OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
haha dat ja!quote:Op maandag 10 februari 2014 23:46 schreef Gulara het volgende:
Oh het komt volgens mij wat snobbiger over dan bedoeld is.
Laat ik het er dan op houden dat ik -als ik de voorkeur zou hebben- liever niet in een hele warme periode zou willen bevallen, en dus een pasgeboren baby hebben.
Het heeft verder niks te maken met feestdagen/vakantie/verjaardagen.
Als ik zou mogen kiezen dan zou k voor voorjaar of najaar gaan. But that's me
En over specifieke dagen ja och. Ieder mens heeft zn redenen.
:)
oh en RAMMEL!
honderste keer
maar ik wil zo graahaaaaag 
laatst weer foto's van die eerste momenten door zitten kijken, men 
honderste keer
maar ik wil zo graahaaaaag laatst weer foto's van die eerste momenten door zitten kijken, men
:)
uhh... waarom liefst zo ver mogelijk uit elkaar? Ik vind t juist leuk zo kort mogelijk op elkaar! :-):-):-)
Maar de volgende keer wil ik wel wat beter mn best doen op dat setje darmen. Ik doe toch iets niet goed op dat vlak en ik hoop wel dat dat dit keer beter gaat
Dat is het enige waar ik wel wat angst voor heb, een herhaling van de eerste twee jaar van mn jongste
of gewoon überhaupt weer een kind met zo vreselijk veel pijn en discomfort.
Dat is het enige waar ik wel wat angst voor heb, een herhaling van de eerste twee jaar van mn jongste
of gewoon überhaupt weer een kind met zo vreselijk veel pijn en discomfort.
:)
ach gos... kíjk nou! Je hebt ook een stel prachtige kinderen Mignonne, daar zou ik ook van gaan rammelen 
maar nu je hier toch bent he...
maar nu je hier toch bent he...
Zou je 't echt afraden? Je wordt hier eerder in het topic nog aangehaald als 'zie, 't kan best, Mignonne doet het ook'quote:En speciaal voor SQ; mocht je nog overwegen een studie of carrièreswitch te maken, zonder kinderen is echt handiger. Trust me on this one
freedom is just another word for nothing left to lose
Trouwens, de man heeft in zijn lunchpauze gepraat met zijn collega die een kindje krijgt. Hij wilde graag van iemand die deze fase net achter de rug heeft weten hoe hij dat ervaren heeft enzo. Echt leuk dat hij er zo serieus mee bezig is nu! 
freedom is just another word for nothing left to lose
echt?quote:Op dinsdag 11 februari 2014 15:42 schreef Lot_1 het volgende:
ach gos... kíjk nou! Je hebt ook een stel prachtige kinderen Mignonne, daar zou ik ook van gaan rammelen
maar nu je hier toch bent he...
[..]
Zou je 't echt afraden? Je wordt hier eerder in het topic nog aangehaald als 'zie, 't kan best, Mignonne doet het ook'
waar en och, het is niet onmogelijk hoor. Maar mijn studie vraagt een hoop van mij en van mijn gezin en alles wat daarbij komt kijken. Voor een studie aan de universiteit zou ik zeggen dat je vooral wilskracht en discipline moet hebben. Maar overweeg je echt een studie met veel stages dan kun je er lang of kort over zijn, maar das gewoon wel eenvoudiger zonder kind.
Ik heb er net weer 10 weken opzitten waarin 50 uur per week helaas geen uitzondering is. en dan heb je alleen stage gelopen, geen verslagen getikt en andere dingen gedaan. En uiteraard onbetaald ik krijg ook geen stagevergoeding voor mijn stages
want tsja, leuker kunnen we het niet maken 
:)
Het lijkt me met jouw studie ook erg zwaar hoor! Werkt je vriend/man ook veel of valt dat mee?
Ik hoop aan het eind van dit studiejaar mijn bachelor erop te hebben zitten dus ik denk dat het met een flinke dosis discipline wel moet lukken om mijn master daarna te halen. Maar ik ben wel een beetje bang dat mijn focus op mijn studie compleet weg is met een kind. Het lijkt me zo dat je dan leeft in een wereld waar alleen dat kind er nog toe doet, zegmaar. Hoe ervaar jij dat? Jij bent toch ook tijdens een eerdere studie zwanger geworden van de eerste?
