmatig draaien en wriemelen onderin mijn buik. Hij ligt ingedaald in mijn bekken en volgens mij geeft hij af en toe ook mijn blaas een boks of misschien een schop.
Lijkt mij sowieso lastig te bepalen wie wat veroorzaakt... 4 voetjes en handjes.. Hoe hou je dat uit elkaar?
S. 2014
J. 2016
J. 2016
NZ gefeliciteerd met je zoon! 
beter laat dan niet
Ik ben benieuwd naar RFR, hopelijk is je meisje er al
Fijn dat je beide babies weer hebt gevoeld Nikki.
Strippen/Inleiden voelt nog als heel erg ver van mijn bed. De vk gaf me vorige keer folders mee over de bevalling e.d. en ik heb ze nog niet ingekeken Ik hou me maar voor dat ik nog genoeg tijd heb.
Wel wat andere puntjes afgehandeld, op de 9 mnd beurs een wagen besteld
, de babykamer staat in de verf, commode is opgehaald en vandaag stof uitgezocht voor in de wieg 
ja hier ook zo'n mooie familie wieg 
beter laat dan niet Ik ben benieuwd naar RFR, hopelijk is je meisje er al
Fijn dat je beide babies weer hebt gevoeld Nikki.
Strippen/Inleiden voelt nog als heel erg ver van mijn bed. De vk gaf me vorige keer folders mee over de bevalling e.d. en ik heb ze nog niet ingekeken
Ik hou me maar voor dat ik nog genoeg tijd heb.Wel wat andere puntjes afgehandeld, op de 9 mnd beurs een wagen besteld
, de babykamer staat in de verf, commode is opgehaald en vandaag stof uitgezocht voor in de wieg ja hier ook zo'n mooie familie wieg
GM, ze lagen eerst allebei aan een eigen kant, toen was uit elkaar houden goed te doen. Nu ligt baby A ingedaald en baby B ligt er dwars overheen met zijn hoofd bij de billen van baby A. Ik voel nu A echt onderin mijn buik wriemelen en bovenin mijn buik wordt er hard geschopt. Het gewriemel komt echt van A. Die harde schoppen komen sowieso van baby B, maar misschien doet A soms ook wel mee. Alleen kan ik dat dus niet meer plaatsen nu. Ik ben in ieder geval blij dat er wel plekken in mijn buik zijn nu waar ik echt zeker A of zeker B voel. Dat scheelt weer wat zorgen.
Fazz ik vind familiewiegjes. Hoe lelijk ook, het heeft voor mij meer emotionele waarde. Tof dat jullie een kinderwagen hebben gekocht!
Fazz ik vind familiewiegjes.
Hoe lelijk ook, het heeft voor mij meer emotionele waarde. Tof dat jullie een kinderwagen hebben gekocht!
Ik heb destijds bij de tweede gesmeekt om een inleiding met 39 weken. De eerste kwam met 41w4 en had een slechte placenta. Bij de tweede kon ik amper meer lopen doir bekkenklachten en was ik uitgerekend rond Pinksteren. Van de vk moest en zou ik de 40 weken halen voor strippen. Dat mocht ook absoluut niet in een weekend en een verwijzing kreeg ik pas na die strippoging. Uiteindelijk kwam ik bij de gyn die compleet verbaasd was dat ze me hadden laten doorlopen tegen advies in van fysio en afspraken tussen gyn en vk. Ik beviel na een geplande inleiding met 40w3. Placenta was weer helemaal op en we hebben het geluk gehad dat hij vrij groot was. Ik ben er echt boos om geweest en heb me zo niet begrepen gevoeld. Mijn gevoel gaf zo duidelijk aan dat het klaar en op was, maar ik mocht niet zeuren, want geen 40 weken. Het maakte die laatste dagen echt enorm zwaar. Niet lichamelijk, want dat was al tijden zo, maar mentaal.
Tuurlijk inleiden met 34 of 37 weken klinkt mij ook als onzin in de oren, maar soms wordt er ook wel heel makkelijk geoordeeld.
[ Bericht 4% gewijzigd door mefke79 op 23-02-2014 00:01:11 ]
Tuurlijk inleiden met 34 of 37 weken klinkt mij ook als onzin in de oren, maar soms wordt er ook wel heel makkelijk geoordeeld.
