Depressie & Angst #81: Waar het motivatie regent

Hoezee een nieuw deel

Kan ik mn verhaal weer posten

Ok hier komt mn tirade over vandaag. Ik heb het even in een spoilertje en een quote gezet

quote:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dit is trouwens pas de derde keer dat ik haar heb gesproken

Bedankt voor de reacties in het vorige topic Ik heb het verhaal ook aan 3 vriendinnen gemaild en ik ben blij dat iedereen dezelfde reactie heeft. Ik begon zo ontzettend te twijfelen of het nou aan mij lag en of ik echt zo ziek in mn hoofd ben.

Ik maak me nu wel meer zorgen om de intake, aangezien deze psychologe dus de contactpersoon is geworden... Met het beeld wat zij nu van mij schetst weet ik niet of ik wel een goede start kan maken daar. Ik denk dat ik nu juist meer neig naar 'niet doen' vanwege haar reactie.
Ze ziet me echt als een patient _{(hoewel ze juist vond dat ik mezelf als patient zag schiet me nu net te binnen Ik weet ook niet hoe ze aan die wijsheid komt)}.

Ze heeft ook een soort boosheid bij me opgeroepen van "oh jij denkt dat ik niks kan bereiken? Wacht maar af!" En ik ben nu nog meer gemotiveerd om zelf de draad weer op te pakken. En tegelijkertijd denk ik "oh dat zal wel bij die diagnose horen..."

Een vriendin zei ook al dat ik misschien een klacht moest indienen maar ik weet niet of ik dit het wel waard vind. Aan de andere kant, ze is ook docent en ik krijg al koude rillingen bij het idee dat ze psychologen-in-spe ook deze tactiek aanleert

Het regent hier veel water maar geen motivatie.

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 16:25 schreef Elvi het volgende:
Ok hier komt mn tirade over vandaag. Ik heb het even in een spoilertje en een quote gezet

[..]

Dit is trouwens pas de derde keer dat ik haar heb gesproken

Bedankt voor de reacties in het vorige topic Ik heb het verhaal ook aan 3 vriendinnen gemaild en ik ben blij dat iedereen dezelfde reactie heeft. Ik begon zo ontzettend te twijfelen of het nou aan mij lag en of ik echt zo ziek in mn hoofd ben.

Misschien zijn we allemaal zo ziek in ons hoofd dat we het helemaal verkeerd zien en je psycholoog gewoon keihard gelijk heeft.

quote:

Ik maak me nu wel meer zorgen om de intake, aangezien deze psychologe dus de contactpersoon is geworden... Met het beeld wat zij nu van mij schetst weet ik niet of ik wel een goede start kan maken daar. Ik denk dat ik nu juist meer neig naar 'niet doen' vanwege haar reactie.
Ze ziet me echt als een patient _{(hoewel ze juist vond dat ik mezelf als patient zag schiet me nu net te binnen Ik weet ook niet hoe ze aan die wijsheid komt)}.

Ze heeft ook een soort boosheid bij me opgeroepen van "oh jij denkt dat ik niks kan bereiken? Wacht maar af!" En ik ben nu nog meer gemotiveerd om zelf de draad weer op te pakken. En tegelijkertijd denk ik "oh dat zal wel bij die diagnose horen..."

Ik begrijp dit, maar eigenlijk laat je haar dan juist zien dat je gewoon opstandig wilt doen, dan wordt haar mening over jou alleen maar bevestigd en dat is niet wat je wilt toch?

Als je nou, zoals zij voorstelde, de voors en tegens voor die behandeling met elkaar vergelijkt en op basis daarvan bepaalt of je het wel of niet wilt gaan doen (of het nog steeds niet weet maar dan laat je in elk geval zien dat je er wel over nadenkt), dan heb je voor jezelf hopelijk wat meer duidelijkheid en maak je de beslissing niet vanwege die psychologe. Heb je weer een nieuwe afspraak staan trouwens? Ben je van plan daarheen te gaan? Op zich zou je haar ook kunnen vertellen wat jij denkt over de sessie van vandaag. Daarna kun je altijd nog weggaan.

quote:

Een vriendin zei ook al dat ik misschien een klacht moest indienen maar ik weet niet of ik dit het wel waard vind. Aan de andere kant, ze is ook docent en ik krijg al koude rillingen bij het idee dat ze psychologen-in-spe ook deze tactiek aanleert

Aangezien je nog steeds aan haar vast zit en zij in een aantal zaken nog een belangrijke rol gaat spelen, zou ik het toch wel doen als ik jou was.