Ik hoop aan het eind van dit studiejaar mijn bachelor erop te hebben zitten dus ik denk dat het met een flinke dosis discipline wel moet lukken om mijn master daarna te halen. Maar ik ben wel een beetje bang dat mijn focus op mijn studie compleet weg is met een kind. Het lijkt me zo dat je dan leeft in een wereld waar alleen dat kind er nog toe doet, zegmaar. Hoe ervaar jij dat? Jij bent toch ook tijdens een eerdere studie zwanger geworden van de eerste?
freedom is just another word for nothing left to lose
Nou, hier:quote:
En ik heb zelf ook wel het idee: als zij een studie verloskunde kan met twee kinderen, moet een master psychologie met één kind toch ook wel lukkenquote:
en een kindje tijdens je studie en in een appartement...het kan allemaal. kijk maar naar Laziness en Mignonne. en laat de rest maar lullen!
freedom is just another word for nothing left to lose
Ik weet natuurlijk niet hoe Mignonne het echt ervaart en het zal echt wel zwaar zijn met kinderen en een 50urige werkweek Al klinkt het soms wel zo gemakkelijk. En het is ook erg afhankelijk van jezelf denk ik. Die focus voor school moet je idd wel terug zien te vinden anders wordt het vrij lastig.
Maar ik wilde eigenlijk gewoon aangeven dat je je soms niet moet laten tegenhouden door sommige dingen.
Al klinkt het soms wel zo gemakkelijk. En het is ook erg afhankelijk van jezelf denk ik. Die focus voor school moet je idd wel terug zien te vinden anders wordt het vrij lastig.Maar ik wilde eigenlijk gewoon aangeven dat je je soms niet moet laten tegenhouden door sommige dingen.
helemaal gemistquote:
[..]
Nou, hier:
[..]
En ik heb zelf ook wel het idee: als zij een studie verloskunde kan met twee kinderen, moet een master psychologie met één kind toch ook wel lukken
Mijn vriend werkt 40 uur, in een niet zo flexibele baan jammer genoeg.
En nouja dat sowieso, het krijgen van een kind is niet iets wat je zomaar even doet. En dan wil ik er niet meer gewicht op leggen dan nodig is hoor, want het is ook niet zo dat je járen lamgeslagen bent ervan
maar het is wel een life-event, iets wat een enorme impact heeft op je leven. Je kind vraagt de eerste 2 jaar ofzo gewoon heel veel zorg. Krampjes de eerste 6 tot 12 weken, voeding die op gang gebracht moet worden, zowel borstvoeding als schema's van kunstvoeding (welke fles ga je wanneer afbouwen in welke hoeveelheden enz enz), vast voedsel moet geïntroduceerd worden. Je kind krijgt tandjes, is wel eens verkouden (lees: slaapt dan niet door verstopte neus, lees opnieuw: jij slaapt dus ook niet). Het is wel eens ziek, dan krijg je om 12:30 een telefoontje van de opvang dat je NU je kind moet komen halen. Enz En dan heb je eigenlijk nog een probleemloos kind
Nu klink ik wat deprimerender dan het is hoor, want je zult zien dat de meeste mensen er zo doorheen fietsen. Maar bijvoorbeeld, ik had afgelopen maandag een proefassessment waarvoor ik een portfolio in moest leveren. Ik had het weekend ervoor ook een kind met waterpokken, dat niet kon slapen van de jeuk van die waterpokken. En daarbij nog een kind die in het pre-pokken-stadium verkeert en daardoor koorts heeft en wat grieperig is. Ik heb vier dagen op rij 2 uur per nacht geslapen en elke nacht mn kind rond 4 uur in een zemelenbadje gepropt. Dat portfolio moest wel af
ik ben blij dat het niet meetelde verder en dat ik ermee weg kwam om half werk in te leveren for now.Het is zeker te doen met een studie, een master psychologie is waarschijnlijk beter te doen in combi met een kind dan een hbo-verpleegkunde/verloskunde/pabo/fysio of andere studie met veel stage. Hoewel die laatste twee nog overdag zijn maar goed.