[ Bericht 4% gewijzigd door mefke79 op 23-02-2014 00:01:11 ]
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Mefke, t klinkt misschien makkelijk, maar ik vind dat dus een duidelijk ander verhaal dan k met mijn tirade ( ) bedoeld heb. In jouw geval is het m.i. Heel gemakkelijk medisch te verantwoorden/onderbouwen en vind ik het zelfs kortzichtig dat de vk daarin niet is meegegaan. Ik begrijp heel goed dat je na een ervaring met slechte placenta én een verrot bekken (al denk ik in je post te kunnen proeven dat die placenta echt wel het grootste ding was voor je) eerder ingeleid had willen worden.
) bedoeld heb. In jouw geval is het m.i. Heel gemakkelijk medisch te verantwoorden/onderbouwen en vind ik het zelfs kortzichtig dat de vk daarin niet is meegegaan. Ik begrijp heel goed dat je na een ervaring met slechte placenta én een verrot bekken (al denk ik in je post te kunnen proeven dat die placenta echt wel het grootste ding was voor je) eerder ingeleid had willen worden.
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
En toch kp, ik heb het ervaren als dat ik de zeurklant was waar mignonne het over had. Ik zag die feestdagen (Hemelvaart en Pinksteren) al tijden aankomen en heb weken ervoor al aangegeven dat ik afspraken wilde maken. Mij is letterlijk gezegd dat ze voor de 40 weken niet mochten doorsturen, terwijl dat niet zo bleek te zijn.
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Ik denk dat ik die post gemist heb
Al denk ik wel dat het gevoel een zeurpiet te zijn óók een beetje bij het zwangerzijn hoort. Voor mij in ieder geval wel. Ik ben heel nuchter en koest bij de gyn, terwijl ik me ook best weleens heel naar voel. Mijn zorgen, een beetje zoals die van klap, meld ik daarom niet of heel terloops. Om vervolgens op m'n sodemieter te krijgen van vriendlief, omdat die heel goed weet dat t een matter of time is voor ik weer hormonaal zit te piepen dat hij geen ideeheehee heeft wat er nog allemaal voor kan zorgen dat we zonder (ademende) baby naar huis gaan
ik ben heel vaak bang een aansteller gevonden te worden.
Net als dat ze me soms best goed zeer hebben gedaan met al die inwendige toestanden door gewoon onvoorzichtig en gehaast te zijn. Dan denk ik, als ik nu zeg dat hij me zeer doet dan lacht hij vast stiekem in z'n knuistje als ik weg ben. Want als ik dít al zeer vind doen, dan is het vast hilarisch om te bedenken wat die bevalling nog gaat doen.
Net als dat strippen misschien zeer doet, maar ik dat echt niet aan zou durven geven.
Maar eerlijk? Ik denk dat dat gevoel vast alleen tussen míjn oren zit. Veel woorden voor 1 boodschap. Ik zeg altijd zoveel en zo weinig tegelijk
Al denk ik wel dat het gevoel een zeurpiet te zijn óók een beetje bij het zwangerzijn hoort. Voor mij in ieder geval wel. Ik ben heel nuchter en koest bij de gyn, terwijl ik me ook best weleens heel naar voel. Mijn zorgen, een beetje zoals die van klap, meld ik daarom niet of heel terloops. Om vervolgens op m'n sodemieter te krijgen van vriendlief, omdat die heel goed weet dat t een matter of time is voor ik weer hormonaal zit te piepen dat hij geen ideeheehee heeft wat er nog allemaal voor kan zorgen dat we zonder (ademende) baby naar huis gaan
ik ben heel vaak bang een aansteller gevonden te worden. Net als dat ze me soms best goed zeer hebben gedaan met al die inwendige toestanden door gewoon onvoorzichtig en gehaast te zijn. Dan denk ik, als ik nu zeg dat hij me zeer doet dan lacht hij vast stiekem in z'n knuistje als ik weg ben. Want als ik dít al zeer vind doen, dan is het vast hilarisch om te bedenken wat die bevalling nog gaat doen.
Net als dat strippen misschien zeer doet, maar ik dat echt niet aan zou durven geven.Maar eerlijk? Ik denk dat dat gevoel vast alleen tussen míjn oren zit. Veel woorden voor 1 boodschap. Ik zeg altijd zoveel en zo weinig tegelijk
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