Wat een rotsituatie zeg. Dit hoort gewoon niet te gebeuren.

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 16:25 schreef Elvi het volgende:
Ok hier komt mn tirade over vandaag. Ik heb het even in een spoilertje en een quote gezet

[..]

Dit is trouwens pas de derde keer dat ik haar heb gesproken

Bedankt voor de reacties in het vorige topic Ik heb het verhaal ook aan 3 vriendinnen gemaild en ik ben blij dat iedereen dezelfde reactie heeft. Ik begon zo ontzettend te twijfelen of het nou aan mij lag en of ik echt zo ziek in mn hoofd ben.

Ik maak me nu wel meer zorgen om de intake, aangezien deze psychologe dus de contactpersoon is geworden... Met het beeld wat zij nu van mij schetst weet ik niet of ik wel een goede start kan maken daar. Ik denk dat ik nu juist meer neig naar 'niet doen' vanwege haar reactie.
Ze ziet me echt als een patient _{(hoewel ze juist vond dat ik mezelf als patient zag schiet me nu net te binnen Ik weet ook niet hoe ze aan die wijsheid komt)}.

Ze heeft ook een soort boosheid bij me opgeroepen van "oh jij denkt dat ik niks kan bereiken? Wacht maar af!" En ik ben nu nog meer gemotiveerd om zelf de draad weer op te pakken. En tegelijkertijd denk ik "oh dat zal wel bij die diagnose horen..."

Een vriendin zei ook al dat ik misschien een klacht moest indienen maar ik weet niet of ik dit het wel waard vind. Aan de andere kant, ze is ook docent en ik krijg al koude rillingen bij het idee dat ze psychologen-in-spe ook deze tactiek aanleert

Wat een ongelooflijk dom mens...hoezo lekker mensen de grond in boren? Ik zou hier ook heel verdrietig en boos om worden!

Wat een kutwijf. Ik zou ook niet direct zin in hebben in een groep mensen.

Zou mindfulness volgen met andere mensen met adhd, maar ik heb echt geen zin in die druktemakers

Ey kennen jullie dat ook dat op het moment dat het in je leven en dan vooral je geestelijke gesteldheid wat beter gaat je echt de meest gare dingen gaat doen? Dingen die je dus nooit zomaar random zou gaan doen? Heb het over van die positief gestoorde dingen gaat doen. En echt gewoon prettig gestoord bent?

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 17:57 schreef kuolema het volgende:

[..]

Misschien zijn we allemaal zo ziek in ons hoofd dat we het helemaal verkeerd zien en je psycholoog gewoon keihard gelijk heeft.

[..]

Ik begrijp dit, maar eigenlijk laat je haar dan juist zien dat je gewoon opstandig wilt doen, dan wordt haar mening over jou alleen maar bevestigd en dat is niet wat je wilt toch?

Als je nou, zoals zij voorstelde, de voors en tegens voor die behandeling met elkaar vergelijkt en op basis daarvan bepaalt of je het wel of niet wilt gaan doen (of het nog steeds niet weet maar dan laat je in elk geval zien dat je er wel over nadenkt), dan heb je voor jezelf hopelijk wat meer duidelijkheid en maak je de beslissing niet vanwege die psychologe. Heb je weer een nieuwe afspraak staan trouwens? Ben je van plan daarheen te gaan? Op zich zou je haar ook kunnen vertellen wat jij denkt over de sessie van vandaag. Daarna kun je altijd nog weggaan.

[..]

Aangezien je nog steeds aan haar vast zit en zij in een aantal zaken nog een belangrijke rol gaat spelen, zou ik het toch wel doen als ik jou was.

Bij alles wat ik nu denk, denk ik "doe ik dat nu of de persoonlijkheidsstoornis " Heel irritant Ik dacht zelf dat het allemaal wel wat beter ging, en nu klinkt het alsof ik een hopeloos geval ben

Ik ga sowieso de voor- en tegens opschrijven, en ik ga ook opschrijven wat haar aanpak met mij gedaan heeft. Ik ga dat niet mailen maar wel bespreken volgende week dat ik niet op deze manier behandeld wil worden. Ik heb nog 2 afspraken staan deze maand: volgende week de dag voor mn intake bij de dagbehandeling, en de week daarop nog 1. Ik hoop ook dat dat meteen de laatste is Als de dagbehandeling ook niet mijn ding is dan zoek ik wel een andere therapeut hier in de buurt.