:)
En dat is de spijker op zn kop.quote:
Ik weet natuurlijk niet hoe Mignonne het echt ervaart en het zal echt wel zwaar zijn met kinderen en een 50urige werkweek
Maar ik wilde eigenlijk gewoon aangeven dat je je soms niet moet laten tegenhouden door sommige dingen.
Die studie is een soort van vergeeflijk. Als je langer over je thesis doet, dan doe je er langer over. Als je midden in een grote carrière-move zit dan kun je waarschijnlijk minder steken laten vallen dan met een studie.
Bij mijn vorige studie (sinologie) kon ik heel eenvoudig mijn colleges en dergelijke aanpassen aan mijn kind en mijn leven-met-kind. Wat me wel is tegengevallen is hoe vreselijk vermoeid ik was door die zwangerschap. 41 weken enorme vermoeidheid
en concentratieverlies. Daar heb ik me wel op verkeken. Maar goed, dat had met een gewone baan niet anders geweest. Motivatie, discipline en een liefde voor wat je doet, dan kom je er wel. Kind of niet.
:)
Ik ben in het tweede jaar van mijn master (tweejarig) bevallen, en vind het wel pittig maar het is al met al wel te doen. Inderdaad zelfdiscipline nodig, maar dan gaat het goed komen.quote:
Het lijkt me met jouw studie ook erg zwaar hoor! Werkt je vriend/man ook veel of valt dat mee?
Ik hoop aan het eind van dit studiejaar mijn bachelor erop te hebben zitten dus ik denk dat het met een flinke dosis discipline wel moet lukken om mijn master daarna te halen. Maar ik ben wel een beetje bang dat mijn focus op mijn studie compleet weg is met een kind. Het lijkt me zo dat je dan leeft in een wereld waar alleen dat kind er nog toe doet, zegmaar. Hoe ervaar jij dat? Jij bent toch ook tijdens een eerdere studie zwanger geworden van de eerste?
Het afgelopen half jaar heb ik stagegelopen en dat was als enige wel lastig, vooral financieel even improviseren (maar wellicht zijn er opa's en oma's?), maar ik hoop voor april af te studeren en ik vind het wel extra stoer dat ik dat gewoon met dreumes doe!
Ik zie mijn naam genoemd dus even terug gelezen
Ik heb inderdaad ook wel de minder leuke kanten benoemd van klein wonen. Een appartement an sich is prima maar een tweekamerappartement met een inmiddels driejarige zou ik niemand aanraden.
Oeke woont met 4 man nog kleiner en heeft er nul moeite mee.
Iedereen ervaart het anders maar als het tegenvalt in de praktijk en je kan niet weg is dat niet zo grappig.
Als je de mogelijkheid hebt eerst te verhuizen zou ik dat zeker aanraden.
En dan hebben wij een rustige slaper maar Mevr Mus en man verhuisden elke avond hun matras naar de woonkamer om voldoende slaap te krijgen. Dat breekt gauw op.
Het lastige is dat je van tevoren niet weet in welke categorie je gaat vallen.
Maar geloof me dat er hier al wel tranen gevloeid zijn hoe iedereen zijn huis wel lijkt te verkopen en wij klem zitten.
En dat je kind bij oma zo gelukkig is met 'ZIJN' slaapkamer. Dat wil ik hem ook zo graag geven nu dat besef er bij hem er zeer zeker is!
Ik heb inderdaad ook wel de minder leuke kanten benoemd van klein wonen. Een appartement an sich is prima maar een tweekamerappartement met een inmiddels driejarige zou ik niemand aanraden.
Oeke woont met 4 man nog kleiner en heeft er nul moeite mee.
Iedereen ervaart het anders maar als het tegenvalt in de praktijk en je kan niet weg is dat niet zo grappig.
Als je de mogelijkheid hebt eerst te verhuizen zou ik dat zeker aanraden.
En dan hebben wij een rustige slaper maar Mevr Mus en man verhuisden elke avond hun matras naar de woonkamer om voldoende slaap te krijgen. Dat breekt gauw op.
Het lastige is dat je van tevoren niet weet in welke categorie je gaat vallen.
Maar geloof me dat er hier al wel tranen gevloeid zijn hoe iedereen zijn huis wel lijkt te verkopen en wij klem zitten.
En dat je kind bij oma zo gelukkig is met 'ZIJN' slaapkamer. Dat wil ik hem ook zo graag geven nu dat besef er bij hem er zeer zeker is!
