Wig Out at Indiebags (Indie Central CXXXI)

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:06 schreef Norrage het volgende:
Wie is David Pajo en wat is Postrock?

Slint-Spiderland- 06 Good Morning, Captain

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:07 schreef Felagund het volgende:

[..]

David Pajo is van (o.a.) Slint.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:07 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Antics had nog een nummer of 2, 3 die wel anders waren dan alles op TOTBL. Die 3e was wat lomer maar al weinig bijzonders. Die 4e was echt een draak.

Papa M - Pink Holler

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:12 schreef Lord-Ronddraai het volgende:
Editors is ook zon band die ze Joy Division achtige dingen toedichtten toen ze net begonnen.
Zijn ook niet verder gekomen dan een half leuk album.

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:19 schreef Maxerazzi het volgende:
Sorry, ik kon alle haters niet verstaan door deze parel. Heb ik nog iets gemist?

Interpol: Turn On The Bright Lights

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:19 schreef Maxerazzi het volgende:
Heb ik nog iets gemist?

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:19 schreef Maxerazzi het volgende:
Sorry, ik kon alle haters niet verstaan door deze parel. Heb ik nog iets gemist?

Interpol: Turn On The Bright Lights

quote:

Een tweede luisterbeurt heeft deze plaat net gehad en ik ben er al meer over te spreken. Er is iets in interpol dat me juist afstuit en ook toetrekt. De zang is niet alles, de gitaren soms ook niet maar het heeft allemaal wel zeker iets. Het probleem is het begint met de twee zwakste nummers van de plaat. Untiteld en Obstacle 1 zijn zeker geen goede nummers, eentonig doorgaande wave nummers. Best aardig, maar een album als deze nummers er alleen opstaan hoef ik het niet. Eerlijk gezegd het einde van Untiteld is zeer goed maar de rest van het nummer is dodelijk saai. Obstacle 1, zeker het eerste obstakel als luisteraar en de band. Wat meer in de richting van de nummers die ik al kende(The Heinrich Maneuver, Slow Hands en NYC toevallig van alle drie de verschillende albums) maar dan weer een stuk eentoniger. De drums drukken de gitaren en zang vaak helemaal naar de achtergrond en dit nummer moet het juist daarvan hebben. Weer een gemiste kans. Het neigt zelf naar The Killers en niet een klein beetje. Ik heb niks tegen The Killers maar dit is weinig soeps tot nu.

En dan NYC, dit nummer ken ik al. Wat een wereldnummer eigenlijk, slome gitaren en zang. De jaren 80 zijn helemaal niet ver meer. Zeker ook de tekst en de monotone gitaren. Gelukkig heb ik doorgezet de eerste keer en weet ik dat nu dit top nummer komt. Hier is wel een redelijke duidelijke Editors vergelijking mogelijk maar Interpol klinkt stukken voller. You've been bored of me a long time. Ik zeker niet meer. Voor een tijdje was ik erg verveelt, maar nu niet meer. Tempo is compleet weg en het is genieten. Die nagalm op het einde ook.

Dan PDA. Het tempo is weer terug en de messcherpe gitaren zijn weer terug. Gelukkig niet dezelfde grote fout dan op Obstacle 1. Zeer leuk nummer, komt redelijk in de buurt van het vorige maar verkies die toch tot het hoogtepunt tot nu toe. Maar dit heeft zeker zijn doel getroffen. Het lijkt een eeuwigheid te duren voor vijf minuten maar vervelen doet het niet. Heerlijk outro hier ook.

Say Hello To Angels is de eerste nummer dat swingt. De gitaren zijn wat naar de achtergrond de drums ook en de zang heeft vrijspel. Wat een lekker nummer, swingt in een gortdroge manier. Heeft wel wat van de snelle Britse indie-pop weg maar dan ontzettend donker en hard.