Oja dat zei ze ook nog... ik vroeg nog wat als het niet werkt bij de dagbehandeling? Het klikt niet of de therapie slaat niet aan? Haar antwoord: "als het niet werkt dan probeer je het nog n keer, werkt het nog niet dan weer proberen en gewoon daar 3 maanden blijven." ja ehh en als het dan nog niks is? "dan naar maatschappelijk werk en dan pappen en nathouden, dan blijf je zoals je nu bent en dan accepteer je maar dat je zo blijft". Ehm wow ik dacht zelf dat er nog meer therapievormen waren

Maarrrr ik heb besloten om mn eigen plan te maken en de optie 'dagbehandeling' open te houden.
Ik heb net gesolliciteerd naar een baantje als postbezorger voor 2 dagen in de week. Het is niet het allerzwaarste werk en kan ik makkelijk combineren met dagbehandeling. Morgen bel ik ook voor vrijwilligerswerk bij een museum, dat kan ik er ook nog wel bij doen denk ik. En ik heb een plan voor een eigen bedrijf waar ik al langer mee loop dus dat wil ik ook uitwerken. Dan heb ik iets om te doen als mn behandeling klaar is (en dat kan of over 2 weken zijn of over een half jaar )

Die psycholoog van je houdt je alleen maar tegen. Beter zoek je iemand anders.

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 19:42 schreef Raggingbull het volgende:
Ey kennen jullie dat ook dat op het moment dat het in je leven en dan vooral je geestelijke gesteldheid wat beter gaat je echt de meest gare dingen gaat doen? Dingen die je dus nooit zomaar random zou gaan doen? Heb het over van die positief gestoorde dingen gaat doen. En echt gewoon prettig gestoord bent?

Zoals impulsief allerlei dingen kopen? Ja, ik wel.

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 20:19 schreef Elvi het volgende:

[..]

Bij alles wat ik nu denk, denk ik "doe ik dat nu of de persoonlijkheidsstoornis " Heel irritant Ik dacht zelf dat het allemaal wel wat beter ging, en nu klinkt het alsof ik een hopeloos geval ben

Ik ga sowieso de voor- en tegens opschrijven, en ik ga ook opschrijven wat haar aanpak met mij gedaan heeft. Ik ga dat niet mailen maar wel bespreken volgende week dat ik niet op deze manier behandeld wil worden. Ik heb nog 2 afspraken staan deze maand: volgende week de dag voor mn intake bij de dagbehandeling, en de week daarop nog 1. Ik hoop ook dat dat meteen de laatste is Als de dagbehandeling ook niet mijn ding is dan zoek ik wel een andere therapeut hier in de buurt.

Oja dat zei ze ook nog... ik vroeg nog wat als het niet werkt bij de dagbehandeling? Het klikt niet of de therapie slaat niet aan? Haar antwoord: "als het niet werkt dan probeer je het nog n keer, werkt het nog niet dan weer proberen en gewoon daar 3 maanden blijven." ja ehh en als het dan nog niks is? "dan naar maatschappelijk werk en dan pappen en nathouden, dan blijf je zoals je nu bent en dan accepteer je maar dat je zo blijft". Ehm wow ik dacht zelf dat er nog meer therapievormen waren

Maarrrr ik heb besloten om mn eigen plan te maken en de optie 'dagbehandeling' open te houden.
Ik heb net gesolliciteerd naar een baantje als postbezorger voor 2 dagen in de week. Het is niet het allerzwaarste werk en kan ik makkelijk combineren met dagbehandeling. Morgen bel ik ook voor vrijwilligerswerk bij een museum, dat kan ik er ook nog wel bij doen denk ik. En ik heb een plan voor een eigen bedrijf waar ik al langer mee loop dus dat wil ik ook uitwerken. Dan heb ik iets om te doen als mn behandeling klaar is (en dat kan of over 2 weken zijn of over een half jaar )

Ik vind het een vreselijke psych, als ik het verhaal zo lees. Helemaal geen begrip ofzo. Zo snel mogelijk vanaf zien te komen.

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 20:19 schreef Elvi het volgende:

[..]

Bij alles wat ik nu denk, denk ik "doe ik dat nu of de persoonlijkheidsstoornis " Heel irritant Ik dacht zelf dat het allemaal wel wat beter ging, en nu klinkt het alsof ik een hopeloos geval ben

Ik ga sowieso de voor- en tegens opschrijven, en ik ga ook opschrijven wat haar aanpak met mij gedaan heeft. Ik ga dat niet mailen maar wel bespreken volgende week dat ik niet op deze manier behandeld wil worden. Ik heb nog 2 afspraken staan deze maand: volgende week de dag voor mn intake bij de dagbehandeling, en de week daarop nog 1. Ik hoop ook dat dat meteen de laatste is Als de dagbehandeling ook niet mijn ding is dan zoek ik wel een andere therapeut hier in de buurt.