Ik heb je lief mijn hele leven
Spannend Mignonne, ik ben benieuwd wanneer gevoel het wint van ratio :-p
Zondag is een vriendin van me bevallen van de derde. Ik vind het geweldig! Maar ik voel geen rammel.
En ook als mijn eigen kinderen vragen of ze nog een broertje/ zusje krijgen, raakt het me niet en kan ik volmondig antwoorden dat ik maar twee knieën en twee handen heb. Helemaal goed zo.
En tegelijkertijd weet ik dat ik er per direct weer voor zou openstaan, mocht ik ergens de komende drie jaar nog iemand tegenkomen .
Zondag is een vriendin van me bevallen van de derde. Ik vind het geweldig! Maar ik voel geen rammel.
En ook als mijn eigen kinderen vragen of ze nog een broertje/ zusje krijgen, raakt het me niet en kan ik volmondig antwoorden dat ik maar twee knieën en twee handen heb. Helemaal goed zo.
En tegelijkertijd weet ik dat ik er per direct weer voor zou openstaan, mocht ik ergens de komende drie jaar nog iemand tegenkomen
.
Als ik nu zwanger zou raken met bevallingstermijn voor mn afstuderen dan mag je er rustig van uit gaan dat het niet geplanned is
Ik moet nog 2 x 5 weken en 1 x 10 weken stage lopen en dan nog een afstudeerscriptie schrijven, meh. Ik begin er gewoon echt niet aan, terwijl ik heel hard rammel,maar de ratio is me echt te groot nu.
Ik moet nog 2 x 5 weken en 1 x 10 weken stage lopen en dan nog een afstudeerscriptie schrijven, meh. Ik begin er gewoon echt niet aan, terwijl ik heel hard rammel,maar de ratio is me echt te groot nu.
:)
Oh, en ik ben uiteraard wel jaloers op alle mensen die hun situatie zo hebben dat ze er samen voor kunnen/ willen gaan, voor een derde of zelfs een vierde .
Dat wel.
.Dat wel.
ik rammelde net zo vreselijk, in de auto. S vroeg of ze een klein broertje krijgt, dat zou ze toch wel heel graag willen. Om mee te knuffelen en een flesje geven en spelen en ruziemaken...en een kusje te gevenquote:
Spannend Mignonne, ik ben benieuwd wanneer gevoel het wint van ratio :-p
Zondag is een vriendin van me bevallen van de derde. Ik vind het geweldig! Maar ik voel geen rammel.
En ook als mijn eigen kinderen vragen of ze nog een broertje/ zusje krijgen, raakt het me niet en kan ik volmondig antwoorden dat ik maar twee knieën en twee handen heb. Helemaal goed zo.
En tegelijkertijd weet ik dat ik er per direct weer voor zou openstaan, mocht ik ergens de komende drie jaar nog iemand tegenkomen
ik heb haar uitgelegd dat het niet meer ging, dat ik al te oud was. Maar tegelijkertijd ging er door mijn hoofd dat we dan maar NU toch nog voor een tweede moesten gaan, dan kom ik nog net voor mijn 46e bevallen
maar nee,btoch maar niet,
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Precies.quote:
Het lastige is dat je van tevoren niet weet in welke categorie je gaat vallen.
Wij hebben ook te weinig kamers en ervaren het niet als lastig.
We zijn zelfs terug gegaan in kamers want we kunnen het financieel niet redden met een ander huis als dit huis niet is verkocht. (en dat zie ik niet zo snel gebeuren
)
Oooh, ik herken dat zo van mijn tante hè. Die heeft ook één dochter, is nu net vijftig en met een nieuwe man en hoopt nog altijd stiekem dat...quote:
[..]
ik rammelde net zo vreselijk, in de auto. S vroeg of ze een klein broertje krijgt, dat zou ze toch wel heel graag willen. Om mee te knuffelen en een flesje geven en spelen en ruziemaken...en een kusje te geven
ik heb haar uitgelegd dat het niet meer ging, dat ik al te oud was. Maar tegelijkertijd ging er door mijn hoofd dat we dan maar NU toch nog voor een tweede moesten gaan, dan kom ik nog net voor mijn 46e bevallen
maar nee,btoch maar niet,