Hands Away, hard nodig rustmoment na de vorige twee nummers. Zang wordt compleet anders en de gitaren scheuren dit keer niet mij oren open. Je hoort de spanning voor een nieuwe uitbarsting van de gitaren de hele tijd maar hij komt niet. Ontzettend knap en mooi gemaakt nummer dit dat laat horen dat Interpol geen honderd in een dozijn groepje is.

Obstacle 2, ja daar is ie dan, het tweede obstakel. Makkelijk te omzeilen en ontzettend lekker. Geen harde gitaren en de drums op de achtergrond. Gewoon een lekker nummer dat het niet haalt bij de vorige drie maar zeker in de buurt mag komen.

Stella Was A Diver And She Was Always Down. Afgezien van de idiote titel een geweldig nummer. Ja ik weet het, de gitaren staan hier op de voorgrond en de drums ook. Maar hier stoort het niet omdat het stukken slomer is dan Obstacle 1. Het heeft iets het hypnotiserend, feeback is hier ook erg dicht in de buurt. Zeker het stuk dat de zanger Stella I Love You gaat herhalen. Kippenvel is hier ook erg dichtbij.

Roland heeft een geweldig beging. Bij iedere poging van de gitaren wordt er een nieuw instrument toegevoegd. En dan begint het, de snelle gitaren en de door rammende drums. De zang klinkt als er door een megafoon wordt geschreeuwd maar voegt perfect tot het nummer toe. Een van de hoogtepunten tot nu toe, eigenlijk net te kort maar ik neem hier ruim genoegen mee.

The New is samen met Stella.. mij favoriete nummers. Voor mij komt Interpol beter tot zijn recht in lange nummers. Sloom een beetje in de toon van NYC, maar ontzettend goed. Een lied over een meisjes, zelf de donkere in maat pak mannen van Interpol zingen over meisjes en liefde. Toch komt het met veel overtuiging voor een donker klinkende band als Interpol. Hard-zacht-hard, het blijft werken. Zeker bij dit nummer en het briljante outro. Kippenvel moment komt dichtbij twee.

Leif Erikson is een nummer dat doorgaat op het zelfde niveau als het vorige nummer. Gelukkig, het klinkt weer ontzettend goed ver weg van gelikt wat sommige mensen ze verwijten. Wanhoop klonk nooit zo dichtbij op dit album als in dit nummer.

Het is gewoon een lange zit. Maar het is het waard als de twee eerste nummers laat voor wat ze zijn. Interpol heeft mij interesse gewekt en vandaag het ik maar Our Love To Admire gekocht. Ik verkies de andere op wave terende band(Editors) hun eerste nog boven deze maar het kan makkelijk veranderen. Alleen de eerste twee nummers kosten wel een 0,5 er af. Een 1,0 erbij minus die 0,5. En briljantheid is ver te zoeken hier, kwalitiet best wel maar het komt nergens in de buurt van die andere band(editors). En kans op verhoging heeft hij ook weining kans op. Morgen maar our love to admire draaien.

4,0

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:21 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Misschien wel het beste album ooit. Maar ik vind m wel zwaar om te luisteren, zit veel emotie voor me aan.

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:28 schreef Maxerazzi het volgende:

[..]

Ik vergelijk 'm een beetje met Loveless. Moment dat ik 'm opzet, word ik volledig in een schijnwereld gezogen. Schaduwen lopen er net wat anders, kleuren zijn net wat donkerder. Héél speciaal album.

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:12 schreef Lord-Ronddraai het volgende:
Editors is ook zon band die ze Joy Division achtige dingen toedichtten toen ze net begonnen.
Zijn ook niet verder gekomen dan een half leuk album.

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:29 schreef brooklyndodger het volgende:
Ik vind isnt anything een stuk beter, word ik nu gelynch?

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:36 schreef n00biedoobiedoo het volgende:
Afgezien van Only Shallow heeft MBV me nooit echt kunnen boeien.

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:36 schreef n00biedoobiedoo het volgende:
Afgezien van Only Shallow heeft MBV me nooit echt kunnen boeien.