Oja dat zei ze ook nog... ik vroeg nog wat als het niet werkt bij de dagbehandeling? Het klikt niet of de therapie slaat niet aan? Haar antwoord: "als het niet werkt dan probeer je het nog n keer, werkt het nog niet dan weer proberen en gewoon daar 3 maanden blijven." ja ehh en als het dan nog niks is? "dan naar maatschappelijk werk en dan pappen en nathouden, dan blijf je zoals je nu bent en dan accepteer je maar dat je zo blijft". Ehm wow ik dacht zelf dat er nog meer therapievormen waren

Maarrrr ik heb besloten om mn eigen plan te maken en de optie 'dagbehandeling' open te houden.
Ik heb net gesolliciteerd naar een baantje als postbezorger voor 2 dagen in de week. Het is niet het allerzwaarste werk en kan ik makkelijk combineren met dagbehandeling. Morgen bel ik ook voor vrijwilligerswerk bij een museum, dat kan ik er ook nog wel bij doen denk ik. En ik heb een plan voor een eigen bedrijf waar ik al langer mee loop dus dat wil ik ook uitwerken. Dan heb ik iets om te doen als mn behandeling klaar is (en dat kan of over 2 weken zijn of over een half jaar )

Als ik het zo lees dan is die psych van nie helemaal 100 is er geen mogelijkheid dat je naar een andere psych gaat?

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 21:19 schreef zomertje het volgende:

[..]

Zoals impulsief allerlei dingen kopen? Ja, ik wel.

Neej vandaag bevoorbeeld met een paar klasgenoten over utrecht centraal gelopen. En dan bedoel ik niet gewoon gelopen maar in een vossenpak en me klas genoten in een koeienpak zon jumpsuit geval. Doe ik normaal nooit maar vandaag wel. Kan ook zijn omdat ik weer vrijgezel ben. Dat ik me veel vrijer voel hoor.

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 21:19 schreef zomertje het volgende:

[..]

Zoals impulsief allerlei dingen kopen? Ja, ik wel.

Impulsief dingen kopen lijkt me niet verstandig

quote:

Op donderdag 16 januari 2014 21:41 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Als ik het zo lees dan is die psych van nie helemaal 100 is er geen mogelijkheid dat je naar een andere psych gaat?

Als ik het zo lees, schrijft elvi met name een goed verhaal vanuit haar standpunt. En je kunt op die manier nouwelijks een beargumentatie geven. Behalve dan dat elvi gelijk zouden moeten hebben. Ik hou me er maar stil over.

quote:

Op vrijdag 17 januari 2014 11:48 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Als ik het zo lees, schrijft elvi met name een goed verhaal vanuit haar standpunt. En je kunt op die manier nouwelijks een beargumentatie geven. Behalve dan dat elvi gelijk zouden moeten hebben. Ik hou me er maar stil over.

Als je er stil over wilt zijn dan had je niet moeten reageren Dus vertel, wat is jouw visie?

Ik denk namelijk dat jouw visie gekleurd is omdat jij een nare ervaring hebt met een borderline-ex. En omdat ik noemde dat deze psycholoog daar weer aan dacht bij mij heb jij nu een bepaald beeld van mij.

Maar deze psychologe heeft mij nu maar 3 keer gezien en zei me dat ze de dystyme stoornis niet bij me zag maar wel de borderline. Terwijl de psychologe die mij 8 of 9 maanden heeft gezien mij vertelde dat ze de borderline niet in mij zag en wel de dystyme stoornis. Wie moet ik in zo'n geval dan geloven?

Dus vertel jouw visie, ik ben nu nieuwsgierig geworden

quote:

Op vrijdag 17 januari 2014 11:48 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Als ik het zo lees, schrijft elvi met name een goed verhaal vanuit haar standpunt. En je kunt op die manier nouwelijks een beargumentatie geven. Behalve dan dat elvi gelijk zouden moeten hebben. Ik hou me er maar stil over.

Mwa ga nu zelf voor de 6e of 7e keer in mijn leven naar de psycholoog. En kheb niet gekeken naar wat er allemaal met elvi is. Maar puur alleen naar wat zei zegt dat de psycholoog zei. Kortom kan er wat dat betreft redelijk over meeprate. Al zeg ik het zelf.

quote:

Op vrijdag 17 januari 2014 13:09 schreef Elvi het volgende:

[..]

Als je er stil over wilt zijn dan had je niet moeten reageren Dus vertel, wat is jouw visie?

Ik denk namelijk dat jouw visie gekleurd is omdat jij een nare ervaring hebt met een borderline-ex. En omdat ik noemde dat deze psycholoog daar weer aan dacht bij mij heb jij nu een bepaald beeld van mij.

Maar deze psychologe heeft mij nu maar 3 keer gezien en zei me dat ze de dystyme stoornis niet bij me zag maar wel de borderline. Terwijl de psychologe die mij 8 of 9 maanden heeft gezien mij vertelde dat ze de borderline niet in mij zag en wel de dystyme stoornis. Wie moet ik in zo'n geval dan geloven?

Dus vertel jouw visie, ik ben nu nieuwsgierig geworden

Waarom had ik niet moeten reageren? Ik ben het er niet mee eens wat je zegt, maar met 'ik hou me er maar stil over' geef ik netjes aan dat een verdere discussie niet zo veel zin heeft want het zou me niks verbazen als je gaat gooien met argumenten van hoe en wat (wat je al doet in je reply). En daar heb ik niet zo veel trek in. Ik geloof niet zo 1,2,3 dat die psycholoog het zo naar voren wou brengen. En als die psychologe zei van, je gedraagt je als 17 jarig kind. Als ik die 'tirade' van je zo lees, kreeg ik dat gevoel ook. Dat zal heus niet zo zijn, maar toch.

Borderline of niet, dat maakt mij niet zo veel uit. Fok! heeft mij ook goed laten kennen dat er ook positieve uitzonderingen zijn, zoals de user formerjellybean. Het ging mij meer om hoe je die psycholoog even bij het grof vuil zette.

quote:

Op vrijdag 17 januari 2014 14:03 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het ding is dat als je reageert met "'ik hou me er maar stil over'" dat je dan wel nog even snel een sneeuwbal richting Elvi gooit om vervolgens keihard weg te fietsen, wat natuurlijk een reactie bij haar uit kan lokken. Wat dat betreft is het toch logisch dat ze op je reageert?

En sowieso, iemands post(s) bij het grofvuil zetten alleen maar gebaseerd op iemands diagnose (die in dit geval nog niet eens vast staat) vind ik nogal zwak (kijk maar naar het feedbacktopic hoe ik en mijn posts afgedaan werden met reacties van het niveau "O maar jij bent toch maar een autist" ).

En zelfs al had die psychologe gelijk en is Elvi een borderliner, dan nog is de manier waarop Elvi daarop aangesproken is, op het niveau "onprofessioneel" of "ontactisch". Je gaat toch ook geen militaire drillsergeant naar een burnoutpatient sturen? Die psychologe had beter moeten weten en wat tactischer moeten zijn, in elk geval in haar geval.

Reactie is wel een beetje langer geworden dan ik oorspronkelijk dacht, maar goed.

Edit: O en helemaal eens over formerjellybean, zij is gewoon awesome!

Sinds wanneer mag je niet zeggen dat je het er niet mee eens bent zonder dat je wil dat je daar verder over wil praten? Dat is iets van kip/ei verhaal. Je wordt het toch niet met elkaar eens. Is het logisch dat ze reageerde? Mijn inziens deed ze alleen maar mijn vermoedens bevestigen met de manier waarop. Dus in die zin heb je wel gelijk. Ik kreeg er zelfs' DM's over. Niet reageren s_e !

Feit is, dit is FOK!, en je moet gewoon altijd kunnen discussieren wat je wil, zolang dat binnen de perken blijft. Ook als we het niet eens zijn. Continu maar blijven proberen om je gelijk te halen heeft gewoon geen zin. Je gaat een Feijenoord fan niet overtuigen dat Ajax beter is, (en vice versa) en je gaat een autist niet vertellen hoe hij pick up dingen moet leren om vrouwen te versieren. Ja, het kan wel, maar dan vergooi je mijn inziens toch echt te veel tijd.

quote:

En zelfs al had die psychologe gelijk en is Elvi een borderliner, dan nog is de manier waarop Elvi daarop aangesproken is, op het niveau "onprofessioneel" of "ontactisch". Je gaat toch ook geen militaire drillsergeant naar een burnoutpatient sturen?

Dit is natuurlijk te soft Magnetron. Echt te soft. Hoezo niet? Bij een aantal burnout figuren zitten het tussen de oren, bij de ander zit het veel dieper, en weer bij de ander is het veroorzaakt door iets anders etc.

Ik persoonlijk, heb er altijd baat bij gehad om een psycholoog te hebben die gewoon met mij levelt en me ook gewoon in mijn gezicht kan uitlachen als ik iets fout doe. Of als ik iets stoms doe etc. Of dat ik een tirade terug krijg om dat ik niet goed nadenk. Prima, want in mijn geval is het gewoon een verkeerde gedachtenspatroon, en dat is via cognitieve therapie gewoon te helpen.

Ik weet dat ik daarin niet de enige ben. Maar zo zullen er ook heel veel zijn die graag een lieve zachtmoedige therapeut hebben, die heel erg met je mee leeft en je altijd wil ondersteunen. 'Sugar coating' heet dat. Ik zou gillend wegrennen

(overigens moet je geen oude koeien naar boven halen Magnetron over dat FB gebeuren. Dat heeft geen zin).

quote:

Op vrijdag 17 januari 2014 13:46 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Waarom had ik niet moeten reageren? Ik ben het er niet mee eens wat je zegt, maar met 'ik hou me er maar stil over' geef ik netjes aan dat een verdere discussie niet zo veel zin heeft want het zou me niks verbazen als je gaat gooien met argumenten van hoe en wat (wat je al doet in je reply). En daar heb ik niet zo veel trek in. Ik geloof niet zo 1,2,3 dat die psycholoog het zo naar voren wou brengen. En als die psychologe zei van, je gedraagt je als 17 jarig kind. Als ik die 'tirade' van je zo lees, kreeg ik dat gevoel ook. Dat zal heus niet zo zijn, maar toch.

Borderline of niet, dat maakt mij niet zo veel uit. Fok! heeft mij ook goed laten kennen dat er ook positieve uitzonderingen zijn, zoals de user formerjellybean. Het ging mij meer om hoe je die psycholoog even bij het grof vuil zette.

quote:

Op vrijdag 17 januari 2014 14:03 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het ding is dat als je reageert met "'ik hou me er maar stil over'" dat je dan wel nog even snel een sneeuwbal richting Elvi gooit om vervolgens keihard weg te fietsen, wat natuurlijk een reactie bij haar uit kan lokken. Wat dat betreft is het toch logisch dat ze op je reageert?

En sowieso, iemands post(s) bij het grofvuil zetten alleen maar gebaseerd op iemands diagnose (die in dit geval nog niet eens vast staat) vind ik nogal zwak (kijk maar naar het feedbacktopic hoe ik en mijn posts afgedaan werden met reacties van het niveau "O maar jij bent toch maar een autist" ).

Dat dus. Dat bedoelde ik met 'dan had je beter niet kunnen reageren', want je laat doorschemeren dat je wel een mening hebt maar vervolgens zeg je het niet. Of je zegt je mening, of niet, maar ga niet zitten hinten want daar kan ik niet zoveel mee.

De aanname die je maakt dat ik nu net een 17-jarig kind ben vind ik echt nergens op slaan. Het was gisteren net vers gebeurd, en ik wilde het van me afschrijven. Is dat de enige reden waarom je me een 17-jarig kind vind? Je kent me niet eens En je weet ook niet wat de psychologe ermee bedoelde dus hoe kan je het ermee eens zijn?

De psycholoog bij het grof vuil zetten? Kom op zeg Misschien dat haar stijl jou erg aanspreekt, maar mij dus niet. Ik heb geen klik met haar, misschien zou jij dat wel hebben. Dat kan. Maar ik zet haar niet bij het grof vuil want ik ga volgende week gewoon terug en ik wil ook bespreken dat het me niet lekker zit en waarom ze reageerde zoals ze reageerde. Misschien had ze wel een rot-dag... weet ik veel.

Ik heb trouwens het idee dat het sowieso niet uitmaakt wat ik zeg, want alles wordt nu geinterpreteerd als "typisch borderline". Ik begrijp ook niet zo goed waarom er zo heftig gereageerd wordt op mensen met (of vermoedens van) borderline. Als ik de kenmerken lees dan klinkt het niet alsof het vreselijke mensen zijn.

quote:

Op vrijdag 17 januari 2014 14:15 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik kreeg er zelfs' DM's over. Niet reageren s_e !

Oh bah wat flauw
Flauw als het waar is, maar nog flauwer als het niet waar is